Dziennik Urzędowy L 331. Unii Europejskiej. Legislacja. Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

Transkrypt

1 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej ISSN L 331 Wydanie polskie Legislacja Tom grudnia 2009 Spis treści II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa DECYZJE Rada 2009/940/WE: Decyzja Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie podpisania przez Wspólnotę Europejską Protokołu do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczącego zagadnień właściwych dla taboru kolejowego, uzgodnionego w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r /941/WE: Decyzja Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Protokołu haskiego z dnia 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych /942/WE: Decyzja Rady z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniająca decyzję 2006/325/WE w celu ustanowienia procedury wykonania art. 5 ust. 2 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych /943/WE: Decyzja Rady z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniająca decyzję 2006/326/WE w celu ustanowienia procedury wykonania art. 5 ust. 2 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych Cena: 3 EUR Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

2

3 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/1 II (Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa) DECYZJE RADA DECYZJA RADY z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie podpisania przez Wspólnotę Europejską Protokołu do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczącego zagadnień właściwych dla taboru kolejowego, uzgodnionego w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r. (2009/940/WE) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, (4) Artykuł XXII ust. 1 protokołu kolejowego stanowi, że regionalne organizacje integracji gospodarczej mające kompetencje w zakresie niektórych spraw uregulowanych protokołem mogą go podpisać. (5) Protokół kolejowy pozostaje otwarty do podpisu do momentu wejścia w życie. uwzględniając wniosek Komisji, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Wspólnota dąży do ustanowienia wspólnej przestrzeni sądowej, opartej na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych. (2) Protokół do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczący zagadnień właściwych dla taboru kolejowego (zwany dalej protokołem kolejowym ), uzgodniony w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r., stanowi cenny wkład w uregulowania na szczeblu międzynarodowym w tej dziedzinie. W związku z tym pożądane jest, aby jak najszybciej zastosować postanowienia tego aktu, które dotyczą spraw należących do wyłącznej kompetencji Wspólnoty. (3) Komisja w imieniu Wspólnoty negocjowała protokół kolejowy w zakresie tych części, które należą do wyłącznej kompetencji Wspólnoty. (6) W protokole kolejowym uregulowano również niektóre sprawy objęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych ( 1 ), rozporządzeniem Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego ( 2 ), rozporządzeniem Rady i Parlamentu Europejskiego (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) ( 3 ), dyrektywą Rady i Parlamentu Europejskiego 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie) ( 4 ) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 881/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Kolejową (rozporządzenie w sprawie Agencji) ( 5 ). (7) W zakresie niektórych spraw uregulowanych protokołem kolejowym Wspólnota ma wyłączne kompetencje, w innych sprawach uregulowanych przez ten akt właściwe są państwa członkowskie. ( 1 ) Dz.U. L 12 z , s. 1. ( 2 ) Dz.U. L 160 z , s. 1. ( 3 ) Dz.U. L 177 z , s. 6. ( 4 ) Dz.U. L 191 z , s. 1. ( 5 ) Dz.U. L 220 z , s. 3.

4 L 331/2 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej (8) Dlatego też Wspólnota powinna podpisać protokół kolejowy. uzgodnionego w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r., z zastrzeżeniem zawarcia go. (9) Artykuł XXII ust. 2 protokołu kolejowego stanowi, że w momencie podpisania, przyjęcia, zatwierdzenia protokołu lub przystąpienia do niego regionalna organizacja integracji gospodarczej składa oświadczenie określające sprawy regulowane przez ten protokół, w odniesieniu do których państwa członkowskie tej organizacji przekazały jej swoje kompetencje. W związku z powyższym Wspólnota powinna złożyć takie oświadczenie w momencie podpisywania protokołu kolejowego. (10) Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. (11) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji oraz nie jest nią związana ani nie podlega jej stosowaniu, Tekst protokołu kolejowego dołączony jest do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Przewodniczący Rady jest upoważniony do wyznaczenia osób uprawnionych do podpisania protokołu kolejowego w imieniu Wspólnoty, z zastrzeżeniem warunku zawartego w art. 3. Artykuł 3 Przy podpisywaniu protokołu kolejowego Wspólnota składa zgodnie z art. XXII ust. 2 protokołu oświadczenie zawarte w załączniku. STANOWI, CO NASTĘPUJE: Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r. Artykuł 1 Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej podpisanie Protokołu do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczącego zagadnień właściwych dla taboru kolejowego ( protokołu kolejowego ), W imieniu Rady B. ASK Przewodniczący

5 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/3 ZAŁĄCZNIK Oświadczenie na mocy art. XXII ust. 2 dotyczące kompetencji Wspólnoty Europejskiej w sprawach uregulowanych przez Protokół do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczący zagadnień właściwych dla taboru kolejowego (zwany dalej protokołem kolejowym ), uzgodniony w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r., w odniesieniu do których państwa członkowskie przekazały swoje kompetencje Wspólnocie. 1. Artykuł XXII protokołu kolejowego stanowi, że regionalne organizacje integracji gospodarczej złożone z suwerennych państw i posiadające kompetencje w zakresie niektórych spraw uregulowanych przez ten protokół mogą go podpisać pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. XXII ust. 2. Wspólnota podjęła decyzję o podpisaniu protokołu kolejowego, w związku z czym składa takie oświadczenie. 2. Do Wspólnoty Europejskiej należą obecnie Królestwo Belgii, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Irlandia, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Węgierska, Malta, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Rumunia, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. 3. Niniejsze oświadczenie nie ma jednak zastosowania do Królestwa Danii zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. 4. Niniejsze oświadczenie nie dotyczy tych terytoriów państw członkowskich, do których Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską nie ma zastosowania, oraz nie narusza żadnych aktów ani stanowisk, które mogą zostać przyjęte na mocy protokołu kolejowego przez zainteresowane państwa członkowskie w imieniu i w interesie tych terytoriów. 5. Państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej przekazały Wspólnocie swoje kompetencje w odniesieniu do spraw wpływających na rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych ( 1 ), rozporządzenie Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego ( 2 ), rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) ( 3 ), dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie) ( 4 ) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 881/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Kolejową (rozporządzenie w sprawie Agencji) ( 5 ). 6. Jeżeli chodzi o system numeracji pojazdów, Wspólnota przyjęła w drodze decyzji 2006/920/WE (decyzja Komisji z dnia 11 sierpnia 2006 r. w sprawie specyfikacji technicznej dla interoperacyjności w zakresie podsystemu Ruch kolejowy transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych) system numeracji, jaki jest odpowiedni do celów identyfikacji taboru kolejowego i o którym mowa w art. V ust. 2 protokołu kolejowego. Ponadto w zakresie wymiany danych między państwami członkowskimi Wspólnoty a rejestrem międzynarodowym Wspólnota osiągnęła znaczny postęp dzięki przyjęciu decyzji 2007/756/WE (decyzja Komisji z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmująca wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE). Na mocy tej decyzji państwa członkowskie Wspólnoty prowadzą krajowe rejestry pojazdów i należy unikać dublowania danych z rejestrem międzynarodowym. 7. Wykonywanie kompetencji, które państwa członkowskie przekazały Wspólnocie na mocy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, może, ze swej natury, podlegać ciągłej ewolucji. W ramach tego Traktatu właściwe instytucje mogą podejmować decyzje określające zakres kompetencji Wspólnoty. W związku z tym ta ostatnia zastrzega sobie prawo odpowiedniego zmieniania niniejszego oświadczenia, przy czym nie stanowi to warunku wykonywania posiadanych przez nią kompetencji w odniesieniu do spraw uregulowanych przez protokół kolejowy. ( 1 ) Dz.U. L 12 z , s. 1. ( 2 ) Dz.U. L 160 z , s. 1. ( 3 ) Dz.U. L 177 z , s. 6. ( 4 ) Dz.U. L 191 z , s. 1. ( 5 ) Dz.U. L 220 z , s. 3.

6 L 331/4 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej TŁUMACZENIE PROTOKÓŁ LUKSEMBURSKI DO KONWENCJI O ZABEZPIECZENIACH MIĘDZYNARODOWYCH NA WYPOSAŻENIU RUCHOMYM DOTYCZĄCY ZAGADNIEŃ WŁAŚCIWYCH DLA TABORU KOLEJOWEGO Preambuła ROZDZIAŁ I Artykuł I Artykuł II Artykuł III Artykuł IV Artykuł V Artykuł VI ROZDZIAŁ II Artykuł VII Artykuł VIII Artykuł IX Artykuł X Artykuł XI ROZDZIAŁ III Artykuł XII Artykuł XIII Artykuł XIV Artykuł XV Artykuł XVI Artykuł XVII ROZDZIAŁ IV Artykuł XVIII ROZDZIAŁ V Artykuł XIX Artykuł XX ROZDZIAŁ VI Artykuł XXI Artykuł XXII Artykuł XXIII Artykuł XXIV Artykuł XXV Artykuł XXVI Artykuł XXVII Artykuł XXVIII Artykuł XXIX Artykuł XXX Artykuł XXXI Artykuł XXXII Artykuł XXXIII Artykuł XXXIV ZAKRES ZASTOSOWANIA I POSTANOWIENIA OGÓLNE Definicje Zastosowanie Konwencji do taboru kolejowego Derogacja Uprawnienia pełnomocnika Identyfikacja taboru kolejowego w umowie Wybór właściwego prawa ŚRODKI ZARADCZE W PRZYPADKU NIEWYKONANIA, PIERWSZEŃSTWO I CESJE Zmiana postanowień dotyczących środków zaradczych w przypadku niewykonania Zmiana postanowień dotyczących środków tymczasowych orzekanych przed ostatecznym rozstrzygnięciem Środki zaradcze w przypadku upadłości Pomoc w przypadku upadłości Postanowienia dotyczące dłużnika POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE SYSTEMU REJESTRACJI ZABEZPIECZEŃ MIĘDZYNARODO WYCH NA TABORZE KOLEJOWYM Organ Nadzoru i Rejestrator Wyznaczone punkty dostępu Identyfikacja taboru kolejowego w celu rejestracji Dodatkowe zmiany w postanowieniach dotyczących rejestru Opłata za korzystanie z rejestru międzynarodowego Zawiadomienie o sprzedaży JURYSDYKCJA Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego STOSUNEK DO INNYCH KONWENCJI Stosunek do konwencji Unidroit o międzynarodowym leasingu finansowanym Stosunek do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) POSTANOWIENIA KOŃCOWE Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie Regionalne organizacje integracji gospodarczej Wejście w życie Jednostki terytorialne Tabor kolejowy użyteczności publicznej Postanowienia przejściowe Oświadczenia dotyczące niektórych postanowień Zastrzeżenia i oświadczenia Oświadczenia na podstawie Konwencji Późniejsze oświadczenia Wycofanie oświadczeń Wypowiedzenie Konferencje przeglądowe, zmiany i kwestie powiązane Depozytariusz i jego funkcje

7 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/5 PROTOKÓŁ LUKSEMBURSKI DO KONWENCJI O ZABEZPIECZENIACH MIĘDZYNARODOWYCH NA WYPOSAŻENIU RUCHOMYM DOTYCZĄCY ZAGADNIEŃ WŁAŚCIWYCH DLA TABORU KOLEJOWEGO PAŃSTWA-STRONY NINIEJSZEGO PROTOKOŁU, UZNAJĄC potrzebę wprowadzenia w życie Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym ( Konwencja ) w zakresie dotyczącym taboru kolejowego, w świetle celów określonych w preambule do Konwencji, ŚWIADOME potrzeby dostosowania Konwencji do szczególnych potrzeb taboru kolejowego i jego finansowania, upadłościowego wobec dłużnika lub do zastosowania środków zaradczych na podstawie Konwencji lub też prawo to zostało zawieszone; d) podstawowa jurysdykcja w sprawach upadłościowych oznacza Umawiające się Państwo, w którym znajduje się ośrodek głównych interesów dłużnika, za które do tych celów uznaje się miejsce siedziby dłużnika lub, jeżeli nie posiada on siedziby, miejsce w którym dłużnik został ustanowiony lub utworzony, chyba że wykazano inaczej; UZGODNIŁY następujące postanowienia dotyczące taboru kolejowego: ROZDZIAŁ I ZAKRES ZASTOSOWANIA I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł I Definicje 1. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, terminy używane w niniejszym Protokole mają znaczenie określone w Konwencji. 2. W niniejszym Protokole następujące terminy stosowane są w znaczeniu określonym poniżej: e) tabor kolejowy oznacza pojazdy poruszające się na umocowanych torach kolejowych lub bezpośrednio na torze jezdnym, nad lub pod nim wraz z systemami trakcyjnymi, silnikami, hamulcami, wałami osiowymi, wózkami zwrotnymi, pantografami, akcesoriami i innymi częściami składowymi, urządzeniami oraz elementami, w każdym razie zainstalowanymi na pojeździe lub wbudowanymi do pojazdu oraz wszystkimi danymi, podręcznikami i rejestrami ich dotyczącymi. Artykuł II Zastosowanie Konwencji do taboru kolejowego 1. Konwencję stosuje się do taboru kolejowego zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu. a) umowa gwarancyjna oznacza umowę, na mocy której osoba staje się gwarantem; 2. Konwencja i niniejszy Protokół nazywane są Konwencją o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym kiedy są stosowane w odniesieniu do taboru kolejowego. b) gwarant oznacza osobę, która w celu zapewnienia wykonania zobowiązań na rzecz wierzyciela zabezpieczonego na mocy umowy o ustanowieniu zabezpieczenia lub innej umowy, daje lub ustanawia zabezpieczenie lub gwarancję na żądanie lub akredytywę standby lub inną formę zabezpieczenia wierzytelności; c) stan niewypłacalności oznacza Artykuł III Derogacja Strony mogą uzgodnić na piśmie, że wyłączają stosowanie art. IX oraz że we wzajemnych stosunkach wprowadzają odstępstwa od postanowień niniejszego Protokołu lub przyznają im inny skutek, z wyjątkiem art. VII ust. 3 i 4. (i) wszczęcie postępowania upadłościowego; lub (ii) oświadczenie dłużnika o zamiarze wstrzymania lub faktyczne wstrzymanie spłaty zobowiązań, jeżeli zgodnie z przepisami lub wskutek działania państwa wierzyciel nie może skorzystać z prawa do wszczęcia postępowania Artykuł IV Uprawnienia pełnomocnika Osoba może zawrzeć umowę dotyczącą taboru kolejowego, dokonać wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 16 ust. 3 Konwencji oraz dochodzić praw i zabezpieczeń przewidzianych w Konwencji występując jako agent, powiernik lub przedstawiciel.

