PRZYKŁADOWE PYTANIA KONTROLNE

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "PRZYKŁADOWE PYTANIA KONTROLNE"

Transkrypt

1 CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA W trakcie sprawdzania wiedzy o ten sam problem można zapytać się na różne sposoby. Weźmy proste zdanie: Ala ma kota. W ramach edukacji młodszoszkolnej można zadać pytania: 1. Kto ma kota? 2. Co ma Ala? Na dalszym etapie edukacji podstawowej można się już zapytać: 3. Jakie mamy w tym zdaniu rzeczowniki? 4. Jakie mamy w tym zdaniu czasowniki? Na kolejnym etapie można się jeszcze zapytać: 5. Który wyraz jest podmiotem? 6. Który wyraz jest orzeczeniem? Powyższe pytania nie wyczerpują wszystkich możliwości, jeżeli chodzi o zadanie pytań do samego zdania. Możemy też zadać pytania powiązane z analizowanym zdaniem np.: 7. Jakiej rasy jest to kot? 8. Skąd Ala ma tego kota? 9. Jak jest stosunek rodziców Ali do jej kota? Każde z powyższych pytań można zadać na wiele sposobów. Przykładowo pytania 5 i 6 można zadać w postaci: Jakie znacz części mowy? Które z nich występują w analizowanym zdaniu? Zapisanie wszystkich pytań, nawet do tak prostego zdania, jest trudne. Definicje i prawa w fizyce zapisywane są bardziej złożonymi zdaniami. Z tego powodu podanie wszystkich pytań do nich jest jeszcze trudniejsze. Kolejna trudność, to nauczyć się tych wszystkich pytań i odpowiedzi. Jeżeli ktoś zdoła tego dokonać, to zdobędzie wiedzę encyklopedyczną. Niestety każde nowe pytanie, nawet na stary temat, będzie wymagało kolejnego wysiłku włożonego w zapamiętanie pytania i odpowiedzi. Receptą na to jest poddanie posiadanego stanu wiedzy analizie w celu wyodrębnienia kluczowych pojęć a następnie ustalenia związków między tymi pojęciami. Ten sposób uczenia się wymaga znacznie mniejszego nakładu pracy na opanowanie rozległego materiału. Poniższe zestawienie pytań do ćwiczeń laboratoryjnych ma w tym pomóc.

2 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI W ramach zaliczenia wstępu do każdego z ćwiczeń laboratoryjnych mogą pojawić się niżej wymienione pytania. Jaki jest temat ćwiczenia? Jakie cele są realizowane w ćwiczeniu? Czy realizacja celów ćwiczenia jest powiązana ze sobą, czy niezależna? Jakie wielkości są mierzone i jakimi metodami (bezpośrednia, pośrednia - która)? Które pomiary z pośród wszystkich zalecanych należy wykonać, by zrealizować pierwszy (drugi,...) cel ćwiczenia? Z których pomiarów można zrezygnować, by nadal móc zrealizować cel ćwiczenia? Jaką metodą (bezpośrednią, pośrednią - którą) wyznaczane są w ćwiczeniu poszukiwane wielkości? Jak wykazać, że relacja, którą badamy w ćwiczeniu jest spełniona? Jakie wielkości wyznaczamy z charakterystyki? Jakie są założenia i cechy aproksymacji liniowej metodą Gaussa? Jakie wnioski można wyciągnąć z analizy rozkładu punktów pomiarowych względem wykresu funkcji, która przybliża ich przebieg? Czym jest niepewność pomiaru, a czym błąd pomiaru? Jak oszacować wartości niepewności narzędzi pomiarowych użytych w ćwiczeniu? Jak wyznacza się niepewność rozszerzoną? Jak wyznacza się niepewność względną? Jak wyznacza się niepewność standardową złożoną? Jak przelicza się niepewność maksymalną na niepewność standardową? Jakie wnioski można wyciągnąć z porównania wartości różnicy między wartością największą i najmniejszą uzyskanymi z pomiarów a wartością niepewności rozszerzonej? Jakie wnioski można wyciągnąć z porównania wartości różnicy między wartością teoretyczną i wyznaczoną z pomiarów a wartością niepewności rozszerzonej? Jakie wnioski można wyciągnąć z porównania wartości niepewności względnej i wartości 0,12 (dla pomiarów) lub 0,10 (dla 30 i więcej pomiarów)? W związku z oparciem rachunku niepewności na rozkładzie statystycznym Gaussa przy każdym ćwiczeniu mogą się pojawić pytania charakterystyczne dla ćwiczenia 1. Z tego powodu zaleca się opracowanie ćwiczenia numer 1 przez wszystkich ćwiczących. W zamieszczonych poniżej przykładowych pytaniach i poleceniach do ćwiczeń laboratoryjnych wiele z problemów jest wspólnych dla kilku ćwiczeń.

3 Ćwiczenie 1 Rozkład normalny 1. Omówić, co opisuje rozkład dwumienny i jakie parametry posiada? 2. Omówić, co opisuje rozkład normalny i jakie parametry posiada? 3. Jakie są podobieństwa i różnice między rozkładami: dwumiennym, normalnym i Gaussa? 4. W jakich przypadkach możemy stosować rozkład Gaussa? 5. Jakie są podobieństwa i różnice między średnią arytmetyczną i średnią geometryczną? 6. Jakie są podobieństwa i różnice między niepewnością standardową i odchyleniem średnim kwadratowym? 7. Podać wzór oraz definicję niepewności standardowej wartości średniej. 8. Podać wzór oraz definicję oraz niepewności standardowej pojedynczego pomiaru. 9. Podać wzór oraz definicję wartości średniej. 10. Omówić jak wyznaczane są pomocnicze punkty metodą Simpsona? 11. Dlaczego do przeprowadzenia krzywej przybliżającej przebieg funkcji rozkładu Gaussa wyznaczamy punkty pomocnicze metodą Simpsona? 12. Co trzeba sprawdzić by wnioskować, że dana próba podlega rozkładowi Gaussa? 13. Omówić, w jaki sposób doboru elementów z całej populacji, które są poddane badaniu, wpływa na wynik? 14. Omówić, co przedstawia rozkład Gaussa i jakie parametry można z niego odczytać? 15. Czym jest przestrzeń zdarzeń elementarnych i zdarzenie elementarne w tym ćwiczeniu? 16. Czym jest przestrzeń zdarzeń losowych i zdarzenie losowe w tym ćwiczeniu? 17. Omówić, jaka jest matematyczno-statystyczna interpretacja krzywej Gaussa? 18. Podać wzory krzywej rozkładu Gaussa i jej parametrów? 19. Wyjaśnić, co oznacza symbol σ i jaki ma związek z wykresem Gaussa i pomiarami? 20. Podać, jaki poziom ufności jest przypisany przedziałom ufności: (x± σ), (x±2σ) oraz (x±3σ). 21. Podać, jakim przedziałom ufności (x±...σ) odpowiadają prawdopodobieństwa: 68,26%, 95,45% oraz 99,73%. 22. Omówić jak zmienia się kształt krzywej Gaussa wraz ze zmianą wartości odchylenia standardowego oraz wartości średniej..

4 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 2 Wyznaczenie gęstości ciał stałych i cieczy metodą piknometryczną Omówić technikę wykonywania pomiarów. Zdefiniować pojęcia gęstości ciała, masy, ciężaru. W jaki sposób gęstość ciał zależy od temperatury. Wykazać potrzebę zastosowania piknometru w ćwiczeniu.

5 Ćwiczenie 3 Wyznaczanie siły Coriolisa Zdefiniować pojęcie siły Coriolisa. Wyprowadzić wzór na siłę Coriolisa. Podać przykłady występowania siły Coriolisa.

6 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 4 Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego 1. Zdefiniować pojęcie inercjalny układ odniesienia, podać przykład. 2. Zdefiniować pojęcie nieinercjalny układ odniesienia, podać przykład. 3. Zdefiniować pojęcia drgania i drgania harmonicznego, podać przykłady. 4. Omówić znane rodzaje drgań, podać przykłady. 5. Zapisać równanie drgania harmonicznego nietłumionego w przestrzeni jednowymiarowej. 6. Zdefiniować pojęcia prędkości kątowej i przyspieszenia kątowego. 7. Zdefiniować moment bezwładności i podać sposób teoretycznego wyznaczania dla ciała sztywnego. 8. Omówić zasadę zachowania energii. 9. Omówić zasadę zachowania pędu. 10. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. 11. Omówić rodzaje wahadeł: fizyczne, rewersyjne, matematyczne, balistyczne, sprzężone. 12. Zdefiniować pojęcie długości zredukowanej wahadła fizycznego, wyprowadzić wzór. 13. Omówić metody wyznaczania przyspieszenia ziemskiego. 14. Omówić relacje między pojęciami przyspieszenie ziemskie, przyspieszenie grawitacyjne, przyspieszenie odśrodkowe, przyspieszenie dośrodkowe. 15. Omówić zależność przyspieszenia ziemskiego: od szerokości geograficznej, długości geograficznej, wysokości nad poziom morza, od głębokości studni pomiarowej. 16. Czy można osiągnąć cel ćwiczenia badając okresy drgań przy zawieszeniu wahadła tylko na jednej osi oraz zmianie położenia soczewki co 1 cm?

