Powstanie Unii Europejskiej Na posiedzeniu Rady

Transkrypt

1

2 Powstanie Unii Europejskiej Na posiedzeniu Rady Europejskiej w czerwcu 1989 r. w Madrycie postanowiono zwołać konferencję rządów państw członkowskich w celu utworzenia unii Gospodarczej i monetarnej. Ponieważ równocześnie na scenie europejskiej pojawiły się nowe problemy polityczne, na posiedzeniu Rady Europy w Dublinie w czerwcu 1990 r. postanowiono wzmocnić współpracę w zakresie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zwołać w tym celu konferencję rządową w sprawie Unii Politycznej. Obie konferencje rządowe zostały otwarte zgodnie z decyzją posiedzenia Rady Europejskiej odbywającego się w Rzymie w dniach 14 i 15 grudnia 1990 r. Opracowane na obu konferencjach projekty zostały następnie połączone w jeden projekt Traktatu o unii Europejskiej na posiedzeniu Rady Europejskiej, które odbywało się 9 i 10 grudnia 1991 r. Maastricht. Został on podpisany przez dwanaście krajów członkowskich Wspólnot w dniu 7 lutego 1992 r. w Maastricht. Droga do wejścia w życie Traktatu o Unii Europejskiej nie okazała się jednak łatwa. Według artykułu R podlegał on ratyfikacji przez wszystkie umawiające się strony zgodnie z ich wymogami konstytucyjnymi, a miał wejść w życie z dniem 1 stycznia 1993 r., o ile zostaną złożone wszystkie dokumenty ratyfikacyjne, a jeśli to nie nastąpi, to pierwszego dnia miesiąca następującego po złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego przez ostatnie państwo sygnatariusza. Konstytucje Danii i Irlandii przewidywały w tej sprawie obowiązkowe referendum. Referendum w Danii z 2 czerwca 1992 r. dało wynik negatywny i dlatego Rada Europejska przyjęła na posiedzeniu w Edynburgu w grudniu 1992 r. specjalne uregulowanie dla Danii dotyczące 2

3 obywatelstwa Unii Europejskiej, Unii Gospodarczej i Walutowej oraz polityki bezpieczeństwa. Wreszcie w RFN czekano na wynik orzeczenia Federalnego Trybunału Konstytucyjnego o zgodności Traktatu Unii z Konstytucją. Ostatecznie Traktat wszedł w życie 1 listopada 1993 r. Traktat z Maastricht jest umową międzynarodową obejmującą preambułę i artykuły od A do S zgrupowane w siedem tytułów. - Tytuł I to postanowienia wspólne - Tytuł II obejmuje art. G, zawierający postanowienia dotyczące zmiany Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą ze względu na ustanowienie Wspólnoty Europejskiej. Traktat o Wspólnocie Europejskiej obejmuje obecnie 314 artykułów. Założenia planowanej reformy instytucjonalnej nie zostały w pełni zrealizowane. Zwłaszcza, nie osiągnięto porozumienia w dwóch ważnych kwestiach: składu Komisji oraz systemu większości kwalifikowanej w Radzie. Przede wszystkim ustalono wyraźne zasady, na których opiera się Unia, a więc zasady wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych swobód i rządów prawa. W związku z tym przewidziano możliwość zawieszenia w pewnych prawach państwa członkowskiego naruszającego te zasady. Zakresem działania filaru trzeciego Unii objęto Umowę z Schengen. Wprowadzone postanowienia dotyczące ścisłej współpracy zarówno na szczeblu Wspólnoty, jak na szczeblu Unii Europejskiej, co ma duże znaczenie zwłaszcza w zakresie filaru trzeciego, któremu dano nową nazwę (Współpraca Policyjna i Sądowa). W ramach filaru trzeciego znacznie zwiększył się zakres Jurysdykcji Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Został poszerzony zakres podejmowania decyzji większością kwalifikowaną w zakresie filaru drugiego Unii Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Jakkolwiek w samym Traktacie o Unii Europejskiej nie rozstrzygnięto definitywnie sprawy włączenia Unii Zachodnioeuropejskiej do Unii Europejskiej pozostawiając tę sprawę do decyzji Rady Europejskiej. 3

4 Ciekawe postacie UE Konrad Adenauer (ur zm.1967) został pierwszym kanclerzem Niemiec po wojnie, był współtwórcą idei zjednoczenia Europy i wielkim rzecznikiem powojennego pojednania Niemiec i Francji, Sprawił, że Niemcy odbudowały się gospodarczo oraz zintegrowały z Europą Zachodnią, dzięki przyjęciu planu Marschalla i członkostwa w EWG oraz NATO. Winston Churchill (ur.1874-zm.1965) był brytyjskim politykiem, który jako jeden z pierwszych popierał ideę zjednoczonej Europy. Wzywał do powołania Stanów Zjednoczonych Europy. W czasie przemówienia w Zurychu w 1946r. użył terminu żelazna kurtyna, który oznaczał linie podziału Europy na blok wschodni i zachodni. Etienne Davignon (ur.1932) był belgijskim politykiem i finansistą. Sprawił, że umocniła się pozycja Komisji Europejskiej. Charles de Gaulle (ur.1890-zm.1970) był prezydentem Francji w latach Był za tym, żeby ograniczyć rolę USA na kontynencie. 4

