technicznej i naprawy pojazdó'v samochodowych l przyczep.

Transkrypt

1 Monitor Polski Nr 6 39 POl: ~ , ZARZĄDZENIE MINISTRA KOMUNIKACJI z dnia 28 grudnia 1963 r. w sprawie planowo-zapobiegawczej obsługi technicznej i naprawy pojazdó'v samochodowych l przyczep. Na podstawie art. 1 i 2 pkt 9 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. o organizacji administracfi i gospodarki motoryzacyjnej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 7, poz: 58) zarządza się, co następuje: R o z d z i. a ł t. Przepisy wstępne. Zakres stosowania zarządzenia Przepisy zarządzenia Obowiązują użytkowników. pojazdów samochodowych:. l) administracji państwowej (organów, urzędów i instytu. cji państwowych).. 2) organizacji społec z nych d~towanych z budżetu Państwa, 3) innych jednostek gospodarki uspołecznionej, jak przedsiębio~st;'" państwowych, instytucji ' j organizacji spół- 9-zielczych - zwanych dalej w skróceniu "jednostkami", 2. Przepisy zarządzenia nie dotyczą pojazdów samochodowych jednostek. podległych Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi ' Spraw 'Wewnętrznych, z wyjątkiem pojaz. dów Głównego ljrzędu Geodezji i Kartografii, Instytutu Geodezji i Kartografii oraz przedsiębiorstw podległych tym ministrom Przepisy zarządzenia dotyc zą ' wszystkich rodzajów pojazdów samochodowych i przyczep (naczep} z ich wypo Sażeniem określonym w przepisach o 'ruchu na drogach publicznych, z wyjątkiem: 1) urządzeń zamontowanych na pojeździe samochodowym specjalnym,. 2) nadwozi pojazdów samochodowych specjalizowanych do' przew..ozu określonych rodzajów ładunków. 4. Obsługę techniczną i naprawy urząd ze ń oraz nadwozi, wymienionych w ust. 3 pkt 1 i 2, należy wykonywać według ' zasad określonych przez fabrykę, która wyprodukowała dane urządzenie lub nadwozie. Zasady slosowania systemu planowo-zapobiegawczej obsługi technicznej oraz naprawy pojazdów samochodowych i przyczep Planowo~zapobiegawcza obsługa techniczna oraz naprawa pojazdów samochodowych i przyczep polegają na wykonywaniu. w określonych okresach obsługi technicznej oraz w miarę potrzeby napraw, których koniecznosć wykonania ustala się w wyniku przeglądu technicznego przeprowadzonego w ramach obsługi technicznej. 2. Jednostki obowią z ane są prowadzić ewidencję kosztów związanych z wykonywaniem obsługi technicznej i na-. prawy. pojazdów samochodowych.. 3. Odpowiedzialność za wykonanie pianowo-zapobiegawczej obsługi technicznej i napraw pojazdów samochodowych i przyczep - niezależnie od odpowiedzialności kierownika jednostki - ponoszą pracownicy jednostki sprawującej nadzór nad transporte~l sa!nochodowym oraz kierowca. Rodzaje obsługi technicznej naprawy Rozróżnia się następujące rodzaje obsługi technicznej i napraw:. 1) obsługa codzienna, ~) obsługa okresowa. 3). obsługa w.qkresie docieranial 4) naprawa bieżąca, 5) naprawa główna. 2. Obsługę codzie nną s tanowią czynno3ci wykonywane codziennie w. dniu pracy pojazdu dla zapewnienia jego gotowości technicznej. 3. Obsługę okresową stanowią ściśle okre ś lone czynności wykonywane przy pojeżdzie samochodowym po osiągnięciu przez -pojazd przebiegu międzyobslugowego lub przed okresem zimowym i. przed okresem letnim. 4. Naprawę bieżącą sianowi naprawa o zmiennym zakresie ustalonym indywidualnie i pole~fa na ' wymianie lub naprawie części. Naprawą bieżącą jest również wymiana podzespołów i zespołów. 5. Naprawa główna pojazdu lub silnika polega na prą.wróceniu zdolności do wykonania pełn ego przebiegu międzynaprawczego. 6. Zespołem jest uklad kollstrukcy jny, skladający się z określonych części zmontowanych ze sobą, służą cy do wykonywania oznaczonych funkcji. Zespół moż e składać się z podzespołów (np. w skład zespołu "most napędowy" wchodzi jako podzespół "mechanizm różnicowy"). 