7. BAZY PROFILI PRĘTÓW

Transkrypt

1 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: BAZY PROFILI PRĘTÓW W programie Robot Millennium użytkownik może wykorzystywać kilka baz profili prętów. Wszystkie dane dotyczące geometrii profili są przechowywane w bazach standardowych profili prętów. Użytkownik może je wykorzystywać poprzez podanie nazwy odpowiedniej bazy profili. Użytkownik może również zdefiniować swój katalog profili, w którym przechowywane będą najczęściej używane przez niego profile. Po wybraniu w menu programu Robot opcji Narzędzia / Bazy profili lub naciśnięciu ikony na ekranie pojawia się przeglądarka (dodatkowe okno) pokazana na poniższym rysunku służąca do prezentacji informacji o profilach standardowych oraz dokonywania operacji na katalogach profili. Wielkość poszczególnych części przeglądarki może zostać dostosowana do potrzeb użytkownika. Tabela może być rozdzielona za pomocą "spliterów" zarówno w pionie jak i poziomie. Pionowy "spliter" może zostać uaktywniony w lewym dolnym rogu tabeli (pojawia się symbol ). Pionowy podział tabeli jest zsynchronizowany, tzn. można przeglądać różne rekordy tej samej linii. Poziomy "spliter" może zostać uaktywniony w prawym dolnym rogu tabeli (pojawia się symbol ). Poziomy podział umożliwia niezależne przeglądanie i porównanie różnych linii w bazie. Przeglądarka baz profili pokazana na powyższym rysunku jest podzielona na kilka części: widok przekroju wybranego profilu, na którym prezentowane są podstawowe oznaczenia i wymiary okno dialogowe, w którym prezentowana jest lista wartości podstawowych charakterystyk wybranego profilu (pole przekroju, momenty bezwładności, wskaźniki wytrzymałości, powierzchnia malowania, masa profilu) tabela, w której prezentowane są wszystkie dane dotyczące profili prętów. W tabeli prezentowane są następujące informacje dotyczące profili: nazwa profilu podstawowe wymiary profilu (dim1, dim2, dim3) - w zależności od typu profilu wypełniona jest jedna kolumna (dim1, a w pozostałych wpisywana jest wartość zerowa), dwie kolumny lub trzy kolumny

2 strona: 292 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika typ kształtu profilu wszystkie dostępne wymiary i charakterystyki geometryczne przekroju (wymiary d_1, d_2,..., kąty a_1, a_2 są dodatkowymi parametrami geometrycznymi profilu natomiast wymiary P1_L, P1_T, P2_L, P2_T, P3_L, P3_T, P4_L, P4_T są wymiarami profilu krzyżowego) symbol profilu - zawiera pełny opis geometrii profilu, gdy profil nie jest standardowy cztery ostatnie kolumny tabeli zawierają następujące informacje: cienkościenny (pojawienie się symbolu oznacza profil cienkościenny), materiał (pojawienie się symbolu oznacza, że z profilem zdefiniowany został materiał), opis materiału (zawiera pełny opis materiałów w profilu), punkty (zawiera opis punktów charakterystycznych profilu). Przeglądarka baz profili umożliwia użytkownikowi: prezentację wymiarów i charakterystyk profili znajdujących się w wybranej bazie profili otwarcie nowego katalogu profili wybierając w menu przeglądarki komendę Plik / Otwórz istniejącą bazę lub naciskając ikonę Otwórz zadeklarowanie nowej bazy profili kopiowanie profili pomiędzy bazami. W programie Robot Millennium istnieje również opcja służąca do projektowania przez użytkownika własnych profili prętów oraz obliczeń charakterystyk tych profili. Opcja dostępna jest po wybraniu ekranu NARZĘDZIA/PROJEKTOWANIE PROFILI. Podstawowymi funkcjami modułu Projektowanie profili są: umożliwienie graficznego definiowania przekroju poprzecznego pręta obliczanie jego wielkości geometrycznych i ważonych (pola powierzchni, momentów bezwładności, położenia środka ciężkości itp.) zapisanie przekroju wraz z obliczonymi wielkościami w bazie profili użytkownika. Definiowany profil pręta pełnego może być: przekrojem pełnym przekrojem cienkościennym. Przekroje pełne (lite) mogą być: przekrojem z otworami przekrojem jednorodnym lub kompozytowym przekrojem o prostych lub zakrzywionych odcinkach brzegu przekrojem wziętym z bazy i zmodyfikowanym w module Projektowanie profili. Aby zdefiniować profil, należy: 1. graficznie określić geometrię przekroju poprzecznego 2. podać własności fizyczne i stałe materiałowe 3. przeprowadzić obliczenia 4. zapisać profil w bazie profili. Definiowany profil może składać się z wielokątów, okręgów, prostokątów. Mogą one być dowolnie modyfikowane przy pomocy opcji edycyjnych (translacja, obrót, symetria). Możliwe jest również dokonanie standaryzacji nakładających się konturów profilu (stworzenie jednego konturu profilu z kilku utworzonych przez użytkownika). Istnieje możliwość tworzenia otworów lub profili składających się z kilku części mających różne właściwości materiałowe. Opcja Rezultaty / Charakterystyki geometryczne / Rezultaty umożliwia rozpoczęcie obliczeń charakterystyk geometrycznych zdefiniowanego profilu. Na ekranie pojawia się okno dialogowe Rezultaty, w którym prezentowane są wyniki obliczeń charakterystyk profilu. W oknie graficznym prezentowane jest położenie centralnego i głównego układu współrzędnych. Dla profilu pełnego wyznaczane są następujące wielkości geometryczne i ważone: pole powierzchni profilu (A X ) obwód profilu położenie środka ciężkości w globalnym układzie współrzędnych

