Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji,

Transkrypt

1 Lipiec - wrzesień 2014 Rok 6 (nr 23) Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji, Praca misjonarza nie ogranicza się tylko i jedynie do samego głoszenia Słowa Bożego. Żyje on w konkretnym kraju, pośród konkretnym ludzi i w specyficznych warunkach, który musi podołać i zaradzić w miarę swoich możliwości. Przykład takiej działalności dał sam św. Paweł, wielki apostoł posłany do pogan. Sam oraz ze swymi towarzyszami wypraw apostolskich zaradzał potrzebom tych, do których został posłany. Organizował jedne wspólnoty pierwszych chrześcijan, aby wspomagać inne, często nowo powstające. Nasi misjonarze postępują podobnie. Gdzie mogą i jak mogą, starają się zaradzić potrzebom, nieraz bardzo podstawowym, o których my w Europie i w Polsce nawet nie myślimy. Rok 2014 postanowiliśmy poświęcić praktycznym projektom naszych misjonarzy. W tym wydaniu przedstawiam projekt przychodni im. Jana Pawła II w Kiragho-Butembo, w Demokratycznej RepubliceKonga, gdzie pracuje nasz Sercanin, ks. Jacob Snopcovschi. Więcej o nim na kolejnych stronach. Niechaj ten czas jesieni, czas dziękowania Bogu za zebrane w różnej postaci plony napełni nas wdzięcznością i hojnością w kierunku tych, którzy mają mniej, zwłaszcza w zbliżającym się miesiącu misyjnym - październiku Pozdrawiając wszyst- Pamiętajmy o naszych kich proszę: misjonarzach i wspomagajmy ich - duchowo i materialnie, wasz - ks. Michał scj SPIS TREŚCI Temat wydania - Projekty misyjne Z listu ks. M. Wenty - misjonarza z Czadu Projekty misyjne - Przychodnia w Kongo Kształtowanie ducha misyjnego Wiadomości z misji Informacje dla rodziny misyjnej

2 Z listu misjonarza Ks. Marian Wenta pisze: Serdecznie pozdrawiam wszystkich przyjaciół i dobroczyńców misji i misjonarzy. Minął już rok od mojego przyjazdu na misje do Czadu, do naszej wspólnoty w Baktchoro, w diecezji Lai. W naszej wspólnocie jest nas czterech współbraci, trzech z Kamerunu i ja. Od stycznia tego roku, z naszej sercańskiej parafii utworzył wikariat Serca Jezusowego w miejscowości Kolon, 31 km od Baktchoro, za który jestem odpowiedzialny jako proboszcz. Wikariat to 54 wioski w obszarze 50 km. Ludzie, wśród których pracuję, to ludzie z plemienia Marba. Są gościnni i otwarci, choć warunki w jakich mieszkają są bardzo skromne. Pracują na roli, jedzą zazwyczaj raz dziennie. Rodziny są liczne, sporo dzieci, ludzie uprawiają ryż, orzeszki ziemne, sorgo i trochę warzyw. Z powodu dawnych wojen, sporo ludzi, szczególnie kobiet nie chodziło do szkoły. Liturgia Mszy św. sprawowana jest w języku Marba, jednym z najstarszych języków Czadu i w języku francuskim. W wioskach, z powodu braku kaplic, msze święte sprawowane są w plenerze, w cieniu drzew. W katechizacji pomaga na spora grupa katechistów. W tym roku 100 osób przyjęło sakrament chrztu i pierwszej komunii św. i 140 osób przyjęło sakrament bierzmowania, było też kilka ślubów. Czad jest krajem ogromnym, w którym są

