Delegacje otrzymują w załączeniu wyżej wymieniony dokument w wersji po zniesieniu klauzuli tajności.

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 14 września 2017 r. (OR. pl) 15864/12 ADD 1 REV 2 DCL 1 ZNIESIENIE KLAUZULI TAJNOŚCI Nr dok.: WTO 348 SERVICES 66 FDI 27 COASI 179 OC /12 ADD1 REV2 Data: 29 listopada 2012 r. Nowe oznaczenie: Bez ograniczeń dystrybucji Dotyczy: Wytyczne negocjacyjne w sprawie umowy o wolnym handlu z Japonią Delegacje otrzymują w załączeniu wyżej wymieniony dokument w wersji po zniesieniu klauzuli tajności. Tekst tego dokumentu jest identyczny z jego poprzednią wersją /12 ADD 1 REV 2 DCL 1 ur DGC 1 PL

2 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 29 listopada 2012 r. (03.12) (OR. en) 15864/12 ADD 1 REV2 WTO 348 SERVICES 66 FDI 27 COASI 179 OC 625 NOTA Od: Do: Dotyczy: Sekretariat Generalny Rady Delegacje Wytyczne negocjacyjne w sprawie umowy o wolnym handlu z Japonią Delegacje otrzymują w załączeniu wersję końcową wytycznych negocjacyjnych w sprawie umowy o wolnym handlu z Japonią, przyjętych przez Radę do Spraw Zagranicznych (Handel) w dniu 29 listopada 2012 r /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 1 DG C1 PL

3 WYTYCZNE NEGOCJACYJNE W SPRAWIE UMOWY O WOLNYM HANDLU Z JAPONIĄ A CHARAKTER I ZAKRES UMOWY 1. Umowa będzie zawierać wyłącznie postanowienia dotyczące handlu i obszarów związanych z handlem, mające zastosowanie do Stron. 2. Umowa jest ambitna, kompleksowa, zrównoważona i w pełni zgodna z zasadami i obowiązkami w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO). Negocjacje będą prowadzone i zostaną zakończone z należytym uwzględnieniem zobowiązań wynikających z członkostwa w WTO. 3. Umowa przewiduje stopniową i wzajemną liberalizację handlu towarami i usługami, inwestycji oraz zasad dotyczących kwestii związanych z handlem. 4. Umowa zawiera zobowiązania w dziedzinach objętych kompetencjami władz i jednostek obu Stron Umowy na szczeblu niższym niż centralny. B PROPONOWANA TREŚĆ UMOWY PREAMBUŁA I ZASADY OGÓLNE 5. Preambuła będzie zawierać stwierdzenie, że partnerstwo z Japonią opiera się na wspólnych zasadach i wartościach, odzwierciedlonych we wspólnej deklaracji z 1991 r. i w planie działania z 2001 r. (plan działania UE-Japonia z 2001 r. Kształtowanie wspólnej przyszłości ) oraz w późniejszych deklaracjach i planach działań. Odwoływać się będzie również między innymi do: zasad i celów działań zewnętrznych Unii; zobowiązania Stron do zrównoważonego rozwoju i wkładu handlu międzynarodowego w zrównoważony rozwój w jego wymiarze gospodarczym, społecznym i środowiskowym, w tym w rozwój gospodarczy, pełne i produktywne zatrudnienie oraz godną pracę dla wszystkich, a także ochronę i zachowanie środowiska i zasobów naturalnych; zobowiązania Stron do umowy w pełni zgodnej z ich prawami i obowiązkami wynikającymi z członkostwa w WTO; 15864/12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 2 DG C1 PL