3 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: 293 kąty główne - są to kąty nachylenia pierwszej osi układu głównego w stosunku do globalnego układu współrzędnych momenty bezwładności i dewiacji wyznaczone w następujących układach: centralnym, głównym i dowolnym (I Y, I Z, I YZ ) promienie bezwładności (i Y, i Z ) wskaźniki wytrzymałości na ścinanie (W Y, W Z ) momenty statyczne (w dowolnym układzie współrzędnych) (S Y, S Z ) moment bezwładności na skręcanie (tylko wartość geometryczna) I X odległości najbardziej oddalonych włókien profilu od osi głównych, centralnych współczynniki sztywności ścinania (zredukowane pole profilu na ścinanie wykorzystywane podczas obliczeń maksymalnych naprężeń stycznych w belce) (A Y, A Z ). Przykładowe okno dialogowe otrzymane dla profilu pełnego prezentowane jest na poniższym rysunku. Dla profilu cienkościennego wyznaczane są następujące wielkości: pole powierzchni przekroju poprzecznego A X położenie środka ciężkości (Y 0, Z 0 ) w globalnym układzie współrzędnych użytkownika kąt główny (Alfa) - kąt nachylenia pierwszej osi głównej względem dodatniego kierunku globalnej osi Y momenty bezwładności i dewiacji wyznaczone względem osi globalnego układu użytkownika (I Y, I Z, I YZ ) oraz względem głównych, centralnych osi ( I y, I z ) wycinkowy moment bezwładności I, Iy, Iz odległości najbardziej oddalonych włókien profilu od osi głównych, centralnych położenie środka zginania (Yc, Zc) w globalnym układzie współrzędnych ciężar na jednostkę długości pręta (CJ).

4 strona: 294 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika Przy obliczaniu wielkości charakterystycznych geometrii przekrojów cienkościennych wykorzystywana jest metoda oparta na założeniu redukcji przekroju poprzecznego do linii środkowej przekroju, każdemu punktowi której przypisana jest masa: m(s)=(s) (s)=1*(s), gdzie (s) jest grubością ścianki przekroju, natomiast s jest współrzędną wycinkową na linii środkowej. Cienkościenny przekrój poprzeczny jest traktowany jako jednowymiarowa figura i jest podzielony na dowolną, ale skończoną liczbę odcinków i/lub łuków. Po zdefiniowaniu profilu istnieje możliwość zapisu profilu do bazy profili (do bazy użytkownika). Opcja dostępna jest na ekranie PROJEKTOWANIE PROFILI: z menu poprzez wybranie komendy: Plik / Zapisz do baz z paska narzędziowego poprzez naciśnięcie ikony. Po wybraniu tej opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Aby zapisać profil do bazy, należy: podać nazwę: maksymalnie cztery litery (UWAGA: niedozwolone jest użycie cyfr) podać wymiary charakteryzujące profil (liczby rzeczywiste określające informacje o profilu): = w przypadku podawania jednego wymiaru należy podać Wymiar 1 = w przypadku definiowania dwóch wymiarów należy podać: Wymiar 1 i Wymiar 3. Opcja Typ profilu pozwala zdefiniować naturę/rodzaj profilu; jest ona wykorzystywana podczas wymiarowania konstrukcji. Jednostki podawane w dolnej części okna dialogowego dotyczą typu profilu (podawane są w bieżących jednostkach wymiarów przekroju). Opcja Rezultaty / Charakterystyki geometryczne / Notka obliczeniowa (dostępna po dokonaniu obliczeń charakterystyk geometrycznych profilu) powoduje otwarcie edytora tekstowego, w którym znajdować się będą dane dotyczące profilu i wyniki obliczeń charakterystyk geometrycznych.