3 Sylwetka misjonarza dwa języki urzędowe: francuski i arabski. Oprócz tego jest wiele języków lokalnych jak: Gambaj, Marba, Lele, Kabalaj, Nonczere, etc. Na północy większość ludności to muzułmanie, na południu chrześcijanie. W porównaniu z Kamerunem, w którym pracowałem 12 lat, Czad to kraj uboższy i jest tu upalniejszy klimat, ale można się przyzwyczaić. Mocno odczuwa się tu brak misjonarzy. Parafie są ogromne, wiele wiosek, a nie wielu księży i sióstr zakonnych misjonarzy. Z całego serca pozdrawiam i dziękuję za pamięć w modlitwie i za pomoc materialną dla naszej sercańskiej misji w Czadzie. Z pamięcią w modlitwie, ks. Marian Wenta, sercanin misjonarz z Czadu. Kto by chciał napisać bezpośrednio: P. Marian Wenta Mission Catholique BAKTCHORO B.P. 20 KELO CZAD - TCHAD, AFRYKA, AFRIQUE

4 Projekty misjonarzy - Przychodnia im. Jana Pawła II w Kongo wśród których od tylu lat pracują. Jeden z naszych misjonarzy, jedyny Rumun polskiego pochodzenia, ks. Iacob Snopcovschi, pracuje w parafii Bł. Isidora w Kiragho-Butembo. Ks. Iacob Snopcovschi z szefem rady parafialnej Praca księży misjonarzy, sióstr i braci zakonnych, osób świeckich, zawsze szła w parze z zaangażowaniem dla najbardziej potrzebujących. Budowali kościoły, kaplice, szpitale, szkoły, hospicja, nawet drogi. I tak jest do dzisiaj. Oczywiście, potrzeby są ogromne a środki niejednokrotnie bardzo ograniczone. Wszystko na miarę możliwości. Nasi sercańscy misjonarze w Kongo, których coraz bardziej ubywa, starają się zaradzać potrzebom tych, Jest to parafia położona w terenach górskich na wysokości 1820 m npm. Posiada 5 dojazdowych kaplic w promieniu 40 km i około 70 kapliczek. Liczy Ok.. 12 tys. osób, z czego prawie 90% to katolicy. Projekt przychodni w Butembo Jak mówi ks. Iacob: Ludzie są biedni, ale oddani kościołowi i ofiarni. Wspólnie (ze składek parafialnych) udało się nam zbudować salę parafialną, odbudować wiele zniszczonych kaplic, oraz otworzyć kilka nowych szkół. Wszystko to są budynki o wiele prostsze aniżeli ich odpowiedniki w Europie i w Polsce. Drogi w okolicy Butembo (Kongo) Na ostatniej radzie parafialnej zaproponowano wybudowanie niewielkiej przychodni zdrowia, imie-

5 Projekty misjonarzy - Przychodnia im. Jana Pawła II w Kongo niem naszego wielkiego i świętego Papieża Jana Pawła II. Byłby to piękny pomnik i pierwsze tego rodzaju miejsce w całym regionie Nord Kivu, nazywanym również Regionem Wielkich Jezior. Ta niewielka przychodnia zdrowia służyłaby dzieciom i kobietom w ciąży, gdyż w naszym regionie jest duża umieralność. Potrzebne są pieniądze na zakup materiałów budowlanych i Kościół bł. Isidora w Butembo Wpłaty prosimy kierować na konto Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego Misje Zagraniczne BANK PEKAO S.A. I Oddział w Warszawie z dopiskiem Przychodnia w Kongo Dla nich powstanie przychodnia Można napisać maila do ks. Iacoba na adres: jacobscj@interia.pl opłacenie murarzy. Parafianie podjęli się zrobienia cegły i innych dodatkowych prac związanych z budową. Według wstępnych obliczeń, aby sfinansować taki projekt potrzeba 200 tys. Złotych. To duża suma, ale nawet niewielka pomoc będzie dla nas bardzo cenna. Każdy pomaga jak może

