Na stołach peł LEGO. Są różn większe, mn różnokolorowe Ponad pięćdzi sięcioro dziec spędza jeden z ostatnich dn ferii razem z najpopularniejszą

Transkrypt

1 CZWARTEK 4 LUTEGO 2010 r. Nr 5 Indeks ISSN Nakład: egz. JESTEŚMY Z WAMI OD 7. LAT Poukładane ferie Na stołach peł LEGO. Są różn większe, mn różnokolorowe Ponad pięćdzi sięcioro dziec spędza jeden z ostatnich dn ferii razem z najpopularniejszą na świecie zabawką. czytaj str. 6 Stare zdjęcia ę K urta Mazura robią furorę Do Kurta Mazura (na zdjęciu po lewej) trudno się dopchać. Gorzowianie chcą poznać okoliczności powstania niektórych zdjęć on chętnie opowiada czytaj str. 2-3 Zatrzymaj się, bo to Gorzów Po roku pracy firma Brand Nature Access zaprezentowała coś, co ma wyróżniać Gorzów na tle innych miast. Słowo klucz to Przystań. czytaj str. 4 Marszałek: Dajcie mi PWSZ, a dostaniecie Akademię czytaj str. 8-9

2 2 felieton prosto z mostu Stare zdjęcia Kurta Ma miejsca na fotografiach, ale nie zawsze miasto j Jakiś kłopot ze śniegiem? To nie prawda, że śniegu mamy powyżej pasa. Gorzowianie dzielnie sobie z nim radzą. Nie licząc megakłopotów z parkowaniem śnieg właściwe jest ok. Na dodatek, jak podkreślają policjanci, studzi ambicje kierowców są ostrożniejsi, nie ma w mieście stłuczek, wszystko toczy się nieco wolniej, ale dostojnie. Zatem białemu zawdzięczamy tej zimy wiele. A tu jak grom z jasnego nieba informacja: dla śniegu nie ma miejsca w tym mieście, precz, wypad z baru, Gorzów dla Gorzowian, a nie dla śniegu - miejskie służby zaczynają wywózkę. Śnieg zrobił swoje, śnieg może odejść. W tym wydaniu tg przyglądamy się starym zdjęciom, piszemy o marce Gorzowa, publikujemy obszerne odpowiedzi marszałka Jabłońskiego i na dodatek przybliżamy ideę klastra. A co to jest? Zajrzyj na stronę 11., a od razu wszystko się wyjaśni. adam oziewicz Wśród zwiedzających wystawę jest Alina Lubińska ze Strażackiej. Stare zdjęcia ogląda wspólnie z dwójką dzieci Sobota tuż po 16. większość zwiedzających już po pięćdziesiątce, ale są też młodzi, nawet dzieci. Zobaczcie, a to chyba boczna ściana kina Słońce zwraca uwagę pan w koszuli w kratę na zdjęcie ulicy Chrobrego. Rzeczywiście, choć na pierwszy rzut oka miejsce trudno rozpoznać, bo po prawej stronie, gdzie teraz linię tramwajową przecina ulica Wybickiego, na fotce stoi piękna kamienica. Wystawa okazuje się świetną okazją do wspomnień. Trzeba ruszyć wyobraźnię albo przywołać w pamięci stare obrazy. Często się udaje, ale zdarza się, że słabo kojarzymy miejsca na fotografiach. Nie pomagają nawet opisy pod zdjęciami. Do Kurta Mazura, właściciela kolekcji, trudno się dopchać, przez ponad godzinę jest rozrywany, gorzowianie chcą poznać okoliczności powstania niektórych zdjęć on chętnie opowiada. Wspólnie wymieniają uwagi na temat fotografii. Jeden ze zwiedzających przyniósł swoje stare zdjęcia, pokazuje Kurtowi na jednym z nich rozpoznaje swoją mamę, na innym dawnych kolegów. Okazuje się, że przed laty razem działali w Towarzystwie Fotograficznym. Stare zdjęcia ułożone są w bloki tematyczne. Najwięcej jest fotografii śródmieścia, ale są też okolice miasta np. wielkie pole i drzewa, gdzie teraz stoją bloki osiedla Staszica. Na jednej z fotek jest stary Arsenał dziś ten zakątek miasta wygląda zupełnie inaczej. Na innym widzimy róg Strzeleckiej i Sikorskiego, obecnie stoi tam Park 111, wtedy cały plac nie był zabudowany było pełno wolnego miejsca. Na jeszcze innym jest mały Kurt Mazur z wędką nad Wartą. Na fotografiach wyraźnie widać, że Gorzów przed laty był miastem portowym na zdjęciach rzeki pełno żaglówek, łodzi, barek, statków, plaża z masą wypoczywających gorzowian widok dawnego nabrzeża robi wrażenie. Rodzina chce wiedzieć, co dzieje się z Błażejem Wyszedł rano z domu, szedł pobiegać na stadion, ale tam go nie widziano. Od tej pory rodzina nie ma na jego temat żadnej informacji. listopadzie 2006 roku W w miejscowości Strzelce Krajeńskie zaginął Błażej Orman. Ma 24 lata, 180 cm wzrostu i zielone oczy. Ktokolwiek widział Błażeja Ormana lub ma jakiekolwiek informacje o jego losie proszony jest o kontakt z ITAKĄ - Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych pod całodobowymi numerami: oraz Można również napisać w tej sprawie do ITAKI: itaka@zaginieni.pl. Informatorom gwarantowana jest dyskrecja. ITAKA w ubiegłym roku pomogła odnaleźć ponad 140 zaginionych dzieci i nastolatków. (ao) Kandydatki na miss Brunetki górą. Po Paulinie Bałdych kolejną kandydatką do tytułu Miss Gorzowa jest również ciemnowłosa Agnieszka Głos. Ogłoszone niedawno wybory Miss Gorzowa nabierają tempa. Przypomnijmy, że w szranki mogą stanąć wszystkie mieszkanki naszego miasta, które swą urodą chciałyby podzielić się z gorzowianami. - Chcemy pokazać, że gorzowianki są naprawdę piękne i mamy czym się poszczycić. Zachęcamy do udziału. Szukamy kandydatek, które poza urodą mają w sobie piękno wewnętrzne, potrafią zauroczyć swoją osobowością publiczność i jury - zaprasza do udziału Piotr Ciężki z agencji art-model, organizator wyborów. Po Paulinie Bałdych w gronie kandydatek mamy kolejną dwudziestolatkę. Agnieszka Głos od 15 lat mieszka w Gorzowie. Studiuje administrację w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej. Interesuje się tańcem, pływaniem, psychologią. Agnieszka jest brunetką o niebieskich oczach. Ma 173 cm wzrostu, a jej pozostałe wymiary to: 81(biust), 60(talia) i 86 (biodra). Zgodnie z zapowiedziami wybory Miss Gorzowa podzielone będą na cztery etapy. Najpierw wybrane zostaną po trzy finalistki z czterech edycji oznaczających poszczególne pory roku. Później spośród finałowej 12-tki wybrana zostanie Miss Gorzowa Na uczestniczki oprócz dobrej zabawy czekają nagrody pieniężne i rzeczowe. Żeby wziąć udział w plebiscycie na początek wystarczy odrobina odwagi. Potem jeszcze trzeba zapoznać się z regulaminem, wypełnić formularz zgłoszeniowy oraz wysłać zdjęcia na adres wybory2010@missgorzowa.pl Partnerami medialnymi wyborów są tygodnik Tylko Gorzów, portal portal oraz Radio Eska. Daniel Siczyński, portal:gorzow24.pl Agnieszka Głos

3 3 azura robią furorę jest zupełnie inne niż w latach 50. Ot, tak sobie siedzą przy fontannie Pauckscha, jest 1946 rok Kurt ma 5 lat, obok mama. Właściciel kolekcji dziś już nie pamięta, czy to jesień, czy wiosna, jednak widać, że nie było zbyt ciepło, bo oboje mają ciepłe kurtki. Tato bardzo dużo fotografował, robił zdjęcia rodzinne fotografii mamy mam chyba z tysiąc zauważa. Od Kurta Mazura dowiadujemy się też, że jego ojciec najczęściej robił zdjęcia przy okazji, nie było specjalnych wypraw po fotografie. Ze mną było podobnie dodaje. Podpis pod zdjęciem: kolarz stacja benzynowa przy Chrobrego, na rowerze Kurt Mazur. Niech pan opowie coś o tej fotografii. Ile pan może mieć lat? pytamy. - Ale to nie ja. To ten facet z plecakiem, mój dawny kolega Juliusz Siwek wskazuje na pana przyglądającego się innej fotografii. Prawdziwego Kurta Mazura odnajdujemy za to na innym zdjęciu. A to rzeczywiście ja na bulwarze z rowerem. To zrobili mi kumple. Prawie zawsze miałem przy sobie aparat. Mogę mieć tu 18, może 19 lat, bo rower dostałem od ojca dopiero po maturze. Jedno z tych zdjęć miało u dołu dużą, białą dziurę było sporo grzebania z retuszem wspomina. A przy tym zdjęciu nikt nie ma wątpliwości to kawiarnia Letnia. Chłopak z prawej to Janusz Myszko, obok jestem ja, reszty towarzyszy zabawy nie pamiętam. To musi być tuż po maturze. Gdybym nie miał matury to musiałbym mieć plakietkę ogólniaka na rękawie. Nie było nam wolno chodzić bez nich wyjaśnia K. Mazur i dodaje: Z Januszem mam kontakt na skypie, teraz jest zupełnie bielutki, siwiutki. Właściciel zdjęć sam nie wybierał fotografii na wystawę. To organizatorzy z Muzeum Lubuskiego wskazali najciekawsze według nich zdjęcia. Niestety, nie wszystkie podpisy pasują do zdjęć. Jest kilka drobnych pomyłek. Jedno ze zdjęć na rowerze jest ze Szczecina zwraca uwagę autor. Kurt Mazur podkreśla, że miał świetnego nauczyciela fotografowania. Ojciec zawsze mówił mu: musisz uważać na złoty podział, a każde zdjęcie powinno mieć swój punk ciężkości. Na przykład na tym oczy zatrzymają się na postaci kobiety. Tato ostro pilnował kompozycji. Często podkreślał, że przed twarzą zawsze musi być dużo miejsca wspomina. Z któregoś jest pan szczególnie dumny? pytamy. Musiałbym dobrze obejrzeć całą wystawę. Ale bez oglądania mogę powiedzieć, że najwięcej radości mam ze zdjęć, na których jestem jeszcze małym chłopaczkiem odpowiada. Adam Oziewicz Spadł śnieg będzie kłopot Dzieci się cieszą, a służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo ostrzegają, że zwały śniegu w razie odwilży grożą podtopieniami. Najlepiej byłoby wywieźć śnieg, ale nie ma na to pieniędzy. P o mrozach nadeszło lekkie ocieplenie, ale w Gorzowie nadal zalegają góry śniegu. Średnia pokrywa wynosi 29 cm. Wojewoda Helena Hatka ostrzega, że w razie nadejścia odwilży może dojść do podtopień. Apeluje o wywożenie śniegu. - Warto to robić, ponieważ wyjdzie to taniej niż zapłacenie odszkodowań ludziom, którym woda zaleje piwnice - mówi wojewoda Hatka. - Czy jest taka potrzeba, trudno powiedzieć. Wszystko zależy od tego, jak będą układały się temperatury - mówi Jan Figura, dyrektor Wydziału Zarządzania Kryzysowego. Na razie nie ma decyzji o wywózce śniegu. - Skończyły się pieniądze - tłumaczy Jolanta Cieśla, rzecznik prasowy UM. - Na utrzymanie dróg na cały rok 2,35 mln zł, z czego na samą zimę 1,8 mln zł. I wszystko zostało wydane. Jeżeli śnieg poleży do marca, umowa z Veolią na zapewnienie czystości może wyczerpać się już latem, a jest podpisana do 31 października. Część zakładów i instytucji chce wywozić śnieg na własny koszt i dlatego zwróciło się do władz Gorzowa o wskazanie terenu, gdzie można to robić. Miasto wyznaczyło do tego celu zbiornik wód opadowych przy Srebrnej. - Dobrze by było, gdyby wojewoda, oprócz apelu, mogła wesprzeć wywózkę śniegu z dróg krajowych i wojewódzkich, gdzie jest go najwięcej - dodaje Cieśla. - Pani wojewoda straszy podtopieniami piwnic, ale trudno teraz oszacować te koszty. Poza tym nie dostaliśmy od wojewody żadnego sygnału. Nikt nie zaprosił naszych służb na spotkanie, tylko informuje się dziennikarzy. To trochę dziwne. Najprawdopodobniej po powrocie z Warszawy prezydent Tadeusz Jędrzejczak zwoła sztab kryzysowy i zajmie się tą sprawą. Sebastian Górny, portal:gorzow24.pl

