40 LAT OGÓLNOPOLSKIEGO STUDENCKIEGO PRZEGLĄDU PIOSENKI TURYSTYCZNEJ YAPA

Transkrypt

1 1 40 LAT OGÓLNOPOLSKIEGO STUDENCKIEGO PRZEGLĄDU PIOSENKI TURYSTYCZNEJ YAPA

2 Komitet Organizacyjny XL OSPPT YAPA dziękuje Politechnice Łódzkiej za wieloletnie wsparcie udzielane od samego początku istnienia Przeglądu, bez którego Yapa nie miałaby szansy na zaistnienie i rozwój.

3 Zapraszamy do wspólnej podróży przez 40 lat OSPPT Yapa! Łódź 2015

4 INTRO 6 V YAPA POLITECHNIKA ŁÓDZKA 10 YAPA FUNDACJA PŁ 12 VI YAPA SKT PŁAZIK 14 VII YAPA RAYD POYAPOWY 16 YAPA SKPB ŁÓDŹ 19 VIII YAPA STUDENCKIE RADIO ŻAK PŁ 22 IX YAPA TVI LODMAN 25 X YAPA HISTORIA 28 XI YAPA XII YAPA OPPT ÓĆ XIII YAPA II YAPA XIV YAPA III YAPA XV YAPA IV YAPA XVI YAPA

5 XVII YAPA XXXI YAPA XVIII YAPA XXXII YAPA XIX YAPA XXXIII YAPA XX YAPA XXXIV YAPA XXI YAPA XXXV YAPA XXII YAPA XXXVI YAPA XXIII YAPA XXXVII YAPA XXIV YAPA XXXVIII YAPA XXV YAPA XXXIX YAPA XXVI YAPA XXVII YAPA PAMIĄTKI Z YAP 124 XXVIII YAPA SEKCJE 128 XXIX YAPA PARTNERZY 130 XXX YAPA TWÓRCY 134

6 6 Jesteśmy częścią sztafety W latach dominacji turystyki górskiej i kultury studenckiej, będących synonimem kultury niezależnej, musiało prędzej czy później dojść do zorganizowania festiwalu twórczości, który tę estetykę i niezależność by prezentował. Twórczości, która na przełomie lat 60 i 70 na co dzień samoistnie kwitła na korytarzach akademików w całej Polsce, na zakończeniu każdego rajdu studenckiego, przy każdym ognisku w górach, w dowolnym miejscu, gdzie plecak i gitara pojawiały się obok siebie. Pierwsza była Giełda w Szklarskiej Porębie. U stóp Karkonoszy, w bazie namiotowej, na małej scenie w zorganizowany sposób występowali plecakowi twórcy. Wśród słuchaczy koncertów byli m.in. studenci z Trójmiasta, którzy zafascynowani taką formą turystycznego grania, zainspirowani organizacją postanowili stworzyć festiwal własny Bazunę. Niespokojni turyści z Łodzi, świetnie zorganizowani, potrafiący opanować i przeprowadzić trzydniową włóczęgę po Jurze Krakowsko-Częstochowskiej dla ponad dwóch tysięcy studentów (Rajd Jura to osobna historia) trafili w roli wykonawców na Bazunę. Sztafetę inspiracji zabrali do Łodzi i w 1974 roku pokazali światu nową formułę prezentacji ogniskowego grania. Z tej niespokojności, z doświadczeń organizacyjnych, z zaplecza dużego łódzkiego ośrodka akademickiego powstała Yapa, będąca pierwszym Przeglądem realizowanym w formule teatralno-estradowej, z zachowaniem wszelkich cech ogniskowej bliskości między ludźmi, a z wykorzystaniem dostępnych na owe czasy osiągnięć techniki. Co w tym wszystkim było wyjątkowe? Wyjątkowa była machina organizacyjna. Dyrektor, szefowie sekcji, sprawdzeni w bojach przy organizacji rajdów, odpowiedzialni i realizujący swoje zadania non-profit, opierali się na wzajemnym zaufaniu, na wskroś przeżarci kulturą, której festiwal realizowali. Wyjątkowa była kreatywność, dzięki której po raz pierwszy zastosowano takie rozwiązania na scenie, widowni i przebiegu imprezy, które przenosiły ogniskowy charakter do sali widowiskowej. Wyjątkowa była technika, bo duża część urządzeń została zbudowana rękami studentów specjalnie na tę imprezę, jak chociażby stół mikserski obsługujący nagłośnienie. Sukces pierwszej edycji ośmielił do realizacji kolejnych, wpisując Yapę do kalendarza najważniejszych imprez kulturalnych w Polsce. Legenda dotycząca atmosfery, odbioru występów przez publiczność, bliskości między publicznością a twórcami mimo obecności sceny, nagłośnienia i oświetlenia oraz wysoka jakość programu imprezy zaczęła żyć własnym życiem, budując popularność Yapy w środowiskach akademickich, turystycznych i harcerskich w całej Polsce. Dobrze rozumiana niespokojność nie opuściła nigdy organizatorów Yapy. Zmiana miejsca organizacji imprezy, wyzwania związane ze zmieniającą się techniką estradową, z dostępnymi środkami przekazu, w końcu zmiana ustroju Państwa nie przeszkodziły w organizowaniu kolejnych edycji. Mimo tego, że przez lata waga kultury studenckiej i tego co można nazwać kulturą turystyki zmieniła się diametralnie. Z symbolu niezależności i totalnego, ma-

