Osadnictwo w epoce br¹zu i we wczesnej epoce elaza na terenie stanowiska 1 w Zakrzowie, gm. Niepo³omice
|
|
- Tomasz Baran
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Muzeum Archeologiczne w Krakowie i Uniwersytet Jagielloñski Krakowski Zespó³ do Badañ Autostrad Osadnictwo w epoce br¹zu i we wczesnej epoce elaza na terenie stanowiska 1 w Zakrzowie, gm. Niepo³omice Marcin M. Przyby³a Kraków 2010
2
3 Zakrzów 1 Słowa kluczowe: kultura mierzanowicka, kultura trzciniecka, kultura łużycka Stanowisko 1 w Zakrzowie, pow. wielicki, położone jest w strefie przejściowej między doliną Wisły, a Wysoczyzną Wielicko-Gdowską, stanowiącą część Pogórza Wielickiego, na zachodnim skraju Kotliny Sandomierskiej. Leży w dolnej części północnego stoku rozległej wydmy piaskowej, ulokowanej na krawędzi doliny nienazwanego cieku, płynącego na zachód od stanowiska, wpadającego do kolejnego cieku, będącego dopływem Wisły (Ryc. 1). Zostało odkryte w 1906 roku przez B. Czapkiewicza, który prowadził tam badania powierzchniowe i amatorskie badania wykopaliskowe w latach oraz W ich trakcie odkrył bogaty zbiór schyłkowopaleolitycznych, mezolitycznych i neolitycznych wyrobów krzemiennych, a także ceramikę kultur: pucharów lejkowatych, mierzanowickiej i trzcinieckiej oraz zabytki pochodzące z grobów kultury łużyckiej. Niestety, ogromna część stanowiska 1 oraz sąsiedniego stanowiska 2 w Zakrzowie uległy zniszczeniu w latach 50. XX w., kiedy to otworzono tutaj piaskownię dostarczającą materiału na budowę nasypu kolejowego. W 1956 roku niewielkie badania na terenie południowej części stanowiska przeprowadzili S. Kowalski i J.K. Kozłowski, pozyskując nieliczne wyroby krzemienne, głównie z okresu mezolitu. Kolejne badania, tym razem sondażowe, związane z planowaną budową autostrady A4 podjął tutaj B. Ginter w 1996 roku. Objęły one południowe obrzeże terenu zniszczonego, poza obszarem późniejszych badań ratowniczych. Na terenie stanowiska przeprowadzono również badania powierzchniowe. Po raz pierwszy w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski w 1983 roku (badania A. Jodłowskiego, K. Reguły i A. Szybowicza), a następnie w związku z planowaną budową autostrady w 1999 roku (A. Zastawny na zlecenie KZdBA). Ostatnie badania sondażowe przeprowadził wiosną 2007 roku Marcin M. Przybyła na zlecenie Krakowskiego Zespołu do Badań Autostrad. Założone wówczas wykopy pozwoliły na rozpoznanie znacznej części obszaru późniejszych badań ratowniczych oraz częściowo strefę badaną poprzednio przez B. Gintera. Pozytywne wyniki badań sondażowych zdecydowały o przeprowadzeniu szerokopłaszczyznowych badań ratowniczych związanych z planowaną budową autostrady A4. Ryc. 1. Położenie stanowiska 1 w Zakrzowie 1
4 M. M. Przybyła Stanowisko 1 szacunkowo zajmuje powierzchnię 4,5 ha, z czego badaniami objęto tylko 0,61 ha, znajdujące się w pasie kolizji z planowaną autostradą. Prace wykopaliskowe przeprowadzono w okresie sierpień - wrzesień 2007 roku. Badaniami prowadzonymi przez KZdBA kierował M. M. Przybyła (Ryc. 2). W trakcie prac odkryto 128 obiektów archeologicznych (Ryc. 3) i pozyskano łącznie 5868 zabytków krzemiennych ze schyłkowego paleolitu i mezolitu (skupionych w 2 krzemienicach), 3514 fragmentów ceramiki, szczątki paleozoologiczne w postaci muszli około 400 małży rzecznych (800 fragmentów muszli). Zabytki ceramiczne oraz obiekty nieruchome w ogromnej części należą do kultury mierzanowickiej i trzcinieckiej z wczesnego i starszego okresu epoki brązu oraz kultury łużyckiej z wczesnej epoki żelaza. Interesujące nas stanowisko jest jednym z mniejszych badanych na trasie planowanej autostrady A4, a odkryte na nim obiekty nieruchome i nieruchome trudno uznać za spektakularne. Badania pozwoliły jednak na wyciągnięcie interesujących wniosków na temat niektórych aspektów gospodarki ludności kultur pradziejowych. We wczesnej epoce brązu teren stanowiska był wykorzystywany przez ludność kultury mierzanowickiej (ok r. p.n.e). Prawie całość jej inwentarza zabytkowego stanowi ceramika naczyniowa (285 fragmentów). Z wczesną epoką brązu można wiązać również pojedyncze wyroby krzemienne. Zaledwie kilka fragmentów ceramiki prezentuję fazę wczesną kultury mierzanowickiej (KM). Świadczy to o jakiejś formie infiltracji terenu stanowiska w tym okresie, która nie doprowadziła do jego zasiedlenia. Sytuacja zmieniła się w fazie późnej KM, z którą należy wiązać zdecydowaną większość znalezionych zabytków i wszystkie obiekty nieruchome KM. Silne rozdrobnienie materiału ceramicznego utrudnia rekonstrukcję form naczyń. Wśród możliwych do wyróżnienia form należy wymienić naczynie o silnie wyodrębnionej szyi, lejkowato ukształtowanym wylewie i mocno wydętym brzuścu zdobione ornamentem sznurowym w układzie dywanowym oraz listewkami plastycznymi. Można je z dużą dozą prawdopodobieństwa określić jako amforę typu H wg typologii S. Kadrowa i J. Machnika (Ryc. 4: 1). W przypadku innych fragmentów naczyń można jedynie przypuszczać, że pochodzą one z niezdobionych garnków lub podobnych amfor (Ryc. 5: 1, 4, 6, 9, 11). Na terenie całego stanowiska znaleziono również 5 fragmentów brzuśców naczyń zdobionych ornamentem pseudotekstylnym. Pochodzą one zapewne z garnków. Tylko kilka niewielkich fragmentów brzuśca, również pochodzących z garnków, nosi ślady drobnego chropowacenia powierzchni zewnętrznej. Pewnych problemów nastręcza przypisanie omawianych materiałów do konkretnej grupy terytorialnej, na jakie dzieli się KM w swej fazie późnej. Większość argumentów przemawia za ich łączeniem z grupą pleszowską. Lokalizacja stanowiska mieści się w zasięgu wspomnianej grupy. Również większość cech ceramiki mieści się w definicji tej grupy. Bardzo charakterystyczny jest wysoki udział ceramiki zdobionej odciskami sznura w układzie dywanowym, także obecność amfor zwłaszcza typu H, częste zdobienie poziomymi listwami plastycznymi (żeberkami) oraz obecność niezdobionych garnków są cechami typowymi dla grupy pleszowskiej. Z drugiej strony uderza brak bardzo charakterystycznych mis typu pleszowskiego. Można próbować ten fakt wytłumaczyć niewielką liczebnością analizowanego zespołu oraz niewielkim zasięgiem badań. Nietypowa również dla znanych inwentarzy tej grupy jest obecność fragmentów ceramiki zdobionych ornamentem pseudotekstylnym oraz wylewu naczynia zdobionego guzkiem z trzema dołkami. Z kulturą mierzanowicką w sposób pewny można łączyć zaledwie 5 obiektów. Wszystkie prezentowały typ płytkich (do 0,5 m) jam nieckowatych. Miały one w rzucie poziomym kształt kolisty lub owalny, o średnicy nie przekraczającej 1 metra (Ryc. 6). Jamy miały jednolite, piaskowe wypełniska, barwy od jasnoszarobrunatnej po ciemnobrunatną. Czytelność granic obiektów oraz ich ewentualnego wewnętrznego uwarstwienia była mocno ograniczona ze względu na piaszczyste, silnie przemywane podłoże glebowe. Obiekty te tworzyły skupienie w zachodniej części stanowiska (Ryc. 3). Niewątpliwie część obiektów nie zawierających materiału zabytkowego również należałoby łączyć z KM, jednak nie można wskazać wyraźnych cech odróżniających jamy KM od obiektów kultury trzcinieckiej i kultury łużyckiej. Podsumowując należy stwierdzić, że w fazie wczesnej KM, datowanej na okres A1 epoki brązu, w badanej części stanowiska mamy do czynienia z efemeryczną obecnością członków społeczności KM, której pozostałością są pojedyncze fragmenty ceramiki. W fazie późnej, datowanej na okres A2 epoki brązu, na stanowisku istniała, zapewne dość krótkotrwała, mała osada lub raczej obozowisko ludności grupy pleszowskiej (?). Można domniemywać, że piaszczyste tereny Zakrzowa nie stanowiły interesującego miejsca osadnictwa dla społeczności KM, związanych na obszarze zachodniej Małopolski z żyznymi obszarami lessowymi. Być może zakrzowska osada powstała w celu zaspokojenia określonych potrzeb gospodarczych (łowiectwo, zbieractwo, pasterstwo?). Trzeba również pamiętać, że większa część stanowiska albo znalazła się poza obszarem badań, albo uległa wcześniejszemu zniszczeniu, a jak 2
