PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z JĘZYKA POLSKIEGO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE NR VII IM. K. K. BACZYŃSKIEGO

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z JĘZYKA POLSKIEGO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE NR VII IM. K. K. BACZYŃSKIEGO

2 Przedmiotowe zasady oceniania są dokumentem uzupełniającym do Wewnątrzszkolnych Zasad Oceniania, znajdujących się w Statucie Szkoły. Wszystkie zasady oceniania zapisane w Statucie obowiązują także na języku polskim. I. ZASADY OCENIANIA UCZNIA NA JĘZYKU POLSKIM 1. Formy pisemne: Obowiązkowe: a) Praca klasowa (wypracowanie) 1 raz w semestrze, trwająca 90 minut. b) Czytanie ze zrozumieniem 1 w semestrze, trwające 45 lub 90 minut. c) Sprawdzian lub wypowiedź ustna 1 raz w semestrze. Nieobowiązkowe: inne formy określone przez nauczyciela. 2. Formy ustne: Nieobowiązkowe, określone przez nauczyciela. 3. Dodatkowe formy aktywności, lekcyjne i pozalekcyjne (np. udział w konkursach, olimpiadach, projektach i innych związanych z przedmiotem) są oceniane przez nauczyciela według założeń, które przedstawi klasie na początku roku szkolnego. 4. Ocena semestralna i roczna ustalona jest na podstawie ocen cząstkowych według ich hierarchii ustalonej w WZO. 5. Dopuszczalne jest stosowanie znaków + i - jako odrębnych znaków w skali ocen. 4 uzyskane + stanowią równowartość oceny 5 (bardzo dobrej); 4 uzyskane - stanowią równowartość oceny 1 (niedostatecznej). Stosuje się znaki + i -ʺ na przykład przy ocenianiu odpowiedzi, aktywności lekcyjnej i prac domowych. 6. Stosowany jest procentowy przelicznik punktów na ocenę, indywidualnie określony przez każdego nauczyciela. Procentowy przelicznik punktów na ocenę: a) dla wypracowań na poziomie podstawowym: 96% - 100% Celujący 84% - 95% Bardzo dobry 70% - 83% Dobry 57% - 69% Dostateczny 40% - 56% Dopuszczający 0% - 39% Niedostateczny b) do czytania ze zrozumieniem i sprawdzianów: 96% - 100% Celujący 89% - 95% Bardzo dobry 71% - 88% Dobry 55% - 70% Dostateczny 35% - 54% Dopuszczający 0% - 34% Niedostateczny c) dla wypracowań na poziomie rozszerzonym: 97% - 100% Celujący 87% - 96% Bardzo dobry 72% - 86% Dobry 57% - 71% Dostateczny 39% - 56% Dopuszczający 0% - 38% Niedostateczny 1 S t r o n a

3 7. Wypracowania oceniane są zgodnie z kryteriami zapisanymi w informatorze maturalnym. 8. Nauczyciel przekazuje informacje o ocenie: - uczniowi jako komentarz do każdej oceny, wyjaśnienie, uzasadnienie, wskazówki do dalszej pracy; przy omawianiu wyników sprawdzianów, diagnoz; - rodzicom na ich prośbę, jako informację o aktualnym rozwoju dziecka, jego uzdolnieniach i trudnościach podczas konsultacji, umówionych wcześniej rozmów indywidualnych, za pośrednictwem wychowawcy klasy lub drogą elektroniczną; - nauczyciel przechowuje prace pisemne uczniów i udostępnia je na prośbę rodziców. II. TRYB UZUPEŁNIANIA ZALEGŁOŚCI 1. Uczeń ma obowiązek uzupełnić braki w wiedzy spowodowane nieobecnością. 2. Uczeń ma obowiązek porozumieć się z nauczycielem w sprawie terminu zaległej pracy. Zaległą pracę uczeń ma obowiązek uzupełnić na zasadach określonych przez nauczyciela na początku roku. 3. Uczeń nie może zgłosić nieprzygotowania przed zapowiedzianym powtórzeniem materiału (także w formie ustnej) i przed zapowiedzianym sprawdzianem. III. CELE OCENIANIA 1. Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie. 2. Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju. 3. Motywowanie ucznia do dalszej pracy. 4. Dostarczanie rodzicom, opiekunom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach w uczeniu się oraz szczególnych uzdolnieniach ucznia. 