Ustawa z dnia ( ) o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji oraz zmianie niektórych ustaw 1. Rozdział I.

Transkrypt

1 Ustawa z dnia ( ) o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji oraz zmianie niektórych ustaw 1 Rozdział I. Przepisy ogólne Art Celem ustawy jest unowocześnienie gospodarki poprzez rozwój usług i sieci szerokopasmowych, a w szczególności: 1) wspieranie równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie budowy i dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, 2) stworzenie warunków rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym poprzez likwidację barier w procesie inwestycyjnym, poprawę dostępu do gruntów, budynków i ich części na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystania istniejącej infrastruktury, w tym należącej do przedsiębiorstw użyteczności publicznej, 3) uwzględnienie szczególnych potrzeb rozwoju telekomunikacji w procesie planowania przestrzennego, 4) aktywizacja jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, a także przedsiębiorstw użyteczności publicznej w zakresie inwestycji związanych z telekomunikacją. 2. Ustawa określa: 1) zasady działalności w sektorze telekomunikacyjnym jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, jak również przedsiębiorstw użyteczności publicznej, 2) prawa i obowiązki właścicieli, lokatorów oraz zarządców budynków i lokali w zakresie zapewnienia dostępu szerokopasmowego i szerokopasmowej transmisji danych, 1 Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, ustawę z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie wojewódzkim, ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustawę z dnia z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ustawę z dnia z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi, ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych, ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych oraz ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska. Strona 1 z 39

2 3) szczególne zasady lokalizowania regionalnych sieci szerokopasmowych, a także infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu. Art Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) regionalna sieć szerokopasmowa sieć telekomunikacyjna realizowana przez samorząd województwa na podstawie projektów indywidualnych w ramach programów operacyjnych na lata ; 2) przedsiębiorstwo użyteczności publicznej przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm. 2 ) Prawo energetyczne, jak również przedsiębiorstwo wodociągowokanalizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm. 3 ), będące jednostką sektora finansów publicznych lub kontrolowane przez taką jednostkę; 3) infrastruktura telekomunikacyjna o nieznacznym oddziaływaniu kanalizacja kablowa, linia kablowa podziemna, instalacja radiokomunikacyjna wraz z konstrukcją wsporczą do 5 metrów, szafy i słupki telekomunikacyjne oraz inne podobne urządzenia i obiekty, jak również związany z nim osprzęt i urządzenia zasilające, jeżeli nie są zaliczone do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko lub na obszary Natura 2000, a ich realizacja nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa życia lub mienia, naruszenia warunków technicznych wynikających z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz z późn. zm. 4 ), ani też nie narusza wynikających z przepisów odrębnych wymagań w zakresie ochrony zabytków, środowiska, przyrody lub zdrowia ludzi. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie używane są określenia zdefiniowane w art. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz z późn. zm. 5 ), określenia te należy rozumieć w znaczeniu tam przyjętym, o ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. 2 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905 oraz z 2008 r. Nr 180, poz i Nr 277, poz Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, z 2007 r. Nr 147, poz oraz z 2009 r. Nr 18 poz Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 88, poz. 587, Nr 99, poz. 665, Nr 127, poz. 880, Nr 191, poz i Nr 247, poz oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 914, Nr 199, poz. 1227, Nr 206, poz. 1287, Nr 210, poz i Nr 227, poz Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556 oraz z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227, poz Strona 2 z 39

3 Rozdział II. Działalność jednostek samorządu terytorialnego, ich związków i przedsiębiorstw użyteczności publicznej w sektorze telekomunikacyjnym oraz zasady dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej finansowanej ze środków publicznych Art Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki na swoim obszarze właściwości mogą: 1) budować i eksploatować infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci telekomunikacyjne, jak również mogą nabywać prawa do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych już istniejących, 2) udostępniać posiadaną infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci telekomunikacyjne, w tym świadczyć z ich wykorzystaniem usługi, przedsiębiorcom telekomunikacyjnym. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, jest realizowana: a) w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, b) przy zachowaniu spójności z innymi sieciami tworzonymi z inicjatywy publicznej oraz zagwarantowaniu współużytkowania i dostępu dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych, na zasadach równego traktowania, do infrastruktury i sieci zbudowanej lub nabytej, c) w sposób niezakłócający rozwoju równoprawnej i skutecznej konkurencji na rynkach telekomunikacyjnych, d) zgodnie z wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych, w szczególności w zakresie pomocy publicznej. 3. Każde przedsięwzięcie jednostek samorządu terytorialnego i ich związków w zakresie, o którym mowa w ust. 1, wymaga uprzedniego opublikowania oraz przekazania Prezesowi UKE informacji o takim przedsięwzięciu i może być realizowane nie wcześniej niż po upływie 30 dni od opublikowania i przekazania takiej informacji. 4. Informacja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać szczegółowy opis przedsięwzięcia, uzasadnienie spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 2 oraz wskazywać termin i miejsce zgłaszania uwag. W razie zgłoszenia uwag zostaną one rozpatrzone w trybie określonym w dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, w zależności od ich rodzaju jako wnioski lub skargi, co również zostanie podane do publicznej wiadomości. Art Z zastrzeżeniem ust. 5, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mogą świadczyć usługi telekomunikacyjne użytkownikom końcowym wyłącznie po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 2-4, i dodatkowym stwierdzeniu, że inicjatywa przedsiębiorców telekomunikacyjnych nie jest wystarczająca do zaspokojenia zapotrzebowania użytkowników końcowych. Działalność w tym zakresie musi być przejrzysta, proporcjonalna i niedyskryminująca. 2. Warunek stwierdzenia, że inicjatywa przedsiębiorców telekomunikacyjnych nie jest wystarczająca, o którym mowa w ust. 1, uważa się za spełniony, jeżeli w przetargu lub w Strona 3 z 39

