Zapewnienie optymalnych warunków nauki i pobytu w szkole ucznia z cukrzycą

Transkrypt

1 Zapewnienie optymalnych warunków nauki i pobytu w szkole ucznia z cukrzycą Iwona Lewandowska Dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi w Starogardzie Gdańskim Justyna Belicka Matka dziecka z cukrzycą, nauczycielka Publicznej Szkoły Podstawowej Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi w Starogardzie Gdańskim Na podstawie praktyki szkolnej, wytycznych Narodowego Programu Profilaktyki i Edukacji Diabetologicznej i Polskiej Federacji Edukacji w Diabetologii Starogard Gdański, 2015

2 Strach ma wielkie oczy. Wystarczy wiedzieć co robić, aby się nie bać. Uczniowie z cukrzycą w naszej szkole: na przestrzeni 12 lat uczęszczali/uczęszczają do klas ogólnodostępnych i integracyjnych, posiadamy doświadczenia w pracy z dziećmi posiadającymi zestaw infuzyjny, wcześniej były to w większości dzieci znajdujące się na początku drogi z chorobą, we wstępnej fazie diagnozy i te zaopatrzone w pen z insuliną.

3 To co ważne dla bezpieczeństwa naszych uczniów i dobrej pracy placówki: wdrażanie pomocy dla wszystkich pracowników szkoły, aby mogli dobrze, skutecznie i bez obaw uczyć dzieci z cukrzycą oraz zapewnić im właściwy pobyt w ich drugim domu.

4 Co robimy? 1. Łączymy działania szkoły, rodziny dziecka i różnych instytucji: przeprowadzamy szczegółowy wywiad z rodzicem na temat aktualnego stanu zdrowia dziecka, przebiegu choroby, postępowania w sytuacjach trudnych, wskazań lekarskich, aktualnej kondycji psychofizycznej, ustalenie bieżącego poziomu radzenia sobie dziecka z chorobą, analizy sprawdzonych metod wychowawczych, motywowania do samodzielności, rozwoju zainteresowań i zdolności ucznia, nauczyciele uczący dziecko, pedagog i psycholog szkolny tworzą, w momencie pojawienia się diagnozy cukrzycy, wspólny plan oddziaływań i wsparcia dla dziecka w oparciu o rozmowę z rodzicami, diagnozę poziomu sprawności wyniesionych z edukacji przedszkolnej oraz dokumentację z poradni specjalistycznych, ustalamy z rodzicami ucznia zakres obopólnej współpracy, wychowawca uczący dziecko w klasie III spotyka się z zespołem nauczycieli podejmujących nauczanie dziecka w klasie IV, w razie potrzeby modyfikujemy wcześniej ustalone oddziaływania.

5 Co robimy? 2. Informujemy cały personel szkolny o dzieciach leczonych na cukrzycę, uwrażliwiamy na konieczność wzmożonej czujności i opieki w odniesieniu do tych dzieci. 3. Odbywają się szkolenia dla grona pedagogicznego w ramach doskonalenia zawodowego nauczycieli szczególnie w zakresie wsparcia ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych, także dla dzieci z chorobą przewlekłą, 4. Szkoła posiada dobrze wykształcone grono pedagogiczne w zakresie pracy z dzieckiem przewlekle chorym. 5. W każdej klasie, do której uczęszcza dziecko z cukrzycą odbywają się zajęcia wprowadzające dzieci w tematykę związaną z tą chorobą.

6 W NASZEJ SZKOLE DZIECI Z CUKRZYCĄ DOBRZE RADZĄ SOBIE Z CHOROBĄ W ASPEKCIE POSTĘPOWANIA BIOMEDYCZNEGO, WIĘKSZĄ TRUDNOŚĆ STANOWIĄ PROBLEMY NATURY PSYCHOLOGICZNEJ- SZCZEGÓLNIE - W POCZĄTKOWEJ FAZIE CHOROBY. TO NIE CUKRZYCA POWODUJE PROBLEMY PSYCHOLOGICZNE W SZKOLE, ALE TO, JAK DZIECKO PRZEŻYWA SWOJĄ CHOROBĘ, CO MYŚLĄ JEGO RODZICE, NAUCZYCIELE I KOLEDZY.

