Tygodnik FX. Złoty i waluty regionu: Nasza waluta jest najsłabsza w grupie CEE

Transkrypt

1 piątek, 8 stycznia 2016 PLN i waluty regionu Nasza waluta jest najsłabsza w grupie CEE str.2 Raport przygotowali: EUR Liczyć się będzie dopiero 21 stycznia str.4 USD Rośnie ryzyko korekty, choć jej skala może być ograniczona str.5 JPY CHF Zwyżki mogą wyhamować, jeżeli zobaczymy przesilenie na giełdach Rośnie prawdopodobieństwo pojawienia się SNB na rynku str.6 str.7 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP Czwartkowe posiedzenie Banku Anglii może odwrócić negatywną tendencję str.8 Waluty surowcowe Słaby początek roku str.9 Waluty skandynawskie Riksbank gotowy bronić kursu SEK str.10 Surowce energetyczne Miedź Cena ropy najniżej od 12 lat Cena miedzi znów blisko 2 USD za funt str.10 str.11 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Metale szlachetne Dynamiczny wzrost cen złota str.12 Zboża Ceny zbóż w USA przy tegorocznych minimach str.13 Soft commodities Tąpnięcie cen kakao str.14 Nota prawna: Prezentowany raport został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi analizy inwestycyjnej, ani analizy finansowej ani rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005r. (Dz.U. 2005, poz. 206 nr 1715) oraz Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. (Dz.U. 2005, Nr 183, poz z późn. zm.). Przedstawiony raport jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia i w żadnym wypadku nie może być podstawą działań inwestycyjnych Klienta. Przy sporządzaniu raportu DM BOŚ SA działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ SA i jego pracownicy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za działania lub zaniechania Klienta podjęte na podstawie niniejszego raportu ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych. Niniejszy raport adresowany jest do nieograniczonego kręgu odbiorców. Został sporządzony na potrzeby klientów DM BOŚ S.A. oraz innych osób zainteresowanych. Nadzór nad DM BOŚ SA sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Regulamin doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych znajduje się na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. 1 / 15

2 Złoty i waluty regionu: Nasza waluta jest najsłabsza w grupie CEE Rubel: Korelacja ze spadającymi cenami ropy naftowej jest wciąż widoczna. Sytuacji nie poprawia fakt słabych nastrojów wokół rynków wschodzących za sprawą niepokojów o sytuację gospodarczą Chin. Na niekorzyść rubla przemawiają też kwestie geopolityczne, a także fakt, że władze mają niewielkie możliwości (pomijamy tu fakt, że nie widać zbytnio takich chęci), aby odwrócić niekorzystny trend. Sprawić to mógłby tylko jakiś zaskakujący zwrot na rynku surowców, chociaż z drugiej konflikt militarny na Bliskim Wschodzie skokowo zwiększyłby poziom globalnego ryzyka. Bardziej prawdopodobnym scenariuszem może być korekta wzrostowa na rynkach wschodzących, jeżeli sytuacja w Chinach na jakiś czas się uspokoi, a słabe dane z USA będą wspierać rynkowy scenariusz odsunięcia w czasie marcowej podwyżki stóp przez FED. W kalendarzu makro dla Rosji mamy ważne dane nt. grudniowej inflacji CPI (12-13 grudnia), chociaż dyskusja nt. cięcia stóp procentowych nie byłaby w obecnej sytuacji właściwa Turecka lira: Pierwsze dni handlu nie rozpieszczały inwestorów, słabość liry to efekt obaw o sytuację polityczną w Turcji dyskusja nt. zmian w konstytucji ma zdaniem prezydenta Erdogana zmierzać w stronę modelu prezydenckiego. Jednocześnie widać zaostrzenie linii wobec tureckiej opozycji, zwłaszcza przedstawicieli Kurdów. To eskaluje też obawy, co do niezależności banku centralnego. Jeżeli na to wszystko nałożymy jeszcze kontekst globalny, czyli unikanie ryzykownych inwestycji, to nie jest dużym zaskoczeniem fakt, że lira nie zyskała po publikacji wyższej od oczekiwań inflacji CPI w grudniu, która wzrosła o 8,8 proc. r/r. Rynek w mniejszym stopniu zakłada, że Bank Turcji odpowie na to podwyżką stóp, skoro nie wykonał takiego ruchu na grudniowym posiedzeniu W regionie CEE najlepiej zachowywała się czeska korona, co należy wiązać z dobrymi danymi makro - indeks PMI wzrósł w grudniu do 55,6 pkt., produkcja przemysłowa przyspieszyła w listopadzie do 5,7 proc. r/r, a nadwyżka w handlu zagranicznym wzrosła w listopadzie do 14,3 mld CZK. Inwestorzy traktują czeską gospodarkę jako najmocniejszą w regionie. Wpływ mają też oczekiwania związane z możliwym uwolnieniem kursu EUR/CZK przez Bank Czech w końcu tego roku (jeżeli inflacja powróci w stronę celu). Równie silnie zachowywał się węgierski forint. Tu wprawdzie bieżące dane makro były słabsze (grudniowy PMI spadł do 49,1 pkt., sprzedaż detaliczna wyhamowała w listopadzie do 4,4 proc. r/r, a produkcja przemysłowa w tym samym okresie do 9,5 proc. r/r, to rynek docenił dobre informacje nt. wykonania zeszłorocznego budżetu. Przy deficycie poniżej bariery 3 proc. PKB, szacowanym wzroście gospodarczym wokół 3 proc. i zadłużeniu w granicach 76 proc. PKB, węgierska gospodarka coraz bardziej błyszczy w regionie. Inwestorom już dawno przestał przeszkadzać fakt, że premierem rządu jest Victor Orban, zwłaszcza, że decyzje jego rządu są coraz mniej kontrowersyjne, a wręcz odwrotnie (zmniejszenie wysokości podatku bankowego). Wykres stóp zwrotu dla walut regionu CEE w relacji z euro za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl 2 / 15

