Reforma zdrowia. Stosownie do przyjętych zmian będą obowiązywały następujące regulacje:

Transkrypt

1 Reforma zdrowia Z dniem 1 stycznia 2004 roku na terenie Niemiec wchodzi w życie wiele nowych przepisów. Dotyczy to między innymi ustawy o modernizacji polityki zdrowotnej nazywaną reformą zdrowia. Wprowadzenie reformy w życie pozwoli na odciążenie kas chorych o ok. 10 mld. Lwia część oszczędności w wysokości 2,5 mld przypadnie z tytułu ograniczenia finansowania usług zdrowotnych, następne 3,2 mld z tytułu dopłat od pacjentów i 1,6 mld przypadnie z tytułu obowiązkowych składek na ubezpieczenie chorobowe i opiekę pobieranych od uzyskiwanych przez emerytów i rencistów przychodów z tytułu rent pracowniczych i z ubezpieczenia dodatkowego. W zamian za prowadzenie nowych regulacji kasy chorych zobligowane zostały do obniżenia swojej składki do proponowanej przez rząd 13,6 % Stosownie do przyjętych zmian będą obowiązywały następujące regulacje: Apteki stosownie do zmian aptekarz może od nowego roku posiadać nawet 4 punkty sprzedaży. Poprzednio obowiązywała regulacja, że aptekarze mogli posiadać tylko i wyłącznie jeden punkt apteczny. Sprzedaż lekarstw i innych środków medycznych jest możliwa także za pośrednictwem Internetu jak i sprzedaży wysyłkowej. Jednak te obie formy aptek muszą spełniać wysokie wymagania jakościowe i odpowiednie wymogi bezpieczeństwa. Zezwolenia na prowadzenie takich aptek wydają właściwe organy poszczególnych krajów związkowych. Aptekarze innych krajów członkowskich mogą sprzedawać na terenie Niemiec lekarstwa drogą wysyłkową, jeżeli spełniają niemieckie standardy bezpieczeństwa. Z aptek tych wolno wysyłać na teren Niemiec tylko i wyłącznie te lekarstwa, które zostały tutaj dopuszczone i w których znajduje etykieta oraz instrukcja w języku niemieckim. Zapewniona musi być także doradztwo w języku niemieckim. Lekarstwa mogą zostać w przyszłości zamówione telefonicznie lub przez Internet i dostarczone bezpośrednio do zamawiającego. Za sprzedane lekarstwa aptekarze otrzymają jednakowe wynagrodzenie w wysokości 8,10, bez względu na jego cenę, wielkość i rodzaj opakowania. Z tych 8,10 muszą aptekarze odprowadzić do towarzystw ubezpieczeniowych 2. Aptekarze zostali zobowiązani do sprzedaży, stosownie do popytu, lekarstw tańszych, posiadających takie same lub podobne działanie, pod warunkiem jednak, że nie ma żadnych przeciwwskazań ze strony lekarza. Dzięki takim uregulowaniom pacjenci nie będą musieli ponosić zbyt wysokich kosztów dopłat. Ceny lekarstw bez recept będą ustalane dobrowolnie przez aptekarzy na zasadzie wolnej konkurencji. W przypadku lekarstw lub środków opatrunkowych, których sprzedaż może odbywać się tylko i wyłącznie za przedłożeniem 1

2 recepty dopłata wynosi 10% ceny zbytu, jednak nie mniej niż 5 i nie więcej niż 10. Jednocześnie zostaje ograniczona lista lekarstw sprzedawanych na receptę. W zakresie preparatów, na których sprzedaż nie jest wymagane przedłożenie recepty, a które były w 1/3 zwracane przez kasy chorych, nie będą więcej refundowane. Dotyczy to głównie tych lekarstw, których stosowanie służyło poprawie własnego sposobu życia. Przykładowo dotyczy to takich lekarstw jak: środki na wzrost potencji jak np. Viagra, preparaty odchudzające, lekarstwa na zwiększenie apetytu lub środki na porost