Alkoholik to mistrz kłamstwa wywiad str. 5-7

Transkrypt

1 Alkoholik to mistrz kłamstwa wywiad str. 5-7 Specjalizacje str. 8-9 Praktyczne kursy z resuscytacji str

2 60 zł za dobę dla lekarza Śląskiej Izby Lekarskiej 80 zł dla pozostałych gości możliwość wystawienia faktury na gabinet Warszawa ul. Sobieskiego 102a pokoje 2 i 3 osobowe rezerwacje i opłaty w Śląskiej Izbie Lekarskiej w Katowicach przy ul. Grażyńskiego 49a tel. (0 32) /48 pon., śr., wt., czw., pt., Konto: UBEZPIECZENIA Uprzejmie informujemy, że od dnia 1 grudnia 2006 roku pracownicy Śląskiej Izby Lekarskiej zawierają w imieniu TU INTER POLSKA umowy ubezpieczenia lekarzy i lekarzy dentystów, w zakresie: OC dobrowolne i obowiązkowe ubezpieczenie majątkowe ubezpieczenie podróżne Zawierając umowy ubezpieczenia za pośrednictwem Śląskiej Izby Lekarskiej uczestniczycie Państwo we współfinansowaniu Domu Lekarza-Seniora, gdyż prowizja uzyskana z tego tytułu zostanie przekazana na wyposażenie Domu. Mając na uwadze szczytny cel, zapraszamy do korzystania z naszej oferty. Kontakty w godzinach: pon., śr ; wt., czw., piąt Krystyna Kozłowska tel Magdalena Musialik tel Irena Saternus tel Jolanta Wojewoda tel Informujemy, że Śląska Izba Lekarska jest współwłaścicielem firmy Medbroker, który negocjuje stawki dla lekarzy w różnych firmach ubezpieczeniowych. Lekarzy chętnych do skonsultowania ofert przygotowanych przez różne towarzystwa prosimy o kontakt z firmą Medbroker pod nr tel. (0 22)

3 V I I I K O R M A U J O N W I K Y A Z T J R A E Z D A L K E C K J A I R Z Y W tym miejscu drukowaliśmy rubrykę Co słychać, Panie Przewodniczący?. Przewodniczący ORL Maciej Hamankiewicz przez dwie kadencje pisał w niej o pracach Prezydium i Rady, zamieszczał swoje komentarze i refleksje. 28 listopada br. Zjazd Lekarzy i wybory nowych władz samorządu. W grudniu, kiedy Pro Medico dotrze do czytelników, wszystko już będzie wiadomo. Cykl wydawniczy miesięcznika spowodował jednak, że oddajemy go do drukarni przed wyborami, kiedy redakcja jeszcze nie wie, jaki będzie ich przebieg. Dlatego w numerze wszędzie tam gdzie piszemy o działalności izby, dotyczy to piątej kadencji. Oczywiście, nie znamy nazwiska nowego przewodniczącego ŚIL lub Pani przewodniczącej, bo choć do ścisłych władz samorządu lekarskiego od lat kandydowali głównie Panowie, wszystko się może zdarzyć. Dziennikarze chcieliby zawsze zamieszczać jak najszybciej i jak najbardziej aktualne informacje, ale termin druku postawił nas w niekomfortowej sytuacji. To też powód, dla którego sprawozdania z działalności organów samorządowych i artykuły zjazdowe zamieścimy dopiero w styczniowym numerze. Zaraz po wyborach wszystkie materiały i aktualne informacje znajdą się na stronie internetowej Redakcja Pro Medico Z Betlejem płynie od dwóch tysięcy lat na cały świat wielkie orędzie Miłości i Pojednania. Jan Paweł II Radosnych, spokojnych Świąt Narodzenia Pańskiego, bez trosk i zmartwień, spędzonych w gronie Najbliższych oraz dobrego i szczęśliwego Roku 2010 życzą lekarze działający w Śląskiej Izbie Lekarskiej oraz Redakcja Pro Medico GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 1

4 K O M U N I K A T Y Przypomnienie o sposobie postępowania wobec chorych dotkniętych ciężką sepsą lub wstrząsem septycznym w tym również w przebiegu zakażenia wirusem A/H1N1 dla ordynatorów Oddziałów Anestezjologii i Intensywnej Terapii w Polsce o obowiązujących w tym zakresie wytycznych i zaleceniach Konsultanta Krajowego w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii całkowicie zgodnych z międzynarodowymi wytycznymi, opublikowanymi pod postacią Survaving Sepsis Campaign Guidelines (SSC) i opublikowanych w czasopiśmie Medycyna Praktyczna 2008/03 oraz przyjętych w całości przez Nadzór Krajowy w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii, także z rekomendacji Polskiej Grupy Sepsy, do których dostęp można uzyskać poprzez stronę internetową Konsultanta Krajowego Ewa Kopacz, Minister Zdrowia dr hab. n. med. Krzysztof Kusza, Konsultant Krajowy w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii INFORMACJA DLA LEKARZY W SPRAWIE POSTĘPOWANIA W ZWIĄZKU Z PRZYPADKAMI GRYPY A/H1N1 W związku u zwiększającą się liczbą zachorowań na zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym na grypę A/H1N1 zaleca się, co następuje: W większości przypadków choroba przebiega łagodnie. Podstawowy zestaw leków obniżających gorączkę i zmniejszających dolegliwości ze strony układu mięśniowego jest wystarczający. Nie zaleca się stosowania aspiryny. Nieskomplikowane przypadki grypy mogą być diagnozowane na podstawie objawów klinicznych. Następujące objawy sugerujące cięższy przebieg choroby: 1. Wysoka gorączka trwająca dłużej niż 3 dni 2. Spłycenie oddechu lub uczucie duszności 3. Obecność krwi w plwocinie 4. Obniżenie ciśnienia krwi 5. Znaczne osłabienie, zawroty głowy 6. Odwodnienie, które może prowadzić do skąpomoczu i zapaści Leczenia antywirusowe Leczenie antywirusowe jest zalecane: 1. Osobom, które mają większe ryzyko ciężkiego przebiegu choroby (np. kobiety w ciąży, noworodki i dzieci do 2 roku życia oraz pacjenci z przewlekłymi chorobami płuc, przewlekłej sterydoterapii i innych przewlekłych chorób) należy stosować leczenie antywirusowe bezzwłocznie w przypadku umiarkowanego przebiegu choroby. 2. Osobom, u których stwierdza się ciężki lub pogarszający przebieg choroby 3. Kobietom w ciąży zaleca się jak najszybciej kurację lekami antywirusowymi, niezależnie od przebiegu choroby (Uwaga ostrożnie należy podawać do 3 miesiąca ciąży). Należy również leczyć lekami antywirusowymi niemowlęta i dzieci do drugiego roku życia, zwłaszcza jeśli mają inne choroby, a objawy grypowe narastają. Osoby z podejrzeniem zapalenia płuc winny być niezwłocznie leczone antybiotykami i lekami antywirusowymi. Leczenie antywirusowe nie jest zalecane osobom, które mają niepowikłany lub łagodny przebieg i nie są w żadnych z powyżej wymienionych grup wysokiego ryzyka. Diagnostyka Dostępne paskowe testy przesiewowe charakteryzują bardzo niską swoistością (10-70 % w zależności od producenta), dlatego też ich wyniki należy traktować z nieufnością. Osoby z cięższym przebiegiem infekcji grypopodobnej należy poddać diagnostyce genetycznej, a leczenie wdrożyć, nie czekając na wyniki testów. Ewa Kopacz, Minister Zdrowia Andrzej Horban, Krajowy Konsultant w dziedzinie chorób zakaźnych STANOWISKO NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ Z DNIA 6 LISTOPADA W SPRAWIE SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH PRZECIWKO GRYPIE A/H1N1 Naczelna Rada Lekarska wyraża troskę w sprawie stanu debaty publicznej procesu decyzyjnego dotyczącego szczepień przeciwko grypie A/H1N1. Rada zwraca uwagę, że medialna histeria wywołująca szkodliwą panikę nie służy podejmowaniu racjonalnych decyzji. Wyrażane przez Ministerstwo Zdrowia zastrzeżenia co do bezpieczeństwa szczepionek i możliwości ich stosowania w sytuacji, kiedy przeszły one procedurę rejestracyjną Europejskiej Agencji Leków, a Światowa Organizacja Zdrowia zaleca ich stosowanie, budzi poważne wątpliwości. Naczelna Rada Lekarska uważa, że w podejmowaniu decyzji w sprawie wskazań i przeciwwskazań do szczepienia należy kierować się przede wszystkim dostępnymi naukowymi przesłankami. W związku z tym Naczelna Rada Lekarska wyraża opinię, że przy ograniczonych możliwościach Polski, celowy jest przynajmniej zakup szczepionek dla osób z grupy ryzyka. Konstanty Radziwłł, Prezes NRL Mariusz Janikowski, Sekretarz NRL 2 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