8 L 331/6 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Artykuł V Identyfikacja taboru kolejowego w umowie 1. Do celów art. 7 lit. c) Konwencji i art. XVIII ust. 2 niniejszego Protokołu opis taboru kolejowego jest wystarczający do identyfikacji taboru kolejowego, jeżeli zawiera: a) opis elementów taboru kolejowego; b) opis rodzaju taboru kolejowego; c) oświadczenie, że porozumienie obejmuje cały obecny i przyszły tabor kolejowy; lub d) oświadczenie, że porozumienie obejmuje cały obecny i przyszły tabor kolejowy, z wyjątkiem określonych elementów taboru lub taboru określonego rodzaju. 2. Do celów art. 7 Konwencji zabezpieczenie na przyszłym taborze kolejowym określonym zgodnie z poprzedzającym ustępem zostaje ustanowione jako zabezpieczenie międzynarodowe, w momencie gdy ustanawiający zabezpieczenie, sprzedawca warunkowy lub wynajmujący nabywają prawo do dysponowania taborem kolejowym bez konieczności nowego aktu przeniesienia. Artykuł VI Wybór właściwego prawa 1. Niniejszy artykuł stosuje się wyłącznie w przypadku gdy Umawiające się Państwo złożyło oświadczenie na mocy art. XXVII. 2. Strony umowy lub powiązanej umowy gwarancyjnej lub umowy o podporządkowaniu mogą uzgodnić prawo regulujące, w całości lub w części, ich prawa i obowiązki umowne. 3. Jeśli strony nie uzgodnią inaczej, zawarte w ustępie poprzedzającym odniesienie do prawa wybranego przez strony dotyczy krajowych przepisów prawnych wybranego państwa lub, jeżeli państwo to składa się z wielu jednostek terytorialnych, do prawa wewnętrznego wybranej jednostki terytorialnej. ROZDZIAŁ II ŚRODKI ZARADCZE W PRZYPADKU NIEWYKONANIA, PIERWSZEŃSTWO I CESJE Artykuł VII Zmiana postanowień dotyczących środków zaradczych w przypadku niewykonania 1. Obok środków zaradczych określonych w rozdziale III Konwencji wierzyciel może, o ile dłużnik wcześniej się na to zgodził i w okolicznościach określonych w tym rozdziale, wywieźć i fizycznie przenieść tabor kolejowy z terytorium, na którym się on znajduje. 2. Wierzyciel nie może zastosować środków zaradczych określonych w ustępie poprzedzającym bez uzyskania uprzedniej pisemnej zgody osoby, której przysługuje zarejestrowane zabezpieczenie z pierwszeństwem wobec zabezpieczenia wierzyciela. 3. Artykuł 8 ust. 3 Konwencji nie stosuje się do taboru kolejowego. Wszelkie środki zaradcze przewidziane w Konwencji w odniesieniu do taboru kolejowego stosowane są zgodnie z zasadą racjonalnego przedsiębiorcy. Uznaje się, że środek zaradczy został zastosowany w sposób zgodny z zasadą racjonalnego przedsiębiorcy jeżeli został zastosowany zgodnie z postanowieniem umowy chyba że takie postanowienie jest oczywiście nieracjonalne. 4. Uznaje się, że zawiadomienie zainteresowanych osób na piśmie o propozycji sprzedaży lub wynajęcia z wyprzedzeniem czternastu dni kalendarzowych lub więcej, o którym mowa w art. 8 ust. 4 Konwencji, oznacza spełnienie wymogu zawiadomienia z odpowiednim wyprzedzeniem określonego w tym postanowieniu. Poprzedzające postanowienie nie stanowi przeszkody dla ustalenia przez przyjmującego zabezpieczenie oraz ustanawiającego zabezpieczenie lub gwaranta, że zawiadomienia dokonuje się z większym wyprzedzeniem. 5. Z zastrzeżeniem wszelkich obowiązujących przepisów i regulacji dotyczących bezpieczeństwa Umawiające się Państwo zapewnia, aby właściwe organy administracyjne szybko podjęły współpracę z wierzycielem i udzieliły mu pomocy w stopniu koniecznym do wykonania środków zaradczych, o których mowa w ustępie Przyjmujący zabezpieczenie proponujący wywiezienie taboru kolejowego na mocy ustępu 1 w inny sposób niż na podstawie orzeczenia sądu informuje o propozycji wywiezienia na piśmie i z odpowiednim wyprzedzeniem: a) osoby zainteresowane określone w art. 1 lit. m) ppkt (i) i (ii) Konwencji; oraz b) osoby zainteresowane określone w art. 1 lit. m) ppkt (iii) Konwencji, które odpowiednio wcześnie przed wywiezieniem zawiadomiły przyjmującego zabezpieczenie o swoich prawach. Artykuł VIII Zmiana postanowień dotyczących środków tymczasowych orzekanych przed ostatecznym rozstrzygnięciem 1. Niniejszy artykuł stosuje się tylko w Umawiającym się Państwie, które złożyło oświadczenie na mocy art. XXVII i w zakresie określonym w tym oświadczeniu. 2. Do celów art. 13 ust. 1 Konwencji, szybko w kontekście uzyskania środka zabezpieczającego oznacza uzyskanie go w terminie tylu dni kalendarzowych od złożenia wniosku o uzyskanie tego środka, ile zostało podane w oświadczeniu złożonym przez Umawiające się Państwo, w którym złożono wniosek.

9 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/7 3. Artykuł 13 ust. 1 Konwencji stosuje się z dodaniem następujących postanowień bezpośrednio po lit. d): Wariant A 3. Po wystąpieniu stanu niewypłacalności i z zastrzeżeniem ust. 7, zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, przekazuje posiadanie taboru kolejowego wierzycielowi nie później niż z datą: e) jeżeli w dowolnym momencie dłużnik i wierzyciel wyraźnie tak uzgodnią, sprzedaż przedmiotu i przekazanie dochodów z tej sprzedaży, a art. 43 ust. 2 stosuje się z dodaniem po słowach art. 13 ust. 1 lit. d) słów i lit. e). 4. Prawo własności lub inne prawo dłużnika przenoszone przez sprzedaż przewidzianą w ustępie poprzedzającym nie jest obciążone żadnymi innymi zabezpieczeniami i innymi prawami, wobec których zabezpieczenie międzynarodowe wierzyciela ma pierwszeństwo na mocy postanowień art. 29 Konwencji. 5. Wierzyciel i dłużnik oraz inne osoby zainteresowane mogą uzgodnić na piśmie, że nie będą stosować art. 13 ust. 2 Konwencji. 6. W odniesieniu do środków zaradczych w art. VII ust. 1: a) organy administracyjne zapewniają możliwość skorzystania z tych środków w Umawiającym się Państwie nie później niż po upływie siedmiu dni kalendarzowych od daty, w której wierzyciel zawiadomił te organy, że taki środek zaradczy został przyznany lub, w przypadku gdy środek zaradczy został przyznany przez sąd zagraniczny, że został uznany przez sąd Umawiającego się Państwa oraz że wierzyciel jest uprawniony do uzyskania tych środków zgodnie z Konwencją; oraz b) właściwe organy szybko podejmują współpracę z wierzycielem i pomagają mu w wykonaniu takich środków zaradczych zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulacjami w dziedzinie bezpieczeństwa. 7. Ust. 2 i 6 nie mają wpływu na obowiązujące przepisy i regulacje w dziedzinie bezpieczeństwa. Artykuł IX Środki zaradcze w przypadku upadłości 1. Niniejszy artykuł stosuje się wyłącznie w przypadku gdy Umawiające się Państwo będące podstawową jurysdykcją w sprawach upadłościowych złożyło oświadczenie na mocy art. XXVII. 2. Zawarte w niniejszym artykule odniesienia do zarządcy dotyczą stosunków wynikających z pełnionej funkcji a nie jego stosunków osobistych. a) w której zakończył się okres oczekiwania; oraz b) w której wierzyciel byłby uprawniony do posiadania taboru kolejowego, gdyby niniejszy artykuł nie podlegał zastosowaniu. 4. Do celów niniejszego artykułu okres oczekiwania oznacza okres wyznaczony w oświadczeniu Umawiającego się Państwa będącego podstawową jurysdykcją w sprawach upadłościowych. 5. Do czasu, w którym wierzyciel uzyska możliwość objęcia taboru kolejowego w posiadanie na mocy ust. 3: a) zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, zachowują tabor kolejowy i utrzymują go w stanie niepogorszonym, zgodnie z umową oraz b) wierzyciel może wystąpić o wszelkie inne tymczasowe środki zabezpieczające przewidziane w prawie właściwym. 6. Postanowienia lit. a) ustępu poprzedzającego nie stanowią przeszkody w używaniu taboru kolejowego zgodnie z zasadami służącymi zachowaniu taboru kolejowego i utrzymaniu go w stanie niepogorszonym. 7. Zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, mogą zachować tabor kolejowy w posiadaniu jeżeli do daty określonej w ust. 3 usunęli wszelkie niewykonanie inne niż niewykonanie związane z wszczęciem postępowania upadłościowego, oraz podjęli się wykonania wszystkich przyszłych zobowiązań, zgodnie z umową oraz związanej z nią dokumentacją umowną. W przypadku niewypełnienia takich przyszłych zobowiązań nie stosuje się drugiego okresu oczekiwania. 8. W odniesieniu do środków zaradczych w artykule VII ust. 1: a) organy administracyjne zapewniają możliwość skorzystania z tych środków w Umawiającym się Państwie nie później niż po upływie siedmiu dni kalendarzowych od daty, w której wierzyciel zawiadomił takie organy, że jest uprawniony do uzyskania tych środków zgodnie z Konwencją; b) właściwe organy szybko podejmują współpracę z wierzycielem i pomagają mu w wykonaniu takich środków zaradczych zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulacjami w dziedzinie bezpieczeństwa. 9. Po dacie określonej w ust. 3 nie można przeszkodzić w wykonaniu środków zaradczych, na które zezwala Konwencja lub niniejszy Protokół ani opóźnić ich wykonania.