7 Ćwiczenie 5 Badanie drgań układu dwóch sprzężonych wahadeł 1. Zdefiniować i podać przykład inercjalnego układu odniesienia. 2. Zdefiniować i podać przykład nieinercjalnego układu odniesienia. 3. Zdefiniować pojęcie drgania, podać rodzaje drgań i przykłady układów fizycznych, które je realizują. 4. Zapisać równanie drgań harmonicznych w przestrzeni jednowymiarowej. 5. Zdefiniować prędkość kątową i przyspieszenie kątowe. 6. Zdefiniować moment bezwładności i podać sposób teoretycznego wyznaczania dla ciał sztywnego. 7. Omówić zasadę zachowania energii. 8. Omówić zasadę zachowania pędu. 9. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. 10. Zdefiniować rodzaje wahadeł: fizyczne, rewersyjne, matematyczne, sprzężone. Omówić ich wzajemne relacje, wyprowadzić wzory na okres drgań. 11. Zdefiniować długość zredukowaną wahadła fizycznego, wyprowadzić wzór. 12. Zdefiniować masę zredukowaną wahadła fizycznego, wyprowadzić wzór. 13. Podać rodzaje drgań wahadeł sprzężonych, sposoby wzbudzenia, relacje miedzy parametrami drgań. 14. Podać zależność wiążącą okres drgań wahadła matematycznego i przyspieszenie ziemskie. 15. Co nazywamy dudnieniami i jakie warunki muszą być spełnione, aby one wystąpiły? 16. Co nazywamy drganiem harmonicznym nietłumionymi? 17. Co nazywamy drganiem harmonicznym tłumionymi? 18. Jak zmienia się częstotliwość dudnień przy skracaniu długości ramion wahadeł? 19. Jak zmienia się częstotliwość dudnień przy skracaniu odległości od osi obrotu do punktów sprzężenia? 20. Co nazywamy stałą sprężyny? 21. Jakie pomiary i obliczenia muszą być wykonane, by wyznaczyć stałą sprężystości sprężyny w tym ćwiczeniu?

8 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 6 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali stojącej 1. Mówić warunki tworzenia fali stojącej, wyprowadzić jej równanie. 2. Zdefiniować pojęcia: amplituda, węzeł, strzałka, odbicie, długość fali. 3. Zdefiniować pojęcie gęstości ciała, podać jego związki z masą i ciężarem oraz zależność od temperatury. 4. Omówić metody wyznaczenia prędkości dźwięku w ośrodku gazowym. 5. Omówić zależność prędkości dźwięku w powietrzu od gęstości i temperatury ośrodka. 6. Omówić wpływ częstości drgania na prędkość propagacji. 7. Omówić wpływ długości fali na jej częstość. 8. Zdefiniować pojęcie drgania, podać rodzaje drgań i przykłady układów fizycznych, które je realizują. 9. Zapisać równanie drgań harmonicznych w przestrzeni jednowymiarowej. 10. Zapisać równanie fali harmonicznej w przestrzeni jednowymiarowej. 11. Wyprowadzić równanie fali stojącej w przestrzeni jednowymiarowej. 12. Zdefiniować pojęcie fali, podać rodzaje fal i przykłady układów fizycznych, które je realizują. 13. Dzięki jakiej właściwości ośrodka możliwa jest propagacja fali mechanicznej? 14. Zdefiniować prędkość kątową, częstość kołową i częstotliwość. 15. Podać związek pomiędzy długością fali a częstotliwością drgań. 16. Scharakteryzować fale podłużne i poprzeczne. Jakim rodzajem fali jest dźwięk? 17. Co nazywamy falą kulistą? 18. Od czego uzależniona jest prędkość dźwięku w ośrodku?

9 Ćwiczenie 7 Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą przepływu kapilarnego Zdefiniować lepkość cieczy, podać jej zależność od temperatury i gęstości. Podać warunki laminarność przepływu cieczy. Podać metody wyznaczania współczynnika lepkości cieczy. Omówić prawo Stokesa sformułowanie, wzór, warunki stosowania. Zdefiniować gęstości ciała, podać związki z masą i ciężarem, podać zależność od temperatury.

10 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 8 Wyznaczenie współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa 1. Zdefiniować lepkość cieczy, podać jej zależność od temperatury i gęstości. 2. Podać warunki laminarność przepływu cieczy. 3. Podać metody wyznaczania współczynnika lepkości cieczy. 4. Omówić prawo Stokesa sformułowanie, wzór, warunki stosowania. 5. Zdefiniować gęstości ciała, podać związki z masą i ciężarem, podać zależność od temperatury. 6. Co nazywamy siłami van der Waalsa (dokładnie, z podziałem)? 7. Podać jakie siły działają na kulkę podczas swobodnego przepływu (spadku) w słupie cieczy. 8. Czy siła Stokesa jest proporcjonalna do współczynnika lepkości? 9. Od czego jest zależna siła Stokesa? 10. Czy siła oporu jest proporcjonalna do prędkości ruchu ciała? 11. Jak się zmienia siła oporu lepkości cieczy wraz ze zmianą geometrii naczynia (np. promienia cylindra)? 12. Jak się zmienia siła oporu lepkości cieczy wraz ze zmianą geometrii ciała (np. średnicy) zanurzonego w cieczy? 13. Jak zmienia się współczynnik lepkości cieczy wraz ze zmianą gęstości ciała zanurzonego w niej?

11 Ćwiczenie 9 Wyznaczanie napięcia powierzchniowego za pomocą kapilary Zdefiniować zjawisko napięcia powierzchniowego. Zdefiniować zjawisko napięcia powierzchniowego. Zdefiniować pojęcie kapilary. Wyjaśnić, dlaczego możemy zaobserwować pływanie metalowych przedmiotów (np. szpilki) na powierzchni wody. Wyjaśnić, dlaczego możemy zaobserwować wznoszenie się powierzchni wody na ściankach naczynia. Omówić warunki powstawania menisku wklęsłego i wypukłego. Zdefiniować gęstości ciała oraz podać jego związki z masą, ciężarem, i temperaturą.

12 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 10 Wyznaczanie stosunku C p /C v dla powietrza metodą Clementa - Desormesa Scharakteryzować przemiany gazowe i zdefiniować pojęcie temperatury. Omówić podobieństwa i różnice między gazem doskonałym a gazem rzeczywistym. Zdefiniować ciepło właściwe gazu, podać związki pomiędzy ciepłami. Wyprowadzić zależność na ciepło w właściwe gazu w przemianie izobarycznej. Wyprowadzić zależność na ciepło w właściwe gazu w przemianie izochorycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany adiabatycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izobarycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izochorycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izotermicznej. Wyprowadzić równanie stanu gazu doskonałego w postaci: P c k T. Podać zasadę ekwipartycji energii. Omówić kinetyczno-molekularna teorię gazów. Zdefiniować gęstości ciała oraz podać jego związki z masą, ciężarem, i temperaturą.

13 Ćwiczenie 11 Pomiar ciepła molowego powietrza metodą rozładowania kondensatora Scharakteryzować przemiany gazowe i zdefiniować pojęcie temperatury. Omówić podobieństwa i różnice między gazem doskonałym a gazem rzeczywistym. Zdefiniować ciepło właściwe gazu, podać związki pomiędzy ciepłami. Wyprowadzić zależność na ciepło w właściwe gazu w przemianie izobarycznej. Wyprowadzić zależność na ciepło w właściwe gazu w przemianie izochorycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany adiabatycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izobarycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izochorycznej. Omówić I zasadę termodynamiki dla przemiany izotermicznej. Wyprowadzić równanie stanu gazu doskonałego w postaci: P c k T. Podać zasadę ekwipartycji energii. Omówić kinetyczno-molekularna teorię gazów. Zdefiniować gęstości ciała oraz podać jego związki z masą, ciężarem, i temperaturą. Wyprowadzić wzór na energię naładowanego kondensatora. Wyprowadzić wzór na czas rozładowania kondensatora. Omówić drgania relaksacyjne. Omówić prawa Kirchhoffa (pierwsze i drugie).

14 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 12 Wyznaczanie współczynnika przewodnictwa cieplnego ciał stałych metodą Christiansena Omówić podział ciał stałych ze względu na właściwości elektryczne. Zdefiniować przewodnictwo cieplne ciał. Omówić podobieństwa i różnice między przewodnictwem cieplnym i przewodnictwem elektrycznym. Zdefiniować gęstości ciała oraz podać jego związki z masą, ciężarem, i temperaturą.

15 Ćwiczenie 13 Pomiar rezystancji za pomocą mostka prądu stałego Omówić budowę i zasadę działania amperomierz oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania galwanometru oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania woltomierza oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić podział ciał stałych ze względu na właściwości elektryczne. Wyprowadzić warunek równowagi mostka prądu stałego. Omówić pierwsze prawo Kirchhoffa. Omówić drugie prawo Kirchhoffa.

16 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 14 Dobór dodatkowych rezystorów i boczników do galwanometru Omówić budowę i zasadę działania amperomierz oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania galwanometru oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania woltomierza oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić podział ciał stałych ze względu na właściwości elektryczne. Omówić pierwsze prawo Kirchhoffa, podać przykład. Omówić drugie prawo Kirchhoffa, podać przykład. Omówić prawo Biota-Savarta.