5 Zakrzów 1 Ryc. 2. Badania archeologiczne na stanowisku 1 w Zakrzowie, pow. wielicki 3
6 M. M. Przybyła Ryc. 3. Plan stanowiska z zaznaczoną chronologią obiektów 4
7 Zakrzów 1 Ryc. 4. Wybór ceramiki kultury mierzanowickiej z jamy 3 5
8 M. M. Przybyła Ryc. 5. Wybór ceramiki kultury mierzanowickiej z jamy 3 6
9 Zakrzów 1 Ryc. 6. Plany jamy 3 kultury mierzanowickiej, paleniska 22 kultury trzcinieckiej oraz jamy 5 kultury łużyckiej 7
10 M. M. Przybyła wiemy z materiałów archiwalnych zawierała znaczne ilości materiałów KM. W związku z tym należy podchodzić ostrożnie do wniosków formułowanych na podstawie tak ubogiego zespołu źródeł. Znacznie liczniejsze znaleziska można łączyć z kulturą trzciniecką (ok r. p. n. e) ze starszego okresu epoki brązu, rozwijającą się po zaniku kultury mierzanowickiej. Na inwentarz zabytkowy kultury trzcinieckiej (KT) składa się wyłącznie ceramika naczyniowa (1517 fragmentów) oraz muszle małży rzecznych. Zasadniczo naczynia KT można podzielić na dwie grupy. W pierwszej znajdują się misy nieprofilowane, półkuliste i stożkowate (Ryc. 7; 8). Uderzające jest, że fragmenty takich mis stanowią aż 48% inwentarza ceramicznego tej kultury na stanowisku. W drugiej grupie mieści się cały wachlarz form mianowicie garnki profilowane, puchary profilowane, wazy, a nawet misy profilowane (Ryc. 9; 10: 1, 3-5; 11: 1-7). Naczynia drugiej grupy mają często podobnie ukształtowane wylewy i zbliżoną tektonikę naczynia z podobnie wyodrębnioną szyją, widocznym barkiem i podobnie uformowanym dnem. Posiadają również takie same motywy ornamentacyjne w postaci listew plastycznych lub linii rytych. Poza obu wymienionymi grupami znajdują się ułamki zaledwie dwóch naczyń. W jednym przypadku jest to cylindryczna szyja, pochodząca najprawdopodobniej z amfory, w drugim stożkowata szyja zdobiona równoległymi poziomymi żłobkami pochodząca zapewne z pucharu beczułkowatego (10: 2). Opisany inwentarz ceramiczny należy łączyć niewątpliwie z fazą klasyczną (zespoły typu A wg J. Górskiego) rozwoju KT w zachodniej Małopolsce, tzn. na okres A2 i B epoki brązu, prawdopodobnie z jej starszą częścią. Na stanowisku odkryto 13 obiektów zawierających materiał zabytkowy w sposób pewny wiązanych z kulturą trzciniecką, ze względu na lokalizację można z nią łączyć kolejnych dwanaście jam bez materiału zabytkowego (Ryc. 3). Niemal wszystkie z nich to niewielkie obiekty owalne w rzucie poziomym i nieckowate w profilu, o długości od 0,5 do ok. 1,5 m i głębokości ok. 0,5 m. Na ich tle wyróżniają się jedynie: jama 153 o dość regularnie kolistym zarysie i regularnie nieckowatym przekroju pionowym głęboka na ok. 1 m oraz jama 166, również kolista w rzucie poziomym, a w profilu workowata o głębokości ponad 1 m (Ryc. 12). Brakuje natomiast typowych dla lessowych osad KT obiektów trapezowatych, co jest wytłumaczalne zarówno nieodpowiednim podłożem glebowym, jak i krótkotrwałością osadnictwa. Wyraźnie wyróżnia się również obiekt 22 - prawdopodobnie pozostałość czworobocznego paleniska o wymiarach ok. 1 1 m, zawierającego niewielkie ilości węgli drzewnych, polepy i znaczną liczbę fragmentów ceramiki (Ryc. 6; 12). Większość obiektów posiadała wypełniska jedno- lub dwuwarstwowe, słabo czytelne, silnie przemyte. Jedynie dwie większe jamy (ob. 153 i 166) posiadały wyraźnie czytelne, wielowarstwowe wypełniska, silniej nasycone substancjami organicznymi. W przypadku obiektu 166 można stwierdzić, że pełnił on funkcję inną niż pozostałe jamy. W połowie miąższości jego wypełniska znajdowała się warstwa zbitej, czarnej ziemi zmieszanej z fragmentami prawie 800 muszli skójki (małża słodkowodnego z rodziny Unionidae: Unio sp.). Diagonalnie ułożona warstwa zajmowała całą powierzchnie obiektu. Zapewne była ona pozostałością sieci, lub innego pojemnika organicznego, zawierającego muszle ok. 400 osobników małża, który umieszczono w częściowo już zasypanym obiekcie (Ryc. 12). Ponadto w jamie tej, jako jedynej z pośród obiektów KT, odkryto znaczną ilość ziarniaków zbóż. Pozwala to sądzić, że obiekt 166 pełnił rolę jamy zasobowej, w której magazynowano różne rodzaje żywności. Wybór ceramiki z tegoż obiektu przedstawiono na Rycinie 13. Materiały kultury trzcinieckiej ze stanowiska 1 w Zakrzowie mają zapewne związek ze skupiskiem osadnictwa KT na terenie dzisiejszej Nowej Huty. Należy jednak zwrócić uwagę, że dotychczasowy stan badań wskazywał, że osadnictwo to w rejonie podkrakowskim obejmuje wyłącznie lessowe lewobrzeże Wisły. Badania ostatnich lat, zwłaszcza prowadzone na terenie stanowiska 15 w Krakowie-Bieżanowie dowiodły, że ludność KT eksplorowała również piaszczyste tereny położone w strefie przejściowej między doliną Wisły i Pogórzem Wielickim. Obecność pojedynczych, ale czasem bardzo dużych stanowisk (stanowisko 15 w Krakowie-Bieżanowie o powierzchni około 10 ha dostarczyło ponad 114 tysięcy fragmentów ceramiki KT) kultury trzcinieckiej na prawym brzegu Wisły nie zmienia w zasadniczy sposób granic ekumeny tej kultury. Wszystkie odkryte dotychczas stanowiska lokują się na krawędzi doliny Wisły, natomiast brak jednoznacznych śladów penetracji właściwego terenu Pogórza Wielicko-Bocheńskiego. Wydaje się zatem, że istniały powody dla których społeczności trzcinieckie nie mogły lub też nie miały potrzeby jego penetracji. Z drugiej jednak strony zdecydowały się na opanowanie swoistych przyczółków na południowym brzegu Wisły, na terenach piaszczystych, o niskiej wartości rolniczej, prowadząc tam, jak się wydaje bardzo intensywną działalność gospodarczą, nie zakładając jednak stałych osiedli. Doświadczenia pozyskane w trakcie badania stanowisk innych kultur na terenie Bieżanowa, zwłaszcza kultury lendzielskiej i kultury łużyckiej, jednoznacznie wskazują, że o atrakcyjności tych miejsc decydowały obecne 8
11 Zakrzów 1 Ryc. 7. Wybór fragmentów mis nieprofilowanych kultury trzcinieckiej z warstwy kulturowej 9
12 M. M. Przybyła Ryc. 8. Wybór ceramiki kultury trzcinieckiej z paleniska 22 10
13 Zakrzów 1 Ryc. 9. Wybór fragmentów naczyń profilowanych kultury trzcinieckiej z warstwy kulturowej 11
14 M. M. Przybyła Ryc. 10. Wybór ceramiki kultury trzcinieckiej z jamy 15 12
15 Zakrzów 1 Ryc. 11. Wybór ceramiki kultury trzcinieckiej z paleniska 22 13
16 M. M. Przybyła Ryc. 12. Rzut poziomy jamy 17 i paleniska 22, profil jamy 166 oraz zbliżenie na warstwę muszli w jamie 166 kultury trzcinieckiej 14
17 Zakrzów 1 Ryc. 13. Wybór ceramiki kultury trzcinieckiej z jamy
