Regulamin Międzynarodowego Konkursu Wyżłów Niemieckich Krótkowłosych (IKP) z dnia 17 marca 2007 r.

Transkrypt

1 Kopiowanie lub rozpowszechnianie regulaminu bez zgody autora zabronione. Właściciel: Zbigniew Ciemniewski ( Regulamin Międzynarodowego Konkursu Wyżłów Niemieckich Krótkowłosych (IKP) z dnia 17 marca 2007 r. I. Cel konkursu 1 1. Związek Wyżłów Niemieckich Krótkowłosych przeprowadza międzynarodowy konkurs pracy psów w polu i wodzie, mający na celu a. umożliwienie miłośnikom wyżłów niemieckich krótkowłosych w kraju i za granicą wyrobienia sobie zdania na temat stanu hodowli oraz osiągnięć naszych psów w próbach polowych i wodnych, b. zachęcenie hodowców do podnoszenia wyników w hodowli oraz umacnianie wśród myśliwych oraz przewodników psów zrozumienia dla precyzyjnej pracy polowej i dobrej pracy w wodzie. 2. Konkurs ten może spełnić swoją rolę tylko wtedy, jeżeli stawiane będą wysokie wymagania. Z tego względu do konkursu należy zgłaszać tylko psy bardzo dobrze ułożone, które w wymaganych konkursach uzyskiwały bardzo dobre wyniki i wykazały się odpowiednią praktyką łowiecką. Wymagania stawiane psom podczas tego konkursu powinny znacznie przewyższać poziom typowych konkursów wielostronnych. II. Warunki dopuszczenia 2 1. Do udziału w konkursie można zgłaszać wszystkie psy, które są zarejestrowane w księdze hodowlanej wyżłów niemieckich krótkowłosych i spełniają następujące kryteria dopuszczenia: Psy muszą a. przynajmniej dwukrotnie otrzymać dyplom I-go stopnia na dwóch różnych konkursach, takich jak: konkursy w klasie młodzieżowej (Derby), konkursy jesienne (Solms lub dla psów starszych AZP) oraz jesienne konkursy dla psów wystawiających (VGP), przy czym dla każdego konkursu dopuszczalne jest jednokrotne powtórzenie, b. w ocenie eksterieru otrzymać notę co najmniej "bardzo dobrą". Zamiast konkursu jesiennego Solms uznany może być również konkurs jesienny HZP Niemieckiego Związku Psów Myśliwskich, jeżeli we wszystkich konkurencjach pies uzyskał wyniki odpowiadające dyplomowi I-go stopnia w konkursie jesiennym Solms (wyniki bardzo dobre = 9 do 11 punktów w konkursie HZP). Psy, które w wyżej wymienionych konkursach (Solms, AZP, HZP oraz VGP) na podstawie obowiązujących postanowień wyjątkowych zaliczyły pracę w wodzie bez konkurencji "bobrowanie za kaczką w szuwarach" lub które w tej konkurencji otrzymały ocenę gorszą niż "bardzo dobry", muszą dodatkowo wykazać się

