ACH, UBOGI W ŻŁOBIE ANIOŁ PASTERZOM MÓWIŁ A WCZORA Z WIECZORA BÓG SIĘ RODZI BRACIA, PATRZCIE JENO CICHA NOC DO SZOPY, HEJ, PASTRZE DZISIAJ W BETLEJEM

Transkrypt

1

2 ACH, UBOGI W ŻŁOBIE ANIOŁ PASTERZOM MÓWIŁ A WCZORA Z WIECZORA BÓG SIĘ RODZI BRACIA, PATRZCIE JENO CICHA NOC DO SZOPY, HEJ, PASTRZE DZISIAJ W BETLEJEM GDY SIĘ CHRYSTUS RODZI GDY ŚLICZNA PANNA JEDEN DZIEŃ W ROKU JEZUS MALUSIEŃKI JEZUSA NARODZONEGO LULAJŻE JEZUNIU MĘDRCY ŚWIATA, MONARCHOWIE MIZERNA, CICHA OJ, MALUŚKI, MALUŚKI PÓJDŹMY WSZYSCY DO STAJENKI PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM TRYUMFY KRÓLA NIEBIESKIEGO W DZIEŃ BOŻEGO NARODZENIA WESOŁĄ NOWINĘ WŚRÓD NOCNEJ CISZY W ŻŁOBIE LEŻY Z NARODZENIA PANA KOŃLĘDA WIGILIJNA WIGILIA KLUBOWA 2002 ŚWIĘTA AD 2005 TABUN NA 25-LECIE ANIOŁ ZMARZNIĘTY

3 Ach, ubogi w żłobie Ach, ubogi w żłobie, cóż ja widzę w tobie: Droższy widok, niż ma niebo, w maleńkiej osobie. Zbawicielu drogi, takżeś to ubogi; Opuściłeś śliczne niebo, obrałeś barłogi. Czyżeś nie mógł Sobie w największej ozdobie Obrać pałacu drogiego, nie w tym leżeć żłobie? Gdy na świat przybywasz, grzechy z niego zmywasz A na zmycie tej sprośności, gorzkie łzy wylewasz. Któż tu nie struchleje, wszystek nie zdrętwieje, Któż Cię widząc płaczącego łzami się nie zleje? Przed Tobą padamy, czołem uderzamy, witając Cię w tej stajennce między bydlętami. Zmiłuj się nad nami, obmyj z grzechów łzami I przyjmij serca skruszone, które Ci składamy. Anioł pasterzom mówił Anioł pasterzom mówił: Chrystus się wam narodził; w Betlejem, nie bardzo podłym mieście, narodził się w ubóstwie Pan wszego stworzenia. Chcąc się dowiedzieć tego, poselstwa wesołego, bieżeli do Betlejem skwapliwie, znaleźli Dziecię w żłobie, Maryję z Józefem. Taki Pan chwały wielkiej, uniżył się Wysoki; pałacu kosztownego żadnego nie miał zbudowanego Pan wszego stworzenia. O, dziwne narodzenie, nigdy nie wysłowione: Poczęła Panna Syna w czystości, Porodziła w całości panieństwa swojego. 2

4 A wczora z wieczora A wczora z wieczora, a wczora z wieczora Z niebieskiego dwora, z niebieskiego dwora Przyszła nam nowina: Panna rodzi Syna. Boga prawdziwego, nieogarnionego, Za wyrokiem Boskim w Betlejem żydowskim. Pastuszkowie mali w polu wtenczas spali Gdy Anioł z północy światłość z nieba toczy Chwałę oznajmując, szopę pokazując, Chwałę Boga tego dziś tam zrodzonego. Bóg się rodzi Bóg się rodzi, moc truchleje Pan niebiosów obnażony; Ogień krzepnie, blask ciemnieje Ma granice Nieskończony. Wzgardzony okryty chwałą, Śmiertelny Król nad wiekami; A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami. Cóż masz, niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, Dzieląc z nim trudy i znoje: Nie mało cierpiał, nie mało, Żeśmy byli winni sami; A Słowo... W nędznej szopie urodzony, Żłób Mu za kolebkę dano; Cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. Ubodzy, was to spotkało, Witać Go przed bogaczami; A Słowo... Potem i króle widziani, Cisną się miedzy prostotą, Niosąc dary Panu w dani: Mirrę, kadzidło i złoto Bóstwo to razem zmieszało Z wieśniaczymi ofiarami; A Słowo... Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław ojczyznę miłą, w dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, dom nasz i majętność całą, i wszystkie wioski z miastami; a Słowo... 3