6 Kształtowanie ducha misyjnego - Modlitwa Forma modlitwy (cd z numeru 2014/1) Nasze wewnętrzne wyciszenie daje Bogu szansę by do nas dotrzeć, a może lepiej, to my dajemy sobie szansę, by usłyszeć ten szept Boga skierowany do nas. Będą docierać być może całe sprawy, albo jedynie ich fragmenty. Bóg pragnie zwrócić na nie czy też przez nie naszą uwagę. Warto się zastanowić, co one oznaczają. Pojawią się też pewne wyrażenia, słowa, które na coś będą wskazywać. Każdorazowo, jednakże, będą czy raczej powinny napełniać nas pokojem. Nie powinny wywoływać w nas jakiejś paniki, strachu, przerażenia. Może być niepokój, pochodzący od Boga, ale jedynie po to, by nas uzdrowić, czyli pojednać ze sobą. Wszelkie inne niepokoje, próbujące zagarnąć naszą osobą nie pochodzą od Boga. Zwłaszcza, gdy efektem tego naszego zbliżenia się do Boga ma być dobro. Pomocnym jest Słowo Boże, zaczerpnięte z Pisma św. Czytajmy psalmy. Napełniajmy się tymi Bożymi wersetami. Stwórzmy kolejną możliwość, ścieżkę dla Boga, by mógł On do nas dotrzeć. Dla Niego, owszem, nie ma trudności, by do nas dotrzeć, ale one są w nas. Bóg mógłby sprawić, że w jednej chwili otrzymalibyśmy wszelkie zrozumienie wszystkiego, ale dokonałoby się to bez naszego udziału, a tym samym nie mielibyśmy żadnej zasługi, ani też nie dokonałby się żaden wzrost naszej osoby. Dlatego też, choć mowa Boga wydaje się być dość trudna do zrozumienia, On przemawia do nas powtarzając tyle razy ile potrzeba swoje Słowo. Zdarza się, że początkujący szybko się zniechęcają, bo nie dostrzegają żadnego efektu w tej relacji z Bogiem. Czy prawdziwe jest, że jeśli znam znaczenie słów w obcym języku, to znaczy że rozumiem wszystko, co do mnie się mówi? :)!? Czasami będzie to się działo poprzez obrazy (sytuacje, zdarzenia), poprzez emocje (negatywne czy też pozytywne), poprzez powtarzające się słowa, niby przypadkiem przeczytane czy usłyszane. Wszystko to warto poddać jakiejś analizie, by ten Boży przekaz właściwie zrozumieć. Na to jednak, potrzeba nam czasu i dlatego regularne ćwiczenie się w modlitwie wyciszenia jest tak bardzo pomocne i konieczne. Nie panikujmy, że jeszcze nie rozumiemy, że nie potrafimy, że to nie nasz kawałek chleba. Dajmy i sobie i Bogu szansę, by nasza relacja mogła się pogłębiać i umacniać. Ufajmy, że Bóg ma swoje sposoby, drogi i czas, by zrealizować w nas swoje dzieło; by w tym prochu, z którego powstaliśmy rozpoznać oblicze swoje Jedynego i umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa. (cdn)

7 Wiadomości z misji... AFRYKA Kongo W listopadzie, 21-23, nasza sercańska prowincja w Kongo będzie świętować 50-lecie swego istnienia. Spory wkład w istnienie oraz działalność tej prowincji wnieśli polscy Sercanie. Od 1970 r. czyli od pierwszego wyjazdu do 2011 roku, czyli kiedy dojechał ostatni polski sercanin, przez kongijską misję przewinęło się 30 polskich Sercanów. Sześciu z nich już zmarło, wspominamy ich pośród naszych zmarłych na ostatniej stronie. Czterech z nich przeszło po 1990 do pomocy w prowincji kameruńskiej. Inni powrócili do Polski, lub podjęli dalszą pracę duszpasterską we Francji. Więcej o misji w Kongo i udziale naszych polskich Sercanów napiszemy w następnym wydaniu. W międzyczasie otoczmy naszych kongijskich misjonarzy modlitwą. EUROPA Polska Pod koniec letniego sezonu, przybyli na swoje wakacje dwaj nasi misjonarze w Republiki Południowej Afryki: ks. Zdzisław Kościelny, który pochował w tym roku oboje swoich rodziców, oraz ks. Marek Przybyś, obecny prowincjał Sercanów w RPA. Na dłuższym pobycie przebywają jeszcze ks. Zbigniew Chwaja, który obecnie wspomaga duszpastersko naszych misjonarzy w Finlandii, oraz ks. Andrzej Sudoł, przebywający na kursie sabatycznym i ks. Paweł Słowik z Kongo, również na kursie sabatycznym. Inni, którzy dotarli do nas wcześniej wrócili już na swoje placówki, a niektórzy do nowych zadań jakie zostały im zlecone. Wszystkich obejmujemy naszą modlitewną pamięcią. AFRYKA-RPA Biskup diecezji De Aar, Adam Musiałek, rozpoczął poważne remonty starych odzyskanych zabudowań szkolnych, otaczających parafię św. Jana, aby przekształcić je w Centrum Bożego Miłosierdzia. Będzie składało się z przedszkola dla niepełnosprawnych, hospicjum, domu spokojnej starości dla najbiedniejszych, ośrodka pomocy doraźnej. Prace postępują wolno, ale sukcesywnie. Część z tych budynków już zaczyna funkcjonować. Więcej o tym projekcie w następnym wydaniu. EUROPA-Polska Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wspomagają projekty naszych misjonarzy, zarówno od strony duchowej poprzez modlitwę, jaki i od strony materialnej, poprzez wsparcie finansowe. Wszystkich polecamy Bożemu Sercu w pierwszo-piątkowych mszach św. Bóg zapłać

