Nr 5/272 Gdańsk październik 2008 Wizyta delegacji Syrii w PRS

Transkrypt

1 REJESTR POLSKI STATKÓW Nr 5/272 Gdańsk październik 2008 Wizyta delegacji Syrii w PRS W dniu 28 października 2008 r. w Centrali PRS złożyła wizytę syryjska delegacja rządowa, której przewodniczył Wiceminister Transportu Syrii pan Immad Eldin Abdul Hay. Delegacja przebywała w Polsce na zaproszenie Krajowej Izby Gospodarki Morskiej. W jej skład (7 osób) wchodzili przedstawiciele syryjskiej izby żeglugowej, portów syryjskich oraz innych organizacji związanych z shippingiem. Delegacji towarzyszył Prezes Krajowej Izby Gospodarki Morskiej kpt. ż. w. pan Jerzy Uziębło oraz nasz agent handlowy w Syrii pan Bader Chahout. W ramach spotkania dokonano 205

2 prezentacji Polskiego Rejestru Statków, a pan Bogdan Przybylski (Biuro Certyfikacji) wygłosił referat na temat certyfikacji systemów zarządzania oraz wyrobów, który spotkał się z dużym zainteresowaniem strony syryjskiej. Całe spotkanie, jakkolwiek krótkie, przebiegało w przyjaznej atmosferze. PRS na targach SMM 2008 W dniach od 23 do 26 września br. Polski Rejestr Statków S.A. uczestniczył w 23. Międzynarodowych Targach Budowy i Wyposażenia Statków, Maszyn i Technologii Morskich SMM 2008, które odbyły się w Hamburgu (Shipbuilding, Machinery & Marine Technology International Trade Fair Hamburg 2008). Tegoroczną wystawę odwiedziło ponad osób z całego świata. W wystawie wzięło udział 1965 wystawców z 56 krajów. Wśród nich dominowały stocznie, producenci urządzeń napędowych i silników oraz producenci wyposażenia okrętowego. Zauważalna była obecność wielu firm oferujących specjalistyczne oprogramowanie dla przemysłu. Wyraźnie widoczna była aktywność niemieckich firm stoczniowych oraz producentów urządzeń napędowych i specjalistycznych urządzeń maszynowych, nawigacyjnych oraz innego wyposażenia. PRS obsługiwał własne stoisko o powierzchni 20 m 2. Poza PRS swoje własne stanowiska posiadały następujące towarzystwa klasyfikacyjne: ABS, BV, DnV, GL, IRS, KR, LR, NKK, RINA, RMRS. Oferta Polskiego Rejestru Statków S.A. spotkała się z dużym zainteresowaniem. Wśród odwiedzających nasze stoisko byli przedstawiciele armatorów, stoczni, producentów wyposażenia okrętowego, firm remontowych, konsultingowych, instytucji klasyfikacyjnych oraz reprezentanci prasy. W trakcie prowadzonych rozmów możliwie szeroko przedstawiona została oferta PRS, dotycząca uznawania wyrobów i certyfikacji wyrobów na znak CE i MED. Prezentowana była także usługa dotycząca oprogramowania StabPRS 206

3 oraz wstępne wyniki realizowanego projektu HISMAR, finansowanego z funduszy 6 Programu Ramowego Unii Europejskiej zobacz: Udział PRS w wystawie oceniamy jako udany, pozwolił bowiem nie tylko na podkreślenie naszej obecności na rynku, ale także na zwiększenie możliwości eksportowych Polskiego Rejestru Statków S.A. poprzez szeroką promocję świadczonych usług, nawiązanie nowych kontaktów handlowych, przeprowadzenie szeregu rozmów biznesowych oraz umocnienie wizerunku firmy. Targi SMM w chwili obecnej są imprezą o skali globalnej. Jest to przede wszystkim wyjątkowa możliwość zapoznania się z ogromną ofertą firm z całego świata, reprezentatywnych dla całego przemysłu stoczniowego oraz offshore, z wszelkimi nowinkami technicznymi oraz największymi projektami stoczniowymi, które zostały przeprowadzone w ostatnich latach. Targom towarzyszył szereg specjalistycznych konferencji i seminariów. Nasza obecność na targach powinna przynieść wymierne korzyści w postaci realizacji nowych zleceń w związku z nawiązanymi nowymi kontaktami, przede wszystkim z firmami producenckimi. Na targach PRS reprezentowały 4 osoby: Dariusz Rudziński (DH), Jacek Poturalski (DO), Marek Narewski (TM) oraz Dorota Rogowska-Rybarczyk (HM). 207

4 Debata w hotelu Marriott 16 października 2008 r. w hotelu Marriott w Warszawie przeprowadzona została debata na temat: Gospodarka morska szansą rozwoju przedsiębiorczości w Polsce mit czy rzeczywistość? Jej organizatorem była Konfederacja Pracodawców Polskich wspólnie ze Związkiem Armatorów Polskich. O problemach gospodarki morskiej dyskutowali przedstawiciele firm żeglugowych, portów i urzędów morskich, wyższych uczelni oraz instytutów badawczych. Debatę otworzyli Andrzej Malinowski prezydent Konfederacji Pracodawców Polskich, Anna Wypych-Namiotko podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury oraz Jarosław Pawłowski podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego. Nowe wyzwania, skutki globalizacji oraz rosnąca konkurencja wymagają dostosowania strategii rozwoju sektora morskiego do zmieniających się warunków. Aby osiągnąć ten cel, niezbędne jest wsparcie ze strony rządu. Warunkiem poprawy sytuacji w tym sektorze jest długookresowa strategia, przyjazna legislacja oraz konsekwencja w jej realizacji. Mimo składanych deklaracji i zapisów w oficjalnych dokumentach, mimo ciągłego mówienia o szansach i możliwościach, mimo różnorodnych narad, zespołów, komisji i podkomisji świetnie rozwinięta i przynosząca porządne, wymierne korzyści finansowe gospodarka morska jest wciąż tylko potencjalną szansą Polski. Pytanie zatem, kiedy stanie się realną? pytał podczas otwarcia debaty prezydent KPP Andrzej Malinowski. 208

