Przyjmuje się Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata stanowiący załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały.

Transkrypt

1 UCHWAŁA Nr LIII/378/10 Rady Miasta Rabka-Zdrój z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie: przyjęcia Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata Data utworzenia Numer aktu 378 Kadencja Kadencja Na podstawie art.18 ust.2 pkt.15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym /j.t. Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz z póż. zm./ oraz art. 6 ust.2 pkt. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie Dz. U. z 2005 r. Nr 180 poz Rada Miasta Rabka-Zdrój u c h w a l a, co następuje: 1 Przyjmuje się Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata stanowiący załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały. 2 Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Rabka-Zdrój i Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej. 3 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr LIII/378/10 Rady Miasta Rabka-Zdrój z dnia 29 marca 2010 r. Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata r. Spis treści: I. Podstawa prawna. II. Podstawowe terminy związane z problematyką zapobiegania i zwalczania przemocy. III. Zadania gminy w zakresie realizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie IV. Zadania gminy w zakresie realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. V. Definicja, elementy i cele budowy lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

2 VI. Diagnoza skali problemu przemocy w rodzinie na terenie Gminy Rabka-Zdrój. I. Podstawa prawna. 1. Ustawa z dnia r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz z późn. zm./. 2. Ustawa z dnia r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie /Dz. U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1493/. 3. Ustawa z dnia r. o pomocy społecznej /t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175 poz z późn. zm. 4. Uchwała Nr XIII/71/07 Rady Miasta Rabka-Zdrój z dnia r. w sprawie przyjęcia Gminnej Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Rabka-Zdrój na lata II. Podstawowe terminy związane z problematyką zapobiegania i zwalczania przemocy. Rodzina jest podstawową komórką społeczną, od której jakości zależy wartość społeczeństwa, jak również los jednostki. Człowiek przeżywa w niej najważniejszy okres kształtujący między innymi jego styl życia, osobowość, poglądy na świat. Zatem dom rodzinny powinien być postrzegany jako środowisko miłości i opieki, bezpieczne i ciepłe miejsce domowego ogniska, schronienie przed całym złem zewnętrznego świata. Jednak dla wielu ludzi dom rodzinny jest miejscem terroru i cierpienia. Przemoc w rodzinie przez wiele lat była marginalizowana, a podejmowane działania miały jedynie na celu odizolowanie ofiary od sprawcy. Od kilkunastu lat istnieje w świadomości społecznej w naszym kraju i jest przedmiotem świadomych, skoordynowanych działań zaradczych skierowanych do ofiar przemocy w rodzinie jak również do osób stosujących przemoc. Celem podejmowanych działań jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać a także zapobieganie takim sytuacjom. Przemoc w rodzinie zwana także potocznie przemocą domową, to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie działań koniecznych do ochrony zdrowia i życia, naruszające prawa lub dobra osobiste osób najbliższych (małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu), a także innych osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, narażające te osoby w szczególności na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 ustawy o z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2005r. Nr 180, poz. 1493)). Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem wynikającym z działania człowieka działanie lub zaniechanie działań jest dokonywane przez jednego członka rodziny przeciwko pozostałym, jest intencjonalna zmierza do osiągnięcia jakiegoś celu, wykorzystuje przewagę sił, uniemożliwiając samoobronę i opiera się na władzy i kontroli, narusza prawa i dobra osobiste krzywdzonego członka rodziny, powoduje szkody i cierpienie u osób, których dotyka. Ofiara przemocy osoba doznająca przemocy w rodzinie. Sprawca przemocy osoba stosująca przemoc. Świadek przemocy osoba, która w sposób bezpośredni lub pośredni uczestniczy w sytuacji występowania przemocy widzi, słyszy lub wie czy podejrzewa, że w rodzinie dochodzi do przemocy; świadek przemocy pełni bardzo ważną rolę, ponieważ jest osobą, która może ujawnić przemoc i przyczynić się do jej przerwania; osoba, która dowiedziała się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję (art Kodeksu Postępowania Karnego); również każda osoba, która dowie się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego ma społeczny obowiązek zawiadomić Sąd Rodzinny lub Policję (art. 4 2 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich). Interwencja kryzysowa zespół interdyscyplinarnych działań podejmowanych na rzecz osób rodzin będących w stanie kryzysu, których celem jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejęciu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej. W ramach interwencji kryzysowej udziela się natychmiastowej specjalistycznej pomocy psychologicznej, a w zależności od potrzeb - poradnictwa socjalnego lub prawnego, w sytuacjach uzasadnionych schronienia do 3 miesięcy. Interwencją kryzysową obejmuje się osoby i rodziny bez względu na posiadany dochód (art. 47 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2 lipca 2008 r. Nr 115 poz tekst jednolity)). Interwencja kryzysowa wyraźnie różni się od terapii długoterminowej. W interwencji kryzysowej nacisk położony jest na szybkie i skuteczne przywrócenie, klientowi będącemu w kryzysie, zdolności funkcjonowania.