5 Bracia, patrzcie jeno Bracia, patrzcie jeno, jak niebo goreje! Znać, że coś dziwnego w Betlejem się dzieje. Rzućmy budy, warty, stada; niechaj nimi Pan Bóg włada, a my do Betlejem, a my do Betlejem, do Betlejem. Patrzcie, jak tam gwiazda światłem swoim miga: Pewnie do uczczenia Pana swego ściga. Krokiem śmiałym i wesołym śpieszmy i uderzmy czołem Przed Panem w Betlejem, w Betlejem. Wszakże powiedziałem, że cuda ujrzymy: Dziecię, Boga świata, w żłobie zobaczymy. Patrzcie, jak biednie okryte w żłobku Panię znakomite W szopie przy Betlejem, przy Betlejem. Jak prorok powiedział: Panna zrodzi Syna, Dla ludu całego szczęśliwa nowina. Nam zaś radość tu w tej chwili, gdyśmy Pana zobaczyli W szopie przy Betlejem, przy Betlejem Cicha noc Cicha noc, święta noc pokój niesie ludziom wszem, A u żłobka Matka Święta czuwa sama uśmiechnięta Nad Dzieciątka snem, nad Dzieciątka snem. Cicha noc, święta noc, Pastuszkowie od swych trzód Biegną wielce zadziwieni za anielskim głosem pieni, Gdzie się spełnił cud, gdzie się spełnił cud. Cicha noc, święta noc, Narodzony Boży Syn, Pan wielkiego majestatu niesie dziś całemu światu Odkupienie win, odkupienie win. 4

6 Do szopy, hej, pasterze Do szopy, hej pasterze, do szopy wszyscy wraz, Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród. Śpiewajcie Aniołowie, pasterze grajcie Mu, kłaniajcie się Królowie, nie zbudźcie Go ze snu! Pobiegli pastuszkowie ze swymi dary tam, oddali pokłon korny, bo to ich Bóg i Pan. Śpiewajcie Aniołowie... O Boże niepojęty, któż pojmie miłość Twą? Na sianie wśród bydlęty masz tron i służbę swą. Śpiewajcie Aniołowie... Padnijmy na kolana, bo Dziecię to nasz Bóg, Uczcijmy niebios Pana, miłości złóżmy dług! Śpiewajcie Aniołowie... Jezuniu mój najsłodszy, oddaję Tobie się, o skarbie mój najdroższy, racz wziąć na własność mię. Śpiewajcie Aniołowie... Do szopy, hej pasterze, do szopy, bo tam cud: Syn Boży w żłobie leży, więc śpieszcie, póki czas! Śpiewajcie Aniołowie... Dzisiaj w Betlejem Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina. Że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna. Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, anieli grają, króle witają, Pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. Maryja Panna, Maryja panna Dzieciątko piastuje I Józef święty, i Józef święty Ono pielęgnuję. Chrystus się rodzi nas oswobodzi, anieli grają, króle witają, Pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi, Przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi, Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, anieli grają króle witają, Pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. I Trzej Królowie, i Trzej Królowie od wschodu przybyli, I dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli. Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, anieli grają, króle witają, Pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. 5