5 Gospodarka morska ma duży wpływ na rozwój państwa: jest ważną gałęzią transportu, sprzyja wzrostowi gospodarczemu, zatrudnieniu, rozbudowie infrastruktury turystycznej. Dostarcza też często źródeł energii. Dlatego niezmiernie ważne jest kształtowanie i realizacja takiej polityki ekonomicznej państwa, która jest ukierunkowana na wzrost gospodarczy oraz tworzenie nowych miejsc pracy w tym sektorze. Debata została zorganizowana w formie trzech paneli. Pierwszy panel, pt. Polityka UE w Regionie Morza Bałtyckiego, prowadził PRS. Moderatorem dyskusji był dr Jan Jankowski. Drugi panel poświęcony był portom morskim ich roli i znaczeniu w aktywizacji regionów nadmorskich oraz rozwoju gospodarczym kraju. Celem trzeciego panelu była próba określenia niezbędnych inicjatyw służących poprawie wizerunku zawodu marynarza. Na zakończenie debaty prezydent KPP A. Malinowski zadeklarował, że wszystkie wnioski i postulaty z konferencji zostaną przekazane wicepremierowi i ministrowi gospodarki Waldemarowi Pawlakowi oraz odpowiednim ministrom. Warsztaty towarzystw klasyfikacyjnych w PRS W dniu 24 października 2008 r. w siedzibie Polskiego Rejestru Statków odbyło się 2. spotkanie organizacji uznanych przez Unię Europejską. Spotkanie dotyczyło wdrażania zmienianej dyrektywy klasyfikacyjnej 94/57/UE. W posiedzeniu uczestniczyły wszystkie organizacje uznane. PRS reprezentowali J. Jankowski, Prezes Zarządu, J. Wyrzykowski, członek Zarządu i D. Stefaniak, kierownik Biura Zarządzania Jakością. Tematem obrad była dyskusja nad nowymi zapisami dyrektywy związanymi z wprowadzanym przez Unię wymaganiem utworzenia niezależnego od towarzystw klasyfikacyjnych ciała certyfikującego organizacje uznane. Jest to dla większości towarzystw zagadnienie trudne, wymagające przełamania dotychczasowej praktyki stosowanej w IACS. Dyskusja nad sposobem utworzenia takiego ciała będzie kontynuowana. Wyniki spotkania oraz organizacja narady przez PRS zostały wysoko ocenione przez uczestników. Jerzy Wyrzykowski 209

6 Medal dla PRS Biuro Certyfikacji W dniu 24 października 2008 r. odbyły się uroczystości pod patronatem Wojewody Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska z okazji 55-lecia powstania Służb Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. Z okazji 15-lecia Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Pracowników Służby Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, Polski Rejestr Statków S.A. Biuro Certyfikacji w Gdańsku zostało uhonorowane medalem za działalność na rzecz kształtowania bezpiecznych warunków pracy. Tym samym doceniono działalność certyfikacyjną PRS w zakresie systemów zarządzania BHP, w szczególności dla prac podwodnych. 210

7 60 lat temu przyjęto Konwencję o Międzynarodowej Organizacji Morskiej 6 marca 2008 r. minęła 60. rocznica przyjęcia międzynarodowej konwencji, która ustanowiła Międzynarodową Organizację Morską (IMO). Oprawą tego historycznego wydarzenia była konferencja, która odbyła się w Genewie, pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Konwencja weszła w życie po dziesięciu latach, w 1958 r., a pierwsze spotkanie nowej organizacji miało miejsce w roku następnym. Komentując wydarzenia związane z sześćdziesiątą rocznicą Organizacji, Sekretarz Generalny Efthimios E. Mitropoulos przypomniał, że w czerwcu 2007 r. Rada IMO postanowiła, że tematem tegorocznego Światowego Dnia Morza będzie "IMO: 60 lat w służbie żeglugi". Dzień ten stanowi okazję "do zwrócenia uwagi na rzetelną pracę Organizacji, która od swego powstania w 1948 roku jako wyspecjalizowana agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych, pracuje na rzecz wspólnego dobra publicznego, jako regulator oraz partner w branży, która zajmując się bezpiecznym i efektywnym transportowaniem drogą morską przeważającej większości produktów światowego handlu, przejawia również opiekuńczą postawę wobec środowiska naturalnego, zarówno środowiska morskiego jak i atmosfery ". IMO powstało jako wyraz długotrwałego przeświadczenia, że najlepszym sposobem poprawy bezpieczeństwa na morzu jest rozwój międzynarodowych regulacji, które mogłyby zostać wdrożone przez wszystkie kraje, zainteresowane transportem morskim. Od połowy XIX wieku został przyjęty szereg umów obejmujących różne aspekty bezpieczeństwa na morzu. Nie podejmowano jednak wcześniej prób utworzenia stałego międzynarodowego organu zajmującego się żeglugą morską, podobnego do tych, które już powstały, na przykład, do spraw Regulacji Międzynarodowych Usług Telekomunikacyjnych (ITU, ustanowiony w 1865) i Usług Pocztowych (UPU, założony w 1874). Porozumienie w sprawie utworzenia organizacji morskiej nie zostało osiągnięte, głównie ze względu na obawy niektórych krajów i organizacji żeglugowych, że mogłaby ona doprowadzić do uregulowania aspektów żeglugi morskiej, które zostały uznane za domenę poszczególnych rządów krajowych lub umów handlowych. Jednak pod koniec II wojny światowej wiele rządów było już przekonanych o potrzebie szerszej współpracy międzynarodowej. Organizacja Narodów Zjednoczonych została założona, na mocy ogólnoświatowego porozumienia, jako forum dla promowania politycznego 211