3 Polski złoty wypadł najsłabiej w regionie. Większość obserwatorów rynku tłumaczy to wzrostem globalnego ryzyka w kontekście sytuacji w Chinach, ale jak w takiej sytuacji skonfrontować to z relatywnym spokojem na czeskiej koronie i węgierskim forincie? Teoretycznie jesteśmy największym rynkiem w regionie, przez co jesteśmy bardziej narażeni na kaprysy zagranicznego kapitału. W drugiej połowie grudnia wydawało się, że globalni gracze uznali, że oczekiwane dyskonto w kontekście ostatnich zmian na scenie politycznej jest już zbyt duże i złoty wyraźnie odreagował. Informacje z Chin, które zdaniem rynku mają swoje drugie dno (chińscy decydenci nie pokazują wszystkiego i faktyczna sytuacja w tamtejszej gospodarce może być znacznie gorsza) sprawiły, że obawy związane z sytuacją w Polsce powróciły. I problemem nie jest bynajmniej sytuacja polityczna (choć część obserwatorów wskazuje na zapowiedziane w przyszłym tygodniu obrady Komisji Europejskiej na temat sytuacji w Polsce i nie wyklucza ochłodzenia wzajemnych stosunków), tylko perspektywy gospodarcze. Rynki finansowe mogą się słusznie obawiać, że założenia przyjęte w tegorocznym budżecie (PKB ma wzrosnąć o 3,8 proc., a średnioroczna inflacja wynieść 1,7 proc.) mogą okazać się niełatwe do realizacji w sytuacji, kiedy problemy w Chinach miałyby większy wpływ na globalną sytuację. W takiej sytuacji z reguły przyjmuje się bardziej ostrożną postawę, tymczasem rząd zapowiada szereg nowych wydatków program 500+ (ma być wdrożony w najbliższych miesiącach), oraz podwyższenie kwoty wolnej od podatku i cofnięcie reformy emerytalnej (w planach na kolejne) przy czym osiągnięcie zakładanych przychodów z nowych podatków, a także wzrostu ściągalności podatku VAT, może okazać się niewystarczające. Przed nami też formowanie się nowej Rady Polityki Pieniężnej. Rzeczywistość pokazuje, że mogą pojawiać się nieoczekiwane nazwiska, jak prof. Henryk Wnorowski, który jest kandydatem Sejmu. Niemniej wydaje się, że RPP w nowym składzie nie zdecyduje się na wyraźniejsze poluzowanie polityki pieniężnej (ruch na stopach o 50 p.b. w tym roku jest mało prawdopodobny), co powinno nieco pomóc złotemu. Niemniej wydaje się, że złoty powinien w większym stopniu liczyć na korzystny splot wydarzeń na rynkach międzynarodowych (kombinację chwilowego uspokojenia nastrojów w Chinach, a także spekulacji, co do odsunięcia w czasie marcowej podwyżki stóp w USA). To jednak w większym stopniu może zaznaczyć się w zachowaniu USD/PLN. W ostatnich dniach z kraju napłynęły dane nt. indeksu PMI dla przemysłu za grudzień (zamiast odbicia, mieliśmy utrzymanie wartości z grudnia 52,1 pkt.), oraz wstępne szacunki dla inflacji CPI w grudniu (jej odbicie trwa dłużej, niż oczekiwano flash wskazał na -0,5 proc. r/r wobec spodziewanych -0,4 proc. r/r). W kolejnych dniach uwagę skupią dane nt. bilansu płatniczego w listopadzie (w środę), ostatnie posiedzenie RPP w obecnym składzie (w czwartek), oraz ostateczny odczyt inflacji CPI za grudzień (w piątek). Układ techniczny na koszyku BOSSA PLN jest negatywny. Widać, że odbicie, jakie miało miejsce w drugiej połowie grudnia było typowym ruchem powrotnym do złamanych wcześniej istotnych poziomów, a teraz mamy kontynuację trendu spadkowego. Kluczowe wsparcia są poniżej minimów z grudnia to okolice 83,55 pkt. i 85,79 pkt. bazujące na minimach z lutego i marca 2009 r. Trudno będzie zakładać, że uda się ustanowić twarde dno wcześniej, chociaż próba lokalnej korekty nie jest wykluczona. 3 / 15

