KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek dotyczący DECYZJI RADY

Transkrypt

1 KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia COM(2004) 564 koncowy 2004/0192(CNS) Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie podpisania porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek, w sprawie zatwierdzenia, jak również podpisania wspólnej Deklaracji Intencji, która towarzyszy temu porozumieniu Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie podpisania porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (przedstawione przez Komisję) PL PL

2 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 16 października 2001 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji porozumień ze Szwajcarią, Stanami Zjednoczonymi Ameryki, Andorą, Księstwem Lichtenstein, Monako i San Marino, pozwalających zagwarantować przyjęcie przez te państwa, środków ekwiwalentnych do tych, jakie muszą zostać zastosowane w obrębie Wspólnoty, w celu zapewnienia efektywnego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek. Komisja została zobowiązana do przeprowadzenia tych negocjacji w ścisłej współpracy z zarządem Rady, a także do ścisłego i regularnego konsultowania się z wykwalifikowaną grupą roboczą, utworzoną na podstawie decyzji Coreper z dnia 13 czerwca 2001 r 1, i zobowiązaną przez Radę do wspierania Komisji w jej pracach jako komitet specjalny. W odniesieniu do decyzji z dnia 16 października 2001 r., Komisja skierowała pismo do wyżej wymienionych państw z prośbą o rozpoczęcie negocjacji. Tymczasem negocjacje faktycznie mogły rozpocząć się dnia 13 grudnia 2001 r., po zatwierdzeniu projektu dyrektywy przez Radę ECOFIN. Wówczas to, odbyło się wiele spotkań, zarówno na poziomie politycznym jak i technicznym. Zgodnie z decyzją Rady z dnia 16 października 2001 r., Komisja prowadziła negocjacje w ścisłej współpracy z kolejnymi zarządami Rady. Komisja regularnie zdawała ustne sprawozdanie z postępu tych negocjacji przed Radą i przed Parlamentem, a także przedstawiła komunikat Radzie ECOFIN, dnia 3 grudnia 2002 r 2, dotyczący negocjacji z państwami trzecimi w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności. Dnia 3 czerwca 2003 r., Rada sprecyzowała, iż projekt porozumienia ze Szwajcarią, taki, jaki został przedłożony przez Komisję dnia 28 maja 2003 r., stanowił ostatnią propozycję porozumienia pomiędzy Unią Europejską i wymienionym krajem. Konkluzje Rady określają: "Cztery elementy tego porozumienia w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności stanowią jednocześnie podstawę dla porozumień pomiędzy Unią Europejską a Księstwem Lichtenstein, Monako, Andorą i San Marino... Dnia 21 stycznia 2003 r., Rada wyszczególniła te cztery elementy "- Odliczenie i potrącenie podatku z dochodu : Szwajcaria zastosuje takie same stawki odliczenia i potrącenia podatku z dochodu jak Belgia, Luksemburg i Austria... - Podział dochodu : Szwajcaria podzieli wpływy z potrąconego podatku i zaakceptuje współczynnik 72/25, stosowany wewnątrz Wspólnoty... - Dobrowolne udostępnianie informacji. Klauzula rewizyjna przewiduje następujące założenia : 'Strony Zawierające Porozumienie konsultują się przynajmniej raz na trzy lata lub na wniosek jednej ze stron w celu zbadania i jeśli Strony Zawierające Porozumienie uznają to za konieczne w celu technicznego poprawienia funkcjonowania porozumienia. Na każdym etapie sprawy, kiedy Belgia, Luksemburg i Austria przejdą do automatycznej wymiany informacji, zgodnie z dyrektywą, Strony Zawierające Porozumienie skonsultują się w celu zbadania, czy porozumienie nie 1 2 Dz.U. C 183 z , str. 1. SEC(2002) 1287 wersja ostateczna z PL 2 PL

3 powinno zostać zmodyfikowane stosownie do zmieniającej się sytuacji na arenie międzynarodowej. ' Szwajcaria akceptuje wymianę informacji na wniosek zainteresowanego państwa dotyczącą wszystkich przypadków nadużyć podlegających sądownictwu karnemu lub cywilnemu, lub w przypadkach analogicznych wykroczeń ze strony podatników.... Porozumienie z Andorą, które zawiera te cztery elementy, zostaje przedstawione Radzie w celu jego podpisania i zawarcia. Towarzyszy mu dodatkowa wspólna Deklaracja Intencji pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony a Księstwem Andory z drugiej. Zgodnie z konkluzjami Rady ECOFIN z dnia 21 stycznia 2003 r., wspólna Deklaracja Intencji stwierdza, że w trakcie okresu przejściowego przewidzianego w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r 3, Wspólnota Europejska rozpocznie rozmowy z innymi ważnymi instytucjami finansowymi w celu propagowania wdrażania w tych instytucjach środków ekwiwalentnych do tych, jakie są stosowane przez Wspólnotę. Wspólna Deklaracja Intencji przewiduje także, iż ustanowione środki będą wprowadzone w życie w dobrej wierze i że strony wstrzymają się od wszelkich działań jednostronnych, które mogłyby przynieść szkodę temu porozumieniu, a nie mających zgodnego z prawem uzasadnienia. W przypadku, gdyby zaobserwowano istotną różnicę w zakresie stosowania dyrektywy Rady 2003/48/WE, jak też samego porozumienia, strony zawierające porozumienie natychmiast przystąpią do konsultacji, w celu sprawdzenia czy została zachowana ekwiwalentna natura przewidzianych w porozumieniu środków. Wspólna Deklaracja Intencji zawiera również zobowiązanie Księstwa Andory do wprowadzenia do swojego ustawodawstwa pojęcia oszustwa podatkowego, a także przewiduje, że Księstwo Andory i każde Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej, które sobie tego zażyczy, rozpoczną wspólne dwustronne negocjacje w celu uściślenia procedury administracyjnej związanej z wymianą informacji. Wspólna Deklaracja Intencji określa, iż Strony oświadczają oficjalnie, że podpisanie Porozumienia, dotyczącego opodatkowania dochodów z oszczędności, jak też otwarcie negocjacji w kwestii układu walutowego stanowią znaczące kroki w pogłębianiu współpracy pomiędzy Księstwem a Unią Europejską. W takim kontekście, równolegle do negocjacji dwustronnych przewidzianych dla procedury wymiany informacji, Księstwo Andory i każde Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej ustanowią konsultacje w celu określenia szerszego zakresu zastosowania współpracy gospodarczej i podatkowej. Te konsultacje odbywać się będą w duchu współpracy, która ma na celu analizę starań poczynionych przez Księstwo Andory, związanych z harmonizacją prawa na poziomie fiskalnym, a skonkretyzowanych poprzez podpisanie tego Porozumienia. Konsultacje te miałyby w szczególności na celu wprowadzenie: dwustronnych programów współpracy ekonomicznej w celu wspierania integracji gospodarki Andory z gospodarką europejską, dwustronnej współpracy w dziedzinie podatków, mającej na celu zbadanie w jakich warunkach potrącenie podatku z dochodów ze świadczonych usług i z przychodów finansowych stosowane w Państwach Członkowskich mogłyby zostać zniesione lub zredukowane. Komisja stwierdza, że tekst porozumienia jest zgodny z dyrektywami negocjacyjnymi przyjętymi przez Radę dnia 16 października 2001 r. Dnia 11 maja Rada wyraziła zgodę polityczną dotyczącą tekstu porozumienia, jak też wspólnej Deklaracji Intencji. 3 Dz.U. L 157 z , str. 38. PL 3 PL