8 konsensusu. Jednocześnie w ramach ONZ znalazło się szereg wyspecjalizowanych agencji, które już istniały, jak i tych, które zostały powołane w celu rozwiązywania konkretnych zagadnień. W tym kontekście, w 1948 roku w Genewie, została zwołana przez Organizację Narodów Zjednoczonych konferencja w celu rozważenia potrzeby ustanowienia nowej organizacji, która zajęłaby się międzynarodową żeglugą morską, a zwłaszcza jej bezpieczeństwem. Konferencja zakończyła się w dniu 6 marca 1948 r. przyjęciem konwencji ustanawiającej nową organizację. Choć początkowo nazwano ją Międzyrządową Morską Organizacją Doradczą (IMCO), to w 1982 r. nazwa jej została zmieniona na Międzynarodową Organizację Morską (IMO), aby lepiej odzwierciedlać jej rolę jako organu regulacyjnego. Jednakże, przedłużające się obawy niektórych sektorów przemysłu co do roli międzynarodowej organizacji ds. żeglugi spowodowały, że potrzeba było dziesięciu lat, aby Konwencję przyjęła wystarczająca liczba krajów i aby zostały spełnione wymogi dla jej wejścia w życie. Ostatecznie, nowa Organizacja rozpoczęła swoją działalność w styczniu 1959 roku. W wyniku zmian, które w międzyczasie nastąpiły w sektorze morskim, jej funkcje zostały jednak rozszerzone w stosunku do tych pierwotnie przewidzianych w Konwencji z 1948 r. Głównym zagrożeniem środowiska morskiego stały się w latach 50-tych ubiegłego wieku zanieczyszczenia pochodzące ze statków morskich, a w szczególności zanieczyszczenia ropą naftową ze zbiornikowców. Doprowadziło to, w 1954 r., do zwołania międzynarodowej konferencji pod przewodnictwem rządu Wielkiej Brytanii, która przyjęła Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza olejami. Uczestnicy konferencji uznali, że IMO powinna przejąć odpowiedzialność za zarządzanie nową konwencją, gdy rozpocznie swą działalność. W związku z tym, od początku swej pracy, IMO stała się przede wszystkim organizacją techniczną, której największymi priorytetami były i są: bezpieczeństwo na morzu i ochrona statków i portów, zapobieganie zanieczyszczeniom środowiska morskiego oraz ułatwienia w ruchu morskim. Cele te są zawarte w jej misji: "Bezpieczna, chroniona i efektywna żegluga po czystych oceanach". W 1958 r., gdy Konwencja o IMO weszła w życie, Organizacja liczyła 21 państw członkowskich. Obecnie zrzesza 167 państw członkowskich oraz trzech członków stowarzyszonych, co obejmuje praktycznie wszystkie kraje świata, związane z gospodarką morską, zaangażowane w żegludze czy państwa przybrzeżne, które zainteresowane są ochroną ich środowiska morskiego. 212

9 Ponadto, status konsultanta w IMO ma szereg organizacji międzyrządowych i pozarządowych, reprezentujących szeroki wachlarz zainteresowań, od sektorów przemysłowych po grupy ekologiczne. Ich wieloletni wkład w proces rozwoju międzynarodowych standardów dla żeglugi był i jest bardzo wartościowy. Dzisiaj IMO z siedzibą w Londynie, jest jedną z najmniejszych agencji ONZ, zatrudniającą około 340 pracowników w Sekretariacie. Szczegółowa techniczna praca w Organizacji jest prowadzona przez szereg komitetów i podkomitetów, do których państwa członkowskie delegują w miarę potrzeb swoich ekspertów. Nazwy komitetów wyraźnie odzwierciedlają ich dziedziny wiedzy i kompetencji. Są to: Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (MSC), Komitet Prawny (LEG), Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) Komitet Współpracy Technicznej (TC) i Komitet Ułatwień (FAL). Ten ostatni stanie się organem formalnie uprawomocnionym 7 grudnia 2008 r., gdy wejdą w życie zmiany do Konwencji o IMO z 1991 r. Bezpośrednim wynikiem prac ustawowych organów IMO jest kompleksowy zbiór konwencji międzynarodowych. Obecnie istnieje 50 takich instrumentów, wspieranych przez setki innych środków, takich jak protokoły, kodeksy, wytyczne, podręczniki i inne. Mają one wpływ na niemal każdy aspekt żeglugi i eksploatacji statku, w tym jego projektowanie, budowę, wyposażenie, konserwację, obsadę załogą i zakończenie eksploatacji, innymi słowy od deski projektanta do stoczni złomowej. Oprócz 60. rocznicy przyjęcia Konwencji o powołaniu Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej rok bieżący przyniósł szereg innych ważnych wydarzeń i rocznic Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO): 17 marca minęła 50. rocznica wejścia w życie w 1958 r. tej Konwencji, a od 16 do 20 czerwca, wraz z powrotem Organizacji do swojej siedziby w odnowionym budynku przy londyńskim Albert Embankment, obchodzono szereg wydarzeń związanych z setną sesją Rady IMO, organu wykonawczego odpowiedzialnego za nadzorowanie prac Organizacji w okresach między sesjami Zgromadzenia. W artykule poniżej zamieszczamy Wybrane ważne wydarzenia z sześćdziesięciolecia IMO. Opr. Marian Dudek 213

10 Wybrane ważne wydarzenia z sześćdziesięciolecia IMO 1948 (6 marzec) Uchwalenie Konwencji o Międzynarodowej Organizacji Morskiej (Konwencja o IMO) na konferencji w Genewie odbywającej się pod patronatem Organizacji Narodów Zjednoczonych Na konferencji zorganizowanej przez Wielką Brytanię uchwalono Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza olejami, 1954 (OILPOL 1954) (17 marzec) Konwencja o IMO wchodzi w życie Konwencja OILPOL 1954 wchodzi w życie. IMO przejmuje zarządzanie tą konwencją, początkowo przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (MSC) (6-19 styczeń) Pierwsza sesja Zgromadzenia Ogólnego w Londynie. Pierwszym Sekretarzem Generalnym zostaje mianowany Ove Nielsen (Dania) (czerwiec) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, Nowa konwencja zastąpiła wcześniejsze jej edycje z 1914,1929 i 1948 r (listopad) Nagła śmierć Ove Nielsena. Pełnienie obowiązków Sekretarza Generalnego powierzono Williamowi Grahamowi (Wielka Brytania) (kwiecień) Uchwalenie Poprawek do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza olejami, 1954, przez Konferencję Umawiających się Rządów zwołaną przez IMO (styczeń) Jean Roulier (Francja) mianowany Sekretarzem Generalnym (kwiecień) Uchwalenie Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego (FAL) Powołanie, pod auspicjami MSC, Podkomitetu ds. zanieczyszczenia olejami (maj) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu,

