Wymagania edukacyjne

Transkrypt

1 Wymagania edukacyjne język polski 1. Kryteria ocen z języka polskiego 2. Wymagania związane z kształceniem umiejętności pisania : interpretacja tekstu poetyckiego, tekstu prozy lub dramatu 3. Wymagania związane z kształceniem umiejętności pisania: tworzenie własnego tekstu na podstawie fragmentu z literatury 4.Skala ocen ( wg szkolnego systemu oceniania) 5.Warunki i tryb oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów z języka polskiego ( zgodnie z założeniami szkolnego systemu oceniania) 5.1 Ocenianie bieżące 2. Kartkówki i sprawdziany 3. Ocenianie semestralne i końcoworoczne 3. Ocenianie uczniów z orzeczeniem PPP* * Kryteria opracowane zostały zgodnie z nową podstawą programową, obowiązującą od roku szkolnego 2012/2013 Kryteria ocen z języka polskiego Uczeń otrzymuje oceny za: odpowiedź ustną, pisemne prace klasowe i domowe, sprawdziany i testy sprawdzające wiadomości, znajomość lektur i problematyki danej epoki wartość prowadzonych notatek, samodzielnie opracowany materiał poszerzający wiadomości ( np. referat, zestawy bibliograficzne, projekt inscenizacji, elementy wykładu), aktywność na lekcjach, udział w dyskusji testy czytania ze zrozumieniem Ocenianie odpowiedzi ustnej:

2 Na ocenę dopuszczającą uczeń potrafi: - przyporządkować autorom tytuły i głównych bohaterów utworów literackich wskazanych w podstawie programowej; - określić ramy chronologiczne omawianych epok; - objaśnić znaczenie nazw omawianych epok literackich; - wskazać podstawowe cechy najważniejszych dla omawianych okresów gatunków literackich; - wskazać cechy postaw i wzorców osobowych charakterystycznych dla danej epoki; - wskazać cechy prądów i umysłowych i artystycznych; - posługiwać się kluczowymi dla rozumienia omawianych epok pojęciami; - streścić główne wątki utworów epickich i dramatycznych z listy lektur obowiązkowych; - rozpoznać najważniejsze środki stylistyczne w utworach literackich omawianych epok; - scharakteryzować bohaterów literackich; - przekazywać efekty swej pracy na lekcjach w komunikatywny sposób; Na ocenę dostateczną uczeń potrafi to, co na ocenę dopuszczającą, a ponadto: - wyjaśnić literaturoznawcze sensy pojęć; - wskazać podstawowe cechy gatunków; - powiązać fakty literackie z istotnymi wydarzeniami historycznymi; - wskazać związki omawianych epok z wcześniejszymi; - opisać motywy i tematy literackie, odwołując się do omówionych utworów; - scharakteryzować wzorce osobowe i postawy bohaterów, odwołując się do omówionych utworów literackich; - scharakteryzować podstawowe prądy artystyczne i umysłowe oraz hasła programowe i idee poszczególnych epok, odwołując się do omówionych utworów literackich; - scharakteryzować wizję świata i człowieka w poszczególnych epokach, odwołując się do omówionych utworów literackich; - wskazać i opisać charakterystyczne cechy językowe i stylistyczne w tekstach literackich omawianych epok; - określić tematykę i problematykę omówionych utworów; - prezentować na lekcji zagadnienia wcześniej przygotowane w domu; - podejmować próby włączenia się do dyskusji. Na ocenę dobrą uczeń potrafi to, co na ocenę dostateczną, a ponadto: - wskazać związki literatury z wydarzeniami historycznymi, kulturą i sztuką oraz filozofią omawianych epok; - porównać wzorce osobowe, kreacje bohaterów oraz wizję świata i człowieka w omawianych epokach, odwołując się do utworów literackich; - scharakteryzować koncepcję artysty i zadania sztuki w omawianych epokach, odwołując się do utworów literackich; - wskazać dominantę kompozycyjną i myślową oraz dokonać analizy typowego

