Warszawa, Aleje Ujazdowskie 41 lok. 2 tel./fax: , ;33 NIP:

Transkrypt

1 (i) KRAuO/IA RAD.A RADCO'// PRAWrJl'CH L. dz. 256 l 2016 KRAJOWA IZBA RADCÓW PRAWNYCH Warszawa, Aleje Ujazdowskie 41 lok. 2 tel./fax: , ;33 kirp@kirp.pl NIP: At 1<9. _NSTYTUCY JNY l "'Ai\1Cf;,;;LARIA r lwpl l L.dz.... l. zaf Warszawa, 15 lutego 2016 roku Konstytucyjny Al. Jana Christiana Szucha 12a Warszawa akt K 4 7/15 Opinia Krajowej Rady Radców Prawnych jako amicus curiae Krajowa Rada Radców Prawnych jako amicus curiae w sprawie wniosków Pierwszego Prezesa Rzecznika Praw Obywatelskich i Krajowej Rady oraz wniosków grupy na Sejm z 29 i 31 grudnia 2015 r. do wspólnego rozpoznania pod sygn. akt K 47/15, o zbadanie l. 1) art. 10 ust. 1, art. 44 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 80 ust. 2, art. 87 ust. 2, art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 3, 9, 10, 12, 14 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz art. 2 tej ustawy - z art. 10 ust. 2 i art. 173 l

2 Konstytucji RP w z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP przez to, w jej rzetelne i sprawne zasady prawnego w zakresie kontroli sprawowanej przez Konstytucyjny oraz ustawodawcy; 2) art. 28a, art. 31a, art. 36 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 5, 7, 8 ustawy wymienionej w pkt 1- z art. 10 ust. 1, art. 173 i art. 195 ust. 1 w z art. 8 ust. 1 Konstytucji RP; 3) art. 8 pkt 4, art. 28a, art. 31a, art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2, 5, 7, 8 ustawy wymienionej w pkt 1 -z art. 119 ust. 1 Konstytucji RP; 4) art. 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym- z art. 2 w z art. 8 i z art. 188 Konstytucji RP. II. ustawy z dnia 22 grudnia 2015 roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w - z art. 2, art. 7, art. 188 i art. 119 ust. 1 oraz art. 186 ust. 1 Konstytucji RP, a nadto z art. 13 Konwencji o Ochronie Praw i Podstawowych III. 1) ustawy z dnia 22 grudnia 2015 roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym w - z art. 2 w z art. 118 ust. 3 i art. 119 ust. 1 Konstytucji RP oraz z art. 173 w z art. 10, a z art. 195 ust. 1 Konstytucji RP - zarówno ze na wadliwy tryb jej jak i ze na wprowadzane zasady funkcjonowania konstytucyjnego organu publicznej do jego i braku rzetelnego wykonywania kompetencji w Konstytucji RP. Alternatywnie wobec zarzutu w pkt. 1, o zbadanie 2) art. 8 pkt 4 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w pkt 1 oraz art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2 i z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP; 3) art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2, art. 173 w 2

3 z art. 10, a z art. 19S ust. 1 Konstytucji RP oraz z w Preambule Konstytucji RP instytucji publicznych; 4) art. 28a ustawy z dnia 2S czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt S ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2, art. 173 w z art. 10, a z art. 19S ust. 1 Konstytucji RP; S) art. 31a ustawy z dnia 2S czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w pkt 1, art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2S czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w pkt 1 oraz art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w pkt 1- z art. 2, art. 180 ust. 1 i 2, art. 173 w z art. 10, z art. 19S ust. 1, z art. 197 w z art. 112, a z art. 78 Konstytucji RP; 6) art. 44 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2, art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP oraz w Preambule Konstytucji RP instytucji publicznych; 7) art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w pkt 1- z art. 2, art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP oraz w Preambule Konstytucji RP instytucji publicznych, a zakresie, w jakim obejmuje wnioski z ustawy albo ustawy o prowizorium kierowane do Konstytucyjnego przez Prezydenta Rzeczypospolitej polskiej- z art. 224 ust. 2 Konstytucji RP; 8) art. 87 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2, z art. 45, z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP oraz w Preambule Konstytucji RP instytucji publicznych, a zakresie, w jakim obejmuje wnioski z ustawy albo ustawy o prowizorium kierowane do Konstytucyjnego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z art. 224 ust. 2 Konstytucji RP; 9) art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 2, z art. 190 ust. S, z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP oraz w Preambule Konstytucji RP instytucji publicznych; 3

4 10) art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 22 grudnia 201S roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, w zakresie, w jakim: a) uchyla art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 2S czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym- z art. 197 w z art. 112 Konstytucji RP oraz z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP; b) uchyla art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 2S czerwca 201S roku o Trybunale Konstytucyjnym- z art. 19S ust. 1 oraz z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP; 11) art. 2 ustawy z dnia 22 grudnia 201S roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym- z art. 2, z art. 173 w z art. 10, a z art. 4S Konstytucji RP; 12) art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 201S roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym - z art. 2 Konstytucji RP; 13) art. S ustawy z dnia 22 grudnia 201S roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym - z art. 2 Konstytucji RP i z niego odpowiedniej vacatio legis. IV. 1) ustawy z dnia 22 grudnia 201S roku o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym- z art. 7, art. 112, art. 119 ust. 1 i 2 Konstytucji RP; 2) art. 1 pkt 2, pkt 7 i 8 ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 173 w z art. 10, z art. 180 ust. 2 oraz z art. 19S ust. 1 Konstytucji RP; 3) art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w pkt 1 - z poprawnej legislacji, z art. 2 Konstytucji RP; 4) art. 1 pkt S ustawy wymienionej w pkt 1 - z art. 173 w z art. 10 oraz z art. 19S ust. 1 Konstytucji RP; S) art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w pkt 1 - z poprawnej legislacji, z art. 2 Konstytucji RP, art. 4S ust. 1, art. 122 ust. 3 zdanie 1 i art. 188 Konstytucji RP, a z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; 6) art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w pkt 1 -z poprawnej legislacji, z art. 2 Konstytucji RP, art. 4S ust. 1 Konstytucji RP, a z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; 7) art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w pkt 1 - z poprawnej legislacji, z art. 2 Konstytucji RP, art. 4S ust. 1 Konstytucji RP, a z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; 4

