Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego
|
|
- Milena Laskowska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 2019/02/13 14:12 1/10 Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego 0.1. Cel ćwiczenia Wyznaczenie ogniskowej soczewki cienkiej: A. Metodą pomiaru odległości przedmiotu i obrazu od soczewki, B. Metodą Bessela Zagadnienia teoretyczne Optyka geometryczna. Prawo odbicia i załamania światła. Własności cienkich soczewek skupiających i rozpraszających. Zdolność skupiająca. Konstrukcja obrazów tworzonych przez soczewki. Wady soczewek. Własności układu soczewek Układ pomiarowy i zapis wyników W ćwiczeniu wykorzystujemy podstawowy wzór optyki geometrycznej dotyczący soczewek sferycznych - wzór soczewkowy: $$\frac{1}{x} + \frac{1}{y} = \frac{1}{f}\tag{41.1}$$ gdzie : $x$ odległość przedmiotu od soczewki, $y$ odległość obrazu od soczewki, $f$ wielkość ogniskowej soczewki. Układ pomiarowy składa się z przedmiotu (jest to strzałka wycięta w osłonie lampy), soczewki z uchwytem i ekranu, na którym wyświetlany jest obraz przedmiotu. Całość zamontowana jest na ławie optycznej z linijką centymetrową pozwalającą na odczyt położeń przedmiotu, soczewki i obrazu i obliczenie wielkości $x$ i $y$, potrzebnych w metodzie A oraz $a$ i $d$ w metodzie B (Bessela). Laboratorium Fizyki -
2 Last update: labfizyki:cw._nr_41._wyznaczanie_ogniskowych_soczewek_za_pomoca_wzoru_soczewkowego /06/02 17:12 Rys Konstrukcja dwu obrazów tworzonych przez soczewkę skupiającą dla ustalonej odległości przedmiot-obraz.na osi $s$ zaznaczono położenie przedmiotu, soczewek i obrazu oraz przedstawiono wielkości $x, y, a, d$ 0.4. Metoda pomiaru odległości przedmiotu i obrazu od soczewki Przekształcając wzór 41.1 dostajemy wyrażenie na ogniskową soczewki: $$\boxed{\displaystyle{f=\frac{xy}{x+y}}} \tag{41.2}$$ W ćwiczeniu nie mierzymy wielkości $x$ i $y$ lecz położenia przedmiotu $s_p$, soczewki $s_{s1}$ i obrazu $s_o$ jak to zaznaczono na rysunku $x$ i $y$ wyznaczamy z zależności: $\begin{align*} x&=s_{s1}-s_p\\ y&=s_o-s_{s1} \end{align*}\tag{41.3}$ Pomiary 1. Na ławie optycznej ustawić ekran, soczewkę i przedmiot tak, aby otrzymać ostry obraz przedmiotu. Odczytać wartości położenia ekranu $s_o$, przedmiotu $s_p$ i soczewki $s_{s1}$. 2. Pomiar powtórzyć dla kilku różnych odległości przedmiot-ekran (4-5), a dane zapisać w tabeli Przy określaniu wartości błędów pomiarowych x$ i y$ wziąć pod uwagę niedokładność położenia przedmiotu, ekranu i soczewki względem liniału ławy optycznej oraz różnicę położeń soczewki ( przy stałej odległości przedmiotu od obrazu) dla której obraz jest jeszcze ostry. 4. Pomiary powtórzyć dla innej soczewki. Printed on 2019/02/13 14:12
3 2019/02/13 14:12 3/10 Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Tabela Wyniki pomiarów Pomiary Obliczenia Lp. $s_o$ $s_p$ $s_{s1}$ $x$ $y$ $f$ $\left \bar f - f_i \right $ [m] [m] [m] [m] [m] [m] [m] [m] s_o=$ $\phantom{m}$ s_p=$ 0.5. Opracowanie wyników s_{s1}=$ x=$ y=$ $\bar f=$ $\sum \left \bar f- f_i \right =$ $p$ 1. Wyznaczyć ogniskowe soczewek dla poszczególnych pomiarów. 2. Wyznaczyć wartości średnie ogniskowych. 3. Obliczyć błędy przeciętne ogniskowych. 4. Metodą różniczki zupełnej wyznaczyć błąd maksymalny ogniskowej dla przynajmniej jednego pomiaru dla każdej z soczewek. 5. Przeprowadzić dyskusję błędów Metoda wykresu zależności powiększenia obrazu od odległości obrazu W zależności od położenia przedmiotu względem soczewki obraz może być powiększony lub pomniejszony. Powiększenie, jako wielkość fizyczna, zdefiniowana jest następująco: $$p = \frac{h_o}{h_p}\tag{41.4}$$ gdzie: $h_p$ - wysokość przedmiotu, $h_o$ - wysokość obrazu. Z zależności geometrycznych wynika, że ten stosunek równy jest stosunkowi odległości obrazu i przedmiotu od soczewki: $$\boxed{\displaystyle{p = \frac{y}{x}}} \tag{41.5}$$ Wyznaczając z powyższego $y$, po podstawieniu do równania 41.1 i przekształceniach otrzymujemy: $$\boxed{\displaystyle{p = \frac{1}{f}y - 1}}\tag{41.6}$$ Jest to równanie prostej $p=f(y)$ przecinającej oś $y$ w punkcie $f$. Wykres przedstawia poniższy rysunek: Laboratorium Fizyki -