5. Umożliwienie nauczycielowi poloniście doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno wychowawczej. IV. TREŚCI NAUCZANIA WYMAGANIA Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ Szczegółowe wymagania dla poszczególnych klas są określone w programach nauczania. ZAKRES PODSTAWOWY ZAKRES ROZSZERZONY I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. 1. Czytanie i słuchanie. Uczeń: 1) odczytuje sens całego tekstu (a w nim znaczenia wyrazów, związków frazeologicznych, zdań, grup zdań uporządkowanych w akapicie, odróżnia znaczenie realne i etymologiczne) oraz wydzielonych przez siebie 1) czyta utwory stanowiące konteksty fragmentów; potrafi objaśnić ich sens oraz funkcję na dla tekstów kultury poznawanych w tle całości; szkole; 2) rozpoznaje specyfikę tekstów publicystycznych 2) twórczo wykorzystuje wypowiedzi (artykuł, felieton, reportaż), politycznych krytycznoliterackie i (przemówienie) i popularnonaukowych; wśród teoretycznoliterackie (np. recenzja, tekstów prasowych rozróżnia wiadomość i komentarz; szkic, artykuł, esej); odczytuje zawarte w odbieranych tekstach informacje 3) porównuje tekst linearny i hipertekst zarówno jawne, jak i ukryte; rozumiany jako wypowiedź nieciągła, 3) rozpoznaje typ nadawcy i adresata tekstu; nielinearna, stanowiąca system 2 S t r o n a

4 4) wskazuje charakterystyczne cechy stylu danego tekstu, rozpoznaje zastosowane w nim środki językowe i ich funkcje w tekście; 5) wyróżnia argumenty, kluczowe pojęcia i twierdzenia w tekście argumentacyjnym, dokonuje jego logicznego streszczenia; 6) rozróżnia w dialogu odpowiedzi właściwe i unikowe; 7) rozpoznaje w wypowiedzi ironię, objaśnia jej mechanizm i funkcję; 8) rozpoznaje pytania podchwytliwe i sugerujące odpowiedź; 9) rozpoznaje manipulację językową w tekstach reklamowych, w języku polityków i dziennikarzy. 2. Samokształcenie i docieranie do informacji. Uczeń: 1) szuka literatury przydatnej do opracowania różnych zagadnień; selekcjonuje ją według wskazanych kryteriów (w zasobach bibliotecznych korzysta zarówno z tradycyjnego księgozbioru, jak i z zapisów multimedialnych i elektronicznych, w tym Internetu); 2) korzysta ze słowników i leksykonów, w tym słowników etymologicznych i symboli; 3) tworzy przedmiotowe bazy danych zawierające informacje zdobywane w toku nauki; 4) sporządza opis bibliograficzny książki i artykułu, zapisów elektronicznych, bibliografię wybranego tematu. 3. Świadomość językowa. Uczeń: 1) analizuje i definiuje (w razie potrzeby z pomocą słowników) znaczenia słów; 2) zna pojęcia znaku i systemu znaków; uzasadnia, że język jest systemem znaków; rozróżnia znaki werbalne i niewerbalne, ma świadomość ich różnych funkcji i sposobów interpretacji; 3) zna pojęcie aktu komunikacji językowej i wskazuje jego składowe (nadawca, odbiorca, kod, komunikat, kontekst), dostrzega i omawia współczesne zmiany modelu komunikacji językowej (np. różnice między tradycyjną komunikacją ustną lub pisaną a komunikacją przez Internet); 4) rozpoznaje i nazywa funkcje tekstu (informatywną, poetycką, ekspresywną, impresywną w tym perswazyjną); 5) wskazuje w czytanych tekstach i analizuje przykłady odmian terytorialnych, środowiskowych i zawodowych polszczyzny; 6) rozpoznaje w czytanych tekstach oraz wypowiedziach mówionych stylizację, rozróżnia jej rodzaje (archaizację, dialektyzację, kolokwializację) i określa funkcje; 7) rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej innowacji językowej, poprawności i stosowności powiązanych segmentów tekstowych, łączonych dowolnie przez użytkownika języka w każdorazowym akcie odbioru; 4) rozpoznaje retoryczną organizację wypowiedzi wskazuje zastosowane w niej sposoby osiągania przejrzystości i sugestywności; 5) rozpoznaje mechanizmy nowomowy charakterystyczne dla systemów totalitarnych. 