3 dla epoki i autora utworu literackiego; - zająć i uzasadnić stanowisko w dyskusji z odwołaniem się do utworu, cytatu, kontekstu lub wiedzy o epoce; - formułować wnioski, uogólnienia i argumenty, prezentując swój punkt widzenia; - ocenić bohaterów literackich w kontekście epoki, zwracając uwagę na ich komplikację psychologiczną i uwikłania w problemy moralne, społeczne; - komponować w trakcie zajęć dłuższe wypowiedzi w sposób zwarty, logiczny i uporządkowany; - wypowiadać się płynnie, poprawnie pod względem stylistycznym i ortograficznym. Na ocenę bardzo dobrą uczeń potrafi to, co na ocenę dobrą, a ponadto: - wymienić głównych twórców kultury i ich dzieła w omawianych epokach; - wykazać się opanowaniem pamięciowym licznych fragmentów tekstów literackich oraz swobodnie posługiwać się cytatami; - przedstawić ewolucję bohatera literackiego oraz wybranych gatunków literackich na podstawie omawianych utworów - wyjaśnić funkcje motywów antycznych i symboli biblijnych w poznanych utworach literackich; - rozpoznać nawiązania do tradycji we współczesnym utworze literackim lub filmie; - formułować wnioski płynące z porównania kształtu artystycznego tekstów literackich; - samodzielnie gromadzić, porządkować i wykorzystywać w wypowiedziach ustnych ( i pisemnych) materiały z różnych źródeł dotyczące literatury, filmu i innych dziedzin sztuki; - dokonać samodzielnej analizy i interpretacji dzieła literackiego: -posługując się biegle terminologią historyczno- i teoretycznoliteracką; -rozpoznając przenośne znaczenia dzieła ( metaforyczne, alegoryczne, paraboliczne); - dokonać samodzielnej analizy i interpretacji dzieła sztuki( w tym tekstu lit.), ze wskazaniem funkcji środków specyficznych dla danej dziedziny sztuki; - wykazać się swobodą konwersacji, kulturą dyskusji i piękną polszczyzną; - odwoływać się do opinii autorytetów ( sądy historyków literatury, myśli filozofów...) - dowodzić własnej racji w ocenie dzieł sztuki; dokonać syntezy twórczości literackiej( epoki, autora, prądu); Na ocenę celującą uczeń potrafi to, co na ocenę bardzo dobrą, a ponadto: - prezentując swoje poglądy, umiejętnie posługiwać się wiedzą spoza programu szkolnego, świadczącą o dużej erudycji; -formułować wnioski dojrzałe, wnikliwe; -stawiać hipotezy badawcze;

4 KSZTAŁENIE JĘZYKOWE Przewidywane osiągnięcia po epokach starożytność, średniowiecze, odrodzenie, barok Poziom podstawowy: W zakresie kształcenia językowego po ukończeniu nauki w I klasie uczeń potrafi: a) określić relacje miedzy zakresem znaczeniowym a treścią znaczeniowa wyrazu; zanalizować pod tym katem znaczenie podanych wyrazów; b) określić znaczenie podstawowe i metaforyczne wyrazu; c) wskazać w czytanych utworach ważne środki językowe i określić ich funkcje; d) zauważyć ślady historycznych procesów rozwojowych języka polskiego; e) określić pojecie zabytku języka; wymienić najważniejsze zabytki języka polskiego; f) rozpoznać środki służące archaizacji; g) rozpoznać stylizacje biblijna i barokowa oraz wskazać typowe dla nich środki językowe; h) rozpoznać parodię literacką, określić jej funkcje i wskazać służące jej środki; i) rozpoznać w tekstach poznanych w I klasie wartość stylistyczna środków z różnych poziomów języka; j) rozpoznać w tekście mowę niezależn, zależną i pozornie zależną; k) rozpoznać związki frazeologiczne zawierające aluzje mitologiczne i biblijne; l) określić, czym jest retoryka i wskazać w tekście typowe środki retoryczne; m) określić, na czym polegają funkcje: impresywna i ekspresywna; wskazać w tekście przejawy tych funkcji; n) określić, kiedy wypowiedz jest stosowna i skuteczna; o) w tekstach prasowych, reklamowych itp. rozpoznać i ocenić przejawy współczesnych tendencji w zakresie zapożyczeń i tworzenia neologizmów; p) dostrzec i ocenić przejawy agresji w języku; poziom rozszerzony: Uczeń posiada umiejętności wskazane dla poziomu podstawowego w szerszym zakresie, jeśli chodzi o listę lektur, znajomość konwencji i toposów oraz zasób pojęć i terminów teoretyczno- i historycznoliterackich oraz nauki o języku, a ponadto: a) wskazać w tekście i omówić przykłady przesunięć metaforycznych jako przejaw językowego obrazu świata charakterystycznego dla poznanych epok kulturowych i współczesnego języka ogólnego; b) wymienić i scharakteryzować najważniejsze fazy rozwojowe języka polskiego (w związku z poznawanymi w I klasie utworami); c) określić różnice miedzy znaczeniem realnym a etymologicznym; wskazać przykłady przesunięć semantycznych; d) wskazać ślady dawnych procesów fonetycznych i zmian fleksyjnych; e) wskazać podstawowe chwyty erystyczne w tekście czytanym (z programu I klasy); f) zbudować dłuższa wypowiedz (np. przemówienie) z celowym wykorzystaniem środków