7 INTRO 7 Z albumu SKT Płazik Rajd PŁ Jura ludzi na zamku w Tenczynku sowego uwielbienia stała się niszową, a jej wyznawcy to ci wariaci z garbem. Jak w połajance z okazji 30-lecia imprezy napisał twórca Yapy Wojciech Hempel: szczątki umarłej wiary żyją dłużej niż sama wiara. I mimo że dziś z perspektywy słuchalności czy innych mierników kultury popularnej Yapa to symboliczne szczątki, to nadal w oczach organizatorów jest błysk w oku, jest zapał, jest świadomość wyjątkowości formy, w jakiej Yapa jest organizowana i doświadczenia wszystkich pokoleń, które Yapę współtworzyły. Doświadczenia, które pozwalają nadal przenosić oryginalność i wyjątkowość intymnej atmosfery ogniskowego grania na grunt teatralno-estradowy. Doświadczenia, które pozwalają współpracować ze sobą przy organizacji w każdym roku ponad stu osobom. Yapa niezmiennie przez lata jest wydarzeniem organizowanym przez studentów ludzi, którzy nie zajmują się organizacją zawodowo, ale poświęceni są temu bez reszty. To tu uczą się pracy w dużych zespołach, to tu mają szansę realizować swoje pomysły i wprowadzać je w życie dla yapowej publiczności. Czytelnik tego wydawnictwa musi uwierzyć, że współpraca tak licznych indywidualności wymaga wielu umiejętności, wielu kompromisów, wielu kreatywnych kłótni i nauki pracy w tak dużych grupach. Co roku od lat udaje się to poprzez połączenie talentu organizacyjnego Studenckiego Klubu Turystycznego PŁazik z wysoką kulturą inżynierską Studenckiego Radia Żak Politechniki Łódzkiej oraz autentycznym i najprawdziwszym duchem turystycznym Studenckiego Koła Przewodników Beskidzkich w Łodzi. Próbując oszacować liczbę osób, które brały udział w organizacji czterdziestu edycji, dojdziemy do liczby około Niezależnie od tego, czy wkład w imprezę polegał na drobnej przysłudze, czy poświęceniu roku życia na działania organizacyjne, każda z tych osób zostawiła swój ślad w tym, jak Yapa wygląda. Każda z tych osób brała udział w sztafecie przekazywania doświadczeń, emocji i wrażliwości, które każdej Yapie towarzyszą.

8 8 INTRO Formuła Yapy nadal jest niepowtarzalna. W każdym roku kilka tysięcy widzów zabiera ze sobą z Yapy tony wspomnień, chłonie teksty, muzykę i atmosferę płynącą ze sceny i czasu między koncertami. W każdym roku około stu osób dba o przebieg imprezy, precyzyjnie analizując doświadczenia poprzednich edycji, robiąc wszystko dla zapewnienia od lat niezmiennej atmosfery bliskości publiczności i wykonawców. W każdym roku blisko 40 wykonawców dzieli się ze sceny swoją wrażliwością, obawiając się czasami żywiołowych i bezlitosnych reakcji publiczności. To wszystko w duchu wymyślonej ponad czterdzieści lat temu formuły, której to duch mimo upływu czasu i zmian otaczającego świata nadal jest silny, powoduje błysk w oku i oczekiwanie w emocjach na każdą kolejną edycję. Duch, który miał niezaprzeczalny wpływ na wrażliwość i kulturę kilku pokoleń.