7 Zdecydowana większość naszych uczniów z cukrzycą dostarczała i nadal dostarcza nam pozytywnych sygnałów funkcjonowania w chorobie poprzez: traktowanie codziennej aktywności związanej z chorobą jako nawyku i nieodłącznej części życia, nie przeżywają frustracji z powodu ograniczeń, o cukrzycy rozmawiają bez zakłopotania i wstydu, są samodzielne, mają dobrą samoocenę i utrzymują poprawne relacje społeczne.

8 Na przestrzeni ostatnich lat zauważamy także: braki w wiadomościach i umiejętnościach powstałe w wyniku hospitalizacji, zaburzenia koncentracji i uwagi, krótkotrwałe obniżenie możliwości nabywczych, zaniżoną samoocenę, nadpobudliwość psychoruchową, zachowania wskazujące na konieczność zwrócenia na siebie uwagi- gniew, apatia, złość, wykorzystywanie choroby jako karty przetargowej w uzyskiwaniu korzyści własnych.

9 Jesteśmy świadomi, że szkoła do której uczęszcza dziecko z cukrzycą jest miejscem gdzie odbywa się rehabilitacja ku przyszłości. Nauczyciel jest osobą ułatwiającą przystosowanie się dziecka do warunków szkoły i towarzyszy mu na drodze indywidualnego rozwoju. Wsparcie nauczyciela jest bezcenną pomocą w wyrównywaniu szans dziecka. Dlatego też...

10 SPOSOBY WSPOMAGANIA : Organizowanie szeroko pojętej pomocy psychologiczno-pedagogicznej /zajęcia wyrównawcze, korekcyjno-kompensacyjne, socjoterapeutyczne, integracji sensorycznej, indywidualne spotkania z psychologiem i pedagogiem szkolnym, konsultacje dla rodziców/. Bazowanie na mocnych stronach dzieci poprzez proponowanie szerokiej oferty zajęć pozalekcyjnych, także ruchowych. Umożliwienie konsultacji i spotkań dla dzieci bądź rodziców z pełnomocnikami dyrektora szkoły ds. równego traktowania. Prowadzenie warsztatów integrujących klasę, zajęć psychoedukacyjnych uczących dzieci radzenia sobie z emocjami, z różnorodnością, z okazywaniem szacunku drugiemu człowiekowi, wdrażanie do samodzielności, itp.

11 SPOSOBY WSPOMAGANIA DZIECI PRZEJAWIAJĄCYCH PROBLEMY: Organizowanie lekcji dotyczących cukrzycy z udziałem pielęgniarki szkolnej i wykorzystaniem wiedzy dziecka chorego na cukrzycę. Kierowanie dzieci -we współpracy z rodzicami- do diagnozy i uzyskiwania wskazówek w poradniach specjalistycznych. Wzmocnienie potencjału personelu pracującego w szkole, poszukiwanie i realizacja wspólnie wypracowanych metod pracy z dzieckiem w trakcie posiedzeń zespołów wychowawczych, zespołów przedmiotowych, zespołu ds. integracji oraz organizowanych szkoleń. Prowadzenie, przez wychowawców i pedagogów szkolnych, cyklu zajęć warsztatowych lekcyjnych odnośnie szkolnego kodeksu norm i zachowań uczniów, także zasad traktowania uczniów niepełnosprawnych w każdej klasie naszej szkoły.