5 retorycznych Przewidywane osiągnięcia po epokach oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska: Poziom podstawowy: Po ukończeniu nauki w II klasie uczeń pogłębił umiejętności zdobyte w I klasie, a ponadto potrafi: a) opisać język jako system znaków na tle innych systemów semiotycznych; b) określić pojecie znaku językowego i wskazać jego cechy wyróżniające; c) wskazać różnice miedzy językiem a wypowiedzią; d) wskazać podsystemy języka; wyjaśnić podstawowe pojęcia odnoszące się do każdego z podsystemów; e) określić relacje miedzy językiem narodowym a odmianami terytorialnymi; określić znaczenie terminów: dialekt, gwara, żargon; f) przedstawić miejsce polszczyzny wśród innych języków; g) na wybranych przykładach wskazać problemy przekładu językowego; h) rozpoznać w tekstach poznanych w II klasie wartość stylistyczna środków z różnych poziomów języka; i) określić cechy języka mówionego i pisanego; j) rozpoznać i ocenić cechy kolokwialne w tekście pisanym; k) rozpoznać stylizacje: gwarowa i kolokwialna; wskazać służące im środki i określić funkcje; l) określić, na czym polegają funkcje: informacyjna, poetycka; wskazać przejawy tych funkcji w tekstach; poziom rozszerzony: Uczeń posiada umiejętności wskazane dla poziomu podstawowego w szerszym zakresie, jeśli chodzi o listę lektur, znajomość konwencji i toposów oraz zasób pojęć i terminów teoretyczno- i historycznoliterackich oraz nauki o języku, a ponadto: a. wskazać w tekście i omówić przykłady przesunięć metaforycznych jako przejaw językowego obrazu świata charakterystycznego dla poznanych epok kulturowych i współczesnego języka ogólnego; b) podać informacje o budowie języka polskiego w ujęciu historycznym i typologicznym; c) wskazać różnice miedzy tłumaczeniem tekstu z języka polskiego a przekładem utworu literackiego; d) określić, na czym polegają funkcje: fatyczna, magiczna, metajęzykowa i stanowiąca; wskazać przejawy tych funkcji w tekstach; Przewidywane osiągnięcia po epokach dwudziestolecie międzywojenne i współczesność: Po ukończeniu nauki uczeń potrafi: Poziom podstawowy: a) określić podstawowe relacje semantyczne (synonimia, homonimia, antonimia, polisemia); b) zdefiniować pojecie aktu mowy, rozpoznać jego rodzaje; określić, na czym polega sens dosłowny i intencjonalny aktu mowy;

6 c) rozpoznać sposoby wzbogacania słownictwa: neosemantyzację i podstawowe procesy słowotwórcze; d) określić relacje miedzy językiem narodowym a odmianami środowiskowymi; e) omówić podstawowe tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny, rozpoznać ich przejawy, ocenić poprawność konkretnych form językowych; f) omówić mechanizm manipulacji językowej, rozpoznać i ocenić jej przejawy; g) scharakteryzować cechy języka mediów; określić i ocenić jego wpływ na polszczyznę ogólną; h) napisać wypowiedz w stylu urzędowym; i) wskazać charakterystyczne cechy stylistyczne czytanych utworów; podąć przykłady stylu artystycznego, stylu pisarza, grupy literackiej w zakresie utworów poznanych w III klasie; rozpoznać w tekstach poznanych w III klasie wartość stylistyczna środków z różnych poziomów języka; k) rozpoznać stylizacje środowiskową; l) na podstawie obserwacji stylu rozpoznać aluzje, trawestacje, pastisz; określić funkcje tych zabiegów stylizacyjnych; poziom rozszerzony: Uczeń posiada umiejętności wskazane dla poziomu podstawowego w szerszym zakresie, jeśli chodzi o listę lektur, znajomość konwencji i toposów oraz zasób pojęć i terminów teoretyczno- i historycznoliterackich oraz nauki o języku, a ponadto: a. wskazać w tekście i omówić przykłady przesunięć metaforycznych jako przejaw językowego obrazu świata charakterystycznego dla faz i kręgów kultury XX w. oraz dla współczesnego języka ogólnego; Prace domowe i klasowe: sposoby sprawdzania stopnia realizacji wymagań Na ocenę dopuszczającą uczeń powinien: - zrozumieć temat wypracowania; - znaleźć argumenty uzasadniające tezę, - zachować trójdzielność kompozycyjną; - napisać pracę językiem komunikatywnym, unikając błędów ortograficznych. Na ocenę dostateczną uczeń powinien: - zaprezentować własną koncepcję rozwinięcia tematu; - podjąć próbę skomponowania pracy w sposób zamierzony i nieschematyczny; - zadbać o poprawność ortograficzną i interpunkcyjną; - wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę dobrą uczeń powinien: - w funkcji argumentacyjnej właściwie wykorzystać materiał literacki i historycznoliteracki; - umiejętnie łączyć poszczególne części pracy tak, by jej tekst był spójny;

7 - stosować urozmaiconą leksykę (bogate słownictwo) i składnię (różne typy zdań); - sięgać do rożnych źródeł wiedzy, cytować badaczy literatury; - sporządzić bibliografię; - zadbać o poprawność i jednorodność stylu; - wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę bardzo dobrą uczeń powinien: - pamiętać o oryginalnym zamyśle kompozycyjnym; - zadbać o szczególnie klarowną koncepcję rozwinięcia zasugerowanych przez temat problemów; - w budowaniu argumentacji wykorzystać materiał literacki., historycznoliteracki czy kulturowy; - umieścić w rozprawce własne przemyślane sądy wartościujące i uogólniające, umiejętnie skonfrontować je z sądami badaczy literatury; - zadbać o poprawność frazeologiczną i fleksyjną; - posłużyć się żywym stylem i bogatą leksyką; - wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę celującą uczeń powinien: - w toku argumentacyjnym wykorzystać materiał wykraczający poza. treści programowe; - wykazać się oryginalnością ujęcia tematu; - umiejętnie wykorzystać sądy profesjonalnych badaczy literatury, konfrontując je z własnym spojrzeniem; - sporządzić dokładne przypisy. wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Ocenianie testów i sprawdzianów wiadomości Według punktacji podawanej przy każdym teście Ocenianie notatek - systematyczność: wszystkie tematy, wraz ze stosownymi treściami są odnotowane, - rzetelność: zawierają informacje podane na lekcjach lub w zalecanym fragmencie podręcznika czy opracowania, - konkretność i jasność zapisu, - ewentualne wprowadzanie własnych refleksji ( dygresji, pytań). Ocena wynika ze stopnia realizacji powyższych kryteriów. Ocena aktywności

