Poprzez wysyłanie wulgarnych i złośliwych SMS-ów i i. Poprzez kłótnie internetowe (tzw. flame war).

Transkrypt

1 To wirtualna agresja, która prowadzi do realnych krzywd. Agresja wśród dzieci była, jest i będzie. Na przestrzeni lat zmienia się jednak forma wyrażania złości w stosunku do drugiego człowieka. Wcześniej dzieciaki wdawały się w bezpośrednie bójki, a dziś częściej rezygnują z okładania się pięściami na rzecz obrażania kolegi w Internecie. Dzieci i młodzież mogą nękać ofiarę za pomocą takich narzędzi, jak: SMS-y, MMS-y, poczta elektroniczna, witryny internetowe, fora dyskusyjne, czaty, komunikatory, blogi i serwisy społecznościowe. Szacuje się, że ponad połowa młodych internautów doświadcza przemocy w sieci. Poprzez wysyłanie wulgarnych i złośliwych SMS-ów i i. Poprzez straszenie, nękanie, poniżanie i obrażanie za pomocą telefonu komórkowego albo w sieci. Poprzez kłótnie internetowe (tzw. flame war). Poprzez obraźliwe komentowanie wpisów na blogu lub na portalu społecznościowym. Poprzez rejestrowanie, publikowanie i rozsyłanie ośmieszających informacji, filmów lub zdjęć.

2 Poprzez podszywanie się pod osobę w Internecie (tworzenie kompromitującej strony lub blogu pod czyimś imieniem). Poprzez dręczenie przez komunikatory typu Gadu-Gadu. Poprzez włamania na konta pocztowe w celu rozsyłania ośmieszających wiadomości, kopii i itp. Cyfrowy odpowiednik agresji jest tak bardzo popularny między innymi dlatego, że napastnicy (tzw. stalkerzy) czują się często anonimowi i bezkarni, np. zamieszczając witryny na serwerze w kraju, w którym pisemne groźby nie są karalne. Na Facebooku czy różnych forach dyskusyjnych można praktycznie pisać, co tylko się chce. Mamy nieograniczoną wolność słowa. Co prawda, administratorzy stron czy moderatorzy na forach starają się czuwać nad publikowanymi treściami, ale nie zawsze udaje im się wychwycić wszystkie akty agresji. Poza tym łatwo zmienić swoją wirtualną tożsamość i nick internetowy. W odniesieniu do cyberprzemocy przestaje się liczyć siła fizyczna, bo przecież nie dochodzi do bezpośredniej konfrontacji między ofiarą a napastnikiem. Chodzi o to, by wykorzystać jak najlepiej media elektroniczne, by upokorzyć ofiarę. Mobbing internetowy jest o tyle groźny, że poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i mogą pozostać w sieci (np. w formie kopii na komputerach), nawet gdy przestępca zostanie schwytany. Kluczem do sukcesu jest jak zwykle profilaktyka. Zatem nie wystarczy rozmowa z dzieckiem od święta, ale stałe zainteresowanie jego problemami przez rodziców. Rodzice powinni towarzyszyć dziecku w jego pierwszych kontaktach z siecią i od początku uczyć, jak bezpiecznie korzystać z Internetu.

3 Drogi rodzicu! Rozmawiaj z dzieckiem o cyberprzemocy i ucz, jak zachować się w takiej sytuacji. Przestrzegaj przed krzywdzeniem innych za pomocą telefonu czy komputera. ZASADY BEZPIECZNEGO INTERNETU 1. Zabezpiecz swój komputer, tablet, telefon 2. Dbaj o swoją prywatność 3. Szanuj siebie 4. Szanuj innych 5. Szanuj swój czas 6. Bądź krytyczny 7. Pomyśl, zanim wrzucisz 8. Korzystaj z możliwości, jakie daje Internet 9. Przestrzegaj prawa 10. Pamiętaj, że z każdej sytuacji jest wyjście. RADY DLA RODZICÓW Podstawowe zasady bezpiecznego korzystania z komputera i Internetu 1. Ustal z dzieckiem zasady korzystania z sieci adekwatne do jego wieku, takie jak: maksymalny czas spędzany w sieci, serwisy i strony internetowe, które może odwiedzać, sposoby reagowania na niebezpieczne sytuacje. 2. Umieść komputer w powszechnie dostępnym miejscu w domu. Bądź obok swojego dziecka, kiedy surfuje po Internecie. 3. Naucz dziecko zasady ograniczonego zaufania do osób i treści, na które trafia w sieci.

4 4. Naucz dziecko chronić prywatność. Jeżeli zgadzasz się na korzystanie przez dziecko z serwisów społecznościowych, pomóż mu stworzyć bezpieczny profil, maksymalnie chroniący jego prywatność. 5. Przekonaj dziecko, by zawsze konsultowało z Tobą materiały, które publikuje w Internecie. 6.Korzystajz programów kontroli rodzicielskiej. Pamiętaj jednak, że żaden program nie jest w stanie zastąpić uwagi rodzica. 7.Upewnij się, że Twoje dziecko korzysta z gier adekwatnych do jego wieku. Redaktorzy : Weronika Perkowska, Diana Stypułkowska i Natalia Kulwicka

5 ŹRÓDŁA