17 Ćwiczenie 15 Pomiar siły elektromotorycznej ogniwa i charakterystyka jego pracy 1. Omówić metodę kompensacyjną pomiaru siły elektromotorycznej. 2. Omówić metodę porównawczą pomiaru siły elektromotorycznej. 3. Omówić metodę pomiaru rezystancji wewnętrznej ogniwa. 4. Omówić metodę pomiaru SEM ogniwa. 5. Omówić zasadę działania kompensatora napięcia. 6. Omówić zasadę działania dzielnika napięcia. 7. Wyprowadzić warunek równowagi mostka prądu stałego. 8. Zdefiniować pojęcia siły elektromotorycznej i napięcia na zaciskach ogniwa. 9. Zdefiniować pojęcie rezystancji wewnętrznej ogniwa. 10. Wyprowadzić zastępczą SEM i zastępczą rezystancję dla połączenia równoległego ogniw. 11. Wyprowadzić zastępczą SEM i zastępczą rezystancję dla połączenia szeregowego ogniw. 12. Jaki spadek napięcia będzie na urządzeniu, którego rezystancja równa jest rezystancji wewnętrznej ogniwa o sile elektromotorycznej równej 12V? 13. Czym jest charakterystyka pracy ogniwa, jakie parametry ogniwa można z niej odczytać? 14. Omówić pierwsze prawo Kirchhoffa, podać przykład. 15. Omówić drugie prawo Kirchhoffa, podać przykład. 16. Podać prawo Ohma w postaci różniczkowej.

18 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 16 Wyznaczenie czułości galwanometru Omówić budowę i zasadę działania amperomierz oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania galwanometru oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić budowę i zasadę działania woltomierza oraz uwarunkowania zastosowania, zdefiniować jego czułość. Omówić prawo Biota-Savarta. Zdefiniować moment siły skręcającej. Omówić warunek równowagi momentów sił działających na wskazówkę miernika.

19 Ćwiczenie 17 Cechowanie termopary 1. Omówić budowę, zasadę działania i technikę pomiaru termoparą. 2. Omówić warunki stosowania termopar, podać przykłady. 3. Podać przykłady stopów używanych do konstrukcji termopar i ich cechy pod kątem zastosowań w termodetekcji. 4. Dlaczego termopary nie są stosowane jako źródła prądu? 5. Zdefiniować konduktywności półprzewodnika, omówić zależność od temperatury. 6. Omówić mechanizm powstawania napięcia kontaktowego dwóch metali. 7. Sformułować prawo trzeciego metalu, omówić przykładowe zastosowanie. 8. Omówić zjawisko Seebecka. 9. Omówić prawo Volty. 10. Wyjaśnić mechanizm powstawania siły termoelektrycznej. 11. Co nazywamy współczynnikiem termoelektrycznym termopary? 12. Podać przykłady elementów mierzących temperatury i krótko opisać zasady ich działania. 13. Podać treść zerowej zasady termodynamiki. 14. Omówić sposób wyznaczania współczynnika termoelektrycznego termopary.

20 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 18 Wyznaczanie przerwy energetycznej germanu Omówić podział ciał pod względem właściwości elektrycznych. Omówić metodę bezpośrednią wyznaczania przerwy energetycznej. Omówić metodę pośrednią wyznaczania przerwy energetycznej. Omówić zjawisko fotoelektryczne. Omówić zjawiska absorpcji promieniowania w półprzewodnikach. Omówić mechanizm powstawania pasm energetycznych w ciałach stałych. Omówić warunki powstania bariery energetycznej w złączu p-n.

21 Ćwiczenie 19 Badanie charakterystyki diody półprzewodnikowej Omówić podział ciał pod względem właściwości elektrycznych. Omówić warunki powstania bariery energetycznej w złączu p-n Zdefiniować pojęcia domieszka akceptorowa, domieszka donorowa. Omówić technologię otrzymywania złącza p-n. Zdefiniować pojęcie ruchliwości nośników. Omówić prostujące właściwości złącza n-p. Zdefiniować pojęcie prąd zwarcia, omówić metodę wyznaczania. Omówić zjawisko przepływu prądu w metalach.

22 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 20 Wyznaczanie e/m z pomiarów efektu magnetronowego 1. Omówić prawo Biota-Savarta. 2. Omówić efekt magnetronowy, podać przykłady zastosowania. 3. Zdefiniować pojęcia ruchliwości nośników i koncentracji nośników. 4. Omówić ruch elektronów w stałym polu magnetycznym. 5. Omówić ruch elektronów w stałym polu elektrycznym. 6. Omówić ruch elektronów w stałym polu elektromagnetycznym. 7. Omówić zasadę działania diody lampowej. 8. Naszkicować charakterystykę diody lampowej i na jej podstawie pokazać sposób wyznaczania punktu krytycznego. 9. Podać wzór na siłę Lorentza i opisać wielkości w nim występujące. 10. Zdefiniować pojęcie indukcji pola magnetycznego. 11. Zdefiniować pojęcie natężenia pola elektrycznego. 12. Omówić zjawisko samoindukcji. 13. Omówić prawo Gaussa dla pola elektrycznego, zapisać wzór w postaci różniczkowej lub całkowej. 14. Omówić prawo Gaussa dla pola magnetycznego, zapisać wzór w postaci różniczkowej lub całkowej. 15. Wskazać minimalny zestaw pomiarów niezbędny do realizacji celu ćwiczenia.

23 Ćwiczenie 21 Badanie drgań relaksacyjnych Wyprowadzić wzór na czas rozładowania kondensatora. Omówić składanie drgań prostopadłych. Zdefiniować pojęcie drgania relaksacyjne. Omówić pojęcie rezonansu, w tym w obwodach RLC. Wyprowadzić wzór na energię naładowanego kondensatora. Zdefiniować pojęcie drgania, omówić jego rodzaje, podać przykłady.

24 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 22 Pomiar pętli histerezy magnetycznej Omówić prawo Biota-Savarta. Omówić prawo Ampera. Omówić podział ciał pod względem właściwości magnetycznych. Zdefiniować pojęcie natężenia koercji, omówić sens fizyczny. Zdefiniować pojęcie pozostałości magnetycznej, omówić sens fizyczny. Omówić sens fizyczny pola powierzchni pętli histerezy. Wyjaśnić, który kierunek obiegu pętli histerezy ma sens fizyczny. Omówić ruch elektronów w polu elektromagnetycznym.

25 Ćwiczenie 23 Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej Faradaya Omówić zjawisko dysocjacji elektrolitycznej. Omówić zjawisko elektrolizy. Omówić zjawisko przepływu prądu w elektrolitach. Omówić przepływ prądu w metalach. Omówić pierwsze prawo Faradaya elektrolizy. Omówić pierwsze prawo Faradaya elektrolizy.

26 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 24 Badania rezonansu w obwodach elektrycznych Wyprowadzić wzór na czas rozładowania kondensatora. Omówić metody pomiaru drgań relaksacyjnych. Omówić relację amplitudy i przesunięcia fazowego od częstotliwości siły wymuszającej dla drgań wymuszonych w obwodzie RLC. Wyprowadzić wzór na amplitudę drgania wymuszonego w obwodzie. Zdefiniować pojęcie logarytmicznego dekrementu tłumienia, omówić własności. Zdefiniować pojęcie rezonansu drgań, omówić zależność od parametrów obwodu RLC. Wyprowadzić wzór na energię naładowanego kondensatora. Zdefiniować pojęcie drgań, omówić ich rodzaje. Omówić zależność częstości rezonansowej drgań od warunków sprzężenia.

27 Ćwiczenie 25 Badanie zjawiska Halla Omówić zjawisko Halla w metalach i półprzewodnikach. Omówić zjawiska towarzyszące zjawisku Halla. Omówić zasadę pomiaru zjawiska Halla. Omówić ruch elektronów w polu elektromagnetycznym.

28 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 26 Pomiar indukcji elektromagnetycznej Omówić zjawisko indukcyjności wzajemnej. Omówić zjawisko samoindukcji. Omówić zasadę przekory Lentza. Omówić prawo indukcji elektromagnetycznej. Zdefiniować pojęcie momentu elektromagnetycznego zwojnicy. Omówić właściwości pola magnetycznego od przewodnika kołowego. Omówić właściwości pola magnetycznego od przewodnika. Wyprowadzić zależność na indukcję pola magnetycznego w środku kołowego obwodu z prądem. Omówić prawo Biota-Savarta.

29 Ćwiczenie 27 Wyznaczanie elektronowej polaryzowalności cząsteczki wody 1. Omówić zjawisko polaryzacji dielektrycznej. 2. Zdefiniować pojęcie współczynnika polaryzowalności. 3. Omówić metodę pomiaru współczynnika załamania n. 4. Omówić zasadę działania monochromatora. 5. Omówić mechanizm indukowania polaryzacji jonowej, elektronowej i skierowanej. 6. Omówić zależność polaryzowalność elektronowej wody od temperatury. 7. Omówić zależność polaryzowalność wody od częstotliwości pola elektromagnetycznego. 8. Wyjaśnić zasadę działania refraktometru Abbego. 9. Wyjaśnić zasadę działania refraktometru Pulfricha. 10. Jakie jest podstawowe ograniczenie refraktometru Abbego przy pomiarze cieczy o wysokim współczynniku załamania? 11. Zdefiniować pojęcie współczynnika załamania światła. 12. Zdefiniować pojęcie kąta granicznego załamania. 13. Omówić prawo Snelliusa i zilustrować schematem. 14. Omówić prawo Lorentza - Lorenza. 15. Podać związek pomiędzy współczynnikiem załamania światła a przenikalnością elektryczną ośrodka wynikającą z teorii Maxwella oraz warunek, kiedy można stosować to przybliżenie. 16. Podać zakresy: częstotliwości oraz długości fali dla promieniowania widzialnego.