3 Podstawowe znaczenie ma bezpieczeństwo klienta, natychmiastowa ocena kryzysu i stanu klienta, szybkość interwencji, w razie potrzeby skierowanie do dalszego leczenia, po powrocie klienta do stanu równowagi. Interwencja kryzysowa może być prowadzona w oparciu o sześcioetapowy model interwencji kryzysowej. Jego podstawą jest wysłuchanie klienta i podjęcie odpowiednich działań: 1) rozpoznanie i zdefiniowanie problemu z punktu widzenia klienta, 2) zapewnienie klientowi fizycznego i psychicznego bezpieczeństwa, 3) dostarczenie wsparcia w kryzysie, 4) rozpoznanie dostępnych dla klienta możliwości przezwyciężenia kryzysu, 5) opracowanie planu działania wspólnie z klientem, 6) ustalenie z klientem formy zobowiązania do wprowadzenia w życie planu działań i sposobu monitorowania podejmowanych kroków. Interwencja wobec osoby stosującej przemoc to podjęcie bezpośrednich działań wobec osoby stosującej przemoc, których nadrzędnym celem jest obrona praw i bezpieczeństwa osób doznających przemocy, w oparciu o uprawnienia i cele instytucji, która przeprowadza interwencję; osoby stosujące interwencje w swoich działaniach wykorzystują kompetencje, zadania i procedury obowiązujące w danej instytucji. Interwencja wobec osoby stosującej przemoc jest działaniem zmierzającym do ochrony osoby doznającej przemocy! Istotą interwencji wobec osób stosujących przemoc jest nie tylko przerwanie gorącej przemocy, ale przede wszystkim stworzenie warunków, w których zmiana sposobów zachowania, rezygnacja ze stosowania przemocy stanie się, dla osoby stosującej przemoc, rozsądnym i korzystnym rozwiązaniem. Osoba stosująca przemoc winna dostać możliwość wyboru pomiędzy ponoszeniem nieuchronnych, szeroko pojętych konsekwencji prawno instytucjonalnych, a skorzystaniem z pomocy w dokonywaniu zmian we własnych schematach zachowań. Skuteczna interwencja wobec osoby stosującej przemoc nie jest działaniem jednorazowym, zazwyczaj jest interdyscyplinarnym oddziaływaniem wieloetapowym. Tak prowadzona interwencja na kolejnych poziomach jej stosowania pozwala interwentom odwoływać się do decyzji podjętej przez osobę stosującą przemoc wynikających z tej decyzji konsekwencji. To podejście zmniejsza szanse na wzmacnianie przekonań osoby stosującej przemoc o zemście i wrogości interwentów, a otwiera perspektywę odpowiedzialności i wpływu osoby stosującej przemoc na rodzaj ponoszonych przez nią konsekwencji. Możliwość wyboru pomiędzy: zmianą zachowania na drodze uczestnictwa w szeroko pojętych programach korekcyjnych, a ponoszeniem instytucjonalnych konsekwencji, jest pierwszym, podstawowym elementem modelowania zachowań wolnych od przemocy. Cele interwencji koncentrują się wokół:??zapewnienia bezpieczeństwa członkom rodziny (procedury prawne, izolacja),??uruchomienia szczególnej troski na rzecz dobra dzieci w tej rodzinie,??zdiagnozowania sytuacji rodzinnej pod kątem bezpieczeństwa i potrzeb rodziny,??dostarczenia rzetelnej informacji o zjawisku przemocy (nazwania, które zachowania w tej sytuacji są przemocą),??dostarczenia rzetelnej informacji o konsekwencjach prawnych, jakim podlega osoba stosująca przemoc,??poinformowania o planowanych przez interwentów działaniach wobec zjawiska przemocy i osoby stosującej przemoc,??poinformowania zarówno osoby doznającej przemocy, jak i osoby stosującej przemoc o możliwościach szukania pomocy (wskazania konkretnych miejsc). Poradnictwo jest form pomocy oferowaną osobom zdrowym będącym w kryzysie, przy czym mogą to być kryzysy rozwojowe lub związane z trudnościami i niespodziewanymi sytuacjami, które wywołują reakcje utrudniające korzystanie z dotychczasowych sposobów radzenia sobie lub wręcz wymuszają nauczenia się nowych strategii działania, potrzebnych do poradzenia sobie z trudnościami. Poradnictwo daje również możliwość dyskusji ze specjalistą o własnych problemach i sposobach ich rozwiązywania i może pełnić rolę profilaktyczną, kiedy