10 L 331/8 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Żadne ze zobowiązań dłużnika wynikających z umowy nie może zostać zmienione bez zgody wierzyciela. 11. Żadne z postanowień ustępu poprzedzającego nie jest interpretowane jako ograniczające wynikające z prawa właściwego uprawnienie zarządcy do rozwiązania umowy. 12. Żadne prawa lub zabezpieczenia, z wyjątkiem pozaumownych praw i zabezpieczeń należących do kategorii objętych treścią oświadczenia złożonego na podstawie art. 39 ust. 1 Konwencji, nie mają w postępowaniu upadłościowym pierwszeństwa przed zabezpieczeniami wpisanymi do rejestru. 13. Konwencję, zmienioną przez art. VII i XXV niniejszego Protokołu, stosuje się do wykonywania wszelkich środków zaradczych na podstawie tego artykułu. Wariant B 3. Po wystąpieniu stanu niewypłacalności zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, na wniosek wierzyciela zawiadamia go, w terminie określonym w oświadczeniu Umawiającego się Państwa złożonym na podstawie art. XXVII, czy: a) usunie wszelkie niewykonanie, inne niż niewykonanie związane ze wszczęciem postępowania upadłościowego, podejmie się wykonania wszystkich przyszłych zobowiązań wynikających z umowy związanej z nią dokumentacji umownej; lub b) zapewni wierzycielowi możliwość objęcia w posiadanie taboru kolejowego zgodnie z prawem właściwym. 4. Prawo właściwe, o którym mowa w lit. b) ustępu poprzedzającego może upoważniać sąd do nakazania podjęcia innego dodatkowego środka lub dostarczenia dodatkowej gwarancji. 5. Wierzyciel wykazuje swoje roszczenia przedstawia dowód, że przysługujące mu zabezpieczenie międzynarodowe zostało wpisane do rejestru. 6. Jeżeli zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, nie zawiadomi wierzyciela zgodnie z ust. 3 lub jeżeli zarządca lub dłużnik oświadczył, że zapewni wierzycielowi możliwość objęcia taboru kolejowego w posiadanie ale tego nie uczynił, sąd może zezwolić wierzycielowi na wzięcie taboru kolejowego w posiadanie na warunkach ustalonych przez sąd może nakazać podjęcie innego dodatkowego środka lub dostarczenia dodatkowej gwarancji. 7. Tabor kolejowy nie może zostać sprzedany do czasu wydania przez sąd orzeczenia w sprawie roszczenia i zabezpieczenia międzynarodowego. Wariant C 3. Po wystąpieniu stanu niewypłacalności zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, w okresie usunięcia: a) usunie wszelkie niewykonanie, inne niż niewykonanie związane ze wszczęciem postępowania upadłościowego, podejmie się wykonania wszystkich przyszłych zobowiązań wynikających z umowy związanej z nią dokumentacji umownej; lub b) zapewni wierzycielowi możliwość objęcia w posiadanie taboru kolejowego zgodnie z prawem właściwym. 4. Przed końcem okresu usunięcia zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, może złożyć wniosek do sądu o wydanie postanowienia zwalniającego go z obowiązków, o których mowa w lit. b) ustępu poprzedzającego, na okres rozpoczynający się w dniu kończącym okres usunięcia i kończący się nie później niż w dniu wygaśnięcia umowy lub jej przedłużenia, na zasadach, które sąd uważa za uzasadnione ( okres zawieszenia ). Każde takie postanowienie wymaga, aby kwoty, które wierzyciel otrzyma w okresie zawieszenia, zostały zapłacone z masy upadłościowej lub przez dłużnika gdy staną się należne, aby zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, wywiązał się ze wszystkich innych zobowiązań, które powstaną w okresie zawieszenia. 5. Jeżeli wniosek zostanie złożony do sądu na podstawie ustępu poprzedzającego, wierzyciel nie obejmuje w posiadanie taboru kolejowego do wydania postanowienia przez sąd. Jeżeli wniosek nie zostanie rozpatrzony w terminie takiej liczby dni kalendarzowych od dnia złożenia wniosku o zarządzenie środka zabezpieczającego, jaką Umawiające się Państwo, w którym złożono wniosek, podało w oświadczeniu, wniosek uważa się za wycofany, o ile zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, nie postanowią inaczej. 6. Do czasu, w którym wierzyciel uzyska możliwość objęcia taboru kolejowego w posiadanie na mocy ust. 3: a) zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, zachowują tabor kolejowy i utrzymują go w stanie niepogorszonym, zgodnie z umową; oraz b) wierzyciel może wystąpić o wszelkie inne tymczasowe środki zabezpieczające przewidziane w prawie właściwym. 7. Postanowienia lit. a) ustępu poprzedzającego nie stanowią przeszkody dla używania taboru kolejowego zgodnie z zasadami służącymi zachowaniu taboru kolejowego i utrzymaniu go w stanie niepogorszonym.

11 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/9 8. Jeżeli w trakcie okresu usunięcia lub jakiegokolwiek okresu zawieszenia zarządca lub dłużnik, stosownie do okoliczności, usunie wszelkie niewykonanie, inne niż niewykonanie związane ze wszczęciem postępowania upadłościowego, oraz podejmie się wykonania wszystkich przyszłych zobowiązań wynikających z umowy oraz związanej z nią dokumentacji umownej, zarządca lub dłużnik może zachować tabor kolejowy w posiadaniu, a postanowienie wydane przez sąd, o którym mowa w ust. 4, traci moc. W przypadku niewypełnienia takich przyszłych zobowiązań nie stosuje się drugiego okresu usunięcia. 9. W odniesieniu do środków zaradczych w art. VII ust. 1: a) organy administracyjne zapewniają możliwość skorzystania z tych środków w Umawiającym się Państwie nie później niż po upływie siedmiu dni kalendarzowych od daty, w której wierzyciel zawiadomił takie organy, że jest uprawniony do uzyskania tych środków zgodnie z Konwencją; oraz Artykuł X Pomoc w przypadku upadłości 1. Niniejszy artykuł stosuje się wyłącznie w przypadku gdy Umawiające się Państwo złożyło oświadczenie na mocy art. XXVII ust Sądy Umawiającego się Państwa, w którym znajduje się tabor kolejowy, zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa współpracują w możliwie najszerszym zakresie z sądami zagranicznymi i zarządcami zagranicznymi przy stosowaniu postanowień art. IX. Artykuł XI Postanowienia dotyczące dłużnika 1. W przypadku braku niewykonania w rozumieniu art. 11 Konwencji dłużnikowi przysługuje prawo spokojnego posiadania i używania taboru kolejowego zgodnie z umową, skuteczne wobec: b) właściwe organy szybko podejmują współpracę z wierzycielem i pomagają mu w wykonaniu takich środków zaradczych zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulacjami w dziedzinie bezpieczeństwa. a) wierzyciela i posiadaczy zabezpieczeń, od których dłużnik jest uwolniony na mocy art. 29 ust. 4 lit. b) Konwencji, chyba że i w takim zakresie w jakim dłużnik zgodził się na inne zasady; oraz 10. Z zastrzeżeniem ust. 4, 5 i 8, po upływie okresu usunięcia nie można przeszkodzić w wykonaniu środków zaradczych, na które zezwala Konwencja ani opóźnić ich wykonania b) posiadaczy zabezpieczeń obciążających prawa i zabezpieczenia dłużnika na mocy art. 29 ust. 4 lit. a) Konwencji, ale tylko w takim zakresie, na jaki ewentualnie zgodził się taki posiadacz. 11. Z zastrzeżeniem ust. 4, 5 i 8, żadne ze zobowiązań dłużnika wynikające z umowy i związanych z nią transakcji nie może zostać zmienione w postępowaniu upadłościowym bez zgody wierzyciela. 2. Żadne z postanowień Konwencji lub niniejszego Protokołu nie ogranicza odpowiedzialności wierzyciela za wszelkie niewykonanie umowy wynikające z prawa właściwego, w zakresie w jakim umowa dotyczy taboru kolejowego. 12. Żadne z postanowień ustępu poprzedzającego nie jest interpretowane jako ograniczające wynikające z prawa właściwego uprawnienie zarządcy do rozwiązania umowy. 13. Żadne prawa lub zabezpieczenia, z wyjątkiem pozaumownych praw i zabezpieczeń należących do kategorii objętych treścią oświadczenia złożonego na podstawie art. 39 ust. 1 Konwencji, nie mają w postępowaniu upadłościowym pierwszeństwa przed zabezpieczeniami wpisanymi do rejestru. ROZDZIAŁ III POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE SYSTEMU REJESTRACJI ZABEZPIECZEŃ MIĘDZYNARODOWYCH NA TABORZE KOLEJOWYM Artykuł XII Organ Nadzoru i Rejestrator 1. Organem Nadzoru jest organ, w skład którego wchodzą przedstawiciele, po jednym przedstawicielu powołanym przez: a) każde Państwo-Strone; 14. Konwencję, zmienioną przez art. VII i XXV niniejszego Protokołu, stosuje się do wykonywania wszelkich środków zaradczych na podstawie tego artykułu. 15. Do celów niniejszego artykułu okres usunięcia oznacza okres wyznaczony w oświadczeniu Umawiającego się Państwa będącego podstawową jurysdykcją w sprawach upadłościowych i rozpoczynający się w dniu wystąpienia stanu niewypłacalności. b) każde z maksymalnie trzech innych państw, wyznaczonych przez Międzynarodowy Instytut Unifikacji Prawa Prywatnego (UNIDROIT); oraz c) każde z maksymalnie trzech innych państw, wyznaczonych przez Międzyrządową Organizację Międzynarodowych Przewozów Kolejami (OTIF).

12 L 331/10 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Przy wyznaczaniu państw, o których mowa w lit. b) i c) ustępu poprzedzającego należy uwzględnić potrzebę zapewnienia szerokiej reprezentacji geograficznej. 3. O długości kadencji przedstawicieli powołanych na podstawie lit. b) i c) ust. 1 decyduje wyznaczająca organizacja. Kadencja przedstawicieli, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego Protokołu reprezentują dziesięć Umawiających się Państw, kończy się nie później niż po upływie dwóch lat od tego dnia. 4. Przedstawiciele, o których mowa w ust. 1, uchwalają pierwszy regulamin wewnętrzny Organu Nadzoru. Podjęcie uchwały wymaga: a) większości wszystkich przedstawicieli; oraz b) większości przedstawicieli powołanych na podstawie lit. a) ust Organ Nadzoru może ustanowić Komisję Ekspertów, w której skład wchodzą: a) osoby zaproponowane przez Państwa-Sygnatariuszy i Umawiające się Państwa, mające niezbędne kwalifikacje i doświadczenie; oraz b) inni eksperci, jeżeli jest to konieczne oraz powierzyć im zadanie wspierania Organu Nadzoru w wykonywaniu jego funkcji. środka. Środek, który mógłby wywrzeć negatywne skutki w odniesieniu do interesów Państwa-Strony lub grupy Państw- Stron, jest tylko wtedy skuteczny wobec tego Państwa-Strony lub tej grupy Państw-Stron, gdy to Państwo-Strona lub większość grupy Państw-Stron zgadza się na podjęcie tego środka. 11. Pierwszy Rejestrator zostaje powołany na kadencję, która trwa nie krócej niż pięć i nie dłużej niż dziesięć lat. Kolejne kadencje, na które zostanie powołany lub ponownie powołany Rejestrator, trwają nie dłużej niż dziesięć lat. Artykuł XIII Wyznaczone punkty dostępu 1. Umawiające się Państwo może w każdym czasie w formie oświadczenia wyznaczyć jednostkę lub jednostki pełniące rolę punktu lub punktów dostępu, za pośrednictwem których informacje niezbędne do dokonania wpisu do rejestru innego niż wpis zgłoszenia zabezpieczenia krajowego albo prawa lub zabezpieczenia na mocy art. 40 Konwencji, w obu przypadkach wynikających z przepisów innego państwa, są lub mogą być przekazywane do rejestru międzynarodowego. Poszczególne punkty dostępu obsługiwane są co najmniej w ciągu godzin pracy obowiązujących na danym terytorium. 2. Umawiające się Państwo, które dokonało wyznaczenia na podstawie ustępu poprzedzającego może zezwolić na korzystanie z wyznaczonego punktu dostępu lub wyznaczonych punktów dostępu w przypadku informacji niezbędnych do wpisów dotyczących zawiadomienia o sprzedaży, ale nie może narzucić takiego obowiązku. 6. Sekretariat (Sekretariat) wspiera Organu Nadzoru w wykonywaniu jego funkcji i wykonując jego polecenia. Sekretariatem jest OTIF. 7. Jeżeli Sekretariat nie będzie w stanie lub nie będzie chciał wykonywać swoich funkcji, Organ Nadzoru wyznacza inny Sekretariat. 8. Jeżeli Sekretariat przekona się, że rejestr międzynarodowy jest w pełni operacyjny, składa niezwłocznie u Depozytariusza zaświadczenie, które to potwierdza. 9. Sekretariat otrzymuje osobowość prawną, jeżeli jeszcze jej nie posiada, oraz korzysta w zakresie funkcji pełnionych na podstawie Konwencji oraz niniejszego Protokołu z tych samych zwolnień i immunitetów jakie zostały nadane Organowi Nadzoru na podstawie art. 27 ust. 3 Konwencji oraz rejestrowi międzynarodowemu na podstawie art. 27 ust. 4 Konwencji. Artykuł XIV Identyfikacja taboru kolejowego w celu rejestracji 1. Do celów art. 18 ust. 1 lit. a) Konwencji regulamin ustanawia system przyznawania przez Rejestratora numerów identyfikacyjnych umożliwiających jednoznaczne określenie poszczególnych elementów taboru kolejowego. Numer identyfikacyjny jest: a) przymocowany do elementu taboru kolejowego; b) przyporządkowany w rejestrze międzynarodowym do nazwy producenta oraz numeru identyfikacyjnego producenta znajdujących się na elemencie taboru kolejowego; lub 10. Organ Nadzoru podejmuje środek, który wywiera skutki wyłącznie w odniesieniu do interesów Państwa-Strony lub grupy Państw-Stron, tylko wtedy, gdy takie Państwo-Strona lub większość tej grupy Państw-Stron zgadza się na podjęcie tego c) przyporządkowany w rejestrze międzynarodowym do krajowego lub regionalnego numeru identyfikacyjnego znajdującego się na elemencie taboru kolejowego.