4 Komisja wzywa Radę do zatwierdzenia załączonych wniosków dotyczących : decyzji w sprawie podpisania porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek, w sprawie zatwierdzenia, jak również podpisania wspólnej Deklaracji Intencji, która towarzyszy temu porozumieniu, oraz decyzji dotyczącej zawarcia porozumienia zgodnie z przewidzianymi procedurami w art. 300 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Art. 300 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską stwierdza, iż Rada orzeka jednogłośnie w przypadku, kiedy porozumienie dotyczy dziedziny, w której jednogłośność jest wymagana, w celu przyjęcia przepisów wewnętrznych. Zważywszy, iż przepisy wewnętrzne w dziedzinie, której dotyczy porozumienie, zostały przyjęte na podstawie, art. 94 Traktatu, Komisja uważa, iż Rada powinna orzekać jednogłośnie w kwestii zatwierdzenia wniosku decyzji. Z konkluzji Rady ECOFIN z dnia 21 stycznia 2003 r. wynika, iż Rada uważa, że porozumienie z Księstwem Andory powinno również zostać przyjęte jednogłośnie. PL 4 PL

5 Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie podpisania porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek, w sprawie zatwierdzenia, jak również podpisania wspólnej Deklaracji Intencji, która towarzyszy temu porozumieniu RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 94 w nawiązaniu do art. 300 ust. 2 akapit pierwszy uwzględniając wniosek Komisji 4, a także mając na uwadze, co następuje : (1) Dnia 16 października 2001 r., Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji porozumienia z księstwem Andory umożliwiającego przyjęcie przez to państwo ekwiwalentnych środków do tych, jakie muszą być stosowane wewnątrz Wspólnoty, w celu zapewnienia efektywnego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek. (2) Tekst porozumienia będący wynikiem tych negocjacji jest zgodny z dyrektywami negocjacyjnymi przyjętymi przez Radę. Tekstowi porozumienia towarzyszy wspólna dodatkowa Deklaracja Intencji pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej członkami z jednej strony a Księstwem Andory z drugiej. (3) Z zastrzeżeniem przyjęcia w późniejszym terminie decyzji dotyczącej porozumienia, wymagane jest przystąpienie do podpisania tych dwóch dokumentów, które zostały parafowane dnia 1 lipca 2004 r., jak też zatwierdzenie przez Radę wspólnej Deklaracji Intencji, PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ: Artykuł Z zastrzeżeniem przyjęcia w późniejszym terminie decyzji dotyczącej zawarcia porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory, przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w 4 Dz.U. C [ ] z [ ], str. [ ]. PL 5 PL

6 dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek, Przewodniczący Rady jest upoważniony do wyznaczenia osób posiadających zdolność do podpisania porozumienia i wspólnej Deklarację Intencji, która mu towarzyszy, jak również pism pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej, które muszą być wymienione zgodnie z art. 19 ust. 2 porozumienia i ostatnim akapitem wspólnej Deklaracji Intencji, którego celem jest wyrażenie przyzwolenia Wspólnoty Europejskiej. Tekst wspólnej Deklaracji Intencji, o którym mowa powyżej, jest zatwierdzony przez Radę i załączony do niniejszej decyzji. Sporządzono w Brukseli, dnia [ ] W imieniu Rady Przewodniczący PL 6 PL

7 Załącznik Wspólna Deklaracja Intencji pomiędzy Wspólnotą Europejską, Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalii, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Księstwem Andory PL 7 PL

8 WSPÓLNA DEKLARACJA INTENCJI pomiędzy Wspólnotą Europejską, Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalnych Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalii, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Księstwem Andory W chwili zawarcia Porozumienia przewidującego podjęcie ekwiwalentnych środków do tych, jakie określa dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłaconych odsetek (określonych poniżej przez «dyrektywę»), Wspólnota Europejska, Królestwo Belgii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Irlandia, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Węgierska, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalii, Republika Słowenii, Republika Słowacji, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i Księstwo Andory podpisały niniejszą Wspólną Deklarację Intencji, która jest uzupełnieniem do Porozumienia. 1. Sygnatariusze niniejszej Wspólnej Deklaracji Intencji stwierdzają, iż Porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidujące podjęcie ekwiwalentnych środków do tych, jakie zakłada dyrektywa i niniejsza Wspólna Deklaracja Intencji stanowią porozumienie możliwe do przyjęcia i chroniące interesy prawne stron. W konsekwencji zastosują w dobrej wierze ustalone środki i wstrzymają się od wszelkich zachowań jednostronnych, które mogłyby, bez żadnego istotnego powodu, zaszkodzić temu porozumieniu. Jeśli zostałaby zauważona jakakolwiek znacząca różnica na polu zastosowania dyrektywy, przyjętej dnia 3 czerwca 2003 r. (Dyrektywa Rady 2003/48/WE), a także wprowadzania w życie Porozumienia, w szczególności, jeśli chodzi o art. 4 i o art. 6 Porozumienia, Strony Zawierające Porozumienie skonsultują się bezzwłocznie, zgodnie z art. 13 ust. 4 Porozumienia, w celu upewnienia się, czy ekwiwalentny charakter środków przewidzianych w Porozumieniu jest zachowany. 2. W trakcie okresu przejściowego, przewidzianego w wyżej wspomnianej dyrektywie, Wspólnota Europejska rozpocznie rozmowy z innymi ważnymi ośrodkami finansowymi, w celu ich poinstruowania o skutecznym stosowaniu środków ekwiwalentnych do tych przewidzianych w dyrektywie. PL 8 PL

