UCHWAŁA NR... RADY MIASTA OPOLA. z dnia r.

Transkrypt

1 Projekt z dnia... UCHWAŁA NR... RADY MIASTA OPOLA z dnia r. w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego nr IN.I KD z dnia 2 marca 2018 r. stwierdzające nieważność w całości uchwały nr LV/1092/18 Rady Miasta Opola z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 98 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, poz. 2232, z 2018 r. poz. 130) oraz art. 3 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, poz. 1136, poz. 1370, poz. 2451) Rada Miasta Opola uchwala, co następuje: 1. Wnieść do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 2 marca 2018 r. nr IN.I KD, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 5 marca 2018 r. (poz. 604), stwierdzające nieważność w całości uchwały nr LV/1092/18 Rady Miasta Opola z dnia 25 stycznia 2018 r. w sparwie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu. 2. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Opola. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 1

2 Uzasadnienie do projektu uchwały w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego nr IN.I KD z dnia 2 marca 2018 r. stwierdzające nieważność w całości uchwały nr LV/1092/18 Rady Miasta Opola z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu W dniu 25 stycznia 2018 r. Rada Miasta Opola podjęła uchwałę nr LV/1092/18 w sparwie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu. Pismem z dnia 16 lutego 2018 r. nr IN.I KD Wojewoda Opolski zawiadomił o wszczęciu postępowania nadzorczego dotyczącego tej Uchwały z powodu naruszenia następujących przepisów: 1. art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz ze zm.) poprzez wprowadzenie ustaleń odnoszących się do minimalnej ilości miejsc parkingowych na terenach zabudowanych bez wskazania miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Jak wynika z wprowadzonej definicji w planie miejscowym w 3 pkt 19 ilekroć jest mowa o miejscach postojowych (m.p.) należy przez to rozumieć miejsca postojowe dla samochodów osobowych, a więc w zakresie obligatoryjnego wskaźnika dotyczącego miejsc dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i ich sposobu realizacji brak informacji w uchwalonym planie, 2. art. 15 ust. 2 pkt 12 z dnia 27 marca 2003 r. w związku z art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wprowadzenie zerowej stawki planistycznej dla terenów o symbolach 10MN, 24MN, 28MN, 6U. Jak wynika z analizy ustaleń z poprzednio obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania ww. obszary zmieniły swoje dotychczasowe przeznaczenie. Pominięcie przez radę gminy ustalenia wysokości stawki procentowej, która stanowi podstawę ustalenia opłaty planistycznej wymaga przedstawienia szczegółowej analizy i odzwierciedlenia jej w materiałach planistycznych, 3. art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w związku z 149 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (j.t. Dz. U r. poz. 283) przez użycie sformułowania nie ustala się, który zgodnie z definicją określoną w 3 ust. 2 pkt 1 przedmiotowej uchwały rozumie się jako nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia regulowane przepisami odrębnymi: w 5 ust pkt 12 określając sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów, w 5 ust pkt 14, 5 ust pkt 14, 5 ust pkt 14, 5 ust pkt 14, 5 ust pkt 14 określając szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy, w 5 ust. 81 pkt 9 lit. a i b określając dostępność komunikacyjną oraz wskaźnik miejsc postojowych (m.p.), w 5 ust pkt 8 lit. c określając garaże, w 5 ust pkt 8 lit. a, 5 ust pkt 8 lit. a, 5 ust pkt 8 lit. a, Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 1