7. Przebiegiem międzyobsługowym jest przebieg (w km) pomiędzy dwiema - kolejnymi obsługami technicznymi t ego samego rodzaju. Czynno.ki obsługi technicznej OJm. orientacyjne wskaźniki pracochłonności obsługi lechnicznej i napraw bieżqcych Czynności planowo-zapobiegawczej obsługi technicznej, z wyjątkiem wymiany oleju, listalają jednostki na podstawie instrukcji fabrycznych dla danej marki i typu pojazdu samochodowego lub przyczepy w nast ęp ując y sposób: 1) zakres czynnoś ci należy przyjąć w całości z instrukcji fabrycznej i pod z ielić; go na grupy odpowiadające rodzajom obsługi technicznej, 2) częstotliwość wykonywania poszcze~jólnych czynno\ci zgrupowanych w ramach pierwszej obsługi technicznej (OT-l) i drugiej obsługi technicznej (OT-2) należy ustalić na podstawie przepisów 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz 9; 3) dzi e l ą c czynności obsługi tectlilicznej podane w instrukcji fabrycznej nale ży uwzględniać zalecaną przez fabrykę cz ęsto Uiwosć ich wykonywania. aby nie powstała zbyt duża' różnica mi ę dzy częstotliwością wykonywania poszczególnych czynności za l eco ną przez fabrykę a częstotliwością przyjętą do realizowania (pkt 2);

2 Monitor Polski Nr ~~~~ ~--- Poz. 28 4) jeż e li doswiadcze nia jednostki wykazliją, 7e przy pojeździe należy okreso'wo wykonywać ró\nl1też inne czynno śc i nie wymienione w instrukcji fabrycznej, Czynności takie naj eży włąc<~yć do odpowiedniej obslugi techniczne j\ 2. W razie nieposiadania instrukcji fabryczne j i niemożności jej uzyskania należy opracować zakres czynności dla posl;czególnych rodzajów obsługi' technicznej opieraj ąc si~ na ramowym zakresie czrnnośó podanym w załączniku nr 1, z uwzgl~dn ie niem szczegółnyctj ce~ h konstrukcyjnych oraz szcze9ólnych warunków eksploatacji pojazdu sa mochodowe go lub przyczepy, dla którego zakres czynności jest opracowywany. 3. Cz y nności wymienione w ust. 1 i 2 oraz częstotliwość ich wykonywania dla określonej marki i typu pojazdu samochodowego lub przyczepy mogą być' ustalane jednolicie w ramach resortu lub branży trans.portu samochodowegoż zach~wan i e m przepisów niniejszego zarzą dzehia (. 4. J ednostki posiadające malą ilość pojazdów samochodowych mogą stosować czynno:;ci planowo zapobiegawczej obsługi techniczne j oraz czp,stotliwosć ich wykonywania ustalone w innej jednostce dla pojazdu tego samego typu eksplo-. atowanego w podobnych warunkach. 5. Normy pracochłonności poszczególnych rodzajó w obshlqi techniczne j oraz nil praw bi eżącyc h pojazdów samochodowych i przyczep ustalają jednostki, uwzględniając rodzaj posiadanych, pojazdów, warunki ich eksploatacji oraz stopień wyposażenia stacji obsługi. \ 6. Orientacyjne wskaźniki pracochłonności poszczegól- 'nych rodzajów obsługi technicznej oraz napraw bieżących potlane ' s ' ą w załączniku nr 2. R o z c,i z i a ł 2. Obsługa codzj~nna (OC). Plzcpisy ogólne Obsluga OC pojega na skontrolowaniu pracy pojazd u oraz stanu technicznego poszczególnych jego zespoł ów i podzespołów przed wyjazdem do pracy i po powrocie do miejsca garażowania. 2. Obsługę OC najeży wykonywać w zależności od warunków eksploatacji w miejscu stałego lub okresow~yo garażowania pojazdu. 3. Obsługa OC może b y ć wykonywana w całym lub częściowym jej zakresie przez kierowcę jub pracowników stacji obsługi. 4. Cz y nności zdawczo-odbiorcze, nal eżące do obsługi OC, mające ną ' celu sprawdzenie, czy pojazd jest w danym dniu sprawny technicznie, i przygotowanie go do wyjazdu, powinny być wykonywane wyiącznie przez kierowcę bez względu na sto sow aną w poszczególnych jednostkach organi z ację wykonywania obsiugi Oc. 5. Wykonanie czy nno ści zdawczo-odbiorczych przed wyjazdem oraz uznanie 'pojazdu za s prawny technicznie i flotowy do wyjazdu w danym dniu kierowca potwierdza podpisem w karcie drogowej wystawionej na ten dzień pracy. Czynności obsługi codziennej. 6. t. Zakres czynno5ci obsługi OC należy opracować zgodnie z przepisami Czynności zdawczo-odbiorc7.e, należące do obsługi OC, powinny być wykonywane w pełnym zakresie podanym w załączniku nr 1. Zakres tych czynności może być jedynie rozszerzony o czynności ' wynikające ze szczególnych cech konstrukcyjnych pojazdu jl1b szczególnych warunków jego eksploatacji. 3. Usterki lun uszkódzenia zćłuważone za równo pod. czas wykonywania" obsługi OC, jak I podczas wykonywania pracy przewozowej, powinny. być usunięte przed oddaniem pojazdu do eksploatacji. R o 'l d l i a ł 3. Obsługa okresowa. Pdlepisy ogólne Obsługę, okresową.dzieli się na: 1) pierws zą obsługę techniczną (OT-l), 2) drugą ohsługę tcchnicljlą (OT-2), 3) ~zonową obsług.ę techniczną: a) obsługę zimową (OZ.), b) obsługę letnią (OL). 