18 M. M. Przybyła tutaj słone źródła. Należy tu zaznaczyć, że stanowisko w Zakrzowie znajduje się na zachodnim skraju wielickobocheńskiego obszaru eksploatacji soli, na którym zarówno w pradziejach, jak i w okresach historycznych jest poświadczone pozyskiwanie soli ze źródeł słonych. Dotychczas podczas analizy inwentarzy ceramicznych kultury trzcinieckiej nie znajdowano podstaw do wydzielenia kategorii naczyń związanych z produkcją soli. Być może należało by rozważyć możliwość przypisania takiej właśnie funkcji nieprofilowanym misom półkulistym i stożkowatym. Jest to forma ceramiczna szeroko rozpowszechniona w kulturze trzcinieckiej, znana m.in. na odległych terytorialnie stanowiskach na terenie Ukrainy. Ze względu na wyjątkowo wysoką frekwencję występowania, misy są jednak uważane za formę typową dla skupiska kultury trzcinieckiej na terenie Nowej Huty. Natomiast na stanowisku 1 w Zakrzowie są one formą dominującą (48% inwentarza ceramicznego). Możliwe, że misy tego typu były obecne w inwentarzu ceramicznym kultury trzcinieckiej, a następnie zostały zaadaptowane do celów solowarskich. Za taką ewentualnością przemawiałoby również fakt wykorzystywania naczyń w formie misy w procesie pozyskania soli przez rozmaite społeczności pradziejowe. Nie wykluczone, że udało się zidentyfikować pozostałość paleniska, w którym odparowywano wodę z solanki - obiekt 22. Ma on kształt zbliżony do czworokąta o boku 1 m, w profilu jest regularnie nieckowaty (Ryc. 6; 12). Poza drobnymi węglami drzewnymi i fragmentami polepy zawiera bardzo liczną ceramikę, wśród której dominują fragmenty mis nieprofilowanych. Podobne obiekty, interpretowano jako paleniska solowarskie odkryto na stanowisku Łojewa I, obl. Ivano- Frankivs k na zachodniej Ukrainie. Zawierały one materiał ceramiczny kultury mierzanowickiej i komarowskiej. W ich inwentarzu zwraca uwagę obecność licznych mis półkulistych. Kultura komarowska tworzy wraz ze współczesnymi jej kulturami trzciniecką i sośnicką rozległy kompleks kulturowy. W związku z tym odkrycie w Łojewej poświadcza znajomość solowarstwa w należących do wspomnianego kompleksu społecznościach. Samo istnienie słonych źródeł na terenie Zakrzowa potwierdzone jest znaleziskami związanymi z kulturą łużycką, w której inwentarzu ceramicznym ceramika solowarska stanowi aż 84% całości, co pozwala zakwalifikować stanowisko KŁ jako miejsce pozyskiwania soli. Na tej podstawie można uznać osadę KT w Zakrzowie za swoistą wysuniętą placówkę ludności trzcinieckiej przybyłej z północnego brzegu Wisły. Wykorzystywała ona, zapewne krótkotrwale, miejscowe źródła słone, niejako przy okazji trudniąc się zbieractwem (małże rzeczne), a być może również myślistwem czy też rybołówstwem. Po zaniku kultury trzcinieckiej, w młodszych okresach epoki brązu i w starszej części wczesnej epoki, na terenie stanowiska 1 w Zakrzowie istnieje wyraźna przerwa w osadnictwie. Kolejny epizod osadniczy miał miejsce dopiero w młodszej części wczesnej epoki żelaza i wiązał się z późną fazą rozwojową kultury łużyckiej (KŁ). Kultura łużycka jest najliczniej, jeśli chodzi o obiekty nieruchome i zabytki ceramiczne, reprezentowaną kulturą na stanowisku. Całość jej inwentarza zabytkowego stanowi ceramika. Łącznie pozyskano 1663 fragmentów naczyń. Na stanowisku znaleziono bardzo niewiele (101) fragmentów ceramiki pochodzących z naczyń stołowych, gładkościennych. Wśród nich wyróżniono fragmenty czerpaków półkulistych i profilowanych (Ryc. 14: 9), mis półkulistych oraz niewielkich waz. Jeszcze mniej liczny był zbiór fragmentów naczyń grubościennych placków (Ryc. 15: 1-3, 5) i garnków chropowaconych. Obejmował on zaledwie 45 ułamków. Kolejne 83 fragmenty pochodzą z 2 naczyń wazowatych, chropowaconych w dolnej części brzuśca. Zdecydowanie najliczniej są reprezentowane fragmenty pucharków kieliszkowatych używanych do produkcji soli (Ryc. 15: 8-10; 16). Znaleziono aż 1395 fragmentów tej grupy (84 % całości ceramiki KŁ). Trzeba jednak zwrócić uwagę, że cienkościenność pucharków, ich słaby wypał i specyficzny sposób użytkowania (celowe rozbijanie w ostatnim etapie produkcji soli) spowodował, że zachowały się one bardzo silnie rozdrobnione. Z kulturą łużycką można wiązać 21 obiektów nieruchomych, a kilkanaście kolejnych, nie zawierających zabytków obiektów można jej przypisać z uwagi na ich lokalizację. Niemal wszystkie z nich to niewielkie jamy owalne, bądź zbliżone do kolistych, o średnicy od 0,5 do 1,5 m, nieckowate w profilu, o miąższości nie przekraczającej 0,8 m (Ryc. 6, 17). Wypełniska większości z nich były jedno- lub dwuwarstwowe, słabo czytelne, silnie wymyte. Dwa obiekty (7 i 65), zawierające dość liczne węgle drzewne, były zapewne pozostałością palenisk. W części obiektów ceramika solowarska, stanowił prawie 100 % inwentarza. Uwagę zwraca zwłaszcza palenisko 7 (Ryc. 17, 18), w którym znaleziono aż 1200 fragmentów pucharków kieliszkowatych. Prawdopodobnie obiekt ten jest pozostałością paleniska warzelniczego, w którym przeprowadzano proces odparowania wody z solanki wypełniającej pucharki kieliszkowate. Z dużą dozą ostrożności można się pokusić o próby częściowej rekonstrukcji rozplanowania obiektów w obrębie osady KŁ, włączając w to częściowo również obiekty nie zawierające materiału zabytkowego. Przede wszystkim chodzi tu o skupisko ośmiu obiektów na arach /60-70 w zachodniej części stanowiska. Tworzą 16
19 Zakrzów 1 Ryc. 14. Wybór ceramiki kultury łużyckiej z jamy
20 M. M. Przybyła Ryc. 15. Wybór ceramiki kultury łużyckiej z jamy 5 i paleniska 7 18
21 Zakrzów 1 Ryc. 16. Wybór ceramiki solowarskiej kultury łużyckiej z paleniska 7 19
22 M. M. Przybyła Ryc. 17. Plany paleniska 7 i jamy 63 kultury łużyckiej 20
23 Zakrzów 1 Ryc. 18. Profile jamy 5 i paleniska 7 oraz rzut poziomy jamy 50 kultury łużyckiej 21
24 M. M. Przybyła Ryc. 19. Wybór ceramiki kultury łużyckiej z jamy 63 22
25 Zakrzów 1 one owalny układ o długości 9 m i szerokości 5 m. Podobny układ tworzy 12 obiektów położonych na arach / Wyznaczały one przestrzeń o kształcie zbliżonym do prostokąta o boku 15 m 10 m. Trzecią tego typu zagrodę można wskazać na arach /50-60, gdzie wystąpiło 14 jam różnego rodzaju. Obiekty zajmowały obszar o wymiarach ok. 8 m 6 m (Ryc. 3). Ponieważ właściwie żaden z odkrytych obiektów nie może być traktowany z całą pewnością jako jama posłupowa, wykluczyć trzeba obecność budynków w konstrukcji słupowej. Nie odkryto również śladów budynków zagłębionych. W tym wypadku należy się liczyć z obecnością budynków naziemnych (np. zrębowych) towarzyszących (lub może umieszczonych wewnątrz) omówionym wyżej owalnym, lub czworokątnym zagrodom, wyznaczonym przez ciąg różnorodnych obiektów. Wydaje się, że w oparciu o ubogi inwentarz ceramiczny można określić chronologię osady KŁ w Zakrzowie 1 na schyłek okresu halsztackiego - prawdopodobnie fazę HaD2, lub okres nieco późniejszy nawet na początek wczesnego okresu lateńskiego (ok r. p.n.e.). Właściwie jedynym istotnym datownikiem jest naczynie wazowate z obiektu 63 (Ryc. 19). Forma taka jest obca zasobowi form naczyń klasycznej fazy grupy górnośląsko-małopolskiej z najmłodszego okresu epoki brązu i okresu halsztackiego C. Naczynie to posiada natomiast analogie w zespołach kultury pomorskiej i łużyckiej z okresu halsztackiego D2 i z wczesnego okresu lateńskiego. Wszystkie pozostałe formy mogą wystąpić również w fazie klasycznej KŁ. Takie współwystępowanie form klasycznych, z czasem zapewne coraz mniej licznych, da się zaobserwować zarówno na cmentarzysku w Krakowie-Pleszowie, stan. 17 jak i w najmłodszej fazie osady w Krakowie-Nowej Hucie-Mogile, stan. 62. Podsumowując, można stwierdzić, że najprawdopodobniej u schyłku okresu halsztackiego na stanowisku 1 w Zakrzowie funkcjonowała niewielka osada KŁ. Głównym zajęciem jej mieszkańców była prawdopodobnie produkcja soli ze źródeł słonych. Osada ta koresponduje dobrze odległą zaledwie o kilkaset metrów z większą osadą KŁ, również datowaną na okres halsztacki D, oznaczoną jako Zakrzów, stan. 2. Być może, osada na stanowisku 1 pełniła w stosunku do niej rolę satelitarną. Pełne relacje łączące oba stanowiska nie mogą jednak zostać w pełni wyjaśnione na skutek całkowitego zniszczenia dzielącego je obszaru. Wybrana literatura Arct J., Matoga A Korytnica znana i nieznana, (w:) Węgrzynowicz T.