4 4 Zatrzymaj się, bo to Gorzów Po roku pracy firma Brand Nature Access zaprezentowała coś co ma wyróż niać Gorzów na tle innych miast. Słowo klucz to Przystań. Strategię marki Gorzowa ujawniono w kinie Helios. Rozpoczęło się mało zachęcającą prezentacją zdjęć z widokami miasta i głosem lektora: Jestem miastem rozpostartym na siedmiu wzgórzach nad wodami Warty, otoczonym szerokimi pasmami lasów. Wypełniają mnie parki, zieleńce i ogrody. (...) Jestem jedynym miastem w Polsce, w którym w jednym czasie z tego samego pociągu wysiadają rastaman, wędkarz i miłośnik Hasiora. (...) Jestem miastem, które ma ambicje być antytezą miasta. (...) Stawiam na restytucję dawnych, rzemieślniczych zawodów, na fair trade, slow food i slow life. Znajduję czas dla rodziny, przyjaciół, na rozwijanie własnych zainteresowań i przedsiębiorczość z pasją.... Potem było zdecydowanie lepiej. Maja Malinowska z BNA przedstawiła drogę do marki Gorzowa. Pracę rozpoczęto od zbadania wizerunku miasta u mieszkańców i turystów. Okazało się, że przyjezdni nie mieli wiele do powiedzenia o Gorzowie, co już na początku pokazało, że będą potrzebne większe nakłady na promocję. Wiedzę o Gorzowie BNA czerpało zatem od mieszkańców. Zaskoczyło ich, że choć gorzowianie wypowiadali się o mieście bardzo ciepło i dostrzegali wiele pozytywnych zmian, to nie potrafili wskazać niczego co, wyróżniałaby Gorzów na tle innych miast. Przy bardziej szczegółowych pytaniach okazywało się jednak, że liczba atrakcji jest ogromna. - To pokazało bardzo silne autouprzedzenia i nieznajomość atrybutów miasta. Dlatego pierwszą grupą odbiorców marki będą gorzowianie, a pierwszym celem zbudowanie świadomości unikatowości Gorzowa - mówi Malinowska. Badania pokazały także, że w zestawieniu z dużymi ośrodkami miejskimi w świadomości mieszkańców Gorzów wypada słabo, natomiast w regionie jest ważnym miastem. To pozwoliło umieścić Gorzów w odpowiedniej lidze miast. Gródek za siódmą rzeką Tak często nazywany był w badaniach Gorzów. To określenie pejoratywne, z drugiej strony mówiący to wskazywali na komfort życia. Gorzów to miasto na tyle duże, żeby zapewnić większość z potrzeb, a na tyle małe, że wszędzie można dojść piechotą. - To cecha bardzo atrakcyjna zewnętrznie dla osób, które szukałyby miejsca zamieszkania poza największymi aglomeracjami - komentuje Malinowska. - Poza tym to miasto zupełnie szalonych i nigdzie indziej nie spotykanych inicjatyw. Mieszkacie państwo w miejscu trzech najbardziej wolnościowych gatunków muzycznych: jazzu, reggae i muzyki romskiej. To także miasto, gdzie buduje się pomniki nie generałom, naukowcom, tylko kloszardowi, romskiej poetce, albo Jancarzowi. Przygotowując się do przetargu, kiedy przeczytaliśmy, że są tu tak niespotykane obiekty, jak schody donikąd i najniższy punkt widokowy, to powiedzieliśmy sobie, że musimy tu przyjechać niezależnie od wyniku przetargu. Marka W ramach pozycjonowania marki Gorzowa jednym z zastosowanych narzędzi było Brand Foundations. Dzięki niemu udało się opisać markę i jej obecny wizerunek, a także wyznaczyć jasny kierunek jej rozwoju w przyszłości. Na prezentacji przedstawiono to w kilku punktach. Po pierwsze, historia uczy nas przede wszystkim, że Gorzów jest miastem zdolnym do metamorfozy, nie oglądającym się na innych i robiącym swoje wbrew Wielkiej Historii. Poza tym Gorzów to nadrzeczne miasto, w którym życie płynie wolniej. Swoim klimatem przyciąga wolne duchy. Realizuje nieszablonowe pomysły. Daje swobodę dla ekspresji i aktywności. Cechy szczególne, wyróżniające to: nadrzeczne położenie, nietypowe działania i autentyczna wielokulturowość, które na silniejsze wyeksponowanie i zdyskontowanie. Gorzów ma większość tego, co potrzebne, by dobrze wyrazić siebie. Potrzebuje tylko większej odwagi i konsekwencji. Miastu grozi marginalizacja. Rozwiązaniem nie jest agresywne kopiowanie cudzych zachowań, pogoń za wielkomiejskimi atrybutami. Wymarzony odwiedzający, czy kandydat do osiedlenia się w mieście, to osoba, która ma pragnienie odkrywania nieznanego. Poszukujący sympatycznego przystanku, czy to w podróży służbowej, czy weekendowym wypadzie, czy życiowej drodze. Gorzów to miasto gotowe przełamywać stereotypowe wyobrażenia, skupione na samodoskonaleniu. Liberalne, tolerancyjne, ceniące niecodzienność. Gorzów to także miasto, które nie szuka taniego poklasku, decyduje się na organiczny, stabilny rozwój; ma odwagę być sobą. Jest miastem, które chce pozostać antytezą stereotypowo wyobrażane wielkiego miasta. Jakie jego wartości? Otwarto wspieranie różnorodnoś slow life (komfort życia sporym mieście z jednocz snym zachowaniem ska miasta dającej się ogarnąć konsekwencja (działanie w zgodzie ze sobą, przed wszystkim dla swoich ludzi). To wszystko, zdaniem firmy BNA, można zawrzeć w jednym słowie: - Po pierwsze to jasne określenie bardzo silnej wizerunkowej funkcji miasta, czyli, tego że leży nad rzeką. Po drugie, to wezwanie do zatrzymania się, idealnie wpisuje się w problem, jak zatrzymać osoby przejeżdżające obok Gorzowa. Przystań, "także w rozumieniu: pochyl się," zastanów się nad tym co jest fajnego, nietypowego w tym mieście. Po trzecie wreszcie, przystań w znaczeniu metaforycznym - ostoja, oaza spokoju - tłumaczy M. Malinowska. Logotyp Markę wzmacnia logotyp. Gorzów jako pierwsze miasto w Polsce swoją nazwę będzie miał zapisaną małą literą. Kolorystycznie autorzy inspirowali się m.in. gorzowską katedrą, ale jak podkreśla Malinowska, każdy może w logotypie znaleźć coś dla siebie. W logo zawarte są subtelne odniesienia do bogatego kolorytu miasta, mozaiki, witrażu, secesyjnych linii, ceglanego muru, meandrów rzeki, siatki ulic. Firma zaprojektowała także gadżety z wykorzystaniem logo i kolorystyki marki. Taka oprawa graficzna pojawi się w oficjalnych pismach miasta, wydawnictwach, broszurach i stronie internetowej. Dzięki strategii wiemy, o czym mówić, jak pokazywać Gorzów na zewnątrz, ale także dowiedzieliśmy się, na czym nie powinno się budować jego wizerunku. BNA wymienia tu wielkomiejskość, przemysł, sport i podkreślanie tego, że miasto jest stolicą regionu. Zdaniem specjalistów, prowadzi to tylko do niepotrzebnego napięcia na linii Gorzów - Zielona Góra. Plan zakłada implementację marki do 2020 r. Sebastian Górny, portal:gorzow24.pl (fot. Bartosz Zakrzewski)

5 5 Koniec marzeń o czwórce? Rajbud GTPS Gorzów przegrywa z Jokerem w Pile 0:3. Naszym pierwszoligowcom w tym sezonie już raczej nie grozi nic dobrego, ani złego. Przed siatkarzami jeszcze osiem pojedynków sezonu zasadniczego, ale o dogonienie czołowej czwórki będzie już bardzo trudno, tym bardziej, że przed nami kolejne ciężkie wyjazdy. W Pile wynik - przegrana w trzech setach: 17:25, 23:25, 23:25 - zupełnie nie oddawał tego, co wydarzyło się na boisku. GTPS miał dużą szansę, aby po tym spotkaniu chwalić się o wiele korzystniejszym dorobkiem. Niestety w końcówkach dwóch partii popełniliśmy po błędzie brzemiennym w skutkach dla końcowego rezultatu. - Nie graliśmy źle, a trzeba też uczciwie przyznać, że gospodarze prezen- towali się znakomicie - stwierdził trener gorzowian Sławomir Gerymski. - Byli wyjątkowo dobrze dysponowani w praktycznie każdym elemencie. I tak walczyliśmy z nimi na równi. Szkoda, że czegoś nie udało się gospodarzom urwać, bo wtedy mecz mógł się potoczyć trochę inaczej. Do czwartego w tabeli Jokera gorzowianie tracą w tej chwili pięć punktów, a nad strefą barażową mają osiem oczek przewagi. Mecz z tego tygodnia z SMS Spała został przełożony na 12 marca. 13 lutego GTPS zmierzy się z Treflem w Gdańsku. j.w. (foto: Iga Andres)