4 Last update: labfizyki:cw._nr_41._wyznaczanie_ogniskowych_soczewek_za_pomoca_wzoru_soczewkowego /06/02 17:12 Rys Wykres zależności powiększenia p od odległości obrazu od soczewki y Z równania 41.6 wynika, że dla $p=0 \quad y=f$, a dla $p=1 \quad y=2f$, co zostało zaznaczone na wykresie. Zatem by wyznaczyć ogniskową z wykresu należy odczytać wartość współrzędnej $y$ punktu przecięcia się prostej z osią $y$ Pomiary Wykorzystać wyniki pomiarów poprzednią metodą Opracowanie wyników Obliczyć powiększenia dla danych z tabeli 41.1 i wpisać do tabeli wartości powiększenia $p$. Na papierze milimetrowym sporządzić wykres $p(y)$ i wyznaczyć ogniskową soczewki. Przyjąć dokładność tak wyznaczonej ogniskowej równą dokładności pomiaru położenia soczewki dającej wyraźny obraz Metoda Bessela Dla ustalonej (i odpowiedniej) odległości przedmiotu i ekranu istnieją dwa położenia soczewki, w których na ekranie pojawiają się wyraźne obrazy (jeden pomniejszony, drugi powiększony). Mamy zatem dwa równania $\begin{align*} \frac{1}{x_1} + \frac{1}{y_1} &= \frac{1}{f}\\ \frac{1}{x_2} + \frac{1}{y_2} &= \frac{1}{f} \end{align*}\tag{41.7}$ z warunkami $\begin{align*} x_1+y_1&=x_2+y_2=d\\ x_2-x_1&=a\end{align*} \tag{41.8}$ gdzie $d$ - odległość pomiędzy obrazem a przedmiotem, $a$ - odległość między położeniami soczewki. Na rys widzimy, że Printed on 2019/02/13 14:12
5 2019/02/13 14:12 5/10 Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego $\begin{align*} d&=s_o-s_p\\ a&=s_{s2}-s_{s1} \end{align*}\tag{41.9}$ Uwzględniając zależności 41.8 możemy przedstawić równania 41.7 w postaci $\begin{align*} \frac{1}{f}&=\frac{1}{x_1} + \frac{1}{d-x_1}\\ \frac{1}{f}&=\frac{1}{x_1+a} + \frac{1}{d-(x_1+a)} \end{align*}\tag{41.10}$ Rozwiązując je otrzymujemy wzór na ogniskową soczewki: $$\boxed{\displaystyle{f = \frac{d^2 - a^2}{4 d}}}\tag{41.11}$$ W metodzie Bessela eliminujemy problemy i błędy związane z niedokładnością wyznaczania położenia soczewki Pomiary 1. Na ławie optycznej ustawić ekran, soczewkę i przedmiot tak, aby otrzymać ostry obraz przedmiotu. 2. Odczytać położenie ekranu $s_o$ i przedmiotu $s_p$. 3. Odczytać położenie soczewki $s_{s1}$. 4. Przestawić soczewkę by otrzymać obraz w odwrotnej skali. 5. Odczytać nowe położenie soczewki $s_{s2}$. 6. Dane zapisać do tabeli Pomiary powtórzyć dla kilku (4-5) różnych odległości przedmiot-obraz. 8. Przy określaniu wartości błędów pomiarowych d$ i a$ wziąć pod uwagę niedokładność pomiaru położenia przedmiotu, ekranu i soczewki względem liniału ławy optycznej oraz różnicę położeń soczewki ( przy stałej odległości przedmiotu od obrazu ) dla której obraz jest jeszcze ostry. Tabela Wyniki pomiarów. Pomiary Obliczenia Lp. $s_o$ $s_p$ $s_{s1}$ $s_{s2}$ $d$ $a$ $f$ $\left \bar f - f_i \right $ [m] [m] [m] [m] [m] [m] [m] [m] s_o=$ $\phantom{m}$ s_p=$ Opracowanie wyników s_{s1}=$ s_{s2}=$ d=$ a=$ $\bar f=$ ${\sum \left \bar f-f_i \right }=$ 1. Na podstawie wzoru obliczyć ogniskową dla każdego pomiaru. 2. Obliczyć wartość średnią ogniskowej i jej błąd przeciętny. 3. Metodą różniczki zupełnej lub logarytmicznej wyznaczyć błąd maksymalny dla wybranego pomiaru. Laboratorium Fizyki -
6 Last update: labfizyki:cw._nr_41._wyznaczanie_ogniskowych_soczewek_za_pomoca_wzoru_soczewkowego /06/02 17: Uwagi do sprawozdania Pełen materiał n/t sprawozdań znajduje się w Sprawozdanie z ćwiczenia, Zasady opracowywania wyników pomiarów i Rachunek niepewności pomiarowych. Poniżej przedstawione są wybrane zagadnienia dotyczące tego konkretnego ćwiczenia. Przypomnienie: sprawozdanie z ćwiczenia jest indywidualne i składa się z następujących części: Strona tytułowa zawiera wzorcową tabelkę z danymi i nic więcej (daje to miejsce na pisemne uwagi prowadzącego zajęcia), tabela może być wydrukowana. Metoda pomiaru zawiera odręcznie sporządzoną (na podstawie instrukcji do ćwiczenia) notatkę zawierającą: 1. wyjaśnienie jaki jest cel ćwiczenia, co w nim jest wyznaczane, jaka jest tego definicja, jednostki itp. 2. opis metody pomiarowej, schemat układu pomiarowego, niezbędne wzory, definicje itd. 3. ogólne omówienie procedury pomiarowej. Wyniki pomiarów i obliczenia może zawierać wydruki z arkusza kalkulacyjnego (np. Excela), szczegóły p. dalej, Zestawienie wyników odręcznie, jw. Wnioski odręcznie, jw. Poniżej przedstawione zalecenia dotyczące ostatnich 3 części sprawozdania Wyniki pomiarów i obliczenia 1. Wielkość fizyczna będąca wynikiem pomiaru bezpośredniego są to 3 wielkości: odczyt przyrządu pomiarowego (liczba), niepewność pomiarowa (używamy też określenia błąd, też liczba) pomiaru i jednostka wielkości (np.: m, kg, mm, V, mv itp.) wielkości mierzonej. 2. Wielkość fizyczna będąca wynikiem pomiaru pośredniego lub wynikiem pośrednim bardziej złożonych obliczeń jest to wielkość obliczona ze wzoru, do którego podstawiamy odpowiednie wyniki pomiarów bezpośrednich, są to też te same 3 wielkości, czyli liczba, niepewność (błąd) wynikająca z tego, że do obliczeń wzięliśmy niedokładne dane (trzeba ją wyznaczyć oddzielnie), i jednostka tej wielkości fizycznej. Pojawia się jednak możliwość poważnego błędu wykonawcy, by go uniknąć należy stosować zasadę: do wzorów podstawiamy wyniki pomiarów sprowadzone do podstawowych jednostek układu SI. 3. Dokładność obliczeń określamy ilością cyfr znaczących (co to jest? patrz Zasady opracowywania wyników pomiarów). 