5 A K T U A L N O Ś C I zdjęcie. z prezentacji Przewodniczącego ORL Oslo 2009 ZDROWIEM LEKARZY ZAJMUJE SIĘ NOWOPOWOŁANA KOMÓRKA PRZY ŚLĄ- SKIEJ IZBIE LEKARSKIEJ Instytut Badawczy Za kilkanaście lat powstanie luka specjalizacyjna. Lekarze umierają młodziej niż statystyczni Polacy. W środowisku lekarskim wielu jest lekarzy schorowanych i pozbawionych środków do życia. Są lekarze uzależnieni od alkoholu i środków psychotropowych. Pracą nad tymi i podobnymi dotyczącymi zdrowia lekarzy zagadnieniami ma się zająć powołany w listopadzie Instytut. Dotychczasowo w strukturze izby indywidualnymi przypadkami lekarzy, posiadających kłopoty ze zdrowiem bądź uzależnionych zajmowało się prezydium ORL, komisja socjalno-bytowa i powołany przy izbie pełnomocnik ds. zdrowia lekarzy, a badaniami biuro izby. Badania statystyczne i programy pomocy Dwa lata temu na potrzeby wykazania luki specjalizacyjnej z uwzględnieniem migracji lekarzy Śląska Izba Lekarska stworzyła opracowanie, które było prezentowane w kraju i za granicą na konferencjach dotyczących struktury wiekowej i specjalizacyjnej lekarzy. Wyniki badania statystycznego w zakresie specjalizacji wykazały, że za kilkanaście lat jeśli nie nastąpi zmiana systemu specjalizacyjnego powstanie luka specjalizacyjna. Dodatkowym elementem opracowania było badanie skali śmiertelności wśród lekarzy. Okazało się, że osoby będące lekarzami umierają młodziej niż statystyczni mieszkańcy kraju i regionu. Informacje na ten temat znalazły się w lokalnych gazetach. W tym roku opracowanie zostało uaktualnione, a potwierdzające tezę sprzed dwóch lat wyniki badań statystycznych zostały przedstawione pod koniec października na Konferencji European Association for Physicians Health w Oslo. Jak się okazało problem w innych krajach Europy jest równie silnie wyrażony, ale w niektórych spośród nich przywiązuje się dużo większą wagę do badań związanych nie tylko ze śmiertelnością lekarzy, ale przede wszystkim z przyczynami śmiertelności i problemami dotyczącymi zdrowia lekarzy. Liczne badania prowadzone np. w Szwecji, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii wykazały, że wielu lekarzom potrzebna jest pomoc zdrowotna, Uchwała ORL z dnia 4 listopada 2009 roku w sprawie: utworzenia Instytutu Badawczego ŚIL Okręgowa Rada Lekarska w Katowicach, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 oraz art. 4 ust. 2 pkt. 8 w związku z art. art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U nr 30 poz. 158) postanawia: 1 1. Powołać z dniem 4 listopada 2009 roku w ramach struktur izbowych Instytut Badawczy. 2. Ustanowić trzyosobowy zarząd powoływany przez Przewodniczącego Okręgowej Rady Lekarskiej na okres 5 lat. 3. Funkcjonowanie Pełnomocnika ds. Zdrowia Lekarzy i Lekarzy Dentystów ująć w obrębie działania Instytutu Określić następujące działania rozpoznawcze: a) badania jakości życia, warunków pracy lekarzy b) badania socjo-ekonomiczne m.in. badania populacyjne określające stopień zagrożenia przyczyny zgonów, używanie środków psychoaktywnych, zagrożenie innymi chorobami c) opracowywanie wyników badań i udostępnianie ich w drodze publikacji naukowych i popularnonaukowych d) formułowanie wytycznych do polityki poprawy jakości życia i jakości pracy lekarzy na podstawie przeprowadzonych badań e) aktywna promocja profilaktyki zdrowotnej: szczepienia, promocja aktywności fizycznej, spotkania uczących zasad relaksacji, ćwiczenia psychologicznych niwelujące stres i jego skutki, organizacja grup terapeutycznych uzależnień od nikotyny, publikacje ankietowe informujące o stanie zdrowia f) oparcie działań na zmotywowaniu wolontariuszy i wyłonieniu liderów na obszarze wszystkich śląskich delegatur g) utworzenie programu edukacyjnego dla studentów medycyny obejmującego zagrożenia zdrowotne lekarzy (stres, środki psychoaktywne) h) zabieganie o włączenie tematyki zagrożeń do programu studiów medycznych i) nawiązanie współpracy z akademiami medycznymi, instytutami badawczymi oraz innymi samorządami zawodowymi w zakresie tych działań 2. Udzielać pomocy indywidualnej dla lekarzy w uzyskaniu świadczeń zdrowotnych w trybie ambulatoryjnym, leczenia jednego dnia, hospitalizacji. 3. Prowadzić korespondencję z Narodowym Funduszem Zdrowia w celu ustalenia właściwej pozycji lekarza na liście kolejkowej. 4. Udzielać pomocy rodzinom zmarłych lekarzy i pozyskiwać informacje o przyczynie zgonu. 5. Zapewniać lekarzom pomoc psychologa. 3 Upoważnić Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej do opracowania regulaminu. 7 Nadzór nad realizacją niniejszej uchwały powierzyć Prezydium ORL. 8 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 3

6 A K T U A L N O Ś C I terapeutyczna i materialna. Kraje te opracowały specjalne programy pomocy dla lekarzy. W Śląskiej Izbie Lekarskiej podczas ostatniej kadencji udzielono zapomóg losowych i pośmiertnych na kwotę prawie siedmiuset tysięcy złotych. Podobna kwota została przeznaczona na pomoc dla dzieci zmarłych lekarzy. Pomoc docierała, ale przyczyny śmiertelności i rzeczywiste, codzienne problemy pozostały w treściach próśb o zapomogi lub w kartach zgonów, które według prawa zostały zniszczone. Powołany instytut ma się zająć m.in. uzyskiwaniem takich informacji, prowadzeniem badań socjo-ekonomicznych m.in. określających stopień zagrożenia przyczyny zgonów, używanie środków psychoaktywnych, zagrożenie innymi chorobami, a następnie wykonywaniem opracowań i układaniem programów pomocy. Zakłada się, że wyniki tych badań będą udostępniane w drodze publikacji naukowych i popularnonaukowych. Lekarze dla lekarzy Śląska Izba Lekarska posiada dwadzieścia dziewięć delegatur terenowych, których przedstawiciele niejednokrotnie wnioskują o pomoc materialna dla kolegów lub organizują spotkania okolicznościowe np. dla lekarzy emerytów i rencistów ze swojego terenu. Jednym z założeń Instytutu ma być oparcie działań na zmotywowaniu wolontariuszy i wyłonieniu liderów na obszarze wszystkich śląskich delegatur. Zakłada się także aktywną promocję profilaktyki zdrowotnej: szczepień dla lekarzy, aktywności fizycznej, spotkań uczących zasad relaksacji, ćwiczeń psychologicznych niwelujących stres i jego skutki, grup terapeutycznych uzależnień od nikotyny, publikacji ankietowych informujących o stanie zdrowia. W ramach współpracy izby z akademiami medycznymi, instytutami badawczymi oraz innymi samorządami zawodowymi planowane jest utworzenie programu edukacyjnego dla studentów medycyny obejmującego zagrożenia zdrowotne lekarzy oraz zabieganie o włączenie tematyki zagrożeń do programu studiów medycznych. Misja pełnomocnika Stanowisko pełnomocnika ds. zdrowia lekarzy zostało ustanowione na podstawie postanowienia Naczelnej Rady Lekarskiej w sprawie organizacji pomocy lekarzom i lekarzom dentystom, których stan zdrowia ogranicza lub uniemożliwia wykonywanie zawodu. W każdy piątek i sobotę w Śląskiej Izbie Lekarskiej lekarze z różnymi problemami związanymi przede wszystkim z uzależnieniami zgłaszają się do doktor Doroty Rzepniewskiej wybranej na pełnomocnika. W ciągu bieżącego roku spotkałam się z kilkunastoma lekarzami z terenu naszej Izby, w kilku przypadkach prowadziłam regularne spotkania były to osoby po zawieszeniu prawa wykonywania zawodu lub przed i po specjalnej komisji orzekającej o zdolności do wykonywania zawodu. W przypadkach lekarzy z problemem uzależnienia ustalałam miejsca w ośrodkach odwykowych stacjonarnych i ambulatoryjnych, monitorowałam stan zdrowia i postępy terapii. podkreśliła w swoim sprawozdaniu doktor Rzepniewska. Często w imieniu lekarzy zgłaszały się osoby z rodziny lub instytucje: pracodawcy, sąd, oddziały szpitalne, w których hospitalizowani byli lekarze z podejrzeniem istnienia uzależnienia. Decyzją listopadowej uchwały pełnomocnik ds. zdrowia ma funkcjonować w obrębie Instytutu. Zakładanie ośrodków terapeutycznych dla lekarzy na wzór innych krajów europejskich to jedno z jego założeń. Tymczasem obecnie szczególną misją realizowaną przez pełnomocnika jest nawiązywanie kontaktu ze społecznością lekarzy trzeźwiejących, którzy mają pomóc lekarzom uzależnionym m.in. poprzez pokazanie swojej drogi do abstynencji. Jeden z nich doktor Wojciech Kornafel postanowił uczynić to na łamach Pro Medico. Katarzyna Strzałkowska 4 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

