Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) stwierdzam nieważność

Transkrypt

1 WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 0 kwietnia 2014 r. N K-N GDI R o z s t r z y g n i ę c i e n a d z o r c z e Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr XL/262/14 Rady Miejskiej w Boguszowie-Gorcach z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Boguszów-Gorce w 2014 roku". U z a s a d n i e n i e Na sesji w dniu 27 marca 2014 r., działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) oraz art. lla ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856) Rada Miejska w Boguszowie-Gorcach podjęła uchwałę Nr XL/262/14 w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Boguszów- Gorce w 2014 roku". Uchwałę doręczono Wojewodzie Dolnośląskiemu w dniu 4 kwietnia 2014 r. pismem Nr W OP.BR z dnia 2 kwietnia 2014 r. W toku badania legalności uchwały organ nadzoru stwierdził jej podjęcie z istotnym naruszeniem art. l l a ust. 1 w związku z art. l l a ust. 2 oraz art. 4 pkt 25 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856) - zwanej dalej ustawą w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w zw. z 119 ust. 1 w zw. z 141 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2002 r., Nr 100, poz. 908) - poprzez niewłaściwą realizację obowiązku zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, obligatoryjnej sterylizacji albo kastracji zwierząt w schroniskach dla zwierząt oraz zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. W podstawie prawnej uchwały przywołano art. l l a ustawy o ochronie zwierząt, który w ustępie 1 stanowi, że rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust. 1, określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 marca, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Zgodnie natomiast z art. l l a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, program, o którym mowa w ust. 1, obejmuje: 1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt; 1

2 2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie; 3) odławianie bezdomnych zwierząt; 4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt; 5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 6) usypianie ślepych miotów; 7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich; 8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. W myśl ust. 5 Program, o którym mowa w ust. 1, zawiera także wskazanie wysokości środków finansowych przeznaczonych na jego realizację oraz sposób wydatkowania tych środków. Natomiast zgodnie z ust. 7 projekt programu, wójt (burmistrz, prezydent miasta) najpóźniej do dnia 1 lutego przekazuje do zaopiniowania; 1) właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; 2) organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy; 3) dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy. W kwestionowanej uchwale Rada Miejska w Boguszowie-Gorcach w pkt 1 Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Boguszów-Gorce w 2014 roku stanowiącego załącznik do kwestionowanej uchwały postanowiła, że: Odławianie zwierząt bezdomnych je st możliwe pod warunkiem zapewnienia im miejsca w schronisku dla zwierząt. Przez schronisko dla zwierząt rozumie się placówką zajmującą się opieką nad bezdomnymi zwierzętami (głównie psy i koty), gdzie w ramach opieki bezdomne zwierzęta mają zapewnione bezpieczne schronienie, pożywienie, podstawową opiekę weterynaryjną oraz pomoc w znalezieniu nowego domu. Bezdomne zwierzęta z terenu Gminy Boguszów-Gorce będą kierowane do schroniska dla zwierząt, z którym Gmina będzie miała podpisaną umowę. W pierwszej kolejności należy wskazać, że a rt.lla ustawy w obecnym brzmieniu obowiązuje od dnia 1 stycznia 2012 r. Ustawodawca znowelizował treść tego artykułu ustawy na mocy ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 230, poz. 1373). Bezpośrednią przyczyną wprowadzenia zmian do ustawy o ochronie zwierząt była konieczność uregulowania