problemy te są jeszcze w obszarze przypuszczeń i przewidywań. Istotą poradnictwa jest zrozumienie problemów klienta, wspólne z nim określenie zakresu trudności i przekazanie w przystępny sposób informacji pomocnych w ich rozwiązywaniu. Celem poradnictwa jest pomoc klientowi w poradzeniu sobie przez niego z konkretną sprawą. Warunkiem koniecznym jest współdziałanie klienta. W zakresie kompetencji osoby udzielającej poradnictwa nie leży wyręczanie klienta w rozwiązywaniu problemu, ani podsuwanie gotowych rozwiązań. Specjalista udzielający porady przekazuje niezbędne informacje, nadzoruje proces przetwarzanie tych informacji przez klienta, prowadzący do określenia możliwych do zastosowania rozwiązań, wskazuje korzyści i zagrożenia proponowanych przez klienta rozwiązań. W ten sposób umożliwia klientowi podjęcie świadomej decyzji dotyczącej jego postępowania. Przyjmując przyjęte przez klienta rozwiązanie, specjalista udzielający poradnictwa może przygotować klientowi narzędzia umożliwiające wdrożenie wybranego rozwiązania, np. pismo procesowe, opinii itp. W ten sposób specjalista przyczynia się do wzrostu u klienta przekonania o możliwości kontrolowania biegu spraw przeciwdziałając bierności i apatii.

4 Poradnictwo specjalistyczne obejmujące w szczególności poradnictwo prawne, psychologiczne i rodzinne, jest świadczone osobom i rodzinom, które mają trudności lub wykazują potrzebę wsparcia w rozwiązywaniu swych problemów życiowych, bez względu na posiadany dochód (art. 46 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362). Poradnictwo prawne obejmuje informowanie o obowiązujących przepisach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego, ochrony praw lokatorów. Zgodnie ze standardami poradnictwa opracowanymi przez Komisję Dialogu Społecznego ds. Poradnictwa Specjalistycznego, poradnictwo prawne winno polegać na udzielaniu konkretnych informacji stosownie do konkretnego przypadku, w oparciu o dane otrzymane od klienta. Poradnictwo prawne może obejmować pomoc w pisaniu pism czy wspieranie w występowaniu przed sądem. Poradnictwo prawne świadczyć może prawnik lub student prawa pod nadzorem prawnika. Poradnictwo psychologiczne forma poradnictwa realizowana przez procesy diagnozowania, profilaktyki i terapii; to działania dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta, zmierzające do:??zdiagnozowania potrzeb klienta, zrozumienia problemu przez klienta oraz rozpoznania czynników potrzebnych do dokonania zmiany;??zaplanowania konkretnych kroków (np. poprzez udział w warsztatach, grupach terapeutycznych, rozpoczęcie indywidualnej terapii), które służy poradzeniu sobie z problemem, z którym przychodzi klient;??wsparcia klienta, wzmocnienia w nim cech sprzyjających radzeniu sobie w aktualnej sytuacji kryzysowej. Poradnictwo psychologiczne nie jest tożsame z psychoterapią. Poradnictwo psychologiczne jest świadczone przez psychologa w zgodzie z Kodeksem Etycznym zawodu (Standardy prowadzenia poradnictwa opracowane przez Komisję Dialogu Społecznego ds. Poradnictwa Specjalistycznego) Poradnictwo rodzinne forma poradnictwa ukierunkowana na kryzysy i problemy związane z funkcjonowaniem rodziny, w tym problemy wychowawcze w rodzinach naturalnych i zastępczych, a także terapii rodzin. Informacja prawna to podstawowe dane na temat powszechnie obowiązującego prawa, praktyki jego stosowania przekazywane klientowi poprzez wskazanie i omówienie stosownych przepisów, udostępnienie wzorów pism procesowych, przekazanie ulotek lub poradników. Poradnictwo pedagogiczne konkretne informacje udzielane dziecku lub osobie dorosłej przez pedagoga lub odpowiednio przygotowanego psychologa, w celu podjęcia działań służących poprawie trudnej sytuacji, z uwzględnieniem kontekstu rozwojowego dziecka. Poradnictwo socjalne konkretna informacja udzielana przez pracownika socjalnego, w nawiązaniu do konkretnego problemu klienta, mieszczącego