(red.), Kultura pomorska i kultura grobów kloszowych. Razem czy osobno? Warszawa, Bazielich M Osada kultury łużyckiej w Nowej Hucie-Mogile na stan. 62. Część II. Materiały Archeologiczne Nowej Huty, XVI, Bieriezanska Z Kultura trzciniecka na Ukrainie. Archeologia Polski XVII, Byrska M., Fraś J., Matoga A., Pieróg I., Przybyła M., Stefański D Wstępne wyniki ratowniczych badań archeologicznych na wielokulturowych stanowiskach 8, 11, 12, 14, 15 oraz 20 w Krakowie-Bieżanowie, woj. Małopolskie, (w:) Zeszyty Ośrodka Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego. Seria B: Materiały Archeologiczne. Raport , Warszawa, 2, Czapkiewicz B Materiały archeologiczne z Galicji Zachodniej. Materiały Archeologiczno-Antropologiczne i Etnograficzne XI, Kraków, Czapkiewicz B Notatki Archeologiczne. Zabytki z epoki kamiennej z Zakrzowa w pow. Wielickim, (w:) Kostrzewski J (red.) Księga pamiątkowa ku uczczeniu siedemdziesiątej rocznicy urodzin prof. dr Włodzimierza Demetrykiewicza. Poznań, Czopek S Południowo-wschodnia strefa kultury pomorskiej. Rzeszów. Dąbrowski J Ältere Bronzezeit in Polen. Warszawa. Durczewski Z. 1939/1946. Grupa górnośląsko-małopolska kultury łużyckiej w Polsce. I. Prace Prehistoryczne 4. Durczewski Z Grupa górnośląsko-małopolska kultury łużyckiej w Polsce. II. Prace Prehistoryczne 6. Gardawski A Plemiona kultury trzcinieckiej w Polsce. Materiały Starożytne 5, Gedl M Kultura łużycka na Górnym Śląsku. Wrocław-Warszawa-Kraków. Gedl M Epoka brązu i wczesna epoka żelaza w Europie. Kraków. Górski J Osada kultury trzcinieckiej w Jakuszowicach. Badania Archeologiczne w Jakuszowicach I. Kraków. Górski J Główne etapy rozwoju kultury trzcinieckiej na obszarze Nowej Huty na tle przemian tej kultury w Zachodniej Małopolsce. Materiały Archeologiczne Nowej Huty 20, Górski J Chronologia kultury trzcinieckiej na lessach Niecki Nidziańskiej. Kraków. Gromnicki J Wczesna epoka brązu, (w:) Pradzieje Powiatu Krakowskiego, Prace Archeologiczne 2, Jodłowski A Technika produkcji soli na terenie Europy w pradziejach i wczesnym średniowieczu. Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce 5, Kadrow S Iwanowice, stanowisko Babia Góra. Część I. Rozwój przestrzenny osady z wczesnego okresu epoki brązu. Kraków. Kadrow S., Machnik J Kultura mierzanowicka. Kraków. 23
26 M. M. Przybyła Klimek A., Peschel K Materiały krzemienne ze stanowiska Zakrzów 1, pow. wielicki. Archiwum Krakowskiego Zespołu do Badań Autostrad. Kondracki J Geografia regionalna Polski. Warszawa. Kozłowski J. K Epipaleolit i mezolit stanowisk otwartych, Zeszyty Naukowe UJ, Prace Archeologiczne 1, Kruszelnicka L Pamiatka soliewarinnia rubieży rannoi i serednoi bronzi w szwniczno-schidnich Karpatach, Zapiski Naukoviho Tovaristva imieni Shevchienka. Lviv, CCXLIV, Mazurek W Kultura pomorska a tzw. kultura grobów kloszowych na Lubelszczyźnie, (w:) red. T. Węgrzynowicz. Kultura pomorska i kultura grobów kloszowych. Razem czy osobno? Warszawa, Pieróg I Ceramika i wyroby metalowe kultury łużyckiej. (w:) red. S. Kadrow. Kraków-Bieżanów st. 27 i Kraków-Rżąka st. 1. Osada kultury łużyckiej. Via Archaeologica. Kraków, Poleska P Celtycki mikroregion osadniczy w rejonie podkrakowskim. Kraków. Przybyła M.M., Chudzińska B Osady kultury mierzanowickiej, trzcinieckiej i łużyckiej oraz z okresu późnego średniowiecza na stanowisku Zakrzów 1, pow. wielicki, 2. Archiwum Krakowskiego Zespołu do Badań Autostrad. Przybyła M.M Kilka uwag o możliwości produkcji soli przez ludność kultury trzcinieckiej w zachodniej Małopolsce, (w:) Czopek S., Kadrow S. (red.), Myślą i łopatą. Studia archeologiczne dedykowane wybitnemu uczonemu Janowi Machnikowi w osiemdziesiątą rocznicę urodzin przez przyjaciół, kolegów i uczniów. Rzeszów, Włodarczak P Wyniki badań wykopaliskowych przeprowadzonych w latach na stanowisku 16 w Targowisku, gm. Kłaj, woj. Małopolski, (w:) Zeszyty Ośrodka Ochrony Dziedzictwa Archeologicznego. Seria B: Materiały Archeologiczne. Raport Warszawa, 2, Marcin M. Przybyła megzyk@poczta.onet.pl 24
TOM IV STANOWISKA: BIEŃKOWICE 56 (ZRD 18) RACIBÓRZ 425 (ZRD 21) RACIBÓRZ 424 (ZRD 22)
Badania archeologiczne na terenie Zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny na rzece Odrze, województwo śląskie (polder) Badania archeologiczne na terenie Zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny
Bardziej szczegółowoPEŁCZYSKA 2012 SPRAWOZDANIE Z BADAŃ W 2012 R.
Marcin Rudnicki PEŁCZYSKA 2012 SPRAWOZDANIE Z BADAŃ W 2012 R. Badania wykopaliskowe, które są przedmiotem niniejszego sprawozdania zostały przeprowadzone w dniach 06.08 31.08.2012 w obrębie wielokulturowego
Bardziej szczegółowoSTANOWISKO KULTURY PUCHARÓW LEJOWATYCH SAMBOROWICZKI 5, GM. PRZEWORNO. Stanowisko nr 5 w Samborowiczkach zostało odkryte w roku 1991 przez
ŚLĄSKIE SPRA WOZDANIA ARCHEOLOGICZNE Tom 39, s. 405 Wrocław 1997 DARIUSZ BOBAK, JAROSŁA W ERONOWICKI STANOWISKO KULTURY PUCHARÓW LEJOWATYCH SAMBOROWICZKI 5, GM. PRZEWORNO Stanowisko nr 5 w Samborowiczkach
Bardziej szczegółowoA Z P KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO A T X N W P L
A Z P KARTA EWIDENCYJNA ZABYTKU ARCHEOLOGICZNEGO A T X N W P L X X 1 LOKALIZACJA 2 POŁOŻENIE FIZYCZNOGEOGRAFICZNE 3 UTWÓR GEOLOGICZNY JEDNOSTKA FIZYCZNOGEOGRAFICZNA WYSOCZYZNA LUBATROWSKA luźny X zwięzły
Bardziej szczegółowoGorzów Wlkp.-Karnin, stan. 169 (23 AZP 46-12)
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 169 (23 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych
Bardziej szczegółowoTROSZYN 10, gm. WOLIN, woj. zachodniopomorskie (AZP 21-07/71)
RATOWNICZE ARCHEOLOGICZNE BADANIA WYKOPALISKOWE TROSZYN 10, gm. WOLIN, woj. zachodniopomorskie (AZP 21-07/71) Pod redakcją Lecha Czerniaka FUNDACJA UNIWERSYTETU ŁÓDZKIEGO INSTYTUT ARCHEOLOGII UNIWERSYTETU
Bardziej szczegółowoWykaz publikacji Mgr Józef Niedźwiedź
Wykaz publikacji Mgr Józef Niedźwiedź http://jozefniedzwiedz.cba.pl/wydawnictwa.html A. ARCHEOLOGIA 1. Kokowski A., Niedźwiedź J. 1984, Łuszczów stan. 1, gm. Uchanie, woj. zamojskie, Sprawozdania z badań
Bardziej szczegółowoDeszczno, stan. 10 (135 AZP 46-12)
Deszczno, stan. 10 (135 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
Bardziej szczegółowoSobieszyn - osada i cmentarzysko kultury przeworskiej, gm. Ułęż, woj. lubelskie (aut. P. Łuczkiewicz)
Sobieszyn - osada i cmentarzysko kultury przeworskiej, gm. Ułęż, woj. lubelskie (aut. P. Łuczkiewicz) Sobieszyn leży w północnej części Lubelszczyzny, w gm. Ułęż, nad dolnym Wieprzem, w pobliżu jego ujścia
Bardziej szczegółowoPradzieje Dzierzkowic
Jacek Zdenicki Pradzieje Dzierzkowic Gmina Dzierzkowice położona jest w centralnej części Wzniesień Urzędowskich, będących częścią Wyżyny Lubelskiej. Krajobraz jest falisty i pagórkowaty, porozcinany głębokimi
Bardziej szczegółowoBADANIA ARCHEOLOGICZNE W TOKARACH, GMINA KORCZEW, POWIAT SIEDLCE, NA STANOWISKU NR 5 (SEZON )
SPRAWOZDANIA B o ż e n a B r y ń c z a k Akademia Podlaska w Siedlcach BADANIA ARCHEOLOGICZNE W TOKARACH, GMINA KORCZEW, POWIAT SIEDLCE, NA STANOWISKU NR 5 (SEZON 1999-2000) Artykuł ma na celu wstępne
Bardziej szczegółowoOPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
PEPŁOWO 12 Obszar AZP nr 36-61 Nr st. na obszarze 6 Nr st. w miejscowości 12 RATOWNICZE BADANIA ARCHEOLOGICZNE W OBRĘBIE INWESTYCJI: BUDOWA DROGI EKSPRESOWEJ S-7 NA ODCINKU NIDZICA- NAPIERKI WRZESIEŃ 2011
Bardziej szczegółowoRojewo, stan. 6 (10 AZP 50-15) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn.