7 W Y W I A D ROZMOWA Z WOJCIECHEM KORNAFELEM LEKARZEM PSYCHIATRĄ, TRZEŹWIEJĄCYM, ZDROWIEJĄCYM ALKOHOLIKIEM, OD 14 LAT W ŚWIADOMEJ ABSTYNENCJI Alkoholik to mistrz kłamstwa Z małosolnego ogórka nie da się zrobić surowego, można tylko powstrzymać ten proces. Ta choroba będzie ze mną, aż do śmierci, ale można zatrzymać jej postęp i wrócić do trzeźwego życia. Anna Zadora Świderek: Jest Pan psychiatrą. Wydaje się, że ktoś z taką specjalizacją jest ostatnią osobą, która mogłaby zostać alkoholikiem? Wojciech Kornafel: Zrobiłem specjalizację z psychiatrii będąc już uzależnionym, choć wtedy o tym nie wiedziałem. Mam wrażenie, że generalnie lekarze, dotyczy to również psychiatrów nie mają pojęcia o chorobie alkoholowej. Wiadomo, uzależnienie, nałóg, ale gdyby zapytać o istotę choroby to nie będą umieli odpowiedzieć. A Pan potrafił odpowiedzieć? Jak każdy alkoholik zaprzeczałem, że jestem chory. Wmawiałem sobie: kiedy nie chce to nie piję, piję kiedy chce; mam kontrolę nad pitym alkoholem; wiem co robię. Sam siebie okłamywałem, swoje picie zawsze umiałem jakoś usprawiedliwić. Piję bo i tu każdy powód był dobry żeby uzasadnić swoje picie, nawet taki, że pada deszcz, albo że jest dwadzieścia stopni. A jak reagowało otoczenie? Nie dostrzegano tego, że jest Pan nietrzeźwy? Umiał Pan to ukryć? Do czasu można to maskować, jeżeli pije się w samotności. Niestety w pracy w pogotowiu zawsze chętni do kielicha się znajdowali. W szpitalu też piłem na dyżurach z innymi lekarzami, czy sanitariuszami. Wtedy zresztą było ogólne przyzwolenie do chlania, to był przełom lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Oczywiście było to straszne i nie ma na to żadnego usprawiedliwienia., ale to już był przymus picia, to był głód alkoholowy, którego ja w żaden sposób nie mogłem powstrzymać. W pewnym momencie moje picie stało się widoczne. Jeździłem pijany do pacjentów. Zaczęły się skargi, doniesienia do dyrektora. Popełniał Pan błędy w pracy? W pogotowiu mogło tak się zdarzyć, że nie udzieliłem takiej pomocy, jakiej powinienem. Jak później się nad tym zastanawiałem to mogę mieć na sumieniu dwóch pacjentów. Chodzi o życie tych pacjentów? Tak. I to pacjentów z mojej dyscypliny, z zaburzeniami psychicznymi, którym udzielałem pomocy. Potem się dowiedziałem, że jeden z nich popełnił samobójstwo; drugi po jakimś czasie trafił do szpitala i również odebrał sobie życie. Moja choroba, moje działanie mogły sprawić, że nie udało mi się zapobiec ich śmierci. Ale wtedy wydawało się Panu, że ze wszystkim sobie świetnie radzi? Tak, oczywiście, myślałem, że świetnie sobie radzę. Sam Pan jednak przyznał, że były skargi i doniesienia do dyrektora. Oczywiście w rozmowie z dyrektorem broniłem się: że nie piłem, że nic się nie działo, że jeśli już to byłem wczorajszy, albo na kacu. Te próby wypierania się to były oczywiście kłamstwa, robiłem to co każdy typowy alkoholik. Przez pewien czas to się udawało, ale w pewnym momencie już nie. Skończyło się wyrzuceniem mnie z pracy. Zwolnienie dyscyplinarne? W pogotowiu poszli mi, jak się to mówi, na rękę. Ale co zastanawiające pracowałem jeszcze w szpitalu psychiatrycznym, gdzie byli psychiatrzy, być może ktoś zauważył mój problem, że jestem chory, ale nikt mi tego nie powiedział. Inna sprawa, co bym z tym wtedy zrobił. Pewnie bym krzyczał, że to oszczerstwo. Może koledzy nie chcieli się wtrącać, albo jak się to brzydko mówi donosić i sądzili, że pomagają. To nie jest metoda, to jest chore. Robi się to chyba tylko w imię źle pojętej solidarności lekarskiej albo obojętności: chlejesz to twój problem, co ja się będę w to mieszał. Może też rodzaj zdumienia wśród personelu i pacjentów: że pan doktor, że taki miły, mądry inteligentny, a tu przewraca się, leży zarzygany. Jak to pogo- GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 5

8 W Y W I A D dzić? Menel tak, żul tak, ale pan doktor? Jak to jest możliwe? To, że dano Panu grzecznie do zrozumienia, że powinien odejść, czy to podziałało otrzeźwiająco? Nie, to nie mogło pomóc. Byłem dalej uzależniony i dalej nie miałem świadomości swojej choroby. Mimo strat dalej nie wierzyłem, że jestem alkoholikiem, dalej zaprzeczałem. Obwiniałem świat o to, że wszystko się sprzysięgło przeciwko mnie. Oczywiście bolałem strasznie nad tym, miałem poczucie winy, czułem wstyd, ale paradoksalnie skłaniało mnie to do jeszcze większego chlania, bo alkoholik nie zna innego sposobu radzenia sobie z negatywnymi uczuciami tylko musi je zapić. Czuję się podle i piję dalej, żeby o tym zapomnieć, chociaż na chwilę. To prawda, że alkoholik cierpi, bo pije, a pije bo cierpi. Człowiek jest w matni i nie ma wpływu na swoje życie. Pił Pan przez 12 lat. Czy sam nigdy nie próbował Pan odstawić alkoholu? Jak każdy alkoholik próbowałem przestać pić. Zaciśnięte zęby dam sobie radę. Alkoholik może sobie robić przerwy w piciu, takie antrakty między jednym ciągiem, a drugim, i ja to robiłem. Nie jest to świadoma abstynencja, tylko wymuszona przerwa, która może trwać dzień, pięć tygodni, pięć lat Czyli dochodzi się do wniosku, że nie jest się alkoholikiem, bo nie piję już od kilku tygodni, więc w końcu może to zrobić, tak jak każdy zwykły człowiek, kiedy ma na to ochotę? Przerwa jest przede wszystkim po to, żeby nie umrzeć. Włącza się mechanizm samozachowawczy, organizm się buntuje: przestań pić bo wątroba wysiądzie, trzustką wysiądzie. Umierałem, mówiłem, że nigdy się już nie napiję, ale z dnia na dzień było coraz lepiej, organizm się regenerował. Oczywiście przerwa, którą sobie wymuszałem dawała mi również argumenty. Mówiłem: o widzicie jak chce to piję, a jak nie chcę to nie piję; mam nad tym kontrolę. Udowadniałem sobie, że nie jestem żadnym alkoholikiem. Wydawało mi się, że wszystkich oszukam, ale robiłem to przede wszystkim w stosunku do siebie. I co się stało potem? Nie piłem już od jakiegoś czasu. Nawet mi szef w pracy powiedział: kolego widzę, że pan się uspokoił, wziął się pan za siebie. I to mówił specjalista PSYCHIATRA! Najgorsze są pierwsze dni odstawienia, trzęsawka, lęki, drażliwość, pobudzenie, niepokoje, bezsenność. Te objawy świadczą o głodzie alkoholowym, ale się zaparłem nie piję i już. Niestety alkohol wszedł w każda komórkę mojego ciała, stanowił integralną część mnie. Uzależniłem się biochemicznie, fizycznie, psychologicznie, zmienił się mój metabolizm. Po odstawieniu alkoholu organizm domaga się substancji zamiennych np. leków, często relanium. W przypadku lekarzy to nie problem, wypiszą receptę i już. Zamiennikiem może też stać się hazard, seksoholizm itp. Ja stałem się pracoholikiem, brałem po 23 dyżury w miesiącu. Biorąc 23 dyżury w miesiącu, człowiek długo nie pociągnie Rzeczywiście wytrwałem w ten sposób dwa miesiące, a potem znowu zaczęło się picie. Kolejny ciąg. Zawsze w biurku miałem flaszkę, pacjenci przynosili. Żona mówi: bierz anticol. To co ja zrobiłem? Wiozłem może ze dwie tabletki, a potem wysypałem anticol i wsypałem do opakowania tabletki biseptolu. Alkoholik to mistrz kłamstwa. Kiedy Pan w końcu uświadomił sobie, że jest alkoholikiem i musi się leczyć? Skończyło się utratą kolejnej pracy, wyrzuceniem z domu. Można powiedzieć, że osiągnąłem dno swoje choroby. Wtedy mój ojciec lekarz, zawiózł mnie na leczenie do szpitala psychiatrycznego. I tu makabra, ja w szpitalu psychiatrycznym jako pacjent na oddziale odwykowym! Co za upokorzenie. Myślałem sobie, co ja tu robię z tymi menelami. W dalszym ciągu nie miałem świadomości swojego uzależnienia, ale straciłem wszystko, bez pieniędzy zadłużony, więc pod większym czy mniejszym przymusem rozpocząłem terapię. Zacząłem się niby leczyć. Chodzić na zajęcia, uczestniczyć w spotkaniach, ale cały czas myślałem o tym żeby się napić. Mimo, wszystko będąc na oddziale musiał Pan zachować abstynencję. Alkoholik napije się zawsze i wszędzie znajdzie wódkę, nawet na Saharze. Z kilkoma innymi pacjentami poszliśmy do sklepu. Napiliśmy się jeden raz, drugi, udało się, nikt nie zauważył. Kiedyś jednak tak się nawaliliśmy, że leżeliśmy wszyscy pijani pod szpitalem, i tego już nie dało się ukryć. No i katastrofa, straszliwy wstyd. Na drugi dzień ordynator nas wszystkich, przepraszam, że tak powiem, ale wyp ił na zbity pysk. Jeszcze mówiąc przy wszystkich, że zostaliśmy skreśleni dyscyplinarnie i podkreślając, że najboleśniejsze jest to, że kolega lekarz, psychiatra, też nie dotrzymał warunków leczenia. Co to dla Pana znaczyło straszliwy wstyd? Bardzo bolało. Nie miałem pieniędzy nawet na podróż do domu, za to miałem jeszcze zegarek, więc na dworcu znalazłem jakiegoś żula i mu go sprzedałem. Poszedłem się napić i pojechałem do rodziców. Ojciec zamknął przede mną drzwi i położył na mnie kreskę. Mama zrozpaczona, brat również lekarz też zrozpaczony, ale mówi, że muszę ponownie iść na leczenie. Zawiózł mnie do kliniki leczenia odwykowego i tam byłem na drugiej terapii. Tam zaczęło coś do mnie docierać, zaprocentowała ta pierwsza przerwana terapia. Ja się tam straszliwie zmobilizowałem, edukacja, terapia, mitingi. Wszystko zaczęło mi się układać: przecież to jest choroba, ja nie jestem zły, nie jestem kanalią, nie jestem szmaciarzem, jestem chory. Muszę wybaczyć to, co robiłem sobie i innym, a to jest bardzo trudna praca. Potężny wstyd, wyrzuty sumienia, poczucie winy przez lata nagromadziło się bardzo wiele tego syfu. Praca z samym sobą jest najtrudniejsza. Ja uwierzyłem, że jestem chory, tego nie można zro- 6 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

