z przemocą rówieśniczą - poradnik dla dzieci.

Transkrypt

1 Jak sobie radzić z przemocą rówieśniczą - poradnik dla dzieci. STRATEGIA Marta Piegat-Kaczmarczyk, Polskie Forum Migracyjne EMOCJE TWOJA SIŁA ROZMOWA WSPARCIE

2 Co to jest przemoc rówieśnicza? Bicie, popychanie, szarpanie, potrącanie, plucie, strzelanie ze stanika, zrzucanie czapki, ściąganie plecakato przemoc fizyczna Obrażanie, zaczepianie, wyzywanie, przedrzeźnianie, wyśmiewanie, poniżanieto przemoc werbalna Chowanie tornistra, czy chowanie ubrań po WF-ie, wykluczanie z grupy, niedopuszczanie do stolikato przemoc społeczna Publikowanie zdjęć, złośliwe komentarze na portalach społecznościowych, kradzież tożsamości, publiczne krytykowanie w mediachto cyberprzemoc

3 5 kroków do radzenia sobie przemocą rówieśniczą ROZMOWA EMOCJE STRATEGIA TWOJA SIŁA WSPARCIE 1- POROZMWAIAJ Z KIMŚ DOROSŁYM LUB Z PRZYJACIELEM. 2- PRZYJRZYJ SIĘ SWOIM EMOCJOM I OCZCZUCIOM 3- PRZEANALIZUJ SYTUACJE, W KTÓRYCH DOCHODZI DO PRZEMOCY. 4- ZNAJDŹ W SOBIE SIŁĘ, ŻEBY SIĘ OBRONIĆ! 5- ZNAJDŹCIE WSPARCIE W SWOIM OTOCZENIU.

4 1- Porozmawiaj z kimś dorosłym lub z przyjacielem 1. Samo rozmyślanie o powodach przemocy, o jej skutkach i o towarzyszących jej emocjach, nie pomoże Ci poczuć się lepiej. 2. Zdecydowanie bardziej pomoże Ci rozmowa z kimś bliskim, rodzicem, przyjacielem, czy którymś z nauczycieli. Problemy wydają się większe w samotności, ale zmniejszają się, gdy z kimś o nich porozmawiasz. 3. Nazwijcie i wypiszcie na kartce wszystkie emocje i trudności, a potem zaznaczcie, które są najsilniejsze, które najbardziej przeszkadzają 4. Zastanówcie się razem, co możecie zrobić, żeby sobie z nimi poradzić. Kogo możecie włączyć do pomocy, od czego zacząć, co będzie najłatwiejsze?

5 2. Przyjrzyj się swoim emocjom i odczuciom Pod wpływem stresu mózg zostaje zalany kortyzolem i przełącza się z trybu rozwoju w tryb przetrwania. Mogą pojawić się trudności z koncentracją i pamięcią oraz kłopoty z nauką. W głowie mogą pojawiać się różne myśli i pytania np: to niesprawiedliwe, to nie moja wina, dlaczego na mnie padło, kto mi pomoże, nikt nie może się o tym dowiedzieć, czy nawet - sam sobie jestem winien Ze stresu można czuć kołatanie serca, duszność, potliwość, bóle brzucha, głowy, mięśni, kłopoty ze snem i jedzeniem. Możesz chcieć przestać chodzić do szkoły z obawy przed stręczycielem i unikać spotkań z rówieśnikami, albo zacząć złościć się na samego siebie, czy kogoś z rodziny.

6 3. Przeanalizuj sytuacje, w których dochodzi do przemocy. Zastanów się z przyjacielem, lub z kimś dorosłym: kiedy dochodzi do przemocy? kto jest w pobliżu? o jakiej porze, w jakim miejscu? co robi, co mówi sprawca? jak reagują inne osoby? To pozwoli wam znaleźć sposoby na radzenie sobie z różnymi formami agresji. Z jednymi sytuacjami najprawdopodobniej będziesz w stanie poradzić sobie sam/sama, a w innych będziesz potrzebować wsparcia otoczenia. Ważne, żebyś pamiętała/pamiętał, że nie ponosisz żadnej winy, za to, co robi sprawca!

7 4- Znajdź w sobie siłę, żeby się bronić! 2. Stań prosto, żeby twoje ciało pokazywało Twoją siłę! 1. Niech sprawca przemocy otrzyma jasny komunikat, że na coś się nie zgadzasz. 3. Mów do dręczyciela po imieniu, stanowczym głosem. 4. Patrz mu prosto w oczy. Możesz wzmocnić komunikat grożącym palcem. Np. tak: Igorze! Nie życzę sobie takich komentarzy, zapamiętaj to! Z kimś znajomym ćwicz i rozwijaj swoją siłę i asertywność, żebyś miał/miała poczcie, że jesteś w stanie sobie poradzić z atakiem. Wypiszcie na kartce wszystkie możliwe odpowiedzi na poniżające zaczepki. następnie podzielcie wasze odpowiedzi na trzy kategorie: zbyt uległe, zbyt agresywne i w sam raz - czyli stanowcze. Przećwiczcie kilka razy skuteczne sposoby na wyrażanie swojego sprzeciwu.

8 5- Znajdź wsparcie w swoim otoczeniu Poszukaj wśród swoich kolegów i koleżanek osób, które Cię wspierają. W każdej klasie są dzieci, którym nie podoba się dręczenie. Poproś o pomoc nauczycieli, lub szkolnego pedagoga. Zaproponuj rodzicom, aby porozmawiali z innymi rodzicami i razem Wam pomogli Dręczyciel traci swoją siłę, gdy widzi sprzeciw i współpracę tylu osób. Możesz też zadzwonić na telefon zaufania dla dzieci i młodzieży pod numer

9 Artykuł powstał w ramach projektu Cały świat w naszej klasie realizowanego przez fundację Polskie Forum Migracyjne ze środków miasta st. Warszawy