5 Jacques Lucien Delors (ur.1925) był przewodniczącym Komisji Europejskiej w latach Jeden z twórców pomysłu ścisłej integracji Europy i wzmocnił jej rolę. Członek Parlamentu Europejskiego w latach Gdy już objął stanowisko przewodniczącego stworzył tzw. Pakiet Delorsa. Starał się o hojne dotacje z Unii dla uboższych krajów Alcide de Gasperi (ur.1881-zm.1954) był włoskim politykiem i premierem oraz jednym z założycieli Rady Europy i Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS). Walter Hallstein (ur.1901-zm.1982)- był niemieckim politykiem, pierwszy przewodniczący Komisji Europejskiej w latach , stworzył doktrynę Hallsteina, Założyciel Wspólnot Europejskich i struktur unijnych. Twórca wizerunku i głównych nurtów politycznych dzisiejszej UE. Helmut Kohl (ur.1930) był kanclerzem Niemiec w latach Popierał Adenauera w kwestii zjednoczenia Europy oraz w tym, żeby jak najszybciej poszerzyć Unię o kraje: Polski, Czech i Węgier. 5

6 Francois Mitterrrand (ur.1916-zm.1996) był prezydentem Francji w latach Był zwolennikiem zjednoczenia europy. Rzecznik EWG i unii politycznej, walutowej i gospodarczej. Robert Schuman (ur.1886-zm.1963) był premierem francuskim, chciał pojednać Francję i Niemcy poprzez połączenie właśnie tych państw silnymi więzami gospodarczymi, politycznymi i społecznymi, był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego w latach , stworzył swój plan, który był pierwszym w całości zrealizowanym projektem zjednoczenia Europy, popierał projekt Europejskiej Wspólnoty Obronnej, który później jednak został odrzucony, swoje pomysły polityczne opisał i przedstawił w książce pt. Pour I Europe. Jean Monnet (ur.1888-zm.1979) był francuskim politykiem, ekonomistą i dyplomatą, był architektem wspólnot europejskich oraz współtwórca planu Schumana, zainicjował i stworzył Komitet dla Zjednoczenia Państw Europy, którego był przewodniczącym do 1975r., jeden z autorów powołania EWWiS, był pierwszym przewodniczącym jej organu wykonawczego- Wysokiej Władzy, w 1976r. otrzymał tytuł Obywatela Europy za swoje wielkie zasługi. 6

7 Paul- Henri Spaak (ur.1899-zm.1972) był belgijskim premierem, był przewodniczącym Zgromadzenia Ogólnego Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz sekretarzem generalnym NATO, przewodniczył roboczej komisji opracowującej raport, który dotyczył stworzenia podstaw wspólnego rynku europejskiego, przewodniczył także pierwszej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jeden z twórców EWWiS. Altiero Spinelli (ur.1907-zm.1986) był włoskim politykiem, był członkiem Komisji Europejskiej, a odpowiadał za politykę przemysłową, eurodeputowany do Parlamentu Europejskiego oraz współzałożyciel Klubu Krokodyla. Margaret Thatcher (ur.1925) była premierem Wielkiej Brytanii w latach ,była zwolenniczką ograniczonej integracji europejskiej, dążyła do rozwoju Wielkiej Brytanii w EWG traktując to jako szansę na wzmocnienie wolnego handlu w Europie, w imieniu brytyjskiego rządu w połowie lat osiemdziesiątych zgodziła się na pogłębienie integracji oraz na uchwalenie Jednolitego Aktu Europejskiego, nadal sprzeciwia się ścisłej integracji, a zwłaszcza unii gospodarczowalutowej, w 1992r. otrzymała miejsce w Izbie Lordów oraz tytuł szlachecki. 7