5 8) art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w pkt 1- z art. 122 ust. 3, z art. 133 ust. 2, z art. 189 i z art. 190 ust. 5 Konstytucji RP; 9) art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w pkt 1, w zakresie, w jakim uchyla art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 roku o Trybunale Konstytucyjnym - z art. 173 w z art. 10 Konstytucji RP; 10) art. 2 ustawy wymienionej w pkt 1 - z poprawnej legislacji z art. 2 Konstytucji RP, z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, a z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; 11) art. 5 ustawy wymienionej w pkt 1 -z prawa z art. 2 Konstytucji RP, z art. 88 ust. 1 i art. 188 Konstytucji RP, wskazuje, w opinii Krajowej Rady Radców Prawnych: 1/ ustawa z dnia 22 grudnia 2015r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. 2015, poz. 2217), zwana dalej Nowelizacja, jest niezgodna z art. 2 i art. 7 w zw. z art.119 Konstytucji RP przez to, uchwalona przez Sejm bez dochowania trybu wymaganego do jej uchwalenia; 2/ art. 8 pkt 4 ustawy z dnia 25 czerwca 2015r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. 2015, poz ze zm.), zwanej dalej Ustawa. w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 Nowelizacji, art. 28a Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 5 Nowelizacji, art. 31a Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 7 Nowelizacji, art. 36 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 8 Nowelizacji niezgodne z art. 7 w zw. z art. 194 ust. 1, z art. 10 ust. 1, z art. 45 ust. 1, z art. 173, z art. 195 ust. 1 oraz z art. 180 ust. 1 i 2 Konstytucji RP; 3/ art. 10 ust. 1 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 3 Nowelizacji jest niezgodny z art. 10 ust. 1, art. 173 oraz z art. 2 Konstytucji RP; 4/ art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 44 ust. 3 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 Nowelizacji niezgodne z art. 2, z art. 45 ust. 1 oraz z art. 188 Konstytucji RP; 5/ art. 80 ust. 2 Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 10 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 173 w zw. z art. 10 Konstytucji RP; 6/ art. 87 ust. 2 i 2a Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art.1 pkt 12 Nowelizacji niezgodne z art. 2 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji RP; 5

6 7 l art. 99 ust. 1 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 14 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2 oraz art. 190 ust. 5 Konstytucji RP; 81 art. 2 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2 oraz 45 ust.1 Konstytucji RP; 9 l art. 5 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Do zaprezentowania opinii Krajowej Rady Radców Prawnych na rozprawie przed Konstytucyjnym oraz z osobna radcowie prawni: - Prezes Krajowej Rady Radców Prawnych Dariusz -Wiceprezes Krajowej Rady Radców Prawnych dr hab. prof. nadzw. Arkadiusz Bereza, - dr hab. prof. nadzw. Patyra, -dr UZASADNIENIE 11 Naruszenie trybu ustawodawczego. Zasadnicze ustawy, trybu ustawodawczego, do dwóch kwestii: 1) naruszenia przyzwoitej legislacji w toku rozpatrywania projektu ustawy na etapie prac sejmowych; 2) naruszenia konstytucyjnej zasady rozpatrywania projektu ustawy w trzech czytaniach. Ad. 1) Sposób procedowania nad projektem, a jego rozpatrywaniu, na celu uchwalenie ustavyy - zarówno podczas prac plenarnych, jak i na forurn komisji - podstawowe kanony tworzenia prawa, przyjmowane w demokratycznym prawnym. Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (druk nr 122) w Sejmie 15 grudnia 2015r., jego pierwsze czytanie na posiedzeniu plenarnym 17 grudnia 2015r. Projekt w wersji zaopiniowany negatywnie przez Pierwszego Prezesa Rzecznika Praw Obywatelskich, Radców 6

7 Prawnych oraz liczne wymienionych podmiotów, w projekcie Sejm projekt do Komisji Ustawodawczej. Na posiedzeniu w dniu 21 grudnia 2015r. wnioskodawcy poprawek do projektu, daleko poza jego innymi poprzez przyznanie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej oraz Ministrowi inicjowania dyscyplinarnego wobec W pracach komisji nie brali przedstawiciele wymienionych organów, wymóg skonsultowania proponowanych zmian z innymi podmiotami, które projekt w jego wersji pierwotnej. Mimo tego, poprawki istotne modyfikacje statusu nie w tym zakresie opinii Krajowej Rady Zignorowano krytyczne uwagi ekspertów Biura Legislacyjnego Sejmu. Drugie czytanie projektu ustawy 22 grudnia 2015r. W tym samym dniu Sejm trzecie czytanie projektu i proces ustawodawczy w Sejmie zatem 6 dni. Ta po sobie w tempie sekwencja rzetelne i rozpatrzenie projektu z ekspertów, szereg uprawnionych podmiotów - a - stanowiska wobec projektu w jego finalnym Konstytucyjny zajmuje konsekwentne stanowisko w kwestii sposobu stanowienia prawa, w aksjologii demokratycznego prawnego. Szczególnie istotny jest w tym w demokratycznym prawnym stanowienie prawa powinno w sposób uczestnikom procesu ustawodawczego na dostateczne propozycji, pod i skonfrontowanie racji i argumentów. Tego (...) dyrektywy: demokratyzmu stanowienia prawa, który nie wyczerpuje w samym projektu ustawy oraz stanowienia prawa l. uchwalenie ustawy w par excellence pilnym trybie w istocie dyspozycji art. 123 ust. 1 Konstytucji, zgodnie z szybkiego procedowania projektów ustaw przez Sejm i 1 Orzeczenie z 9 stycznia 1996r., sygn. K 18/95. 7