9 3. Mając na uwadze zastosowanie art. 12 Porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory, przewidującego ekwiwalentne środki do tych, o których mówi dyrektywa, Księstwo Andory zobowiązuje się do wprowadzenia do swojego prawodawstwa, w pierwszym roku stosowania Porozumienia, pojęcia oszustwa podatkowego, polegającego na stosowaniu świadectw, fałszywych dokumentów lub dokumentów uznanych za niezgodne w treści, których celem jest oszukanie administracji skarbowej w kwestii opodatkowania dochodów z oszczędności. Sygnatariusze niniejszej Wspólnej Deklaracji przyjmują do wiadomości, iż ta definicja oszustwa podatkowego dotyczy tylko i wyłącznie opodatkowania oszczędności, w ramach Porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską i Księstwem Andory, przewidującego ekwiwalentne środki do tych, o których mówi dyrektywa, sygnatariusze nie rozstrzygają z góry rozwoju i/lub decyzji w sprawie oszustwa podatkowego w innych okolicznościach i na innych terytoriach niż im właściwe. 4. Księstwo Andory i każde inne zainteresowane Państwo Członkowskie, mogą rozpocząć negocjacje dwustronne w celu omówienia procedury administracyjnej dotyczącej wymiany informacji. 5. Sygnatariusze niniejszej wspólnej Deklaracji Intencji oświadczają oficjalnie, że podpisanie Porozumienia w sprawie opodatkowania oszczędności, jak również otwarcie negocjacji w sprawie Umowy Walutowej stanowią istotne kroki w pogłębianiu współpracy pomiędzy Księstwem a Unią Europejską. W tym kontekście, równolegle do negocjacji dwustronnych przewidzianych w pkt. 4, Księstwo Andory i każde Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej ustanowią konsultacje, w celu określenia szerszego pola dla wdrażania współpracy gospodarczej. Konsultacje te toczyć się będą w duchu współpracy mającej na celu weryfikację postępu realizacji zadań, sprecyzowanych w podpisanym Porozumieniu przez Księstwo Andory na polu harmonizacji prawa na poziomie fiskalnym. Konsultacje te mogłyby doprowadzić do realizacji: dwustronnych programów współpracy ekonomicznej, mających na względzie wspieranie integracji gospodarki Andory w gospodarce europejskiej dwustronnej współpracy w dziedzinie podatków, mającej na celu zbadanie w jakich warunkach potrącenie podatku z dochodów ze świadczonych usług i z przychodów finansowych stosowane w Państwach Członkowskich mogłyby zostać zniesione lub zredukowane. Sporządzono w dnia w dwóch egzemplarzach, w następujących językach : angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, katalońskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim, teksty w każdym z tych języków są jednakowo autentyczne. PL 9 PL

10 Tłumaczenia na języki: czeski estoński, litewski, łotewski, maltański, polski, słowacki, słoweński i węgierski zostaną uwierzytelnione przez Strony Zawierające Porozumienie na podstawie wymienianej korespondencji. Będą one tak samo autentyczne, jak te w językach wymienionych w poprzednim ustępie. Podpisy PL 0 PL

11 2004/0192(CNS) Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie podpisania porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidującego wprowadzenie ekwiwalentnych środków do tych, które zostały przewidziane w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 94 w nawiązaniu do art. 300 ust. 2, akapit pierwszy, ust. 3 akapit pierwszy i ust. 4, uwzględniając wniosek Komisji 5, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 6, a także mając na uwadze, co następuje : (1) Dnia 16 października 2001 r., Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji porozumienia z księstwem Andory, umożliwiającego przyjęcie przez to państwo, ekwiwalentnych środków do tych, jakie muszą być stosowane wewnątrz Wspólnoty w celu zapewnienia skutecznego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek. (2) Tekst porozumienia, wynikający z negocjacji jest zgodny z dyrektywami negocjacyjnymi przyjętymi przez Radę. Temu dokumentowi towarzyszy wspólna dodatkowa Deklaracja Intencji pomiędzy Wspólnotą Europejską i państwami członkowskimi z jednej strony, a Księstwem Andory z drugiej, tekst tej Deklaracji jest załączony do decyzji Rady.../.../WE z dnia r. (3) Zastosowanie postanowienia dyrektywy Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek zależy od zastosowania przez Księstwo Andory środków ekwiwalentnych do tych, które przewiduje wymieniona dyrektywa, zgodnie z porozumieniem zawartym przez to państwo ze Wspólnotą Europejską. (4) Zgodnie z Decyzją Rady / /WE z dnia.2004 r. i z zastrzeżeniem przyjęcia w późniejszym terminie decyzji w sprawie zawarcia porozumienia, 5 6 Dz.U. C [ ] z [ ], str. [ ]. Dz.U. C [ ] z [ ], str. [ ]. PL 11 PL

12 porozumienie zostało podpisane w imieniu Wspólnoty Europejskiej dnia 2004 r. (5) Niezbędne jest zatwierdzenie porozumienia. (6) Niezbędne jest zaplanowanie prostej i łatwej procedury dla dostosowania załączników I i II do porozumienia. PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską przewidujące podjęcie ekwiwalentnych środków do tych, jakie określa dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek jest zatwierdzone w imieniu Wspólnoty Europejskiej. Tekst porozumienia jest załączony do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Komisja jest upoważniona, w imieniu Wspólnoty, do zatwierdzenia poprawek do załączników do porozumienia, niezbędnych, w celu zapewnienia odpowiedniego przepływu informacji do organów właściwych, które zostały określone w art. 5 lit. a) dyrektywy 2003/48/WE. Artykuł 3 Przewodniczący Rady, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, przystępuje do notyfikacji przewidzianej w art. 15 ust. 1 porozumienia 7. Artykuł 4 Niniejsza decyzja jest opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli, dnia [ ] W imieniu Rady Przewodniczący 7 Data wejścia w życie porozumienia zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez sekretariat generalny Rady. PL 12 PL

13 Załącznik Porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidujące podjęcie ekwiwalentnych środków do tych, jakie zawiera dyrektywa z Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek PL 13 PL