Rojewo, stan. 6 (10 AZP 50-15) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn. Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
Bardziej szczegółowoIV. NAJSTARSZE ŚLADY OSADNICTWA NA OBSZARZE HONIATYCZ
IV. NAJSTARSZE ŚLADY OSADNICTWA NA OBSZARZE HONIATYCZ Życie ludzi od najdawniejszych czasów było nierozerwalnie związane z przyrodą i od niej uzależnione, a decydującym czynnikiem przy wyborze miejsca
Bardziej szczegółowoTomasz Gralak BIBLIOGRAFIA
Tomasz Gralak BIBLIOGRAFIA 1996 1. Konczewski P., Dąbrowa T., Opalińska M., Gralak T., Kwaśnica K., Żuchliński P. Osada kultury łużyckiej Ślęża Plasterki, woj. Wrocławskie, Śląskie Sprawozdania Archeologiczne,
Bardziej szczegółowoDzieje wybranych miejscowości gminy Łopiennik Górny w świetle archeologicznych badań powierzchniowych AZP
Jacek Kiszczak Dzieje wybranych miejscowości gminy Łopiennik Górny w świetle archeologicznych badań powierzchniowych AZP Abstrakt: Gmina Łopiennik Górny administracyjnie należy do województwa lubelskiego.
Bardziej szczegółowoRojewo, stan. 2 (7 AZP 50-14)
Rojewo, stan. 2 (7 AZP 50-14) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział
Bardziej szczegółowoAnna Longa Gdańsk ul. Ostrołęcka 16/ Gdańsk Tel PROGRAM BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH NA STANOWISKU NR 2 W ŁEBIE (AZP 3-34/2)
Anna Longa Gdańsk 02.06.2015 ul. Ostrołęcka 16/8 80-180 Gdańsk Tel. 501 275753 Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków Delegatura w Słupsku u. Jaracza 6 76-200 Słupsk Gmina Miasto Łeba ul. Kościuszki
Bardziej szczegółowoBadania archeologiczne stanowiska Uaua-uno w sezonie 2008
Beata Kaczor, Marcin Obałek Stowarzyszenie Czysty Świat Badania archeologiczne stanowiska Uaua-uno w sezonie 2008 W dniu 26 września 2008 r. miały miejsce prace archeologiczne stanowiska Uaua-uno (prowincja
Bardziej szczegółowokultura łużycka (epoka brązu) A - 280/70 neolit, późny okres lateński (kultura celtycka) neolit, wczesne średniowiecze, średniowiecze
134 stanowiska archeologiczne z obszaru Gminy Głubczyce, wpisane do rejestru zabytków archeologicznych województwa opolskiego, ujęte w Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Głubczyce wg stan po aktualizacji
Bardziej szczegółowoZabytki z obszaru Mezoameryki w zbiorach Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze
Anna Hendel Zabytki z obszaru Mezoameryki w zbiorach Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Świdnicy, poza zabytkami związanymi z przeszłością
Bardziej szczegółowoKarol Dzięgielewski, Roman Szczerba, Barbara Chudzińska
A1 A2 A4 A-4 raport 2005-2006, s. 315-348 isbn 978-83-63260-00-2 Karol Dzięgielewski, Roman Szczerba, Barbara Chudzińska Osadnictwo z wczesnej epoki brązu, okresu halsztackiego i starszego okresu przedrzymskiego
Bardziej szczegółowoFot: 536 537 Widok bocznych powierzchni okazu. Fot: 538 540 Przekrój poprzeczny oraz zbliżenia powierzchni bocznych.
Okaz 93 MCh/P/11593 - Kalamit Brzeszcze Owalny, nieznacznie spłaszczony fragment łodygi. Powierzchnie poprzeczne cięte ukośnie. Wyraźne prążkowanie zachowane tylko na połowie obwodu. Niezbyt wyraźnie widoczny
Bardziej szczegółowo3. Rodzaj modułu kształcenia obowiązkowy lub fakultatywny obowiązkowy
OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) I. Informacje ogólne 1. Nazwa modułu Archeologia powszechna I (paleolit, mezolit) 2. Kod modułu 05-APIPM-12 3. Rodzaj modułu obowiązkowy lub fakultatywny obowiązkowy
Bardziej szczegółowoWykopaliska na Starym Mieście Published on Kalisz (http://www.kalisz.pl)
Data publikacji: 23.07.2015 Zakończył się pierwszy etap badań archeologicznych na Starym Mieście w Kaliszu w sezonie 2015. Wykopaliska te są wspólnym przedsięwzięciem Instytutu Archeologii i Etnologii
Bardziej szczegółowoOSADA LUDNOŚCI KULTURY KURHANÓW ZACHODNIOBAŁTYJSKICH W PIÓRKOWIE, WOJ. WARMIŃSKO-MAZURSKIE
ALEKSANDRA ŻÓRAWSKA OSADA LUDNOŚCI KULTURY KURHANÓW ZACHODNIOBAŁTYJSKICH W PIÓRKOWIE, WOJ. WARMIŃSKO-MAZURSKIE 1993 roku, podczas ostatniego sezonu badań cmentarzyska kultury kurhanów zachodniobałtyjskich
Bardziej szczegółowoBadania archeologiczne w Puszczy Białowieskiej
Badania archeologiczne w Puszczy Białowieskiej Tomasz Samojlik Dariusz Krasnodębski Badania w ramach historii przyrodniczej Cel dyscypliny: zrozumienie, jak i z jakim skutkiem człowiek w przeszłości wpływał
Bardziej szczegółowoLeszek Kotlewski Relikty studzienki rewizyjnej zdroju przy pomniku Mikołaja Kopernika w Toruniu odkryte podczas badań archeologicznych w 2002 roku
Leszek Kotlewski Relikty studzienki rewizyjnej zdroju przy pomniku Mikołaja Kopernika w Toruniu odkryte podczas badań archeologicznych w 2002 roku Rocznik Toruński 30, 209-216 2003 ROCZNIK TORUŃSKI TOM
Bardziej szczegółowoStudelescho (1255), Studelzco (1299), Steudelwitz (1670). Po roku 1945 Studzionki.
Studzionki 1.1. Dawne nazwy miejscowości. Studelescho (1255), Studelzco (1299), Steudelwitz (1670). Po roku 1945 Studzionki. 1.2. Etymologia nazwy wsi. Etymologia nazwy wsi bliżej nieznana. 1.3. Historia
Bardziej szczegółowoStudia i Materiały. Katarzyna Skowron* Siedliska, stanowisko 10 osada z wczesnej epoki żelaza. Siedliska, site no. 10 the Early Iron Age settlement
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego Tom XXXVI, Rzeszów 2015, s. 121 142 DOI: 10.15584/misroa.2015.36.9 Studia i Materiały Katarzyna Skowron* Siedliska, stanowisko 10 osada z
Bardziej szczegółowoREDZIKOWO 12 gm. Słupsk, woj. pomorskie (AZP 09-30/68)
RTOWNICZE DNI RCHEOLOGICZNE na trasie obwodnicy Słupska REDZIKOWO 12 gm. Słupsk, woj. pomorskie (ZP 09-30/68) Pod redakcją Lecha Czerniaka FUNDCJ UNIWERSYTETU ŁÓDZKIEGO INSTYTUT RCHEOLOGII UNIWERSYTETU
Bardziej szczegółowoOPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 3. Jednostka prowadząca przedmiot Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Archeologii
OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Archeologia powszechna neolit 2. Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim General Archaeology - Neolithic 3.
Bardziej szczegółowoMirosław Furmanek, Mirosław Masojć, Jerzy Piekalski
A2 A-1 A-4 raport 2005-2006, s. 207-224 isbn 978-83-63260-00-2 Mirosław Furmanek, Mirosław Masojć, Jerzy Piekalski Wyniki badań ratowniczych prowadzonych przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego,
Bardziej szczegółowoRecenzja fragmentu książki o Sromowcach Wyżnych, jako przyczynek do dyskusji
Recenzja fragmentu książki o Sromowcach Wyżnych, jako przyczynek do dyskusji W 2010 roku ukazała się książka dwóch autorów Stanisława i Wojciecha Góreckich pod tytułem: Sromowce Wyżne czyli Przekop. Osada
Bardziej szczegółowoROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY 1) z dnia 9 czerwca 2004 r.