4 Wykres tygodniowy BOSSA PLN Euro: Liczyć się będzie dopiero 21 stycznia Bilans tygodnia wypadł dla euro negatywnie, chociaż zostało to nieco ograniczone przez odbicie się wspólnej waluty w jego końcówce. Opublikowane ostateczne odczyty indeksów PMI za grudzień nie dały pretekstów do ruchu (odczyt dla przemysłu był minimalnie lepszy od wstępnych szacunków i wyniósł 53,2 pkt., a liczony dla usług podobnie, choć utrzymał wartość z listopada, tj. 54,2 pkt.). Istotniejsze okazały się wstępne odczyty inflacji HICP. Po rozczarowaniu danymi z Hiszpanii, jakie poznaliśmy w ostatnim tygodniu grudnia, teraz podobnie było w przypadku Niemiec (0,2 proc. r/r wobec oczekiwanych 0,4 proc. r/r i 0,3 proc. r/r w listopadzie). Słabo wypadły też Włochy, stąd też szacunki dla całej strefy euro wyniosły 0,2 proc. r/r, co jest powtórzeniem odczytu z listopada. Wydaje się jednak, że jest jeszcze zbyt wcześnie, aby na tej bazie próbować oceniać, na ile ECB byłby skłonny do rewizji programu skupu aktywów, co według deklaracji z grudnia, może mieć miejsce w marcu. Niemniej prezes Mario Draghi najpewniej użyje tych argumentów 21 stycznia podczas konferencji prasowej po zaplanowanym posiedzeniu banku centralnego zwłaszcza, ze kolejne spotkanie odbędzie się dopiero 10 marca. Warto mieć to na uwadze w kontekście możliwości kształtowania się przesłanek do kolejnej fali spadkowej na euro. Do nich zaliczyć będzie można także przedłużający się pat polityczny w Hiszpanii, jeżeli w najbliższych tygodniach nie uda się uformować nowego rządu (wybory, jakie odbyły się 20 grudnia przyniosły wyraźne przegrupowanie tamtejszej sceny politycznej) Przyszły tydzień nie będzie obfitował w wiele istotnych publikacji makro kluczowe będą roczne szacunki dynamiki PKB w Niemczech za ostatni rok, a także protokół z ostatniego posiedzenia ECB w grudniu. Analiza techniczna koszyka BOSSA EUR pokazuje, że w najbliższym tygodniu może dojść do próby testowania kluczowej spadkowej linii trendu, która jest rysowana od maja 2014 r. Jej złamanie w kontekście w/w posiedzenia ECB 21 stycznia, jest jednak mało prawdopodobne. Scenariusz spadkowy w dłuższym okresie jest wciąż bardziej realny 4 / 15