30 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 28 Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej Omówić zasadę działania siatki dyfrakcyjnej. Omówić warunki tworzenia obrazu pozornego dla soczewek rozpraszających. Omówić warunki tworzenia obrazu pozornego dla soczewek skupiających. Omówić warunki tworzenia obrazu rzeczywistego dla soczewek rozpraszających. Omówić warunki tworzenia serii widmowych atomu wodoru. Omówić zjawisko dyfrakcji fal. Omówić zjawisko interferencji fal. Zdefiniować pojęcie drgania harmoniczne. Zdefiniować pojęcie fale harmoniczne.

31 Ćwiczenie 29 Wyznaczanie ogniskowej soczewek cienkich za pomocą ławy optycznej Zdefiniować pojęcie soczewki cienkiej. Omówić warunki tworzenia obrazu pozornego dla soczewek rozpraszających. Omówić warunki tworzenia obrazu pozornego dla soczewek skupiających. Omówić warunki tworzenia obrazu rzeczywistego dla soczewek rozpraszających. Omówić metody wyznaczania ogniskowej soczewek cienkich. Zdefiniować pojęcie zdolności skupiającej soczewki i układu soczewek. Omówić zjawisko dyfrakcji fal. Omówić zjawisko interferencji fal.

32 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 30 Badanie zależności prędkości dźwięku od temperatury Zdefiniować pojęcie ciepło właściwe gazu, podać jego rodzaje. Wyprowadzić wyrażenia na ciepło właściwe gazu w przemianie izobarycznej. Wyprowadzić wyrażenia na ciepło właściwe gazu w przemianie izochorycznej. Omówić kinetyczno-molekularną teorię gazów. Omówić metody wyznaczenia prędkości dźwięku. Omówić zależność prędkości dźwięku od temperatury. Zdefiniować pojęcia gęstości ciała, masy, ciężaru. Zdefiniować pojęcie fali.

33 Ćwiczenie 31 Wyznaczanie stałej Rydberga i stałej Plancka z widma liniowego wodoru Zdefiniować pojęcia ciało doskonale czarne, ciało doskonale białe, ciało doskonale szare. Wyprowadzić wzór na energię elektronu w atomie wodoru. Omówić prawo przesunięć Wiena. Omówić prawo Stefana - Boltzmanna. Omówić postulaty Bohra dotyczące budowy atomu wodoru. Omówić serie widmowe atomu wodoru. Zdefiniować pojęcie fali.

34 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 32 Badanie promieniowania ciała doskonale czarnego Zdefiniować pojęcie fali. Zdefiniować pojęcie zdolności absorpcyjnej ciała. Zdolność pojęcie zdolności emisyjnej ciała. Omówić wzór Plancka.

35 Ćwiczenie 33 Wyznaczanie prędkości lotu ciała przy pomocy wahadła balistycznego Zdefiniować pojęcia linia zderzenia, zderzenia: proste, ukośne i centralne. Omówić centralne niesprężyste zderzenia ciał sztywnych. Omówić centralne sprężyste zderzenia ciał sztywnych. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. Zdefiniować pojęcia linia zderzenia, zderzenia: proste, ukośne i centralne. Zdefiniować pojęcie wahadło fizyczne, rewersyjne, matematyczne, balistyczne sprzężone. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. Omówić zasadę zachowania pędu. Omówić ruchu harmoniczny tłumionym. Zdefiniować pojęcie inercjalnego układu odniesienia.

36 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 34 Wyznaczanie współczynnika pochłaniania promieniowania w metalach 1. Omówić zjawisko tworzenia się par elektron-pozyton. 2. Omówić zjawisko Comptona. 3. Omówić zjawisko fotoelektryczne. 4. Omówić pochodzenie i właściwości promieniowania 5. Omówić sposoby detekcji promieniowania 6. Omówić oddziaływanie promieniowania gamma z materią. 7. Jakie efekty odpowiedzialne są za pochłanianie promieniowania gamma? 8. Zdefiniować pojęcie warstwy półchłonnej. 9. Zdefiniować pojęcie współczynnika pochłaniania promieniowania. 10. Jakie rodzaje promieniowania towarzyszą przemianom jądrowym? 11. Wykazać ile procent natężenia padającego promieniowania pochłonie warstwa o grubości: warstwy półchłonnej, dwóch warstw półchłonnych, połowy warstwy półchłonnej. 12. Wyjaśnić cel przeprowadzenia w ćwiczeniu dwóch pomiarów wstępnych. 13. Podać prawo Plancka i opisać wielkości w nim występujące. 14. Podać prawo Bouguera - Lamberta i opisać wielkości w nim występujące. 15. Co nazywamy fotonem? 16. Jakie jest podstawowe założenie teorii dualizmu korpuskularno-falowego? 17. Co oznacza pojęcie elektronu walencyjnego?

37 Ćwiczenie 35 Wyznaczanie szerokości przerwy zabronionej półprzewodników metodą optyczną Omówić metodę bezpośrednią wyznaczania przerwy energetycznej półprzewodnika. Omówić metodę pośrednią wyznaczania przerwy energetycznej półprzewodnika. Omówić mechanizm powstawania pasm energetycznych w ciałach stałych.

38 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 36 Wyznaczanie momentu bezwładności bryły z wykorzystaniem maszyny Atwooda 1. Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 2. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 3. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 4. Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 5. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 6. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 7. Omówić metodę wyznaczania przyspieszenia ziemskiego za pomocą maszyny Atwooda. 8. Omówić metody wyznaczania momentu bezwładności ciał sztywnych. 9. Omówić zasadę zachowania energii. 10. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. 11. Omówić zasadę zachowania pędu. 12. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. 13. Zdefiniować pojęcia: prędkość liniowa, przyspieszenie liniowe. 14. Zdefiniować pojęcie moment bezwładności. 15. Zdefiniować pojęcie moment siły. 16. Zdefiniować pojęcie środka ciężkości bryły sztywnej, podać sposób wyznaczania dla kartki papieru. 17. Omówić siłę sprężystości (napięcia) linki, wyznaczyć jej wartość. 18. Wykazać, czy przyspieszenie ziemskie jest jednakowe w każdym punkcie Ziemi?

39 Ćwiczenie 37 Badanie drgań tłumionych cewki galwanometru zwierciadłowego Zdefiniować pojęcie logarytmicznego dekrement tłumienia. Wyprowadzić wyrażenie na okres drgań wahadła fizycznego. Wyprowadzić wyrażenie na okres drgań wahadła matematycznego. Omówić rezonans w obwodzie RLC. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. Omówić zasadę zachowania pędu. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. Zdefiniować pojęcie drgania, drgania tłumione.

40 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 38 Pomiar składowej poziomej ziemskiego pola magnetycznego Omówić podział ciał stałych ze względu na właściwości magnetyczne. Omówić właściwości pole magnetycznego od przewodnika kołowego. Omówić właściwości pole magnetycznego od przewodnika prostoliniowego. Wyprowadzić wyrażenie na indukcję pola magnetycznego w środku kołowego obwodu z prądem. Omówić prawo Biota-Savarta. Omówić prawo Ampera

41 Ćwiczenie 39 Czas trwania zderzenia kul Zdefiniować pojęcia linia zderzenia, zderzenia: proste, ukośne i centralne. Omówić centralne niesprężyste zderzenia ciał sztywnych. Omówić centralne sprężyste zderzenia ciał sztywnych. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. Zdefiniować pojęcia linia zderzenia, zderzenia: proste, ukośne i centralne. Zdefiniować pojęcie wahadło fizyczne, rewersyjne, matematyczne, balistyczne sprzężone. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. Omówić zasadę zachowania pędu. Omówić ruchu harmoniczny tłumiony. Zdefiniować pojęcie inercjalnego układu odniesienia. Wyprowadzić wyrażenie na czas rozładowania kondensatora. Zdefiniować pojęcia drgania relaksacyjne. Wyprowadzić wyrażenie na energię naładowanego kondensatora.

42 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 40 Wyznaczanie modułu sprężystości przy pomocy wahadła torsyjnego Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. Omówić ruchu harmoniczny tłumiony. Omówić metody wyznaczania moment bezwładności ciał sztywnych. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. Omówić zasadę zachowania pędu. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. Zdefiniować pojęcia: moment sprężystości sprężyny, moment bezwładności ciała. Zdefiniować pojęcie inercjalnego układu odniesienia. Omówić drganie układów mechanicznych. Omówić twierdzenie Steinera.

43 Ćwiczenie 41 Badanie transformacji energii mechanicznej w krążku Maxwella 1. Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 2. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 3. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 4. Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 5. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 6. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu postępowym. 7. Omówić metodę wyznaczania przyspieszenia ziemskiego za pomocą krążka Maxwella. 8. Omówić metody wyznaczania momentu bezwładności ciał sztywnych. 9. Omówić zasadę zachowania energii. 10. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. 11. Omówić zasadę zachowania pędu. 12. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. 13. Zdefiniować pojęcia: prędkość liniowa, przyspieszenie liniowe. 14. Zdefiniować pojęcie moment bezwładności. 15. Zdefiniować pojęcie moment siły. 16. Zdefiniować pojęcie środka ciężkości bryły sztywnej, podać sposób wyznaczania dla kartki papieru. 17. Omówić siłę sprężystości (napięcia) linki, wyznaczyć jej wartość przy opadaniu krążka. 18. Wykazać, czy przyspieszenie ziemskie jest jednakowe w każdym punkcie Ziemi? 19. Omówić twierdzenie Steinera.

