KATALOG ECTS KIERYNEK EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ ROK AKADEMICKI 2010/2011. Koordynator ECTS dr Marta Popowska

Transkrypt

1 KATALOG ECTS KIERYNEK EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ ROK AKADEMICKI 200/20 Koordynator ECTS dr Marta Popowska

2 SPIS TREŚCI WPROWADZENIE... 5 ELEMENTY ECTS... 5 Pakiet informacyjny... 5 Porozumienie o planach i programach zajęć... 5 Wykaz zaliczeń... 5 Sposób realizacji programu studiów i dobór przedmiotów w ramach ECTS... 5 PUNKTY ECTS... 6 FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY, POROZUMIENIE O PROGRAMIE ZAJĘĆ... 6 ADRES UCZELNI... 7 WŁADZE UCZELNI... 7 HISTORIA UCZELNI... 7 ADRES WYDZIAŁU WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO... 7 WŁADZE WYDZIAŁU WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO... 7 STRUKTURA WYDZIAŁU WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO... 7 ADRES INSTYTUTU MUZYKI... 8 KADRA KIEROWNICZA INSTYTUTU MUZYKI... 8 HISTORIA KIERUNKU... 8 AKTUALNE KIERUNKI I SPECJALNOŚCI PROWADZONE W INSTYTUCIE MUZYKI... 8 STRUKTURA INSTYTUTU MUZYKI... 9 Wykaz pracowników Zakładu Dydaktyki Instrumentalnej... 9 Wykaz pracowników Zakładu Teorii i Pedagogiki Muzycznej... 9 Wykaz pracowników Zakładu Dyrygowania

3 DZIAŁALNOŚĆ ARTYSTYCZNA INSTYTUTU MUZYKI... 0 DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWA INSTYTUTU MUZYKI... 0 BAZA LOKALOWA... 0 ZASADY PRZYJĘCIA NA STUDIA... SKALA OCEN... WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK I EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA... Sylabusy przedmiotów ROK I... 2 WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK II EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA Sylabusy przedmiotów ROK II Drugi przedmiot nauczania zajęcia artystyczne: WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK III EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA Sylabusy przedmiotów ROK III Drugi przedmiot nauczania zajęcia artystyczne: WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK I EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ MUZYKA LITURGICZNA Sylabusy przedmiotów ROK I WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK II EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ MUZYKA LITURGICZNA Sylabusy przedmiotów ROK II WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK III EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 3LETNIE LICENCJACKIE, SPECJALNOŚĆ MUZYKA LITURGICZNA Sylabusy przedmiotów ROK III WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK I EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 2LETNIE MAGISTERSKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA, SPECJALIZACJA ANIMACJA I UPOWSZECHNIANIE KULTURY MUZYCZNEJ Sylabusy przedmiotów rok I

4 WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK II EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 2LETNIE MAGISTERSKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA, SPECJALIZACJA ANIMACJA I UPOWSZECHNIANIE KULTURY MUZYCZNEJ Sylabusy przedmiotów rok ii WYKAZ PUNKTÓW ECTS ROK V EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ STUDIA 5LETNIE MAGISTERSKIE, SPECJALNOŚĆ NAUCZYCIELSKA Sylabusy przedmiotów ROK V

5 Wprowadzenie Przewodnik zawiera opis oferty Instytutu Muzyki Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Powstał z myślą o studentach zamierzających odbyć część studiów na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, specjalność nauczycielska prowadzonych w Instytucie Muzyki AJD w Częstochowie. European Credit Transfer System Europejski System Transferu Punktów (w skrócie ECTS) został opracowany w celu promowania współpracy między uczelniami i zagwarantowania uznania okresu studiów odbywanych za granicą, moŝe teŝ być stosowany pomiędzy uczelniami jednego kraju lub nawet w obrębie jednej uczelni. Pozwala uczelniom (lub innym jednostkom organizacyjnym) na wzajemne uznawanie osiągnięć studentów w nauce, posługuje się bowiem powszechnie zrozumiałymi, ujednoliconymi miernikami w postaci punktów i stopni. Elementy ECTS Stosowanie systemu ECTS opiera się o następujące dokumenty: PAKIET INFORMACYJNY Zawarte są w nim informacje o kierunkach studiów, programach nauczania, regulaminie studiów, zasadach przyjęcia oraz przepisach administracyjnych uczelni. Pakiet będący swego rodzaju przewodnikiem adresowany jest do studentów i nauczycieli akademickich w uczelniach partnerskich. Ma pomóc im w wyborze odpowiedniego programu zajęć i zaplanowania studiów, a takŝe uzyskać praktyczne informacje. Pakiet aktualizowany jest co roku, najczęściej dostępny jest w formie publikacji lub w wersji elektronicznej. POROZUMIENIE O PLANACH I PROGRAMACH ZAJĘĆ Obowiązuje zarówno uczelnię macierzystą jak i zagraniczną oraz studenta. Student, po wybraniu uczelni, w której zamierza odbyć pewien okres studiów, wypełnia formularz zgłoszeniowy. W porozumieniu z koordynatorem ECTS wydziału macierzystego, ustala na podstawie pakietu informacyjnego uczelni przyjmującej program zajęć w tejŝe uczelni. Po przyjęciu wniosku studenta przez uczelnie przyjmującą, student oraz uczelnia macierzysta i przyjmująca podpisują porozumienie o programie zajęć, w jakich student ma uczestniczyć oraz liczbę punktów ECTS, jaka ma być przyznana za ich zaliczenie. WYKAZ ZALICZEŃ Jest podstawowym dokumentem uprawniającym studenta do ubiegania się o pełne zaliczenie okresu studiów za granicą. Stanowi takŝe potwierdzenie faktu odbycia studiów za granicą dla przyszłych pracodawców. W wykazie odnotowuje się wszystkie przedmioty i zajęcia, w których student uczestniczył wraz z uzyskaną liczbą punktów oraz ocenami przyznanymi zgodnie ze skala ocen stosowana w danej uczelni. Połączenie punktów i stopni daje odpowiednio ilościowy i jakościowy opis pracy studenta w okresie studiów za granicą. Wykazy zaliczeń studenta z uczelni macierzystej dołączane do formularzy zgłoszeniowych są szczególnie pomocne przy podejmowaniu decyzji przez uczelnie przyjmującą. SPOSÓB REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW I DOBÓR PRZEDMIOTÓW W RAMACH ECTS ZaleŜy wyłącznie od stron bezpośrednio zainteresowanych (uczelnie i student). ECTS nie determinuje programów i treści kształcenia, jest jedynie wstępną i ogólną regulacją stwarzającą moŝliwości porozumienia ośrodków akademickich w zakresie wymiany studentów. Stosowanie ECTS i efektywność tego systemu opiera się na następujących zasadniczych przesłankach: Dobrowolność wzajemne zaufanie elastyczne podejście pełna informacja pełne uznawanie studiów. Najistotniejszy jest ostatni punkt oznaczający, iŝ okres studiów odbytych za granicą (w tym egzaminy i inne formy oceny) zastępuje porównywany okres studiów w uczelni macierzystej niezaleŝnie od tego, Ŝe treść uzgodnionego programu studiów odbywanych za granicą (lub w innej uczelni krajowej) moŝe się róŝnić od programu w uczelni macierzystej. Ujednolicone zasady przyporządkowania i przyznawania punktów oraz dobrowolność oparta na wzajemnym zaufaniu uczelni gwarantują spójność systemu i uznawanie studiów realizowanych w róŝnych ośrodkach. Studenci studiujący za granicą lub w innej uczelni krajowej mają moŝliwość dowolnego ale na zasadzie porozumienia zainteresowanych (działających przez koordynatorów) uczelni wyboru zajęć spośród pełnego zakresu przedmiotów proponowanych w planie studiów danego 5