14 Porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Księstwem Andory przewidujące podjęcie ekwiwalentnych środków do tych, jakie zawiera dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek Wspólnota Europejska i Księstwo Andory poniżej określne jako «Strona Zawierająca Porozumienie» lub «Strony Zawierające Porozumienie» w zależności od kontekstu, Aby przewidzieć ekwiwalentne środki do tych, o których mówi dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek, a określonych poniżej przez «dyrektywę», w ramach współpracy, w której brany jest pod uwagę słuszny interes każdej ze Stron Zawierających Porozumienie i w kontekście, w którym inne kraje trzecie będące w podobnej sytuacji, do tej, w jakiej znajduje się Księstwo Andory, zastosują ekwiwalentne środki do dyrektywy; Przyjmuje się następujące postanowienia: Artykuł 1 Cel 1. W ramach współpracy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Księstwem Andory, dochody z oszczędności w formie wypłacanych odsetek osiągane w Księstwie Andory na korzyść rzeczywistych beneficjantów, osoby fizyczne uznawane za rezydentów jakiegoś kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej zgodnie z procedurami opisanymi w art. 3 Porozumienia, są poddane potrąceniu podatku u źródła przez odpowiednich płatników na terytorium Księstwa Andory na warunkach określonych w art. 7 tego Porozumienia. Pobranie podatku u źródła odbywa się jawnie z zachowaniem środków według przepisów zamieszczonych w art. 9. Wpływ odpowiadający pobranej sumie według art. 7 i 9 jest kwotą do podziału pomiędzy kraje członkowskie Wspólnoty Europejskiej i Księstwo Andory według przepisów ustanowionych w art., 8. Aby niniejsze porozumienie było identyczne z Dyrektywą, zarządzenia te są uzupełniane poprzez ustanowienie przepisów o wymianie PL 14 PL

15 informacji na wniosek, które są określone w art. 12 i przez procedury dotyczące konsultacji i rozpatrywania opisane w art Strony Zawierające Porozumienie podejmują niezbędne środki mające na celu zapewnienie zastosowania Porozumienia. Księstwo Andory zobowiązane jest w szczególności do zapewnienia wykonania wszystkich wymaganych czynności związanych z wprowadzeniem w życie niniejszego Porozumienia przez płatników będących na jego terytorium, jak również do stanowczego wydawania rozporządzeń w sprawie procedur i kar, niezależnie od miejsca osiedlenia dłużnika danej wierzytelności podatkowej. Artykuł 2 Definicja rzeczywistego beneficjenta 1. Dla niniejszego porozumienia, pod pojęciem rzeczywistego beneficjenta rozumiemy każdą osobę fizyczną, która otrzymuje spłatę odsetek lub każdą osobę fizyczną, której spłata odsetek jest przyznana, z wyłączeniem takich przypadków, gdzie taka osoba dostarczy dowód, że taka spłata nie wpływała na jej własne konto, to znaczy wówczas gdy: (a) (b) (c) działa jako organ skarbowy zgodnie z art. 4 lub działa na konto osoby prawnej, instytucji, której beneficjenci są zobowiązani do stosowania ogólnych rozporządzeń prawnych dotyczących systemu podatkowego przedsiębiorstw lub organizmu zajmującego się inwestycjami w papiery wartościowe, czyli instytucji ustanowionej przez kraje członkowskie Wspólnoty Europejskiej lub Księstwo Andory oraz jeśli działa na konto osoby fizycznej, która jest rzeczywistym beneficjentem i zawiadamia płatnika o tożsamości tego beneficjenta zgodnie z art. 3 ust W przypadku, gdy płatnik dysponuje informacjami sugerującymi, iż osoba fizyczna, która otrzymuje spłatę odsetek lub, której przyznana jest spłata odsetek, może nie być rzeczywistym beneficjentem, organ ten musi podjąć stosowne kroki mające na celu ustalenie tożsamości beneficjenta rzeczywistego zgodnie z art. 3 ust. 1. Jeśli płatnik nie jest w stanie określić tożsamości rzeczywistego beneficjenta, wówczas za rzeczywistego beneficjenta uznaje się wyżej wspomnianą osobę fizyczną. Artykuł 3 Tożsamość i miejsce zamieszkania rzeczywistych beneficjentów 1. Płatnik ustala tożsamość rzeczywistego beneficjenta, którą wyraża jego nazwisko, imię, adres, według rozporządzeń ustawy dotyczącej wykazywania źródła dochodów, obowiązującej w Księstwie Andory. PL 15 PL

16 2. Płatnik ustala miejsce zamieszkania rzeczywistego beneficjenta, względem norm, które zmieniają się zależnie od przebiegu stosunków płatnika i beneficjenta odsetek. Z zastrzeżeniem tego, co następuje, za miejsce zamieszkania uważa się kraj, w którym rzeczywisty beneficent posiada adres stałego zameldowania: (a) (b) w przypadku umownych stosunków, ustanowionych przed 1 stycznia 2004 r., płatnik ustala miejsce zamieszkania beneficjenta rzeczywistego według rozporządzeń ustawy dotyczącej wykazywania źródła dochdów obowiązującej w Księstwie Andory; w przypadku ustanowionych umownych stosunków lub transakcji dokonanych przy braku stosunków umownych, począwszy od 1 stycznia 2004 r. Płatnik ustala miejsce zamieszkania rzeczywistego beneficjenta na bazie adresu, jaki znajduje się w oficjalnym dokumencie tożsamości lub jeśli to konieczne, na podstawie jakiegokolwiek innego dokumentu mającego moc prawną, przedstawionego przez rzeczywistego beneficjenta, według następującej procedury: w przypadku osób fizycznych przedstawiających oficjalny dokument tożsamości wydany przez państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, które deklarują być rezydentami państwa trzeciego we Wspólnocie Europejskiej, miejsce zamieszkania jest ustalane na podstawie zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub zezwolenia na pobyt, wydanego przez właściwy organ wspomnianego kraju trzeciego, w którym osoba fizyczna jest rezydentem. W przypadku braku zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub zezwolenia na pobyt, przyjmuje się, że miejsce zamieszkania znajduje się w kraju członkowskim Wspólnoty Europejskiej, który wydał dokument tożsamości. Artykuł 4 Definicja płatnika Dla niniejszego Porozumienia, płatnikiem nazywamy każdego przedstawiciela gospodarczego ustanowionego w Księstwie Andory, który dokonuje spłaty odsetek lub przyznaje spłatę odsetek na rzecz rzeczywistego beneficjenta, którego ów przedstawiciel byłby dłużnikiem wierzytelności powodującej odsetki lub przedstawicielem obciążonym, przez dłużnika lub rzeczywistego beneficjenta, dokonaniem lub przyznaniem spłaty odsetek. Artykuł 5 Definicja organu właściwego 1. Dla celów niniejszego Porozumienia, właściwe władze Stron Zawierających Porozumienie zostały wymienione w załączniku I. 2. Dla państw trzecich, właściwą władzą jest władza, która została zdefiniowana dla celów układów dwustronnych lub wielostronnych w dziedzinie podatków, lub w przypadku jej braku każda inna właściwa władza do wydania zaświadczenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych. PL 16 PL