1) samodzielnie wybiera do lektury teksty, stosując różne kryteria wyboru, które potrafi uzasadnić; 2) adiustuje tekst na poziomie elementarnym. 1) rozróżnia i omawia na wybranych przykładach funkcje języka poznawczą (kategoryzowanie świata), komunikacyjną (tworzenie wypowiedzi i stosowanie języka w aktach komunikacji) oraz społeczną (jednoczenie grupy i budowanie tożsamości zbiorowej regionalnej, środowiskowej, narodowej); 2) dostrzega związek języka z obrazem świata; 3) rozpoznaje i wskazuje wybrane cechy języka polskiego, które świadczą o jego przynależności do rodziny języków słowiańskich; sytuuje polszczyznę na tle innych języków używanych w Europie; 4) postrzega styl potoczny jako centrum systemu stylowego polszczyzny, od którego odróżniają się 3 S t r o n a

5 wypowiedzi; rozpoznaje i poprawia różne typy błędów językowych; 8) odróżnia słownictwo neutralne od emocjonalnego i wartościującego, oficjalne od swobodnego. inne style: artystyczny, naukowy, urzędowy, publicystyczny. II. Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela. 1. Wstępne rozpoznanie. Uczeń: prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki; 2) określa problematykę utworu; 3) rozpoznaje konwencję literacką (stałe pojawianie się danego literackiego rozwiązania w obrębie pewnego historycznie określonego zbioru utworów). 2. Analiza. Uczeń: 1) wskazuje zastosowane w utworze środki wyrazu artystycznego i ich funkcje (poznane wcześniej, a ponadto: oksymorony, synekdochy, hiperbole, elipsy, paralelizmy) oraz inne wyznaczniki poetyki danego utworu (z podstaw wersyfikacji, kompozycji, genologii) i określa ich funkcje; 2) dostrzega w czytanych utworach cechy charakterystyczne określonej epoki (średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, współczesność); 3) analizując teksty dawne, dostrzega różnice językowe (fonetyczne, leksykalne) wynikające ze zmian historycznych; 4) rozpoznaje w utworze sposoby kreowania świata przedstawionego i bohatera (narracja, fabuła, sytuacja liryczna, akcja); 5) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty (dostrzega cechy wspólne i różne). 3. Interpretacja. Uczeń: 1) wykorzystuje w interpretacji elementy znaczące dla odczytania sensu utworu (np. słowa-klucze, wyznaczniki kompozycji); 2) wykorzystuje w interpretacji utworu konteksty (np. literackie, kulturowe, filozoficzne, religijne); 3) porównuje funkcjonowanie tych samych motywów w różnych utworach literackich; 4) odczytuje treści alegoryczne i symboliczne utworu. 4. Wartości i wartościowanie. Uczeń: podstawowego. 1) wskazuje związki między różnymi aspektami utworu (estetycznym, etycznym i poznawczym); 2) dostrzega przemiany konwencji i praktykę ich łączenia (synkretyzm konwencji i gatunków); 3) rozpoznaje aluzje literackie i symbole kulturowe (np. biblijne, romantyczne) oraz ich funkcję ideową i kompozycyjną, a także znaki tradycji, np. antycznej, judaistycznej, chrześcijańskiej, staropolskiej; 4) dostrzega w czytanych utworach: parodię, parafrazę i trawestację, wskazuje ich wzorce tekstowe; 5) rozpoznaje i charakteryzuje styl utworu, np. wiersza renesansowego, barokowego, klasycystycznego, romantycznego. 1) dostrzega i komentuje estetyczne wartości utworu literackiego; 2) przeprowadza interpretację porównawczą utworów literackich; 3) w interpretacji eseju i felietonu wykorzystuje wiedzę o ich cechach gatunkowych; 4) konfrontuje tekst literacki z innymi tekstami kultury np. plastycznymi, teatralnymi, filmowymi. 4 S t r o n a