5 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: WYDRUKI Tworzenie dokumentacji wykonywanego projektu jest bardzo ważnym etapem pracy nad projektem. Z tego powodu system Robot Millennium daje użytkownikowi wiele możliwości konfigurowania dokumentacji, tak aby odpowiadała ona jego potrzebom Notki obliczeniowe System Robot Millennium został wyposażony w bogaty zestaw notek obliczeniowych, które generowane są na podstawie przygotowanych szablonów. Takie notki tworzone są po zakończeniu instalacji, po obliczeniach konstrukcji oraz po wymiarowaniu elementów prętowych konstrukcji. Notki zawierają wszelkie informacje dotyczące danych wpisanych przez użytkownika oraz (dotyczy to przede wszystkim notek obliczeniowych generowanych po wymiarowaniu konstrukcji) wyników przeprowadzonych obliczeń (wartości sił przekrojowych, elementy zbrojenia dla wymiarowania konstrukcji żelbetowych, parametry połączenia dla weryfikacji połączeń itp.). Parametry wydruku są określane w oknie dialogowym Układ strony, który został opisany w rozdziale Kompozycja wydruku Wydruk z dowolnego edytora graficznego może nastąpić po wybraniu opcji Plik / Drukuj. Spowoduje to wydruk zawartości jedynie aktywnego edytora graficznego. Bardzo ciekawą opcją dostępną w systemie Robot Millennium komponowania wydruku przez użytkownika. Służy do tego: opcja Plik / Kompozycja wydruku znajdująca się w menu ikona Kompozycja wydruku. jest możliwość dowolnego Po jej wybraniu na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

6 strona: 296 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika Poniżej zostały wymienione ważniejsze opcje dostępne w oknie dialogowym Kompozycja wydruku: zapis w formacie *.rtf i otwarcie pliku za pomocą programu MS Word zapis w formacie *.html i otwarcie przeglądarki wstawianie dokumentów z innych programów w formacie *.rtf wyłączanie poszczególnych stron z wydruku (służy to temu, aby modyfikować wydruk bez potrzeby usuwania elementu wydruku z kompozycji) sterowanie wydrukiem poszczególnych stron przypisywanie do kolejnych elementów wydruku różnych szablonów układu strony opcjonalne powtarzanie nagłówków tabeli, jeśli jest dzielona na wiele stron opcjonalne uwzględnianie w numeracji i spisie treści stron wyłączonych z wydruku. W tym oknie utworzone wcześniej obiekty przeznaczone do drukowania mogą zostać skomponowane w jedną całość. Wydruk nie będzie dotyczył jedynie zawartości jednej tabeli, czy jednego edytora graficznego, ale obejmował będzie całość skomponowaną przez użytkownika. Powyższe okno dialogowe składa się z czterech zakładek: Standard - standardowy szablon zawierający podstawowe dane dotyczące konstrukcji (widok konstrukcji, dane o węzłach, prętach, profilach i obciążeniach), wyniki otrzymane w trakcie analizy konstrukcji (reakcje, przemieszczenia, siły wewnętrzne, naprężenia oraz wartości własne dla analizy dynamicznej) oraz informacje dotyczące wymiarowania/weryfikacji elementów konstrukcji stalowych (pręty i połączenia) Zrzuty ekranu - zapis zawartości "zrzuconych" przez użytkownika pól edycyjnych; zrzutu ekranu można dokonać poprzez wybranie komendy menu Plik / Zrzuć ekran. Na ekranie pojawi się niewielkie okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Po naciśnięciu klawisza OK zawartość pola edycyjnego zapisywana jest pod podaną nazwą do lewego panelu (zakładka Zrzuty ekranu). UWAGA: Zawartość tabeli można także "zrzucić" za wyjątkiem przypadku, gdy w tabeli wybrana jest zakładka Edycja. Jeżeli opcja Cała konstrukcja w polu Uaktualnianie zrzutu jest włączona, to w dokumentacji przygotowanej za pomocą opcji Kompozycja wydruku automatycznie uaktualniony zostanie zrzut ekranu zawierający całą konstrukcję, jeżeli od momentu przygotowania wydruku zostały dokonane zmiany w modelu konstrukcji. Szablony - zakładka umożliwiająca konfigurację zestawów (kompozycji) wydruków użytkownika, w tym również zmianę konfiguracji zestawu standardowego Wydruk uproszczony - zakładka umożliwiająca skomponowanie prostego wydruku obejmującego dane oraz wyniki obliczeń. W dolnej części okna dialogowego znajduje się kilka klawiszy umożliwiających:

7 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: 297 Układ strony Podgląd Drukuj Plik Zamknij otwarcie okna dialogowego Układ strony prezentację zdefiniowanego wydruku rozpoczęcie drukowania zdefiniowanego wydruku złożonego zapisanie składników zdefiniowanego wydruku złożonego do pliku zapis notki obliczeniowej w formacie *.htm i uruchomienie przeglądarki zapis w formacie *.rtf i uruchomienie notki w programie MS Word zamknięcie okna dialogowego Kompozycja wydruku. Jeżeli naciśnięty zostanie klawisz Podgląd, to na ekranie pojawi się podgląd tworzonego wydruku. Dwie opcje znajdujące się w tym menu podglądu wydruku zasługują na szersze omówienie. Mogą być bardzo przydatne podczas tworzenia dokumentacji projektowanej konstrukcji. Po uruchomieniu podglądu kursor myszki znajduje się trybie powiększania/pomniejszania (przedstawiany jest symbolem ). Jeżeli naciśnięty zostanie klawisz znajdujący się w menu, to kursor znajdzie się w trybie selekcji i edycji. Gdy kursor znajduje się w tym trybie pracy, to dwukrotne naciśnięcie obiektu na podglądzie wydruku powoduje otwarcie okna umożliwiającego edycję widoku konstrukcji lub tabeli. Jeżeli użytkownik dokona zmian w widoku konstrukcji (np. dodanie nowego pręta w konstrukcji) lub tabeli (np. dodanie nowej kolumny w tabeli) i naciśnie klawisz Powrót do podglądu, to zmiana dokonana na widoku konstrukcji lub w tabeli zostanie automatycznie uwzględniona na wydruku (podglądzie wydruku). Powrót do trybu powiększania/pomniejszania następuje po naciśnięciu klawisza w menu podglądu wydruku. Na końcu menu znajdują się klawisze Dokładny/Uproszczony. Umożliwiają one wybór trybu uruchomienia podglądu wybranych elementów wydruku złożonego. Wybranie trybu uproszczonego skraca czas uruchamiania podglądu wydruku. W wydruku uproszczonym pokazywane jest jedynie rozmieszczenie elementów wydruku na stronie - w tabelach może nie być wyników obliczeń. Podgląd wydruku zawsze przedstawiany będzie w trybie wybranym przez użytkownika w pasku narzędziowym Zakładka Standard Zakładka Standard okna dialogowego Kompozycja wydruku została podzielona na dwie części (panele): lewy i prawy. W lewym panelu prezentowane są przygotowane do wydruku obiekty (zawartość tego panelu zależy od wyboru zakładki), natomiast w prawym komponowany jest przez użytkownika wydruk całościowy z dostępnych w lewym panelu obiektów. Na zakładce Standard w lewym panelu znajdują się zdefiniowane standardowe informacje dotyczące danych i/lub wyników obliczeń konstrukcji, które zazwyczaj znajdują się w tworzonej dokumentacji projektowanej konstrukcji. Komponowanie wydruku polega na przenoszeniu obiektów z lewego panelu na prawy przy użyciu klawiszy Wszystko i Dodaj. Naciśnięcie klawisza Wszystko powoduje przeniesienie całej zawartości lewego panelu do panelu prawego; naciśnięcie klawisza Dodaj powoduje dodanie do wydruku jedynie obiektu podświetlonego w lewym panelu. Poniżej klawiszy Wszystko i Dodaj w środkowej części okna znajduje się klawisz Standard. Jeżeli użytkownik skomponuje wydruk o postaci odpowiadającej jego potrzebom i chciałby, aby wydruk był wydrukiem standardowym, to powinien nacisnąć klawisz Standard. Wszystkie elementy wydruku znajdujące się w prawym panelu zostaną przeniesione do lewego panelu znajdującego się na zakładce Standard. W środkowej części okna dialogowego znajduje się również klawisz Wstaw z pliku. Jego naciśnięcie pozwala na wczytanie dowolnego pliku do komponowanego wydruku. Możliwe jest wczytanie plików w formacie *.rtf. UWAGA: Jeżeli użytkownik zdefiniuje swoje standardowe elementy wydruku (to znaczy przeniesie elementy z prawego panela do panela lewego na zakładce Standard poprzez naciśnięcie klawisza Standard), to zostanie nadpisany standardowy układ elementów znajdujących się na zakładce Standard w lewym panelu dostarczany wraz z programem. Nie będzie można już odzyskać tego standardowego układu elementów. Nad prawym panelem znajduje się mały pasek narzędziowy, w którym znajduje się kilka ikon. Umożliwiają one:

8 strona: 298 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika - usunięcie z prawego panela wszystkich elementów wydruku złożonego zdefiniowanego do tej pory przez użytkownika - usunięcie z prawego panela wybranych elementów wydruku złożonego zdefiniowanego do tej pory przez użytkownika - przesunięcie wybranego elementu w wydruku złożonym o jeden poziom w górę - przesunięcie wybranego elementu w wydruku złożonym o jeden poziom w dół - włączenie wybranego elementu z listy do wydruku; status wydruku danego elementu z listy jest pokazywany na końcu linii elementu wydruku: brak symbolu oznacza, że element jest włączony do wydruku, a symbol, że jest wyłączony z wydruku; nowe elementy wydruku dodawane są domyślnie jako włączone - wyłączenie wybranego elementu z listy do wydruku; status wydruku danego elementu z listy jest pokazywany na końcu linii elementu wydruku: brak symbolu oznacza, że element jest włączony do wydruku, a symbol, że jest wyłączony z wydruku. Inne zastosowanie tej opcji pozwala na uzyskanie nieciągłej numeracji wydruku; aby to osiągnąć, należy utworzyć elementy wydruku (np. puste strony), a następnie wyłączyć je z wydruku przy włączonej opcji Uwzględnij niedrukowalne strony w numeracji i spisie treści znajdującej się w oknie dialogowym Definicja strony (zakładka Strona). - uruchomienie podglądu wybranych elementów wydruku złożonego (jeżeli w prawym panelu nie zostanie wybrany żaden element, to podgląd zostanie uruchomiony dla całego wydruku) - uruchomienie podglądu wybranych elementów wydruku złożonego w trybie: uproszczonym lub dokładnym. Wybranie trybu uproszczonego skraca czas uruchamiania podglądu wydruku (UWAGA: w wydruku uproszczonym pokazywane jest jedynie rozmieszczenie elementów wydruku na stronie - np. w tabelach może nie być wyników obliczeń) - uruchomienie wydruku wybranych elementów wydruku złożonego (jeżeli w prawym panelu nie zostanie wybrany żaden element, to wydruk zostanie uruchomiony dla całości wydruku złożonego). Jeżeli włączona jest opcja Wstaw znak podziału strony (oznaczona symbolem ), to obiekt dodawany do prawego panelu będzie rozpoczynany od nowej strony. Znak podziału strony może być również wstawiony przy pomocy komendy znajdującej się w niewielkim menu kontekstowym (pokazanym na poniższym rysunku), które można uzyskać po naciśnięciu prawego klawisza myszki, gdy kursor znajduje się w prawym panelu okna. Ponadto w prezentowanym menu kontekstowym znajduje się kilka innych opcji umożliwiających: Wstaw pustą stronę - dodanie w wydruku złożonym pustej strony przed wybranym (podświetlonym) obiektem znajdującym się w prawym panelu Notka przed - Tytuł - Powtarzaj tytuł - uruchomienie edytora tekstowego systemu Robot Millennium, w którym mogą być wpisane dla wybranego (podświetlonego) w prawym panelu obiektu stanowiącego część wydruku złożonego dodatkowe teksty mogące się pojawić przed drukowanym obiektem uruchomienie edytora tekstowego systemu Robot Millennium, w którym mogą być wpisane dla wybranego (podświetlonego) w prawym panelu obiektu stanowiącego część wydruku złożonego dodatkowe teksty mogące się pojawić jako tytuł obiektu w przypadku gdy długa tabela jest prezentowana na kilku stronach, przydatne jest powtórzenie nagłówka tabeli na każdej stronie; po włączeniu opcji tytuł tabeli jest wstawiany na każdej nowej stronie, na której znajduje się tabela; opcja domyślnie jest wyłączona