2. Obsługa okresowa powinna być wykonywana w stacji obsługi przez wykwalifikowanych pracowników, wyposażonych we właściwe ' narzędzia, przyrządy i urządzenia. 3. Obsług~ techniczną naczepy należy wykonywaćłącz~ nie z 'obsługą ciągnika siodłowego. 4. Jakość prac kontrolno-przeglądowych powinna gwarantować całkowite wykrycie niedokładności w działaniu poszczególnych zespołów i podzespołów pojazdu i równoc ześn ie zmniejszyć możliwość powstawania tych niedokładności w okresie między kolejnymi obsługami...5. Jednostki użytkujące pójazdy samochodowe obowią-. zane są prowadzić dla każdego pojazdu harmonogram oraz ' ewidencję Wykonanych oijsług okresowych. Ewidencja powinna zawierać w szczególności: 1) rodzaj obsługi, 2} przebieg międzyobslugowy w km wykonany przez po" jazd,. 3) datę rozpocz~ia i zakończenia obsługi. 6. Zużycie paliwa na regulację silnika i próby pojazdu podczas wykonywania obsługi okresowej nie powinno przekraczać SOfo normy podstawowej, określonej w litrach na '100,km przebiegu. Czynności OIQZ czas trwania obsługi okresowej Zakres czynności obsługi okresowej należy opra cować zgodnie z. przepisami Usterki lub uszkodzenia stwierdzone podczas wyko, n ywania obsługi okresowe) powinny być usunięte. w ra.. mach naprawy przed oddaniem pojazdu do eksploatacji. 3. Czas trwania obsługi OT-l w zasadzie nie powinien powodowa ć straty dnia eksploatacji pojazdu. W razie... wykonywania obsługi OT l przez ' kierowcę czas trwania tej obsługi mo że wynosić jeden dzień przy wyłączeniu ' pojazdu z eksploatacji. 4. Czas trwania obsługi OT-2 w zasadzie nie powinien przekraczać jednego dnia. Czas ten nie obejmuje czasu trwania napraw bieżących wykonywanych łącznie z obsługą OT-2. Częstotliwość wykonywania pierwszej obsługi technicznej.. drugiej "9. 1. Cz~stotliwość wykonywania obslug OT-l i OT-2 ustala się w zależności od. warunków pracy pojazdów. Vv'arunki te dzielą się na lekkie (grupa I), średnie (grupa II), ciężkie (grupa III) i bardzo ciężkie (grupa IV).

3 : Monitor' PolskI Nr 6-41 Poz. 28 '--- _._ Do lekkich warl.lnków pracy (grupa I) zalicza się pra- j ' cę pojazdu poza miastem; przeważnie na drogach w terenie równinnym o twardej nawif'rzchni (asfaltowej, betonowej itp.) znajdującej się 'w dobrym stanie. 3. Do średnich warunków pracy (grupa II) zalicza się pracę pojazdu poza miastem, na drogach o twardej nawierzchni, przeważnie brukowej lub tłuczniowej, znajdują 'cej się w zadowalającym stanie, jak również na drogach z zadowalającym stanem!).awiel~ chni w terenie pagórkowatym. 4. Do ciężkich warunków pracy (grupa III) zalicza sią pracę pojazdu w warunkach ruchu miejskiego o dużym natężeniu oraz na drogach górskich o twardej nawierzchni, znajdujące j się w zadowa lającym stanie. 5. Do bardzo cięz.kich warunków pracy (grupa IV) zalicza się pracę pojazdu na drodze o nawierzchni brukowej lub tłuczniowej w złym stanie, jak ' również przy budowie dróg, przy pracy w kopalniach odkrywkowych, wykopach, w, warunkach zwiększonego manewrowania i po bezdrożach. 6. Częstotliwość wykonywania obsług OT-l, i OT-2 w zależności od warunków pracy, określonych w ust. l-s,, ustalają jednostki organizacyjne na podstawie przebiegów określonych w poniższym zesta wieniu:. Grupa I Warunki pracy Przebieg międzyobsługowy w km OT-l OT I lekkie II śr e dnie ciqżk ' e IV bardzo ciężkie _. _IIf_J 7. Obsługa OT-l pdwinna być wykonywana co najmmej raz na miesiąc, a obsługa OT-2 co najmniej raz na 6 miesięcy, jeżeli przebieg pojazdu w tym okresie jest mniejszy od przebiegu międzyobslugowego. Obsługa sezonowa Zakres czynności obsług OZ i OL należy opracować z'1odnie z przepisami Obsługi OZ i OL mają na celu przygotowanie poja:l.du samochodowego do eksploatacji w zmienionych warunkach atmosferycznych w okresie zimovv-ym i letnim. Przyczepy', i naczepy nie podlegilją tym obś1ugom. 3. Za okres zimowy uważa sh; czas od l listopada do 31 marca, a za okres letni - czas od 1 kwietnia do 31 pażdziernika. 