INSTALACJE GAZÓW MEDYCZNYCH

Transkrypt

1 PRACOWNIA ARCHITEKTONICZNA EWY I STANISŁAWA SIPIŃSKICH PRACOWNIA ARCHITEKTONICZNA EWY I STANISŁAWA SIPIŃSKICH SP. Z O.O. U L. R A D O S N A P O Z N A Ń T E L F A X architekt.studio@sipinski.com.pl UL. RADOSNA POZNAŃ TEL FAX: PROJEKT BUDOWLANY GAZY MEDYCZNE Z DNIA r. - PB-GM STADIUM DOKUMENTACJI BRANŻA UMOWA NR POZ. UMOWY ZNAK ZAMAWIAJĄCY SPECJALISTYCZNY ZESPÓŁ OPIEKI ZDROWOTNEJ NAD MATKĄ I DZIECKIEM SAMODZIELNY PUBLICZNY ZESPÓŁ OPIEKI ZDROWOTNEJ W POZNANIU, UL. KRYSIEWICZA 7/8, POZNAŃ OBIEKT SZPITAL DZIECIĘCY W POZNANIU, UL.BOLESŁAWA KRYSIEWICZA 7/ POZNAŃ TEMAT: PROJEKT BUDOWLANY PRZEBUDOWY, ROZBUDOWY I MODERNIZACJI BUDYNKU TLENOWNI INSTALACJE GAZÓW MEDYCZNYCH OPRACOWAŁ / PROJEKTOWAŁ mgr inż. Jan Rusiński upr. nr 342/73/Pm mgr inż. Marcin Borowski SPRAWDZAJĄCY mgr inż. Roman Narojczyk nr upr. 7342/72/TO/98 GŁÓWNY PROJEKTANT prof. dr hab. inż. arch. Ewa Pruszewicz - Sipińska upr. nr 14/89/Pw POZNAŃ, SIERPIEŃ 2013 R.

2 Strona 2 z 18 SPIS ZAWARTOŚCI TECZKI SPIS RYSUNKÓW...2 Opis techniczny Podstawa opracowania Przedmiot inwestycji charakterystyka Zakres opracowania Instalacje wewnętrzne Łączenie rurociągów Złączki i kształtki Ciśnienie pracy instalacji gazów medycznych Źródła Gazów Warunki wykonania i odbioru Uwagi końcowe i zalecenia BHP Załączniki Część rysunkowa...18 SPIS RYSUNKÓW Nr rys. Treść skala GM.01 Rzut przyziemia instalacja gazów medycznych 1:50 GM.02 Schemat rozprężalni sprężonego powietrza GM.03 Schemat rozprężalni tlenu GM.04 Schemat rozprężalni podtlenku azotu GM.05 Schemat rozprężalni sprężonego powietrza szczegół A GM.06 Aksonometria gazów medycznych i instalacji wod.-kan. 1:50

3 Strona 3 z 18 OPIS TECHNICZNY 1. PODSTAWA OPRACOWANIA - Wytyczne Projektowania Szpitali Ogólnych-zeszyt III, wydane przez MZiOS w 1981 r. - Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn r. w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym, pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. /Dz. Ustaw Nr 74 z dn r./ (wraz z późniejszymi zmianami) - Uzgodnienia międzybranżowe. - Norma PN-EN 13348: 2009 Miedź i stopy miedzi Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni - Norma PN-EN ISO :2009 Systemy rurociągowe do gazów medycznych Część 1: Punkty poboru do sprężonych gazów medycznych i próżni. - Norma PN-EN ISO :2010 Systemy rurociągów do gazów medycznych Część 1: Systemy rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni. - Norma PN-EN ISO :2006 Regulatory ciśnienia do gazów medycznych. Rozgałęzienia i liniowe regulatory ciśnienia - Norma PN-EN ISO :2008. Regulatory niskociśnieniowe przeznaczone do włączania do wyposażenia medycznego. - Norma PN-EN ISO 5359:2008 Zespoły węży niskociśnieniowe do gazów medycznych - Norma PN-EN ISO 21969:2006 Wysokociśnieniowe elastyczne połączenia do stosowania z gazami medycznymi - Dyrektywa Rady Unii Europejskiej 93/42/ECC - Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 roku nr 93 poz. 896 o wyrobach medycznych - Projekt Architektoniczny i Technologiczny - Norma PN-EN ISO 13485:2012 Wyroby medyczne Systemy zarządzania jakością- Wymagania dla celów przepisów prawnych