6 kierunku. Studenci uczestniczą w regularnych zajęciach z danego, a nie w zajęciach specjalnie dla nich organizowanych. Student ma takŝe moŝliwość kontynuowania studiów bez konieczności powrotu do macierzystej uczelni, oczywiście równieŝ na podstawie uzgodnień i decyzji współpracujących ośrodków akademickich. są wartością liczbową przyporządkowaną poszczególnym przedmiotom na podstawie ilości pracy, jaką musi wykonać student, aby je zaliczyć. Odzwierciedlają one pracę, jakiej wymaga kaŝdy przedmiot w stosunku do całkowitej ilości pracy, jaką musi wykonać student aby zaliczyć pełny rok akademicki w danej uczelni. Punkty są zatem przyporządkowane wykładom, ćwiczeniom praktycznym, seminariom, konsultacjom, zajęciom grupowym i indywidualnym, pracom terenowym, pracy samodzielnej w bibliotece i domu oraz egzaminom. są relatywnym a nie bezwzględnym miernikiem ilości pracy wymaganej od studenta poniewaŝ określają, jaka część z całości pracy wymaganej w danym roku akademickim przypada na określony przedmiot w programie. W ramach ECTS ilość pracy wymaganej w całym roku akademickim odpowiada 60. punktom, na semestr zazwyczaj przypada po około 30. punktów. przyporządkowuje się wszystkim nauczanym przedmiotom, jeśli stanowią one integralną część programu studiów i pod warunkiem, Ŝe podlegają one ocenie. przyporządkowane są przedmiotom, natomiast przyznawane są studentom, dopiero po zaliczeniu przedmiotów zgodnie z wymogami uczelni przyjmującej. Punkty nie są przyznawane za dobre oceny liczba punktów za dany przedmiot jest z góry ustalona i taka sama dla wszystkich studentów, którzy ten przedmiot zaliczyli. Jakość pracy jaka została włoŝona w zaliczenie wyraŝana jest w postaci ocen. Uczelnia wysyłająca i przyjmująca przygotowuje dla kaŝdego studenta biorącego udział w ECTS, wykaz zaliczeń przed jego wyjazdem na studia do innej uczelni i po jego powrocie. Uczelnia macierzysta uznaje liczbę punktów uzyskanych za konkretne przedmioty w partnerskich uczelniach i wówczas punkty zaliczone w uczelni przyjmującej zastępuje punkty, które normalnie studenci uzyskaliby w uczelni macierzystej. W ten sposób uczelnia macierzysta uznaje okres studiów odbyty przez studenta w uczelni przyjmującej. Formularz zgłoszeniowy, porozumienie o programie zajęć Uczelnie wysyłająca i przyjmująca przygotowują dla kaŝdego studenta uczestniczącego w programie ECTS przed jego wyjazdem wykaz przedmiotów i zaliczeń (program studiów). Ośrodki przekazują sobie odnośne wykazy zaliczeń, a kopie dokumentów otrzymuje student. Uczelnia wysyłająca (macierzysta) przygotowuje teŝ pełną informację o dotychczasowym toku i przebiegu studiów wyjeŝdŝającego studenta (informacje, którymi nie dysponuje się jeszcze w momencie wypełniania formularza np. oceny z trwającego roku akademickiego moŝna uzupełnić w terminie późniejszym). Po wybraniu uczelni, zapoznaniu się z pakietem informacyjnym i uzgodnieniu programu studiów ustalonego w trakcie konsultacji z wydziałowym i instytutowym koordynatorem ECTS oraz koordynatorem ośrodka zagranicznego student wypełnia formularz zgłoszeniowy. Dokument ten zawiera plan studiów, winien więc być wypełniony po ostatecznym porozumieniu stron. Istnieje moŝliwość zmiany w pierwotnie uzgodnionym programie zajęć w trakcie trwania studiów zagranicznych, wymaga to jednak przeprowadzenia ponownej procedury porozumienia (uzgodnienia zmian programowych) z akceptacją i podpisami studenta oraz obu koordynatorów. Ze względów organizacyjnych ewentualnych zmian naleŝy dokonywać w miarę szybko po przyjeździe do ośrodka zagranicznego. Po uzgodnieniu programu zajęć, a przed wyjazdem studenta zainteresowane uczelnie oraz student podpisują porozumienie, które dołączane jest do formularza zgłoszeniowego. Porozumienie zawiera opis programu zajęć za granicą; ułatwia ono pełne uznanie okresu studiów odbytych w zagranicznej uczelni. Kopię podpisanego porozumienia otrzymuje kaŝda ze stron (współpracujące ośrodki oraz student). Wykaz zaliczeń (transfer punktów). Transfer punktów w ECTS odbywa się na podstawie wykazu zaliczeń, które wymieniają między sobą uczelnia wysyłająca i przyjmująca studenta. Wykaz zaliczeń przedstawiający osiągnięcia studenta w nauce przygotowuje się zarówno przed wyjazdem studenta, jak i po zakończeniu przez niego okresu studiów za granicą. Wykaz zaliczeń z odbytych studiów zagranicznych musi być kompletnym wyszczególnieniem wszystkich przedmiotów/zajęć, w jakich student uczestniczył wraz z uzyskaną wartością punktów oraz ocenami, tak w skali obowiązującej na danej uczelni, jak równieŝ zgodnie z ECTS, gdyŝ jest podstawowym dokumentem uprawniającym studenta do ubiegania się o pełne zaliczenie okresu studiów za granicą oraz przeniesienie punktów ECTS; stanowi on takŝe potwierdzenie faktu odbycia studiów za granicą dla przyszłych pracodawców. 6

7 Adres uczelni AKADEMIA IM. JANA DŁUGOSZA W CZĘSTOCHOWIE ul. Waszyngtona 4/ Częstochowa tel. +48 (034) Władze uczelni Rektor AJD dr hab. inŝ. prof. AJD Zygmunt Bąk Prorektor ds. Nauki prof. dr hab. Józef Drabowicz Prorektor ds. Nauczania i Wychowania dr hab. Eligiusz Małolepszy Prorektor ds. Rozwoju dr hab. prof. AJD Jarosław Kweclich Historia uczelni Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30. lipca 97 roku została powołana WyŜsza Szkoła Nauczycielska w Częstochowie, która w roku 974, została przekształcona w WyŜszą Szkołę Pedagogiczną. W chwili powstania, Uczelnię tworzyły dwa wydziały: Wydział MatematycznoPrzyrodniczy i Wydział Pedagogiczny. Charakter Uczelni określały kierunki studiów jakie wówczas były prowadzone w ramach trzyletnich nauczycielskich studiów zawodowych. Częstochowska WyŜsza Szkoła Pedagogiczna była pierwszą wyŝszą uczelnią humanistyczną w regionie. Od 990 roku w ramach uczelni działają cztery wydziały: Wydział FilologicznoHistoryczny, Wydział MatematycznoPrzyrodniczy, Wydział Pedagogiczny oraz Wydział Wychowania Artystycznego. Na mocy ustawy z dnia lipca 2004 roku (Dz. U. Nr 79, poz.844) WyŜsza Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie zmieniła nazwę na Akademię im. Jana Długosza w Częstochowie, która obowiązuje do dnia dzisiejszego. Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie jest uczelnią państwową, działającą w oparciu o Ustawę o Szkolnictwie WyŜszym z dnia 2. września 990 roku (Dz.U. 65, poz. 365 z późniejszymi zmianami), na podstawie przepisów wykonawczych oraz Statutu szkoły. Organem sprawującym nadzór jest Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. Adres Wydziału Wychowania Artystycznego ul. Armii Krajowej 3/5, parter pokój nr Częstochowa tel/fax: wew wwa@ajd.czest.pl Władze Wydziału Wychowania Artystycznego Dziekan Wydziału Artystycznego dr hab. prof. AJD Jerzy Piwowarski Prodziekan ds. Nauki dr hab. prof. AJD Robert Gawroński Prodziekan ds. Nauczania i Wychowania kw. I ST. Włodzimierz Karankiewicz Struktura Wydziału Wychowania Artystycznego Wydział Artystyczny składa się z dwóch instytutów: Instytutu Plastyki Instytutu Muzyki 7