12 CO POMAGA NAM W PRACY? Szkolny Zespół ds. Integracji opracował zasady wspomagania dziecka z cukrzycą

13 Nauczycielu: buduj poczucie bezpieczeństwa dla dziecka i jego rodziców, bądź świadomy swoich ograniczeń i nie bój się prosić o pomoc, nauczyciel nie musi być ekspertem od cukrzycy, stawiaj oczekiwania równe dzieciom zdrowym, zachęcaj do pełnej aktywności intelektualnej i społecznej, rozmawiaj z dzieckiem i jego rodzicami o tym, co mu ułatwia życie, jakie ma objawy przy skrajnych wartościach cukru, pamiętaj o emocjach związanych z uczeniem- mogą zmienić metabolizm i zaburzyć efekty leczenia, nawiązuj z dzieckiem częsty kontakt wzrokowy, pozwalaj na tzw. ścieżkę bezpieczeństwa jako narzędzia samokontroli i samoobserwacji, zwróć szczególną uwagę na rozwijanie pamięci bezpośredniej u ucznia z cukrzycą, pomagaj w uzupełnianiu programu szkolnego po absencji związanej z chorobą, współpracuj z rodzicami dziecka w celu eliminowania ich nadmiernej opiekuńczości lub unikania odpowiedzialności, prowadź działania integrujące klasę, zapobiegające wykluczeniu dziecka z chorobą przewlekłą, wyjaśnij uczniom swojej klasy czym jest cukrzyca.

14 Uczeń z cukrzycą jest traktowany w naszej szkole na równi z innymi uczniami. Opieka nad dzieckiem musi być nieustanna, zapewniamy: o możliwość zmierzenia poziomu cukru na glukometrze w dowolnym czasie pobytu w szkole, o możliwość podania insuliny w formie iniekcji czy zmiany zestawu w przypadku leczenia pompą insulinową- w odpowiednich warunkach zapewniających spokój i dyskrecję- gabinet pielęgniarki szkolnej, pokój nauczycielski, o właściwe leczenie niedocukrzenia zgodnie ze schematem ustalonym z pielęgniarką szkolną i rodzicami dziecka, o możliwość spożycia posiłku, jeśli istnieje taka potrzeba- także w trakcie trwania lekcji, o zaspokojenie pragnienia oraz korzystania z toalety także w czasie trwania lekcji, o możliwość uczestniczenia w pełnym zakresie w zajęciach wychowania fizycznego, wszelkich zajęciach pozalekcyjnych i wycieczkach szkolnych, o opiekę pielęgniarki szkolnej- we współpracy z nauczycielami, pedagogiem i psychologiem szkolnym w zakresie obserwacji dziecka, umożliwienia dokonania pomiaru cukru we krwi, konsultacji z rodzicami, czuwania nad właściwą dietą, szybkiego reagowania w sytuacji trudnej.

15 Nasi uczniowie noszą w plecaku, w zależności od stopnia zaawansowania choroby: pen z insuliną o krótkim czasie działania lub pompę insulinową z drenem i wkłuciem podskórnym, baterie do pompy i glukometru, glukozę w żelu, glukagen, zapasowy zestaw infuzyjny, nakłuwacz z zestawem igieł do nakłucia palca, glukometr z zestawem pasków i gazików, pojemnik na zużyte paski i igły, II śniadanie lub dodatkowe posiłki przeliczone na wymienniki, np. na zabezpieczenie zajęć wychowania fizycznego w danym dniu, dodatkowe produkty- soczek owocowy, tabletki z glukozą, wodę, numer telefonu do rodziców /opiekunów.

16 SPORT, WYCIECZKI I IMPREZY SZKOLNE Cukrzyca nie może ograniczać dziecku uprawiania sportu. Nie istnieją żadne ważne i racjonalne powody do tego, aby dziecko miało rezygnować z wycieczek, imprez klasowych i szkolnych.

17 Świadomi tej konieczności podejmujemy następujące działania: zachęcamy dziecko do udziału w zajęciach wychowania fizycznego i nie wykluczamy z ćwiczeń, zwolnienie z wychowania fizycznego z powodu cukrzycy jest rzadkością, ruch jest także formą leczenia choroby, zezwalamy dziecku na wykonywanie bardziej intensywnych ćwiczeń fizycznych, ale bez oceniania wyników, kontrolujemy glikemię przed i po wysiłku fizycznym, cukrzyca nie jest przeszkodą, jest towarzyszem podróży... na wycieczkę zawsze może z nami jechać rodzic, szczególnie w przypadku dziecka do 10 roku życia, staramy się nie rozwiązywać problemów za dziecko, wdrażamy je do samodzielności.

18 Dziękuję za uwagę