4 Strona 4 z PRZEDMIOT INWESTYCJI CHARAKTERYSTYKA Przedmiotem opracowania jest projekt żródeł instalacji gazów medycznych Parterowego Budynku Tlenowni i Kotłownia z Agregatami Olejowymi na na dziedzińcu specjalistycznego ZOZ nad matką i dzieckiem Samodzielnego Publicznego ZOZ w Poznaniu. 3. ZAKRES OPRACOWANIA. Opracowanie niniejsze zawiera Projekt budowlany źródeł instalacji gazów medycznych: tlenu, sprężonego powietrza medycznego i podtlenku azotu Parterowego Budynku Tlenowni i Kotłownia z Agregatami Olejowymi na dziedzińcu specjalistycznego ZOZ nad matką i dzieckiem Samodzielnego Publicznego ZOZ w Poznaniu. Rozbudowa Budynku tlenowni i sprężarkowni polega na : przeniesieniu źródeł cieklego tlenu do środka budynku wraz z modernizacją rozprężalni tlenu oraz wygospodarowanie miejsca na przechowywwanie butli z tlenem modernizację istniejącego źródła sprężonego powietrza medycznego o jeszcze jedną sprężarkę wraz z osprzętem modernizację źródeł podtlenku azotu wpięcie się nowoprojektowaną instalacją w istniejące piony. UWAGA : Projekt przewiduję dostosowanie źródeł do obowiązujących przepisów jednakże wielkość źródeł (ich wydajność) wg życzenia inwestora pozostała bez zmian. Projekt obejmuje modernizację istniejącej instalacji wytwarzania tlenu sprężonego powietrza medycznego oraz podtlenku azotu na potrzeby specjalistycznego ZOZ nad matką i dzieckiem samodzielnego Publicznego ZOZ w Poznaniu. Przy modernizacji źródeł należy zapewnić ciągły dostęp szpitala do tlenu, sprężonego powietrza i podtlenku azotu. Przed przeniesiem źródeł tlenu ciekłego do budynku należy na początku zdemontować istniejącą rozprężalnie tlenu pozostawiając bez zmian tablicę redukcyjną wraz z osprzętem od istniejących pracujących źródeł ciekłego tlenu. Następnie należy wykonać nowoprojektowane źródło ciekłego tlenu (dwóch butli cieklego tlenu oraz przygotowanie podejść pod pozostałe 4 butle z ciekłym tlenem) wraz z całą armaturą oraz nowoprojektowanych rozprężalni tlenu i podpięcie ich w

5 Strona 5 z 18 istniejące piony tlenu. Przepięcie źródeł tlenu musi zostać wykonany w sposób sprawny i bezpieczny dla pacjentów szpitala. Po przepięciu instalacji należy zdemontować istniejące butle na dziedzińcu z ciekłym tlenem oraz istniejącą armaturę tych butli a także należy dopiąć pozostałe 4 butle z ciekłym tlenem. Podobną procedurę należy wykonać z podtlenkiem azotu. Należy najpierw wykonać i przygotować istniejące źródło podtlenku azotu wraz z całą armaturą pozostawijaąc istniejące źródło podtlenku azotu bez zmian a następnie przepiąć nowoprojektowaną instalację w istniejący pion podtlenku azotu. Po wykonaniu tej czynności należy zdemontować istniejące źródło podtlenku azotu. Jeżeli chodzi o sprężone powietrze należy na początku zamontować istniejącą sprężarkę wraz z osprzętem i zbiornikiem oraz podprowadzić nowoprojektowaną instalację pod istniejace piony i nowoprojektowane położenia istniejącej sprężarki i zbiornika. Następnie przepięcie źródeł sprężonego powietrza oraz wpięcia w istniejące piony musi zostać wykonany w sposób sprawny i bezpieczny dla pacjentów szpitala. Następnie należy zdemontować istniejącą instalację od istniejącej sprężarki i istniejącego zbiornika wraz z istniejącym osprzętem. A następnie poustawiać istniejące urządzenia tzn. sprężarkę i zbiornik w nowoprojektowana lokalizację. Aż ostatecznie należy wpiąć nowoprojektowana instalację w istniejącą sprężąrkę i w istniejący zbiornik powietrza. Dodatkowo przewiduje się przeniesienie istniejącego grzejnika oraz demontaż istniejącej wentylacji. Modernizacji podlegać będzie również instalacja kanalizacji od wpustu jak i projektuje się dodatkowo złączkę do węża w pomieszczeniu sprężarkowni. 4. INSTALACJE WEWNĘTRZNE. Projektowana instalację należy włączyć do nowoprojektowanych źródeł oraz w istniejące piony. Układanie rurociągów przewiduje się w przestrzeniach pod stropowych (częściowo przy ścianach).rurociągi gazów medycznych należy wykonać z rur miedzianych ciągnionych z miedzi odtlenionej wg normy PN-EN 13348:2004. Dane dotyczące wymagań stawianym rurom do gazów medycznych zawarte są w normie PN-EN ISO : Zgodnie z tymi przepisami na rurociągi systemów rurociągowych dla gazów medycznych należy stosować rury miedziane, bez szwu, ciągnione o zawartości miedzi minimum 99,90% wag. oraz o dopuszczalnej zawartości fosforu od 0,015 do 0,040%wag. Zgodnie z normą ten gatunek rur ma symbol SF-Cu.