4. Obsługę OZ należy wykonywać przed końcem października, a obsłu 9 G OL --- przed końcem marca każdego roku, niezależnie od przebiegu wykonanego przez pojazd w okresie zimowym lub letnim. W zasadzie obsługi OZ i OL powinny być wykonywane przy najbliższej obsłud z e OT-2, a przynajmniej przy najbliższej obsłudze OT-l. Termin wykpnywania obsług OZ i OL może być przez jednostkę przesunięty w granicach do 20 dni,' o ile warunki pracy i aktu alne warunki atmosferyczne będą tego wymagały. 5. W okresie zimowym należy zaostrzyć kontrolę technicznej sprawności pojazdu. 2. Olej w silniku nalcży wymielllac przy drugiej kojf'j-' nej obsłudze OT-l, a olej w kadłubach mechanizmów napędu oraz w obudowiepflekladni kierownicy podcza, ka ż dej obsługi OT-2. Jeżeli doświadczenie jednostki wskazuje, że ojej w silniku i w kadłubach mechanizmow. może być wymieniany rzadziej bez ujemnych' skutków dla stanu technicznego, należy stosować przebiegi między kolejnymi wymianami oleju odpowiednio dłuższe. 3. Czas okresy wymiany oleju silnikowego, podane w ust. 2, mogą, być stosowane wyłącznie do silników posiadających filtry bocznikowe bądź inne urządzenia spełniahce tę samą funkcję,.pod warunkiem że wymiana wkładów filtrów bocznikowych be;dzie dokonywana przy każdej wymianie oleju. 4. W silnikach nie posiadających filtrów bocznik.)\'jyr;h wymiana oleju silnikowego może być dokonywana w okresach krótszych niż określone w ust. 2,jednak nie krótszych niż pó przebiegu 2400 km..5. Przy dokonywaniu wymiany oleju silnikowego oraz oleju przekładniowego należy zwracać baczną uwagę na czystość oleju wlev;anego oraz na czystość naczyń używanych do tego celu. Obsługa R o z d z i a ł 4. techniczna w okresie docierania. Zakres czynności obsługi technicznej w okresie docierania Obsługa techniczna w okresie docierania obejmuje czynności określone w instrukcji fabrycznej lub zakładu naprawy samochodów. 2. W razie braku instrukcji należy w okresie docierania wykonywać czynności określone dla obsługi OT-l, z tym że pierwszą z kolei obsługę OT-l należy wykonać po przebiegu 500 km, a drugą i trzecią obsługę OT-l po przebiegu międzyobslugowym 1000 km. 3. Wymiany oleju w silniku należy dokonywać zgodnie z instrukcją fabryczną. W razie braku instrukcji fabryczne j wymiany oleju w okresie docierania należy dokonywać podqas trzech kolejnych obsług OT-l w okresach wymienionych w ust. 2. Pracochłonność obsługi technicznej w okresie docierania. 13. Orientacyjną pracochłonność oraz czas postoju pojazdu w czasie wykonywania obsługi technicznej w okresie docierania należy przyjmować jak dla obsługi OT l. Stwierdzenie konieczności R o z d z i a ł 5. Naprawa bieżąca. wykonania wiprawy bieżqce; Konieczność wykonania naprawy bieżącej mlala się w wyniku przeglądu technicznego dokonanego w ramach obsługi technicznej okresowej lub w wyniku zgło szenia kierowcy. 2. W razie ujawnienia, pć"dczas wykonywania naprawy bieżącej usterek nie ujawnionych podczas przeglądu technicznego lub nie' zgłoszonych przez kierowcę, usterk~ te powinny być również usunięte przed oddaniem pojazdu do. eksploatacji. 3. Kierowca może uczestniczyć w wykonywaniu napraw bieżących za zgodą kierownika jednostki. Wymiana oleju Przy wymianie olejów należy stosować gatunki zalecane w instrukcji fabrycznej lub odpowiednio zastępcze podane w tabeli Centrali Produktów Naftowych "CPN". Systemy wykonywania napraw bieżqcych. 15. Naprawy bieżące mogą być wykonywane systemem: 1) indywidualnym, 2) wymiany. zespołów podzespołów../

4 Monitor Polski Nr tj 42 - PoZ Naprawa,bie.żqca wykonywana systemem indywidualnym. 15. Naprawa bieżąca wykonywana systemem indywidualnym polega na b ez pośrednim usunięciu wszys.tkich uste- _ rek stwien;lzonych w- poszczególnych zespoł ach i podzespołach pojazdu.. Naprawa wykonywana systemem wymiany zespojaw i podzespojów Naprawa pojazdu wykonywana systemem wymiany zespo łów i podzespołów polega na wymianie wymagając yc h naprawy niesprawnyc.h zespołów i podzespołów na 7,es poly lub - pod zespo ł y sprawne {nowe lub _naprawione ). 2. Systemem.vymiany zespoł.