6 1) dostrzega związek języka z wartościami, rozumie, że język podlega wartościowaniu, (np. język jasny, prosty, zrozumiały, obrazowy, piękny), jest narzędziem wartościowania, a także źródłem poznania wartości (utrwalonych w znaczeniach nazw wartości, takich jak: dobro, prawda, piękno; wiara, nadzieja, miłość; wolność, równość, braterstwo; Bóg, honor, ojczyzna; solidarność, niepodległość, tolerancja); 2) dostrzega obecne w utworach literackich oraz innych tekstach kultury wartości narodowe i uniwersalne; 3) dostrzega w świecie konflikty wartości (np. równości i wolności, sprawiedliwości i miłosierdzia) oraz rozumie źródła tych konfliktów. III. Tworzenie wypowiedzi. 1. Mówienie i pisanie. Uczeń: 1) tworzy dłuższy tekst pisany lub mówiony (rozprawka, recenzja, referat, interpretacja utworu literackiego lub fragmentu) zgodnie z podstawowymi regułami jego organizacji, przestrzegając zasad spójności znaczeniowej i logicznej; 2) przygotowuje wypowiedź (wybiera formę gatunkową i odpowiedni układ kompozycyjny, analizuje temat, wybiera formę kompozycyjną, sporządza plan wypowiedzi, dobiera właściwe słownictwo); 3) tworzy samodzielną wypowiedź argumentacyjną według podstawowych zasad logiki i retoryki (stawia tezę lub hipotezę, dobiera argumenty, porządkuje je, hierarchizuje, dokonuje ich selekcji pod względem użyteczności w wypowiedzi, podsumowuje, dobiera przykłady ilustrujące wywód myślowy, przeprowadza prawidłowe wnioskowanie); 4) publicznie wygłasza przygotowaną przez siebie wypowiedź, dbając o dźwiękową wyrazistość przekazu (w tym także tempo mowy i donośność głosu); 5) stosuje uczciwe zabiegi perswazyjne, zdając sobie sprawę z ich wartości i funkcji; wystrzega się nieuczciwych zabiegów erystycznych; 6) opracowuje redakcyjnie własny tekst (dokonuje uzupełnień, przekształceń, skrótów, eliminuje przypadkową niejednoznaczność wypowiedzi, sporządza przypisy); 7) wykonuje różne działania na tekście cudzym (np. streszcza, parafrazuje, sporządza konspekt, cytuje). 2. Świadomość językowa. Uczeń: 1) operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (na tym etapie rozwijanym i koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów: Polska, Europa, świat współczesność i przeszłość; kultura, cywilizacja, polityka). 1) wskazuje różne sposoby wyrażania wartościowań w tekstach. 1) tworzy wypowiedzi ze świadomością ich funkcji sprawczej; 2) ocenia własną kompetencję językową (poprawność gramatyczną i słownikową) oraz kompetencję komunikacyjną (stosowność i skuteczność wypowiadania się). podstawowego. 5 S t r o n a

7 Teksty kultury 1. Teksty poznawane w całości (nie mniej niż 13 pozycji książkowych odpowiednio w trzyletnim bądź czteroletnim okresie nauczania oraz wybrane przez nauczyciela teksty o mniejszej objętości, przy czym nie można pominąć autorów i utworów oznaczonych gwiazdką): Sofokles Antygona lub Król Edyp (wersja literacka lub Teksty określone dla spektakl teatralny); * Bogurodzica; Lament świętokrzyski; Horacy wybrane liryki; *Jan Kochanowski wybrane pieśni, treny (inne niż w Jan Kochanowski Treny (jako cykl gimnazjum) i psalm; poetycki); poezja barokowa (np. Daniel Mikołaj Sęp Szarzyński wybrane sonety; Naborowski, Jan Andrzej Morsztyn); William Szekspir Makbet lub Hamlet; wybrany wiersz z romantycznej poezji Adam Mickiewicz wybrane sonety i inne