4 innym trybie konkurencyjnym wymaganym przepisami odrębnymi, nie zostanie wyłoniony podmiot zapewniający świadczenie usług telekomunikacyjnych wystarczających do zaspokojenia zapotrzebowania użytkowników końcowych. 3. Warunek stwierdzenia, że inicjatywa przedsiębiorców telekomunikacyjnych nie jest wystarczająca, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagany w przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych na potrzeby organów administracji publicznej, państwowych lub samorządowych jednostek organizacyjnych oraz instytucji publicznych, a także poprzez publicznie dostępne punkty dostępu do Internetu. 4. Informacja, o której mowa w art. 3 ust. 3, w odniesieniu do przedsięwzięć obejmujących świadczenie usług telekomunikacyjnych użytkownikom końcowym, powinna dodatkowo zawierać uzasadnienie spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 1, w szczególności powinna wykazywać zapotrzebowanie użytkowników końcowych, które wymaga pokrycia. 5. Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mogą świadczyć usługi telekomunikacyjne użytkownikom końcowym, w szczególności bezpłatną usługę dostępu do Internetu, w zakresie i na warunkach określonych, w drodze decyzji, Prezesa UKE. Działalność taka musi być przejrzysta, proporcjonalna i niedyskryminująca. 6. Prezes UKE określa zakres i warunki świadczenia usług telekomunikacyjnych użytkownikom końcowym, na wniosek jednostki samorządu terytorialnego lub ich związku, biorąc pod uwagę: a) interesy użytkowników końcowych, w szczególności konieczność przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu i zapewnienia maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych b) sytuację na lokalnym rynku usług, które mają być świadczone c) wymagania, o których mowa w art. 3 ust Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, świadczące usługi telekomunikacyjne użytkownikom końcowym, obowiązane są rozważyć ograniczenie lub zaprzestanie działalności w tym zakresie, jeżeli przedsiębiorcy telekomunikacyjni zapewnią zaspokojenie zapotrzebowania użytkowników końcowych na warunkach równoprawnej i skutecznej konkurencji. Art. 5. Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mogą prowadzić działania mające na celu pobudzenie lub agregację popytu użytkowników na usługi związane z dostępem szerokopasmowym, w szczególności edukacyjne i szkoleniowe, polegające na wyposażeniu użytkowników końcowych w telekomunikacyjne urządzenia końcowe lub finansowaniu użytkownikom końcowym kosztu usług telekomunikacyjnych. Art Samorząd województwa obowiązany jest w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy sporządzić, dla obszaru swojej właściwości, mapy cyfrowe, przedstawiające pokrycie obszaru województwa istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi, zapewniającymi lub umożliwiającymi Strona 4 z 39

5 zapewnienie dostępu szerokopasmowego, z odrębnym zaznaczeniem pokrycia łączami światłowodowymi oraz sieciami bezprzewodowymi. Mapy powinny być na bieżąco weryfikowane i aktualizowane co najmniej na koniec każdego roku kalendarzowego. 2. Samorząd województwa obowiązany jest przekazywać Prezesowi UKE mapy, o których mowa w ust. 1, każdorazowo w terminie 14 dni od dnia ich sporządzenia lub dokonania weryfikacji lub aktualizacji. 3. Prezes UKE sporządza, dla obszaru Rzeczpospolitej Polskiej, mapy cyfrowe, przedstawiające pokrycie istniejącą infrastrukturą telekomunikacyjną i publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi, zapewniającymi lub umożliwiającymi zapewnienie dostępu szerokopasmowego, z odrębnym zaznaczeniem pokrycia łączami światłowodowymi oraz sieciami bezprzewodowymi, biorąc pod uwagę mapy sporządzone przez samorządy województw oraz dane pozyskane od przedsiębiorców telekomunikacyjnych lub z innych źródeł. Mapy powinny być na bieżąco weryfikowane i aktualizowane. 4. Państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne, przedsiębiorstwa użyteczności publicznej oraz przedsiębiorcy telekomunikacyjni przekazują samorządowi województwa lub Prezesowi UKE, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, aktualne, zgodne ze stanem faktycznym, kompletne oraz adekwatne dla potrzeb wykonania obowiązku, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 lub 3, informacje o posiadanej infrastrukturze telekomunikacyjnej, publicznych sieciach telekomunikacyjnych i budynkach umożliwiających kolokację. 5. Minister właściwy do spraw łączności, w drodze rozporządzenia, określi rodzaj i skalę map, o których mowa w ust. 1, jak również zakres i sposób prezentowania informacji na mapach, kierując się potrzebą zapewnienia rzetelnego i wiarygodnego zbioru informacji o istniejącej infrastrukturze celem identyfikacji obszarów wymagających lub mogących wymagać interwencji publicznej. Art Działalność, o której mowa w art. 3, 4, 5 i 6, należy do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego i ich związków. 2. W zakresie działalności, o której mowa w art. 3 i 4, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mogą prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej. 3. W zakresie w jakim jednostka samorządu terytorialnego lub ich związek prowadzi działalność telekomunikacyjną, nie będącą działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy, odpowiednie zastosowanie mają prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych, określone w odrębnych przepisach. Przepisów o wpisie do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych nie stosuje się. 4. Spełnienie określonych w niniejszej ustawie wymagań, dotyczących działalności, o której mowa w art. 3, 4, 5 i 6, podlega kontroli Prezesa UKE. W razie stwierdzenia naruszania wymagań, art. 201 i 202 ustawy Prawo telekomunikacyjne stosuje się odpowiednio. 5. Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki prowadzą ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat w zakresie Strona 5 z 39