13 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/11 2. Do celów ustępu poprzedzającego Umawiające się Państwo może w formie oświadczenia podać system krajowych lub regionalnych numerów identyfikacyjnych, które są używane w odniesieniu do elementów taboru kolejowego, obciążonych międzynarodowym zabezpieczeniem, które zostało ustanowione lub przewidziane, lub które ma zostać ustanowione lub przewidziane w umowie zawartej przez dłużnika znajdującego się w chwili zawarcia umowy w Umawiającym się Państwie. Taki krajowy lub regionalny system identyfikacji zapewnia z zastrzeżeniem zawarcia umowy między Organem Nadzoru i Umawiającym się Państwem jednoznaczne określenie każdego elementu taboru kolejowego, do którego system znajduje zastosowanie. 5. Rejestrator ponosi na podstawie art. 28 ust. 1 Konwencji odpowiedzialność za szkodę do wartości taboru kolejowego, którego szkoda dotyczy. Niezależnie od zdania poprzedzającego odpowiedzialność Rejestratora nie przekracza wartości pięciu milionów specjalnych praw ciągnienia w roku kalendarzowym lub wyższej kwoty, której wysokość oraz sposób obliczania określa okresowo w regulaminie Organ Nadzoru. 6. Ustęp poprzedzający nie ogranicza odpowiedzialności Rejestratora za szkody wyrządzone na skutek rażąco niedbałego lub zamierzonego naruszenia obowiązków przez Rejestratora, jego kadrę kierowniczą i pracowników. 3. Oświadczenie Umawiającego się państwa zgodnie z ustępem poprzedzającym zawiera szczegółowe informacje na temat funkcjonowania krajowego lub regionalnego systemu identyfikacji. 7. Kwota ubezpieczenia lub gwarancji finansowej, o których mowa w art. 28 ust. 4 Konwencji powinna być nie niższa niż kwota określona przez Organ Nadzoru jako odpowiednia, uwzględniając przy tym przewidywane ryzyko Rejestratora. 4. Wpis w rejestrze dotyczący elementu taboru kolejowego, co do którego złożono oświadczenie na podstawie ust. 2 i który ma być ważny, zawiera wszystkie krajowe lub regionalne numery identyfikacyjne przydzielone temu elementowi taboru na podstawie art. XXIII ust. 1 od wejścia w życie niniejszego Protokołu oraz wszystkie przedziały czasu, w których dany numer był używany w odniesieniu do tego elementu taboru. 8. Żadne z postanowień Konwencji nie stanowi przeszkody dla zawarcia przez Rejestratora umowy ubezpieczenia lub uzyskania gwarancji finansowej obejmujących wypadki, za które Rejestrator nie ponosi odpowiedzialności na podstawie art. 28 Konwencji. Artykuł XV Dodatkowe zmiany w postanowieniach dotyczących rejestru 1. Do celów art. 19 ust. 6 Konwencji, kryteria wyszukiwania w rejestrze międzynarodowym są ustalone w regulaminie. Artykuł XVI Opłaty za korzystanie z rejestru międzynarodowego 1. Organ Nadzoru określa wysokość opłat związanych z dokonywaniem wpisów do rejestru, wyszukiwaniem oraz innymi usługami, które rejestr międzynarodowy może świadczyć zgodnie z regulaminem oraz może zmieniać okresowo wysokość tych opłat. 2. Do celów art. 25 ust. 2 Konwencji oraz w okolicznościach tam opisanych, posiadacz przyszłego zabezpieczenia międzynarodowego wpisanego do rejestru lub przyszłej cesji zabezpieczenia międzynarodowego wpisanej do rejestru podejmuje wszelkie środki jakimi dysponuje w celu zapewnienia usunięcia wpisu do rejestru nie później niż dziesięć dni kalendarzowych od otrzymania wniosku opisanego w tym ustępie. 2. Opłaty, o których mowa w poprzedzającym ustępie, ustalane są w taki sposób, by pokryły racjonalne koszty ustanowienia, wdrożenia i prowadzenia rejestru międzynarodowego oraz racjonalne wydatki Sekretariatu związane z wykonywaniem jego funkcji. Niniejszy ustęp nie wyklucza osiągania przez Rejestratora racjonalnego zysku przy prowadzeniu rejestru. 3. Jeżeli do rejestru wpisano podporządkowanie jednego zabezpieczenia wobec innego, a zobowiązania dłużnika wobec beneficjenta podporządkowania wygasły, beneficjent podejmuje kroki mające na celu usunięcie wpisu nie później niż dziesięć dni kalendarzowych od dnia, w którym pisemne wezwanie strony podporządkowanej zostało doręczone lub wpłynęło na adres beneficjenta podany we wpisie. 4. Rejestrator obsługuje centralne funkcje rejestru międzynarodowego i zarządza nimi w trybie całodobowym. Artykuł XVII Zawiadomienie o sprzedaży Regulamin pozwala na wpis do rejestru międzynarodowego zawiadomień o sprzedaży taboru kolejowego. Do tych wpisów stosuje się odpowiednie postanowienia niniejszego rozdziału oraz rozdziału V Konwencji. Każdy taki wpis oraz wyszukiwanie lub wydane zaświadczenie dotyczące zawiadomienia o sprzedaży służy jedynie informacji i nie ma wpływu na prawa osoby na podstawie Konwencji lub niniejszego Protokołu ani nie wywiera żadnych innych skutków.

14 L 331/12 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej ROZDZIAŁ IV JURYSDYKCJA Artykuł XVIII Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego wobec sądów określonych w art. 42 lub 43 Konwencji lub odnoszącego się do wykonywania praw i zabezpieczeń dotyczących taboru kolejowego na podstawie Konwencji jest wiążące oraz, jeżeli spełniono pozostałe warunki dla takiej jurysdykcji lub wykonania, skutecznie umożliwia sprawowanie jurysdykcji oraz wykonanie, stosownie do okoliczności danego przypadku. w Luksemburgu w dniach lutego 2007 r. Po dniu 23 lutego 2007 r. niniejszy Protokół zostaje otwarty do podpisu dla wszystkich państw w siedzibie Unidroit w Rzymie do dnia jego wejścia w życie zgodnie z art. XXIII. 2. Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa, które go podpisały. 3. Każde państwo, które nie podpisało niniejszego Protokołu, może do niego przystąpić w każdym czasie. 2. Zrzeczenie się, o którym mowa w poprzedzającym ustępie, musi być wyrażone na piśmie i zawierać opis taboru kolejowego na podstawie art. V ust. 1 niniejszego Protokołu. 4. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje poprzez złożenie w tym celu formalnego dokumentu u Depozytariusza. ROZDZIAŁ V STOSUNEK DO INNYCH KONWENCJI Artykuł XIX Stosunek do konwencji UNIDROIT o międzynarodowym leasingu finansowanym W przypadku niezgodności między Konwencją i konwencją UNIDROIT o międzynarodowym leasingu finansowanym, podpisaną w Ottawie w dniu 28 maja 1988 r., pierwszeństwo mają postanowienia Konwencji. Artykuł XX Stosunek do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) W przypadku niezgodności między Konwencją i Konwencją o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9 maja 1980 r. w wersji protokołu wprowadzającego zmiany, sporządzonego w dniu 3 czerwca 1999 r., pierwszeństwo mają postanowienia Konwencji. ROZDZIAŁ VI POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł XXI Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie 1. Niniejszy Protokół zostaje otwarty do podpisu w Luksemburgu w dniu 23 lutego 2007 r. przez państwa uczestniczące w konferencji dyplomatycznej zwołanej w celu przyjęcia Protokołu do Konwencji o zabezpieczeniach międzynarodowych na wyposażeniu ruchomym dotyczącego zagadnień właściwych dla taboru kolejowego, która odbyła się 5. Państwo nie może stać się stroną niniejszego Protokołu jeżeli nie jest lub nie stanie się także stroną Konwencji. Artykuł XXII Regionalne organizacje integracji gospodarczej 1. Niniejszy Protokół może również podpisać, przyjąć, zatwierdzić lub przystąpić do niego regionalna organizacja integracji gospodarczej złożona z suwerennych państw i posiadająca kompetencje w zakresie określonych spraw uregulowanych w niniejszym Protokole. W takim przypadku regionalna organizacja integracji gospodarczej ma prawa i obowiązki Umawiającego się Państwa, o ile organizacja ta ma kompetencje w zakresie spraw uregulowanych w niniejszym Protokole. W przypadkach, w których przy stosowaniu niniejszego Protokołu znaczenie ma liczba Umawiających się Państw, regionalna organizacja integracji gospodarczej nie jest liczona jako Umawiające się Państwo obok jej państw członkowskich będących Umawiającymi się Państwami. 2. Regionalna organizacja integracji gospodarczej w momencie podpisania, przyjęcia lub zatwierdzenia Protokołu albo przystąpienia do niego składa Depozytariuszowi oświadczenie określające sprawy regulowane przez niniejszy Protokół, w odniesieniu do których państwa członkowskie tej organizacji przekazały jej swoje kompetencje. Regionalna organizacja integracji gospodarczej szybko notyfikuje Depozytariuszowi wszelkie zmiany w podziale kompetencji określonych w oświadczeniu złożonym na podstawie niniejszego ustępu, w tym wszelkie nowe przypadki przeniesienia kompetencji. 3. Wszelkie odniesienia do Umawiającego się Państwa lub Umawiających się Państw lub Państwa-Strony lub Państw- Stron w niniejszym Protokole dotyczą również regionalnej organizacji integracji gospodarczej, w przypadkach, w których wymaga tego kontekst odniesienia.

15 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/13 Artykuł XXIII Wejście w życie 1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie między państwami, które złożyły dokumenty, o których mowa w lit. a), w późniejszej z wymienionych poniżej dat: a) pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty złożenia czwartego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; oraz b) w dniu, w którym Sekretariat złoży do Depozytariusza zaświadczenie potwierdzające, że rejestr międzynarodowy jest w pełni operacyjny. 2. Dla innych państw niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po późniejszej z wymienionych poniżej dat: a) po upływie trzech miesięcy od daty złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; oraz jednostki terytorialnej mogą być różne od oświadczeń złożonych w odniesieniu do innej jednostki terytorialnej. 5. Jeżeli na mocy oświadczenia złożonego na podstawie ust. 1 niniejszy Protokół stosuje się do jednej lub większej liczby jednostek terytorialnych Umawiającego się Państwa: a) uznaje się, że dłużnik przebywa w Umawiającym się Państwie tylko jeżeli został ustanowiony lub utworzony na mocy prawa obowiązującego w jednostce terytorialnej, do której stosuje się Konwencję i niniejszy Protokół, lub posiada swoją siedzibę, główny ośrodek zarządzania, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub zwykłe miejsce pobytu w jednostce terytorialnej, do której stosuje się Konwencję i niniejszy Protokół; b) wszelkie odniesienia do miejsca, w którym znajduje się tabor kolejowy w Umawiającym się Państwie dotyczą miejsca, w którym znajduje się tabor kolejowy w jednostce terytorialnej, do której stosuje się Konwencję i niniejszy Protokół; oraz b) dacie, o której mowa w lit. b) ustępu poprzedzającego. Artykuł XXIV Jednostki terytorialne 1. Jeżeli Umawiające się Państwo składa się z jednostek terytorialnych, w których obowiązują różne systemy prawne w zakresie spraw regulowanych przez niniejszy Protokół, może ono w momencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że niniejszy Protokół ma być stosowany do wszystkich jednostek terytorialnych lub tylko do jednej albo większej liczby jednostek oraz może zmienić swoje oświadczenie w każdym czasie, przedkładając inne oświadczenie. 2. Każde takie oświadczenie należy podać do wiadomości Depozytariusza i powinno ono wyraźnie określać jednostki terytorialne, do których stosuje się niniejszy Protokół. 3. Jeżeli Umawiające się Państwo nie złożyło oświadczenia na podstawie ust. 1, niniejszy Protokół stosuje się do wszystkich jednostek terytorialnych tego państwa. 4. Jeżeli Umawiające się Państwo stosuje niniejszy Protokół do jednej lub większej liczby swoich jednostek terytorialnych, oświadczenia dozwolone na podstawie niniejszego Protokołu mogą być złożone w odniesieniu do każdej takiej jednostki terytorialnej, a oświadczenia złożone w odniesieniu do jednej c) wszelkie odniesienia do organów administracyjnych w tym Umawiającym się Państwie rozumiane są jako odniesienia do organów administracyjnych mających jurysdykcję w jednostce terytorialnej, do której stosuje się Konwencję i niniejszy Protokół. Artykuł XXV Tabor kolejowy użyteczności publicznej 1. Umawiające się Państwo może w każdym czasie oświadczyć, że w zakresie określonym w oświadczeniu złożonym Depozytariuszowi będzie nadal stosować obowiązujące w tym państwie przepisy prawa, które wyłączają, wstrzymują lub regulują stosowanie w tym państwie środków zaradczych określonych w rozdziale III Konwencji oraz w art.vii IX niniejszego Protokołu w odniesieniu do taboru kolejowego zazwyczaj wykorzystywanego do świadczenia usług o znaczeniu publicznym ( tabor kolejowy użyteczności publicznej ). 2. Każda osoba, w tym organ rządowy lub inny organ publiczny, która według przepisów prawa Umawiającego się Państwa składającego oświadczenie na podstawie ustępu poprzedzającego, wykonuje swoje prawo do objęcia lub powierzenia posiadania, użytkowania lub kontroli taboru kolejowego użyteczności publicznej, zachowuje i utrzymuje ten tabor kolejowy od momentu wykonania tego prawa do momentu przekazania posiadania, użytkowania lub kontroli wierzycielowi.