4 prawa Stron do stosowania środków niezbędnych do osiągnięcia uzasadnionych celów politycznych na podstawie poziomu ochrony, jaki uważają za stosowny, pod warunkiem że środki takie nie stanowią nieuzasadnionej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia handlu międzynarodowego; celu zakładającego, że Umowa stworzy nowy klimat dla stosunków gospodarczych między Stronami, a przede wszystkim dla rozwoju handlu i inwestycji; wspólnego dla obu Stron celu, jakim jest uwzględnienie szczególnych wyzwań stojących przed małymi i średnimi przedsiębiorstwami w ich działaniach na rzecz rozwoju handlu i inwestycji; zobowiązania Stron do porozumiewania się ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym z sektorem prywatnym i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. 1. CELE 6. Umowa potwierdza wspólny cel stopniowej i wzajemnej liberalizacji zasadniczo wszystkich dziedzin handlu towarami i usługami oraz zakładania przedsiębiorstw, w pełnej zgodzie z zasadami WTO, szczególnie z art. XXIV GATT i art. V GATS. Należy zwrócić szczególną uwagę na zlikwidowanie barier pozataryfowych utrudniających dostęp jednej ze stron do rynku drugiej strony. 7. Umowa będzie zawierać stwierdzenie, że zrównoważony rozwój jest nadrzędnym celem Stron i że będą one dążyć do zapewnienia i ułatwienia poszanowania międzynarodowych umów i norm w zakresie środowiska i spraw społecznych. Umowa powinna zawierać stwierdzenie, że Strony nie tworzą zachęt handlowych ani nie przyciągają bezpośrednich inwestycji zagranicznych przez łagodzenie krajowych przepisów i norm w zakresie środowiska, prawa pracy lub bezpieczeństwa i higieny pracy bądź przez obniżanie podstawowych norm pracy lub łagodzenie przepisów, których celem jest ochrona i promowanie różnorodności kulturowej. Skutki gospodarcze, społeczne i środowiskowe umowy zostaną przeanalizowane w ramach niezależnej oceny wpływu na zrównoważony rozwój, którą Komisja powinna przeprowadzić równolegle z negocjacjami i która zostanie ukończona przed parafowaniem jakiejkolwiek ostatecznej umowy. Celem tej oceny będzie wyjaśnienie prawdopodobnych skutków Umowy dla zrównoważonego rozwoju, a także zaproponowanie środków (w dziedzinie handlu lub w innych dziedzinach), które umożliwią zmaksymalizowanie korzyści płynących z Umowy w celu uniknięcia lub zminimalizowania potencjalnych skutków negatywnych /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 3 DG C1 PL

5 2. HANDEL TOWARAMI 8. Cła przywozowe i wywozowe Celem Umowy będzie zniesienie ceł przywozowych i opłat mających analogiczny wpływ na obie strony lub innych barier dotyczących przywozu wszystkich towarów pochodzących z drugiej Strony. Celem będzie zapewnienie jak największej liberalizacji handlu. W przypadku większości pozycji taryfy powinny zostać zniesione z chwilą wejścia w życie Umowy, przy czym taryfy i bariery pozataryfowe powinny być znoszone równolegle, co jest wymogiem wstępnym do zapewnienia zrównoważonej i korzystnej dla obu stron Umowy. Do minimum należy ograniczyć liczbę produktów wrażliwych, którym mogą przysługiwać okresy przejściowe, zasadniczo nieprzekraczające siedmiu lat, a najbardziej wrażliwym produktom, na przykład samochodom, poświęcone zostaną szczegółowe postanowienia; dla produktów tych rozważone zostaną dłuższe okresy przejściowe. Negocjacje w sprawie obniżenia ceł są prowadzone na podstawie ceł stosowanych przez UE erga omnes w dniu rozpoczęcia negocjacji oraz ceł stosowanych przez Japonię erga omnes w dniu rozpoczęcia negocjacji. Począwszy od pierwszego dnia negocjacji Strony uzgodnią, że w trakcie negocjacji ceł nie będzie brana pod uwagę żadna podwyżka. Umowa powinna przewidywać maksymalną koncentrację zobowiązań na rzecz pełnej liberalizacji już na wstępie, w tym w odniesieniu do towarów i usług związanych ze środowiskiem naturalnym. Umowa zapewnia zgodność z korzyściami przyznanymi przez Japonię w negocjacjach z innymi głównymi partnerami handlowymi. Umowa zapewnia co najmniej równoważne traktowanie produktów unijnych w porównaniu do korzyści przyznanych przez Japonię innym stronom w obecnych i przyszłych umowach. Wszelkie cła lub podatki wywozowe bądź środki o skutku równoważnym są zakazane, a nowe nie są wprowadzane. 9. Ograniczenia przywozowe i wywozowe Umowa zabrania wprowadzania wszelkich zakazów lub ograniczeń w handlu między Stronami, jeśli nie jest to uzasadnione wyjątkami o charakterze ogólnym określonymi poniżej; Umowa zawiera także bardziej rygorystyczne zasady wydawania pozwoleń na przywóz i wywóz. 10. Bariery pozataryfowe Kompleksowa i skuteczna likwidacja barier pozataryfowych jako środka poprawy dostępu do rynku i stworzenia równych szans dla przedsiębiorstw unijnych w Japonii jest jednym z najważniejszych celów negocjacji dotyczących umowy o wolnym handlu między UE a Japonią /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 4 DG C1 PL

