Czy to znaczy, że rząd nie wie, ile w 2012 r. zarobiły OFE?

Transkrypt

1 30 września 2013 r. Szanowni Państwo, publiczna debata wokół funduszy emerytalnych musi opierać się na rzetelnych liczbach, prawdziwych faktach i dobrze uzasadnionych opiniach. W newsletterze, który przygotowujemy, chcemy takie właśnie liczby, fakty i opinie pokazywać. Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych ILE W 2012 R. ZAROBIŁY OFE? Informacja Rady Ministrów dla Sejmu RP o skutkach obowiązywania ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2011 r. Nr. 75, poz. 398 z późn. zm.) wraz z propozycjami zmian. (Druk nr 1735), która była podstawą do dyskusji poselskiej w Sejmie, w dniu 27 września br, podaje na str. 15 w tabeli Wyniki finansowe OFE w latach : 2012 r. 11,1 mld zł Biuletyn Kwartalny. Rynek OFE 4/2012 wydany przez Komisję Nadzoru Finansowego, która pełni nadzór nad rynkiem funduszy emerytalnych, w tabeli nr 12 Rachunki zysków i strat otwartych funduszy emerytalnych. Stan na dzień r. w pozycji Wynik finansowy podaje: 2012 r. 37,4 mld zł Czy to znaczy, że rząd nie wie, ile w 2012 r. zarobiły OFE? Oświadczenie IGTE w sprawie Informacji Rady Ministrów dostępne jest na stronie

2 NIE KŁÓĆMY SIĘ: ZUS CZY OFE. ZADBAJMY O INTERES EMERYTÓW GAZETA WYBORCZA , autor: Dominika Wielowieyska, strona: 26 Irena Wóycicka, minister z Kancelarii Prezydenta, w rozmowie z Gazetą Wyborczą, powiedziała, że Prezydent Bronisław Komorowski oceni propozycje zmian w systemie emerytalnym z punktu widzenia interesów przyszłych emerytów. Reforma emerytalna była wprowadzana w atmosferze wielkich oczekiwań wobec OFE. Po kilkunastu latach widać, że efektywność OFE jest porównywalna z ZUS, gdyż oszczędności pomnażane są na podobnym poziomie. Minister Wóycicka uważa, że istotnym walorem reformy z 1999 roku jest zasada bezpieczeństwo dzięki różnorodności, która jest nadal argumentem za utrzymaniem OFE. BUDŻET MAŁO OSZCZĘDNY RZECZPOSPOLITA B , autor: Anna Cieślak-Wróblewska, strona: 1 27 września rząd przyjął strategię zarządzania długiem, z której wynika, że w 2013 r. zadłużenie państwa wyniesie 899,5 mld zł, a w przyszłym roku zmniejszy się o blisko 90 mld zł - do 810,9 mld zł. Wynika to z planowanych przez rząd zmian w systemie emerytalnym, przede wszystkim przeniesienia do FUS obligacji z OFE o wartości ok. 120 mld zł i ich umorzenie. W kolejnych latach dług znowu zacznie rosnąć - o 65,5 mld zł w 2015 r. i 45,5 mld zł w 2016 r. do 920,9 mld zł, czyli już dwa lata po rewolucji w OFE nominalny dług państwa będzie nawet wyższy niż obecnie. PÓŁ ROKU NA DECYZJĘ PARKIET , autor: Przemysław Szubański, strona: 1 27 września rząd przedstawił posłom informacje na temat funkcjonowania systemu emerytalnego i propozycje zmian. Prezentując je, minister pracy Władysław Kosiniak-Kamysz przypomniał, że w 2011 r. rząd PO-PSL ograniczył maksymalne prowizje od składki pobierane przez OFE oraz wprowadził kolejne ograniczenia, ale i podniósł limit inwestowania w akcje. Mimo zmian z 2011 r. OFE nie zaczęły aktywniej inwestować na giełdzie ani nie zaproponowały klientom lepszych warunków. Rządowa propozycja zmian zakłada przekazanie części obligacyjnej OFE do ZUS, gdzie środki te trafiłyby na subkonta. Byłyby waloryzowane i dziedziczone, podobnie jak pozostałe środki na tych subkontach. Ponadto obywatele będą mogli dokonywać wyboru, czy chcą, by ich składki emerytalne trafiały do ZUS, czy do OFE. Do części akcyjnej OFE wpływałaby składka w wysokości 2,92 proc. Po wprowadzeniu zmian w systemie emerytalnym OFE nie będą mogły inwestować w obligacje Skarbu Państwa lub obligacje gwarantowane przez Skarb Państwa. Rząd chciałby, by ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2014 roku. Większość opozycji akceptuje propozycje zmian w systemie emerytalnym.

