Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa II (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)

Transkrypt

1 Wymagania przedmioowe z fizyki - klasa II (obowiązujące w roku szkolnym 013/014) 6. Praca. Moc. Energia!oblicza moc na podsawie wzoru!podaje jednoski mocy i przelicza je W P =!podaje przykłady energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzysywania!podaje przykłady ciał posiadających energię poencjalną ciężkości i energię kineyczną!podaje przykłady przemiany energii poencjalnej w kineyczną i na odwró, posługując się zasadą zachowania energii mechanicznej!podaje warunek równowagi dźwigni dwusronnej!podaje warunek równowagi dźwigni dwusronnej Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: oblicza każdą z wielkości we wzorze W = Fs objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy W oblicza każdą z wielkości ze wzoru P = oblicza moc na podsawie wykresu zależności W () wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących oraz sił wewnęrznych w układzie i zewnęrznych spoza układu wyjaśnia i zapisuje związek D E= W oblicza energię poencjalną ciężkości ze wzoru i mu E = mgh kineyczną ze wzoru E = oblicza energię poencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego sosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do rozwiązywania zadań obliczeniowych wyjaśnia, w jaki sposób maszyny prose uławiają nam wykonywanie pracy z Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: podaje warunki konieczne do ego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca sporządza wykres zależności W() s oraz Fs (), odczyuje i oblicza pracę na podsawie ych wykresów wyjaśnia, co o znaczy, że ciało posiada energię mechaniczną wymienia czynności, kóre należy wykonać, by zmienić energię poencjalną ciała opisuje zasadę działania dźwigni dwusronnej wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwusronnej, linijki i ciała o znanej masie opisuje zasadę działania dźwigni dwusronnej wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwusronnej, linijki i ciała o znanej masie Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo: 1 kg m!wyraża jednoskę pracy 1 J= s!podaje ograniczenia sosowalności wzoru W = Fs!objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego!opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrou

2 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych!podaje przykłady, w kórych na skuek wykonania pracy wzrosła energia wewnęrzna ciała!opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej emperaurze do ciała o niższej emperaurze, nasępujący przy zeknięciu ych ciał!podaje przykłady przewodników i izolaorów!opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym!podaje przykłady wysępowania konwekcji w przyrodzie!odczyuje z abeli warości ciepła właściwego!oblicza ciepło właściwe na podsawie wzoru cw=q/m!odczyuje z abeli emperaurę opnienia i ciepło opnienia!opisuje zależność szybkości parowania od emperaury!odczyuje z abeli emperaurę wrzenia i ciepło parowania Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: wyjaśnia, dlaczego przyros emperaury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnęrznej formułuje jakościowo pierwszą zasadę ermodynamiki wyjaśnia zjawisko konwekcji opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powierza w mieszkaniach na podsawie proporcjonalności Q~ m, Q~ D T definiuje ciepło właściwe subsancji oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= cwmd T wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego na podsawie proporcjonalności Q~ mdefiniuje ciepło opnienia subsancji oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= mc wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła opnienia na podsawie proporcjonalności Q~ m definiuje ciepło parowania oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= mc wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła parowania p Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: wymienia składniki energii wewnęrznej dosarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrosu jego emperaury analizuje znaczenie dla przyrody, dużej warości ciepła właściwego wody opisuje proporcjonalność ilości dosarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrosu jego emperaury analizuje znaczenie dla przyrody, dużej warości ciepła właściwego wody opisuje zjawisko opnienia (sałość emperaury, zmiany energii wewnęrznej opniejących ciał) podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła opnienia lodu opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła w emperaurze opnienia do masy ciała, kóre chcemy sopić analizuje (energeycznie) zjawisko parowania i wrzenia opisuje proporcjonalność ilości dosarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę podaje przykłady znaczenia w przyrodzie dużej warości ciepła parowania wody Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo:!wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z arciem nie jes spełniona zasada zachowania energii mechanicznej!wykorzysując model budowy maerii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła!uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję!sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną wielkość!opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy!objaśnia, dlaczego podczas opnienia i krzepnięcia emperaura pozosaje sała, mimo zmiany energii wewnęrznej!doświadczalnie wyznacza ciepło opnienia lodu!opisuje zależność emperaury wrzenia od zewnęrznego ciśnienia!opisuje zasadę działania chłodziarki