6 Aby zrealizować ten cel, Umowa zawiera szczegółowe i merytoryczne postanowienia i procedury w kluczowych sektorach będących przedmiotem zainteresowania UE w celu skutecznego zniesienia istniejących barier pozataryfowych, zapobiegania wprowadzaniu nowych i zapewnienia dostępu do rynku w stopniu większym niż zapewniany przez zasady horyzontalne Do kwestii wymagających szczególnej uwagi należą, lecz nie wyłącznie, kwestie wymienione w przykładowym wykazie barier pozataryfowych załączonym do wspólnego sprawozdania z analizy zakresu dotyczącej handlu i spraw gospodarczych UE i Japonii. W sektorach, w których likwidacja barier pozataryfowych jest niezwykle ważna w celu zapewnienia dostępu do rynku, Umowa powinna obejmować specjalne załączniki poświęcone tym barierom, w przypadku kiedy będzie to niezbędne do realizacji tych celów lub będzie się do tej realizacji przyczyniać. Do sektorów takich powinny się zaliczać na przykład: sektor motoryzacyjny, sektor kolejowy, sektor produktów elektrycznych i elektronicznych, sektor wyrobów medycznych, sektor farmaceutyczny, sektor chemiczny i sektor rolno-spożywczy. W szczególności, jeśli chodzi o sektor motoryzacyjny, strony przyjmą niezbędne regulaminy EKG ONZ, aby zagwarantować, że pojazdy silnikowe, ich części, układy i podzespoły pochodzące od jednej Strony będą akceptowane na rynku drugiej Strony bez dodatkowych wymagań w zakresie badania, certyfikacji lub oznakowania. W szczególności za wystarczający dowód homologacji typu uznawane będzie świadectwo zgodności wydane przez Stronę dokonującą wywozu. Umowa będzie zawierać postanowienia dotyczące zakazu dyskryminacji podatkowej. Powinna ona również przewidywać mechanizm mediacji, aby ułatwić rozwiązywanie różnic zdań w konkretnych sprawach dotyczących barier pozataryfowych. Umowa przewiduje wyraźny i ścisły paralelizm pomiędzy wzajemnym znoszeniem ceł przywozowych przez Unię Europejską i znoszeniem barier pozataryfowych przez Japonię. Będzie to oznaczać, że likwidacja ceł przywozowych nastąpi dopiero po skutecznym wyeliminowaniu barier pozataryfowych. 11. Reguły pochodzenia Do Umowy zostanie dołączony protokół określający reguły pochodzenia i przewidujący współpracę administracyjną. Jego treść będzie uwzględniać standardowe preferencyjne unijne reguły pochodzenia oraz interesy producentów unijnych. 12. Środki zwalczania nadużyć finansowych Zawarta w Umowie klauzula dotycząca pogłębionej współpracy administracyjnej będzie określać procedury i odpowiednie środki, które mogą być zastosowane przez Strony, jeśli stwierdzone zostaną: brak współpracy administracyjnej w kwestiach ceł, nieprawidłowości lub nadużycia finansowe /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 5 DG C1 PL

7 13. Usuwanie błędów administracyjnych Do Umowy powinny też zostać włączone postanowienia dotyczące wspólnego badania możliwości zastosowania odpowiednich środków w przypadku błędów popełnionych przez właściwe organy przy stosowaniu reguł preferencyjnego pochodzenia. 14. Uregulowania techniczne, normy i procedury oceny zgodności Poza potwierdzeniem obowiązków Stron wynikających z Porozumienia WTO w sprawie barier technicznych w handlu, Umowa zawiera też dodatkowe postanowienia ułatwiające każdej ze stron dostęp do rynku drugiej strony. W szczególności Umowa powinna zawierać ogólne zasady (takie jak proporcjonalność, nienakładanie nieuzasadnionych ograniczeń, niedyskryminacja) oraz postanowienia, które opierają się na zasadach WTO i je uzupełniają, służąc między innymi celom poprawy przejrzystości, propagowania dobrych praktyk regulacyjnych, przyjmowania odpowiednich norm międzynarodowych, dążenia do zgodności i zbieżności uregulowań technicznych na podstawie międzynarodowych norm, usprawnienia wymogów dotyczących testowania i certyfikacji na przykład przez stosowanie w ocenie zgodności podejścia opartego na ocenie ryzyka (w tym stosowanie certyfikacji własnej producenta w sektorach, w których jest to możliwe i właściwe), a także upowszechnienia korzystania z akredytacji. Celem Umowy będzie również usprawnienie rozpowszechniania informacji dla importerów i eksporterów. Podczas negocjacji powinno się rozważyć możliwość dalszej współpracy w dziedzinie norm, uregulowań technicznych i procedur oceny zgodności. Należy poddać przeglądowi funkcjonowanie obowiązującego porozumienia o wzajemnym uznawaniu, aby usprawnić jego wdrażanie i przygotować grunt pod bardziej skuteczną współpracę. Porozumienie o wzajemnym uznawaniu mogłoby zostać zmienione, aby uprościć zarządzanie i procedury oraz rozszerzyć jego zakres pod względem produktów, wymogów i procedur oceny zgodności. 15. Środki sanitarne i fitosanitarne W negocjacjach stosuje się przepisy wytycznych negocjacyjnych przyjętych przez Radę w dniu 20 lutego 1995 r. (dokument Rady 4976/95). Umowa odwoływać się będzie ponadto do ogólnych zasad Porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych, w tym zasady proporcjonalności, braku nieuzasadnionych opóźnień, przejrzystości oraz niedyskryminacji, które to zasady będą stosowane przez Strony we wzajemnym handlu w celu ułatwienia dostępu do swoich rynków przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin. Celem Umowy powinno być obustronne potwierdzenie wynikających z umowy WTO praw i obowiązków w zakresie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 6 DG C1 PL