5 Wykres tygodniowy BOSSA EUR Dolar: Rośnie ryzyko korekty, choć jej skala może być ograniczona Oczekiwania związane z możliwą podwyżką stóp procentowych przez FED w marcu oscylują wokół 50 proc., a przez chwilę były poniżej tego poziomu. Według CME FedWatch prawdopodobieństwo wynosi 52 proc., a dla takiego ruchu w kwietniu 58 proc. Skąd te zmiany? To głównie rozczarowujące dane ISM za grudzień, jakie poznaliśmy w ostatnich dniach. Wskaźnik dla przemysłu pogłębił spadki schodząc do 48,2 pkt. z 48,6 pkt., a liczony dla usług spadł do 55,3 pkt. z 55,9 pkt. Teoretycznie mieliśmy świetne dane Departamentu Pracy za grudzień, ale dynamika średniej płacy godzinowej nie uległa zmianie w ujęciu m/m, co sugeruje brak presji na płace, co teraz jest kluczowe dla FED. Rynek obawia się też, że tak dobre dane (292 tys. nowych etatów w grudniu w sektorze pozarolniczym i 275 tys. w prywatnym, przy jednoczesnej rewizji w górę odczytów za listopad), mogą być trudne do powtórzenia ze względu na zimową aurę, jaka pojawiła się na przełomie roku. Na to wszystko nakładają się też obawy związane z sytuacją w Chinach teoretycznie FED nie powinien ich brać za bardzo pod uwagę, o ile nie dojdzie do mocnego załamania tamtejszej gospodarki, ale nawet czołowy jastrząb w FED Jeffrey Lacker dał do zrozumienia, że wprawdzie scenariusz 4 podwyżek stóp procentowych nie jest zagrożony, to jednak decyzje powinny być podejmowane ostrożnie (można to odczytać, jako zapowiedź, że faktycznie ruchów może być mniej, chociaż Lacker nie ma w tym roku prawa głosu w FOMC). Zwłaszcza, że ujawnione 6 stycznia zapiski z grudniowego posiedzenia FED ujawniły, że wprawdzie decyzja o podwyżce stóp była jednomyślna, to jednak nieco wymuszona i uwidoczniły się podziały odnośnie tempa kolejnych ruchów ze względu na brak sygnałów wyraźniejszego odbicia inflacji. W nowym tygodniu mamy szereg zaplanowanych wystąpień członków FED (Lockhart, Kaplan, Fischer, Lacker, Rosengren, Evans, Bullard, Dudley), które mogą wpłynąć na w/w oczekiwania, choć raczej ich nie zmienią. Dlaczego? Bo sam FED dał zrozumienia, że kluczem do timingu odnośnie kolejnych ruchów na 5 / 15

6 stopach będą bieżące dane makro. Tych w najbliższych dniach nie będzie wiele kluczowy będzie dopiero piątek, kiedy to mamy dane nt. sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej w grudniu Układ techniczny dla koszyka BOSSA USD nie jest jednoznaczny. Z jednej strony mamy trend wzrostowy, ale z drugiej nie udało się wyraźnie naruszyć szczytu z grudnia ub.r (rejon 84 pkt.), a notowania coraz częściej ślizgają się po wzrostowej linii trendu rysowanej od połowy października, co zwiększa prawdopodobieństwo jej naruszenia. Takiemu scenariuszowi bardziej sprzyja układ techniczny na FUSD (US Dollar Index), gdzie chociażby grudniowy szczyt nie wypadł powyżej szczytu z marca ub.r. Wykres dzienny BOSSA USD Jen: Zwyżki mogą wyhamować, jeżeli zobaczymy przesilenie na giełdach W minionym tygodniu japońska waluta zyskała na wszystkich, głównych ustawieniach (najmniej w relacji do euro, a najbardziej względem dolara australijskiego). To zasługa wyraźnego wzrostu globalnego ryzyka za sprawą danych z Chin, a wcześniej informacji o ryzyku konfliktu pomiędzy Iranem, a Arabią Saudyjską. Powyższa tendencja może się czasowo odwrócić w nadchodzących dniach, co miało miejsce już w piątek. Kluczem do tego będzie zachowanie się rynków w Chinach. Niemniej warto też odnotować informacje, jakie napłynęły z Japonii w piątek rano. Szef Banku Japonii przyznał, że ocena tendencji inflacyjnych bez uwzględnienia zmian cen ropy jest dość trudna. Kuroda zaznaczył jednak, że trend się poprawia, ale wciąż znajdujemy się w połowie drogi do celu 2 proc. Znaczenie miały też zapiski z ostatniego posiedzenia BOJ grudnia, które wtedy zostało uznane za bardziej jastrzębie. Tymczasem wynika z nich, że program skupu aktywów mógłby potrwać dłużej, niż pierwotnie sądzono (nie ma tu jednak mowy o ewentualnym zwiększeniu jego skali). 6 / 15