wiersze (w europejskiej; tym Romantyczność), *Dziadów część III, *Pan Juliusz Słowacki Kordian lub Fantazy; Tadeusz; Zygmunt Krasiński Nie-Boska Komedia; Juliusz Słowacki wybrane wiersze; realistyczna lub naturalistyczna Cyprian Norwid wybrane wiersze; powieść europejska (np. Honoriusz Bolesław Prus *Lalka; Balzak Ojciec Goriot, Emil Zola Nana lub Fiodor Dostojewski wybrany utwór, np. Zbrodnia i Gustaw Flaubert Pani Bovary); kara, Łagodna; Stanisław Ignacy Witkiewicz Szewcy; Joseph Conrad Jądro ciemności; Gustaw Herling-Grudziński wybrane Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leopold opowiadanie; Staff wybrane wiersze; Michaił Bułhakow Mistrz i Małgorzata; Stanisław Wyspiański *Wesele; wybrana powieść lub zbiór opowiadań Władysław Stanisław Reymont Chłopi (tom I Jesień); z XX lub XXI w. (np. Marii Dąbrowskiej, Stefan Żeromski wybrany utwór (Ludzie bezdomni, Zofii Nałkowskiej, Marii Wierna rzeka, Echa leśne lub Przedwiośnie); Kuncewiczowej, Józefa Wittlina, Józefa Bolesław Leśmian, Julian Tuwim, Jan Lechoń, Julian Mackiewicza, Juliana Stryjkowskiego, Przyboś, Józef Czechowicz, Konstanty Ildefons Andrzeja Kuśniewicza, Tadeusza Gałczyński wybrane wiersze; Konwickiego, Stanisława Jarosław Iwaszkiewicz wybrane opowiadanie; Lema, Wiesława Myśliwskiego, Marka *Bruno Schulz wybrane opowiadanie; Nowakowskiego, Jerzego Pilcha, Olgi Tadeusz Borowski wybrane opowiadanie; Tokarczuk, Stefana Chwina, Pawła Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Różewicz, Czesław Huellego); wybrana powieść (lub zbiory Miłosz, Wisława Szymborska, Zbigniew Herbert, Ewa opowiadań) dwudziestowiecznych Lipska, Adam Zagajewski, autorów z literatury światowej (np. Stanisław Barańczak wybrane wiersze; Franza Kafki, Thomasa Manna, Miron Białoszewski wybrane utwory; Vladimira Nabokova, Alberta Camusa, wybrany dramat dwudziestowieczny z literatury Isaaca Bashevisa Singera, Johna polskiej (np. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Steinbecka, Kurta Vonneguta, Gabriela Sławomira Mrożka lub Tadeusza Różewicza); Garcii Marqueza, Günthera wybrana powieść polska z XX lub XXI w. (np. Marii Grassa, Umberto Eco, Milana Kundery); Kuncewiczowej Cudzoziemka, Zofii Nałkowskiej wybrane wiersze dwudziestowiecznych Granica, Józefa Mackiewicza Droga donikąd, poetów polskich (innych niż Stanisława Lema Solaris, Juliana Stryjkowskiego wymienieni na poziomie Austeria, Tadeusza Konwickiego podstawowym). Kronika wypadków miłosnych); wybrana powieść światowa z XX lub XXI w. (np. Franza Kafki Proces, Alberta Camusa Dżuma, George a Orwella Rok 1984, Isaaca Bashevisa Singera Sztukmistrz z Lublina, Gabriela Garcii Marqueza Sto lat samotności, Umberto Eco Imię róży). 2. Teksty poznawane w całości lub w części (decyzja należy do nauczyciela), przy czym nie można pominąć utworu oznaczonego gwiazdką: 6 S t r o n a

8 wybór mitów; Dzieje Tristana i Izoldy; Miguel Cervantes Don Kichote; Jan Chryzostom Pasek Pamiętniki; Ignacy Krasicki wybrana satyra lub Monachomachia; Adam Mickiewicz Dziady część IV; Juliusz Słowacki Kordian; Witold Gombrowicz *Ferdydurke; Irit Amiel wybrane opowiadanie z tomu Osmaleni lub Hanna Krall Zdążyć przed Panem Bogiem; Gustaw Herling-Grudziński Inny świat; Ryszard Kapuściński Podróże z Herodotem; Biblia (wybrane psalmy, fragmenty: Pieśni nad Pieśniami, Księgi Hioba, Apokalipsy św. Jana); 3. Inne: wybrane filmy z twórczości polskich reżyserów (np. Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka, Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego); homilia Jana Pawła II wygłoszona 2 czerwca 1979 roku w Warszawie na Placu Zwycięstwa (Piłsudskiego) nagranie telewizyjne. teksty określone dla podstawowego, a ponadto: wybrany esej Mieczysława Jastruna lub Zygmunta Kubiaka poświęcony kulturze antycznej; Dante Alighieri Boska komedia; Johann Wolfgang Goethe Faust; Czesław Miłosz wybrany esej; Zbigniew Herbert wybrany esej; inny esej autora polskiego (np. Kazimierza Wyki, Jana Błońskiego, Marii Janion, Leszka Kołakowskiego, ks. Józefa Tischnera, Jarosława Rymkiewicza, Jerzego Stempowskiego); wybrany reportaż autora polskiego (np. Ryszarda Kapuścińskiego, Krzysztofa Kąkolewskiego, Hanny Krall, Henryka Grynberga); dziennik (np. Marii Dąbrowskiej, Zofii Nałkowskiej, Jarosława Iwaszkiewicza, Witolda Gombrowicza); Jan Paweł II Tryptyk Rzymski; Biblia (fragmenty Starego i Nowego Testamentu jako konteksty interpretacyjne dla lektury dzieł z innych epok). jak dla podstawowego, a ponadto: wybrane filmy z klasyki kinematografii światowej (np. Ingmara Bergmana, Charlesa Chaplina, Federico Felliniego, Akiry Kurosawy, Andrieja Tarkowskiego, Orsona Wellesa); spektakle teatralne (w tym Teatru TV) przynajmniej jeden w roku; stała lektura gazety codziennej, tygodnika opinii, miesięcznika i kwartalnika. V. WARUNKI POPRAWY OCEN BIEŻĄCYCH 1. Uczeń ma prawo poprawić ocenę niedostateczną z każdej formy sprawdzającej wiadomości i umiejętności. 2. Uczeń ma obowiązek ustalić termin poprawy z nauczycielem na zasadach przedstawionych na początku roku szkolnego. 3. Uczeń może daną formę pisemną poprawić tylko raz. 4. Zarówno pierwsza ocena, jak i ocena z poprawy zostają wpisane do dziennika. 7 S t r o n a

9 5. Uczeń ma prawo do 1 nieprzygotowania w semestrze (oprócz 2 semestru klasy III, który pozostaje bez nieprzygotowań). 6. Warunki i możliwość poprawy innej oceny niż ocena niedostateczna określa indywidualnie nauczyciel na początku roku. VI. WARUNKI POPRAWY PROPONOWANEJ OCENY KLASYFIKACYJNEJ 1. Ustalenie ocen klasyfikacyjnych przeprowadza się w oparciu o oceny bieżące z zachowaniem ich hierarchii wynikającej również ze specyfiki przedmiotu: 1) pierwszorzędne znaczenie mają oceny ze sprawdzianów pisemnych z jednego lub kilku działów oraz za obszerne, przekrojowe odpowiedzi ustne z materiału powtórzeniowego; 2) drugorzędne znaczenie mają oceny za odpowiedzi ustne (kartkówki) z bieżącego materiału nauczania; 3) trzeciorzędne (uzupełniające) znaczenie mają oceny za referaty, zadania domowe, pracę na lekcji itp. przejawy aktywności. 2. Przy ustalaniu oceny rocznej bierze się pod uwagę wyniki klasyfikacji śródrocznej. 3. Oceny śródroczną i roczną nauczyciel ustala na podstawie ocen uzyskanych w wyniku co najmniej 3 sposobów sprawdzania wiedzy i umiejętności. 4. Na 3 tygodnie przed klasyfikacją roczną uczniowie i ich rodzice/prawni opiekunowie informowani są o przewidywanych ocenach klasyfikacyjnych z zajęć edukacyjnych. Przewidywane oceny klasyfikacyjne mogą ulec zmianie. 5. Uczeń, który w okresie od poinformowania o przewidywanej ocenie klasyfikacyjnej do jej wystawienia,nie wykaże się postępami w uzyskiwaniu wiedzy i umiejętności lub przestanie uczęszczać na zajęcia edukacyjne, może otrzymać niższą ocenę klasyfikacyjną od przewidywanej (włącznie z oceną niedostateczną). 6. Uczeń lub jego rodzice/prawni opiekunowie mogą zgłosić zastrzeżenia do Dyrektora Szkoły, jeżeli uznają, że roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych została ustalona niezgodnie z przepisami prawa dotyczącymi trybu ustalania tej oceny. Zastrzeżenia w formie pisemnej mogą być zgłoszone w terminie do 2 dni od dnia zakończenia rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych. 7. Za przewidywaną ocenę roczną przyjmuje się ocenę zaproponowaną przez nauczyciela zgodnie z terminem ustalonym w Statucie Szkoły. 