DOKUMENT PROPOZYCJI UPROSZCZEŃ nr 6

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "DOKUMENT PROPOZYCJI UPROSZCZEŃ nr 6"

Transkrypt

1 DOKUMENT PROPOZYCJI UPROSZCZEŃ nr 6 zawierający propozycje uproszczeń procedur administracyjnych wypracowanych w ramach Panelu Ekspertów, związanych z gospodarowaniem odpadami w zakresie uzyskania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzenie ścieków i na pobór wód, pozwolenia na budowę i użytkowanie obiektu budowlanego (składowiska odpadów) oraz uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla terenu składowiska odpadów i decyzji o ustaleniu inwestycji celu publicznego (składowiska odpadów). w projekcie Uproszczenie procedur związanych z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej poprzez ich elektronizację i wdrożenie idei jednego okienka uwzględniający stan prawny na dzień 7 kwietnia 2011 r. SPIS TREŚCI 1. Lista procedur Podstawy prawne Uczestnicy procedury Propozycje uproszczeń Propozycja nr 1 - Standaryzacja wniosków i załączników Propozycja nr 2 - Elektronizacja wniosku i załączników Propozycja nr 3 - Wprowadzenie możliwości złożenia załącznika elektronicznego w postaci mapy Propozycja nr 4 Określenie statusu dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej w postępowaniu o wydanie pozwolenia wodnoprawnego Propozycja nr 5 - Możliwość wystąpienia o określenie zakresu operatu wodnoprawnego Propozycja nr 6 - Problem relacji między ekspertyzą, o której mowa w art. 51 ust. 1 ustawy o odpadach, a decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, która jest, bądź może być wymagana w oparciu o przepisy ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Propozycja nr 7 - Określenie strony postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę w odniesieniu do inwestycji wymagających oceny oddziaływania na środowisko w świetle przepisów dyrektywy 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre Strona 1

2 przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko Wykaz załączników..39 LISTA PROCEDUR _p_Pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza _p_Pozwolenie wodnoprawne na wprowadzenie ścieków do wód ziemi lub urządzeń kanalizacyjnych _p_Pozwolenie wodnoprawne na pobór wód podziemnych _p_Decyzja o warunkach zabudowy dla terenu składowiska odpadów _p_Decyzja o ustaleniu inwestycji celu publicznego _p_Pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego składowiska odpadów _p_Pozwolenie na budowę składowiska odpadów PODSTAWY PRAWNE 1. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r., nr 25, poz. 150 ze zm.) zwana dalej: ustawą Prawo ochrony środowiska dotyczy procedury nr Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r., nr 239, poz ze zm.) zwana dalej: ustawą Prawo wodne dotyczy procedur nr 0634, Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., nr 80, poz. 717 ze zm.) zwana dalej: ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - dotyczy procedur nr 0587, Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., nr 1243, poz ze zm.) zwana dalej: ustawą Prawo budowlane dotyczy procedur nr 0037, Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz ze zm.) zwana dalej: K.p.a. - dotyczy procedur nr 0042, 0635, 0634, Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2010 r., nr 167, poz. 1131) zwana dalej: ustawą o dowodach osobistych dotyczy procedur nr: 0042, 0635, 0634, 0587, 0681, 0588, Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2010 r., nr 185, poz. 1243) zwana dalej: ustawą o odpadach dotyczy procedur nr: 0037, 0587, 0588, Dyrektywa nr 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz. UE L 175 z 5 lipca 1985 r., s ) zwana dalej: dyrektywą w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia - dotyczy procedur nr: Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r., Strona 2

3 nr 199, poz ze zm.) - zwana dalej: ustawą o udostępnianiu informacji dotyczy procedur nr: 0037, 0587, 0042, 0634, 0635, Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2005r., nr 64, poz. 565 z późn. zm.) zwana dalej: ustawą o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne dotyczy procedur nr: 0042, 0635, 0634, 0587, 0681, 0588, Dyrektywa nr 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz. Urz. UE, L 376 z 27 grudnia 2006 r., s ), zwana dalej: dyrektywą usługową dotyczy procedur nr: 0042, 0635, 0634, 0587, 0681, 0588, UCZESTNICY PROCEDURY Pod pojęciem uczestników procedury należy rozumieć nie tylko stronę w rozumieniu K.p.a., ale także inne podmioty zaangażowane w rozpatrywanie przedmiotowego wniosku: I. 0042_p_Pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza: 1. Wnioskodawca a. prowadzący instalację (art. 184 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska), b.zainteresowany uzyskaniem tytułu prawnego do instalacji lub jej oznaczonej części (art. 189 ustawy Prawo ochrony środowiska), bądź c. podmiot podejmujący realizację nowej instalacji (art. 191a ustawy Prawo ochrony środowiska). 2. Starosta (art. 3 pkt 15 w zw. z art. 376, art. 378 ust. 1 i art. 183 ustawy Prawo ochrony środowiska); 3. Marszałek Województwa w przypadku: a. przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji; b.przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji, realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska - w sprawach przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych II. 0634_p_Pozwolenie wodno prawne na wprowadzenie ścieków: 1. Wnioskodawca; 2. Starosta, wykonujący to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej (art. 140 ust. 1 ustawy Prawo wodne); 3. Marszałek województwa wydaje pozwolenia wodnoprawne (art. 140 ust. 2 ustawy Prawo wodne): a. jeżeli szczególne korzystanie z wód, wykonywanie urządzeń wodnych lub eksploatacja instalacji bądź urządzeń wodnych jest związane z przedsięwzięciami lub instalacjami, o których mowa w art. 378 ust. Strona 3

