Allplan BIM. Podręcznik

Transkrypt

1 Allplan BIM Podręcznik

2 Microsoft, Windows, Windows NT, Windows 2000 i Windows XP są znakami handlowymi lub zastrzeżonymi znakami handlowymi Microsoft Corporation. BAMTEC jest zastrzeżonym znakiem handlowym Fa. Häussler, Kempten MicroStation jest zastrzeżonym znakiem handlowym Bentley Systems, Inc. DXF, DWG i AutoCAD są znakami handlowymi lub zastrzeżonymi znakami handlowymi Autodesk Inc. San Rafael, CA. 3D Studio MAX: KINETIX Części tego produktu są rozwijane przy pomocy LEADTOOLS. (c) , LEAD Technologies, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone. Allplan, Allplot i Allfa są zastrzeżonymi znakami handlowymi Nemetschek AG, Monachium. Wszystkie pozostałe (zastrzeżone) znaki handlowe należą do poszczególnych właścicieli. KG Engineering Warszawa, Wszelkie prawa zastrzeżone - All rights reserved. Wydanie 2, listopad 2011.

3 Allplan BIM SPIS TREŚCI 1 SPIS TREŚCI Instalacja 6 Dokumentacja na temat instalacji... 6 Wymagania dla zapewnienia prawidłowej pracy programu Allplan Czynności do wykonania przed instalacją... 6 Nowa instalacja na pojedynczym stanowisku... 7 Nowa instalacja w sieci... 8 Instalacja dysku aktualizacyjnego... 8 Podstawy 9 Wprowadzenie... 9 Interfejs użytkownika... 9 Orientacja w programie moduły Praca z projektami, rysunkami, warstwami i kalkami Zastosowanie myszy Uruchamianie i zakończenie działania funkcji Poprawianie błędów Zapisywanie pracy Określanie grubości linii, rodzaju linii i koloru elementów Modyfikowanie grubości, rodzaju i koloru linii elementów Opracowywanie elementów przy pomocy uchwytów Pierwsze kroki Uaktywnianie elementów, przegląd Precyzyjne rysowanie Wypełnianie powierzchni kreskowaniem, wzorem lub kolorem wypełnienia.. 32 Efektywna praca przy pomocy bibliotek i standardów Przegląd funkcji Moduł Szkic zaawansowany Przegląd funkcji Organizacja projektu za pomocą warstw i kalek Organizacja projektu za pomocą warstw Organizacja projektu za pomocą kalek Zarządzanie danymi przy pomocy program ProjectPilot Graficzny interfejs użytkownika w programie ProjectPilot Podstawowe pojęcia w programie ProjectPilot Ogólne metody pracy w programie ProjectPilot Tworzenie i drukowanie raportów Opisywanie rysunków Skala a tekst... 55

4 2 SPIS TREŚCI Allplan BIM Grubość i kolor linii tekstów Tworzenie tekstów Formatowanie tekstów Przegląd funkcji Wymiarowanie rysunków Części składowe łańcucha wymiarowego Wymiarowanie skojarzone Grubość i rodzaj linii dla linii i liczby wymiarowej Tworzenie linii wymiarowych Modyfikowanie linii wymiarowych Przegląd funkcji Moduł Import/eksport Dostępne systemy Przebieg konwersji (import) Import zbiorów z dużymi współrzędnymi Ogólne przyporządkowania Zastosowanie plików konfiguracyjnych Dopasowanie jednostek długości i skali Przegląd funkcji Drukowanie i plotowanie Ogólny tok postępowania Sterowniki Nemetschek a sterowniki Windows Części składowe arkusza plotu Kolejność plotowania Kolorowy wydruk arkuszy Ogólne informacje o tworzeniu plików plotu Przegląd funkcji Moduł Podział arkusza plotu Przegląd funkcji Moduły dodatkowe 76 Moduł Modelowanie 3D Informacje podstawowe Ogólny tok postępowania Przegląd funkcji Modeler komponentów Modeler mostów Moduł Kreator list Ogólny tok postępowania Przegląd funkcji Moduł Makra Atrybuty, okna atrybutu i katalogi makr... 88

5 Allplan BIM SPIS TREŚCI 3 Przegląd funkcji Moduł Menadżer obiektów Wprowadzenie Sposób postępowania Moduł Elementy gotowe Wprowadzenie Przegląd funkcji Opis niektórych funkcji Moduł Stan istniejący (skan) Wprowadzenie Możliwe formaty bitmap Bitmapy i warstwy, ogólne powiązania Ogólny tok postępowania Stan istniejący, elementy bitmapowe Przegląd funkcji Architektura 110 Moduły architektoniczne Moduł Architektura ogólna Idea płaszczyzn w programie Allplan Przykłady ustawiania parametrów płaszczyzn użytkownika Definiowanie wysokości elementów architektonicznych Modelowanie dachu Ogólny tok postępowania Kształty dachów Przegląd funkcji Moduł Architektura podstawy Informacje podstawowe o elementach architektonicznych Wysokości komponentów, schematyczny przegląd Wprowadzanie elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia Oś ściany Ściany wielowarstwowe Przegląd funkcji Moduł Architektura specjalne Informacje podstawowe o elementach architektonicznych Przegląd funkcji Moduł Zestawienia ilościowe Wprowadzenie do tworzenia pomieszczeń i powierzchni Wprowadzenie do tworzenia zestawień ilościowych

6 4 SPIS TREŚCI Allplan BIM Zasady wykonywania zestawień ilościowych Katalogi materiałów Przegląd funkcji Moduł Schody Ogólny tok postępowania Przegląd funkcji Moduł Więźba dachowa Ogólny tok postępowania Przegląd funkcji Inżynieria 154 Moduły i interfejsy Moduły inżynierskie Interfejsy inżynierskie Rysunek zbrojeniowy Metody zbrojenia Moduł Zbrojenie - pręty Wprowadzenie Wprowadzanie ręczne Rozkładanie ręczne Automatyczne wprowadzanie komponentów Zbrojenie powierzchniowe Przegląd funkcji Moduł Siatki zbrojeniowe Wprowadzenie Siatka strzemion Rozkład powierzchniowy Zbrojenie podpory Przegląd funkcji Moduł BAMTEC Technologia BAMTEC Ogólny tok postępowania Przykład Przegląd funkcji Zestawienia stali zbrojeniowej Wprowadzenie Zarządzanie wykazami zbrojenia Zestawienia siatek zbrojeniowych Zestawienia prętów zbrojeniowych (utwórz listę)

7 Allplan BIM SPIS TREŚCI 5 Opcja Katalogi przekrojów Wprowadzenie Przegląd katalogów przekrojów Katalogi przekrojów siatek zbrojeniowych Katalogi przekrojów prętów zbrojeniowych Moduł Plan pozycji Wprowadzenie Oznaczenia pozycji Przegląd funkcji Widoki, detale 195 Moduł Widoki skojarzone Wprowadzenie Przegląd funkcji Moduł Detale Ogólny tok postępowania Plotowanie okien Zoom Przegląd funkcji Moduł Widoki i przekroje Wprowadzenie Tworzenie bryły obrysu szalunkowego Tworzenie widoków i przekrojów Przegląd funkcji Wizualizacja 205 Moduł Kolorowanie Przegląd funkcji Moduł Cieniowanie Przegląd funkcji Moduł Animacja Ogólny tok postępowania Praca z dużymi modelami Okno animacji Tok postępowania w celu utworzenia fotorealistycznego obrazu Przegląd funkcji

8 6 Instalacja Allplan BIM Instalacja Dokumentacja na temat instalacji Informacje na temat instalacji programu Allplan znajdziesz w następujących miejscach: W tym rozdziale opisano nową instalację na pojedynczym stanowisku oraz podstawowe zasady wykonywania nowych instalacji w sieci. Wymagania dla zapewnienia prawidłowej pracy programu Allplan Minimalne wymagania sprzętowe Wymagania programowe Inne wymagania INTEL Core 2 lub kompatybilny 2 GB RAM 5 GB Wolnej przestrzeni na dysku Karta sieciowa zgodna ze standardem DirektX 10 Allplan pracuje w następujących systemach operacyjnych: Windows 7 Service Pack 1 Windows Vista Service Pack 2 Windows XP Service Pack 3 Windows Vista, Service Pack 1 System operacyjny musi być prawidłowo zainstalowany. Wszystkie urządzenie peryferyjne muszą być podłączone i skonfigurowane. Czynności do wykonania przed instalacją Przed instalacją należy upewnić się, do którego folderu zostanie zainstalowany program. Późniejsza zmiana folderu jest możliwa tylko poprzez deinstalację i ponowną instalację programu. Zalecane jest rozdzielenie centralnego folderu przechowywania danych oraz folderu zawierającego pliki programów. Dzięki temu uzyskasz natychmiastowy podział danych przeznaczonych do archiwizacji oraz takich, które nie muszą być archiwizowane. Zalecamy następującą strukturę danych (ustawienia ścieżki są przykładowe): Pliki programów: C:\Program Files\Nemetschek\Allplan Centralny folder przechowywania danych: E:\Dane\Nemetschek\Allplan W przypadku instalacji sieciowej ten folder lub napęd, którym znajduje się ten folder musi być udostępniony. Gdy zainstalowany ma zostać również Menadżer pracy w sieci, to centralny folder przechowywania danych musi znajdować się w podfolderze udostępnionego folderu. Zobacz także Nowa instalacja w sieci, strona 12. Czynności do wykonania przed instalacją Przed instalacją należy upewnić się, do którego folderu zostanie zainstalowany program. Późniejsza zmiana folderu jest możliwa tylko poprzez deinstalację i ponowną instalację programu. Zalecane jest rozdzielenie centralnego folderu przechowywania danych oraz folderu zawierającego pliki programów. Dzięki temu uzyskasz natychmiastowy podział danych przeznaczonych do archiwizacji oraz takich, które nie muszą być archiwizowane.

9 Allplan BIM Instalacja 7 Zalecamy następującą strukturę danych (ustawienia ścieżki są przykładowe): Pliki programów: C:\Program Files\Nemetschek\AllplanF Centralny folder przechowywania danych: E:\Dane\Nemetschek\Allplan W przypadku instalacji sieciowej ten folder lub napęd, którym znajduje się ten folder musi być udostępniony. Gdy zainstalowany ma zostać również Menadżer pracy w sieci, to centralny folder przechowywania danych musi znajdować się w podfolderze udostępnionego folderu. Zobacz także Nowa instalacja w sieci, strona 8. Nowa instalacja na pojedynczym stanowisku Aby zainstalować program Allplan na pojedynczym stanowisku 1 Zakończ wszystkie uruchomione aplikacje i wyłącz komputer. 2 Włóż klucz zabezpieczający do portu równoległego (portu drukarki). Jeśli korzystasz w wielu programów, które są zabezpieczone kluczem, to umieść klucz do programu Allplan jako pierwszy w porcie równoległym, a pozostałe klucze w dalszej kolejności. 3 Włącz wszystkie urządzenia peryferyjne. 4 Włącz komputer i uruchom system operacyjny. 5 Zaloguj się lokalnie jako Administrator lub jako użytkownik z prawami Administratora. 6 Włóż dysk CD Allplan do napędu CD-ROM. Zwykle Instalator programu uruchomi się automatycznie. Jeśli to nie nastąpi, to kliknij w pasku zadań Windows na przycisk Start, wybierz opcję Uruchom i wprowadź nazwę napędu CD-ROM w Twoim komputerze oraz setup. Przykładowe wprowadzenie: e:\setup. 7 Wybierz wersję językową, w której chcesz przeprowadzić instalację i potwierdź, naciskając OK. 8 Potwierdź ekran powitalny przy pomocy przycisku Dalej. 9 W oknie dialogowym Umowa Licencyjna zostaną wyświetlone warunki umowy licencyjnej. Jeśli zgadzasz się na te warunki, to kliknij przycisk Tak. 10 Wprowadź w oknie dialogowym Informacje o użytkowniku Twoje imię i nazwisko oraz nazwę firmy. Kliknij następnie na Dalej. 11 Wybierz w oknie dialogowym Opcja instalacji opcję Nowa instalacja. Kliknij następnie na Dalej. 12 Wybierz w oknie dialogowym Wybór informacji licencyjnych napęd, z którego chcesz odczytać informacje o licencji. Kliknij następnie na Dalej. 13 Wybierz w oknie dialogowym Rodzaj instalacji żądany rodzaj instalacji. Kliknij następnie na Dalej. 14 Wybierz napęd docelowy, w którym chcesz zainstalować programy i pliki Allplan. Folder programu: w tym folderze zostaną umieszczone pliki programów Allplan. Centralny folder przechowywania danych: w tym folderze zostaną umieszczone pliki (np. projekty, standard biura). 15 Wprowadź w oknie dialogowym Wybierz folder programu odpowiedni folder programu, w którym mają zostać zainstalowane symbole programu Allplan.

10 8 Instalacja Allplan BIM 16 Sprawdź w oknie dialogowym Rozpocznij kopiowanie plików aktualne ustawienia. Jeśli ustawienia te są prawidłowe, to kliknij na Dalej, aby rozpocząć instalację. 17 Jeśli do tej pory na Twoim komputerze nie zainstalowano programu Microsoft Data Access, to zostanie on zainstalowany na zakończenie instalacji programu Allplan. Instalacja tego programu jest koniecznie wymagana, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie programu Allplan. Nowa instalacja w sieci Instalacja dysku aktualizacyjnego Wybierz dla wszystkich stanowisk ten sam centralny folder przechowywania danych, aby mieć z każdego stanowiska dostęp do tych samych danych. Ten folder, który ma służyć jako centralny folder przechowywania danych lub napęd, w którym ten folder się znajduje musi być udostępniony w systemie operacyjnym dla wszystkich komputerów, na których ma zostać zainstalowany program Allplan. Wymagane jest to również dla folderu, który znajduje się na komputerze na którym ma zostać zainstalowany Allplan i na którym znajduje się już centralny folder przechowywania danych (dla instalacji z Menadżerem pracy w sieci). Poza tym centralny folder przechowywania danych musi znajdować się w podfolderze udostępnionego folderu. Jeśli wykonujesz instalację z Menadżerem pracy w sieci, to musisz zainstalować go na wszystkich stanowiskach, na których instalujesz program Allplan. Nie jest możliwa instalacja mieszana zawierająca stanowiska z Menadżerem pracy w sieci i bez niego. Aby zainstalować dysk aktualizacyjny 1 Włóż dysk instalacyjny do napędu CD-ROM. 2 Po pojawieniu się okna powitalnego, naciśnij na przycisk Instaluj. 3 Postępuj zgodnie z poleceniami programu instalacyjnego. 4 Po zakończeniu instalacji naciśnij na przycisk OK.