6 6 Przygotowania przeciw na trójkę z minusem Na razie pogoda sprzyja, ale służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w Lubuskiem przygotowują się na najgorsze scenariusze. Niestety, sta życzenia i trzeba działać, żeby nie powtórzyła się sytuacja z 1997 r. Niedawno zespół zarządzania kryzysowego przy wojewodzie dokonał wybiórczej kontroli w kilkunastu spośród 58 gmin i powiatów całego województwa. To bowiem odpowiednio wójtowie, burmistrzowie, prezydenci i starostowie powinni zabezpieczyć mieszkańców na wypadek niebezpieczeństwa powodziowego. Wojewoda jedynie nadzoruje przygotowania na terenie całego województwa i sprawuje funkcje kontrolne. A obawy są uzasadnione, bo po obfitych opadach śniegu i nadchodzącym ociepleniu zagrożenie dotyczy dwóch rodzajów powodzi: roztopowej i zatorowej. Wyniki nie napawają optymizmem. Okazuje się, że zaopatrzenie magazynów w łopaty, worki na piasek, gumowce czy kamizelki ochronne osiąga średni poziom 50 proc. wymaganego stanu. Wiele do życzenia pozostawia również aktualność procedur na wypadek wystąpienia sytuacji alarmowych. Brakuje przede wszystkim szczegółowych ustaleń dotyczących m.in. potencjalnych punktów ewakuacyjnych. - Stan przygotowań oceniam na dostateczny minus - mówi wojewoda lubuski Helena Hatka. Po tej kontroli wojewoda spotkała się z przedstawicielami jednostek samorządowych. Efektem są wytyczne dotyczące uzupełnienia stanów magazynowych i aktualizacja procedur. Gminy mają na to niecałe dwa tygodnie. Później wójtowie, burmistrzowie i prezydenci osobiście będą się tłumaczyć z wykonania planów. - Nie przyjmuję do wiadomości, że ktoś nie ma na to środków. To są obowiązki, z których trzeba się wywiązać - mówi twardo H. Hatka. Na razie na terenie całego Lubuskiego mamy 10 zatorów rzecznych. Największy, w okolicach Krosna, ma ponad półtora metra. Jeśli utrzyma się pogoda możemy liczyć na interwencję 13 lodołamaczy, które stacjonują na Odrze. Do Kostrzyna powinny dotrzeć za 4-5 dni. Podniesienie stanu rzeki Odry po niedawnym ociepleniu ma też swoje plusy, bo dzięki temu lodołamacze będą mogły dotrzeć do nas szybciej. W ubiegłym roku, ze względu na niski poziom wód, zajęło im to niemal dwa tygodnie. Będą kruszyć lód od Kostrzyna w górę rzeki Odry. Część z nich wpłynie na wody zamarzniętej Warty i będzie posuwać się aż do Santoka. Tam zawrócą i na spokojną, wręcz leniwą Noteć wpływać nie będą. Jak podkreśla Jarosław Śliwiński, dyrektor Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego LUW, choć na razie prognozy pogody nam sprzyjają, to należy się obawiać gwałtownego ocieplenia. - Mamy ogromne ilości śniegu, rowy melioracyjne są pełne jego zamarzniętych brył. W wypadku ocieplenia na pewno wystąpią lokalne podtopienia - tłumaczy. - Paradoksalnie mrozy mogą być też naszym sprzymierzeńcem. Nadmiar wód roztopowych powinny zatrzymać wały przeciwpowodziowe, bo w niektórych miejscach ziemia jest zamarznięta na grubości do 50 centymetrów. Największe zagrożenie powodzią występuje wzdłuż biegu Bobru w powiecie żagańskim. W Gorzowie i okolicach powodów do alarmu nie ma. Warta nie powinna nam sprawić problemu dzięki zbiornikowi retencyjnemu w Jeziorsku, jej stan nie przekracza alarmowego pułapu 3,5 metra. Natomiast nad Notecią mogą wystąpić lokalne podtopienia Poukładane ferie Ośmioletni Marcel wspólnie z sześcioletnią Dorotą układa wieżę, a do tego obowiązkowo trójząb, bo jest konkurs na to, kto zrobi najładniejszy Na stołach pełno klocków LEGO. Są różne rodzaje większe, mniejsze, różnokolorowe. Ponad pięćdziesięcioro dzieci spędza jeden z ostatnich dni ferii razem z najpopularniejszą na świecie zabawką. Przechodząc obok pawilonu przy 9. Maja nikt by nie pomyślał, że dzieje się tam coś nadzwyczajnego. A jednak. W jednej z sal na pierwszym piętrze, w ubiegły czwartek tuż po 12, grupa najmłodszych układa setki klocków. Co tu się dzieje? pytamy. Odkrywamy Atlantydę odpowiada ośmioletni Marcel. Chociaż ma podobne klocki w domu, to lubi przychodzić na spotkania w większej grupie dzieci, bo można coś podpatrzeć i jest większy wybór LEGO. Wspólnie z sześcioletnią Dorotą układa wieżę, a do tego obowiązkowo trójząb, bo jest konkurs na to, kto zrobi najładniejszy. Przy stołach pełnych LEGO młodzież szkolna, ale również przedszkolaki. Hania ma 5 lat świetnie się bawi, w ogóle ją nie denerwuje, że jej konstrukcja z klocków jest trochę niestabilna. Mówi nam, że najlepsze jest to, że każdy układa z takich klocków, jakie mu się podobają. Co właściwie układasz? pytamy. To jest okienko ogródkowe odpowiada i zaraz zza niego patrzy w obiektyw aparatu. Pięcioletnia Ola zdradza, że z LEGO układa pierwszy raz i bardzo jej się podoba taka zabawa. Właśnie skończyła układać domek i bierze się za obowiązkowy trójząb. Podczas czwartkowych zajęć dzieci składały z klocków m.in. statek podwodny, trójząb Neptuna i konika morskiego kolorystyka, i rodzaj klocków mogły wybrać same. Był też stolik dla zaawansowanych tam układano trudniejsze rzeczy. Jesteśmy na dnie oceanu. Namawiam dzieci, żeby zrobiły psikusa Neptunowi udowodniły, że mają lepsze trójzęby niż on barwnie opowiada o zabawie Cezary Siwek, organizator układania klocków LEGO. Właśnie wybrano najładniejszy trójząb należy do dwunastoletniego Michała. Ułożenie zajęło mu niecałe 10 minut. Po wyróżnieniu powiedział nam, że klocki towarzyszą mu już od 5 lat. Sądzi, że nigdy mu się nie znudzą. Jak dowiedzieliśmy się od organizatorów, to impreza dla młodych miłośników LEGO, których w mieście nie brakuje. Zainteresowanie tą formą rozrywki zatacza coraz większy krąg, przechodzi z pokolenia na pokolenie mówi C. Siwek. Spotkanie przygotowano z myślą o feriach, gdy dzieci mają więcej wolnego czasu. Podobne zajęcia są w wakacje, Dzień Dziecka, Mikołajki, a zupełnie niedawno świętowano choinkę z LEGO. Adam Oziewicz Hania ma 4 lata. Mówi nam, że najlepsze jest to, że każdy układa z takich klocków, jakie mu się podobają. To jest okienko ogródkowe opowiada

7 7 powodziowe n gotowości pozostawia wiele do w gminie Drezdenko. W sumie niebezpieczeństwo wystąpienia powodzi występuje na terenie 12 powiatów i 46 lubuskich gmin. Bezpośrednio zagrożonych jest 17 miast i 287 wsi, zaś liczba ludności przeznaczonej do ewakuacji przekracza 70 tysięcy. Trwa całodobowy monitoring sytuacji hydrologicznej w województwie. Również z powietrza, bo do dyspozycji są dwa samoloty i helikopter. - Jesteśmy przygotowani na najgorsze, ale mamy nadzieję, że powtórki z 1997 czy 1982 roku nie będzie - mówi wojewoda Hatka, która uczestniczyła w akcji przeciwpowodziowej trzynaście lat temu. Daniel Siczyński, portal:gorzow24.pl

8 8 Marszałek: Dajcie mi PWSZ, a dostaniecie Akademię O wojence zielonogórsko-gorzowskiej, rozumieniu zrównoważonego rozwoju, planach przekazania samorządowi województwa PWSZ w Gorzowie mówi marszałek województwa lubuskiego Marcin Jabłoński. w Gorzowie, to trzeba złotówkę dać też Zielonej Górze. Są różnego rodzaju uwarunkowania. Każdy projekt unijny ma cel. Jeśli dla zrealizowania go w jednym mieście potrzeba dwa razy więcej pieniędzy niż w drugim, to nie widzę przeszkód, żeby tak zrobić. Niespecjalnie mnie obchodzi to, że ktoś w Zielonej Górze powie, że jego miasto dostało dwa razy mniej. Oczywiście vice versa. Panie marszałku, gdyby oceniać spoistość województwa lubuskiego na podstawie komentarzy na forach internetowych, dyskusji polityków wykłócających się o podział unijnych pieniędzy, czy też przez pryzmat wojenki żużlowej pomiędzy klubami z Zielonej Góry i Gorzowa, to można by stwierdzić, że Lubuskie wisi na włosku. Jak to widać z perspektywy marszałka? Zupełnie nie podzielam tego poglądu. Uważam, że tego typu opinie, ich liczba, głębokość i jakość refleksji to margines. Robię wszystko, żeby takie dyskusje nie wpłynęły negatywnie na to, co robi zarząd województwa. Zbagatelizowałbym to. Ale przyzna pan, że nie jest to zbyt komfortowa sytuacja: zarządzanie takim dwugłowym województwem, ze wszystkimi napięciami między obydwiema stolicami. Nie mam z tym żadnego problemu. Wielu mieszkańców województwa i polityków podkreśla, że strategia zrównoważonego rozwoju województwa nie jest realizowana tak, jak powinna, że są dysproporcje. To jest bardzo prowincjonalne spojrzenie. Uważam, że dwie stolice, takie, jakie są w Lubuskiem, czyli Gorzów i Zielona Góra, to jest jeden z atutów naszego województwa, jedna z przewag konkurencyjnych nad podobnymi regionami. Jak się temu dokładnie przyjrzeć, to różnego rodzaju przewagi konkurencyjne wynikają z faktu, że mamy dwa silne ośrodki. Całość oparłbym o taki trend rozwoju regionalnego w całej Europie, z którego wynika, że zasadniczy rozwój dokonuje się wokół ośrodków miejskich. Ponad 70 proc. PKB w Unii Europejskiej powstaje przy takich dużych ośrodkach. Jako zarząd województwa staramy się swoimi decyzjami i działaniami pokazać, że chcemy wzmacniać pozycję obu tych miast. Z tego wynika ogromna szansa dla całego regionu. W pierwszym wystąpieniu przed radnymi województwa mówiłem, że trzeba przeorientować priorytety rozwoju, które dotychczas opisywano w odniesieniu do walorów naturalnych, przyrodniczych i turystycznych oraz nadziei, że dobrze je wykorzystamy. Jestem pełen szacunku i uznania dla tych aspektów, ale znacznie pewniejszym priorytetem z punktu widzenia przyszłości regionu jest gospodarka. I na to konsekwentnie stawiamy. Drugi priorytet to właśnie konieczność silnego wspierania obu stolic województwa. Cała reszta to margines. Ale diabeł, jak zwykle, tkwi w szczegółach. Można mieć wątpliwości co do podziału środków z LRPO. Wielu gorzowskich polityków mówi, że ze zrównoważonym rozwojem nie ma to nic wspólnego. Przykład z ostatniej chwili. Z programu na rewitalizację, w którym środki są na poziomie 20 mln złotych, Zielona Góra wzięła ponad połowę. Gorzów dostał niewiele ponad 4 mln. Nie widzi pan dysproporcji? Ale co z tego wynika? Zrównoważony rozwój to równowaga między rozwojem gospodarczym, poszanowaniem dla środowiska naturalnego i sferą społeczną. To nie ma nic wspólnego z dzieleniem po równo. Fakt, że podjęto w ostatnim czasie decyzje, że Zielona Góra dostała na coś 10, a Gorzów 4 miliony złotych, nie ma nic wspólnego ze zrównoważonym rozwojem. Nie o to chodzi, że jak się da złotówkę Wicemarszałek Elżbieta Polak przekonywała nawet swego czasu dziennikarzy gorzowskich, że to Zielona Góra powinna raczej czuć się poszkodowana przy podziale środków z LRPO. Nie koncentrujemy się na tych wyliczeniach. Rozumiem, że są interesujące. To łatwy temat do opisywania przez media. W sprawie rewitalizacji przypomnę, że było to kolejne rozdanie. W poprzednim Gorzów nie dostał ani złotówki nie dlatego, że nie chcieliśmy, ale dlatego, że nie złożył wniosku. Teraz taki dokument został złożony, pojawiła się nowa szansa i do Gorzowa trafiły pieniądze. Ale prezydent Jędrzejczak tłumaczył, że miasto nie złożyło wniosku, bo nie mieścił się w kryteriach podanych przez Urząd Marszałkowski. Stąd cała awantura w mediach po zakwalifikowaniu wniosku Zielonej Góry. Politycy z tego miasta, zanim jeszcze wniosek został wniesiony do listy indykatywnej, mówili, że sprawa jest przesądzona. Nie przypominam sobie faktu, żeby tak mówili. Pamiętam konferencję prasową, w której brałem udział, kiedy stwierdzono, że te pieniądze mogą się dla Zielonej Góry znaleźć. Tyle tylko, że później się nie znalazły i Zielona Góra wypadła z tej listy. Gdyby nie udało się na czas zmienić kształtu tego projektu w kolejnym podejściu, to mogło-