2 posiadaniem oznaczenia "VBR E" (aportowanie zagubionej kaczki zaliczone) z oceną "bardzo dobry". 2. Psy, u których podczas udziału w wymienionych konkursach stwierdzono lękliwość na strzał bądź inne istotne wady, nie mogą być dopuszczone do konkursu. 3. Psy zagraniczne, wpisane do zagranicznej księgi hodowlanej uznanego podmiotu prowadzącego, mogą zostać dopuszczone do udziału w konkursie pod warunkiem, że spełniają kryteria wymagane w punkcie 1 bądź porównywalne z nimi. 4. Kryteria dopuszczenia muszą być spełnione w dniu zgłoszenia psa do konkursu. 5. Zgłoszenia dokonuje się poprzez przewodniczących kompetentnych klubów w terminie określonym w ogłoszeniu o konkursie. 6. W razie konieczności wprowadzenia ograniczeń w dopuszczeniu zostaną one określone przez Zarząd Związku i podane do wiadomości w ogłoszeniu o konkursie. III. Organizacja konkursu 3 1. Konkurs odbywa się w jesieni, w miarę możliwości we wrześniu. 2. Związek dołoży starań, aby na miejsce konkursu wybrane zostały tereny charakteryzujące się dobrym stanem zwierzyny oraz spełniające wszystkie inne wymagania stawiane tego typu konkursom. 3. Prezes Związku ustanawia kierownika konkursu. Kluby wyznaczają szczególnie doświadczonych sędziów ze swoich rejonów. O ostatecznym powołaniu sędziów pracy psów oraz sędziów rasy decyduje Związek. 4. Konkurs składa się z trzech części: 1. Prezentacja, ocena i omówienie psów na ringu, 2. Ocena pracy psów w polu i w wodzie, 3. Prezentacja psów podczas pokazowej pracy w polu. IV. Przebieg konkursu Część 1: Prezentacja na ringu 4 1. Prezentacja na ringu oprócz właściwej oceny eksterieru psów obejmuje również omówienie pochodzenia psów oraz dotychczasowych osiągnięć na konkursach i w hodowli. 2. Psy, które w dniu konkursu nie uzyskały co najmniej bardzo dobrej oceny eksterieru, nie mogą brać udziału w konkursie. Część 2: Ocena pracy psów w polu i w wodzie Konkurencje konkursowe i kryteria oceniania 5 1. Ocena pracy psów może odbywać się w jednej grupie we wszystkich konkurencjach, ale także w oddzielnych grupach z podziałem na pracę w polu i pracę w wodzie. Jeżeli konkurs przeprowadzany jest w oddzielnych grupach, w konkurencjach wiatr i posłuszeństwo decydująca jest ocena zespołu sędziowskiego oceniającego pracę w polu z uwzględnieniem uwag zespołu sędziowskiego oceniającego pracę w wodzie. 2. W konkursie przyznawane są punkty oraz współczynniki dla poszczególnych konkurencji, z ich pomnożenia otrzymuje się wynik konkursu.

3 3. Międzynarodowy Konkurs Wyżłów Niemieckich Krótkowłosych obejmuje następujące konkurencje: Praca w polu Wiatr 6 Sposób szukania 5 Wystawianie i zachowanie wobec zwierzyny 5 Praca w wodzie Bobrowanie za kaczką w szuwarach 5 Aport Aport strzelonej kaczki 3 Aport kuropatwy / bażanta 3 Posłuszeństwo Posłuszeństwo przy zwierzynie, reakcja na strzał 4 Posłuszeństwo bez zwierzyny i współpraca z przewodnikiem 3 Współczynnik 4. Oceny pracy psów w konkurencjach wiatr, posłuszeństwo i współpraca z przewodnikiem dokonują zespoły sędziowskie dla oddzielnych grup w porozumieniu ze sobą. a. Informacje ogólne Praca w polu 6 1. Podczas pracy w polu każdy pies ma do dyspozycji co najmniej dwie tury, trwające przynajmniej 15 minut każda. Sędziowie powinni dołożyć starań, aby każdy pies miał możliwość wielokrotnego spotkania zwierzyny, co pozwoli im na wystawienie jednoznacznej, pozbawionej przypadkowości oceny. 2. Konkurs może odbywać się pojedynczo lub w parach bądź też w wariancie kombinowanym, w zależności od warunków. 3. Pies, który w konkurencjach polowych uzyskał wyniki uniemożliwiające zaliczenie konkursu, nie jest dopuszczany do dalszej pracy w wodzie. b. Poszczególne konkurencje 1. Wiatr Wiatr psa zasadniczo można ocenić tylko w sposób pośredni poprzez dokładną obserwację wielu znamion. Dlatego ocena tej konkurencji wymaga od sędziów wysokich umiejętności i dużego doświadczenia, aby mogli oni odpowiednio