7 Gdy się Chrystus rodzi Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi Ciemna noc w jasności promienistej brodzi; Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują: Gloria, gloria, gloria in excelcis Deo. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, Aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, Bo się narodził Zbawiciel, wszego świata Odkupiciel Gloria, gloria, gloria in excelcis Deo. O, niebieskie Duchy i Posłowie nieba, Powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba, Bo my nic nie pojmujemy, ledwo od strachu żyjemy, Gloria, gloria, gloria in excelcis Deo. Idźcie do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, W pieluszki powite, w żłobie położone; Oddajcie mu pokłon Boski, on osłodzi wasze troski. Gloria, gloria, gloria in excelcis Deo. A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, Zaraz do Betlejem spiesznie pobieżeli. I zupełnie tak zastali, jak im anieli zeznali, Gloria, gloria, gloria in excelcis Deo. Gdy śliczna Panna Gdy śliczna Panna Syna kołysała, z wielkim weselem tak Jemu śpiewała: Lili lili laj, moje Dzieciąteczko, lili lili laj, śliczne Paniąteczko. Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu, pomóż radości wielkiej sercu memu. Lili, lili, laj, wielki Królewicu, Lili, lili, laj, niebieski Dziedzicu. Sypcie się z nieba, śliczni Aniołowie, śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie. Lili, lili, laj, mój wonny Kwiateczku, Lili, lili, laj, w ubogim żłóbeczku. Cicho wietrzyku, cicho południowy, cicho powiewaj, niech śpi Panicz nowy. Lili, lili, laj, mój wdzięczny Synaczku, Lili, lil,i laj, miluchny robaczku. Cicho, bydlątka, parą swą chuchajcie, ślicznej Dziecinie snu nie przerywajcie Lili, lili, laj, wielki królewicu, Lili, lili, laj, niebieski dziedzicu! Nic mi nie mówisz, o Kochanie moje, przecież pojmuję w sercu słowa Twoje Lili, lili laj, wielki królewicu, Lili, lili, laj, niebieski dziedzicu! Śpijże już sobie, moja Perło droga, niech Ci snu nie rwie żadna przykra trwoga Lili, lili laj, wielki królewicu, Lili, lili, laj, niebieski dziedzicu! 6

8 Jeden dzień w roku Jest taki dzień, bardzo ciepły choć grudniowy; Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory. Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich, Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski. Niebo ziemi, niebu ziemia, Wszyscy wszystkim ślą życzenia, Drzewa ptakom, ptaki drzewom, Tchnienie wiatru płatkom śniegu. Jest taki dzień tylko jeden raz do roku. Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku. Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem. Dzień, piękny dzień, dziś nam rok go składa w darze. Niebo ziemi, niebu ziemia, wszyscy wszystkim ślą życzenia, A gdy wszyscy usną wreszcie, Noc igliwia zapach niesie. Jezus Malusieńki Jezus malusieńki leży nagusieńki; Płacze z zimna, nie dała Mu Matula sukienki. Bo uboga była; rąbek z głowy zdjęła, W który Dziecię owinąwszy, siankiem Je okryła. Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki, We żłobie Mu Położyła siana pod główeczki. Dziecina się kwili, Matuleńka: lili, W nóżki zimno, żłóbek twardy, stajenka się chyli. Matusia truchleje, serdeczne łzy leje: O mój Synu wola Twoja, nie moja się dzieje. Przestań płakać, proszę, bo żalu nie zniosę, Dosyć go mam z męki Twojej, którą w sercu noszę. Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy, To Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy. Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają, Za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają. 7

9 Jezusa narodzonego Jezusa narodzonego wszyscy witajmy, Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy; oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, że to Bóg i Człowiek prawy leży na sianie; oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele; oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. Oddajmy za mirę miłość na dowód tego, że Go nad wszystko kochamy, z serca całego; oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze dary, przyjmij serca, dusze nasze za swe ofiary, byśmy kiedyś w niebie, posiąść mogli Ciebie posiąść mogli Ciebie na wieki wieków. Lulajże, Jezuniu Lulajże, Jezuniu, moja perełko, Lulaj, ulubione me pieścidełko. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Zamknijże znużone płaczem powieczki, Utulże zemdlone łkaniem usteczki Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Lulajże, piękniuchny mój Aniołeczku, Lulajże, wdzięczniuchny świata kwiateczku. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Lulajże, Różyczko najozdobniejsza, Lulajże, Lilijko najprzymilejsza. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko, Lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. My z Tobą tam w niebie spocząć pragniemy, Ciebie tu na ziemi, kochać będziemy. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. 8