7 Wykres przebiegu stóp zwrotu dla par z JPY za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Frank: Rośnie prawdopodobieństwo pojawienia się SNB na rynku Bilans tygodnia przynosi umocnienie franka do zdecydowanej większości walut (wyjątkiem jest jen i częściowo euro). Wytłumaczenie tego faktu jest podobne, jak w przypadku japońskiej waluty wzrost globalnej awersji do ryzyka i zwrócenie się inwestorów w stronę bezpiecznych przystani. To, że frank przegrał z jenem jest tu oczywiste, rynek obawia się możliwych działań ze strony Narodowego Banku Szwajcarii, który od czasu do czasu bywa aktywny na rynku, doprowadzając do osłabienia waluty. Czy teraz będzie podobnie? Niewykluczone, że SNB pojawi się, jeżeli znikną przesłanki zewnętrzne wpływające na wycenę franka, czyli uspokoi się sytuacja na globalnych rynkach. Opublikowane w piątek 8 stycznia dane nt. inflacji CPI za grudzień były gorsze od oczekiwań w ujęciu miesięcznym mamy spadek o 0,4 proc. m/m, a w relacji rocznej -1,3 proc. r/r. Trudno jednak doszukiwać się w tych danych przesłanek do dodatkowych działań ze strony SNB, poza okresowymi interwencjami na rynku. 7 / 15

8 Wykres przebiegu stóp zwrotu par z CHF za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Funt: Czwartkowe posiedzenie Banku Anglii może odwrócić negatywną tendencję Bilans tygodnia pozostaje dla funta negatywny zyskał on tylko w relacjach wobec dość słabych walut surowcowych i tureckiej liry. W efekcie koszyk handlowy funta liczony przez Bank Anglii spadł poniżej bariery 90 pkt., co jest przyspieszeniem ruchu po wyłamaniu z formacji długoterminowego kanału wzrostowego. Potencjalna formacja R-G-R na wykresie tygodniowym jest coraz wyraźniejsza. Nie wyklucza to jednak ewentualnych korekt, chociaż będą one raczej tzw. ruchem powrotnym i nie odwrócą trendu W ostatnich dniach otrzymaliśmy słabe dane makro indeks PMI dla przemysłu spadł w grudniu do 51,9 pkt. z 52,5 pkt. po rewizji w listopadzie, a wskaźnik PMI dla usług zniżkował do 55,5 pkt. Tymczasem rynek liczy się ze słabszymi danymi za najbliższe okresy ze względu na niszczącą powódź, jaka nawiedziła Wielką Brytanię na przełomie roku. To wszystko może wpłynąć na oczekiwania związane z terminem pierwszej podwyżki stóp procentowych przez Bank Anglii. Przedstawiciele tego gremium już wcześniej sygnalizowali, że pośpiech w tej kwestii jest zbyteczny, zwracając uwagę na utrzymującą się dość niską inflację i brak wyraźniejszej presji ze strony płac. Teraz dostali nowe argumenty chociaż warto będzie śledzić czwartkowe posiedzenie BOE (rozkład głosów czy to nadal 8:1, a może już 9:0 za utrzymaniem stóp?), a także zapiski z w/w spotkania, które mogą wskazać na ile członkowie BOE uznają ostatnią powódź za poważny problem dla gospodarki. Niewykluczone, że te informacje staną się pretekstem do odbicia notowań funta oczekiwania sporej części uczestników rynku, co do podwyżki stóp już przesunęły się na IV kwartał, termin referendum ws. wyjścia z Unii Europejskiej wciąż nie jest znany (tym samym potencjalny Brexit jest trudno mierzalnym ryzykiem w obecnej sytuacji), a członkowie BOE najpewniej będą tonować obawy, co do wpływu powodzi na gospodarkę. W międzyczasie we wtorek mamy jeszcze publikację danych nt. dynamiki produkcji przemysłowej w listopadzie. 8 / 15

