Korzystanie z ADOBE MEDIA ENCODER CS4

Transkrypt

1 Korzystanie z ADOBE MEDIA ENCODER CS4

2 Prawa autorskie 2008 Adobe Systems Incorporated. Wszelkie prawa zastrzeżone. Korzystanie z programu Adobe Media Encoder CS4 Niniejszy podręcznik, jak również opisane w nim oprogramowanie, udostępniane jest na licencji i może być używany i kopiowany tylko zgodnie z warunkami tej licencji. Poza sytuacjami dozwolonymi przez postanowienia licencji, zabronione jest powielanie, przechowywanie w systemie dostępu lub transmisja jakiejkolwiek części niniejszej publikacji, w dowolnej formie i dowolną metodą, elektroniczną, mechaniczną, w drodze nagrania lub w inny sposób, bez uprzedniego pisemnego zezwolenia Adobe Systems Incorporated. Zawartość tego podręcznika chroniona jest prawami autorskimi, nawet jeśli nie jest rozprowadzana z oprogramowaniem zawierającym licencję użytkownika. Zawartość tego podręcznika udostępniana jest tylko w celach informacyjnych, może ulec zmianie bez powiadomienia i nie może być interpretowana jako zobowiązanie ze strony Adobe Systems Incorporated. Adobe Systems Incorporated nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności ani zobowiązań z tytułu błędów lub niedokładnych informacji, jakie mogą pojawić się w tym podręczniku. Proszę pamiętać, że istniejąca grafika lub obrazki, które użytkownik zechce umieścić w swoim projekcie, mogą być chronione prawami autorskimi. Nieupoważnione użycie takiego materiału we własnej pracy może stanowić naruszenie praw autorskich jego właściciela. Proszę pamiętać o uzyskaniu wszystkich niezbędnych zezwoleń od posiadacza praw autorskich. Wszelkie odniesienia do nazw firm w załączonych szablonach mają cel wyłącznie demonstracyjny i nie odnoszą się do jakichkolwiek istniejących organizacji. Adobe, the Adobe logo, Adobe Premiere Pro, ActionScript, After Effects, Creative Suite, Flash, Illustrator, Photoshop, and Soundbooth are either registered trademarks or trademarks of Adobe Systems Incorporated in the United States and/or other countries. Apple, Macintosh, and Mac OS are trademarks of Apple Inc., registered in the United States and other countries. Microsoft and Windows are either registered trademarks or trademarks of Microsoft Corporation in the United States and/or other countries. All other trademarks are the property of their respective owners. This product includes software developed by the Apache Software Foundation ( MPEG Layer-3 audio compression technology licensed by Fraunhofer IIS and Thomson Multimedia ( You cannot use the MP3 compressed audio within the Software for real time or live broadcasts. If you require an MP3 decoder for real time or live broadcasts, you are responsible for obtaining this MP3 technology license. Portions of this product contain code licensed from Nellymoser ( Flash CS4 video is powered by On2 TrueMotion video technology On2 Technologies, Inc. All Rights Reserved. This product contains either BSAFE and/or TIPEM software by RSA Security, Inc. This product includes software developed by the OpenSymphony Group ( Sorenson Spark video compression and decompression technology licensed from Sorenson Media, Inc. Adobe Systems Incorporated, 345 Park Avenue, San Jose, California 95110, USA. Notice to U.S. Government End Users. The Software and Documentation are Commercial Items, as that term is defined at 48 C.F.R , consisting of Commercial Computer Software and Commercial Computer Software Documentation, as such terms are used in 48 C.F.R or 48 C.F.R , as applicable. Consistent with 48 C.F.R or 48 C.F.R through , as applicable, the Commercial Computer Software and Commercial Computer Software Documentation are being licensed to U.S. Government end users (a) only as Commercial Items and (b) with only those rights as are granted to all other end users pursuant to the terms and conditions herein. Unpublished-rights reserved under the copyright laws of the United States. Adobe Systems Incorporated, 345 Park Avenue, San Jose, CA , USA. For U.S. Government End Users, Adobe agrees to comply with all applicable equal opportunity laws including, if appropriate, the provisions of Executive Order 11246, as amended, Section 402 of the Vietnam Era Veterans Readjustment Assistance Act of 1974 (38 USC 4212), and Section 503 of the Rehabilitation Act of 1973, as amended, and the regulations at 41 CFR Parts 60-1 through 60-60, , and The affirmative action clause and regulations contained in the preceding sentence shall be incorporated by reference.

3 iii Spis treści Rozdział 1: Zasoby Aktywacja i rejestracja Pomoc i wsparcie Usługi, pliki do pobrania oraz dodatki Co nowego Rozdział 2: Podstawy wideo i audio Informacje o kodowaniu wideo i audio Wskazówki dotyczące kompresji Formaty wideo Rozdział 3: Informacje o programie Adobe Media Encoder Formaty plików obsługiwanych do importowania Kodowanie mediów Własne ustawienia kodowania Rozwiązywanie problemów Indeks...44

4 1 Rozdział 1: Zasoby Przed rozpoczęciem pracy z oprogramowaniem należy zapoznać się z omówieniem aktywacji i z dostępnymi zasobami. Masz dostęp do filmów instruktażowych, wtyczek, szablonów, społeczności użytkowników, seminariów, samouczków, kanałów RSS i wielu innych źródeł informacji. Aktywacja i rejestracja Pomoc przy instalacji Pomoc przy instalacji dostępna jest w Centrum wsparcia instalacji Aktywacja licencji W czasie trwania instalacji oprogramowanie firmy Adobe skontaktuje się z firmą Adobe, aby zakończyć proces aktywacji licencji. Nie są przekazywane żadne dane osobowe. Więcej informacji na temat aktywowania produktu znajduje się w witrynie firmy Adobe pod adresem: Licencja tylko dla jednego użytkownika przeznaczona jest dla dwóch komputerów. Można na przykład zainstalować produkt na komputerze stacjonarnym w pracy i komputerze przenośnym w domu. Jeśli chcesz zainstalować oprogramowanie na trzecim komputerze, najpierw musisz dezaktywować je na jednym z dwóch poprzednich. Wybierz polecenie Pomoc > Dezaktywuj. Zarejestruj Zarejestruj swój produkt, aby otrzymać bezpłatną pomoc przy instalacji, zawiadomienia o aktualizacjach i inne usługi. W celu zarejestrowania produktu należy postępować zgodnie z instrukcjami w oknie dialogowym Rejestracja, które zostanie wyświetlone po zainstalowaniu oprogramowania. Jeśli odkładasz rejestrację na później, możesz dokonać jej w dowolnym czasie poprzez wybór polecenia Pomoc > Rejestracja. Program udoskonalania produktów firmy Adobe Po uruchomieniu oprogramowania firmy Adobe określoną liczbę razy może zostać wyświetlone okno dialogowe z zapytaniem, czy użytkownik chce uczestniczyć w programie udoskonalania produktów firmy Adobe. Jeśli użytkownik zechce wziąć udział w tym programie, dane o użytkowaniu oprogramowania firmy Adobe będą wysyłane do producenta. Żadne dane osobowe nie są zapisywane ani przesyłane. Program udoskonalania produktów firmy Adobe zbiera informacje na temat opcji i narzędzi, z których korzysta użytkownik oraz częstotliwości ich używania. W dowolnej chwili można wyrazić zgodę na udział w programie lub anulować uczestnictwo. Aby wziąć udział, wybierz polecenie Pomoc > Program udoskonalania produktu Adobe i kliknij pozycję Tak, chcę wziąć udział. Aby zrezygnować z udziału, wybierz polecenie Pomoc > Program udoskonalania produktu Adobe i kliknij pozycję Nie, dziękuję.