kwestii praw zwierząt, zmiana podejścia do traktowania zwierząt, potrzeba ujęcia szeregu zagadnień, które istotnie wpływają na sytuację zwierząt w Polsce, uregulować obowiązki samorządów w kwestii opieki nad zwierzętami bezdomnymi. Wśród tych zagadnień ustawodawca uznał za niezwykle istotne wprowadzenie do ustawy o ochronie zwierząt definicji schroniska i tak zgodnie z art. 4 pkt 25 przez "schronisko" - rozumie się miejsce przeznaczone do opieki nad zwierzętami domowymi spełniające warunki określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513). W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej wskazano, że Sprecyzowanie tego pojęcia jest niezwykle istotne, bowiem brak dookreślenia pojęcia schroniska i zapewnienia opieki nad zwierzętami dało możliwość powstania ogromnej liczby różnych miejsc, w których gromadzi się zwierzęta, pozostających w związku z brakiem tej definicji poza jakimkolwiek nadzorem i kontrolą. W obecnym stanie prawnym nie wszystkie wyłapane w gminach zwierzęta trafiają do zalegalizowanych schronisk, wiele z nich po prostu znika lub przekazywana jest do różnych punktów, niekiedy nazywanych eufemistycznie hotelami lub przytuliskami. Kompletny brak kontroli ze strony gmin, a dodatkowo brak kontroli ze 2

3 strony Inspekcji Weterynaryjnej, usankcjonowany przepisami wewnętrznymi, prowadzi do masowej eksterminacji zwierząt. Wprowadzenie precyzyjnej definicji schroniska pozwoli przede wszystkim na objęcie wszelkich tego typu miejsc opieki nad większą liczbą zwierząt nadzorem i kontrolą. Jest to dodatkowo element walki z prowadzonymi nieraz na ogromną skalę pseudohodowlami. W konsekwencji uregulowania ustawowego pojęcia schroniska dla zwierząt, za każdym razem gdy w art. 11 a ust. 2 ustawy prawodawca odnosi się do schroniska, należy rozumieć je przez pryzmat art. 4 pkt 25 ustawy. W przepisie tym wskazano na odniesienie do ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Zgodnie z art. 1 pkt 1 lit. j ustawa określa wymagania weterynaryjne dla podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie prowadzenia schronisk dla zwierząt. Działalność taka jest traktowana jako działalność nadzorowana w myśl tej ustawy. Rozdział 2. w/w ustawy reguluje wymagania weterynaryjne dla podejmowania i prowadzenia działalności nadzorowanej. Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a-l (a więc także schronisk dla zwierząt), n, p oraz w art. 4 ust. 3, na obszarze jego właściwości. Z kolei art. 10 zawiera upoważnienie ustawowe dla Ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia poszczególnych rodzajów działalności nadzorowanej. Realizując powyższą kompetencję Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydał rozporządzenie z dnia 23 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt. Mając powyższe na uwadze oraz przytoczone zapisy Programu organ nadzoru powziął wątpliwość co do prawidłowej realizacji przez Radę upoważnienia ustawowego w zakresie zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt. W Programie bowiem wskazano jedynie, że bezdomne zwierzęta z terenu Gminy Boguszów-Gorce będą kierowane do schroniska dla zwierząt, z którym Gmina będzie miała podpisaną umowę, przy jednoczesnym braku konkretnego określenia tego podmiotu. Ponadto Rada w kontekście zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt wprowadziła w sposób nieuprawniony definicję schroniska, która odpowiada potocznemu znaczeniu i funkcji takiego podmiotu, lecz nie odnosi się do uregulowań ustawowych dotyczących definicji legalnej schroniska. W kontekście powyższego, organ nadzoru wystąpił do Przewodniczącej Rady Miejskiej w Boguszowie-Gorcach o wyjaśnienie, czy Gmina Miejska Boguszów-Gorce posiada zawartą umowę ze schroniskiem dla zwierząt zapewniającym miejsce dla bezdomnych zwierząt (pismo z dnia 11 kwietnia 2014 r.). W odpowiedzi z dnia 15 kwietnia 2014 r. (WIM AG) uzyskano informację, że Gmina posiada zawartą umowę z Fundacją