17 Artykuł 6 Definicja wypłaty odsetek 1. Dla celów niniejszego Porozumienia wypłata odsetek oznacza: (a) (b) (c) płacone lub zaksięgowane odsetki, które odnosi się do wszystkich rodzajów wierzytelności, posiadających lub nie posiadających zabezpieczenia hipoteczne lub klauzulę udziału w zyskach dłużnika, w szczególności dochody z pożyczek państwowych i pożyczek pod zastaw obligacji, w tym również premie i udziały z nimi związane; kary za zwłokę w płatnościach nie uważa się za wypłatę odsetek; oprocentowanie skapitalizowane otrzymane z przekazania, wypłaty lub wykupu wierzytelności wskazanych w lit. a); dochody pochodzące z wypłaty odsetek, zarówno pośrednio jak i bezpośrednio, od instytucji, o których była mowa w art. 4 ust. 2 dyrektywy, są rozprowadzane przez: i. instytucje do spraw inwestycji zbiorowych ustanowione w Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub w Księstwie Andory, ii. instytucje, które korzystają z opcji przewidzianej w art. 4 ust. 3 dyrektywy oraz iii. instytucje do spraw inwestycji zbiorowych usytuowane poza terytorium określonym w art. 17; (d) dochody uzyskane podczas przekazania, wypłaty lub wykupu udziałów lub jednostek w następujących organizacjach i instytucjach, które inwestują bezpośrednio lub pośrednio za pośrednictwem innych organizmów inwestycji zbiorowych przedstawionych poniżej z przeszło 40 % aktywów w wierzytelnościach przedstawionych w lit. a): i. instytucje do spraw inwestycji zbiorowych ustanowione w kraju członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub w Księstwie Andory, ii. instytucje, które korzystają z opcji przewidzianej w art. 4 ust. 3 dyrektywy, iii. instytucje do spraw inwestycji zbiorowych usytuowane poza terytorium określonym w art. 17. Księstwo Andory może jednak wliczyć dochody wymienione w lit. d) do definicji wypłaty odsetek, lecz tylko w przypadku, gdy te dochody odpowiadają dochodom, które bezpośrednio lub pośrednio, pochodzą ze wypłaty odsetek w znaczeniu lit. a) i b). PL 17 PL

18 2. Jeśli chodzi o ust. 1 lit. c) i d), w przypadku, gdy płatnik nie dysponuje żadnym elementem udziału w dochodach z wypłaty odsetek, wówczas przy wypłacie odsetek brana jest pod uwagę globalna suma dochodów. 3. Jeśli chodzi o ust. 1 lit. d), w przypadku, gdy płatnik nie dysponuje żadnym elementem dotyczącym sumy aktywów zainwestowanej w wierzytelności, w udziały lub w jednostki, które zostały już zdefiniowane w tym ustępie, suma ta jest szacowana na przeszło 40 %. Jeśli płatnik nie jest w stanie określić wysokości dochodu realizowanego przez rzeczywistego beneficjenta, dochód ten jest określany jako wynik przekazania, wypłaty lub wykupu udziałów lub jednostek. 4. Jeśli chodzi o ust. 1 lit. b) i d), Księstwo Andory ma możliwość zwrócenia się do płatników na swoim terytorium, aby przyjęli roczny termin naliczania oprocentowania, i aby traktowali to oprocentowanie jako podstawę do wypłaty odsetek, podczas gdy żadne przekazanie, wykup ani wypłata nie będą miały miejsca w czasie tego okresu. 5. Dochody pochodzące od organizacji lub instytucji, które zainwestowały do 15 % swoich aktywów w wierzytelności, jak określa ust. 1 lit. a), nie podlegają wypłacie odsetek, jak określa ust. 1 lit. c) i d). 6. Począwszy od 1 stycznia 2011, suma wymieniona w ust. 1 lit. d) i ust. 3 będzie wynosić 25 %. 7. Sumy, o których mowa w ust. 1 lit. d) i w ust. 5 są określone jako polityka w kwestii inwestycji, która jest zdefiniowana w rozporządzeniu lub w dokumentach założycielskich organizmów lub instytucji, których dotyczy i zamiast realnej kompozycji aktywów tych organizmów lub instytucji. Artykuł 7 Opodatkowanie u źródła 1. W przypadku, gdy rzeczywisty beneficjent oprocentowania jest rezydentem jednego z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, Księstwo Andory potrąca z dochodu 15 % w ciągu trzech pierwszych lat stosowania niniejszego Porozumienia, 20 % w ciągu następnych trzech lat i 35 % dalszych latach. 2. Płatnik potrąca podatek u źródła według następujących procedur: (a) (b) w przypadku wypłaty odsetek według art. 6 ust. 1 lit. a): według kwoty oprocentowania płaconej lub kredytowanej; w przypadku wypłaty odsetek według art. 6 ust. 1 lit. b) lub d) w wysokości oprocentowania lub przychodów przedstawionych w tych paragrafach, lub przez pobranie ze skutkiem jednakowym na rachunek odbiorcy w całkowitej wysokości przychodu uzyskanego z przekazania, wykupu lub wypłaty; (c) w przypadku wypłaty odsetek według art. 6 przychodów przedstawionych w tym ustępie; ust. 1 lit. c) w wysokości PL 18 PL