8 Ocena celująca: - Uczeń wzbogaca treść lekcji o wartościową wiedzę pozaszkolną. Ocena bardzo dobra: - Uczeń potrafi wskazać kierunek interpretacyjny na lekcji poświęconej nowemu tematowi; potrafi wskazać trafne nawiązania merytoryczne. Ocena dobra: - Uczeń bierze udział w dyskusji, prezentując przemyślane i uzasadnione stanowisko; wykazuje aktywność w poszukiwaniach rozwiązań interpretacyjnych. Ocena dostateczna: - Uczeń uczestniczy w procesie lekcyjnym, formułując wypowiedzi trafne, lecz niepełne. Ocena dopuszczająca: - Uczeń rzadko wykazuje aktywność podczas lekcji, a jego wypowiedzi mają charakter odtwórczy (powtarzanie zdania podręcznika, nauczyciela, przedmówcy). Ocena niedostateczna: - Uczeń nie uczestniczy w tworzeniu treści lekcji; zagadnięty nie wie, o czym jest mowa; nie wykonuje poleceń nauczyciela WYMAGANIA 3. Wymagania związane z kształceniem umiejętności pisania: interpretacja utworu poetyckiego lub fragmentu prozy, dramatu Do uzyskania pozytywnej oceny z wypracowania należy: a) otrzymać min. 5 punktów z rozwinięcia tematu (jeśli brak jest 5 punktów rozwinięcia tematu, punkty za język, styl, kompozycje i zapis nie będą zliczane), b) napisać pracę przekraczająca limit słów wynoszący 250. Sposób sprawdzenia stopnia opanowania wymagań: test dwustopniowy: cz. I - ćwiczenia analityczne; cz. II - praca interpretacyjna. na ocenę dopuszczającą - nazwać gatunek i rodzaj literacki; - wskazać podmiot liryczny lub narratora; - nazwać i wyodrębnić formy monologu lirycznego; - wypisać znaczące środki stylistyczne i je nazwać; - przedstawić w formie kilku zdań sytuację liryczną lub streścić fabułę; na ocenę dostateczną - opisać kompozycję utworu;

9 - na podstawie znajomości treści zidentyfikować podmiot liryczny lub narratora; - określić funkcję występujących w tekście form monologu lirycznego; - określić funkcję znaczących środków stylistycznych; - sformułować założenie interpretacyjne; - zaprojektować konteksty interpretacyjne; - odczytać przesłanie na ocenę dobrą - budować pracę interpretacyjną według własnej koncepcji; - zadbać o spójność tworzonego tekstu; - zadbać o poprawność stylistyczną pracy; - zadbać o poprawność ortograficzną; - umiejętnie wykorzystać obserwacje analityczne do budowania własnej hipotezy interpretacyjnej (sprawnie posługiwać się terminologią teoretycznoliteracką; podmiot liryczny, monolog liryczny, sytuacja liryczna, narrator, fabuła); - podejmować próby dotarcia do znaczeń metaforycznych; - umiejętnie przywoływać fragmenty tekstu (cytaty) dla poparcia własnych sądów; - zastosować uzasadnione konteksty interpretacyjne; na ocenę bardzo dobrą - wykazać się umiejętnością budowania oryginalnej koncepcji pracy; - zadbać o klarowność wywodu interpretacyjnego; - swobodnie posługiwać się terminologią teoretycznoliteracką, szczególnie wyraźnie akcentując funkcjonalność zastosowanych form i środków, m. in. monologu lirycznego, kreacji podmiotu, środków stylistycznych, typów narracji itp.; - umiejętnie łączyć obserwacje analityczne ze sferą znaczeń wiersza; - formułować własne dojrzałe uwagi, wnioski i sugestie; - szczególnie starannie dobierać wartościowe i uzasadnione konteksty interpretacyjne; - umiejętnie budować uogólnienia interpretacyjne; - posługiwać się bogatą leksyką i żywym stylem; - zadbać o poprawność interpunkcyjną pracy; * na ocenę celującą - wykazać się dużą sprawnością interpretacyjną; - budować bardzo dojrzałe i oryginalne sądy wartościujące i uogólniające; - starannie i celowo dobierać konteksty wykraczające poza program nauczania świadczące o dużej erudycji; 3.1 Wymagania związane z kształceniem umiejętności pisania: tworzenie własnego tekstu