3 KOBE: BŁĘDNE DIAGOZY I BŁĘDNE RECEPTY Błędne diagnozy i błędne recepty Maciej Bittner, Wojciech Otto, Komitet Obywatelski ds. Bezpieczeństwa Emerytalnego, Warszawa 26 września 2013 r. str. 1-3 Błędne diagnozy 1. OFE nie generują długu publicznego. Zasadniczą tezą rządowego Przeglądu jest obciążenie filaru kapitałowego w całości odpowiedzialnością za przyrost długu publicznego w relacji do PKB. Wskazując tylko na ten jeden wydatek, który w latach nie przekraczał 1,5% PKB, rząd zdaje się zapominać, ze przyczyną deficytu budżetowego jest przewaga łącznych wydatków nad łącznymi dochodami. W reakcji na przejściowy wzrost obciążeń sektora finansów publicznych transferami do ZUS (z tytułu refundacji składek do OFE), nastąpiło dostosowanie polityki fiskalnej. W efekcie po reformie ( ) deficyt budżetowy w relacji do PKB był taki sam jak przed reformą ( ) i wyniósł 4,6%. To cały czas zbyt wysoka wartość z perspektywy długoterminowego bezpieczeństwa fiskalnego, ale odpowiedzialnością za ten fakt należy obarczyć urzędujących ministrów finansów, rządy i parlamenty, a nie OFE. Nie ma bowiem, żadnych przeszkód (poza politycznymi), by finansować budowę filara kapitałowego bez wzrostu długu publicznego. 2. II filar zwiększa oszczędności. Nakłady ponoszone w okresie budowy II filaru są nakładami stricte inwestycyjnymi. Kupowanie przez OFE papierów wartościowych na rynku kapitałowym zwiększa podaż oszczędności, które mogą być wykorzystane przez przedsiębiorstwa na inwestycje. Należy zaznaczyć, ze nie dotyczy to jedynie tej połowy portfela, która inwestowana jest w akcje i obligacje korporacyjne. Kupowanie przez OFE obligacji skarbowych także przyczynia się do stymulowania inwestycji poprzez spadek stóp procentowych. Większy popyt na obligacje skarbowe ze strony funduszy emerytalnych powoduje, że (ze względu na niższą rentowność) mniej kupują ich inne podmioty (b anki oraz gospodarstwa domowe). W efekcie ich oszczędności mogą trafić do przedsiębiorstw. Nie można tu mylić popytu z podażą rząd nie emituje obligacji dlatego, ze OFE je kupują, lecz ze względu na deficyt budżetowy wynikający z utrzymującej się nadwyżki wydatków nad dochodami. 3. II filar przynosi znaczne korzyści gospodarce. Przekłada się to w szczególności na wyższe stopy zwrotu dla emerytów także w I filarze, gdzie waloryzacje pośrednio lub bezpośrednio powiązane są z PKB. Obok wzrostu nakładów inwestycyjnych fundusze emerytalne przyczyniły się do szybszego rozwoju Giełdy Papierów Wartościowych, która stała się dzięki temu regionalnym centrum finansowym. Ponadto OFE budują polski kapitał, który może liczyć się na globalnym rynku. Za ich sprawą wiele dużych spółek ma krajowy akcjonariat, przez co w Polsce znajduje się ich centrum kompetencyjne oraz kluczowe dla długoterminowego rozwoju gospodarki centrum badawczo-rozwojowe. Bez polskiego kapitału naszej gospodarce grozi peryferyjność, przejawiająca się w dominacji korporacji zagranicznych i firm państwowych. 4. OFE przynoszą wyższą stopę zwrotu niż waloryzacje ZUS. W rządowym Przeglądzie w nieprawdziwy sposób przedstawiono porównanie historycznych stóp zwrotu. W Tabeli 10 Przeglądu użyto bowiem innej miary przy obliczeniach dla OFE i dla ZUS. Porównywanie wskaźników liczonych w inny sposób jest karygodnym błędem metodologicznym. Jeżeli zaś policzyć stopę zwrotu konsekwentnie w ten sam sposób, to niezależnie od miary OFE przynoszą (po uwzględnieniu opł at) wyższą stopę zwrotu niż waloryzacje ZUS. Niezależnie od tego, iż wyniki inwestycyjne OFE okazały się historycznie lepsze od waloryzacji ZUS, są powody by sądzić że w przyszłości przewaga ta wzrośnie. Po pierwsze, wyniki inwestycyjne OFE były i są obciążone opłatami pobieranymi przez PTE, które można i trzeba obniżać. Rząd oskarża PTE o osiąganie nadmiernych zysków, tymczasem są one w znacznej części wynikiem wprowadzenia w 2011 roku zakazu akwizycji bez równoczesnego obniżenia opłat. Rezultatem jest hojny prezent sprawiony akcjonariuszom PTE na koszt przyszłych emerytów.