9 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: 299 Notka po - Szablon strony - uruchomienie edytora tekstowego systemu Robot Millennium, w którym mogą być wpisane dla wybranego (podświetlonego) w prawym panelu obiektu stanowiącego część wydruku złożonego dodatkowe teksty mogące się pojawić po drukowanym obiekcie. przypisywanie do kolejnych elementów wydruku szablonów strony zapisanych w oknie dialogowym Definicja strony; po wybraniu w menu kontekstowym nazwy szablonu jego nazwa jest wpisywana przed elementem (elementami) wydruku, które mają być drukowane przy pomocy tego szablonu; przykładowo (patrz rysunek poniżej) w wydruku dane o obciążeniach będą drukowane przy pomocy wzorca o nazwie szablon, a wartości obciążeń klimatycznych przy pomocy wzorca o nazwie szablon nowy. Domyślnie w programie Robot dostępny jest szablon wydruku bez nazwy ; ten szablon powinien być wykorzystywany, jeżeli użytkownik nie zdefiniował własnych szablonów Zakładka Zrzuty ekranu Zakładka Zrzuty ekranu okna dialogowego Kompozycja wydruku jest podzielona na dwie części (panele): lewy i prawy. W lewym panelu prezentowane są zapisane pod odpowiednimi nazwami zawartości "zrzuconych" przez użytkownika widoków. Zrzut ekranu może być wykonany przy pomocy komendy menu Plik / Zrzuć ekran. UWAGA: Zawartość tabeli można także "zrzucić" za wyjątkiem przypadku, gdy w tabeli wybrana jest zakładka Edycja. Prawy panel zawiera komponowany jest przez użytkownika wydruk całościowy z dostępnych w lewym panelu obiektów. Dodanie do wydruku zdefiniowanych zrzutów ekranu jest możliwe poprzez naciśnięcie Wszystko i Dodaj. Naciśnięcie klawisza Wszystko powoduje przeniesienie całej zawartości lewego panelu do panelu prawego; naciśnięcie klawisza Dodaj powoduje dodanie do wydruku jedynie zrzutu ekranu podświetlonego w lewym panelu. Nad prawym panelem znajduje się mały pasek narzędziowy, w którym znajduje się kilka ikon opisanych w poprzednim rozdziale. W środkowej części okna dialogowego znajduje się również klawisz Wstaw z pliku. Jego naciśnięcie pozwala na wczytanie dowolnego pliku do komponowanego wydruku. Możliwe jest wczytanie plików w formacie *.rtf.

10 strona: 300 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika Zakładka Szablony Zakładka Szablony okna dialogowego Kompozycja wydruku została podzielone na dwie części (panele). W lewym panelu znajdują dostarczone razem z programem szablony całych wydruków. Zawierają one widoki/rysunki konstrukcji, tabele danych/rezultatów ustawione w odpowiedniej kolejności z włączoną dla niektórych szablonów selekcją węzłów lub prętów. Te predefiniowane szablony prezentowane są w lewym panelu kolorem niebieskim. Nie można ich usunąć, choć można je nadpisać. Jeżeli użytkownik utworzy szablon o nazwie istniejącego predefiniowanego szablonu (nazwa szablonu zostanie zmieniona na czarną - jest to kolor prezentacji szablonów zdefiniowanych przez użytkownika), a następnie usunie przygotowany przez siebie szablon, to nazwa nie zostanie usunięta (kolor zostanie zmieniony na niebieski) i przywrócona zostanie predefiniowana zawartość szablonu. W środkowej części okna dialogowego pojawiają się klawisze: Nowy - naciśnięcie tego klawisza powoduje utworzenie nowej linii w polu Dostępne szablony, w której może zostać wpisana nazwa nowego szablonu wydruku dokumentacji. Po wpisaniu nazwy i naciśnięciu klawisza <Enter> w szablonie zapisane zostaną wszystkie składniki znajdujące się w prawym panelu okna dialogowego Wczytaj - naciśnięcie tego klawisza powoduje wczytanie do prawego panelu okna dialogowego wszystkich składników zdefiniowanych w wybranym szablonie Zapisz - naciśnięcie tego klawisza powoduje zapisanie wszystkich składników znajdujących się w prawym panelu do szablonu o podanej nazwie. W środkowej części okna dialogowego znajduje się również klawisz Wstaw z pliku. Jego naciśnięcie pozwala na wczytanie dowolnego pliku do komponowanego wydruku. Możliwe jest wczytanie plików w formacie *.rtf. Podczas wczytywania szablonu (po naciśnięciu klawisza Wczytaj) na ekranie pojawia się małe okno dialogowe. Jeżeli opcja Standardowa czcionka tytułów składników jest wyłączona (jest to domyślne ustawienie), to czcionka tytułów poszczególnych składników wydruku będą zgodne z czcionką ustawioną we wczytywanym szablonie. Jeśli ta opcja jest włączona, to tytuły będą pokazywane czcionką wybraną w oknie dialogowym Preferencje. Jeżeli opcja Zastąp istniejące składniki jest włączona (jest to domyślne ustawienie), to elementy wybranego szablonu zostaną umieszczone w wydruku, a dotychczasowe elementy wydruku zostaną usunięte. Jeżeli ta opcja jest wyłączona, to elementy wybranego szablonu zostaną dopisane na końcu istniejącego wydruku Zakładka Wydruk uproszczony Po wybraniu zakładki Wydruk uproszczony okno dialogowe Kompozycja wydruku przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku.