9 W Y W I A D zumieć w to trzeba uwierzyć. Musiałem pokonać podwójną pychę: jako lekarz miałem władzę i nagle musiałem się postawić z drugiej strony biurka. Być w szpitalu, słuchać salowej, podporządkować się. Dlatego większość lekarzy się nie leczy i niestety szybko umiera. Czy coś mogło wpłynąć na to, że szybciej uświadomiłby Pan sobie swoją chorobę? Nie ma szybciej, ani wolniej, tak musiało być. To wszystko co się w moim życiu wydarzyło musiało się wydarzyć, aby doprowadzić mnie do tego mitingu, na którym mnie olśniło: tak jestem alkoholikiem. Nie ma lepszego, czy gorszego alkoholika, wszyscy jesteśmy tacy sami wobec picia. Mówimy: drobny pijaczek, menel, żul to nic nie znaczy to są tacy sami alkoholicy jak pan doktor, czy profesor. Nie ma znaczenia kto jest kim, ani jak się pije, czy wino Arizona czy whisky. Na chorobę alkoholową nie ma żadnych tabletek, operacji. Celem terapii jest uwierzenie przez alkoholika w to, że jest chory. Patrząc teraz z perspektywy czasu, czy wie Pan, w którym momencie przekroczył granicę między piciem, nazwijmy to okazjonalnym, a alkoholizmem? To jest bardzo trudne pytanie, bo ta granica jest płynna i często nie wiadomo, kiedy to się dzieje. U mnie picie okazyjne zaczęło się na studiach, wtedy doszedłem do wniosku że alkohol polepsza mój nastrój, daje mi śmiałość i niweluje kompleksy. Po pewnym czasie zacząłem sam szukać okazji do picia. Jedna impreza, druga, potem upijanie się. Na drugi dzień kac psychofizyczny, umieranie, luki pamięciowe, rzyganie, wiocha totalna. Ale zaraz szukanie piwa na klina, potem ochota na więcej. Teraz wiem, że to już był głód alkoholowy. Zaczęło się picie ciągami alkoholowymi. Trzeba było mieć pieniądze na alkohol, więc to co dostawałem z domu przepijałem. Wiecznie byłem zadłużony, chodziłem po akademiku i zbierałem butelki, które potem sprzedawałem. Oddawałem książki do antykwariatu, by mieć pieniądze na chlanie. Myślę, że już wtedy byłem chory. Rozpocząłem pracę no i piłem dalej. Jak Pan dzisiaj definiuje alkoholika? Alkoholik jest bezkrytyczny, bez dystansu w stosunku do siebie, nie widzi potrzeby zmian. Całe myślenie, postrzeganie rzeczywistości jest chore. Usprawiedliwia się przed samym sobą, żyje w totalnej iluzji i zaprzeczeniu. Bagatelizuje swój problem. Widzi straty, ale nadal konsekwentnie nie wiąże ich z piciem. A jednocześnie odgradza się od rzeczywistości, bo rzeczywistość boli. Tworzy się pycha alkoholika: to ja jestem najważniejszy, wy nie macie racji, dajcie mi wszyscy święty spokój. Mówi się, że od alkoholika odeszła żona, wszyscy się odwrócili, ale to nie prawda, bo to alkoholik odchodzi od ludzi. Odgradza się także od siebie, już nie wie kim jest. To jest taki etap, kiedy wielu alkoholików chce się zapić na śmierć. Kupują skrzynki wódki, zamykają się w samotności i piją, żeby ze sobą skończyć. Poczucie samotności, straszne poczucie, brak mi słów, żeby to określić. Wielu alkoholików bierze sznurek i wiesza się, to kolejny dowód, że ta choroba jest śmiertelna i zabija. Dlaczego zdecydował się Pan to wszystko opowiedzieć? Wszyscy piją i jest w porządku, wstydliwe jest dopiero pójście na odwyk: cicho sza, pan ordynator jest na urlopie. To jest pomylenie pojęć, tak nie powinno być. Czy nie można chorować? Trzeba jakoś zacząć to odkłamywać. My leczymy ludzi, ale sami też jesteśmy pacjentami. Jesteśmy ludźmi, mamy prawo do chorób tak jak inni. To wszystko co mówię, robię też dla siebie, nie mogę zapomnieć o swojej chorobie, bo jak to zrobię to się napiję. Od czternastu lat jestem w przewlekłym zespole abstynencyjnym i chcę być trzeźwiejącym alkoholikiem, aż do śmierci. Z małosolnego ogórka nie da się zrobić surowego, można tylko powstrzymać ten proces. Ta choroba będzie ze mną, aż do śmierci, ale można zatrzymać jej postęp i wrócić do trzeźwego życia. KOMUNIKAT Komisja ds. Lekarzy Emerytów i Rencistów Okręgowej Rady Lekarskiej w Katowicach serdecznie zaprasza wszystkich Lekarzy Emerytów i Rencistów na spotkanie wigilijne które odbędzie się dnia 17 grudnia 2009 roku, o godz w Domu Lekarza Zgłoszenia przyjmuje p. Katarzyna Fulbiszewska, nr tel. (0 32) lub 48 wew. 308 Po spotkaniu o godz w sali audytoryjnej odbędzie się Koncert wigilijno-noworoczny na który serdecznie zapraszamy wszystkich lekarzy ŚIL GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 7

10 S P E C J A L I Z A C J E Przewodniczący Okręgowej Rady Lekarskiej w Katowicach oraz redakcja Pro Medico gratulują wszystkim lekarzom, którzy uzyskali tytuł specjalisty: Alergologia Zenon Brzoza Alicja Kasperska-Zając Jolanta Kierot Anestezjologia i intensywna terapia Ewa Garbaczewska Janina Kohut Ewa Liberska Małgorzata Marmaj Monika Słaboń-Willand Krystian Stachoń Katarzyna Zajączkowska-Drużba Roman Zimnol Chirurgia dziecięca Lucyna Wysocka Chirurgia naczyniowa Grzegorz Biolik Chirurgia ogólna Anna Głogowska Adam Góralczyk Wieńczysław Kuklewicz Tomasz Nitoń Tomasz Operchalski Tomasz Opiełka Chirurgia stomatologiczna Hubert Dziadek Agnieszka Gosek-Pietrzycka Chirurgia szczękowo-twarzowa Marek Adwent Arayik Bkhiyan Choroby płuc Wojciech Jarosz Marzena Trzaska-Sobczak Choroby wewnętrzne Magdalena Babińska Adam Błażelonis Łukasz Błoński Ilona Cebula-Byrska Alina Chwist Michał Czarnocki Michał Glacel Beata Głowacz Grzegorz Guc Katarzyna Jany Małgorzata Kapuśniak-Grabowska Marcin Kolny Iwona Kostka-Czarnecka Dorota Kozioł Ewa Koźlik Marek Kriegler Grzegorz Krzyżowski Ewa Kubacz-Ćwiek Magdalena Kwapińska Anna Kwiatkowska Łukasz Labus Grzegorz Leszczyński Katarzyna Łagodzińska-Kruk Arlena Magiera-Ziółkowska Anna Malinowska-Kijonka Seweryn Nowak Patrycja Nowak-Majda Radosław Olszewski Ewa Pasko Sławomir Pędras Sebastian Picheta Anna Piętka-Rzycka Małgorzata Pilzak-Fułek Marek Sawicki Aleksandra Semik Karolina Sieroń-Stołtny Marcin Siwy Anna Sudoł Rafał Sznajder Izabela Świtalska-Janiczek Maciej Turski Barbara Urbaniak-Lampart Danuta Wardęga-Warwas Tomasz Władyka Aleksander Włodarczyk Witold Włudarczyk Agnieszka Woźnica Krzysztof Woźniczka Grzegorz Wystrychowski Beata Zając Gabriela Żywicka Diabetologia Mariola Minkina-Pędras Aleksandra Mostowy Endokrynologia Violetta Rosiek Epidemiologia Alicja Książek Gastroenterologia Jarosław Kwiecień Iwona Sakowska-Maliszewska Sabina Więcek Alicja Żabka Geriatria Marcin Kempiński Ginekologia onkologiczna Małgorzata Cieślak-Steć Kardiologia Janusz Bieńkowski Marek Elżbieciak Katarzyna Grzanka Jerzy Jochem Monika Makowiec Beata Mrózek-Osinka Jadwiga Obrębska Beata Reszka Renata Rybczyk Przemysław Rybka Jacek Sowa Witold Streb Anna Śliwińska Piotr Wójcik Kardiologia dziecięca Piotr Łapa Medycyna paliatywna Maria Bryła Artur Pakosz Medycyna pracy Barbara Dobyasz-Czech Halina Frączek Ewa Liszka-Zub Medycyna ratunkowa Joanna Makarska Dariusz Myrcik Arkadiusz Niczyporuk Medycyna rodzinna Monika Biniek Tomasz Bury Beata Gregorek Dariusz Korus Jacek Majchrzak Katarzyna Micyk Hanna Psiuk Paweł Radłowski Adam Stankiewicz Anna Stokłosińska Ewa Strzała Honorata Zaporowska Nefrologia Joanna Siemiątkowska 8 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