9 Wykres tygodniowy koszyka funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: Słaby początek roku Dolar australijski: W ostatnich dniach była to najsłabsza waluta w grupie surowcowych, co zawdzięczamy informacjom z Chin. Zwłaszcza, że AUD jest bardzo wrażliwy na każde sygnały o dewaluacji chińskiego juana. Wprawdzie w piątek Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs wymiany juana wobec dolara na poziomie wyższym, niż w czwartek, to jednak bilans tygodnia jest dość negatywny, a rynek nie jest do końca pewien, jakie kolejne ruchy może wykonać PBOC. W czwartek spekulowano, że celem banku centralnego może być nawet proc. osłabienie CNY/USD w tym roku. Na to wszystko nakłada się kolejna fala silnych spadków na rynku surowców. Może to budzić obawy z jednej strony, co do wykonania tegorocznych prognoz budżetu, które co dopiero były zaprezentowane w grudniu (deficyt będzie jeszcze wyższy?), a z drugiej, co do powrotu spekulacji na temat ewentualnego luzowania ze strony RBA. Bo teoretycznie Bank Australii pozostawiał po ostatnich posiedzeniach furtkę częściowo otwartą. Takie scenariusze staną się bardziej realne w przypadku dalszych problemów w Chinach tu kluczowe mogą okazać się dane nt. PKB za IV kwartał zaplanowane na 19 stycznia. Do tego czasu nie można wykluczyć próby odreagowania, jeżeli czwartkowe dane (14.01) z australijskiego rynku pracy nie zaskoczą negatywnie. Dolar nowozelandzki: Dotrzymywał kroku w spadkach dolarowi australijskiemu. Powody te same. Dodatkowo mieliśmy też słabą aukcję wyrobów mlecznych 5 stycznia. Warto zwrócić uwagę, że spadki NZD są zgodne z interesem banku centralnego, oraz resortu finansów. W przypadku dalszego pogorszenia się sytuacji w Chinach, mogą się pojawić spekulacje nt. możliwego cięcia stóp przez RBNZ (chociaż teoretycznie w grudniu dano do zrozumienia, że cykl obniżek został zakończony). W krótkim okresie nie można jednak wykluczyć odreagowania, jeżeli na to pozwoli sytuacja w Chinach Dolar kanadyjski: Indeksy PMI wypadły słabo, ale już w przypadku rynku pracy dramatu nie było. Stopa bezrobocia utrzymała się w grudniu na poziomie 7,1 proc., a zatrudnienie wzrosło o 22,8 tys. po spadku o 35,7 tys. w listopadzie. Głos zabrał też szef Banku Kanady, chociaż z jego słów trudno wywnioskować, czy BOC mógłby rozważać cięcie stóp w najbliższych miesiącach, a zwłaszcza na posiedzeniu 20 stycznia. Wydaje się, że ten temat wróci później w kontekście dalszych spadków cen ropy i związanych z tym problemów tamtejszych przedsiębiorstw i kondycji sektora bankowego. Niemniej niekorzystny trend na CAD nie odwróci się, o ile nie dojdzie zatrzymania spadków cen surowców. 9 / 15

10 Waluty skandynawskie: Riksbank gotowy bronić kursu SEK Korona szwedzka: Na nadzwyczajnym posiedzeniu Riksbanku w poniedziałek 4 stycznia zdecydowano o przyznaniu mandatu do przeprowadzania natychmiastowych interwencji w celu powstrzymania aprecjacji kursu SEK, jeżeli mogłaby ona zaszkodzić realizacji celu, jakim jest odbicie inflacji w kierunku 2 proc.. W komunikacie nie wykluczono też podjęcia innych działań przez bank centralny. W piątek poznaliśmy też zapiski z grudniowego posiedzenia banku centralnego, na którym niektórzy członkowie tego gremium zgadzali się z tym, że interwencje byłyby potrzebne w sytuacji nadmiernej aprecjacji SEK (liczy się głównie relacja EUR/SEK). W krótkim terminie rynek nieco wystraszył się sygnałów z banku centralnego i bilans tygodnia jest dla korony negatywny. Niemniej dobre dane (w piątek poznaliśmy odczyt dynamiki produkcji przemysłowej w listopadzie na poziomie 6,2 proc. r/r, a przed nami inflacja za grudzień, którą poznamy w czwartek 14 stycznia) mogą sprawić, że rynek w kolejnych tygodniach będzie chciał sprawdzić determinację banku centralnego. Wskazuje się jednak, że Riksbank mógłby interweniować dopiero w momencie ryzyka naruszenia bariery 9,00 na EUR/SEK Korona norweska: Na notowaniach NOK nadal ważyły spadające ceny ropy, gdyż zwiększają one prawdopodobieństwo cięcia stóp o 50 p.b. w pierwszej połowie roku, co zapowiedział w grudniu szef banku centralnego. Niemniej w poniedziałek 11 stycznia mamy dane nt. grudniowej inflacji CPI, które mogą wpłynąć na te oczekiwania i tym samym na koronę. Niemniej potencjalne umocnienie NOK było by najwyżej krótkoterminowe, o ile nie byłoby potwierdzone odreagowaniem na rynku ropy Surowce energetyczne: Cena ropy najniżej od 12 lat kiki Ropa naftowa: W minionym tygodniu cena ropy naftowej WTI zeszła do okolic 33 USD za baryłkę. To wieloletnie minima cena tego surowca jest obecnie najniższa od przełomu 2003 i 2004 r. Amerykański Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy naftowej w USA spadły o 5,1 mln baryłek. Jednocześnie zapasy benzyny wzrosły tam aż o 10,6 mln baryłek. Sezonowy Oczekiwania dotyczące średniej ceny ropy WTI w całym bieżącym roku oscylują na poziomach od 38 USD do 65 USD za baryłkę, z przeciętną na poziomie 49,75 USD za baryłkę. Stany Zjednoczone uchwalono zniesienie zakazu eksportu ropy naftowej, wprowadzonego w latach siedemdziesiątych XX wieku. Naszym zdaniem: Zejście notowań ropy naftowej poniżej minimów z przełomu 2008 i 2009 r. (z czasów finansowego krachu) jest dowodem na dużą siłę strony podażowej. Notowaniom ropy naftowej otworzyła się droga do poziomu 30 USD za baryłkę. Wsparciem dla nich mogłyby być informacje o dalszym ograniczaniu produkcji w USA, na skutek braku rentowności kolejnych punktów wydobycia. Gaz ziemny: o Ceny gazu ziemnego przez większość minionego tygodnia tkwiły w konsolidacji, po wcześniejszych dynamicznych wzrostach. o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu spadły o 113 mld stóp sześciennych. Jest to spadek większy od oczekiwań na poziomie -99 mld st. sześc. Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą obecnie 3,643 biliardy stóp sześciennych. o Naszym zdaniem: Notowania gazu ziemnego w USA są obecnie zależne przede wszystkim od pogody w tym kraju, która wpływa na popyt na gaz w celach grzewczych. Obecnie ważną techniczną barierą jest rejon 2,40 USD za mln BTU. 10 / 15