11 1965 (wrzesień) Uchwalenie Międzynarodowego kodeksu towarów niebezpiecznych, (kwiecień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, (maj) Uchwalenie Kodeksu ładunków masowych (listopad) Uchwalenie przez Zgromadzenie Ogólne pierwszych Poprawek 1966 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, Zorganizowanie przez IMO pierwszej grupy ekspertów technicznych (marzec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, (marzec) Katastrofa Torrey Canyon. Nadzwyczajna sesja Rady IMO zwołana dla podjęcia międzynarodowych przedsięwzięć. Rada przyjmuje program technicznego i prawnego działania (czerwiec) Założenie Komitetu Prawnego jako grupy ad-hoc dla załatwienia spraw wynikających z rozlewu oleju po katastrofie Torrey Canyon. Później komitet stał się stałym organem Rady (styczeń) Colin Goad (Wielka Brytania) mianowany Sekretarzem Generalnym (lipiec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, (wrzesień) Powołanie Komitetu ds. ułatwień jako organu doradczego Rady dla wdrożenia Międzynarodowej konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego i innych związanych dokumentów (listopad) Uchwalenie Poprawek 1968 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (czerwiec) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, (październik) Ustanowienie Komitetu Współpracy Technicznej. 215

12 1969 (październik) Uchwalono Poprawki 1969 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu i Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza olejami. Poprawki te wprowadzają zasady zakazu zrzutu olejów za burtę na wszystkich obszarach mórz (listopad) Uchwalono Międzynarodową konwencję dotyczącą interwencji na pełnym morzu w razie zanieczyszczenia olejami, 1969 i Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, (listopad) Zmiana nazwy Podkomitetu ds. zanieczyszczenia olejami na Podkomitet ds. zanieczyszczenia morza 1971 (październik) 1971 (październik) 1971 (październik) Uchwalenie Porozumienia w sprawie statków pasażerskich w ruchu specjalnym, Uchwalenie Poprawek 1971 do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczania morza olejami, Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu i Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych. Uchwalenie Kodeksu budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem, (grudzień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o ustanowieniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, (grudzień) Uchwalenie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej w dziedzinie przewozu morskiego materiałów jądrowych, (grudzień) Uchwalenie pierwszego obowiązkowego systemu rozgraniczenia ruchu w Cieśninie Kaletańskiej (czerwiec) Opublikowanie pierwszego tomu Poradnika w sprawie zanieczyszczeń olejowych (październik) Uchwalenie Konwencji w sprawie międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu,

13 1972 (listopad) Na międzynarodowej konferencji zwołanej przez Wielką Brytanię uchwalono Konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez zatapianie odpadów i innych substancji, (grudzień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, (listopad) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, MARPOL 1973 wraz z pięcioma załącznikami dotyczącymi zanieczyszczania olejami, szkodliwymi substancjami ciekłymi przewożonymi luzem i w opakowaniach, ściekami i śmieciami (listopad) Uchwalenie Protokołu dotyczącego interwencji na pełnym morzu w razie zanieczyszczenia substancjami innymi niż olej, (listopad) Na ósmej sesji Zgromadzenia Ogólnego IMO powołuje Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) jako stały organ prawodawczy Zgromadzenia (listopad) Uchwalenie Protokołu w sprawie wymagań dla pomieszczeń na statkach pasażerskich w ruchu specjalnym, (styczeń) C.P. Srivastava (Indie) mianowany Sekretarzem Generalnym (styczeń) Wejście w życie Porozumienia w sprawie statków pasażerskich w ruchu specjalnym, (październik) IMO na swej Piątej Nadzwyczajnej Sesji Zgromadzenia Ogólnego uchwala Poprawki do Konwencji o IMO rozszerzające liczbę członków Rady Zgromadzenia z 18 do 24 i otwierające Komitet Bezpieczeństwa na Morzu dla wszystkich członków Organizacji (listopad) Uchwalenie nowej Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, Włączono do niej wszystkie Poprawki przyjęte do poprzedniej konwencji z 1960 roku i dodano nowy system ratyfikacji poprzez milczącą akceptację. 217

14 1974 (grudzień) Uchwalenie Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, (maj) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji dotyczącej interwencji na pełnym morzu w razie zanieczyszczenia olejami, (czerwiec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, (lipiec) Wejście w życie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej w dziedzinie przewozu morskiego materiałów jądrowych, (listopad) Dziewiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego uchwala Poprawki, 1975 do Konwencji o IMO wprowadzające zmianę nazwy Organizacji na Międzynarodową Organizację Morską i uprawomocniające Komitet Prawny i Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (grudzień) Wyznaczenie IMO jako organizacji odpowiedzialnej za prowadzenie sekretariatu Londyńskiej Konwencji Dumpingowej (obecnie Konwencja londyńska) (wrzesień) Uchwalenie Konwencji o utworzeniu Międzynarodowej Organizacji Morskiej Łączności Satelitarnej, INMARSAT (listopad) Uchwalenie Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, (listopad) Uchwalenie Protokołów do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, Międzynarodowej konwencji o ustanowieniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami i Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu (grudzień) Powołanie pod zarządem IMO na Malcie Regionalnego Centrum Zwalczania Rozlewów Olejowych na Morzu Śródziemnym. 218