6 budowy oraz nabywania praw do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, jak również działalności telekomunikacyjnej. 6. Jeżeli organ jednostki samorządu terytorialnego jest właściwy w sprawach wydawania zezwoleń na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości linii kablowych lub urządzeń telekomunikacyjnych, to jednostka ta obowiązana jest zapewnić skuteczny i strukturalny rozdział rozstrzygania tych spraw od wykonywania uprawnień właścicielskich wobec przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, nad którym pełni kontrolę lub w którym posiada pakiet kontrolny. Art Przepis art. 49 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. 6 ) stosuje się odpowiednio do obiektów i urządzeń wykorzystywanych do zapewnienia telekomunikacji, w szczególności kanalizacji kablowej, jeżeli wchodzą w skład infrastruktury lub sieci, o których mowa w art. 3 ust Do jednostek samorządu terytorialnego i ich związków odpowiednio stosuje się przepisy art ustawy - Kodeks cywilny. Art. 9. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do zapewnienia możliwości przyłączenia infrastruktury telekomunikacyjnej oraz sieci telekomunikacyjnej jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków do swojej sieci telekomunikacyjnej. Art W przypadku, gdy ze względu na warunki ekonomiczne nie jest możliwe prowadzenie opłacalnej finansowo działalności telekomunikacyjnej, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki powierzając przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 lub 4, mogą udostępnić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu swoją infrastrukturę lub sieci telekomunikacyjne w zamian za opłaty niższe niż koszt wytworzenia. 2. W przypadku, gdy ze względu na warunki ekonomiczne nie jest możliwe prowadzenie opłacalnej finansowo działalności telekomunikacyjnej, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki powierzając przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 lub 4, mogą współfinansować koszty ponoszone z tytułu świadczenia usług użyteczności publicznej lub usług hurtowych na potrzeby świadczenia usług użyteczności publicznej. 6 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157, poz i Nr 172, poz. 1438, z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166, z 2007 r. Nr 80, poz. 538, Nr 82, poz. 557 i Nr 181, poz oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 731, Nr 163, poz. 1012, Nr 220, poz i 1431 i Nr 228, poz Strona 6 z 39

7 Art Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mają obowiązek umożliwić operatorom publicznych sieci telekomunikacyjnych oraz podmiotom, o których mowa w art. 4 ustawy Prawo telekomunikacyjne, współkorzystanie oraz dostęp do budynków, infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnej, a w szczególności zakładanie, eksploatację, nadzór i konserwację urządzeń telekomunikacyjnych. 2. Warunki współkorzystania lub zapewnienia dostępu, w zakresie, o którym mowa w ust. 1, ustalane są w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie. 3. W zakresie współkorzystania i zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki mają obowiązek równego traktowania przedsiębiorców telekomunikacyjnych, w szczególności przez oferowanie jednakowych warunków w porównywalnych okolicznościach. 4. Z zastrzeżeniem ust. 1-3, do zapewnienia dostępu do budynków, infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnej jednostki samorządu terytorialnego lub ich związku stosuje się odpowiednio przepisy art ustawy Prawo telekomunikacyjne, przy czym nałożenie obowiązków nie jest uzależnione od posiadania znaczącej pozycji rynkowej. 5. W przypadku powierzenia przez jednostkę samorządu terytorialnego lub ich związek wykonywania działalności, o której mowa w art. 3 lub 4, osobom fizycznym, osobom prawnym albo jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do tych osób i jednostek organizacyjnych. Art Prezes UKE rozstrzyga, w drodze decyzji, kwestie sporne i określa techniczne, eksploatacyjne i finansowe warunki współpracy w zakresie: 1) działalności jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, o której mowa w art. 3 i 4, w tym w przypadku jej powierzenia osobom fizycznym, osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, 2) przyłączenia infrastruktury telekomunikacyjnej jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków do publicznych sieci telekomunikacyjnych, o których mowa w art Do rozstrzygania kwestii spornych i określania warunków współpracy, o których mowa w ust. 1, przepisy art oraz art ustawy Prawo telekomunikacyjne stosuje się odpowiednio. 3. Jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, jak również jednostki organizacyjne i osoby, którym zostało powierzone wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 i 4, a także przedsiębiorcy telekomunikacyjni, są obowiązani do przedłożenia Prezesowi UKE, na jego żądanie, w terminie 14 dni, swoich stanowisk wobec rozbieżności oraz dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku, w szczególności informacji o warunkach technicznych i finansowych będących kwestią sporną oraz ewidencję kosztów i przychodów związanych z wykonywaniem działalności, o której mowa w ust. 1. Strona 7 z 39