10 Mędrcy świata, monarchowie Mędrcy świata, monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie? Powiedzcież nam, Trzej Królowie,chcecie widzieć Dziecię? Ono w żłobie nie ma tronu i berła nie dzierży, A proroctwo Jego zgonu już się w świecie szerzy. Mędrcy świata, złość okrutna Dziecię prześladuje; Wieść okropna, wieść to smutna: Herod spisek knuje. Nic monarchów nie odstrasza, do Betlejem śpieszą, Gwiazda Zbawcę im ogłasza, nadzieją się cieszą. Przed Maryją stoją społem, niosą Panu dary, Przed Jezusem biją czołem, składają ofiary Trzykroć szczęśliwi Królowie, któż wam nie zazdrości? Cóż my damy, kto nam powie, pałając z miłości? Tak, jak każą nam kapłani, damy dar troisty; Modły, pracę niosąc w dani i żar serca czysty. To kadzidło, mirę, złoto Niesiem, Jezu, szczerze; Co dajemy ci z ochotą, od nas przyjm w ofierze! Mizerna, cicha Mizerna, cicha, stajenka licha Pełna niebieskiej chwały: Oto leżący, przed nami śpiący W promieniach Jezus mały. Przed Nim anieli w locie stanęli I pochyleni klęczą, z włosy złotymi, skrzydły białymi Pod malowaną tęczą Wielkie zdziwienie, wszelki stworzenie, Cały świat orzeźwiony; Mądrość Mądrości, Światłość Światłości Bóg Człowiek tu wcielony I oto mnodzy ludzie ubodzy Radzi oglądać Pana Pełni natchnienia, pełni zbawienia Upadli na kolana. Długo czekali, długo wzdychali, Aż niebo rozgorzało; Piekło zawarte, niebo otwarte, Słowo się Ciałem stało. Radość na ziemi, Pan nad wszystkimi Roztacza blask poranny, Przepaść zawarta, upadek czarta, Zstępuje Pan nad pany. 9

11 Oj, Maluśki, maluśki Oj, maluśki, maluśki, maluśki jako rękawicka alboli tyz jakoby, jakoby kawałecek smycka. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Cy nie lepiej Tobie by, Tobie by siedzieć było w niebie, wsak Twój Tatuś kochany, kochany nie wyganioł Ciebie. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Tom wciornasko wygoda, wygoda a tu biyda wsyndzie, ta Ci teroz dokuco, dokuco, ta i potym byndzie. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Tom Ty miołeś pościółkę, pościółkę i miętkie piernatki Tu na to Twejnie stanie, nie stanie ubozuchnej Matki Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Tom kukiołki jodołeś, jodołeś z cornuską i miodem, tu sie ino posilać, posilać musis somym głodem. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Tom pijołeś ceć jakie, ceć jakie słodkie małmazyje, tu sie Twoja gymbusia, gymbusia łez głorzkich napije. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Tom Ci zawse słuzyły, słuzyły prześlicne janioły, a tu lezys som jeden, som jeden jako palec goły. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Hej, co się więc takiego, takiego Tobie Panie, stało, zeć sie na ten kiepski świat, kiepski świat przychłodzić zachciało. Śpiewajmy i grajmy Mu, małemu, małemu. Pójdźmy wszyscy do stajenki Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki, Powitajmy Maleńkiego i Maryję, Matkę Jego. Witaj, Jezu ukochany, od Patriarchów czekany. Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony. Witaj, Dziecineczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie. Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy. Witaj, Jezu nam zjawiony; witaj, dwakroć narodzony, raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem. Któż to słyszał takie dziwy? Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, Ty łączysz w Boskiej Osobie dwie natury różne sobie. O szczęśliwi pastuszkowie, któż radość waszą wypowie! Czego Ojcowie żądali, wyście pierwsi oglądali. O Jezu, nasze kochanie, czemu nad niebios mieszkanie przekładasz nędzę, ubóstwo, i wyniszczasz swoje Bóstwo? Miłości to Twojej dzieło z miłości początek wzięło. Byś nas zrównał z Aniołami, poniżasz się między nami. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię. Niech Cię kochamy nad życie; niech miłością odwdzięczamy miłość, której doznawamy. Święta Panno, Twa przyczyna niech nam wyjedna u Syna, by to Jego narodzenie zapewniło nam zbawienie. 10

