SPRAWA AT POSTĘPOWANIE ANTYMONOPOLOWE Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 i Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA SPRAWA AT POSTĘPOWANIE ANTYMONOPOLOWE Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 i Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 Art.7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) 773/2004 Data: 15/09/2016 Obecny tekst jest tylko dostępny w celach informacyjnych. Części tekstu zredagowano tak, aby nie ujawniać informacji poufnych. Części te zostały zastąpione niepoufnym streszczeniem umieszczonym w nawiasach kwadratowych lub symbolem [ ].

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia C(2016) 5925 final WERSJA OGÓLNODOSTĘPNA [ ] Przedmiot: Sprawa COMP AT transport kolejowy, spedycja towarów PKP Cargo; decyzja Komisji odrzucająca skargę (W korespondencji proszę zawsze podawać numer i nazwę sprawy). Szanowni Państwo, (1) pragnę niniejszym poinformować [ ], że Komisja Europejska ( Komisja ) postanowiła na podstawie art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/ w związku z art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/ odrzucić jego skargę przeciwko spółce PKP Cargo S.A. ( PKP Cargo ), będącej spółką zależną grupy kapitałowej PKP S.A. 1. SKARGA (2) W dniu 30 czerwca 2014 r. [ ] dostawca usług spedycyjnych i kontenerowych usług logistycznych w Polsce wniósł skargę do Komisji, twierdząc, że spółka PKP Cargo naruszyła art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( TFUE ). Zarzuty zawarte w skardze zostały uzupełnione w piśmie z dnia 9 stycznia 2015 r. (3) Według skarżącego spółka PKP Cargo: (i) zajmuje pozycję dominującą na krajowym rynku kolejowych przewozów towarowych w odniesieniu do przewozów intermodalnych; (ii) nadużyła tej pozycji dominującej poprzez ujawnienie swojej spółce zależnej Cargosped, działającej jako jej agent, informacji stanowiących 1 2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu,Dziennik Urzędowy L 1 z , s Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, Dziennik Urzędowy L 123 z , s

3 tajemnicę handlową spółki [ ] oraz innych spedytorów, oraz (iii) dyskryminowała spółkę [ ] zwłaszcza poprzez odmowę zawarcia umów handlowych, opóźnienia w przedstawianiu ofert handlowych, stosowanie niesprawiedliwego systemu upustów lub rezerwowanie najbardziej pożądanych wagonów dla spółki Cargosped. Spółka [ ] twierdzi, że naruszenie to ma miejsce od 2010 r. (4) W piśmie z dnia 29 kwietnia 2016 r. p. Hubert de Broca, kierownik działu w DG ds. Konkurencji, zwrócił uwagę spółki [ ] na fakt, że domniemane nadużycie pozycji dominującej, o którym mowa w skardze skierowanej do Komisji, było już przedmiotem postępowania wszczętego przez polski krajowy organ ds. konkurencji, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ( UOKiK ), i w związku z tym zamierza zaproponować Komisji odrzucenie Państwa skargi na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. [ ] wezwano do przedstawienia ewentualnych uwag na temat tej tymczasowej oceny. (5) W dniu 25 maja 2016 r. spółka [ ] przedstawiła pisemne uwagi na temat tej tymczasowej oceny i wezwała Komisję do dalszego rozpatrzenia sprawy. 2. OCENA SKARGI ZŁOŻONEJ PRZEZ [ ] (6) Na mocy art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja może odrzucić skargę ze względu na fakt, że krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego rozpatruje lub rozpatrywał to samo porozumienie, tę samą decyzję lub praktykę. 3 Dzieje się tak zawsze, gdy sprawa rozpatrywana przez krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego dotyczy tych samych okoliczności faktycznych, co okoliczności przedstawione w skardze. 4 Z drugiej strony Komisja nie może być związana przedmiotem, ani podstawą żądań podnoszonych przez podmioty wnoszące do niej skargę, ani też dokonaną przez nie kwalifikacją okoliczności stanowiących podstawę skargi. 5 (7) W tym względzie Komisja zauważa, że [ ] złożył skargę w UOKiK [ ], w oparciu o polskie prawo antymonopolowe, w którym sformułował wobec PKP Cargo te same zarzuty nadużywania pozycji dominującej, które zostały zawarte w skardze złożonej w Komisji. (8) W dniu [ ] 2013 r. UOKiK wystosował do [ ] pismo informujące, że nie ma podstaw do podejrzeń, iż PKP Cargo dopuściło się nadużycia pozycji dominującej z naruszeniem art. 9 polskiej ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów ( polska ustawa ws. konkurencji ) i oddalił skargę. 6 (9) Przy podjęciu tej decyzji UOKiK zwrócił uwagę na fakt, że z informacji dostarczonych przez [ ] nie wynika, że spółka PKP Cargo przekazywała i ujawniała swojej spółce zależnej Cargosped informacje stanowiące tajemnicę handlową spółki [ ] i innych spedytorów, ani że warunki umów współpracy zawartych ze spółką [ ] były mniej korzystne niż te zaoferowane spółce Cargosped. UOKiK zauważył ponadto, że stosowana przez PKP Cargo zróżnicowana polityka cenowa, zwłaszcza oferowanie spedytorom przewożącym większe ilości towarów bardziej korzystnych Zob. także wyrok w sprawie Si mobil/komisja, T-201/11, EU:T:2014:1096, pkt Wyrok w sprawie Si.mobil/Komisja, T-201/11, EU:T:2014:1096, pkt 75. Wyrok w sprawie Si.mobil/Komisja, T-201/11, EU:T:2014:1096, pkt 76. Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 50, poz. 331 ze zm.).