8 W Umowie należy przewidzieć mechanizm, który będzie zapobiegać niepotrzebnym barierom w handlu i je usuwać oraz umożliwiać sprawne i skuteczne stosowanie przepisów sanitarnych i fitosanitarnych dzięki poprawie przejrzystości oraz zapewnieniu pewności i spójności w stosowaniu środków sanitarnych i fitosanitarnych. W Umowie należy w szczególności dążyć do zminimalizowania negatywnych skutków środków sanitarnych i fitosanitarnych przez współpracę regulacyjną, wspieranie wymiany informacji w korzystaniu z norm międzynarodowych (oraz budowanie zaufania wobec środków sanitarnych i fitosanitarnych mających zastosowanie do handlu w kwestiach takich jak wstępne umieszczanie w wykazie przedsiębiorstw produkujących żywność, uznawanie statusu zdrowotnego Stron wolny od szkodników i wolny od choroby, a także zasada regionalizacji w odniesieniu do chorób zwierząt i roślin, przy utrzymaniu niezbędnych minimalnych kontroli na zewnętrznych granicach. Umowa powinna również przewidywać odpowiednie rozwiązania dotyczące kwestii dostępu do rynku oraz ułatwiać rozstrzyganie sporów. Umowa powinna także zbadać możliwości ustanowienia odpowiednich warunków współpracy między dwiema stronami na rzecz dobrostanu zwierząt. 16. Wyjątki o charakterze ogólnym Umowa będzie zawierać ogólną klauzulę wyjątkową, której podstawą są art. XX i XXI GATT. 17. Zabezpieczenia Aby zmaksymalizować zobowiązania do liberalizacji i zapewnić niezbędną ochronę, uwzględniając specyficzny charakter sektorów wrażliwych, na przykład sektora samochodowego, Umowa będzie zawierać dwustronną klauzulę ochronną, zgodnie z którą każda Strona może, częściowo lub całkowicie, zlikwidować preferencje, jeżeli wzrost w przywozie produktu od drugiej Strony powoduje istotną szkodę dla przemysłu krajowego lub grozi jej spowodowaniem. 18. Środki antydumpingowe i wyrównawcze Umowa będzie zawierać klauzulę dotyczącą środków antydumpingowych i wyrównawczych, zgodnie z którą każda Strona może podjąć odpowiednie środki przeciwko dumpingowi lub subsydiom stanowiącym podstawę środków wyrównawczych zgodnie z Porozumieniem WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. lub Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Umowa będzie też zawierać zobowiązania, które wykraczają poza zasady WTO w tym obszarze, zgodnie z przepisami UE i wcześniejszymi umowami (np. badanie interesu publicznego, zasada mniejszego cła, dodatkowe konsultacje) /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 7 DG C1 PL

9 3. HANDEL USŁUGAMI, ZAKŁADANIE PRZEDSIĘBIORSTW I OCHRONA INWESTYCJI Handel usługami i zakładanie przedsiębiorstw 19. Umowa przewiduje stopniową, kompleksową i wzajemną liberalizację w zakresie zakładania przedsiębiorstw we wszystkich sektorach gospodarki oraz w zakresie handlu usługami w celu zapewnienia jak największych możliwości dostępu do rynku zgodnie z odpowiednimi zasadami WTO, w szczególności art. V GATS. Nie powinno to naruszać możliwości wyłączenia ograniczonej liczby sektorów usług z zobowiązań do liberalizacji. Usługi audiowizualne nie są objęte omawianym rozdziałem. Usługi świadczone w ramach sprawowania władzy publicznej, zgodnie z definicją w art. I.3 GATS, są wykluczone z tych negocjacji. 20. Strony uzgadniają, że ustalą ramy dotyczące zakładania przedsiębiorstw, oparte na zasadach przejrzystości, niedyskryminacji, dostępu do rynku i stabilności. Zgodnie z tymi ramami Strony uzgadniają, że będą traktować zakładanie na swoim terytorium przedsiębiorstw, spółek zależnych lub oddziałów drugiej Strony w sposób nie mniej korzystny niż w przypadku własnych przedsiębiorstw, spółek zależnych lub oddziałów, uwzględniając wrażliwy charakter niektórych specyficznych sektorów. 21. W negocjacjach uwzględnia się kwestię barier w dostępie do rynku i ograniczeń w krajowym traktowaniu we wszystkich sektorach gospodarki i formach świadczenia usług, uwzględniając należycie wrażliwy charakter niektórych specyficznych sektorów; celem negocjacji jest również ustanowienie uregulowań niezbędnych do wzmocnienia i ułatwienia handlu. W Umowie należy ustanowić niezbędne ramy dla negocjacji umów przewidujących wzajemne uznawanie kwalifikacji zawodowych. 22. Inwestorzy i usługodawcy z UE są traktowani co najmniej na równi z inwestorami i usługodawcami z jakiegokolwiek państwa trzeciego pod względem transgranicznego świadczenia usług i zakładania przedsiębiorstw /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 8 DG C1 PL