9 9 by nic z tego nie wyjść. Prezydent Jędrzejczak mówił o nieprzejrzystości reguł i twierdził, że zielonogórska starówka w ogóle nie spełnia kryteriów przewidzianych dla programów rewitalizacyjnych. Wskazywał, że kryteria zostały zmienione po tym, jak Zielona Góra złożyła wniosek. Ale się mylił. Proszę dzisiaj zapytać, czy miał rację, czy też nie. Bo jeśli miałby rację, to nikt nie powinien dostać pieniędzy, ani Gorzów, ani Zielona Góra. Twierdzę, że prezydent Gorzowa, mówiąc tak, błądzi we mgle. Gdyby miał rację, to Gorzów nie złożyłby wniosku i nie otrzymałby pieniędzy. Złożył i dostał. Kryteria są te same, nic nie zmieniliśmy. Rozumiem, że to była próba wytłumaczenia się, że Gorzów za pierwszym razem nie otrzymał pieniędzy, ponieważ uznano, że wnioski się nie kwalifikują. Tylko że fakty temu przeczą. Jestem zdziwiony, bo z ust prezydenta Jędrzejczaka słyszałem inne opinie. Wyrażał zadowolenie, gorąco i przy wielu świadkach dziękował za wsparcie działania rewitalizacyjnego na bulwarze. Nasze działania związane z listą indykatywną, z zastosowanymi procedurami, zostały zaakceptowane przez przedstawicieli Komisji Europejskiej. Jesteśmy po spotkaniach, wyjaśnieniach i otrzymaliśmy bardzo wysokie oceny. Zajmujemy pierwsze miejsce w Polsce. Nikt mi nie powie, że robię źle. Przyznaliśmy pieniądze Zielonej Górze, zresztą trochę mniejsze, ale jednocześnie też Gorzowowi. A że mniejsze? Wniosek opiewał przecież na taką kwotę. To nie tak, że oceniliśmy: tym damy 10, tym 5, tylko takie były wnioski. Gorzów dostał tyle, ile chciał. Na tym polega realizacja celów. Taki sam, czy podobny cel może kosztować w jednym mieście 10, w innym 15, a w jeszcze innym 20 milionów. Tu nie ma żadnych podtekstów. Kolejna kwestia, która wzbudza emocje w Gorzowie, to przyszłość obiektów poszpitalnych przy ul. Warszawskiej. Postulaty oddania ich za przysłowiową złotówkę PWSZ lub zasilenie pieniędzmi z ich sprzedaży budżetu szpitala znajdują w Gorzowie spore poparcie. Pan tymczasem mówi twardo: sprzedamy i zasilimy nimi budżet województwa. Jestem marszałkiem województwa lubuskiego, a nie Świętym Mikołajem. Nie mam takiego prawa i takiej komfortowej sytuacji, żebym rozdawał mienie wielomilionowej wartości tym, którym może się ewentualnie przydać. Moim zadaniem jest optymalne wykorzystanie majątku województwa. A dzisiaj stanowi to ogromne wyzwanie wobec skali potrzeb. Przypomnę, że budżet województwa jest mocno deficytowy, bo jest proinwestycyjny. Mamy największe nakłady w Polsce, jeżeli chodzi o pieniądze na infrastrukturę komunalną. Na drugim miejscu jest Mazowsze. Ale żeby móc tak dalej postępować, trzeba w optymalny sposób wykorzystywać mienie województwa. Jego składnikami są niepotrzebne na cele ochrony zdrowia obiekty poszpitalne w centrum pięknego i bardzo atrakcyjnego miasta. Dlatego chcemy je sprzedać za jak najwyższą kwotę. Do tej pory się to nie udało, bo mieliśmy do czynienia z okresem recesji. Pierwsze sygnały po przeprowadzonych niedawno przetargach wskazują na to, że może się znaleźć nabywca. Problemem nie jest kupienie nieruchomości za milionów złotych, bo takie środki funkcjonują w regionie, tylko to, co trzeba by tam zrobić później. To oznacza dla potencjalnego inwestora wydanie kwot rzędu mln. Chcemy mienie poszpitalne sprzedać i jestem przekonany, że będzie to miało wpływ na ukształtowanie tej części miasta. Bo jeśli ktoś zainwestuje takie pieniądze, to powstanie tam coś atrakcyjnego. Dzielimy tę nieruchomość na mniejsze części, żeby zwiększyć szanse na zbycie. Plany PWSZ są nakierowane na jakąś bliżej nieokreśloną przyszłość, bo mowa jest o perspektywie finansowania, która może się rozpocząć tak naprawdę za 5 lat. Tylko co przez te lata? Kto ma tego pilnować? Co ma się z tym majątkiem dalej dziać? A druga propozycja, czyli przekazanie tych środków na potrzeby gorzowskiego szpitala? To jest tak naprawdę przelewanie z pustego w próżne, intencja tylko i wyłącznie natury emocjonalnej. To nie rozwiąże problemu. Wróćmy do tematu przejęcia PWSZ-ów przez samorządy województw. Świetny pomysł. Ale budzi spore opory środowiska akademickiego. To zbytnie uogólnienie. W skali całego kraju toczy się dyskusja i większość opinii nie jest negatywna. Rzeczywiście, najgłośniejsze głosy krytyki dochodzą z Gorzowa. Wnioskuję to z wywiadu przeprowadzonego z rektorem Andrzejem Bałabanem przez Rzeczpospolitą oraz ze spotkania, na które zaprosił parlamentarzystów. Mnie nie zaprosił, mimo że ewentualnie drugą stroną w dyskusji byłby zarząd województwa. Nie wiem, czy nie interesowało rektora zapatrywanie marszałka oraz ewentualne deklaracje i chęci realizacji takich, czy innych poczynań. Jestem przekonany, że nie chodzi o ograniczenie autonomii uczelni. A już zupełnym nonsensem jest poszukiwanie podtekstów polegających na tym, że ktoś z Zielonej Góry miałby takie, czy inne zamiary wobec PWSZ w Gorzowie. To kompletny nonsens i koresponduje z tym, o czym już mówiłem, że tego typu postrzeganie województwa jest prowincjonalne, marginalne i zupełnie niepotrzebne. Co zatem samorząd ma do zaproponowania PWSZ? Chodzi przede wszystkim o kwestie majątkowe. Projekt zakłada przekazanie mienia szkół wyższych samorządom województwa i to się w 100 procentach mieści w czymś, co nazwałbym logiką decentralizacyjną państwa. Proszę zauważyć, że przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazjalne, prowadzone są przez gminy, ponadgimnazjalne przez powiaty i naturalną konsekwencją byłoby, żeby szkoły zawodowe wyższe prowadzone były przez samorząd województwa w oparciu o podobne mechanizmy. Subwencja oświatowa byłaby podobnie redystrybuowana, jak w przypadku szkół niższego szczebla. Zadaniem tych szkół było kształcenie kadr na potrzeby regionu, głównie dla gospodarki. Uważam, że we współpracy z samorządem województwa szansa na realizację tego podstawowego celu byłaby jeszcze większa. Przypominam, że PWSZ otrzymała kilkudziesięciomilionowe wsparcie z LRPO, co dowodzi, że mamy zamiary dalszego rozwijania tej szkoły. Gdyby tak się stało, to wreszcie powstałaby realna szansa na realizację projektu, o którym mówi się od wielu lat, czyli utworzenia w Gorzowie akademii. To ciekawe, bo rektor PWSZ twierdzi, że wcielenie w życie senackiego projektu oznacza właśnie skasowanie tych marzeń. Skoro rektor ze mną nie rozmawia, to nie wie, jak sobie to wyobrażam. Dziwię się, że unika takiego spotkania. Staram się walczyć z tym argumentem, którego używa jako pierwszego, że doszłoby do jakiegoś upolitycznienia. To nonsens, bo najbardziej polityczny jest właśnie minister. Nie wiem, czy ktoś zauważył upolitycznienie przedszkoli, szkół podstawowych lub gimnazjalnych. Jednym z argumentów władz uczelni jest to, że samorząd województwa ma wiele instytucji w swojej gestii, z zadłużonymi szpitalami na czele i one zawsze wygrają z oświatą. W efekcie szkoły wyższe stracą na tym finansowo i to zahamuje ich rozwój. To jest straszne spłycenie dyskusji. Profesor Bałaban jest wybitnej klasy fachowcem, konstytucjonalistą, świetnie zna mechanizmy ustrojowe funkcjonowania państwa i wie, jak działa mechanizm subwencji oświatowej. Tego się nie da wydać na coś innego, choćbym nie wiem jak się naprężył, bo prawo tego nie dopuszcza. Tylko że gminy dopłacają do subwencji, bo zazwyczaj ona nie wystarcza. A dlaczego samorząd nie może tego robić, skoro teraz wydaliśmy kilkadziesiąt milionów złotych na wsparcie szkoły z LRPO? To jest dowód, nie gadanie, krasogadulstwo, tylko fakt. Mogliśmy zbudować za to most w Milsku, nikt by nam tego nie zabronił. Wracając do akademii, to spotkałem się niedawno z władzami ZWKF. Widzę, że tam jest chęć realizacji tego projektu i wspólnymi siłami moglibyśmy to zrobić. Oprócz pieniędzy z LRPO, mogłyby się pojawić inne. Powstałaby możliwość swobodnego przemieszczania majątku tak bym to nazwał. Bo jeśli PWSZ byłaby w gestii samorządu województwa, to inaczej można by prowadzić rozmowy o obiektach poszpitalnych przy ul. Warszawskiej. Wtedy budynki, które szkoła by opuściła, też byłyby naszą własnością. Możemy już dzisiaj zacząć poważnie mówić o planach rozwoju uczelni. Podsumowując temat kontroli nad PWSZ pan uważa, że przejęcie zarządu przez samorząd województwa nie byłoby zahamowaniem rozwoju szkoły, ale mogłoby się stać sprężyną rozwoju? Absolutnie tak. Świadczą o tym fakty. W tym kontekście mówienie o zamachu Zielonej Góry na Gorzów to niedorzeczność. Wspomniał pan o bonusie z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. Mamy już pomysł na jego spożytkowanie? W ogromnym stopniu należałoby w Lubuskiem wspierać infrastrukturę edukacyjną. Pieniądze na szkoły niższego szczebla rozdysponowaliśmy w konkursach w całości, bo tyle było dobrych, gotowych do realizacji projektów w gminach i powiatach. Tę sferę należałoby jeszcze doinwestować. Drugi priorytet to ochrona zdrowia. Ale nie koncentrujemy się na szpitalu w Gorzowie, żeby sprawa była jasna. Chociaż oczywiście bierzemy go pod uwagę, o czym świadczą dofinansowania z LRPO, które dają mu szanse na radzenie sobie w przyszłości. A już jest poprawa, bo po 11 latach istnienia województwa szpital zaczyna się bilansować. Powtarzam, to nie jest przypadek, tylko wynik świadomych działań. Nikt mi nie wmówi, że działam na niekorzyść Gorzowa i będę każdemu śmiał się w oczy, że mówi od rzeczy. Jest to dla mnie nawet rodzaj obelgi. Było dużo o wojence Gorzowa z Zieloną Górą, o tym, że Gorzów czuje się dyskryminowany. Mamy dobrą nowinę z tym koniec. Według najnowszej strategii budowania marki koniec z naszym pozycjonowaniem się wobec Zielonej Góry, koniec podszczypywań, narzekań, że jesteśmy pokrzywdzeni. Mamy mówić o tym, co jest u nas dobrego. Jak się panu podoba taka strategia? - Podoba mi się, bo chodzi o to, żeby myśleć pozytywnie, wskazywać atuty, przewagi, a nie tylko biadolić i narzekać, opowiadać o deficytach. Rozmawiali: Daniel Siczyński i Sebastian Górny