4 cen i warunków, nie stanowi sama w sobie naruszenia polskiej ustawy o ochronie konkurencji. (10) Komisja uważa, że argumentacja UOKiK uzasadniająca oddalenie skargi na podstawie art. 9 polskiej ustawy o ochronie konsumentów i konkurencji opiera się na pojęciach i rozważaniach istotnych dla oceny podobnych praktyk na mocy art. 102 TFUE. W związku z powyższym Komisja stwierdza, że ocena przeprowadzona przez UOKiK może być uznana za prowadzoną w świetle art. 102 TFUE. W tym kontekście Komisja uważa za stosowne podkreślić m.in. fakt, że zastosowanie art. 9 polskiej ustawy o ochronie konsumentów i konkurencji, podobnie jak art. 102 TFUE zakłada uprzednie ustalenie, że dane przedsiębiorstwo zajmuje pozycję dominującą. Podobnie przyjęte przez UOKiK założenie, że stosowanie korzystniejszych cen lub warunków w zależności od nabywanych ilości nie jest samo w sobie wystarczające, aby udowodnić nadużycie pozycji dominującej, ale jest elementem istotnym dla oceny danej praktyki na podstawie art. 102 TFUE. (11) Na tej podstawie Komisja stwierdza, że można uznać, iż UOKiK rozpatrywał poprzednio tę samą praktykę w rozumieniu art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. (12) W swoim piśmie z dnia 25 maja 2016 r. [ ] twierdzi jednak, że Komisja nie może powołać się na art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 ponieważ nie zostały spełnione odpowiednie warunki stosowania tego artykułu a mianowicie: (i) UOKiK nigdy nie rozpatrywał tej samej praktyki, której dotyczy skarga skierowana do Komisji oraz (ii) UOKiK nie wydał formalnej decyzji. (13) W odniesieniu do pierwszej kwestii, po dokładnej analizie pisma [ ], Komisja uważa, że domniemane nieuczciwe praktyki, są tymi samymi praktykami, które stanowiły przedmiot skargi rozpatrywanej przez UOKiK, a jedyna różnica polega na tym, że zostały bardziej szczegółowo opisane. Wbrew zapewnieniom zawartym w piśmie [ ] z maja 2016 r. zarzut, że spółka Cargosped była zaangażowana w praktyki dumpingowe uwzględniono już w skardze złożonej do UOKiK. 7 (14) Skarżący twierdzi, że w dniu, w którym UOKiK wysłał pismo oddalające skargę, urząd nie dysponował jeszcze większością dowodów załączonych do skargi skierowanej do Komisji, ani nie posiadał pełnej wiedzy o praktykach zarzucanych PKP Cargo. Zdaniem skarżącego UOKiK nigdy nie analizował żadnych dowodów, ani nie posiadał nawet wiedzy o zgłaszanych zarzutach, które zostały sprecyzowane w skardze do Komisji. W związku z tym jego zdaniem Komisja powinna zająć się sprawą. (15) Komisja uznaje, że znaczna większość dowodów przedstawionych i załączonych do skargi skierowanej do Komisji pochodzi z okresu poprzedzającego skierowanie skargi do UOKiK. Nie można zatem twierdzić, że skarżący nie posiadał większości dowodów lub nie posiadał wystarczającej wiedzy o domniemanych praktykach PKP Cargo w momencie składania skargi do UOKiK. (16) Ponadto UOKiK ocenił również w ramach postępowania wstępnego zasadność zarzutów sformułowanych przez [ ], po czym uznał, że nie istnieją wystarczające 7 Pkt 5 skargi.