16 L 331/14 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej W okresie określonym w poprzedzającym ustępie osoba, o której mowa w tym ustępie, ponadto dokonuje lub zleca dokonanie na rzecz wierzyciela płatności odpowiadającej wyższej z podanych poniżej kwot: a) kwoty, którą ta osoba musi zapłacić na podstawie przepisów prawa Umawiającego się Państwa składającego oświadczenie; oraz b) ustalonemu na warunkach rynkowych czynszowi najmu za taki tabor kolejowy. i nie późniejszą niż dziesięć lat od daty, w której oświadczenie staje się skuteczne, kiedy art. 29, 35 oraz 36 Konwencji w wersji zmienionej lub uzupełnionej Protokołem zaczną obowiązywać, w zakresie i w sposób określony w oświadczeniu, w stosunku do wcześniejszych praw lub zabezpieczeń wynikających z umowy zawartej w czasie, w którym dłużnik znajdował się w tym państwie. Pierwszeństwo prawa lub zabezpieczenia na podstawie prawa tego państwa, w zakresie w jakim ono obowiązuje, nadal istnieje, jeżeli to prawo lub zabezpieczenie zostanie wpisane do rejestru międzynarodowego przed upływem terminu określonego w oświadczeniu, niezależnie od tego, czy wcześniej dokonano wpisu innego prawa lub zabezpieczenia.. Pierwszej takiej płatności należy dokonać w ciągu dziesięciu dni kalendarzowych od dnia wykonania wspomnianego uprawnienia, a następnych płatności dokonuje się pierwszego dnia kolejnych miesięcy. Jeżeli w określonym miesiącu kwota płatności przekroczy kwotę należną wierzycielowi od dłużnika, nadwyżkę należy wypłacić pozostałym wierzycielom do wysokości ich roszczeń i w kolejności ich pierwszeństwa, a potem dłużnikowi. Artykuł XXVII Oświadczenia dotyczące niektórych postanowień 1. Umawiające się Państwo może w momencie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia Protokołu albo przystąpienia do niego oświadczyć, że będzie stosowało art. VI oraz art. X lub jeden z nich. 4. Umawiające się Państwo, którego przepisy prawa nie przewidują obowiązków, o których mowa w ust. 2 i 3, może oświadczyć w zakresie określonym w odrębnym oświadczeniu złożonym Depozytariuszowi, że nie będzie stosowało tych ustępów w odniesieniu do taboru kolejowego określonego w oświadczeniu. Niniejszy ustęp nie wyklucza zawarcia umowy z wierzycielem o wykonywaniu obowiązków, o których mowa w ust. 2 i 3 ani nie ma wpływu na wykonalność takiej umowy. 5. Żadne wstępne lub późniejsze oświadczenia złożone przez Umawiające się Państwo na podstawie niniejszego artykułu nie naruszają praw i zabezpieczeń wierzycieli wynikających z umowy zawartej przed datą złożenia oświadczenia Depozytariuszowi. 6. Umawiające się Państwo składające oświadczenie na podstawie niniejszego artykułu uwzględnia ochronę interesów wierzycieli oraz wpływ oświadczenia na dostępność kredytów. Artykuł XXVI Postanowienia przejściowe W odniesieniu do taboru kolejowego w art. 60 Konwencji wprowadza się następujące zmiany: a) W ust. 2 lit. a) po słowach znajduje się dłużnik dodaje się w czasie, gdy zostało ustanowione lub powstało prawo lub zabezpieczenie, ; 2. Umawiające się Państwo może w momencie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia Protokołu albo przystąpienia do niego oświadczyć, że będzie stosowało art. VIII w całości lub w części. Państwo składające takie oświadczenie określa termin, o którym mowa w art. VIII ust Umawiające się Państwo może w momencie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia Protokołu albo przystąpienia do niego oświadczyć, że będzie stosowało w całości jeden z wariantów A, B albo C z art. IX oraz, w takim przypadku określa rodzaj postępowania upadłościowego, do którego będzie stosować ten wariant. Umawiające się Państwo składające oświadczenie na podstawie niniejszego ustępu określa odpowiednio terminy, o których mowa w art. IX wariant A ust. 4, wariant B ust. 3 lub wariant C ust. 5 i Sądy Umawiających się Państw stosują art. IX zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Umawiające się Państwo będące podstawową jurysdykcją w sprawach upadłościowych. Artykuł XXVIII Zastrzeżenia i oświadczenia 1. Do niniejszego Protokołu nie można wnieść żadnych zastrzeżeń, można natomiast złożyć oświadczenia, na które zezwalają art. XIII, XIV, XXIV, XXV, XXVII, XXIX i XXX, zgodnie z zawartymi w nich postanowieniami. b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: 3. Umawiające się Państwo może w oświadczeniu na mocy ust. 1 określić datę, nie wcześniejszą niż trzy lata 2. Wszelkie oświadczenia lub późniejsze oświadczenia oraz przypadki wycofania oświadczenia na mocy niniejszego Protokołu są notyfikowane na piśmie Depozytariuszowi.

17 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/15 Artykuł XXIX Oświadczenia na podstawie Konwencji 1. Oświadczenia złożone na podstawie Konwencji, w tym oświadczenia złożone na podstawie art. 39, 40, 50, 53, 54, 55, 57, 58 i 60, uznaje się za złożone także na podstawie niniejszego Protokołu, chyba że zastrzeżono inaczej. 2. Do celów art. 50 ust. 1 Konwencji umowa wewnętrzna oznacza w odniesieniu do taboru kolejowego także jedną z kategorii umów wymienionych w art. 2 ust. 2 lit. a) c) Konwencji, gdy dany tabor kolejowy przy jego normalnym użyciu może być używany tylko w jednym systemie kolejowym w danym Umawiającym się Państwie ze względu na szerokość torów lub inne aspekty konstrukcyjne takiego taboru kolejowego. Artykuł XXX Późniejsze oświadczenia 1. Państwo-Strona może złożyć późniejsze oświadczenie, inne niż oświadczenie złożone zgodnie z art. XXIX na podstawie art. 60 Konwencji w każdym czasie po dacie wejścia w życie niniejszego Protokołu, przez notyfikację Depozytariuszowi. 2. Takie późniejsze oświadczenie jest skuteczne od pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza. Jeżeli w notyfikacji określono, że oświadczenie stanie się skuteczne po dłuższym okresie, staje się ono skuteczne po upływie tego dłuższego okresu po otrzymaniu notyfikacji przez Depozytariusza. 3. Niezależnie od ustępów poprzedzających, niniejszy Protokół stosuje się nadal tak, jak gdyby nie złożono żadnych oświadczeń w odniesieniu do wszelkich praw i zabezpieczeń powstałych przed datą skuteczności takiego późniejszego oświadczenia. Artykuł XXXI Wycofanie oświadczeń 1. Każde Państwo-Strona, które złożyło oświadczenie na mocy niniejszego Protokołu, inne niż oświadczenie złożone zgodnie z art. XXIX na podstawie art. 60 Konwencji może wycofać to oświadczenie w każdym czasie przez notyfikację Depozytariuszowi. Takie wycofanie jest skuteczne od pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza. w odniesieniu do wszelkich praw i zabezpieczeń powstałych przed datą skuteczności takiego wycofania. Artykuł XXXII Wypowiedzenie 1. Każde Państwo-Strona może wypowiedzieć niniejszy Protokół przez pisemną notyfikację Depozytariuszowi. 2. Takie wypowiedzenie jest skuteczne od pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza. 3. Niezależnie od ustępów poprzedzających, niniejszy Protokół stosuje się nadal tak, jak gdyby nie dokonano wypowiedzenia w odniesieniu do wszelkich praw i zabezpieczeń powstałych przed datą skuteczności takiego wypowiedzenia. Artykuł XXXIII Konferencje przeglądowe, zmiany i kwestie powiązane 1. Depozytariusz w konsultacji z Organem Nadzoru przygotowuje, każdego roku lub w innych terminach, jeśli wymagają tego okoliczności, sprawozdania dla Państw-Stron z praktycznego funkcjonowania międzynarodowego sytemu ustanowionego w Konwencji zmienionej przez niniejszy Protokół. Przy przygotowywaniu takich sprawozdań Depozytariusz uwzględnia sprawozdania Organu Nadzoru dotyczące funkcjonowania międzynarodowego systemu rejestracji. 2. Na wniosek co najmniej dwudziestu pięciu procent Państw-Stron Depozytariusz zwołuje co pewien czas konferencje przeglądowe, w konsultacji z Organem Nadzoru, w celu rozważenia: a) praktycznego funkcjonowania Konwencji zmienionej niniejszym Protokołem oraz jej skuteczności w zakresie ułatwiania zabezpieczonego aktywami finansowania lub najmu przedmiotów objętych jej postanowieniami; b) wykładni sądowej postanowień niniejszego Protokołu oraz stosowania niniejszego Protokołu i regulaminu; c) funkcjonowania międzynarodowego systemu rejestracji, wyników uzyskiwanych przez Rejestratora oraz nadzoru nad nim sprawowanego przez Organ Nadzoru, przy uwzględnieniu sprawozdań Organu Nadzoru; oraz 2. Niezależnie od ustępu poprzedzającego, niniejszy Protokół stosuje się nadal tak, jak gdyby nie dokonano takiego wycofania d) potrzeby wprowadzenia poprawek do niniejszego Protokołu lub ustaleń dotyczących rejestru międzynarodowego.

18 L 331/16 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Wszelkie poprawki do niniejszego Protokołu zatwierdzane są większością co najmniej dwóch trzecich Państw-Stron uczestniczących w konferencji, o której mowa w ustępie poprzedzającym, a następnie wchodzą w życie w odniesieniu do państw, które ratyfikowały, przyjęły lub zatwierdziły taką poprawkę po tym jak zostaną ratyfikowane, przyjęte lub zatwierdzone przez cztery państwa, zgodnie z postanowieniami art. XXIII dotyczącymi wejścia w życie Protokołu. Artykuł XXXIV Depozytariusz i jego funkcje 1. Dokumenty ratyfikacji, zatwierdzenia, przyjęcia Protokołu lub przystąpienia do niego składane są instytutowi Unidroit, który zostaje niniejszym wyznaczony na Depozytariusza. 2. Depozytariusz: a) informuje wszystkie Umawiające się Państwa o: (i) każdym nowym podpisie lub złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, z oznaczeniem daty, w której to nastąpiło; (ii) złożeniu zaświadczenia, o którym mowa w art. XXIII ust. 1 lit. b); (iii) dacie wejścia w życie niniejszego Protokołu; (iv) każdym oświadczeniu złożonym zgodnie z niniejszym Protokołem, z oznaczeniem daty tego oświadczenia; (v) wycofaniu lub zmianie każdego oświadczenia, z oznaczeniem daty, w której to nastąpiło; oraz (vi) notyfikowaniu wypowiedzenia niniejszego Protokołu, z oznaczeniem daty, w której wypowiedzenie nastąpiło i daty, z którą staje się skuteczne; b) przekazuje uwierzytelnione odpisy niniejszego Protokołu wszystkim Umawiającym się Państwom; c) przekazuje Organowi Nadzoru i Rejestratorowi odpis każdego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, z oznaczeniem daty ich złożenia; wszystkie oświadczenia lub notyfikacje o wycofaniu oświadczenia lub jego zmianie oraz wszystkie notyfikacje o wypowiedzeniu, z oznaczeniem daty ich notyfikacji, tak by informacje zawarte w tych dokumentach były łatwo i w pełni dostępne; oraz d) spełnia inne funkcje zwyczajowo pełnione przez depozytariuszy. NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie umocowani Pełnomocnicy, podpisali niniejszy Protokół. SPORZĄDZONO w Luksemburgu w dniu dwudziestym trzecim lutego dwa tysiące siódmego roku, w jednym oryginale w języku angielskim, francuskim i niemieckim, przy czym wszystkie teksty uznawane są za równie autentyczne po dokonaniu przez Wspólny Sekretariat Konferencji, z upoważnienia Przewodniczącego Konferencji, weryfikacji wzajemnej spójności tych tekstów, w terminie dziewięćdziesięciu dni od daty niniejszej Konwencji.