8 Senat jest w stosunku do projektów Rady Ministrów. Konstytucyjny stanowisko, zgodnie z którym niedopuszczalne jest stosowanie przepisów pilny tryb ustawodawczy w sytuacji, w której w tym trybie stanowione regulacje prawne z inicjatywy podmiotów uprawnionych wprawdzie do inicjatywy ustawodawczej na zasadach ogólnych, ale nie uprawnionych do inicjatywy w trybie pilnym. od konstatacji, zastosowanie w przedmiotowym przypadku szybkiej procedury ustawodawczej zabronione jest przede wszystkim ze na ustawy. Zgodnie bowiem z art. 123 ust. 1 Konstytucji z trybu pilnego innymi projekty ustaw ustrój i publicznych. Nie ulega ustawa o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym musi zakwalifikowana do tej kategorii. W uwag nie fakt, w trakcie sejmowych prac nad o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym do naruszenia legislacji. Ad. 2) W art. 119 ust. 1 Konstytucja model procesu ustawodawczego, Sejmowi rozpatrzenie projektu ustawy w trzech czytaniach. Zgodnie z bogatym orzecznictwem Konstytucyjnego, zasada ta oznacza trzykrotnego rozpatrywania przez Sejm tego samego projektu ustawy w sensie merytorycznym, a nie tylko technicznym czy formalnym 2. to najbardziej i wnikliwemu rozpatrzeniu projektu ustawy oraz wyeliminowaniu ryzyka niedopracowania lub przyjmowanych w toku prac legislacyjnych. W aspekcie merytorycznym, rozpatrzenie projektu ustawy w trzech czytaniach z limitacji materialnego zakresu poprawek do projektu, na poszczególnych etapach tzw. drogi ustawodawczej. Prawo deputowanych do za poprawek na prawnych, przyjmowanych przez stanowi demokratycznej procedury ustawodawczej. poprawki do projektu ustawy nie charakteru dowolnego- co do zasady w zakresie projektu wniesionego przez uprawniony 2 Zob. np. wyroki: z 7 listopada 2012r., sygn. K 31/12; z 24 marca 2004 r., sygn. K 37/03; z 24 marca 2009r., sygn. K 53/07. 8

9 podmiot i poddanego pierwszemu czytaniu. W zmiany wprowadzone do projektu w granicach u podstaw inicjatywy ustawodawczej, to znaczy jedynie ewentualnie w pierwotnej wersji projektu. poprawek jest bowiem modyfikacja projektu, a nie tworzenie nowego Wprowadzenie po pierwszym czytaniu zbyt z pierwotnym projektem zmian w jego stanowi konstytucyjnych wymogów, zarówno inicjatywy ustawodawczej, jak i zasady trzech W tym wykroczenie poza granice przedmiotowe projektowanej materii stanowi naruszenie KonstytucjP. W odniesieniu do ustawy naruszenie to na etapie prac Komisji Ustawodawczej po pierwszym czytaniu projektu. Na posiedzeniu w dniu 21 grudnia 2015r. wnioskodawcy pakiet 19 poprawek, zdecydowanie poza projektu. one m. in. procedury dyscyplinarnego wobec z do niej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Ministra przez Zgromadzenie Ogólne z wnioskiem do Sejmu o z czy uchylenia kilkunastu dotychczas przepisów ustawy nowelizowanej. Poprawki o tak istotnym znaczeniu dla ostatecznego ustawy, mimo tego, nie przedmiotem pierwszego czytania projektu na posiedzeniu plenarnym Sejmu, do ustawy w jej finalnym W efekcie, zakres wprowadzonych do tekstu projektu po pracach komisji tak obszerny, na etapie drugiego czytania Sejm inny - pod - projekt ustawy, co stanowi naruszenie art. 119 ust. 1 Konstytucji. ustalenia dalsze skutki. Demokratyczne prawne opiera na zasadzie legalizmu, w art. 7 Konstytucji, zgodnie z którym organy publicznej na podstawie i w granicach prawa. Dyrektywa przestrzegania prawa szczególnie odnosi do procesu prawotwórczego, w którym to Sejm odgrywa Przestrzeganie zasady w procedurze legislacyjnej jest warunkiem koniecznym 3 Tak Konstytucyjny, m. in. w wyrokach z 24 czerwca 1998r., sygn. K 3/98, z 21 grudnia 2005r., sygn. K 45/05 oraz w cytowanym wyroku o sygn. K 37/03. 9