11 Allplan BIM Podstawy 9 Podstawy Wprowadzenie Interfejs użytkownika W tym rozdziale przedstawiono przegląd metod pracy oraz opisano budowę programu Allplan. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Interfejsu użytkownika. Modułowej budowy programu Allplan. Pracy z projektami, rysunkami, warstwami i kalkami. Zastosowania myszy. Uruchamiania i zakończenia funkcji. Zastosowania menu kontekstowego. Korygowania błędów. Zapisywania pracy. Po instalacji programu powierzchnia programu wygląda jak na poniższym rysunku:

12 10 Podstawy Allplan BIM Paski narzędzi - symbole Paski narzędzi zawierają ikony, przy pomocy których możesz uruchamiać poszczególne funkcje. Jeśli przytrzymasz przez chwilę wskaźnik myszy nad ikoną, to pojawi się dymek narzędzia zawierający nazwę funkcji. Paski narzędzi tzw. flyouts Paski narzędzi mogą być umieszczone albo przy krawędzi płaszczyzny rysunkowej (ustawienie standardowe) albo mogą być dowolnie rozmieszczone na ekranie monitora. Aby pasek narzędzi przeciągnąć na płaszczyznę rysunkową, kliknij na jego górną bądź lewą krawędź i przy wciśniętym przycisku myszy przeciągnij go na płaszczyznę rysunkową. Ikony, u których w prawym dolnym narożniku pojawia się mały czarny trójkąt, zawierają paski narzędzi (tzw. flyouts), w których znajdują się dalsze funkcje. Aby otworzyć taki pasek narzędzi, kliknij na ikonę zawierającą mały czarny trójkąt i przytrzymaj wciśnięty lewy przycisk myszy. Przesuń następnie, przy wciśniętym przycisku myszy, wskaźnik myszy nad ikonę funkcji, którą chcesz uruchomić, a następnie puść przycisk myszy. Wskazówka: Zamknięty pasek narzędzi pokazuje zawsze ikonę ostatnio wybranej funkcji. W ten sposób możesz wybierać tą samą funkcję wielokrotnie bez konieczności otwierania całego paska narzędzi. Palety Zarządzanie paletami w płaszczyźnie ekranu Widok palet Palety można przedstawiać jako: A (paleta Asystent) W (paleta Właściwości) F (paleta Funkcje) M (paleta Moduły) Dokowanie palet Palety można zadokować na krawędzi rysunku. W tym celu kliknij na listwę tytułową i przeciągnij na płaszczyzną rysunku do miejsca, gdzie będzie się znajdować.

13 Allplan BIM Podstawy 11 Tak długo, jak klawisz myszy będzie przytrzymany, widoczny będzie podgląd pozycji. Po puszczeniu klawisza mysz, paleta znajdzie się na oznaczonej pozycji. W celu zminimalizowania palety użyj funkcji Automatyczne ukrywanie. Powrót do poprzedniej sytuacji odbywa się poprzez wyłączenie funkcji Automatyczne ukrywanie. W polu dialogowym Konfiguracja, karcie rejestracyjnej Palety (Bonus Dostosuj) możesz dokonać szczegółowej konfiguracji palet. Przegląd Palet Paleta Moduły Przy pomocy palety Moduły można dokonywać wyboru pomiędzy poszczególnymi modułami. Przy pomocy menu kontekstowego można ustalić rodzaj widoku w palecie (symbole, tekst, tekst+symbole) Paleta Właściwości W palecie tej można przeglądać właściwości opracowywanego dokumentu, oraz dokonywać zmian tych właściwości.

14 12 Podstawy Allplan BIM Paleta Funkcje Przy pomocy tej palety mamy możliwość uaktywniać funkcje przynależne do danego modułu.. Przy pomocy menu kontekstowego można ustalić rodzaj widoku w palecie (symbole, tekst, tekst+symbole) Paleta Asystent Paleta Asystent umożliwia wywoływanie funkcji programu poprzez menu kontekstowe i znajdujące się w grupach Asystenta elementy rysunku charakterystyczne dla obszarów: Construction (moduł podstawowy, rysowanie 2D), Architecture, Engineering (narzędzia do rysowania zbrojenia), Astron, Modeler fasad (odpowiednie makra.

15 Allplan BIM Podstawy 13 Pasek narzędzi Funkcje podstawowe Użycie prawego klawisza myszy w obszarze poza rysunkiem umożliwia zapisanie aktualnej konfiguracji asystenta jako warstwy lub pliku NDW. Elementy z asystenta można również kopiować do dokumentu metodą Drag end Drop, czy kombinacją Ctrl+C, Ctrl+V. Przeniesienie z obszaru asystenta na płaszczyznę rysunku umożliwia korzystanie z funkcji jak w asystencie. W górnej połowie tego paska narzędzi znajdują się wszystkie najważniejsze funkcje podstawowe, które są wykorzystywane we wszystkich modułach, np. funkcje do rysowania elementów rysunkowych, tekstu, linii wymiarowych oraz funkcje do modyfikacji. Te funkcje są dostępne zawsze i nie zmieniają się w zależności od wybranego modułu. W dolnej połowie tego paska narzędzi znajduje się ikona do otwierania Nawigatora Allplan oraz funkcje specyficzne dla każdego z modułów w trzech paskach narzędzi (flyouts) Utwórz, Utwórz II i Modyfikuj. Zawartość tych pasków narzędzi zmienia się w zależności od wybranego modułu (na poniższym rysunku zamieszczono wygląd paska narzędzi w module Szkic). Wskazówka: W przypadku gdy w pasku narzędzi Utwórz II lub Modyfikuj nie ma żadnej funkcji, to zostanie wyświetlona pusta ikona.

16 Funkcje specyficzne dla modułu Funkcje podstawowe (zawsze dostępne) 14 Podstawy Allplan BIM Pasek narzędzi Szkic Pasek narzędzi Tekst Pasek narzędzi Linie wymiarowe Pasek narzędzi Arkusz Pasek narzędzi Edycja Nawigator Allplan Pasek narzędzi Utwórz Pasek narzędzi Utwórz II Pasek narzędzi Modyfikuj Paski narzędzi konfiguracji Allplan oferuje szeroki zakres standardowych konfiguracji interfejsu użytkownika. Dzięki nim otrzymujesz bardzo szybki dostęp do najważniejszych funkcji z danej dziedziny projektowej. Aby ustawić standardową konfigurację interfejsu, kliknij w menu Widok na Konfiguracje standardowe i wybierz żądaną konfigurację. W zależności od wybranej konfiguracji, na ekranie zostaną wyświetlone odpowiednie paski narzędzi konfiguracji (tutaj Architektura i Inżynieria), w których zawarte będą najważniejsze i najczęściej używane w praktyce funkcje. W ten sposób możesz projektować bez konieczności przechodzenia pomiędzy modułami programu. Pasek narzędzi Architektura Pasek narzędzi Inżynieria Pasek narzędzi Asystent punktu Pasek narzędzi Asystent punktu wspomaga użytkownika podczas wprowadzania punktów. Funkcje zawarte w tym pasku narzędzi będą aktywne, gdy program będzie oczekiwał na wprowadzenie punktu, np. po uruchomieniu funkcji do tworzenia elementów 2D. Wywołanie poprzez prawy klawisz myszy.

17 Allplan BIM Podstawy 15 Pasek narzędzi Asystent filtru Pasek narzędzi Asystent punktu wspomaga użytkownika podczas uaktywniania elementów. Funkcje zawarte w tym pasku narzędzi będą aktywne, gdy program będzie oczekiwał na uaktywnienie elementów, np. uruchomieniu funkcji do opracowywania elementów. Dynamiczny pasek narzędzi Dynamiczny pasek narzędzi pojawia się w przypadku funkcji, które mają kilka opcji wykonania. Poniżej przedstawiono wygląd dynamicznego paska narzędzi dla funkcji Linia. Po uruchomieniu tej funkcji możesz wybrać w dynamicznym pasku narzędzi różne metody dalszego wprowadzania. Funkcje zawarte w dynamicznym pasku narzędzi można wyświetlać na ekranie w postaci oddzielnego paska narzędzi, albo w linii statusu w prawej, dolnej części ekranu. Aby to ustawić, wybierz w menu Widok pozycję Paski narzędzi, a następnie Dynamiczny pasek narzędzi w linii statusu.

18 16 Podstawy Allplan BIM Menu kontekstowe PODPOWIEDŹ Menu kontekstowe jest szczególnie zalecane do opracowywania pojedynczych elementów. Jeśli chcesz opracowywać większą liczbę elementów, wykorzystaj w tym celu funkcję Modyfikuj właściwości formatu, gdyż przy jej pomocy możesz równocześnie opracowywać wiele elementów. Menu kontekstowe pojawia się w miejscu wskaźnika myszy, gdy klikniesz prawym przyciskiem myszy na elemencie lub na płaszczyźnie rysunkowej. Jeśli klikniesz na element, to pojawią się w nim specyficzne dla tego elementu funkcje służące do jego opracowywania. Poprzez podwójne kliknięcie na elemencie uruchamiasz funkcję, za pomocą której ten element został utworzony i przejmujesz od niego wszystkie parametry. Jeśli klikniesz na płaszczyźnie rysunkowej, to zostaną pokazane inne funkcje do opracowywania oraz funkcja Otwórz i uaktywnij. Poprzez podwójne kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej otwierasz okno dialogowe Wybór warstwy i rysunku. Menu kontekstowe w przypadku kliknięcia na płaszczyźnie rysunkowej Menu kontekstowe w przypadku kliknięcia na ścianę Linia dialogowa W linii dialogowej znajdującej się po płaszczyzną rysunkową program oczekuje na wprowadzanie wartości. Alternatywne możliwości wprowadzania są rozdzielone w linii dialogowej znakiem slash. Każde wprowadzenie musi zostać potwierdzone klawiszem ENTER.

19 Allplan BIM Podstawy 17 Wskazówka: W linii dialogowej możesz wykonywać wszystkie działania obliczeniowe (dodawanie, mnożenie, itp.), jak również bezpośrednio przejmować wyniki obliczeń wykonanych przy pomocy funkcji Mierz lub Kalkulator. Możesz także kopiować i wklejać teksty przy pomocy kombinacji klawiszy CTRL+C i CTRL+V. Linia statusu Wskazówka: Powyższy rysunek przedstawia linię dialogową zatopioną przy krawędzi ekranu. Linia statusu jest najniżej położoną linią w oknie głównym programu Allplan. W linii statusu są przedstawiane różne informacje o aktualnym rysunku, np. skala odniesienia, czy jednostka długości. Te wartości można tutaj zmieniać poprzez kliknięcie i wybranie odpowiedniej wartości. Orientacja w programie moduły Wskazówka: Jeśli włączona jest opcja Dynamiczny pasek narzędzi w linii statusu (w menu Widok Paski narzędzi), to funkcje umieszczone w dynamicznym pasku narzędzi będą pojawiały się w prawej części linii statusu. Allplan posiada budowę modułową. Do wykonania poszczególnych zadań projektowych służą oddzielne moduły programu, w których znajdują się tylko funkcje konieczne do wykonania danego zadania. Zmiana modułu przy pomocy Nawigatora Allplan powoduje, że na ekranie wyświetlane są tylko funkcje w paskach narzędzi odpowiadających danemu modułowi. Istnieje również możliwość korzystania z najczęściej używanych funkcji bez konieczności zmiany modułu. Można to wykonać za pomocą pasków narzędzi Funkcje podstawowe i Inżynieria, które zawierają najważniejsze funkcje pochodzące z różnych modułów. Moduły są zgrupowane w grupach modułów.

20 18 Podstawy Allplan BIM Praca z projektami, rysunkami, warstwami i kalkami W przypadku każdego przedsięwzięcia budowlanego tworzony jest Projekt jako podstawowa jednostka organizacyjna w programie Allplan. Zbiór danych określanych jako Projekt przybiera w komputerze formę folderu. Mówiąc obrazowo jest to szuflada, w której znajdują się poszczególne warstwy. Każdy użytkownik dysponuje projektem prywatnym (nie posiadającym nazwy), który może służyć do ćwiczenia i testowania możliwości programu. Istotnym instrumentem pozwalającym na organizację pracy w obrębie projektu jest Rysunek. Rysunek jest tworzony z maksymalnie 128 warstw, które w każdym momencie mogą być ze sobą dowolnie zestawiane (np. jedna warstwa może należeć do kilku rysunków). Każdy projekt może posiadać nie więcej niż 1000 rysunków. Wystarczy jedno polecenie, aby cały rysunek umieścić na przygotowywanym do wydruku arkuszu plotu. Płaszczyzną pracy w programie jest Warstwa funkcjonująca tak, jak w klasycznym rysunku budowlanym przezroczysta kalka techniczna. W komputerze warstwa istnieje jako oddzielny plik. Warstwy umożliwiają zróżnicowany podział projektu na jednostki tematyczne. Na ekranie może być wyświetlanych i opracowywanych max. do 40 warstw (czyli otwartych jednocześnie może być wiele plików). Cały projekt może składać się nawet z 3000 warstw. W przypadku pracy bez użycia kalek, poszczególne komponenty, jak ściany, schody, opisy mogą być umieszczane na oddzielnych warstwach i układane jak arkusze kalki technicznej jedna na drugiej. Kalki pozwalają na dodatkowy, opcjonalny podział zawartości warstwy. Obowiązują dla wszystkich warstw zawartych w jednym projekcie. Jeśli ta opcja jest włączona, to poszczególne elementy rysunkowe i komponenty są automatycznie przyporządkowywane do poszczególnych kalek. Użytkownik może włączać lub wyłączać widoczność poszczególnych kalek. Arkusz plotu to zestawienie danych rysunkowych i tekstowych, przygotowane do wydrukowania lub wyplotowania na papierze. W odróżnieniu od pracy na desce kreślarskiej, korzystając z Allplan nie musisz wcześniej określać formatu papieru, na jakim będziesz pracował, ani kompozycji przyszłego rysunku. Dopiero gdy zakończysz rysowanie, dokonujesz zestawienia zawartości rysunków i/lub warstw na jednym arkuszu plotu. W jednym projekcie można utworzyć do 1000 arkuszy.