włosów. Wyjątkiem są tylko te preparaty, które związane są z prowadzoną terapią, zwracane są ona jak dotychczas. Lekarstwa i preparaty dla dzieci do lat 12 i młodzieży z problemami rozwojowymi są dalej refundowane. Środki lecznicze i pomocnicze dopłaty ponoszone przez pacjenta na środki lecznicze wynoszą 10% ceny oraz dodatkowego 10 na każdą kurację. Przy opiece domowej ograniczone jest to na 28 dni w roku. Gdy lekarz zarządził 6 masaży, to dopłata ta wynosi 10 za wydanie skierowania i 10% ceny masaży. To samo dotyczy innych środków i przyrządów pomocniczych jak aparaty słuchowe, czy wózki inwalidzkie. Wyjątkiem są tutaj te środki, które służą do zastosowania jak np. pieluchy stosowane przy niewydolności pęcherza. Dopłata w tym przypadku wynosi 10 % na każdą zużytą jednostkę, jednakże maksymalnie 10 w miesiącu. Za odwiedziny w gabinecie lekarskim pobrana jest opłata tzw. opłata za leczenie (Praxisgebühr) w wysokości 10 za kwartał. Opłata ta pobierana jest w przypadku pierwszego przyjścia do lekarza, w danym kwartale. W trakcie wizyt u innych lekarzy w tym okresie należy mieć przy sobie potwierdzone pieczęcią bankową polecenie przelewu i okazywać w trakcie odwiedzin u lekarza. Obowiązuje to wszystkich specjalistów z wyłączeniem dentystów, pod warunkiem, że pacjent posiada skierowanie od swojego lekarza. W przeciwnym razie każda wizyta u specjalisty bez skierowania kosztuje 10. W przypadku korzystania z usług dentysty w tym samym kwartale należy także uiścić dodatkową opłatę w wysokości 10 za kwartał, nawet wtedy, kiedy był po poradę u innego lekarza. Z opłaty tej zwolnione są dzieci i młodzież do lat 18, jak również badania kontrole u dentystów, badania okresowe wczesnego wykrywania raka piersi i wizyty związane ze szczepieniami. Również wolne od opłat jest wypisanie recepty na środki antykoncepcyjne. Za pobyt na leczeniu w szpitalu pacjenci muszą dopłacić z własnej kieszeni po 10 za dzień, jednakże maksymalnie za 28 dni w roku, Do tej pory obowiązywało 9 za dzień przez okres, co najwyżej 14 dni. Analogiczne uregulowania obowiązują wszystkich przypadku rehabilitacji wszystkich stacjonarnego 2

3 Dla wszystkich ubezpieczonych obowiązują dopłaty do usług medycznych w wysokości 10% należności za udzieloną usługę medyczną, jednakże za daną usługę dopłata wynosi, co najmniej 5, jednakże nie więcej niż 10. Dotyczy to głównie lekarstw, masaży i bandaży. Lekarstwa, na które nie ma obowiązku wypisania recepty będą refundowane przez kasę tylko i wyłącznie w wyjątkowych przypadkach. Artykuły medyczne zakupywane w związku z tzw. poprawą prywatnego standardu życia jak: środki na potencję, na odzwyczajenie się od palenia, poprawę apetytu, na porost włosów nie będą więcej refundowane przez kasy chorych. Regulacja ta nie ma zastosowania do dzieci poniżej 12 roku życia. Roczny udział samofinansowania dodatkowych usług nie powinien przekroczyć 2% dochodów brutto, które nie podlegają pod regulacje obowiązkowego ubezpieczenia. Dla osób chronicznie chorych granica ta wynosi 1%. Dla rodzin obciążenie granica przychodów zredukowana zostanie o kwoty przyznane na dzieci (3.468 na każde dziecko) jak i kwota wolna na współmałżonka (4.347 ). U osób otrzymujących pomoc społeczną podstawą do obliczania jest stawka podstawowa przy ustalaniu wielkości budżetu domowego. Przewlekle