8 Art. 13. Przepisy art. 11 i 12 nie uchybiają dalej idącym obowiązkom jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub osób i jednostek organizacyjnych, którym zostało powierzone wykonywanie działalności, o której mowa w art. 3 i 4, wynikających z odrębnych przepisów. Art Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej mogą: 1) budować i eksploatować infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci telekomunikacyjne, jak również mogą nabywać prawa do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych już istniejących, 2) udostępniać posiadaną infrastrukturę telekomunikacyjną i sieci telekomunikacyjne, w tym świadczyć z ich wykorzystaniem usługi, przedsiębiorcom telekomunikacyjnym. 2. Do działalności, o której mowa w ust. 2, art. 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej zapewniają przedsiębiorcom telekomunikacyjnym współkorzystanie oraz dostęp do infrastruktury technicznej wykorzystywanej do prowadzenia swojej podstawowej działalności, na zasadach równego traktowania, uczciwej i wolnej konkurencji oraz z przeznaczeniem na potrzeby publicznej sieci telekomunikacyjnej,. 4. Działalność, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może obniżać niezawodności dostarczania i jakości paliw gazowych lub energii, powodować niekorzystnej zmiany cen lub stawek opłat za dostarczane paliwa gazowe lub energię i zakresu ich dostarczania odbiorcom przyłączonym do sieci, uniemożliwiać wywiązywanie się przez przedsiębiorstwa użyteczności publicznej z obowiązków w zakresie ochrony interesów odbiorców i ochrony środowiska, ani też uniemożliwiać racjonalnego korzystania z infrastruktury technicznej wykorzystywanej do prowadzenia podstawowej działalności. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstw użyteczności publicznej prowadzących działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków w rozumieniu przepisów odrębnych. 6. Przedsiębiorstwo użyteczności publicznej jest obowiązane prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat w zakresie swojej podstawowej działalności oraz działalności, o której mowa w ust. 1 i W zakresie w jakim przedsiębiorstwo użyteczności publicznej prowadzi działalność telekomunikacyjną, nie będącą działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy, odpowiednie zastosowanie mają prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych, określone w odrębnych przepisach. Przepisów o wpisie do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych nie stosuje się. Przepis art. 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio. Strona 8 z 39

9 8. W zakresie rozstrzygania kwestii spornych oraz określania warunków technicznych, eksploatacyjnych i finansowych współpracy w zakresie działalności, o której mowa w ust. 1 i 3, w szczególności odmowy współużytkowania lub dostępu do infrastruktury, art. 12 i 13 stosuje się odpowiednio, z tym zastrzeżeniem, że w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych Prezes UKE wydaje decyzję po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Art W przypadku, w którym budowa lub wykonywanie innych robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej lub publicznej sieci telekomunikacyjnej, są w całości lub w części finansowane ze środków publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, to w decyzjach, umowach i innych aktach, na podstawie których następuje finansowanie ze środków publicznych, powinno zostać zagwarantowane współużytkowanie i dostęp do takiej infrastruktury przedsiębiorcom telekomunikacyjnym na przejrzystych i niedyskryminujących zasadach, a także przy zachowaniu uczciwej i wolnej konkurencji na rynkach telekomunikacyjnych. 2. Odstępstwa od zasad określonych w ust. 1 są dopuszczalne wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach i przy zachowaniu zgodności z wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych, w szczególności w zakresie pomocy publicznej. W takim przypadku stosuje się art. 139 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne. 3. W zakresie rozstrzygania kwestii spornych oraz określania warunków technicznych, eksploatacyjnych i finansowych współpracy w zakresie współużytkowania lub dostępu do infrastruktury lub sieci, o których mowa w ust. 1, art. 12 i 13 stosuje się odpowiednio. Rozdział III. Łącza światłowodowe w budynkach oraz prawo drogi Art Budynki mieszkalne wielorodzinne oraz budynki posiadające lokale użytkowe muszą być wyposażone w telekomunikacyjne łącza światłowodowe o wysokiej przepustowości, w celu umożliwienia świadczenia użytkownikom w każdym lokalu mieszkalnym oraz użytkowym co najmniej usług telefonicznych, usług transmisji danych o wysokiej przepływności oraz usług rozprowadzania cyfrowych programów radiowych i telewizyjnych w wysokiej rozdzielczości przez różnych dostawców usług. 2. Szczegółowe warunki techniczne wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, może określić minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w rozporządzeniu, o którym mowa art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Art Prezes UKE na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który świadczy abonentom usługi szerokopasmowej transmisji danych na liniach światłowodowych, może, w drodze decyzji, zwolnić tego przedsiębiorcę na określony czas z obowiązków zapewniania innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym możliwości świadczenia takich usług na warunkach nie gorszych od stosowanych przez siebie w ramach własnego Strona 9 z 39

10 przedsiębiorstwa lub w stosunkach z podmiotami zależnymi, gdy świadczenie tych usług będzie się odbywać z wykorzystaniem linii światłowodowych doprowadzonych do zakończenia sieci u abonenta o określonej w decyzji przepływności, których budowa została rozpoczęta po 31 marca 2009 r. 2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, można udzielić, jeżeli nie spowoduje to pogorszenia warunków równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych oraz zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do infrastruktury, której budowę rozpoczęto przed 31 marca 2009 r., jeżeli po tym dniu zostały lub zostaną w niej dokonane zmiany umożliwiające znaczny wzrost możliwości transmisyjnych tej infrastruktury. Art W przypadku posiadania przez użytkownika końcowego tytułu prawnego do nieruchomości lub jej części innego niż prawo własności, prawo użytkowania wieczystego lub spółdzielcze prawo do lokalu, przyłączenie pojedynczego zakończenia sieci wymaga przedstawienia przez niego pisemnej zgody odpowiednio właściciela, użytkownika wieczystego nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do właściciela, użytkownika wieczystego nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej będącego osobą prawną. 3. Zgody, o której mowa w ust. 1, można odmówić wyłącznie wtedy, gdy: 1) nieruchomość lub jej część zajmowana przez użytkownika końcowego posiada już przyłączenie do publicznej sieci telekomunikacyjnej odpowiadającej potrzebom użytkownika końcowego, bądź też 2) w terminie do 3 miesięcy od dnia wystąpienia o zgodę, nieruchomość lub jej część zajmowana przez użytkownika końcowego ma zostać przyłączona do publicznej sieci telekomunikacyjnej odpowiadającej potrzebom użytkownika końcowego. 4. Zgoda, o której mowa w ust. 1, powinna być udzielona niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu jednego miesiąca od dnia złożenia wniosku. Do rozstrzygania kwestii spornych art ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne stosuje się odpowiednio. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, użytkownik końcowy może wystąpić o umożliwienie świadczenia usług za pomocą istniejących linii. Powyższe nie uchybia możliwości wystąpienia wybranemu przez użytkownika końcowego dostawcy usług do właściciela nieruchomości, użytkownika wieczystego nieruchomości lub członka spółdzielni mieszkaniowej o umożliwienie dostępu do nieruchomości w trybie art , jak również wystąpienia do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, do którego sieci przyłączona jest nieruchomość, o umożliwienie dostępu do istniejącej infrastruktury telekomunikacyjnej w trybie art. 139 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne. 6. Jeżeli zainteresowane strony nie poczynią innych ustaleń, prace instalacyjne wykonywane są przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego na koszt tego przedsiębiorcy. Strona 10 z 39

11 7. Jeżeli nieruchomość lub jej część zajmowana przez użytkownika końcowego nie posiada przyłączenia do sieci telekomunikacyjnej odpowiadającej potrzebom użytkownika końcowego, właściciel nieruchomości, użytkownik wieczysty nieruchomości lub członek spółdzielni mieszkaniowej, bez względu na inne zawarte wcześniej umowy, nie może odmówić, z wyjątkiem ważnych powodów przewidzianych w przepisach ustawowych, instalacji, utrzymania lub wymiany zewnętrznej anteny dla celów telekomunikacji. Jeżeli zainteresowane strony nie poczynią innych ustaleń, instalacja odbywa się na koszt zainteresowanego użytkownika końcowego. Art Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości jest obowiązany umożliwić operatorom oraz podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5 i 8, jak również jednostkom samorządu terytorialnego i ich związkom wykonującym działalność, o której mowa w art. 3 i 4, umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod, na lub nad nieruchomością, umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości. 2. Warunki korzystania z nieruchomości ustala się w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 od dnia wystąpienia o jej zawarcie. W odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa umowę zawiera jednostka organizacyjna, organ lub osoba administrująca nieruchomością. 3. Korzystanie z nieruchomości takich jak drogi publiczne, chodniki, mosty, place oraz inne podobne miejsca publiczne, w tym stanowiące rezerwę terenu pod drogi publiczne, a także przestrzeń pod i nad nimi, nie wymaga zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2. Korzystanie z tych nieruchomości jest realizowane z poszanowaniem wymagań ładu przestrzennego, bezpieczeństwa publicznego i ochrony środowiska. Art Korzystanie z nieruchomości, o których mowa w art.19 ust. 1, jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnianiu telekomunikacji: 1) właścicielowi, 2) użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, 3) osobie, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, 4) osobie posiadającej inny tytuł prawny do nieruchomości, jeżeli: a) właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub podmiotem, któremu przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, jest osoba prawna, bądź też b) nie będący osobą prawną właściciel, użytkownik wieczysty lub podmiot, któremu przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, udzielił zgody, o której mowa w art Wysokość opłat za korzystanie z nieruchomości w obszarze pasa drogowego określają przepisy odrębne. 3. Minister właściwy w sprawach budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w drodze rozporządzenia, może określić wysokość opłat za korzystanie z nieruchomości Strona 11 z 39

12 zajmowanych i administrowanych przez jednostki sektora finansów publicznych, innych niż wymienione w ust. 2, biorąc pod uwagę rodzaj nieruchomości, rodzaj urządzenia i obiektu, wielkość zajmowanej nieruchomości oraz promowanie inwestycji w sieci transmisji danych o wysokiej przepływności. 4. W razie określenia, w drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 3, wysokości opłat, przedmiotem rokowań, ani też umowy, o której mowa w art. 19 ust. 2, nie mogą być warunki finansowe korzystania z nieruchomości, której opłaty te dotyczą. Art Jeżeli w terminie, o którym mowa w art. 19 ust. 2, nie zostanie zawarta umowa, a także w przypadku odmowy udostępnienia nieruchomości, o których mowa w art. 19 ust. 3, stosuje się przepisy rozdziału 4 i 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm. 7 ), z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Organem właściwym do wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 124 i 124a ustawy o gospodarce nieruchomościami, zwanego dalej zezwoleniem, jest Prezes UKE. 3. Zezwolenie może być wydane również w stosunku do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa. 4. Udzielenie zezwolenia następuje zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego lub wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych, jeżeli decyzja taka nie jest wymagana. 5. Jeżeli nieruchomość nie jest zajęta i administrowana przez jednostki sektora finansów publicznych, a wskutek udzielenia zezwolenia nastąpi trwałe i istotne ograniczenie dotychczasowego sposobu korzystania z nieruchomości, zezwolenie może być udzielone, jeżeli cele w zakresie łączności publicznej w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami nie mogą być zrealizowane w inny sposób, w szczególności brak jest rozwiązań alternatywnych zapewniających pokrycie danego obszaru publiczną siecią telekomunikacyjnej podmiotu ubiegającego się o zezwolenie lub rozwiązania alternatywne nie są optymalne z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia ludzkiego, ochrony środowiska, względów technicznych lub ekonomicznych.. 6. Zezwolenie jest skuteczne względem każdoczesnego właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, jak również innego podmiotu, organu lub jednostki organizacyjnej, władających tymi nieruchomościami. 7. Zezwolenie przechodzi na następców prawnych operatora, innej osoby, organu lub jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 19 ust. 1. W przypadku zbycia infrastruktury telekomunikacyjnej, zezwolenie przechodzi na nabywcę. 7 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2782, z 2005 r. Nr 130, poz. 1087, Nr 169, poz i Nr 175, poz. 1459, z 2006 r. Nr 64, poz. 456, Nr 104, poz. 708 i Nr 220, poz i 1601, z 2007 r. Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 59, poz. 369 i Nr 220, poz oraz z 2009 Nr 19, poz Strona 12 z 39

13 8. W celu zapewnienia jawności, przejrzystości, równego traktowania i koordynacji udzielania zezwoleń, każdy wniosek o udzielenie zezwolenia podlega ogłoszeniu na stronie internetowej Prezesa UKE, a zezwolenie może być udzielone nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 9. Prezes UKE wydaje decyzję w sprawie zezwolenia w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia. 10. Obowiązki wynikające z zezwolenia podlegają egzekucji administracyjnej według przepisów właściwych dla egzekucji obowiązku wydania nieruchomości wynikającego z decyzji. Właściwy organ obowiązany jest przeprowadzić postępowanie egzekucyjne w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia jego wszczęcia. Wierzycielem w postępowaniu egzekucyjnym jest operator, inna osoba, organ lub jednostka organizacyjnej, o której mowa w art. 20 ust. 1. Art. 22. Jeżeli nieruchomość stanowi przedmiot użytkowania, najmu, dzierżawy lub trwałego zarządu, przepisy art stosuje się odpowiednio. Art. 23. Przepisy art , za wyjątkiem art. 21 ust. 5, stosuje się odpowiednio do urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej, w szczególności słupów oświetleniowych i trakcyjnych, będących własnością jednostek samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa i nie stanowiących części składowych nieruchomości, co nie uchybia dalej idącym uprawnieniom do korzystania z takiej infrastruktury wynikającym z przepisów odrębnych. Art. 24. Do współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej, w stosunku do której uprawnienie do jej zakładania, używania lub konserwacji na cudzej nieruchomości zostało nabyte na podstawie zezwolenia organu administracji publicznej lub z mocy prawa, lub która znajduje się na nieruchomościach zajmowanych i administrowanych przez jednostki sektora finansów publicznych, stosuje się odpowiednio przepisy art , za wyjątkiem art. 21 ust. 5. Rozdział IV. Szczególne zasady lokalizowania inwestycji w sektorze telekomunikacyjnym Art Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej planem miejscowym, nie może na jakimkolwiek obszarze zakazywać, ani uniemożliwiać świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w szczególności poprzez zakazy lub ograniczenia w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej, o ile nie jest to konieczne dla ochrony bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, przyrody, zdrowia, zabytków albo ze względu na inny ważny interes publiczny. 2. Zakazy lokalizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, będących przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko są uzasadnione koniecznością ochrony środowiska wyłącznie wówczas, gdy z oceny oddziaływania danego przedsięwzięcia na środowisko wynika, że przedsięwzięcie to może znacząco negatywnie Strona 13 z 39

14 oddziaływać na środowisko lub obszar Natura 2000, w szczególności jego realizacja może spowodować naruszenie standardów jakości środowiska. 3. Dopuszcza się lokalizację inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, na obszarze objętym obowiązującym planem miejscowym, choćby inwestycja nie była rozmieszczona w takim planie, jeżeli jej lokalizacja nie jest sprzeczna z określonym w planie przeznaczeniem terenu, ani też nie narusza ustanowionych w planie zakazów lub ograniczeń. W szczególności przeznaczenie terenu na cele zabudowy wielorodzinnej, rolnicze, leśne, usługowe lub produkcyjne, nie uważa się za sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, a przeznaczenie terenu na cele zabudowy jednorodzinnej nie uważa się za sprzeczne również z lokalizacją infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu. 4. Nie wymaga wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm. 8 ) budowa infrastruktury telekomunikacyjnej o nieznacznym oddziaływaniu, jak również wykonywanie innych robót budowlanych dotyczących takiej infrastruktury. Art. 26. Regionalna sieć szerokopasmowa jest lokalizowana w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej. 2. W sprawach dotyczących lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Regionalna sieć szerokopasmowa jest inwestycją celu publicznego w rozumieniu przepisów odrębnych. 3. Z zastrzeżeniem ust. 5, w przypadku, gdy wymagana jest decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz z późn. zm. 9 ), na wniosek inwestora organ właściwy do wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, prowadzi jedno postępowanie w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej i środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, które rozstrzygnie jedną decyzją. 4. Do postępowania dotyczącego decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej i środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia, o której mowa w ust. 1 i 3, stosuje się przepisy niniejszej ustawy oraz przepisy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. 5. W przypadku regionalnej sieci szerokopasmowej będących przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla której w drodze postanowienia, o 8 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 127, poz. 880 oraz z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz i Nr 220, poz Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz Strona 14 z 39

15 którym mowa w art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, nie stwierdzono potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, decyzja o ustaleniu lokalizacji może być wydana przed uzyskaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Art Decyzję o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wydaje wojewoda na wniosek inwestora. 2. Na wniosek inwestora, wojewoda wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do części zamierzenia inwestycyjnego na obszarze danego województwa. 3. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej prowadzi rejestr wydanych decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej. 4. Wojewoda niezwłocznie przesyła do wiadomości ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, jak również organu wykonawczego gminy, na której obszarze lokalizowany jest regionalna sieć szerokopasmowa, kopie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej. 5. Do postępowania w sprawach dotyczących wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy. Przepisu art oraz art ust.1-3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. Art Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej zawiera w szczególności: 1) określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500, 1:1000 albo 1:2000, przedstawiającej istniejące uzbrojenie terenu oraz proponowany przebieg regionalnej sieci szerokopasmowej, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych; 2) określenie zmian w dotychczasowej infrastrukturze zagospodarowania terenu; 3) analizę powiązania inwestycji z istniejącą infrastrukturą; 4) charakterystykę inwestycji, obejmującą: a) określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby również sposobu unieszkodliwiania odpadów, b) określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawionych w formie opisowej i graficznej, Strona 15 z 39

16 c) określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko; 5) z zastrzeżeniem art. 16 ust. 3 i 4, decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, wydaną zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, o ile jest wymagana; 6) opinie: a) ministra właściwego do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, b) dyrektora właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego, morskich portów i przystani, c) właściwego organu nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych, d) właściwego organu administracji geologicznej w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, e) organów właściwych w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, f) dyrektora parku narodowego w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny, g) właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska w odniesieniu do innych niż wymienione w lit. f) obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, h) dyrektora właściwego regionalnego zarządu gospodarki wodnej - w odniesieniu do inwestycji obejmujących wykonanie urządzeń wodnych oraz w odniesieniu do wykonywania obiektów budowlanych lub robót na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, i) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych - w odniesieniu do gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa, będących w zarządzie Lasów Państwowych, j) właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków - w odniesieniu do zabytków chronionych na podstawie odrębnych przepisów, k) właściwego zarządcy drogi w odniesieniu do obszarów pasa drogowego oraz obszarów przyległych do pasa drogowego, l) właściwego zarządcy terenów kolejowych w odniesieniu do linii kolejowej, m) właściwego wojewody, marszałka województwa oraz starosty w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o Strona 16 z 39

17 których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 i art. 48 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - w odniesieniu do terenów nieobjętych aktualnymi planami zagospodarowania przestrzennego, n) właściwego miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta), o) innych organów wymaganych odrębnymi przepisami. 2. Właściwy organ wydaje opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 6, na wniosek inwestora, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wniosku o wydanie opinii. 3. Niewydanie opinii w terminie, o którym mowa w ust. 2, traktuje się jako brak zastrzeżeń do wniosku. 4. Opinie, o których mowa w ust.1 pkt 6, zastępują uzgodnienia, zezwolenia, pozwolenia, opinie bądź stanowiska właściwych organów wymagane odrębnymi przepisami. Organ wydający decyzję w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej nie jest związany opiniami, o których mowa w ust.1 pkt Wojewoda w terminie 14 dni od złożenia wniosku wysyła zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej: 1) wnioskodawcy, na adres wskazany we wniosku o wydanie tej decyzji, 2) właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji, na adres wskazany w katastrze nieruchomości, oraz zawiadamia pozostałe strony w drodze obwieszczeń w urzędzie wojewódzkim lub na stronie internetowej urzędu wojewódzkiego, a także w urzędach gmin właściwych ze względu na planowaną lokalizację regionalnej sieci szerokopasmowej i w prasie lokalnej. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne. 6. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, zawiera w szczególności: 1) oznaczenie nieruchomości lub ich części, objętych wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, według katastru nieruchomości, 2) informację o terminie i miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z aktami sprawy. 7. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, wojewoda nie wysyła zawiadomienia takim właścicielom lub użytkownikom wieczystym, ale są oni zawiadamiani jak pozostałe strony poprzez obwieszczenia, o którym mowa w ust Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciele lub użytkownicy wieczyści nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku. 9. Przepisy ust. 5-8 stosuje się odpowiednio do innych wezwań, zawiadomień i pism, które organ obowiązany jest doręczać stronom w toku postępowania. 10. Z dniem pierwszego zawiadomienia poprzez obwieszczenie, o którym mowa w ust. 5: Strona 17 z 39