5 Zasoby 2 ReadMe Plik ReadMe dla oprogramowania dostępny jest w Internecie oraz na płycie instalacyjnej. Otwórz plik, by zapoznać się z ważnymi informacjami o następujących tematach: Wymagania systemowe Instalacja (także odinstalowanie oprogramowania) Aktywacja i rejestracja Instalacja czcionek Rozwiązywanie problemów Pomoc techniczna Informacje prawne Pomoc i wsparcie Pomoc społeczności Pomoc społeczności to zintegrowane środowisko na stronie adobe.com zapewniające dostęp do treści tworzonych przez użytkowników, nad którymi nadzór sprawują eksperci Adobe i innych firm. Komentarze użytkowników pomagają w dotarciu do odpowiedzi. Przeszukuj Pomoc społeczności, by znaleźć najlepsze w sieci informacje o produktach i technologiach Adobe. Dostępne tu zasoby obejmują: Filmy, samouczki, porady i techniki, blogi, artykuły i przykłady dla projektantów i programistów. Kompletną Pomoc online, która jest regularnie uaktualniana i obejmuje szerszy zakres tematów niż Pomoc dołączona do Twojego produktu. Jeśli w trakcie korzystania z Pomocy jesteś podłączony do Internetu, zobaczysz pełną Pomoc online, a nie podzbiór Pomocy dołączony do danego produktu. Wszystkie inne treści dostępne na stronie Adobe.com, wliczając w to artykuły bazy wiedzy, pliki do pobrania i uaktualnienia, informacje Developer Connection i inne. Aby uzyskać dostęp do pomocy społeczności, skorzystaj z pola wyszukiwania pomocy, które jest częścią interfejsu użytkownika produktu. Film przedstawiający Pomoc społeczności można obejrzeć na stronie internetowej Inne zasoby Drukowane wersje kompletnej Pomocy online dostępne są w cenie wysyłki i obsługi na stronie internetowej Pomoc online zawiera także łącze do kompletnej, uaktualnionej Pomocy w wersji PDF. Więcej informacji o opcjach darmowej i płatnej pomocy technicznej firmy Adobe dostępnych jest na stronie internetowej Usługi, pliki do pobrania oraz dodatki Możesz ulepszyć swój produkt za pomocą różnorakich usług, wtyczek oraz rozszerzeń. Możesz także pobierać próbki oraz inne zasoby, które pomogą w pracy.

6 Zasoby 3 Usługi kreatywne Adobe Online Zestaw Adobe Creative Suite 4 zawiera funkcje online, które pozwalają użytkownikowi korzystać z mocy Internetu na jego komputerze stacjonarnym. Korzystaj z tych narzędzi, by połączyć się ze społecznością, współpracować i lepiej wykorzystać narzędzia firmy Adobe. Wydajne, kreatywne usługi online pozwalają w realizacji wielu zadań, poczynając od dopasowywania kolorów, a na obsłudze danych konferencji kończąc. Usługi te w sposób niemal niezauważalny integrują się z aplikacjami użytkownika, co umożliwia szybkie udoskonalanie wykonywanych zadań. Niektóre usługi zapewniają również częściową lub pełną funkcjonalność także wtedy, gdy użytkownik nie jest podłączony do Internetu. Więcej informacji o usługach dostępnych jest na stronie adobe.com. Niektóre aplikacje pakietu Creative Suite 4 zawierają także te wstępne elementy: Panel Kuler Szybkie tworzenie, udostępnianie oraz przeglądanie w Internecie motywów kolorów. Adobe ConnectNow Współpraca z rozproszonymi zespołami pracującymi przez Internet - współdzielenie rozmów, danych oraz multimediów. Resource Central Natychmiastowy dostęp do samouczków, przykładowych plików oraz rozszerzeń do cyfrowych aplikacji wideo firmy Adobe. Informacje o zarządzaniu usługami dostępne są na stronie Adobe Exchange Serwis Adobe Exchange, dostępny pod adresem zawiera przykłady do pobrania, a także tysiące wtyczek i rozszerzeń utworzonych przez firmę Adobe oraz inne firmy. Wtyczki i rozszerzenia ułatwiają automatyzację zadań, dostosowywanie przepływu prac, tworzenie specjalistycznych i profesjonalnych efektów, a także wykonywanie innych zadań. Pliki do pobrania od firmy Adobe Odwiedź serwis internetowy aby znaleźć darmowe aktualizacje, próby i inne użyteczne oprogramowanie. Adobe Labs Strona Adobe Labs, znajdująca się pod adresem daje możliwość wypróbowania i ocenienia nowych oraz powstających technologii oraz produktów firmy Adobe. Strona internetowa Adobe Labs udostępnia następujące zasoby: Oprogramowanie i technologie przed ich wydaniem Przykłady kodu i najlepsze porady, wspomagające proces nauczania Wczesne wersje produktów i dokumentacji technicznej Forum dyskusyjne, zasoby oparte na wiki i inne źródła ułatwiające współpracę z podobnie myślącymi użytkownikami. Serwis Adobe Labs wspiera proces wspólnego rozwoju oprogramowania. W tym środowisku klienci szybko skuteczniej wykorzystują nowe produkty i technologie. Serwis Adobe Labs jest także forum dla pierwszych opinii zwrotnych. Zespoły programistów firmy Adobe korzystają z tych informacji, by wyjść naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom społeczności użytkowników.

7 Zasoby 4 TV firmy Adobe Firmy instruktażowe i zawierające pomysły dla twórców dostępne są na stronie internetowej Dodatki Dysk instalacyjny zawiera zestaw dodatków, które pomagają w pełni wykorzystać oprogramowanie firmy Adobe. Niektóre dodatki są instalowane wraz z oprogramowaniem, a inne pozostają na dysku. Aby zobaczyć dodatki zainstalowane wraz z oprogramowaniem, przejdź do folderu aplikacji w komputerze, w którym ją zainstalowano. Windows : [dysk startowy]\program Files\Adobe\[Program Adobe] Mac OS : [dysk startowy]/applications/[program Adobe] Aby zobaczyć dodatki dostępne na dysku instalacyjnym, przejdź do folderu Dodatki. Przykład: /Polski/Dodatki/ Co nowego Nowe funkcje Następujące funkcje są nowe w programie Adobe Media Encoder CS4. Kodowanie wsadowe Program Adobe Media Encoder posiada kilka funkcji kodowania wsadowego, które pozwalają na łatwe utworzenie dedykowanej stacji roboczej do kodowania multimediów. Taka stacja robocza umożliwia kodowanie elementów audio i wideo, które samo w sobie jest wymagającym procesem obliczeniowym, niezależnie od pozostałych aplikacji komputerowych. Nadawanie priorytetów przy kodowaniu zasobów Istnieje możliwość ustawienia kolejności kodowania poszczególnych elementów. Można także określić opóźniony czas startu kodowania tak, aby rozpoczęło się ono o godzinie, w której żadna inna aplikacja nie korzysta ze stacji roboczej kodowania. Eksportowanie elementów wtórnych w różnych formatach i ustawienia kodowania Możesz dodać wiele instancji tego samego zasobu medialnego i zastosować różne formaty eksportowania oraz ustawienia kodowania dla każdego zasobu, który ma być używany przez inne aplikacje i dostarczany innymi sposobami. Folder obserwowany Program Adobe Media Encoder można skonfigurować w taki sposób, aby szukał plików wideo lub audio w określonych folderach zwanych folderami obserwowanymi. Kiedy program Adobe Media Encoder odnajdzie plik audio lub wideo znajdujący się w folderze obserwowanym, rozpocznie jego kodowanie z wykorzystaniem określonych wcześniej ustawień kodowania. Następnie program Adobe Media Encoder eksportuje zakodowany plik do folderu wyjściowego utworzonego w folderze obserwowanym. Więcej informacji dostępnych jest w temacie Tworzenie folderu obserwowanego na stronie 28.