8. Uczeń może ubiegać się o podwyższenie przewidywanej oceny tylko o jeden stopień. 9. Warunki ubiegania się o ocenę wyższa niż przewidywana: 1) usprawiedliwione wszystkie nieobecności na zajęciach z danego przedmiotu; 2) przystąpienie do wszystkich sprawdzianów przeprowadzonych przez nauczyciela; 3) uzyskanie ze wszystkich prac pisemnych ocen pozytywnych; 4) korzystanie z proponowanych przez nauczyciela form uzupełnienia braków wiadomości i umiejętności. 10. Uczeń ubiegający się o podwyższenie oceny zwraca się z pisemną prośbą do wychowawcy klasy do 5 dni od ustalonego w Statucie Szkoły terminu poinformowania uczniów o przewidywanych ocenach rocznych. 11. Wychowawca sprawdza spełnienie warunków ust. 3 pkt. 1., a nauczyciel przedmiotu warunków ust. 3 pkt. 2, 3 i W przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków opisanych w ust. 3. prośba ucznia zostaje rozpatrzona negatywnie, a wychowawca lub nauczyciel przedmiotu na podaniu odnotowuje przyczynę jej odrzucenia. Podanie przechowuje wychowawca klasy. 13. Uczeń przystępuje do sprawdzianu, przygotowanego przez nauczyciela przedmiotu, najpóźniej na 7 dni przed rocznym klasyfikacyjnym posiedzeniem Rady Pedagogicznej. 14. Poprawa przewidywanej oceny rocznej może nastąpić jedynie w przypadku, gdy uczeń uzyskał ze sprawdzianu ocenę, o którą się ubiega lub wyższą. 15. Ustalona ocena roczna nie może być niższa od oceny proponowanej przez nauczyciela. 8 S t r o n a

10 16. Sprawdzian oceniony zgodnie z kryteriami ocen zawartymi w Przedmiotowym Systemie Oceniania przechowuje wychowawca klasy. 9 S t r o n a

11 VII. SPOSOBY POSTĘPOWANIA Z UCZNIAMI O SPECYFICZNYCH TRUDNOŚCIACH W NAUCE 1. Specyficzne trudności w nauce, stwierdzone przez poradnię psychologiczno pedagogiczną, takie jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia są uwzględniane w procesie oceniania. 2. Nauczyciel dostosowuje system oceniania ucznia do wskazań poradni według możliwości i stopnia zaawansowania dysleksji rozwojowej. 3. Czas pisania zostaje wydłużony stosownie do warunków pracy. 4. Sprawdzanie prac pisemnych odbywa się zgodnie z kryteriami ustalonymi dla sprawdzania poprawności zapisu przez ekspertów Centralnej Komisji Egzaminacyjnej: a) Nie należy uwzględniać w ocenie następujących błędów: - zmienionej kolejności liter w wyrazach, - wstawionych dodatkowych liter w wyrazie, opuszczonych lub przestawionych liter, - opuszczonego początku lub końca wyrazu, - występowania w wyrazach głosek dźwięcznych zamiast bezdźwięcznych i odwrotnie, - mylenia głosek "i" i "j", głosek nosowych z końcówką fleksyjną, np.: ę - em, ą - om, - mylenia przedrostków z zaimkami, np.: pode szły; błędnego zapisywania przyimków z rzeczownikami i przysłówkami, np.: wklasie, zachwilę, napewno, - niewłaściwego zapisu spółgłosek miękkich, np.: rosinie zamiast rośnie, skosiny zamiast skośny, - pisowni niezgodnej z zasadami ortografii, jeżeli wynika ona z nadmiernego zaufania do zasad ortografii i schematycznego ich stosowania (od uczniów wymaga się dobrej znajomości zasad ortografii), np.: startóje bo startować, - błędnego stosowania lub niestosowania znaków interpunkcyjnych. b) Uczeń, u którego stwierdzono dysgrafię ma prawo stawiać niekształtne litery, pisać mało czytelnie i poza liniami. c) Wszystkie inne uchybienia w pracy nie są uzasadnione wymienionymi dysfunkcjami. 10 S t r o n a