6 Strona 6 z 18 Ponadto dopuszczalna ilość pozostałego węgla wynosi 0,2 mg/dm. Powierzchnia wewnętrzna rur musi być lśniąca a więc bez jakichkolwiek pokryć. Rury do gazów medycznych muszą być zabezpieczone na końcach zatyczkami z tworzywa sztucznego, aby zapobiec zabrudzeniom w czasie składowania i transportu. Rurociągi muszą być podparte w odstępach wystarczających dla uniemożliwienia ich ugięcia lub odkształcenia. Korytka zapewniają odpowiednie podparcie rurociągom. Rurociągi powinny być zaopatrzone w zacisk uziemiony usytuowany możliwie jak najbliżej miejsca, w którym rurociąg wchodzi do budynku. Nie powinno się wykorzystywać rurociągów do uziemiania wyposażenia elektrycznego. Rurociągi powinny być trwale oznakowane nazwą gazu (i/lub symbolem) w pobliżu zaworów odcinających, przy połączeniach, zmianach kierunku przebiegu, przed i za ścianami i przegrodami itd., Takie oznakowanie powinno być wykonane z użyciem metalowych tabliczek, szablonów, stempli lub nalepek. Zawory odcinające powinny być trwale oznakowane w sposób umożliwiający określenie trybu ich pracy. Wszystkie piony, zawory, tablice redukcyjne, manometry muszą być oznaczone w sposób czytelny i trwały. Również rurociągi prowadzone po ścianach powinny być oznakowane barwnie. W przypadku gdy na obiekcie nie ma jeszcze oznakowanych rurociągów należy przyjąć oznakowania barwne w oparciu o ISO 5359 z opisaną nazwą gazu lub jego symbolem: - tlen biała, - sprężone powietrze biało-czarna, -podtlenek azotu - niebieska Przejścia instalacji rurowych przez ściany i stropy, muszą być uszczelnione do odporności ogniowej tej przegrody. 5. ŁĄCZENIE RUROCIĄGÓW Połączenia nierozłączne rurociągów winny być wykonane lutem twardym LS-45 przy użyciu odpowiednich złączek lub kształtek. Powierzchnia wewnętrzna rur musi być lśniąca - a więc bez jakichkolwiek pokryć. Rury muszą być zabezpieczone na końcach zatyczkami z tworzywa sztucznego, aby zapobiec zabrudzeniom w czasie składowania i transportu. Montaż rurociągów instalacji gazów medycznych należy rozpocząć po wykonaniu instalacji wentylacji i klimatyzacji oraz instalacji sanitarnych. Odległość rurociągów od

7 Strona 7 z 18 instalacji elektrycznej w przypadku równoległego prowadzenia nie może być mniejsza niż 10 cm. Dopuszczalne jest krzyżowanie się przewodów z instalacją elektryczną. W tych miejscach należy zachować minimalny prześwit 10 mm lub zastosować tuleję ochronną z PCV. Odległość rurociągów gazów medycznych od rurociągów gazów palnych lub mediów gorących nie może być mniejsza niż 25 cm. 6. ZŁĄCZKI I KSZTAŁTKI Zaleca się łączenie rurociągów o średnicach mniejszych niż 22x1 mm poprzez zastosowanie roztłaczania końcówek rur (kielichowanie stalowym trzpieniem), trójników, a łuki wykonać przez gięcie. Dopuszcza się łączenie rurociągów przez zastosowanie typowych złączek (prostych, trójników i kolanek). Rurociągi o średnicach równych lub większych od 22x1 należy łączyć przy użyciu typowych złączek, trójników i kolanek. Rurociągi muszą być podparte w odstępach wystarczających dla uniemożliwienia ich ugięcia lub odkształcenia. Na rurociągi instalacji gazów medycznych należy stosować rury miedziane, bez szwu, ciągnione.odstępy pomiędzy podporami rurociągów miedzianych Średnica zewnętrzna (mm) Odstępy maksymalne (m) do 15 1,5 Od 22 do 28 2,0 Podpory rurociągów muszą być wykonane z materiałów odpornych na korozję i muszą być odizolowane od rurociągów. Rurociągi powinny być zaopatrzone w zacisk uziemiony. Systemy rurociągowe dla gazów medycznych zostały wyposażone w zawory awaryjne i eksploatacyjne. Zawory awaryjne muszą umożliwiać szybkie i pewne zamknięcie dopływu gazu, a lokalizować je należy na ścianie w miejscach dostępnych i dobrze widocznych. Dostęp do zaworów eksploatacyjnych powinien mieć tylko personel zajmujący się eksploatacją instalacji. Konstrukcja i zamontowane wyposażenie pozwala na: - zamykanie i otwieranie przepływu gazów będących pod ciśnieniem, - pomiar i wskazanie ciśnienia gazów, - fizyczne oddzielenie instalacji,