chorzy otrzymujący pomoc społeczną płacą tak samo jak dotychczas 36 na rok, w pozostałych przypadkach kwota ta wynosi 72. Każdy ubezpieczony powinien zbierać wszystkie rachunki i w odpowiednim czasie złożyć wniosek o zwolnienie z obowiązku ponoszenia dodatkowych opłat. Zwolnienie z obowiązku poniesienia dodatkowych dopłat wydane na podstawie starych przepisów, które obowiązywały do końca 2003 r. zostają unieważnione. Unieważnione zostają wszelkie wydane zaświadczenia. Z dniem 1 stycznia 2004 roku obowiązują nowe zasady przyznawania takiego zwolnienia. Od nowego roku zwolnienie z opłat uzależnione jest od poniesionych wpłat (udziału samofinansowania) i przy przekroczeniu ustalonego progu obowiązującego do dopłat następuje zwolnienie z dodatkowego obowiązku ich ponoszenia. Generalnie górny próg dopłat wynosi 2% uzyskanego dochodu brutto, a w przypadku osób przewlekle chorych próg ten został zmniejszony do 1% dochodów brutto. Dzieci i młodzież do 18 roku życia zwolnione są z obowiązku ponoszenia dopłat. W przypadku pozostałych osób należy zbierać wszystkie dowody dokumentujące poniesienie dopłaty i w przypadku przekroczenia górnej granicy progu należy złożyć wniosek w kasie chorych o wystawienie stosownego zaświadczenia zwalniającego z obowiązku ponoszenia dodatkowych dopłat. Górne granice progów jak i zwolnienia do dopłat obowiązują w danym roku kalendarzowym. Lekarz domowy - Państwowe kasy chorych muszą w przyszłości oferować system lekarza domowego. Udział pacjentów korzystających z programu lekarza domowego jest dobrowolny i może zostać nagrodzony 3

4 dodatkowym bonusem. Ten, kto bierze udział w tym programie zobowiązuje się do korzystania przez okres jednego roku z usług tylko i wyłączenie jednego lekarza domowego. Wszyscy ci, co biorą udział w programie lekarz domowy, zintegrowanym programie zapobiegawczym, badaniach wczesnej wykrywalności i zapobiegawczych mogą zostać dodatkowo nagradzani przez swoje kasy chorych. Zniżki Każdy, kto troszczy się o swoje zdrowie i korzysta z ofert dotyczących dbania o zdrowie proponowanych przez kasę chorych, może otrzymać bonus finansowy od swojej kasy. Wysokość i forma takiej nagrody ustalana jest indywidualnie przez kasę chorych, może być w formie zwolnień z części obowiązkowych dopłat lub w formie obniżki stawki podstawy wymiaru składki. System ten dotyczy także i tych pacjentów, którzy korzystają z lekarza domowego, programu dla przewlekle chorych lub biorą udział w programach zapobiegawczych. Okulary ubezpieczeni będą musieli opłacić z własnych środków. Obowiązujące obecnie dopłaty do szkieł, które wynosiły od 20 do 100 zostają skreślone. Pozostają jednak dopłaty dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia i osób bardzo słabo widzących. Takie usługi jak koszty przewozu chorego w celu leczenia ambulatoryjnego będą refundowane w wyjątkowych przypadkach. Obecnie koszty przewozu chorego na takie leczenie jest pokrywane przez kasy chorych w całości. Przewozy pomiędzy szpitalami, wykonywane w celu zmiany pobytu chorego refundowane będą w uzasadnionych przypadkach. Refundacja takich zabiegów jak sztuczne zapłodnienie zostanie ograniczona, a pacjent będzie musiał ponieść 50% kosztów ogólnego zabiegu. Kasy refundują 3 zabiegi zamiast dotychczasowych 4, tylko i wyłącznie dla kobiet w wieku