8 Zasoby 5 Kodowanie ustawień wstępnych Adobe Media Encoder Program zawiera ustawienia wstępne kodowania odpowiednie dla różnych formatów wideo, które może eksportować. Każde ustawienie wstępne kodowania przeznaczone jest dla określonych scenariuszy dostarczania i aplikacji. Wybranie ustawienia wstępnego uruchamia odpowiednie opcje kodowania wideo i audio (na przykład, szybkość bitową, szybkość odtwarzania i proporcje). W większości przypadków jedno z gotowych ustawień wstępnych będzie pasować do tego, co chcesz osiągnąć. Możesz także dostosować parametry istniejącego ustawienia wstępnego i zapisać je jako własne ustawienie wstępne. Własne ustawienia wstępne możesz udostępniać innym osobom i powtórnie wczytywać je, gdy są potrzebne. Kompozycje programu After Effect i sekwencje programu Adobe Premiere Pro Kompozycje programu After Effect i sekwencje programu Adobe Premiere Pro można importować tak, jak wszelkie inne obsługiwane typy plików. Obsługa punktów kontrolnych dla F4V i FLV. Punkty kontrolne powodują, że odtwarzanie wideo staje się działaniem wyzwalającym inne operacje w prezentacji. Na przykład, możesz utworzyć aplikację w formacie SWF, która odtwarza się w jednym obszarze ekranu, podczas gdy tekst i grafika pojawią się w innym obszarze. Punkt kontrolny umieszczony w wideo spowoduje uaktualnienie tekstu i grafiki, pozwalając im na pozostawienie zawartości mającej związek z wideo.

9 6 Rozdział 2: Podstawy wideo i audio Informacje o kodowaniu wideo i audio Nagrywanie wideo i dźwięku w formacie cyfrowym wymaga zrównoważenia jakości pod kątem rozmiaru pliku i prędkości transmisji danych. Większość formatów korzysta z kompresji w celu zmniejszenia rozmiaru pliku i prędkości transmisji danych poprzez selektywne zmniejszenie jakości. Kompresja ma zasadnicze znacznie przy zmniejszaniu rozmiarów filmów, tak aby można je było w wydajny sposób zapisywać, przesyłać i odtwarzać. Bez kompresji pojedyncza klatka wideo standardowej rozdzielczości zajmuje na urządzeniu magazynującym prawie 1 MB (megabajt). Przy szybkości transmisji danych systemu NTSC wynoszącym około 30 klatek na sekundę, nieskompresowany materiał wideo odtwarzany jest z prędkością prawie 30 MB na sekundę, a nagranie trwające 35 sekund zajmuje na urządzeniu magazynującym około 1 GB. Dla porównania, plik NTSC skompresowany w formacie DV mieści 5 min nagrania na urządzeniu magazynującym o pojemności 1 GB, przy prędkości transmisji danych wynoszącej 3,6 MB na sekundę. Aby skompresować wideo do dystrybucji w możliwie najwyższej jakości, należy wybrać najmniejszy współczynnik kompresji, który pozwoli uzyskać zadany rozmiar pliku i prędkość transmisji danych urządzeń nośnika dostarczania i odtwarzania. Przy eksportowaniu pliku filmowego w celu jego odtworzenia na urządzeniu określonego typu i przy określonym paśmie przenoszenia, należy wybrać kompresor/dekompresor (znany również jako koder/dekoder lub kodek), aby skompresował dane informacje i wygenerował plik, który urządzenie to będzie mogło odczytać przy tym paśmie przenoszenia. Dostępnych jest wiele kodeków; żaden kodek nie jest najlepszy do wszystkich zastosowań. Na przykład, najlepszy kodek do kompresowania filmów animowanych generalnie nie nadaje się do kompresowania tradycyjnego filmu. Przy kompresowaniu pliku filmowego możesz go dopasować w celu otrzymania najlepszej jakości odtwarzania na komputerze, urządzeniu przenośnym, w Internecie lub odtwarzaczu DVD. W zależności od tego, jaka metoda kodowania zostanie użyta, można zmniejszyć rozmiar kompresowanych plików poprzez usunięcie artefaktów, które zakłócają kompresję, takich jak przypadkowy ruch kamery i zbytnia ziarnistość filmu. Jeśli zagadnienie cyfrowego wideo jest dla ciebie czymś nowym lub chciałbyś uzyskać więcej informacji na temat cyfrowego wideo i kodowania wysokiej jakości materiału wideo, niniejsze informacje mogą ci pomóc w zrozumieniu korzyści i niedogodności związanych z kodowaniem wideo dla różnych aplikacji i środowisk oglądania. Szybkość odtwarzania Wideo to sekwencja obrazów, które szybko pojawiają się na ekranie jeden po drugim, tworząc iluzję ruchu. Liczba klatek pojawiających się w każdej sekundzie znana jest jako szybkość odtwarzania i mierzona jest w klatkach na sekundę (fps). Im wyższa szybkość odtwarzania, tym w czasie sekundy wyświetlanych jest więcej klatek obrazu, dających płynniejszy ruch. Minusem wysokiej jakości jest to, że wyższa szybkość odtwarzania wymaga do wyświetlenia wideo dużej liczby danych zajmujących szersze pasmo przenoszenia. Pracując z cyfrowo skompresowanym wideo zakłada się, że im wyższa jest szybkość odtwarzania, tym większy rozmiar pliku. Aby zmniejszyć wielkość pliku, należy zmniejszyć szybkość odtwarzania lub prędkość transmisji danych. Jeśli prędkość transmisji danych zostanie zmniejszona, a szybkość odtwarzania pozostanie bez zmian, jakość obrazu obniży się. Jeśli szybkość odtwarzania zostanie zmniejszona, a prędkość transmisji danych pozostanie bez zmian, obraz będzie mniej płynny.