9 9 INTRO

10 10 32 hektary powierzchni w centrum miasta, nowoczesne gmachy i zrewitalizowane pofabryczne budynki w otoczeniu zieleni. Fabrykanckie wille i pałace obok przeszklonych budynków to wyróżnia Politechnikę Łódzką na tle innych polskich uczelni. Politechnika Łódzka jest prężnie działającą uczelnią techniczną o rozbudowanej strukturze, to ponad 20 tys. studentów i 3 tys. pracowników. Kształcenie jest prowadzone na dziewięciu wydziałach, w trzech kolegiach i Instytucie Papiernictwa i Poligrafii, który działa na prawach wydziału. Poza tym na terenie kampusu funkcjonuje wiele dodatkowych jednostek organizacyjnych. Są to miejsca międzywydziałowej edukacji, zajęć sportowo-rekreacyjnych, rozrywki oraz różnorodnych organizacji wspierających życie studenckie. PŁ jest jedną z najlepszych uczelni technicznych w Polsce. Posiada 70-letnią tradycję i doświadczenie w kształceniu inżynierów. Blisko 100 tysięcy świetnie wykształconych absolwentów to efekt pracy kilku pokoleń dobrze przygotowanej kadry dydaktycznej, naukowo-technicznej oraz sprawnego zaplecza administracyjnego uczelni. Politechnika Łódzka jest otwarta dla wszystkich, nie tylko dla studentów, ale także dla dzieci, młodzieży i seniorów. Każdy może skorzystać z naszej bogatej oferty edukacyjnej. Uczelnia jest atrakcyjnym partnerem dla biznesu w regionie. Współpracuje z największymi firmami w kraju i za granicą. Prowadzi badania naukowe na europejskim poziomie, tworzy nowe technologie i patenty przy współpracy z najlepszymi ośrodkami naukowymi na całym świecie. Umiędzynarodowienie, zarówno w zakresie edukacji jak i badań naukowych, to mocna strona Politechniki Łódzkiej. Od ponad 20 lat na Politechnice Łódzkiej istnieje Centrum Kształcenia Międzynarodowego (CKM), jednostka znana również pod angielską nazwą International Faculty of En-

11 POLITECHNIKA ŁÓDZKA 11 gineering (IFE), kształcąca na 10 kierunkach technicznych w języku angielskim oraz na jednym w języku francuskim. Na uczelni studiuje obecnie ponad 400 obcokrajowców. Nasi studenci mają możliwość zdobywania podwójnego dyplomu Politechniki Łódzkiej i jednej z partnerskich uczelni: we Francji, Holandii, Wielkiej Brytanii, Danii, Chinach, Ukrainie czy Hiszpanii. Jakość kształcenia w PŁ jest potwierdzona europejskimi certyfikatami ECTS Label i DI- PLOMA SUPLEMENT Label. PŁ należy do czołówki uczelni w wymianie studentów w ramach programu Erasmus i dumnie nosi tytuł Uczelnia przyjazna mobilności. Jest też liderem w wymianie studenckich długoterminowych zagranicznych praktyk wakacyjnych w ramach programu IAESTE. Od 2000 roku Politechnika Łódzka pełni rolę krajowego koordynatora Baltic Univeristy Programme skupiającego 63 uczelnie w Polsce. Współpraca międzynarodowa uczelni w zakresie programów naukowo-badawczych i wymiany studenckiej obejmuje ponad 500 ośrodków w 51 krajach. Politechnika Łódzka jest jedyną uczelnią w Polsce należącą do European Consortium of Innovative Universities (ECIU). Uczestniczy także w Europejskim Stowarzyszeniu Edukacji Inżynierskiej, zajmującej się problemem kształcenia inżynierów w Europie i jest jedynym polskim członkiem Cluster of Industrial Biotechnology (CLIB2021) organizacji zrzeszającej wielkie przedsiębiorstwa przemysłowe i instytucje naukowe, mające olbrzymi wpływ na rozwój globalnej biogospodarki. Jesteśmy dumni z dotychczasowych dokonań i osiągnięć naszej Politechniki. Przed nami wiele nowych celów i zadań, którym musimy sprostać jako nowoczesna uczelnia techniczna.

12 12 Fundacja PŁ Współpraca OSPPT Yapa z Fundacją Politechniki Łódzkiej rozpoczęła się w 2014 r. Fundacja Politechniki Łódzkiej powstała 18 sierpnia 2011 r. z myślą o środowisku akademickim Politechniki Łódzkiej, ze szczególnym uwzględnieniem studentów. Prowadzone działania mają wspierać pozyskiwanie środków wspomagających kształcenie studentów, ich działalność naukowo-badawczą oraz rozwój, a także integrację środowiska akademickiego. Ponadto od 1 lipca 2013 r. Fundacja Politechniki Łódzkiej przejęła działalność Centrum Diagnostyki i Terapii Laserowej funkcjonujące od 1994 r. w ramach struktur PŁ, którego jednym z głównych celów jest świadczenie usług zdrowotnych na rzecz studentów i pracowników Politechniki Łódzkiej oraz mieszkańców Łodzi i województwa łódzkiego. Na zdjęciu: JM Rektor PŁ prof. dr hab. inż. Stanisław Bielecki, Wojewoda Łódzki Jolanta Chełmińska, Prorektor ds. Edukacji prof. dr hab. inż. Sławomir Wiak, Marszałek Województwa Łódzkiego Witold Stępień, Prezes Zarządu FPŁ - Włodzimierz Fisiak, Wiceprezes Zarządu Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Stanisław Witaszczyk, Prezes Zarządu Łódzkiej Agencji Rozwoju Regionalnego Przemysław Andrzejak, a wśród nich stypendyści Fundacji PŁ.