4 uwzględnić poszczególne czynniki, takie jak pokrywa roślinna, kierunek i siła wiatru itp. 1. Styl pracy psów o dobrym węchu odznacza się przede wszystkim wykorzystaniem wiatru. Psy te pracują z nosem do wiatru, zaznaczają krótko zwietrzenie zwierzyny bądź ptactwa, "gryzą wiatr" podczas stójki, odnajdują zwierzynę szybko, okładają pole daleko, potrafią pewnie wskazać zwierzynę. Utrzymywanie głowy w pozycji bardziej poziomej niż pionowej jest oznaką dobrego prowadzenia nosa i świadczy o jakości wiatru psa. 2. Sposób szukania Pies powinien szukać z pasją, planowo i wytrwale, okładając pole szeroko, w sposób systematyczny. Szukanie w żadnym razie nie powinno być nadmiernie żywiołowe, pozbawione koncentracji, chaotyczne i nastawione na posługiwanie się wzrokiem. Styl szukania powinno charakteryzować posługiwaniem się węchem i dążeniem do szukania i odnajdywania zwierzyny. Ocena za sposób szukania powinna być tym wyższa, im bardziej szukanie dostosowane jest do terenu, pokrywy roślinnej oraz wiatru i jest przejawem inteligencji łowieckiej psa. Właściwe rozplanowanie przestrzeni, umiejętne dochodzenie zwierzyny w szuwarach, poprawny zwrot przeciw wiatrowi mają równie istotne znaczenie przy ocenie sposobu szukania jak tempo dostosowane do ukształtowania i pokrywy roślinnej terenu oraz płynny, wytrwały galop o długim kroku. 3. Wystawianie i zatrzymanie zwierzyny 1. Pies powinien wystawiać odnalezioną zwierzynę w postawie stojącej lub warującej tak długo, dopóki nie dojdzie do niego przewodnik i nie ruszy zwierzyny lub zwierzyna sama nie wstanie lub nie zerwie się do lotu. Nie wystarczy krótkie zaznaczenie zwierzyny. Za poprawną stójkę uznaje się zasadniczo stójkę pewną, czyli stójkę przed zwierzyną. Powtarzające się stójki mimo nieobecności zwierzyny w pobliżu (tzw. puste stójki) są oznaką niezdecydowania i należy je oceniać jako błąd. W razie braku ptactwa łownego umiejętność wystawiania ocenia się adekwatnie w odniesieniu do ssaków łownych. 2. Jeżeli pies natrafi na świeży trop lub jeżeli zwierzyna wycieka przed nim, pies musi pokazać, że przez spokojne dociąganie lub celowe okrążanie zwierzyny potrafi odnaleźć i zatrzymać zwierzynę. 3. Dobre maniery są cechą dobrej pracy wyżła w polu i należy ich oczekiwać zwłaszcza od naszych najlepszych psów hodowlanych. Sekundowanie lub wspólna stójka przy jednoczesnym zwietrzeniu zwierzyny nie należą do konkurencji konkursowych, są jednak mile widziane. Podczas szukania w parach pies posuwający się za towarzyszem powinien reagować na komendy słowne i gesty. Praca w wodzie 7 Bobrowanie za kaczką w szuwarach