10 Podstawy wideo i audio 7 Ponieważ wideo wygląda znacznie lepiej przy natywnej szybkości odtwarzania (szybkości odtwarzania, z którą wideo zostało oryginalnie nagrane), Adobe zaleca pozostawienie szybkości odtwarzania na wysokim poziomie, o ile kanał dystrybucji użytkownika i jego platforma odtwarzania na to pozwalają. Obraz wideo normalnej prędkości systemu NTSC (standard zdefiniowany w USA przez National Television System Committee - Krajowy Komitet ds. Systemu Telewizyjnego) wykorzystuje szybkość 29,97 kl./s. System PAL (Phase Alternating Line, standard telewizji dominujący w Europie) korzysta z szybkości 25 kl./s. Jeśli szybkość odtwarzania zostanie obniżona (co może znacząco zredukować ilość kodowanych danych wideo), to program Adobe Media Encoder CS4 będzie pomijał cześć ramek z liniową zależnością, aby osiągnąć nową wartość przepływu klatek/sek. Jeśli jednak użytkownik będzie musiał zredukować szybkość odtwarzania, najlepsze wyniki otrzyma stosując podział równomierny. Na przykład, jeśli szybkość odtwarzania źródła wynosi 24 kl./s, to wówczas należy ją zredukować do 12 kl./s, 8 kl./s, 6 kl./s, 4 kl./s, 3 kl./s lub 2 kl./s. Jeśli szybkość odtwarzania źródła wynosi 30 kl./s, to użytkownik może w większości przypadków zastosować szybkość odtwarzania wynoszącą 15 kl./s, 10 kl./s, 6 kl./si tak dalej. Uwaga: Jeśli długość klipu wideo wynosi więcej niż 10 minut, to synchronizacja dźwięku może ulec wyraźnemu pogorszeniu, o ile użytkownik nie dostosuje przepływu klatek na sekundę z 29,97 kl./s lub równomiernie podzielonego na niższą szybkość przepływu (taką, jak 14,98 kl./s, która stanowi połowę 29,97). Jeśli klip wideo zakodowany jest przy użyciu większej prędkości transmisji danych, niższa szybkość odtwarzania może polepszyć jakość odtwarzania na słabszych komputerach. Na przykład, jeśli użytkownik kompresuje klip z niewielkim ruchem pokazującym mówiącą głowę, to obcięcie szybkości odtwarzania o połowę oszczędzi tylko 20% prędkości transmisji danych. Jednakże, jeśli kompresujesz szybko poruszające się wideo, redukcja szybkości odtwarzania dużo bardziej wpłynie na prędkość transmisji danych. Prędkość transmisji danych Prędkość transmisji danych (zwana też szybkością danych) wpływa na jakość klipu wideo i dostępność dla użytkowników, którzy mogą go pobrać z uwzględnieniem ograniczeń związanych z przepustowością łącza. Jeśli dostarczasz klipy wideo przez Internet, twórz pliki o niskiej prędkości transmisji danych. Użytkownicy z szybkim łączem internetowym mogą oglądać pliki z niewielkim lub żadnym opóźnieniem, ale ci z modemem telefonicznym musza czekać na pobranie plików. Jeśli przewidujesz, że publiczność będzie składała się z użytkowników modemów telefonicznych, twórz krótkie klipy wideo, aby utrzymać czasy pobierania w rozsądnych granicach. Klatki kluczowe Klatki kluczowe to kompletne klatki (lub obrazy) wideo, które osadzane są w klipie wideo w stałych odstępach czasu. Klatki znajdujące się pomiędzy klatkami kluczowymi zawierają informacje o ruchu i zmianach w scenie, które mają miejsce pomiędzy klatkami kluczowymi. Na przykład, jeśli wideo przedstawia osobę przechodzącą przez drzwi, klatki kluczowe zawierają pełen obraz osoby i drzwi znajdujących się w tle, a klatki interwału zawierają informacje opisujące ruch osoby przechodzącej na tle drzwi. Domyślnie program Adobe Media Encoder automatycznie określa na bazie szybkości odtwarzania klipu wideo, jaki ma być interwał użytej klatki kluczowej. Wartość interwału klatki kluczowej mówi koderowi, jak często ma obliczać wartość obrazu wideo i nagrywać pełną lub kluczową klatkę do pliku. W programie Adobe Media Encoder ustawienie to jest wartością interwału klatki kluczowej, która oznacza liczbę klatek pomiędzy klatkami kluczowymi. Adobe Media Encoder uśrednia klatki umieszczone pomiędzy klatkami kluczowymi poprzez oszacowanie pełnej wartości wszystkich pikseli na ekranie. Robi to porównując wiele klatek i eliminując zbędne informacje. Ogólnie rzecz biorąc, domyślna wartość interwału klatek kluczowych zapewnia rozsądny poziom kontroli podczas zmiany pozycji głowicy w klipie wideo. Jeśli wybierzesz niestandardową wartość położenia klatki kluczowej, weź pod uwagę, że im mniejszy interwał klatki kluczowej, tym większy rozmiar pliku.

11 Podstawy wideo i audio 8 Jeśli w scenach Twojego nagrania zachodzi wiele zmian lub występuje w nim ruch o dużej szybkości, to wówczas ogólna jakość obrazu może być lepsza przy ustawieniu niższych interwałów klatek kluczowych. Ogólnie rzecz biorąc, wyższe interwały klatek kluczowych dają lepszą jakość obrazu, ponieważ dane nie są tracone na opis tych obszarów obrazu, które pozostają niezmienione w kolejnych klatkach. Proporcje (rozmiar klatki) Równie istotne w tworzeniu wysokiej jakości wideo co szybkość odtwarzania, są także proporcje (rozmiar klatki) pliku. Przy określonej prędkości transmisji danych (szybkości połączenia), zwiększanie rozmiaru klatki skutkuje obniżeniem jakości wideo. Aby stworzyć udaną prezentację wideo, przy wybieraniu rozmiaru klatki swojego dokumentu weź pod uwagę szybkość odtwarzania, proporcje źródłowego klipu wideo i własne preferencje. Standardowe rozdzielczości obrazu w Internecie wynoszą 640 x 480, 512 x 384, 320 x 240 i 160 x 120 pikseli. Najczęściej używana proporcja to 4:3 (standardowa telewizja). Coraz częściej wykorzystuje się też proporcje 16:9 i 2:1 (szeroki ekran). Zwykle powinno się kodować obraz wideo przy użyciu tej samej proporcji, z jaką został on oryginalnie nagrany. Zmiana proporcji klipu wideo może prowadzić do pojawienia się czarnych pasków (lub masek) po bokach, u szczytu i u dołu obrazu. Czarne paski konieczne są wtedy, gdy wideo, które nie zostało nakręcone do oglądania na szerokim ekranie, właśnie na nim jest oglądane lub gdy węższy obraz szerokoekranowy wyświetlany jest w szerszych proporcjach. Oryginalne wideo jest zmniejszone i umieszczone pośrodku klatki szerokiego ekranu. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy kodowane są formaty cyfrowego wideo (DV), których proporcje różnią się nieco od proporcji 4:3, ponieważ DV korzysta z prostokątnych pikseli. Przy kodowaniu materiału wideo nagranego cyfrową kamerą wideo ręcznie określ rozmiar klatki formatu DV, którego używasz, aby zachować proporcje wideo lub wybierz odpowiednie ustawienie wstępne (na przykład NTSC lub PAL). Pomocą służyć może przedstawiona tu lista standardowych rozmiarów klatek. Możesz doświadczalnie znaleźć najlepsze ustawienie do twojego projektu. Rozmiary klatek dla wideo w proporcji 4:3: Modem (56k): 160 x 120 DSL: 320 x 240 Łącze kablowe: 512 x 384 Łącze kablowe/firmowa sieć LAN: 640 x 480 Rozmiary klatek dla wideo w proporcji 16:9: Modem (56k): 192 x 108 DSL: 384 x 216 Łącze kablowe: 448 x 252 Łącze kablowe/firmowa sieć LAN: 704 x 396 Wideo z pikselami nie-kwadratowymi Większość statycznych grafik komputerowych korzysta z kwadratowych pikseli, w których proporcje szerokości do wysokości wynoszą 1:1. W cyfrowym wideo piksele często mają inne proporcje szerokości do wysokości są inne. Określa się je mianem pikseli prostokątnych. Taki stan rzeczy umożliwia współistnienie wideo analogowego (na przykład transmisji telewizyjnej) i cyfrowego (na przykład DVD). Jeśli kodujesz formaty wideo przy użyciu pikseli niekwadratowych (znane także jakowideo anamorficzne) zmień rozdzielczość obrazu wideo, aby skorygować proporcje ekranu (Display Aspect Ratio - DAR).

12 Podstawy wideo i audio 9 Na przykład, standardowy rozmiar klatki cyfrowego wideo (DV) NTSC wynosi 720 x 480 pikseli, a wyświetla się ją w proporcjach 4:3. Oznacza to, że każdy piksel jest prostokątny i ma proporcje (PAR) 10:11 (wysoki, wąski piksel). Zarówno wideo MPEG 1, jak i 2 również tworzone są w różnych rozmiarach (powszechnie stosowane są 720 x 480 i 480 x 480), choć zwykle wyświetla się je w proporcjach 4:3 lub 16:9 (szeroki ekran). Aby obliczyć, jaki użyć rozmiar klatki do kodowania wideo mającego piksele nie-kwadratowe, najpierw zdecyduj, który rozmiar - szerokość, czy wysokość - ma być rozmiarem głównym, następnie w następujący sposób oblicz pozostałe: Jeśli rozmiarem głównym jest wysokość, oblicz szerokość korzystając z następującego wzoru: szerokość = wysokość x współczynnik proporcji szerokości współczynnik proporcji wysokości Na przykład, jeśli twoje wideo używa proporcji 4:3, to równanie będzie wyglądać tak: szerokość = wysokość x 3 4 Jeśli rozmiarem głównym jest szerokość, oblicz wysokość korzystając z następującego wzoru: wysokość = szerokość x współczynnik proporcji wysokości współczynnik proporcji szerokości Na przykład, jeśli twoje wideo używa proporcji 4:3, to równanie będzie wyglądać tak: wysokość = szerokość x 4 3 Sprawdźmy następujący przykład. Jeśli masz wideo, którego rozmiar klatki wynosi 720 x 480 pikseli, a które chcesz zakodować w proporcjach 4:3, najpierw oblicz w pikselach szerokość, w jakiej ma być zakodowana klatka tego materiału. 640 = 480 x 4 3 Otrzymamy obraz wideo o wysokości 640 pikseli. Musisz zatem zakodować obraz o wymiarach 720 x 480 do wymiarów 640 x 480 przy zachowaniu proporcji 4:3. Zobacz także Własne ustawienia kodowania na stronie 35 Wideo z przeplotem a wideo bez przeplotu Adobe Media Encoder usuwa przeplot z wideo przed kodowaniem zawsze, gdy źródło z przeplotem kodowane jest do wideo bez przeplotu.