19 (d) w przypadku gdy, Księstwo Andory odwołuje się do opcji przewidzianej w art. 6 ust. 4: dotyczącej wysokości rocznych odsetek. 3. Dla lit. a) i b) ust. 2, potrącenie podatku u źródła jest pobierane proporcjonalnie do okresu posiadania wierzytelności przez rzeczywistego beneficjenta. Jeśli płatnik nie jest w stanie określić okresu posiadania na podstawie informacji, którymi dysponuje, stwierdza się, że rzeczywisty beneficjent posiadał tę wierzytelność, podczas całego okresu jej istnienia, z wyjątkiem tego, kiedy rzeczywisty beneficjent przedstawi dowód z datą jej uzyskania. 4. Podatki i potrącenia z tytułu spłaty odsetek, inne niż te przewidziane w Porozumieniu, są odliczone od podatku potrąconego z dochodu, ustalanego zgodnie z ust.1, 2 i 3 znajdującymi się powyżej, a dotyczącymi tej samej wypłaty odsetek. 5. Poza rozporządzeniami dotyczącymi art. 10, potrącenie podatku u źródła przez płatnika ustanowionego przez Księstwo Andory nie stanowi przeszkody dla Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej od opodatkowania dochodów rzeczywistego beneficjenta według prawa krajowego właściwego dla jego miejsca zamieszkania. W przypadku, gdy podatnik deklaruje przelanie przez płatnika, ustanowionego przez Księstwo Andory, oprocentowanych dochodów na rzecz organów podatkowych właściwych Państwu Członkowskiemu, w którym zamieszkuje, dochody te podlegają opodatkowaniu według takich samych stawek jak te, które obowiązują w tym Państwie Członkowskim. Artykuł 8 Podział wpływów 1. Księstwo Andory zachowuje 25 % swoich wpływów pochodzących z opodatkowania u źródła określonych w art. 7, a 75 % przekazuje do Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, w którym rezyduje rzeczywisty beneficjent tego oprocentowania. 2. Takie transfery mają odbywać się każdego roku kalendarzowego za pomocą jednej operacji dokonanej przez Państwo Członkowskie, najpóźniej do sześciu miesiący po roku kalendarzowym, w którym to potrącenie miało miejsce. Księstwo Andory podejmie niezbędne środki w celu zagwarantowania poprawnego funkcjonowania systemu podziału wpływów. Artykuł 9 Dobrowolne udostępnienie informacji 1. Księstwo Andory przewiduje procedurę pozwalającą rzeczywistym beneficjentom na uniknięcie opodatkowania dochodów u źródła, przewidzianego w art. 7, wówczas PL 19 PL

20 gdy rzeczywisty beneficjent dostarczy swojemy płatnikowi zaświadczenie wydane na jego nazwisko przez właściwy organ w Państwie Członkowskim, które zamieszkuje, zgodnie z postanowieniami ust Na wniosek rzeczywistego beneficjenta, właściwa władza Państwa Członkowskiego, w którym beneficjent zamieszkuje, wydaje zaświadczenie zawierające następujące informacje: (a) (b) (c) nazwisko, imię, adres, numer identyfikacji podatkowej lub, przy braku takiego numeru, datę i miejsce urodzenia beneficjenta; nazwisko lub nazwę instytucji i adres płatnika; numer konta rzeczywistego beneficjenta lub, przy braku takiego numeru, wytyczne dotyczące tytułu wierzytelności. Zaświadczenie to obowiązuje przez okres nie przekraczający trzech lat. Jest ono wydawane każdemu beneficjentowi, który o nie wystąpi, w terminie do dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku. Artykuł 10 Eliminowanie podwójnego opodatkowania 1. Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w którym zamieszkuje rzeczywisty beneficjent stara się uniknąć podwójnego opodatkowania, które mogłoby być spowodowane potrąceniem podatku z dochodów, opisanego w art. 7, zgodnie z postanowieniami ust. 2 i 3, o których mowa poniżej. 2. W przypadku, gdy otrzymane przez rzeczywistego beneficjenta odsetki zostały obciążone odliczeniem, o którym mowa w art. 7, w Księstwie Andory, Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w którym zamieszkuje beneficjent, przyznaje mu ulgę podatkową równą wysokości tego odliczenia, zgodnie z prawem obowiązującym w tym państwie. W przypadku, gdy wysokość takiego obliczenia przewyższa należny podatek, zgodnie z obowiązującym prawem dotyczącym całkowitej wysokości obciążonych odsetek z tego potrącenia, Państwo Członkowskie, w którym zamieszkuje beneficjent zwraca potrąconą różnicę rzeczywistemu beneficjentowi. 3. W przypadku, gdy oprócz potrącenia podatku z dochodu rozważanego w art. 7, odsetki otrzymane przez rzeczywistego beneficjenta zostały obciążone jeszcze innym potrąceniem u źródła i kiedy Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w którym zamieszkuje przyznaje mu ulgę podatkową dla tego potrącenia, zgodnie z prawem wewnętrznym tego państwa lub zgodnie z porozumieniami w sprawie podwójnego opodatkownia, to drugie potrącenie jest stosowane przed zastosowaniem procedury, o której mowa w ust Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w którym zamieszkuje rzeczywisty beneficjent może zastąpić mechanizm ulgi podatkowej, opisanej w ust. 2 i 3, poprzez zwrot potrącenia, o którym mowa w art. 7. PL 20 PL

21 Artykuł 11 Obiegowe tytuły wierzytelności 1. Począwszy od daty wprowadzenia w życie niniejszego Porozumienia i dopóki Księstwo Andory potrąca podatek dochodowy u źródła zgodnie z art. 7, oraz dopóki przynajmniej jedno Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej nie zastosuje podobnej formy odliczeń, najpóźniej do 31 grudnia 2010 r., zobowiązania krajowe i międzynarodowe oraz obiegowe tytuły wierzytelności, których emisja odbyła się przed 1 marca 2001 r. lub których prospekty emisyjne zostały przedstawione przed tą datą właściwym władzom, zgodnie z dyrektywą Rady 80/390/EWG, lub przez właściwe władze Księstwa Andory lub też przez właściwe władze państw trzecich, nie są uważane za wierzytelności w znaczeniu art. 6 ust. 1 lit. a), pod warunkiem, że żadna nowa emisja tych tytułów nie została wznowiona po 1 marca 2002 r. 2. Tymczasem tak długo dopóki, jedno z Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej nie zastosuje podobnych postanowień, postanowienia zawarte w ninijeszym artykule będą stosowane do 31 grudnia 2010 r., podobnie jak obiegowe tytuły wierzytelności: zawierające klauzule dotyczące sposobów naliczania ubezpieczenionych i przedterminowej spłaty oraz składek kiedy płatnik, zdefiniowany w art. 4, jest ustanowiony w Księstwie Andory, a także kiedy płatnik płaci bezpośrednio odsetki lub przyznaje spłatę odsetek na rzecz rzeczywistego beneficjenta, zamieszkującego jedno z Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Jeśli i kiedy wszystkie Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej zaprzestaną stosowania podobnych postanowień, postanowienia zawarte w niniejszym artykule będą stosowane jedynie wobec obiegowych tytułów wierzytelności : zawierające klauzule dotyczące sposobów naliczania składek ubezpieczeniowych i przedterminowej spłaty oraz kiedy płatnik emitenta jest ustanowiony w Księstwie Andory, a także kiedy płatnik płaci bezpośrednio odsetki lub przyznaje wypłatę odsetek na rzecz rzeczywistego beneficjenta, zamieszkującego jedno z Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Jeśli została zrealizowana nowa emisja jednego z wyżej wspomnianych tytułów wierzytelności, przez Rząd lub instytucję podobną, działającą w charakterze władzy publicznej, której rola zatwierdzona jest przez traktat międzynarodowy, po 1 marca 2002 r., cała emisja tego tytułu, tzn. emisja oryginalna i cała późniejsza emisja, są uważane za emisję tytułu wierzytelności w znaczeniu art. 6 ust.1 lit. a). Jeśli została zrealizowana nowa emisja jednego z tytułów wierzytelności przez innego emitenta po 1 marca 2002 r., a nie mająca związku ze zdaniem PL 21 PL