AZYL ul. Chrobrego 4/1, Szczawno-Zdrój na odławianie zwierząt. Jednocześnie wskazano, że dla odławianych zwierząt jest zabezpieczone miejsce oraz wyżywienie i opieka weterynaryjna - zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym zakresie. Z kolei w piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 r. (WIM AG) poinformowano organ nadzoru, że Gmina Boguszów-Gorce nie posiada umowy ze schroniskiem dla zwierząt. Analiza zapisów Programu oraz udzielonych odpowiedzi prowadzi do wniosku, że zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt jest realizowane przez Gminę Boguszów-Gorce poprzez zawartą umowę z Fundacją AZYL z siedzibą w Szczawnie-Zdroju. W związku z wątpliwościami dotyczącymi możliwość wykonywania funkcji schroniska dla zwierząt przez powyższy podmiot, organ nadzoru w dniu 25 kwietnia 2013 r. wystąpił do 3

4 miejscowo właściwego Powiatowego Lekarza Weterynarii w Wałbrzychu o przekazanie informacji, czy Fundacja AZYL z siedzibą w Szczawnie-Zdroju jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia schroniska dla zwierząt w myśl przepisów ustawy o ochronie zwierząt, ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt. W otrzymanej w dniu 28 kwietnia 2013 r. odpowiedzi, Powiatowy Lekarz Weterynarii w Wałbrzychu (PIWozz4400/13/14) wskazał, że podmiot ten nie jest uprawnionym podmiotem do prowadzenia schroniska dla zwierząt zgodnie z przepisami przytoczonych ustaw. Jak już wspominano powyżej, mając na uwadze uzasadnienie do projektu zmiany ustawy o ochronie zwierząt, w ocenie organu nadzoru ustawodawca w sposób celowy w ramach programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt wskazał na schronisko dla zwierząt. Natomiast przepisy ustawowe wykluczają inną interpretację intencji ustawodawcy. Zatem w zakresie regulacji programu dotyczącej zapewnienia bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, prawidłowa realizacja normy kompetencyjnej wymaga, aby program zawierał postanowienia wprost odnoszące się do czynności mających na celu zapewnienie miejsca w schronisku dla zwierząt, a nie w podmiocie dowolnie wybranym przez Gminę. Tymczasem z przekazanych wyjaśnień do Programu wynika, że Gmina Boguszów- Gorce nie posiada podpisanej umowy ze schroniskiem dla zwierząt w celu zapewnienia miejsca dla bezdomnych zwierząt, odławianiem zwierząt zajmuje się Fundacja AZYL z siedzibą w Szczawnie-Zdroju, która zapewnia również miejsce, wyżywienie i opiekę weterynaryjną. Zatem zgodnie z przedmiotowym programem Gminy Miejskiej Boguszów-Gorce, bezdomnym zwierzętom nie zapewnia się miejsca w schronisku dla zwierząt, a jedynie w podmiocie, który zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa nie jest uprawniony do prowadzenia schroniska dla zwierząt. W konsekwencji czego, zdaniem organu nadzoru Rada nie wypełniła w sposób prawidłowy upoważnienia ustawowego z art. 1 la ust. 2 pkt 1 ustawy. Ponadto w myśl art. 1 la ust. 2 pkt 4 ustawy program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt obejmuje obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt. Tak więc również i w tym przypadku ustawodawca uznał za istotne aby powyższe czynności były przeprowadzane przez uprawniony i nadzorowany przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, podmiot będący schroniskiem dla zwierząt. Natomiast Rada Gminy w pkt 4 Programu postanowiła, że bezdomne zwierzęta, które zostaną odłowione z terenu gminy będą poddawane zabiegom sterylizacji oraz kastracji. Powyższe zabiegi będą przeprowadzane w Fundacji, z którą Gmina ma zawarte porozumienie. Z przekazanych wyjaśnień z dnia 24 kwietnia 2014 r. wynika, że Fundacją objętą powyższą regulacją Programu jest Fundacją AZYL z siedzibą w Szczawnie-Zdroju. Zatem również i w tym przypadku Rada Gminy w sposób nieuprawniony uregulowała realizację obligatoryjnej sterylizacji albo kastracji zwierząt przez podmiot niebędący schroniskiem dla zwierząt, co stoi w sprzeczności z treścią art. 1 la ust. 2 pkt 4 ustawy. Z kolei na podstawie art. 1 la ust. 2 pkt 8 ustawy, program winien obejmować zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. Program w pkt 8 określa, że w przypadku zdarzenia drogowego z udziałem zwierząt, w którym zwierzą zostanie potrącone i je st ranne, Gmina zleca lekarzowi weterynarii, określenie w jakim stanie je st zwierzę, czy nadaje się do dalszego leczenia czy też do uśmiercenia w celu zakończenia 4