Opracowano na podstawie: Dz.U.2004.150.1579 PRZEPISY AKTUALNE (na dzień 31.07.2009 r.) ROZPORZĄ 1) z dnia 9 czerwca 2004 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych,
Bardziej szczegółowoZagroda w krainie Gotów
Zagroda w krainie Gotów Jak podają źródła antyczne (Jordanes, Getica), gocki lód Amalów pod rządami mitycznego króla Beriga, na trzech łodziach dotarł na południowe wybrzeże Bałtyku. Wydarzenia te mające
Bardziej szczegółowoMuzeum Pojezierza Myśliborskiego
Muzeum Pojezierza Myśliborskiego ul. Bohaterów Warszawy 74, 74-300 Myślibórz mgr Magdalena Szymczyk, mgr Sławomir Górka Sprawozdanie z prac archeologicznych przeprowadzonych na grodzisku w miejscowości
Bardziej szczegółowoOsada kultury przeworskiej na stanowisku 9 w Krakowie-Kurdwanowie (opracowanie wstêpne) Justyna Rodak
Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Muzeum Archeologiczne w Krakowie i Uniwersytet Jagielloñski Krakowski Zespó³ do Badañ Autostrad Osada kultury przeworskiej na stanowisku 9 w Krakowie-Kurdwanowie (opracowanie
Bardziej szczegółowoChełm, r. Mgr Wojciech Mazurek SUB TERRA Badania Archeologiczne Ul. Szarych Szeregów 5a/ Chełm, Polska SPRAWOZDANIE
Chełm, 16.05.2017 r. Mgr Wojciech Mazurek SUB TERRA Badania Archeologiczne Ul. Szarych Szeregów 5a/26 22-100 Chełm, Polska SPRAWOZDANIE z realizacji usługi w postaci nadzorów archeologicznych przy pracach
Bardziej szczegółowoGorzów Wlkp.-Karnin, stan. 117 (332 AZP 46-12)
Gorzów Wlkp.-Karnin, stan. 117 (332 AZP 46-12) Wyniki ratowniczych badań archeologicznych w związku z budową drogi ekspresowej S-3 Gorzów Wlkp. Międzyrzecz Płn Inwestor: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych
Bardziej szczegółowoΤ AN AIS WYKOPALISKA NEKROPOLI ZACHODNIEJ - PIERWSZY SEZON BADAŃ
Tomasz Scholl przy współpracy Krzysztofa Misiewicza Τ AN AIS 1996 - WYKOPALISKA NEKROPOLI ZACHODNIEJ - PIERWSZY SEZON BADAŃ Na podstawie umowy o współpracy zawartej pomiędzy Instytutem Archeologii Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoKatalog wystawy w Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie
Katalog wystawy w Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie Gniezno 2015 Publikacja towarzysząca wystawie Dawna wytwórczość na ziemiach polskich zorganizowanej w dniach 29 kwietnia 4 października 2015
Bardziej szczegółowoWYNIKI BADAŃ OSADY Z OKRESU PÓŹNORZYMSKIEGO W DROCHLINIE, WOJ. CZĘSTOCHOWA, STAN. 3
Sprawozdania Archeologiczne, t. XL, 1988 PL ISSN 0081-3834 PIOTR KACZANOWSKI, RENATA MADYDA-LEGUTKO WYNIKI BADAŃ OSADY Z OKRESU PÓŹNORZYMSKIEGO W DROCHLINIE, WOJ. CZĘSTOCHOWA, STAN. 3 Podczas prac wykopaliskowych
Bardziej szczegółowo2.2 MATERIAŁY OSADOWE KULTURY ŁUŻYCKIEJ ZE STANOWISKA 12 W TARGOWISKU, POW. WIELICKI
Jacek Górski, Eryk Schellner Materiały osadowe kultury łużyckiej ze stanowiska 12 w Targowisku, pow. wielicki Via Archaeologica. Źródła Materiały z badań wykopaliskowych osadowe kultury łużyckiej ze stanowiska
Bardziej szczegółowoProgram Opieki nad Zabytkami Miasta Słupska na lata Uchwała Nr XXXV/490/13 Rady Miejskiej w Słupsku z dnia 24 kwietnia 2013 r.
Zestawienie wojewódzkiej ewidencji stanowisk archeologicznych dla Miasta Słupska wykaz, jest spisem ruchomym podlegającym ciągłej weryfikacji. W chwili sporządzania zestawienia, trwa aktualizacja miejsc
Bardziej szczegółowoGminna Ewidencja Zabytków Gminy Sosnowica
Gminna Ewidencja Zabytków Gminy Sosnowica Załącznik do Zarządzenia nr 79 Wójta Gminy Sosnowica z dnia 31 grudnia 2012 roku Lp Nazwa zabytku Czas powstania Miejscowość Adres / obszar AZP Numer wpisu do
Bardziej szczegółowoFot: Widok płaskich powierzchni okazu. Fot: Zbliżenia łusek z powierzchni okazu. Fot: Zbliżenia spodniej części okazu.
Okaz 120 MCh/P/11620 - Lepidodendron Brzeszcze Płaski fragment łupka o zarysie przypominającym nieco poszarpany trapez. Pomiędzy warstwami substancji ilastej znajdują się wkładki węgla. Skamieniałość znajduje
Bardziej szczegółowozbiory Do najciekawszych materiałów należy zaliczyć:
zbiory W chwili obecnej zasoby Działu Archeologii, to ponad 25 tysięcy zabytków o walorach ekspozycyjnych, z różnych epok i okresów. Do najstarszych należą przedmioty wykonane z kamienia i krzemienia,
Bardziej szczegółowoI. Umiejscowienie kierunku w obszarze/obszarach kształcenia wraz z uzasadnieniem: Kierunek archeologia mieści się w obszarze nauk humanistycznych.
Załącznik nr 1 do uchwały nr 441/06/2012 Senatu UR z dnia 21 czerwca 2012 roku EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA KIERUNKU STUDIÓW: ARCHEOLOGIA poziom kształcenia profil kształcenia tytuł zawodowy absolwenta I STOPIEŃ
Bardziej szczegółowoDZIEJE GMINY DĘBE WIELKIE OD CZASÓW PREHISTORYCZNYCH DO 1831 ROKU
1 DZIEJE GMINY DĘBE WIELKIE OD CZASÓW PREHISTORYCZNYCH DO 1831 ROKU DZIEJE GMINY DĘBE WIELKIE OD CZASÓW PREHISTORYCZNYCH DO 1831 ROKU 3 6 7 10 DZIEJE GMINY DĘBE WIELKIE OD CZASÓW PREHISTORYCZNYCH
Bardziej szczegółowoDokumentacja rysunkowa materiału ceramicznego ze stanowiska Gurukly Depe (Turkmenistan)
Dokumentacja rysunkowa materiału ceramicznego ze stanowiska Gurukly Depe (Turkmenistan) Prawidłowa dokumentacja materiału ceramicznego ma na celu odtworzenie pierwotnego kształtu i wyglądu naczynia. Rysunek
Bardziej szczegółowoWykaz stanowisk archeologicznych na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego i w jego otoczeniu
Nr stanowiska na mapie Wykaz stanowisk archeologicznych na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego i w jego otoczeniu Województwo Gmina Miejscowość Lokalizacja Nr stanowiska w ewid. Rodzaj stanowiska
Bardziej szczegółowoGMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW GMINY SADKOWICE
Załącznik Nr 1 do Zarządzenia Wójta Gminy Sadkowice Nr 21 z dnia 20 marca 2017 roku GMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW GMINY SADKOWICE l.p. Miejscowość Obiekt Adres Forma ochrony Czas powstania Uwagi 1 Bujały Dwór
Bardziej szczegółowoWejście w życie: 13 października 2005 r.
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w granicach miasta Kożuchowa oraz wsi: Cisów, Drwalewice, Książ Śląski, Mirocin Dolny, Mirocin Górny, Podbrzezie Dolne, Solniki i Stypułów.