21 Pra wy prz yci sk my szy Środkowy przycisk myszy Lewy przycisk myszy Allplan BIM Podstawy 19 Zastosowanie myszy PODPOWIEDŹ Jeśli pracujesz z myszą dwuprzyciskową, to możesz symulować środkowy przycisk myszy przy pomocy klawisza CTRL i lewego przycisku myszy. Programem Allplan można posługiwać się niemal wyłącznie przy użyciu myszy. Rozróżniamy 3 stany, w których wymagane są różne wprowadzenia za pomocą myszy: Nie jest uaktywniona żadna funkcja. Została uruchomiona funkcja rysunkowa (np. do narysowania linii). Została uruchomiona funkcja, która oczekuje uaktywnienia elementów rysunkowych (np. do usuwania elementów). 1 = Nie jest uaktywniona żadna funkcja 2 = Została uruchomiona funkcja rysunkowa (funkcja aktywna). 3 = Została uruchomiona funkcja, która oczekuje uaktywnienia elementów (funkcja aktywna) Metoda Rezultat 1 Kliknięcie na element Zaznacza element przy pomocy uchwytów. Poprzez kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej wszystkie uaktywnione elementy zostaną dezaktywowane. Kliknięcie i przeciągnięcie*) na płaszczyźnie rysunkowej Podwójne kliknięcie na elemencie Podwójne kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej 2 Kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej lub elemencie Wyznacza okno wyboru. Wszystkie elementy, które są całkowicie zawarte wewnątrz tego okna zostaną zaznaczone uchwytami. Jeśli podczas przeciągania będziesz trzymał wciśnięty klawisz SHIFT, to zostaną zaznaczone elementy przecięte. Pokazuje atrybuty (np. grubości linii, kolor, itd.) i informacje (np. liczba punków, długość) o wskazanym elemencie. Pokazuje informacje o warstwie (np. wykorzystanie pamięci warstwy, numer warstwy, typ warstwy). Umieszczanie i przyciąganie do punktów znajdujących się na płaszczyźnie rysunkowej 3 Kliknięcie na elemencie Uaktywnianie lub identyfikowanie elementu. 3 Kliknięcie środkowym a następnie lewym przyciskiem myszy Uaktywnianie grupy (np. całego zbrojenia prętami). 1 Podwójne kliknięcie Ustawia skalę widoku w ten sposób, aby wszystkie elementy zawarte na warstwach widocznych (aktualnej, widocznych aktywnych i widocznych nieaktywnych) zostały w Kliknięcie i przeciągnięcie*) na płaszczyźnie rysunkowej całości przedstawione na ekranie. Odpowiada to działaniu funkcji wszystko. Zoom Przesuwa aktualny widok w oknie. Strzałka przy wskaźniku myszy pokazuje kierunek ruchu. Im dalej oddalony jest wskaźnik od punktu zaczepienia, tym szybciej przebiega proces przesuwania widoku. 2 Kliknięcie na elemencie Umieszczanie punktów przy pomocy funkcji linijki kliknięcie + 2. kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej 3 Kliknięcie środkowym a następnie prawym przyciskiem myszy na elemencie Uaktywnianie prostokątnym oknem wyboru. W Asystencie filtru możesz określić, które elementy chcesz uaktywnić. Uaktywnianie elementów, które posiadają taką samą grubość linii albo taki sam rodzaj linii.

22 20 Podstawy Allplan BIM 1 Kliknięcie na elemencie Pokazuje menu kontekstowe odpowiadające wskazanemu elementowi. W menu tym znajdują się zarówno ogólne, jak i specyficzne dla tego elementu funkcje służące do jego dalszego opracowywania. Kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej Podwójne kliknięcie na elemencie Podwójne kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej 2 Kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej prawym klawiszem Kliknięcie na dowolnym pasku narzędzi 3 Kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej Podwójne kliknięcie na płaszczyźnie rysunkowej Podwójne kliknięcie z odstępem czasowym Pokazuje ogólne menu kontekstowe. Przywołuje funkcję, przy pomocy której został ten element utworzony i przejmuje wszystkie parametry tego elementu. Otwiera okno dialogowe Wybór warstwy i rysunku. Otwieranie i zakończenie funkcji sumy. Potwierdzanie wprowadzeń, gdy w linii dialogowej pojawia się: <potwierdź>. Zakończenie funkcji (= klawisz ESC). Otwieranie i zakończenie funkcji sumy. W obrębie działania funkcji sumy są możliwe wszystkie inne możliwości uaktywniania. Powtarzanie wyboru ostatnio uaktywnionych elementów. Cofnięcie usunięcia ostatnio usuniętych elementów, pod warunkiem że funkcja Usuń jest jeszcze aktywna. Uaktywnienie wszystkich elementów np. w przypadku działania funkcji Kopiuj lub przenieś warstwę i Eksportuj. *) Przeciąganie = poruszanie myszką przy wciśniętym przycisku myszy Uruchamianie i zakończenie działania funkcji Uruchamianie funkcji Wykonywanie funkcji W programie Allplan możesz uruchamiać i zakończyć działanie funkcji na wiele sposobów. Kliknij na odpowiadającą tej funkcji ikonę. Kliknij podwójnie prawym przyciskiem myszy na elemencie. W ten sposób uruchomisz bezpośrednio funkcję, przy pomocy której został utworzony ten element. Zostaną również przejęte wszystkie ustawienia i parametry wskazanego elementu. Uruchom funkcję przy pomocy klawiszy skrótów (=kombinacja klawiszy). Przegląd dostępnych klawiszy skrótów znajduje się w menu Pomoc w Tabeli klawiszy skrótów. Poza tym klawisz skrótu dostępny dla danej funkcji jest wyświetlany w dymku narzędzia dla tej funkcji. Wykorzystaj w tym celu menu kontekstowe. Uruchom funkcję przy pomocy paska menu. Po uruchomieniu funkcji, w linii dialogowej otrzymasz dalsze wskazówki. Na przykład: Określenie punktów (np. funkcja Linia: Od punktu). Uaktywnianie elementów (np. funkcja Usuń: Które elementy usunąć?). Lub pojawi się okno dialogowe albo dialogowy pasek narzędzi, w którym możesz dokonać dalszych ustawień. Zakończenie funkcji Naciśnij ESC na klawiaturze. Kliknij prawym przyciskiem myszy na dowolnym pasku narzędzi.

23 Allplan BIM Podstawy 21 Poprawianie błędów PODPOWIEDŹ Jeśli niepotrzebnie usunąłeś jakieś elementy, to możesz je z powrotem szybko przywrócić. Wystarczy, że klikniesz podwójnie prawym przyciskiem myszy na płaszczyźnie rysunkowej (funkcja Usuń nie może zostać jeszcze zakończona). Zapisywanie pracy Uruchom inną funkcję. W programie Allplan możesz cofnąć błędne wprowadzenia przy pomocy funkcji Cofnij (pasek narzędzi Standard). Jeśli np. przesunąłeś element w niewłaściwe miejsce, to możesz cofnąć tą operację. Element powróci wtedy na poprzednie miejsce. Możesz cofnąć wszystkie operacje wykonane od ostatniego zapisania pliku. Przy pomocy funkcji Ponów możesz ponownie wykonać operacje cofnięte przy pomocy funkcji Cofnij. Natomiast nie będzie to możliwe w przypadku, gdy w międzyczasie umieściłeś na warstwie inne elementy rysunkowe. Wskazówka: Możesz uruchomić funkcję Cofnij także w przypadku, gdy aktywna jest inna funkcja. Funkcja ta zostanie zakończona i wszystkie wprowadzenia dokonane przy jej pomocy zostaną cofnięte. Ważna uwaga: Twoja praca jest automatycznie zapisywana w momencie zakończenia programu Allplan. Nie musisz zatem jawnie zapisywać danych przed opuszczeniem Allplan, jak ma to miejsce w innych programach. Podczas pracy w programie Allplan możesz ręcznie zapisywać pliki, jak również zlecić programowi automatyczne zapisywanie po wykonaniu określonej ilości operacji. Zapisywana jest zarówno warstwa aktualna, jak również wszystkie warstwy widoczne aktywne. Wskazówka: Wszystkie operacje, które wykonałeś przed zapisaniem, nie mogą zostać cofnięte przy pomocy funkcji Cofnij po dokonaniu zapisu pliku. Dane są automatycznie zapisywane po wykonaniu następujących operacji: W przypadku, gdy zmieniasz warstwę, rysunek, arkusz plotu lub projekt. W przypadku, gdy przechodzisz do modułu Plotowanie. Jeśli eksportujesz dane z programu Allplan przy pomocy funkcji Eksportuj. W przypadku ręcznego zapisywania przy pomocy funkcji narzędzi Standard). Zapisz (pasek W przypadku automatycznego zapisywania. Włączenie tej funkcji i ustawienie przerwy między kolejnymi zapisami jest możliwe w zakładka Inne. Opcjach ogólnych,

24 22 Podstawy Allplan BIM Wskazówka: Zwróć uwagę, że przerwa między kolejnymi zapisami jest zależna od ilości wykonywanych operacji, a nie od określonego upływu czasu. W przypadku, gdy długo pracujesz przy pomocy jednej funkcji bez jej zakończenia, to nie zostanie wykonane automatyczne zapisywanie. Określanie grubości linii, rodzaju linii i koloru elementów Zanim narysujesz element, określasz w pasku narzędzi Format grubość linii i rodzaj linii. Te ustawienia w czasie rysowania mogą być w miarę potrzeby zmieniane. Jeśli włączone jest powiązanie koloru z grubością linii (ustawienie standardowe), to kolor zostanie automatycznie przypisany do grubości linii. Jeśli pracujesz przy pomocy kalek i włączona jest opcja przejmowania atrybutów kalek, to zostaną automatycznie ustawione właściwości formatu odpowiadające aktualnej kalce. W pasku narzędzi Format- Szybki wybór możesz w bardzo szybki sposób wybrać jeden z czterech dostępnych rodzajów, kolorów i grubości linii. To jakie ustawienia są dostępne w tym pasku narzędzi możesz zdefiniować w Ustawieniach standardowych, Definicje grubości linii, Wybór lub Definicje rodzajów linii, Wybór lub Wybór kolorów. Modyfikowanie grubości, rodzaju i koloru linii elementów Grubość, rodzaj i kolor linii elementu możesz zmodyfikować przy pomocy funkcji Modyfikuj właściwości formatu (pasek narzędzi Edycja). Po wybraniu tej funkcji w oknie dialogowym możesz określić, które atrybuty mają zostać zmienione. Przy pomocy możesz przejąć właściwości formatu od istniejącego elementu.

25 Allplan BIM Podstawy 23 Wskazówka: Właściwości formatu pojedynczego elementu możesz również zmienić przy pomocy menu kontekstowego. W tym celu kliknij na Właściwości formatu. Opracowywanie elementów przy pomocy uchwytów W zwykłym trybie pracy z programem Allplan najpierw wybierasz funkcję, a następnie wybierasz elementy, które są opracowywane przez tą funkcję. Jednakże istnieje również sposób odwrotny. Najpierw wybierasz elementy, a następnie możesz te elementy przesuwać, kopiować, obracać lub usuwać. Uaktywnianie elementów poprzez kliknięcie i przeciągnięcie lewym przyciskiem myszy Uaktywnione elementy wraz z uchwytami Cel Sposób postępowania Zaznaczenie pojedynczego elementu Zaznaczenie elementów zawartych w oknie wyboru Odznaczanie Kliknij na elemencie. Kliknij na płaszczyźnie rysunkowej i przy wciśniętym przycisku myszy przeciągnij wskaźnik myszy tak, aby utworzył prostokątne okno wyboru (jeśli będzie wciśnięty klawisz SHIFT, to zostaną również zaznaczone elementy przecięte przez to okno wyboru). Kliknij na płaszczyźnie rysunkowej.

26 24 Podstawy Allplan BIM elementów Usuwanie elementów przy pomocy uchwytów Przesuwanie elementów przy pomocy uchwytów Kopiowanie elementów przy pomocy uchwytów Obracanie elementów przy pomocy uchwytów W menu kontekstowym kliknij na Usuń lub naciśnij klawisz DEL. Kliknij elementy i przy wciśniętym przycisku myszy przesuń w żądane miejsce. Alternatywnie możesz w linii dialogowej wprowadzić kierunek przesunięcia w osiach X i Y i potwierdzić klawiszem ENTER. Kliknij elementy i przy wciśniętym klawiszu CTRL oraz wciśniętym przycisku myszy skopiuj na żądane miejsce. Kliknij prawym przyciskiem myszy na uaktywnione elementy i następnie wybierz w menu kontekstowym Obróć.

27 Allplan BIM Podstawy 25 Pierwsze kroki Uaktywnianie elementów, przegląd W tym rozdziale przedstawiono pierwsze kroki w pracy z programem Allplan oraz ogólne wskazówki odnośnie obsługi programu. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Uaktywniania elementów. Precyzyjnego rysowania. Wprowadzania polilinii i powierzchni. Wypełniania powierzchni kreskowaniem, wzorem i kolorem wypełnienia. Efektywnej pracy przy pomocy bibliotek i standardów. Zastosowania makr. Funkcji zawartych w module Szkic. Elementy, które chcesz opracowywać muszą zostać uaktywnione. W tym celu musisz najpierw wybrać funkcję do opracowywania elementów (np. Usuń) i następnie uaktywnić elementy, których ta funkcja ma dotyczyć. Uaktywnianie elementów możliwe jest albo przez kliknięcie elementu lub wielu elementów, albo poprzez wybór oknem, które otoczy elementy przeznaczone do uaktywnienia. W czasie wybierania elementów wspomaga Cię pasek narzędzi Asystent filtru. Przegląd możliwości uaktywniania (po uruchomieniu funkcji służącej do modyfikacji elementów, np. Usuń): Cel Uaktywnienie pojedynczego elementu Uaktywnianie wielu elementów i/lub uaktywnianie za pomocą okna wyboru. Uaktywnianie elementów poprzez przejmowanie z filtrem Uaktywnienie elementów, przy pomocy filtra krokowego Uaktywnienie elementów, które posiadają tą samą grubość linii lub ten sam rodzaj linii. Tok postępowania Kliknij ten element. Włącz w Asystencie filtru funkcję sumy, kliknij na elementy i/lub zdefiniuj okno wyboru, a następnie wyłącz funkcję sumy. Funkcję sumy możesz włączyć i wyłączyć poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na płaszczyźnie rysunkowej. Aby przejąć element przy pomocy filtra: Wybierz opcje Przejmowanie. Aby określić rodzaj przejmowanego elementu zaznacz w oknie dialogowym odpowiednią opcję. Aby przejąć element przy pomocy filtra krokowego: Wybierz opcje Filtr krokowy. Aby określić rodzaj przejmowanego elementu zaznacz w oknie dialogowym odpowiednią opcję. Filtr krokowy umożliwia precyzyjne ustalenie rodzaju, warunków i atrybutów uaktywnianych elementów. Kliknij najpierw środkowym przyciskiem myszy, a następnie prawym na elemencie. Zostaną uaktywnione wszystkie elementy o tej samej grubości lub tym samym rodzaju linii, które znajdują się na warstwie aktualnej. To, czy zostaną wybrane elementy o tej samej grubości linii, czy o tym samym rodzaju linii możesz określić w Opcje Opcje ogólne zakładka Ustawienia. Precyzyjne rysowanie Przy pomocy programu Allplan możesz szybko i prosto tworzyć dokładnie i precyzyjnie elementy rysunkowe, bez konieczności wprowadzania współrzędnych

28 26 Podstawy Allplan BIM Wprowadzanie długości i współrzędnych punktów lub długości ani rysowania dodatkowych konstrukcji pomocniczych wspomagających rysowanie. Istnieje cały szereg dostępnych funkcji służących do wprowadzania punktów, bez konieczności znajomości ich dokładnych współrzędnych. Długości i współrzędne mogą być przejmowane z istniejących elementów. Poza tym możesz przeprowadzać obliczenia w linii dialogowej, jak również wykorzystać w tym celu funkcję Mierz oraz Kalkulator, a następnie przejąć bezpośrednio wyniki tych obliczeń w linii dialogowej. Ogólne W programie Allplan wprowadzasz długości i współrzędne w ich rzeczywistej wielkości, to znaczy bez konieczności każdorazowego przeliczania długości z uwzględnieniem skali odniesienia. Jeśli np. chcesz zaprojektować ścianę o długości 8,60m, to po prostu wprowadź 8,6 (przyjęto, że ustawioną jednostką jest m). Obliczenia w linii dialogowej Jeśli program pyta o wprowadzenie długości, to możesz w tym celu w linii dialogowej przeprowadzić proste operacje rachunkowe. Możesz wykorzystać w tym celu takie operacje, jak +, -, * i / oraz zastosować nawiasy. Przejmowanie zmierzonych wartości Wartości, które zostały zmierzone na pomocą funkcji Mierz, mogą zostać bezpośrednio przejęte w linii dialogowej, poprzez proste kliknięcie w oknie dialogowym Zmierzone wartości na wartość, która ma zostać przejęta. Przejmowanie wartości z kalkulatora Wartości, które zostały obliczone przy pomocy funkcji bezpośrednio przejęte w linii dialogowej. Kalkulator zostaną Śledzenie współrzędnych Współrzędne wskaźnika myszy mogą być na bieżąco śledzone w pasku narzędzi Śledzenie współrzędnych. Tutaj możesz także określić w menu kontekstowym, czy chcesz aby pokazywane były wartości przyrostu od ostatnio wprowadzonego punktu, czy też współrzędne globalne.