ó\.v- i podzespołów m og ą b)~ ć wykonywane naptawy bi eżące i główne Wymiany zespołów i pod ze społów należy dokonywać w zasadzie w przypadkach, gdy naprawa niesprawnego zespołu lub podzespołu nie może być wykonc!na bez wybudowywania go z pojazdu w czasie wolnym od pracy pojazdu lub w czasie postoju pojazdu przy wykonywaniu dbslugi OT-2 lub obsług OZ i OL. 4. Wymiany zespołów powinny być wpisane do ksi:jż- ki pojazdu samoch odowego. WurLmkllechrliczne slosowania systemu wymiany zespołów podze s połów przy wykonywaniu napraw Stosowanie systemu wymian y zespołów i -podzespołów przy wykonywaniu napraw wymaga spełnienia następuj ącyc h podstawowych warunków: 1) właściwego zorganizowania pracy stacji obsług i, 2) wyposażenia stanowisk w odpowiednie urządze nia, 3) zapewnienia szybkiego dokonywania naprawy wybudowanych zespołów i pcdzespolów, 4) posiadania zapasu sprawnych technicznie zespołów i podzespołów (no\'.:ycll lub naprawionych). 2. Właściwa organizacja pracy stacji obsługi polega na ścisłym określeniu zakresu c z ynności poszczególnych bry~ ) acl roboczych priy dokonywaniu wymiany i naprawy zespołów i podzespołów oraz na ustaleniu sprawnego obiegu dokumentó w. 3. Wyposa że nie stanowisk roboczych powinno obejmowa ć I1f zą cl ze nia, przyrządy, narz(;dzia i instrukcje - niezbędn e do szybkiego dokonywania wymiany oraz naprawy zespołów i podzespołów. Wy posaże n.ie to powinno być ściśle do<;to Sfnva ne do zakresu prac wyko!,!ywanych na poszczególn ych slanow iskach. 4. W przypadkach uzasadnionych ilo ścią posiadan ych pojazdów samochodowych i ich zakresem pracy, - zwłaszcza w jednosjkach pos i adającyc h własne stacje obsługi o j)ełnvm zakresie pracy, powinno b yć zorganizowane dokonywanie we własnym za kresie naprawy podzespołów i zespołów. 5. Zespo ły: podwspoly, których naprawa we własn y m zakresie nie jesl możliwa, powinny być przekazywane do naprawy w odpowiednich z akłada ch specjalizowanych. Dla za pp.wnienia sprawne~ro dokonywania naprawy zespołów - i podzespołów w za ldadac::h specjalizowanych, jednostki powinny :zawrzeć z tymi z a kładami odpowiednie umow y. Dotyczy to w szc z ególno ści napraw ~Jłównych silników: i ich podzespołów. 6. li o~ć --ze sp o'łów i podzespoł ó w, jaką powinny posiadać jednostki w -ramach zapasu wymiennego, powinna uwzqlęd ni ać : 1) il ość przewidywanych wymian zes połów i podzespo"'l\v, wy nih jącą z przebiegu kilomelrów j)ojazc1ów,. 2) Czas ni ez będny do dokonania naprawy zespołu lub p odzespołu, 3) czas transportu niezbędny dla dostarczenia wyma,9ają - cego napra wy zespołu lub podzespołu clo zakładu specjalizowane90 i - otrzyljlania naprawionego zespołu lub podzespołu z tego zakładu,. - 4) szczególne warunki eksploatacji. 7. Orientacyjne ilo ści zes połów i podzespołów, jakie powinny posiadać jednostki w ramach zapasu wymiennego na każde 100 pojazdów samochodowyćh tego samego typu, podane są w poniższe j la be li: Nazwa zespoł u podz e społu lub Ilość wymiennych zespołów i podzespołów na 100 pojazdów silnik 4-6 ~rzy~_ka biegó~ 3-5 przednia oś (kompletna) 2-4. tyl!)y m,ost 2-4 kierownica wał nap~dowy 4-6 mechani'lm samowyładowczy 2-4 gaźnik 3-5 pompa paliwowa 3-5 pompa wodna ~~ aparat zapłonowy 3-5 prądnica 3-5 -~.. rozrusznik sprzęqło 3-5 chioclnica głowica - (kompletna) mechanizm -różn i cowy 3~5 - ~ -~ pompa wtryskowa 2-4 inne Tworzenie zapasu wymiennecjo ze społów i podzes połów jesluzasa.clnione przy p,osiadapiu przez jednostkę n ie mniej niż 30 pojazdów posiddającvch jednakowe zespoły lub podzespoły... Ewideńcja zapasu wymiennego zespołów i pod zes połów , Przy nafjrawie pojdzdu systemem wymiany zespołów i podzespo ł ów na leży prowad zić bieżąco odrębną ew idencję z f' s ~ nłów i podz e społów posiadany,cil w ramach zapasu wymi.enne Sposób prowadze nia e\videncji (ust. _ 1) oraz rodzaj stosowanych dokumentów i s zcze9ó łowy ich obieg ustalają jednostki w dostosowaniu do obowiązującyc h w dane j jednostce - zasad gospocladć i materiałowej. R o z. d z i ał 6. Naprawa główna. Przepisy ogólne Roz,ró żnia się naprawy główne : 1) poja7clu samochodowego, 2) śiinika. 2. Zakres czynności naprawy główne j pojazdu samochodowego lub silni.ka obe jmuje: 1) cał kow itą ro z biórkę na częśc i, 2) myc ie c zęści, 3) weryfikację CZ0ści i przeprowadzenie klasyfikacji na czf'ści do wymiany, naprawy lub ponownego uży c ia bez naprawy,