10 23. Umowa nie będzie stanowić przeszkody dla stosowania wyjątków dotyczących świadczenia usług, które można uzasadnić na podstawie właściwych zasad WTO (art. XIV i XIVbis GATS). Komisja powinna także dopilnować, aby żadne postanowienia Umowy nie uniemożliwiały Stronom stosowania przepisów, uregulowań i wymogów krajowych dotyczących wjazdu, pobytu, pracy i warunków pracy, pod warunkiem że ich stosowanie nie unieważnia ani nie zmniejsza korzyści wynikających z Umowy. Ochrona inwestycji 24. Cel: właściwe postanowienia Umowy powinny: przewidywać możliwie najwyższy poziom ochrony prawnej i pewności prawa dla unijnych inwestorów w Japonii, przewidywać propagowanie europejskich standardów ochrony, które powinny zwiększać atrakcyjność Europy jako celu zagranicznych inwestycji, przewidywać równe warunki działania dla inwestorów w Japonii i w UE, opierać się na doświadczeniach i najlepszych praktykach państw członkowskich dotyczących ich dwustronnych umów inwestycyjnych, w tym w zakresie rozstrzygania sporów, a ponadto nie powinny naruszać prawa UE i państw członkowskich do przyjmowania i wprowadzania w życie, zgodnie z ich właściwymi kompetencjami, środków niezbędnych do realizacji uzasadnionych celów porządku publicznego, w tym celów społecznych, celów w zakresie środowiska naturalnego, bezpieczeństwa, zdrowia i bezpieczeństwa publicznego, w niedyskryminacyjny sposób. Umowa powinna respektować politykę UE i jej państw członkowskich w zakresie propagowania i ochrony różnorodności kulturowej. Celem jest objęcie rozdziałem dotyczącym ochrony inwestycji obszarów umowy o wolnym handlu, które wchodzą w zakres kompetencji mieszanych, takich jak inwestycje portfelowe, rozstrzyganie sporów, kwestie własności i kwestie dotyczące wywłaszczeń. 25. Zakres: rozdział Umowy dotyczący ochrony inwestycji powinien obejmować szeroki wachlarz inwestorów i ich inwestycji, włączając w to prawa własności intelektualnej, niezależnie od tego, czy inwestycji dokonano przed wejściem w życie Umowy czy po jej wejściu w życie. 26. Standardy traktowania: negocjacje mają na celu włączenie do Umowy w szczególności, lecz nie wyłącznie, następujących standardów traktowania i zasad: a) sprawiedliwego i równego traktowania, w tym zakazu stosowania nieuzasadnionych, arbitralnych lub dyskryminujących środków, b) bezwarunkowego krajowego traktowania, c) bezwarunkowego uprzywilejowanego traktowania, d) ochrona przed bezpośrednim i pośrednim wywłaszczeniem, w tym prawo do natychmiastowego, właściwego i skutecznego odszkodowania, 15864/12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 9 DG C1 PL