29 Allplan BIM Podstawy 27 Przyciąganie do punktów Zastosowanie inteligentnego kursora W przypadku umieszczania punktów przy pomocy lewego przycisku myszy, możesz wykorzystać funkcję automatycznego przyciągania do punktów charakterystycznych istniejących elementów, np. punktów końcowych, środkowych, przecięcia lub punktów podziału, bez konieczności znajomości ich dokładnych współrzędnych ani rysowania specjalnych konstrukcji pomocniczych wspomagających rysowanie. Jeśli włączona jest opcja inteligentnego kursora, to do wskaźnika myszy podwieszony zostanie określony symbol, za pomocą którego rozpoznasz jaki rodzaj punktu znajduje się aktualnie w obszarze szukania. Przy pomocy Opcje wprowadzania punktu - Przyciąganie możesz ustawić, do których punktów będzie przyciągany wskaźnik myszy oraz czy wyszukiwane mają być punkty znajdujące się na warstwie aktualnej, czy też na warstwach widocznych. Przy pomocy środkowego przycisku myszy można wyznaczyć punkt leżący na przecięciu prostych prostopadłych (względem siebie), wyznaczonych przez punkty leżące najbliżej w obszarze szukania - tzw. funkcja linijki. Także w tym przypadku rysowanie wspomagane jest poprzez graficzne symbole. Wskazówka: W przypadku, gdy projektujesz przy pomocy ustalonego skoku kąta, to takie ustawienie ma pierwszeństwo nad ustawieniami punktu przyciągania oraz ustawieniami przyjętymi w Asystencie punktu. Oznacza to, że przyciągane będą tylko te punkty, które znajdują się na linii ustawionego skoku kąta. Jeśli włączona jest opcja inteligentnego kursora, to do wskaźnika myszy podwieszony zostanie określony symbol, za pomocą którego rozpoznasz jak rodzaj punktu znajduje się aktualnie w obszarze szukania. Symbole inteligentnego kursora zostaną pokazane po wywołaniu dowolnej funkcji rysunkowej (np. Linia) i przy poruszaniu wskaźnikiem myszy po płaszczyźnie rysunkowej. To które punkty będą przyciągane możesz ustawić przy pomocy funkcji Opcje wprowadzania punktu - Przyciąganie, dostępnej w czasie rysowania przez użycie prawego klawisza myszy: Symbol Znaczenie Punkt końcowy: wyszukuje punkty końcowe istniejących elementów. Ta opcja nie może zostać wyłączona. Punkt przecięcia: wyszukuje punkt przecięcia dwóch elementów. Punkt środkowy: wyszukuje punkty środkowe linii/wieloboków znajdujących się wewnątrz promienia szukania. Punkt najbliższy: wyszukuje najbliżej leżący punkt na elemencie, który znajduje się wewnątrz promienia szukania. Punkt siatki: wyszukuje punkt siatki znajdujący się wewnątrz promienia szukania. Wskazówka: Przy pomocy funkcji Ustawienia siatki możesz zdefiniować siatkę. Siatka jest widoczna tylko wtedy, gdy włączona jest funkcja Siatka wł/wył (pasek narzędzi Specjalne). Jednakże punkty siatki będą przyciągane również wtedy, gdy siatka nie będzie widoczna na ekranie. Punkt odniesienia linii wymiarowych poszukuje punktu referencyjnego na linii wymiarowej Funkcja linijki przy użyciu środkowego przycisku myszy: oznacza on, że podczas umieszczania punktów przy pomocy środkowego przycisku myszy znajdowany jest punkt leżący wewnątrz promienia szukania. W ten sposób bardzo szybko można tworzyć linie ortogonalne. Ta opcja nie może zostać wyłączona. Elementy poszukuje następnego dogodnego punktu na elemencie wewnątrz promienia poszukiwania.

30 28 Podstawy Allplan BIM Przyciąganie do punktów przy pomocy środkowego przycisku myszy Gdy Allplan oczekuje na wprowadzenie punktu (np. po wywołaniu funkcji rysunkowej) to program wyszukuje punkty w obszarze o określonym promieniu wokół wskaźnika myszy. Obszar ten jest wyświetlany w postaci okręgu. Oznacza to, że jeśli klikniesz na płaszczyźnie rysunkowej, to system przyciąga punkty, które znajdują się wewnątrz tego promienia, także wtedy, gdy wskaźnik myszy nie jest dokładnie umieszczony nad tym punktem. W zależności od ustawień w Opcje wprowadzania punktu Przyciąganie, przyciąganie do punktów może być ograniczone tylko do warstwy aktualnej lub może dotyczyć także warstw widocznych (aktywnych lub nieaktywnych). Przykład: Wskaźnik myszy Promień szukania Przejęte zostaną współrzędne tego punktu, ponieważ znajduje się on wewnątrz obszaru szukania. Wskazówka: W Opcjach ogólnych możesz ustawić opcję, że za każdym razem, gdy klikniesz niezdefiniowany punkt, to pojawi się sygnał dźwiękowy. Przyciąganie do punktów leżących na przecięciu prostych prostopadłych przy pomocy środkowego przycisku myszy (funkcja linijki) Przy pomocy środkowego przycisku myszy można wyznaczyć punkt leżący na przecięciu prostych prostopadłych (względem siebie) wyznaczonych przez punkty leżące najbliżej w obszarze szukania - tzw. funkcja linijki. Rzutowanie punktów uzależnione jest od ustawionego kąta systemowego. Jeśli w Trybie przyciągania włączona jest opcja Funkcja linijki, to program zaznacza ortogonalne punkty rzutowania i tymczasowe linie do znalezionego punktu, zanim naciśniesz przycisk myszy wprowadzając ten punkt. Umożliwia to lepszą kontrolę wizualną w czasie korzystania z funkcji linijki. Wskazówka: Jeśli w czasie rysowania naciśniesz klawisz CTRL, to zaznaczenie funkcji linijki zostanie tymczasowo wyłączone.

31 Allplan BIM Podstawy 29 PODPOWIEDŹ Rysowanie przy użyciu funkcji linijki jest szczególnie zalecane w przypadku rysunków, na których nie znajduje się zbyt dużo elementów. W przypadku, gdy na rysunku znajduje się duża liczba elementów o wiele trudniejsze staje się użycie funkcji linijki w stosunku do odpowiednich punktów. Zaznaczenie funkcji linijki Wskaźnik myszy Promień szukania Znaleziony punkt Pasek narzędzi Asystent punktu W czasie rysowani, przy pomocy prawego klawisza myszy przywołujemy menu kontekstowe - Asystenta punktu wspomaga wprowadzanie punktów. Jest on zawsze otwarty wtedy, gdy program oczekuje na wprowadzenie punktu, np. po wywołaniu funkcji służącej do tworzenia elementów 2D. Funkcje dostępne w menu kontekstowym W Asystencie punktu dostępne są następujące metody przyciągania do punktu: Ikona Przyciągany obiekt Punkt ostatni Zastosowanie Przejęcie ostatnio wprowadzanego punktu Punkt pomocniczy dla wprowadzenia odległości Zapis współrzędnych Punkt przecięcia Wprowadza punk leżący w odległości x i y od wskazanego wcześniej punktu Współrzędne aktualne zostaną zapisane jako współrzędne stałe. Dla ustalenia punktu można wybrać z podmenu współrzędne X, Y, Z lub kombinacje współrzędnych. Przyciąganie do punktów przecięcia dwóch elementów Punkt środkowy Punkt środkowy łuku Chwilowy punkt odniesienia Punkt podziału Chwilowy punkt przecięcia 2 okręgów Punkt najbliższy Przyciąga punkt środkowy istniejącego elementu (np. linii) lub nowo wprowadzanego odcinka. Przyciąga punkt poprzez podanie współrzędnych biegunowych (kąt i odległość) w stosunku do ostatnio wprowadzonego punktu. Przyciąga punkt na elemencie znajdujący się w określonej odległości od istniejącego punktu (=punktu odniesienia). Punkt odniesienia zostanie pokazany w postaci symbolu kierunku i pojawi się na początku albo na końcu elementu, w zależności od tego, która odległość jest mniejsza. W linii dialogowej zostanie pokazana odległość pomiędzy wskazanym punktem i punktem odniesienia. Dzieli nowo wprowadzony odcinek lub element na dowolną ilość części. Punkty podziału można wskazać albo kliknięciem myszy albo poprzez wprowadzenie odpowiedniej liczby, określającej kolejny punkt podziału. Przyciąga punkt, który powstaje z przecięcia 2 nowo wprowadzonych okręgów. Przyciąga punkt znajdujący się na elemencie, który znajduje się najbliżej wskaźnika myszy. Punkt śledzenia /rozszerzenia Usuń punkty śledzenia Przyciąga punkt na linii śledzenia Kasuje wszystkie punkty na linii śledzenia. Punkty będą ustalane na nowo

32 30 Podstawy Allplan BIM Ikona Przyciągany obiekt Opcje wprowadzania punktu Zastosowanie Otwiera pole dialogowe, dla ustalenia parametrów przyciągania inteligentnego kursora Rysowanie pod ustalonym kątem przy wykorzystaniu pomocy rysunkowych W czasie rysowania elementów liniowych (np. linii, ściany, powierzchni), możesz określić kierunek rysowania jako dowolny, albo pod określonym kątem. Wyboru kierunku rysowania możesz dokonać w dynamicznym pasku narzędzi, który pokazuje się na ekranie po wskazaniu pierwszego punktu na płaszczyźnie rysunkowej. Kierunek możesz określić również jako pionowy lub poziomy (tryb ortogonalny) albo zmieniający się o określoną wartość. Uwzględniany jest tutaj również ustawiony kąt systemowy, to znaczy jeśli np. ustawiłeś kąt systemowy 30, to w przypadku wybrania trybu ortogonalnego i rysowania w kierunku poziomym linia będzie rysowana pod kątem 30. Wskazówka: Jeśli rysujesz linie pod określonym kątem, to takie ustawienie ma pierwszeństwo nad ustawieniami trybu przyciągania w pasku narzędzi Asystent punktu. Oznacza to, że przyciągane będą tylko te punkty, które znajdują się na linii ustalonego kąta. W dynamicznym pasku narzędzi dysponujesz następującymi możliwościami określenia kierunku rysowania: Ikona Funkcja Dowolne wprowadzanie linii Zastosowanie Linia może być rysowana w dowolnym kierunku. Jest to ustawienie standardowe. Tryb ortogonalny Skok kątowy przy wprowadzaniu linii Linia może rysowana tylko ortogonalnie w stosunku do aktualnie ustawionego kąta systemowego. Linia może rysowana tylko pod określonymi kątami. 45 Kąt delta dla skoku kątowego Tutaj określasz kąt dla skoku kątowego. PODPOWIEDŹ Funkcję sumy możesz włączyć i wyłączyć również za pomocą kliknięcia na płaszczyźnie rysunkowej prawym przyciskiem myszy. Zastosowanie funkcji sumy do uaktywniania wielu elementów Włącz funkcję sumy przy pomocy filtru. Wskaż elementy i/lub zdefiniuj okna wyboru. Zamknij funkcję sumy przy pomocy Suma w pasku narzędzi Asystent Suma. Precyzyjne rysowanie przy użyciu siatki Jeśli przy pomocy Siatka wł/wył (pasek narzędzi Specjalne) włączysz siatkę, to na ekranie we wszystkich oknach widokowych aktualnego projektu będzie wyświetlana siatka punktów, która rozciąga się na całej płaszczyźnie rysunkowej.

33 Allplan BIM Podstawy 31 Siatka ta służy tylko jako pomoc wizualna lub do przyciągania punktów, nie jest natomiast plotowania. Jeśli w Opcje wprowadzania punktu - Przyciąganie włączysz opcję Punkt siatki, to możesz wykorzystać punkty siatki jako punkty przyciągania. Jeśli wyłączysz wszystkie inne opcje w trybie przyciągania i równocześnie wyłączysz Szukanie na warstwie aktualnej i na warstwach widocznych, to wskaźnik myszy będzie przyciągany tylko do punktów siatki. Wskazówka: Punkty siatki będą przyciągane także wtedy, gdy wyświetlanie siatki zostało wyłączone. Przy pomocy funkcji Siatka wł/wył włączasz lub wyłączasz wyświetlanie siatki na ekranie. Przy pomocy funkcji Ustawienia siatki (pasek narzędzi Specjalne) określasz odległości pomiędzy punktami siatki w kierunku X i Y. W czasie rysowania siatki uwzględniany jest aktualnie ustawiony kąt systemowy. Szybki wybór obszaru PODPOWIEDŹ W najprostszym przypadku wprowadzania prostokąta wystarczy jedynie wskazanie dwóch punktów przekątnej prostokąta, a następnie naciśnięcie klawisza ESC. Szybki wybór obszaru służy do wprowadzania polilinii i powierzchni ograniczonych poliliniami. Jest on używany przez wiele funkcji programu Allplan, np. w czasie wprowadzania kreskowania, wypełnienia lub pomieszczenia. Polilinię możesz wprowadzić albo od nowa przy wykorzystaniu pomocy rysunkowych w dynamicznym pasku narzędzi, albo też możesz skorzystać z istniejących konturów lub elementów. Ogólne zasady obowiązujące dla szybkiego wyboru obszaru W przypadku wprowadzenia dwóch punktów i ESC zostanie automatycznie utworzony prostokąt. Polilinie, które muszą być zamknięte (np. dla kreskowania), zostaną automatycznie zamknięte, jeśli klikniesz ESC lub jeśli ponownie klikniesz pierwszy punkt. Jeśli klikniesz na elemencie, to możesz albo określić punkt na tym elemencie albo też wykorzystać cały element lub jego część. Możesz utworzyć powierzchnie umieszczone obok siebie. W tym celu w dynamicznym pasku narzędzi kliknij na Multi, a następnie określ Plus czy Minus, aby zdefiniować czy powierzchnie te mają być odjęte czy dodane. Możesz zawsze cofnąć się o jeden krok, jeśli klikniesz ostatni dobrze wprowadzony punkt lub ponownie klikniesz ostatnio wskazany element. Przy pomocy funkcji Automatyczne określanie geometrii możesz szybko uaktywniać zamknięty kontur.