5 podstawy do wszczęcia postępowania antymonopolowego i oddalił skargę na tej podstawie. (17) W odniesieniu do drugiego punktu, jak stwierdzono w piśmie p. Huberta de Broca z dnia 29 kwietnia 2016 r., Komisja może odrzucić skargę na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, niezależnie od tego, czy krajowy organ ds. konkurencji rozpatrzył w formie decyzji w rozumieniu art. 5 tego rozporządzenia lub w formie pisma administracyjnego 8 to samo domniemane nadużycie, czy też nie. W związku z tym fakt, że UOKiK nie zamknął skierowanej do niego skargi formalną decyzją w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 9, lecz oddalił ją pismem administracyjnym, nie uniemożliwia Komisji oddalenia skargi zgodnie z art. 13 ust. 2 tego rozporządzenia. 3. WNIOSEK (18) Analiza skargi złożonej przez [ ] doprowadziła Komisję do wniosku, że zarzuty dotyczące nadużycia pozycji dominującej rzekomo popełnionego przez PKP Cargo stanowiły przedmiot wcześniejszego postępowania wszczętego przez UOKiK, które dotyczyło tych samych praktyk w rozumieniu art. 13 ust. 2. (19) W związku z powyższym Komisja doszła do wniosku, że polski organ ds. ochrony konkurencji rozpatrzył już przedmiotową sprawę, a zatem Komisja odrzuca Państwa skargę na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w związku z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 773/ PROCEDURA 4.1. MOŻLIWOŚĆ ZASKARŻENIA NINIEJSZEJ DECYZJI (20) Niniejszą decyzję można zaskarżyć do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z art. 263 TFUE POUFNOŚĆ (21) Komisja zastrzega sobie prawo do przesłania kopii niniejszej decyzji spółce PKP Cargo. Ponadto Komisja może zadecydować o podaniu niniejszej decyzji lub jej streszczenia do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej. 10 Jeżeli [ ] uważa, że pewne fragmenty niniejszej decyzji zawierają informacje poufne, powinien poinformować o tym Komisję w terminie dwóch tygodni od daty otrzymania niniejszej decyzji, wysyłając pismo bezpośrednio do osoby odpowiedzialnej za tę sprawę w DG ds. Konkurencji ([ ]). Proszę o dokładne wskazanie informacji Sprawa T-355/13 easyjet Airline przeciwko Komisji, EU:T:2015:36, pkt 40. W każdym przypadku, jak to zostało stwierdzone w pkt 34 wyroku w sprawie easyjet Airline przeciwko Komisji, o której mowa w przypisie 8 powyżej, pismo UOKiK z dnia [ ] 2013 r. może zostać uznane za decyzję opartą na art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1/2003. Zob. pkt 150 zawiadomienia Komisji w sprawie najlepszych praktyk w zakresie prowadzenia postępowań w związku z artykułami 101 i 102 TFUE, Dz.U. 2011/C 308/06.

6 mających według [ ] charakter poufny oraz o uzasadnienie, dlaczego należy je traktować jako poufne. W przypadku braku otrzymania w podanym terminie odpowiedzi Komisja uzna, że zdaniem [ ] niniejsza decyzja nie zawiera informacji poufnych i może zostać opublikowana na stronie internetowej Komisji lub przesłana do PKP Cargo. (22) Na wniosek spółki [ ] oraz tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony uzasadnionych interesów spółki, opublikowana wersja decyzji może ukrywać jej tożsamość. W imieniu Komisji Margrethe VESTAGER Członek Komisji