3 8. Drgania i fale sprężyse!wskazuje w ooczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający!podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, ampliuda, okres, częsoliwość!opisuje mechanizm wywarzania dźwięku w insrumenach muzycznych Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: odczyuje ampliudę i okres z wykresu x () dla drgającego ciała opisuje przykłady drgań łumionych i wymuszonych opisuje zjawisko izochronizmu wahadła opisuje mechanizm przekazywania drgań jednego punku ośrodka do drugiego w przypadku fali na napięej linie i fal dźwiękowych w powierzu sosuje wzory l = u T oraz u l= do obliczeń f Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: opisuje ruch wahadła i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w ych ruchach doświadczalnie wyznacza okres i częsoliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie demonsruje falę poprzeczną i podłużną podaje różnice między ymi falami posługuje się pojęciami długości fali, szybkości rozchodzenia się fali, kierunku rozchodzenia się fali wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powierzu wyjaśnia, co nazywamy!ulradźwiękami i infradźwiękami Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo:!wykorzysuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła!uzasadnia, dlaczego fale podłużne mogą się rozchodzić w ciałach sałych, cieczach i gazach, a fale poprzeczne ylko w ciałach sałych!opisuje wysępowanie w przyrodzie i zasosowania infradźwięków i ulradźwięków (np. w medycynie) opisuje doświadczalne badanie związku częsoliwości drgań źródła z wysokością dźwięku podaje cechy fali dźwiękowej (częsoliwość 16 Hz 0000 Hz, fala podłużna) 9. O elekryczności saycznej!opisuje budowę aomu i jego składniki!elekryzuje ciało przez poarcie!wskazuje w ooczeniu zjawiska elekryzowania przez arcie!podaje przykłady przewodników i izolaorów!elekryzuje ciało przez zeknięcie go z innym ciałem naelekryzowanym Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: bada doświadczalnie oddziaływanie między ciałami naelekryzowanymi przez arcie i formułuje wnioski opisuje budowę przewodników i izolaorów (rolę elekronów swobodnych) demonsruje oddziaływanie ciał, z kórych jedno jes naelekryzowane przez indukcję analizuje przepływ ładunków podczas elekryzowania przez doyk, sosując zasadę zachowania ładunku opisuje oddziaływanie ciał naelekryzowanych na odległość, posługując się pojęciem pola elekrosaycznego 3

4 Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: określa jednoskę ładunku (1 C) jako wielokroność ładunku elemenarnego wyjaśnia elekryzowanie przez arcie (analizuje przepływ elekronów) objaśnia pojęcie jon wyjaśnia, jak rozmieszczony jes, uzyskany na skuek naelekryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolaorze wyjaśnia elekryzowanie przez indukcję opisuje mechanizm zobojęniania ciał naelekryzowanych (meali i dielekryków) wyjaśnia uziemianie ciał demonsruje fak, że na większy ładunek w polu elekrosaycznym działa większa siła Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo:!opisuje budowę krysaliczną soli kuchennej!wyjaśnia związek ego, jak silne jes pole elekrosayczne w pobliżu ciała naelekryzowanego z ładunkiem zgromadzonym w ym ciele 10. Prąd elekryczny!podaje jednoskę napięcia (1 V)!wskazuje wolomierz, jako przyrząd do pomiaru napięcia!wymienia źródła napięcia: ogniwo, akumulaor, prądnica!buduje najprosszy obwód składający się z ogniwa, żarówki (lub opornika) i wyłącznika!podaje jednoskę naężenia prądu (1 A)!buduje najprosszy obwód prądu i mierzy naężenie prądu w ym obwodzie!podaje zależność wyrażoną przez prawo Ohma!odczyuje dane z abliczki znamionowej odbiornika!odczyuje zużyą energię elekryczną na liczniku!podaje przykłady pracy wykonanej przez prąd elekryczny!odczyuje moc z ablicy znamionowej czajnika Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elekronów swobodnych posługuje się inuicyjnie pojęciem napięcia elekrycznego rysuje schema najprosszego obwodu, posługując się symbolami elemenów wchodzących w jego skład q oblicza naężenie prądu ze wzoru I = oblicza opór przewodnika na podsawie wzoru podaje jego jednoskę (1 W ) U R = I buduje obwód elekryczny według podanego schemau mierzy naężenie prądu w różnych miejscach obwodu, w kórym odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle mierzy napięcie na odbiornikach wchodzących w skład obwodu, gdy odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle oblicza pracę prądu elekrycznego ze wzoru W = UI oblicza moc prądu ze wzoru P= UI podaje jednoski pracy oraz mocy prądu i przelicza je wyznacza opór elekryczny żarówki (lub opornika) przez pomiar napięcia i naężenia prądu wyznacza moc żarówki wykonuje pomiary masy wody, emperaury i czasu ogrzewania wody podaje rodzaj energii, w jaki zmienia się w ym doświadczeniu energia elekryczna 4