19 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/17 DECYZJA RADY z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Protokołu haskiego z dnia 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych (2009/941/WE) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy, uwzględniając wniosek Komisji, (6) Wspólnota powinna w związku z tym zatwierdzić protokół. (7) Protokół powinien obowiązywać w stosunkach pomiędzy państwami członkowskimi najpóźniej od dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosowane jest rozporządzenie (WE) nr 4/2009. uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 1 ), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Wspólnota podejmuje wysiłki zmierzające do stworzenia wspólnej przestrzeni sądowej opartej na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych. (2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych ( 2 ), stanowi, że prawo właściwe w sprawach zobowiązań alimentacyjnych jest określane zgodnie z Protokołem haskim z dnia 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych (zwanym dalej protokołem ) w państwach członkowskich, dla których protokół ten jest wiążący. (3) Protokół jest wartościową inicjatywą, umożliwiającą zapewnienie większej pewności prawa i przewidywalności wierzycielom i dłużnikom w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych. Stosowanie jednolitych zasad w celu ustalenia prawa właściwego pozwoli na swobodny obieg orzeczeń dotyczących zobowiązań alimentacyjnych we Wspólnocie bez jakiejkolwiek formy kontroli w państwie członkowskim, w którym występuje się o wykonanie orzeczenia. (8) Ze względu na ścisły związek pomiędzy protokołem a rozporządzeniem (WE) nr 4/2009, jeśli protokół ten nie wejdzie w życie do dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosuje się rozporządzenie (WE) nr 4/2009, postanowienia protokołu powinny być stosowane we Wspólnocie tymczasowo. W tym celu w momencie zawierania protokołu należy złożyć jednostronną deklarację. (9) Jeśli orzeczenie dotyczące danego zobowiązania alimentacyjnego ma być uznane i wykonalne na mocy przepisów dotyczących zniesienia exequatur określonych w rozporządzeniu (WE) nr 4/2009, do ustalenia prawa właściwego w sprawie danego zobowiązania alimentacyjnego powinny być stosowane postanowienia protokołu. Aby do roszczeń alimentacyjnych odnoszących się zarówno do okresu poprzedzającego datę wejścia w życie lub datę rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu we Wspólnocie, jak i do okresu następującego po tych datach, stosowane były we Wspólnocie te same normy kolizyjne, postanowienia protokołu powinny mieć również zastosowanie do roszczeń odnoszących się do okresu poprzedzającego te dwie daty, bez uszczerbku dla art. 22 protokołu. W tym celu w momencie zawierania protokołu należy złożyć jednostronną deklarację. (4) Artykuł 24 protokołu pozwala regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Wspólnota, podpisać, przyjąć lub zatwierdzić protokół albo przystąpić do niego. (5) Wspólnocie przysługuje wyłączna kompetencja we wszystkich sprawach uregulowanych protokołem. Nie ma to wpływu na stanowiska państw członkowskich, które nie są związane niniejszą decyzją ani jej nie stosują i o których mowa w motywach 11 i 12. ( 1 ) Opinia z dnia 24 listopada 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). ( 2 ) Dz.U. L 7 z , s. 1. (10) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Irlandia uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. (11) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związane, ani jej nie stosuje.

20 L 331/18 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej (12) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje, STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł 1 Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokół haski z dnia 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych. Tekst protokołu jest dołączony do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu, tak, aby stał się on wiążący dla Wspólnoty. Artykuł 3 W momencie zawierania protokołu Wspólnota składa zgodnie z jego art. 24 następującą deklarację: Wspólnota Europejska oświadcza zgodnie z art. 24 protokołu, że ma kompetencje we wszystkich sprawach uregulowanych w protokole. Państwa członkowskie Wspólnoty będą związane protokołem na skutek zawarcia go przez Wspólnotę Europejską. Na użytek niniejszej deklaracji termin»wspólnota Europejska«nie obejmuje Danii na mocy art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, ani Zjednoczonego Królestwa na mocy art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.. 2. W momencie zawierania protokołu Wspólnota składa następującą deklarację, aby uwzględnić możliwość tymczasowego stosowania protokołu, o której mowa w ust. 1: Wspólnota Europejska deklaruje, że będzie stosować tymczasowo postanowienia protokołu od dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosuje się rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych ( 1 ), jeśli do tego dnia protokół jeszcze nie wejdzie w życie, zgodnie z jego art. 25 ust. 1.. Artykuł 5 1. Niezależnie od art. 22 protokołu jego postanowienia są również stosowane do ustalenia prawa właściwego w sprawach wysuwanych w państwie członkowskim roszczeń alimentacyjnych odnoszących się do okresu poprzedzającego wejście w życie lub rozpoczęcie tymczasowego stosowania protokołu we Wspólnocie w sytuacjach, gdy na mocy rozporządzenia (WE) nr 4/2009 postępowania są wszczynane, ugody sądowe są zatwierdzane lub zawierane, a dokumenty urzędowe są sporządzane od dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosuje się rozporządzenie (WE) nr 4/ W momencie zawierania protokołu Wspólnota składa następującą deklarację: Wspólnota Europejska deklaruje, że będzie stosować postanowienia protokołu także do roszczeń alimentacyjnych wysuniętych w jednym z jej państwach członkowskich odnoszących się do okresu poprzedzającego wejście w życie lub rozpoczęcie tymczasowego stosowania protokołu we Wspólnocie w sytuacjach, gdy na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych ( 1 ) postępowania są wszczynane, ugody sądowe są zatwierdzane lub zawierane, a dokumenty urzędowe są sporządzane od dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosuje się to rozporządzenie.. Artykuł 4 1. Postanowienia protokołu stosuje się we Wspólnocie tymczasowo bez uszczerbku dla art. 5 niniejszej decyzji od dnia 18 czerwca 2011 r., tj. dnia, od którego stosowane jest rozporządzenie (WE) nr 4/2009, jeśli do tego dnia protokół jeszcze nie wejdzie w życie. Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r. W imieniu Rady B. ASK Przewodniczący ( 1 ) Dz.U. L 7 z , s. 1.

21 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/19 ZAŁĄCZNIK TŁUMACZENIE PROTOKÓŁ o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych Państwa sygnatariusze niniejszego protokołu, pragnąć ustanowić wspólne postanowienia dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych, pragnąc unowocześnić Konwencję haską z dnia 24 października 1956 roku o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci oraz Konwencję haską z dnia 2 października 1973 roku o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych, pragnąc rozwinąć ogólne zasady dotyczące prawa właściwego, które mogłyby uzupełnić Konwencję haską z dnia 23 listopada 2007 r. oku o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny, postanowiły zawrzeć w tym celu niniejszy protokół i uzgodniły następujące postanowienia: Artykuł 1 Zakres stosowania 1. Protokół określa prawo właściwe dla zobowiązań alimentacyjnych wynikających ze stosunków rodzinnych, pokrewieństwa, małżeństwa lub powinowactwa, w tym zobowiązań alimentacyjnych wobec dziecka niezależnie od stanu cywilnego rodziców. 2. Orzeczenia wydane przy zastosowaniu niniejszego protokołu nie mają wpływu na istnienie jakiegokolwiek ze stosunków, o których mowa w ustępie 1. Artykuł 2 Uniwersalne stosowanie Niniejszy protokół stosuje się niezależnie od tego, czy prawo właściwe jest prawem umawiającego się państwa. Artykuł 3 Ogólna właściwość prawa 1. Zobowiązania alimentacyjne podlegają prawu państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu, chyba że niniejszy protokół stanowi inaczej. 2. W przypadku zmiany miejsca zwykłego pobytu wierzyciela stosuje się prawo państwa, w którym wierzyciel ma nowe miejsce zwykłego pobytu, od momentu, w którym nastąpiła ta zmiana. Artykuł 4 Szczególna właściwość prawa uprzywilejowująca niektórych wierzycieli 1. Poniższe postanowienia mają zastosowanie w przypadku zobowiązań alimentacyjnych: a) rodziców na rzecz ich dzieci; b) osób innych niż rodzice na rzecz osób, które nie ukończyły 21 lat, z wyłączeniem zobowiązań wynikających ze stosunków, o których mowa w artykule. 5; oraz c) dzieci na rzecz ich rodziców. 2. Jeśli wierzyciel nie może na mocy prawa, o którym mowa w artykule 3, uzyskać świadczeń alimentacyjnych od dłużnika, stosuje się prawo miejsca organu orzekającego w sprawie. 3. Niezależnie od artykułu 3, jeśli wierzyciel wytoczył powództwo przed właściwym organem państwa, w którym dłużnik ma miejsce zwykłego pobytu, stosuje się prawo miejsca organu orzekającego w sprawie. Jeżeli jednak wierzyciel nie jest w stanie uzyskać na mocy tego prawa świadczeń alimentacyjnych od dłużnika, stosuje się prawo państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu. 4. Jeśli wierzyciel nie jest w stanie uzyskać na mocy prawa, o którym mowa w artykule 3 i w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu, świadczeń alimentacyjnych od dłużnika, stosuje się prawo państwa ich obywatelstwa, jeśli mają wspólne. Artykuł 5 Szczególna właściwość prawa w odniesieniu do małżonków i byłych małżonków W przypadku zobowiązań alimentacyjnych między małżonkami, byłymi małżonkami lub stronami unieważnionego małżeństwa nie ma zastosowania artykuł 3, jeśli jedna ze stron się temu sprzeciwi i jeśli prawo innego państwa, w szczególności państwa ostatniego wspólnego miejsca zwykłego pobytu małżonków, ma ściślejszy związek z ich małżeństwem. W takim przypadku zastosowanie ma prawo tego innego państwa. Artykuł 6 Szczególne środki obrony W przypadku zobowiązań alimentacyjnych innych niż zobowiązania na rzecz dzieci wynikające ze stosunków między rodzicami i dziećmi oraz innych niż zobowiązania, o których mowa w artykule 5, dłużnik może sprzeciwić się żądaniu wierzyciela z uwagi na fakt, że takie zobowiązanie nie istnieje zarówno w prawie państwa miejsca zwykłego pobytu dłużnika, jak i w prawie państwa obywatelstwa stron, jeśli mają wspólne.