44 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 42 Wyznaczanie momentu bezwładności bryły sztywnej względem dowolnej osi obrotu z wykorzystaniem twierdzenia Steinera 1. Omówić I. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 2. Omówić II. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 3. Omówić III. zasadę Newtona dla bryły sztywnej w ruchu obrotowym. 4. Omówić metody wyznaczania moment bezwładności ciała sztywnego. 5. Omówić zasadę zachowania energii. 6. Omówić zasadę zachowania momentu pędu. 7. Omówić zasadę zachowania pędu. 8. Zdefiniować pojęcia: prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe. 9. Zdefiniować pojęcie moment bezwładności. 10. Zdefiniować pojęcie moment siły. 11. Zdefiniować pojęcie środka ciężkości bryły sztywnej, podać sposób wyznaczania dla kartki papieru. 12. Omówić ruchu harmoniczny tłumionym. 13. Zdefiniować i podać przykłady inercjalnego i nieinercjalnego układu odniesienia. 14. Omówić twierdzenie Steinera. 15. Wykazać, czy na podstawie przeprowadzonych pomiarów można wyznaczyć masę tarczy? 16. Podać definicję przyspieszenia odśrodkowego. 17. Ile wynosi teoretyczny moment bezwładności tarczy o masie M i promieniu R?

45 Ćwiczenie 43 Wyznaczanie aberracji sferycznej soczewek i ich układów Omówić zdolność skupiającą soczewki i układu soczewek. Omówić zjawisko dyfrakcji fal. Omówić zjawisko interferencji fal. Czy zjawiska dyfrakcji i interferencji występują łącznie czy rozdzielnie? Zdefiniować pojęcie soczewki grubej i scharakteryzować własności tworzonych przez nią obrazów. Omówić pojęcie podłużnej i poprzecznej aberracji sferycznej w soczewkach. Omówić zjawisko aberracji chromatycznej. Jak w obrazach tworzonych przez układy optyczne objawiają się zjawiska astygmatyzmu, dystorsji, krzywizny płaszczyzny obrazu i komy?

46 ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI Ćwiczenie 44 Wyznaczanie długości fal świetlnych źródeł barwnych (diody LED) Omówić zjawisko dyfrakcji fal. Omówić zjawisko interferencji fal. Czy zjawiska dyfrakcji i interferencji występują łącznie czy rozdzielnie? Jaka jest zasada działania diody LED? Od czego zależy barwa światła emitowanego przez diodę? Wyjaśnić różnice między laserem a diodą elektroluminescencyjną. Jak jest zbudowane złącze półprzewodnikowe p-n? Co to jest spójność czasowa? Co to jest długość drogi koherencji?

47 Ćwiczenie 45 Badanie rozkładu Maxwella-Boltzmanna Zdefiniować rozkład Maxwella-Boltzmanna. Gdzie ma zastosowanie rozkład Maxwella-Boltzmanna? Jakie parametry posiada rozkład Maxwella-Boltzmanna?

Wykaz ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki(stare ćwiczenia)

Wykaz ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki(stare ćwiczenia) Wykaz ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki(stare ćwiczenia) Nr ćw. w Temat ćwiczenia skrypcie 1 ćwiczenia 7 12 Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia 24 16 16 Wyznaczenie równoważnika elektrochemicznego

Bardziej szczegółowo

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne 1, 2, 3- Kinematyka 1 Pomiary w fizyce i wzorce pomiarowe 12.1 2 Wstęp do analizy danych pomiarowych 12.6 3 Jak opisać położenie ciała 1.1 4 Opis

Bardziej szczegółowo

P Y T A N I A. 8. Lepkość

P Y T A N I A. 8. Lepkość P Y T A N I A 1. Moment bezwładności 1.1 Co to jest bryła sztywna? 1.2 Co to jest środek masy ciała? 1.3 Co to jest moment bezwładności? 1.4 Co to jest wahadło torsyjne? 1.5 Jak zapisać II zasadę dynamiki

Bardziej szczegółowo

FIZYKA MOLEKULARNA I CIEPŁO

FIZYKA MOLEKULARNA I CIEPŁO FIZYKA MOLEKULARNA I CIEPŁO 102. Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa. 105. Pomiar wilgotności powietrza psychrometrem Assmana. 106. Wyznaczanie stosunku c p χ = dla powietrza. c V

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki

Zagadnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki Zagadnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki M.1 1. Gęstość, ciężar właściwy, masa właściwa - definicja, jednostka 2. Różnica pomiędzy masą a ciężarem, ciężarem a siłą grawitacji 3. Ogólna zależność

Bardziej szczegółowo

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor. DKOS-5002-2\04 Anna Basza-Szuland FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor. WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA REALIZOWANYCH TREŚCI PROGRAMOWYCH Kinematyka

Bardziej szczegółowo

CIEPŁO. Numer ćwiczenia 123 WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO CIECZY METODĄ OSTYGANIA

CIEPŁO. Numer ćwiczenia 123 WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO CIECZY METODĄ OSTYGANIA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI TEMATY TESTÓW WSTĘPNYCH Na użytek testów wstępnych, zostały podzielone na 5 działów (Ciepło, Elektryczność, Mechanika, Optyka, Pozostałe ). Testy wstępne do każdego obejmują

Bardziej szczegółowo

Pole elektrostatyczne

Pole elektrostatyczne Termodynamika 1. Układ termodynamiczny 5 2. Proces termodynamiczny 5 3. Bilans cieplny 5 4. Pierwsza zasada termodynamiki 7 4.1 Pierwsza zasada termodynamiki w postaci różniczkowej 7 5. Praca w procesie

Bardziej szczegółowo

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»» ««*» ( # * *»» CZĘŚĆ I. POJĘCIA PODSTAWOWE 1. Co to jest fizyka? 11 2. Wielkości fizyczne 11 3. Prawa fizyki 17 4. Teorie fizyki 19 5. Układ jednostek SI 20 6. Stałe fizyczne 20 CZĘŚĆ II. MECHANIKA 7.

Bardziej szczegółowo

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY 1.Wielkości fizyczne: - wielkości fizyczne i ich jednostki - pomiary wielkości fizycznych - niepewności pomiarowe - graficzne przedstawianie

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia na egzamin ustny:

Zagadnienia na egzamin ustny: Zagadnienia na egzamin ustny: Wstęp 1. Wielkości fizyczne, ich pomiar i podział. 2. Układ SI i jednostki podstawowe. 3. Oddziaływania fundamentalne. 4. Cząstki elementarne, antycząstki, cząstki trwałe.

Bardziej szczegółowo

Pytania do ćwiczeń na I-szej Pracowni Fizyki

Pytania do ćwiczeń na I-szej Pracowni Fizyki Ćw. nr 5 Oscylator harmoniczny. 1. Ruch harmoniczny prosty. Pojęcia: okres, wychylenie, amplituda. 2. Jaka siła powoduje ruch harmoniczny spręŝyny i ciała do niej zawieszonego? 3. Wzór na okres (Studenci

Bardziej szczegółowo

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III 1.Ruch punktu materialnego: rozróżnianie wielkości wektorowych od skalarnych, działania na wektorach opis ruchu w różnych układach odniesienia obliczanie prędkości

Bardziej szczegółowo

Przedmowa do wydania drukowanego

Przedmowa do wydania drukowanego Przedmowa do wydania drukowanego Oddajemy do rąk studentów Wojskowej Akademii Technicznej nowy skrypt do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki. Przedmiot Fizyka występuje w planach studiów na pierwszym roku

Bardziej szczegółowo

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 204/205 Warszawa, 29 sierpnia 204r. Zespół Przedmiotowy z chemii i fizyki Temat lekcji

Bardziej szczegółowo

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe Plan Zajęć 1. Termodynamika, 2. Grawitacja, Kolokwium I 3. Elektrostatyka + prąd 4. Pole Elektro-Magnetyczne Kolokwium II 5. Zjawiska falowe 6. Fizyka Jądrowa + niepewność pomiaru Kolokwium III Egzamin

Bardziej szczegółowo

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału w

Bardziej szczegółowo

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony Cele kształcenia wymagania ogólne I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza tekstów

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Przedmowa... XI. Część pierwsza. Informacje dla czytelnika Część druga. Sprzęt laboratoryjny... 7

Spis treści. Przedmowa... XI. Część pierwsza. Informacje dla czytelnika Część druga. Sprzęt laboratoryjny... 7 Przedmowa................................................ XI Część pierwsza. Informacje dla czytelnika............................. 1 1.1. W jaki sposób korzystać z podręcznika.............................

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony Wymagania edukacyjne FIZYKA zakres rozszerzony I. Cele kształcenia wymagania ogólne I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza

Bardziej szczegółowo

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów.