1. Wyniki pomiarów pośrednich: tu ilość cyfr znaczących wynika z dokładności danych, które podstawiamy do wzoru. Co prawda kalkulator, czy arkusz kalkulacyjnym mogą przedstawić nam dużo cyfr znaczących, rzecz jest w tym ile z nich ma sens, skoro użyliśmy niedokładnych danych. Jest szereg reguły postępowania (tj. szacowania niepewności pomiarowej), na Laboratorium Fizyki przyjmujemy arbitralnie następującą regułą praktyczną: wielkości obliczane (czyli wyniki pomiarów pośrednich) obliczamy z taką dokładnością byśmy mogli je odpowiednio zaokrąglić. Wynika to z dokładności pomiarów w Laboratorium Fizyki. Jest ona taka, że wystarczą nam 4-5 cyfr znaczących, resztę Printed on 2019/02/13 14:12
7 2019/02/13 14:12 7/10 Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego odrzucamy. 2. Niepewności pomiarowe: obliczamy je dla wielkości mierzonych pośrednio (jest to dość złożone), przyjmujemy zasadę, że obliczamy je z dokładnością do 2 cyfr znaczących (dotąd przyjmowaliśmy, że do 3 i zaokrąglaliśmy w górę do 2 lub 1, zmieniamy to), następnie zaokrąglamy w górę do 1 cyfry, jeśli wzrost niepewności będzie mniejszy od 10%. 4. W tabeli pomiarowo-obliczeniowej przedstawia się wyniki pomiarów, dane dotyczące niepewności pomiarowych oraz wyniki obliczeń zgodnie z wierszem nagłówkowym tabeli. Może to być wydruk z arkusza kalkulacyjnego, z tym że musi zbliżony do tabeli w instrukcji (arkusz kalkulacyjny jest ograniczony jeśli chodzi o typografię, musimy radzić sobie bez niej, np. zamiast $\eta$ możemy wpisać eta, itp., można też wpisać odpowiednie symbole odręcznie) lub też zrobiona odręcznie z wpisanymi wynikami obliczeń zrobionych przy pomocy kalkulatora (tzw. naukowego lub inżynierskiego, inny np. czterodziałaniowy się nie nadaje). 5. Pod tabelą lub na odrębnej kartce zapisujemy (poniżej tekst wyróżniony na żółto na ekranie, w ramce na wydruku lub w formacie pdf jest objaśnieniem o co chodzi): 1. dla wybranego pomiaru przedstawiamy szczegółowy przykład obliczeń każdej obliczanej wielkości z tabeli w postaci komentarz np. Dla pomiaru Nr symbol wielkości = wzór = podstawienie wartości liczbowych z jednostkami = wynik wraz z jednostką i jeśli dokonujemy zaokrąglenia wartość po zaokrągleniu z jednostką, 2. analogicznie przedstawiamy obliczenia pozostałych wielkości (niepewności pomiarowe, wartości średnie itd.) 3. przykład przedstawia obliczenie średniej wartości ogniskowej $\displaystyle\bar f$, jej niepewności przeciętnej _p \bar f$ i ich zaokrąglenia: $\displaystyle\bar f=\frac{1}{n}\sum_{i=1}^n f_i=\frac{1}{5}\cdot 0,\!587=0,\!1174 \mbox{m}$, $\displaystyle\delta_p\bar f=\frac{1}{n}\sum_{i=1}^n \bar f - f_i =\frac{1}{5}\cdot 0,\!094=0,\!0188\approx 0,\!019\approx 0,\!02 \mbox{m}$ (zapisane z dokładnością do 3 cyfr znaczących, następnie zaokrąglone do 2, następnie do 1 cyfry znaczącej, gdyż wzrost błędu jest mniejszy niż 10%), następnie zaokrąglamy średnią wartość ogniskowej: $\displaystyle\bar f =0,\!0188\approx 0,\!02 \mbox{m}$ (zaokrąglone do 2 miejsca po przecinku, gdyż ostatnia cyfra zaokrąglonej niepewności przeciętnej jest na tym właśnie miejscu) Zestawienie wyników W tej części przedstawiamy otrzymane wyniki (po zaokrągleniach i wraz z niepewnościami pomiarowymi) bez zbędnych szczegółów (te są w części Wyniki pomiarów i obliczenia ), lecz w sposób czytelny, więc z niezbędnymi komentarzami. Np.: Obliczona wartość średnia ogniskowej metodą pomiaru odległości przedmiotu i obrazu od soczewki wraz z niepewnością przeciętna wynosi $\bar f=0,\!12\pm0,\!02 \mbox{m}$, a wartość ogniskowej wraz z niepewnością maksymalną dla pomiaru nr $\mathrm{\ldots}$ $f_{\ldots}=\mathrm{\ldots.}\pm\mathrm{\ldots}\ $ jednostka. Należy podać: 1. wartość ogniskowej wyznaczoną z wykresu (bez niepewności pomiarowej), 2. dla każdej z metod podać wartość średnią ogniskowej z niepewnością przeciętną oraz ogniskową dla wybranego pomiaru wraz z niepewnością maksymalną jak w powyższym Laboratorium Fizyki -
8 Last update: labfizyki:cw._nr_41._wyznaczanie_ogniskowych_soczewek_za_pomoca_wzoru_soczewkowego /06/02 17:12 przykładzie Wnioski Ocenić otrzymane wyniki: Porównać otrzymane wartości ogniskowej soczewki (z wykresu i obu metod) i ocenić wielkość rozbieżności (b. duża, duża, mała?). Dla każdej metody porównać niepewność przeciętną z niepewnością maksymalną. Porównać niepewności przeciętne i maksymalne wyników otrzymanych obiema metodami Dodatek: obliczenia niepewności pomiarowych Dokładność obliczeń i zaokrąglenia Błędy obliczamy z dokładnością do 3 cyfr znaczących, i z taką dokładnością muszą być podane w sprawozdaniu w dziale Obliczenia. Następnie zaokrąglamy w górę do 2 cyfr znaczących i sprawdzamy, czy zaokrąglenie (też w górę) do 1 cyfry