Warsztaty z Sieci komputerowych Lista 1

Transkrypt

1 Warsztaty z Sieci komputerowych Lista 1 1 Uwagi dotyczące korzystania z pracowni 109 W pracowni 109 nie wolno: przesuwać stołów, komputerów i monitorów (grozi to zerwaniem kabli połączeniowych), przełączać okablowania; zbliżać się do stojaków ze sprzętem sieciowym (wszystkie podłączenia może wykonywać wyłącznie osoba prowadząca ćwiczenia). Przed rozpoczęciem pracy należy: włączyć listwy zasilające znajdujące się na stołach; uruchomić komputery. Po zakończeniu pracy należy: zamknąć system na obu komputerach w sąsiadujących ławkach wybierając opcję Shutdown w menu KDE; wyłączyć listwę zasilającą. Nie wolno wyłączać zasilania przed całkowitym zamknięciem systemu! Proszę też pozostawić stanowisko w takim stanie, w jakim się je zastało. W szczególności proszę odstawić krzesło, monitor, klawiaturę i mysz na wyjściową pozycję. 2 Zadania Znak $> oznacza wykonanie danego polecenia w konsoli z uprawnieniami zwykłego użytkownika. Natomiast znak #> oznacza konieczność wykonania polecenia z prawami administratora: takie polecenie należy poprzedzić komendą sudo. Zadanie 1. Zacznij pracę od wyświetlenia dostępnych interfejsów sieciowych poleceniami $> ip link $> ip addr Aktywne interfejsy oznaczone są napisem UP, nieaktywne DOWN. Drugie z tych poleceń wyświetla dodatkowo przypisane do interfejsów adresy IP. Podobną informację można również uzyskać za pomocą starszego polecenia #> ifconfig -a Interfejsy enp1s0, enp3s0 i enp4s0 odpowiadają trzem ethernetowym kartom sieciowym, zaś interfejs wlp5s0 odpowiada karcie sieci bezprzewodowej. Karty enp3s0 łączą wszystkie komputery z pracowni z przełącznikiem sieciowym, który jest również podpięty do routera łączącego pracownię z Internetem. Natomiast karty enp1s0 są spięte parami (łączą sąsiadujące ze sobą w ławce komputery). 1

2 Jaki adres IP jest przypisany do interfejsu enp3s0? Jak bardzo ten adres różni się od adresu IP Twojego sąsiada? Poleceniami #> ethtool enp1s0 #> ethtool enp3s0 #> ethtool enp4s0 sprawdź status warstwy fizycznej poszczególnych kart. Zwróć uwagę na pole Link detected, określające czy danym łączem można przesyłać dane (w szczególności, czy z drugiej strony kabla jest aktywna karta sieciowa) oraz pola Speed i Duplex. Na komputerze sąsiada uruchom polecenie $> iperf3 -s zaś na swoim komputerze polecenie $> iperf3 -c adres IP interfejsu enp3s0 sąsiada Jaką ilość danych udaje Ci się przesłać przez jednostkę czasu? Z czego może wynikać różnica między tą wartością a deklarowaną przez ethtool przepustowością kanału (100 Mbit)? Aktywuj interfejs enp1s0 i nadaj mu odpowiedni adres IP poleceniami: #> ip link set up dev enp1s0 #> ip addr add x /24 dev enp1s0 gdzie x jest numerem Twojego komputera. Wartość /24 jest tzw. maską podsieci i jej znaczenie zostanie wyjaśnione na kolejnych zajęciach. Poleceniem ethtool enp1s0 sprawdź, że Twój komputer jest połączony z komputerem sąsiada łączem o przepustowości 1 Gbit = 1000 Mbit. Uruchom ponownie na komputerze sąsiada polecenie iperf -s, zaś na swoim komputerze polecenie $> iperf3 -c adres IP interfejsu enp1s0 sąsiada Porównaj faktyczne przepustowości kanałów odpowiadającym połączeniom enp1s0 (łącze 1 Gbit bezpośrednim kablem) i enp3s0 (łącze 100 Mbit poprzez przełącznik sieciowy). Poleceniem #> ethtool -s enp1s0 speed 100 duplex full zredukuj prędkość interfejsu enp1s0 do 100 Mbit. Sprawdź teraz przepustowość łącza enp1s0 za pomocą programu iperf. Czy jest ona mniejsza, większa czy taka sama jak przepustowość łącza enp3s0? Zadanie 2. Polecenie ping służy do testowania warstwy sieciowej. W polu danych pakietów IP wysyłane są wtedy specjalne komunikaty protokołu ICMP. Wykonaj polecenia $> ping adres IP interfejsu enp1s0 sąsiada $> ping adres IP interfejsu enp3s0 sąsiada 2