12 Przybieżeli do Betlejem Przybieżeli do Betlejem pasterze, Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze: Chwała na wysokości, chwała na wysokości, A pokój na Ziemi! Oddawali swe ukłony w pokorze, Tobie z serca ochotnego, o Boże! Chwała na wysokości... Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, Których oni nie słyszeli jak żywi. Chwała na wysokości... Dziwili się napowietrznej muzyce I myśleli: Co to będzie za Dziecię? Chwała na wysokości... Któremu się wół i osieł kłaniają, Trzej Królowie podarunki oddają. Chwała na wysokości... I anieli gromadami pilnują, Panna Czysta wraz z Józefem piastują. Chwała na wysokości... Poznali Go Mesjaszem być prawym Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym Chwała na wysokości... My go także Bogiem, Zbawcą już znamy I z całego serca wszystko kochamy Chwała na wysokości... Tryumfy Króla Niebieskiego Tryumfy Króla Niebieskiego Zstąpiły z nieba wysokiego, Pobudziły pasterzów, dobytku swego stróżów, Śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem. Chwała bądź Bogu z wysokości, A ludziom pokój na niskości; Narodził się Zbawiciel, dusz ludzkich Odkupiciel Na Ziemi, na Ziemi, na Ziemi. Zrodziła Maryja Dziewica Wiecznego Boga bez rodzica, By nas z piekła wybawił, a w niebieskich postawił Pałacach, pałacach, pałacach. Pasterze w podziwieniu stają, Tryumfu przyczynę badają, Co się nowego dzieje, że tak światłość jaśnieje, Nie wiedząc, nie wiedząc, nie wiedząc. Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, swej trzody w polu odbierzeli, Śpiesząc na powitanie do Betlejemskiej stajnie Dzieciątka, Dzieciątka, Dzieciątka. 11

13 W dzień Bożego Narodzenia W dzień Bożego Narodzenia Radość wszystkiego stworzenia: Ptaszki w górę podlatują, Jezuskowi przyśpiewują, przyśpiewują. Słowik zaczyna dyszkantem, Szczygieł mu wtóruje altem, Szpak tenorem krzyknie czasem, A gołąbek gruchnie basem, gruchnie basem. Wróbel ptaszek nieboraczek, Uziąbszy śpiewa jak żaczek Dziw, dziw, dziw, dziw, dziw nad dziwy, Narodził się Bóg prawdziwy, Bóg prawdziwy. A mazurek z swoim synem Tak świergoce za kominem: Cierp, cierp, cierp, cierp, miły Panie, Póki ten mróz nie ustanie, nie ustanie. A żurawie w swoje nosy Wykrzykują w niebogłosy; Czajka w górę podlatuje, Chwałę Bogu wyśpiewuje, wyśpiewuje. Sroka, wlazłszy na jedlinę, Odarła sobie łysinę I choć gołe świeci czoło, Gwarzy jednak dość wesoło, dość wesoło. Kur na grzędzie krzyczy wszędzie: Wstańcie, ludzie, bo dzień będzie, Do Betlejem pospieszajcie, Boga w ciele przywitajcie, przywitajcie. Wesołą nowinę Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, Niebieską Dziecinę ze mną witajcie! Jak miła to nowina, mów, gdzie jest ta Dziecina Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, Pokój ludziom głoszą duchy światłości. Jak miła to nowina, mów, gdzie jest ta Dziecina Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. Którego zrodziła, Bogiem uznała I Panną jak była, Panną została. Jak miła to nowina, mów, gdzie jest ta Dziecina Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. Królowie na wschodzie już to poznali I w judzkim narodzie szukać jechali. Jak miła to nowina, mów, gdzie jest ta Dziecina Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego! Jak miła to nowina! Już wiemy, gdzie Dziecina. Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy. 12

14 Wśród nocnej ciszy Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi; Czem prędzej się wybierajcie, Do Betlejem pospieszajcie przywitać Pana. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie Z wszystkimi znaki danymi sobie; Jako Bogu cześć Mu dali, A witając zawołali z wielkiej radości: Ach, witaj Zbawco, z dawna żądany, cztery tysiące lat wyglądany; na Ciebie króle, prorocy czekali, a Tyś tej nocy nam się objawił. I my czekamy na Ciebie, Pana, A skoro przyjdziesz na głos kapłana, Padniemy na twarz przed Tobą, Wierząc, żeś jest pod osłoną chleba i wina. W żłobie leży W żłobie leży, któż pobieży kolędować małemu Jezusowi Chrystusowi, dziś nam narodzonemu? Pastuszkowie, przybywajcie, Jemu wdzięcznie przygrywajcie, Jako Panu naszemu. My zaś sami z piosneczkami za wami pospieszymy, A tak tego Maleńkiego niech wszyscy zobaczymy; Jak ubogo narodzony, płacze w stajni położony; Więc go dziś ucieszymy. Naprzód tedy niechaj wszędy zabrzmi świat w wesołości, Że posłany nam jest dany Emanuel w niskości. Jego tedy powitajmy, Z aniołami zaśpiewajmy: Chwała na wysokości! Witaj, Panie, cóż się stanie, że rozkosze niebieskie Opuściłeś a zstąpiłeś na te niskości ziemskie? Miłość moja to sprawiła, By człowieka wywyższyła Pod nieba emipryjskie. Przecz w żłóbeczku, nie w łóżeczku, na sianku położony. Przecz z bydlęty, nie z panięty, w stajni jesteś złożony. By człek sianu przyrównany, Grzesznik bydlęciem nazwany Przeze Mnie był zbawiony. 13