pomiędzy 25 a 40 rokiem życia, a dla mężczyzn do 50 roku życia. Zabiegi sterylizacyjne opłacane są tylko wtedy przez kasy, jeżeli wykonane są w uzasadnionych zdrowotnych i medycznych przypadkach. Likwidacja zasiłków. Od nowego roku ulegają likwidacji takie zasiłku jak: za urodzenie dziecka lub na wypadek śmierci, a finansowanie tzw. innych usług jak wynagrodzenie za przebywanie na urlopie macierzyńskim lub na zwolnieniu z powodu ciąży, opieka nad chorym dzieckiem finansowane są nadal przez kasy. Środki na ich finansowanie zapewnione są z podwyżki podatku akcyzowego na tytoń i papierosy. Opieka dentystyczna. Do końca 2004 roku utrzymana zostaje ochrona dentystyczna ubezpieczonego przez ubezpieczalnię. Po tym 4

5 ubezpieczony musi podjąć decyzję, czy ubezpieczenie dentystyczne finansowane będzie przez państwową czy też prywatną kasę chorych. Od 2005 roku opieka dentystyczna w zakresie protez, mostków, koronek i innych produktów zastępczych nie będzie traktowane jako normalna usługa podlegająca refundacji z kas chorych, lecz musi zostać sfinansowana z prywatnej kasy pacjenta. W celu uzyskania refundacji na takie leczenie należy zawrzeć dodatkowe ubezpieczenie w ustawowej lub prywatnej kasie chorych. W państwowych kasach chorych składki na nowe ubezpieczenie mają wynosić poniżej 10 za miesiąc tak, aby dotychczasowe uregulowania w zakresie dofinansowania usług dentystycznych obowiązywały dalej tak samo jak na obecnych warunkach. Członkowie rodziny, którzy są ubezpieczeni w ramach jednego kontraktu nie płacą dodatkowych składek ubezpieczeniowych. Składka opłacana jest przez osobę, na którą wystawione jest ubezpieczenie. Ubezpieczeni skorzystać z dowolnej ubezpieczalni, prywatnej lub państwowej, jednakże ten, kto wybrał ubezpieczalnię prywatną w zakresie usług dentystycznych, nie może powrócić do ubezpieczalni państwowej w przypadku zastępczego wypełnienia ubytków zębnych. W przypadku plomb ceramicznych państwowe kasy chorych płacą najwyżej koszty, jakie przysługiwałyby za wypełnienie podobne środków tańszych, a w przypadku przedłożenia stosownego zaświadczenia o alergii, kasy chorych pokrywają więcej. Chorobowe. Kasy chorych jak dotychczas będą wypłacały wynagrodzenie za czas choroby, jednakże ulegnie zmianie źródło finansowania składek. Od 1 stycznia 2006 roku ubezpieczenie na wypadek choroby jest częściowo opłacane przez pracownika. W tym celu zobowiązany on jest do sfinansowania 0,5 % obowiązujących składek jako składka szczególna, które odprowadza pracodawca do kasy chorych. Kasy przejmują koszty zakładanie opatrunków wypadkowych od 2 klasy kompresacji. Prawa pacjentów od 2004 roku pacjenci mają prawo domagać się wystawienia rachunku, na którym uwidocznione będą wszystkie koszty leczenia jak i te koszty, które rozlicza lekarz z kasą chorych. Koszty te mogą być wystawiane raz na kwartał. Składka specjalna od emerytów i rencistów od 1 stycznia 2004 roku wszyscy emeryci i renciści, których przychody przekraczają miesięcznie 3.487,50, zobowiązani są do opłacania od takich źródeł przychodów jak renta zakładowa, czy z przychodów z samodzielnie wykonywanej działalności w wieku emerytalnym pełnej składki na do kasy chorych i ubezpieczenia na wypadek opieki. Zasady te obowiązują także dla ubezpieczeń bezpośrednich. Opracowała I.E.Cech WEH Berlin 5