znaczącej spowoduje wzrost błędu mniejszy niż 10%. Jeśli tak, to zachowujemy błąd z dokładnością do 1 cyfry, jeśli nie to do 2 cyfr. Ważna jest pozycja dziesiętna ostatniej cyfr w zaokrąglonym błędzie - do tej pozycji należy zaokrąglić wartość liczbową wielkości fizycznej, do której odnosi się błąd (stosujemy normalne zasady zaokrągleń). Oznacza to, że należy je obliczać z dokładnością o jedną pozycję dziesiętną większą niż błąd po zaokrągleniu. W sprawozdaniu w Zestawieniu wyników wyznaczone w ćwiczeniu wielkości muszą być podane wraz błędami i zaokrąglone według powyższych zasad Błąd przeciętny Błąd przeciętny jest jedną z miar niepewności średniej arytmetycznej, jest średnią arytmetyczną wartości bezwzględnych odchyleń od średniej arytmetycznej. Obliczamy go ze wzoru: $_p(\bar f)=\frac{1}{n}\sum_{i=1} ^n \bar f-f_i \tag{41.12}$$ Błąd maksymalny $\require{cancel}$ Wzór 41.1 Wyprowadzenie $\displaystyle{f=\frac{xy}{x+y}}$ $\displaystyle{\ln f=\ln x+\ln y-\ln(x+y) }$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{dx}{x}+\frac{dy}{y}-\frac{d(x+y)}{x+y}}$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{dx}{x}+\frac{dy}{y}-\frac{dx+dy}{x+y}}$ Komentarz najpierw logarytmujemy następnie różniczkujemy kontynuujemy zróżniczkowaliśmy licznik w trzecim składniku Printed on 2019/02/13 14:12
9 2019/02/13 14:12 9/10 Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{dx}{x}+\frac{dy}{y}-\frac{dx}{x+y}-\frac{dy}{x+y}}$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\left(\frac{1}{x}-\frac{1}{x+y}\right)dx+\left(\frac{1}{y}-\frac{1}{x+y}\right)dy}$ trzeci składnik zamieniliśmy na sumę ułamków wyciągamy za nawias $dx$ i $dy$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{\cancel{x}+y-\cancel{x}}{x(x+y)}dx+\frac{x+\cancel{y}-\cancel{y}}{y(x+y)}dy dokonujemy }$ uproszczeń $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{y}{x(x+y)}dx+\frac{x}{y(x+y)}dy }$ $\displaystyle{\frac{\delta f}{f}=\frac{y}{x(x+y)}\delta x+\frac{x}{y(x+y)}\delta y}$ $\displaystyle{\delta f=f\left(\frac{y}{x(x+y)}\delta x+\frac{x}{y(x+y)}\delta y\right )}$ po uproszczeniach zamieniamy różniczki na $, wartości bezwzględnych nie zaznaczamy bo czynniki przy $ są dodatnie mnożymy przez $f$ i gotowe Laboratorium Fizyki -
10 Last update: labfizyki:cw._nr_41._wyznaczanie_ogniskowych_soczewek_za_pomoca_wzoru_soczewkowego /06/02 17:12 Wzór 41.3 Wyprowadzenie $\displaystyle{\begin{cases}x=s_{s1}-s_p\\y=s_o-s_{s1} \end{cases}}$ $\displaystyle{\begin{cases}dx=ds_{s1} -ds_p \\dy=ds_ods_{s1}\end{cases}}$ $\displaystyle{\begin{cases}\delta x=\delta s_{s1}+\delta s_p\\\delta y=\delta s_o+\delta s_{s1} \end{cases}}$ Komentarz różniczkujemy zamieniamy różniczki na $ i bierzemy sumę wartości bezwzględnych gotowe Wzór Wyprowadzenie $\displaystyle{f=\frac{d^2-a^2}{4d} }$ $\displaystyle{\ln f=\ln(d^2-a^2)-\ln4-\ln d }$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{d(d^2-a^2)}{d^2-a^2}-\frac{dd}{d}=\frac{2(d\,dd-a\,da)}{d^2-a^2}-\frac{dd}{d} }$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{2d}{d^2-a^2}dd -\frac{2a}{d^2-a^2}da-\frac{1}{d}dd}$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\left(\frac{2d}{d^2-a^2}-\frac{1}{d}\right)dd-\frac{2a}{d^2-a^2}da }$ $\displaystyle{\frac{df}{f}=\frac{2d^2-d^2+a^2}{d(d^2-a^2)}dd-\frac{2a}{d^2-a^2}da }$ $\displaystyle{\delta f=f\left(\left \frac{d^2+a^2}{d(d^2-a^2)}\right \Delta d+\left \frac{2a}{d^2-a^2}\right \Delta a\right)}$ Wzór 41.9 Komentarz najpierw logarytmujemy następnie różniczkujemy pierwszy składnik zamieniamy na różnicę ułamków wyciągamy różniczki $dd$ i $da$ za nawias, przekształcamy dalej zamieniamy różniczki na $, bierzemy sumę wartości bezwzględnych i mnożymy przez $f$ Wyprowadzenie $\displaystyle{\begin{cases}d=s_o-s_p\\a=s_{s2}-s_{s1} \end{cases}}$ $\displaystyle{\begin{cases}dd=ds_o-ds_p\\da=ds_{s2}-ds_{s1} \end{cases}}$ $\displaystyle{\begin{cases}\delta d=\delta s_o+\delta s_p \\ \Delta a=\delta s_{s2}+\delta s_{s1}=2\delta s_s \end{cases}}$ Komentarz różniczkujemy zamieniamy różniczki na $ i bierzemy sumę wartości bezwzględnych gotowe From: - Laboratorium Fizyki Permanent link: Last update: 2015/06/02 17:12 Printed on 2019/02/13 14:12
Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego
1 z 7 JM-test-MathJax Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Korekta 24.03.2014 w Błąd maksymalny (poprawione formuły na niepewności maksymalne dla wzorów 41.1 i 41.11)
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej
Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej skupiającej Wprowadzenie Soczewka ciało przezroczyste dla światła ograniczone zazwyczaj dwiema powierzchniami kulistymi lub jedną kulistą i jedną płaską 1.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.
Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować
Bardziej szczegółowoPomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela
Ćwiczenie O4 Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela O4.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych soczewek skupiających oraz rozpraszających z zastosowaniem o metody Bessela. O4.2.
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK
WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK Cel ćwiczenia:. Wyznaczenie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej.. Wyznaczenie ogniskowej cienkiej soczewki rozpraszającej (za pomocą wcześniej wyznaczonej ogniskowej
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 6 Wyznaczanie ogniskowych soczewek ze wzoru soczewkowego i metodą Bessela Kalisz, luty 2005 r. Opracował: Ryszard
Bardziej szczegółowoZagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.
msg O 7 - - Temat: Badanie soczewek, wyznaczanie odległości ogniskowej. Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów
Bardziej szczegółowoĆw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2
1 z 6 Zespół Dydaktyki Fizyki ITiE Politechniki Koszalińskiej Ćw. nr 3 Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2 Cel ćwiczenia Pomiar okresu wahań wahadła z wykorzystaniem bramki optycznej
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania ogniskowych soczewek cienkich. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Prawa odbicia
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-3
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-3 WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK ZA POMOCĄ METODY BESSELA I.
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr : Soczewki Cel ćwiczenia: Wyznaczenie ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiającej i rozpraszającej) oraz ogniskowej soczewki rozpraszającej
Bardziej szczegółowoĆw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego
2019/02/14 13:21 1/5 Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego 1. Cel ćwiczenia Wyznaczenie przyspieszenia
Bardziej szczegółowoPOMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 77 POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Ława optyczna z podziałką, oświetlacz z zasilaczem i płytka z wyciętym wzorkiem, ekran Komplet soczewek z oprawkami
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.. Wprowadzenie Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA Własności układu soczewek
OPTYKA GEOMETRYCZNA Własności układu soczewek opracował: Dariusz Wardecki Wstęp Soczewką optyczną nazywamy bryłę z przezroczystego materiału, ograniczoną (przynajmniej z jednej strony) zakrzywioną powierzchnią
Bardziej szczegółowoJak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?
1 Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki? Sprawozdania należny oddać na kolejnych zajęciach laboratoryjnych. Każde opóźnienie powoduje obniżenie oceny za sprawozdanie o 0,
Bardziej szczegółowoTABELA INFORMACYJNA Imię i nazwisko autora opracowania wyników: Klasa: Ocena: Numery w dzienniku
TABELA INFORMACYJNA Imię i nazwisko autora opracowania wyników: Klasa: Ocena: Numery w dzienniku Imiona i nazwiska pozostałych członków grupy: Data: PRZYGOTOWANIE I UMIEJĘTNOŚCI WEJŚCIOWE: Należy posiadać
Bardziej szczegółowoPiotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO
Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Piotr Targowski i Bernard Ziętek Pracownia Optoelektroniki Specjalność: Fizyka Medyczna WYZNAZANIE MAIERZY [ABD] UKŁADU OPTYZNEGO Zadanie II Zakład Optoelektroniki
Bardziej szczegółowoĆwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła
Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła Michał Łasica klasa IIId nr 13 22 grudnia 2006 1 1 Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki 1.1
Bardziej szczegółowoTemat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
Temat: SZCOWNIE NIEPEWNOŚCI POMIROWYCH - Jak oszacować niepewność pomiarów bezpośrednich? - Jak oszacować niepewność pomiarów pośrednich? - Jak oszacować niepewność przeciętną i standardową? - Jak zapisywać
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 53. Soczewki
Ćwiczenie 53. Soczewki Małgorzata Nowina-Konopka, Andrzej Zięba Cel ćwiczenia Pomiar ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiająca i rozpraszająca), obliczenie ogniskowej soczewki rozpraszającej.