8 Adres Instytutu Muzyki ul. świrki i Wigury 6/4, I piętro Częstochowa tel/fax: (sekretariat) im@ajd.czest.pl www. im.ajd.czest.pl Kadra Kierownicza Instytutu Muzyki Dyrektor Instytutu Muzyki dr hab. Maciej Zagórski Zastępca ds. Nauki dr Małgorzata Kaniowska Zastępca ds. studenckich dr Marta Popowska Koordynator ECTS dr Marta Popowska Historia kierunku ZaląŜkiem obecnych kierunków prowadzonych w Instytucie Muzyki AJD (Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej oraz Instrumentalistyka) był kierunek Wychowanie Muzyczne nauczany od 977 roku w ówczesnej WyŜszej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Strukturą organizacyjną dla prowadzonego wówczas kierunku muzycznego był Zakład Wychowania Muzycznego działający w ramach Wydziału Humanistyczno Pedagogicznego, którym kierowali kolejno: mgr Leon Jelonek, mgr Robert Doliński i ad. Janusz Seligman. Decydujący wpływ na dalszy rozwój miał fakt zatrudnienia w Zakładzie Wychowania Muzycznego samodzielnych pracowników naukowych Akademii Muzycznej w Katowicach prof. Leona Markiewicza, Edwarda Bogusławskiego i Joachima Pichury. W latach 80. w strukturze uczelni nastąpił okres przemian. Proces ten polegał na przejściu ze struktury zakładowej do struktury instytutowozakładowej. W wyniku tej reorganizacji na wydziale powołano w roku 983 Instytut Wychowania Artystycznego, w skład którego weszły dotychczasowe zakłady związane z kierunkami artystycznymi: Zakład Wychowania Muzycznego i Zakład Wychowania Plastycznego. Pierwszym Dyrektorem Instytutu Wychowania Artystycznego został doc. Jerzy Sztuka a następnie prof. Leon Markiewicz. Cały okres funkcjonowania Instytutu Wychowania Artystycznego (lata ) związany był z ciągłym rozwojem kierunków artystycznych. Zmiany w procesach dydaktycznych oraz rozwój kadry doprowadziły do powstania nowych Zakładów: Zakładu Teorii i Pedagogiki Muzycznej, Zakładu Dydaktyki Instrumentalnej oraz Zakładu Dyrygowania w 986 roku. Dynamiczny rozwój kierunku muzycznego i plastycznego po raz kolejny doprowadził do podziałów w strukturze uczelni. W maju 990 roku Instytut Wychowania Artystycznego przekształcił się w dwa nowe Instytuty: Muzyki i Plastyki, które od następnego roku akademickiego 990/99 zaczęły funkcjonować w ramach nowego Wydziału Wychowania Artystycznego. Dwa lata później w roku akademickim 200/2002, Uchwałą Rady Głównej Szkolnictwa WyŜszego wprowadzono standardy kształcenia, które przeobraziły kierunek Wychowanie Muzyczne w kierunek o nazwie Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Od roku akademickiego 2003/2004 w Instytucie Muzyki AJD kształci się studentów na dwóch kierunkach muzycznych: Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej (studia stacjonarne: 5letnie magisterskie w roku akademickim 200/20 tylko rok V). Od roku akademickim 2007/2008 studia stacjonarne na kierunku Edukacja muzyczna w zakresie sztuki muzycznej podzielone zostały na studia 3letnie pierwszego stopnia i 2letnie magisterskie drugiego stopnia. Aktualne kierunki i specjalności prowadzone w Instytucie Muzyki EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ Studia stacjonarne pierwszego stopnia, 3letnie, licencjackie, specjalność nauczycielska EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ Studia stacjonarne pierwszego stopnia, 3letnie, licencjackie, specjalność muzyka liturgiczna. 8

9 EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ Studia stacjonarne drugiego stopnia, 2letnie, magisterskie, specjalność nauczycielska, specjalizacja animacja i upowszechnianie kultury muzycznej. EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUKI MUZYCZNEJ Studia stacjonarne 5letnie, magisterskie, specjalność nauczycielska rok V INSTRUMENTALISTYKA Studia stacjonarne pierwszego stopnia, 3letnie, licencjackie, specjalność pedagogika instrumentalna (fortepian, akordeon, skrzypce, trąbka) Struktura Instytutu Muzyki W skład Instytutu Muzyki wchodzą trzy Zakłady: Zakład Dydaktyki Instrumentalnej Zakład Dyrygowania Zakład Teorii i Pedagogiki Muzycznej WYKAZ PRACOWNIKÓW ZAKŁADU DYDAKTYKI INSTRUMENTALNEJ dr Andrzej Michalak kierownik Zakładu dr hab. Robert Gawroński adiunkt dr hab. Maciej Zagórski prof. AJD kw. art. I st. Ewa Grabowska adiunkt mgr Agata Hołdyk asystent mgr Ewa Jabłczyńska asystent mgr Barbara Karaśkiewicz asystent Współpraca: Kw. art. II stopnia Ludomira Grądman (umowa o dzieło) mgr Michał Stogniew asystent (umowa o dzieło) mgr Urszula Ledwoń asystent (umowa o dzieło) mgr Anna Zmarzły asystent (umowa o dzieło) WYKAZ PRACOWNIKÓW ZAKŁADU TEORII I PEDAGOGIKI MUZYCZNEJ dr Maryla Renat adiunkt, kierownik Zakładu (urlop zdrowotny) prof. Tatiana Molchanova dr Anna PydaGrajpel dr Wanda Malko adiunkt dr Marta Popowska adiunkt dr ElŜbieta Szwed adiunkt mgr Anna StachuraBogusławska asystent mgr Korneliusz Wiatr asystent Współpraca: mgr Iwona Kosta starszy wykładowca (umowa o dzieło) mgr Jolanta Jońca asystent (umowa o dzieło) WYKAZ PRACOWNIKÓW ZAKŁADU DYRYGOWANIA kw. art. II st. Jan Jazownik profesor AJD, kierownik Zakładu kw. art. I st. Przemysław Jeziorowski adiunkt (urlop zdrowotny) dr Małgorzata Kaniowska adiunkt kw. art. I st. Lesław Podolski adiunkt dr Katarzyna SuskaZagórska adiunkt 9

10 mgr Olga Wowkotrub asystent dr Jerzy Swoboda starszy wykładowca Współpraca: mgr Jolanta Jońca asystent (umowa o dzieło) mgr Irina Gajewaja starszy wykładowca (umowa o dzieło) mgr Szymon Hiller starszy wykładowca (umowa o dzieło) Działalność artystyczna Instytutu Muzyki Aktywność artystyczna przejawia się głównie w bogatej działalność koncertowej. Pracownicy Instytutu koncertują, w kraju jak i poza granicami, dają recitale solowe oraz występują w koncertach kameralnych. Na uwagę zasługuje współpraca z Filharmonią Częstochowską, w którejcorocznie odbywają się koncerty symfoniczne z udziałem naszych solistów, dyrygentów oraz chórów studenckich i zespołów instrumentalnych. Instytut współpracuje równieŝ z Ośrodkiem Promocji Kultury Gaude Mater oraz z Regionalnym Ośrodkiem Kultury w Częstochowie a owocem tego są takŝe koncerty pedagogów i studentów. Od roku akademickiego 2006/2007 nawiązana została współpraca z Katolickim Uniwersytetem w RuŜomberoku (Słowacja) a następnie z Uniwersytetem w Kłajpedzie (Litwa). W Instytucie Muzyki działa Koło Naukowe, którego głównym celem jest rozwijanie pasji naukowych i artystycznych studentów. Uzupełnieniem działalności artystycznej Pedagogów są koncerty Studentów. Początkowo były to tylko występy chóralne, obecnie młodzieŝ coraz częściej występuje na estradzie w charakterze solistów, co pośrednio stanowi o podniesieniu poziomu kształcenia w tym zakresie. Tradycją stały się doroczne studenckie Koncerty kolęd w aranŝacjach jazzowych. Od roku akademickiego 2009/200 wrócono do tradycji studenckich koncertów dyplomowych. Działalność Naukowa Instytutu Muzyki Pracownicy Instytutu Muzyki legitymują się licznymi publikacjami związanymi z własnymi specjalizacjami i stale współpracują z wieloma wydawnictwami w tym z Wydawnictwem AJD w Częstochowie. Dotychczasowe publikacje obejmują wielokierunkowy zakres problematyki. NaleŜą do nich m.in.: kompozycje własne, opracowania solistycznej i kameralnej literatury dydaktycznej z komentarzem metodycznym, prace dotyczące metodyki gry na instrumentach, prace teoretyczne z zakresu badań źródłoznawczych chorału gregoriańskiego, technik kompozytorskich, związków muzyki z literaturą, a takŝe poświęcone historii Ŝycia muzycznego, pedagogice muzycznej, muzykoterapii, z zakresu socjologii muzyki oraz pomoce dydaktyczne dla studentów. Do publikacji naleŝy równieŝ zaliczyć liczne nagrania płytowe oraz nagrania audycji telewizyjnych i radiowych. Baza lokalowa Zajęcia muzyczne prowadzone w Instytucie Muzyki odbywają się w budynku przy ulicy świrki i Wigury 6/4 w Częstochowie. Do dyspozycji pedagogów i studentów jest 20 pomieszczeń o powierzchni łącznej 588,8 m² : sekretariat, pokój dyrekcji, biblioteka, czytelnia, pokój dla pedagogów, magazyn, 3 pracownie teoretyczne, 2 pracownie do dyrygowania, 2 pracownie do nauczania gry na fortepianie, pracownia perkusyjna, 5 klas do pozostałych zajęć drugi instrument, emisja głosu i in.: sala prób chóru, zespołów wokalnych oraz zespołów instrumentalnych (powierzchnia 32 m²), pracownia komputerowa (powierzchnia 65,8 m²) zawierająca 29 stanowisk, w tym jedno dla prowadzącego zajęcia. Zajęcia muzycznoruchowe odbywają się w pomieszczeniu mieszczącym się w Akademickim Centrum Sportu połoŝonym przy ul. Zbierskiego 6 w Częstochowie. Powierzchnia sali do zajęć muzycznoruchowych wynosi 20 m². Sala wyposaŝona jest w lustra, instrument oraz sprzęt audio do odtwarzania muzyki Do dyspozycji uŝytkowników jest zaplecze z szatnią. 0