11 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: 301 Aby stworzony został szablon wydruku uproszczonego, należy: wybrać wielkości, które powinny znaleźć się na wydruku złożonym dokonać filtrowania węzłów, prętów, przypadków lub postaci, dla których wydruk będzie tworzony ewentualnie włączyć sortowanie nacisnąć klawisz Zapisz model. Spowoduje to przejście na zakładkę Szablony okna dialogowego Kompozycja wydruku i umieszczenie wybranych elementów wydruku uproszczonego w prawym panelu. Określony przez użytkownika szablon wydruku uproszczonego może zostać zapisany. Poszczególne etapy tworzenia wydruku uproszczonego zostaną omówione poniżej. ETAP 1 W lewej części okna dialogowego znajdują się wielkości, które mogą być umieszczone na wydruku. Do tych wielkości należą: widok konstrukcji (dodanie zrzutu konstrukcji w rzucie 3D z wyświetlonymi profilami), notka obliczeniowa (dodanie notki uproszczonej dostępnej z menu: Analiza / Raport z obliczeń / Notka uproszczona), właściwości profili (dodanie notki zawierającej dokładne charakterystyki profili), charakterystyki (dodanie tabeli Charakterystyki ze wszystkimi jej zakładkami), węzły, pręty, obmiar, obciążenia, kombinacje, reakcje, przemieszczenia, siły i naprężenia. Dla reakcji, przemieszczeń, sił i naprężeń możliwe są trzy postaci wydruku tabeli: dla zakładki Wartości, dla zakładki Obwiednia oraz dla zakładki Ekstrema globalne. W prawej części okna dialogowego znajdują się dodatkowo dwie opcje: właściwości projektu - włączenie opcji (patrz opis poniżej) oznacza, że do wydruku dodana będzie zawartość notki według danych określonych w opcji Plik / Właściwości - Notka; naciśnięcie klawisza (...) znajdującego się po prawej stronie opcji powoduje otwarcie okna dialogowego Właściwości projektu kombinacje normowe - włączenie opcji (patrz opis poniżej) oznacza, że do wydruku dodana będzie zawartość notki według danych określonych w opcji Obciążenia / Kombinacje normowe - Wydruk; naciśnięcie klawisza (...) znajdującego się po prawej stronie opcji powoduje otwarcie okna dialogowego Kombinacje normowe.

12 strona: 302 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika Z lewej strony wymienionych opcji znajduje się pole wyboru mówiące, czy dana wielkość ma znaleźć się na wydruku uproszczonym, czy nie. Pole może przyjmować następujące stany: wielkość nie będzie zamieszczana na wydruku uproszczonym wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym dla pełnej selekcji wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym, ale z dokonaną przez użytkownika selekcją węzłów, prętów, przypadków lub postaci. ETAP 2 Jeżeli wybrana zostanie trzecia możliwość, to użyteczne staną się przyciski znajdujące się po prawej stronie wymienionych powyżej wielkości, które mogą się znaleźć na wydruku uproszczonym. Gdy wielkość będzie umieszczana na wydruku uproszczonym z dokonanym przez użytkownika filtrowaniem, to włączony jest odpowiedni przycisk oraz dostępne stają się pola edycyjne umożliwiające wpisanie list węzłów, prętów, przypadków lub postaci. Filtrowanie węzłów, prętów, przypadków lub postaci, dla których tworzony ma być wydruk złożony, jest możliwy na dwa sposoby: poprzez wpisanie w odpowiednim polu edycyjnym numerów węzłów, prętów, przypadków lub postaci drgań poprzez naciśnięcie klawisza ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Selekcja. ETAP 3 Jeżeli włączona jest opcja Sortowanie po, to wszystkie tabele dostępne na wydruku uproszczonym sortowane będą zgodnie z wybranym kryterium. W obecnej wersji programu dostępne jest jedynie sortowanie po zdefiniowanych grupach węzłów lub prętów oraz przypadkach.