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów. PLAN WYNIKOWY FIZYKA - KLASA TRZECIA TECHNIKUM 1. Ruch postępowy i obrotowy bryły sztywnej Lp. Temat lekcji Treści podstawowe 1 Iloczyn wektorowy dwóch wektorów podać przykład wielkości fizycznej, która

Bardziej szczegółowo

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016 Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016 Warszawa, 31 sierpnia 2015r. Zespół Przedmiotowy z chemii i fizyki Temat

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a 1. Hydrostatyka Temat lekcji dostateczną uczeń Ciśnienie hydrostatyczne. Prawo Pascala zdefiniować ciśnienie, objaśnić pojęcie ciśnienia hydrostatycznego, objaśnić

Bardziej szczegółowo

KARTA PROGRAMOWA - Sylabus -

KARTA PROGRAMOWA - Sylabus - AKADEMIA TECHNICZNO HUMANISTYCZNA KARTA PROGRAMOWA - Sylabus - WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I INFORMATYKI Przedmiot: Fizyka Kod przedmiotu: ZDI_B_0_ Rok studiów: Semestr: Punkty ECTS: 4 Kierunek : Zarządzanie

Bardziej szczegółowo

Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013,

Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013, KLASA I / II Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013, Wiadomości wstępne 1. Podstawowe pojęcia

Bardziej szczegółowo

Plan realizacji materiału z fizyki.

Plan realizacji materiału z fizyki. Plan realizacji materiału z fizyki. Ze względu na małą ilość godzin jaką mamy do dyspozycji w całym cyklu nauczania fizyki pojawił się problem odpowiedniego doboru podręczników oraz podziału programu na

Bardziej szczegółowo

Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania. w zakresie rozszerzonym kl 2 i 3

Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania. w zakresie rozszerzonym kl 2 i 3 Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania w zakresie rozszerzonym kl 2 i 3 METODY OCENY OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Celem nauczania jest kształtowanie kompetencji kluczowych, niezbędnych człowiekowi w dorosłym

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19 Spis treści Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13 Przedmowa 15 1 Wstęp 19 1.1. Istota fizyki.......... 1 9 1.2. Jednostki........... 2 1 1.3. Analiza wymiarowa......... 2 3 1.4. Dokładność w fizyce.........

Bardziej szczegółowo

Fizyka - opis przedmiotu

Fizyka - opis przedmiotu Fizyka - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Fizyka Kod przedmiotu 06.1-WM-MiBM-P-09_15gen Wydział Kierunek Wydział Mechaniczny Mechanika i budowa maszyn / Automatyzacja i organizacja procesów

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW Z ZAKRESIE KSZTAŁCENIA W kolumnie "wymagania na poziom podstawowy" opisano wymagania

Bardziej szczegółowo

18. Siły bezwładności Siła bezwładności w ruchu postępowych Siła odśrodkowa bezwładności Siła Coriolisa

18. Siły bezwładności Siła bezwładności w ruchu postępowych Siła odśrodkowa bezwładności Siła Coriolisa Kinematyka 1. Podstawowe własności wektorów 5 1.1 Dodawanie (składanie) wektorów 7 1.2 Odejmowanie wektorów 7 1.3 Mnożenie wektorów przez liczbę 7 1.4 Wersor 9 1.5 Rzut wektora 9 1.6 Iloczyn skalarny wektorów

Bardziej szczegółowo

Laboratorium fizyczne

Laboratorium fizyczne Laboratorium fizyczne Spis ćwiczeń dostępnych w pracowni fizycznej 1. MECHANIKA 1.1 Wyznaczanie gęstości ciał stałych metodą hydrostatyczną 1.2 Wyznaczanie gęstości ciał stałych za pomocą piknometru 1.3

Bardziej szczegółowo

Nr lekcji Pole elektryczne (Natężenie pola elektrostatycznego. Linie pola elektrostatycznego)

Nr lekcji Pole elektryczne (Natężenie pola elektrostatycznego. Linie pola elektrostatycznego) Nr lekcji 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Tematy lekcji 9.1. Ładunki elektryczne i ich oddziaływanie (Elektryzowanie ciał. Oddziaływanie ładunków elektrycznych) 9.2. Prawo Coulomba 9.3. Pole elektryczne (Natężenie

Bardziej szczegółowo

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła) Analiza wyników egzaminu maturalnego wiosna 2017 + poprawki Przedmiot: FIZYKA I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła) 1. Zestawienie wyników. Liczba uczniów zdających - LO 6 Zdało egzamin 4 % zdawalności

Bardziej szczegółowo

I N S T Y T U T F I Z Y K I U N I W E R S Y T E T U G D AŃSKIEGO I N S T Y T U T K S Z T A Ł C E N I A N A U C Z Y C I E L I

I N S T Y T U T F I Z Y K I U N I W E R S Y T E T U G D AŃSKIEGO I N S T Y T U T K S Z T A Ł C E N I A N A U C Z Y C I E L I I N S T Y T U T F I Z Y K I U N I W E R S Y T E T U G D AŃSKIEGO I N S T Y T U T K S Z T A Ł C E N I A N A U C Z Y C I E L I C ZĘŚĆ I I I Podręcznik dla nauczycieli klas III liceum ogólnokształcącego i

Bardziej szczegółowo

ZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA

ZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA ZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ MATEMATYKI, FIZYKI I TECHNIKI UNIWERSYTET KAZIMIERZA WIELKIEGO

Bardziej szczegółowo

Materiał jest podany zwięźle, konsekwentnie stosuje się w całej książce rachunek wektorowy.

Materiał jest podany zwięźle, konsekwentnie stosuje się w całej książce rachunek wektorowy. W pierwszej części są przedstawione podstawowe wiadomości z mechaniki, nauki o cieple, elektryczności i magnetyzmu oraz optyki. Podano także przykłady zjawisk relatywistycznych, a na końcu książki zamieszczono

Bardziej szczegółowo

Zakres materiału do testu przyrostu kompetencji z fizyki w kl. II

Zakres materiału do testu przyrostu kompetencji z fizyki w kl. II Zakres materiału do testu przyrostu kompetencji z fizyki w kl. II Wiadomości wstępne 1.1Podstawowe pojęcia fizyki 1.2Jednostki 1.3Wykresy definiuje pojęcia zjawiska fizycznego i wielkości fizycznej wyjaśnia

Bardziej szczegółowo

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa. NAUCZYCIEL FIZYKI mgr Beata Wasiak KARTY INFORMACYJNE Z FIZYKI DLA POSZCZEGÓLNYCH KLAS GIMNAZJUM KLASA I semestr I DZIAŁ I: KINEMATYKA 1. Pomiary w fizyce. Umiejętność dokonywania pomiarów: długości, masy,

Bardziej szczegółowo

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość"

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość" 1. Informacje ogólne Kierunek studiów: Profil kształcenia: Forma

Bardziej szczegółowo

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć Nazwa modułu: Fizyka Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EAR-1-202-n Punkty ECTS: 6 Wydział: Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej Kierunek: Automatyka i Robotyka Specjalność: -

Bardziej szczegółowo

SPIS TREŚCI I. MECHANIKA Kinematyka nauka o ruchu Dynamika Praca Prawo grawitacji Dynamika bryły sztywnej

SPIS TREŚCI I. MECHANIKA Kinematyka nauka o ruchu Dynamika Praca Prawo grawitacji Dynamika bryły sztywnej SPIS TREŚCI Wstęp... str. 11 I. MECHANIKA... 13 Kinematyka nauka o ruchu... 13 Pojęcia fizyczne... 14 Składanie wektorów prędkości... 16 Odejmowanie wektorów... 17 Ruch jednostajny prostoliniowy... 18

Bardziej szczegółowo

KOMPENDIUM FIZYKI. Zbiór wszystkich pojęć, niezbędnych do pozytywnego zaliczenia, testów i egzaminów.

KOMPENDIUM FIZYKI. Zbiór wszystkich pojęć, niezbędnych do pozytywnego zaliczenia, testów i egzaminów. KOMPENDIUM FIZYKI Zbiór wszystkich pojęć, niezbędnych do pozytywnego zaliczenia, testów i egzaminów. Poznań 2010 1 Copyright for Polish edition by www.iwiedza.net Data 01.07.2011 Niniejsza publikacja nie

Bardziej szczegółowo

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła) Nr zadania Analiza wyników egzaminu maturalnego wiosna 2018 + poprawki Przedmiot: Fizyka I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła) 1. Zestawienie wyników. Liczba uczniów zdających - LO 7 Zdało egzamin

Bardziej szczegółowo

ISBN Redaktor merytoryczny: Jadwiga Salach. Redaktor inicjujący: Anna Warchoł, Barbara Sagnowska

ISBN Redaktor merytoryczny: Jadwiga Salach. Redaktor inicjujący: Anna Warchoł, Barbara Sagnowska Kraków 2011 Redaktor merytoryczny: Jadwiga Salach Redaktor inicjujący: Anna Warchoł, Barbara Sagnowska Korekta językowa: Agnieszka Kochanowska-Sabljak Redakcja techniczna: Anna Miśkowiec, Tomasz Strutyński

Bardziej szczegółowo

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,

Bardziej szczegółowo

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES ROZSZERZONY

PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES ROZSZERZONY PROGRAMY NAUCZANIA Z FIZYKI REALIZOWANE W RAMACH PROJEKTU INNOWACYJNEGO TESTUJĄCEGO Zainteresowanie uczniów fizyką kluczem do sukcesu PROGRAM NAUCZANIA Z FIZYKI SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA ZAKRES ROZSZERZONY