8 Strona 8 z CIŚNIENIE PRACY INSTALACJI GAZÓW MEDYCZNYCH Instalacja tlenu i sprężonego powietrza Instalacja podtlenku azotu 0,6 MPa 0,5 MPa PRÓBY WYTRZYMAŁOŚCI MECHANICZNEJ Próba wytrzymałości mechanicznej powinna być przeprowadzona po zmontowaniu instalacji. Podczas przeprowadzania prób należy stosować poniższe wartości ciśnień: dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,50 MPa - 0,90 MPa PRÓBY SZCZELNOŚCI Próba szczelności po zakończeniu montażu. Rurociągi powinny być całkowicie zmontowane i przymocowane do ściany. Wszystkie złącza przygotowane pod czujniki ciśnienia i zawory nadmiarowe powinny być zaślepione. Podczas przeprowadzania prób należy stosować poniższe wartości ciśnień: dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5 MPa - 0,75MPa 8. ŹRÓDŁA GAZÓW Maszynownia sprężonego powietrza Zaprojektowana maszynownia sprężonego powietrza medycznego zlokalizowana będzie w oddzielnym budynku na środku dziedzińcu szpitala. Do celów projektowych przyjęto urządzenia firmy AIRPOL. W celu pokrycia zapotrzebowania na sprężone powietrze medyczne dobrano sprężarkę o wydajności 57 m 3 /h o mocy 7,5kW 400V. W celu spełnienia wymogów normy PN-EN ISO : , zaprojektowano układ dwóch sprężark pracujących naprzemiennie, z których jedna zapewnia całkowite zapotrzebowanie na powietrze. Zaleca się zakup sprężarki wraz z mikroprocesorowym

9 Strona 9 z 18 nadrzędnym sterownikiem pracy sprężarek. Dodatkowo zaprojektowano drugi zbiornik buforowych ocynkowanych o objętości każdy 700dm 3. Dodatkowo w celu spełnienia odpowiedniego kryterium czystości sprężonego powietrza zaprojektowano dwa medyczne osuszacze powietrza np.: MEDIPACK 2000 typu 0050SP. Zaleca się zakup osuszaczy wraz z mikroprocesorowym nadrzędnym sterownikiem pracy osuszaczy, Dodatkowo w sprężarkowni zaprojektowano nastepujący układ urządzeń : Filtr wstepny z elektronicznym drenem Separator cyklonowy z elektronicznym drenem kondesatu Separator oleju Elektroniczny spust kondensatu oraz pozostałe podzespoły odcinająco, redukcyjno pomiarowe zgodnie z rysunkiem G2. W celu zapewnienia wymogów dla pomieszczeń maszynowni sprężonego powietrza, konieczne jest zaprojektowanie wentylacji mechanicznej, nawiewno-wywiewnej, która pozwoli odprowadzić zyski ciepła od urządzeń w ilości 3500 m3/h. Maksymalna temperatura pracy urządzeń wynosi 45 o C. W celu zapewnienia odpowiedniej wentylacji zaprojektowano nawiew powietrza za pomocą wentylatora ściennego np.: firmy Venture Industries HCGT/2-355/l N=0,5 kw 3x400V 50 Hz. Natomiast wywiew realizowany jest poprzez wentylator dachowy na podstawie dachowej (tlumiącej wg pozostawino dla decyzji inwestora) typu CTVT/6/ firmy Venture Industries N = 4,1 kw 400V 50Hz. Wentylatory pracują w funkcji utrzymania odpowiedniej temperatury w pomieszczeniu nie dopuszczając do przekroczenia w sprężarkowni temperatury powyżej 45 o C. Kanały i kształtki okrągłe z blachy stalowej ocynkowanej; wykonane w technologii SPIRO. Latem układ pracuje na 100% swojej wydajności zaś zimą na wydajność potrzebną do schłodzenia sprężarek wg wytycznych katalogowych min m3/h. Zaleca się zamontowanie na wentylator ścienny od strony zewnętrznej kratky żaluzjowej czerpnej stanowiącej dodatkowy asortyment do wentylatora + regulator obrotów RMT-2,5 (w pomieszczeniu sprężarkowni). Wentylator dachowy należy dostarczyć wraz : złącze do wentylatora klapę zwrotną + regulator obrotów RMT -12 (w pomieszczeniu sprężarkowni) króciec elastyczny podstawę dachową (tłumiącą wg ustaleń z inwestorem na etapie budowy) sposób montaży elementów zostala przedstawiona w karcie katalogowej produktu załączona do projektu. Od wentylatora należy wyprowadzić kanał Ø630 zakończony kratką Ø630 ( można zastosować na kratce wkład filtracyjny EU4 w celu