11 Wykres dzienny cen ropy naftowej w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA. Piątek: Raport Baker Hughes dot. liczby funkcjonujących wiertni w USA. Miedź: Cena miedzi znów blisko 2 USD za funt W minionym tygodniu notowania miedzi wyraźnie spadły. Duża zniżka miała miejsce podczas czwartkowej sesji. Na koniec minionego tygodnia cena miedzi w USA zbliżyła się ponownie do okolic tegorocznych minimów w rejonie 2 USD za funt. Z technicznego punktu widzenia, nie zmieniła się ogólna tendencja cenowa na rynku miedzi: w długoterminowej perspektywie na rynku tym wciąż trwa trend spadkowy. W poniedziałek w Chinach podano finalny odczyt indeksu PMI dla przemysłu za grudzień. Wyniósł on 48,2 pkt. i był mniejszy od poprzedniego odczytu (48,6 pkt.) oraz oczekiwań (49 pkt.). Z kolei w środę opublikowano indeks PMI dla usług za grudzień, którego wartość wyniosła 50,2 pkt., wobec oczekiwań na poziomie 52,3 pkt. i poprzedniej wartości 51,2 pkt. W minionym tygodniu pojawiła się informacja o możliwym państwowym skupie miedzi w Chinach, który mógłby się rozpocząć jeszcze w styczniu. Na takie rozwiązanie naciskają duże krajowe huty tego metalu, które chcą, by w ten sposób państwo chińskie powstrzymało dalszy spadek cen miedzi. Naszym zdaniem: Ceny miedzi wciąż znajdują się w długoterminowym trendzie spadkowym i prawdopodobnie pogłębią przecenę. Dane makroekonomiczne z Chin po raz kolejny rozczarowały, a spekulacje dotyczące możliwej państwowej interwencji w Państwie Środka wcale nie wspierają kupujących. O ile takie działanie mogłoby wesprzeć ceny miedzi w krótkim terminie, to w długoterminowej perspektywie prawdopodobnie byłoby ono nieskuteczne, jak pokazują przykłady innych nieefektywnych państwowych skupów surowców. 11 / 15

12 Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Sobota: Odczyty inflacji CPI i PPI w Chinach za grudzień. Środa: Dane dotyczące handlu zagranicznego w Chinach. Metale szlachetne: Dynamiczny wzrost cen złota Złoto: o o Notowania złota rozpoczęły bieżący rok silnym akcentem cena tego metalu w minionym tygodniu wyraźnie zwyżkowała, docierając na jego koniec do okolic 1100 USD za uncję. Napięcie polityczne pomiędzy Arabią Saudyjską a Iranem budzi obawy o przyszłość niespokojnego już od dłuższego czasu regionu Bliskiego Wschodu. Dodatkowo, na początku roku silnie tąpnęły rynki akcji w Chinach. Te czynniki sprzyjają lokowaniu pieniędzy inwestorów w aktywa uważane za bezpieczne, w tym w złoto. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra rosły przez większą część minionego tygodnia, jednak w piątek silnie spadły, niwelując sporą część zwyżki z czwartku. Cena tego surowca na koniec tygodnia znalazła się w okolicach 14 USD za uncję. o Miniony tydzień upłynął notowaniom platyny pod znakiem konsolidacji. Ceny tego metalu poruszały się wciąż w rejonie USD za uncję. o Cena palladu w minionym tygodniu dynamicznie spadała, przekraczając w dół techniczne wsparcie w okolicach 525 USD za uncję, a nawet schodząc poniżej psychologicznej bariery 500 USD za uncję. Naszym zdaniem: Średnio- i długoterminowa perspektywa dla cen złota i pozostałych metali szlachetnych pozostaje spadkowa. Czynnikiem, który krótkoterminowo zaburza ten scenariusz, są wydarzenia w Chinach i na Bliskim Wschodzie, które zwiększają awersję do ryzyka. 12 / 15