Bardziej szczegółowoJ o la n ta N o g a j- C h a c h a j, M arta S tasiak
Archeologia Polski Środkowowschodniej, t. II, 1997 J o la n ta N o g a j- C h a c h a j, M arta S tasiak Z n a l e z i s k o s i e k i e r y k r z e m i e n n e j k u l t u r y a m f o r k u l i s t y
Bardziej szczegółowoGorzów Wielkopolski, dnia 26 marca 2013 r. Poz. 863 OGŁOSZENIE LUBUSKIEGO WOJEWÓDZKIEGO KONSERWATORA ZABYTKÓW W ZIELONEJ GÓRZE. z dnia 22 marca 2013r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA LUBUSKIEGO Gorzów Wielkopolski, dnia 26 marca 2013 r. Poz. 863 OGŁOSZENIE LUBUSKIEGO WOJEWÓDZKIEGO KONSERWATORA ZABYTKÓW W ZIELONEJ GÓRZE Na podstawie art. 9 ust. 6 ustawy
Bardziej szczegółowoKonrad Jażdżewski,Stanisław Madajski,Małgorzata Kowalczykówna,Tadeusz Makiewicz Wietrzychowice, pow. Koło
Konrad Jażdżewski,Stanisław Madajski,Małgorzata Kowalczykówna,Tadeusz Makiewicz Wietrzychowice, pow. Koło Informator Archeologiczny : badania 1, 51-54 1967 - 51 - i Łapczycy wykorzystywanie źródeł słonych
Bardziej szczegółowoMikroregion Jeziora Legińskiego
Mikroregion Jeziora Legińskiego fundacja im. Jerzego Okulicza-Kozaryna dajna weryfikacja i inwentaryzacja zabytków archeologicznych Projekt dofinansowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Bardziej szczegółowoZlodowacenia w Polsce oraz formy polodowcowe
Zlodowacenia w Polsce oraz formy polodowcowe Polskie zlodowacenia Rozpoczęcie zlodowaceń - około 2,5 mln lat temu. Po falach ochłodzeń (glacjałach) następowały fale ociepleń (interglacjały), Lądolód skandynawski
Bardziej szczegółowoKarolewo, st. 1. Gmina Susz Powiat iławski AZP 25-50/8 Współrzędne geograficzne: N E
Karolewo, st. 1 Gmina Susz Powiat iławski AZP 25-50/8 Współrzędne geograficzne: N 53 43 49 E 19 17 33 240 Karolewo, st. 1 Ryc. 1. Grodzisko w Karolewie na mapie w skali 1:25000 (na podstawie materiałów
Bardziej szczegółowoSpołeczności mezolityczne
Dominik Kacper Płaza Wieloaspektowe analizy obozowisk z paleolitu i mezolitu ze stan. 1 w Aleksandrowie Łódzkim. Stanowisko 1 w Aleksandrowie Łódzkim zostało odkryte w 1990 roku a w latach 1991-1993 i
Bardziej szczegółowo2-letnie studia dzienne magisterskie
Uniwersytet Wrocławski Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych Instytut Archeologii 2-letnie studia dzienne magisterskie na kierunku ARCHEOLOGIA Program studiów Wrocław 2009 I. CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW
Bardziej szczegółowo14. Zakładane efekty kształcenia Wiedza: Student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu archeologii neolitu; ma podstawową wiedzę o historii i głównych kie
OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) 1. Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Archeologia powszechna neolit 2. Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim General Archaeology - Neolithic 3.
Bardziej szczegółowoMuzeum Historyczne Warszawa, 26 sierpnia 2013 r. w Ogrodzie Krasińskich. w lipcu 2013 r.
Muzeum Historyczne Warszawa, 26 sierpnia 2013 r. m. st. Warszawy Dział Archeologiczny Katarzyna Meyza Informacja 1 na temat prac archeologicznych przeprowadzonych na terenie wzgórza widokowego z kaskadą
Bardziej szczegółowoKATARZyNA DANyS-LASEK, PRZEMySłAW LASEK, TADEUSZ MoRySIńSKI, ADAM WALUś. TŁuSTE, ST. II, WoJ. MAZoWIECKIE. BADANIA W LATACh (PL.
światowit VIII (XLIX)/ B 2009 2010 KATARZyNA DANyS-LASEK, PRZEMySłAW LASEK, TADEUSZ MoRySIńSKI, ADAM WALUś TŁuSTE, ST. II, WoJ. MAZoWIECKIE. BADANIA W LATACh 2008 2009 (PL. 146 147) S tanowisko II w miejscowości
Bardziej szczegółowoz krzemienia pasiastego, jeden wiór oraz dwa odłupki z krzemienia czekoladowego. Kości szkieletu nie dochowały się. Naczynia stały w dwóch
Stefan Nosek, Kultura Amfor Kulistych w Polsce, Warszawa-Wrocław-Kraków 1967, str. 135-140. 8. WOJEWODZTWO WARSZAWSKIE POWIAT GARWOLIN 144. RĘBKOW-PARCELE W roku 1937 gospodarz Stanisław Głowala odkrył
Bardziej szczegółowoWYNIKI BADAN ARCHEOLOGICZNYCH PRZEPROWADZONYCH NA TERENIE WIELICZKI W 1965 ROKU
WYNIKI BADAN ARCHEOLOGICZNYCH PRZEPROWADZONYCH NA TERENIE WIELICZKI W 1965 ROKU Prace wykopaliskowe, prowadzone w 1965 r. na obszarze Wieliczki z ramienia Muzeum Żup Krakowskich, stanowiły kontynuację
Bardziej szczegółowoWYNIKI BADAŃ NA OSADZIE Z WCZESNEGO OKRESU EPOKI BRĄZU W GRABICACH, STAN. 5, GM. GUBIN
Sprawozdania Archeologiczne, t. XLIII, 1990 PL ISSN 0081-3834 BARBARA BUTENT WYNIKI BADAŃ NA OSADZIE Z WCZESNEGO OKRESU EPOKI BRĄZU W GRABICACH, STAN. 5, GM. GUBIN Osada w Grabicach położona jest na szczycie
Bardziej szczegółowoWykaz rycin, fotografii i map
Wykaz rycin, fotografii i map 319 Wykaz rycin, fotografii i map Główne ośrodki wczesnomiejskie w dorzeczu środkowej Wisły, s. 16. Rozmieszczenie znalezisk skarbów monet wczesnośredniowiecznych i najważniejszych
Bardziej szczegółowoDOMY SŁUPOWE KULTURY CERAMIKI WSTĘGOWEJ RYTEJ W OLSZANICY, POW. KRAKÓW
Sprawozdania Archeologiczne, t. X X I, 1969 SARUNAS MILISAUSKAS DOMY SŁUPOWE KULTURY CERAMIKI WSTĘGOWEJ RYTEJ W OLSZANICY, POW. KRAKÓW Stanowisko w Olszanicy położone jest na niewielkim lessowym wzniesieniu
Bardziej szczegółowoMATERIAŁY ARCHEOLOGICZNE XXXIX, 2013 MATERIAŁY ADAM WAWRUSIEWICZ
MATERIAŁY ARCHEOLOGICZNE XXXIX, 2013 MATERIAŁY ADAM WAWRUSIEWICZ JERONIKI, STANOWISKO 2 OSADA SPOŁECZNOŚCI TRZCINIECKIEGO KRĘGU KULTUROWEGO W WOJEWÓDZTWIE PODLASKIM Wstęp Jednym z podstawowych problemów
Bardziej szczegółowoA-1, A-2, A-8 RAPORT. 2007-2008 tom 1
R APORT 2007-2008 t tom 1 A-1, A-2, A-8 RAPORT 2007-2008 tom 1 Warszawa 2012 3 RAPORT 2007-2008 ( 1 ) RAPORT 2007-2008 tom 1 Warszawa 2012 Redaktor prof. dr hab. Sławomir Kadrow slawekkadrow@gmail.com
Bardziej szczegółowoSYTUACJA ZWIERZĄT ŁOWNYCH W POLSCE 2 0 1 3
Stacja Badawcza PZŁ Czempiń SYTUACJA ZWIERZĄT ŁOWNYCH W POLSCE 2 1 3 Opracowanie prezentuje informacje o pozyskaniu ważniejszych gatunków zwierzyny w sezonie łowieckim oraz ich liczebności w 213 roku,
Bardziej szczegółowoUDZIAŁ WŁODZIMIERZA ANTONIEWICZA W PRACACH INSTYTUCJI NAUKOWYCH (UZUPEŁNIENIE)
UDZIAŁ WŁODZIMIERZA ANTONIEWICZA W PRACACH INSTYTUCJI NAUKOWYCH (UZUPEŁNIENIE) 1957-1960 Przewodniczący Komisji rzeczoznawców Archeologii Polski w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego. 1960 Przewodniczący
Bardziej szczegółowoPiaskownia w Żeleźniku
OPIS GEOSTANOWISKA Filip Duszyński Informacje ogólne Nr obiektu 97 Nazwa obiektu (oficjalna, obiegowa lub nadana) Piaskownia w Żeleźniku Współrzędne geograficzne [WGS 84 hddd.dddd] Długość: 17.1753 E Szerokość:
Bardziej szczegółowoPRODUKCJA TERAKOT W TELL ATRIB W OKRESIE PTOLEMEJSKIM. Jesienią 1987 r. rozpoczęto kolejny sezon badań w Tell Atrib
Tomasz Scholl Uniwersytet Warszawski PRODUKCJA TERAKOT W TELL ATRIB W OKRESIE PTOLEMEJSKIM Jesienią 1987 r. rozpoczęto kolejny sezon badań w Tell Atrib prowadzonych przez Polską Stacje Archeologii Śródziemnomorskiej
Bardziej szczegółowoOPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ
Starochęciny 8 (10) Obszar AZP nr 87-61 Nr st. na obszarze 27 (i 29) Nr st. w miejscowości 8 (i 10) Ratownicze badania archeologiczne w obrębie inwestycji:,, Budowa dwujezdniowej drogi ekspresowej S7 na
Bardziej szczegółowo2.3 CMENTARZYSKO KULTURY ŁUŻYCKIEJ Z EPOKI BRĄZU NA STANOWISKU W TARGOWISKU, POW. WIELICKI
Bartłomiej Konieczny, Cmentarzysko kultury łużyckiej z epoki brązu na stanowisku 10-11 w Targowisku, pow. Cmentarzysko wielicki kultury łużyckiej z epoki brązu na stanowisku 10-11 w Targowisku, pow. wielicki
Bardziej szczegółowoArcheologia Polski 1973, 18, z. 1-2, pp. 213-218 214 W podsumowaniu: Wydaje się więc, że hipotezy na temat istnienia grupy Celtów na Kujawach nie posiadają wystarczającego uzasadnienia" 5. Bezpośrednim
Bardziej szczegółowoADAM WALUś. ZąBiE, ST. X, WoJ. WARMińSKo-MAZuRSKiE. BADANiA W RoKu 2010 (PL )
światowit VIII (XLIX)/B 2009 2010 ZąBiE, ST. X, WoJ. WARMińSKo-MAZuRSKiE. BADANiA W RoKu 2010 (PL. 151 153) W 2010 roku, po dwuletniej przerwie, wznowione zostały badania wykopaliskowe na wielokulturowym
Bardziej szczegółowoCmentarz parafialny, Wielka Wojna i archeologia. W 100 lecie pierwszych odkryć archeologicznych w Książnicach Wielkich
Cmentarz parafialny, Wielka Wojna i archeologia. W 100 lecie pierwszych odkryć archeologicznych w Książnicach Wielkich Podczas I Wojny Światowej wzgórze usytuowane na południe od Kościoła i cmentarza książnickiego
Bardziej szczegółowoGminny Program Ochrony nad Zabytkami. Weryfikacja stanowisk archeologicznych na terenie gminy Pionki.