10 przez ten organ roli ustrojowej. wyznaczonej w systemie W toku uchwalania ustawy do naruszenia elementarnych i zasad ustawodawczego, zasadnym jest uznanie, Nowelizacja jest w tym zakresie niezgodna z art. 7 Konstytucji. ten tryb uchwalenia ustawy z dnia 22 grudnia 2015r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2217) obarczony jest tak wadami, w ocenie Krajowej Rady Radców Prawnych ustawa ta powinna uznana w jako niezgodna z 2/ art. 8 pkt. 4 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 Nowelizacji, art. 28a Ustawy, dodanego przez art.1 pkt 5 Nowelizacji, art. 31a Ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 7 Nowelizacji, art. 36 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 8 Nowelizacji z art. 7 w zw. z art. 194 ust. 1, z art. 10 ust. 1, z art. 45 ust. 1,z art. 173, z art. 195 ust. 1 oraz z art. 180 ust. 1 i 2 Konstytucji. Zgodnie z art. 8 ust. 4 Ustawy w z jej art. 36, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 i pkt 8 Nowelizacji, kompetencje w zakresie stwierdzania mandatu Konstytucyjnego do Sejmu, z jedynie Zgromadzenia Ogólnego Konstytucyjnego. W ocenie Krajowej Rady Radców Prawnych ta jednoznacznie godzi w oraz z niej ustawodawczej. Art. 10 Konstytucji statuuje i jako i legislatywy i egzekutywy co znajduje potwierdzenie w art. 173 Konstytucji. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Konstytucyjnego ta organizacyjne i funkcjonalne oddzielenie od organów innych tak by w zakresie rozpoznawania lo

11 spraw i orzekania 4 Co prawda i nie - zdaniem - do zniesienia mechanizmów koniecznej równowagi wszystkimi jednak mechanizmy te, ingerencji w zakres nie w zakresie sprawowania a jakiekolwiek wkraczanie w i w sferze nie dokonywane jedynie i musi dostateczne uzasadnienie merytorycznes. Sejmowi prawo do stwierdzania mandatu Konstytucyjnego na wniosek Zgromadzenia Ogólnego, ustawodawca zasady oraz i podstawy do niedopuszczalnej, w Konstytucji, ingerencji legislatywy w osobowy Konstytucyjnego. Nie bez znaczenia w tym pozostaje fakt, kwestionowane przepisy wprowadzone do tekstu Nowelizacji po pierwszym jej czytaniu, w poprawek przez w trakcie posiedzenia komisji, bez jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia. Kwestionowana regulacja godzi w legalizmu, w art. 7 Konstytucji. Zasada ta, immanentnym elementem demokratycznego prawnego, na organy ustawodawcze przepisów w stanowionych ustawach w z przepisami Konstytucji. na organy publicznej nakaz na podstawie i w granicach prawa jednoznacznie wyklucza domniemywania kompetencji organu Sejmowi kompetencje do z Konstytucyjnego, Nowelizacja narusza rudymentarne zasady legalizmu. Zgodnie bowiem z art. 194 ust. 1 Konstytucji Sejm dysponuje jedynie do dokonywania wyboru nie do ich co w intencji ustrajodawcy upolitycznieniu tego organu. w Nowelizacji samemu jak i jego gwarancje i formacji politycznych, w Sejmie mandatów, by móc skutecznie 4 Wyrok z 14 kwietnia 1999r., sygn. K 8/99. 5 Wyrok z 18 lutego 2004r., sygn. K 12/03. 6 Wyrok z 8 kwietnia 1998r., sygn. K 10/97 oraz wyrok z 14 czerwca 2000r., sygn. P 3/00. 11

12 lub mimo wniosku Zgromadzenia Ogólnego Nie fakt, od decyzji Sejmu z co do którego w dyscyplinarnym zasady etyczne, równie mocno godzi w oraz Niezgodna z jest w Ustawie (art. 28a) inicjowania dyscyplinarnego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub Ministra jak przyznanie wskazanym organom egzekutywy prawa wnioskowania do Zgromadzenia Ogólnego o z wnioskiem do Sejmu o z (art. 31a ust. 2). Krajowa Rada Radców Prawnych w podziela zarówno we wniosku Pierwszego Prezesa jak Rzecznika Praw Obywatelskich, kwestionowana regulacja w istocie dopuszcza poddawania naciskom ze strony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Ministra tym samym w oraz w odniesieniu do Konstytucyjnego wart. 195 ust. 1 Konstytucji. Przekonanie to wzmacnia dodatkowo konstrukcja art. 31a, w brzmieniu nadanym przez zgodnie z w szczególnie przypadkach Zgromadzenie Ogólne do Sejmu z wnioskiem o z Konstytucyjnego. Tak stanowi klasyczny zwrot niedopuszczalny margines swobody interpretacyjnej - w odniesieniu do organów wykonawczej - w zakresie oceny czynu na kanwie której pozbawienia go stanowiska. Stoi to w zarówno z prawa, jak i poza przypadkami wskazanymi w ustawie. Regulacja, kwestionowana w tej stanowiska, niezgodna jest z z podstawowych gwarancji jego oraz z prawa do Zgodnie z art. 180 ust. 2 Konstytucji z zawieszenie w przeniesienie do innej siedziby lub na inne stanowisko wbrew jego woli jedynie na mocy orzeczenia i tylko w przypadkach w ustawie. Z przepisu tego 12

13 jednoznacznie wynika, utrata przed kadencji na podstawie samego ewentualnie innego organu w przymiot i od innych organów po przeprowadzeniu dyscyplinarnego. dyscyplinarna z istoty ma charakter w z tym nie egzekwowana przez inny organ, do segmentu Ponadto, rozstrzyganie kwestii dyscyplinarnej przez organ o stricte politycznym charakterze jest sprzeczne z prawem do gwarantowanym w art. 45 ust. 1 Konstytucji. art. 8 pkt. 4 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 Nowelizacji, art. 28a Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 5 Nowelizacji, art. 31a Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 7 Nowelizacji, art. 36 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 8 Nowelizacji niezgodne z art. 7 w zw. z art. 194 ust. 1, z art. 10 ust. 1, z art. 45 ust. 1, z art. 173, art. 195 ust. 1 oraz z art. 180 ust. 1 i 2 Konstytucji przez to, Sejmowi kompetencje do ingerowania w osobowy Konstytucyjnego, tym samym legalizmu, i i a a w zakresie rozstrzygania przez Sejm o mandatu na kanwie dyscyplinarnego - prawa do 3/ art.10 ust.1 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art.1 pkt 3 Nowelizacji z art. 10 ust. 1, art. 173 oraz art. 2 Konstytucji. Jako niezgodne z wprowadzone podejmowania przez Zgromadzenie Ogólne 2/3 w co najmniej 13 a nie jak uprzednio - w co najmniej 2/3 ogólnej ich liczby (10 Przepis ten stanowi w organizacji Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym 13