10 Strona 10 z 18 zminimalizowania zanieczyszczeń wydaobywających się na wyciągu wg zaleceń inwestora do rozwiązania na budowie). Maszynownia sprężonego powietrza wymaga również kratki ściekowej do której zostaną odprowadzone skropliny z urządzeń. W budynku maszynowni znajduje się istniejący wpust, który nie jest drożny. W związku z powyższym zaprojektowano nowy wpust a kanalizację z niego należy podpiąć rurą PCV Ø 75 do istniejacej instalacji kanalizacji sanitarnej odprowadzającej ścieki z istniejącego wpustu. Rurę należy prowadzić ze spadkiem 2% w kierunku odplywu kanalizacji z istniejącego wpustu. Dodatkowo w celu zmywania posadzki sprężarkowni zaprojektowano złączkę do wężą. Złączka do węża zasilana będzie z istniejącej instalacji zimnej wody rurą stalową Dn20 wg dokumentacji rysunkowej. Przed przystąpieniem do robót wykonawca musi uwzględnić dodatkowe przeróbki instalacji wynikające z prac na istniejącym obiekcie oraz związane z zabezpieczeniem istniejącej instalacji wod. - kan. Szczegółowe dane odnośnie instalacji sprężonego powietrza została przedstawiona w części rysunkowej opracowania. Rozprężalnia tlenu Na potrzebu przebudowy budynku Tlenowni zmodernizowano istniejące źródło tlenu. Przy modernizacji źródeł należy zapewnić ciągły dostęp szpitala do tlenu. Przed przeniesiem źródeł tlenu ciekłego do budynku należy na początku zdemontować istniejącą rozprężalnie tlenu pozostawiając bez zmian tablicę redukcyjną wraz z osprzętem od istniejących pracujących źródeł ciekłego tlenu. Następnie należy wykonać nowoprojektowane źródło ciekłego tlenu (dwóch butli cieklego tlenu oraz przygotowanie podejść pod pozostałe 4 butle z ciekłym tlenem) wraz z całą armaturą oraz nowoprojektowanych rozprężalni tlenu i podpięcie ich w istniejące piony tlenu. Przepięcie źródeł tlenu musi zostać wykonany w sposób sprawny i bezpieczny dla pacjentów szpitala. Po przepięciu instalacji należy zdemontować istniejące butle na dziedzińcu z ciekłym tlenem oraz istniejącą armaturę tych butli a także należy dopiąć pozostałe 4 butle z ciekłym tlenem. Rury układać zgodnie z instrukcją montażu i układania wymaganą przez producenta rur oraz zgodnie z wytycznymi zawartymi w niniejszym opracowaniu. Z procesu zagęszczania gruntu należy sporządzić protokół. Na pokrycie zapotrzebowania na tlen medyczny zaprojektowano sześć butli 230 litrów, każda (np.: firmy Airproduct) z panelem redukcyjno-filtracyjnym. Bateria lewa i prawa pracować będą naprzemiennie, tzn w przypadku wyczerpania się gaz z jednej z baterii należy przełączyć na drugą baterię. Baterie butlowe muszą być odcinane niezależnie. Jako

11 Strona 11 z 18 rezerwę zaprojektowano doprowadzenie gazu z nowoprojektowanej rozprężąlni tlenu skladającej się z dwóch ramp po 12 butli 40 litrowych. np. : firmy Airproduct. Bateria lewa i prawa pracować będą naprzemiennie, tzn w przypadku wyczerpania się gazu w jednej z baterii nastąpi automatyczne przełączenie na drugą baterię.butle poprzez zawory pośrednie połączone są łącznikami butlowymi (połączenia elastyczne) z kolektroami wysokiego ciśnienia. Kolektory sprzegają pogrupowane stronami butle ze stacją redukcyjną. W skład rozprężalni tlenu wchodzą : rysunkiem tablica redukcyjna (dla telnu ciekłego z podgrzewaczem) komplety zaworów i łączników oraz pozostałe podzespoły odcinająco, redukcyjno pomiarowe zgodnie z G3. Przewody odciążające i przewietrzające wyprowadzić należy do atmosfery. Tak zaprojektowany układ spełnia wymogi normy PN-EN ISO : Instalację w ziemi należy zaprojektować w tej samej technologi rur miedzianych. Należy powiązać się nowoprojektowaną instalacją tlenu do istniejacej zgodnie z rysunkiem G1. UWAGA : Istniejącą sprężarkownię oraz tlenownią i podtlenek azotu należy zdemontować wraz z całym osprzętem i orurowaniem. Dodatkowo zaleca się zamontowanie systemu detekcji telnu np.: firmy Gazex w skład którego wchodzi : moduł sterujący MD-2 detektor DG-9E/4 sygnalizator optyczno akustyczny SL-32 Dodatkowo przewiduje się przeniesienie istniejącego grzejnika z pomieszczenia rozprężalni tlenu do części magazynowej. W przypadku gdy wykonawca stwierdzi, iż istniejący grzejnik nie nadaje się do dalszego użytku należy wymienić go na nowy o tej samej mocy np.: firmy STELRAD. Dodatkowo należy przerobić istniejącą instalację c.o. do nowej lokalizacji grzejnika. Rury należy wykonać w istniejącej technologi rur c.o. Dodatkowo należy zabezpieczyc grzejnik przed zamarznięciem w taki sposób aby w momencie okresu grzejnego należy uruchomieć grzejnik (pracujący w sposób dyżurny). Przed przystąpieniem do robót wykonawca musi uwzględnić dodatkowe przeróbki instalacji wynikające z prac na istniejącym obiekcie oraz związane z zabezpieczeniem istniejącej instalacji c.o.. Maszynownia podtlenku azotu Zaprojektowano nową rozprężalnię podtlenku azotu zlokalizowanego w tlenowni zaprojektowano dwie baterie, każda składa się z dwóch butli o pojemności 40dm 3 każda