Bardziej szczegółowoĆw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny
0/0/ : / Ćw.. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny Ćw.. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny. Cel ćwiczenia Sprawdzenie doświadczalne wzoru na siłę sprężystą $F = -kx$ i wyznaczenie stałej sprężystości
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek
Nazwisko... Data... Wdział... Imię... Dzień tg.... Godzina... Ćwiczenie 36 Badanie układu dwóch soczewek Wznaczenie ogniskowch soczewek metodą Bessela Odległość przedmiotu od ekranu (60 cm 0 cm) l Soczewka
Bardziej szczegółowoLaboratorium Fizyki WTiE Politechniki Koszalińskiej. Ćw. nr 26. Wyznaczanie pojemności kondensatora metodą drgań relaksacyjnych
z 5 Laboratorium Fizyki WTiE Politechniki Koszalińskiej Ćw. nr 26. Wyznaczanie pojemności kondensatora metodą drgań relaksacyjnych. el ćwiczenia Poznanie jednej z metod wyznaczania pojemności zalecanej
Bardziej szczegółowo02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ
TABELA INFORMACYJNA Imię i nazwisko autora opracowania wyników: Klasa: Ocena: Numery w dzienniku Imiona i nazwiska pozostałych członków grupy: Data: PRZYGOTOWANIE I UMIEJĘTNOŚCI WEJŚCIOWE: Należy posiadać
Bardziej szczegółowoPodstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza Po co zajęcia w I Pracowni Fizycznej? 1. Obserwacja zjawisk i
Bardziej szczegółowoWstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński
Wstęp do teorii niepewności pomiaru Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński Podstawowe informacje: Strona Politechniki Śląskiej: www.polsl.pl Instytut Fizyki / strona własna Instytutu / Dydaktyka / I Pracownia
Bardziej szczegółowoprzybliżeniema Definicja
Podstawowe definicje Definicje i podstawowe pojęcia Opracowanie danych doświadczalnych Często zaokraglamy pewne wartości np. kupujac telewizor za999,99 zł. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl
Bardziej szczegółowoPodstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka tankiewicza Po co zajęcia w I Pracowni Fizycznej? 1. Obserwacja zjawisk i efektów
Bardziej szczegółowoPOMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK
ĆWICZENIE 77 POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK Cel ćwiczenia: 1. Poznanie zasad optyki geometrycznej, zasad powstawania i konstrukcji obrazów w soczewkach cienkich. 2. Wyznaczanie odległości ogniskowych
Bardziej szczegółowoMetrologia: obliczenia na liczbach przybliżonych. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie
Metrologia: obliczenia na liczbach przybliżonych dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie Cyfry znaczące reguły Kryłowa-Bradisa: Przy korzystaniu z przyrządów z podziałką przyjęto zasadę, że
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI
LABORATORIUM Z FIZYKI LABORATORIUM Z FIZYKI I PRACOWNIA FIZYCZNA C w Gliwicach Gliwice, ul. Konarskiego 22, pokoje 52-54 Regulamin pracowni i organizacja zajęć Sprawozdanie (strona tytułowa, karta pomiarowa)
Bardziej szczegółowoPodstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia
Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia 1. Zaokrąglij podane wartości pomiarów i ich niepewności. = (334,567 18,067) m/s = (153 450 000 1 034 000) km = (0,0004278 0,0000556) A = (2,0555 0,2014) s =
Bardziej szczegółowoNiepewność pomiaru. Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością. jest bledem bezwzględnym pomiaru
iepewność pomiaru dokładność pomiaru Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością X p X X X X X jest bledem bezwzględnym pomiaru [ X, X X ] p Przedział p p nazywany jest przedziałem
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY
ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY W trakcie doświadczenia przeprowadzono sześć pomiarów rezonansu akustycznego: dla dwóch różnych gazów (powietrza i CO), pięć pomiarów dla powietrza oraz jeden pomiar dla
Bardziej szczegółowoAutomatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia III Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia (Rys. ) jest to urządzenie
Bardziej szczegółowoPodstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych dla studentów Chemii (2018) Autor prezentacji :dr hab. Paweł Korecki dr Szymon Godlewski e-mail: szymon.godlewski@uj.edu.pl
Bardziej szczegółowoPODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH Dr Benedykt R. Jany I Pracownia Fizyczna Ochrona Środowiska grupa F1 Rodzaje Pomiarów Pomiar bezpośredni - bezpośrednio
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH
ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH Pomiary (definicja, skale pomiarowe, pomiary proste, złożone, zliczenia). Błędy ( definicja, rodzaje błędów, błąd maksymalny i przypadkowy,). Rachunek błędów Sposoby
Bardziej szczegółowoKatedra Fizyki i Biofizyki UWM, Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. Maciej Pyrka wrzesień 2013
M Wyznaczanie zdolności skupiającej soczewek za pomocą ławy optycznej. Model oka. Zagadnienia. Podstawy optyki geometrycznej: Falowa teoria światła. Zjawisko załamania i odbicia światła. Prawa rządzące
Bardziej szczegółowoSystemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne sposób i potrzebę zaokrąglania
Bardziej szczegółowoPochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych
Pochodna i różniczka unkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych Krzyszto Rębilas DEFINICJA POCHODNEJ Pochodna unkcji () w punkcie określona jest jako granica: lim 0 Oznaczamy ją symbolami:
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej Wstęp Jednym z najprostszych urządzeń optycznych
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM LICZBY I DZIAŁANIA zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie zaznaczać liczbę
Bardziej szczegółowoSzczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.
Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału
Bardziej szczegółowoBadanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.
Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela. I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 20 luty 2012 Stolik optyczny
Bardziej szczegółowo1. Sporządzić tabele z wynikami pomiarów oraz wyznaczonymi błędami pomiarów dotyczących przetwornika napięcia zgodnie z poniższym przykładem
1 Sporządzić tabele z wynikami pomiarów oraz wyznaczonymi błędami pomiarów dotyczących przetwornika napięcia zgodnie z poniższym przykładem Znaczenie symboli: Tab 1 Wyniki i błędy pomiarów Lp X [mm] U
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z ZAMKOREM FIZYKA I ASTRONOMIA. Styczeń 2013 POZIOM ROZSZERZONY
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z ZAMKOREM FIZYKA I ASTRONOMIA Styczeń 2013 POZIOM ROZSZERZONY 1. Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 10 stron (zadania 1 6). Ewentualny brak zgłoś przewodniczącemu zespołu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Metody określania niepewności pomiaru
Grzegorz Wielgoszewski Data wykonania ćwiczenia: Nr albumu 134651 7 października 01 Proszę podać obie daty. Grupa SO 7:30 Data sporządzenia sprawozdania: Stanowisko 13 3 listopada 01 Proszę pamiętać o
Bardziej szczegółowoBadanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1
Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1 Joanna Janik-Kokoszka Zagadnienia kontrolne 1. Definicja współczynnika lepkości. 2. Zależność współczynnika lepkości
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY KATODOWEJ
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ć W I C Z E N I E N R FCS - WYZNACZANIE PRACY WYJŚCIA ELEKTRONÓW Z LAMPY
Bardziej szczegółowoOpis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.