4 2a ustawy Prawo ochrony środowiska; a więc: a) przedsięwzięciami i zdarzeniami na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji; b) przedsięwzięciami mogącymi zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji, realizowanymi na terenach innych niż wymienione w pkt. a; b. o których mowa w art. 122 ust. 1 ustawy Prawo wodne, jeżeli dotyczą korzystania z wód i wykonywania urządzeń wodnych w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących, będących przedsięwzięciem, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko jest wymagane; c. na wykonanie budowli przeciwpowodziowych; d. na przerzuty wody i wykonanie niezbędnych do tego urządzeń wodnych; e. na wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów; f. o których mowa w art. 122 ust. 2 ustawy Prawo wodne; g. na wydobywanie z wód powierzchniowych kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów; h. na wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy - Prawo wodne pochodzących z eksploatacji instalacji związanej z przedsięwzięciami, o których mowa w pkt a; i. wszystkie, o których mowa w art. 122 ustawy Prawo wodne, wymagane dla przedsięwzięcia, jeżeli jest organem właściwym do wydania jednego z tych pozwoleń; j. na wspólne korzystanie z wód, o którym mowa w art. 130, jeżeli jest organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego dla jednego z zakładów; 4. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej - jako organ wydający pozwolenia wodnoprawne, w przypadku gdy szczególne korzystanie z wód lub wykonywanie urządzeń wodnych, w całości lub w części, odbywa się na terenach zamkniętych w rozumieniu przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska, a odrębne przepisy nie stanowią inaczej; 5. właściciel wody, 6. właściciel urządzeń kanalizacyjnych, do których wprowadzane będą ścieki przemysłowe zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego; 7. właściciel istniejącego urządzenia wodnego znajdującego się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych; 8. władający powierzchnią ziemi położoną w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych; 9. uprawniony do rybactwa w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych. Strona 4

5 III. 0635_p_Pozwolenie wodnoprawne na pobór wód: 1. Wnioskodawca (właściciel ujęć wód podziemnych, z których pobór wody przekracza 5 m 3 na dobę); 2. Starosta, wykonujący to zadanie jako zadanie z zakresu administracji rządowej (art. 140 ust. 1 ustawy Prawo wodne); 3. Marszałek województwa wydaje pozwolenia wodnoprawne: a. jeżeli szczególne korzystanie z wód, wykonywanie urządzeń wodnych lub eksploatacja instalacji bądź urządzeń wodnych jest związane z przedsięwzięciami lub instalacjami, o których mowa w art. 378 ust. 2a ustawy Prawo ochrony środowiska; a więc: a) przedsięwzięciami i zdarzeniami na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji; b) przedsięwzięciami mogącymi zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji, realizowanymi na terenach innych niż wymienione w pkt. a; b. o których mowa w art. 122 ust. 1 ustawy Prawo wodne, jeżeli dotyczą korzystania z wód i wykonywania urządzeń wodnych w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na wodach płynących, będących przedsięwzięciem, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko jest wymagane; c. na wykonanie budowli przeciwpowodziowych; d. na przerzuty wody i wykonanie niezbędnych do tego urządzeń wodnych; e. na wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów; f. o których mowa w art. 122 ust. 2 ustawy Prawo wodne; g. na wydobywanie z wód powierzchniowych kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów; h. na wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy Prawo wodne pochodzących z eksploatacji instalacji związanej z przedsięwzięciami, o których mowa w pkt 1; i. wszystkie, o których mowa w art. 122 ustawy Prawo wodne, wymagane dla przedsięwzięcia, jeżeli jest organem właściwym do wydania jednego z tych pozwoleń; j. na wspólne korzystanie z wód, o którym mowa w art. 130, jeżeli jest organem właściwym do wydania pozwolenia wodnoprawnego dla jednego z zakładów; 4. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej - jako organ wydający pozwolenia wodnoprawne, w przypadku gdy szczególne korzystanie z wód lub wykonywanie urządzeń wodnych, w całości lub w części, odbywa się na terenach zamkniętych w rozumieniu przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska, a odrębne przepisy nie stanowią inaczej; 5. właściciel wody; Strona 5

6 6. właściciel urządzeń kanalizacyjnych, do których wprowadzane będą ścieki przemysłowe zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego; 7. właściciel istniejącego urządzenia wodnego znajdującego się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych; 8. władający powierzchnią ziemi położoną w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych; 9. uprawniony do rybactwa w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych. IV. 0587_p_Decyzja o warunkach zabudowy dla terenu składowiska odpadów: 1. Wnioskodawca (inwestor) 2. organ właściwy wójt, burmistrz albo prezydent miasta; wojewoda w przypadku decyzji o warunkach zabudowy na terenach zamkniętych; w przypadku inwestycji wykraczającej poza obszar jednej gminy decyzję o warunkach zabudowy wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, na którego obszarze właściwości znajduje się największa część terenu, na którym ma być realizowana ta inwestycja, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami albo prezydentami miast; 3. właściciele bądź użytkownicy wieczyści nieruchomości na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, w przypadku gdy inwestor nie jest właścicielem tych terenów; 4. podmioty, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 K.p.a., a nie są inwestorami ani też właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego; 5. organy opiniujące i uzgadniające: minister właściwy do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 53 ust. 3 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); wojewódzki konserwator zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską (art. 53 ust. 3 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) oraz w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie występowania istniejących stanowisk archeologicznych (art. 51 ust. 3 ustawy o odpadach); Strona 6