10 Sposób sprawdzana stopnia realizacji wymagań: prace domowe i praca klasowa. Na ocenę dopuszczającą uczeń powinien: - zrozumieć temat wypracowania ; - znaleźć argumenty uzasadniające tezę, - zachować trójdzielność kompozycyjną; - napisać pracę językiem komunikatywnym, unikając błędów ortograficznych. Na ocenę dostateczną uczeń powinien: - zaprezentować własną koncepcję rozwinięcia tematu; - podjąć próbę skomponowania pracy w sposób zamierzony i nieschematyczny; - zadbać o poprawność ortograficzną i interpunkcyjną; - wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę dobrą uczeń powinien: - w funkcji argumentacyjnej właściwie wykorzystać materiał literacki i historycznoliteracki; - umiejętnie łączyć poszczególne części pracy tak, by jej tekst był spójny; - stosować urozmaiconą leksykę (bogate słownictwo) i składnię (rożne typy zdań); - sięgać do rożnych źródeł wiedzy, cytować badaczy literatury; - sporządzić bibliografię; - zadbać o poprawność i jednorodność stylu; - wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę bardzo dobrą uczeń powinien: - pamiętać o oryginalnym zamyśle kompozycyjnym; - zadbać o szczególnie klarowną koncepcję rozwinięcia zasugerowanych przez temat problemów; - w budowaniu argumentacji wykorzystać materiał literacki., historycznoliteracki czy kulturowy; - umieścić w rozprawce własne przemyślane sądy wartościujące i uogólniające, umiejętnie skonfrontować je z sądami badaczy literatury; - zadbać o poprawność frazeologiczną i fleksyjną; - posłużyć się żywym stylem i bogatą leksyką; wprowadzić do pracy cytaty z utworów; Na ocenę celującą uczeń powinien: - w toku argumentacyjnym wykorzystać materiał wykraczający poza. treści programowe; - wykazać się oryginalnością ujęcia tematu; - umiejętnie wykorzystać sądy profesjonalnych badaczy literatury, konfrontując je z własnym spojrzeniem;

11 - sporządzić dokładne przypisy wprowadzić do pracy cytaty z utworów; 4. Skala ocen Ustala się 6- stopniową skalę ocen z następującymi skrótami: celujący - cel - 6 bardzo dobry - bdb - 5 dobry - db - 4 dostateczny - dst - 3 dopuszczający - dp - 2 niedostateczny - ndst l 3. Przy ocenianiu sprawdzianów, zadań klasowych i domowych punktowanych stosujemy przelicznik procentowy wg WSO poniżej 30% niedostateczny 30%- 50% dopuszczający 51%- 75% dostateczny 76% - 85% dobry 86% - 100% bardzo dobry powyżej 100% celujący 5. Warunki i tryb oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów z języka polskiego ( zgodnie z założeniami szkolnego systemu oceniania) 5.1. Ocenianie bieżące 1. Podstawową formą bieżącego sprawdzania wiedzy, umiejętności i oceniania ucznia jest: odpowiedź ustna, kartkówka (krótka forma pisemna), sprawdzian (dłuższa forma pisemna), aktywność i zaangażowanie ucznia. 2. zas trwania odpowiedzi ustnej i kartkówki nie może przekroczyć 15 minut. 3. Oceny mają charakter jawny 4. Na prośbę ucznia nauczyciel wystawiając ocenę ma obowiązek ją uzasadnić. 5. Każda ocena musi mieć charakter mobilizujący. 6. Pisemne prace powinny być ocenione i omówione w terminie do dwóch tygodni od napisania pracy Kartkówki i sprawdziany 1. Nauczyciel informuje uczniów o planowanym sprawdzianie dwa tygodnie wcześniej 2. Kartkówka obejmuje mały zakres materiału (3-4 lekcji tematycznych) i nie wymaga

12 wcześniejszej zapowiedzi. 3. W tygodniu mogą odbywać się najwyżej trzy sprawdziany, w ciągu dnia jeden sprawdzian Ocenianie semestralne i końcoworoczne I Ustalając ocenę semestralną i końcoworoczne nauczyciel uwzględnia 1) zdobytą wiedzę i umiejętności 2) zaangażowanie i aktywność 3) obecność na lekcjach 4) uczeń ze słabymi ocenami z prac pisemnych, a bardzo dobrymi z wypowiedzi ustnych ( i odwrotnie) otrzymuje ocenę semestralną najwyżej dobrą II. Oceny klasyfikacyjne powinny być ustalone zgodnie z przedmiotowym systemem oceniania III. Oceny semestralne i końcowe nie muszą być średnią ocen wpisanych do dziennika. Można stosować tzw. średnią ważoną IV. Podstawą oceny klasyfikacyjnej semestralnej i końcoworocznej są oceny znajdujące się w dzienniku lekcyjnym V. Oceny semestralne i końcoworoczne w dokumentacji przebiegu nauczania wpisuje się w pełnym brzmieniu. VI. Nauczyciel powiadamia ucznia o przewidywanej ocenie niedostatecznej na miesiąc przed klasyfikacją, a wychowawca powiadamia rodziców VII. Uczeń, który opuści 50% odbytych lekcji w danym semestrze zobowiązany jest do zdawania egzaminu klasyfikacyjnego. VIII. Uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną może zdawać egzamin poprawkowy. 5.4.Tryb uzupełniania zaległości 1. Uczeń ma obowiązek uzupełnić braki w wiedzy spowodowane nieobecnością. 2. Uczeń ma obowiązek rozumieć się z nauczycielem w sprawie terminu zaległej pracy (sprawdzianu, testu, pracy klasowej). 3. Zaległe prace uczeń ma obowiązek uzupełnić w ciągu dwóch tygodni 5.5 Warunki poprawy ocen cząstkowych 1. Uczeń ma prawo poprawić ocenę niedostateczną z pracy klasowej, testu, sprawdzianu. 2. Uczeń ma obowiązek ustalić termin poprawy z nauczycielem. 3. Uczeń może daną formę pisemną poprawić do skutku 4. Zarówno pierwsza ocena, jak i ocena z poprawy zostają wpisane do dziennika. 5. Uczeń ma obowiązek poprawić ocenę w ciągu dwóch tygodni od oddania sprawdzonej pracy. 6. Uczeń ma prawo do 1 nieprzygotowania w semestrze Ocenianie uczniów z orzeczeniem PPP