15 1977 (kwiecień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji torremolińskiej o bezpieczeństwie statków rybackich, (kwiecień) W związku z serią wypadków zbiornikowców w Ameryce Północnej, Komitet Bezpieczeństwa na Morzu potwierdza przyjęcie inicjatywy Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki Płn. o zwołanie konferencji w sprawie bezpieczeństwa zbiornikowców i zapobiegania zanieczyszczaniu morza (wrzesień) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, (listopad) Dziesiąta sesja Zgromadzenia Ogólnego uchwala Poprawki 1977 do Konwencji o IMO uprawomocniające Komitet Współpracy Technicznej i wyjaśniające sprawy dalszego zarządzania i funkcjonowania Organizacji (listopad) Uchwalenie przez Konferencję Umawiających się Rządów, Poprawek 1977 do Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, (luty) Uchwalenie przez Konferencję w sprawie bezpieczeństwa zbiornikowców i zapobieganiu zanieczyszczania morza, Protokołu 1978 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu i Protokołu 1978 do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, które wzmacniały postanowienia tych konwencji i ułatwiały ich wcześniejsze wejście w życie (marzec) Po raz pierwszy obchodzony jest Światowy Dzień Morza. Jego tematem jest Bezpieczeństwo - opieka socjalna i wyszkolenie marynarzy. Jak na ironię w przeddzień pierwszego Światowego Dnia Morza ma miejsce katastrofa Amoco Cadiz i Wielka Brytania zostaje dotknięta rozlewem ton ropy (kwiecień) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu poprawia przepisy o ruchu morskim i nakazuje zbiornikowcom pływanie w oddaleniu od wybrzeży Francji. 219

16 1978 (maj) Rada IMO podejmuje dalsze środki dla bezpieczeństwa zbiornikowców (czerwiec - lipiec) 1978 (październik) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o ustanowieniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, Pierwsze zgromadzenie Funduszu odbyło się w listopadzie 1978 roku i wybrało Londyn na siedzibę swojej Centrali (kwiecień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, (maj) Jego Królewska Wysokość Książę Edynburga kładzie kamień węgielny pod nowa siedzibę Centrali IMO w Londynie przy Albert Embankment (lipiec) Wejście w życie Konwencji o utworzeniu Międzynarodowej Organizacji Morskiej Łączności Satelitarnej (INMARSAT). Odbywa się pierwsze posiedzenie Rady tej organizacji (listopad) Jedenasta sesja Zgromadzenia Ogólnego IMO uchwala Poprawki 1979 do Konwencji o IMO zwiększające liczbę członków Rady z 24 do Ustanowiono Międzynarodową Nagrodę Morską. Nagrodę za rok 1980 przyznano Modolvowi Hareide z Norwegii (maj) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, (wrzesień) Tematem Światowego Dnia Morza 1980 jest Wyszkolenie morskie dla bezpieczniejszej żeglugi i czystszych oceanów. Od roku 1980 Światowy Dzień Morza obchodzony jest w ostatnim tygodniu września każdego roku (maj) Wchodzi w życie Protokół 1978 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu,

17 1981 (listopad) Uchwalenie pierwszego kompletu Poprawek 1981 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu. Dzięki procedurze milczącej akceptacji wejdą one w życie we wrześniu 1984 roku (maj) Wejście w życie Poprawek 1975 do Konwencji o IMO. Następuje zmiana nazwy Organizacji na Międzynarodową Organizację Morską (IMO). Zostają uprawomocnione Komitet Ochrony Środowiska Morskiego i Komitet Prawny (lipiec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, (listopad) Przeniesienie siedziby centrali IMO w Londynie do nowego budynku przy 4 Albert Embankment (marzec) Wejście w życie Protokołu dotyczącego interwencji na pełnym morzu w razie zanieczyszczenia substancjami innymi niż olej, (maj) Oficjalne otwarcie nowej siedziby IMO przez Królową Elżbietę II (czerwiec) Uchwalenie drugiego kompletu Poprawek 1983 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, zmieniony całkowicie Rozdział III Urządzenia i środki ratunkowe (lipiec) Otwarcie światowego Uniwersytetu Morskiego w Malmoe, Szwecja (październik) Wejście w życie Protokołu 1978 i wspólnych postanowień o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki zawartych w Załącznikach I i II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, (kwiecień) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, (wrzesień) Wejście w życie procedury milczącej akceptacji, pierwszego kompletu Poprawek do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu,

18 1984 (listopad) Wejście w życie Poprawki do Konwencji o IMO przyjętej w latach 1977 i W Radzie zasiada 32 członków. Uprawomocnienie Komitetu Współpracy Technicznej (czerwiec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, (lipiec) Pierwsi absolwenci Światowego Uniwersytetu Morskiego w Malmoe, Szwecja (grudzień) Uchwalenie Poprawek 1985 do Załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (styczeń) Wejście w życie Poprawek do Załącznika I do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (lipiec) Wejście w życie drugiego kompletu Poprawek do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu. Główne zmiany dotyczące urządzeń i środków ratunkowych (grudzień) Dziesiąta rocznica powołania na Malcie Regionalnego Centrum Zwalczania Rozlewów Olejowych na Morzu Śródziemnym (grudzień) Wejście w życie Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, (kwiecień) Wejście w życie Poprawek do Załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, których przedmiotem są środki zapobiegania zanieczyszczaniu chemikaliami (kwiecień) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu uchwala zwiększone wymagania bezpieczeństwa dla statków pasażerskich typu ro-ro. Przyczyną tych działań było przewrócenie się m/f Harald of Free Enterprise i zalanie jego wnętrza na skutek czego życie straciło 188 osób (marzec) Uchwalenie na konferencji w Rzymie Konwencji w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej,

19 1988 (kwiecień) Uchwalenie przez Komitet Bezpieczeństwa na Morzu pierwszego pakietu Poprawek 1988 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu w sprawie poprawienia bezpieczeństwa statków pasażerskich typu ro-ro (październik) Uchwalenie drugiego pakietu Poprawek 1988 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu w sprawie bezpieczeństwa statków pasażerskich typu ro-ro (listopad) Uchwalenie na międzynarodowej konferencji Poprawek 1988 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu w sprawie Światowego morskiego systemu łączności w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia bezpieczeństwa (GMDSS) (listopad) Uchwalenie nowego Zharmonizowanego systemu przeglądów i wydawania certyfikatów przez Poprawki 1988 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu i Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych (grudzień) Wejście w życie Załącznika V do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, który zawiera postanowienia w sprawie zapobiegania zanieczyszczaniu śmieciami ze statków (kwiecień) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o ratownictwie, (styczeń) William A. O Neil (Kanada) mianowany Sekretarzem Generalnym (marzec) Uchwalenie Protokołu 1990 do Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, i zwiększenia kwoty odszkodowań (listopad) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o współpracy i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń olejowych, 1990 (OPRC 90). Jest to jedno z przedsięwzięć przyjętych przez IMO w odpowiedzi na katastroficzny rozlew olejowy po wypadku zbiornikowca Exxon Valdez w 1987 roku. 223