11 S P E C J A L I Z A C J E Urszula Spiechowicz-Zatoń Barbara Walińska-Ślęzak Barbara Zwolińska-Karafioł Neurologia Jolanta Bakalarz-Rzepiak Magdalena Boczarska-Jedynak Bartosz Chłopicki Ilona Kozub-Doros Marta Raczyńska-Kwiatkowska Liliana Szulc-Sobiecka Okulistyka Katarzyna Kocot-Jałowiecka Katarzyna Lewicka Aleksandra Pierzchała Agnieszka Stanik-Walentek Katarzyna Strzelec Anna Wieczerska-Dec Onkologia i hematologia dziecięca Agnieszka Mizia-Malarz Onkologia kliniczna Agnieszka Boratyn-Nowicka Małgorzata Gola Paweł Mońka Ortodoncja Magdalena Mazur Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Tomasz Bielecki Krzysztof Kopiński Grzegorz Kwiatkowski Bartłomiej Osadnik Artur Szczerbak Krystian Werner Anna Wojakowska Otorynolaryngologia Bogusław Gac Agata Hajduk Tomasz Kostka Piotr Pawlas Patomorfologia Ewa Stobiecka Bogna Szcześniak-Kłusek Pediatria Ewa Barwinek Elżbieta Borawska-Dziadek Joanna Chrobok Ewa Grzywna-Rozenek Beata Kazek Ewa Łakus-Głosz Maria Maroszek Magdalena Wąsek-Buko Położnictwo i ginekologia Anna Belowska Zofia Cieśla-Szumniak Anna Dąbkowska-Huć Patrycja Fiegler-Rudol Adrian Łukasik Adam Tomanik Protetyka stomatologiczna Bożena Libor Psychiatria Marcin Bojarowski Edyta Fornal-Mazur Monika Hyper-Ochalik Dorota Jagosz Magdalena Jaszke Olga Jawor Dominik Maślanka Aleksandra Niesler Beata Wawrzak-Mucha Karina Wawrzyniak Monika Wolska Natalia Wójcik Radiologia i diagnostyka obrazowa Izabela Szczyrba Wiesław Bury Przemysław Sołtys Marzena Tomkiewicz-Porwoł Reumatologia Romana Złotoś-Adamczyk Aleksandra Zoń-Giebel Stomatologia ogólna Katarzyna Jernas Stomatologia zachowawcza z endodoncją Maria Pikuła-Walkiewicz Ksymena Staroń-Irla Marta Urbańczyk-Elżbieciak Transplantologia kliniczna Artur Caban Grzegorz Oczkowicz Jacek Ziaja Urologia Ewa Czapkowicz Ryszard Zbroński Marcin Życzkowski OGŁOSZENIE Zarząd Oddziału Katowickiego Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc zaprasza na posiedzenie naukowo-szkoleniowe w dniu 17 grudnia 2009 br. (czwartek) o godz w Domu Lekarza w Katowicach, ul. Grażyńskiego 49a Program: 1. Wybrane aspekty steroidoterapii wziewnej prof. dr hab. n. med. Dariusz Ziora z Kliniki Chorób Płuc i Gruźlicy ŚUM 2. Astma w ciąży ciąża w astmie dr hab. n.med. Andrzej Krzywiecki z Kliniki Chorób Płuc i Gruźlicy ŚUM 3. Ivesco dlaczego cyklezonid zapewnia skuteczną terapię astmy? lek. Adam Smoleń GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 9

12 L E K A R Z E I M E D I A PARLAMENT CHCE DZIENNIKARZY KARAĆ WIĘZIENIEM Czy naprawdę koniec ze zniesławieniem? Przyjęta właśnie (listopad 2009) przez parlament nowelizacja art. 212 Kodeksu karnego przewiduje wbrew rządowemu projektowi pozostawienie szczególnego przepisu przewidującego karę więzienia dla dziennikarzy (art. 212 par. 2). Projekt rządowy uchwalonej właśnie ustawy przewidywał całkowitą rezygnację z kary pozbawienia wolności w odniesieniu do zniesławienia w mediach. Walczyły o to środowiska dziennikarskie wskazując na zagrożenie wolności słowa. Przywrócenie przez Sejm i Senat tego rozwiązania spowodowało reakcję m.in. Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i Izby Wydawców Prasy. Jak czytamy na stronie internetowej SDP (www. sdp. pl): Jest to tym bardziej zaskakujące, że wcześniej czołowi politycy wielu partii (w tym dwu największych PO i PiS) deklarowali poparcie dla idei całkowitej depenalizacji zniesławienia, nie wspominając już o rezygnacji z karania za ten czyn więzieniem. Dziennikarze wskazują na nadmiar ingerencji państwa w swobodę wypowiedzi prasowej i niebezpieczeństwo sięgania po sankcje karne w przypadkach naruszania przez media dóbr osobistych. Z kolei środowisko lekarskie od lat walczyło z mediami nawołując do zmian takich, które uniemożliwiłyby dalsze bezkarne, zdaniem lekarzy, manipulacje dziennikarskie, ataki personalne, brak rzetelności i obiektywizmu w mediach, nie tylko na tabloidach. Czy będzie nadużyciem sugestia, że być może, lekarze zobaczą w tym rozwiązaniu szansę na koniec zniesławiania ich w mediach? Czy zobaczą te szanse słusznie? Jak dotąd, wzmożona penalizacja nie zlikwidowała żadnego z negatywnych zjawisk. Wsadzanie dziennikarzy do cel więziennych jako panaceum na poprawę sytuacji mediach? Na razie same pytania. Do tego tematu warto wrócić. Grażyna Ogrodowska KOMUNIKAT Uprzejmie informujemy, że 1 października br. rozpoczęła się rekrutacja na kursy specjalizacyjne Zdrowie Publiczne w ramach projektu Pro Doctore projekt wspierający rozwój kadr medycznych w województwie śląskim. Nr projektu WND-POKL /08 Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W kursach mogą uczestniczyć lekarze i lekarze dentyści zamieszkali, bądź zatrudnieni na terenie województwa śląskiego. Warunkiem zakwalifikowania na kurs jest zatrudnienie na zasadzie umowy o pracę lub umowy cywilno-prawnej. UWAGA: Warunkiem przystąpienia do projektu jest: przesłanie formularza zgłoszeniowego na wybrany termin kursu Zdrowie Publiczne, przesłanie formularza zgłoszeniowego do projektu, dostarczenie na pierwsze zajęcia zaświadczenia o zatrudnieniu. Wyżej wymienione formularze dostępne są na stronie: w zakładce formularze do pobrania. Formularze zgłoszeniowe należy przesłać na adres poczty elektronicznej: prodoctore@izba-lekarska.org.pl. Kwalifikacja na poszczególne terminy kursów odbywać się będzie według kolejności zgłoszeń. Na pierwszym spotkaniu zostaną przez Państwa podpisane umowy uczestnictwa w Projekcie wraz z niezbędnymi załącznikami. Kursy są bezpłatne. UWAGA: Osoby, które są wyłącznie samozatrudnione, nie będą mogły być zakwalifikowane. BIURO PROJEKTU: Śląska Izba Lekarska, Katowice, ul. Grażyńskiego 49a tel: (0 32) wew. 321, tel.kom , fax: prodoctore@izba-lekarska.org.pl; Prezydium ORL 10 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