8 Aktualnosci szkolne r. Mikołajki Osoby których ubiór zawierał element stroju mikołaja były zwolnione z pytania i Gimnazjaliści brali udział w zajęciach pokazowo-warsztatowych prowadzonych przez pracowników naukowych Zakładu Mikrobiologii Rolniczej r. Klasy II i IIIa gimnazjum wyjechały do Warszawy na spektakl FACE w języku angielskim. 13 i r. Kiermasz zorganizowany przez Klub Europejski Gwardia. Dochód ze sprzedaży przysmaków został przeznaczony na puławskie hospicjum r. Spotkanie opłatkowe w klasach Uczniowie szkoły wraz z wychowawcami składali sobie życzenia dzieląc się opłatkiem. Spożywali przygotowane potrawy wigilijne i śpiewali kolędy r. Zimowisko szkole w Poroninie. Grupa uczniów wypoczywała w górach. Całe dnie spędzali na stokach, szlifowali naukę jazdy na nartach i snowboardzie. Wszyscy wrócili zadowoleni i już myślą o kolejnym zimowisku r. Spotkanie z prof. Zbigniewem Zalewskim który w latach pełnił funkcję europosła z okręgu lubelskiego. Profesor przybliżył nam sprawy Unii Europejskiej r. Kiermasz ciast zorganizowany przez szkolny wolontariat, wszystkie pieniądze ze sprzedaży ciast zostaną przekazane na Dom Samotnej Matki. 8

9 Traktat Lizbonski W ciągu minionego pięćdziesięciolecia zmieniła się Europa i zmienił się świat... We współczesnym, objętym globalizacją i ulegającym ciągłym zmianom świecie Unia musi stawiać czoła nowym wyzwaniom. Europa XXI wieku musi zmierzyć się z problemami związanymi z takimi kwestiami, jak globalizacja gospodarki, rozwój demograficzny, zmiany klimatu, dostawy energii czy też niespotykane dotychczas zagrożenia dla bezpieczeństwa. Państwa członkowskie nie są w stanie samodzielnie sprostać wszystkim tym nowym wyzwaniom wyzwaniom, które nie znają granic. Jedynym lekarstwem na tego rodzaju problemy i niepewność obywateli co do przyszłości może być podjęcie wspólnych wysiłków w skali europejskiej. Aby podołać temu zadaniu, Europa musi być nowoczesna. Musi mieć do dyspozycji skuteczne i spójne narzędzia, dostosowane zarówno do wymogów funkcjonowania Unii, której liczba państw członkowskich wzrosła w stosunkowo krótkim czasie z 15 do 27, jak i do ciągłych zmian charakteryzujących współczesny świat. Trzeba zatem zreformować zasady współpracy zapisane w traktatach. To właśnie ma na celu traktat podpisany 13 grudnia 2007 r. w Lizbonie. Uwzględniając zmiany polityczne, gospodarcze i społeczne, a także mając na uwadze oczekiwania Europejczyków, szefowie państw i rządów osiągnęli porozumienie w sprawie nowych zasad decydujących o zakresie działalności Unii w przyszłości oraz formach, jakie działalność ta może przybierać. 9

10 Traktat lizboński zmienia strukturę i sposób funkcjonowania instytucji europejskich, wzmacnia legitymację demokratyczną Unii Europejskiej oraz utrwala wartości podstawowe. Traktat lizboński jest owocem negocjacji państw członkowskich zgromadzonych na konferencji międzyrządowej. W pracach konferencji uczestniczyła Komisja i Parlament Europejski. Traktat musiał zostać ratyfikowany przez każde z 27 państw członkowskich. Procedura ratyfikacji zależała od systemu konstytucyjnego danego kraju. Najważniejsze decyzje podjęte na szczycie i zawarte w traktacie to: * zmniejszenie liczby komisarzy europejskich do 18 (mimo, że jest 27 państw członkowskich) * zwiększenie liczby eurodeputowanych dla Włoch * decyzje unijne od 2014 będą podejmowane za pomocą tzw. podwójnej większości, zamiast zgody wszystkich państw członkowskich * od 2009 Parlament Europejski będzie miał maksymalnie 750 członków (poprzednio 785) 10

11 * pośrednia inicjatywa ustawodawcza obywateli wymagać będzie zebrania 1 miliona głosów w danej sprawie * niewygasalność tzw. kompromisu z Janiny * przyznanie Polsce stałego rzecznika generalnego w Europejskim Trybunale Sprawiedliwości * wprowadzenie stanowiska wysokiego przedstawiciela Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa * wprowadzenie stanowiska Przewodniczącego Rady Europejskiej * Karta Praw Podstawowych * Solidarność energetyczna Ratyfikacja traktatu lizbońskiego W nastepnym numerze: 1. Korzyści i straty po wejściu do UE 2. Międzynarodowe Organizacje Gospodarcze 3. Co to jest prawo międzynarodowe 4. Jednolity rynek Unii Europejskiej 5. Wady i zalety wprowadzenia w Polsce eurowaluty 6. Praca w Unii Europejskiej 7. Polskie przewodnictwo w Unii Europejskiej 11

12 Rozrywka Stopka redakcyjna: Redaktor Naczelny: Grzegorz Kania Artykuły: Aleksandra Korpysa, Aleksandra Zuckerman, Maciej Wójcik, Jakub Sadzikowski Pomoc w przygotowaniu: Pan Tomasz Jakubowski, Pan Paweł Massalski