11 Zasady przyjęcia na studia Rekrutację w Instytucie Muzyki prowadzi się w oparciu o obowiązujące akty prawne: Uchwały Senatu AJD, Rady Wydziału Wychowania Artystycznego oraz Ustawy o Szkolnictwie WyŜszym. Skład Komisji Rekrutacyjnej zatwierdza Rada Instytutu Muzyki. Limity na studia dzienne stacjonarne wynoszą średnio 28 miejsc. Podstawowym kryterium przyjęcia na studia dzienne kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej (dotyczy starej i nowej matury) jest sprawdzian uzdolnień muzycznych obejmujący: ocenę poziomu gry na fortepianie lub innym instrumencie oraz ocenę predyspozycji słuchowych, manualnych i głosowych kandydata. Kandydaci na kierunek Instrumentalistyka przyjmowani są na podstawie egzaminu praktycznego, który obejmuje wykonanie dwóch etiud o zróŝnicowanych problemach technicznych, utworu cyklicznego (dwie kontrastujące części), dwóch utworów dowolnych, w tym jednego o charakterze wirtuozowskim. Egzamin praktyczny kończy sprawdzian z czytania a`vista. Egzamin ustny, obejmuje sprawdzian z zakresu historii muzyki, kształcenia słuchu oraz rozmowę kwalifikacyjną. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego podawane są w terminie ustalanym przez Wydziałową Komisję Rekrutacyjną. Skala ocen Na wszystkich kierunkach obowiązuje skala ocen od 5,0 (ocena najwyŝsza) do 2,0 (najniŝsza). Dla potrzeb ECTS wprowadza się ujednolicony dla wszystkich uczelni biorących w nim udział system ocen od A do F (FX). PoniŜsza tabela pokazuje korelacje obu systemów wraz z komentarzem dotyczącym zasad przyznawania poszczególnych ocen. ECTS Ocena A 5.0 bardzo dobry bardzo dobra praca i przygotowanie, jedynie drugorzędne błędy B 4,5 dobry + powyŝej średniego standardu C 4,0 dobry solidna praca, zauwaŝalne błędy D 3,5 dostateczny + zadowalający, ale istotne braki E 3.0 dostateczny wyniki spełniające minimalne kryteria FX niedostateczny F 2,0 niedostateczny konieczność ponownego przygotowania całości materiału Wykaz punktów ECTS ROK I Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej studia 3letnie licencjackie, specjalność nauczycielska Nazwa semestr pierwszy semestr drugi Przedmiot humanistyczny (Socjologia kultury) 2 Język obcy Wychowanie fizyczne Technologie informacyjne Fortepian 2 2 Harmonia z mi 2 Historia muzyki 2 2 Kształcenie słuchu 2 2 Literatura muzyczna

12 Chór Dyrygowanie 2 2 Czytanie partytur Drugi instrument 2 2 Zajęcia muzycznoruchowe Instrumenty szkolne Zasady muzyki 3 Instrumentoznawstwo 2 Zespoły wokalne Polski folklor muzyczny 2 Psychologia z psychologią muzyki 2 2 Pedagogika z pedagogiką muzyczną 2 2 Emisja głosu indywidualna z metodyką nauczania Razem liczba punktów ECTS SYLABUSY PRZEDMIOTÓW ROK I PRZEDMIOT: SOCJOLOGIA KULTURY semestr,2 Formuła wykład 2 30 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty /y dr Robert Geisler Brak Zapoznanie z kulturowymi podstawami Ŝycia społecznego. Społeczny odbiór sztuki oraz socjologiczne uwarunkowania jej tworzenia. Semestr : Socjologia kultury jako subdyscyplina socjologiczna kultura jako podstawa Ŝycia społecznego. Kultura masowa i kultura popularna. Nabywanie kultury. Czynniki społecznokulturowe a osobowość. Uczestnictwo w kulturze. ZróŜnicowanie kulturowe i społeczne. Semestr 2: Zagadnienia socjologii sztuki twórca, dzieło sztuki, odbiór. Postmodernizm załoŝenia i konsekwencje. Polityka kulturowa i polityka kulturalna. Przestrzeń kulturowa miasto. Kultura w dobie globalizacji. Piękno kontekst społecznokulturowy Kolokwium Semestr : ocena Semestr 2: ocena+ egzamin W. Burszta, Antropologia kultury, Warszawa 998; M. Golka, Socjologia kultury, Warszawa 2007; A. Kłoskowska, Socjologia kultury, Warszawa 2006; A. Kłoskowska, Kultura masowa, Warszawa 2005; E. Nowicka, Świat człowieka świat kultury, Warszawa 2007; B. OlszewskaDyonizak, Zarys antropologii kultury, Kraków 996. PRZEDMIOT: TECHNOLOGIE INFORMACYJNE semestr,2 Formuła 5 Semestr punkt Semestr 2 punkt /y mgr Magdalena Biernacka, dr Andrzej Michalak Brak Nabycie umiejętności posługiwania się komputerem w przyszłej pracy zawodowej. Semestr : Ogólna charakterystyka komputerowego systemu operacyjnego Windows XP, urządzenia współdziałające z komputerem (skaner, drukarka, zewnętrzne nośniki pamięci, itp.), praca z elementami programu Microsoft Office, Internet. Semestr 2: Ogólna charakterystyka programów edytorskich do pisania nut Encore i Sibelius i innych. MoŜliwości techniczne programu edytorskiego Encore, pisanie nut przy uŝyciu myszy i klawiatury, tworzenie partytury, zapis wielogłosowy, obróbka tekstu muzycznego. Zdobywane umiejętności oceniane są podczas kaŝdych zajęć poprzez indywidualne, szczegółowe omawianie realizowanych zadań, ocena poprawności i jakości ich realizacji. 2

13 Semestr : Test, zaliczenie z oceną na koniec semestru. Semestr 2: Ocena wykonania przykładów nutowych pod względem jakości, czytelności i tempa realizacji. Zaliczenie z oceną na koniec semestru. P. Wróblewski, ABC komputera; M. Hłond i J. Pichura, Edytorskie Programy Muzyczne Music Time Deluxe oraz Score Perfekt 2.0; M. Hłond, Sibelius 4. PRZEDMIOT: FORTEPIAN semestr,2 Formuła 5 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty Wykładowcy prof. Tatiana Molchanova, kw. II st. Ludomira Grądman, dr hab. Robert Gawroński, dr hab. Maciej Zagórski,, mgr Jakub Brawata, mgr Agata Hołdyk, mgr Barbara Karaśkiewicz, mgr A. Kloś, mgr Urszula Ledwoń. Spełnienie wymogów rekrutacji. Nabycie umiejętności świadomej, swobodnej i twórczej wypowiedzi własnej na instrumencie. Rozwój i kształtowanie wyobraźni oraz wraŝliwości muzycznej. Przygotowanie do samodzielnej pracy nad utworem. Semestr i 2: dostosowane są do indywidualnego poziomu studenta, jego zaawansowania i predyspozycji. Uwzględniane są takŝe sugestie studenta odnośnie planowanego repertuaru. Treści obejmują przede wszystkim: rozwój techniki pianistycznej, praca nad stylistyką danej epoki i jej przedstawicieli, osiągnięcie wyŝszej swobody wykonawczej udział w koncertach i audycjach studentów. Ocena bieŝąca realizacja załoŝonego planu pracy, aktywność studenta na zajęciach. Semestr ocena Semestr 2 ocena Etiudy: A. Lemoine, J. Cramer, S. Heller, H. Berens, M. Clementi, C. Löschhorn, M. Moszkowski, F. Chopin. Formy polifoniczne: J. S. Bach: Małe preludia, Inwencje dwu i trzygłosowe, Suity francuskie, Wohltemperiertes Klavier. Formy klasyczne: wariacje, ronda, sonatiny, sonaty: M. Clementi, J. Dussek, F. Kuhlau, J.Haydn, W.A. Mozart, L. Beethoven. Miniatury romantyczne i współczesne: R. Schumann, P. Czajkowski, F. Mendelssohn, D. Kabalewski, S. Prokofiew, W. Lutosławski. PRZEDMIOT: HARMONIA Z ĆWICZENIAMI semestr 2 Formuła wykład 5 5 /y Semestr 2 2 punkty dr Anna Grajpel, dr Maryla Renat Zaliczenie zasady muzyki Utrwalenie i poszerzenie wiedzy z dziedziny harmonii klasycznej, doskonalenie praktycznej umiejętności stosowania poznanych środków harmonicznych w zadaniach muzycznych zgodnie z ich potencjałem wyrazowym. Przystosowanie teoretycznej wiedzy harmonicznej do wymagań, jakie napotka absolwent w przyszłej pracy pedagogicznej, instruktorskiej etc. Akordy triady w postaci zasadniczej i w przewrotach, dominanta septymowa i nonowa, trójdźwięki poboczne, akordy septymowe i nonowe na wszystkich stopniach gamy. Układ wokalny czterogłosowy, układ fortepianowy. Ćwiczenia w grze na fortepianie: stosowanie róŝnorodnych połączeń akordów według podanego wzoru, poszukiwanie własnych sposobów zastosowania akordów i ich połączeń, harmonizowanie piosenek dziecięcych i ludowych. Ćwiczenia pisemne: realizacja przebiegów funkcyjnych według podanego wzoru w czterogłosie oraz w innych układach harmonicznych, tworzenie własnych konstrukcji harmonicznych, harmonizacja głosu basowego i sopranowego, harmonizowanie piosenek dziecięcych i ludowych. Semestr 2: wykład zaliczenie, ocena M. Fieldorf, A. Frączkiewicz, Zasady modulacji, PWM 988; A. Grajpel, Ćwiczenia harmoniczne w kierunku improwizacji fortepianowej, wyd. WSP Częstochowa 200; B. ŁankowskaGuzy, Harmonia funkcyjna, WSP w Częstochowie 2000; M. Niziurski, Harmonia, PWN Warszawa 984; K. Sikorski, Harmonia cz. I i II, PWM Kraków 979; F. Wesołowski, Materiały do ćwiczeń harmonicznych, PWM Kraków 996; T. A. Zieliński, Problemy harmoniki nowoczesnej, PWM Kraków