się w sferze socjalnej, polegająca na wskazaniu możliwości rozwiązania, dostarczeniu informacji o przysługujących prawach i uprawnieniach, przedstawieniu konsekwencji potencjalnych działań, wsparciu w redagowaniu pism urzędowych. Psychoterapia specjalistyczna metoda leczenia polegająca na intencjonalnym zastosowaniu zaprogramowanych oddziaływań psychologicznych, wykorzystująca wiedzę teoretyczną i umiejętności psychoterapeuty w procesie niesienia pomocy. Psychoterapia może być prowadzona w formie indywidualnych bądź grupowych spotkań. Psychoedukacja jest to metoda pomocy psychologicznej, która uczy rozwiązywania życiowych problemów poprzez dostarczanie informacji. Najczęściej w psychoedukacji występują tzw. kluby psychoedukacyjne dla rodzin osób z danym problemem. Podstawową, ważną informacją jest przekazywanie członkom rodzin wiedzy na temat danego problemu. Rodzina musi znać, tzw. objawy np. zachowania osoby doznającej przemocy. Psychoedukacja najczęściej odbywa się w grupie poprzez poruszanie emocji, dostarczamy wiedzę poruszającą emocje np. jeżeli mówimy o grupach psychoedukacyjnych dla członków rodzin osób uwikłanych w przemoc, to wówczas nie policjant czy psycholog jest tym, który przekazuje wyłącznie wiedzę lecz członkowie rodzin lub osoby bezpośrednio doznające przemocy. Opowiadają oni o tym, co przeżyli, jakie mają doświadczenia, spostrzeżenia i robią to w sposób silnie emocjonalny. Mówiąc o tym, w jaki sposób poradzili sobie z problemem takim a takim, podnoszą resztę grupy na duchu i jest to bardzo przekonywujące, gdy mówi o tym ludzie, którzy tego problemu doświadczyli. Psycholog lub inna osoba prowadząca tak grupę, powinna dbać o klimat emocjonalny w grupie, o to aby poziom emocjonalny utrzymywał się, gdyż jest to narzędzie do przyjmowania wiedzy przez członków grupy psychoedukacyjnej. Ponadto, prowadzona jest też psychoedukacja indywidualna, czyli dostarczanie wiedzy na temat przemocy, jej mechanizmów i np. cykli, osobie podczas indywidualnych spotkań z terapeutą,

5 psychologiem czy pracownikiem socjalnym. Terapia to metodyczne działania ukierunkowane na rozwiązanie problemu klienta w drodze dokonywania pełnej oceny diagnostycznej, leczenia przyczyn leżących u podłoża zaburzeń i zaspokajania długoterminowych potrzeb klienta, których rezultaty sprawdzane są w kontakcie bezpośrednim terapeuty z klientem. Terapia długoterminowa ma na celu zapobieganie problemom, uzyskanie przez klienta wglądu w przyczyny i dynamikę jego zachowań, korygowanie czynników psychologicznych i środowiskowych, dostarczanie systematycznego wsparcia, kształtowanie akceptowanych społecznie sposobów wyrażania emocji, zmian starych i wyuczenie nowych sposobów radzenia sobie z trudnościami, wzmocnienie umiejętności intelektualnych tj. odczuwanie, postrzeganie, zapamiętywanie, komunikowanie się, mylenie i samokontrola. III. Zadania gminy w zakresie realizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Do zadań własnych gminy należy w szczególności: 1. tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, 2. prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, 3. opracowywanie i realizacja programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie, 4. prowadzenie gminnych ośrodków wsparcia. IV. Zadania gminy w zakresie realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Do zadań jednostek samorządu gminy, we współpracy z organizacjami pozarządowymi, należy: 1. podejmowanie działa interwencyjnych, w tym: a) realizacja strategii pomocowych kierowanych do ofiar przemocy w rodzinie, poprzez: - rozwój sieci instytucji wspierających ofiary przemocy w rodzinie, takich jak punkty konsultacyjne, ośrodki wsparcia, - zwiększanie zakresu działania ogólnopolskiego telefonu zaufania Niebieska Linia dla ofiar przemocy w rodzinie, łączącego się z lokalnymi punktami konsultacyjnymi lub środkami wsparcia, - stworzenie warunków umożliwiających ofiarom przemocy otrzymanie mieszkań socjalnych w pierwszej kolejności, - udostępnianie do publicznej wiadomości informatorów o instytucjach udzielających pomocy w sytuacjach doświadczania przemocy w rodzinie, b) realizacja strategii interwencyjnych kierowanych do sprawców przemocy w rodzinie, poprzez stosowanie procedury Niebieskie Karty. 