13 Podstawy wideo i audio 10 Większość transmisji wideo posiada przeplot, aczkolwiek wprowadzane obecnie standardy telewizji wysokiej rozdzielczości występują w obydwu wariantach. Wideo z przeplotem składa się z dwóch pól tworzących każdą klatkę wideo. Każde pole zawiera połowę linii poziomych danej klatki; górne pole (lub Pole 1) zawiera wszystkie linie nieparzyste, a dolne pole (Pole 2) zawiera wszystkie linie parzyste. Monitory wideo z przeplotem (takie, jak telewizja) wyświetlają każdą klatkę najpierw rysując wszystkie linie jednego pola, a następnie wszystkie linie drugiego pola. Kolejność pól wskazuje, które rysowane jest jako pierwsze. W wideo NTSC nowe pola rysowane są na ekranie mniej więcej 60 razy na sekundę, co odpowiada szybkości odtwarzania wynoszącej około 30 klatek na sekundę. Klatki wideo bez przeplotu nie są rozdzielane na pola. Monitor z wybieraniem kolejnoliniowym wyświetla wideo bez przeplotu w taki sposób, że rysuje wszystkie linie poziome z góry na dół w jednym przebiegu. Z tego powodu obydwa pola tworzące klatkę wideo pokazywane są jednocześnie. Tak więc monitor komputerowy wyświetla wideo z szybkością 30 kl./s, a większość materiałów wideo wyświetlanych na monitorach komputerowych nie ma przeplotu. Wskazówki dotyczące kompresji Podczas kompresji pliku wideo kieruj się poniższymi zaleceniami: Pracuj nad wideo w natywnym formacie projektu, aż do zakończenia. Jeśli konwertujesz wideo w formacie wstępnie kompresowanym na inny format, np. FLV lub F4V, to poprzedni koder może wprowadzić szum wideo. Poprzedni kompresor zastosował już do wideo swój algorytm kodowania, redukując jego jakość, rozmiar klatki i szybkość. Taka kompresja mogła także wprowadzić cyfrowe artefakty lub szum. Ten dodatkowy szum wpływa na końcowy proces kodowania, a zwiększona prędkość transmisji danych może być potrzebna, aby zakodować plik dobrej jakości. Należy korzystać z danych surowych lub skompresowanych w jak najmniejszym stopniu. Plik wideo powinien być jak najkrótszy W razie potrzeby można przyciąć plik na początku lub na końcu, a także usunąć z niego niepotrzebne elementy. Należy dopasować ustawienia kompresji Jeśli plik został skompresowany i wygląda dobrze, można spróbować zmienić ustawienia i zmniejszyć w ten sposób rozmiar pliku. Zaleca się przetestowanie różnych ustawień i wybór najlepszych. Pliki wideo mają różne atrybuty odpowiedzialne za stopień kompresji i rozmiar pliku; każdy plik wideo należy skonfigurować indywidualnie. Należy ograniczyć liczbę efektów oraz szybkość ruchów Aby uzyskać mniejszy plik wideo, należy zmniejszyć intensywność ruchu. Każdy ruch, w szczególności taki, który wymaga zmiany wielu kolorów, powoduje zwiększenie rozmiaru pliku. Pod tym względem szczególnie niekorzystny jest brak stabilności kamery i przybliżenia. Niektóre efekty zwiększają rozmiar pliku z powodu informacji, które dodają do pliku. Z drugiej strony, pewne efekty mogą być wykorzystane do zmniejszenia liczby bitów w skompresowanym pliku. Należy wybrać odpowiednie wymiary okna wideo Jeśli potencjalni odbiorcy pliku wideo dysponują wolnymi łączami internetowymi (np. modemowymi), należy wybrać małe wymiary okna, np. 160 x 120 pikseli. Jeśli publiczność oglądająca plik dysponuje szybkimi łączami, można wybrać większy wymiary (np. 320 x 240 pikseli). Wybór odpowiedniej szybkości odtwarzania Częstość klatek wskazują klatki na sekundę (kl./s) W przypadku klipu o wyższej prędkości transmisji danych niższa szybkość odtwarzania może polepszyć odtwarzanie przy łączu o ograniczonej przepustowości. Na przykład, jeśli kompresujesz klip z niewielkim ruchem, obcięcie szybkości odtwarzania o połowę oszczędzi Ci tylko 20% prędkości transmisji danych. Jeśli jednak kompresujesz wideo o dynamicznym obrazie, redukcja częstości klatek dużo bardziej wpłynie na szybkość danych. Ponieważ wideo wygląda dużo lepiej, gdy odtwarzane jest z natywną prędkością, pozostaw wysoką częstość klatek jeśli kanały dostarczania i platformy odtwarzania na to pozwalają. W przypadku odtwarzania internetowego, takie informacje uzyskasz od dostawcy usług. W przypadku urządzeń przenośnych, użyj właściwych dla danego urządzenia ustawień predefiniowanych oraz emulatora urządzenia dostępnego w programie Adobe Media Encoder. Jeśli musisz

