(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A61F2/16 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2008/01 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Układ soczewki wewnątrzgałkowej (30) Pierwszeństwo: US (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2006/19 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 05/2008 (73) Uprawniony z patentu: Alcon, Inc., Hünenberg, CH PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: TRAN Son Trung, Arlington, US (74) Pełnomocnik: Przedsiębiorstwo Rzeczników Patentowych Patpol Sp. z o.o. rzecz. pat. Plewa Elżbieta Warszawa 130 skr. poczt. 37 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 V1702PL00/PE EP B1 Układ soczewki wewnątrzgałkowej Tło wynalazku [0001] Wynalazek ten dotyczy ogólnie dziedziny soczewek wewnątrzgałkowych IOL (intraocular lenses), a bardziej szczegółowo dotyczy on wielo-ogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych IOL. [0002] Oko ludzkie w najprostszym tego zjawiska ujęciu, działa w taki sposób, że umożliwia widzenie przez przesyłanie światła poprzez przezroczystą część zewnętrzną nazywaną rogówką oraz przez ogniskowanie obrazu za pomocą krystalicznej soczewki na siatkówce. Jakość ogniskowanego obrazu zależy od wielu czynników, włączając w to rozmiar i kształt oka, a także przejrzystość rogówki i soczewki. [0003] Gdy wiek lub choroba powodują obniżenie przejrzystości soczewki, wzrok pogarsza się ze względu na mniejszą ilość światła, które może być przekazywane do siatkówki. Ta wada soczewki oka jest znana w medycynie jako katarakta. Przyjętym sposobem leczenia tego stanu jest chirurgiczne usunięcie soczewki oraz zastąpienie jej, spełniającą jej funkcję, sztuczną soczewką wewnątrzgałkową IOL [0004] W Stanach Zjednoczonych większość soczewek zmienionych przez kataraktę usuwa się za pomocą techniki chirurgicznej określanej jako fakoemulsyfikacja soczewki. Podczas tej procedury wykonuje się otwór w torebce przedniej, a cienki dziób palnika do fakoemulsyfikacji wprowadza się do chorej soczewki i wywołuje się drgania ultradźwiękowym. Ten drgający dziób palnika przeprowadza w stan ciekły lub emulguje soczewkę tak, że może on zostać wyssana z oka. Po usunięciu chorej soczewki, zostaje ona zastąpiona soczewką sztuczną. [0005] Dawniej, gdy katarakta lub inna wada wymagały usunięcia naturalnej soczewki i zastąpienie jej sztuczną IOL, ta IOL była soczewką jednoogniskową. [0006] Większość soczewek IOL jest sprzedawanych o przyroście mocy co +/- 0,5 dioptrii, a ostateczna moc soczewki zależy od tego, gdzie ta soczewka jest osadzona wzdłuż osi optycznej. Stały przyrost mocy soczewki oraz niewielkie zmiany usytuowania soczewki mogą powodować widzenia gorsze od optymalnego. [0007] Chociaż ta sytuacja występuje relatywnie rzadko i zasadniczo nie jest groźna, niektórzy pacjenci ostatecznie są zmuszeni do korzystania z pary okularów lub soczewek kontaktowych, dla widzenia optymalnego. Jeżeli moc wszczepionej soczewki jest nieprawidłowa, usunięcie i wymiana jej na nową soczewkę są utrudnione ze względu na zwłóknienie haptyk soczewki w torebce soczewki. [0008] Istniało kilka wcześniejszych proponowanych IOL o regulowanej mocy, lecz żadna z nich nie została wprowadzona do obrotu handlowego. Na przykład, w opisach patentowych US (Werblin) oraz US (Patel) proponuje się zastosowanie drugiego lub nawet trzeciego elementu optycznego, który może być wszczepiony i przymocowany do wcześniej implantowanego pierwotnego elementu optycznego, aby ustawić całkowitą moc optyczną układu