13 Uczniowie posiadający orzeczenie PPP informujące o dysleksji, dysortografii lub innej dysfunkcji oceniani są zgodnie z kryteriami ocen uściślonymi na podstawie opinii wydanej przez PPP. U uczniów z orzeczeniem o dysortografii uznawane są błędy, których nie można wyjaśnić zasadą ortograficzną, natomiast jeżeli w wyrazie można zastosować taką zasadę są one uznawane za błąd ortograficzny. U uczniów z orzeczeniem o dysleksji uznawane są błędy, które nie zmieniają znaczenia wyrazów, natomiast jeżeli zmieniają znaczenie wyrazu lub formę gramatyczną są one traktowane jako błędy matematyka DZIAŁANIA W ZBIORAH LIZBOWYH Zbiór liczb naturalnych i całkowitych. Zbiór liczb wymiernych i niewymiernych. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Przedziały. Rozwiązywanie równań. Rozwiązywanie nierówności. Pierwiastki i potęgi. Wzory skróconego mnożenia. Procenty. Punkty procentowe. Błąd przybliżenia. Szacowanie wartości liczbowych. dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący potrafi rozróżniać liczby potrafi wyznaczyć potrafi podać zapis potrafi zamienić ułamek o potrafi określić dziedzinę i naturalne, całkowite, największy wspólny dzielnik symboliczny wybranych rozwinięciu dziesiętnym zbiór elementów wymierne, niewymierne; i najmniejszą wspólną liczb, np. liczby parzystej, nieskończonym spełniających równanie z potrafi przedstawić liczbę wielokrotność liczb liczby nieparzystej, liczby okresowym na ułamek jedną niewiadomą, wymierną w postaci ułamka naturalnych; podzielnej przez daną zwykły; zawierające wyrażenia zwykłego i w postaci potrafi wykonać dzielenie liczbę całkowitą, potrafi podać przykład wymierne lub pierwiastek rozwinięcia dziesiętnego; z resztą w zbiorze liczb wielokrotności danej liczby; równania sprzecznego oraz stopnia drugiego; potrafi zaznaczać liczby naturalnych; zapis liczby, która w wyniku równania potrafi rozwiązywać dzielenia przez daną liczbę tożsamościowego;

14 wymierne na osi liczbowej; rozumie pojęcie przedziału, rozpoznaje przedziały ograniczone i nieograniczone; potrafi zapisać za pomocą przedziałów zbiory opisane nierównościami; potrafi zaznaczyć na osi liczbowej podany przedział liczbowy; potrafi wskazać liczby pierwsze i liczby złożone; zna i potrafi stosować cechy podzielności liczb naturalnych (przez 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10); potrafi rozłożyć liczbę naturalną na czynniki pierwsze; zna definicję liczby całkowitej parzystej oraz nieparzystej; potrafi sprawnie wykonywać działania na ułamkach zwykłych i na ułamkach dziesiętnych; zna i stosuje w obliczeniach kolejność działań i prawa działań w zbiorze liczb rzeczywistych; potrafi porównywać liczby rzeczywiste; zna własność proporcji i potrafi stosować ją do rozwiązywania równań zawierających proporcje; zna twierdzenia pozwalające przekształcać w sposób równoważny równania i nierówności potrafi posługiwać się procentem w prostych zadaniach tekstowych (w tym wzrosty i spadki cen, podatki, kredyty i lokaty); rozumie pojęcie punktu procentowego i potrafi się nim posługiwać; potrafi obliczyć błąd procentowy przybliżenia; potrafi szacować wartości wyrażeń. naturalną daje wskazaną resztę; potrafi oszacować wartość liczby niewymiernej. potrafi wykazać podzielność liczb całkowitych, zapisanych symbolicznie; zadania tekstowe o podwyższonym stopniu trudności, dotyczące własności liczb rzeczywistych; potrafi wykonać dzielenie z resztą w zbiorze liczb całkowitych ujemnych;

15 potrafi rozwiązywać równania z jedną niewiadomą metodą równań równoważnych; potrafi rozwiązywać nierówności z jedną niewiadomą metodą nierówności równoważnych; potrafi obliczyć procent danej liczby, a także wyznaczyć liczbę, gdy dany jest jej procent; potrafi obliczyć, jakim procentem danej liczby jest druga dana liczba; potrafi określić, o ile procent dana wielkość jest większa (mniejsza) od innej wielkości; potrafi wyznaczyć przybliżenie dziesiętne liczby rzeczywistej z żądaną dokładnością; potrafi obliczyć błąd bezwzględny i błąd względny danego przybliżenia; WYRAŻENIA ALGEBRAIZNE Potęga o wykładniku naturalnym. Pierwiastek arytmetyczny. Pierwiastek stopnia nieparzystego z liczby ujemnej. Działania na wyrażeniach algebraicznych. Wzory skróconego mnożenia. Potęga o wykładniku całkowitym ujemnym.