ĆWICZENIE WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA REWERSYJNEGO Opis ćwiczenia Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY W KLASIE I GIMNAZJUM
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY W KLASIE I GIMNAZJUM NA OCENĘ DOPUSZCZJĄCĄ UCZEN: zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie
Bardziej szczegółowoKryteria oceniania z zakresu klasy pierwszej opracowane w oparciu o program Matematyki z plusem dla Gimnazjum
Kryteria oceniania z zakresu klasy pierwszej opracowane w oparciu o program Matematyki z plusem dla Gimnazjum DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA HASŁO PROGRAMOWE WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI PODSTAWOWE WIADOMOŚCI
Bardziej szczegółowoI. Liczby i działania
I. Liczby i działania porównywać liczby wymierne, zaznaczać liczby wymierne na osi liczbowej, zamieniać ułamki zwykłe na dziesiętne i odwrotnie, zaokrąglać liczby do danego rzędu, szacować wyniki działań,
Bardziej szczegółowoZajęcia wstępne. mgr Kamila Haule pokój C KONSULTACJE. Wtorki Czwartki
Zajęcia wstępne mgr Kamila Haule pokój C 117 KONSULTACJE Wtorki 10.00 11.00 Czwartki 10.00 11.00 http://kepler.am.gdynia.pl/~karudz Kurtki zostawiamy w szatni. Nie wnosimy jedzenia ani picia. Gaśnica,
Bardziej szczegółowoPochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych
Pochodna i różniczka unkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych Krzyszto Rębilas DEFINICJA POCHODNEJ Pochodna unkcji () w punkcie określona jest jako granica: lim 0 Oznaczamy ją
Bardziej szczegółowoSzczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny dla klasy I gimnazjum
Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny dla klasy I gimnazjum POZIOMY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH: K konieczny ocena dopuszczająca DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA pojęcie liczby naturalnej, całkowitej,
Bardziej szczegółowoĆwiczenia Skopiować do swojego folderu plik cwiczenia-kl.ii.xls, a następnie zmienić jego nazwę na imię i nazwisko ucznia
Temat 23 : Poznajemy podstawy pracy w programie Excel. 1. Arkusz kalkulacyjny to: program przeznaczony do wykonywania różnego rodzaju obliczeń oraz prezentowania i analizowania ich wyników, utworzony (w
Bardziej szczegółowoWSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH
WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH Dobrze przygotowane sprawozdanie powinno zawierać następujące elementy: 1. Krótki wstęp - maksymalnie pół strony. W krótki i zwięzły
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY VII
KRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY VII Na ocenę dopuszczającą uczeń powinien : Na ocenę dostateczną uczeń powinien: Na ocenę dobrą uczeń powinie: Na ocenę bardzo dobrą uczeń powinien: Na ocenę celującą
Bardziej szczegółowoO 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego
msg M 7-1 - Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, moment sił, moment bezwładności, dynamiczne równania ruchu wahadła fizycznego,
Bardziej szczegółowoDopuszczający. Opracowanie: mgr Michał Wolak 2
Dopuszczający zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie porównywać liczby wymierne proste przypadki umie zaznaczać liczbę wymierną na
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE KLASA I GIMNAZJUM
WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE KLASA I GIMNAZJUM OCENA DOPUSZCZAJĄCA pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej, pojęcia: rozwinięcie dziesiętne skończone, nieskończone, okres, algorytm zaokrąglania
Bardziej szczegółowoSZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI KLASA I 2015/2016
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI KLASA I 2015/2016 Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: (Liczby i działania) zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej
Bardziej szczegółowoKLASA I LICZBY dopuszczający dostateczny
KLASA I LICZBY 1) zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej, 2) rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne, 3) umie porównywać liczby wymierne, 4) umie zaznaczać liczbę wymierną na
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA I KLASY GIMNAZJUM
WYMAGANIA Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA I KLASY GIMNAZJUM OPRACOWANO NA PODSTAWIE PLANU REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI Matematyka 1 Podręcznik do gimnazjum Nowa wersja, praca zbiorowa
Bardziej szczegółowoKARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU
Uniwersytet Rzeszowski WYDZIAŁ KIERUNEK Matematyczno-Przyrodniczy Fizyka techniczna SPECJALNOŚĆ RODZAJ STUDIÓW stacjonarne, studia pierwszego stopnia KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU WG PLANU
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i utomatyki 1. Wstęp st. stacjonarne I st. inżynierskie, Energetyka Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki Ćwiczenie nr 2 OBWODY NIELINIOWE PRĄDU
Bardziej szczegółowo35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2
Włodzimierz Wolczyński Załamanie światła 35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2 ZAŁAMANIE ŚWIATŁA. SOCZEWKI sin sin Gdy v 1 > v 2, więc gdy n 2 >n 1, czyli gdy światło wchodzi do ośrodka gęstszego optycznie,
Bardziej szczegółowoDZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA
DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie porównywać liczby wymierne umie zaznaczać liczbę wymierną na osi
Bardziej szczegółowoFUNKCJA WYMIERNA. Poziom podstawowy
FUNKCJA WYMIERNA Poziom podstawowy Zadanie Wykonaj działania i podaj niezbędne założenia: a+ a) + ; ( pkt.) a+ a a b) + + ; ( pkt.) + m m m c) :. ( pkt.) m m+ Zadanie ( pkt.) Oblicz wartość liczbową wyrażenia
Bardziej szczegółowoTEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA 14 20. 1. Liczby 1-2. 2. Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych. 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 1-2
TEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA 14 20 LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH 1. Liczby 1-2 2. Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 1 1-2 WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE I GIMNAZJUM
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE I GIMNAZJUM OCENA DOPUSZCZAJĄCA I DZIAŁ; LICZBY I DZIAŁANIA zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby
Bardziej szczegółowoĆw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych
Wydział: EAIiE Kierunek: Imię i nazwisko (e mail): Rok:. (200/20) Grupa: Zespół: Data wykonania: Zaliczenie: Podpis prowadzącego: Uwagi: LABORATORIUM METROLOGII Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE - MATEMATYKA KLASA I GIMNAZJUM