3 Jak różnią się czasy odpowiedzi? Ile milisekund opóźnienia powoduje znajdujący się pomiędzy kartami enp3s0 przełącznik sieciowy? Uruchom program Wireshark i włącz w nim obserwację wszystkich interfejsów. Obejrzyj wysyłane przez ping pakiety. Czy znaczniki czasowe w wysyłanym zapytaniu i odpowiedzi różnią się, czy są takie same? Pingnij kilka znanych Ci adresów polskich stron WWW i adresów zagranicznych. Jakie są czasy odpowiedzi w przypadku każdego z nich? Swoim ulubionym linuksowym edytorem otwórz plik /etc/hosts i przeczytaj dokumentację poleceniem $> man hosts Zmodyfikuj ten plik związując adresy IP paru komputerów z pracowni z wymyślonymi przez siebie nazwami komputerów. Uwaga: to przyporządkowanie działa tylko lokalnie, na jednym komputerze. Sprawdź, czy polecenie ping działa też z tymi nazwami. W razie problemów początkową konfigurację można przywrócić poleceniem $> cp /etc/hosts.bkp /etc/hosts Na końcu zdekonfiguruj interfejs enp1s0 poleceniami #> ip addr flush dev enp1s0 #> ip link set down dev enp1s0 Zadanie 3. Uruchom przeglądarkę Firefox. Z menu wybierz polecenie View Sidebar Live HTTP Headers wyświetlające w pasku bocznym przeglądarki wysyłanych i odbieranych nagłówków HTTP. Wejdź przeglądarką na stronę dyd/sieci_18s/ i obejrzyj przesyłane nagłówki protokołu HTTP. Sprawdź jaki jest adres IP związany z adresem poleceniem $> host -t a Niech w.x.y.z będzie tym adresem IP. Uruchom program Wireshark i włącz w nim obserwację interfejsu enp3s0. Aby odfiltrować wyświetlanie zbędnych pakietów w polu Filter wpisz ip.src == w.x.y.z ip.dst == w.x.y.z i kliknij przycisk Apply. W razie potrzeby możesz również kliknąć ikonę Restart current capture (jedna z pierwszych ikon od lewej na górze okna programu). Odśwież przeglądarką stronę naciskając Shift + Ctrl + R. W Wiresharku wśród wysyłanych pakietów znajdź ten zawierający żądanie HTTP. Obejrzyj w tym pakiecie nagłówki warstwy sieciowej (IP) i transportowej (TCP). Klikając poszczególne pola opisu, podświetlasz w widoku szesnastkowym pakietu (na dole okna) odpowiadające im bajty. Które części pakietu zawierają powyższe nagłówki? Jaki jest źródłowy i docelowy adres IP tego pakietu? Jaki jest jego źródłowy i docelowy port? Powtórz te operacje dla pakietu zawierającego odpowiedź HTTP (powinien zawierać kod odpowiedzi 200 OK wraz ze stroną w HTML lub kod odpowiedzi 304 Not Modified). Czy dane identyfikujące połączenie (źródłowy/docelowy adres/port) zmieniły się czy są takie same? Dlaczego? 3