13

14 14 SKT PŁazik od tego wszystko się zaczęło Gdyby nie Studencki Klub Turystyczny PŁazik, nie powstałaby Yapa, bowiem właśnie w tym klubie powstał ten fatalny pomysł, a stało się to po sukcesie grupy śpiewających PŁazików na III Ogólnopolskim Turystycznym Przeglądzie Piosenki Studenckiej Bazuna 73 w Gdańsku. Nasz Przegląd wystartował w roku 1974, kiedy PŁazik liczył sobie 7 lat. Jak opisuje we wspomnieniach założyciel, nazwa Yapa powstała już w trakcie wydarzenia, bowiem przegląd pierwotnie nazwano Ogólnopolskim Przeglądem Piosenki Turystycznej ÓĆ 74. Logo pierwszego przeglądu piosenki jest kopią okładki PŁazikowego śpiewnika z roku Okładka ta była praprzyczyną okropnego pomysłu, na jaki wpadł pierwszy konferansjer Yapy niejaki Mayta (Janusz Majewski), by nazwać nasz przegląd piosenki Yapą. Na jego obronę należy przyznać, że nie czuł się najlepiej, bo było to już pod koniec pierwszego przeglądu. Więc męczymy się z tą głupią nazwą do dzisiaj. Takie to są skutki, kiedy szuka się pomysłów u nieodpowiedzialnych jajcarzy Wojtek Hempel. Ze względu na to, iż to właśnie PŁazik jest inicjatorem całego zamieszania, przypadają mu w obsadzaniu ważne sekcje na Yapie. To z szeregów klubu wywodzi się najczęściej dyrektor, szef marketingu, programu, znaczna część członków serwisu, biura, handlu, PR oraz sekcji fotograficznej (te dwie ostatnie dzielone ze Studenckim Radiem Żak PŁ). Rajd JURA PŁazik to nie tylko inicjator i spiritus movens Yapy, ale i organizator jednego z największych rajdów turystycznych Jura. Początki tego rajdu sięgają 1965 roku. Klub rozpoczął działalność w 1967 roku i szybko przejął go pod swoje skrzydła, skutkiem czego na Jurę Krakowsko-Częstochowską wynajmowane były całe pociągi, by przewieźć tysiące uczestników. Jak chwali się Wojtek Hempel, SKT PŁazik poprowadził Rajd Politechniki Łódzkiej Jura 72, której uczestnikami było 2400 rajdowiczów. Rajdy studenckie były wówczas bardzo popularne, a imprezy ze śpiewankami były ich naturalnym przedłużeniem, dlatego Yapa i inne podobne przeglądy cieszyły się ogromną popularnością i szacunkiem wśród studentów. Jura po 10 latach przestoju została wznowiona przez ówczesnego wiceprezesa klubu Tomasza Jurka w 2002 roku i organizowana jest do dzisiaj, tradycyjnie w maju. Poza trasami pieszymi wyznaczane są także trasy rowerowe oraz rodzinne (stacjonarne). Rajdowym novum, które od 2007 roku wpisało się na stałe do kalendarza płazikowych wyjazdów starł się Rayd Poyapowy. Rajd ten zrzesza tych, którzy nie chcą rozstać się z Yapą, a jednocześnie nie mogą doczekać się Jury. Odbywa się on co roku w kwietniu, między tymi dwoma wydarzeniami. Obóz Sportów Wodnych w Ślesinie Studencki Klub Turystyczny PŁazik organizuje wiele ciekawych imprez nie tylko w trakcie roku akademickiego, ale i w lecie. Od czerwca do sierpnia aktywny wypoczynek za-

15 SKT PŁAZIK OD TEGO WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO 15 pewnia prowadzony przez PŁazów Obóz Sportów Wodnych w Ślesinie. Obok nauki jazdy na nartach wodnych, wakeboardzie oraz windsurfingu można korzystać z kajaków, żaglówek typu PX, katamaranu, a także dać upust energii podczas gier zespołowych. Siatkówka, piłkarzyki, zumba czy opiekanie się na pomoście każdy znajdzie dla siebie coś ciekawego. Zebrania Od roku założenia klubu w 1967 obowiązuje niezmienny termin zebrań we wtorkowy wieczór o godzinie 20. Obecnie spotkania odbywają się w siedzibie, która mieści się na tyłach 7. Domu Studenckiego przy al. Politechniki 9 w dawnym klubie Joker. Czas i godzinę podajemy tu nieprzypadkowo, bo z chęcią przyjmiemy kolejnych członków do grona PŁazów! A warto o to zawalczyć, bo poza wydarzeniami, o których była mowa wcześniej, PŁazik integruje swą brać także podczas bardziej kameralnych imprez. Stałymi punktami w kalendarzu płazikowym są przede wszystkim styczniowe urodziny klubu, w trakcie których tradycyjnie odbywa się koncert kapeli turystycznej i tańce do białego rana. Ale to nie wszystko! PŁazy świętują również Andrzejki, Mikołajki i co roku organizują sylwestra w górach. Same zebrania bywają urozmaicane slajdowiskami, grą na gitarze i grami planszowymi. Nieco bardziej mobilną imprezą jest organizowany w Lesie Wiączyńskim kulig, gdzie obok tradycyjnych sanek uczestnicy dosiadają kanap z płozami. Uczestniczymy też w turnieju piłkarskim z zaprzyjaźnionymi organizacjami studenckimi.