14 Podstawy wideo i audio 11 redukować szybkość odtwarzania, najlepsze rezultaty uzyskuje się przez podzielenie szybkości odtwarzania przez liczby całkowite. Uwaga: Przy tworzeniu wideo dla programu Flash, jeśli powstać ma plik SWF z osadzonym wideo, szybkość odtwarzania klipu wideo i pliku SWF musi być ta sama. W przypadku zastosowania różnych częstości klatek dla pliku SWF i osadzonego klipu wideo odtwarzanie będzie niespójne. Wybór właściwej liczby klatek kluczowych Klatki kluczowe to te klatki, które nie są usuwane w wyniku kompresji; dlatego też im większa liczba klatek kluczowych, tym lepsza jakość filmu. Większa liczba klatek kluczowych oznacza także większy rozmiar pliku. Przy ustawieniu 30, na 30 zwykłych klatek przypada 1 klatka kluczowa. Przy ustawieniu 15 jakość obrazu jest wyższa, ponieważ klatki kluczowe są wstawiane co 15 zwykłych klatek i układ pikseli filmu lepiej odpowiada ich oryginalnemu układowi. Należy zmniejszyć ilość szumu Szum (rozrzucone przypadkowo piksele) powiększa rozmiar pliku. Do redukcji szumu należy wykorzystać edytor wideo. Mniejszy rozmiar pliku uzyskuje się również przy większej liczbie kolorów kryjących. Do redukcji szumu możesz użyć filtru rozmycia gaussowskiego. Wskazówki dotyczące kompresji plików audio Te same względy trzeba brać pod uwagę przy produkcji dźwięku, co w przypadku produkcji wideo. Aby uzyskać dobrą kompresję dźwięku, musisz rozpocząć plik dźwiękowy, który jest wolny od zakłóceń i słyszalnych artefaktów wprowadzonych przez źródło nagrywania. Jeśli kodujesz materiał z CD, staraj się raczej nagrywać plik stosując bezpośredni transfer cyfrowy, a nie przepuszczać go przez wejście analogowe karty dźwiękowej. Karta dźwiękowa wprowadza niepotrzebną konwersję z postaci cyfrowej na analogową i z analogowej na cyfrową, co może tworzyć szum w przenoszonym dźwięku. Narzędzia do bezpośredniego transferu cyfrowego są dostępne zarówno dla platformy Windows, jak i Macintosh. Jeśli musisz nagrywać ze źródła analogowego, użyj karty dźwiękowej o najwyższej dostępnej jakości. Uwaga: Jeśli źródłowy plik audio jest plikiem mono, dla programu Flash zalecane jest kodowanie w mono. W przypadku kodowania za pomocą programu Adobe Media Encoder oraz za pomocą predefiniowanych funkcji kodowania należy sprawdzić, czy funkcje kodują w mono czy w stereo i w razie potrzeby wybrać mono. Formaty wideo Formaty wideo FLV i F4V dla programu Flash Domyślnie program Adobe Media Encoder koduje wideo do użytku z programem Flash, używając formatu wideo F4V, korzystającego z kodera/dekodera H.264 przeznaczonego do odtwarzania w programie Flash Player 9.0.r115 lub nowszym, a także formatu FLV, korzystającego albo z kodera/dekodera On.2 VP6 przeznaczonego do odtwarzania w programie Flash Player 8, albo kodera/dekodera Sorenson Spark przeznaczonego do odtwarzania w programie Flash Player 7. Aby zrozumieć, w jaki sposób Flash jest w stanie zapewnić wysoką jakość wideo przy niskich wymaganiach co do szerokości pasma przenoszenia, musisz poznać na czym polega kompresja wideo. W cyfrowych mediach można zastosować dwa rodzaje kompresji: przestrzenna i czasowa. Kompresję przestrzenną stosuje się do pojedynczej klatki danych, niezależnie od klatek z nią sąsiadujących. Kompresja przestrzenna może być bezstratna(obraz nie traci żadnych danych) lub stratna(tracone są określone dane). Klatka skompresowana przestrzennie często nazywa jest wewnątrzklatkową. Kompresja czasowa identyfikuje różnice pomiędzy klatkami i zapisuje tylko te różnice. Dana klatka opisana jest więc w oparciu o to, czym różni się od klatki ją poprzedzającej. Obszary niezmienione w stosunku do poprzedniej klatki są powtarzane. Klatka skompresowana czasowo często nazywa jest międzyramkową.

15 Podstawy wideo i audio 12 Kodeki H.264, On.2 VP6 i Sorenson Spark to kodeki międzyramkowe. Choć wiele koderów/dekoderów używa kompresji wewnątrzklatkowej (na przykład JPEG jest kodekiem wewnątrzklatkowym), wydajna kompresja międzyramkowa koderów/dekoderów H.264, On.2 VP6 i Sorenson Spark wyróżnią się wśród innych koderów/dekoderów tym, że poza wieloma funkcjami, wymaga do tworzenia wysokiej jakości wideo znacznie niższego przepływu danych (zwanego też szybkością bitową). Ważnym jest, aby pamiętać, że kodeki wewnątrzklatkowe także używają międzyramek. Międzyramki używane są jako klatki odniesienia (klatki kluczowe) dla klatek wewnętrznych. Zarówno koder/dekoder On2 VP6, jak i Sorenson Spark zawsze zaczyna od klatki kluczowej. Każda klatka kluczowa staje się główną klatką odniesienia dla kolejnych klatek wewnętrznych. Za każdym razem, gdy kolejna klatka znacząco różni się od poprzedniej, koder/dekoder kompresuje nową klatkę kluczową. Ważna zależność bazująca na odległości klatki kluczowej polega na tym, że wpływa ona na zdolność programu Flash Player do przewijania (do przodu lub do tyłu) materiału znajdującego się w pliku FLV lub F4V. Program Flash Player może przewijać do przodu tylko od jednej klatki kluczowej do drugiej, jeśli więc chcesz przejść do innego miejsca i zatrzymać klatki, użyj niższej wartości odległości klatki kluczowej. Jeśli chcesz przejść do każdej klatki w pliku FLV lub F4V, ustaw wartość odległości klatki kluczowej na 1. Gdy redukujesz wartość odległości klatki kluczowej, zwiększ prędkość transmisji danych pliku wideo w celu zachowania porównywalnej jakości obrazu. Kodeki wideo H.264, On2 VP6 i Sorenson Spark Podczas kodowania wideo za pomocą programu Adobe Media Encoder można wybierać spośród trzech różnych koderów/dekoderów przeznaczonych do kodowania wideo dla programu Flash Player: H.264 Obsługa wideo H.264 została wprowadzona do programu Flash Player począwszy od wersji 9.0.r115. Formatem kontenera dla kodeku wideo H.264 zwanego także MPEG-4 AVC (Advanced Video Encoding) jest wideo F4V. Kodek wideo H.264 zapewnia lepszą jakość wideo przy niższym paśmie przenoszenia niż kodeki Sorenson Spark i On2 VP6 używane przez wcześniejsze wersje program Flash Player, wymaga jednak większej niż one mocy obliczeniowej. Poza formatem kontenera F4V program Flash Player i jego nowsze wersje obsługują pliki wywodzące się ze standardowego formatu kontenera MPEG-4. Pliki te obejmują MP4, M4A, MOV, MP4V, 3GP i 3G2, o ile zawierają kodek wideo H.264 lub dźwięku HE-AAC v2 (lub obydwa). Uwaga: Jeśli użytkownik musi użyć wideo obsługującego kanał alfa, musi użyć kodek wideo On2 VP6. F4V nie obsługuje kanałów alfa w wideo. On2 VP6 Kodek On2 VP6 jest preferowanym kodekiem wideo podczas tworzenia plików FLV, które mają być używane w programie Flash Player 8 i nowszych jego wersjach. Kodek On2 VP6 zapewnia: Wyższą jakość wideo w porównaniu do kodeka Sorenson Spark kodowanego z tą samą prędkością transmisji danych Obsługa 8-bitowego kanału alfa dla wideo kompozytowego Aby zapewnić lepszą jakość wideo przy tej samej prędkości transmisji danych, koder/dekoder On2 VP6 będzie zauważalnie wolniejszy przy kodowaniu i zużywać będzie więcej mocy procesora komputera odbiorcy przy dekodowaniu i odtwarzaniu. Z tego powodu weź pod uwagę najsłabszy z najczęściej spotykanych komputerów, które będą używane przez odbiorców, gdy będą chcieli uzyskać dostęp do zwartości wideo FLV. Sorenson Spark Koder/dekoder wideo Sorenson Spark, udostępniony po raz pierwszy w wersji Flash Player 6, może być używany do publikowania dokumentów Flash, w których wymagana jest kompatybilność z wcześniejszymi wersjami: Flash Player 6 i 7. Jeśli przewidujesz, że duża baza użytkowników będzie korzystać ze starych komputerów, użyj plików FLV zakodowanych za pomocą kodeka Sorenson Spark, ponieważ ten kodek ma znacznie mniejsze wymagania obliczeniowe niż wideo On2 VP6 lub F4V.