7 dyrektor właściwy urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani(art. 53 ust. 3 pkt 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) oraz w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani (art. 51 ust. 4 ustawy o odpadach); właściwy organ nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych(art. 53 ust. 3 pkt 4 ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). właściwy organ administracji geologicznej - w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych(art. 53 ust. 3 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); organy właściwe w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami(art. 53 ust. 3 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); dyrektor parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny (art. 53 ust. 3 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); regionalny dyrektor ochrony środowiska w odniesieniu do innych niż wymienione w art. 53 ust. 4 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, z zastrzeżeniem, iż niniejszego przepisu nie stosuje się do inwestycji dla których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zgodnie z ustawą o udostępnianiu informacji, w trakcie której uzgodniono realizację przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska (art. 53 ust. 5b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); właściwy zarządca drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego(art. 53 ust. 3 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); wojewoda, marszałek województwa oraz starosta w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 48 w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o której mowa w art. 88 ust. 1 (art. 53 ust. 3 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); wojewoda, marszałek województwa, regionalny dyrektor ochrony środowiska oraz starosta w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy o planowaniu i Strona 7

8 zagospodarowaniu przestrzennym, o której mowa w art. 88 ust. 1 (art. 53 ust. 3 pkt 10a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej (art. 53 ust. 3 pkt 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); organ administracji lotniczej w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w pobliżu lotniska (art. 51 ust. 2 ustawy o odpadach). V. 0681_p_Decyzja o ustaleniu inwestycji celu publicznego: 1. wnioskodawca (inwestor) 2. organ właściwy (art. 51 ust. 1 i 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim; wójt, burmistrz albo prezydent miasta w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym; wojewoda w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych; w przypadku inwestycji celu publicznego wykraczającej poza obszar jednej gminy decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, na którego obszarze właściwości znajduje się największa część terenu, na którym ma być realizowana ta inwestycja, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami albo prezydentami miast; 3. właściciele bądź użytkownicy wieczyści nieruchomości na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, w przypadku gdy inwestor nie jest właścicielem tych terenów; 4. podmioty, którym przysługuje status strony w rozumieniu art. 28 K.p.a., a nie są inwestorami ani też właścicielami lub użytkownikami wieczystymi nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego. 5. organy opiniujące i uzgadniające: minister właściwy do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 53 ust. 4 pkt 1 Strona 8

9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); wojewódzki konserwator zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską (art. 53 ust. 4 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) oraz w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie występowania istniejących stanowisk archeologicznych (art. 51 ust. 3 ustawy o odpadach); dyrektor właściwy urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani(art. 53 ust. 4 pkt 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) oraz w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w obszarze pasa nadbrzeżnego oraz morskich portów i przystani (art. 51 ust. 4 ustawy o odpadach); właściwy organ nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych(art. 53 ust. 4 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ; właściwy organ administracji geologicznej - w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych(art. 53 ust. 4 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ; organy właściwe w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami(art. 53 ust. 4 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ; dyrektor parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny (art. 53 ust. 4 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); regionalny dyrektor ochrony środowiska w odniesieniu do innych niż wymienione w art. 53 ust. 4 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, z zastrzeżeniem, iż niniejszego przepisu nie stosuje się do inwestycji dla których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zgodnie z ustawą o udostępnianiu informacji, w trakcie której uzgodniono realizację przedsięwzięcia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska (art. 53 ust. 5b ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); właściwy zarządca drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego(art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) ; wojewoda, marszałek województwa oraz starosta w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 48 w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o której Strona 9

10 mowa w art. 88 ust. 1 (art. 53 ust. 4 pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); wojewoda, marszałek województwa, regionalny dyrektor ochrony środowiska oraz starosta w zakresie zadań rządowych albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 (art. 53 ust. 4 pkt 10a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej dla przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej (art. 53 ust. 4 pkt 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym); organ administracji lotniczej w przypadku wyznaczenia składowiska odpadów w pobliżu lotniska (art. 51 ust. 2 ustawy o odpadach). VI. 0588_p_Pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego składowiska odpadów: 1. wnioskodawca (inwestor), 2. powiatowy inspektor nadzoru budowlanego (wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego) VII. 0037_Pozwolenie na budowę składowiska odpadów: 1. wnioskodawca (inwestor) 2. właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu, 3. starosta właściwy ze względu na lokalizację składowiska. PROPOZYCJE UPROSZCZEŃ 1. Standaryzacja wniosków i załączników dotyczy procedur nr: 0042, 0635, 0634, 0588 ANALIZA PROBLEMU Projektowi Uproszczenie procedur związanych z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej poprzez ich elektronizację i wdrożenie idei jednego okienka przyświeca zasadniczy cel: stworzenie czytelnej i możliwie prostej dla inwestora metody (formuły) wystąpienia z żądaniem, a także przygotowanie warunków pozwalających na elektronizację procedury. Skłania to do rozważenia możliwości wprowadzenia jednolitych wzorów dla czynności inicjujących postępowanie, podejmowanych przez strony. Standaryzacja wniosków w stosunku do poszczególnych procedur mogłaby przyczynić się do usprawnienia postępowania. Nastąpiłoby to w dwóch płaszczyznach: Strona 10