3 5 ust pkt 8 lit. a, 5 ust pkt 8 lit. a określając ustalenia kompozycyjno estetyczne, w 5 ust. 54 pkt 7 lit. e określając pozostałe tereny i obiekty, w 5 ust. 51 pkt 8 lit. d, 5 ust pkt 8 lit. d, 5 ust. 81 pkt 8 lit. d określając zieleń, 4. art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587) poprzez brak wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu. Przedmiotowy plan miejscowy wprowadza w 5 ust pkt 4 lit. a oraz w 5 ust pkt 4 sformułowanie nie ustala się, którego zgodnie z definicją w 3 ust. 2 pkt 1 przedmiotowej uchwały będą ustalone na podstawie przepisów odrębnych, 5. art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587) poprzez brak wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym. Przedmiotowy plan miejscowy wprowadza w 5 ust pkt 11 oraz w 5 ust pkt 11 sformułowanie nie ustala się, którego zgodnie z definicją w 3 ust. 2 pkt 1 przedmiotowej uchwały będą ustalone na podstawie przepisów odrębnych, 6. art. 15 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wprowadzenie w 5 ust pkt 8 lit. c, iż wolnostojące budynki gospodarcze i garażowe winny nawiązywać formą i wykończeniem do budynku funkcji podstawowej (mieszkalnego lub usługowego), jednakże przeznaczeniem podstawowym dla ww. terenów jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, natomiast usługi stanowią przeznaczenie uzupełniające, 7. 3 ust. 2 w związku z 143 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie Zasad Techniki Prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 283) poprzez wprowadzenie zapisu w 5 ust. 51 pkt 14 lit. e, który dopuszcza lokalizację ulic lokalnych określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą nr XXXIII/343/08 Rady Miasta Opola z 3 lipca 2008 r. Zgodnie z 3 ust. 2 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie Zasad Techniki Prawodawczej w ustawie nie zamieszcza się przepisów, które regulowałyby sprawy wykraczające poza wyznaczony przez nią zakres przedmiotowy (stosunki, które reguluje) oraz podmiotowy (krąg podmiotów, do których się odnosi), wobec czego organ gminy wprowadzając ww. zapis naruszył przedmiotowy paragraf. Odnosząc się do postawionych zarzutów, pismem z dnia 23 lutego 2018 r. nr BRM Wiceprzewodniczący Rady Miasta złożył wyjaśnienia: 1. Parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową określa art. 12a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Natomiast art. 15, ust. 2, pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2007 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, stanowi, iż w planie miejscowym określa się obowiązkowo ( ) minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 2

4 ich realizacji ( ). W związku z tym, plan określa minimalną liczbę miejsc postojowych i w tej liczbie zawarte są miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Z kolei niezbędną ilość tych miejsc wyznacza się, zgodnie z przytoczoną ustawą o drogach publicznych, na etapie opracowywania projektu technicznego. Zgodnie z tym, wskazanie miejsc przeznaczonych na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową nie jest regulowane bezpośrednio przez plany miejscowe, które określają łączną minimalną liczbę miejsc postojowych. 2. W odpowiedzi na punkt drugi Organ zauważył, iż w przedmiotowym planie miejscowym przyjęto stawki procentowe na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2007 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 4 ust. 13 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Stawki procentowe zostały przyjęte w wysokości 0%, ponieważ cały teren stanowi obszar, dla którego obowiązywał już plan miejscowy uchwalony w 2008 r. Przeznaczenie terenów w większości nie ulegnie zmianie w wyniku uchwalenia planu miejscowego Wójtowa Wieś I, zatem nie przewiduje się zmian ich wartości, natomiast na podstawie niewielkich zmian (w poprzednim planie 6U, a obecnie 10MN) trudno wykazać wzrost wartości nieruchomości. Koszty postępowania zmierzającego do ustalenia i pobrania opłaty planistycznej mogłyby być wyższe, aniżeli spodziewane wpływy z tytułu tej opłaty. Wyjaśnienie powyższego zawarte jest w Prognozie finansowej oraz w uzasadnieniu do przyjętej uchwały. Zważywszy na powyższe oraz przepis art. 37 ust. 4 ustawy o pzp zasadne jest przyjęcie stawki 0%. Potwierdzeniem możliwości stosowania zerowej stawki procentowej w przypadku opłaty planistycznej jest orzecznictwo. Przykładowo, WSA w Olsztynie wskazał, że stawka 0% renty planistycznej jest możliwa w sytuacji, gdy przy tworzeniu planu można ustalić, iż w stosunku do pewnych nieruchomości nie mogą zaistnieć przesłanki do wymiaru tej renty, np. gdy nieruchomości nie mogą być zbywane, lub gdy mpzp nie zmienił przeznaczenia konkretnych gruntów (wyr. WSA w Olsztynie z r., II SA/Ol 421/13). W innym orzeczeniu wskazany sąd zaznaczył, że w sytuacji, w której z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można stwierdzić, że mpzp nie spowoduje zmiany wartości nieruchomości można dopuścić brak orzekania w przedmiocie opłaty planistycznej (wyr. WSA w Olsztynie z r., II SA/Ol 1203/14). 3. Jak przyjęto w 3 ust. 2 pkt 2 Uchwały Rady Miasta Opola nr LV/1092/18 z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu zwrot nie dotyczy używany w szczegółowych zapisach konkretnych kart terenów oznacza, iż brak jest przesłanek do wprowadzenia nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń na danym terenie, tj. stosowany jest on w sytuacji, gdy konkretny teren w żaden sposób nie poddaje się jakimś regulacjom obowiązkowym dla innych terenów, np. postanowienia dotyczące sposobu zagospodarowania terenów górniczych są obowiązkowe dla terenów górniczych, ale inne obszary opracowania planu są wyłączone spod zastosowania tych norm, bowiem nie są terenami górniczymi. Co do zakwestionowanego przez Organ nadzoru zapisu nie ustala się wskazano, iż oznacza on nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia regulowane przepisami odrębnymi. Wynika z tego, iż regulacje, co do których w przepisach szczegółowych używa się takiego sfomułowania teoretycznie mogłyby być wprowadzone (odmiennie niż w przypadku wskazanym wyżej), jednak z pewnych względów organ planistyczny podejmuje świadomą decyzję, aby ich nie wprowadzać z uwagi także na obowiązujące przepisy odrębne. Np. regulacje zawarte w przepisach Prawa budowlanego i jego aktów wykonawczych tj. warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (...) dosyć szczegółowo regulują kwestie zagospodarowania Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 3

