SKRAJNIA DROGOWA I ZASADY OZNAKOWANIA OBIEKTÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W SKRAJNI DROGOWEJ

Transkrypt

1 SKRAJNIA DROGOWA I ZASADY OZNAKOWANIA OBIEKTÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W SKRAJNI DROGOWEJ Skrajnia jest to przestrzeń nad drogą o określonych wymiarach, przeznaczona dla uczestników ruchu, w której nie wolno lokalizować żadnych obiektów ani urządzeń. W obrębie skrajni nie mogą więc znajdować się np.: drzewa, podpory znaków i znaki drogowe, bariery ochronne. Przy ustalaniu skrajni należy uwzględnić wymagania skrajni drogi (jezdni), skrajni budowli linii tramwajowej, skrajni chodnika oraz ścieżki rowerowej, o ile występują one w pasie drogowym. Skrajnia drogowa nie powinna być mniejsza, niż: 4,70 m zad drogą klasy A, S lub GP, 4,60 m nad drogą klasy G lub Z, 4,50 m nad drogą klasy L lub D. SCHEMATY SKRAJNI DRÓG 1. Dwujezdniowa droga klasy A lub S 2. Jednojezdniowa droga klasy S

2 3. Dwujezdniowa droga klasy GP i drogi niższych klas 3.1. Jezdnia nie ograniczona krawężnikami 3.2. Jezdnia ograniczona krawężnikami 4. Jednojezdniowa droga klasy GP i drogi niższych klas 4.1. Jezdnia nie ograniczona krawężnikami

3 4.2. Jezdnia ograniczona krawężnikami Górny zarys skrajni jest linią łamaną odległą od wysokości odpowiedniej skrajni od powierzchni jezdni, płaszczyzny główek szyn tramwajowych, powierzchni chodnika i ścieżki rowerowej. Odległość odpowiadającą wysokości skrajni wyznacza się prostopadle do powierzchni nawierzchni jezdni płaszczyzny główek szyn tramwajowych, powierzchni chodnika i ścieżki rowerowej. Przykład wyznaczenia skrajni przedstawia poniższy rysunek. Wysokość skrajni drogowej może być zmniejszona do: 4,50 m jeśli jest przebudowywana albo remontowana droga klasy A, S lub GP, natomiast obiekty nad tymi drogami nie są objęte tymi robotami, 4,20 m jeśli jest przebudowywana albo remontowana droga klasy A, S lub GP, natomiast obiekty nad tymi drogami nie są objęte tymi robotami, 3,50 m nad drogą klasy L lub D, za zgodą zarządcy tych dróg. Warunki techniczne dla dróg publicznych nie umożliwiają zmniejszenia szerokości skrajni. Szerokości te reprezentują minimalny standard właściwości użytkowych dróg i ich dalsze zmniejszenie spowodowałoby znaczne zagrożenie bezpieczeństwa ruchu na polskich drogach.

4 Zarówno dla skrajni pionowej jak i poziomej są jednak możliwe odstępstwa zgodnie zart. 9 Prawa budowlanego, w myśl którego W przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od przepisów techniczno budowlanych ( ). Właściwy organ, po uzyskaniu upoważnienia ministra, który ustanowił przepisy techniczno budowlane (Minister Transportu i Gospodarki Morskiej), w drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo. Wniosek do odpowiedniego ministra w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo właściwy organ składa przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę. Wniosek powinien zawierać: 1. charakterystykę obiektu oraz, w miarę potrzeby, projekt zagospodarowania działki lub terenu, a jeżeli odstępstwo mogłoby mieć wpływ na środowisko lub nieruchomości sąsiednie - również projekty zagospodarowania tych nieruchomości, z uwzględnieniem istniejącej i projektowanej zabudowy, 2. szczegółowe uzasadnienie konieczności wprowadzenia odstępstwa, 3. propozycję rozwiązań zamiennych, 4. pozytywną opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków w odniesieniu do obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków oraz innych obiektów budowlanych usytuowanych na obszarach objętych ochroną konserwatorską, 5. w zależności od potrzeb pozytywną opinię innych zainteresowanych organów. Minister może uzależnić upoważnienie do wyrażenia zgody na odstępstwo od spełnienia dodatkowych warunków. Zgodnie z Rozporządzeniem MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie, Długość wiaduktu nad drogą powinna zapewnić w szczególności bezpieczny ruchu pojazdów i pieszych na drodze z zachowaniem wymaganych skrajni oraz nie powodować zmiany parametrów przekroju poprzecznego drogi ( ). Podpory wiaduktów, których mowa w 51 ust. 1, pod warunkiem spełnienia wymagań bezpieczeństwa ruchu, mogą być usytuowane w szczególności ( 56.1): 1. w pasie dzielącym lub pasach oddzielających poszczególne skrajnie bądź poza skrajniami, 2. w pasie zieleni, 3. na chodnikach jeśli ich szerokość na to pozwala,