14 PRZEDMIOT: HISTORIA MUZYKI semestr,2 Formuła wykład 5 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty dr Wanda Malko, dr Marta Popowska Brak Ugruntowanie wiedzy z zakresu historii muzyki. Nabycie umiejętności stosowania zdobytej wiedzy do przedstawiania i oceniania zagadnień z zakresu historii muzyki. Semestr : Muzyka w kulturze staroŝytnej Grecji i Rzymu i Izraela. Wpływ kultury staroŝytnej na muzykę średniowiecza. Chorał gregoriański. Pierwsze formy wielogłosowe w muzyce zachodnioeuropejskiej. Epoka organum, szkoła St. Martial w Limoges, szkoła Notre Dame. Ars antiqua (geneza motetu, nowe moŝliwości systemu menzuralnego) i Ars nova (zmiany stylistyczne, motet izorytmiczny), sztuka trecento, środki kompozytorskie (cantus firmus, izorytmia, imitacja) formy (motet, ballada, rondo, virelai, chace, madrygał, ballata, caccia, msza i części mszalne), główni przedstawiciele (G. De Machaut, F. Landini). Średniowieczna muzyka angielska, jej specyfika oraz twórczość głównego przedstawiciela J. Dunstable`a. Muzyka zachodnioeuropejska I poł. XV wieku, szkoła burgundzka, technika fauxbourdon Guillaume Dufay. Muzyka polska średniowiecza powiązania z kulturą zachodnioeuropejską. Renesans czołowi reprezentanci kolejnych szkół niderlandzkich (J. Obrecht, J. Okeghem, J. des Pres, A. Willaert, N. Gombert, O. di Lasso, G. P. da Palestrina, G. Gabrieli), renesansowy cykl mszalny (missa parodia, imitacja, przeimitowanie, polichóralnośc, a`cappella). Świecka muzyka wokalna formy; frottola, vilanella, canzonetta, madrygał (J. Arcadelt, C de Rore, G. da Venosa, L. Marenzio). Semestr 2: Muzyka francuska chancon w XVI wieku, programowość (C. Janequin), metryczność (C. Le Jeune). Muzyka niemiecka chorał protestancki i muzyka wielogłosowa. Muzyka angielska XVI wieku. Instrumentalna praktyka wykonawcza XVI wieku, gatunki i formy muzyki instrumentalnej oraz przedstawiciele (preambulum, fantazja, toccata, wariacje, canzona, ricercar, tańce). Złoty wiek muzyki polskiej róŝnice w stosunku do renesansu europejskiego, twórczość religijna z tekstem łacińskim (Jerzy Liban z Legnicy, Mikołaj z Chrzanowa, Mikołaj z Krakowa, Marcin Leopolita, Wacław z Szamotuł, Tomasz Szadek, Krzysztof Borek), muzyka religijna i świecka w języku polskim (Wacław z Szamotuł, Cyprian Bazylik, Mikołaj Gomółka, Krzysztof Klabon), muzyka instrumentalna (Mikołaj z Krakowa, Wojciech Długoraj). Muzyka epoki baroku. Ogólna charakterystyka okresu, elementy warsztatu kompozytorskiego (generałbas, rozwój faktury homofonicznej i harmonii funkcyjnej, polifonia). Barokowe szkoły operowe i ich przedstawiciele. Opera florencka (G. Peri, G. Caccini), opera rzymska (S. Landi i M. Rossi), opera wenecka (C. Monteverdi i F. Cavalli), opera neapolitańska (A. Scarlatti) Barokowa opera francuska i angielska XVII wieku, główni przedstawiciele (J. B. Lully i H. Purcel). Geneza i modyfikacja form wokalno instrumentalnych, rodzaje (kantata, oratorium, pasja, koncert wokalny), modyfikacja form (motet koncertujący, msza). Muzyka instrumentalna baroku modyfikacja gatunków i form przyjętych z renesansu (preludium, toccata, fantazja, ricercar, canzona, wariacje), muzyka solowa i zespołowa (sonata triowa S. Rossi, sonata solowa B. Marinii, sonata da chiesa G. Legrenzi, G. Vitali, sonata da camera A. Corelli, koncert solowy, concerto grosso A. Corelli, G. Torelli, suita, partita, chacona, passacaglia, fuga). Twórczość J. S. Bacha i G. F Haendla omówienie najwaŝniejszych dzieł, znaczenie w historii muzyki. Muzyka polskiego baroku omówienie twórczości najwaŝniejszych kompozytorów (B. Pękiel, G. G. Gorczycki, S. S. Szarzyński, M. Mielczewski, M. J. śebrowski, D. Stachowicz, J. RóŜycki, Adam z Wągrowca, A. Jarzębski), pieśni, plankty polskie, muzyka taneczna, tabulatury organowe (z Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, Tabulatura Pelplińska). Kolokwia ustne, kolokwia pisemne, testy, ocena bieŝąca. Semestr : ocena Semestr 2: egzamin obejmujący materiał całego roku M. Bukofzer, Muzyka w epoce baroku od Monteverdiego do Bacha, Warszawa 970; J. Chomiński, Historia muzyki, cz.. Warszawa 990; D. Gwizdalanka, Historia muzyki, cz. i 2., PWM Kraków 2005, 2006; M. Kowalska, ABC historii muzyki, Musica Jagellonica Kraków 200; B. Matusiak, Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki, Wydawnictwo Homini Kraków 2003; B. Muchemberg, Pogadanki o muzyce, cz.. Warszawa 995; P. Orawski, Lekcje muzyki średniowiecze, renesans, Wydawnictwo Warsztat Graficzny KLE, Warszawa