5 cierpień. Gmina będzie współdziałać w tym zakresie z lekarzem weterynarii na podstawie umowy zawartej pomiędzy stronami. W piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 r. na skutek zapytania organu nadzoru, Gmina wskazała, że aktualnie nie posiada umowy na całodobową opiekę weterynaryjną w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt ze względu na znikomą ilość takich zdarzeń. W przypadku takich zdarzeń Gmina przewiduje odrębne zlecenie dla lekarza weterynarii. Rozpatrując przywołane zapisy Programu oraz przekazane dodatkowe informację przez Gminę Boguszów-Gorce, organ nadzoru doszedł do wniosku, że także w tym aspekcie Programu Rada nie wypełniła w sposób prawidłowy przekazanego upoważnienia ustawowego. Realizacja bowiem obowiązku płynącego z art. 11 a ust. 2 pkt 8 ustawy, a dotyczącego zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt, w żadnym przypadku nie może ograniczać się jedynie do działań podejmowanych ad hoc, gdy zaistnieje takowa potrzeba. Zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt musi posiadać charakter stały, ponieważ tylko w takim przypadku będzie zrealizowany sam cel dla którego prawodawca nałożył na Gminę przedmiotowy obowiązek. Celem tym jest opieka nad zwierzętami, które ucierpiały w wyniku zdarzeń drogowych, a w ramach takiej opieki z całą pewnością znajduje się również podejmowanie czynności ratujących życie bezpośrednio po zdarzeniu drogowym. Nie można zatem przyjąć, że realizacją obowiązku zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych będzie każdorazowe zlecenie przez Gminę opieki nad zwierzęciem określonemu lekarzowi weterynarii. Trzeba mieć bowiem na względzie fakt, ze zdarzenia drogowe z udziałem zwierząt mają charakter nagły i losowy, a brak zapewnienia stałej, całodobowej opieki, którą można objąć zwierzę bezpośrednio po zdarzeniu, niweczy sam cel ustalenia takiej opieki. Z tych samych względów nie sposób także zgodzić się z argumentem, że brak stałej umowy na całodobową opiekę weterynaryjną może być uzasadniony znikomą ilością zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. W związku z powyższym, zdaniem organu nadzoru pkt 8 Programu narusza w sposób istotny art. 11 a ust. 2 pkt 8 ustawy. Wskazane powyżej naruszenia powodują, że słusznym jest twierdzenie, że kwestionowana uchwała nie wypełnia normy kompetencyjnej w zakresie regulacji art. l l a ust. 2 pkt 1,4 i 8 ustawy. W konsekwencji czego, należy stwierdzić, że w programie opieki na zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności podjętego uchwała Nr XL/262/14 Rady Miejskiej w Boguszowie-Gorcach z dnia 27 marca 2014 r. nie znajdują wszystkie obligatoryjne elementy, o których mowa w art. l l a ust. 2 ustawy. Organ nadzoru zauważa, że z redakcji przepisu art. l l a ust. 2 ustawy należy wywieść wniosek, że ustawodawca wskazał w sposób enumeratywny na te elementy programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, które są niezbędne w uchwale regulującej przedmiotową kwestię. Są to zagadnienia, które ustawodawca uznaje nie tylko za niezbędne, ale także za przedmiotowo istotne dla wypełnienia funkcji, jaką ma pełnić przedmiotowy program. Tym samym, program określający wszystkie elementy wskazane przez ustawodawcę powinien w sposób kompleksowy normować kwestię opieki na zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, ponieważ tylko takie ukształtowanie treści programu może spełnić swoją funkcję zakreślenia kierunków i celów działania w przedmiotowej kwestii. Pominięcie przez radę gminy któregoś z wymienionych elementów programu skutkuje brakiem pełnej realizacji upoważnienia ustawowego i ma istotny wpływ na ocenę zgodności z 5