11 a/ po stronie wnioskodawcy - wzór wniosku stanowiłby istotną pomoc dla inwestora, który wypełniając określone rubryki wiedziałby, jaki zakres danych (obligatoryjnych i fakultatywnych) oraz załączników powinien przedstawić organowi w celu uzyskania zamierzonego celu postępowania (zob. motywy nr 50 i 51 dyrektywy usługowej); b/ po stronie organu - wzór wniosku pełniłby funkcję mobilizującą inwestora do przedstawienia - już na wstępie - możliwie pełnego zakresu danych potrzebnych do prowadzenia postępowania. Mogłoby to pozwolić na uniknięcie wezwań o uzupełnienie wniosku (o dane bądź materiały, które powinny być złożone wraz z żądaniem), a w konsekwencji przyczyniłoby się do sprawniejszego i szybszego załatwienia sprawy. Stworzenie obowiązujących standardów wniosków (wzorów) jest też nieuniknione z uwagi na planowany proces elektronizacji procedur administracyjnych. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że intencją autorów propozycji uproszczeń nie jest nałożenie na strony postępowania dodatkowych obowiązków i tworzenie postępowania formularzowego. Jakkolwiek przedłożenie wniosku na proponowanych wzorach ma być docelowo wymagane od wnioskodawcy (złożenie wniosku zgodnie z ustalonym wzorem byłoby obowiązkowe), to rolą tych wzorów ma być przede wszystkim informowanie o koniecznych i opcjonalnych warunkach danego postępowania. Skutki spełnienia albo nie spełnienia przez wnioskodawcę tych warunków byłyby oceniane wyłącznie w świetle właściwych przepisów regulujących konkretną procedurę, a nie przepisów dotyczących wymaganej treści formularza wniosku. Oznacza to, że nie uzupełnienie we wzorcu danych pozwalających na nadanie wnioskowi biegu bądź nie przedstawienie wymaganych informacji czy materiałów powinno być oceniane nie jako naruszenie przepisów dotyczących danego wzoru formularza, a jako nie wypełnienie stosownych wymogów określonych przez przepisy postępowania albo przepisy prawa materialnego. W tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010 r., nr 220, poz ze zm.) właściwy organ nie może odmówić przyjęcia pism i wniosków niekompletnych ani żądać jakichkolwiek dokumentów, których konieczność przedstawienia lub złożenia nie wynika wprost z przepisu prawa. Istniejącą już podstawą do wymagania złożenia wniosku standaryzowanego w określonym formacie - jeżeli taki został określony w przepisach - jest art. 63 3a pkt 2 K.p.a. W przypadku podania złożonego w formie dokumentu elektronicznego - powinno ono zawierać dane w ustalonym formacie, zawartym we wzorze wniosku określonym w odrębnych przepisach, jeżeli te przepisy nakazują wnoszenie podań według określonego wzoru. SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA Propozycja uproszczenia polega na wprowadzeniu do stosowania jednolitego w skali całego kraju wzoru wniosku. Ta propozycja pociąga za sobą zmianę właściwych aktów prawnych (stanowiących podstawę wydawania omawianych decyzji i pozwoleń), polegającą na wprowadzeniu delegacji ustawowej do wydania Strona 11

12 rozporządzenia, które ustanawiałoby jednolite wzory. Wzory wniosków powinny być obowiązkowo dostępne na stronach internetowych właściwego organu oraz w ich siedzibach. Sposób wprowadzenia jednolitych wniosków mógłby być analogiczny jak w przypadku wzorów wniosków o pozwolenia na budowę i oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, które zostały wprowadzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budowę, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i decyzji o pozwoleniu na budowę (Dz.U. z 2003 r. Nr 120, poz ze zm.) wydanym na podstawie art. 32 ust. 5 i 6 ustawy Prawo budowlane. Wzory te są z powodzeniem stosowane w procesie budowlanym i stanowią znaczące uproszczenie, a przynajmniej wskazówkę dla wnioskodawców. Rubryki wzoru stanowią bowiem rodzaj pouczenia co do obowiązkowych elementów, jakie powinien zawierać wniosek. Wprowadzenie jednolitych formularzy wniosków na płaszczyźnie krajowej zmierza do realizacji celów dyrektywy usługowej, w szczególności wyrażonych w punkcie 44 Preambuły, wskazującym na konieczność standaryzacji wszelkich (możliwych do ujednolicenia) dokumentów związanych z podejmowaniem oraz prowadzeniem działalności gospodarczej. Realizacja wskazanych wyżej działań zmierza do zwiększenia przejrzystości procedur administracyjnych Propozycje wzorów ustandaryzowanych wniosków stanowią załączniki do niniejszego dokumentu. Opracowane zostały następujące wzory: wniosku o ustalenie warunków zabudowy procedura nr 0587 (zał. nr 1), wniosku lokalizacji inwestycji celu publicznego procedura 0681 (zał. nr 2), wniosku o pozwolenie na budowę - procedura nr 0037 (zał. nr 3), wniosku o pozwolenie na wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza - procedura nr 0042 (zał. nr 4), wniosku o pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego - procedura nr 0588 (zał. nr 5), wniosku o pozwolenie wodno prawne na wprowadzenie ścieków do wód, ziemi lub urządzeń kanalizacyjnych - procedura nr 0634 (zał. nr 6), wniosku o pozwolenie wodno prawne na pobór wód podziemnych - procedura nr 0635 (zał. nr 7), oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (zał. nr 8) KATEGORIA UPROSZCZENIA PRAWNA De lege lata (według obowiązującego prawa) W obecnym stanie prawnym brak jest jednolitych wzorów wniosków, co w konsekwencji powoduje rozbieżności, zarówno pod względem treści, jak również ich formy. De lege ferenda (według postulowanego prawa) Wprowadzenie uproszczenia wiąże się z koniecznością wprowadzenia delegacji ustawowych do wydania rozporządzeń w odpowiednich aktach prawnych regulujących daną procedurę. Rozporządzenie wprowadzałoby ustandaryzowane wzory wniosków o wydanie poszczególnych decyzji/pozwoleń. Strona 12