16 16 RAYD PoYapowy Stosunkowo nowym elementem Yapy, który mimo krótkiej historii już na stałe wpisał się w tradycję Przeglądu, jest Rayd Poyapowy. Od 2007 roku odbyło się osiem edycji tej imprezy. Założeniem wieloletnich kierowników tworzących podwaliny imprezy: Asi Jojczyk (dawniej Simińskiej, SKT PŁazik) oraz Michała Wajncholda (SR ŻAK PŁ) była stosunkowo niewielka skala wydarzenia umożliwiająca wybór ciekawych i niebanalnych miejsc, w których nocują i bawią się uczestnicy. Nie bez znaczenia jest aspekt krajoznawczo- -edukacyjny do tej pory każda edycja odbywała się w innym zakątku polskich gór. Czerpiąc z najlepszych kanonów tego typu imprez, co roku ukazuje się Goniec Raydowy oficjalna gazetka Raydu, w której nie brakuje faktów i ciekawostek o miejscach odwiedzanych przez Rayd. Skąd w ogóle wziął się pomysł na takie wydarzenie? Pomysłodawców należy upatrywać wśród kierownictwa ówczesnej Yapy oraz Raydu 2007, a więc Maćka Mamulskiego i wzmiankowanych już wcześniej kierowników pierwszych imprez. Ideą Raydu jest próba podtrzymania klimatu towarzyszącego krótkiej bo trwającej jeden weekend imprezie i chęć zabrania jej z dusznej sali gimnastycznej w plener. Stąd wiosenny termin niezbyt odległy od samej Yapy. Organizatorzy chcieli również wyjść zza kulis i zintegrować się z publicznością, mając nadzieję, że wspólna zabawa zachęci widzów do wykazania inicjatywy i spróbowania swoich sił po drugiej stronie lustra. Chociaż oficjalnie impreza rozpoczyna się w piątkowy poranek, to nieformalny start ma miejsce już w czwartkowy wieczór, gdy ze spakowanymi plecakami późnym wieczorem wyjeżdżamy zorganizowanym transportem z Łodzi na długi weekend pełen wrażeń. Zbiórka często odbywa się w jednym z zaprzyjaźnionych klubów. Nie skupiamy się na ilości przebytych kilometrów oraz czasie ich pokonania. Uczestnicy wspólnie wędrują, śpiewają, bawią się czy choćby przygotowują posiłki. Zawsze znajdzie się czas na słodkie lenistwo w promieniach wiosennego słońca. Rayd ma wyjątkowe szczęście do pogody prawie zawsze dopisuje. Impreza składa się z kilku tras o różnym charakterze, liczebności i stopniu trudności. Gwarantujemy, że każdy znajdzie coś dla siebie i nie będzie się nudził. W 2014 roku po raz pierwszy wyruszyła na szlak trasa rodzinna, przeznaczona dla rodziców ze swoimi pociechami. W 2009 roku na Raydzie pojawiła się również trasa rowerowa. Stałym elementem Raydu jest obecność dużej części yapowego Serwisu. Zwierzenta stanowią tradycyjnie trzon Trasy nr 1. W sobotni wieczór wszyscy uczestnicy spotykają się na wspólnym noclegu i ognisku. Oprócz yapowych standardów, najnowszych turystycznych hitów czy kiełbasek i czegoś do nich, serwujemy całkiem sporą dawkę yapowej wiedzy w postaci rozmaitych konkursów z nagrodami.

17 17 RAYD POJPO Raydy, które odbyły się do tej pory (w nawiasie miejsce zakończenia): r. Beskid Sądecki i Pieniny (Chatka pod Niemcową) r. Gorce i Beskid Wyspowy (Hawiarska Koliba, obecnie Gorczańska Chata) r. Beskid Niski (Chatka w Zyndranowej) r. Beskid Śląski i Mały (Chata Wuja Toma) r. Beskid Mały (Chatka Pod Potrójną) r. Beskid Żywiecki (Chatka Skalanka) r. pogranicze Beskidu Niskiego i Bieszczad (Wisłok) r Beskid Wyspowy (Baza Turystyczna Lubogoszcz) Jeśli chcesz przeżyć to wszystko na własnej skórze, zapisz się na tegoroczny Rayd. Szukaj szczegółowych informacji o IX Raydzie PoYapowym na stronie yapa.art.pl w zakładce Rayd.