14 Zgromadzenie Ogólne w istotne kompetencje, do funkcjonowania m. in. orzekanie w sprawach dyscyplinarnych, wszczynanie procedury mandatu czy uchwalanie regulaminu czy - co jest szczególnie dla funkcjonowania - wskazywanie kandydatów na stanowisko Prezesa i Wiceprezesa Zarówno progu wymaganej dla podejmowania jak kworum prowadzi do funkcjonowania Zgromadzenia, a w konsekwencji zaburza i funkcjonowanie bowiem do sytuacji, w której Zgromadzenie nie zdolne do w wymienionych sprawach, czy to ze na brak wymaganej czy odpowiedniego kworum. Nie przy tym faktu, w uzasadnieniu projektu wnioskodawcy nie przedstawili w istocie merytorycznej argumentacji, która za wprowadzeniem tak zmiany. Za trudno bowiem zdawkowe stwierdzenie, cyt. "Zgromadzenie (..) powinno i w obecnie i Art. 197 Konstytucji powierza ustawodawcy do w drodze ustawy organizacji oraz trybu przed Konstytucyjnym. Nie twierdzenie, ustrajodawcy w tym przypadku zobligowanie ustawodawczej do tego, by w tym zakresie charakter racjonalny i Tylko taka regulacja bowiem skutecznego realizowania mechanizmów kontroli prawa. Teza ta znajduje uzasadnienie przede wszystkim w aksjologii prawnego, na idei prymatu konstytucji w systemie prawa, której gwarantem w kontynentalnym modelu kontroli prawa jest Konstytucyjny. ustawa ma organizacji, a nie dezorganizacji organu, którego dotyczy. W tym w Nowelizacji charakter dysfunkcjonalny - nie tylko poza ramy zasady i w jego funkcjonowania, ale sprzeczne z ustawodawcy ergo poprawnej legislacji, z art. 2 Konstytucji. 14

15 W uwag konstrukcje normatywne, w art. 10 ust. 1 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 3 Nowelizacji niezgodne z art. 10 ust. 1, art. 173 oraz art. 2 Konstytucji, przez to, niczym ustawodawcy w funkcjonowania czym zarówno jak i z i i jak przez to, poprawnej legislacji, jeden z istotnych komponentów zasady prawnego. 4/ art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 44 ust. 3 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 Nowelizacji z art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 188 Konstytucji. w Nowelizacji orzekania przez Konstytucyjny w - zgodnie z nowym brzmieniem art. 44 ust. 3 Ustawy 13-osobowyrn, a nie jak dotychczas 9-osobowyrn we wszystkich przypadkach poza wskazanymi w ustawie stoi w zarówno z racjonalnego ustawodawcy, jak elementarnymi orzekania. Co za tym idzie godzi ono w konstytucyjne prawo do z gwarancji ochrony i praw w demokratycznym. w Nowelizacji sposób procedowania obliguje do orzekania w we wszystkich sprawach z zakresu tzw. kontroli norm, z w trybie kontroli konkretnej (skarga konstytucyjna lub pytanie prawne) oraz spraw ustaw z urnowarni których ratyfikacja uprzedniej zgody w ustawie, które to sprawy ma w 7-osobowyrn. przy tym w stanie prawnym przed w Nowelizacji, Konstytucyjny skargi konstytucyjne i pytania prawne w S-osobowym, co ich rozpatrywanie przez trzy regulacja nie daje takiej zatem wprowadzonych zmian w 15

16 sprawach ochrony i praw jednostki, a za takie przede wszystkim inicjowane w trybie skargi konstytucyjnej. Perspektywa dotyczy rozpatrywania prawnych. W tym wypadku ma ona o wiele implikacje, nie odnosi bowiem tylko do przed ale przed powszechnymi i szczególnymi, których czas oczekiwania na na skierowane pytanie prawne Co za tym idzie okres zawieszenia prowadzonego przez ów z dla jego stron i z naruszeniem z art. 45 ust. 1 Konstytucji dyrektywy rozpatrywania spraw bez Regulacja wart. 44 Ustawy w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 Nowelizacji jest sprzeczna z poprawnej legislacji, z uwagi na jej Z orzekania w sprawy ustaw z umowami ratyfikowanymi za w ustawie, zatem sprawy o zdecydowanie - z punktu widzenia hierarchii prawa i prawnego - znaczeniu, np. badanie z umowami i ustawami, które przekazano do rozpatrywania przez wprowadzenie kwestionowanych przepisów, wnioskodawcy liczby w z cyt. "wnikliwego oraz wszechstronnego problemów konstytucjonalnych, z uwagi na ich szczególne znaczenie dla dobra publicznego". Taka argumentacja zmiany dotychczasowego trybu rozpatrywania spraw przez Konstytucyjny, zatem ingerencji w trybu pracy stoi w z Przede wszystkim dowodzi ono braku zrozumienia przez istoty funkcjonowania i profesjonalnego charakteru wybrani przez Sejm bowiem kwalifikacjami w zakresie orzekania, o czym stanowi art. 18 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, w brzmieniu nadanym z 19 listopada 2015r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1928), zgodnie z którym osoba, która posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska lub Naczelnego Administracyjnego. zatem od konfiguracji liczbowej, 16