20 1990 (listopad) Wielka Rafa Koralowa (Australia) jest pierwszym obszarem, któremu MEPC nadał status Szczególnie Wrażliwego Obszaru Morskiego (PSSA) (marzec) Międzynarodowa konwencja o współpracy i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń olejowych, chociaż nie weszła jeszcze w życie, przeszła swój chrzest wdrożeniowy podczas olbrzymiego zanieczyszczenia Zatoki Perskiej na skutek działań wojennych. IMO zawiązuje Fundację i ustanawia u siebie Centrum Koordynacyjne dla pomocy w przywracaniu ekologicznego środowiska w Zatoce Perskiej (maj) Sekretarz Generalny przedstawia pięciopunktowy plan działań dla podniesienia standardów bezpieczeństwa i ograniczenia zanieczyszczania morza przez statki. Komitet Bezpieczeństwa na Morzu wprowadza zasadnicze zmiany do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu rozszerzając Rozdział VI, zawierający dotychczas wymagania przewozu ziarna, na inne ładunki (listopad) Siedemnasta sesja Zgromadzenia Ogólnego kieruje się planem Sekretarza Generalnego i uchwala tymczasowe postanowienie w sprawie zwiększenia bezpieczeństwa masowców (listopad) Rządy, które podpisały Konwencję londyńską, przyjmują klauzulę podejmowania środków ostrożności, która oznacza, że środki zapobiegawcze muszą być podjęte zawsze wtedy kiedy jest prawdopodobne, że kierunek działań może być szkodliwy (luty) Wejście w życie Światowego morskiego systemu łączności w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia bezpieczeństwa (GMDSS), 1988 i początek siedmioletniego okresu jego wdrażania (marzec) Wejście w życie Konwencji w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej, (marzec) Uzupełnienie Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki o postanowienia zwiększające bezpieczeństwo istniejących zbiornikowców. 224

21 1992 (kwiecień) Uchwalenie Poprawek do Załączników I i II Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki w sprawie ograniczenia zanieczyszczenia środowiska w wyniku wypadku nowego lub istniejącego zbiornikowca. Przedmiotem załączników są zbiornikowce dwukadłubowe lub zatwierdzone rozwiązania alternatywne dla istniejących zbiornikowców (lipiec) Wejście w życie Załącznika III do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki. Przedmiotem Załącznika III są towary niebezpieczne dla środowiska, ujęte w Kodeksie IMDG (październik) Nowe opracowanie Załącznika III do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki. Dzięki procedurze milczącej akceptacji wchodzi w życie 28 lutego 1994 roku (listopad) Uchwalono Poprawki do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami i Międzynarodowej konwencji o ustanowieniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, znacząco zwiększające wartości odszkodowania dla poszkodowanych w wypadkach, które spowodowały zanieczyszczenie środowiska (luty) Grupa ekspertów IMO wizytuje kraje południowo- wschodniej Azji w celu przeszkolenia w sprawie środków zaradczych przeciw aktom napaści przez piratów i grupy zbrojne (kwiecień) Uchwalenie Protokołu do Międzynarodowej konwencji torremolińskiej o bezpieczeństwie statków rybackich, 1977, który powinien usunąć trudności związane z wejściem w życie macierzystej konwencji (kwiecień) Pierwsze spotkanie nowego Podkomitetu ds. wdrażania konwencji (listopad) Uchwalenie przez Zgromadzenie Ogólne Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu. 225

22 1994 (luty) Rządy, które podpisały Konwencję londyńską przyjmują do niej poprawki w sprawie zakresu zatapiania odpadów radioaktywnych oraz stopniowego ograniczania zatapiania i spalania odpadów (maj) Dodanie trzech nowych rozdziałów do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu: Rozdział IX - Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu. Rozdział X - Międzynarodowy kodeks bezpieczeństwa jednostek szybkich. Rozdział XI - Program rozszerzonych przeglądów (lipiec) Całkowite wdrożenie Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, (wrzesień) Zatonięcie Estonii, statku pasażerskiego typu ro-ro, spowodowało utratę życia ponad 850 osób. Sekretarz General-ny wzywa do natychmiastowego przeglądu wszystkich aspektów bezpieczeństwa statków pasażerskich typu ro-ro (grudzień) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu powołuje zespół ekspertów do oceny bezpieczeństwa statków pasażerskich typu roro. W tym samym czasie powołuje również grupę korespondencyjną do sprawdzenia bezpieczeństwa masowców w związku z zastraszającym wzrostem liczby wypadków. Wprowadza się jako obowiązkowy Kodeks bezpiecznego postępowania przy rozmieszczaniu i mocowaniu ładunków (maj) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o współpracy i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń olejowych (OPRC 90) (lipiec) Uchwalenie Poprawek do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht. Całkowite przeredagowanie tekstu istniejącej konwencji i dodanie Kodeksu wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, którego część A jest obowiązkowa, a część B zalecana do stosowania. Nadanie IMO statusu organu monitorującego wdrożenie. 226

23 1995 (lipiec) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht dla załóg statków rybackich, STCW-F, (listopad) Wprowadzenie Poprawek do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu w sprawie zwiększenia bezpieczeństwa statków pasażerskich typu ro-ro na podstawie zaleceń zespołu ekspertów (listopad) Uchwalenie przez 19. sesję Zgromadzenia rezolucji w sprawie bezpieczeństwa statków pasażerskich typu ro-ro, bezpieczeństwa masowców i innych dokumentów technicznych (styczeń) Wejście w życie Poprawek 1994 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (maj) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniach za szkody związane z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych, HNS (maj) Uchwalenie Protokołu do Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie (maj) Wejście w życie Protokołów 1992 do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami i Międzynarodowej konwencji o ustanowieniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami (czerwiec) Uchwalenie Poprawek 1996 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu. Całkowita wymiana Rozdziału III i przyjęcie Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych (lipiec) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o ratownictwie (listopad) Uchwalenie Protokołu 1996 do Konwencji londyńskiej. Włącza on klauzulę podejmowania środków ostrożności i zakazuje zatapiania wszelkich odpadów z wyjątkiem jasno określonych kategorii. 227