34 32 Podstawy Allplan BIM Wypełnianie powierzchni kreskowaniem, wzorem lub kolorem wypełnienia Powierzchnie można wypełnić kreskowaniem, wzorem lub wypełnieniem, aby zdefiniować dla nich różne materiały lub aby wyróżnić je optycznie. Dostarczona wraz z programem Allplan biblioteka oferuje bogaty zestaw kreskowań i wzorów. Możesz również zdefiniować własne kreskowania i wzory lub zmodyfikować istniejące przy użyciu menu Bonus Ustawienia standardowe. Ograniczenie powierzchni kreskowania, wzoru i wypełnienia można przedstawić w kolorze konstrukcji pomocniczej, jeśli w funkcji Pokaż/Ukryj włączysz odpowiednią opcję. Powierzchnie, które chcesz wypełnić kreskowaniem, wzorem lub wypełnieniem, wprowadzasz przy pomocy szybkiego wyboru obszaru. Aby utworzyć wypełnione powierzchnie, masz do dyspozycji następujące funkcje: Ikona Funkcja Kreskowa-nie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar kreskowaniem. Wzór Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar wzorem. Wypełnienie Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar kolorowym wypełnieniem. Wzór BITmapowy Styl powierzchni Ikona Funkcja Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar obrazem rastrowym. Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar architektonicznymi stylami powierzchni 2D. Aby utworzyć wypełnione powierzchnie, masz do dyspozycji następujące funkcje: Zastosowanie Modyfikuj obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Podziel obszar kreskowania /wzoru/wypełnienia komponentu architektonicznego Przy pomocy tej funkcji dodajesz obszary do kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponentu architektonicznego (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, powierzchnia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu) lub obszary te usuwasz. Przy pomocy tej funkcji dzielisz kreskowania, wzory, wypełnienia i komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, powierzchnia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu) na 2 części. Jako przykład można podać, że jest to bardzo przydatne w przypadku konieczności podzielenia rzutu 3D w celu umieszczenia na arkuszu plotu lub dla plotowania. Połącz obszary kreskowania Przy pomocy tej funkcji łączysz dwa obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub / wzoru / wypełnienia komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, komponentu powierzchnia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu) w jeden architektonicznego element. Zmień kreskowanie / wzór / wypełnienie Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kreskowania, wzory, wypełnienia na kreskowania, wzory, wypełnienia. Modyfikuj wzór liniowy Przy pomocy tej funkcji zmieniasz parametry istniejących wzorów liniowych. Kreskowanie a skala odniesienia Dla każdego pojedynczego kreskowania możesz zdefiniować, czy odległość pomiędzy liniami kreskowania ma pozostawać stała, czy też ma ona zmieniać się w zależności od ustawionej skali odniesienia. Umożliwia to zgodne z praktyką projektową rozróżnienie kreskowań przedstawiających rzeczywiste obiekty, jak np. strukturę projektowanej glazury i kreskowań mających charakter przedstawienia symbolicznego, jak np. kreskowanie betonu. Struktura glazury powinna zmieniać się w taki sam sposób jak linie przedstawiające grubości ścian wraz ze zmianą

35 Allplan BIM Podstawy 33 skali, natomiast kreskowania symboliczne powinny we wszystkich skalach odniesienia mieć ten sam wygląd. Ustawienie to dostępne jest w dwóch miejscach W ustawieniach standardowych kreskowania: tutaj ustawiasz odstęp pomiędzy liniami kreskowania i skalę odniesienia, która ma obowiązywać dla tego odstępu linii. W czasie tworzenia powierzchni wypełnionej kreskowaniem we właściwościach kreskowania: tutaj ustawiasz, czy kreskowanie ma dopasowywać się do skali odniesienia, czy ma pozostawać niezmienione. W poniższej tabeli przedstawiono wpływ różnych ustawień na zakreskowaną powierzchnię w skali 1:100 i 1:50. Właściwości kreskowania Skala 1:100 Skala 1:50 Dopasowane do skali Skala odniesienia z ustawień: Odstęp linii kreskowania zmienia się wraz ze skalą odniesienia. W skali 1:100 wynosi 3 mm, w skali 1:50 wynosi 6 mm. To jest odstęp linii kreskowania zdefiniowany w ustawieniach standardowych kreskowania dla skali 1:100. Niezmienione jak w ustawieniach standardowych: Odstęp linii kreskowania nie zmienia się wraz ze skalą odniesienia. Wynosi dla każdej skali 3 mm. To jest odstęp linii kreskowania zdefiniowany w ustawieniach standardowych kreskowania dla skali 1:100. Efektywna praca przy pomocy bibliotek i standardów Zapisywanie standardowych ustawień w oknach dialogowych Często wykorzystywane ustawienia lub wartości w oknach dialogowych mogą zostać zapisane jako standard i następnie w wygodny sposób można je przywołać. Na przykład możesz w oknie dialogowym Ściana zapisać różne grubości ścian.

36 34 Podstawy Allplan BIM Przy pomocy Przy pomocy przejmujesz nowe wartości do standardów. usuwasz grubości ścian ze standardów. Zapisywanie komponentów jako standardów Często wykorzystywane komponenty możesz zdefiniować jako komponenty standardowe i umieścić je w bibliotece komponentów. Jest to szczególnie zalecane w przypadku pracy zespołowej, gdyż w ten sposób można znacznie przyspieszyć proces projektowania i zapewnić mniejszą ilość pomyłek i błędów. W ten sposób możesz zapisać jako komponent np. ściany, drzwi, okna, ale również linie wymiarowe. Wystarczy nacisnąć w lewej dolnej części okna dialogowego opisującego właściwości komponentu na przycisk. Poniżej przedstawiono przykładowe okno dialogowe z właściwościami otworu w stropie. Przy pomocy Przy pomocy zapisujesz standardowe komponenty. przywołujesz wcześniej zapisane standardowe komponenty. Korzystanie z symboli Dzięki zastosowaniu symbolu możesz połączyć ze sobą wiele elementów rysunkowych w jeden element i zapisać je w oddzielnym pliku. Zapisane symbole możesz następnie dowolną ilość razy umieszczać na rysunku. Wielkość symbolu jest praktycznie nieograniczona, możesz również zapisać jako symbol całą warstwę. Do odczytywania i zapisywania symboli możesz wykorzystać następujące funkcje z paska narzędzi Standard: Odczytaj z biblioteki Zapisz do biblioteki Wraz z programem Allplan dostarczanych jest bardzo wiele gotowych podstawowych symboli architektonicznych. Możesz również definiować własne symbole, a także zakupić dodatkowe katalogi symboli.

37 Allplan BIM Podstawy 35 Korzystanie z makr Korzystanie z symboli ma następujące zalety: Możesz utworzyć standardową bibliotekę najczęściej wykorzystywanych komponentów. Zamiast każdorazowego tworzenia komponentu od nowa, możesz po prostu wstawić go jako symbol z biblioteki. Symbole są umieszczane jako grupa i dzięki temu mogą być modyfikowane jako jeden element poprzez kliknięcie środkowym i lewym przyciskiem myszy. Można również modyfikować oddzielnie każdy z elementów składowych symbolu. Możesz korzystać z bardzo bogatej biblioteki symboli oferowanej przez firmę Nemetschek. Dla wielu tutaj oferowanych symboli istnieje możliwość przedstawienia w zależności od ustawionej skali i o różnym stopniu dokładności i szczegółowości. Symbole dopasowują się automatycznie do skali odniesienia ustawionej dla warstwy. Jeśli symbole mają zawierać teksty, to można je również opcjonalnie dopasować do skali odniesienia. Czym są makra? Makra są inteligentnymi symbolami, których przedstawienie zależy od wybranej skali odniesienia i wybranego rzutowania. Makro składa się z wielu makrofolii. Jedna z makrofolii może zawierać przedstawienie 2D elementu, inna przedstawienie 3D, jeszcze inna może zawierać proste przedstawienie elementu w skali 1:100, kolejna dalsze bardziej złożone przedstawienie w skali 1:10. W ten sposób jednostka rysunkowa jaką jest makro może posiadać albo bardzo prostą strukturę, może jednak również być bardzo złożona. Przedstawienie w skali 1:200 Przedstawienie w skali 1:100 Przedstawienie w izometrii Właściwości makr Korzystanie z makr powoduje oszczędności w zajmowanej pamięci, ponieważ po umieszczeniu pierwszego makra na rysunku pozostałe kopie tego samego

38 36 Podstawy Allplan BIM makra odnoszą się do pierwszego umieszczonego makra. Oznacza to, że niezależnie od ilości wstawionych kopii tego samego makra, wymagana jest zawsze ta sama ilość pamięci (w przeciwieństwie do symboli). Jeśli przy pomocy funkcji Modyfikuj makro zmienisz umieszczone na rysunku makro, to równocześnie zostaną zmienione wszystkie inne kopie tego makra, które zostały umieszczone na tej warstwie. Po umieszczeniu makra na warstwie, nie ma ono już żadnego powiązania z makrem zapisanym w katalogu. Oznacza to, że np. w przypadku zmiany i przepisania zapisanego w katalogu makra innym, makra które zostały umieszczone na warstwie pozostaną niezmienione. Natomiast jeśli posiadasz moduł Makra, to możesz przy pomocy funkcji Aktualizuj umieszczone makra z katalogu zaktualizować już umieszczone na warstwie makra. Przedstawienie wariantów koncepcyjnych jest znacznie uproszczone, ponieważ przy pomocy jednej funkcji możesz zastąpić umieszczone makra innymi i w ten sposób bardzo szybko przedstawić inny wariant. Jeśli posiadasz moduł Makra, to możesz przyporządkować makrom atrybuty (np. numer artykułu, cena), a w ten sposób poprzez powiązanie z katalogiem obiektów umożliwić analizę umieszczonych makr za pomocą list i zestawień. Części składowe makra Makro składa się z różnych elementów rysunkowych, zarówno 2D jak i 3D. Dzięki dokładnemu oznaczeniu i przyporządkowaniu poszczególnych makrofolii program Allplan umożliwia odpowiednie przedstawienie makra w zależności od wybranej skali i wybranego rzutowania. Dokładne położenie poszczególnych folii zapewnione jest również w przypadku skalowania makra. W tym celu wykorzystywane są punkt odniesienia i tak zwane punkty referencyjne. W czasie modelowania makra można zdefiniować, czy poszczególne elementy składowe makra mają być skalowane wraz z całym makrem, czy też mają one pozostać niezmienione, niezależnie od skalowania całego makra. Jako przykład można podać ościeża okienne, które pozostają niezmienione niezależnie od szerokości i wysokości okna, w przeciwieństwie do powierzchni oszklenia, która zmienia się wraz ze zmianą wysokości i szerokości. Przedstawienie 3D Przedstawienie 2D dla zakresu skal 1:1 do 1:99. To przedstawienie składa się z dwóch folii, ponieważ ościeże pozostaje niezmienione, a powierzchnia oszklenia będzie skalowana. Przedstawienie 2D dla zakresu skal 1:100 do 1:500

39 Allplan BIM Podstawy 37 Ogólny tok postępowania dla zdefiniowania makra Następujące kroki muszą zostać wykonane, aby zdefiniować makro 1 Narysuj na warstwie wszystkie elementy, z których będzie składać się makro. Jeśli makro będzie składać się z wielu nakładających się na siebie folii dla przedstawienia różnych zakresów skal i/lub rzutowań, to umieść każdorazowo przynależne elementy składowe jeden pod drugim lub jeden obok drugiego na płaszczyźnie rysunkowej. W ten sposób znacznie uprości się uaktywnianie elementów i określanie punktu odniesienia. 2 Wybierz funkcję Makro, wybierz katalog makr, w którym chcesz zapisać makro, wprowadź oznaczenie dla makra i określ jego parametry. 3 Uaktywnij elementy, które mają należeć do pierwszej makrofolii. Folia 1 4 Zdefiniuj dalsze folie. Każdy obszar, który będzie posiadał oddzielną definicję skalowania, musi posiadać własną folię. Folia 2 Folia 3 Ścieżki w programie Allplan 5 Zdefiniuj prostokąt Min-Max makra. Przy pomocy Odczytaj z biblioteki (pasek narzędzi Standard) wstawiasz makra na płaszczyznę rysunkową. W czasie zapisywania i przywoływania standardowych komponentów, symboli i makr zostaniesz każdorazowo zapytany przez program o podanie ścieżki dostępu do odpowiedniego pliku. Poniżej przedstawiono jako przykład okno dialogowe pojawiające się w czasie zapisywania standardowego komponentu. Podział na Biuro, Prywatne i Projekt jest szczególnie ważny w przypadku pracy w środowisku sieciowym. Możesz również w przypadku pracy jednostanowiskowej zbudować własną strukturę danych w oparciu o te katalogi. Ścieżki mają następujące znaczenie: Ścieżka Biuro Znaczenie Tutaj umieszczasz dane, do których równoczesny dostęp mają wszyscy użytkownicy pracujący w sieci. Poprzez zastosowanie standardu biura

40 38 Podstawy Allplan BIM Prywatne Projekt Ścieżka zewnętrzna zapewniasz jednakowy wygląd rysunków opracowywanych poprzez biuro. Standard biura może być modyfikowany jedynie poprzez Administratora systemu. Tutaj umieszczasz dane, które są dostępne tylko dla określonego użytkownika. Tutaj umieszczasz dane, które są dostępne tylko w określonym projekcie. Tutaj umieszczasz dane, które są przewidziane dla wymiany lub archiwizacji. Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Linia Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji rysujesz linie. Punkt Przy pomocy tej funkcji umieszczasz punkt. Ten punkt nie posiada żadnej grubości. Polilinia Prostokąt Okrąg: środek Okrąg: 3 punkty Przy pomocy tej funkcji rysujesz polilinie. Możesz tutaj albo narysować od nowa polilinię, bądź też możesz wykorzystać istniejące elementy. Elementy oryginalne pozostaną niezmienione. Przy pomocy tej funkcji rysujesz prostokąt. Możesz go utworzyć na cztery różne sposoby: poprzez wskazanie dwóch punktów przekątnej, linię podstawy i wysokość, linię środkową i wysokość lub punkt środkowy i punkt na przekątnej. Przy pomocy tej funkcji możesz narysować okrąg lub łuk, wprowadzając punkt środkowy, promień, jak również kąt początkowy i końcowy, wzgl. długość łuku. Przy pomocy tej funkcji rysujesz okrąg, który ma być styczny do innych elementów. Wielobok Przy pomocy tej funkcji rysujesz wieloboki foremne. Elipsa Przy pomocy tej funkcji rysujesz elipsy. Splajn Przy pomocy tej funkcji rysujesz splajny. Punkt pojedynczy Przy pomocy tej funkcji umieszczasz punkt pojedynczy jako symbol. Linia odręczna Przy pomocy tej funkcji rysujesz linię odręczną. Kreskowanie Przy pomocy tej funkcji wypełniasz kreskowaniem pewien obszar. Wzór Przy pomocy tej funkcji wypełniasz wzorem pewien obszar. Wypełnienie Przy pomocy tej funkcji wypełniasz kolorowym wypełnieniem pewien obszar. Wzór bitmapowy Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar obrazem rastrowym. Styl powierzchni Przy pomocy tej funkcji wypełniasz pewien obszar architektonicznymi stylami powierzchni 2D. Odsuń linię Przy pomocy tej funkcji rysujesz równoległe do danego elementu.