11 e) pełna ochrona i bezpieczeństwo inwestorów i inwestycji, f) inne skuteczne postanowienia w zakresie ochrony, takie jak klauzula ochronna, g) swobodny przepływ środków kapitałowych i płatności przez inwestorów, h) zasady dotyczące subrogacji. 27. Egzekwowanie: Umowa powinna przewidywać stworzenie skutecznego i zgodnego z aktualnym stanem wiedzy mechanizmu rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem. W Umowie należy uwzględnić rozstrzyganie sporów między państwami, ale nie powinno ono kolidować z prawem inwestorów do odwoływania się do mechanizmów rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem. Inwestorom powinno się zapewnić szerokie spektrum forów arbitrażowych, aktualnie dostępnych w ramach dwustronnych umów inwestycyjnych państw członkowskich. 28. Związek z pozostałymi częściami Umowy: rozdział dotyczący ochrony inwestycji powinien być osobny, niepowiązany z zobowiązaniami w zakresie dostępu do rynku, o których mowa w innych częściach Umowy. Te zobowiązania w zakresie dostępu do rynku mogą w razie potrzeby obejmować zasady odnoszące się do wymagań dotyczących uzyskiwanych wyników. 29. Wszystkie jednostki i organy na poziomie niższym niż centralny (jak województwa lub miasta) powinny skutecznie przestrzegać postanowień rozdziału Umowy dotyczącego ochrony inwestycji. 4. ZAMÓWIENIA PUBLICZNE 30. Umowa powinna zmierzać do jak najbardziej ambitnego uzupełnienia wyników negocjacji dotyczących zmienionego Porozumienia w sprawie zamówień publicznych pod względem zakresu (podmioty zamawiające, sektory, progi, zamówienia na usługi, w tym w szczególności publiczne prace budowlane). Umowa będzie przewidywać zwiększony wzajemny dostęp do rynku zamówień publicznych na wszystkich poziomach administracyjnych (krajowym, regionalnym i lokalnym) zarówno w sektorach tradycyjnych, jak i w obszarze użyteczności publicznej, tak aby uwzględnić istotne przedsiębiorstwa działające w tej dziedzinie, a także powinna zapewniać traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie dostawców lokalnych. Umowa zawiera również reguły i zasady dotyczące barier pozataryfowych, które mają negatywny wpływ na rynek zamówień publicznych drugiej Strony, w tym barier mających zastosowanie do postępowań o udzielenie zamówienia, specyfikacji technicznych, postępowań odwoławczych oraz istniejących wyłączeń, w tym programów preferencyjnego traktowania MŚP, tak aby usprawnić, uprościć i zwiększyć przejrzystość procedur oraz poprawić dostęp do rynku. Umowa powinna zawierać odpowiedni mechanizm konsultacji. Szczególną uwagę należy zwrócić na niedyskryminację i wzajemne otwarcie rynków zamówień w sektorach kolejowym, kolei miejskich i transportu miejskiego w następstwie uzgodnienia zawartego między UE i Japonią w dniu 15 grudnia 2011 r. na marginesie negocjacji GPA. W szczególności negocjacje powinny mieć na celu skuteczne wyeliminowanie wszystkich arbitralnych barier technicznych lub stałych wyłączeń blokujących dostęp unijnym dostawcom, w tym dostawcom korzystającym z klauzuli bezpieczeństwa operacyjnego GPA, a także pełne podporządkowanie procedur przetargowych dotyczących kolei, kolei miejskich i transportu miejskiego zasadom opartym na przejrzystości i niedyskryminacji /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 10 DG C1 PL

12 5. HANDEL I KONKURENCJA 31. Umowa zawiera postanowienia dotyczące konkurencji, obejmujące zasady konkurencji i ich egzekwowanie. 32. Umowa zawiera postanowienia dotyczące pomocy państwa. Ponadto powinna poruszać kwestię monopoli państwowych, przedsiębiorstw państwowych oraz przedsiębiorstw mających prawa specjalne i wyłączne. 33. Umowa powinna zawierać zobowiązanie obu Stron do utrzymania kompleksowych przepisów oraz organu odpowiedzialnego za skuteczne egzekwowanie tych przepisów w sposób zapewniający przejrzystość i brak dyskryminacji. 6. PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ 34. Umowa będzie zawierać zasady zapewniające skuteczną i adekwatną ochronę oraz egzekwowanie praw własności intelektualnej; powinna się opierać na porozumieniu TRIPS i je uzupełniać. Umowa powinna poruszać takie tematy, jak prawo autorskie i prawa pokrewne, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne, wzory i modele, kwestie związane z patentami, odpowiedzialność dostawców usług internetowych oraz egzekwowanie przepisów, w tym środków cywilnych, administracyjnych i stosowanych na granicach. Umowa zawiera postanowienia dotyczące oznaczeń geograficznych, zapewniając wysoki poziom faktycznego uznawania i ochrony na podstawie art. 23 TRIPS dla produktów rolnych, a mianowicie win, napoi spirytusowych i żywności, oraz wdrożenie takiej ochrony. Te postanowienia powinny zapewniać domyślną ochronę oznaczeń geograficznych, a także rozwiązać ewentualne konflikty dotyczące wcześniejszego wykorzystania, nazw generycznych i tłumaczeń. Wszystkie oznaczenia geograficzne będą skutecznie chronione najpóźniej z chwilą wejścia Umowy w życie. Umowa powinna przewidywać współpracę między UE a Japonią w dziedzinie własności intelektualnej, w tym za pośrednictwem regularnego dialogu w sprawie własności intelektualnej, tak aby propagować wymianę informacji na temat ram prawnych i postępów legislacyjnych poszczególnych stron, wymianę doświadczeń w egzekwowaniu przepisów, działania informacyjne i konsultacje w odniesieniu do państw trzecich, a także aby wspierać realizację zobowiązań podjętych w Umowie. 7. PRZEPŁYW KAPITAŁU ORAZ PŁATNOŚCI 35. Umowa będzie mieć na celu pełną liberalizację płatności bieżących i przepływów kapitału; ponadto Umowa powinna zawierać klauzulę zawieszającą. Umowa będzie obejmować postanowienia wyłączające (np. w przypadku poważnych trudności dla polityki walutowej i polityki w zakresie kursu walutowego lub dla nadzoru ostrożnościowego, bądź polityki podatkowej), które będą zgodne z postanowieniami Traktatu UE dotyczącymi swobodnego przepływu kapitału. Negocjacje uwzględniają wrażliwe kwestie związane z liberalizacją przepływów kapitału niepowiązanych z inwestycjami bezpośrednimi /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 11 DG C1 PL