WYMAGANIA EDUKACYJNE - MATEMATYKA KLASA I GIMNAZJUM na rok szkolny 2014/2015 Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny: (na każdą wyższą ocenę obowiązują również wiadomości na oceny niższe oraz wiadomości
Bardziej szczegółowoPodstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych
Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych Dr inż. Marcin Zieliński I Pracownia Fizyczna dla Biotechnologii, wtorek 8:00-10:45 Konsultacje Zakład Fizyki Jądrowej
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I GIMNAZJUM Małgorzata Janik
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I GIMNAZJUM Małgorzata Janik DOPUSZCZAJĄCY DOSTATECZNY DOBRY BARDZO DOBRY LICZBY I DZIAŁANIA zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej. rozumie rozszerzenie
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny
Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) Wprowadzenie Wartość współczynnika sztywności użytej można wyznaczyć z dużą dokładnością metodą statyczną. W tym celu należy zawiesić pionowo
Bardziej szczegółowoZajęcia wprowadzające W-1 termin I temat: Sposób zapisu wyników pomiarów
wielkość mierzona wartość wielkości jednostka miary pomiar wzorce miary wynik pomiaru niedokładność pomiaru Zajęcia wprowadzające W-1 termin I temat: Sposób zapisu wyników pomiarów 1. Pojęcia podstawowe
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY TRZECIEJ NA ROK SZKOLNY 2011/2012 DO PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM LICZBY, WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE umie obliczyć potęgę o wykładniku naturalnym; umie obliczyć
Bardziej szczegółowoautor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 33 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1. ZWIERCIADŁA
autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 33 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1. ZWIERCIADŁA Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania TEST JEDNOKROTNEGO WYBORU
Bardziej szczegółowoKlasa I: DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA
Klasa I: DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA Lekcja organizacyjna. Zapoznanie uczniów z wymaganiami edukacyjnymi i PSO. Liczby. Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych Zaokrąglanie. Szacowanie wyników. Dodawanie
Bardziej szczegółowoPlan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł
Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł Lp. Temat Kształcone umiejętności 1 Zasady pracy na lekcjach matematyki. Dział I. LICZBY
Bardziej szczegółowoocena dopuszczająca ( K)
Szczegółowe wymaganiach edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie I na podstawie programu nauczania Matematyka z plusem ocena
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE PIERWSZEJ Z PODZIAŁEM NA POZIOMY W ODNIESIENIU DO DZIAŁÓW NAUCZANIA
Poziomy wymagań edukacyjnych : KONIECZNY (K) - OCENA DOPUSZCZAJĄCA, PODSTAWOWY( P) - OCENA DOSTATECZNA, ROZSZERZAJĄCY(R) - OCENA DOBRA, DOPEŁNIAJĄCY (D) - OCENA BARDZO DOBRA WYKRACZAJACY(W) OCENA CELUJĄCA.
Bardziej szczegółowoPOZIOM WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKA KLASA I
POZIOM WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKA KLASA I POZIOMY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH: K - konieczny ocena dopuszczająca P - podstawowy ocena dostateczna R - rozszerzający ocena dobra D - dopełniający
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne klasa pierwsza.
Wymagania edukacyjne klasa pierwsza. TEMAT WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ 1. LICZBY I DZIAŁANIA Liczby Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników Dodawanie
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej
Doświadczalne wyznaczanie (sprężystości) sprężyn i zastępczej Statyczna metoda wyznaczania. Wprowadzenie Wartość użytej można wyznaczyć z dużą dokładnością metodą statyczną. W tym celu należy zawiesić
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WG PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM" w roku szkolnym 2015/2016
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WG PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM" w roku szkolnym 2015/2016 Litery w nawiasach oznaczają kolejno: K - ocena dopuszczająca P - ocena dostateczna
Bardziej szczegółowoSPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA
Agnieszka Głąbała Karol Góralczyk Wrocław 5 listopada 008r. SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ SPRAWOZDANIE z Ćwiczenia 88 1.Temat i cel ćwiczenia: Celem niniejszego ćwiczenia
Bardziej szczegółowoPLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA I KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna:
Ewa Koralewska LP... OGÓLNA PODSTA- WA PROGRA MOWA b c PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA I KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem TEMATYKA LEKCJI LICZBA GODZIN Lekcja organizacyjna. Liczby.
Bardziej szczegółowoDZIAŁ I: LICZBY I DZIAŁANIA Ocena dostateczna. Ocena dobra. Ocena bardzo dobra (1+2) (1+2+3+4) Uczeń: (1+2+3) Uczeń: określone warunki
MATEMATYKA KLASA I I PÓŁROCZE -wyróżnia liczby naturalne, całkowite, wymierne -zna kolejność wykonywania działań -rozumie poszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne -porównuje liczby wymierne -zaznacza
Bardziej szczegółowoTEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA 14 20. 1. Liczby 1-2. 2. Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych. 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 1-2
TEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA 14 0 LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH 1. Liczby 1-. Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 4. Dodawanie i odejmowanie liczb dodatnich 1 1-
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE I GIMNAZJUM
WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE I GIMNAZJUM OCENA ŚRÓDROCZNA: NIEDOSTATECZNY ocenę niedostateczny otrzymuje uczeń, który
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VII
Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VII Szkoły Podstawowej nr 100 w Krakowie Na podstawie programu Matematyka z plusem Na ocenę dopuszczającą Uczeń: rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby
Bardziej szczegółowoKRYTERIA WYMAGAŃ Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY
1 KRYTERIA WYMAGAŃ Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE OCENY KLASA I LICZBY I DZIAŁANIA zna pojęcie liczby naturalnej, całkowitej, wymiernej rozumie rozszerzenie osi liczbowej na liczby ujemne umie porównywać
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I POZIOMY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH: K - konieczny ocena dopuszczająca (2) P - podstawowy ocena dostateczna (3) R - rozszerzający ocena dobra (4) D - dopełniający ocena
Bardziej szczegółowo