5 MonHo~ PoJ ski Nr Poz. 28 4) naprawę cz~ści, 5) montaż, 6) nałożeilie powłok ochronnych na elementach wymacjaj4cych. tego zabiegu (lakierowanie, galwanizacja itl>.), 7) regulację i próbę. 3. Naprawie główll.ej może być poddany pojazd samochodowy wyma gający wy~ania naprawy większości zespo łów, w tym naprawy głównej silnika, przy równoczesne j naprawie całego pojazdu l,v zakresie wynikającym z zużycia lub zniszczenia.. 4. Naprawie głównej mo 'że być poddany silnik, w którym stwierdzono konieczncsćdokonania przynajmniej jedi nej z następujących czynności:. 1l szlifowania cylindrów z Wymianą konipjetnych tłoków, 2) szlifowania lub wymiany wałukorbowe~jo z jego lożyskami, ' 3) 'wymiany tulei cylindrowych i kompletnych tłoków, 4). wymiany kadłuba cylindrów (obudowy ) -przy równoczesnej naprawie ~ałego silnika w zakresie wynikającym z zużycia lub zniszczenia. 5. Wykonawcą naprawy głównej powinien być w zasadzie zakład (warsztat) naprawy samochodów. 6. Naprawy główne pcjazdu samochodowego oraz wy miany zes połów powinny być wpisane do książki pojazdu samochodowego. Wpisu, dokonuje zakład (warsztat) przeprowadzający naprawę. ' 7. Uszkodzeniem awaryjnym pojazdu lub silnika są wszelkie uszkodzenia nie w y nikające z normalne j eksploatacji pojazdu lub silnika. Do uszkodzeń awaryjnych zalicza się: 1) złamania i sp(llenia poszczególnych elementów pojaz~u. 2) uszkodlenia czynnikami chemicznymi wchodzącymi w skład przewożonego ładunku lub dzialającymi z zewnątrz pojazdu w innych okolicznościach, ~ 3) uszkodzenia mechaniczne lub chemiczne powstałe na skutek wypadku drogowego lub innych przyczyn zewnętrznych, 4) uszkodzenia nadwozia samochodu osobowe go., ciężaro~ ' wecio, autobusu lub kabiny kierowcy samochodu ciężarowego. których usuniecie będzie wyma~jało stosowania odrębnych procesów technologicznych od normalnie przyjętych przy wykonywaniu naprawy głównej po- j jazdu. H. Do uszkodzeń awaryjnych nie zalicza się nadmiernego zużycia poszczególnych części, spowodowanego norma Iną eksploatac ją pojazdu. Zasady przekazywania po;azdu samochodowego lub silnika do naprawy głównej w widadach (warsztatach) naprawy samochodów Przekazanie pojazdu samochodm''1ego lub silnika do naprawy głównej następuje na podstawie umowy zawartej z zakładem (warsztatem) naprawy samochodów. 2. Umowa powinna w szczególności określać rodzaj, mark.ę i typ pojazdu samochodowego lub silnika oraz przewidywany termin dostarczenia do naprawy ąlównej. 3. Pojazd samochodowy lub silnik przekazuje się do naprawy głównej na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego sporządzonego przez przedstawicieli zakładu (warsztatu) naprawy samochodów oraz - użytkownika. 4. Protokół zdawczo-odbiorczy (ust. 3) powinien okre Ślać stan techniczny oraz zgodność dostarczonego pojazdu samochodowego lub ' silnika z warunkami technicznymi, ja. kim powinny odpowiadać pojazdy samochodowe i silniki przekazywane do naprawy głównej ( 23). 5. Dane wymienione w ust. 4 określane są na podstawie szc;egółowych oględzin. 6..Jeżeli przy sporządzaniu protokołu zdawczo-odbiorczego zachodzi przypuszczenie, że niektóre części dostarczanego pojazdu samocho.dowego lub silnika pos i adają uszkodzenia awaryjne ( 20 ust. 7) i nie można tego stwierd z ić w drodze oględżin, może uyć dokonana odpowiednia pró:ba lub tzęsciowa rozbiórka. 7. Oględzin (ust. 5), częścbwej rozbiórki i ewentualnej próby (ust. 6) dokonują przedstawiciele zakładu (warsztatu) naprawy samochodów w obecności przedstawiciela u ż ytkownika. 8. Pojazd samochodowy dostarczony do naprawy głównej powinien być zaopatrzony w dokładnie wypełnioną "Książkę pojazdu samochodowego"; 9. W razie: 1) _gdy elementy nadwozia samochodu osobowego, ciężarowego, (furgonul, autobusu lub kabiny kierowcy samochodu ciężarowego posiadają uszkodzenia awaryjne ( 20 ust. 7). 2) dostarczenia do naprawy głównej: a) pojazdu samochodowego specjalnego, b) pojazdu samochodowego z nadwoziem specjalizowanym do przewozu określonych rodzajów ładunków zakład (w,arsztat) naprawy' samochodów może przyjąć do naprawy taki pojazd na odrębnie ustalonych warunkach.. Zasady dokonywania rozliczeń za,ldadll (wars7talu) naprawy samochociów z użytkownikiem za wykonanq naprawę główną Za wykonaną naprawę główn.ąpojazdu samochodowego lub silnika, którego stan techniczny w chwili dostarczenia do naprawy ylównej był zgodny z warunkami technicznymi określonymi w 23, zak.