2. prowadzenie działań wspierających, w tym wzmacnianie ofiar przemocy, poprzez opracowywanie i realizacje interdyscyplinarnych programów ochrony ofiar przemocy. 3. wdrażanie strategii ukierunkowanych na zmianę zachowań i postaw osób stosujących przemoc w rodzinie, poprzez wykonywanie przez sprawców przemocy w rodzinie prac społecznie użytecznych przy jednoczesnym uczestnictwie w programach korekcyjno-edukacyjnych (w ramach współpracy między powiatem, kierującym bezrobotnych bez prawa do zasiłku do wykonywania prac społecznie użytecznych, a gmin, która organizuje prace społecznie użyteczne). Zadania wynikające ze strategii pomocowych oraz strategii interwencyjnych kierowanych do sprawców przemocy w rodzinie są finansowane ze środków własnych samorządów gminnych. V. Definicja, elementy i cele lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie: Lokalny system przeciwdziałania przemocy w rodzinie zespół instytucji w środowisku lokalnym działających na rzecz zapobiegania i zwalczania przemocy, wraz z ich potencjałem kadrowym, kompetencyjnym, wiedzą i umiejętnościami, instrumentami pomocy i wsparcia, procedurami postępowania, zasobami rzeczowymi i finansowymi, wzajemnie ze sobą współpracujących w skoordynowany sposób, uwzględniający stałą wymianę informacji, wspólne diagnozowanie przypadków przemocy oraz opracowanie i wdrażanie planu pomocy, w ramach działania zespołów interdyscyplinarnych. Elementy lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie:??zasoby instytucjonalne instytucje/organizacje z danego terenu, wraz z potencjałem organizacyjnym (prawnie określone kompetencje, zadania ustawowe, statutowe), materialnym, lokalowym, finansowym,

6 ??zasoby ludzkie specjaliści z różnych dziedzin,??instrumenty pomocowe/wsparcia,??zespół interdyscyplinarny o znaczeniu strategicznym,??lokalny koordynator systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie,??diagnoza zjawiska przemocy w środowisku lokalnym skala problemu, mapa zasobów i potrzeb,??program przeciwdziałania przemocy w rodzinie,??interdyscyplinarne szkolenia i warsztaty dla osób realizujących zadania w zakresie zapobiegania i zwalczania przemocy w rodzinie,??zespół interwencyjny,? procedury postępowania interwencyjnego służb w tym procedura Niebieskie Karty pomocy społecznej oraz Policji,??kanały komunikacji międzyinstytucjonalnej,? zasady współpracy pomiędzy instytucjami/organizacjami,? profilaktyka i edukacja społeczna. Cele lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie: - ograniczenie rozmiarów zjawiska przemocy w rodzinie - podniesienie skuteczności interwencji wobec problemu przemocy - rozwój oferty pomocowej dla rodzin uwikłanych w przemoc - integracja działań instytucji wobec problemu przemocy w rodzinie - rozwój wiedzy, kompetencji, umiejętności reagowania wobec problemu przemocy - podniesienie poziomu świadomości społecznej na temat problemu przemocy w rodzinie. VI. Diagnoza skali problemu przemocy w rodzinie na terenie Gminy Rabka-Zdrój. Rabka-Zdrój jest gminą miejsko-wiejską. Gmina zajmuje 69 km do której wchodzą 3 miejscowości zwane sołectwami zamieszkałe przez mieszkańców, z czego osób mieszka w Rabce-Zdroju, natomiast osób zamieszkuje na terenie trzech sołectw: w Chabówce, w Ponicach i Rdzawce. Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. wyodrębnia problem przemocy w rodzinie. W latach roku Ośrodek Pomocy Społecznej w Rabce-Zdroju świadczył pomoc na rzecz rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji socjalno-bytowej w tym z powodu przemocy: lata Liczba osób objętych wsparciem finansowym OPS W tym na wsi Liczba osób w rodzinie Liczba osób objętych wsparciem finansowym OPS z tytułu przemocy W tym na wsi Źródło danych: sprawozdania OPS. Z powyższych danych wynika, że na przełomie ostatnich trzech lat problem przemocy stopniowo zmniejsza się, w ostatnich dwóch latach odnotowuje się niewielkie zmniejszenie się problemu. Ilość Niebieskich Kart sporządzonych przez Policję w rodzinach dotkniętych problemem przemocy: Lata Liczba rodzin W tym na wsi