5 Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: wymienia i opisuje skuki przepływu prądu w przewodnikach wskazuje kierunek przepływu elekronów w obwodzie i umowny kierunek prądu mierzy napięcie na żarówce (oporniku) objaśnia proporcjonalność q~ q oblicza każdą wielkość ze wzoru I = przelicza jednoski ładunku (1 C, 1 Ah, 1 As) U oblicza wszyskie wielkości ze wzoru R = I oblicza każdą z wielkości wysępujących we wzorach W = UI U R W = W = I R Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo:!wykazuje doświadczalnie proporcjonalność I ~ U i definiuje opór elekryczny przewodnika!wykazuje, że w łączeniu szeregowym naężenie prądu jes akie samo w każdym punkcie obwodu, a w łączeniu równoległym naężenia prądu w poszczególnych gałęziach sumują się!wykazuje, że w łączeniu równoległym napięcia na każdym odbiorniku są akie same, a w łączeniu szeregowym sumują się!na podsawie doświadczenia wnioskuje o sposobie łączenia odbiorników sieci domowej P!objaśnia sposób dochodzenia do wzoru cw = m D T opisuje przemiany energii elekrycznej w grzałce, silniku odkurzacza, żarówce wyjaśnia rolę bezpiecznika w obwodzie elekrycznym opisuje doświadczalne wyznaczanie oporu elekrycznego żarówki oraz jej mocy zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do rzech cyfr znaczących wykonuje obliczenia zaokrągla wynik do rzech cyfr znaczących 11. Zjawiska magneyczne. Fale elekromagneyczne!podaje nazwy biegunów magneycznych i opisuje oddziaływania między nimi!opisuje sposób posługiwania się kompasem!podaje przykłady zasosowania fal elekromagneycznych Uczeń orzymuje ocenę dosaeczną, gdy dodakowo: opisuje zachowanie igły magneycznej w pobliżu magnesu demonsruje działanie prądu w przewodniku na igłę magneyczną umieszczoną w pobliżu, w ym: zmiany kierunku wychylenia igły przy zmianie kierunku prądu oraz zależność wychylenia igły od pierwonego jej ułożenia względem przewodnika opisuje budowę elekromagnesu opisuje działanie elekromagnesu na znajdujące się w pobliżu przedmioy żelazne i magnesy na podsawie oddziaływania elekromagnesu z magnesem wyjaśnia zasadę działania silnika na prąd sały nazywa rodzaje fal elekromagneycznych (radiowe, promieniowanie podczerwone, świało widzialne, promieniowanie nadfioleowe, rengenowskie) 5

6 Uczeń orzymuje ocenę dobrą, gdy dodakowo: opisuje oddziaływanie magnesu na żelazo i podaje przykłady wykorzysania ego oddziaływania wyjaśnia zasadę działania kompasu opisuje rolę rdzenia w elekromagnesie wskazuje bieguny N i S elekromagnesu opisuje fale elekromagneyczne jako przenikanie się wzajemne pola magneycznego i elekrycznego Uczeń orzymuje ocenę bardzo dobrą, gdy dodakowo:!do opisu oddziaływania używa pojęcia pola magneycznego!wyjaśnia zachowanie igły magneycznej, używając pojęcia pola magneycznego wyworzonego przez prąd elekryczny!doświadczalnie demonsruje, że zmieniające się pole magneyczne jes źródłem prądu elekrycznego w zamknięym obwodzie!buduje model i demonsruje działanie silnika na prąd sały!podaje niekóre ich właściwości (rozchodzenie się w 8 próżni, szybkość c= 3 10 m s, różne długości fal) Opracowała Danua Siwik 6