41 Allplan BIM Podstawy 39 Odsuń polilinię Przy pomocy tej funkcji rysujesz jedną lub kilka polilinii równoległych do istniejącej polilinii. Odsuń wielobok Przy pomocy tej funkcji rysujesz zamknięty wielobok równoległy do dowolnej linii. Prostopadła Przy pomocy tej funkcji tworzysz prostopadłą do linii lub okręgu. Symetralna Przy pomocy tej funkcji rysujesz symetralną dla odcinka linii. Styczna Przy pomocy tej funkcji rysujesz styczne do okręgu lub łuku. Szyk prostokątny Przy pomocy tej funkcji tworzysz szyk prostokątny elementów poprzez ich skopiowanie w kierunku osi x i y. Szyk ten może mieć kształt prostokątny lub może być nachylony pod dowolnym kątem. Szyk dopasowany do obszaru Za pomocą tej funkcji możesz rozmieścić narysowane już elementy w szyku w obrębie obszaru ograniczonego wielobokiem. Dwusieczna kąta Przy pomocy tej funkcji możesz narysować dwusieczną kąta między dwoma liniami. Linie te mogą już istnieć lub możesz je określić przez wprowadzenie punktu początkowego i końcowego. Punkt początkowy dwusiecznej leży w (pozornym) punkcie przecięcia obu linii. Kierunek dwusiecznej może być wyznaczony we wszystkich czterech obszarach krzyżujących się linii. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Wydłuż Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji wydłużasz elementy aż do punktu ich wzajemnego przecięcia. Zaokrąglij Przy pomocy tej funkcji tworzysz zaokrąglenie pomiędzy dwoma elementami. Podziel elementem Podziel obszarem Usuń podwójną linię Utnij między elementami Przy pomocy tej funkcji możesz podzielić elementy rysunkowe linią. W punkcie przecięcia zostaną one podzielone. Tak powstałe oddzielne elementy możesz teraz modyfikować (np. usunąć). Przy pomocy tej funkcji możesz wyciąć obszar z istniejących elementów. Wszystkie elementy, leżące wewnątrz tego obszaru, mogą być uaktywnione bezpośrednio za pomocą później wywołanej funkcji (np. usuń), przez podwójne kliknięcie prawym przyciskiem myszy wewnątrz tego obszaru. Przy pomocy tej funkcji możesz usunąć leżące na sobie linie lub fragmenty linii, tzw. linie podwójne. Za linie podwójne uważane są również przystające okręgi, elipsy i łuki. Przy pomocy tej funkcji usuwasz część elementu leżącą pomiędzy dwoma punktami przecięcia. Utnij między punktami Przy pomocy tej funkcji możesz usuwać fragmenty elementów. Kliknij w tym celu, zarówno na pojedynczy element, jak również na element złożony. Podziel Połącz elementy nakładające się Przy pomocy tej funkcji dzielisz linię lub nowo wprowadzony odcinek na kilka równych części. W punktach podziału zostaną umieszczone symbole punktowe. Przy pomocy tej funkcji łączysz linie i polilinie, które pokrywają się częściowo lub w całości w jedną polilinię. Połącz linie w polilinię Przy pomocy tej funkcji łączysz automatycznie przylegające do siebie linie w polilinię. W przypadku, gdy następuje rozwidlenie linii, to łączenie automatyczne zostanie przerwane i zostaniesz zapytany o kierunek dalszego łączenia. W przypadku linii posiadających różne atrybuty (np. kolor linii) możesz ustawić atrybuty dla nowo powstałej polilinii w oknie dialogowym. Rozbij polilinię na pojedyncze linie Przy pomocy tej funkcji rozbijasz polilinię na pojedyncze linie. Linie posiadają atrybuty elementu wyjściowego.

42 40 Podstawy Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Utnij linie elementem Przy pomocy tej funkcji skracasz lub wydłużasz linie i polilinie do punktu przecięcia z innymi elementami (linia, okrąg, elipsa). Modyfikuj obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Podziel obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Połącz obszary kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Przy pomocy tej funkcji dodajesz lub odejmujesz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu). Przy pomocy tej funkcji dzielisz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia i komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu) na 2 części. Jest to bardzo pomocne np. w przypadku, gdy musisz podzielić rysunek rzutu na kilka części. Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie części kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponentów architektonicznych (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu) w jeden element. Zmień kreskowanie / wzór / wypełnienie Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kreskowania, wzory, wypełnienia na kreskowania, wzory lub wypełnienia. Modyfikuj wzór liniowy Przy pomocy tej funkcji ponownie definiujesz istniejące wzory liniowe. Moduł Szkic zaawansowany Przegląd funkcji Moduł Bonus Moduł Szkic zaawansowany zawiera cały szereg funkcji, które uzupełniają funkcje zawarte w module Szkic. Tutaj rysujesz polilinie, splajny dołączone, skarpy oraz wykresy funkcji arytmetycznych. W tym module znajdziesz również funkcje do tworzenia symboli punktowych z różnymi atrybutami oraz do wczytywania plików zawierających dane punktów z pomiarów. W Opcjach dla modułu Szkic zaawansowany możesz również podać odsunięcie współrzędnych, które będzie obowiązywało w całym projekcie. W ten sposób możesz pracować zawsze w pobliżu początku globalnego układu współrzędnych systemu CAD i uniknąć powstawania możliwych niedokładności. Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Szkic zaawansowany. Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Ustawienia symbolu punktowego Przy pomocy tej funkcji definiujesz i umieszczasz na warstwie symbole punktowe (2D lub 3D), punkty wiodące i punkty kolejne, jak również kody punktów i ich pikietaż. Element złożony Przy pomocy tej funkcji możesz z jednego albo kilku elementów utworzyć element złożony. Przy kilku elementach, elementy te muszą być połączone ze sobą bez przerw. Możesz również połączyć pojedyncze elementy złożone, w nowy, duży element złożony lub uzupełnić je dodatkowymi elementami. Usunięte zostaną przy tym wszystkie dodatkowe opisy elementów, pikiety i równoległe.

43 Allplan BIM Podstawy 41 Ikona Funkcja Splajn dołączony Polilinia Fazuj Rysuj / Modyfikuj wzór liniowy Funkcja () Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji rysujesz splajny. Splajn to krzywa, która łączy podany rząd punktów w najbardziej gładki sposób. Punkt początkowy i końcowy splajnu może zostać dołączony pod dowolnym kątem do istniejącego elementu. Przy pomocy tej funkcji możesz wprowadzić polilinię. W ten sposób można zarówno rysować nową polilinię, jak również wykorzystać do tego istniejące elementy. Elementy oryginalne są przy tym zachowywane. Przy pomocy tej funkcji nie możesz fazować linii i polilinii równoległych. W przypadku polilinii możesz także fazować ich wierzchołki. Przy poliliniach leżących obok siebie, dodawany jest nowy fragment polilinii, przy poliliniach nie leżących obok siebie fragmenty polilinii leżące pomiędzy nimi są usuwane. Przy pomocy tej funkcji wypełniasz istniejące ciągi linii, polilinie i elementy złożone wzorem liniowym. W narożnikach możesz utworzyć dla wzoru liniowego odpowiednie przecięcia. Możesz także modyfikować istniejące wzory liniowe. Przy pomocy tej funkcji rysujesz za pomocą linii wykresy funkcji matematycznych. Siatka osi prostokątnych Siatka osi biegunowych Wymiana danych Rysuj równoległe Za pomocą tej funkcji możesz tworzyć ortogonalne osie w dowolnych odstępach. Osie X i Y mogą być różnie opisane. Siatka osi może być podzielona na kilka obszarów, w których możesz ustawić różne parametry przedstawiania (grubość, rodzaj i kolor linii) i różne odległości osiowe. Przy pomocy tej funkcji możesz tworzyć siatkę osi biegunowych. Okręgi i promienie siatki osi mogą być różnie opisane. Siatka osi może być podzielona na kilka obszarów, w których możesz ustawić różne parametry przedstawiania (grubość, rodzaj i kolor linii). Przy pomocy tej funkcji wczytujesz do programu Allplan pliki zawierające dane punktów i osi w różnych formatach, jak również zapisujesz punkty i współrzędne do pliku. Pliki są zapisywane do katalogu wymiany użytkownika i stamtąd też mogą zostać wczytane. Przy pomocy tej funkcji rysujesz równoległe do istniejących elementów. Zmień kształt wzoru liniowego między elementami Przy pomocy tej funkcji dopasowujesz kształt wzoru liniowego między dwoma elementami. Dodaj / Zmień wzór liniowy Zmień polilinię na splajn Przy pomocy tej funkcji zamieniasz elementy i elementy złożone na wzory liniowe. W przypadku elementów złożonych możesz także zmienić na wzór liniowy tylko fragment elementu złożonego. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz splajny na polilinie i odwrotnie. Punkty tworzące splajn używane są jako narożniki polilinii i odwrotnie. Elementy wyjściowe zostaną zachowane. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Modyfikuj symbol punktowy Rozbij element złożony Aktualizuj / Modyfikuj zakrywanie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry symbolu punktowego. Przy pomocy tej funkcji możesz rozbić element złożony na pojedyncze elementy. Na przykład w ten sposób można rozbić równoległe, opisy, pikietaże. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz lub modyfikujesz zakrywanie symboli punktowych. Symbole punktowe lub linie, które są połączone z symbolem punktowym, przejmują w ten sposób ustawienie, które określone jest w Zakrywanie punktów wł/wył. Modelowanie splajnu Modyfikuj elementy złożone Przy pomocy tej funkcji możesz definiować i modyfikować opisy elementów złożonych. Można ustawić symbol, odstęp i typ opisu oddzielnie dla punktów stacji i punktów głównych łuku.

44 42 Podstawy Allplan BIM Ikona Funkcja Rozbij grupę elementów Zastosowanie Usuwa połączenie między elementami, utworzonymi opcją Twórz grupę elementów Modyfikuj siatkę osi Przy pomocy tej funkcji możesz modyfikować istniejącą siatkę osi. Funkcja rozpoznaje, czy chodzi o siatkę prostokątną, czy biegunową i wywołuje odpowiednie okno dialogowe. Rozbij siatkę osi Zmień skarpę na wzór liniowy Przy pomocy tej funkcji rozbijasz siatkę osi prostokątnych lub biegunowych na pojedyncze elementy (linie i okręgi). Przy pomocy tej funkcji zmieniasz skarpę na wzór liniowy.

45 Allplan BIM Podstawy 43 Organizacja projektu za pomocą warstw i kalek Organizacja projektu za pomocą warstw W organizacji projektu Allplan odzwierciedlona została naturalna logika pracy projektanta. W programie Allplan pracujesz nie z plikami i folderami, lecz z projektami, rysunkami, warstwami i kalkami. Aby otrzymać ogólny przegląd tych elementów, zobacz punkt Praca z projektami, rysunkami, warstwami i kalkami w rozdziale Wprowadzenie. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Organizacji projektu za pomocą warstw. Organizacji projektu za pomocą kalek. W programie Allplan płaszczyzną pracy jest Warstwa funkcjonująca tak, jak w klasycznym rysunku budowlanym przezroczysta kalka techniczna. Warstwy umożliwiają stworzenie różnorodnych struktur projektów. W komputerze każda warstwa istnieje jako odrębny plik. Jednocześnie na ekranie może się znajdować i być opracowywane max. 40 warstw (czyli może być otwartych kilka plików naraz). Cały projekt może się składać nawet z 3000 warstw. W przypadku pracy bez użycia kalek poszczególne komponenty, jak ściany, schody, wymiarowanie, itd. mogą być rysowane na oddzielnych warstwach i układane jak arkusze kalki jedna na drugiej. Warstwa 2999 Warstwa 150 Warstwa 15 Warstwa 3 Warstwa 2 Warstwa 1 Okno dialogowe Wybór warstwy i rysunku Po to aby można było pracować na warstwie, musi ona zostać uaktywniona (otwarta). Możesz tego dokonać w oknie dialogowym Wybór warstwy i rysunku. W oknie dialogowym Wybór warstwy i rysunku możesz utworzyć, zmodyfikować i usunąć rysunki, przyporządkować warstwy do rysunków i ustawić poprzez zmia-

46 44 Podstawy Allplan BIM nę statusu warstwy, czy warstwa ma być aktualna, widoczna aktywna, widoczna nieaktywna lub niewidoczna. Aby otworzyć to okno dialogowe, kliknij w pasku narzędzi Standard na Otwórz. Z lewej strony okna dialogowego widoczne są warstwy pogrupowane w rysunki. Kolory oznaczają aktualny status warstwy. Z prawej strony okna dialogowego widoczne są użyte warstwy wraz z oznaczeniem symbolu modułu, przy pomocy którego wykonano rysunki na warstwie. Status warstwy Poprzez status warstwy określasz, na której warstwie rysujesz elementy, które warstwy są widoczne i mogą być modyfikowane, a które są tylko widoczne bez możliwości dokonywania modyfikacji. Na poniższym rysunku przedstawiono możliwe statusy warstw. Objaśnienia zamieszczono w poniższej tabeli. Numer Status warstwy Uwagi 1 Warstwa aktualna 2 Warstwa widoczna aktywna 3 Warstwa widoczna nieaktywna 4 Warstwa niewidoczna Na tej warstwie będą rysowane nowe elementy. W danym momencie aktualna może być dokładnie jedna warstwa. Elementy leżące na warstwach widocznych aktywnych są widoczne i mogą być modyfikowane. Równocześnie może być ustawionych maksymalnie 40 warstw widocznych aktywnych. Elementy leżące na warstwach widocznych nieaktywnych są widoczne, ale nie mogą być modyfikowane. W Opcjach ogólnych możesz ustawić, czy wszystkie elementy znajdujące się na warstwach widocznych nieaktywnych mają być przedstawiane w takim samym kolorze. Warstwy puste (nie zawierające żadnych elementów) nie mogą być ustawiane jako widoczne nieaktywne. Elementy zawarte na warstwie niewidocznej nie są widoczne. 5 Warstwa Warstwa pusta nie posiada żadnej charakterystyki warstwy