ład (warsztat) naprawy samochodów obciąża użytkownika cen-ą z ryczałtowaną ustaloną dla danej marki i typu pojazdu lub silnika i zatwierdzoną w trybie obowiązujących przepisów. 1. Za wykonaną naprawę główną pojazdu samochodowego lub silnika takiej marki i typu, dla której brak jest ceny zryczałtowanej, zakład (warsztat) naprawy samochodów obciąża u7,ytkownika należnością ustaloną na podstawie przepisów uchwał ~' nr 72 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r. w sprawie cpn artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboly) pjzemyslowe wykonywane na rz~cz jednostek 'gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 17, poz. 96). 3. Jeżeli w dostarczonym do naprawy główn j POJ2Zdzie samochodowym brakujące części przekraczają wartość określoną w 23 ust. 9, 'taklad (warsztat) naprawy samochodów poza ceną zryczałtowaną (ust. 1) dodatkowo obciąża użytkownika warto :ś cią wszystkich części wmontowanych zamiast części brakujących. 4, Wszystkie częki, w których stwierdzono uszkodzenie llwaryjne, z wyjątkięm element6w nadwozia wymieniony(:h w 11 ust. 9 pkt l, zakład (warsztat) naprawy samochodów obowiązany jest zastąpić częściami' pełnosprawnymi, a wartością ich dodatkowo obciążyć użytkownika poza ceną zryczaltowaną (ust. 1 l. 5. Obciążenia dodatko\...,e (ust. 3 i 4) obliczane są według detalicznych cen części. 6. Obciążeń dodatkowych (ust. 3 i 4) nie dokonuje się w przypadku, ' gdy w zamian części brakujących lub- uszkodzonych awaryjnie użytkownik dostarczy zakładowi (warsztatowi) naprawy samochodow takie same części pełnosprawne. 7. Jeżeli zakład (warsztat) naprawy sanwchodów na życzenie użytkownika dokona w dostarczonym do naprawygłównej pojeździe "a1110[hooowym lub silniku wymiany kompletnego zespołu lub podzespolu na inny zespół lub poo7.esuół pełnosprawny. zakład (warsztat) naprawy samochodów obciąża liżytkownika poza ceną zryczaltowaną (ust. 1) ~lodatkowo ró żnicą mirdzy ceną wblldowanego zespołu lub podzespołu a kosztem jego naprawy.,

6 fl/lonitor Polski Nr Poz Jeżeli użytkownik ouslarczy pelnosprawny kompletny zespół lub podzesp6ł z życzeniem dokonania wymiany zespolu lub podzespołu w poje ź dzie samochodowym b'1dż silniku dostarczonym do naprawy głównej, zakład (warsztat) naprawy samochodów obctąża użytkownika c e ną zryczałtowaną (ust. l) pomniejszoną o koszt naprawy danego zespolu lub podzespołu. 9. Za koszt naprawy zespołu lnb podzespołu (ust. 7 i 8) przyjmuje się cenę zryczałtowaną 1:akiej naprawy, a w braku ceny zryczałtowanej - należność uslalonq w sposób podany w ust Obciążeń dodatkowych (ust. 3, 4 i 7) zakład (warsztat) naprawy samochodów dokomlj"e w drodze wystawienia,dodat.kowej faktury zgodnie z przepisami :> zasadach finansowania wydatków związanych z kapitalnymi remontami pojazdów samochodowych. 11. Uzytkownika nie wolno ohciążać dodatkowo wartością części brakujących lub awaryjnie uszkodzonych, jei.eli ' części te nie są wskazane w protokole zdawczo-odbiorczym juko brakujące lubuszkod zone a wary jnie. 11. Części, podzespoły i :zespoły zastąpione w cza~ie dokonywania napl'awy innymi, za które u żytkownik został dodatkowo obciążony poza ceną zryczałtowaną '-(ust. 4 i 7) lub w zamian których użytkownik dostarcl.ył pełnosprawne, części, podzespoły lub ZeSl'llły (ust. 6 i 8), na życzenie użytkownika powinny być ZWf')cone. Warunki techniczne, jakim povvinny odpowiadać pojazdy samochodowe lub silniki p/7e.kazywane do naplawy główne; Pojazd samochodowy lub silnik przekazywany " zakładowi (warsztatowi) li<1prawy samochodów przez użytkownika do naprawy gł6wnej powill len być kompletny, zmontowany, oczyszc7ony i nie powinien posiadać uszko- ' dzeil awaryjnych ( 20 ust. 7). 2. Pojazd lub silnik powinien być dostarczony w stanie zużycia wynikającym z normalnej eksploat<lcji. 3. Stan zużycia pojazdu lub silnika powinien pozwalać na jego uruchomienie lub na dokonanie obrotu elementów konstrukcyjnie do tego przewidzianych. 4. Pojazd samochodowy powinien posiadać co najmniej taką ilość ogumionych kół jezdnych, jaka jest niezbędna do przeprowadzenia jazdy próbnej; ogllmienie kół powinno być zdatne do użytku. 5. POjazd- samochodowy powinien być dostarczony tyl- - ko z wyposazeniem przewidzianym w przepisach o ruchu na drogach publicznych. 