17 Konstytucyjnego posiada kompetencje do wnikliwego oraz wszechstronnego problemów ustrojowych, w naturalny sposób wynika to z i zawodowego Konstytucyjnego. Skutkiem wprowadzonej zmiany zatem ograniczenie orzekania co w oczywisty sposób godzi w kontroli prawa, realizacji przez jego konstytucyjnych kompetencji, z art. 188 Konstytucji. W z art. 44 ust. 3 Ustawy, zgodnie z orzekanie w wymaga co najmniej 13 ta do zablokowania realizacji orzeczniczych a nie temu ma wykonanie konstytucyjnej "delegacji", w art. 197 Konstytucji. Wskazane mankamenty Nowelizacji do jednoznacznego wniosku, art. 44 ust. 1 pkt 1 i art. 44 ust. 3 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 Nowelizacji niezgodne z art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 188 Konstytucji, w ten sposób, w zakresie trybu pracy Konstytucyjnego temu organowi sprawne wykonywanie jego funkcji ustrojowych, czym poprawnej legislacji, ponadto w Konstytucji, a do dyspozycji mechanizmów kontroli prawa, a w zakresie prowadzonych przez w trybie kontroli konkretnej konstytucyjne prawo do 5/ art. 80 ust. 2 Ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 10 Nowelizacji z art. 2 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji. Przepisem art. 1 pkt 10 Nowelizacji dodano w art. 80 ust. 2 Ustawy zgodnie z terminy rozpraw albo niejawnych, na których rozpoznawane wnioski, wyznaczane spraw do Z nieznanych przyczyn ustanowiona zasada rozpatrywania spraw swym zakresie jedynie wnioski kierowane do 17

18 Konstytucyjnego, jako z trzech - poza i pytaniem prawym- procedur kontroli prawa. Brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia dla tego rodzaju specjalnego potraktowania spraw inicjowanych wnioskiem w trybie kontroli abstrakcyjnej. Nawet jednak przy próbie przychylnej oceny przedmiotowej regulacji, prowadzi to do nieuprawnionego potraktowania spraw, które wszczynane w trybie indywidualnej kontroli przed Konstytucyjnym. Intencja ustawodawcy w tym zakresie zdaje jednak niejasna, w uwag we wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, K 2/16 (ss ), który wskazuje, w kwestionowanego przepisu ustawodawca nie w sposób dowolny "wniosek" i "sprawa", bowiem te na gruncie Ustawy nie Prowadzi to w konsekwencji do wprowadzonej regulacji, co jest argumentem na stwierdzenie jej z uwagi na naruszenie zasady poprawnej legislacji, wywodzonej z art. 2 Konstytucji, z której wynika nakaz przepisów w sposób precyzyjny i jasny. Dodanego przepisu nie sposób bez próby jego której dekodowanie z jego literalnego brzmienia Wprowadzone na mocy Nowelizacji i obliguje konstytucyjny do rozstrzygania spraw w co bez godzi w jego a w narusza gwarancje ustrojowej przyznane w ramach konstytucyjnego tym samym w z art. 173 w zw. z art. 10 ustawy zasadniczej. Zasadniczym przejawem tej jest zbyt i nieuzasadniona ingerencja ustawodawczej w zasady funkcjonowania Konstytucyjnego, poprzez w sposób i nie w akcie ustawowym o rozpoznawania spraw, co powinno dyskrecjonalnych decyzji opartych o czynniki obiektywne, np. skomplikowania sprawy, wyznaczenia rozprawy przez wyznaczony etc. z powtarzania podnoszonych w wnioskach argumentacji kontestowanej regulacji warto jedynie 18

19 na jej zasadniczy i zdaje aspekt. Mianowicie w odniesieniu do kierowanych przez powszechne oraz administracyjne prawnych, od których przed nimi (zawieszane na czas rozpatrywania pytania przez Konstytucyjny), znaczne czasu oczekiwania odpowiedzi na nie - spowodowane zachowania spraw - doprowadzi do przewlekania tych Postrzegane w tej perspektywie swoiste ograniczenie do Konstytucyjnego przymusem oczekiwania na rozpoznanie sprawy spowoduje jej rozpatrzenia bez nieuzasadnionej co prowadzi do naruszenia art. 45 ust. 1 Konstytucji. na uwadze art. 80 ust. 2 Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 10 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1 oraz art. 173 w zw. z art. 10 Konstytucji jako sprzeczny z poprawnej legislacji, a i oraz w konstytucyjne prawo do 6/ art. 87 ust. 2 i 2a Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 12 Nowelizacji z art. 2 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji. Na mocy przepisu art. 1 pkt 12 Nowelizacji dokonano zmiany art. 87 ust. 2 i dodano ust. 2a Ustawy, wyznaczania terminów rozpraw, które nie po 3 od dnia uczestnikom zawiadomienia o jej terminie, a dla spraw orzekanych w - po 6 przyznano Prezesowi Konstytucyjnego uprawnienie skracania o terminów w kategoriach spraw. Ustanowiona w Nowelizacji okres zawiadomieniem uczestnika o terminie rozprawy, a jej przeprowadzeniem, dotychczas minimalnego terminu 14 dni od dnia uczestnikom zawiadomienia o jej terminie. W pierwszej zatem i ratio legis wprowadzonego na mocy znowelizowanego przepisu jego na naruszenie 19