4 5. Przegląd pomija kwestię bezpieczeństwa emerytur z ZUS. W Przeglądzie nie wspomina się nic o błędach mechanizmu waloryzacji, które w przyszłości grożą nierównowagą w przychodach i wydatkach ZUS. Jednocześnie rząd chwali się wynikami historycznych waloryzacji, które (szczególnie w odniesieniu do subkonta) są niemożliwe do powtórzenia ze względu na spadającą relacje liczby osób w wieku produkcyjnym do liczby osób w wieku poprodukcyjnym. Powraca fałszywa teza o ograniczeniu możliwej do osiągnięcia przez OFE stopy zwrotu przez stopę wzrostu PKB. Tymczasem, w warunkach niekorzystnej demografii, to ZUS stanie przed problemem malejącego strumienia przychodów ze składek na pokrycie rosnących potrzeb wydatkowych. Kraje zamożne ratować się mogą w takiej sytuacji importując siłę roboczą. Polska na większą skalę tego sposobu stosować nie może. Zamiast importować siłę roboczą możemy jednak podobne efekty osiągać eksportując kapitał, ale to jest możliwe jedynie w kapitałowej, a nie w repartycyjnej (ZUS-owskiej) części systemu emerytalnego. Pełny tekst opinii KOBE, skierowanej również do posłów RP, znaleźć można na stronie Na koniec sierpnia b.r. wartość aktywów netto OFE wynosiła ,44 zł. Dane: KNF 7 października 2013 r. Konferencja Rynek finansowy w Polsce - kapitał dla gospodarki organizowana przez Izbę Domów Maklerskich we współpracy z Polskim Towarzystwem Wspierania Przedsiębiorczości Konferencja będzie poświęcona rynkowi kapitałowemu w Polsce i zagadnieniom dotyczącym źródeł finansowania wzrostu gospodarczego. Odbędzie się w Hotelu Sheraton w Warszawie. Tematyka konferencji Kapitał dla gospodarki źródła finansowania wzrostu gospodarczego w Polsce. Warszawa jako regionalne centrum kapitałowe. Ewolucja światowych platform obrotu wpływ na polski rynek. Silny rynek kapitałowy atut dla gospodarki. Jego rola w finansowaniu wzrostu gospodarczego, wspieraniu rozwoju kraju i zamożności społeczeństwa. Banki w Polsce. Uwarunkowania działalności w dobie gospodarczego spowolnienia. Rola w pobudzaniu gospodarki. Fuzje i przejęcia. Czy i tym razem kryzys gospodarczy prowokuje ożywienie na tym rynku? Rola private equity i venture capital w finansowaniu i unowocześnianiu gospodarki. Różne ścieżki i potrzeby pozyskania kapitału. Studiom przypadków na polskim gruncie października 2013 r. II Polski Kongres Regulacji Rynków Finansowych FINREG 2013 Kongres organizowany przez Instytut Allerhanda będzie składać się z dwóch części: W pierwszym dniu odbędzie się dyskusja nad istotnymi problemami regulacji rynków finansowych prowadzona przez regulatorów i ekspertów. W drugim dniu odbędzie się prezentacja referatów naukowych nadesłanych w ramach konkursu Call for papers oraz dyskusja nad nimi.

5 5-6 listopada 2013 r. III Ogólnopolska Konferencja Emerytalna Konferencja organizowana przez Katedrę Zarządzania Politechniki Łódzkiej. Jej celem jest wymiana poglądów przedstawicieli środowiska naukowego oraz specjalistów z zakresu ekonomii i finansów emerytalnych, polityki społecznej, demografii czy też zarządzania na temat stanu systemu emerytalnego w Polsce, planowanych zmian oraz konsekwencji, jakie mogą powodować zarówno dla systemu emerytalnego, jak i gospodarki. Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych Warszawa, Al. Jana Pawła II 34 lok. 7, Telefon/Fax: (022) / (022) , E- mail: igte@igte.com.pl,