24 1997 (luty) Wejście w życie Poprawek 1995 do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (lipiec) Ustanowienie Nagrody Onasisa za zasługi w ochronie środowiska (wrzesień) Uchwalenie nowego Załącznika VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, zawierającego postanowienia w sprawie ochrony czystości powietrza przed zanieczyszczeniami ze statków (listopad) Uchwalenie Poprawek 1997 do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu dla zwiększenia bezpieczeństwa masowców istniejących (nowy Rozdz. XII) (grudzień) Wejście w życie Poprawek 1996 do Protokołu dotyczącego interwencji na pełnym morzu w razie zanieczyszczenia substancjami innymi niż olej. Opracowano nowy wykaz substancji szkodliwych (styczeń) Wejście w życie Poprawek 1996 do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki. Poprawki wprowadzają obowiązek zapisów o przypadkach zanieczyszczenia substancjami szkodliwymi (maj) Uchwalono zmieniony załącznik do Międzynarodowej konwencji w sprawie poszukiwań i ratownictwa na morzu (Konwencja SAR) (lipiec) Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu (Kodeks ISM) obowiązkowy dla wszystkich zbiornikowców, masowców, gazowców, statków pasażerskich i towarowych jednostek szybkich o pojemności 500 i powyżej (rozszerzony na pozostałe statki w 2002 r.). 228

25 1998 (październik) Na konferencji we Freemantle, Australia przyjęto Tymczasowy plan poszukiwań i ratownictwa morskiego dla regionu Oceanu Indyjskiego, wypełniając tym samym uzgodnienia SAR dla wszystkich trzynastu regionów obejmujących wszystkie oceany (luty) Całkowite wdrożenie Światowego morskiego systemu łączności w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia bezpieczeństwa (GMDSS) (luty) Wejście w życie Zharmonizowanego Systemu Przeglądów i Certyfikacji (HSSC) (marzec) Uchwalenie Protokołu w sprawie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza niebezpiecznymi i szkodliwymi substancjami oraz współpracy w tym zakresie (Protokół OPRC-HNS) (maj) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu uzgodnił działania w kwestii bezpieczeństwa odnoszące się do statków pasażerskich, ze szczególnym naciskiem na duże statki wycieczkowe (wrzesień) Spośród trzech uczestników konkursu, brytyjski rzeźbiarz, Michael Sandle, został wybrany do stworzenia pomnika upamiętniającego marynarzy na całym świecie, który ma być postawiony w siedzibie IMO w Londynie (październik) Komitet Prawny przyjął poprawki do Protokołów z 1992 r. do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami i Międzynarodowej konwencji o ustanowienia Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, wprowadzające zwiększenie limitów kwot odszkodowania o 50 procent (grudzień) Na siedemdziesiątej trzeciej sesji Komitet Bezpieczeństwa na Morzu zatwierdza pierwszą "Białą Listę" Państw, które zgłosiły, że spełniają już postanowienia zrewidowanej Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (Konwencji STCW 95). 229

26 2000 (grudzień) Uchwalenie Poprawek do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu wprowadzających obowiązek zainstalowania, na nowych statkach pasażerskich oraz na statkach innych niż statki pasażerskie o pojemności 3000 i większej od 1 lipca 2002, rejestratora danych podroży statku (marzec) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniami olejem bunkrowym (Bunkers 2001) (marzec) Na spotkaniu w Malezji rozpoczęto prace nad projektem Elektronicznych autostrad morskich, którego celem jest stworzenie zintegrowanego systemu infrastruktury fizycznej, sprzętu i oprogramowania, procesów i zasobów w celu poprawy bezpieczeństwa żeglugi i zapobiegania zanieczyszczaniu morza na obszarach najczęściej uczęszczanych (kwiecień) W wyniku katastrofy m/t Erika (1999) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego przyjął 46 Poprawek do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki mających na celu przyspieszenie stopniowego wycofywania zbiornikowców jednokadłubowych w taki sposób, aby zostały wyeliminowane do 2015 r. lub wcześniej (wrzesień) W siedzibie IMO w Londynie odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika, który upamiętnia marynarzy z całego świata (październik) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji w sprawie kontroli nad systemami przeciwporostowymi stosowanymi na statkach (AFS 2001) (listopad) Na dwudziestym drugim posiedzeniu Zgromadzenia IMO po raz pierwszy wybrano Radę, która liczy 40 członków (styczeń) Komitet Ułatwień na dwudziestej dziewiątej sesji przyjął poprawki do Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego (FAL), dotyczące nielegalnych pasażerów. 230

27 2002 (marzec) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) na czterdziestej siódmej sesji przyjął rezolucje w sprawie uznania akwenu wokół wyspy Malpelo (zachodnie wybrzeże Kolumbii) i akwenu wokół Florydy (USA) jako morskich obszarów szczególnie wrażliwych ( PSSA) (maj) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (MSC) na siedemdziesiątej piątej sesji przyjął Poprawki do Rozdziału VII(Przewóz towarów niebezpiecznych) Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu przez co uczynił obowiązkowym Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych (Kodeks IMDG) (czerwiec) Rada IMO na osiemdziesiątej ósmej sesji przyjęła nowe hasło dla Organizacji Bezpieczna, chroniona i efektywna żegluga po czystych oceanach w miejsce dotychczasowegobezpieczniejsza żegluga po czystszych oceanach" (lipiec) Od 1 lipca 2002 Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu (Kodeks ISM) staje się obowiązkowy dla większości statków handlowych w skali międzynarodowej (październik) Uznanie Morza Waddena w Europie Północnej jako morskiego obszaru szczególnie wrażliwego (PSSA) (listopad) Uchwalenie Protokołu do Konwencji ateńskiej z 1974 r., odnoszącej się do przewozu pasażerów i ich bagażu drogą morską, podnosi limity odpowiedzialności oraz wprowadza obowiązkowe ubezpieczenie pasażerów na statkach (listopad) Wejście w życie Poprawek z 1993 do Konwencji o IMO, rozszerzających skład Rady z 32 do 40 Państw Członkowskich (grudzień) Na konferencji dyplomatycznej uchwalono kompleksowy system ochrony żeglugi międzynarodowej, z poprawkami do Konwencji SOLAS, wprowadzającymi nowy rozdział XI-2 (Środki specjalne dla wzmocnienia ochrony żeglugi) oraz obowiązkowy Międzynarodowy kodeks ochrony statku i obiektu portowego (Kodeks ISPS). 231