15 PRZEDMIOT: KSZTAŁCENIE SŁUCHU semestr,2 Formuła 2 30 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty mgr Jolanta Jońca, mgr Anna StachuraBogusławska Spełnienie wymogów rekrutacji. Dalszy rozwój umiejętności analizy i klasyfikacji zjawisk dźwiękowych w obrębie wszystkich elementów dzieła muzycznego w oparciu o literaturę muzyczną. Semestr : Gamy: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie gam majorowych i minorowych. Skale modalne: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie skal w transpozycji. Struktury głosowe tonalne oparte na materiale diatonicznym: czytanie nut głosem, transponowanie, rozpoznawanie i określanie cech struktur melodycznych, zapisywanie, korekta błędów, improwizowanie, zapamiętywanie, rozwijanie progresji melodycznej. Interwały proste: budowanie i śpiewanie, rozwiązywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw dźwięków, zapisywanie symboli, korekta błędów. Akordy jako samodzielne jednostki brzmieniowe trójdźwięki: budowanie i śpiewanie, rozpoznawanie, określanie nazw, korekta błędów, improwizowanie melodii opartej na akordach. Harmonika trójdźwięki główne i poboczne: śpiewanie, określanie i zapisywanie symboli, zapamiętywanie i powtarzanie konstrukcji harmonicznej. Wielogłosowość struktury diatoniczne: śpiewanie, rozpoznawanie i określanie cech wielogłosowych struktur melodycznych, zapamiętywanie, zapisywanie, korekta błędów, uzupełnianie partytury. Metrorytmika struktury głosowe: wykonywanie, zapamiętywanie, zapisywanie, rozpoznawanie metrum, rozpoznawanie schematu rytmicznego, korekta błędów. Semestr 2: Gamy: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie gam majorowych i minorowych. Skale modalne: śpiewanie, rozpoznawanie i zapisywanie skal w strukturach głosowych. Struktury głosowe tonalne oparte na tonalności rozszerzonej: czytanie nut głosem, transponowanie, rozpoznawanie i określanie cech struktur melodycznych, zapisywanie, korekta błędów, improwizowanie, zapamiętywanie, rozwijanie progresji melodycznej. Interwały proste: budowanie i śpiewanie, rozwiązywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw dźwięków, zapisywanie symboli, korekta błędów. Akordy jako samodzielne jednostki brzmieniowe dominanta septymowa: budowanie i śpiewanie, dośpiewywanie dysonansów, rozpoznawanie, określanie nazw, korekta błędów, improwizowanie melodii opartej na akordach. Harmonika dominanta septymowa, zboczenia modulacyjne proste: śpiewanie, określanie i zapisywanie symboli, zapamiętywanie i powtarzanie konstrukcji harmonicznej. Wielogłosowość struktury oparte na rozszerzonej tonalności: śpiewanie, rozpoznawanie i określanie cech wielogłosowych struktur melodycznych, zapamiętywanie, zapisywanie, korekta błędów, uzupełnianie partytury. Metrorytmika 2głosowe struktury rytmiczne: wykonywanie, zapamiętywanie, zapisywanie, rozpoznawanie metrum i jego zmian, rozpoznawanie schematu rytmicznego, korekta błędów. ocena bieŝąca Semestr : ocena Semestr 2: ocena G. Concone, 50 ćwiczeń, Kraków 987; M. DoleŜil: Nauka solfeŝu, Katowice 947; J. Dzielska, Materiały pomocnicze do kształcenia słuchu, Kraków 995; J. Dzielska, L.M. Kaszycki, Podręcznik do kształcenia słuchu, Kraków 993; K. Dziewulska, A. Frączkiewicz, A. Palowska, Materiały do kształcenia słuchu, Kraków 992; J. K. Lasocki, SolfeŜ I i II, Kraków 975; M. Wacholc, Czytanie nut głosem, Kraków 997. PRZEDMIOT: LITERATURA MUZYCZNA semestr,2 Formuła 5 Semestr punkt Semestr 2 punkt dr Wanda Malko, dr Marta Popowska Brak Ugruntowanie znajomości literatury muzycznej. Wykształcenie sprawności w rozpoznawaniu form, gatunków, stylów i epok historycznych. Poznanie zarysu wykonawstwa muzycznego. Semestr : Muzyka staroŝytna: hymn delficki ku czci Apollina, Stasimon z Orestesa Eurypidesa, Epitafium Seikilosa. Muzyka średniowiecza: muzyka bizantyjska: jubilacja Alleluja, officium z poniedziałku Wielkiego Tygodnia, chorał gregoriański: psalmy, hymny, responsoria gregoriańskie wybór, VIII msza De Angelis, officium o św. Wojciechu Benedic regem cunctorum, sekwencje: Dies irae, Stabat Mater, Hildegarda z Bingen sekwencja do św. Ruperta O Ierusalem, antyfona O quam mirabilis est. Początki wielogłosowości europejskiej: organum pararelne w kwintach i kwartach z traktatu Musica Enchiriadis, organum dwugłosowe 5

16 z St. Martial z Limoges Benedicamus Domino Humane prolis, Leoninus Benedicamus Domino, Perotinus Sederunt principes. Twórczość trubadurów i truwerów. Ars nova G. de Machaut : msza Notre Dame, motety wybór. Dramat liturgiczny Gra o Danielu. Muzyka polska: Bogurodzica, Gaude Mater Polonia, Ortus de Polonia Stanislaus, Breve regnum, Cracovia civitas, Mikołaj z Radomia Magnificat, Gloria Credo, Historiographi aciem. Muzyka renesansu: J. Ockeghem Requiem, J. Obrecht motet Salve Regina, J. de Pres motet Ave Maria Virgo Serena, N. Gombert Magnificat secundi toni. Semestr 2: Muzyka renesansu c.d.: G. Gabrielli utwory polichóralne. Chorał protestancki. Muzyka polska: M. Gomółka psalmy wybór, M. Leopolita Missa Paschalis, W. z Szamotuł motety, M. Zieliński Offertoria et Communiones. Muzyka baroku: C. Monteverdi Orfeusz, H. Purcell Dydona i Eneasz, J. S. Bach: Koncert Brandenburski nr 4 Gdur BWV 049, Koncert Brandenburski nr 5 Ddur BWV 050, Suita orkiestrowa nr 3 Ddur BWV 068, Die Kunst der Fuge BWV 080, Wariacje Goldbergowskie BWV 988, Magnificat Ddur BWV 243, Pasja według św. Mateusza, Msza hmoll, J. F. Haendel: Muzyka na wodzie, Suita nr Fdur, Muzyka sztucznych ogni Ddur, Koncert organowy nr 3 Fdur Kukułka i słowik, Concerto grosso gmoll op.6 nr 6, Mesjasz. Muzyka polska: B. Pękiel Audite Mortales, Missa paschalis, Missa pulcherima, G. G. Gorczycki: msze M. Leopolita msze: Rorate, Missa super O gloriosa Domina, M. Mielczewski koncert solowy Deus in Nomine Tuo, S. S. Szarzyński Jesu spes mea, M. J. śebrowski Missa Pastoralis ex D, A. Jarzębski Spandesa, Chromatica, Tamburetta, wybór utworów z Tabulatury Pelplińskiej i Tabulatury organowej z Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Kolokwia pisemne sprawdzające znajomość literatury muzycznej, ocena bieŝąca. Semestr : ocena Semestr 2: ocena T. Chylińska, S. Haraschin, M. Jabłoński, Przewodnik po muzyce koncertowej, Kraków 2003; J. Kański, Przewodnik operowy, Kraków 985; J. Kusiak, Przewodnik po muzyce skrzypcowej, Kraków 2003 oraz podręczniki zalecane do historia muzyki. PRZEDMIOT: CHÓR semestr, 2 Formuła 5 Semestr punkt Semestr 2 punkt /y prof. Jan Jazownik Spełnienie wymogów rekrutacji. Przygotowanie studentów do występów na scenie, pokazanie metod pracy dyrygenta nad przygotowaniem utworów, praktyczne wykorzystanie elementów emisji zbiorowej oraz poznanie literatury wokalnej i wokalno instrumentalnej. Semestr i 2: Realizacja utworów składających się na programy koncertów, z którymi zespół występuje w roku akademickim. Praca nad repertuarem. Obserwacja i poznanie sposobów pracy nad emisją i elementami muzycznymi niezbędnymi w pracy nad interpretacją dzieł muzycznych. kolokwia ustne, aktywność na próbach i zaangaŝowanie podczas koncertów. Semestr : ocena Semestr 2: ocena Partytury chóralne przygotowywane w ramach występów. PRZEDMIOT: DYRYGOWANIE semestr,2 Formuła 5 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty Wykładowcy kw.ii st. Jan Jazownik prof.ajd, kw. I st. Przemysław Jeziorowski, dr Małgorzata Kaniowska, kw. I st. Lesław Podolski, dr Jerzy Swoboda, mgr Szymon Hiller. Podstawowa umiejętność gry na fortepianie, wiedza ogólnomuzyczna na poziomie szkoły muzycznej II stopnia, sprawny aparat ruchowy. Celem nauczania dyrygowanie jest przygotowanie studenta do prowadzenia amatorskich oraz szkolnych zespołów wokalnych, instrumentalnych i wokalnoinstrumentalnych. Cele te osiągane są przez: poznanie zasad techniki dyrygenckiej, osiągnięcie moŝliwie wysokiego stopnia sprawności manualnej, kształcenie umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów technicznowykonawczych, zapoznawanie się ze sposobami odczytania i opanowania partytury. Zajęcia z dyrygowanie są ściśle powiązane z następującymi: zespoły wokalne, zespoły instrumentalne, metodyka śpiewu zbiorowego. 6