5 1. Na terenie przeznaczonym do konkurencji wodnych, gdzie znajduje się przynajmniej jedna nielotna kaczka, pies otrzymuje rozkaz do szukania. 2. Pies powinien wykazać się samodzielnym szukaniem i odnalezieniem kaczki. Przy aportowaniu zagubionej kaczki ważne jest, aby pies właściwie posługiwał się wiatrem i w ten sposób potrafił odnaleźć kaczkę w szuwarach lub trzymając się śladu podczas pływania. Jednocześnie pies powinien wykazać się w tej konkurencji wytrwałością, wytrzymałością oraz pasją do pracy w wodzie. 3. Przewodnik podczas tej konkurencji może naprowadzać i wspomagać psa, jednak konieczność ustawicznego zachęcania psa do pracy wpływa na obniżenie oceny. 4. Jak tylko pies wypłoszy kaczkę z szuwarów i goni ją przez otwartą wodę, przewodnik lub inna upoważniona do tego osoba powinna ją ustrzelić, jeżeli tylko nie zagraża to bezpieczeństwu psa. 5. Ustrzeloną kaczkę pies musi samodzielnie przynieść. 6. Pies, który po odnalezieniu kaczki po raz pierwszy nie przyniesie jej samodzielnie, nie zalicza konkursu. Kaczka dostrzeżona przez psa uważana jest za odnalezioną. 7. Sędziowie powinni zakończyć pracę psa, jak tylko są w stanie wyrobić sobie opinię na temat jego pracy, również wtedy, gdy psu nie udało się wypłoszyć kaczki z szuwarów. 8. Jeżeli pies nie miał okazji do przyniesienia ustrzelonej przed nim kaczki, wtedy ubitą kaczkę rzuca się jak najdalej na otwartą wodę, a pies musi ją aportować. Należy przy tym oddać strzał do wody w kierunku kaczki, jednak dopiero wtedy, gdy pies pływa w głębokiej wodzie. 1. Aport strzelonej kaczki Aport 8 1. Zadaniem psa jest poprawny aport strzelonej kaczki. Oceniane jest przy tym również wykonanie aportu, tzn. sposób, w jaki pies podejmuje kaczkę, niesie ją i oddaje. Prawidłowe podejmowanie i niesienie charakteryzuje się poprawnie wykonanym chwytem. Błędem jest zarówno zbyt mocne jak również niepewne uchwycenie, trzymanie i niesienie strzelonej kaczki. Memłanie i gniecenie traktowane jest jako błąd i powinno zostać w sposób szczególny odnotowane na karcie oceny pracy psa. Prawidłowe oddanie charakteryzuje się tym, że pies wraca do przewodnika z aportowaną zwierzyną, bez rozkazu lub na prosty - nie głośny - rozkaz przewodnika siada przy nim i spokojnie trzyma zwierzynę tak długo w uchwycie, aż przewodnik powoli ją uchwyci i odbierze mu. 2. Skorygowanie chwytu kaczki uchwyconej niefortunnie w wodzie nie jest uznawane za błąd. 3. Zdecydowani memłacze, narzynacze i grabarze nie mogą zaliczyć konkursu. 2. Aport strzelonej kuropatwy (bażanta, kaczki) Jeżeli przewodnik nie ma możliwości ustrzelenia kury bądź bażanta przed swoim