13 Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-piątek: Dane makro w USA i wystąpienia członków Fed, mogące wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. Zboża: Ceny zbóż w USA przy tegorocznych minimach Kukurydza: Notowania kukurydzy zakończyły tydzień na minusie, głównie ze względu na dynamiczną zniżkę cen tego zboża na początku minionego tygodnia. W rezultacie, notowania kukurydzy dotarły do rejonu tegorocznych minimów. Z fundamentalnego punktu widzenia ceny kukurydzy powinny pozostawać pod presją podaży ze względu na duże globalne zapasy tego zboża oraz zbliżające się żniwa w Ameryce Południowej. Według Morgan Stanley, w horyzoncie średnioterminowym ceny kukurydzy mają jednak szanse na wzrost. Soja: Ceny soi spadały na początku minionego tygodnia, jednak w drugiej połowie tygodnia odrabiały straty. Odbicie w górę wynikało przede wszystkim z dotarcia cen soi do ważnych poziomów wsparcia, nie zaś z czynników fundamentalnych. Ogólnie podaż soi na świecie jest duża, co sprzyja stronie podażowej. Dodatkowym czynnikiem wspierającym sprzedających są kłopoty rynków finansowych w Chinach, które budzą obawy o popyt na soję w tym kraju, będącym najważniejszym importerem soi na świecie. Pszenica: Ceny pszenicy w minionym tygodniu dotarły do okolic tegorocznych minimów, co zapoczątkowało odbicie w górę. Nie jest ono jednak dynamiczne, bowiem z fundamentalnego punktu widzenia strona podażowa jest silniejsza na tym rynku. W ostatnich dniach swoje prognozy dotyczące produkcji pszenicy w Argentynie podniosły Informa Economics oraz giełda zbóż w Buenos Aires. Naszym zdaniem: Obecnie kluczowe dla wyceny zbóż są informacje napływające z Ameryki Południowej. Jeśli będą się pojawiać niekorzystne prognozy pogody, będą one wspierać ceny kukurydzy i soi. 13 / 15

14 Długoterminowo na rynkach zbóż dominuje trend spadkowy, jednak w krótkim terminie kupującym sprzyja bliskość technicznego wsparcia. Wykres dzienny cen soi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Miesięczny raport Departamentu Rolnictwa dot. produkcji i zapasów zbóż w USA i na świecie. Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA. Soft commodities: Tąpnięcie cen kakao Cukier: W minionym tygodniu notowania cukru spadały, jednak z technicznego punktu widzenia sytuacja na tym rynku się nie zmieniła. Notowania tego surowca w kilkunastotygodniowej perspektywie poruszają się w konsolidacji. Z fundamentalnego punktu widzenia, na rynku cukru w końcu ma pojawić się deficyt, ale wysokie zapasy tego surowca ograniczają potencjał wzrostowy. Bawełna: W minionym tygodniu notowania bawełny dynamicznie kierowały się na południe, docierając po raz kolejny do technicznego wsparcia w okolicach 61 centów za funt. Kontynuacja zniżek jest możliwa, bowiem długoterminowo rynkowe fundamenty sprzyjają sprzedającym: podaż tego surowca wciąż jest duża ze względu na ogromne rezerwy w Chinach. The International Cotton Advisory Committee podniosło jednak prognozę średniej ceny bawełny do 71 centów za funt w sezonie Kakao: Miniony tydzień przyniósł dynamiczny spadek cen kakao. Był on związany z falą wyprzedaży na tym rynku ze strony funduszy. Instytucje wycofywały się z rynku kakao, tłumacząc to przede wszystkim niejasnością informacji i prognoz dotyczących wielkości produkcji w Afryce Zachodniej. Cena kakao spadła w rezultacie poniżej 3000 USD za tonę. Naszym zdaniem: W minionym tygodniu znacząco pogorszyła się sytuacja na rynku kakao oraz bawełny, sprzyjając dalszym spadkom ich cen. Nieco lepiej radziły sobie ceny cukru, ale i tu potencjał wzrostowy jest ograniczony. 14 / 15

15 Wykres dzienny cen kakao w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. światowego rynku bawełny. 15 / 15