47 Allplan BIM Podstawy 45 pusta (symbol obok nazwy warstwy, przedstawiający w jakim module warstwa ta była opracowywana). Informacje o warstwie aktualnej Informacje o warstwie aktualnej otrzymasz poprzez kliknięcie prawym klawiszem na płaszczyźnie rysunkowej i wybór opcji właściwości warstwy. Otwiera się wtedy okno dialogowe zawierające wszystkie ważne informacje o warstwie. Informacja Znaczenie Wykorzystanie pamięci Numer warstwy Typ warstwy Maks. wielkość warstwy Minimalne/ Maksymalne wartości na warstwie Organizacja projektu za pomocą kalek Tutaj wyświetlana jest wartość w procentach wykorzystania pamięci zarezerwowanej dla tej warstwy. Dla każdej z warstw rezerwowana jest określona wielkość pamięci. Wielkość zarezerwowanej pamięci możesz ustawić w Aplikacji Serwis w menu Usługi Wielkość warstwy. Tutaj wyświetlany jest numer aktualnej warstwy. Numer pokazywany jest również w pasku tytułowym w oknie głównym programu Allplan. Tutaj wyświetlany jest typ warstwy. Odpowiada on charakterystyce warstwy, która wyświetlana jest w oknie dialogowym obok nazwy warstwy. Tutaj pokazywana jest maksymalna dostępna dla warstwy pamięć operacyjna w KBajtach. Wielkość pamięci możesz ustawić w Aplikacji Serwis w menu Usługi Wielkość warstwy. Tutaj pokazywane są minimalne i maksymalne współrzędne elementów zawartych na warstwie. Kalki umożliwiają dodatkowe, opcjonalne podzielenie zawartości warstwy. Kalkę można wyobrazić sobie jako arkusz przezroczystej kalki technicznej, na którym rysowane są elementy rysunkowe jednego typu (np. ściany nośne, ścianki działowe). Na warstwie znajduje się zatem zbiór kalek. Użytkownik może włączać lub wyłączać widoczność kalek tak, aby w danym momencie widoczne były tylko elementy potrzebne w danej fazie tworzenia rysunku. Kalka Warstwa

48 46 Podstawy Allplan BIM Zastosowanie kalek zaoszczędza czasu związanego z przechodzeniem pomiędzy warstwami oraz zapewnia, że elementy ze sobą powiązane, jak np. wymiarowanie ścian lub opis wysokości podokiennika mogą leżeć na tej samej warstwie, a mimo to mogą być niewidoczne. Kalki mają bardzo duże znaczenie w organizacji pracy. Rola ich jest tym większa, im więcej projektantów pracuje nad danym projektem i im więcej projektów branżowych zostanie wykonanych przy pomocy oprogramowania CAD. Kalki nie stanowią alternatywy dla warstw, lecz są ich uzupełnieniem. Ustalanie kalki, na której rysowane są elementy Przejmowanie właściwości formatu kalek Każdy element jest rysowany na określonej kalce. To, na której kalce zostanie on umieszczony zależy od funkcji, przy pomocy której tworzysz ten element. I tak np. linia będzie rysowana na innej kalce niż ściana. To, na której kalce będzie rysowany element zależy od następujących ustawień: W przypadku pierwszego wywołania danej funkcji (np. Linia), domyślnie jako kalka aktualna ustawiana jest określona przez program kalka. Która to będzie kalka, zależne jest od uruchomionej funkcji. Przy pomocy funkcji Wybierz kalki lub w pasku narzędzi Format możesz ustawić kalkę inną niż kalka aktualna. W czasie następnego uruchomienia tej funkcji zostanie ona automatycznie użyta jako kalka aktualna. Przedstawienie podokienników i progów drzwiowych zostanie zapisane na kalce, na której została umieszczona ściana bez względu na to, która kalka jest aktualnie ustawiona jako aktualna. Makra, np. makra okien, zostaną umieszczone na kalce aktualnej. Każda kalka posiada właściwości formatu Grubość linii, Rodzaj linii, Kolor linii. W oknie dialogowym Kalka możesz określić, że rysowany element będzie automatycznie przejmował te właściwości od kalki.

49 Allplan BIM Podstawy 47 Prawa dostępu do kalek Istnieją cztery różne rodzaje praw dostępu do kalek. To jakie prawa dostępu posiadasz jest uzależnione od grupy projektowej, do której należysz. W oknie dialogowym Kalka prawa dostępu zostały oznaczone za pomocą ikon: Ikona Oznaczenie Objaśnienia Aktualna Widoczna aktywna Widoczna nieaktywna Niewidoczna Na tej kalce rysujesz elementy. Elementy umieszczone na tej kalce są widoczne i mogą być modyfikowane. Elementy umieszczone na tej kalce są widoczne, ale nie mogą być modyfikowane. Elementy umieszczone na tej kalce są niewidoczne i nie mogą być modyfikowane. Ustawianie widoczności kalek Możesz ustawić kalki jako widoczne bądź niewidoczne, a w ten sposób wyświetlić lub ukryć umieszczone na nich elementy. Możesz np. szybko ustawić jako niewidoczne te kalki, które nie są konieczne w danym momencie na ekranie. Następnie możesz zmodyfikować elementy na kalkach widocznych. Możesz też sprawdzić w ten sposób, czy wszystkie elementy rzutu przyporządkowane są do odpowiednich kalek. I tak możesz na przykład ustawić kalkę stropu jako niewidoczną, a następnie zobaczyć w widoku perspektywicznym z ukrytymi liniami niewidocznymi podział pomieszczeń w budynku możesz realizować swoje idee bez żadnych ograniczeń. Administrowanie kalkami i strukturami kalek Zalety organizacji danych za pomocą kalek Jeśli często używasz kombinacji kalek widocznych i niewidocznych (np. do zwymiarowania lub opisywania w określonych zakresach skal), to powinieneś w tym przypadku zdefiniować rodzaje arkuszy. Rodzaj arkusza możesz następnie wykorzystać podczas tworzenia arkusza plotu tak, aby w czasie plotowania zostały wyplotowane tylko elementy umieszczone na kalkach widocznych. W większości przypadków administrowanie kalkami i strukturami kalek należy do administratora systemu w Twoim biurze. To on ustawia kalki, na których umieszczasz elementy rysunkowe, tworzy grupy projektowe i określa prawa dostępu. Twoi współpracownicy zostaną również przyporządkowani do określonych grup projektowych i zostaną dla nich określone prawa dostępu do odpowiednich kalek: widoczna aktywna, widoczna nieaktywna, niewidoczna. Specyficzne dla całego biura struktury kalek są umieszczane w ścieżce Biuro i umożliwiają określenie jednolitych ustawień kalek dla wszystkich projektów i wszystkich projektantów w obrębie jednego biura. Organizacja danych za pomocą kalek oferuje, przede wszystkim w przypadku dużych projektów, wiele zalet.

50 48 Podstawy Allplan BIM Wspólne wykorzystanie kalek i warstw Tryb pracy zorientowany na wynik Dla poszczególnych etapów projektowych, jak np. projektowanie podziału biura w budynku administracyjnym, konieczne jest umieszczenie tych samych warstw jako tła dla każdej kondygnacji lub jako tej samej warstwy roboczej. Wtedy czasie opracowywania musisz często przechodzić pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami (warstwami). Jeśli pracujesz z kalkami, to nie musisz za każdym razem grupować warstw oraz nie musisz tworzyć nowych rysunków w obrębie projektu. W standardzie biura definiujesz po prostu tylko jeden raz rodzaje arkuszy, które będą miały zastosowanie dla określonych zadań projektowych lub branż. Te rodzaje arkuszy możesz ponownie wykorzystać w nowych projektach. Zalety w przypadku wykonywania analiz Dla automatycznego podziału komponentów i wykonywania analiz jest to konieczne, aby istniejące ściany i słupy leżały na tej samej warstwie. Dzięki zastosowaniu kalek możesz skorzystać z tej możliwości, nie tracąc przy tym okazji do rozróżnienia na warstwie elementów danego typu. Uproszczone tworzenie arkuszy plotu Rodzaje arkuszy są zdefiniowanymi przez użytkownika zgrupowaniami kalek, które możesz efektywnie wykorzystać w czasie opracowywania arkuszy plotu. W czasie tworzenia arkusza plotu możesz pokazywać elementy zawarte w odpowiednich rodzajach arkuszy przełączenie pomiędzy skalą 1:50 a 1:100 jest wtedy możliwe za pomocą jednego kliknięcia myszą. Uproszczona wymiana danych poprzez import/eksport Przenoszenie danych pomiędzy warstwami i warstwami DXF/DWG jest o wiele prostsze, gdy zastosujesz automatyczne przyporządkowanie każdej kalki do warstwy DXF/DWG. W przypadku importowania plików DXF/DWG struktura warstw pliku DXF/DWG może zostać automatycznie zintegrowana z hierarchią kalek Allplan. PODPOWIEDŹ Jeśli korzystasz z modułu Menadżer arkuszy, to możesz tutaj także wykorzystać zalety struktur warstw. Wykorzystanie kalek powoduje rozróżnienie danych w obrębie jednej warstwy. Tylko w przypadku dużych projektów zachodzi konieczność wspólnego wykorzystania kalek i warstw. To ile warstw będzie koniecznych w pracy projektowej, zależy nie tylko od wielkości projektu, lecz także od sprzętu komputerowego, którego używasz. W przypadku nowoczesnych, szybkich komputerów z dużą ilością pamięci operacyjnej możesz umieścić na warstwie stosunkowo więcej danych, bez zbytniego spowolnienia pracy z programem. Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie odpowiedniego kompromisu pomiędzy wielkością warstwy a wydajnością komputera, bez zbytniego przeciążania pamięci komputera. Wspólne wykorzystanie kalek i warstw zależy także od następujących czynników: Wielkości projektu i liczby projektantów, którzy równocześnie nad nim pracują. Jeśli kilku projektantów opracowuje równocześnie tą samą kondygnację, to na każdej warstwie powinien znajdować się inny obszar opracowywanej kondygnacji (np. skrzydło wschodnie, część środkowa, skrzydło zachodnie). Równoczesnej pracy branżystów nad projektem. W przypadku projektów branżowych, powinny one być umieszczone na oddzielnych warstwach, tak aby umożliwić równoległą pracę projektową. Hierarchia kalek Hierarchia kalek dzieli się na 3 poziomy: Pierwszy poziom to podział zgrubny (np. ARCHITEKTURA).

51 Allplan BIM Podstawy 49 Poziom drugi jest podzielony na rodzaje robót i grupy elementów (np. szkic, pomieszczenia). Trzeci poziom tworzą kalki z nazwą długą i oznaczeniem skróconym (np. POM_OGÓL, Ogólne). Na poniższym rysunku został pokazany fragment struktury kalek dostarczanej wraz z programem. Wykorzystanie grup projektowych Każda kalka posiada nazwę długą wraz z objaśnieniem zawartości i oznaczeniem skróconym. Oznaczenie skrócone aktualnej kalki jest wyświetlane w pasku narzędzi Format. Poprzez grupy projektowe możesz określić prawa dostępu do kalek lub poziomów hierarchii kalek. Powinieneś utworzyć grupy projektowe, jeśli nad jednym projektem pracuje kilku projektantów: każdy z użytkowników otrzymuje odpowiednie prawa w jednej lub kilku grupach projektowych i może przeglądać lub opracowywać kalki przyporządkowane do każdej z grup projektowych. Grupy projektowe Elektrycy Architekt Konstruktor Użytkownik Kowalski Nowak Wiśniewski Kowal Wszystkie możliwe kalki Grupy projektowe dają jednak o wiele więcej niż tylko prawa dostępu. Ułatwią one w znacznym stopniu rysowanie, jeżeli powiążesz grupy projektowe z każdą z kalek, które będziesz wykorzystywał w czasie rysowania. Gdy tylko rozpoczniesz pracę z kalkami, to domyślnie zostanie ustawiona grupa projektowa Allplan. Ta grupa projektowa posiada prawa do zapisu i odczytu wszystkich kalek, tak więc wszyscy użytkownicy mają prawo do przeglądania i modyfikowania wszystkich danych.

52 50 Podstawy Allplan BIM Wykorzystanie rodzajów arkuszy Rodzaj arkusza jest nazwą zgrupowania kalek, które możesz wybrać podczas opracowywania arkusza plotu lub określania widoczności kalek. W arkuszu plotu będą wyświetlane tylko te kalki, które są zawarte w danym rodzaju arkusza. I tak możesz np. wybrać rodzaj arkusza dla planu roboczego. Zostaną wówczas wyplotowane tylko te dane, które są istotne w planie roboczym.

53 Allplan BIM Podstawy 51 Zarządzanie danymi przy pomocy program ProjectPilot Przy pomocy programu Nemetschek ProjectPilot prosto i przejrzyście tworzysz i nadajesz struktury projektom. Projekty te mogą być stosowane nie tylko w programie Allplan, ale również w innych aplikacjach firmy Nemetschek. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Interfejsu użytkownika. Podstawowych pojęć. Ogólnych metod pracy w programie. Jak tworzyć i drukować raporty. Graficzny interfejs użytkownika w programie ProjectPilot W lewym oknie pokazywane są projekty i foldery w widoku struktury drzewa. Kliknij na znak plus (+), aby pokazać dalsze punkty porządkowe w hierarchii folderu. Kliknij na nazwę folderu, aby pokazać jego zawartość w prawym oknie. Poprzez dwukrotne kliknięcie możesz równocześnie pokazać zawartość folderu i go otworzyć. W prawym oknie są pokazywane foldery lub dokumenty, które znajdują się w zaznaczonym w lewym oknie punkcie porządkowym. Poprzez kliknięcie na nazwie kolumny możesz przesortować zawarte w oknie dokumenty. W oknie podglądu przedstawiony jest podgląd aktualnie zaznaczonego dokumentu. Kliknij i przeciągnij lewym przyciskiem myszy, aby przesunąć zawartość okna podglądu. Przeciągnij środkowym przyciskiem myszy, aby powiększyć lub zmniejszyć widok w oknie podglądu (zoom). Poprzez dwukrotne kliknięcie lewym przyciskiem myszy ponownie zostanie przedstawiony cały podgląd. Aby otrzymać widok izometryczny: wykorzystaj w tym celu klawisze znajdujące się na klawiaturze numerycznej. Pamiętaj, że musi być włączony klawisz NUMLOCK.