13 8. CŁA I UŁATWIENIA W HANDLU 36. Umowa zawiera postanowienia ułatwiające wymianę handlową między stronami, zapewniając jednocześnie skuteczną kontrolę. W tym celu Umowa obejmuje zobowiązania dotyczące zasad, wymogów, formalności i procedur Stron w odniesieniu do przywozu, wywozu i tranzytu. Zobowiązania te powinny stanowić uzupełnienie obowiązującej umowy w sprawie współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych oraz programów wzajemnego uznawania upoważnionych przedsiębiorców. 37. Umowa powinna propagować skuteczne i spójne wdrażanie i stosowanie międzynarodowych zasad i norm w zakresie ceł i innych procedur związanych z handlem, w tym postanowień WTO oraz instrumentów Światowej Organizacji Celnej, a także, między innymi, zmienionej Konwencji z Kioto. Umowa zawiera postanowienia propagujące uznawanie i wymianę najlepszych praktyk i doświadczeń dotyczących szczególnych obszarów będących przedmiotem zainteresowania obu Stron. Obszary te mogą obejmować takie kwestie, jak modernizacja i uproszczenie przepisów i procedur, standaryzacja dokumentacji, klasyfikacja taryfowa, przejrzystość, wzajemne uznawanie i współpraca między agencjami. W stosownych przypadkach Umowa propaguje konwergencję w zakresie ułatwień w handlu, opierając się na odpowiednich międzynarodowych normach i instrumentach. 38. Umowa propaguje efektywne i skuteczne egzekwowanie praw własności intelektualnej przez organy celne we wszystkich sytuacjach, w których towary znajdują się pod dozorem celnym, i w odniesieniu do szerokiego zakresu praw własności intelektualnej. 39. Postanowienia Umowy dotyczące ułatwień w handlu powinny uwzględniać wyzwania, przed jakimi stoją małe i średnie przedsiębiorstwa. 9. HANDEL A ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ 40. Umowa będzie obejmować zobowiązania obu Stron dotyczące społecznych i środowiskowych aspektów handlu i zrównoważonego rozwoju. Umowa będzie zawierać postanowienia propagujące przestrzeganie i skuteczne stosowanie międzynarodowych norm i umów w zakresie spraw społecznych i środowiska naturalnego jako warunek niezbędny dla zrównoważonego rozwoju. Umowa będzie obejmować także mechanizmy wspierające propagowanie godnej pracy poprzez skuteczne wdrażanie na szczeblu krajowym podstawowych norm pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), zdefiniowanych w Deklaracji MOP dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy z 1998 r. i w odpowiednich wielostronnych umowach środowiskowych, a także zacieśnianie współpracy dotyczącej tych aspektów zrównoważonego rozwoju, które są związane z handlem, w tym zmiany klimatu. Umowa powinna też zawierać postanowienia na rzecz międzynarodowych norm społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 12 DG C1 PL