16 Podstawy wideo i audio 13 Ustawienia wstępne kodowania formatów F4V i FLV Eksportując przy użyciu programu Adobe Media Encoder CS4 wybierz format FLV lub F4V, aby automatycznie otrzymać listę dostępnych powiązanych ustawień wstępnych, stworzonych dla określonych scenariuszy dostarczania. Z kolei wybranie ustawienia wstępnego aktywuje odpowiednie opcje w różnych zakładkach ustawień (wideo, dźwięk itp.) W większości przypadków jedno z gotowych ustawień wstępnych będzie pasować do tego, co chcesz osiągnąć. Możesz także dostosować parametry istniejącego ustawienia wstępnego i zapisać je jako własne ustawienie wstępne. Widoczna poniżej tabela przedstawia ustawienia kodowania, które są używane, gdy wybierzesz z ustawień wstępnych formatów FLV F4V. Tabel zawiera informacje o rozmiarach wideo tworzonego przez dane ustawienie wstępne i o kodeku wideo używanym z przedstawioną wersją programu Flash Player. Format Etykieta ustawienia wstępnego Wymiary F4V z kodekiem wideo H.264 (program Flash Player 9.0.r115 lub nowszy). Taki, jak źródło Zachowuje wymiary i szybkość odtwarzania źródła 1080 pikseli; źródło, 1/2 rozmiaru 960 x 540 pikseli 1080 pikseli; źródło, 1/4 rozmiaru 480 x 270 pikseli 720 pikseli; źródło, 1/2 rozmiaru 640 x 360 pikseli 720 pikseli; źródło, 1/4 rozmiaru 320 x 180 pikseli FLV z kodekiem wideo On2 (program Flash 8 i nowszy) FLV z kodekiem wideo Sorenson Spark (program Flash 7 i nowszy) HD 1080 pikseli HD 720 pikseli Sieciowy duży, źródło NTSC Sieciowy duży, źródło PAL Sieciowy duży, źródło szeroki ekran Sieciowy średni Sieciowy średni, źródło szeroki ekran Sieciowy mały Taki jak źródło Sieciowy duży, źródło NTSC Sieciowy duży, źródło PAL Sieciowy duży, źródło szeroki ekran Sieciowy średni Sieciowy średni, źródło szeroki ekran Modem sieciowy Sieciowy mały Taki jak źródło 1920 x 1080 pikseli 1280 x 720 pikseli Zachowuje właściwe proporcje wideo NTSC Zachowuje właściwe proporcje wideo PAL Zachowuje właściwe proporcje wideo szerokoekranowego 360 x 264 pikseli Zachowuje właściwe proporcje wideo szerokoekranowego 328 x 240 pikseli Zachowuje rozmiary i szybkość odtwarzania źródła Zachowuje proporcje wideo NTSC Zachowuje proporcje wideo PAL Zachowuje właściwe proporcje wideo szerokoekranowego 360 x 264 pikseli Zachowuje właściwe proporcje wideo szerokoekranowego 164 x 120 pikseli 328 x 240 pikseli Zachowuje rozmiary i szybkość odtwarzania źródła z kodekiem Sorenson Spark

17 Podstawy wideo i audio 14 Eksportowanie w programie Adobe Media Player Program Adobe Media Player jest najlepszym odtwarzaczem plików FLV zarówno w postaci strumieniowej z serwera, jak i odtwarzanych z lokalnego dysku twardego. Pliki FLV można wyeksportować do odtwarzania w programie Adobe Media Player. Z menu Format w oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz FLV F4V. Następnie zaznacz określone ustawienia spełniające wymagania hosta FLV lub publiczności docelowej. Aby uzyskać informacje na temat zaznaczania kodeka FLV w oknie dialogowym Ustawienia eksportu, zobacz Informacje o kodekach On2 VP6 i Sorenson Spark na stronie Capturing And Encoding Video w witrynie internetowej Centrum programistów. Aby uzyskać informacje na temat wybierania najlepszych ustawień wideo, audio, kodowania i szybkości bitowej dla publiczności docelowej, zobacz Kalkulator szybkości transmisji wideo Flash (FLV) w witrynie internetowej Centrum programistów. Aby uzyskać więcej informacji o eksportowaniu wideo dla programu Adobe Media Player, zobacz Zobacz także MPEG MPEG to nazwa rodziny formatów plików zdefiniowanych przez grupę roboczą ISO/IEC (ISO/IEC Moving Picture Experts Group). Formaty MPEG obejmują kilkanaście metod kompresji. Do wygenerowania tych bazujących na klatkach kluczowych formatów z innych formatów wideo potrzeba dużej mocy obliczeniowej i czasu. MPEG-1 Zwykle używany jest w Internecie i płytach CD-ROM, zapewniając obraz o jakości porównywalnej z jakością VHS w rozmiarze klatki wynoszącej 1/4 ekranu. MPEG-2 Zapewnia lepszą jakość wideo niż MPEG-1. Pewna określona forma MPEG2 została wybrana jako standard do kompresowania wideo DVD. Określa się ją nazwą MPEG-2 zgodny z DVD (DVD-compliant MPEG-2). Kompresja MPEG-2 używana jest także w HDV i obsługiwana przez formaty HD-DVD i Blu-ray. MPEG-4 Zawiera wiele funkcji MPEG-1 and MPEG-2 dodając jednocześnie obsługę interaktywności. Oferuje lepszą kompresję i redukuje wielkość plików przy zachowaniu odczuwalnie takiej samej jakości jak MPEG-2. Część 10 MPEG-4 (H.264, AVC) obsługiwana jest przez formaty Blu-ray i HD-DVD. Adobe Media Encoder Program oferuje liczne ustawienia wstępne MPEG do optymalizacji jakości na wyjściu dla różnego typu projektów. Jeśli posiadasz doświadczenie w kodowaniu MPEG, możesz jeszcze dokładniej dopasować swoje projekty do potrzeb odtwarzania w różnych warunkach poprzez dostosowanie ustawień wstępnych znajdujących się w oknie dialogowym Ustawienia eksportu. Wideo wysokiej rozdzielczości (HD) Wideo wysokiej rozdzielczości (HD) odnosi się do formatu wideo o wielkości w pikselach większej niż w formatach wideo standardowej rozdzielczości (SD). Zwykle standardowa rozdzielczość odnosi się do formatów cyfrowych, w których wielkość w pikselach zbliżona jest do standardów telewizji analogowej, na przykład NTSC i PAL (mających odpowiednio około 480 lub 576 pionowych linii). Najczęściej spotykane formaty HD mają wielkość w pikselach wynoszącą 1280x720 lub 1920x1080 przy proporcjach 6:9.