Gminny Program Ochrony nad Zabytkami. Weryfikacja stanowisk archeologicznych na terenie gminy Pionki. Kielce 2011r. Autor: Nina Glińska Obszar AZP: 73-71 Miejscowość: Laski Nr stanowiska na obszarze: 7
Bardziej szczegółowoOpracowanie: mgr Aleksandra Lasok - Stachurska ul. Piłsudskiego 10 38-400 Krosno
Program badań archeologicznych opracowany dla inwestycji Gminy Krosno Wykonanie robót budowlanych na terenie zabytkowego zespołu urbanistycznego Starego Miasta Krosna przy ul. Spółdzielczej i ul. Sienkiewicza,
Bardziej szczegółowoA-1, A-2, A-8 RAPORT. 2007-2008 tom 1
R APORT 2007-2008 t tom 1 A-1, A-2, A-8 RAPORT 2007-2008 tom 1 Warszawa 2012 3 RAPORT 2007-2008 ( 1 ) RAPORT 2007-2008 tom 1 Warszawa 2012 Redaktor prof. dr hab. Sławomir Kadrow slawekkadrow@gmail.com
Bardziej szczegółowoGMINNA KARTA ZESPOŁU STANOWISK ARCHEOLOGICZNYCH NR 1 województwo wielkopolskie 1. Gmina: ŚRODA WIELKOPOLSKA
GMINNA KARTA ZESPOŁU STANOWISK ARCHEOLOGICZNYCH NR 1 1. Gmina: 2. Powiat: PŁAWCE 5430/104,105 PŁAWCE 5431/118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, ZDZIECHOWICE 5431/129, 130, 131, 132, 133, 134,
Bardziej szczegółowo36-43 2 BIELCZYNY 002 355.121 95867/60529 OSADA PŚ
Kujawsko-Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Toruniu Ewidencja Nieruchomych Zabytków Archeologicznych gminy Chełmża 36-43 1 BIELCZYNY 001 355.121 95855/60512 ŚLAD OS. PŚ 36-43 2 BIELCZYNY 002 355.121
Bardziej szczegółowoZAŁĄCZNIK NR 83. do uchwały Nr XXXVII/113/2000 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 4 lipca 2000 r. RZESZÓW, 2011 R.
ZAŁĄCZNIK NR 83 do uchwały Nr XXXVII/113/2000 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 4 lipca 2000 r. LOKALNE WARTOŚCI ARCHEOLOGICZNEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO Opracowanie: Główny projektant studiummgr inż. arch.
Bardziej szczegółowoArkadiusz Tabaka Wystawa "Skarby średniowieczne Wielkopolski" w muzeach w Gdańsku, Bytomiu, Gorzowie Wielkopolskim i Wągrowcu
Wystawa "Skarby średniowieczne Wielkopolski" w muzeach w Gdańsku, Bytomiu, Gorzowie Wielkopolskim i Wągrowcu Studia Lednickie 12, 189-194 2013 Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy Wystawa Skarby średniowieczne
Bardziej szczegółowoW PARŁÓWKU NA STAN. 11 (AZP 21-07:48)
MUZEUM ARCHEOLOGICZNE W GDAŃSKU OPRACOWANIE WYNIKÓW BADAŃ ARCHEOLOGICZNYCH PRZEPROWADZONYCH W PARŁÓWKU NA STAN. 11 (AZP 21-07:48) GMINA WOLIN WOJ. ZACHODNIOPOMORSKIE inwestycja pn. Budowa węzła Parłówko
Bardziej szczegółowoDobkowice, stanowiska 37 i 39, woj. podkarpackie
Paweł Jarosz, Mirosław Mazurek Anita Szczepanek Dobkowice, stanowiska 37 i 39, woj. podkarpackie Paweł Jarosz, Mirosław Mazurek, Anita Szczepanek VAR (XIV) Dobkowice, stanowiska 37 i 39, woj. podkarpackie
Bardziej szczegółowoProces informacyjny. Janusz Górczyński
Proces informacyjny Janusz Górczyński 1 Proces informacyjny, definicja (1) Pod pojęciem procesu informacyjnego rozumiemy taki proces semiotyczny, ekonomiczny i technologiczny, który realizuje co najmniej
Bardziej szczegółowoKrótki przewodnik po cmentarzach w Warszawie-Wilanowie lat historii i pół wieku badań
Rafał Solecki Krótki przewodnik po cmentarzach w Warszawie-Wilanowie. 2500 lat historii i pół wieku badań Z otchłani wieków Archeologia warszawy 64 Rejon doliny Wisły na wysokości Wilanowa był i jest nadal
Bardziej szczegółowoProjekt z dnia 6 czerwca 2018 r.
Projekt z dnia 6 czerwca 2018 r. R O Z P O R Z Ą D Z E N I E M I N I S T R A K U L T U R Y I D Z I E D Z I C T W A N A R O D O W E G O z dnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich
Bardziej szczegółowoSylwester Czopek, Andrzej Pelisiak Wstęp
raport 2005-2006, s. 391-409 isbn 978-83-63260-00-2 Sylwester Czopek, Andrzej Pelisiak Szerokopłaszczyznowe interdyscyplinarne badania archeologiczne przeprowadzone przez Fundację Rzeszowskiego Ośrodka
Bardziej szczegółowoMateriały Zachodniopomorskie, Nowa Seria t. VI/VII: 2009/2010, z. 1: Archeologia, s. 87-121 ISSN 0076-5236
Materiały Zachodniopomorskie, Nowa Seria t. VI/VII: 2009/2010, z. 1: Archeologia, s. 87-121 ISSN 0076-5236 Bartłomiej Rogalski Wyniki badań archeologicznych na stanowisku 30 w Warszkowie, pow. Sławno,
Bardziej szczegółowoPIERWSZE ŚLADY OSADNICTWA KULTURY CERAMIKI GRZEBYKOWO-DOŁKOWEJ W POLSCE POŁUDNIOWO-WSCHODNIEJ
Sprawozdania Archeologiczne, t. XLII, 1990 PL ISSN 0081-3834 SYLWESTER CZOPEK PIERWSZE ŚLADY OSADNICTWA KULTURY CERAMIKI GRZEBYKOWO-DOŁKOWEJ W POLSCE POŁUDNIOWO-WSCHODNIEJ W dotychczasowych pracach na
Bardziej szczegółowoWierzchląd, st. 12, gm. Stargard Szczeciński, woj szczecińskie, AZP 33-09/34. Informator Archeologiczny : badania 32, 56-59
Wierzchląd, st. 12, gm. Stargard Szczeciński, woj szczecińskie, AZP 33-09/34 Informator Archeologiczny : badania 32, 56-59 1998 Negatywny wynik badań. Nie odkryto ani warstwy kulturowej ani żadnych obiektów
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA NR XVI/77/12 RADY GMINY KAMIENNIK. z dnia 22 maja 2012 r.
UCHWAŁA NR XVI/77/12 RADY GMINY KAMIENNIK z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części wsi Szklary, części wsi Cieszanowice Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt
Bardziej szczegółowoWrocław, dnia 14 lutego 2014 r. Poz. 765 UCHWAŁA NR XXXIII.275.2014 RADY MIEJSKIEJ W TWARDOGÓRZE. z dnia 30 stycznia 2014 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 14 lutego 2014 r. Poz. 765 UCHWAŁA NR XXXIII.275.2014 RADY MIEJSKIEJ W TWARDOGÓRZE z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego
Bardziej szczegółowoNadzory archeologiczne zrealizowane przez Muzeum Mazowieckie w Płocku w latach
Tomasz Kordala Nadzory archeologiczne zrealizowane przez Muzeum Mazowieckie w Płocku w latach 1992-1993 Niniejszy komunikat prezentuje najciekawsze wyniki trzech nadzorów archeologicznych przeprowadzonych
Bardziej szczegółowo