13 zdjęcie. Anna Zadora-Świderek KONFERENCJA W DOMU LEKARZA O leczeniu niepłodności Niepłodność trudny problem zdrowia publicznego, pod takim hasłem 21 listopada br. odbyła się konferencja w trakcie której poruszano szereg zagadnień dotyczących współczesnej ginekologii i położnictwa, budzących bardzo silne emocje opinii publicznej. Głównym tematem obecnym w wystąpieniach prelegentów były możliwości i ograniczenia w stosowaniu naprotechnologii. Opiera się ona na dogłębnym wywiadzie i obserwacji cyklu miesięcznego kobiety i jest propagowana głównie przez środowiska katolickie. W naprotechnologii stosuje się wszystkie nowoczesne techniki diagnostyczne i lecznicze m.in. laparoskopię, mikrochirurgię, ultrasonografie itp. z wyjątkiem procedur zapłodnienia pozaustrojowego, które odrzucono ze względów etycznych. Od lewej: prof. B. Chazan, dr S. Wencelis, dr U. Urbanowicz, dr J. Kłopotowski K O N F E R E N C J E zdjęcie. Anna Zadora-Świderek Od lewej: dr M. Barczentewicz, prof. R. Poręba, dr E. Kortyczko Ta metoda uznawana przez swoich zwolenników za wysoce skuteczną, a przez oponentów ironicznie przyrównywana do kalendarzyka małżeńskiego, stała się przyczynkiem do dyskusji o macierzyństwie, antykoncepcji, aborcji i in vitro. W trakcie spotkania wiele uwagi poświęcono etycznym aspektom metod leczenia niepłodności i podejścia do kwestii podmiotowości ludzkich zarodków. Jednocześnie skupiono się na problemie poszanowania godności człowieka, zarówno pacjenta, jak i lekarza. Wśród zaproszonych wykładowców znaleźli się prof. Ryszard Poręba prezes Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, który jednocześnie objął honorowy patronat nad tą konferencją, dr Tadeusz Wasilewski (NaProMedica), dr Maciej Barczentewicz (Fundacja Instytut Leczenia Niepłodności Małżeńskiej im. Jana Pawła II), prof. Bogdan Chazan (członek Rządowej Rady Ludnościowej przy Radzie Ministrów) oraz z ramienia Komisji ds. Etyki dr Urszula Urbanowicz i w roli moderatora dr Jan Kłopotowski. Organizatorami spotkania byli: Śląska Izba Lekarska, Polskie Towarzysko Lekarskie i Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich. A. Z-Ś. S Z K O L E N I A PRAKTYCZNE KURSY Z RESUSCYTACJI W ŚLĄSKIEJ IZBIE LEKARSKIEJ Wreszcie są Uważni czytelnicy Pro Medico i Gazety Lekarskiej zapewne pamiętają cykl moich artykułów poświęconych gotowości do podjęcia resuscytacji krążeniowo-oddechowej przez lekarzy w różnych okolicznościach. Przy każdej okazji podkreślam, że brak doświadczeń praktycznych w tej dziedzinie u przeciętnego lekarza, który nie zajmuje się nagłymi stanami zagrożenia życia, jest zrozumiały. Każdy z nas jest przecież najlepszym praktykiem w tej dziedzinie medycyny, którą zajmuje się na codzień. Tymczasem konieczność podjęcia resuscytacji w poradni, prywatnym gabinecie, w miejscu publicznym czy na ulicy jest zawsze dla lekarza zaskoczeniem i dużym stresem. Trudno wówczas polegać na akademickiej wiedzy i działać intuicyjnie. Potrzebna jest dobra znajomość aktualnych schematów postępowania oraz umiejętności wyćwiczone wcześniej na fantomach przy użyciu podstawowego sprzętu ratunkowego. zdjęcie. Anna Zadora-Świderek Tylko praktyczne ćwiczenia powtarzane cyklicznie pozwalają na opanowanie emocji w realnej sytuacji zagrożenia życia. Szczególnie jeśli cały ciężar akcji musi udźwignąć lekarz bez doświadczenia w nagłych stanach zagrożenia życia. A często musi chociażby tylko przez kilka kilkanaście minut, ale decydujących minut. GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 11

14 Uprzejmie informuję Koleżanki i Kolegów Lekarzy, że: Z inicjatywy Komisji Kształcenia, dzięki determinacji jej Przewodniczącej prof. dr hab. n. med. Ewy Karpel, decyzją Okręgowej Rady Lekarskiej zakupiono fantomy, makiety i niezbędny sprzęt do nauki resuscytacji krążeniowo-oddechowej dla Śląskiej Izby Lekarskiej. Trzyosobowy zespół członków Komisji ds. Kształcenia, pod przewodnictwem prof. Ewy Karpel opracował plan i program kursu złożonego z części teoretycznej i praktycznej. W dniach od 6 października do 10 listopada 2009 r. odbyła się pierwsza edycja kursu dla lekarzy ŚIL, pod tytułem Resuscytacja krążeniowo-oddechowa wg aktualnych wytycznych. Chętnych było ok. dwa razy więcej niż miejsc, dlatego Podjęto już decyzję o rozpoczęciu drugiej edycji tego kursu, od 19 stycznia 2010 roku zapisy już trwają. Opłata za kurs jest cząstkowa i wynosi ok % realnego kosztu szkolenia, resztę pokrywają izby lekarskie. Szkolenie przeznaczone jest dla lekarzy, członków Śląskiej Izby Lekarskiej. Kurs nie obejmuje resuscytacji dzieci (odrębny kurs planowany jest w przyszłości). S Z K O L E N I A zdjęcie. Anna Zadora-Świderek Kurs nie jest przeznaczony dla lekarzy specjalizujących się w zakresie medycyny ratunkowej lub anestezjologii i intensywnej terapii. Drogie Koleżanki i Koledzy, Gorąco zachęcam, abyście indywidualnie lub zespołowo zgłaszali do biura ŚIL gotowość do udziału w naszym kursie, przygotowanym przez lekarzy dla lekarzy. Janusz Michalak, Komisja Kształcenia ORL WYNIKI ANKIETY PRZEPROWADZONEJ PO PIERWSZEJ EDYCJI KURSU Lekarze o resuscytacji W październiku br. rozpoczęła się pierwsza edycja kursu na temat Resuscytacja krążeniowo-oddechowa według aktualnych wytycznych, w którym wzięło udział 80 uczestników. Inicjatorem kursu byli członkowie Komisji Kształcenia a możliwość jego prowadzenia wiązała się z koniecznością zakupu sprzętu szkoleniowego między innymi nowoczesnych fantomów za kwotę prawie złotych. Zakup sfinansowano ze środków własnych Śląskiej Izby Lekarskiej. Pierwsza edycja spotkała się z niesłychanie dobrym przyjęciem ze strony Koleżanek i Kolegów a ich ocenę spróbowaliśmy zobiektywizować za pomocą okolicznościowej ankiety. Ze względu na swoją specyfikę kurs podzielony był na część teoretyczną wykładową i praktyczną, w ramach której uczestnicy doskonalili praktyczne umiejętności na sprzęcie treningowym. W ankiecie zadano uczestnikom kursu trzynaście pytań dotyczących ich satysfakcji ze szkolenia, jakości kursu, przygotowania wykładowców i instruktorów części praktycznej, warunków w jakich prowadzony był kurs oraz jego przydatności dla uczestników. Respondenci odpowiadali za pomocą oceny punktowej liczba 6 oznaczała ocenę skrajnie pozytywną, zaś 0 skrajnie negatywną. Niektóre pytania miały charakter otwarty, a ich celem było pozyskanie sugestii na temat możliwych modyfikacji kursu. Prawie 95% ocen w zakresie satysfakcji z kursu stanowiły szóstki i piątki, a atmosferę panującą w trakcie szkolenia kursanci ocenili na 6 (91,78% ocen) lub 5 (pozostałe 8,22% ocen). Dokładnie połowa badanych skrajnie pozytywnie oceniła przydatność zdobytej na kursie wiedzy do wykonywania codziennej pracy. Jeszcze wyżej oceniono organizację wykładów w trakcie kursu ponad 71% ocen 6 i ponad 20% ocen 5. Bardzo wysokie Legenda: 0 - niezadowolenie; 6 - pełna akceptacja noty uzyskali wykładowcy w zakresie stopnia przygotowania, sposobu prezentacji, stosowanych pomocy dydaktycznych, zaangażowania, wartości merytorycznej prezentacji oraz punktualności średnio szóstki stanowiły tu 78,8% a piątki kolejne 18,3%. W tych samych kategoriach respondenci ocenili instruktorów części praktycznej w tym wypadku oceny celujące ( 6 ) i bardzo dobre ( 5 ) stanowiły prawie 100%! Sugestie, które padły w pytaniach otwartych można pogrupować następująco: Wydłużenie części praktycznej kosztem wykładowej Wydłużenie kursu w ogóle Wcześniej rozpoczynać zajęcia/rozpoczynać od rana Więcej zajęć praktycznych Powtarzanie/obligatoryjne powtarzanie tego kursu Większa częstotliwość/cykliczność tego typu szkoleń Umożliwienie nauki wkłuć Z jednej strony uwagi osób, które wypełniły ankietę są na pewno ogromną satysfakcją dla prowadzących i organizatorów ( Pan dr prowadzący bardzo charyzmatyczny, pozytywne wrażenie pozostanie na długo, dziękuję, super, bardzo profesjonalne zajęcia ), z drugiej zaś strony niewątpliwie mobilizują do dalszej pracy i wysiłku ( kursy powtórkowe co najmniej 1 raz w roku, myślę, że był to dobry początek ). Pełne wyniki ankiety razem z diagramami prezentujemy na stronie internetowej naszej Izby Jacek Czapla, Sekretarz ORL 12 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