5 działek i często nie ma potrzeby wprowadzania bardziej szczegółowych zasad ograniczających przy tym prawo własności. Dotyczy to np. zieleni, dostępności komunikacyjnej, sytuowania urządzeń technicznych itp. W 5 ust pkt 12 organ planistyczny używa tego sfomułowania w punkcie dotyczącym określenia sposobu i terminu tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów, ponieważ brak podstaw do wprowadzania szczególnych ograniczeń, a kwestia ta uregulowana jest w art. 35 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 4. Odpowiadając na zarzut pkt 4 dotyczący braku wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu poprzez użycie sformułowania nie ustala się w 5 ust lit. a oraz w 5 ust pkt 4 wskazano, iż obszary te to drogi oraz tereny infrastruktury technicznej, dla których nie ma potrzeby wdrażania takich ustaleń jako drogi jest to teren specyficzny i ustalanie na poziomie planu ograniczeń np. jako wskaźnik terenów biologicznie czynnych czy zieleni bez projektu technicznego jest nieuzasadnione. Co to użytego zwrotu nie ustala się uzasadnienie stanowi wyjaśnienie przedstawione w pkt Co do kwestii braku wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości objętych planem w 5 ust pkt 11 oraz 5 ust pkt 11 poprzez użycie w tych punktach zwrotu nie ustala się wskazano, że w treści uchwały dla terenów przeznaczonych na drogi publiczne oraz wewnętrzne, zieleń, zieleń urządzoną, wody powierzchniowe śródlądowe, infrastrukturę rzeczywiście nie ustalono szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości. Brak tych regulacji w planie wynika z przyjęcia założenia, że są to tereny ogólnodostępne, o cechach przestrzeni publicznej. Tereny nie powinny być przedmiotem obrotu i nie przewiduje się na nich lokalizacji zabudowy, przez co nie ma przesłanek do ustalenia zasad scalania i podziału nieruchomości. Dodatkowo nie ustalono szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej zlokalizowanych przy ulicy Kwoczka (3MN - 12MN) z uwagi na fakt, iż tereny te zajmują szczególnie niewielkie obszary, a dodatkowo są one już ukształtowane i nie wymagają ustalania dla nich zasad scalania i podziału nieruchomości. Wszystko to zostało wyjaśnione przez organ planistyczny w uzasadnieniu do projektu uchwały, które znajduje się w dokumentacji. Użycie sformułowania nie ustala się w tym przypadku miało taką samą podstawę jak w poprzednich dwóch punktach, a ewentualne podziały będą następowały w oparciu o przepisy odrębne, np. ustawę o gospodarowaniu nieruchomościami. 6. Zapis stosowany w 5 ust pkt 8 lit. c, stanowiący, iż dopuszcza się budowę budynków gospodarczych i garaży jednokondygnacyjnych, nawiązujących formą i wykończeniem do budynku funkcji podstawowej (mieszkalnego lub usługowego), wolnostojących, w tym także bezpośrednio przy granicy działki jako zabudowy bliźniaczej jest odniesieniem do funkcji budynków znajdujących się na terenie w czasie obecnym, a nie stricte do przeznaczenia terenu. Domniemywa się, że na terenach mogą znajdować się budynki o funkcji usługowej (przywołana w zapisie), które mogą utrzymać swoją funkcję do czasu przekształcenia jej, w tym przypadku, na zabudowę mieszkaniową lub mieszkaniową z usługami, o czym stanowi art. 35 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: tereny, których przeznaczenie plan miejscowy zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób ich tymczasowego zagospodarowania. Zgodnie z zasadą ładu przestrzennego, w przypadku zamiaru budowy budynku garażowego lub gospodarczego należy spełnić warunek dostosowania planowanego budynku w taki sposób, by nawiązywał on formą i wykończeniem do budynku, który dominuje na danym Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 4