17 Semestr : Poznanie i ćwiczenie schematów na 2,3,4 na bazie prostych utworów 24głosowych. Prawidłowe rozpoczęcie i zakończenie utworu (postawa, współzaleŝność ruchu i oddechu). Prezentacja róŝnic artykulacyjnych, dynamicznych i agogicznych. Kształtowanie frazy. Realizacja piosenki dziecięcej z akompaniamentem fortepianu. Semestr 2: Fermata rodzaje i realizacja. Wykorzystanie elementów niezaleŝności rąk. Kształtowanie frazy; motywy; punkt kulminacyjny. Umiejętność rozczytywania partytury strojenie głosów, forma, zaleŝności tekstu i dźwięku. Realizacja chorału J.S.Bacha lub psalmu M.Gomółki. Ocena realizacji przyjętych załoŝeń programowych i umiejętności dyrygenckich w formie kolokwium zaliczeniowego przed zespołem wokalnym. Na ocenę składają się: zaliczone kolokwium ze znajomości partytury, kolokwium dyrygenckie przed zespołem wokalnym, praca z pedagogiem, realizacja określonego repertuarem programu. Semestr ocena Semestr 2 ocena Partytury utworów z repertuaru zespołów wokalnych obowiązujących na roku I. Repertuar podawany jest na początku roku akademickiego, m.in.: Gaude Mater Polonia, Gaudeamus igitur, J.S.Bach Pasja wg św. Mateusza, Pasja wg św. Jana, WeihnachtsOratorium chorały, T.Chundziak Kuma, M.Gomółka Psalmy, A. Koszewski Na plaŝy, J.Świder (opr.) Kolędy, W. A. Mozart Kanony na 2 głosy, St.Moniuszko Przylecieli sokołowie, Postój piękna gołąbeczko, T. Szeligowski Pod okapem śniegu. PRZEDMIOT: CZYTANIE PARTYTUR semestr,2 Formuła 5 Semestr punkt Semestr 2 punkt /y kw. I st. Przemysław Jeziorowski, mgr Jolanta Jońca, kw. I st. Lesław Podolski, mgr Jerzy Swoboda, dr ElŜbieta Szwed, mgr Szymon Hiller. Umiejętność czytania nut a vista na fortepianie Celem nauczania czytanie partytur jest zapoznanie studenta ze sposobami rozczytywania partytur chóralnych i instrumentalnych. Zapoznanie z literaturą chóralną i orkiestrową kameralną. Ćwiczenie umiejętności rozczytywania partytury pomaga w realizacji dyrygowanie. KaŜde zajęcia powinny obejmować: kontrolę przygotowywanego w domu fragmentu partytury, ćwiczenie czytania partytury na zajęciach zapoznawanie z literaturą, poznawanie problematyki zapisu, zasad prowadzenia głosów, rozwiązywania problemów technicznych związanych z prezentacją partytury na instrumencie ( transpozycji, przenoszenia planów itp.). Semestr : Zapoznanie z róŝnymi rodzajami partytur i zapisu nutowego. Ćwiczenie umiejętności rozczytywania partytury chóralnej na instrumencie (fortepianie). Realizacja róŝnic artykulacyjnych i dynamicznych. Semestr 2: Ćwiczenie umiejętności rozczytywania partytury chóralnej i instrumentalnej na instrumencie (fortepianie). Poznanie starych kluczy transpozycje. Ocena bieŝąca studenta Semestr : ocena Semestr 2: ocena Partytury chóralne i instrumentalne opracowywanych utworów m.in.: J.S.Bach Chorały na cztery głosy, M. Gomółka Melodie na psałterz polski, A. Hundziak Kuma, A. Koszewski Na plaŝy, A. Malawski Mała suita chóralna, W. A. Mozart Kanony na 2 głosy, Ave verum ( z zespołem instr. i organami), Eine kleine Nachtmusik, Symfonie, St. Moniuszko Pieśni, G. P. Palestrina Madrygały, Msze, J. Świder (opr.) Kolędy St. Wiechowicz Pieśni na chór, Z pieśnią śpiewnik na chór mieszany a cappella, opr. J. K. Lasocki, tom I, II. Partytury utworów z repertuaru zespołów wokalnych obowiązujących na roku I. Repertuar podawany jest na początku roku akademickiego. PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT AKORDEON semestr,2 Formuła 5 ograniczoneg o wyboru Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty kw. I st. Ewa GrabowskaLis, mgr Michał Stogniew Spełnienie wymogów rekrutacji. Opanowanie podstaw gry na akordeonie (lub kontynuacja nauki). Przyswojenie techniki gry i podstawowej literatury akordeonu. 7

18 Semestr : Wprowadzenie (lub ugruntowanie) elementów związanych z techniką wydobycia i kształtowania dźwięku oraz zapoznanie z podstawowymi rodzajami artykulacji. Semestr 2: Doskonalenie techniki prowadzenia miecha. Rozwój biegłości palcowej obydwu rąk. Ocena bieŝąca studenta realizacja załoŝonego planu pracy, aktywność studenta na zajęciach Semestr : ocena Semestr 2: ocena W. Kulpowicz, Szkoła na akordeon; C. Czerny, Etiudy na akordeon, cz. I, II; J. Orzechowski, Etiudy na akordeon; J.S. Bach, Łatwe utwory ; J.S. Bach, Dawne tańce i melodie; B. Dowlasz, Utwory pedagogiczne. PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT FLET PROSTY semestr,2 Formuła 5 ograniczoneg o wyboru Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty mgr Anna Zmarzły Spełnienie wymogów rekrutacji. Opanowanie podstaw gry (lub kontynuacja) na wybranym przez studenta, innym niŝ fortepian instrumencie. Przyswojenie techniki gry i podstawowej literatury akordeonu. Semestr : Podstawowe wiadomości z historii instrumentu: rodzaje fletów i ich wykorzystanie w literaturze muzycznej, budowa instrumentu, sposoby pielęgnacji fletów drewnianych, higiena gry, technika oddechowa, rodzaje oddechu, rola przepony i mięśni brzucha, opanowanie prawidłowej postawy, układ rąk i palców, zasady palcowania, min. 2 oktawy. Semestr 2: Doskonalenie techniki gry, poprawa biegłości palców, prawidłowe operowanie oddechem, zróŝnicowanie artykulacji, poznawanie literatury przedmiotowej, rozwijanie umiejętności samodzielnej pracy nad utworem muzycznym. Ocena bieŝąca studenta realizacja załoŝonego planu pracy, aktywność na zajęciach Semestr : ocena Semestr 2: ocena T.Lach, M.Hłond, Materiały do nauki gry na flecie prostym, Częstochowa 2002; T.Lach, M.Hłond, Miniatury na instrumenty dęte drewniane, Częstochowa 2004; L.Daniel, Skola hry na zobcovou fletnu; J.T.Klukowski, Materiały do nauki gry na fletach z. I i II; L. Matousek, Stara i nowa muzyka na flety proste; J. Łuciuk, Monologi i dialogi na flety proste; E. Kronke, Kolibry op.20; C. Dolmetsch, Greensleeves to a Ground; B. Andres, Miniatury; J. B. Pergolesi Sycyliana; J.van Eyck, Der FluitenLusthof; R. Valentine, J. F. Haendel, B. Marcello, L. Vinci, A. Vivaldi, Sonaty barokowe i fragmenty koncertów fletowych. PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT FLET POPRZECZNY semestr,2 Formuła 5 ograniczoneg o wyboru Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty mgr Anna Zmarzły Spełnienie wymogów rekrutacji. Opanowanie podstaw gry (lub kontynuacja) na wybranym przez studenta, innym niŝ fortepian instrumencie. Przyswojenie techniki gry i podstawowej literatury fletu poprzecznego. Semestr : Podstawowe wiadomości z historii instrumentu: rodzaje fletów i ich wykorzystanie w literaturze muzycznej, budowa instrumentu, sposoby pielęgnacji, higiena gry, technika oddechowa, rodzaje oddechu, rola przepony i mięśni brzucha, opanowanie prawidłowej postawy, układ rąk i palców, zasady palcowania. Semestr 2: Doskonalenie techniki gry, poprawa biegłości palców, zarządzanie oddechem, zróŝnicowanie artykulacji, poznawanie literatury przedmiotowej, rozwijanie umiejętności samodzielnej pracy nad utworem muzycznym. Ocena bieŝąca studenta realizacja załoŝonego planu pracy, aktywność na zajęciach Semestr : ocena Semestr 2: ocena szkoły: T.Lach, M.Hłond Miniatury na instrumenty dęte drewniane; L.Daniel Skola hry na zobcovou fletnu; E.Weinzierl, E.Wachter Gramy na flecie (wybrane utwory); etiudy: J. Tioka Etudy pro sopranovou zobcovou fletnu; I.Lucchesi Etiudy na flet t.i; F.Vester 25 łatwych etiud klasycznych na flet; utwory róŝne: J.B.Pergolesi Sycyliana opr. C.Dolmetsch Greensleeves to a Ground; E.Kronke Kolibry op.20 (miniatury); B.Andres Miniatury; R.Valentine, J.F.Haendel; B.Marcello, L.Vinci Wybrane sonaty barokowe; A.Vivaldi Koncert fletowy Ddur,,Szczygieł cz.ii; A.Vivaldi Koncert fletowy G dur op.0 nr 4 cz.ii. 8