13 ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Standaryzacja wniosków ułatwi przedsiębiorcy wystąpienie z żądaniem wszczęcia postępowania. Jednolite wnioski będą sprzyjać przejrzystości prawa oraz w konsekwencji jego przestrzeganiu. Będą wskazówką również co do tego jakie dane, załączniki czy opracowania przedsiębiorca powinien lub opcjonalnie może zawrzeć we wniosku bądź do niego załączyć. W ten sposób wprowadzenie jednolitego i powszechnie stosowanego w skali kraju wzoru wniosku może wpłynąć również na przyspieszenie procedury uzyskania decyzji lub pozwolenia. Ponadto standaryzacja sprzyja jednolitej interpretacji oraz przejrzystości przepisów prawa, w w konsekwencji jego przestrzeganiu. Wprowadzenie jednolitego i powszechnie stosowanego w skali kraju wzoru wniosku może wpłynąć również na jednolite ich rozpatrywanie, a tym samym przyspieszenie procedury uzyskania decyzji lub pozwolenia. 2. Elektronizacja wniosku i załączników dotyczy procedur nr: 0042, 0635, 0634, 0587, 0681, 0588, 0037 ANALIZA PROBLEMU W praktyce istnieje możliwość składania wniosku wraz z załącznikami w wersji papierowej. Stworzenie sprawnego mechanizmu składania wniosku wraz z załącznikami w wersji elektronicznej znacznie ułatwiłoby proces ubiegania się o uzyskanie przez wnioskodawcę właściwej decyzji lub pozwolenia. Zgodnie z art i 3a K.p.a. podania mogą być wnoszone także za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Podanie powinno być uwierzytelnione: poprzez zastosowanie kwalifikowanego certyfikatu przy zachowaniu zasad przewidzianych w ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2001 r., nr 130, poz. 1450, ze zm.), zwana dalej: ustawą o podpisie elektronicznym lub poprzez profil zaufany epuap (art. 20a ust. 1 ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne); identyfikację w inny sposób (art. 20a ust. 2 ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne). Trzeba też dodać, że od dnia 1 lipca 2011 r. wprowadzona zostanie możliwość uwierzytelnienia podania przy pomocy certyfikatu podpisu osobistego przy zachowaniu zasad przewidzianych w ustawie o dowodach osobistych. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 nowej ustawy o dowodach osobistych przez certyfikat podpisu osobistego należy rozumieć elektroniczne zaświadczenie przyporządkowujące dane do weryfikacji podpisu osobistego do posiadacza dowodu osobistego. Opatrzenie podpisem osobistym weryfikowanym za pomocą certyfikatu podpisu osobistego dokumentu w postaci elektronicznej wywołuje dla podmiotu Strona 13

14 publicznego skutek prawny równoznaczny ze złożeniem własnoręcznego podpisu pod dokumentem w postaci papierowej (art. 16 ust. 1 ustawy o dowodach osobistych). O ile sam tryb skutecznego wnoszenia podań w formie elektronicznej doczekał się stosownych regulacji, to jednak w aktualnym stanie prawnym pojawia się problem przesyłania w formie elektronicznej pełnej dokumentacji w sprawach o charakterze kwalifikowanym (wymagających od inwestora przygotowania nie tylko wniosku, ale i dokumentacji inwestycji, w tym map, rysunków, operatów). SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA Uproszczenie może zostać osiągnięte w następujący sposób: 1. Stworzenie elektronicznych (w tym interaktywnych) wzorców wniosków i załączników dla każdego postępowania, które byłyby wysyłane na elektroniczną skrzynkę podawczą. 2. Umieszczenie elektronicznych dokumentów, tj. wniosków i załączników, a także innych pism występujących w danej procedurze na Portalu epk i epuap bądź wdrożenie elektronicznej procedury w ramach tych platform. Elektronizacja powinna zostać poprzedzona etapem standaryzacji wniosków oraz załączników. KATEGORIA UPROSZCZENIA PRAWNA De lege lata (według obowiązującego prawa) Wprowadzenie elektronicznych dokumentów umożliwia aktualny stan prawny. Art K.p.a. zmieniony został przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 40, poz. 230) z dniem 17 czerwca 2010 r. Powyższa nowelizacja i idąca wraz z nią zmiana wprowadza możliwość doręczania wniosków i decyzji w formie dokumentu elektronicznego. Obecnie art K.p.a. stanowi, iż sprawy należy załatwiać w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, doręczanego środkami komunikacji elektronicznej. Skuteczne uruchomienie postępowań dotyczących poszczególnych decyzji może w aktualnym stanie prawnym - co do zasady - nastąpić w formie elektronicznej (zob. wyżej). Problemy techniczne ujawniają się jednak na etapie realizacji. Specjaliści z zakresu elektronizacji procedur podnoszą, iż jakkolwiek przesyłanie wniosku i załączników nie stanowi problemu, to jednak trudności może rodzić przesyłanie załączników w formie plików o większej pojemności przez platformę epuap (obecnie do 3,5 Mb). Przykładem tego typu załączników jest operat wodnoprawny. Przygotowany w formie elektronicznej wraz z załącznikami i elementami graficznymi może mieć większe rozmiary większą objętość pliku. Wraz z rozwojem elektronizacji należy zatem dążyć do rozwijania infrastruktury technicznej platformy e-puap, aby umożliwić przesyłanie większych plików danych. Strona 14