6 prawem podjętego aktu. Organ stanowiący gminy obowiązany jest bowiem przestrzegać zakresu upoważnienia, udzielonego jej przez ustawę. Niewyczerpanie zakresu przedmiotowego przekazanego przez ustawodawcę do uregulowania w drodze uchwały, skutkuje istotnym naruszeniem prawa. Zauważyć przy tym trzeba, że wszystkie kwestie określone w ust. 2 ustawy składają się na treść programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, o czym świadczy, jak już wskazano powyżej, regulacja zawarta w art. 1 la ust.2 ustawy Dodatkowo, jak już o tym wspomniano, aby prawidłowo wypełnić przekazaną kompetencję do uchwalenia programu opieki na zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, należy w sposób kompleksowy uregulować elementy programu wymienione przez prawodawcę w art. l i a ust. 2 i 5 ustawy. W przedmiotowym przypadku brak unormowania sprawy opieki nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie oraz sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację programu powoduje, że norma kompetencyjna nie została wypełniona w pełni. Jak natomiast stanowi art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Każdorazowo niekompletne wypełnienie kompetencji do podejmowania uchwał powinno być traktowane jako istotne naruszenie prawa, skutkujące nieważnością uchwały. Takie stanowisko organu nadzoru potwierdza także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r. syng. akt II GSK 357/11: Ustawa o samorządzie gminnym nie dookreśla zwrotu "nieistotne naruszenie prawa". W piśmiennictwie i orzecznictwie przyjmuje się jednak, że opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność oraz wzruszalność decyzji administracyjnych, można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które w sposób niewątpliwy trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważnością uchwały (zarządzenia) organu gminy. Do nich należy naruszenie: przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał. Zauważyć również należy, że zgodnie z 119 ust. 1 w związku z 141 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2002 r., Nr 100, poz. 908) na podstawie jednego upoważnienia ustawowego wydaje się jedno rozporządzenie, które wyczerpująco reguluje sprawy przekazane do unormowania w tym upoważnieniu. Mając na uwadze całokształt powyższego wywodu, zdaniem organu nadzoru, Rada Miejska w Boguszowie-Gorcach podejmując kwestionowaną uchwałę w sposób istotny naruszyła przepisy art. l i a ust. 2 pkt 1, 4 i 8 ustawy w związku z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w związku z 119 ust. 1 w zw. z 141 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie Zasad techniki prawodawczej w rezultacie czego uchwała podlega stwierdzeniu nieważności w całości. Ponadto naruszeniem upoważnienia ustawowego płynącego z art. l i a ustawy jest również regulacja zawarta w pkt 7 Programu, stanowiąca, że do wytypowanego gospodarstwa powinny trafić wszystkie zwierzęta gospodarskie, o których w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, na podstawie decyzji burmistrza. Podstawę prawną do wydania decyzji burmistrza o umieszczeniu zwierzęcia gospodarskiego we wskazanym gospodarstwie osoby fizycznej je st art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie zwierząt. Decyzja podejmowana je st z urzędu po 6