3 - 2 - wielo-soczewkowego. W opisach patentowych US oraz US (Eggleston, i inni) jest ujawniona IOL regulowana gwintowo, gdzie może być regulowane położenie elementu optycznego wzdłuż osi widzenia. W opisie patentowym US (Johnson) ujawniona jest IOL mająca element optyczny i pierścień zewnętrzny, a także połączenia między elementem optycznym a pierścieniem zewnętrznym wykonane z termokurczliwego tworzywa sztucznego. Połączenia te ogrzewa się laserem, w celu wyregulowania mocy IOL. W opisach patentowych US oraz US (Grubbs, i inni) jest ujawniona soczewka wykonana z polimeru, który pęcznieje lub w inny sposób zmienia kształt. Soczewkę tę wszczepia się lub wprowadza do torebki soczewki i selektywnie polimeryzuje tak żeby wyregulować moc elementu optycznego. W opisie patentowym US (Deacon, i inni) ujawnia się IOL mającą haptyki z kruchymi usztywniaczami. [0009] Po wszczepieniu do oka, te usztywniacze są selektywnie przycinane lub rozgrzewane powyżej ich tg, za pomocą promieni laserowych, powodując, że sztywność haptyk zmienia się i reguluje usytuowanie soczewki wewnątrz torebki soczewki. Układy wielo-soczewkowe i regulowane gwintowo nie są optymalne do zredukowania albo wyeliminowania zmętnienia tylnej torebki soczewki PCO (posterior capsule opacification). [0010] W dokumencie EP-A (Kelman) opisuje się dwuczęściowy zespół soczewki wewnątrzgałkowej, w którym element optyczny soczewki ma promieniowo skierowane występy wystające od jego krawędzi brzegowej i dostosowane do tego, aby były suwliwie przyjmowane we wnętrzu odpowiednich szczelin lub kanału w zewnętrznej ramce podobnej do pierścienia. Niemniej jednak, ze względu na spasowanie suwliwe, element optyczny zostaje ściśnięty i przemieszcza się osiowo, gdy zewnętrzna ramka zostanie ściśnięta. [0011] Istnieje zatem nadal zapotrzebowanie na bezpieczny i stabilny układ soczewki wewnątrzgałkowej, który zapewnia możliwość regulowania mocy soczewki. Krótkie podsumowanie wynalazku [0012] Przedmiotowy wynalazek stanowi ulepszenie w porównaniu ze stanem techniki, polegające na dostarczeniu dwuczęściowego układu soczewki, zgodnie z podanymi dalej zastrzeżeniami. Pierwszą część stanowi podobny do pierścienia element wsporczy, który wszczepia się do torebki soczewki po chirurgii zaćmy. Pierwszym elementem jest element nie-optyczny i obejmuje parę haptyk do zamocowania pierwszego elementu we wnętrzu torebki soczewki. Drugim elementem jest element optyczny odpowiedzialny za całą moc korekcji optycznej układu soczewki. Drugi element ma parę występów służących do zablokowania tego drugiego elementu we wnętrzu pierwszego elementu. [0013] W związku z powyższym jednym z celów przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznej i biokompatybilnej soczewki wewnątrzgałkowej. [0014] Innym celem przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznej i biokompatybilnej soczewki wewnątrzgałkowej, którą daje się łatwo wszczepić w tylną komorę oka. [0015] Jeszcze jednym celem przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznej i biokompatybilnej soczewki wewnątrzgałkowej, która jest stabilna w tylnej komorze oka. [0016] Jeszcze jednym celem przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznego i biokompatybilnego regulowanego systemu soczewek.

4 - 3 - [0017] Jeszcze jednym celem przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznego i biokompatybilnego regulowanego systemu soczewki, który może być wszczepiany przez niewielkie nacięcie. [0018] Jeszcze jednym celem przedmiotowego wynalazku jest zapewnienie bezpiecznego i biokompatybilnego systemu soczewki, który wspomaga zredukowanie zakresu PCO. [0019] Te oraz inne zalety i cele przedmiotowego wynalazku staną się zrozumiałe na podstawie szczegółowego opisu oraz podanych dalej zastrzeżeń. Krótki opis rysunków [0020] Fig. 1 jest widokiem perspektywicznym złożonego układu soczewki w powiększeniu, przedmiotowego układu; Fig. 2 jest widokiem z góry złożonego układu soczewki w powiększeniu, przedmiotowego układu; Fig. 3 jest przekrojem poprzecznym złożonego układu soczewki w powiększeniu, przedmiotowego układu, wzdłuż linii 3-3 na Fig. 2; Fig. 4 jest widok z góry drugiego elementu składowego układu soczewki w powiększeniu, według przedmiotowego układu; Fig. 5 jest przekrojem poprzecznym drugiego elementu składowego układu soczewki w powiększeniu, przedmiotowego układu, wzdłuż linii 5-5 na Fig. 4. Szczegółowy opis wynalazku [0021] Jak widać na Fig. 1-3, układ 10 soczewki według przedmiotowego wynalazku zasadniczo składa się z pierwszego elementu składowego, lub elementu podstawy 12 i z drugiego elementu składowego, lub elementu optycznego 14. Element podstawy 12 jest zasadniczo podobny do pierścienia mającego otwór wewnętrzny 11, zawiera wiele integralnie uformowanych haptyk 16 i korzystnie, jest formowany o dowolnej odpowiedniej średnicy całkowitej, na przykład, między około 10,0 mm a 12,0 mm, o odpowiedniej średnicy wewnętrznej, na przykład, między około 7,0 mm a 9,0 mm, i jest on wykonany z miękkiego materiału podatnego na zginanie, takiego jak miękki materiał akrylowy. Alternatywnie, element podstawy 12 może być wykonany z materiału, który jest sztywniejszy od elementu optycznego 14. [0022] Korzystnie, element podstawy 12 jest skonstruowany tak, że może być ściskany i wstawiany do oka przez nacięcie około 2,5 mm. Element podstawy 12 może być również wykonany tak, żeby był nieprzejrzysty, na przykład, przez mazerowanie lub teksturowanie powierzchni przedniej i/lub tylnej elementu podstawy 12. Element podstawy 12 może również zawierać chromofor do blokowania promieniowania ultrafioletowego i/lub niebieskiego, taki jak chromofor(y) dobrze znane w tej dziedzinie. Jak widać na Fig. 3, powierzchnia tylna 13 elementu podstawy 12, korzystnie, ma wiele tylnych obwodowych pierścieni lub opasek 18, które mają ostre, kanciaste krawędzie skierowane ku tylnej torebce soczewki, przy czym powszechnie uważa się, że takie ostre, kanciaste krawędzie wspomagają powstrzymywanie PCO. Wewnętrzna powierzchnia 18 elementu podstawy 12 ma szczelinę blokującą 20, w którą wpasowuje się element optyczny 14 w sposób opisany poniżej.