22 L 331/20 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Artykuł 7 Wybór prawa właściwego do celów konkretnego postępowania 1. Niezależnie od artykułów 3 6 wierzyciel alimentacyjny i dłużnik mogą wyłącznie na użytek konkretnego postępowania w danym państwie wyraźnie wybrać prawo tego państwa jako prawo właściwe dla zobowiązania alimentacyjnego. 2. Przed wszczęciem postępowania wyboru takiego dokonuje się w drodze umowy podpisanej przez obie strony, w formie pisemnej lub utrwalonej w inny sposób, tak by istniała możliwość późniejszego dostępu do informacji w niej zawartych. Artykuł 9 Domicyl zamiast obywatelstwa Państwo, w którym jako łącznik w sprawach rodzinnych stosuje koncepcję domicylu, może poinformować Stałe Biuro Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, że do celów spraw rozpatrywanych przez swoje organy słowo obywatelstwo w artykułach 4 i 6 jest zastępowane przez domicyl w znaczeniu przyjętym w tym państwie. Artykuł 10 Instytucje publiczne Uprawnienie instytucji publicznej do dochodzenia zwrotu świadczeń wypłaconych wierzycielowi zamiast świadczeń alimentacyjnych podlega prawu, któremu podlega ta instytucja. Artykuł 8 Wybór prawa właściwego 1. Niezależnie od artykułów 3 6, wierzyciel alimentacyjny i dłużnik mogą w każdym momencie wybrać jedno z następujących praw jako prawo właściwe dla zobowiązania alimentacyjnego: Artykuł 11 Zakres stosowania prawa właściwego Prawo właściwe dla zobowiązań alimentacyjnych określa między innymi: a) prawo państwa, którego obywatelem jest jedna ze stron w chwili wyboru; a) czy, w jakim zakresie oraz od kogo wierzyciel może dochodzić świadczeń alimentacyjnych; b) prawo państwa, w którym jedna ze stron ma miejsce zwykłego pobytu w chwili wyboru; b) zakres, w jakim wierzyciel może dochodzić świadczeń alimentacyjnych wstecz; c) prawo wybrane przez strony jako właściwe lub prawo faktycznie stosowane do ich stosunków majątkowych; d) prawo wybrane przez strony jako właściwe lub prawo faktycznie stosowane do ich rozwodu lub separacji. 2. Umowa musi być podpisana przez obie strony i musi mieć formę pisemną lub zostać utrwalona w inny sposób, tak by istniała możliwość późniejszego dostępu do informacji w niej zawartych. 3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do zobowiązań alimentacyjnych wobec osoby, która nie ukończyła 18 roku życia ani wobec osoby dorosłej, która ze względu na zaburzenia lub ograniczenia swych zdolności osobistych, nie jest w stanie zadbać o swoje interesy. 4. Niezależnie od prawa wybranego przez strony zgodnie z ustępem 1, prawo państwa, w którym wierzyciel ma miejsce zwykłego pobytu w chwili wyboru określa, czy wierzyciel może zrzec się prawa do roszczeń alimentacyjnych. 5. Prawa wybranego przez strony nie stosuje się, jeśli jego zastosowanie mogłoby prowadzić do oczywiście niesprawiedliwych lub niesłusznych skutków dla jednej ze stron, chyba że w chwili wyboru prawa strony były w pełni poinformowane i świadome skutków swojego wyboru. c) podstawę obliczania wysokości świadczeń alimentacyjnych i ich indeksacji; d) kto jest uprawniony do wszczęcia postępowania w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych, z wyjątkiem kwestii dotyczących zdolności sądowej i zastępstwa procesowego; e) termin przedawnienia lub termin wniesienia powództwa; f) zakres obowiązku alimentacyjnego dłużnika, gdy instytucja publiczna dochodzi zwrotu świadczeń wypłaconych wierzycielowi zamiast świadczeń alimentacyjnych. Artykuł 12 Wyłączenie odesłania W niniejszym protokole termin prawo oznacza przepisy prawa obowiązujące w danym państwie z wyłączeniem norm prawa prywatnego międzynarodowego. Artykuł 13 Porządek publiczny Można odmówić stosowania prawa wskazanego na mocy niniejszego protokołu jedynie w zakresie, w jakim skutki jego zastosowania byłyby oczywiście sprzeczne z porządkiem publicznym miejsca organu orzekającego.

23 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/21 Artykuł 14 Ustalenie wysokości świadczeń alimentacyjnych Nawet jeśli prawo właściwe stanowi inaczej, przy określaniu wysokości świadczeń alimentacyjnych bierze się pod uwagę potrzeby wierzyciela i możliwości majątkowe dłużnika oraz wszelkie świadczenia, które wierzyciel otrzymał zamiast okresowo wypłacanych świadczeń alimentacyjnych. Artykuł 15 Wyłączenie stosowania protokołu do konfliktów wewnętrznych 1. Umawiające się państwo, w którym do zobowiązań alimentacyjnych mają zastosowanie różne systemy prawne lub zespoły norm, nie jest zobowiązane do stosowania zasad protokołu do kolizji dotyczących wyłącznie tych różnych systemów lub zespołów norm. 2. Niniejszego artykułu nie stosuje się do regionalnej organizacji integracji gospodarczej. Artykuł 16 Terytorialnie niejednolite systemy prawne 1. W przypadku państwa, w którym do zagadnień uregulowanych w niniejszym protokole mają zastosowanie w różnych jednostkach terytorialnych co najmniej dwa systemy prawne lub zespoły norm: a) wszelkie odwołania do prawa tego państwa uznaje się za odwołania, w stosownych przypadkach, do prawa obowiązującego w danej jednostce terytorialnej; b) wszelkie odwołania do właściwych organów lub instytucji publicznych tego państwa uznaje się za odwołania, w stosownych przypadkach, do organów uprawnionych do działania w danej jednostce terytorialnej; c) wszelkie odwołania do miejsca zwykłego pobytu w tym państwie uznaje się za odwołania, w stosownych przypadkach, do miejsca zwykłego pobytu w danej jednostce terytorialnej; d) wszelkie odwołania do państwa wspólnego obywatelstwa, uznaje się za odwołania do jednostki terytorialnej wskazanej przez prawo tego państwa lub, w przypadku braku odpowiednich przepisów, do jednostki terytorialnej, z którą zobowiązanie alimentacyjne jest najściślej związane; e) wszelkie odwołania do państwa, którego obywatelstwo ma dana osoba, uznaje się za odwołania do jednostki terytorialnej wskazanej przez prawo tego państwa lub, w przypadku braku odpowiednich przepisów, do jednostki terytorialnej, z którą osoba jest najściślej związana. 2. Na potrzeby określania na mocy niniejszego protokołu prawa właściwego w stosunku do państwa obejmującego co najmniej dwie jednostki terytorialne, które mają własne systemy prawne lub zespoły norm w odniesieniu do kwestii objętych niniejszym protokołem, stosuje się następujące zasady: b) w przypadku braku takich przepisów stosuje się prawo właściwej jednostki terytorialnej określone zgodnie z ustępem Niniejszego artykułu nie stosuje się do regionalnej organizacji integracji gospodarczej. Artykuł 17 Niejednolite systemy prawne normy kolizyjne odnoszące się do różnych kategorii osób Do celów określania na mocy niniejszego protokołu prawa właściwego w stosunku do państwa posiadającego różne systemy prawa lub zespoły norm prawa mającego zastosowanie wobec różnych kategorii osób w zakresie zagadnień uregulowanych niniejszych protokołem, wszelkie odwołania do prawa takiego państwa uznaje się za odwołania do systemu prawnego ustalonego na mocy zasad obowiązujących w danym państwie. Artykuł 18 Stosunek do wcześniejszych konwencji haskich dotyczących zobowiązań alimentacyjnych Pomiędzy umawiającymi się państwami niniejszy protokół zastępuje Konwencję haską z dnia 2 października 1973 roku o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych i Konwencję haską z dnia 24 października 1956 roku o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych wobec dzieci. Artykuł 19 Stosowanie innych instrumentów międzynarodowych 1. Niniejszy protokół nie narusza innych instrumentów międzynarodowych, których umawiające się państwa są lub staną się stronami, a które zawierają postanowienia w kwestiach uregulowanych niniejszym protokołem, chyba że państwa strony złożą odmienne oświadczenie do takiego instrumentu. 2. Ustęp 1 stosuje się również do jednolitych przepisów prawnych opartych na szczególnych powiązaniach o charakterze regionalnym lub innym między państwami, których to dotyczy. Artykuł 20 Jednolita wykładnia Przy dokonywaniu wykładni niniejszego protokołu należy uwzględniać jego międzynarodowy charakter oraz potrzebę wspierania jednolitego jego stosowania. Artykuł 21 Przegląd funkcjonowania protokołu w praktyce 1. Sekretarz Generalny Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego zwołuje w miarę konieczności Komisję Specjalną w celu dokonania przeglądu funkcjonowania protokołu w praktyce. a) jeśli w takim państwie obowiązują przepisy określające, który z systemów prawnych obowiązujących w poszczególnych jednostkach terytorialnych jest właściwy, stosuje się prawo wskazanej jednostki; 2. Na potrzeby takiego przeglądu umawiające się państwa współpracują ze Stałym Biurem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w gromadzeniu informacji o orzecznictwie dotyczącym stosowania protokołu.

24 L 331/22 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Artykuł 22 Postanowienia przejściowe Niniejszego protokołu nie stosuje się do zobowiązań alimentacyjnych dochodzonych w umawiającym się państwie, dotyczących okresu poprzedzającego jego wejście w życie w tym państwie. Artykuł 23 Podpisanie, ratyfikacja i przystąpienie 1. Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu przez wszystkie państwa. 4. Na użytek wejścia w życie niniejszego protokołu, nie uwzględnia się dokumentu złożonego przez regionalną organizację integracji gospodarczej, chyba że regionalna organizacja integracji gospodarczej złoży oświadczenie zgodnie z ustępem Każde odwołanie w niniejszym protokole do umawiającego się państwa lub państwa odnosi się odpowiednio do regionalnej organizacji integracji gospodarczej będącej stroną niniejszego protokołu. Jeżeli regionalna organizacja integracji gospodarczej złoży oświadczenie zgodnie z ustępem 3, każde odwołanie w niniejszym protokole do umawiającego się państwa lub państwa odnosi się odpowiednio do państw członkowskich organizacji. Artykuł Niniejszy protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa-sygnatariuszy. Wejście w życie 1. Niniejszy protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od złożenia drugiego dokumentu ratyfikacyjnego, dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, o których mowa w artykule Do niniejszego protokołu mogą przystąpić wszystkie państwa. 2. Po tym dniu niniejszy protokół wchodzi w życie: 4. Dokumenty ratyfikacyjne, dokumenty przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia składa się w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów, będącym depozytariuszem protokołu. Artykuł 24 Regionalne organizacje integracji gospodarczej 1. Niniejszy protokół może podpisać, przyjąć go, zatwierdzić lub do niego przystąpić również regionalna organizacja integracji gospodarczej, którą tworzą wyłącznie suwerenne państwa i której przysługują kompetencje w niektórych lub wszystkich sprawach uregulowanych w niniejszym protokole. W takiej sytuacji regionalna organizacja integracji gospodarczej ma prawa i obowiązki umawiającego się państwa w zakresie, w jakim ma kompetencje w sprawach uregulowanych w niniejszym protokole. a) w stosunku do każdego państwa lub dla każdej regionalnej organizacji integracji gospodarczej, o której mowa w artykule 24, które później go ratyfikowały, przyjęły go, zatwierdziły lub przystąpiły do niego, pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od złożenia przez nie dokumentu ratyfikacyjnego, dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; b) w stosunku do jednostki terytorialnej, na którą rozszerzono stosowanie niniejszego protokołu zgodnie z artykułem 26, pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od notyfikacji oświadczenia, o którym mowa w tym artykule. 2. Regionalna organizacja integracji gospodarczej przy podpisaniu, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu notyfikuje depozytariuszowi pisemnie sprawy uregulowane w niniejszym protokole, w odniesieniu do których nastąpiło przekazanie kompetencji tej organizacji przez jej państwa członkowskie. Organizacja niezwłocznie notyfikuje depozytariuszowi pisemnie każdą zmianę jej kompetencji w stosunku do ostatniej notyfikacji zgodnie z niniejszym ustępem. 3. Regionalna organizacja integracji gospodarczej przy podpisaniu, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu może oświadczyć, zgodnie z artykułem 28, że ma kompetencje we wszystkich sprawach uregulowanych w niniejszym protokole i że jej państwa członkowskie, które przekazały kompetencje regionalnej organizacji integracji gospodarczej w odnośnej sprawie, są nim związane na podstawie podpisania, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia przez tę organizację. Artykuł 26 Oświadczenia dotyczące niejednolitych systemów prawnych 1. Jeżeli w państwie funkcjonują co najmniej dwie jednostki terytorialne z różnymi systemami prawa stosowanego w kwestiach określonych niniejszym protokołem, może ono w chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożyć oświadczenie, zgodnie z artykułem 28, iż niniejszy protokół stosuje się na terenie wszystkich jego jednostek terytorialnych lub tylko na terenie jednej lub kilku z nich, a także może zmienić takie oświadczenie przez złożenie nowego oświadczenia w dowolnym czasie. 2. Każde takie oświadczenie notyfikuje się depozytariuszowi i wyraźnie określa jednostki terytorialne, do których stosuje się niniejszy protokół. 3. Jeżeli państwo nie złoży oświadczenia na mocy niniejszego artykułu, protokół ma zastosowanie do wszystkich jednostek terytorialnych tego państwa.