20 norm ustawy zasadniczej. Zachowanie odpowiedniego okresu terminem rozprawy a zawiadomieniem o niej ma przygotowania oraz w niej czynnego przez uczestników co pozostaje w nierozerwalnym z w art. 45 Konstytucji prawa do W tym okres ten nie powinien zbyt krótki, ale z drugiej strony jego nadmiernego co z kolei nie prowadzi do realizacji podstawowego celu stawianego przed a mianowicie rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej prawa do W tym jako zasadne argumenty we wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, K 2/16 (ss ) do zasady przez Konstytucyjnym, co nie uzasadnia minimalnego okresu wyznaczeniem a odbyciem rozprawy oraz pozbawienia w ten sposób konstytucyjnego, jak zmniejszenia Konstytucyjnego. Kwestionowana w tej regulacja obejmuje swym zakresem zastosowania jedynie przed Konstytucyjnym. Niemniej jej wprowadzenia i wyznaczania terminów rozpraw zgodnie z jej dyrektywami jest rozpoznania przez Konstytucyjny spraw, których pilne niebagatelne znaczenie z punktu widzenia zabezpieczenia interesów W przedmiotowych zarzutów chodzi w o w sprawie stwierdzenia przeszkody w sprawowaniu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (art. 131 ust. 1 Konstytucji) oraz w sprawie z ustawy lub ustawy o prowizorium przed jej podpisaniem przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (art. 224 ust. 2 Konstytucji). Z tych art. 87 ust. 2 i 2a Ustawy, dodane przez art. 1 pkt 12 Nowelizacji niezgodne z art. 2 Konstytucji poprzez naruszenie zasady racjonalnego ustawodawcy na skutek regulacji funkcjonowanie Konstytucyjnego w sposób i sprawne wykonywanie przypisanych mu w Konstytucji i kompetencji oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji poprzez 20

21 naruszenie prawa rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej na skutek ustawowego czasu oczekiwania na rozpoznanie sprawy znacznie ponad okres. 7 f art. 99 ust. 1 Ustawy, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 14 Nowelizacji z art. 2 oraz art. 190 ust. 5 Konstytucji. Na mocy przepisu art. 1 pkt 14 Nowelizacji dokonano zmiany art. 99 ust. 1 Ustawy, jako zapadanie wydawanych w 2/3 w miejsce dotychczasowej orzeczenia od tego w jakim Prima Jacie budzi to o zapadania które wydawane w - tzn. innych - w którym to zakresie w art. 190 ust. 5 Konstytucji. W Konstytucji RP bowiem jednoznacznie, orzeczenia co nakazuje odnosi to do wszystkich konstytucyjnego, od w jakim ferowane. Kompleksowa oraz literalnie jasna i oczywista regulacja konstytucyjna w przedmiotowym zakresie stanowi uzasadnienie dla regulowania tej materii na poziomie ustawy w sposób odmienny, albowiem prowadzi to do jej z RP - jej art. 190 ust. 5. od zasadniczy charakter argumentacji kontestowanej regulacji, wprowadzenie przewidzianej w Nowelizacji w istocie sankcjonuje sytuacje, w których wydanie orzeczenia przez Konstytucyjny stanie Brak uzyskania, przewidzianej kwalifikowanej 2/3 spowoduje merytorycznego przez wyznaczony Skoro orzeczenie Konstytucyjnego wydawane w powinno 2/3 a zatem bez znaczenia pozostaje czy jest to orzeczenie ustawy z (pozytywne), czy jej z 21

22 (negatywne). Brak konsensusu w Konstytucyjnego, do tego, przewidziana w Nowelizacji kwalifikowana 2/3 nie zostanie doprowadzi do wydania jakiegokolwiek orzeczenia. Spowoduje to, sprawy wnoszone do Konstytucyjnego, w których uzyskanie konsensusu na poziomie tej nie merytorycznie rozstrzygane, co z skutki w zakresie prawa. w oraz stosowania regulacji Ustawy w znowelizowanym szereg innych konsekwencji do realizacji konstytucyjnych celów, przewidzianych w ustawie zasadniczej, m.in. w postaci zbadania z umowy przed jej ratyfikowaniem czy sporu kompetencyjnego centralnymi konstytucyjnymi organami o których szerzej mowa we wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, K 2/16 (ss ). analiza pozwala na uznanie, art. 99 ust. 1 Ustawy, dodany przez art. 1 pkt 14 Nowelizacji jest niezgodny z art. 2 jako sprzeczny z poprawnej legislacji oraz niezgodny z art. 190 ust. 5 Konstytucji poprzez wprowadzenie w ustawie innej dla podejmowania przewidziana Konstytucji. 8/ art. 2 Nowelizacji z art. 2 oraz 45 ust. 1 Konstytucji. Przepis art. 2 Nowelizacji skonstruowany jako regulacja o charakterze intertemporalnym, do zasad zastosowania nowych orzekania w sprawach wniesionych do Konstytucyjnego. Normuje on zasadnicze kwestie w jakim konstytucyjny powinien i jego ustalania oraz terminów wyznaczania rozpraw, jako zastosowania w przedmiotowych materiach przepisów wprowadzonych Zaakcentowania wymaga kwestia konstrukcji legislacyjnej przepisu art. 2, o której mowa we wniosku Rzecznika Praw 22