5 - 4 - [0023] Jak najlepiej widać na Fig. 4-5 element optyczny 14 jest zwykle kolisty z częścią optyczną 15 mającą średnicę D, na przykład, między około 4,0 mm a 7,0 mm. Element optyczny 14 kształtuje się stożkowo od stosunkowo grubego w środku, do mającego stosunkowo cienką, albo ostrą krawędź, która zawiera wiele uszek 22 uformowanych integralnie z częścią optyczną 15, co nadaje elementowi optycznemu 14 całkowitą długość L między około 7,5 mm a 8,8 mm, a korzystnie jest on wykonany z miękkiego materiału podatnego na zginanie, takiego jak miękki materiał akrylowy. Soczewkowy element optyczny 14 może również zawierać chromofor do blokowania promieniowania ultrafioletowego i/lub niebieskiego, taki jak chromofor(y) dobrze znane w stanie techniki, lecz w przeciwieństwie do elementu podstawy 12, soczewkowy element składowy 14 jest optycznie przejrzysty. [0024] Jak najlepiej widać na Fig. 2 i 3, układ 10 soczewki jest składany przez umieszczenie uszek 22 soczewkowego elementu optycznego 14 w szerokich częściach 21 szczelin 20 oraz lekkie obrócenie soczewkowego elementu optycznego 14, w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara tak, aby unieruchomić uszka 22 w szczelinach blokujących 20. W takim zespole, element optyczny 14 nie napręża się ani nie odskakuje podczas ściskania torebki soczewki, ponieważ uszka 22 modą ślizgać się wewnątrz i na zewnątrz w szczelinach 20 podczas ściskania hapatyki 16 i elementu podstawy 12. Taka konstrukcja czyni soczewkowy element optyczny 14 bardzo stabilnym osiowo. [0025] Opis ten został podany w celu ilustracji oraz jako wyjaśnienie. Będzie zrozumiałym dla specjalistów w tej dziedzinie, że zmiany i modyfikacje mogą być dokonywane w wynalazki jak opisano powyżej, bez wykraczania poza zakres jego ochrony. Zastrzeżenia patentowe 1. Układ (10) soczewki wewnątrzgałkowej, zawierający: a) podobny do pierścienia element podstawy (12) mający otwór środkowy (11), wiele hapatyk (16), a także wiele szczelin (20); b) element optyczny (14) mający wiele integralnie uformowanych uszek (22), przy czym te uszka są tak zwymiarowane i rozmieszczone, żeby wpasować się w szczeliny w elemencie podstawy; znamienny tym, że wiele tylnych obwodowych pierścieni (18) jest wykonanych w powierzchni tylnej (13) elementu podstawowy, a także tym, że uszka (22) są dostosowane do ślizgania się wewnątrz i na zewnątrz w szczelinach (20) podczas ściskania hapatyk (16) i elementu podstawowy (12) tak, że unika się naprężania i odskakiwania elementu optycznego (14), a element optyczny staje się stabilny osiowo. 2. Układ soczewki według zastrz. 1, w którym element podstawy (12) jest nieprzejrzysty. 3. Układ soczewki według zastrz. 1 albo 2, w którym element podstawy jest sztywny w stosunku do elementu optycznego (14).

6 Układ soczewki według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, w którym pierścienie (18) mają ostrą, kanciastą krawędź. 5. Układ soczewki według któregokolwiek z zastrz. 1 do 4, w którym układ jest składany przez umieszczenie uszek (22) elementu optycznego (14) w szerokich częściach (21) szczelin (20) i obrócenie elementu optycznego w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara tak, żeby unieruchomić uszka w szczelinach.

7

8