4 Zadanie 4. Za pomocą Live HTTP Headers obejrzyj jeszcze raz żądanie HTTP wysyłane w momencie pobierania strony Zaznacz myszką wyświetlane żądanie HTTP i wybierając z menu kontekstowego polecenie Save Selection zapisz je do pliku zapytanie. Upewnij się, że na końcu pliku znajduje się pusty wiersz. Wyślij to zapytanie do serwera WWW (tj. do portu 80 adresu IP związanego z nazwą poleceniem $> nc -q < zapytanie (Opcja -q 3 czeka 3 sekundy przed zamknięciem połączenia). Obejrzyj przesyłane pakiety w Wiresharku. Sprawdź, czy uzyskasz odpowiedź, jeśli w pliku zapytanie pozostawisz jedynie dwa pierwsze wiersze (zaczynające się od GET i Host:) i następujący po nich pusty wiersz. Ponownie obejrzyj pakiety w Wiresharku. Poleceniem $> telnet 80 otwórz strumień danych do serwera WWW na komputerze Wpisz tam zawartość pliku zapytanie, czyli następujące wiersze GET / mbi/dyd/sieci 18s/ HTTP/1.1 Host: a następnie pusty wiersz. W odpowiedzi otrzymasz kolejny raz powyższą stronę WWW. Poleceniami #> netstat -4tlpn #> netstat -4tlp wyświetl uruchomione na Twoim komputerze usługi przypięte do konkretnych portów warstwy transportowej. Pierwsze polecenie wyświetla wartości numeryczne, drugie zaś stara się je interpretować wykorzystując m.in. plik /etc/services (obejrzyj ten plik). Ponownie korzystając z programu telnet połącz się z kilkoma wybranymi z powyższych usług, w tym z usługą SSH. Przykładowo z portem 22 połączysz się poleceniem $> telnet localhost 22 Sprawdź, czy te usługi wypisują coś po połączeniu. Rozłączyć się możesz naciskając klawisze Ctrl + ] i następnie wydając polecenie quit. Zadanie 5. W tym zadaniu uruchomimy dwie maszyny wirtualne Virbian1 i Virbian2. Każda z nich będzie miała dwie karty sieciowe. Pierwsza z nich będzie zachowywać się tak, jakby była podłączona do wspólnego przełącznika wraz z fizycznymi kartami enp3s0 wszystkich komputerów. Drugie karty maszyn Virbian1 i Virbian2 będą połączone ze sobą nawzajem. W tym celu w konsoli fizycznego komputera wykonaj polecenia tworzące wirtualną sieć o nazwie net0. 4

5 #> ip link add name net0 type bridge #> ip link set up dev net0 Włącz teraz program VirtualBox i wybierz w nim maszynę wirtualną Virbian1. Kliknij prawym przyciskiem myszy na jej nazwie, żeby edytować ustawienia. Po lewej stronie znajdź zakładkę Network i wybierz interfejsy sieciowe fizycznego komputera widoczne w maszynie wirtualnej. W tym celu sprawdź, że w zakładce Adapter 1 jest wybrana opcja Attached to: bridged adapter a na rozwijanej liście Name wybrana jest karta enp3s0. Następnie w zakładce Adapter 2 wybierz równie opcję Attached to: bridged adapter, zaś na liście Name wybierz net0. Identycznie skonfiguruj maszynę wirtualną Virbian2. Uruchom obie wirtualne maszyny. Do wirtualnej maszyny możesz zalogować się na konto student (hasło student.8) i na konto root (hasło root.8). Interfejs graficzny można uruchomić poleceniem startx. Po zalogowaniu poleceniem ip addr sprawdź, jakie interfejsy są dostępne w maszynie wirtualnej: powinny być dostępne dwa interfejsy enp*s*. Jeden z nich powinien mieć przypisany adres IP y.x (gdzie x jest numerem komputera: bedziemy go poniżej nazywać enp-out. Drugi interfejs będziemy nazywać enp-inside; tym interfejsem maszyny wirtualne są połączone ze sobą. Przypisz interfejsom enp-inside maszyn Virbian1 i Virbian2 odpowiednio adresy /24 i /24 tak jak w zadaniu 1. Jak w zadaniu 1 wykorzystaj narzędzie ethtool aby wyświetlić parametry interfejsów enp-inside i enp-out. Wykorzystaj polecenie ping aby sprawdzić czy: Z maszyny Virbian1 osiągalny jest adres interfejsu enp-inside maszyny Virbian2. Z maszyny Virbian1 osiągalny jest adres interfejsu enp-out maszyny Virbian2. Z maszyny Virbian1 osiągalny jest adres interfejsu enp3s0 Twojego komputera. Z maszyny Virbian1 osiągalny jest adres interfejsu enp3s0 komputera sąsiada. Porównaj uzyskane czasy odpowiedzi. Wykorzystaj program iperf3 (tak jak w zadaniu pierwszym), żeby zbadać przepustowość połączeń, które powyżej testowaliśmy poleceniem ping. Jeśli programu iperf3 nie ma, możesz go zainstalować poleceniami #> apt-get update #> apt-get install iperf3 Na jednej z maszyn wirtualnych włącz program Wireshark (zainstaluj go w razie potrzeby) i zaobserwuj przesyłane przez program iperf3 pakiety. Na końcu zdekonfiguruj interfejsy enp-inside obu maszyn (jak w zadaniu 2) i wyłącz wirtualne maszyny. Lista i materiały znajdują się pod adresem Marcin Bieńkowski 5