6. Poszczególne zespoły, podzespoły-l części w pojezdzie samochodowym lub silniku d"starczonym do naprawy głównej powinny być zgodne z konstrukcją fabryczną danej marki i typu, z wyjątkami określonymi w ust W pojeidzie samochodowym lub silniku dostarczonym do naprawy głównej dopuszczalne są: 1) odmienna konstrukcja zespołów, podzespołów ' i części zgodna ze zmianami wprowadzonymi przez daną fabrykę w okresie od Czasu wyprodukowania pojazdu samochodowego lub silnika, 2) :zmiany konstrukcyjne wprowadzone na podstawie aktualnych przepisów o ruchu na drogach publicznych, 3} stosowanie elementów łączących, części drobnych i normalii (opaski zaciskające, przełączniki, przewody elektryczne itp.) odmiennej konstrukcji, ksztaltu i z iimego ma leria!u, niż prze'widziano fabrycznie, pod warunkiem że pozwolą one w razie konieczności na zastosowanie, w czasie wykonywaniil naprawy, części typowych bez konieczności dokonywania przeróbek części współpracujących. ' 8. J e ż.eli zespoły. podzespoły i części w pojeździe samochodowym lub w silniku dostarczonym do naprawy główfw."j posiadają większe odchylenia od konstrukcji fabrycznej dęłoej marki i typu, niż to dopuszcza przepis ust. 7, uważa się je :za brakujące. 9. V'; dostarczonym pojeździe samochodowym lub silnik u może brakować części o łącznej wartosci ' nie' przekraczającej 0,3 /0' zryczałtowanej ceny naprawy glównej danej marki i typu pojaz<:!y samochcwlowego lub silnika. Do wartości tej nie wlicza się brakujących norma lii. 10. Pojazd samochodowy lub silnik, w którym wartość części wymagających wymiany liczona według cen detalicznych wynosi 40% wartości nowego pojazdu samochodowego lub 55 u io wartości nowego sililika, riie podlega 'naprawie głównej. 11. Pójazd samochodowy lub silnik nie podlegający naprawie głównej (ust. 10) powinien być skasowany Vi trybie obowiązujących przepisów. R o z d z i a ł 7. Normy przebiegu, międzynaprawczego. Przepisy ogólne Przebiegiem międzynd prawczym jest przebieg (w km) do pierwszej napr.lv"'y głównej oraz pomiędzy kolejnymi naprawami głównymi. 2. Normy przebi'pgu ' międzynaprawczego dotyczą pojazdu samoch6dcwego jako całości. 3. W stosunku do_autobusów, poja7dów samochodowych specjalnych i pojazdów sanlochouowych z nadwoziem' przystosowanym do przewozu określonego rodzaju ładunków normy przebiegu między naprawczego dotyczą podwozia z silnikiem. 4. Jeżeli poszczególne zespoly pojazdu samochodowego były wymieniane w różnych terminach, za ' przebieg międzynaprawczy pojazdu uważa się przebieg Jlli~dzynaprawczy silnika. 5. Przy je7d~ie z osobami uczącymi się jazdy każdą godzinę jazdy szkoleniowej przyjmuje się za 20 km przebiegu pojazdu samochodowego. 6. Jeżeli silnik pojazdu samochodow'ego używany jest do napędu specjalnych ' urządzeń na stałe wmontowanych do pojazdu, każdą godzinę pracy silnika przy napędzie tych urżądzeń w czasie postoju pojazdu przyjmuje się za 20 km przebiegu pojazdu s~mochodowego. 7. Ola ciągników, w ktorych konstrukcyjnie nie są przewidziane liczniki kilometrów, normę przebiegu międzynaprawczego nale'ly określać w godzinach, przyjmując, że każda godzina pracy silnika odpowiada 20 km przebiegu ciągnika. 8. Ustalona dla danego pojazdu samochodowego norma przebiegu międzynaprawczego powinna być podana do wiadomości kierowcy w chwili objęcia przez niego pracy na tym pojeździe, a zmiana normy - w ciągu siedmiu dni od dokonan'ia zmiany. 9. Po osiągnięciu przez pojazd samochodowy przebiegu międzynaprawczego równego ustalonej dla niego Donnie przebiegu, pojazd należy poddać w obecności kierowcy przeglądowi technicznemu. Przeglądu dokonuje pracownik jednostki eksploatującej posiadający odpowiednie kwalifikacje, a w razie braku takiego pracownika w danej jednostce - uprawniony rzec'loznawca. 10: Zależnie od stanu technicznego pojazdu, usta lon ego w sposób ókreślony w ust. 9, oraz opierając się na zapisach w książce pojazdu samochodowego, kierownik jednostki: 1) Z(~zwala na dalszą' eksploatację pojazdu pod warunkiem dokonania w razie potrzeby wymiany określonego zespołu lub zespołów, wyznaczając jednocześnie przebieg, po którym pojazd ma hyć poddany naslępnemu przeglądowi technicznemu. alb/)