10 10 Herbowe gwiazdy Kiedy politycy dwóch województw położonych w zachodniej części kraju spotykali się w 1998 roku w Paradyżu, żeby do planowanej reformy administracyjnej dopisać jeszcze jedno województwo, w Gorzowie działały 4 samodzielne szpitale, z których jeden w przeprowadzanych rankingach regularnie zajmował miejsce w pierwszej setce najlepszych szpitali w Polsce. Był to jedyny szpital z obu województw doceniony przez fachowców. Do małżeństwa z rozsądku, którego warunki negocjowali politycy, gorzowskie wnosiło dynamicznie się rozrastającą Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefę Gospodarczą, utworzoną w 1997 roku staraniem władz województwa i działaczy terenów nadgranicznych. Wtedy nie tylko politykom wydawało się, że jest w tym związku rozsądek. Dużo się mówiło o wspólnym Uniwersytecie Lubuskim z dwoma kampusami, to miało być zielonogórskie wiano wniesione do tego małżeństwa. Po 12 latach istnienia województwa Gorzów ma już tylko jeden szpital, gorzej wyposażony od zielonogórskiego, a w niektórych dziedzinach ustępujący również szpitalowi z Nowej Soli. Padają kolejne decyzje różnicujące dostępność i poziom opieki zdrowotnej, a zatem bezpieczeństwo i jakość życia w obu stolicach. Omijając tabelki, służące politykom do manipulowania opinią publiczną, przejdźmy do faktów powszechnie znanych. Moja interpretacja najnowszej historii miast, których gwiazdy świecą w herbie województwa, oparta jest na pozbawionej emocji logice, zapewne różni się od tej obowiązującej w jednostkach samorządu szczebla wojewódzkiego, ale nie musimy we wszystkim się zgadzać. Jedna z reform 1999 roku miała naprawić zagwarantowaną w konstytucji opiekę zdrowotną, powołano Narodowy Fundusz Zdrowia i ulokowano jego oddział w Zielonej Górze, czyli w ośrodku, który miał wtedy, w opinii fachowców, szpital na znacznie niższym poziomie niż Gorzów. Nie miał też szpitala specjalistycznego obsługującego sąsiednie województwo. Takim szpitalem był szpital psychiatryczny przy Walczaka obsługujący również pacjentów z województwa szczecińskiego. W tym samym czasie szpitale trafiły w ręce samorządu wojewódzkiego, którego siedziba zgodnie z ustaleniami z Paradyża znalazła się w Zielonej Górze. Wkrótce potem radni sejmiku pod wodzą marszałka Bocheńskiego podjęli wbrew władzom Gorzowa i wbrew opinii gorzowskiego środowiska medycznego decyzję o połączeniu gorzowskich szpitali, a stanowisko dyrektora powierzyli Andrzejowi Frasowi, biorąc tym samym pełną odpowiedzialność za dalsze losy szpitala i bezpieczeństwo mieszkańców subregionu gorzowskiego. Wtedy właśnie gorzowski pacjent stracił komfort wyboru szpitala, w którym chciał się leczyć i do którego kadry miał zaufanie. Jedyny szpital, który pozostał w Gorzowie pod wodzą mianowanego przez marszałka dyrektora popadł w olbrzymie długi, które momentami zagrażały jego istnieniu. Tymczasem inne duże szpitale, których właścicielem jest również Marszałek Województwa Lubuskiego modernizują się i poszerzają swoją ofertę, a NFZ zleca im coraz większy zakres usług. Jeden gospodarz, a różne porządki. Fundamentalne pytanie dlaczego? Obawiam się, że tabelki wicemarszałek Polak nam tego nie wyjaśnią, może słynny agent Tomek by podołał, tylko niestety polskie służby specjalne mają inaczej ustawione priorytety i skupiają się na innych problemach, pomagając nieco im zaistnieć. Mamy rok 2010, Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna ma w podstrefie Gorzów powierzchni 92,4 ha, w Zielonej Górze 94,7 ha i prawdopodobnie niedługo obszar ten ulegnie poszerzeniu. Przy gorzowskim wieżowcu Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego znajduje się tablica niegdyś pełną szyldów zlokalizowanych tu instytucji, dziś straszy pustkami, choć przemiany zachodzące w kraju generują wciąż powoływanie nowych instytucji. Spróbujmy odpowiedzieć dlaczego tablica świeci pustakami. Może nie bezpośrednią, ale bez wątpienia znaczącą rolę odegrali wojewodowie i marszałkowie województwa. Spośród 7 wojewodów tylko pierwszy z nich był spoza województwa, dwóch to gorzowianie, trzech pochodziło z Zielonej Góry lub miało bardzo silny związek z tym miastem. Obecny wojewoda, pani Elżbieta Hatka, znaczną część swojego życia zawodowego spędziła w Zielonej Górze, a jako dyrektor NFZ miała swój udział w układaniu szpitali. Trzeba zauważyć, że obaj wojewodowie pochodzący z Gorzowa rządzili za czasów SLD. Fotel marszałka rzadziej zmieniał właściciela. Przez dwie pełne kadencje rządów SLD zasiadał na nim Andrzej Bocheński z Zielonej Góry. Bohaterami trzeciej kadencji są dwaj politycy PO pochodzący z miast powiatowych, Szymański z Żar i Marcin Jabłoński ze Słubic. Wydawać by się mogło, że marszałek ze Słubic odmieni proces wygaszania jednej z herbowych gwiazd. Nic bardziej mylnego. Marszałek w wypowiedziach medialnych nie ukrywa niechęci wobec radnego Artura Radzińskiego próbującego mu zwrócić uwagę na dysproporcję w wysokości dotacji unijnych obu lubuskich stolic, kpi sobie również z gorzowskich planów budowy Akademii. Od słów ważniejsze są decyzje. Marszałek odrzucił propozycję PWSZ przejęcia budynków po zlikwidowanym szpitalu przy Warszawskiej. Z wielkim smutkiem przyjmuję gotowość Prezydenta do współpracy z Marszałkiem w celu rozparcelowania tego kompleksu nieruchomości. Obiekty te przez dziesiątki lat dobrze służące społeczeństwu, dalej powinny pełnić taką funkcję. Jeśli nie może ich zagospodarować wygaszona służba zdrowia, to powinny być przekazane za przysłowiową złotówkę Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej, dając tym samym szansę na stworzenie znanego z innych ośrodków akademickich miasteczka akademickiego. Przykre to, ale niestety chcieć to móc, nie dotyczy spraw związanych z Gorzowem. Marszałek musiałby chcieć naprawdę, żeby w Gorzowie było lepiej, wtedy pewnie by mógł. Marek Pogorzelec, stowarzyszenie Forum Gorzowa