13 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika strona: Układ strony Po wybraniu komendy Plik / Układ strony lub naciśnięciu klawisza Układ strony znajdującego się w oknie dialogowym Kompozycja wydruku - kreator na ekranie pojawia się pokazane na poniższym rysunku okno dialogowe. Pozwala ono na określenie parametrów definiujących ustawienia strony. W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Wybierz szablon. Na liście wyboru znajdują się dotychczas zdefiniowane szablony stron; wybranie szablonu powoduje ustawienie parametrów strony tak jak w wybranym pliku. Zdefiniowane szablony strony znajdują się również w menu kontekstowym w oknie dialogowym Kompozycja wydruku. Naciśnięcie klawisza Zapisz powoduje zapisanie parametrów strony w pliku nazwie o podanej w polu Wybór szablonu. Naciśnięcie klawisza Usuń powoduje usunięcie aktualnie wybranego szablonu z listy dostępnych szablonów. Okno dialogowe składa się z czterech zakładek: Strona, Marginesy, Nagłówki i Parametry. Po wybraniu zakładki Strona użytkownik ma możliwość zdefiniowania następujących parametrów: rozmiar papieru (A4, Letter, itp.), orientacji (pionowa, pozioma) i numeru bieżącej strony. W dolnej części okna dialogowego na zakładce Strona znajduje się opcja Uwzględnij niedrukowane strony w numeracji i spisie treści. Jeżeli użyta zostanie opcja wyłączenia elementu z kompozycji wydruku (okno dialogowe Kompozycja wydruku), strony takie będą uwzględnione w numeracji po włączeniu opcji Uwzględnij niedrukowane strony w numeracji i spisie treści. Tytuły wyłączonych elementów wydruku będą uwzględnione w spisie treści, jeżeli opcja jest włączona. Opcja jest domyślnie wyłączona. Na zakładce Marginesy określone mogą zostać (podobnie jak w każdym edytorze tekstowym) marginesy: górny, dolny, lewy, prawy i margines pozostawiany na oprawę oraz w jakiej odległości od krawędzi strony mają się rozpoczynać nagłówki i stopki. Po wybraniu zakładki Nagłówki użytkownik może wybrać czy na wydruku będą pojawiały się: strona tytułowa, nagłówki, stopki i spis treści. Można również określić formę prezentowania na drukowanej stronie nagłówka i stopki: bez żadnych stopek i nagłówków, z linią oddzielającą nagłówek i stopkę od tekstu oraz prezentowanie nagłówków i stopek w obramowaniu (można wybrać obramowanie tylko stopki, tylko nagłówka, tylko tekstu lub też łączyć obramowania wymienionych elementów). Należy tu dodać, iż system Robot Millennium został wyposażony w standardowe nagłówki i stopki. Użytkownik może je modyfikować po naciśnięciu klawisza Edytuj przy odpowiednim elemencie (stopce, nagłówku, stronie tytułowej). Otwarty zostanie edytor tekstowy systemu Robot Millennium, w którym może być dokonana edycja stopki, nagłówka lub strony tytułowej. Obok klawiszy Edytuj znajdujących się przy opcjach Strona tytułowa, Nagłówek, Stopka i Spis treści znajdują się klawisze Przywróć. Ich

14 strona: 304 ROBOT Millennium wersja Podręcznik użytkownika naciśnięcie powoduje powrót do domyślnej zawartości plików definiujących odpowiednio: stronę tytułową wydruku, nagłówek, stopkę i spis treści wydruku. Klawisz Przywróć znajdujący się w polu Obramowanie służy do powrotu do domyślnych ustawień ramek wydruku. Użytkownik ma możliwość zapisania wartości parametrów określanych na zakładce Nagłówki do pliku, aby w przyszłości móc w prosty sposób wykorzystywać swój zdefiniowany układ nagłówków. Służy temu opcja Wybierz szablon. Umożliwia ono wybór zdefiniowanego przez użytkownika pliku z zapisanymi ustawieniami parametrów określonych na zakładce Nagłówki. Zapis ustawień parametrów jest możliwy po wpisaniu nazwy w pole Wybierz szablon i naciśnięciu klawisza Zapisz. Usunięcie wybranego szablonu z listy jest możliwe po jego wyselekcjonowaniu i naciśnięciu klawisza Usuń. Zakładka Parametry zawiera wszystkie zdefiniowane w systemie zmienne i ich nazwy.