8 Informacje dla rodziny misyjnej Intencja modlitewna na 2014 rok Rok 2014 chcemy dedykować wszystkim tym, którzy posługują Ewangelii na terenach Afryki: w Kongo, w Kamerunie, w RPA. Z roku na rok maleje liczba naszych polskich Sercanów na tym kontynencie. Jednakże nie słabnie ich zaangażowanie w szerzenie ewangelicznego orędzia. Chcemy wspomagać ich w realizacji projektów, oraz umacniać ich duchopomoc dla misjonarzy wo. Naszą modlitwą ogarniamy zmarłych Misjonarzy wspomagamy na trzech misjonarzy a także członków naszych rodzin, którzy odeszli do Pana w okresie poziomach poprzez: 1) modlitwę, ostatniego roku. 2) ofiary duchowe, Panie, otaczaj swoją Miłością tych, 3) wsparcie materialne. których powołałeś do służby Ewangelii Kto chciałby wspomóc naszych na kontynencie afrykańskim. misjonarzy materialnie może to uczynić poprzez nasze misyjne konto: Chcemy pamiętać o... Br. Kazimierz Zjeżdrzałka zmarł , Banka, Kamerun; Ks. Idzi Biskup zmarł , Basoko, Kongo (Zair) ; Ks. Bogdan Balasa zmarł , Mambasa, Kongo (Zair); Ks. Eugeniusz Wiśniewski zmarł , Kinshasa, Kongo (Zair); Ks. Mieczysław Pajdzik zmarł , Stopnica, Kongo (Zair); Ks. Jerzy Szempliński zmarł , Gdańsk, Kongo (Zair); Ks. Adam Adamiuk zmarł , Houyet, Belgia, Kongo (Zair) Ramowy program spotkań Rozpoczynamy jak w poprzednich latach: przyjazd modlitwa za chorych i zmarłych misjonarzy i krewnych Msza św. obiad spotkanie przy kawie rozjazd (zależnie od wolnego czasu). Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego Misje Zagraniczne BANK PEKAO S.A. I Oddział w Warszawie Spotkania rodzin misjonarzy Spotkania naszych misyjnych rodzin to doskonała okazja do: wzajemnego poznania się, lepszego zaznajomienia się z problematyką misyjną, spotkania tych, którzy głoszą Ewangelię w krajach misyjnych. Jest to także okazja do aktywnego włączenia się w dzieło ewangelizacji poprzez wspólną modlitwę i uczestnictwo w Eucharystii. Zapraszamy wszystkich członków rodzin naszych misjonarzy, jak również naszych dobroczyńców i przyjaciół sercańkich misji. Dane adresowe: Sekretariat Misji Zagranicznych ul. Łowicka 46, Warszawa tel.: / misje@scj.pl