11 11 Trzeba żyć w zgodzie ze stalą Przed wojną branża metalowa w regionie była mocna. Przemysłowcy stąd byli potentatami europejskimi. - Trzeba wrócić do tradycji, bo stal nadal ma przyszłość, w której da się dobrze żyć uważa Roman Mizerny, wiceprezes LKM. Specjaliści szacują, że w Kostrzynie, Dębnie, Myśliborzu, Barlinku, Gorzowie, Strzelcach Krajeńskich, Dobiegniewie, Drezdenku, Skwierzynie, Międzyrzeczu działa kilkanaście tysięcy pracowników branży metalowej. Ponadto są mniejsze zakłady rzemieślnicze na przykład skupione w Gorzowie w okolicy Śląskiej, podobnie jest przy Międzychodzkiej, na obrzeżach miasta i w niektórych większych wsiach. Właśnie dlatego, w sierpniu 2007 roku, grupa przedsiębiorstw metalowych podpisała deklarację zaangażowania w inicjatywę klastrową, z kolei w maju 2008 roku, stowarzyszenie Lubuski Klaster Metalowy, zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. - To 19 podmiotów - średnie i małe przedsiębiorstwa oraz instytucje informuje Roman Mizerny, wiceprezes klastra i zarazem szef holdingu Zremb. Dodaje, że firm w całej branży metalowej w regionie jest zdecydowanie więcej. Podstawowym produktem stowarzyszonych firm jest świadczenie usług w przetwarzaniu metali i świadczenie usług w wykonawstwie i podwykonawstwie wyrobów i półwyrobów stalowych. Niestety ani klaster, ani większość firm sektora metalowego w regionie, nie ma własnego wyrobu rynkowego - wykonują część produktu, najczęściej w linii kooperacji światowej. - My robimy korpusy, ktoś inny je obrabia, potem dokładane są mechanizmy, a na końcu montowana jest cała maszyna. Jednymi z nielicznych, które mają swój kompletny wyrób to Gomad i Gozamet robią maszyny do drewna tłumaczy R. Mizerny. Klaster to struktura w niewielkim stopniu sformalizowana, bo najważniejsze, aby poszczególne firmy poprzez własne inicjatywy wspierały solidarnie całą grupę i ideę klastra. Rzecz w tym, aby podnieść atrakcyjność firm w postępującej globalizacji. Nie chodzi ściśle o globalizację w skali świata, czy makroregionu raczej o postępującą koncentrację przemysłu i kapitału. LKM realizuje wspólne potrzeby stowarzyszonych firm w dziedzinie szkolenia kadr. Przedsiębiorstwa wymieniają informacje i moce produkcyjne. Prowadzą wspólne zaopatrzenie przy większym zapotrzebowaniu można uzyskać dużo lepsze warunki cenowe, także wymieniać się nadwyżkami materiałów na platformie internetowej. Współpracują z uczelniami przez to skutecznie wchłaniają innowacje. Klaster działa globalnie nie ingerując w bieżące interesy firm. Chodzi o tworzenie lepszych warunków dla działania branży w przyszłości, aż po wdrożenie na tym terenie superwyrobu, który będą produkować firmy z klastra albo wyrobu na wysokim poziomie technologicznym, który każda z firm będzie mogła produkować indywidualnie. Komu jest po drodze z branżą mechaniczną, widzi tam swój interes ma prawo przystąpić do klastra. Jeżeli ktoś ma tokarkę i pracuję sam na własny rachunek, to jest to szczególnie wskazane, bo istotną dziedziną działalności klastra jest wymiana mocy produkcyjnych i zamówień. Jeżeli ktoś ma nadmiar pracy to poszukuje podwykonawców - zgłasza na platformę informatyczną klastra (stronę www), że poszukuje mocy wykonawczych. Jeżeli ktoś jest członkiem klastra, to automatycznie otrzymuje informację, że jest robota do wykonania. Jednak w klastrze nikt nie odrzuca konkurencji. Firmy produkujące to samo rywalizują, walczą o tego samego klienta, o te same materiały, niemalże tego samego pracownika. Z kolei, gdy firmy działające w tej samej branży mają inne produkty, to nie konkurują bezpośrednio, zdarza się, że sprzedają do tego samego klienta. Przy tym pozostaje wiele dziedzin funkcjonowania firmy, które na danym obszarze są zbieżne. Wśród nich jest rozwijanie szkolnictwa na potrzeby branży. Żadna z firm w pojedynkę nie ma wpływ na strukturę kształcenia, nie jest partnerem dla wydziału edukacji, czy dla kuratorium oświaty. - Jeżeli występujemy jako zintegrowana grupa firm, do szkolnictwa i nadzoru szkolnictwa o odpowiedni stan ilościowy i jakościowy absolwentów, to możemy oczekiwać pozytywnych efektów - zauważa R. Mizerny. Holding Zremb działa w tym zakresie - podpisał umowę z Zespołem Szkół Mechanicznych finansuje absolwentom egzamin spawacza, dzięki czemu od razu będą mieli uprawnienia do wykonywania zawodu. Firma ma też porozumienie z Centrum Kształcenia Zawodowego i z Centrum Kształcenia Ustawicznego pomaga w zdobyciu materiałów i narzędzi, a te placówki promują Zremb jako firmę, gdzie można zdobyć dobrą pracę. Średnia wieku wykwalifikowanych pracowników w firmach klastra metalowego to ok. 50 lat. Za 15 lat będą wchodzić w wiek emerytalny. - W ciągu 15 lat musimy przygotować 3 tysiące absolwentów - średnio 200 nowych pracowników rocznie wskazuje skalę zadania wiceprezes klastra. Wspólnym interesem grupy firm jest również produkcja wysokiej klasy wyrobu wysokoprzetworzonego. Tego nie jest w stanie zrobić firma w pojedynkę. Dlatego celem klastra, we współdziałaniu z nauką, jest podniesienie poziomu technicznego, technologicznego produkcji przy jednoczesnym znalezieniu rynków zbytu. Do tego potrzebna jest wykwalifikowana kadra, dostęp do innowacji z jednoczesnym wprowadzeniem ich do firm. PWSZ na razie nie kształci tego rodzaju specjalistów. Dlatego kolejnym działaniem klastra jest wspieranie PWSZ w dążeniu do otwarcia kierunku inżyniera mechanika. - Mamy nadzieję, że - Trzeba wrócić do radycji, bo stal jeszcze przez 100 lat będzie podstawowym materiałem i ma przyszłość, z której da się żyć uważa Roman Mizerny, wiceprezes LKM w tym roku PWSZ dostanie zgodę na ten kierunek, bo spełnia wszystkie warunki, a taki wniosek został już złożony. Byłoby świetnie dla klastra, gdyby powstał branżowy ośrodek naukowy, który specjalizował by się w transferze nowych technologii ocenia R. Mizerny Twórcy klastra podkreślają, że słabością Gorzowa jest brak inteligencji. Uważają, że jeżeli nie uda się przygotować ośrodka akademickiego z prawdziwego zdarzenia, to nadal będziemy regionem peryferyjnym. Zwracają też uwagę, że na naszym terenie ciągle wykonywane są najprostsze prace. Dlatego, właśnie tu, jest najniższy w kraju poziomu plac. I choć w ramach klastra, jak na razie, nie realizowany jest kompletny produkt wyrób, który powstawałby od początku do końca, to jego przygotowanie należy do celów długoterminowych grupy. To może być jeden wrób, na który złoży się działanie kilku firm, ale mogą to być również wyroby, które będą produkowane w każdym zakładzie mimo, że żaden z nich indywidualnie nie jest w stanie wdrożyć tego rodzaju technologii. Na razie trudno powiedzieć, kiedy uda się zrealizować taki projekt. Jednak pomysł ma szansę pojawić się szybko. Klaster w najbliższych dniach podpisze porozumienie z Centrum Przedsiębiorczości i Transferu Technologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. - Liczymy na to, że wspólnie stworzymy bazę i projekty, które dadzą możliwość wejścia naszej grupy firm na wyższy poziom technologiczny, także produkcję wyrobów wysokoprzetworzonych to świetne pole do pracy naukowców zauważa R. Mizerny Lubuski Klaster Metalowy ma porozumienie z klastrem metalowym po stronie niemieckiej w Brandenburgii wspólnie z pomocą środków transgranicznych realizuje projekt badania branży dzięki temu poznamy strukturę przemysłu metalowego, ilość zatrudnionych i inne istotne parametry ekonomiczne. Adam Oziewicz Lista członków założycieli Lubuskiego Klastra Metalowego: Ryszard Augustyn - High Tech Mechatronics Poland HTMP, Ryszard Barański - Lubuska Organizacja Pracodawców, Mariusz Batura - PUP Gotech Sp. z o.o.,witold Bohdanowicz - Stiltrans Sp. z o.o., Krzysztof Częstochowski - PKS Gorzów, Andrzej Graczykowski - Fabryka maszyn do drewna Gomad Sp. z o.o., Janusz Gramza - Lubuska Organizacja Pracodawców, Zbigniew Gińko - Meprozet Drezdenko, Jacek Iwaszuk - Inter Sicherheits Service Sp. z o.o., Janusz Jabłoński - Metpol Barlinek, Paweł Kochanowski - Spartherm Sp. z o.o., Janusz Kwilosz - Przedsiębiorstwo Produkcji Katalizatorów Lindo-Gobex Sp. z o.o., Tomasz Łacny - AE Group Polska Sp. z o.o., Czesław Magała - Gorzowska Fabryka Maszyn Goma Sp. z o.o., Zbigniew Marcinkiewicz - PPUH POM Sp. z o.o., Roman Mizerny - Holding Zremb Gorzów S.A., Dariusz Piasek Staltech Sp. z o.o., Zbigniew Rudowicz - ZM Mestil Sp. z o.o., Cezary Stańczyk - Prosystem Systemy Komputerowe Struktura LKM: 14 przedsiębiorstw przemysłu metalowego, 3 przedsiębiorstwa branż wspierających oraz Lubuska Organizacja Pracodawców - jako promotor przedsięwzięcia. Potencjał klastra: sprzedaż (wg danych za 2007 rok) mln. PLN, zatrudnienie (wg danych za 2007 rok) osób, zastosowanie zaawansowanych technologii, produkcja nowoczesnych wyrobów. Zarząd Stowarzyszenia LKM: Zbigniew Rudowicz - prezes (prezes zarządu ZM MESTIL sp. z o.o.), Roman Mizerny - wiceprezes (prezes zarządu holding ZREMB Gorzów S.A.), Zbigniew Marcinkiewicz - wiceprezes (prezes PPUH POM Sp. z o.o.). Biuro LKM : Janusz Gramza dyrektor, asystent dyrektora biura - Joanna Sondej

12 12 SZUKAM PRACY DOŚWIADCZONY bez licencji szuka dodatkowej pracy w ochronie tel PODEJMĘ pracę jako kierowca (kat.b) lub nawiążę współpracę na usługi transportowe. Tel STUDENT INFORMATYKI szuka pracy (serwis komputerowy, grafika komputerowa, layout, logo). Tel EMERYTKA (z wykszyałcenia chemik) podejmie pracę jako opiekunka do dziecka, w handlu lub inną tel DAM PRACĘ Agencja reklamy zatrudni do kolportażu ulotek, listów oraz druków reklamowych koniecznie z własnym samochodem. Tel. (095) Zatrudnię/nawiążę współpracę z osobą do tworzenia stron www tel , lub e- mail: biuro@punktmedia.pl. DAM PRACĘ spedytor mile widziane doświadczenie tel Restauracja Berlin Kebab poszukuje kucharza/kierowcy. Informacje pod nr Restauracja Berlin Kebab poszukuje Managera oraz Złotą Rączkę. Tel Zatrudnię kelnerki (Zajazd Trzebiszewo) tel ZATRUDNIMY pracowników do sprzątania marketów tel Praca dorywcza - NAUKA Pomoc z języka polskiego korepetycje i inne usługi. Tel NAUKA Gitara, NAUKA Perkusja, NAUKA Śpiew, NAUKA Hiszpański, francuski indywidualnie lub w grupach tel Angielski korepetycje, tłumaczenia profesjonalnie tel Niemiecki indywidualnie i w grupach tel. (095) Chemia korepetycje tel MATEMATYKA korepetycje matura, zadania, macierze tel PRAWO JAZDY Auto Szkoła Zielony liść lub KOREPETYCJE z matematyki i chemii przygotowanie do egzaminów tel MOTORYZACJA SPRZEDAM: Opel Astra,hatchback, zielony metalik rok Tel SPRZEDAM VECTRĘ GT+ gaz 93, stan bardzo dobry, el.szyby, ABS, hak, ważny przegląd i OC - cena 3300 zł. tel SKODA FABIA rok prod. 2002, 1,4 benzyna +LPG, stan bardzo dobry cena : zł do małej negocjacji SPRZEDAM tel SPRZEDAM FORD ESCORT kombi rok 1995, poj. 1.4 tel lub KUPIĘ/ SPRZEDAM Sprzedam fotel rozkładany tel Sprzedam stare, przedwojenne pianino tel SPRZEDAM bardzo ładny (wzór francuski) KOMPLET DO CHRZTU dla dziewczynki rozmiar 68/74 tel Wanienkę dla dziecka, kolor bordowy SPRZEDAM tel Komplet skórzany, brązowy (sofa + 2 fotele) SPRZEDAM cena 2000 zł. tel USŁUGI PRZEPROWADZKI - TANIO 3 samochody. Tel ŚWIADECTWA ENERGETYCZ- NE tel Wizytówki, ulotki projekty graficzne i druk. Tel lub nowik@nowik.net.pl. PRZEPROWADZKI TANIO TEL GRAFIKA KOMPUTEROWA LOGO, LAYOUT, animacja FLASH. Tel Piasek, kamyki, humus, tłuczeń ceglany oraz inny dowożę wywrotką o ładowności 6 ton tel WĘGIEL brunatny - prosto z kopalni - tel Kredyt dla Firm tel. (095) REMONTY tel ,

13 Solidnie i terminowo wykonam usługi hydrauliczne, glazurę i inne budowlane. Tel RÓŻNE Szpachlowanie, malowanie, glazura, terakota, panele tel Wynajmę pokoje w Domu Studenta. Dogodne położenie. Interesująca cena. Tel Usługi remontowo-budowlane od A do Z tel PRZEWOZY do Włoch (BUS nowy, klimatyzowany) wyjazdy w piątki (zabieram po wskazaniu adresu) tel PRZEPROWADZKI TRANSPORT PEŁEN ZAKRES USŁUG: pakowanie, pomoc fizyczna, kartony, itp.; transport towarów (agd/meble/ mat.budowlane); wynajem aut z kierowcą na godziny; Gwarancja satysfakcji i dobrej ceny - ZAPRASZAMY 7 DNI /24h tel Dekarstwo blacharstwo papy, ocieplenia budynków, poddaszy, podbitki, malowanie wewn. i zewn., tynki, płytki i regipsy tel NIERUCHOMOŚCI SPRZEDAM mieszkanie 2-pokojowe mieszkanie (45 m2) przy ul. Wróblewskiego (spokojna okolica w pobliżu park, blok 9-letni, mieszkanie w pełni wyposażone). Tel KAWALERKA nowa, umeblowana koło Komfortu rachunek wynajmę - tel , pow.22m2. Pasaż Hawelański I piętro tel SPRZEDAM mieszkanie 32 m2 (2-pokojowe) przy ul. Korczaka tel LOKAL 40m2 w ścisłym centrum Gorzowa DO WYNAJĘCIA tel SPRZEDAM kino w Słubicach tel Poddzierżawię pomieszczenia ze sprzętem na salon kosmetyczny w zakładzie fryzjerskimpaderewskiego tel Sprzedam mieszkanie na os. Staszica 3-pokoje 60 m2 III piętro tel SPRZEDAM mieszkanie 3-pokojowe, II piętro, os.piaski tel lub SPRZEDAM działkę budowlaną 10 arów, Gorzów Wlkp. ul. Pyrzycka (koło Baczyny) Mieszkanie 2-pokojowe USŁUGI PRANIA: dywanów, w Gorzowie Wlkp. SPRZEDAM wykładzin, tapicerek meblowych, zł tel dzwonić TANIO (mieszkanie po remonpo wnętrz samochodowych cie z kuchnią w zabudowie tel Sprzedam dom w Gorzowie oraz szafą typu KOMAN tel DOR ), tel SPRZEDAM lub wynajmę lokal handlowy przy ul. Hawelańskiej 13