7 Źródło danych: informacja Policji. Z powyższych danych wynika, że w stosunku do roku 2007 w 2008 r. wzrosła liczba rodzin dotkniętych problemem przemocy, natomiast w roku 2009 r. notuje się niewielki spadek interwencji Policji podczas których sporządzano Niebieską kartę. Podmioty funkcjonujące na terenie Gminy Rabka-Zdrój świadczące pomoc w przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie: Ośrodek Pomocy Społecznej. Komisariat Policji. Straż Miejska. Szpital Miejski i Przychodnie Rejonowe. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna. Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Placówki oświatowe działające na terenie gminy. Powyższe podmioty współpracują z instytucjami powiatowymi takimi jak: Sąd Rejonowy Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie Ośrodek Interwencji Kryzysowej. Cel ogólny programu: 1. Zapobieganie dysfunkcjom rodziny. 2. Podejmowanie działań w stosunku do sprawców przemocy. 3. Działalność organizacji pozarządowych w zakresie udzielania pomocy ofiarom przemocy. 4. Poradnictwo prawne i psychologiczne. Cele szczegółowe programu: 1. Kierowanie ofiar przemocy do Ośrodka Interwencji Kryzysowej. 2. Interwencje Policji, Ośrodka Pomocy Społecznej wypełnianie niebieskiej karty. 3. Wszechstronna pomoc dla rodzin dotkniętych przemocą. 4. Kierowanie wniosków do Sądu i Prokuratury. 5. Prowadzenie grup samopomocowych. 6. Profilaktyka poprzez szerzenie informacji i uświadamianie społeczne /dzieci, młodzież, ofiary przemocy/ Mocne strony: - współpraca z dzielnicowymi Komisariatu Policji - działalność organizacji pozarządowych i miejscowych parafii w zakresie udzielania pomocy rzeczowej ofiarom przemocy - wsparcie finansowe i pomoc rzeczowa Zagrożenia: - wzrost agresywnych zachowań dzieci i młodzieży - wzrost ilości osób uzależnionych - powiększanie się dysfunkcji rodzinnych. W celu realizacji działań zadań określonych w art. 6 ustawy z dnia roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie Gmina Rabka-Zdrój uruchamia system przeciwdziałania przemocy rodzinie oparty na: Kampanii informacyjno-edukacyjnej skierowanej do ogółu społeczności lokalnej i grup ryzyka. Powołaniu Interdyscyplinarnego Zespołu ds. Przeciwdziałania przemocy w rodzinie /współdziałaniu pracowników różnych grup zawodowych/ Utworzeniu Punktu Informacji Wsparcia i Pomocy dla osób dotkniętych przemocą.

8 Pracy specjalistów w zakresie diagnozy konkretnego przypadku, pomocy psychologicznej, prawnej, terapeutycznej, socjalnej. Działaniach edukacyjnych podnoszących kompetencje specjalistów oraz szkoleniach. Współpracy z organizacjami i instytucjami funkcjonującymi na terenie gminy i powiatu świadczącymi pomoc w zakresie przemocy. Realizacji procedury Niebieskiej Karty przez OPS i Policję. Wsparcie ofiarom przemocy w rodzinie oraz postępowanie wobec sprawców przemocy w rodzinie: Etap I: Przyjęcie zgłoszenia o stosowaniu przemocy w rodzinie. Etap II: Działania skierowane w stosunku do ofiar przemocy w rodzinie. Etap III: Interwencja wobec osoby stosującej przemoc w rodzinie. Etap IV: Monitorowanie działań wobec ofiary przemocy w rodzinie. Etap V: Monitorowanie działań wobec osób stosujących przemoc w rodzinie. Liczba odwiedzin: 24 Podmiot udostępniający informację: Osoba wprowadzająca informację: Gmina Rabka-Zdrój Paweł Stachura Osoba odpowiedzialna za informację: Czas wytworzenia: :48:48 Czas publikacji: :48:48 Data przeniesienia do archiwum: Brak