22 wcześniejszym, emisja ta jest uważana za emisję tytułu wierzytelności w znaczeniu art. 6 ust. 1 lit. a). 3. Artykuł ten nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej dla opodatkowania dochodów z tytułów omawianych w pierwszym ustępie, z zastosowaniem prawodawstwa właściwego dla danego kraju. Artykuł 12 Wymiana informacji na wniosek 1. Właściwe władze Księstwa Andory i Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej wymienią informacje na temat dochodów zabezpieczonych przez to porozumienie i odnoszących się do zachowań, które stanowią oszustwa podatkowego, na mocy prawa zobowiązanego państwa, lub przestępstwo ekwiwalentne. Pod pojęciem "przestępstwo ekwiwalentne" rozumiemy przestępstwo mające tak samo poważny charakter jak zachowania, które na mocy prawa państwa zobowiązanego stanowią oszustwo podatkowe. Dopóki Księstwo Andory nie wprowadzi do swojego prawodawstwa krajowego pojęcia oszustwa podatkowego, kraj ten zobowiązuje się, jako państwo zobowiązane, do wprowadzenia oszustwa podatkowego, w wyżej wspomnianym celu, zachowania, które w wyniku takiego oszustwa spowodują stratę w interesie narodowym skarbu państwa, kraju zobowiązującego się, stanowią na mocy prawa Księstwa Andory przestępstwo oszustwa. W odpowiedzi na wniosek odpowiednio uzasadniony, państwo zobowiązane dostarczy informacje w kwestiach omówionych wcześniej w tym artykule, będących przedmiotem lub mogący być przedmiotem dochodzenia karnego lub niekarnego w państwie zobowiązującym się. 2. W celu określenia czy informacje mogą zostać przekazane w odpowiedzi na wniosek, państwo zobowiązane używa rozporządzeń w sprawie przepisów stosowanych na mocy prawa państwa zobowiązującego się w miejsce rozporządzeń w sprawie przepisów stosowanych na mocy prawa państwa zobowiązanego. 3. Państwo zobowiązane dostarcza informacji wówczas gdy, państwo zobowiązujące się ma słuszne powody do podejrzeń, że jakieś zachowanie jest przejawem oszustwa podatkowego lub przestępstwa ekwiwalentnego. W przypadku, gdy Księstwo Andory jest państwem zobowiązanym, dopuszczalność powództwa musi zostać określona w terminie do dwóch miesięcy przez władzę sądową Księstwa Andory, jako rzecz uzasadnioną w stosunku do warunków określonych w tym artykule i do powodów, które ją uzasadniają. 4. Powody, dla których państwo zobowiązujące się, podejrzewa istnienie takiego przestępstwa mogą wynikać z: (a) dokumentów poświadczonych lub nie, w tym, między innymi z ksiąg lub dokumentów księgowych dotyczących kont bankowych; PL 22 PL

23 (b) (c) (d) zeznań podatnika; informacji otrzymanych od informatora lub innej osoby trzeciej, które zostały potwierdzone w sposób niezależny lub, które wydają się wiarygodne; lub szczegółowych dowodów pośrednich. 5. Każda wymieniona w ten sposób informacja musi być uważana za poufną i może zostać ujawniona tylko osobom lub właściwym władzom Strony Zawierającej Porozumienie, które mają do czynienia z opodatkowaniem wypłaty odsetek, opisanym w art. 1, lub z tytułu potrącenia podatku u źródła i wpływami z tym związanymi, wymienionymi w art. 7 i 8, bądź z tytułu dobrowolnego przekazania informacji, o której mowa w art. 9. Osoby te lub władze mogą wykorzystać otrzymane informacje podczas wystąpień publicznych lub w uzasadnieniu wyroków sądowych, których tematem jest ten rodzaj opodatkowania. Informacje te nie mogą zostać przekazane żadnej innej osobie lub władzy bez uprzedniej pisemnej zgody właściwej władzy Strony, która te informacje przekazała. 6. Księstwo Andory zgodzi się na wszczęcie negocjacji dwustronnych z każdym Państwem Członkowskim, które o to wnioskuje, w celu zdefiniowania indywidualnych kategorii dla przypadków odpowiadających kryteriom «przestępstwa ekwiwalentnego» na mocy prawa stosowanego przez to państwo. Artykuł 13 Konsultacje i rozpatrywanie 1. Strony Zawierające Porozumienie konsultują się wzajemnie przynajmniej trzy razy do roku lub na wniosek jednej z nich w celu zbadania i jeśli Strony uznają to za stosowne poprawy technicznego funkcjonowania Porozumienia oraz w celu oceny rozwoju stosunków międzynarodowych. Konsultacje te odbywają się w miesiącu, następującym po złożeniu wniosku lub w pilnych przypadkach, tak szybko jak jest to możliwe. Na podstawie tej oceny, Strony Zawierające Porozumienie mogą konsultować się wzajemnie w celu zbadania w jaki sposób można zmodyfikować Porozumienie dla rozwijania stosunków międzynarodowych. 2. Jak tylko stronyzdobędą wystarczające doświadczenie we wprowadzaniu w życie art. 7 ust. 1 Porozumienia, Strony Zawierajace Porozumienie będą się wzajemnie konsultować w celu zbadania w jaki sposób można zmodyfikować Porozumienie dla rozwijania stosunków międzynarodowych. 3. Celem wspomnianych wyżej konsultacji dla Stron Zawierających Porozumienie jest informowanie się o ewentualnym rozwoju, który mógłby przyczynić się do lepszego funkcjonowania niniejszego Porozumienia. Zakłada to również stosowne porozumienie pomiędzy jedną ze Stron Zawierających Porozumienie i państwem trzecim. PL 23 PL