6 terenie z zaznaczeniem, iż uwzględnia się przy tym jedynie budynki mieszkaniowe lub usługowe. 7. Odnosząc się do zarzutu zawartego w pkt 7 pisma Organu nadzoru wskazano, iż uchwalony w dniu 25 stycznia 2018 r. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Wójtowa Wieś I w Opolu kontynuuje w dużej mierze ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Wójtowej Wsi w Opolu, uchwalonego w dniu 3 lipca 2008 r. (uchwała nr XXXIII/343/08 Rady Miasta Opola), natomiast przedmiotowy zapis był ustaleniem wynikającym już z planu uchwalonego w roku W obecnym dokumencie jest on kontynuacją przyjętego wcześniej założenia. Dodatkowo, dwie z przywołanych w zapisie znajdującym się w 5 ust. 51 pkt 14 lit. e, dróg nie istnieją w rzeczywistości, są jedynie drogami planowanymi, natomiast jedna z nich funkcjonuje jako droga transportu rolnego. W związku z tym, jedynym najbardziej rozsądnym rozwiązaniem było przywołanie oznaczeń funkcjonujących w aktualnie obowiązującym dokumencie, który jest powszechnie dostępny oraz na podstawie którego wydawane są decyzje o pozwoleniu na budowę. Nadmieniono również, iż przedmiotowym zapisem nie reguluje się spraw wykraczających poza wyznaczony przez nią [ustawę] zakres przedmiotowy, ponieważ regulacja ta daje możliwość utworzenia ulicy lokalnej, znajdującej się w pasie drogi 1KDGP, wskazując jednocześnie na jakim odcinku powinna być ona zlokalizowana oraz jakie tereny docelowo powinna obsługiwać, natomiast w żaden sposób nie wpływa na merytoryczność zapisów w części obowiązującego planu (z 2008 r.), ani nie wprowadza ustaleń dla terenów wyznaczonych poza granicami przedmiotowego planu. Pismem z dnia 2 marca 2018 r. nr IN.I KD Wojewoda Opolski stawierdził nieważność w całości przedmiotowej Uchwały z powodu naruszenia: - art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587) poprzez brak wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym, - art. 15 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wprowadzenie ustaleń dla wolnostojących budynków gospodarczych i garażowych, które winny nawiązywać formą i wykończeniem do budynku funkcji podstawowej (mieszkalnego lub usługowego), jednakże przeznaczeniem podstawowym dla ww. terenów jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna lub zabudowa mieszkaniowa i zagrodowa, natomiast usługi stanowią przeznaczenie uzupełniające, - art. 15 ust. 2 pkt 12 w związku z art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez wprowadzenie zerowej stawki planistycznej, - 3 ust. 2 w związku z 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie Zasad Techniki Prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 283) poprzez wprowadzenie zapisu w 5 ust. 51 pkt 14 lit. e, który dopuszcza lokalizację ulic lokalnych określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą nr XXXIII/343/08 Rady Miasta Opola z 3 lipca 2008 r. Z rozstrzygnięciem tym nie można się jednak zgodzić, dlatego na mocy art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 98 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, poz. 2232, z 2018 r. poz. 130) oraz art. 3 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 5

7 poz. 1136, poz. 1370, poz. 2451) zasadne jest zaskarżenie powyższego aktu nadzoru do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z powodu naruszenia przepisów prawa, tj.: 1. art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2017 r. poz z późn. zm.), zwana dalej u.p.z.p., w związku z 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r. nr 164, poz. 1587), zwanego dalej Rozporządzeniem, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie przez Organ, że brak określenia szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym jest niedopuszczalny i stanowi istotne naruszenie zasad sporządzenia planu, 2.art. 15 ust. 2 pkt 12 u.p.z.p. w zw. z art. 36 ust. 4 u.p.z.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie przez Organ, że określenie zerowych stawek procentowych opłaty ustalanej na podstawie art. 36 ust. 4 u.p.z.p. stanowi istotne naruszenie zasad sporządzenia planu i skutkuje uchyleniem, 3. 3 ust.2 w związku z 143 Załącznika do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 283), zwane dalej ZTP, w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 10 u.pz.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie przez Organ, iż zapis w 5 ust. 51 pkt 14 lit e Uchwały reguluje sprawy wykraczające poza wyznaczony przez Uchwałę zakres przedmiotowy (stanowi ustalenie dla innego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), 4.art. 28 ust. 1 u.p.z.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie że stwierdzone naruszenia zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego winny skutkować stwierdzeniem nieważności Uchwały w całości. Id: 35626FB4-B A29E3243F3. Projekt Strona 6