15 Z narodzenia Pana Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły, Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły, Radość ludzi wszędzie słynie, Anioł budzi przy dolinie Pasterzów, co paśli pod borem woły. Wypada wśród nocy ogień z obłoku, Dumają pasterze w takim widoku. Każdy pyta: Co się dzieje? Czy nie świta, czy nie dnieje? Skąd ta łuna bije, tak miła oku? Ale gdy anielskie głosy słyszeli, Zaraz do Betlejem prosto bieżeli. Tam witali w żłobie Pana, Poklękali na kolana I oddali dary co z sobą wzięli. I my z pastuszkami dziś się radujmy, chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujmy, bo ten Jezus z nieba dany, weźmie nas między niebiany, tylko Go z całego serca miłujmy! Końlęda Wigilijna (pastorałka klubowa 2001) Już pierwsza gwiazda nad nami, wyszła zza lasu dostojnie Zwierzęta stoją przy żłobach, syte już i spokojne Z rynku Krakowa pasterze, do tej stajenki zdążają Gdzie Pan na świat przyjdzie Gdzie Pan na świat przyjdzie jak nam obwieścił anioł Zasiądźmy do stołu, zanućmy końlędę Niech Pan się narodzi wśród Nas. Niech w naszej stadninie dla zwierząt i ludzi Świąteczny nastanie czas. W ten wieczór jedyny i cichy, opłatek łamiemy w dłoni Daj Panie zdrowie i siłę, dla nas i dla naszych koni. Razem więc pastuszkowie, sianko rozłóżmy dla Niego. Anioły hymn grają Anioły hymn grają - hymn ku czci Maleńkiego Zasiądźmy do stołu,... Zabierzmy do domu świąteczne życzenia By bliscy słyszeli je też A wtedy to spełnią się nasze marzenia I spadnie prezentów deszcz. 14

16 Wigilia Klubowa 2002 Wielki Orion znów pojawił się na rozgwieżdżonym niebie, Jakieś dusze szukające odnalazły wreszcie siebie, Zmarszczek kilka nam przybyło - doświadczenia też niemało, A z pułapek życia ciągłych, szczęściem, wychodzimy cało... Rok za rokiem, nowi ludzie, nowe twarze, nowe plany Ci odejdą, innych może nigdy więcej nie spotkamy... A w ten jeden wieczór w roku, wciąż od lat jesteście z nami, Rok za rokiem jest nas więcej, i wciąż razem się trzymamy... r: Wiem na pewno, że w ten wieczór, ten jedyny raz do roku, Znów zobaczę wasze twarze, a w nich radość oraz spokój, Że serdecznie pożyczymy sobie szczęścia na rok cały, Bo ten świat choć taki wielki jest naprawdę bardzo mały... Dzieci płaczą i się śmieją, jak my sami - dzieci nasze, Klubowiczów nam przybywa - dumny więc weteran Gwaszek, Zapytajcie - sam to powie, nasz emeryt zasłużony, Że choć zawsze w Olszanicy, to nie tęsknił w inne strony. Gdzie was jutro wiatr zawieje, los jedynie wiedzieć może, Więc pozwólcie, że życzenia wam cieplutkie teraz złożę: By wam co dzień było dobrze i marzenia się spełniały, Byście zawsze na Wigilię tutaj do nas powracali... Wiem na pewno... Święta AD 2005 może będzie się uśmiechać los może jutro szczęście spotka ktoś choć miesiące przeleciały styczeń, lipiec, rok już cały jeszcze tamte wciąż pamiętam a tu mamy nowe święta może będzie się uśmiechać los może jutro szczęście spotka ktoś stół, wigilia pierwsza gwiazdka w dłoniach cichy trzask opłatka co kto pragnie niech się ziści co się śniło co się przyśni święta, święta... wokół stołu zasiadamy już potrawy zajadamy uszka w barszczu, karp w śmietanie niech radosny czas nastanie święta, święta... w rogu strojne drzewko stoi 15