19 PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT GITARA semestr,2 Formuła 5 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty /y mgr Ewa Jabłczyńska Spełnienie wymogów rekrutacji. Opanowanie podstaw gry (lub kontynuacja) na wybranym przez studenta, innym niŝ fortepian instrumencie. Przyswojenie techniki gry i podstawowej literatury gitary. Semestr : Opanowanie prawidłowej postawy, właściwego trzymania gitary, prawidłowego ułoŝenia prawej i lewej ręki, umiejętności strojenia. Podstawy techniki gry z uwzględnieniem koordynacji pracy obydwu rąk, niezaleŝności palcowej obu rąk, uderzenia tirando i apoyando, arpeggio. Semestr 2: Dalsze rozwijanie umiejętności technicznych i interpretacyjnych. Zapoznanie lub doskonalenie technik: tremolo, rasgueado, legato. Ocena bieŝąca studenta realizacja załoŝonego planu pracy, aktywność na zajęciach Semestr ocena Semestr 2 ocena T. Stachak, Gitara pierwsza klasa; T. Stachak, Gitara ekstra klasa; T. Stachak, Uczeń i nauczyciel duety gitarowe, zeszyt, 2, 3; Brouwer, Nuevos Estudios Sencillos. PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT KEYBOARD semestr,2 Formuła 5 Ograniczonego wyboru Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty mgr Andrzej Kloś Spełnienie wymogów rekrutacji. Opanowanie podstaw gry (lub kontynuacja) na wybranym innym niŝ fortepian instrumencie. Przyswojenie techniki gry i podstawowej literatury instrumentu. Semestr :Zasady działania klawiszowych instrumentów elektronicznych. Obsługa instrumentu posługiwanie się jego częścią odpowiedzialną za akompaniament. Semestr 2:Ćwiczenia techniczne, własne opracowania prostych utworów na keyboard Ocena bieŝąca na podstawie realizacji załoŝonego planu pracy i aktywności studenta na zajęciach Semestr : ocena Semestr 2: ocena M. Niemira, Abecadło na keyboard, M. Niemira, Kolędy na keyboard, M. Hłond, Zbiór popularnych utworów rozrywkowych na keyboard. PRZEDMIOT: DRUGI INSTRUMENT PERKUSJA semestr,2 Formuła 5 Semestr 2 punkty Semestr 2 2 punkty /y dr Andrzej Michalak Spełnienie warunków rekrutacji. Opanowanie umiejętności posługiwania się instrumentem w stopniu umoŝliwiającym działalność pedagogiczną oraz animację amatorskiego ruchu muzycznego. Semestr : Opanowanie podstaw gry na instrumentach perkusyjnych, realizacja ćwiczeń z uwzględnieniem podstawowych technik gry na werblu i ksylofonie, praca z akompaniamentem. Semestr 2: Rozwijanie umiejętności zdobytych w semestrze, poznanie technik gry na wibrafonie i marimbie, wprowadzenie technik szczegółowych (rolls, tremolo, przednutki itp.), kształtowanie pamięci i wraŝliwości muzycznej. Zdobywane umiejętności oceniane są podczas kaŝdych zajęć poprzez szczegółowe omawianie realizowanych zadań. Semestr : ocena Semestr 2: ocena M. Goldenberg, Modern school; W. Scinstine, Drum Solos; J. Tuzar, Szkoła na werbel; S. Fink, Etiudy na werbel zeszyt, 2; J. śivkowic, Utwory na ksylofon dzwonki; K. Kupiński, Zbiór etiud oraz utworów na ksylofon. 9

20 PRZEDMIOT: ZAJĘCIA MUZYCZNORUCHOWE semestr, 2 Formuła 2 30 Semestr punkt Semestr 2 punkt /y dr Anna PydaGrajpel Spełnienie wymogów rekrutacji. Rozwijanie aparatu ruchowego studentów jako środka wyraŝania ekspresji zawartych w muzyce, rozwijanie poczucia rytmu, wdraŝanie do improwizacji ruchowej i wokalnej. Semestr : Ćwiczenia doskonalące świadomość, koordynację i harmonię ruchu. Poznanie podstaw metod E. JaquesDalcroze a i C. Orffa. Ruchowa realizacja elementów muzyki: agogiki, dynamiki, artykulacji, formy. Wykonanie ruchowe wartości rytmicznych i łatwych schematów w taktach 2/4, 3/4 i 4/4. Łatwe polirytmie. Tańce regionalne wybór. Polka, polonez, krakowiak podstawowe kroki i figury taneczne. Ćwiczenia ekspresji ruchu. Ćwiczenia twórcze. Interpretacje ruchowe utworów muzycznych i piosenek dziecięcych. Ćwiczenia metodyczne: zabawy muzyczno ruchowe dla dzieci. Semestr 2: Doskonalenie aparatu ruchowego. Rytmy punktowane i synkopowane, pauzy, szesnastki, triola. Metrum 3/8, 5/4 i 6/4. Dyrygowanie wartościami, uzupełnienie ćwierćnutowe i ósemkowe. Polirytmie i kanony. Tańce regionalne cd. Kujawiak, oberek, mazur kroki podstawowe. Trudniejsze formy ćwiczeń twórczych i ćwiczeń ekspresji ruchu. Interpretacje ruchowe utworów muzycznych c.d. Ćwiczenia metodyczne: interpretacje ruchowe piosenek dziecięcych. Semestr : aktywny udział w zajęciach, realizacja zaleconych ćwiczeń i pracy pisemnej. Semestr 2: aktywny udział w zajęciach, realizacja zaleconych ćwiczeń i pracy pisemnej; test końcowy. Semestr : ocena Semestr 2: ocena Grajpel A., Zabawy muzyczno ruchowe w klasach I III, wyd. WSP Częstochowa 997; DasiewiczTobiasz A., Kępska A., Rytmika w klasach IIII, WSiP Wwa 985; Bednarzowa B., Młodzikowska M., Tańce rytm, ruch, muzyka, Wyd. Sport i Turystyka, Wwa 983; Dalcroze E., Pisma wybrane, WSiP Wwa 992; Pyda Grajpel A., Charakter narodowy w muzyce i tańcach polskich implikacje pedagogiczne, Częstochowa 2004; Grajpel A., Dziecięca suita polska, wyd. WSP Częstochowa 998; Michalikowa L., Tradycyjne zabawy ludowe, COMUK Wwa 98; SkowrońskaLebecka E., Dźwięk i gest, WSiP Wwa 984; Smoczyńska Nachtman U., Zabawy i przy muzyce, COMUK Wwa 982; Wieman M., Tańce i zabawy ze śpiewem, PZWS Wwa 96. PRZEDMIOT: INSTRUMENTY SZKOLNE semestr,2 Formuła 5 Semestr punkt Semestr 2 punkt /y dr Andrzej Michalak, mgr Anna Zmarzły Spełnienie wymogów rekrutacji Opanowanie przez studentów podstawowych zasad techniki gry na instrumentach perkusyjnych i fletach prostych. Zdobycie wiedzy na temat wykorzystania walorów tych instrumentów w przyszłej pracy pedagogicznej. Umiejętność pracy zespołowej. Semestr : Charakterystyka instrumentów perkusyjnych oraz ich klasyfikacja, praktyczne poznanie zestawu instrumentów perkusyjnych C. Orffa; realizacja zapisu nutowego z przebiegami rytmicznymi i rytmiczno melodycznymi; wielogłosowe opracowania piosenek na instrumentach melodycznych; wykorzystanie instrumentów o nieokreślonej wysokości dźwięku do tworzenia wielogłosowych przebiegów rytmicznych o charakterze ilustracyjnym; zespołowa realizacja tekstu muzycznego z przygotowanych materiałów. Semestr 2: Flet prosty wiadomości o instrumencie i jego odmianach, podstawy gry na instrumencie (ułoŝenie ciała, układ rąk i palców, oddychanie, zadęcie, artykulacja), opalcowanie, przedęcie oktawowe (chwyty w skali c d 3 ), strojenie instrumentu, współudział w realizacji tekstu muzycznego, zespołowa realizacja opracowań na flety proste i instrumenty perkusyjne zestawu C. Orffa. BieŜąca ocena realizacji zadań na zajęciach Semestr : Ocena jakości wykonania zadanego ; ocena aktywności i postępów w nauce. Zaliczenie z oceną na koniec semestru. Semestr 2: Ocena jakości wykonania zadanego ; ocena aktywności i postępów w nauce. Zaliczenie z oceną na koniec semestru. 20