5 4. na międzytorzu linii tramwajowej jeśli przewidziane są odpowiednie przestrzenie, 5. w bocznym pasie dzielącym, oddzielającym jezdnię zbierająco rozprowadzającą od jezdni głównej na węźle. Wymagania bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1, dotyczą ( 56.2): 1. zabezpieczenia pojazdów przed możliwością najechania na podporę na drogach określonych klas poprzez zastosowanie w szczególności drogowych barier ochronnych, zwanych dalej barierami, lub odpowiednio ukształtowanych cokołów, 2. zapewnienie odpowiedniej widoczności drogi. Załączniki 1 i 4 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach, określają sposoby oznakowania obiektów znajdujących się w skrajni drogi. Obiekty znajdujące się w skrajni drogowej ulicznej powinny być wyraźnie oznakowane. Oznaczenie obiektów budowlanych, takich jak: budynki, podpory wiaduktów, wystające murki przepustów, poręcze mostowe itp., znajdujących się w skrajni drogi, stosuje się w celu ostrzeżenia kierujących pojazdami o ograniczeniu skrajni oraz ochrony niektórych obiektów, szczególnie podpór wiaduktów i ich konstrukcji nad jezdnią, przed uszkodzeniem przez pojazdy. Do oznaczenia części obiektów znajdujących się w skrajni poziomej drogi stosuje się tablice U-9a i U-9b, dla skrajni pionowej U-9c. Tablice mają kształt prostokąta o szerokości 0,50 mi wysokości 1,25 m. Mają one pasy na przemian barwy żółtej i czarnej. Dolną krawędź tablicy umieszcza się na wysokości 0,75 m nad płaszczyzną jezdni. Tablice te umieszcza się na płaszczyźnie obiektu, prostopadłej do osi drogi lub bezpośrednio przed nim w odległości nie większej niż 5,0 m. Krawędź pionowa tablicy powinna być umieszczona w takiej odległości od jezdni jak krawędź obiektu. Sposób umieszczania tablic u-9a, U-9b i U-9c na obiektach przedstawiono na poniższych rysunkach

6 Wzory tablic U-9a, U-9b do oznaczania ograniczeń skrajni poziomej drogi. Wzory tablicy U-9c do oznaczania ograniczeń skrajni pionowej drogi. Umieszczenie tablic U-9a, u-9b, U-9c na obiekcie ograniczającym skrajnie

7 Umieszczenie tablic U-9a, u-9b, U-9c na obiekcie ograniczającym skrajnie o zmiennej wysokości. Znak B-15 zakaz wjazdu pojazdów o szerokości ponad m stosuje się przed wąskimi obiektami, jak np. tunele, mosty, wiadukty, przez które nie można dopuścić przejazdu pojazdów o szerokości większej niż podana na znaku. Znak B-15 i zastosowanie znaku B-15 na zawężonym odcinku drogi. Znak B-15 umieszcza się, gdy odległość między elementami konstrukcyjnymi obiektu ograniczającymi skrajnię poziomą jest mniejsza niż 3,50 m. Liczba podana na znaku powinna być o 1,0 m mniejsza niż odległość między tymi elementami. Należy przyjąć, że odległość przejeżdżającego pojazdu od obydwu ścian powinna wynosić po 0,50 m. znak B-15 stosuje się; na drogach jednokierunkowych,

8 na drogach dwukierunkowych w połączeniu ze znakami B-31 i D-5. Znak B-16 zakaz wjazdu pojazdów o wysokości ponad m należy umieszczać przed takimi obiektami, jak np. tunele lub wiadukty, oraz przed miejscami, gdzie przebiega linia sieci napowietrznej, jeżeli wysokość obiektu nad jezdnią jest mniejsza od 4,50 m. Znak B-16 i zastosowanie znaku B-16 na łukowym sklepieniu tunelu Na znaku podaje się liczbę o 0,50 m mniejszą od wysokości obiektu nad jezdnią. Z tego wynika, że największą wartością liczbową podaną na znaku może być 3,9 m. Wysokość obiektu mierzy się w obrębie drogi, w miejscu, w którym odległość sklepienia obiektu od jezdni jest najmniejsza. Znak B-16 należy powtórzyć, umieszczając go nad jezdnią, np. na obiekcie. W przypadkach gdy jezdnia pod obiektem na więcej niż dwa pasy ruchu dla jednego kierunku, a sklepienie jest w kształcie łuku, wówczas znaki ograniczające wysokość pojazdu umieszcza się nad każdym pasem z podaniem odpowiedniej wartości. Na znaku umieszczonym przed obiektem podaje się największą z wartości określonych na znakach umieszczonych na obiekcie. Przed obiektami, pod którymi może być dopuszczony tylko ruchu pojazdów o wysokości większej niż 4,00 m można stosować urządzenia bramowe U- 10. Ponadto stosuje się znaki uzupełniające do wskazanych znaków zakazu B-15 i B-16. Są to znaki: F-5 uprzedzenie o zakazie, F-6 znak uprzedzający umieszczany przed skrzyżowaniem, F-12 znak wskazujący przejazd tranzytowy umieszczany przed skrzyżowaniem, F-13 przejazd tranzytowy na skrzyżowaniu, F-22 ograniczenia na pasie ruchu.

9 W Komentarzu do Warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie zastosowano następujące sformułowania: Należy, nie należy lub powinno być, nie powinno być oznacza konieczność przestrzegania danego ustalenia wynikającą z Warunków technicznych i innych przepisów, Zaleca się w Komentarzu oznacza propozycję przyjęcia konkretnego ustalenia, gdy w Warunkach technicznych określono ogólne wymagania lub w wyznaczonym przedziale, najczęściej przy użyciu zwrotu powinno być nie większe niż czy powinno być nie mniejsze niż. Opracował mgr inż. Dariusz Domaradzki