12 Strona 12 z 18 (np.: firmy Airproduct) z panelem redukcyjno-filtracyjnym. Bateria lewa i prawa pracować będą naprzemiennie, tzn w przypadku wyczerpania się gazu w jednej z baterii nastąpi automatyczne przełączenie na drugą baterię.butle poprzez zawory pośrednie połączone są łącznikami butlowymi (połączenia elastyczne) z kolektroami wysokiego ciśnienia. Kolektory sprzegają pogrupowane stronami butle ze stacją redukcyjną. W skład dwutlenku węgla wchodzą : tablica redukcyjna elektroniczna komplety zaworów i łączników rozprężalni oraz pozostałe podzespoły odcinająco, redukcyjno pomiarowe zgodnie z rysunkiem G4 Strony bateri butlowych muszą być odcinane niezależnie. Wysokie ciśnienie butli redukowane jest w stacji redukcyjnej do porządanego cisnienia sieci rozdzielczej. Przewody odciążające i przewietrzające wyprowadzić należy do atmosfery.dokładna lokalizacja wyjścia wg dokumentacji rysunkowej. W celu zapewnienia wymogów dla pomieszczenia rozprężalni tlenu oraz podtlenku azotu zaprojektowano wentylację grawitacyjna wspomaganą. Powietrze do pomieszczenia zostaje doprowadzone częściowo poprzez kratki żaluzjowe w ścianach oraz częściowe przez drzwi żaluzjowe natomiast wywiew odbywać się będzie poprzez wywietrzaki dachowe zlokalizowane w tlenowni i magazynie butli np.: firmy Darco typ Turbowent fi 300. Kanały i kształtki okrągłe zaprojektowano z blachy stalowej ocynkowanej; wykonane w technologii SPIRO. Od Turbowentu należy wyprowadzić kanał Ø300 zakończony kratką Ø300. Dokładne dane montażowe zostały przedstawione w karcie katalogowej produktu załączonej do projektu. Istniejącą wentylacje pomieszczeń rozprężalni tlenu należy zdemontować. Przed przystąpieniem do robót wykonawca musi uwzględnić dodatkowe przeróbki instalacji wynikające z prac na istniejącym obiekcie oraz związane z demontażem istniejącej wentylacji. 9. WARUNKI WYKONANIA I ODBIORU Instalacje gazów medycznych należy wykonać zgodnie z wymaganiami zawartymi w: Wytyczne Projektowania Szpitali Ogólnych-zeszyt III, wydane przez MZiOS w 1981 r. - Wytyczne Projektowania Szpitali Ogólnych-zeszyt III, wydane przez MZiOS w 1981 r. - Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn r. w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym, pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. /Dz. Ustaw Nr 74 z dn r./ (wraz z późniejszymi zmianami)