25 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/23 4. Niniejszego artykułu nie stosuje się do regionalnej organizacji integracji gospodarczej. Artykuł 27 Zastrzeżenia Do niniejszego protokołu nie można zgłaszać żadnych zastrzeżeń. Artykuł 28 Oświadczenia 1. Oświadczenia, o których mowa w artykule 24 ustęp 3 i artykule 26 ustęp 1 można złożyć w chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia lub w dowolnym późniejszym terminie oraz można je w każdej chwili zmienić lub wycofać. 2. Oświadczenia, zmiany i wycofania notyfikuje się depozytariuszowi. 3. Oświadczenie złożone przy podpisaniu, ratyfikacji, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu staje się skuteczne z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu dla państwa, które je złożyło. 4. Oświadczenie złożone w późniejszym czasie oraz każda zmiana lub wycofanie oświadczenia stają się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. Artykuł 29 Wypowiedzenie 1. Umawiające się państwo może wypowiedzieć niniejszy protokół przez notyfikację na piśmie skierowaną do depozytariusza. Wypowiedzenie może się ograniczać do określonych jednostek terytorialnych państwa o niejednolitym systemie prawnym, do których protokół ma zastosowanie. 2. Wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. Jeżeli w notyfikacji dla skuteczności wypowiedzenia wskazano dłuższy okres, wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie wskazanego okresu, po dacie otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. Artykuł 30 Notyfikacja Depozytariusz notyfikuje członkom Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego oraz innym państwom i regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, które zgodnie z artykułami 23 i 24 podpisały protokół, ratyfikowały go, przyjęły, zatwierdziły lub przystąpiły do niego, następujące okoliczności: a) podpisy, ratyfikacje, przyjęcia, zatwierdzenia oraz przystąpienia, o których mowa w artykułach 23 i 24; b) datę wejścia w życie niniejszego protokołu zgodnie z artykułem 25; c) oświadczenia, o których mowa w artykule 24 ustęp 3 i artykule 26 ustęp 1, d) wypowiedzenia, o których mowa w artykule 29. Na dowód czego niżej podpisani, będąc należycie upełnomocnieni, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w Hadze, w dniu 23 listopada 2007 roku, w języku angielskim i francuskim przy czym oba teksty są równie autentyczne w jednym egzemplarzu, który zostaje złożony się w archiwach Rządu Królestwa Niderlandów, a którego uwierzytelniony odpis przekazuje się drogą dyplomatyczną każdemu członkowi Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w czasie jej Dwudziestej Pierwszej Sesji, oraz każdemu innemu państwu biorącemu udział w tej sesji.

26 L 331/24 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej DECYZJA RADY z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniająca decyzję 2006/325/WE w celu ustanowienia procedury wykonania art. 5 ust. 2 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych (2009/942/WE) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 1 ), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zastosowanie przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych ( 2 ) rozszerzono na Danię na mocy Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie właściwości sądów oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych ( 3 ) (zwanej dalej Umową ) zawartej decyzją Rady 2006/325/WE ( 4 ). (2) Artykuł 5 ust. 2 Umowy stanowi, że Dania powstrzyma się od zawierania umów międzynarodowych, które mogą mieć wpływ na rozporządzenie (WE) nr 44/2001 lub zmieniać jego zakres zastosowania, chyba że odbywa się to w porozumieniu ze Wspólnotą, oraz że dokonane zostały odpowiednie ustalenia dotyczące powiązania tej Umowy z daną umową międzynarodową. (3) Ani Umowa, ani decyzja 2006/325/WE nie określają, w jaki sposób Wspólnota ma wyrazić swoją zgodę na zawarcie przez Danię danej umowy międzynarodowej. ( 1 ) Opinia z dnia 24 listopada 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). ( 2 ) Dz.U. L 12 z , s. 1. ( 3 ) Dz.U. L 299 z , s. 62. ( 4 ) Dz.U. L 120 z , s. 22. (4) Konieczne jest zatem ustanowienie procedury wykonywania przepisów art. 5 ust. 2 Umowy. Procedura taka powinna zapewniać szybkie podejmowanie decyzji o wyrażeniu zgody przez Wspólnotę. (5) Komisja powinna - gdy Dania poinformuje ją o zamiarze zawarcia umowy międzynarodowej - ocenić spójność tej umowy z rozporządzeniem (WE) nr 44/2001 oraz ze wspólnotowym prawodawstwem wpływającym na to rozporządzenie i przedstawić wszelkie niezbędne ustalenia. Ponieważ celem jest dążenie do jednolitego stosowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 44/2001 we wszystkich państwach członkowskich i w Danii, Komisja powinna dopilnować, by Dania nie zawierała danej umowy międzynarodowej, jeżeli mogłoby to wpłynąć na warunki, na których sama Wspólnota przystąpiłaby do przedmiotowej umowy, względnie na których Wspólnota upoważniłaby państwa członkowskie do przystąpienia do niej w interesie Wspólnoty. Jeżeli Wspólnota jest już stroną przedmiotowej umowy lub jeżeli upoważniła państwa członkowskie do stania się jej stronami w interesie Wspólnoty, Komisja powinna przeprowadzić ocenę o bardziej ograniczonym charakterze w celu stwierdzenia, czy Dania proponuje przystąpienie do danej umowy międzynarodowej na tych samych warunkach co Wspólnota lub ewentualnie państwa członkowskie upoważnione przez Wspólnotę. (6) W związku z powyższym należy wprowadzić zmiany do decyzji 2006/325/WE w celu ustanowienia takiej procedury. (7) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. (8) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

27 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/25 STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł Jeżeli dana umowa międzynarodowa spełnia warunki, o których mowa w ust. 1, Komisja w swojej decyzji wyraża zgodę Wspólnoty w rozumieniu art. 5 ust. 2 Umowy. Do decyzji 2006/325/WE dodaje się artykuły w brzmieniu: Artykuł 1a 1. Do celów stosowania art. 5 ust. 2 Umowy Komisja przed podjęciem decyzji o wyrażeniu zgody Wspólnoty ocenia, czy umowa międzynarodowa, którą Dania zamierza zawrzeć, nie uczyniłaby Umowy nieskuteczną i czy nie podważyłaby właściwego funkcjonowania systemu ustanowionego na podstawie jej postanowień. 2. Komisja podejmuje umotywowaną decyzję w terminie 90 dni od otrzymania informacji od Danii o jej zamiarze zawarcia danej umowy międzynarodowej. Artykuł 1b Komisja informuje państwa członkowskie o umowach międzynarodowych, do których zawarcia Dania została upoważniona zgodnie z art. 1a.. Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r. W imieniu Rady B. ASK Przewodniczący

28 L 331/26 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej DECYZJA RADY z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniająca decyzję 2006/326/WE w celu ustanowienia procedury wykonania art. 5 ust. 2 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (2009/943/WE) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c) w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 1 ), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zastosowanie przepisów rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów) ( 2 ) rozszerzono na Danię na mocy art. 3 ust. 2 Umowy między Wspólnotą Europejską a Królestwem Danii w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych ( 3 ) (zwanej dalej umową ) zawartej decyzją Rady 2006/326/WE ( 4 ). (2) Art. 5 ust. 2 umowy stanowi, że Dania powstrzyma się od zawierania umów międzynarodowych, które mogą mieć wpływ na rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 lub zmieniać jego zakres zastosowania, chyba że odbywa się to w porozumieniu ze Wspólnotą oraz że dokonane zostały odpowiednie ustalenia dotyczące powiązania tej umowy z przedmiotową umową międzynarodową. (3) Ani umowa, ani decyzja 2006/326/WE nie określają, w jaki sposób Wspólnota ma wyrazić swoją zgodę na zawarcie przez Danię przedmiotowej umowy międzynarodowej. ( 1 ) Opinia z dnia 24 listopada 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). ( 2 ) Dz.U. L 324 z , s. 79. ( 3 ) Dz.U. L 300 z , s. 55. ( 4 ) Dz.U. L 120 z , s. 23. (4) Konieczne jest zatem ustanowienie procedury wykonywania przepisów art. 5 ust. 2 umowy. Procedura taka powinna zapewniać szybkie podejmowanie decyzji o wyrażeniu zgody przez Wspólnotę. (5) Komisja powinna - gdy Dania poinformuje ją o zamiarze zawarcia umowy międzynarodowej - ocenić spójność tej umowy z rozporządzeniem (WE) nr 1393/2007 wraz ze wspólnotowym prawodawstwem wpływającym na to rozporządzenie i przedstawić wszelkie niezbędne ustalenia. Ponieważ celem jest dążenie do jednolitego stosowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 we wszystkich państwach członkowskich i w Danii, Komisja powinna dopilnować, by Dania nie zawierała danej umowy międzynarodowej, jeżeli mogłoby to wpłynąć na warunki, na których sama Wspólnota przystąpiłaby do przedmiotowej umowy, względnie na których Wspólnota upoważniłaby państwa członkowskie do przystąpienia do niej w interesie Wspólnoty. Jeżeli Wspólnota jest już stroną przedmiotowej umowy lub jeżeli upoważniła państwa członkowskie do stania się jej stronami w interesie Wspólnoty, Komisja powinna przeprowadzić ocenę o bardziej ograniczonym charakterze w celu stwierdzenia, czy Dania proponuje przystąpienie do danej umowy międzynarodowej na tych samych warunkach co Wspólnota lub ewentualnie państwa członkowskie upoważnione przez Wspólnotę. (6) W związku z powyższym należy wprowadzić zmiany do decyzji 2006/326/WE w celu ustanowienia takiej procedury. (7) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. (8) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

29 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 331/27 STANOWI, CO NASTĘPUJE: Artykuł Jeżeli przedmiotowa umowa międzynarodowa spełnia warunki, o których mowa w ust. 1, Komisja w swojej decyzji wyraża zgodę Wspólnoty w rozumieniu art. 5 ust. 2 umowy. Do decyzji 2006/326/WE dodaje się artykuły w brzmieniu: Artykuł 1a 1. Do celów stosowania art. 5 ust. 2 umowy Komisja przed podjęciem decyzji o wyrażeniu zgody Wspólnoty ocenia, czy umowa międzynarodowa, którą Dania zamierza zawrzeć, nie uczyniłaby umowy nieskuteczną i czy nie podważyłaby właściwego funkcjonowania systemu ustanowionego na podstawie jej postanowień. 2. Komisja podejmuje umotywowaną decyzję w terminie 90 dni od otrzymania informacji od Danii o jej zamiarze zawarcia przedmiotowej umowy międzynarodowej. Artykuł 1b Komisja informuje państwa członkowskie o umowach międzynarodowych, do których zawarcia Dania została upoważniona zgodnie z art. 1a.. Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r. W imieniu Rady B. ASK Przewodniczący

30

31

32 CENY PRENUMERATY w 2009 r. (bez VAT, włącznie z normalną opłatą za dostawę przesyłki) Dziennik Urzędowy UE, serie L i C, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE EUR/rok (*) Dziennik Urzędowy UE, serie L i C, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, serie L i C, wersja papierowa + roczne wydanie CD-ROM w 22 językach urzędowych UE EUR/rok Dziennik Urzędowy UE, seria L, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, seria L, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, seria C, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, seria C, wyłącznie wersja papierowa w 22 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, serie L i C, miesięczne wydanie CD-ROM (komplet) w 22 językach urzędowych UE Suplement do Dziennika Urzędowego (seria S) Ogłoszenia o przetargach, CD-ROM dwa razy w tygodniu wielojęzyczny: w 23 językach urzędowych UE Dziennik Urzędowy UE, seria C Konkursy w językach, których dotyczy konkurs (*) Pojedyncze egzemplarze: od 1 do 32 stron: od 33 do 64 stron: powyżej 64 stron: 100 EUR/miesiąc (*) 700 EUR/rok 70 EUR/miesiąc 400 EUR/rok 40 EUR/miesiąc 500 EUR/rok 360 EUR/rok (= 30 EUR/miesiąc) 50 EUR/rok 6 EUR 12 EUR cena ustalana indywidualnie Prenumerata Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, który jest wydawany w językach urzędowych Unii, dostępna jest w 22 wersjach językowych. Dziennik Urzędowy składa się z dwóch serii L (Legislacja) oraz C (Informacje i zawiadomienia). Dla każdej wersji językowej jest otwierana osobna prenumerata. Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 920/2005, opublikowanym w Dzienniku Urzędowym L 156 z dnia 18 czerwca 2005 r., instytucje Unii Europejskiej nie mają obowiązku sporządzania wszystkich aktów prawnych w języku irlandzkim ani publikowania ich w tym języku. W związku z tym irlandzkie wydania Dziennika Urzędowego sprzedawane są osobno. Prenumerata Suplementu do Dziennika Urzędowego (seria S Ogłoszenia o przetargach) obejmuje wszystkie 23 wersje językowe na pojedynczym CD-ROM-ie. Na żądanie prenumeratorzy Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej mogą otrzymać różne załączniki do Dziennika Urzędowego. Prenumeratorzy informowani są o publikacji załączników poprzez zawiadomienia dołączane do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Sprzedaż i prenumerata Odpłatne publikacje, wydawane przez Urząd Publikacji, dostępne są u naszych dystrybutorów handlowych. Wykaz dystrybutorów handlowych znajduje się na stronie internetowej: Portal EUR-Lex ( zapewnia bezpośredni i bezpłatny dostęp do prawodawstwa Unii Europejskiej. EUR-Lex umożliwia dostęp do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej oraz traktatów, aktów prawnych, orzecznictwa oraz aktów przygotowawczych. Dodatkowe informacje o Unii Europejskiej znajdują się na stronie: