Stryszów i okolice - pejzaŝ

Transkrypt

1 Dwór w Stryszowie Oddział Zamku Królewskiego na Wawelu Stryszów i okolice - pejzaŝ wystawa fotograficzna Ireneusza Piętonia wystawa: listopad kwiecień 2009

2

3 Ireneusz Piętoń urodził się w r w Wadowicach. Jest absolwentem Wydziału Historycznego Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Fotografią zaczął się interesować w czasach licealnych, gdy w prezencie od kolegi otrzymał swój pierwszy aparat marki Zenit. Oprócz fotografii drugą jego pasją jest turystyka. Łącząc te dwie pasje uwiecznił na tysiącach zdjęć najpiękniejsze zakątki Beskidów, Gorców, Tatr, Pienin i Bieszczad. Poza miejscami popularnymi turystycznie dociera do zapomnianych i nieznanych zakątków regionu, ukazując w swych fotografiach ich ducha i piękno. Mieszkając od dziecka w Beskidach (Stryszów), mógł poznać ten teren jak mało kto, a jego zdjęcia są swoistą mapą topograficzną Beskidów.

4 Spróbuj wyobrazić sobie ten zakątek tam ziemia się kończy tam ma swój początek za tło obrazowi słuŝą stare jodły latem do ich cienia wąskie ścieŝki wiodły...

5 JakŜe piękne chwile mogą być na świecie Piękna zieleń wiosny i barwy jesieni I gama kolorów jest w upalnym lecie Nadchodząca zima wszystko to odmieni.

6 Ogród pełen marzeń, pragnień niespełnionych Które wiatr roztrwonił i potargał echa Pełne smutku kwiaty po nocach wyśnionych I wiatr co w gałęziach stare dumki śpiewa Jak ptak co nagle wzbija się pod chmury I rozwarte skrzydła na wietrze łomocą I piorun kulisty co pada nań z góry.

7 I niszczy to wszystko swoją wielką mocą I płoną marzenia i gasną pragnienia ChociaŜ tyle piękna, ale byt nietrwały Tak wiele zostało jeszcze do zrobienia Nie ma nic, zostały juŝ tylko wspomnienia.

8

9

10 W miedzach rosły macierzanki I polnego kwiecia sporo A dziewczęta wiły wianki Mrucząc wieczorową porą Choć błotnista była droga Nawet mocno kamienista Była swoja choć uboga.

11 O jakŝe piękne są twe potoki Porosłe trawą i pachnące kwieciem A czysta woda w nurcie głębokim Jest najpiękniejszą z wszystkich wód na świecie.

12

13 Gdzie jesteś wędrowny wietrze co pędzisz białe obłoki zabrałeś to wszystko na zawsze gdyś odszedł w świat szeroki.

14 W zaorane świeŝo rŝyska Dziś gdy spojrzysz w swoje pola Oko łzami się zalewa Nie wiesz gdzie jest twoja rola GdyŜ wszystko porosły drzewa.

15 I gdy tak patrzę oczom nie wierzę skąd to się tyle uroku bierze skąd kwiaty biorą swoje kolory i kto kształtuje te piękne wzory?

16

17 JuŜ rolnik pola nie orze Starodawna ginie pieśń I juŝ nie kłania się zboŝe I tak ginie nasza wieś.

18

19 Tak ucieka Ŝycie jak te roku pory czasu który mija nie zatrzymasz w locie mijają upadki, wzloty i honory twe piękno zostało samotne w tęsknocie. Pośród tego mały człowiek co miał panem stworzeń być to wciąŝ czeka na odpowiedź bo jak śnić gdy trzeba Ŝyć.

20 JuŜ jesień rozsnuła swe nici srebrzyste A wietrzyk figlarny przystroił w nie drzewa Przeplatając nićmi ich liście złociste W których promyk słonka złoty się wygrzewa

21 Cicho szeleści listek gdy na ziemię spada cicho i lekko wiatr dalej go niesie i cicho po drodze bajki opowiada budzi małe skrzaty śpiące w starym lesie.

22 Po błękicie chciałabym Policzyć wszystkie chmury Najpiękniejszą dałabym Na sam szczyt Babiej Góry.

23

24

25 JuŜ pani jesień nadchodzi juŝ dąb zrzuca swe Ŝołędzie nocka juŝ wcześniej przychodzi i co dzień tu smutniej będzie.

26 Gdzie jesteś świata czarodzieju który przynosisz sny złote karmisz ułudą i nadzieją zostawiasz Ŝal i tęsknotę. Gdzie jesteś wędrowny wietrze co pędzisz białe obłoki zabrałeś to wszystko na zawsze gdyś odszedł w świat szeroki.

27

28

29 Ziemia w sen się układa spadłe liście ją tulą nocą mgła nań osiada tuli ją swą koszulą. Szary wzrok juŝ zaczął tulić swą dolinę A w mroku wieczoru wszystko się zaciera Zagubione echo dzwoni czyjeś imię I niesione wiatrem, gdzieś w drodze umiera.

30

31 Tak ucieka Ŝycie jak te roku pory czasu który mija nie zatrzymasz w locie mijają upadki, wzloty i honory twe piękno zostało samotne w tęsknocie.

32 Nie wstrzymasz w pędzie lotów motylich w górskim potoku płynących wód nie wstrzymasz czasu abyś po chwili w miejsce gdzie byłeś powrócić mógł.

33

34 fot. W. Kaczmarczyk Dwór w Stryszowie Oddział Zamku Królewskiego na Wawelu tel. fax: muzeum czynne codziennie w godz Organizatorzy wystawy: Witold Kaczmarczyk Dwór w Stryszowie Małgorzata Kowalska Gminny Ośrodek Kultury w Stroniu Wiersze: Maria Stanowska Więcej zdjęć autora moŝna zobaczyć na

35 Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki Kraków 2008 DTP: Witold Kaczmarczyk druk: PasaŜ Kraków, ul. Rydlówka 24 ISBN

36