14 14 Teraz puchar i 18. raz w elicie KOSZYKÓWKA. CCC Polkowice jest kolejną drużyną, która nie postawiła się naszym akademiczkom. W najbliższą sobotę gorzowianki wyjeżdżają na trzy dni do Brzegu. KSSSE AZS PWSZ pokonał CCC Polkowice 69:57. Miało być bardzo wiele emocji, rywalki zapowiadały twardą walkę, a ostatecznie to gospodynie zwyciężyły dość gładko. Kibice jakby to przewidzieli, bo nie zapełnili hali przy Chopina w stu procentach. - To wszystko dzięki naszej defensywie, powstrzymaliśmy polkowiczanki na 57 punktów - opowiadał nasz trener Dariusz Maciejewski. - Zaczęliśmy od znakomitej pierwszej kwarty i potem mogliśmy w miarę spokojnie kontrolować wynik. Niepotrzebnie tak nerwowo było w trzeciej części gry, gdzie ekipa CCC zniwelowała część przewagi. Przestało nam się wtedy szczęścić w ataku, zdobywaliśmy punkty prawie wyłącznie z osobistych. Dobrze, że w obronie, o której już wspomniałem wcześniej, wszystko działało tak, jak założyliśmy sobie przed meczem. Wygraliśmy siedemnasty raz z rzędu i zaczynamy bardzo poważnie myśleć o obronie pierwszej pozycji w sezonie zasadniczym. Numer osiemnaście AZS PWSZ musi koniecznie zapisać na swoje konto w Brzegu. Na podwójne starcie z Odrą ruszamy w sobotę. W niedzielę zagramy o ligowe punkty, a w poniedziałek stawką będzie awans do czołowej czwórki Pucharu Polski, gdzie gorzowianki ostatecznie postanowiły walczyć pierwszym składem (finał odbędzie się w marcu w Gdyni). - Szukamy jeszcze najwyższej dyspozycji, ale każdy dzień treningu i kolejne mecze działają na naszą korzyść - powiedział trener Maciejewski. - Nareszcie możemy spokojnie poćwiczyć, będziemy grali raz w tygodniu. Pomoże to dojść do formy Nicky Anosike, która po występach w Rumunii zrobiła so- (foto: Bartosz Zakrzewski) bie miesiąc przerwy i przyleciała do nas trochę zaniedbana. Tak to jest, niestety, z amerykańskimi graczami, którzy chętnie biorą się do roboty od stycznia, bo przez naszą ligę przygotują się do rywalizacji w WNBA. Szukamy też znów naszej zespołowości, która jeszcze w grudniu była wielką siłą Gorzowa. Na decydujące mecze w tym sezonie, już w play off, będziemy gotowi, a do tego czasu nasza zwycięska seria niech trwa jak najdłużej. j.w. Australijczyk w ostatniej chwili ŻUŻEL. Stal Gorzów zakontraktowała jeszcze jednego żużlowca - 19-latka Sama Mastersa. - To może być naprawdę duży talent - stwierdził trener Czesław Czernicki. Masters do tej pory występował wyłącznie w Australii. Po udanych startach w mistrzostwach seniorów i juniorów, postanowił spróbować swoich sił w Europie. Szybko znalazł aż dwa kluby w Wielkiej Brytanii (w wyższej i niższej lidze), także w ekstraklasie szwedzkiej. W Polsce na trzy lata zdecydowała się go zatrudnić Stal Gorzów. Czy nowy zawodnik od zaraz będzie rywalizował o miejsce w podstawowym składzie naszej drużyny? - Pilnie obserwowaliśmy jego zimowe poczynania i tak samo będzie w najbliższym sezonie - powiedział trener Czernicki. - Młodzieżowiec z nami potrenuje, weźmie udział w jazdach towarzyskich, będzie poważną alternatywą dla pozostałych żużlowców, także seniorów. To może być przecież talent choćby na miarę jego rodaka Darcy Warda, ma wszelkie ku temu dane. Nic nie ryzykujemy, a możemy tylko na tym skorzystać. W tym momencie na dwa miejsca juniorskie w Stali będą kandydować dwaj wychowankowie - Paweł Zmarzlik i Łukasz Cyran, a także dwaj zawodnicy zagraniczni - Szwed Simon Gustafsson oraz Masters. W każdym meczu ligowym musi wystartować minimum jeden młodzieżowiec z polskim paszportem. W końcówce okresu transferowego tzw. kontrakty warszawskie, czyli bez zobowiązań, podpisali z gorzowskim klubem Zbigniew Suchecki i Adam Kajoch. Obaj nie biorą udziału w przygotowaniach Stali, będą szukać sobie innych zespołów, najpewniej w pierwszej lidze. j.w.