6 psem, wtedy rzuca się sztukę ptactwa łownego - w razie konieczności kaczkę lub gołębia - do szuwarów. Zadaniem psa jest odszukanie ptaka i aportowanie go. Przewodnikowi, który nie może widzieć tej czynności, opisuje się w przybliżeniu miejsce, w które rzucony został ptak. Z odległości co najmniej 40 m od tego miejsca należy posłać psa z rozkazem szukania zaginionego ptaka. Przewodnikowi wolno podążyć za psem. Sędziowie zwracają uwagę na zachowanie myśliwskie przewodnika. Odnośnie sposobu aportowania obowiązują stosowne postanowienia dotyczące aportowania kaczki. Posłuszeństwo 9 1. Posłuszeństwo przy zwierzynie, reakcja na strzał 1. Na konkurencję tą składają się posłuszeństwo w obecności zwierzyny oraz zachowanie spokoju po strzale. Pies, bez dodatkowej ingerencji ze strony przewodnika, nie powinien od razu gonić wyciekającego, nie ustrzelonego ptactwa. Na komendę lub dźwięk gwizdka powinien powstrzymać się od pogoni za zwierzyną. 2. Nie uznaje się za błąd, jeżeli pies widzący spadającego ptaka - nie czekając na komendę "aport" - samodzielnie go przynosi. Jeżeli ptak nie spadł lub pies nie widział spadającego ptaka, powinien on po strzale - bez użycia komendy głosowej ani gwizdka - pozostać na miejscu, dopóki nie otrzyma komendy do powrotu bądź dalszego szukania. Zachowanie spokoju po strzale można sprawdzić również na widocznej zwierzynie. Wyraźna ingerencja przewodnika obniża odpowiednio ocenę. 3. Psy, które dwukrotnie nie okazały przewodnikowi posłuszeństwa przy zwierzynie, nie mogą zaliczyć konkursu. 2. Posłuszeństwo bez zwierzyny i współpraca z przewodnikiem 1. Posłuszeństwo bez kontaktu ze zwierzyną przejawia się w skłonności do pracy z przewodnikiem oraz gorliwym wykonywaniu otrzymywanych od niego poleceń (głosem, gwizdkiem lub znakiem ręki). Posłuszny pies na dźwięk gwizdka lub inne komendy musi natychmiast przerwać pracę i kontynuować ją w innym, wskazanym przez przewodnika kierunku. 2. Poprawna współpraca z przewodnikiem ma miejsce wtedy, gdy pies chętnie dostosowuje się do przewodnika, utrzymuje z nim kontakt i jest skłonny do reagowania na komendy i inne bodźce. Współpraca z przewodnikiem oceniana jest tym wyżej, im bardziej sprawia ona wrażenie bezgłośnej, zgranej i harmonijnej pracy zespołowej. Część 3: Prezentacja psów z najlepszymi wynikami Pod koniec konkursu z inicjatywy sędziów poszczególnych grup wybierany jest z każdej grupy jeden pies, który uzyskał w konkursie maksymalną liczbę punktów i który następnie ma okazję zaprezentować się jeszcze raz podczas pokazowej pracy w

7 polu bądź w inny odpowiedni sposób. Umiejętności zaprezentowane przez psy podczas pokazowej pracy w polu nie mają już wpływu na wynik konkursu. 2. Do pokazowej pracy w polu należy wybrać teren charakteryzujący się dobrym stanem zwierzyny, w celu umożliwienia psom wykazania się swoimi umiejętnościami w obecności zwierzyny, z sekundowaniem i jednoczesną stójką włącznie. Limity wymagań i limity punktów Do uzyskania dyplomu na konkursie wymagane są co najmniej "dobre" wyniki we wszystkich konkurencjach oraz "bardzo dobra" ocena eksterieru w dniu konkursu. 2. Limity punktów przedstawia poniższe zestawienie: Praca w polu Dyplom I stopnia Współczynnik Dyplom II stopnia Punkty Wynik Punkty Wynik Wiatr Wystawianie, zatrzymanie i zachowanie wobec zwierzyny Praca w wodzie Bobrowanie za kaczką w szuwarach Aport Aport strzelonej kaczki Aport kury / bażanta lub dzikiego ptactwa z szuwarów Posłuszeństwo Posłuszeństwo przy zwierzynie, reakcja na strzał Posłuszeństwo bez zwierzyny i współpraca z przewodnikiem Razem limit punktów Najwyższa liczba punktów do zdobycia 136 Sprzeciw i postępowanie w sprawie sprzeciwu 12

8 Prawo wniesienia sprzeciwu przysługuje tylko przewodnikowi psa biorącego udział w konkursie. Postępowanie w sprawie sprzeciwu określa 20 Postanowień Ogólnych. Zwrot poniesionych kosztów 13 Sędziom przysługuje prawo zwrotu poniesionych kosztów przez kluby, które ich wyznaczyły do konkursu bądź przez Związek, jeżeli zostali przez niego wyznaczeni. Regulamin konkursu został uchwalony przez Walne Zgromadzenie Związku Wyżłów Niemieckich Krótkowłosych w dniu 17 marca 2007 r. Regulamin wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2007 r. Za udostępnienie tłumaczenia regulaminu dziękuję p. Zbigniewowi Ciemniewskiemu Hodowla Ze Skolnitego, strona "Moje psy myśliwskie":