15 W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że ostatnie zmiany zmierzają ku elektronizacji załączników do wniosków, co docelowo ma służyć pełnej elektronizacji procedury. Na przykład nowelizacją ustawy - Prawo wodne z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r., nr 32, poz weszła ona w życie 18 marca 2011 r.) dodano art. 132 ust. 1a, który stanowi, że operat sporządza się także na elektronicznych nośnikach danych jako dokument tekstowy, zaś część graficzną operatu w postaci plików typu wektorowego lub rastrowego. De lege ferenda (według postulowanego prawa) Propozycję uproszczenia stanowi stworzenie elektronicznej wersji wzorów, które mogłyby być wysyłane na elektroniczną skrzynkę podawczą organu w myśl art i 3a K.p.a. po uwierzytelnieniu ich poprzez zastosowanie kwalifikowanego certyfikatu zgodnie z przepisami ustawy o podpisie elektronicznym. KATEGORIA UPROSZCZENIA TECHNOLOGICZNA W przypadku wybrania elektronicznej drogi składania wniosku możliwe są dwa rozwiązania. Pierwsze, najprostsze i możliwe do osiągnięcia w krótkim okresie czasu związane jest z przekazywaniem skanów dokumentów jako załączników do wniosku lub dosyłanie tychże załączników za pośrednictwem poczty tradycyjnej. Drugie rozwiązanie, optymalne, jednakże wymagające większych zmian organizacyjno-prawnych oraz poniesienia nakładów na infrastrukturę sprzętowo-systemową, polega na pełnym elektronicznym przetwarzaniu dokumentów załączanych wraz z wnioskiem. Wariant 1 W wariancie podstawowym zakłada się umożliwienie składania wniosków w postaci elektronicznej. Wniosek oparty byłby na jednolitym w skali kraju formularzu składającym się z części obligatoryjnej i części opcjonalnej. Część obligatoryjna dotyczyłaby tych informacji, które każdy przedsiębiorca jest zobowiązany podać we wniosku. Część opcjonalna uzależniona byłaby od przedmiotu wniosku i związanych z nim specyficznych uwarunkowań. Załączniki do wniosku składane byłyby w postaci elektronicznej jako skany dokumentów lub dosyłane drogą poczty tradycyjnej. Wariant 2 Wariant drugi różni się od poprzedniego zasadniczo tym, iż możliwe byłoby w pełni elektroniczne przetwarzanie wniosku wraz z edycją poszczególnych dokumentów (załączników). W kwestii związanej z przedstawianiem map ewidencyjnych, mapy te powinny być udostępniane i wymieniane w postaci elektronicznej w formacie określonym dla tego typu danych. Jako punkt wyjścia można przyjąć uznawane za standardy przemysłowe formaty plików o rozszerzeniu dwg i dxf. Jednakże są to formaty zamknięte i dalsza analiza w celu opracowania formatu wymiany danych pomiędzy systemami geoprzestrzennymi byłaby konieczna. W przypadku edycji elektronicznych wersji dokumentów i nanoszenia poprawek przez poszczególne strony procesu niezbędne jest zapewnienie mechanizmu kontroli wersji oraz zachowania autentyczności, poufności, integralności i niezaprzeczalności przekazywanej informacji. Strona 15