15 S Z K O L E N I A Ś I L Forma Konferencja Temat Termin Odpłatność Dodatkowe informacje Partnerzy 1. Kurs doskonalący Współczesne metody oceny radiologicznej podłoża kostnego przed leczeniem implantologicznym. Chirurgiczne możliwości poprawienia niekorzystnych warunków anatomicznych 3 grudnia 2009 godz Udział bezpłatny Wykłady poprowadzą: dr hab. n. med. Rafał Koszowski, lek. med. Tadeusz Telesz 2. Targi Stomatologiczne z Konferencją naukowo- -szkoleniową Stomatologia dziś i jutro 11 grudnia 2009 godz zł (konto: VW Bank ) Zgłoszenia przyjmuje również Dom Lekarza Sp. z o.o. (0 32) Wykłady poprowadzą: dr hab. n. med. Iwona Niedzielska Miejsce stomatologa w medycynie estetycznej, prof. dr hab. n. med. Andrzej Wójtowicz Białka morfogenetyczne, teoria a rzeczywistość kliniczna w regeneracji kości, dr n. med. Maria Iwanecka-Zduńczyk Współczesne metody postępowania ortodontycznego, prof. dr hab. n. med. Tomasz Konopka Nowości w niechirurgicznym leczeniu periodontologicznym, dr hab. n. med. Rafał Koszowski Wewnątrzustne autogenne przeszczepy kostne w rekonstrukcji, dr n. med. Halina Borgiel-Marek Nowoczesne techniki obrazowań w diagnostyce schorzeń części twarzowej czaszki, Maciej Andryszczak Halitoza fakty i mity Realizowany we współpracy z Domem Lekarza Sp. z o.o. 3. Wykłady Resuscytacja krążeniowooddechowa według aktualnych wytycznych 19 stycznia oraz 25 stycznia godz (wykłady) Uczestników obowiązuje udział w obydwu dniach wykładów. 50 zł (konto: z dopiskiem: resuscytacja) Po zakończeniu wykładów uczestnicy podzieleni zostaną na grupy warsztatowe do nauki resuscytacji z zastosowaniem manekinów ćwiczeniowych. Warsztaty odbywać się będą we wtorki. Każdy z uczestników weźmie udział w jednym spotkaniu warsztatowym. Powyższe zdarzenia szkoleniowe odbędą się w salach wykładowych Śląskiej Izby Lekarskiej w Katowicach przy ul. Grażyńskiego 49a. Uczestnik otrzymuje punkty edukacyjne zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz.U. Nr 231 poz. 2326). Zgłoszenia można przesyłać elektronicznie na formularzu zgłoszeniowym umieszczonym na stronie w zakładce Kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów lub telefonicznie pod numerem telefonu (0 32) /8 wew GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 13

16 S P O Ł E C Z E Ń S T W O I N F O R M A C Y J N E PRZEDSTAWICIEL ŚIL W ZESPOLE DS. WDRAŻANIA I MONITORINGU STRATEGII SPOŁECZEŃSTWA INFORMACYJNEGO WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO 28 października 2009 roku, w ramach konferencji pt. Śląska Regionalna Sieć Szerokopasmowa, odbyło się spotkanie inauguracyjne Zespołu ds. Wdrażania i Monitoringu Strategii Społeczeństwa Informacyjnego Województwa Śląskiego. Zarząd Województwa Śląskiego powołał Jacka Czaplę sekretarza ORL w skład tego zespołu. Powołanie zespołu wiąże się z faktem, że uchwałą z dnia 29 kwietnia 2009r. Sejmik Województwa Śląskiego przyjął Strategię Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego Województwa Śląskiego do roku Celem tej strategii jest jeszcze silniejsze wpisanie regionu w światowe trendy związane z rozwojem komunikacji elektronicznej. Celami zespołu są: podniesienie poziomu świadomości i kompetencji w zakresie możliwości wykorzystania potencjału technologii informacyjnych i komunikacyjnych, poprawa technicznej i ekonomicznej dostępności infrastruktury informacyjnej i komunikacyjnej, zwiększenie ilości i użyteczności usług i treści cyfrowych, wzrost udziału technologii informacyjnych i komunikacyjnych w procesie rozwoju gospodarczego, poprawa koordynacji i zarządzania e-rozwojem. Warto przypomnieć o istniejącym dokumencie Ministerstwa Zdrowia Strategia e-zdrowie , w którym określono główne kierunki rozwoju informatyzacji w ochronie zdrowia. Mówi się w nim m.in. o ułatwieniu dostępu obywateli do informacji z zakresu ochrony zdrowia, poprawie efektywności systemu ochrony zdrowia w zakresie elektronicznego obiegu dokumentacji, unowocześnieniu systemu informacji medycznej w celu analizy zapotrzebowania na realizowane świadczenia zdrowotne, rozwoju telemedycyny. Powołany zespół w zależności od potrzeb może tworzyć stałe lub doraźne grupy robocze. Każda grupa posiada swojego lidera, który organizuje jej prace, a w spotkaniach mogą brać udział nie tylko członkowie zespołu, ale także inne osoby, które specjalizują się w danej kwestii. Stałe grupy zostały określone w następujących dziedzinach: Otwarty Regionalny System Informacji Przestrzennej (Beata Wanic), sieci szerokopasmowe (Jarosław Krzemiński), e-zdrowie (Jacek Czapla), e-edukacja (Eugeniusz Romański), e-usługi (Michał Laskowski). Więcej informacji na ten temat znajdą Państwo na stronie Śląskiego Centrum Społeczeństwa Informacyjnego a uwagi i komentarze dotyczące obszaru e-zdrowia proszę kierować na adres j.czapla@izba-lekarska.org.pl oprac. J. C. Na podstawie i z wykorzystaniem: dokument_p.html W styczniu 2009 roku ukończono remont obiektu przeznaczonego na Dom Lekarza Seniora. Obecnie trwa przyjmowanie osób chętnych do zamieszkania. Dom Lekarza Seniora będzie funkcjonował w formie pensjonatu. Pensjonariuszowi zapewni się: zamieszkanie w apartamencie jedno lub dwuosobowym całodzienne wyżywienie (z uwzględnieniem diety) pomoc opiekuna organizowanie zajęć kulturalno-rekreacyjnych badanie i porady lekarskie w zakresie umowy z POZ Pensjonariuszami mogą być lekarze emeryci i renciści sprawni fizycznie, bez zaburzeń psychicznych. W miarę wolnych miejsc, przyjmowani będą również członkowie rodzin lekarskich spełniających w/w kryteria. Dom Lekarza Seniora dysponuje 30 miejscami w 14 pokojach jednoosobowych, 6 dwuosobowych oraz 2 mieszkaniach (2 pokoje z kuchnią i węzłami sanitarnymi). Orientacyjny koszt pobytu jednej osoby wyliczony w oparciu o dane szacunkowe wynosi: w pokoju jednoosobowym ok PLN w pokoju dwuosobowym ok PLN Na opłaty składają się faktycznie poniesione koszty bez zysku dla izby. W miarę posiadanych wolnych miejsc będą przyjmowani pensjonariusze na pobyt czasowy. 14 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

17

18 F E L I E T O N PATRZĄC Z UKOSA Smutek jesieni W przyrodzie jesień znikają jaśniejsze barwy babiego lata, lecą liście z drzewa nadchodzi czas smutku i pożegnania z tymi, którzy odeszli. Nastrój melancholii i smutku pogłębiają niektóre wieści z prasy. Bogdan Wróblewski i Anna Kołakowska relacjonują w Gazecie Wyborczej z 28 października b.r. zakończenie procesu tzw. Łowców skór z łódzkiego pogotowia ratunkowego. Ostateczny i nieodwołalny werdykt Sądu Najwyższego to dożywocie i 25 lat więzienia dla dwóch sanitariuszy pogotowia i niestety dla lekarza, za udowodniony zarzut nie ratowania chorych kara 6 lat więzienia i 10-letnia utrata prawa wykonywania zawodu. Łowcy skór sanitariusze handlujący zwłokami i uśmiercający chorych pavulonem, otrzymali najcięższe kary przewidziane kodeksem karnym. Udowodniony fakt uśmiercania chorych w warunkach pogotowia ratunkowego to dla całej służby zdrowia ponura i straszna wiadomość. A dla nauczycieli etyki lekarskiej wręcz druzgocąca. Porównywalna jedynie do działań hitlerowskich lekarzy SS dokonujących w czasie okupacji selekcji więźniów przed komorami gazowymi i dopuszczających się mordowania psychicznie chorych (w Polsce wg. pracy dr Zdzisława Jaroszewskiego, PWN, 1993 zamordowano w szpitalach psychiatrycznych ponad 10 tysięcy chorych- w tej liczbie 1/3 stanowiły dzieci). Czy więc nie wraca czas pogardy dla człowieka i dla jego życia? W czasach hitlerowskich podbudowany był fanatyzmem rasistowskim i filozofią Nietzschego pogardy dla słabszego, a w Łodzi upadkiem moralnym i żądzą pieniądza. Spełniły się zatem słowa św. Pawła, iż korzeniem wszelkiego zła jest chciwość. Wielokrotnie i bez końca należałoby zatem powtarzać, iż jedynym godziwym źródłem ludzkiej aktywności, może i powinno być jedynie pragnienie nigdy chciwość. Trzeba także powtarzać, iż zatrutym źródłem budzącym zło tkwiące w człowieku, może stać się także każdy fanatyzm, zwłaszcza zorganizowany przez państwo. Te smutne rozważania skłaniają nie tylko do głębokiej refleksji, ale wymagają wyciągnięcia wniosków i rozeznania, gdzie rodzi się zło. Nie tylko w służbie zdrowia. W patologicznej rodzinie? W nieprawidłowym wychowaniu? W szkole? A może na zasadzie, iż zły przykład idzie z góry? Skąd obojętność, a nawet wrogość w stosunku do słabszego i często chorego człowieka? Wiele, wiele pytań i trudne odpowiedzi Przeglądając prasę na szczęście natrafiamy również na mniej smutne, a nawet jaśniejsze wiadomości. Należy do niej artykuł Martyny Bundy w nr 44 Polityki (31 października b.r.) omawiający proces sądowy znanego kardiochirurga M. G. ze szpitala MSW w Warszawie. Zarzuty spowodowania w sposób świadomy śmierci pacjenta zupełnie upadły (były zresztą absurdalne). Upadła także cała lista innych zarzutów m.in. korupcji, mobbingu, itd. A więc czy nie nazbyt pochopnie rozpoczęto nagonkę na tego wysokiej klasy specjalistę kardiochirurga? W ostatecznym rachunku stracili przede wszystkim chorzy, oczekujący na zabiegi kardiochirurgiczne, a zwłaszcza przeszczepy ratujące życie. Jest to zatem signum przypominające o konieczności zachowania ostrożności i nie podejmowania pochopnej krytyki, skierowane przede wszystkim do mediów i prasy. Może przykład dr M. G. zapowiada nieco lepszą pogodę dla służby zdrowia? Adalbertus UWAGA KOLEŻANKI I KOLEDZY! LEKARZE EMERYCI I RENCIŚCI! Uzyskujący przychody z zatrudnienia, którzy do dnia 1 października 2008 roku: zgłosili w Śląskiej Izbie Lekarskiej fakt uzyskania świadczeń ZUS opłacali składkę w wysokości 10 zł po dniu 1 października 2008 roku: nie mają obowiązku występowania do Śląskiej Izby Lekarskiej z wnioskiem o utrzymanie składki w dotychczasowej wysokości nadal wpłacają składkę w wysokości 10 zł Lekarzom i lekarzom dentystom emerytom, którzy od dnia 1 października 2008 roku wpłacali składkę w wysokości 40 zł, zamiast 10 zł KWOTA NADPŁACONA ZOSTANIE ZALICZONA JAKO SKŁADKA W NASTĘPNYCH MIESIĄCACH Prezydium ORL 16 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009