Bardziej szczegółowo

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU. Pracownia Fizyczna I. dr Tomasz Zamorski

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU. Pracownia Fizyczna I. dr Tomasz Zamorski Uniwersytet Rzeszowski WYDZIAŁ KIERUNEK Matematyczno-Przyrodniczy Fizyka Techniczna SPECJALNOŚĆ RODZAJ STUDIÓW stacjonarne, studia stopnia pierwszego KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu według

Bardziej szczegółowo

Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus)

Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus) Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus) Fizyka techniczna, studia pierwszego stopnia Nazwa Przedmiotu: Fizyka elementarna Kod przedmiotu: Typ przedmiotu: obowiązkowy Poziom przedmiotu: rok studiów, semestr:

Bardziej szczegółowo

4. Ruch w dwóch wymiarach. Ruch po okręgu. Przyspieszenie w ruchu krzywoliniowym Rzut poziomy Rzut ukośny

4. Ruch w dwóch wymiarach. Ruch po okręgu. Przyspieszenie w ruchu krzywoliniowym Rzut poziomy Rzut ukośny KLASA PIERWSZA 1. Wiadomości wstępne. Matematyczne metody w fizyce Wielkości wektorowe i skalarne Miara łukowa kąta Funkcje trygonometryczne Funkcje trygonometryczne - ćwiczenia Iloczyn skalarny i wektorowy

Bardziej szczegółowo

Program pracy z uczniem słabym, mającym problemy z nauką na zajęciach z fizyki i astronomii.

Program pracy z uczniem słabym, mającym problemy z nauką na zajęciach z fizyki i astronomii. Program pracy z uczniem słabym, mającym problemy z nauką na zajęciach z fizyki i astronomii. Program pracy z uczniem słabym został przygotowany z myślą o uczniach mających trudności z opanowaniem materiału

Bardziej szczegółowo

Klasa 1. Zadania domowe w ostatniej kolumnie znajdują się na stronie internetowej szkolnej. 1 godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w roku szkolnym.

Klasa 1. Zadania domowe w ostatniej kolumnie znajdują się na stronie internetowej szkolnej. 1 godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w roku szkolnym. Rozkład materiału nauczania z fizyki. Numer programu: Gm Nr 2/07/2009 Gimnazjum klasa 1.! godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w ciągu roku. Klasa 1 Podręcznik: To jest fizyka. Autor: Marcin Braun, Weronika

Bardziej szczegółowo

36P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do optyki geometrycznej)

36P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do optyki geometrycznej) Włodzimierz Wolczyński 36P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII POZIOM PODSTAWOWY (od początku do optyki geometrycznej) Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod

Bardziej szczegółowo

Niższy wiersz tabeli służy do wpisywania odpowiedzi poprawionych; odpowiedź błędną należy skreślić. a b c d a b c d a b c d a b c d

Niższy wiersz tabeli służy do wpisywania odpowiedzi poprawionych; odpowiedź błędną należy skreślić. a b c d a b c d a b c d a b c d Jak rozwiązać test? Każde pytanie ma podane cztery możliwe odpowiedzi oznaczone jako a, b, c, d. Należy wskazać czy dana odpowiedź, w świetle zadanego pytania, jest prawdziwa czy fałszywa, lub zrezygnować

Bardziej szczegółowo

Fizyka Physics. Matematyka. Poziom kwalifikacji: I stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W, 1C, 1L

Fizyka Physics. Matematyka. Poziom kwalifikacji: I stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W, 1C, 1L Nazwa : Fizyka Physics Kierunek: Rodzaj : obieralny Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia, laboratorium Matematyka Poziom kwalifikacji: I stopnia Liczba godzin/tydzień: W, 1C, 1L Semestr: IV Liczba punktów:

Bardziej szczegółowo

I Pracownia Fizyczna Dr Urszula Majewska dla Biologii

I Pracownia Fizyczna Dr Urszula Majewska dla Biologii Ćw. 6/7 Wyznaczanie gęstości cieczy za pomocą wagi Mohra. Wyznaczanie gęstości ciał stałych metodą hydrostatyczną. 1. Gęstość ciała. 2. Ciśnienie hydrostatyczne. Prawo Pascala. 3. Prawo Archimedesa. 4.

Bardziej szczegółowo

Program nauczania z fizyki IV etap edukacji Zakres rozszerzony

Program nauczania z fizyki IV etap edukacji Zakres rozszerzony Tytuł projektu: Zrozumieć fizykę i poznać przyrodę - innowacyjne programy nauczania dla szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Program nauczania z fizyki IV etap edukacji Zakres rozszerzony Projekt

Bardziej szczegółowo

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014. Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014 Spis treści Spis rzeczy części 1 tomu I X 26 Optyka: zasada najkrótszego

Bardziej szczegółowo

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W GŁOGOWIE SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU 1. NAZWA PRZEDMIOTU Fizyka. NAZWA JEDNOSTKI PROWADZĄCEJ PRZEDMIOT Instytut Politechniczny. STUDIA kierunek stopień tryb język status

Bardziej szczegółowo

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa trzecia matematyczno fizyczno - informatyczna zakres rozszerzony. Pole elektrostatyczne

Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa trzecia matematyczno fizyczno - informatyczna zakres rozszerzony. Pole elektrostatyczne Wymagania edukacyjne z fizyki Klasa trzecia matematyczno fizyczno - informatyczna zakres rozszerzony objaśnić pojęcie kondensatora wyjaśnić, co to znaczy, że ciało jest naelektryzowane opisać oddziaływanie

Bardziej szczegółowo

1 0,5. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu analizy I i algebry I

1 0,5. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu analizy I i algebry I WYDZIAŁ Informatyki i Zarządzania KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim FIZYKA 1.1B Nazwa w języku angielskim Physics 1.1B Kierunek studiów (jeśli dotyczy) Informatyka Specjalność (jeśli dotyczy):..

Bardziej szczegółowo

Zbigniew Osiak ZADA IA PROBLEMOWE Z FIZYKI

Zbigniew Osiak ZADA IA PROBLEMOWE Z FIZYKI Zbigniew Osiak ZADA IA PROBLEMOWE Z FIZYKI 3 Copyright by Zbigniew Osiak Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie i kopiowanie całości lub części publikacji zabronione bez pisemnej zgody autora. Portret

Bardziej szczegółowo

Plan Wynikowy. Klasa czwarta Mgr Jolanta Lipińska, mgr Magdalena Englart. 1. Prąd stały

Plan Wynikowy. Klasa czwarta Mgr Jolanta Lipińska, mgr Magdalena Englart. 1. Prąd stały Plan Wynikowy. Klasa czwarta Mgr Jolanta Lipińska, mgr Magdalena Englart 1. Prąd stały 1 9 Prąd elektryczny jako przepływ ładunku. Natężenie prądu Pierwsze prawo Kirchhoffa Prawo Ohma dla odcinka obwodu

Bardziej szczegółowo

ZAGADNIENIA DO EGZAMINU Z FIZYKI W SEMESTRZE ZIMOWYM Elektronika i Telekomunikacja oraz Elektronika 2017/18

ZAGADNIENIA DO EGZAMINU Z FIZYKI W SEMESTRZE ZIMOWYM Elektronika i Telekomunikacja oraz Elektronika 2017/18 ZAGADNIENIA DO EGZAMINU Z FIZYKI W SEMESTRZE ZIMOWYM Elektronika i Telekomunikacja oraz Elektronika 2017/18 1. Czym zajmuje się fizyka? Podstawowe składniki materii. Charakterystyka czterech fundamentalnych

Bardziej szczegółowo

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. II

Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. II Szczegółowe kryteria oceniania z fizyki w gimnazjum kl. II Semestr I Elektrostatyka Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: Wie że materia zbudowana jest z cząsteczek Wie że cząsteczki składają się

Bardziej szczegółowo

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia, laboratorium I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Przekazanie

Bardziej szczegółowo

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego Nazwisko i imię: Zespół: Data: Cel ćwiczenia: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego wyznaczenie momentów bezwładności brył sztywnych Literatura

Bardziej szczegółowo

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale

Bardziej szczegółowo

Fizyka. Physics PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Fizyka. Physics PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Kierunek: Fizyka Physics Kod przedmiotu: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji ZiIP.PK.A.. Rodzaj przedmiotu: Poziom studiów: forma studiów: Rok: I obligatoryjny studia I stopnia studia

Bardziej szczegółowo

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.

Bardziej szczegółowo

Przedmiot i metody fizyki, definicje, prawa, rola pomiarów, wielkości i układy jednostek SI.