13 Strona 13 z 18 - Uzgodnienia międzybranżowe. - Norma PN-EN 13348: 2009 Miedź i stopy miedzi Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni - Norma PN-EN ISO :2009 Systemy rurociągowe do gazów medycznych Część 1: Punkty poboru do sprężonych gazów medycznych i próżni. - Norma PN-EN ISO :2010 Systemy rurociągów do gazów medycznych Część 1: Systemy rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni. - Norma PN-EN ISO :2006 Regulatory ciśnienia do gazów medycznych. Rozgałęzienia i liniowe regulatory ciśnienia - Norma PN-EN ISO :2008. Regulatory niskociśnieniowe przeznaczone do włączania do wyposażenia medycznego. - Norma PN-EN ISO 5359:2008 Zespoły węży niskociśnieniowe do gazów medycznych - Norma PN-EN ISO 21969:2006 Wysokociśnieniowe elastyczne połączenia do stosowania z gazami medycznymi - Dyrektywa Rady Unii Europejskiej 93/42/ECC, 90/385/EEC, 98/79/EC - Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 roku nr 93 poz. 896 o wyrobach medycznych - Projekt Architektoniczny i Technologiczny - Norma PN-EN ISO 13485:2012 Wyroby medyczne Systemy zarządzania jakością- Wymagania dla celów przepisów prawnych - Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 roku nr 93 poz. 896 o wyrobach medycznych Wszystkie piony, zawory manometry muszą być oznaczone w sposób czytelny i trwały. Również rurociągi prowadzone po ścianach, w kanałach instalacyjnych oraz nad sufitami podwieszonymi powinny być oznakowane barwnie. Kierunek przepływu gazu medycznego winien być oznaczony strzałką wzdłuż osi rurociągów. Rurociągi muszą być oznakowane w sąsiedztwie zaworów odcinających, rozgałęzień przed i za przegrodami (ścianki) itp. oraz na prostych odcinkach nie dłuższych niż 10 m W przypadku gdy na obiekcie nie ma jeszcze oznakowanych rurociągów należy przyjąć oznakowania barwne w oparciu PE-EN 1089 z opisaną nazwą gazu lub jego symbolem: - tlen biała, - sprężone powietrze biało-czarna, -podtlenek azotu - niebieska

14 Strona 14 z 18 Wszystkie zawory i piony muszą być oznakowane jak niżej: nazwa lub symbol gazu ponadto strefa, obszar, odcinek Wykaz prób jakie należy wykonać przed oddaniem instalacji do eksploatacji Próby po zakończeniu montażu instalacji rurociągowych i wyposażeniu ich co najmniej we wszystkie korpusy punktów poboru lecz przed ich ukryciem. Powinno się wykonać następujące próby i czynności kontrolne: próba wytrzymałości mechanicznej próba szczelności próba na obecność połączeń krzyżowych i przeszkód w przepływie kontrola oznakowania i wsporników rurociągowych kontrola wzrokowa, czy wszystkie elementy zamontowane na tym etapie spełniają wymagania techniczne określone w projekcje. Próby i procedury po całkowitym zakończeniu montażu a przed oddaniem instalacji do eksploatacji. Powinno się przeprowadzić następujące próby i procedury: próba szczelności próba szczelności i kontrola zaworów odcinających pod kątem ich zamknięcia, przynależności do określonej strefy i ich identyfikacji próba na obecność połączeń krzyżowych próba na obecność przeszkód w przepływie sprawdzenie mechanicznego działania punktów poboru, ich dostosowania do ściśle określonego gazu i możliwości identyfikacji sprawdzenie przepustowości instalacji próba działania zaworów nadmiarowych ciśnieniowych próby funkcjonalne wszystkich źródeł zasilania próby instalacji regulacyjnych, kontrolnych i alarmowych przedmuchanie instalacji gazem próbnym próba na obecność zanieczyszczeń stałych w rurociągach napełnianie określonym gazem

15 Strona 15 z 18 próba na tożsamość gazu Dokumenty jakie powinien dostarczyć wykonawca a) Instrukcja obsługi Wykonawca powinien dostarczyć użytkownikowi instrukcję obsługi kompletnej instalacji gazów medycznych z sygnalizacją awaryjną oraz źródłami zasilania wraz z automatyką b) Harmonogram czynności konserwacyjnych Wykonawca powinien dostarczyć właścicielowi informacje co do zalecanych czynności konserwacyjnych i ich częstości oraz wykaz zalecanych części zapasowych b) Dokumentacja powykonawcza Podczas montażu należy sporządzić oddzielny komplet rysunków powykonawczych. Rysunki te powinny przedstawiać rzeczywistą lokalizację i średnice instalacji rurociągowych. Komplet ten powinien być aktualizowany w miarę wprowadzania zmian. Rysunki powinny zawierać szczegóły, które pozwolą zlokalizować rurociągi ukryte. Komplet rysunków powykonawczych powinien zostać przekazany użytkownikowi jako komplet oznaczony DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA celem włączenia jej jako części trwałej dokumentacji instalacji rurociągowej. UWAGA: Jeśli instalacja rurociągowa została zmieniona już po przekazaniu rysunków użytkownikowi, wówczas dokumentacja powykonawcza powinna zostać zaktualizowana. c) Schemat elektryczny Wykonawca powinien dostarczyć użytkownikowi schemat elektryczny kompletnej instalacji d) Dokumenty odbioru