28 2003 (maj) Uchwalenie Protokołu w sprawie ustanowienia dodatkowego funduszu odszkodowań za szkody wynikające z zanieczyszczeń ropą naftową (lipiec) Uznanie Rezerwatu Paracas u wybrzeży Peru jako morskiego obszaru szczególnie wrażliwego (PSSA) (wrzesień) IMO otwiera pierwsze regionalne biuro na Filipinach, pierwsze biuro regionalne w Azji (wrzesień) Wejście w życie Załącznika IV (Przepisy o zapobieganiu zanieczyszczaniu ściekami fekalnymi ze statków) do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (grudzień) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) na 50. sesji przyjął rezolucję w sprawie nowych przyspieszonych terminów wycofania z eksploatacji zbiornikowców z pojedynczym kadłubem, Programu oceny stanu technicznego statku (CAS) oraz ograniczenia w transporcie olejów ciężkich. Większość zbiornikowców z pojedynczym kadłubem nie będzie mogła być eksploatowana po roku (grudzień) Zgromadzenia IMO zatwierdza powołanie Efthimiosa Mitropoulosa z Grecji na stanowisko Sekretarza Generalnego (luty) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami (BWM 2004) (lipiec) Wejście w życie Poprawek do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu wprowadzających środki ochrony żeglugi, w tym Międzynarodowy kodeks ochrony statku i obiektu portowego (Kodeks ISPS) (marzec) Wejście w życie Protokołu 2003 w sprawie ustanowienia dodatkowego funduszu odszkodowań za szkody wynikające z zanieczyszczeń ropą naftową (maj) Wejście w życie Załącznika VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, zawierającego postanowienia w sprawie ochrony czystości powietrza przed zanieczyszczeniami ze statków. 232

29 2005 (maj) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (MSC ) ustala na 81 sesji podstawowe zasady i cele opracowania standardów GBS (standardów "opartych na założonym celu") w zakresie konstrukcji nowych statków (lipiec) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) na 53. sesji przyjął rezolucje w sprawie wyznaczenia nowych morskich obszarów szczególnie wrażliwych (PSSA). Dotyczy to rozszerzenia istniejącego obszaru Wielkiej Rafy Koralowej o Cieśninę Torresa (Australia i Papua Nowa Gwinea), oraz wyznaczenie Archipelagu Wysp Kanaryjskich (Hiszpania), Archipelagu Galapagos (Ekwador) i obszaru Morza Bałtyckiego (Dania, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Polska i Szwecja) (październik) Uchwalenie Protokołu 2005 do Konwencji o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej (SUA 1988) (listopad) Gospodarzem równoległych obchodów Światowego Dnia Morza jest Portugalia. Myślą przewodnią obchodów jest Żegluga międzynarodowa nośnikiem światowego handlu (listopad) Zgromadzenie IMO na 24. sesji uchwala Dobrowolny program audytowania państw członkowskich IMO (marzec) Wejście w życie Protokołu 1996 do Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, (kwiecień) Komitet Prawny na 91. sesji przyjmuje wytyczne w sprawie uczciwego traktowania marynarzy w sytuacjach wypadku morskiego (maj) W Mombasie, Kenia, ustanowiono nowe Centrum koordynacyjne morskiej służby poszukiwawczo-ratowniczej (MRCC). Jest to pierwszy z pięciu regionalnych ośrodków w zachodniej, południowej i wschodniej części Afryki, finansowanych przez Międzynarodowy Fundusz SAR (sierpień) Z powodu rozpoczęcia kapitalnego remontu budynku przy Albert Embankment Sekretariat IMO przenosi się do tymczasowej siedziby na Victoria Street w Londynie. 233

30 2006 (październik) 2006 (grudzień) Na 55. sesji Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) występują dwie 12-letnie dziewczynki, Dionysia Lymperopoulou z Grecji i Serra Kuman z Turcji, które mówią o swoich obawach o środowisko. Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (MSC ) na 82. sesji w Stambule, Turcja, przyjął szereg nowych międzynarodowych standardów bezpieczeństwa dla statków pasażerskich (kwiecień) Film zatytułowany Najeźdźcy z morza wyprodukowany przez IMO we współpracy z BBC został nagrodzony Złotą statuetką na trzecim Festiwalu Filmów Dokumentalnych Opowieści o Ziemi w Nowym Jorku (maj) Uchwalenie Międzynarodowej konwencji o usuwaniu wraków (Nairobi WRC 2007) (czerwiec) Wejście w życie Protokółu 2000 w sprawie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza niebezpiecznymi i szkodliwymi substancjami oraz współpracy w tym zakresie (Protokół OPRC-HNS) (listopad) Inauguracyjna nagroda IMO za wyjątkową odwagę na morzu została przyznana drugiemu oficerowi Mustafie Topiwala i kapitanowi Zvonimirowi Ostric z rudoropowca Searose G, którzy narażając swoje życie ratowali innych podczas drama-tycznej akcji ratowniczej zatopionego statku Teklivka (wrzesień) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji w sprawie kontroli nad systemami przeciwporostowymi stosowanymi na statkach (AFS 2001) (listopad) Wejście w życie Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniami olejem bunkrowym (Bunkers 2001) (grudzień) Komitet Ułatwień (FAL) zostanie formalnie uprawomocniony z wejściem w życie Poprawek 1991 r. do Konwencji o IMO. Na podstawie materiałów IMO opracował Marian Dudek 234