18 Podstawy wideo i audio 15 Występują formaty wideo HD z przeplotem i bez przeplotu. Zwykle formaty o najwyższej rozdzielczości mają przeplot przy większych szybkościach odtwarzania, ponieważ wideo bez przeplotu o takiej wielkości w pikselach wymagałoby bardzo dużej szybkości odtwarzania. Korzystać z zalet rejestrowania i edycji materiałów w formatach wysokiej rozdzielczości można nawet wtedy, gdy materiał wyjściowy ma standardową rozdzielczość. Na przykład, jakość klipów wysokiej rozdzielczości pozostaje wysoka nawet po ich powiększeniu lub przesunięciu w kontekście projektów standardowej rozdzielczości. Formaty wideo HD określone są przez pionową wielkość w pikselach, tryb skanowania i szybkość odtwarzania (w zależności od trybu skanowania). Na przykład, 1080i60 oznacza skanowanie z przeplotem 60 pól 1920x1080 z przeplotem na sekundę, natomiast 720p30 oznacza postępujące skanowanie 30 klatek 1280x720 bez przeplotu na sekundę. W obydwu przypadkach szybkość odtwarzania wynosi około 30 klatek na sekundę. Aplikacje firmy Adobe do obróbki cyfrowego wideo zawierają ustawienia predefiniowane stworzone do pracy z różnymi formatami wysokiej rozdzielczości. Niektóre z najczęściej występujących formatów wideo wysokiej rozdzielczości, jakie można spotkać, to: Formaty nagrywania wideo wysokiej rozdzielczości AVCHD (Advanced Video Codec High Definition) Format wysokiej rozdzielczości bazujący na kodeku wideo MPEG-4 AVC przeznaczony dla kamer pracujących na plikach (beztaśmowych). AVCHD został wprowadzony przez firmy Sony i Panasonic. Więcej informacji o AVCHD znajduje się w artykule AVCHD dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. DVCPRO HD lub DVCPRO100 Formaty wysokiej rozdzielczości firmy Panasonic będące wariantami jej formatu DVCPRO, który zawiera także DVCPRO25 i DVCPRO50. Formaty DVCPRO25 i DVCPRO50 obsługują szybkość transmisji danych wynoszącą odpowiednio 25 mbit/s (megabitów na sekundę) i 50 mbit/s, natomiast DVCPRO HD obsługuje szybkość transmisji danych wynoszącą 100 mbit/s i stąd jego nazwa DVCPRO100. Materiał DVCPRO HD może zostać zachowany na nośnikach Panasonic P2. Więcej informacji o DVCPRO HD znajduje się w rozdziale o DVCPRO w artykule DV dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. HDCAM Format wysokiej rozdzielczości firmy Sony będący wersją jej formatu Digital Betacam. Wariant zwany HDCAM SR używa taśm o większej gęstości cząstek, używanych do nagrywania wideo o większym próbkowaniu kolorów, przy większej szybkości bitowej. Z formatu HDCAM SR korzystają tylko mechanizmy przesuwu taśmy, a nie kamery. Więcej informacji o HDCAM i HDCAM SR znajduje się w artykule HDCAM dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. XDCAM HD i XDCAM EX Formaty wysokiej rozdzielczości opracowane przez firmę Sony dla kamer pracujących na plikach (beztaśmowych). Więcej informacji o XDCAM HD i XDCAM EX znajduje się w artykule XDCAM dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. HDV Format HDV, opracowany wspólnie przez kilka firm, używa odmiany kompresji MPEG-2 do kodowania wideo wysokiej rozdzielczości na standardowych kasetach minidv. Więcej informacji o HDV znajduje się w artykulehdv dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. Kodeki wysokiej rozdzielczości H.264 Bazujący na MPEG-4 kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości dysków Blu-ray i formatów FLV F4V. Więcej informacji o H.264 znajduje się w artykule H.264/MPEG-4 AVC dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. V210 Nieskompresowany kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości przy 10 bitach 4:2:2 w komponencie YCbCr. Obsługiwany przez format Uncompressed Microsoft AVI. UYVY Kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości w YUV 4:2:2. Obsługiwany przez format Uncompressed Microsoft AVI.

19 Podstawy wideo i audio 16 MPEG2 Kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości dla dysków Blu-ray. Rozszerzenia plików:.m2v,.wav (tylko dźwięk). VC-1 Kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości dla Windows Media Video. Więcej informacji o VC-1 znajduje się w artykule VC-1 dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. Windows Media Video 9 Kodek, który obsługuje kodowanie w wysokiej rozdzielczości dla Windows Media Video. Więcej informacji o Windows Media 9 znajduje się w artykule Windows Media Video dostępnym w witrynie serwisu Wikipedia. Zobacz także HDV Vs HD: A Primer Uncompressed Vs. Compressed by Bob Turner Kodek wideo i Definicje formatu piksela Tworzenie filmu na taśmie filmowej Jeśli ukończony projekt chcesz wyświetlić na taśmie filmowej, dokładnie zaplanuj przebieg pracy. Możesz zastosować przetwarzanie typu matchback w, którym materiał kręci się na taśmie filmowej, przenosi go na wideo i dopasowuje negatyw taśmy do edycji wideo. Z drugiej strony materiał można również nakręcić i edytować na wideo, a następnie przenieść ukończony projekt na taśmę filmową. Idealnie byłoby, gdyby materiał rejestrowany był z formacie wysokiej rozdzielczości, najlepiej z prędkością 24 kl./s odpowiadającej szybkości odtwarzania filmu kinowego. Rozważ w każdym razie, w jaki sposób taśma filmowa różni się od wideo weź pod uwagę rozdzielczość obrazu, proporcje i szybkość odtwarzania. Opracuj plan uwzględniający te różnice. Ostrożnie wybierz format pozyskania materiału, który najlepiej odpowiada twoim potrzebom, zarówno przy produkcji, jak i post-produkcji. Narzędzia do post-produkcji wymagają czasami pozyskania materiału w określonym formacie lub przekonwertowania go na taki format. Oprogramowanie do post-produkcji używane do eksportu pozwala określić ustawienia odpowiednie dla rodzaju taśmy filmowej, jakiej używasz. Innym rozwiązaniem jest określenie, jak najlepiej uwzględnić decyzje podjęte przy edycji na taśmie filmowej. Jeśli postanowisz przenieść wideo na taśmę filmową, możesz skorzystać z urządzenia, które wykona to przeniesienie. Urządzenie to może używać nagrywarki taśmy filmowej - urządzenia, które drukuje klatki wideo w klatkach taśmy filmowej. Aby wybrać najlepsze rozwiązanie, przed rozpoczęciem pracy zapoznaj się z urządzeniami do produkcji i post-produkcji.

20 17 Rozdział 3: Informacje o programie Adobe Media Encoder Program Adobe Media Encoder CS4 to aplikacja kodująca, która umożliwia kodowanie plików audio i wideo do szerokiej gamy formatów dystrybucyjnych, przeznaczonych dla różnych aplikacji i publiczności. Są to formaty audio i wideo o wysokiej kompresji, takie jak: Format Adobe FLV F4V przeznaczony do pracy z programem Adobe Flash Player H.264 używany w urządzeniu ipod, telefonach komórkowych 3GPP, urządzeniach PSP MPEG-1 używany przy tworzeniu płyt CD-ROM (tylko Windows) MPEG-2 używany przy tworzeniu płyt DVD-ROM (tylko Windows) Apple QuickTime Windows Media (tylko Windows) Adobe Media Encoder Program posiada liczne ustawienia oferowane przez te formaty, jak również zawiera ustawienia wstępne służące do eksportowania plików kompatybilnych z poszczególnymi nośnikami dostarczania. Korzystając z programu Adobe Media Encoder użytkownik może eksportować materiał wideo w formatach odpowiednich dla szeregu urządzeń, poczynając od odtwarzaczy DVD, witryn internetowych i telefonów komórkowych, a na przenośnych odtwarzaczach mediów i odbiornikach telewizji wysokiej rozdzielczości kończąc. Użyty na komputerze przeznaczonym do kodowania materiału wideo, program Adobe Media Encoder pozwala przetwarzać wsadowo wiele klipów wideo i audio; w środowiskach, w których wideo jest ważnym nośnikiem treści, przetwarzanie wsadowe przyspiesza obieg pracy. W czasie, gdy program Adobe Media Encoder koduje pliki wideo, użytkownik może dodawać, określać ponownie kolejność i zmieniać ustawienia kodowania plików znajdujących się w kolejce przetwarzania wsadowego. Adobe Media Encoder W zależności od tego, jakie aplikacje zainstalowane są wraz z programem, udostępnia on różne formaty eksportowania wideo. Jeśli z programem Adobe Media Encoder zainstalowany jest jedynie program Adobe Flash CS4, wtedy zapewnione są jedynie formaty eksportowania wideo Adobe FLV F4V i H.264. Jeśli na komputerze zainstalowane są programy Adobe Premiere Pro CS4 i Adobe After Effects, to dostępne są wówczas dodatkowe formaty eksportowania. Zobacz także Formaty wideo na stronie 11 Formaty plików obsługiwanych do importowania Niektóre nazwy rozszerzeń plików takie jak MOV, AVI, MXF, FLV i F4V oznaczają bardziej formaty plików kontenera niż określony format danych dźwięku, wideo lub obrazu. Pliki kontenerów mogą zawierać dane zakodowane przy użyciu różnych schematów kompresowania i kodowania. Adobe Media Encoder może importować te pliki kontenerów, jednak możliwość importowania danych, które zawierają, zależy od zainstalowanych kodeków (a zwłaszcza dekoderów).