15 15 POPIS państwa bezprawia - list Piskorskiego do Gazety Wyborczej Warszawa, 29 stycznia 2010 roku Pan Redaktor Bogdan Wróblewski Gazeta Wyborcza Wielce Szanowny Panie Redaktorze Nie wiem, czy przyjmie Pan tę formułę sprostowania do Pańskiego felietonu z 27 stycznia 2010 r. Piskorski, prawo, polityka, ale mam nadzieję, że w imię uczciwości i bezstronności zechce Pan przedstawić na łamach Pańskiej gazety moje argumenty i prawdziwe fakty, a nie tylko opinie i interpretacje mi nieżyczliwe. Moją nadzieję opieram też i na tym, że Gazeta Wyborcza zawsze twierdziła, iż jednym z podstawowych standardów praw obywatelskich jest założenie niewinności człowieka dopóty, dopóki w jego sprawie nie zapadnie prawomocny wyrok niezawisłego sądu. Proszę mi również wybaczyć emocjonalny ton tego listu, ale dotyczy on spraw pryncypialnych i ważnych, jak się zdaje, nie tylko dla mnie. Pozwoli Pan, że odniosę się do informacji i argumentów przez Pana przywoływanych. 1. Uważam, że podjęcie akurat teraz sprawy sprzed tak wielu lat i postawienie mi całkowicie bezpodstawnych zarzutów, nie jest obiektywne ani bezstronne. Dzieje się to w momencie rozpoczęcia wspieranej przeze mnie kampanii prezydenckiej Andrzeja Olechowskiego. W ten sposób, rękami kontrolowanych przez ekipę Donalda Tuska służb specjalnych i prokuratury, realizowany jest interes tej ekipy, polegający na osłabianiu za każdą cenę i przy pomocy wszelkich dostępnych środków szans politycznej konkurencji. Na pytanie czy jest to możliwe, aby ta ekipa posługiwała się podobnymi instrumentami, niech służy jedynie przywołanie skutecznego wyeliminowania kandydatury Włodzimierza Cimoszewicza z wyborów prezydenckich w 2005 roku. Z tych powodów u każdego poszukującego prawdy dziennikarza w tym i u Pana podjęte wobec mnie działania powinny wywoływać co najmniej zaniepokojenie. 2. Prosiłbym, aby w argumentacji nie posługiwał się Pan sprowadzaniem sprawy do absurdu, czym jest niewątpliwie sformułowanie spisek premiera Tuska z prokuratorem. Nigdy nie mówiłem, że sprawa postawienia mi zarzutów, uruchomiona została w tak nierealistyczny sposób, jakim byłaby np. bezpośrednia rozmowa premiera z jakimś prokuratorem. Istnieją znacznie subtelniejsze i pośrednie sposoby wywierania presji lub wskazywania, co ekipa, aktualnie sprawująca władzę, mile by widziała. Przypomnę Panu, że w czasach rządów PiS, Gazeta Wyborcza wielokrotnie opisywała i potępiała podobne praktyki i nie miała wtedy żadnych wątpliwości, że do takich sytuacji, czyli do skutecznego nacisku na prokuraturę, mogło dochodzić. Wówczas nie używaliście argumentu, że skoro nie ma dowodu na spisek premiera Kaczyńskiego z prokuratorem, to należy uznać, że prokuratura działa bezstronnie. Cóż się zmieniło? Jakie przesłanki stanowią o tym, że według Pana jak mam prawo domniemywać ekipa Tuska pozostaje w oczywisty sposób poza wszelkim podejrzeniem? 3. Ja, Panie Redaktorze, domagam się tylko uszanowania moich praw, w tym prawa do obrony mojego dobrego imienia. Współczesne media mają ogromną siłę rażenia. Dzisiaj nawet drobna wzmianka, że w prowadzonym przez prokuraturę postępowaniu przewija się nazwisko danej osoby, powoduje dla takiej osoby istotny uszczerbek na jej dobrym imieniu. Na dziennikarzach ciąży zatem wielka odpowiedzialność za słowo. Świadomość tej odpowiedzialności nakazuje podchodzić do prokuratorskich rewelacji często mają one formę kontrolowanych przecieków z dużą ostrożnością i krytycyzmem. Bez takiego podejścia, bardzo łatwo uznać za prawdę to, co jest przemyślaną manipulacją. Taką właśnie skandaliczną manipulacją posłużono się wobec mnie, gdy w 2006 r. rozpoczęte wtedy postępowanie sprawdzające mój majątek, dopisano do sygnatury śledztwa obejmującego mafię pruszkowską i bezceremonialnie wymieniano śledztwo w mojej sprawie, jako śledztwo w sprawie zorganizowanej grupy przestępczej o charakterze zbrojnym. Do grupy należą również moja mama i żona. Nie miałem nigdy nic wspólnego z mafią czy przestępcami, co przyznaje nawet prokuratura, a mimo to natychmiast zaczęły się mnożyć przecieki stawiające mnie w fatalnej sytuacji. Samo wymienianie mojego nazwiska w tym kontekście, mnożyło spekulacje i podejrzenia. Czy nie uznaje Pan, Panie redaktorze, że stosowanie wobec obywatela tego rodzaju metod jest haniebne? Na jakiej podstawie pisze Pan, że moje nazwisko było od początku w tym śledztwie wymieniane? Czy nie pamięta Pan, że premier Miller, po zweryfikowaniu faktów, przepraszał mnie z trybuny sejmowej za bezzasadne stwierdzenie, że któryś ze świadków mafijnych wymieniał moje nazwisko? Czy wiedząc, że śledztwo to dotyczy mafii pruszkowskiej, z którą chyba Pan w to nie wątpi nic mnie nie łączy, nie stosuje Pan tej samej metody łagodnego pomówienia, przeciwko której Państwa redakcja tak wiele razy protestowała? 4. Pisze Pan, Panie Redaktorze, że śledztwo toczyło się od 2002, więc cytuję jeśli coś można zarzucić prokuraturze, to kilka zmarnowanych lat w wyjaśnianiu tej sprawy. Czy nie uważa pan, że to jest właśnie intelektualne nadużycie? Czy naprawdę, Pana zdaniem, praca prokuratury jest zmarnowana, jeśli nie ma zarzutów? Czy nie uważa Pan, że miarą demokratycznego standardu nie jest to, że po weryfikacji dowodów prokuratura stwierdza, że przestępstwa nie było? Czy nie widzi Pan, że mój wątek tego śledztwa dawno powinien być zakończony umorzeniem sprawy wobec nie stwierdzenia złamania prawa? Czy nie dostrzega Pan, że przedłużanie postępowania i jednoczesne przekazywanie przecieków w rodzaju cały czas sprawa się toczy i kto wie jak się zakończy, jest kolejną manipulacją i rodzajem pomówienia? Jeśli ja mam pretensję, to właśnie o to, że prowadzono na siłę czynności, czasem nawet już po przedawnieniu spraw. Słowo przedawnienie jest z resztą jednym z kluczowych słów w języku manipulatorów z prokuratury. Przypomnę sprawę mojej wygranej w kasynie w roku Potwierdzam to, co zawsze mówiłem wygrałem wtedy sporo pieniędzy i uzyskałem z kasyna stosowne potwierdzenie na piśmie. Potwierdzenie to nigdy, przez 14 lat, nie było przez nikogo kwestionowane. Po 14 latach prokuratura wszczyna w tej sprawie postępowanie twierdząc, że potwierdzenie z kasyna zostało sfałszowane. Okres przedawnienia to 10 lat. Przez kolejnych kilka lat, już w oczywisty sposób w sytuacji, w której sprawa powinna dawno być umorzona, prowadzone są bardzo intensywne czynności, które kończą się w 2009 r. (17 lat od sprawy) stwierdzeniem, że było przestępstwo, ale sprawa się przedawniła. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Właśnie po to, aby można było posługiwać się szkalującą mnie formułką, że dokonałem przestępstwa (tzn. sfałszowałem potwierdzenie), a uniknąłem odpowiedzialności tylko dlatego, że sprawa się przedawniła. I tę formułkę powtarza dzisiaj część mediów. Tyle tylko, że teza prokuratury o sfałszowaniu potwierdzenia, nie obroniłaby się na sali sądowej, gdyby sprawa trafiła pod osąd niezawisłego sądu. Ale nie trafi. Dlaczego? dlatego, że organa ścigania z pełną premedytacją zajęły się tą sprawą wtedy dopiero, gdy można było bez obawy o niekorzystne dla prokuratury rozstrzygnięcie sądowe (bo sprawa do sądu trafić nie może), rzucać godzące w moje dobre imię oskarżenia. Czy Pan uważa, że tak powinna postępować prokuratura w praworządnym kraju? 5. W 2006 r., za czasów ministra Ziobry, który tak jak i cały PiS usiłował za wszelką cenę udowodnić istnienie zagrażającego polskiemu państwu układu (jak Pan pamięta, w układzie tym mieli tkwić także niektórzy dziennikarze Gazety Wyborczej ) wszczęto wielkie dochodzenie w sprawie mojego majątku. Powołano specjalne zespoły prokuratorów i urzędników skarbowych, zaprzęgnięto do pracy służby specjalne i CBŚ, inwigilowano i sprawdzano niesłychaną liczbę ludzi, w tym całą moją rodzinę. Procedury te i śledztwa nie tylko absorbowały sztucznym problemem całą armię urzędników i funkcjonariuszy, ale kosztowały też olbrzymie kwoty. Finałem jest 60 tomów akt czyli więcej niż w wielkich śledztwach dotyczących największych przestępstw. Śledztwo o czym pisałem podczepiono do sprawy pruszkowskiej, z którą nie miałem nic wspólnego, a zrobiono tak tylko po to, aby postawić mnie w fatalnym kontekście. Czy nie uważa Pan, że to jest skandal? Czy nie jest to właśnie klasyczne instrumentalne traktowanie prokuratury, przeciwko czemu tak wiele razy protestowała Gazeta Wyborcza? Czy zasada daję wam człowieka, a wy za wszelką cenę macie coś na niego znaleźć jest rzeczywiście akceptowana przez Pana i Pańską redakcję? Mam wrażenie, że gdyby dotyczyło to innej osoby, to uczynilibyście Państwo z tego sztandarowy przykład nadużycia władzy. Tu jednak w zdumiewający sposób, powtarza Pan argumenty jakby wprost wyjęte z ust obrońców działań prokuratury i CBA z czasu PiS. Mam pretensję do PO o to, że zamiast jak zapowiadano zlikwidować takie metody, chętnie, dla własnej politycznej wygody, używa ich nadal. W finale można tak jak robią to dziś politycy PO i Pan powiedzieć: przecież to nie my zaczęliśmy, tylko PiS, więc jaka w tym nasza rola? Przyzna pan, że jest to argumentacja nie szanująca intelektu osób, do których jest kierowana. 6. Żeby tego było mało rzeczywiście, równolegle ze śledztwem prokuratorskim, starano się znaleźć na mnie cokolwiek w postępowaniu skarbowym. Wielokrotnie przechodziłem różne postępowania sprawdzające i skarbowe i mimo, że zawsze jest to procedura nieprzyjemna i bardzo pracochłonna, nigdy nie protestowałem i uważałem, że jest moim obowiązkiem ze wszystkiego się rozliczyć. Nigdy w tych postępowaniach nie została stwierdzona żadna nieprawidłowość i zakończyły się one prawomocnymi decyzjami kwitującymi mój majątek. W 2007 roku, w ramach owego PiS-owskiego postępowania mającego wykryć układ, rozpoczęto kolejną kontrolę, tym razem UKS. Postępowanie tym razem było prowadzone skandalicznie. Nawet nie dopuszczono mnie i mojej żony do składania wyjaśnień, lekceważono przedstawiane dowody, jednostronnie i wybiórczo interpretowana zeznania. Było jasne, że wyrok został wydany zanim się zaczęła procedura. Dodatkowo nie przejmowano się zupełnie prawem, bo wydając decyzję dla mnie niekorzystną, nawet nie postarano się uchylić pozytywnych decyzji poprzednich, a obejmujących te same sprawy. Na własnej skórze przekonałem się, jak przy pomocy instrumentów państwa, można zatruć życie i pomówić każdego, nie przejmując się ani prawem, ani przyzwoitością. Czy nie uważa Pan, że już sama taka procedura jest kompromitująca i powinna wywołać oburzenie także mediów? Co jednak najważniejsze, wszczęte w 2007 roku postępowanie skarbowe, zakończyło się wyrokiem sądu uchylającym decyzje służb skarbowych i przyznającym mi rację. Wyrok z listopada 2009 roku dotyczył właśnie tego jedynego kwestionowanego elementu mojego majątku, czyli umowy z antykwariuszem z 1997r. i był jednoznaczny. Wyrokiem sądu, decyzje skarbowe zostały uchylone! Zdaniem sądu nie ma podstaw do podważenia tej umowy i transakcji! Jak może Pan tak lekceważąco do tego podchodzić? Usiłowano na siłę coś na mnie znaleźć i mnie pogrążyć, a sąd to uchylił i przyznał mi rację! Powinien to być przecież dla Pana jednoznaczny i ostateczny dowód na to, że robiono to na siłę i wyłącznie na polecenie z góry. Pan jest łaskawy skwitować to zdaniem cytuję wprawdzie sąd administracyjny ostatnio podważył tę decyzję, ale już dwa lata temu Piskorski mógł się spodziewać zarzutu w prokuraturze. A cóż to jest za zdanie? Czego to dowodzi poza tym, że negatywna dla mnie decyzja prokuratury i tak miała zapaść niezależnie od faktów i rozstrzygnięć sądowych. Pisze pan o tym ze zrozumieniem i bez oburzenia! A jak się to ma do poglądów Pańskich i Pańskiej redakcji o niedopuszczalności nadużywania władzy i polowania na niewygodnych ludzi? Być może mógłbym jak Pan to stwierdza spodziewać się dwa lata temu zarzutów, jeśli bym właśnie przyjął już wtedy, że prawda nie ma znaczenia, bo wyrok i tak został wydany. Ja jednak wolałem wierzyć, że żyjemy w państwie prawa, w którym liczą się fakty, wyroki sądowe i procedury prawne. Jeśli byśmy żyli w takim właśnie państwie a jest model państwa, jak się zdaje, również przez Pana postulowany to jedynej rzeczy, której się powinienem spodziewać, to umorzenie tej sprawy z braku znamion przestępstwa. 7. Proszę mi wybaczyć, ale zupełnie bezkrytycznie powtarza pan argumenty prokuratury i nie stara się Pan zweryfikować ich prawdziwości. Pisze Pan, że prokuratura zamówiła kolejną ekspertyzę mającą rozstrzygnąć czy umowa sprzed lat została sfałszowana. Oczywiście, wie Pan doskonale, że nic takiego nie istnieje. Ekspertyzy są w tej sprawie różne i często sprzeczne i żadna z nich nie jest niezależnie od tego, co by w tej sprawie nie mówili prokuratorzy ani ostateczna ani przesądzająca. Przesądzający jest tylko wyrok sądowy, a właśnie taki w listopadzie 2009 roku zapadł i dotyczył dokładnie tej umowy. A tak na marginesie, czy nie uderza Pana absurdalność zarzutu, jaką w sprawie umowy z antykwariuszem z 1997 roku stawia mi prokuratura? Przyjmijmy na moment tok rozumowania prokuratury: sfałszowałem umowę i zarejestrowałem ją w urzędzie skarbowym. Przecież standardową czynnością organów skarbowych, gdy pochylają się one nad umową na ponad 900 tysięcy złotych, jest zapytanie drugiej strony umowy, czy potwierdza jej zawarcie oraz skąd miała pieniądze na jej zrealizowanie. Ów antykwariusz zmarł dopiero w 2000 roku, zatem jeśli umowę sfałszowałem to przez 3 lata w prosty sposób, poprzez zapytanie antykwariusza, można było mnie zdemaskować, oskarżyć i skazać. Nawet najzagorzalsi moi przeciwnicy nie sugerują, bym był samobójca lub idiotą. To aż nazbyt dobitnie świadczy, że umowa jest prawdziwa i każe się jedynie zastanowić, dlaczego organy skarbowe i prokuratura zainteresowały się nią dopiero po śmierci owego antykwariusza, a nie za jego życia. Ja nigdy przez te lata nie miałem żadnych wątpliwości, co do prawdziwości podpisu, mimo, że nie składano go przy mnie. Nie ma więc mowy o świadomym posługiwaniu się sfałszowanym dokumentem a tego dotyczy zarzut. 8. Pisze Pan, bez zweryfikowania faktów, że w momencie mojego ponownego zaangażowania w politykę wiedziałem, że owa rozstrzygająca opinia została zamówiona i że mogłem się tego wszystkiego spodziewać. Jest to po prostu nieprawda. Jak Pan doskonale wie, w tym postępowaniu występowałem wyłącznie jako świadek, który nie ma ani wglądu w akta, ani żadnej wiedzy o planach prokuratorów i o zamawianych przez nich dowodach. Jedynej rzeczy jakiej jeśli ufać w państwo prawa mogłem się spodziewać, to pomyślne dla mnie zakończenie tego postępowania. Zwłaszcza, że prawie dwa lata temu byłem w tej sprawie przesłuchiwany jako świadek, a to jak Pan wie na ogół oznacza zapowiedź zakończenia postępowania bez zarzutu dla osoby przesłuchiwanej w innym charakterze procesowym. Przecież prowadzono tak wiele spraw i postępowań, które mnie dotyczyły, a związane były albo z pomówieniami, albo rzekomymi aferami i wszystkie zakończyły się dla mnie pomyślnie. W żadnej sprawie nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości, nie mówiąc już o przestępstwie czy choćby wykroczeniu. Czyżby prokuratura uznała, że jest to jej porażka i cokolwiek trzeba mi zarzucić, żeby się nie okazało, że są bezradni? Taka motywacja, często napędzana zresztą komentarzami w prasie, byłaby prawdziwym skandalem i przyzna Pan naruszeniem podstaw państwa prawa. Pragnę również zwrócić Pana uwagę na okoliczność, że owa najnowsza opinia biegłego, znana nota bene przed wyrokiem Sądu Wojewódzkiego, niczego nie przesądza i nie jest kategoryczna, tak jak epatuje prokuratura. Inne zresztą opinie idą w dokładnie przeciwną stronę. Bardzo mi przykro, że tak wygląda Pański komentarz do tej sprawy. Moim zdaniem odbiega on zasadniczo od standardu promowanego do tej pory przez Pana i Gazetę Wyborczą. Mam jednak nadzieję, że moje argumenty przebiją się na łamy Pańskiej gazety. Myślę, że rzetelna lektura mojego listu znacząco zweryfikuje Pańską opinię w tej sprawie. Z wyrazami szacunku Paweł Piskorski Paweł Piskorski, polityk, samorządowiec, były prezydent Warszawy, poseł na Sejm I, III i IV kadencji, od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego, od 2009 przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego. W styczniu prokurator przedstawił mu zarzut posłużenia się podrobionym dokumentem w postępowaniu podatkowym. Paweł Piskorski nie przyznał się do popełnienia tego czynu.

16 16