18 18 RAYD POYAPOWY

19 19 SKPB Łódź Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich w Łodzi związało się z Yapą w pierwszej połowie lat 80. Zanim dołączyło do organizatorów, najpierw dało poznać się jako sponsor nagrody i uczestnik Przeglądu. Wcześniej członkowie nieistniejącego jeszcze wtedy SKPB uczestniczyli w Yapach jako widzowie, którzy stali tydzień w kolejce po karnety. Niepowtarzalny klimat tych kolejek i fakt, że wśród pierwszych przewodników większość grała na gitarze, a prawie wszyscy śpiewali, spowodował pojawienie się ich na yapowej scenie. Był rok 1984, kiedy Koło zadebiutowało na Yapie z zespołem Wibram, zdobywając III nagrodę za piosenkę Cerkiew w Kunkowej, by w następnym roku sięgnąć po I nagrodę za piosenkę Bez tytułu (dzisiaj znaną jako Dumka Beskidzka ) i III nagrodę w kategorii zespół. Nagroda, którą co roku od 1983 przyznaje SKPB Łódź, początkowo przeznaczona była dla wykonawcy piosenki o tematyce górskiej. Z czasem temat rozszerzył się o turystykę. Do dnia dzisiejszego nagrodą w konkursie jest darmowy pobyt na jednej z baz namiotowych: w Jaworkach lub Muszynie-Złockiem, które są prowadzone przez SKPB Łódź i Towarzystwo Beskidzkie z Łodzi. Druga połowa lat 90. przyniosła zacieśnienie relacji towarzyskich z SKT PŁazik, czemu szczególnie przysłużyła się wspólna wycieczka do Puszczy Bolimowskiej nad rzekę Rawkę. Wojtek Hempel dziś członek honorowy SKPB Łódź wspomina, że od tego czasu SKPB włączyło się w organizację Yapy, a był to rok Przy tej okazji przewodnicy ręcznie wymalowali (na akademickim prześcieradle) płachtę z logo organizacji (służącą jako baner reklamowy), która do dziś jest nieodłącznym rekwizytem wyjazdów w góry i zdjęć grupowych SKPB. Ostatecznie, w roku 1999 SKPB Łódź zostało oficjalnym współorganizatorem OSPPT Yapa. Od momentu gdy SKPB zaczęło pomagać przy Yapie, przewodnicy odpowiadają za sekcję aprowizacji organizującą posiłki w postaci kanapek dla osób pracujących w trakcie Przeglądu. Ciekawostka: podczas tych trzech dni organizatorzy spożywają średnio 160 bochenków chleba, 150 jajek, po 16 kg wędlin, żółtego sera, ogórków kiszonych oraz 2 kg kawy i 3 l ketchupu. W 1999 roku przewodnicy objęli również kierownictwo nad sekcją noclegów. Uznać można, że od tego momentu po dzień dzisiejszy zabezpieczają podstawowe funkcje życiowe organizatorów i gości. Od 2007 roku kreują również doznania wizualne publiczności, tworząc yapowe scenografie. Jednakże zaangażowanie SKPB w Yapę w latach miało znacznie szerszy zasięg. Poczynając od 1999 roku, przez kilka lat przewodnicy współtworzyli sekcję Program. Razem z sympatykami w latach