24 4. Jeśli wystąpi nieporozumienie pomiędzy właściwymi władzami Księstwa Andory i jedną lub kilkoma z pośród właściwych władz Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej zgodnie z art. 5 niniejszego Porozumienia dotyczące interpretacji lub stosowania, władze te postarają się rozwiązać ten problem polubownie. O wynikach tych konsultacji zawiadamiana jest bezzwłocznie Komisja Europejska, jak również właściwe władze innych Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Jeśli chodzi o kwestie dotyczące interpretacji, Komisja Europejska może uczestniczyć w konsultacjach na wniosek każdej właściwej władzy. Artykuł 14 Stosowanie 1. Stosowanie niniejszego Porozumienia jest uwarunkowane jego przyjęciem i wprowadzeniem w życie przez terytoria zależne lub stowarzyszone z Państwami Członkowskimi, o których mowa w raporcie Rady (Sprawy ekonomiczne i finansowe), przedstawionym na Zgromadzeniu Europejskiem, które odbyło się w Santa Maria da Feira (Portugalia) w dniach 19 i 20 czerwca 2000 r., jak też przez Stany Zjednoczone Ameryki, Monako, Liechtenstein, Szwajcarię i San Marino, z zachowaniem identycznych lub ekwiwalentnych środków do tych przedstawionych w dyrektywie lub niniejszym Porozumieniu i przewidującym takie same daty wejścia w życie. 2. Strony Zawierające Porozumienie decydują o wspólnym porozumieniu przynajmniej sześć miesięcy przed datą określoną w ust. 6, jeśli warunek, wymieniony w ust. 6 dotyczący dat wprowadzenia w życie stosownych środków w krajach trzecich i na terytoriach zależnych lub stowarzyszonych, zostanie spełniony. Jeśli Strony Zawierające Porozumienie uznają, że ten warunek nie jest spełniony, umawiają się na kolejny termin zgodnie z art Bez uszczerbku dla układów instytucjonalnych, Księstwo Andory wprowadzi w życie niniejsze Porozunienie zgodnie z ust. 6 i zawiadomi o tym kroku Wspólnotę Europejską. 4. Stosowanie niniejszego Porozumienia lub niektórych jego cześci może zostać zawieszone z efektem natychmiastowym przez jedną ze Stron Zawierających Porozumienie poprzez notyfikację skierowaną do innych Stron Zawierających Porozumienie wtedy, gdy dyrektywa lub odpowiadająca jej część nie dają się zastosować czasowo lub też w sposób permanenty, zgodnie z prawem Wspólnoty Europejskiej lub jeśli Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej zawiesi stosowanie swoich środków wykonawczych. 5. Każda ze Stron Zawierających Porozumienie może również zawiesić stosowanie niniejszego Porozumienia poprzez zawiadomienie skierowane do Stron Zawierających Porozumienie jeśli jedno z pięciu państw trzecich (Stany Zjednocznone Ameryki, Monako, Liechtenstein, Szwajcaria i San Marino) lub jedno z terytoriów zależnych lub stowarzyszonych z Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, wskazanych powyżej w ust. 1 przestanie stosować identyczne lub ekwiwalentne środki do tych, które przewiduje dyrektywa. Zawieszenie stosowania PL 24 PL

25 ma miejsce najwcześniej dwa miesiące po notyfikacji. Stosowanie Porozumienia rozpoczyna się na nowo wtedy, gdy środki zostaną ponownie przywrócone. 6. Strony Zawierające Porozumienie przyjmują postanowienia ustawodawcze, regulaminowe i administracyjne niezbędne do zastosowania niniejszego Porozumienia najpóźniej 1 lipca 2005 r. Artykuł 15 Sygnowanie, wejście w życie i wypowiedzenie 1. Niniejsze Porozumienie wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Strony Zawierające Porozumienie, zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Strony Zawierające Porozumienie zawiadamiają się wzajemnie o spełnieniu tych procedur. Porozumienie wejdzie w życie pierwszego dnia dwunastego miesiąca po ostatniej notyfikacji. 2. Każda ze Stron Zawierających Porozumienie może je wypowiedzieć poprzez zawiadomienie drugiej Strony Zawierającej Porozumienie. W tym przypadku, Porozumienie przestanie obowiązywać dwanaście miesięcy po notyfikacji. Artykuł 16 Wnioski i postanowienia końcowe 1. Wypowiedzenie lub zawieszenie całkowite lub częściowe niniejszego Porozumienia nie dotyczy wniosków złożonych przez osoby fizyczne. 2. W tym przypadku, Księstwo Andory ustanowi rozliczenie końcowe przed końcem stosowania niniejszego Porozumienia i dokona końcowej wypłaty Państwom Członkowskim Wspólnoty Europejskiej. Artykuł 17 Zakres terytorialnego stosowania Niniejsze porozumienie stosuje się z jednej strony na terytoriach, na których obowiązuje Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i w warunkach przewidzianych przez wymieniony Traktat, a z drugiej strony na terytoruim Księstwa Andory. Artykuł 18 Załączniki 1. Dwa załączniki stanowią integralną część Porozumienia. PL 25 PL

26 2. Lista właściwych władz znajdująca się w załączniku I może zostać zmieniona po zawiadomieniu drugiej Strony Zawierającej Porozumienie przez Księstwo Andory, kiedy dotyczy to władzy wskazanej w lit. a) wymienionego wyżej załącznika i przez Wspólnotę Europejską, kiedy dotyczy to innych władz. Lista instytucji podobnych znajdująca się w załączniku II może zostać zmieniona po wcześniejszym ustaleniu. Artykuł 19 Języki 1. Niniejsze porozumienie zredagowane jest w dwóch egzemplarzach, w następujących językach : angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, katalońskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim, w każdym z tych języków teksty są jednakowo auentyczne. 2. Tłumaczenia na języki: czeski estoński, litewski, łotewski, maltański, polski, słowacki, słoweński i węgierski zostaną uwierzytelnione przez Strony Zawierające Porozumienie na podstawie wymiany korespondencji. Tłumaczenia w wyżej wymienionych językach będą równie autentyczne, jak te w językach wymienionych w poprzednim ustępie. NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy u dołu niniejszego Porozumienia. Sporządzono w dnia PL 26 PL