16 ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Elektronizacja wniosków (oraz w dalszej perspektywie czasowej również załączników) korzystanie wpłynie na przyspieszenia przebiegu procedury oraz ułatwi elektroniczną komunikację między wnioskodawcą a właściwym organem. Propozycja elektronizacji realizuje postanowienia dyrektywy usługowej, w szczególności wyrażone w punkcie 52 Preambuły, wskazującego na konieczność stworzenia, w stosunkowo nieodległej przyszłości, elektronicznych sposobów dopełniania procedur i formalności. Wskazuje się, iż elektronizacja jest niezmiernie ważna dla uproszczenia procedur administracyjnych w zakresie działalności usługowej, z korzyścią dla usługodawców, usługobiorców oraz właściwych organów. 3. Wprowadzenie możliwości złożenia elektronicznego załącznika w postaci mapy dotyczy procedury nr 0587, 0681, 0588, 0037 ANALIZA PROBLEMU W toku Panelu Ekspertów, który odbył się 10 grudnia 2010 r. podniesiono problem elektronicznego przesyłania map dla celów wykorzystania ich w postępowaniach administracyjnych, zwłaszcza w postępowaniach dotyczących lokalizacji, realizacji lub użytkowania inwestycji budowlanych. Przedstawiciele organów zauważyli, że proces elektronizacji procedur administracyjnych wiąże się często z koniecznością dostarczenia przez inwestora poświadczonej albo, co najmniej, wiarygodnej dokumentacji udostępnionej przez inne organy. Udostępnienie przez organy dokumentacji (tradycyjnej - pism) w formie elektronicznej zabezpieczonej podpisem elektronicznym jest już możliwe. W postępowaniach inwestycyjno-budowlanych w toku wdrażania procedur elektronicznych może pojawić się jednak problem wtórnego nanoszenia danych na poświadczony dokument elektroniczny. Tego typu sytuacja wystąpi zwłaszcza w przypadku nanoszenia przez inwestora danych na mapy wydane przez właściwe organy. Tytułem przykładu można wskazać chociażby art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, który określa katalog załączników, jakie inwestor powinien załączyć do wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz do wniosku o ustalenie warunków zabudowy (w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy). Zgodnie z tym przepisem wnioskodawca zobowiązany jest określić granice terenu objętego wnioskiem, przedstawione na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1.000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1: Analiza art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie pozostawia wątpliwości, iż określenie granic nie może nastąpić na dowolnej mapie, ale na mapie spełniającej warunki tego przepisu. Oznacza to, że inwestor Strona 16

17 chcący złożyć wniosek na podstawie tego przepisu w formie elektronicznej będzie zmuszony wystąpić o mapę zasadniczą w formie elektronicznej, edytować ją nanosząc własne dane, a następnie dołączyć do wniosku. W toku Panelu Ekspertów podniesiono uwagi co do konieczności zapewnienia integralności pierwotnych danych w mapie przekazywanej inwestorowi do obróbki. Wskazano, że obecnie przyjmując elektroniczny dokument graficzny modyfikowany przez wnioskodawcę organ nie jest w stanie zweryfikować czy nie została naruszona baza tego dokumentu (informacje graficzne pierwotne). SPOSÓB OSIĄGNIĘCIA UPROSZCZENIA Propozycja uproszczenia może zostać osiągnięta przez wprowadzenie odpowiednich zmian organizacyjno - funkcjonalnych, tj. przez stworzenie możliwości wykorzystania tworzonych już baz elektronicznych danych. Wiąże się to z koniecznością wprowadzenia zmian we właściwych przepisach, aby organy dysponujące danymi (mapami) posiadły uprawnienie do wydawania osobom zainteresowanym poświadczonych przez ten organ map. KATEGORIA UPROSZCZENIA PRAWNA De lege lata (według obowiązującego prawa) Aktualnie nie ma regulacji prawnych określających wyczerpująco tryb udostępniania i edycji poświadczonych elektronicznie dokumentów w formie map w celu ponownego ich złożenia przez inwestora w postępowaniu administracyjnym. W szczególności nie doprecyzowano możliwości kaskadowego składania podpisu elektronicznego, a więc uwierzytelniania zmian przez inwestora (wnioskodawcę) na poświadczonym elektronicznie przez organ dokumencie graficznym. Trzeba jednak zwrócić uwagę na szereg regulacji, które stanowią bazę do wdrożenia elektronicznego trybu udostępniania map z możliwością ich edycji dla celów dalszych postępowań inwestycyjno - lokalizacyjnych. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 maja 1989 r. ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 r., nr 182, poz ze zm.) dla obszaru całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące: 1) państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych; 2) ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości); 3) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu; 4) państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju; 5) państwowego rejestru nazw geograficznych; 6) ewidencji miejscowości, ulic i adresów; Strona 17

18 7) rejestru cen i wartości nieruchomości; 8) obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1: : , w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu; 9) obiektów ogólnogeograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1: i mniejszych, w tym kartograficznych opracowań numerycznego modelu rzeźby terenu; 10) szczegółowych osnów geodezyjnych; 11) zobrazowań lotniczych i satelitarnych oraz ortofotomapy i numerycznego modelu terenu (art. 4 ust. 1a ustawy).. Standardowymi opracowaniami kartograficznymi, tworzonymi na podstawie odpowiednich zbiorów danych zawartych w bazach danych są (art. 4 ust. 1e ustawy): 1) mapy ewidencyjne w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000; 2) mapy zasadnicze w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000; 3) mapy topograficzne w skalach: 1:10 000, 1:25 000, 1:50 000, 1: ; 4) mapy ogólnogeograficzne w skalach: 1: , 1: , 1: Zgodnie z art. 7b ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne do zadań starosty należy w szczególności: 1) prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym ewidencji gruntów i budynków, gleboznawczej klasyfikacji gruntów i geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu; 2) koordynacja usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu; 3) zakładanie osnów szczegółowych; 4) przeprowadzanie powszechnej taksacji nieruchomości oraz opracowywanie i prowadzenie map i tabel taksacyjnych dotyczących nieruchomości; 5) ochrona znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych; 6) tworzenie, prowadzenie i udostępnianie baz danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, 3, 7 i 10 ustawy oraz ust. 1b, a także standardowych opracowań kartograficznych w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, o których mowa w art. 4 ust. 1e pkt 1 i 2. W myśl art. 40 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do: 1) Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego; 2) marszałków województw - w zakresie zasobów wojewódzkich; 3) starostów - w zakresie zasobów powiatowych. Z kolei art. 40 ust. 3c ustawy stanowi, że udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w Strona 18