20 20 SKPB ŁÓDŹ stanowili solidny trzon sekcji Serwis, czterokrotnie odpowiadali za Marketing, czy też przez 10 lat organizowali yapowe Biuro. A zanim na Yapę dotarł LODMAN, archiwizowali yapowe koncerty przy użyciu kamer VHS, domowych magnetowidów i mikserów hand made. SKPB miało również niemały wkład w reklamę Yapy na terenie Łodzi, poprzez szeroko zakrojone akcje plakatowania. Jedną z bardziej rozpoznawalnych i najdłużej pracujących osób na rzecz Yapy z ramienia SKPB jest Bartek Zgorzelski (to również człowiek Żaka i PŁazika, dwukrotny zastępca i dyrektor Yapy z 2006 roku), którego yapowa publiczność szczególnie pokochała za prowadzenie sobotnich koncertów nocnych. Jego autorskie wykonanie Lokomotywy Juliana Tuwima czy własny utwór Wytrzymałość materiałów stały się pozaprogramowymi hitami Yapy. Wkład SKPB w Yapę nie zawęża się wyłącznie do pracy w trakcie Przeglądu. Jest to organizacja, która na co dzień żyje w nurcie, z którego Yapa powstała, a propagowana przezeń turystyka górska i organizowane przez SKPB rajdy stały się inspiracją dla powstania Rajdu Poyapowego. Lecz inspiracja była obopólna, bo dzięki doświadczeniu nabytym na Yapie SKPB stworzyło w 2001 roku Tematyczny Konkurs Muzyczny Śpiewanki, o którym parę słów dalej. Samo SKPB Łódź jest organizacją, która od ponad 30 lat propaguje turystykę plecakową, głównie wśród braci akademickiej, dając możliwość taniego wyjazdu w góry i poszerzenia zainteresowań związanych z turystyką i górami. Szkoli przewodników, ucząc jak dzielić się radością jaką góry niosą. Organizacja ta jest jednym z kilkunastu studenckich kół przewodnickich w Polsce, natomiast w Łodzi jest jedyną organizacją skupiającą i kształcącą jednocześnie przewodników górskich. Działalność Koła przejawia się w organizowaniu imprez głównie na terenie Beskidów, ale też poza granicami Polski w obrębie Karpat (rajdy, wyjazdy szkoleniowe, prowadzenie baz namiotowych latem). W roku akademickim przewodnicy organizują cztery sztandarowe rajdy: Beskidzki, Mikołajkowy, Primaaprilisowy i Wiosenny, dając niepowtarzalną okazję do odwiedzenia gór o każdej porze roku. Natomiast osoby lubiące wysiłek fizyczny mogą sprawdzić swoją kondycję na późnowiosennym rajdzie Tyr Beskidzki lub we wrześniu, w okolicach Łodzi na Długodystansowym Rajdzie Setka po Łódzku, który zakłada przejście 100 km w ciągu 24 godzin. Co roku SKPB organizuje kurs dla kandydatów na przewodników beskidzkich, dający możliwość zdobycia uprawnień państwowych do wykonywania tegoż zawodu. A miłośnikom piosenki turystycznej zapewne przypadną do gustu wspomniane Śpiewanki, które SKPB organizuje w sierpniu, w bazie namiotowej w Muszynie-Złockiem. Jest to plenerowa impreza muzyczna (bez prądu), która gromadzi co roku ponad 200 osób. W Łodzi przewodników można spotkać w siedzibie SKPB przy ul. Lipowej 48, zawsze w środy od godz. 18:00. Tam organizują też spotkania o charakterze popularyzatorskim, tj. pokazy zdjęć z podróży, prelekcje i projekcje filmów, na które serdecznie zapraszają pasjonatów gór i miłośników turystyki.

21 SKPB ŁÓDŹ 21

22 22 Studenckie Radio Żak Politechniki Łódzkiej W annałach Żaka, zarówno w dokumentach pisanych jak i na taśmie magnetofonowej, uwieczniona została pierwsza festiwalowa próba duetu SKT PŁazik i SR Żak PŁ, który miał wystąpić na Giełdzie Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie. Próba ta miała miejsce Pod Siódemkami (Piotrkowska 77). Tak naprawdę to był dopiero przedsmak Yapy i rok Nagłośnienie na historycznym Regencie 60 4 kanały wejściowe, 40 W mocy, pełna lampa takie szczegóły do dziś przechowuje w swej pamięci jeden z pomysłodawców (obok Zenka Janka i Wojtka Hempla) Yapy, przez wiele lat szef ekipy technicznej, do dziś pomagający w przygotowaniach do przeglądu Wiktor Inżynier Skrzydłowski. Ale udział Żaka w Yapie to nie tylko nagłośnienie, oświetlenie (od kilku lat robi to wynajęta ekipa świetlików ), rejestracja i transmisja przeglądu (sekcja nagłośnienie i transmisja), to także praca w programie, przy podpisywaniu umów z wykonawcami, praca reporterów, prezenterów, jak również częściowo konferansjerów, którzy są żakowymi pracownikami. To nie wszystko Żak zajmuje się również reżyserią studia radiowo-telewizyjnego, kontaktem z publicznością, promocją imprezy i jej fotografowaniem. Członkowie Żaka nierzadko pojawiają się w konkursie wykonawców (rzecz jasna nie omija ich etap eliminacji do konkursu). Pierwsze bezpośrednie relacje reporterskie pojawiły się na antenie Żaka w 1984 roku: Robiliśmy transmisje z Yapy od takich najprostszych do bardzo złożonych jak na tamte czasy i nasze możliwości. Na jedną z Yap zostały przygotowane trzy stanowiska reporterskie i specjalny mikser do obsługi reporterów z interkomami. W czasie przerw nasi reporterzy łączyli się z różnych miejsc (zza sceny, sprzed wejścia do sali i z sali kinowej), przeprowadzali wywiady, łącząc się z dyżurnym w studiu wspomina ówczesny szef techniczny Żaka Tomek Plich (potem redaktor naczelny). W 2004 roku Żak połączył siły z telewizją internetową LODMAN, tworząc studio radiowo-telewizyjne. Ale wróćmy do początków I Przeglądu z roku 1974, kiedy to Yapa nieposiadająca jeszcze swej nazwy przeniosła się z Piotrkowskiej 77 do sali kinowej PŁ. To była jazda bez trzymanki! Sala miała fatalną akustykę, sprzęt o mocy w porywach 100 W, koszmarne mikrofony. Kolumny przybijane do sceny bardzo ładnie grały jak na owe czasy, ale publiczność w tuby kolumn wkładała ubrania. Nie było jeszcze szatni, każdy więc kurtkę miał ze sobą. Trzeba było te ciuchy co jakiś czas wyciągać, żeby cokolwiek było słychać. Musieliśmy wykonać naprawdę sporo pracy, by spowodować, żeby wykonawcę było słychać. Cała widownia wypełniona była po brzegi. Na szczęście publiczność chciała i potrafiła słu-