7 sprawdzeniu informacji od Policji, Straży Miejskiej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania je s t ochrona zwierząt. W kontekście powyższego należy zauważyć, że podstawową materią objętą programem, o którym mowa w art. 1 la ustawy jest opieka nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganie bezdomności zwierząt. Tymczasem Rada uchwalając przytoczone powyżej zapisy planu w części dotyczącej wskazania gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich w zdecydowanej większości powtórzyła postanowienia ustawowe, lecz nie odnoszące się do kwestii bezdomności zwierząt, tylko do postępowania mającego zapobiec znęcaniu się nad zwierzętami w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy. Nie sposób zatem uznać za prawidłowe wypełnienie upoważnienia ustawowego zapisów Programu, które po pierwsze nie stanowią realizacji samego celu programu opieka nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, po drugie nie mieszczą się w żadnym z obligatoryjnych elementów wymienionych w art. 11 a ust. 2 ustawy, a po trzecie zawierają uregulowania proceduralne ujęte w akcie rangi ustawowej. Zatem, zdaniem organu nadzoru przywołany fragment pkt 7 Programu został podjęty z przekroczeniem upoważnienia ustawowego, a tym samym z istotnym naruszeniem art. 1 la ust. 1 i 2 ustawy. Organ nadzoru sygnalizuje także, że w przedmiotowej uchwale powinny się znaleźć konkretne regulacje dotyczące spełniania wymogów: - z art. l l a ust. 2 pkt. 1 ustawy - poprzez wskazanie konkretnego schroniska, w którym zapewni się miejsce dla bezdomnych zwierząt; - z art. l l a ust. 2 pkt 7 ustawy - poprzez wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich, - z art. l l a ust. 2 pkt 8 ustawy - poprzez wskazanie konkretnego podmiotu, który zapewni całodobową opiekę weterynaryjną, w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. W wyniku analizy treści niniejszego programu opieki nad zwierzętami oraz przeciwdziałania bezdomności zwierząt organ nadzoru zauważył, że w akcie tym nie zrealizowano poprawnie norm wyznaczonych przepisami art. l l a ust. 2 pkt 1, pkt 7 oraz pkt 8 ustawy, nakazujących zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku, wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich oraz zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. W uchwale Rady Miejskiej w Boguszowie-Gorcach nie wskazano bowiem konkretnych, zindywidualizowanych podmiotów, które będą wykonywać wspomniane zadania w okresie obowiązywania programu. W ocenie organu nadzoru, realizacja obowiązków nałożonych w art. l l a ust. 2 pkt 1, pkt 7 i pkt 8 ustawy musi opierać się na wskazaniu imiennie określonych podmiotów, wyznaczonych do wykonywania powyższych zadań na terenie gminy. Celem programu jest bowiem jednoznaczne określenie sposobów działania w celu należytego wypełnienia obowiązków wskazanych w ustawie. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt II SA/Wr 774/13) wskazano, że: Przede wszystkim wykładnia celowościowa przepisu art. lla, w powiązaniu z przepisem a rt.ll, prowadzi do wniosku, że dla prawidłowej realizacji zadań własnych gminy, do których należy także zapewnienie opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz ich wyłapywanie, właściwym je st określenie w sposób jednoznaczny i konkretny sposobu realizacji tych zadań. W związku z czym uchwala podejmowana na podstawie art. l l a powinna zwierać, ja k słusznie podnosi prokurator w skardze, wskazanie konkretnego schroniska 7

8 dla bezdomnych zwierząt, jak również wskazanie konkretnego podmiotu zobowiązanego do zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku wystąpienia zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. Dodać należy, że wskazanie konkretnego schroniska i podmiotu zobowiązanego do całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku zdarzeń drogowych ma niewątpliwie istotne znaczenie informacyjne dla mieszkańców gminy. Podobne stanowisko przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 3 grudnia 2013 r. (sygn. akt II SA/Kr 852/13). Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji. Od niniejszego rozstrzygnięcia przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w terminie 30 dni od daty jego doręczenia, którą należy wnieść za pośrednictwem organu nadzoru - Wojewody Dolnośląskiego. Zgodnie z art. 92 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. VICEWO. 8