18 1) nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, objęte wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, w części objętej granicami, o których mowa w ust.1 pkt 1, nie mogą być przedmiotem obrotu w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, 2) w odniesieniu do nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, do czasu wydania takiej decyzji, nie wydaje się decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w odrębnych przepisach, jeżeli inwestycje te mogą utrudnić lub uniemożliwić realizację objętej wnioskiem regionalnej sieci szerokopasmowej; postępowania w tych sprawach nie zakończone decyzją ostateczną zawiesza się z mocy prawa do czasu wydania ostatecznej decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, nie dłużej jednak niż na okres 12 miesięcy od dnia pierwszego zawiadomienie poprzez obwieszczenie, którym mowa w ust. 5, 3) zbycie własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego gruntu objętego wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, jak również ustanawianie na nim ograniczonych praw rzeczowych, nie ma wpływu na toczące się postępowanie. 11. Czynność prawna dokonana z naruszeniem zakazu, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, jest nieważna. 12. Wojewoda niezwłocznie składa wniosek do właściwego sądu o ujawnienie wszczęcia postępowania w sprawie decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej do działu trzeciego ksiąg wieczystych prowadzonych dla nieruchomości objętych wnioskiem, a jeżeli nieruchomość nie ma urządzonej księgi wieczystej o złożenie do istniejącego zbioru dokumentów zawiadomienia o wszczęciu tego postępowania. W przypadku prawomocnej odmowy wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, wojewoda niezwłocznie występuje do właściwego sądu o wykreślenie z księgi wieczystej wpisu o wszczęciu postępowania albo składa odpowiednie zawiadomienie do zbioru dokumentów. Art Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej zawiera w szczególności: 1) określenie rodzaju inwestycji; 2) warunki techniczne realizacji inwestycji, 3) wynikające z przepisów odrębnych warunki w zakresie: a) ochrony środowiska i zdrowia ludzi, ochrony przyrody oraz ochrony zabytków, b) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, c) wymagań dotyczących ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, d) ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych; 4) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w skali 1:500, 1:1000 albo 1:2000. Strona 18 z 39

19 3. Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, w granicach linii rozgraniczających teren inwestycji, nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych. 4. Grunty rolne i leśne, o których mowa w ust. 3, mogą być użytkowane na inne cele, w szczególności rolnicze i leśne, w zakresie w jakim nie narusza to uprawnień do przygotowania, realizacji i eksploatacji regionalnej sieci szerokopasmowej. 5. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej: a) zobowiązuje organ zarządzający gruntami Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego do ich wydania najpóźniej w dniu uzyskania przez inwestora decyzji o pozwoleniu na budowę, na okres niezbędny do realizacji i eksploatacji regionalnej sieci szerokopasmowej; b) uprawnia inwestora do faktycznego objęcia w posiadanie gruntów Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i stanowi tytuł prawny do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. 6. Nie można uzależnić wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej od spełnienia świadczeń lub warunków nieprzewidzianych obowiązującymi przepisami. 7. Sporządzenie projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej powierza się osobie wpisanej na listę izby samorządu zawodowego urbanistów lub architektów. 8. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej stanowi podstawę wpisów w księdze wieczystej i katastrze nieruchomości. Wpisu dokonuje się na wniosek inwestora. Art Wojewoda doręcza decyzję o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wnioskodawcy oraz zawiadamia o jej wydaniu pozostałe strony w drodze obwieszczeń w urzędzie wojewódzkim i na stronie internetowej urzędu wojewódzkiego, w urzędach gmin właściwych ze względu na lokalizację tego obiektu, a także w prasie lokalnej. Ponadto, wojewoda doręcza zawiadomienie o wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu na adres wskazany w katastrze nieruchomości. chyba że decyzja dotyczy nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne. 2. Zawiadomienie o wydaniu decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej zawiera informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z treścią decyzji. Przepisu ust. 1 zdanie drugie nie stosuje się w przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz w sytuacji, gdy właściciel lub użytkownik wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do spadku. Strona 19 z 39

20 3. Przepisy ust.1-2 stosuje się odpowiednio do doręczenia i zawiadomienia stron o decyzji wydanej przez organ drugiej instancji. 4. Wojewoda wydaje decyzję o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie. Art Od decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej stronie służy odwołanie do ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej. 2. Odwołanie strony od decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wojewoda przekazuje organowi drugiej instancji w terminie 7 dni od jego otrzymania, o ile nie znajduje podstaw do zastosowania art.132 Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Odwołanie powinno być rozpatrzone w terminie 30 dni, a skarga do sądu administracyjnego w terminie dwóch miesięcy od daty wpływu. 4. Odwołanie od decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej powinno zawierać zarzuty odnoszące się do decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody, uzasadniające to żądanie. 5. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, wstrzymanie wykonania tej decyzji na wniosek skarżącego sąd może uzależnić od złożenia przez skarżącego kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji. W przypadku uznania skargi za słuszną w całości lub w części kaucja podlega zwrotowi. W sprawach kaucji stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o zabezpieczeniu roszczenia. 6. W postępowaniu przed organem odwoławczym oraz przed sądem administracyjnym nie można uchylić decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej w całości ani stwierdzić jej nieważności, gdy wadą dotknięta jest tylko część decyzji dotycząca odcinka regionalnej sieci szerokopasmowej, nieruchomości lub działki. 7. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę regionalnej sieci szerokopasmowej. Art Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. 8. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, sąd administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy regionalnej sieci szerokopasmowej może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w art.145 lub art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego. Art Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wiąże właściwe organy przy opracowywaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania terenu oraz planów zagospodarowania przestrzennego. Ilekroć w odrębnych przepisach Strona 20 z 39