14 W Umowie należy propagować większe zaangażowanie handlu i inwestycji w zrównoważony rozwój. Umowa powinna też dotykać takich kwestii, jak ochrona zasobów leśnych i rybnych, zrównoważone zarządzanie nimi oraz promocja handlu tymi zasobami uzyskanymi zgodnie z prawem i w sposób zrównoważony. W Umowie zwrócona zostanie uwaga na środki ułatwiające i promujące handel towarami, usługami i technologiami związanymi ze środowiskiem. Umowa będzie przewidywać monitorowanie realizacji tych zobowiązań oraz społecznych i środowiskowych skutków Umowy za pomocą mechanizmu angażującego społeczeństwo obywatelskie oraz mechanizmu służącego rozwiązywaniu sporów. 10. WSPÓŁPRACA REGULACYJNA 41. Umowa będzie propagować współpracę regulacyjną, mając na względzie znoszenie przeszkód w handlu i inwestycjach za pomocą odpowiednich mechanizmów konsultacyjnych, w tym w stosownych przypadkach zmniejszanie niepotrzebnych różnic regulacyjnych poprzez lepsze dostosowanie do międzynarodowych uregulowań i norm, aby ułatwić handel, zapewniając jednocześnie dobrą jakość i skuteczność prawa. Umowa powinna wspierać powszechne stosowanie oceny skutków oraz konsultacji społecznych, w tym oceny konkretnego wpływu projektów przepisów na przywóz oraz proporcjonalności tych przepisów. Umowa będzie przewidywać włączenie postanowień dotyczących prawa spółek i ładu korporacyjnego, w tym postanowień dotyczących transgranicznego łączenia przedsiębiorstw w celu wspierania inwestycji. 11. POZOSTAŁE OBSZARY 42. Umowa może zawierać postanowienia dotyczące współpracy w innych obszarach związanych ze stosunkami handlowymi. 12. PRZEJRZYSTOŚĆ REGULACJI 43. Umowa będzie zawierać postanowienia dotyczące: zobowiązania do przeprowadzania konsultacji z zainteresowanymi stronami przed wprowadzeniem regulacji mających wpływ na handel; publikowania wszystkich ogólnych zasad mających wpływ na międzynarodowy handel towarami i usługami oraz prowadzenia konsultacji społecznych na temat tych zasad; 15864/12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 13 DG C1 PL

15 procedur w celu unikania na wczesnym etapie problemów wynikających z regulacji; przejrzystości w zakresie administracji, wdrażania i stosowania regulacji mających wpływ na międzynarodowy handel towarami i usługami, w tym odpowiednich procedur przeglądu; utworzenia punktów informacyjnych i punktów kompleksowej obsługi, zapewniających szczegółowe informacje i odpowiadających sprawnie na pytania dotyczące funkcjonowania Umowy. 13. RAMY INSTYTUCJONALNE I POSTANOWIENIA KOŃCOWE 44. Pomiędzy Umową a Umową ramową należy ustanowić wyraźny związek prawny i instytucjonalny. Zapewni to zewnętrzną spójność, w szczególności pod względem istnienia, stosowania, zawieszania lub zaprzestania obowiązywania odpowiednich postanowień. 45. Na mocy Umowy powołany zostanie specjalny komitet ds. handlu, który będzie monitorować wdrażanie Umowy. Zależnie od potrzeb ustanowione mogą zostać komitety w poszczególnych obszarach, działające w ramach komitetu ds. handlu. Komitet ds. handlu podlega wspólnemu komitetowi ustanowionemu na mocy umowy ramowej. 46. Po upływie 12 miesięcy od początku negocjacji Komisja podsumuje realizację zobowiązań podjętych przez Japonię w zakresie likwidacji barier pozataryfowych w sektorach wchodzących w zakres zainteresowania UE, jak przewidziano to w planach działań w sprawie unijnego przykładowego wykazu środków pozataryfowych, zwłaszcza w odniesieniu do sektora samochodowego, oraz w planie działania dotyczącego kolei i transportu miejskiego. Komisja zda pisemną relację z wyników oceny, aby ustalić, w porozumieniu z Komitetem ds. Polityki Handlowej zgodnie z art. 207 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, czy realizacja tych zobowiązań przebiega w sposób w pełni zadowalający. Jeśli nie uda się tego osiągnąć, Komisja powinna podjąć decyzję, uwzględniając opinie państw członkowskich, o zawieszeniu negocjacji. Ważnym elementem tej oceny będą postępy poczynione w zakresie wdrażania Planów działania w sprawie unijnego przykładowego wykazu środków pozataryfowych dołączonych do ostatecznego sprawozdania dotyczącego zakresu działań /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 14 DG C1 PL

16 47. Rozstrzyganie sporów Umowa będzie zawierać skuteczny i wiążący mechanizm rozstrzygania sporów, który zagwarantuje, że Strony przestrzegać będą wzajemnie uzgodnionych zasad. Umowa będzie zawierać postanowienia dotyczące sposobów elastycznego i szybkiego rozwiązywania problemów, takich jak mechanizm mediacji. Mechanizm ten nie będzie naruszał praw i obowiązków Stron ani przewidzianych w Umowie postanowień dotyczących rozstrzygania sporów. Rozstrzyganie sporów i mediacja powinny mieć zastosowanie do większości postanowień Umowy, z wyłączeniem w szczególności przepisów odnoszących się do współpracy w różnych obszarach objętych Umową. W odniesieniu do rozdziału dotyczącego ochrony inwestycji w Umowie należy zawrzeć zgodny z aktualnym stanem wiedzy system rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem /12 ADD 1 REV2 aga/mkk/pb 15 DG C1 PL