23 Obywatelskich, K 2/16 (ss ), co prowadzi do jego zastosowania oraz interpretacyjne o podstawowym charakterze. Dodatkowo przedmiotowa regulacja pozostaje w z lex retro non agit albowiem prowadzi do uchylenia skutków wydanych o wyznaczeniu rozpraw w sprawach, w których wydanie merytorycznego orzeczenia, bowiem zmusza do ich rozpoznania W tym przypadku bowiem retroakcja regulacji prawnej przewidzianej w art. 2 Nowelizacji odnosi do rozpatrywania w oparciu o ustanowione spraw przed Konstytucyjnym przed jej w przepisów intertemporalnych, nieodzownych i wskazanych w przypadku zmian w procedurze na opiera na zasadzie stosowania nowych wobec spraw wnoszonych do po ich w w z przeniesieniem do drugiej instancji. od tej zasady, do stosowania zmienionych wobec spraw w toku nie znajduje w przypadku konstytucyjnego merytorycznego uzasadnienia, a jedynie procesu orzeczniczego, tym samym w poprawnej legislacji oraz zaufania obywateli do i stanowionego przez nie prawa, rekonstruowane z art. 2 Konstytucji. Dodatkowo wprowadzona regulacja, terminy rozpraw, na których rozpoznawane wnioski w lecz przed dniem w ustawy, wyznaczane spraw do (art. 2 ust. 3 Nowelizacji), spowoduje masowej reorganizacji procesów decyzyjnych w tych sprawach w ich fazie rozpatrywania. chaos organizacyjny tym doprowadzi to do przymusowego odroczenia w czasie merytorycznego rozpatrzenia spraw, co do których stanowiska uczestników i one wydaniem orzeczenia przez Kanwa argumentacji o z kwestionowanej regulacji z konstytucyjnym prawem do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej w art. 45 ust. 1 Konstytucji. Pozwala to na konstatacji, art. 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2015r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2217) jest niezgodny 23

24 z art. 2 Konstytucji poprzez naruszenie wywiedzionej z niego zasady lex retro non agit wskutek wprowadzenia zastosowania nowo uchwalonej procedury dla spraw przed jej w i w konsekwencji uchylenia przez ten przepis wydanych o wyznaczeniu rozprawy, jak naruszenie zasady poprawnej legislacji wynikiem konstrukcji legislacyjnej art. 2 Nowelizacji oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji poprzez naruszenie prawa rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej na skutek ustawowego czasu oczekiwania na rozpoznanie sprawy. 9 f art. 5 Nowelizacji z art. 2 Konstytucji. Przepis art. S Nowelizacji ona w z dniem jej w Dzienniku Ustaw. Tym samym ustawodawca z jurydycznego punktu widzenia w której wprowadzona na mocy Nowelizacji zmiana procedury przez Konstytucyjny zastosowanie do oceny z jej samej. W w akcie ustawowym konstrukcji legislacyjnej, do wprowadzenia nowej procedury orzekania przez konstytucyjny, nie przewidziano przepisów (kontestowanych w ramach oceny art. 2 Nowelizacji) - o sposobie rozstrzygania spraw wniesionych do Konstytucyjnego, ani odpowiedniego okresu vacatio legis, w tym czasie spraw w toku. Zaniechanie ustawodawcy w zakresie zapewnienia odpowiedniego okresu vacatio legis powoduje konstytucyjny staje niezdolny do oceny, w tym okresie, z regulacji albowiem zmuszony jest to z zastosowaniem przepisów, które przedmiotem badania Doprowadza to w istocie do swoistej dysfunkcji kontroli znowelizowanego prawa, do prowadzenia oceny w tym zakresie w oparciu o przepisy, które poddawane ocenie z punktu widzenia Tego rodzaju za niedopuszczalne w demokratycznym prawnym. 24

25 Wprowadzenie do systemu prawnego Nowelizacji, bez zachowania odpowiedniego okresu vacatio legis, nie w tym przypadku uzasadnione ani potrzebami ustrojowymi (nie wynika to w sposób z uzasadniania projektu ustawy), co ewentualnie od tej fundamentalnej zasady. wymaga, 14-dniowy okres vacatio legis stanowi demokratyczny minimalny standard w zakresie wprowadzania nowych aktów prawnych do systemu prawnego, wyraz w przepisach ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz ze zm.) oraz dotychczasowym orzecznictwie Konstytucyjnego 7. Natomiast warunek zachowania odpowiedniego okresu vacatio legis w niektórych przypadkach nadania mu wymiaru 14 dni 8. Ustanowienie nowych procedur orzekania o aktów prawnych w taki sposób, aby z RP tych procedur nie oceniona zanim one w w sposób istotny prowadzi do zignorowania mechanizmu kontroli prawa w Polsce. materia sposobu prowadzenia badania i oceny wywiera istotne skutki w sferze praw i obywateli, o ich w trybie i procedurze nieodzownym czyni wprowadzenie w tym przypadku okresu vacatio legis na zaadoptowanie nowej procedury w prowadzenia Przedmiot Nowelizacji jako wymiar ustrojowy, w aspekcie istnienia mechanizmu kontroli i wzajemnego hamowania nie zrewidowany w sposób oceny jego jeszcze przed w zanim konkretne skutki w sferze praw i i obywatela. Tego rodzaju za w zasad legislacji, odpowiedniego vacatio legis oraz prawa, wywiedzionych z art. 2 Konstytucji oraz za do destabilizacji systemu ustrojowego i prawnego. na art. S ustawy z dnia 22 grudnia 2015r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2217) jest niezgodny z art. 2 Konstytucji poprzez naruszenie wywiedzionej z 7 M. in. orzeczenie z 2 marca 1993 r., sygn. K 9/92, OTK z 1993 r. Nr l, poz. 6; orzeczenie z l czerwca 1993 r., sygn. P 2/92, OTK z 1993 r. Nr 2, poz. 20. s Orzeczenie z r., sygn. K. 2/94, OTK z 1994 r. Nr 2, poz

26 niego zasady zachowania odpowiedniego okresu vacatio legis w wyniku terminu w Nowelizacji z dniem jej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Krajowej Rady Wiceprezes Prawnych Arkadiusz Bereza - 10 odpisów opinii. Nr 208/IX/2016 Prezydium KRRP 26