16 Potęga o wykładniku wymiernym. Określenie logarytmu. Zastosowanie logarytmów. Przekształcanie wzorów. dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący potrafi wykonywać działania na potęgach o wykładniku naturalnym, całkowitym i wymiernym; zna prawa działań na potęgach o wykładnikach wymiernych i stosuje je w obliczeniach; potrafi zapisać liczbę w notacji wykładniczej; potrafi wyłączać wspólny czynnik z różnych wyrażeń; potrafi posługiwać się wzorami skróconego mnożenia: (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 a 2 b 2 = (a b)(a + b) zna pojęcie pierwiastka arytmetycznego z liczby nieujemnej i potrafi stosować prawa działań na pierwiastkach w obliczeniach; potrafi obliczać pierwiastki stopnia nieparzystego z liczb ujemnych; zna definicję logarytmu i potrafi obliczać logarytmy bezpośrednio z definicji; - sprawnie sprowadza wyrażenia algebraiczne do najprostszej postaci i oblicza ich wartości dla podanych wartości zmiennych; sprawnie wykonuje działania na wyrażeniach, które zawierają wymienione wzory skróconego mnożenia; potrafi usuwać niewymierność z mianownika ułamka, stosując wzór skróconego mnożenia (różnicę kwadratów dwóch wyrażeń); sprawnie przekształca wzory matematyczne, potrafi wyłączać wspólną potęgę poza nawias; potrafi rozłożyć wyrażenia na czynniki metodą grupowania wyrazów lub za pomocą wzorów skróconego mnożenia; potrafi oszacować wartość potęgi o wykładniku rzeczywistym; zna i potrafi stosować własności logarytmów w obliczeniach; sprawnie przekształca wyrażenia algebraiczne zawierające potęgi i pierwiastki; sprawnie zamienia pierwiastki arytmetyczne na potęgi o wykładniku wymiernym i odwrotnie; sprawnie wykonywać działania na potęgach o wykładniku rzeczywistym; potrafi sprawnie działać na wyrażeniach zawierających potęgi i pierwiastki z zastosowaniem wzorów skróconego mnożenia; potrafi sprawnie rozkładać wyrażenia zawierające potęgi i pierwiastki na czynniki, stosując jednocześnie wzory skróconego mnożenia i metodę grupowania wyrazów; potrafi wykorzystać pojęcie logarytmu w zadaniach praktycznych.

17 GEOMETRIA PŁASKA POJĘIA WSTĘPNE Punkt, prosta odcinek, półprosta, kąt. Wzajemne położenie prostych na płaszczyźnie, odległość punktu od prostej, odległość między prostymi równoległymi, symetralna odcinka, dwusieczna kąta. Dwie proste przecięte trzecią prostą. Okrąg i koło. Kąty i koła. dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący zna figury podstawowe (punkt, prosta, płaszczyzna, przestrzeń) i potrafi zapisać relacje między nimi; umie określić położenie prostych na płaszczyźnie; rozumie pojęcie odległości zna określenie kąta i podział kątów ze względu na ich miarę; zna pojęcie kątów przyległych i kątów wierzchołkowych oraz potrafi zastosować własności tych kątów w rozwiązywaniu prostych zadań; zna pojęcie dwusiecznej kąta i symetralnej odcinka, potrafi zastosować własność dwusiecznej kąta oraz symetralnej odcinka w rozwiązywaniu prostych zadań, - umie wyznaczyć odległość dwóch punktów, punktu od prostej, dwóch prostych równoległych; - potrafi uzasadnić równoległość dwóch prostych, znajdując równe kąty odpowiadające; - potrafi zastosować twierdzenia dotyczące kątów wpisanych i środkowych rozwiązywaniu prostych zadań - potrafi zastosować własności kątów utworzonych między dwiema prostymi równoległymi, przeciętymi trzecią prostą potrafi zapisać miarę stopniową kąta, używając minut i sekund; ; potrafi skonstruować styczną do okręgu przechodzącą przez punkt leżący na okręgu; wie, co to jest kąt dopisany do okręgu; zna twierdzenie o kątach wpisanym i dopisanym do okręgu, opartych na tym samym łuku; potrafi rozwiązywać zadania o średnim stopniu trudności dotyczące okręgów, stycznych, kątów środkowych, wpisanych i dopisanych, z zastosowaniem poznanych twierdzeń; potrafi udowodnić twierdzenie dotyczące sumy miar kątów w trójkącie (czworokącie); - potrafi skonstruować styczną do okręgu, przechodzącą przez punkt leżący w odległości większej od środka okręgu niż długość promienia okręgu - potrafi rozwiązywać zadania złożone, wymagające wykorzystania równocześnie kilku poznanych własności. - potrafi rozwiązywać nietypowe zadania o podwyższonym stopniu trudności dotyczące odcinków, prostych, półprostych, kątów i kół, w tym z zastosowaniem poznanych twierdzeń - potrafi udowodnić własności figur geometrycznych w oparciu o poznane twierdzenia.