23 STUDENCKIE RADIO ŻAK POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ 23 chać z rozrzewnieniem wspomina Wiktor Skrzydłowski, który na potrzeby Żaka i Yapy wyremontował za własne stypendium zdezelowany stacjonarny stół mikserski. Waga stołu to 200 kg, gabaryty uniemożliwiały wyniesienie go z Żaka drzwiami. Ale i na to znalazł się sposób 12 Żakowców wytaszczyło stół przez okno w reżyserce i zaniosło go do sali kinowej. Nic dziwnego, że w werdykcie jurorzy napisali: Studio Radiowe Żak zapewniamy, że służyć będziemy swym poparciem w ewentualnych staraniach o otrzymanie nowego stołu mikserskiego umożliwiającego prowadzenie programu na 20 mikrofonów. Potem z biegiem lat co roku pojawiał się nowy sprzęt, często robiony przez samych Żakowców. Kolejny stół mikserski był lżejszy, bo tranzystorowy, o lepszych parametrach i gabarytach zbudowali go technicy z Żaka (Wiktor Skrzydłowski, Kazio Prus i Włodek Polis). Nie należy też zapominać o zrobieniu nowych kolumn na Yapę 80. I tak metodą ewolucji doszliśmy do tego, że dziś trudno już sobie wyobrazić, z jakimi problemami musieli mierzyć się przez 40 lat istnienia przeglądu technicy z Żaka. Przez wiele lat łódzki przegląd słynął z najlepszego nagłośnienia tego typu imprez, co miało swe odzwierciedlenie i w werdyktach, i w artykułach prasowych. Nie dziwi to, że technicy z Żaka bez problemu znajdowali pracę w Radiu Łódź i w radiach warszawskich. Wiktor Sawiuk tak pisał na łamach Głosu Robotniczego o Yapie 85: Fenomenem imprezy jest bez wątpienia organizacja, która już od pierwszych edycji Yapy stała na bardzo wysokim poziomie. Dla efektu artystycznego najważniejsze nagłośnienie sali i oświetlenie sceny robione są z profesjonalną maestrią prawie od początku. Większość obecnie bywających na przeglądzie sądzi, że rozpoczynający i kończący każdy koncert kankan (tańczony i przez publiczność, i przez organizatorów) towarzyszy festiwalowi od zawsze. Tymczasem kankan pojawił się po raz pierwszy w 1986 roku. Andrzej Papajak przyniósł w celu sprawdzenie parametrów sali utwór, który musiał mieć dużą dynamikę. Tak się złożyło, że był to kankan w wersji rozrywkowej. Organizatorzy usłyszeli i stało się. Do dziś ta wersja kankana prowokuje uczestników imprezy do szaleństw tanecznych oraz informuje o rozpoczęciu i zakończeniu koncertu podczas każdej Yapy. Specyficzne dla Yapy jest także to, że często ostatniego dnia przeglądu można zabrać ze sobą płytę z piosenkami zaśpiewanymi w konkursie. To także pomysł dwóch Żakowców: Pawła Komolibusa i Marka Sztandery. Najpierw przez lata panowie, pracując już przed Yapą (przygotowania sprzętu, czystych płyt, wstępne opracowanie graficzne), a potem non stop przez 48 godzin podczas dwóch pierwszych dni festiwalowych, robili wszystko, by przed niedzielnym koncertem laureatów pojawiły się w sprzedaży lub były rozdawane płyty z sobotniego koncertu gwiazd lub też z konkursu młodych wykonawców. Dzięki Markowi Sztanderze raz w 1986 roku głosowanie publiczności odbywało się komputerowo (nie mylić z głosowaniem internetowym) na komputerze ZX Spectrum. W tym celu specjalnie został napisany program z bonusami dla głosujących w postaci horoskopu i biorytmów na czas festiwalu: Samopoczucie nie najlepsze, głównie z powodu długotrwałego nacisku na pewną część ciała, za to przeżycia artystyczne wspaniałe.