17 od prezentów już się roi dla tych grzecznych i nie całkiem przyszedł anioł dziś z podarkiem może będzie się uśmiechać los może jutro szczęście spotka ktoś srebrna bańka jak co roku powykrzywia nam przedpokój choć odbicie twoje w bańce jakieś inne jakby starsze może będzie się uśmiechać los może jutro szczęście spotka ktoś święta, święta i po świętach te będziemy tez pamiętać za rok znowu się spotkamy pastorałkę zaśpiewamy może będzie się uśmiechać los może jutro szczęście spotka ktoś Tabun na 25-lecie. Wszystko ma swój początek każdy cel wymarzony choć zarania klubowe wcale łatwe nie były jednak wiara i praca kilku ludzi szalonych dały dzieło w postaci olszanickiej stadniny pierwsze konie wpospomnijcie: Gwasz, Waleria i Aura Burnus, Lach oraz Bajka - to już historii szmat na ich grzebietach w terenie i na ujeżdżalniach instruktorzy i jeźdźcy wspólnie zmieniali świat Kurozwęki, Gładyszów, Toporzysko i inne wszędzie tam naszych koni ślady spotkasz do dziś wielu z nas wciąż wspomina tamte lata dziecinne bo powraca w te czasy jakas niesforna myśl stary fort wciąż pamięta zapach siana i słomy tam gdzie dziś kawa z mlekiem, wciąż dyżurki był gwar w błocie grzęzły kopyta, gubiąc czasem podkowy dzisiaj inne już wszystko, został nam wspomnień czar Tabun koni wciąż pędzi poprzez łąki zielone znacząc na połoninach swojej wolności szlak a my tu w Olszanicy wiodąc życie klubowe rysujemy swe losy przez 20 juz lat Kto dziś umie policzyć te ogniska do rana te przyjaźnie, miłości uleciały jak dym długi dzień pośród koni, krótka noc przegadana tyle planów zrodzonych, potem wcielonych w czyn ile mam ilu ojców ile rodzin powstało z tych klubowych przyjaźni których nie porwał czas 16

18 zanim życie przeminie wierzę w to duszą całą swoją przystań odnajdzie każdy i każda z nas rok upływa za rokiem, klubowiczów i koni ciągle teraz przybywa by pozostać wśród nas nowe więzi się rodzą widać to jak na dłoni a co zacznie się dzisiaj potem utrwali czas ku przyszłości na koniec pokierujmy swe myśli mając ciągle nadzieję na jej zielony wiatr instruktorom i koniom tego co im się wyśni wszystkim nam wytrwałości na kolejne 100 lat Tabun koni wciąż pędzi poprzez łąki zielone znacząc na połoninach swojej wolności szlak a my tu w Olszanicy wiodąc życie klubowe rysujemy swe losy przez 20 już lat Anioł zmarznięty - pastorałka klubowa na 2011 rok deszcz już nie kapie ścisnął mróz srogi porozrzucała zima puch biały zmarznięty Anioł pogubił drogi błądził po świecie Boży dzień cały ujrzał na niebie gwiazdę pod wieczór która nowinę światu głosiła poszedł za światłem choć nóg już nie czuł gwiazda Go do nas przyprowadziła r: usiądź Aniele tu między nami gorącym barszczem ogrzej swe ręce wspomóż w kolędzie, otul skrzydłami - nas gdy śpiewamy o dziecinie w stajence posiedział Anioł kolędę nucił ogrzał się wreszcie najadł do syta cieszył się widząc gdzie okiem rzucił jak świat małego Jezusa wita kiedy odpoczął Panu na chwałę poszedł, lecz przedtem obiecał szczerze że będzie czuwać nad nami stale słowa dotrzyma, mocno w to wierzę 17