19 bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne, z zastrzeżeniem ust. 3d oraz art. 12 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej i art. 15 ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Podstawą prawną dla wydania szczegółowych przepisów wykonawczych dotyczących sposobu i trybu udostępnienia danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego jest aktualnie art. 40 ust. 8 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przepis ten został dodany do ustawy stosunkowo niedawno, to jest z dniem 7 czerwca 2010 r. - art. 23 pkt 13 lit. e ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. z 2010 r., nr 76, poz. 489). W oparciu o art. 40 ust. 8 pkt 3 ustawy nie wydano jeszcze rozporządzenia wykonawczego, natomiast aktualnie obowiązuje nadal rozporządzenie wydane na podstawie uchylonego art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, które na mocy art. 35 wyżej powołanej ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej, zachowuje moc do dnia wejście w życie nowych przepisów wykonawczych (nie dłużej niż 24 miesiące od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy). Zgodnie z przepisami nadal obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposób i tryb ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępnienia zasobu (Dz. U. z 199r., nr 49, poz. 493) udostępnianie zasobu polega na umożliwieniu wglądu do oryginałów materiałów lub sprzedaży ich kopii, sporządzanych także na nośnikach informacji, na podstawie: zgłoszenia prac geodezyjnych i kartograficznych, zamówień na materiały do wykonania prac geodezyjnych i kartograficznych nie podlegających zgłoszeniu lub zamówień na materiały do wykonania operatów szacunkowych nieruchomości - w zakresie zasobu bazowego i zasobu użytkowego oraz zamówień na mapy i informacje - w zakresie zasobu użytkowego ( 10 ust 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). Powołane wyżej regulacje pozwalają zatem na wystąpienie o wydanie kopii mapy zasadniczej w formie elektronicznej. Brak jednak przepisów, które regulowałyby sposób uwierzytelnienia takiej elektronicznej kopii, a w szczególności uwierzytelnienia przypisanego do treści bazowej materiału wydanego na nośniku pozwalającego na dalsze nanoszenie danych i kaskadowe ich podpisywanie. W propozycji poruszono istotną kwestię elektronizacji wielu etapów przygotowania załączników do wniosku. Z analiz i wywiadów środowiskowych zespołu opisującego procedurę wynika, że źródłowe dane mapy są w wersji elektronicznej, biura architektoniczne wykorzystują systemy informatyczne do tworzenia projektów i nanoszenia ich na mapy cyfrowe i tylko urząd jako odbiorca składanych dokumentów wymaga dokumentacji w wersji papierowej. Strona 19

20 De lege ferenda (według postulowanego prawa) Wprowadzenie w nowym akcie wykonawczym wydanym na podstawie art. 40 ust. 8 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne przepisów regulujących tryb udostępnienia map w formie elektronicznej, w tym map elektronicznie podpisanych w zakresie treści bazowej. Celem takiego rozwiązania jest udostępnienie oraz umożliwienie wykorzystania elektronicznej mapy cyfrowej w dalszym obiegu dokumentów występujących w procedurach administracyjnych przez wnioskodawcę takiego oficjalnego dokumentu graficznego (mapy zasadniczej), na który może on nanieść własne dane i podpisać je elektronicznie, i którym następnie może się on posłużyć dla celów innych postępowań administracyjnych. Taki dokument graficzny elektroniczny w postaci mapy powinien mieć nadaną moc prawną taką jak kopia mapy zasadniczej, na którą inwestor nanosi odpowiednie dane. KATEGORIA UPROSZCZENIA ORGANIZACYJNO FUNKCJONALNA Propozycja uproszczenia może zostać osiągnięta przez wprowadzenie odpowiednich trybów i form postępowania w poniżej opisanej sferze. W toku Panelu Ekspertów dyskutowano także problem technicznej możliwości kaskadowego podpisywania mapy, a więc podpisywania elektronicznego poszczególnych treści nałożonych na plik. Przedstawiciele organów zwracali uwagę, że otrzymawszy dokument z danymi naniesionymi przez inwestora powinni mieć możliwość sprawdzenia czy oryginalne dane mapy pochodzą od uprawnionego organu i czy nie zostały zmienione. ANALIZA SKUTKÓW WPROWADZENIA UPROSZCZENIA Uproszczenie może mieć w niedalekiej przyszłości fundamentalne znaczenie dla procesu elektronizacji procedur, w których inwestor obowiązany jest załączyć do wniosku załącznik w postaci mapy zasadniczej, zwłaszcza procedur związanych z lokalizacją obiektów budowlanych. Elektronizacja procedury wymagającej dostarczenia przez wnioskodawcę tego rodzaju załącznika będzie bowiem nie do zrealizowania bez korelatu w postaci uprawnienia do uzyskania przez niego elektronicznej, zabezpieczonej i edytowalnej wersji mapy. 4. Określenie statusu dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej w postępowaniu o wydanie pozwolenia wodnoprawnego - dotyczy procedury nr 0634, 0635 ANALIZA PROBLEMU Nowelizacją z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005 r. Nr 130, poz. 1087) dodano do art. 127 ustawy Prawo wodne ustęp 7, w którym sprecyzowano katalog stron postępowania przyjmując, że stronami postępowania wodnoprawnego są ubiegający się o nie wnioskodawca, właściciel wody, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, a także właściciel Strona 20