16 Strona 16 z 18 Po całkowitym zakończeniu prób, a przed oddaniem instalacji do eksploatacji komisja odbierająca musi potwierdzić na odpowiednich formularzach wyniki przeprowadzonych prób, oraz stwierdzić, że wszystkie wymagania zostały spełnione. Osoby obsługujące instalację gazów medycznych (w tym źródeł zasilania) muszą posiadać uprawnienia eksploatacyjne, a osoba pełniąca nadzór uprawnienia dozorowe zgodnie z Wytycznymi Eksploatacji Instalacji Gazów Medycznych wydanymi przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 10. UWAGI KOŃCOWE I ZALECENIA BHP Całość instalacji wykonać zgodnie z obowiązującymi Przepisami Budowy Urządzeń Elektrycznych. Jako ochronę przed dotykiem zastosować napięcie bezpieczne 24 V. Ochronę przed dotykiem pośrednim stanowi izolacja przewodów i osłony urządzeń. UWAGI Wszystkie prace wykonać zgodnie z projektem, obowiązującymi przepisami i normami a także wiedza techniczną. Wszystkie wymiary i wielkości przyjęte w projekcie należy sprawdzić na budowie. Do obowiązków kierownictwa budowy należy sprawdzenie przyjętych rozwiązań. W razie stwierdzenia niezgodności lub, gdy przyjęte elementy są nieodpowiednie ze względu na późniejsze zmiany wymiarów na budowie należy niezwłocznie powiadomić autora opracowania. Rury układać zgodnie z instrukcją montażu i układania wymaganą przez producenta rur oraz zgodnie z wytycznymi zawartymi w niniejszym opracowaniu. Do montażu stosować wyłącznie materiały posiadające decyzję o dopuszczeniu do stosowania w budownictwie lub aprobatę techniczną (zgodnie z Ustawą Prawo Budowlane). Wszystkie instalacje i urządzenia wyposażyć w system połączeń wyrównujących potencjały elektryczne. Wykonać dokumentacje powykonawczą instalacji.

17 Strona 17 z 18 Ze względu, że instalacja jest projektowana w istniejącym budynku Wykonawca musi wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia nieprzewidzianych w projekcie kolizji i utrudnień. Przepisy BHP dotyczące prowadzenia robót Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia r. (tekst jednolity z Dz. U. z 2003r. Nr 169 poz. 1650) w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. - w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401). Informacja BIOZ Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia gazy medyczne Podstawa opracowania Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bioz. Opis zasadniczych robót Przedmiotem omawianego przedsięwzięcia jest wykonanie wewnętrznej instalacji: gazów medycznych Elementy zagospodarowania stwarzające zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi: Patrz pkt Informacja BIOZ w projekcie architektonicznym. Kolejność i zakres przewidywanych robót Kolejność robót zależy od harmonogramu prac montażowych na budowie. Prace będą wykonywane po wykonaniu niezbędnych elementów konstrukcyjnych budynku. Do szczegółowego zakresu prac należą głównie: montaż rurociągów montaż urządzeń związanych z działaniem instalacji montaż elementów armatury i uzbrojenia instalacji uruchomienia, próby szczelności i próby ciśnieniowe Przewidywane zagrożenia Najważniejszymi mogącymi wystąpić zagrożeniami są: Poparzenia podczas prowadzenia prac spawalniczych, Przygniecenie ciężkimi urządzeniami i elementami instalacji w trakcie transportu i montażu zwłaszcza elementów wielkogabarytowych transportowanych dźwigiem, Przygniecenie spadającymi elementami;

18 Strona 18 z 18 Możliwość poślizgnięcia i upadek; Zaprószenie ognia; Zaprószenia oczu podczas cięcia, oczyszczania i szlifowania, klejenia izolacji, malowania rurociągów, Upadek z rusztowania podczas prac montażowych, Prowadzenie instruktażu Przed przystąpieniem do robót pracownicy muszą zostać przeszkoleni, Przed przystąpieniem do pracy na konkretnym stanowisku pracownicy zostaną poinformowani przez osoby dozoru o mogących wystąpić zagrożeniach i sposobach ich uniknięcia, Kierownik budowy sporządzi plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz zapozna z nim pracowników, Roboty instalacyjne mogą wykonywać wyłącznie pracownicy posiadający odpowiednie przygotowanie zawodowe uprawnienia, Przestrzegać ogólnych zasad BHP obowiązujących przy robotach budowlanych i instalacyjnych, Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom Rejon prowadzenia robót niebezpiecznych ogrodzić taśmą biało czerwoną i ustawić tablice ostrzegawcze; Używane narzędzia muszą być sprawne i posiadać odpowiednie atesty; Pracownicy będą wyposażeni w odpowiedni do rodzaju wykonywanych robót sprzęt ochrony osobistej; W pobliżu stanowisk na których może wystąpić zaprószenie ognia należy zlokalizować przenośny sprzęt gaśniczy, Wskazać drogę umożliwiającą szybką ewakuację na wypadek pożaru, awarii lub innych zagrożeń, W przypadku montażu wielkogabarytowych urządzeń zapewnić odpowiednią organizację transportu i montażu oraz zabezpieczyć strefy transportu i montażu przed przedostaniem się osób postronnych. 11. ZAŁĄCZNIKI 12. CZĘŚĆ RYSUNKOWA