18 umie skonstruować dwusieczną danego kąta i symetralną danego odcinka; zna własności kątów utworzonych między dwiema prostymi równoległymi, przeciętymi trzecią prostą i umie zastosować je w rozwiązywaniu prostych zadań zna definicję koła i okręgu, poprawnie posługuje się terminami: promień, środek okręgu, cięciwa, średnica, łuk okręgu; potrafi określić wzajemne położenie prostej i okręgu; zna definicję stycznej do okręgu; zna twierdzenie o stycznej do okręgu zna twierdzenie o odcinkach stycznych posługuje się terminami: kąt wpisany w koło, kąt środkowy koła; GEOMETRIA PŁASKA TRÓJKĄTY Podział trójkątów, suma kątów w trójkącie. Nierówność trójkąta. Odcinek łączący środki dwóch boków w trójkącie. Twierdzenie Pitagorasa. Twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa. Wysokości w trójkącie. Symetralne boków trójkąta. Okrąg opisany na trójkącie. Dwusieczne kątów trójkąta. Okrąg wpisany w trójkąt. Przystawanie trójkątów.

19 Podobieństwo trójkątów. dopuszczający dostateczny dobry bardzo dobry celujący zna podział trójkątów ze zna twierdzenie dotyczące umie określić na potrafi udowodnić proste potrafi udowodnić względu na boki i kąty; odcinka łączącego środki podstawie długości boków własności trójkątów, twierdzenie o odcinku wie, ile wynosi suma miar dwóch boków trójkąta i trójkąta, czy trójkąt jest wykorzystując cechy łączącym środki boków w kątów w trójkącie potrafi je zastosować w ostrokątny, czy przystawania trójkątów; trójkącie; i w czworokącie; rozwiązywaniu prostych rozwartokątny; - potrafi uzasadnić, że potrafi rozwiązywać zna warunek na długość zadań; zna zależności między każdy punkt należący do zadania o podwyższonym odcinków, z których można potrafi zastosować cechy bokami w trójkącie dwusiecznej kąta leży w stopniu trudności, zbudować trójkąt; przystawania trójkątów przy (nierówności trójkąta) i równej odległości od ramion dotyczących trójkątów, zna twierdzenie rozwiązywaniu prostych stosuje je przy tego kąta z wykorzystaniem zadań Pitagorasa i umie je rozwiązywaniu zadań; potrafi stosować cechy poznanych twierdzeń; zastosować w potrafi zastosować cechy zna i umie zastosować w podobieństwa trójkątów do - potrafi udowodnić rozwiązywaniu prostych podobieństwa trójkątów do zadaniach własność rozwiązania zadań twierdzenie dotyczące zadań; rozpoznawania trójkątów wysokości w trójkącie z wykorzystaniem innych, wysokości w trójkącie zna twierdzenie odwrotne podobnych i przy prostokątnym, wcześniej poznanych prostokątnym, rozwiązaniach prostych do twierdzenia Pitagorasa i poprowadzonej na własności; poprowadzonej na zadań; wykorzystuje je do przeciwprostokątną; - potrafi rozwiązywać przeciwprostokątną sprawdzenia, czy dany potrafi uzasadnić, że zadania o średnim stopniu trójkąt jest prostokątny; symetralna odcinka jest trudności dotyczące umie narysować zbiorem punktów trójkątów, z zastosowaniem wysokości w trójkącie i wie, płaszczyzny poznanych do tej pory że wysokości (lub ich równoodległych od końców twierdzeń. przedłużenia) przecinają odcinka; się w jednym punkcie; potrafi rozwiązywać zna twierdzenie o zadania o średnim stopniu symetralnych boków trudności dotyczące w trójkącie; okręgów wpisanych w trójkąt i okręgów opisanych na wie, że punkt przecięcia trójkącie; symetralnych boków trójkąta jest środkiem okręgu opisanego na trójkącie i potrafi skonstruować ten okrąg; zna twierdzenie o dwusiecznych kątów

20 w trójkącie; wie, że punkt przecięcia się dwusiecznych kątów w trójkącie jest środkiem okręgu wpisanego w ten trójkąt i potrafi skonstruować ten okrąg; zna i stosuje przy rozwiązywaniu prostych zadań własności trójkąta równobocznego: długość wysokości w zależności od długości boku, długość promienia okręgu opisanego na tym trójkącie, długość promienia okręgu wpisanego w ten trójkąt; zna i stosuje własności trójkąta prostokątnego: suma miar kątów ostrych trójkąta, długość wysokości w trójkącie prostokątnym równoramiennym w zależności od długości przyprostokątnej; długość promienia okręgu opisanego na trójkącie i długość promienia okręgu wpisanego w trójkąt w zależności od długości boków trójkąta, zna podstawowe własności trójkąta równoramiennego i stosuje je przy rozwiązywaniu prostych zadań;