Przedmiot i metody fizyki, definicje, prawa, rola pomiarów, wielkości i układy jednostek SI. 1. Wprowadzenie Przedmiot i metody fizyki, definicje, prawa, rola pomiarów, wielkości i układy jednostek SI. 2. Kinematyka Definicja prędkości i ruchu jednostajnego, definicja przyspieszenia i ruchu jednostajnie

Bardziej szczegółowo

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA I. 1 Nazwa modułu kształcenia: Informacje ogólne Fizyka 2 Nazwa jednostki prowadzącej moduł Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II,Katedra Nauk Technicznych, Zakład

Bardziej szczegółowo

KARTA PRZEDMIOTU. 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie podstawowym szkoły ponadgimnazjalnej

KARTA PRZEDMIOTU. 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie podstawowym szkoły ponadgimnazjalnej KARTA PRZEDMIOTU 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Fizyka 2. KIERUNEK: Mechanika i Budowa Maszyn 3. POZIOM STUDIÓW: Pierwszego stopnia 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: Rok I/Semestr I 5. LICZBA PUNKTÓW ECTS: 5 6. LICZBA GODZIN:

Bardziej szczegółowo

FIZYKA Physics. forma studiów: studia niestacjonarne Liczba godzin/tydzień: 1W e,1s, 1Ćw 1W e,1ćw, 1L

FIZYKA Physics. forma studiów: studia niestacjonarne Liczba godzin/tydzień: 1W e,1s, 1Ćw 1W e,1ćw, 1L Nazwa przedmiotu Kierunek: Inżynieria materiałowa Rodzaj przedmiotu: Podstawowy obowiązkowy Rodzaj zajęć: Wyk. Ćw. Lab Poziom studiów: studia I stopnia FIZYKA Physics forma studiów: studia niestacjonarne

Bardziej szczegółowo

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: Kierunek: ENERGETYKA Rodzaj przedmiotu: podstawowy Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia, laboratorium I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Przekazanie studentom

Bardziej szczegółowo

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab.

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Z-ID-204 Kod modułu Nazwa modułu Fizyka II Nazwa modułu w języku angielskim Physics II Obowiązuje od roku akademickiego 2018/2019 A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW

Bardziej szczegółowo

Fizyka - opis przedmiotu

Fizyka - opis przedmiotu Fizyka - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Fizyka Kod przedmiotu Fiz010WMATBUD_pNadGen1D5JT Wydział Kierunek Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Inżynieria środowiska

Bardziej szczegółowo

DOŚWIADCZENIA POKAZOWE Z FIZYKI

DOŚWIADCZENIA POKAZOWE Z FIZYKI Tadeusz Dryński DOŚWIADCZENIA POKAZOWE Z FIZYKI WARSZAWA 1964 PAŃ STWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE Red. Barbara Górska Red. techn.: Maria Zielińska Wydanie I. Nakład 4000+250 egz.

Bardziej szczegółowo

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: RIA s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: RIA s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Nazwa modułu: Fizyka Rok akademicki: 2016/2017 Kod: RIA-1-202-s Punkty ECTS: 9 Wydział: Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Kierunek: Inżynieria Akustyczna Specjalność: Poziom studiów: Studia I stopnia

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys. Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny

Bardziej szczegółowo

I. KARTA PRZEDMIOTU FIZYKA

I. KARTA PRZEDMIOTU FIZYKA I. KARTA PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu: FIZYKA Kod przedmiotu: Mf 3 Jednostka prowadząca: Wydział Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego 4 Kierunek: Nawigacja 5 Specjalność: Wszystkie specjalności na kierunku

Bardziej szczegółowo

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU. Fizyka elementarna. dr hab. Czesław Kizowski prof.ur

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU. Fizyka elementarna. dr hab. Czesław Kizowski prof.ur Uniwersytet Rzeszowski WYDZIAŁ KIERUNEK Matematyczno - Przyrodniczy Fizyka techniczna SPECJALNOŚĆ RODZAJ STUDIÓW stacjonarne, studia pierwszego stopnia KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu według

Bardziej szczegółowo

FIZYKA Physics. forma studiów: studia stacjonarne. Liczba godzin/tydzień: 2W e,1ćw, 1L

FIZYKA Physics. forma studiów: studia stacjonarne. Liczba godzin/tydzień: 2W e,1ćw, 1L Nazwa przedmiotu Kierunek: Inżynieria materiałowa Rodzaj przedmiotu: Podstawowy obowiązkowy Rodzaj zajęć: Wyk. Ćw. Lab Poziom studiów: studia I stopnia FIZYKA Physics forma studiów: studia stacjonarne

Bardziej szczegółowo

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE. Fizyka II. Logistyka inż. niestacjonarne. I stopnia. Instytut Fizyki WIPiTM. Dr Joanna Gondro. ogólnoakademicki.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE. Fizyka II. Logistyka inż. niestacjonarne. I stopnia. Instytut Fizyki WIPiTM. Dr Joanna Gondro. ogólnoakademicki. Politechnika Częstochowska, Wydział Zarządzania PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu Kierunek Forma studiów Poziom kwalifikacji Rok Semestr Jednostka prowadząca Osoba sporządzająca Profil Rodzaj

Bardziej szczegółowo

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II Nr zadania PUNKTOWANE ELEMENTY ODPOWIEDZI.1 Za czynność Podanie nazwy przemiany (AB przemiana izochoryczna) Podanie nazwy przemiany (BC

Bardziej szczegółowo

SYLABUS. podstawowy Rok i semestr studiów

SYLABUS. podstawowy Rok i semestr studiów Załącznik nr 1 do Zarządzenia Rektora UR Nr 4/2012 z dnia 20.01.2012r. SYLABUS Nazwa przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Pierwsza pracownia fizyczna Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, Instytut

Bardziej szczegółowo

Rolnictwo. Fizyka. Instytut Matematyki i Fizyki, Katedra Fizyki, ul. 3-go Maja 54.

Rolnictwo. Fizyka. Instytut Matematyki i Fizyki, Katedra Fizyki, ul. 3-go Maja 54. Rolnictwo Fizyka Prowadzący zajęcia: dr Andrzej Daniluk wykłady, ćwiczenia laboratoryjne; dr Wiaczesław Szamow ćwiczenia laboratoryjne; dr Krzysztof Iskra ćwiczenia laboratoryjne; mgr Barbara Wybraniec

Bardziej szczegółowo

12.7 Sprawdzenie wiadomości 225

12.7 Sprawdzenie wiadomości 225 Od autora 8 1. Prąd elektryczny 9 1.1 Budowa materii 9 1.2 Przewodnictwo elektryczne materii 12 1.3 Prąd elektryczny i jego parametry 13 1.3.1 Pojęcie prądu elektrycznego 13 1.3.2 Parametry prądu 15 1.4

Bardziej szczegółowo

Zasady oceniania karta pracy

Zasady oceniania karta pracy Zadanie 1.1. 5) stosuje zasadę zachowania energii oraz zasadę zachowania pędu do opisu zderzeń sprężystych i niesprężystych. Zderzenie, podczas którego wózki łączą się ze sobą, jest zderzeniem niesprężystym.

Bardziej szczegółowo

Zajęcia pozalekcyjne z fizyki

Zajęcia pozalekcyjne z fizyki 189 - Fizyka - zajęcia wyrównawcze. Jesteś zalogowany(a) jako Recenzent (Wyloguj) Kreatywna szkoła ZP_189 Osoby Uczestnicy Certificates Fora dyskusyjne Głosowania Quizy Zadania Szukaj w forum Zaawansowane

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?

RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego? RÓWNANIA MAXWELLA Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego? Wykład 3 lato 2012 1 Doświadczenia Wykład 3 lato 2012 2 1

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne: Elektrotechnika i elektronika. Klasa: 1Tc TECHNIK MECHATRONIK. Ilość godzin: 4. Wykonała: Beata Sedivy

Wymagania edukacyjne: Elektrotechnika i elektronika. Klasa: 1Tc TECHNIK MECHATRONIK. Ilość godzin: 4. Wykonała: Beata Sedivy Wymagania edukacyjne: Elektrotechnika i elektronika Klasa: 1Tc TECHNIK MECHATRONIK Ilość godzin: 4 Wykonała: Beata Sedivy Ocena Ocenę niedostateczną uczeń który Ocenę dopuszczającą Wymagania edukacyjne

Bardziej szczegółowo

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI Ogólne kryteria oceniania z fizyki: 1) stopień celujący otrzymuje uczeń, który: - w wysokim stopniu opanował wiedzę i umiejętności z fizyki określone programem nauczania,

Bardziej szczegółowo

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Egzamin maturalny maj 009 FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Zadanie 1.1 Narysowanie toru ruchu ciała w rzucie ukośnym. Narysowanie wektora siły działającej na ciało w

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 4

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 4 Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 4 1. Zjawiska termodynamiczne Temat lekcji Podstawowe pojęcia termodynamiki. wymienić właściwości gazów, objaśnić pojęcie gazu doskonałego, wyjaśnić, na czym polega

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa.  Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Wykład FIZYKA II 11. Optyka kwantowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ FIZYKA KLASYCZNA A FIZYKA WSPÓŁCZESNA Fizyka klasyczna

Bardziej szczegółowo

Kwantowa natura promieniowania

Kwantowa natura promieniowania Kwantowa natura promieniowania Promieniowanie ciała doskonale czarnego Ciało doskonale czarne ciało, które absorbuje całe padające na nie promieniowanie bez względu na częstotliwość. Promieniowanie ciała

Bardziej szczegółowo

Kryteria oceniania z fizyki. Nowa podstawa programowa nauczania fizyki i astronomii w gimnazjum. Moduł I, klasa I. 1.Ocenę dopuszczającą otrzymuje

Kryteria oceniania z fizyki. Nowa podstawa programowa nauczania fizyki i astronomii w gimnazjum. Moduł I, klasa I. 1.Ocenę dopuszczającą otrzymuje Kryteria oceniania z fizyki. Moduł I, klasa I. - zna pojęcia: substancja, ekologia, wzajemność oddziaływań, siła. - zna cechy wielkości siły, jednostki siły. - wie, jaki przyrząd służy do pomiaru siły.

Bardziej szczegółowo