19 U R O D Z I N Y 80-TE URODZINY PROFESORA FRANCISZKA JÓZEFA KOKOTA Urodził się w 1929 roku w Oleśnie Śląskim, studia medyczne ukończył w 1953 roku w ŚAM, a dziewięć lat później bronił pracy habilitacyjnej. Jest wybitnym nefrologiem i endokrynologiem, patofizjologiem, klinicystą chorób wewnętrznych. Był pionierem w poznawaniu funkcji przytarczyc. Stworzył wyjątkowe w skali światowej laboratorium, które za pomocą opracowanych przez niego metod zajmowało się oznaczaniem hormonów. Jest Mistrzem dla wielu pokoleń lekarzy. Im człowiek jest starszy, tym więcej nabiera pokory i szacunku dla innych powiedział w wywiadzie Krystynie Bochenek i Dariuszowi Kortko (Dobry zawód, Znak, Kraków 2006). I dalej: Ten zawód ma jedną rzecz, której nie daje żaden inny. Wiążemy się z chorymi. Czasem spełniamy rolę spowiednika. I jesteśmy wtedy ważniejsi, niż ksiądz w konfesjonale. Panu Profesorowi z okazji 80 tych urodzin składamy serdeczne życzenia. Hej, lekarki i lekarze! W dniach października 2009 r., odbył się w Ustroniu już po raz czwarty Zjazd Absolwentów rocznika 1974 ŚAM. Ponad sto osób bawiło się i wspominało stare dzieje i czasy, a opowieści było co niemiara. A B S O L W E N C I Redakcja zdjęcie. Archiwum Pro Medico Przesympatycznym przerywnikiem był występ artystów z Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Ewa Chołuj, Janusz Fraczek, Marcin Lamch wykonywali utwory do słów naszego kolegi, absolwenta Ryszarda Żaby m.in. Poplamieni, Stare Buty. Braw nie brakowało, a bisowanie było długie. Spotkaliśmy się też na uroczystym bankiecie, w obecności pana profesora Eugeniusza Samochowca, opiekuna naszego roku. Profesor otrzymał od nas piękny dyplom uczestnictwa. Wspominaliśmy naszych zmarłych kolegów, a Epitafium wykonał Marek Sieklucki. Będziemy pamiętać długo świetną pieśń na melodię Hej, sokoły, do słów Tomka Drażkiewicza. Hej, lekarki i lekarze Lat trzydzieści pięć zleciało Dzisiaj znowu się okaże Czy to dużo, czy to mało ref. Hej, Hej, Absolwenci Znowu nam się łezka w oku kręci Uczestnicy zjazdu ŚAM rocznik 1974 Chociaż tyle lat za nami, Wciąż jesteśmy tacy sami Hej, Hej, Absolwenci Znowu nam się łezka w oku kręci Chociaż tyle lat za nami Młodość w naszych sercach jest. Zwrotek było czternaście i trwały długo, oj długo Odjeżdżaliśmy z pytaniami: kiedy następne spotkanie? Spotkamy się już za dwa i pół roku, w maju Obyśmy w spokoju z NFZ doczekali i dożyli. Zjazd zorganizowali niżej podpisani. Wiesław Maroń i Andrzej Pióro Od lewej: dr R. Badowski, prof. E. Karpel, dr W. Maroń Od lewej: dr A. Pióro, prof. E. Samochowiec GRUDZIEŃ 2009 PRO MEDICO 17

20 K O M I S J E P R O B L E M O W E OSTATNIE SPOTKANIE KOMISJI DS. MŁODYCH LEKARZY W MINIONEJ KADENCJI Spotkanie integracyjne młodych Spotkanie oko w oko pod szczytem Czantorii W piękny, słoneczny weekend 3-4 października 2009, w Ustroniu Jaszowcu już po raz czwarty spotkali się młodzi lekarze naszej Izby na imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez Komisję ds. Młodych Lekarzy. Na miejsce spotkania wybraliśmy tym razem ośrodek wypoczynkowy Gwarek. Jak zwykle już od godzin dopołudniowych przyjeżdżali ci, kórzy chcieli oderwać się od trudów codzienej pracy i spędzić kilka godzin na beskidzkich szlakach choćby na pobliskiej Czantorii czy na Równicy. A pogoda rzeczywiście sprzyjała górskim wędrówkom. Pod szczytem Czantorii można było stanąć oko w oko z ptakami drapieżnymi, a pokonawszy jeszcze niewielki dystans i różnicę wzniesień zobaczyć rozległą panoramę Beskidów zarówno po polskiej, jak i po czeskiej stronie. Po trudach górskich spacerów był czas na odpoczynek i na ostatnie w tej kadencji spotkanie Komisji ds. Młodych Lekarzy. W nieco uszczuplonym przez różne okoliczności składzie, podsumowaliśmy naszą działalność w ciągu ostatnich czterech lat. Szkoda, że tak mało delegatów zaliczyć można do grona młodych lekarzy. Być może moglibyśmy więcej zdziałać, gdyby było nas więcej na zjazdach. Wieczorem zebraliśmy się przy wspólnym stole. Ku naszej radości i poniekąd zdziwieniu, było nas w tym roku jeszcze więcej, niż w ostatnich latach, bo około 80 osób. Co jeszcze bardziej podniosło nas na duchu, to to, że sporą grupę stanowili ci najmłodsi adepci sztuki lekarskiej: stażyści i nawet studenci. Mimo panującego już wieczorem chłodu atmosfera była gorąca, a zabawa trwała niemal do rana. W niedzielę rozjechaliśmy się do domów, lub jeszcze na beskidzkie szlaki... Byłoby rzeczą cenną, gdyby tradycja tych spotkań była kontynuowana w kolejnych latach. Urszula Zimoń zdjęcie. Aleksandra Sommerlik-Biernat Z DZIAŁAŃ KOMISJI STOMATOLOGICZNEJ Czarny scenariusz W dniu 18 listopada 2009 odbyło się wspólne posiedzenie komisji stomatologicznych izb: Śląskiej, Bielskiej, Częstochowskiej, z przedstawicielami ŚOW NFZ. Tematem wiodącym miały być przyszłoroczne kontrakty. Na dzień 18 listopada 2009 oddziały wojewódzkie nie miały jeszcze podpisanych planów finansowych, stąd przedstawiciele NFZ nie mogli przestawić propozycji finansowych na przyszły rok. Poinformowali, że należy oczekiwać zmniejszenia wartości kontraktów, zapewnili jednocześnie, że postarają się zachować wartość finansową punktu na niezmienionym poziomie kosztem zmniejszenia ilości punktów. Zaproszeni goście Po szybkim wyczerpaniu tematu wiodącego, omówiono kilka innych spraw nurtujących środowisko stomatologów. Oto kilka z nich: Po podpisaniu planów finansowych będzie można wystąpić o zmianę harmonogramu pracy proporcjonalną do zmienionych warunków finansowych. W najbliższych dniach podpisane zostanie rozporządzenie Ministra Zdrowia zmieniające rozporządzenie z dnia 30 sierpnia 2009 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych, przesuwające obowiązek posiadania rtg i endometru na 1 stycznia Na pytanie o gwarancje na usługi stomatologiczne otrzymaliśmy odpowiedź, że obowiązuje przez rok i tym samym nie można rozliczać w tym okresie powtórnie tego samego świadczenia. Kierując osobę niepełnosprawną ruchowo na leczenie specjalistyczne musimy liczyć się z pokryciem kosztów transportu tej osoby z własnych środków. Problem dopłat pozostaje otwarty- musimy uzyskać wiążącą interpretację. Przedstawiciele NFZ zwrócili także uwagę na wymóg dokształcania się naszego personelu pomocniczego. Czytając ten tekst prawdopodobnie znacie już propozycje finansowe na rok 2010, mam nadzieję, że choć w części nie sprawdził się ten czarny scenariusz. Rafał Kiełkowski 18 PRO MEDICO GRUDZIEŃ 2009