54 52 Podstawy Allplan BIM Podstawowe pojęcia w programie ProjectPilot Pojęcie Projekt Biuro Prywatne Ścieżka zewnętrzna Standard Okno podglądu Opis Projekt jest najwyższą jednostką organizacyjną w programie ProjectPilot. Dla każdego przedsięwzięcia budowlanego tworzony jest projekt jako jednostka organizacyjna. Technicznie ujmując projekt jest folderem, natomiast mówiąc obrazowo jest on szufladą, w której znajdują się warstwy. Wewnątrz projektu możesz umieścić maksymalnie do 3000 warstw. Każdy z użytkowników dysponuje "Projektem prywatnym" < >, który służy do ćwiczeń oraz prób i który nie posiada żadnej nazwy. W standardzie biura znajdują się definicje rodzajów linii, czcionek, wzorów i kreskowań, do których mają w sieci dostęp użytkownicy. Poprzez wykorzystanie standardów biura zapewniasz jednakowy wygląd tworzonych przez to biuro projektów. Aby zmienić standardy biura musisz zalogować się jako Administrator lub jako użytkownik z prawami Administratora. W folderze Prywatne umieszczone są wszystkie specyficzne dla użytkownika dane. Tak zwana Ścieżka zewnętrzna służy do zarządzania danymi różnych typów. Poprzez ścieżkę zewnętrzną masz dostęp z poziomu programu ProjectPilot do różnych folderów, np. do stacji dyskietek A:\. Umożliwia ona np. wymianę danych pomiędzy różnymi wersjami programu lub wczytywanie danych zewnętrznych. Przy pomocy menu Ścieżka zewn. w Aplikacji Serwis możesz za pomocą jednego polecenia zarchiwizować wszystkie dane leżące w ścieżce zewnętrznej. W folderze Standard są umieszczone wszystkie dane, które nie mogą zostać zmienione, np. listy i style opisów. W oknie podglądu pokazywany jest aktualnie zaznaczony dokument. Możesz powiększać i zmniejszać podgląd w tym oknie, a także przedstawiać zawartość tego okna w izometrii. Ogólne metody pracy w programie ProjectPilot Sortowanie wyświetlanych dokumentów Jeśli umiesz posługiwać się Eksploratorem Windows, to zapoznanie z metodami pracy w programie ProjectPilot będzie bardzo proste. Większość poleceń i operacji uruchamiana jest poprzez menu kontekstowe lub technikę Drag & Drop (przeciągnij i upuść). Poprzez kliknięcie na nazwie kolumny możesz przesortować zawarte w oknie dokumenty. W przypadku pierwszego kliknięcia na nazwie kolumny, dokumenty zostaną przesortowane rosnąco, natomiast kolejne kliknięcie powoduje, że sortowane one będą w porządku malejącym. Kolumnę, względem której obecnie odbywa się sortowanie i kierunek sortowania, można rozpoznać po wyświetlanej strzałce. Sortowanie rosnąco (strzałka skierowana w górę) względem nazwy rysunku Sortowanie malejąco (strzałka skierowana w dół) względem numeru Kopiowanie i przenoszenie przy pomocy Drag & Drop (przeciągnij i upuść) Zaznaczone dokumenty mogą być kopiowane i przenoszone także przy pomocy Drag & Drop (przeciągnij i upuść) zamiast wykorzystania menu kontekstowego. Musisz w tym celu zaznaczyć dokumenty, kliknąć lewym przyciskiem myszy w zaznaczeniu i przeciągnąć dokumenty przy wciśniętym przycisku myszy w wybrane miejsce docelowe. To jaka operacja zostanie wykonana możesz rozpoznać po wyglądzie wskaźnika myszy, gdy znajduje się on nad miejscem docelowym.

55 Allplan BIM Podstawy 53 Wskaźnik Znaczenie Dokument zostanie skopiowany do folderu, który znajduje się pod wskaźnikiem myszy. Dokument zostanie przeniesiony do folderu, który znajduje się pod wskaźnikiem myszy. Wskazówka: Aby przenieść dokumenty, trzymaj wciśnięty klawisz SHIFT w czasie poruszania wskaźnikiem myszy. W folderze, który znajduje się pod wskaźnikiem myszy zostanie utworzony skrót do dokumentu (np. w czasie przyporządkowywania warstwy do rysunku). Nie można wstawić dokumentu w wybranym miejscu. Praca przy pomocy menu kontekstowego Wszystkie funkcje występujące w programie ProjectPilot dostępne są przy pomocy menu kontekstowego. W zależności od typu elementu, który klikniesz otworzy się odpowiadające mu menu kontekstowe. Zastosowanie okna podglądu Menu kontekstowe folderu projektów W oknie podglądu pokazywany jest podgląd aktualnego dokumentu. Możesz ten podgląd przesuwać, powiększać i zmniejszać, jak również przedstawiać w różnych widokach izometrycznych. Aby powiększyć lub zmniejszyć podgląd: przeciągnij środkowym przyciskiem myszy w obszarze podglądu. Wskaźnik myszy zmienia się w krzyż nitek. Aby przesunąć podgląd: przesuń podgląd lewym przyciskiem myszy. Wskaźnik myszy zmienia się na symbol ręki. Alternatywnie możesz użyć klawiszy kursora. Aby ponownie przedstawić cały podgląd: kliknij dwukrotnie środkowym przyciskiem myszy w oknie podglądu lub użyj klawisza * na klawiaturze numerycznej. Aby przedstawić w widoku izometrycznym: naciśnij i trzymaj wciśnięty klawisz CTRL oraz wykorzystaj klawisze numeryczne znajdujące się na klawiaturze numerycznej. Zwróć uwagę, że musi być włączony klawisz NUMLOCK.

56 54 Podstawy Allplan BIM Tworzenie i drukowanie raportów Możesz tworzyć i drukować raporty. W tym celu kliknij prawym przyciskiem myszy na punkcie porządkowym, dla którego chcesz utworzyć raport, a następnie w menu kontekstowym wybierz Raport. Ikona Zastosowanie Przechodzi do pierwszej strony listy. Przechodzi do poprzedniej strony. Pokazuje aktualną stronę i całkowitą liczbę stron. Przechodzi do następnej strony. Przechodzi do ostatniej strony listy. Drukuje pojedynczą lub wszystkie strony listy na standardowej drukarce Windows. Otwiera okno dialogowe Drukuj..., w którym możesz wybrać i ustawić drukarkę. Eksportuje listę w różnych formatach, np. Excel. Powiększa lub zmniejsza widok.

57 36cm 36cm Allplan BIM Podstawy 55 Opisywanie rysunków Allplan oferuje różne możliwości tworzenia i formatowania tekstów. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Zależności pomiędzy skalą a tekstem. Możliwości określania grubości i rodzaju linii tekstów. Tworzenia tekstów. Formatowania tekstów. Skala a tekst Wielkości tekstów są podawane w mm jako wielkości absolutne. Wielkość absolutna oznacza w tym przypadku, że wielkość tekstu w mm jest zawsze taka sama, niezależnie od ustawionej skali odniesienia. Jeśli zmieniasz skalę odniesienia, to zmienia się jedynie przedstawienie tekstu na ekranie monitora. Wysokość tekstu 2,5mm dla skali odniesienia 1:50 36cm = 7,2mm dla 1:50 Wysokość tekstu 2,5mm dla skali odniesienia 1:100 36cm = 3,6mm dla 1:100 Grubość i kolor linii tekstów Wskazówka: W czasie umieszczania warstw na arkuszach plotu możesz wpłynąć na relatywną wielkość tekstów poprzez odpowiednie ustawienie parametru Współczynnik czcionki. Gdy umieszczasz teksty na warstwie, to zostaną one przedstawione z grubością, rodzajem i kolorem linii aktualnie ustawionym w pasku narzędzi Format lub zgodnie z ustawieniami kalki, na której ten tekst zostanie umieszczony. W Opcjach dla modułu Tekst możesz jednakże ustawić, że grubość linii (i także kolor tekstu w przypadku włączonej opcji powiązania koloru i grubości linii) zostanie automatycznie przyjęta w zależności od ustawionej wielkości tekstu. I tak na przykład, teksty o wysokości pomiędzy 2,15 mm a 3 mm zostaną automatycznie narysowane grubością linii 1, a teksty o wysokości pomiędzy 3,00 mm i 4,25 mm grubością linii 2.

58 56 Podstawy Allplan BIM W wypadku, gdy to automatyczne przyporządkowanie grubości linii w zależności od wysokości tekstu jest wyłączone, to będą obowiązywały aktualne ustawienia grubości i koloru linii w pasku narzędzi Format. Tworzenie tekstów Program Allplan oferuje wiele możliwości tworzenia tekstów: Poprzez wybranie funkcji do tworzenia tekstu (np. Tekst poziomy) i wprowadzenie tekstów w oknie dialogowym Wprowadź tekst lub przejęcie tekstów z innych aplikacji przy pomocy Schowka Windows i następnie wklejenie ich do tego okna dialogowego. Zanim wprowadzisz tekst w oknie dialogowym Wprowadź tekst, musisz najpierw zdefiniować punkt zaczepienia tekstu. Po wprowadzeniu program Allplan umieści tekst w tym miejscu. W tym oknie dialogowym wprowadzasz po kolei wszystkie wiersze tekstu. Każdy wiersz może mieć maksymalnie 255 znaków. Jeśli włączona jest opcja Blok tekstowy, to wszystkie wiersze tekstu będą traktowane jako całość i niezależnie od wybranej skali odniesienia będą zawsze miały odpowiedni odstęp między wierszami. Również zmiana ustawień tekstu może być przeprowadzona tylko dla całego bloku tekstowego.

59 Allplan BIM Podstawy 57 Formatowanie tekstów Przegląd funkcji Menu Bonus Przy pomocy funkcji Wczytaj/Zapisz z/do pliku możesz wprowadzić tekst znajdujący się w oddzielnym pliku i następnie umieścić go na warstwie. Możesz także przeciągnąć i upuścić (Drag&Drop) plik tekstowy z Eksploratora Windows na płaszczyznę rysunkową. Plik taki musi być plikiem ASCII i musi posiadać rozszerzenie.txt. Formatowanie tekstów przeprowadzane jest albo w czasie wprowadzania w oknie dialogowym Wprowadź tekst, albo już po jego umieszczeniu przy pomocy funkcji Edytuj tekst. Tutaj możesz zastosować żądane formatowanie do zaznaczonego fragmentu tekstu lub po ustawieniu odpowiedniego formatowania tekstu możesz wprowadzić nowy tekst, który będzie posiadał ten format. Wskazówka: Parametry Nawiasy okrągłe, Nawiasy prostokątne i Podkreślenie mają wpływ tylko na zaznaczony fragment tekstu. Wszystkie pozostałe parametry wpływają na cały tekst. Formatowanie, które chcesz zastosować dla zaznaczonego tekstu jest określone za pomocą tzw. znaków sterujących, to znaczy na początku formatowania jest umieszczony znak sterujący, który je rozpoczyna oraz na końcu formatowania jest umieszczony znak sterujący, który je kończy. Przy pomocy znaków sterujących możesz zastosować także kilka innych przykładów formatowania tekstu, np. zmienić kolor w obrębie zaznaczonego tekstu, zmniejszyć tekst lub go zwiększyć, itd. Przegląd dostępnych znaków sterujących znajdziesz w Pomocy online pod hasłem Znaki sterujące do formatowania tekstu (Verwenden.fur Steuerzeichen zum Formatieren vom Tekst) Wskazówka: Znaki sterujące są widoczne tylko w oknie dialogowym Wprowadź tekst, natomiast nie pojawiają się na płaszczyźnie rysunkowej. Przykład: Aby napisać: Allplan firmy Nemetschek wprowadź w oknie dialogowym: Allplan firmy %UANemetschek%UE Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Tekst. Menu Utwórz Ikona Funkcja Tekst poziomy Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz teksty w kierunku poziomym. Tekst pionowy Przy pomocy tej funkcji tworzysz teksty w kierunku pionowym. Tekst pod kątem Odnośnik Przy pomocy tej funkcji tworzysz teksty pod określonym kątem, który możesz zdefiniować poprzez kliknięcie istniejącej linii lub wprowadzenie go z klawiatury. Przy pomocy tej funkcji rysujesz odnośnik od tekstu do elementu rysunku. Tekst z numeracją Zastosowanie tej funkcji powoduje, że umieszczany tekst jest automatycznie numerowany.

60 58 Podstawy Allplan BIM Ikona Funkcja Umieść nazwę projektu, rysunku, warstwy jako opis Kod paskowy Wczytaj / Zapisz tekst z/do pliku Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji umieszczasz nazwę projektu, rysunku, warstwy jako opis na warstwie. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz tekst, który uprzednio wprowadziłeś, jako kod paskowy. Przy pomocy tej funkcji, możesz zapisać tekst do pliku lub wczytać tekst z pliku. Plik ten musi być zapisany w formacie ASCII. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Edytuj tekst Przy pomocy tej funkcji, możesz modyfikować treść wierszy lub bloków tekstu. Jeżeli chcesz modyfikować tylko pojedyncze wiersze/bloki tekstu, możesz wykorzystać do tego menu kontekstowe. Modyfikuj ustawienia tekstu Przy pomocy tej funkcji, możesz modyfikować ustawienia wierszy lub bloków tekstu. Jeżeli chcesz modyfikować tylko pojedyncze wiersze/bloki tekstu, możesz wykorzystać do tego menu kontekstowe. Przesuń punkt zaczepienia tekstu Przesuń i skaluj tekst Przy pomocy tej funkcji możesz umieścić, przesunąć, lub usunąć punkt zaczepienia tekstu. Korzystaj z tej opcji, jeżeli tekst ma być umieszczony w stałej odległości od określonego punktu na rysunku. Za każdym razem, gdy zmienisz położenie tego punktu (np. przesuniesz), tekst zmieni się automatycznie. Przy pomocy tej funkcji przesuwasz i skalujesz wiersze tekstu lub bloki tekstowe. Skaluj tekst Znajdź i zamień tekst Zmień małe/wielkie litery tekstu Rozbij blok tekstowy Przy pomocy tej funkcji skalujesz tekst przez podanie współczynnika skalowania w kierunku X i Y. Jako punkt stały służy punkt zaczepienia tekstu. Przy pomocy tej funkcji znajdujesz i zamieniasz pojedyncze znaki lub całe ciągi znaków tekstu. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz małe litery tekstu na duże i odwrotnie. Przy pomocy tej funkcji rozbijasz blok tekstowy na niezależne wiersze tekstu. Zamień tekst na blok tekstowy Wyrównaj teksty Usuń wiersz tekstu Przy pomocy tej funkcji możesz połączyć kilka poziomych wierszy tekstu w jeden blok tekstowy. W tym celu zostaną wykorzystane aktualnie ustawione parametry tekstu. Oryginalne wiersze tekstu zostaną zachowane. Przy pomocy tej funkcji możesz wyrównać tekst do prawej, do lewej lub wyśrodkować. Teksty wyrównane zostaną do położonego najwyżej, najniżej, najbardziej z prawej lub z najbardziej z lewej wiersza. Przy pomocy tej funkcji usuwasz pojedyncze wiersze tekstu z bloku tekstowego.

61 Allplan BIM Podstawy 59 Wymiarowanie rysunków Przy pomocy modułu Linie wymiarowe wymiarujesz długości, odległości i kąty między elementami, promienie okręgów lub współrzędne X i Y dowolnego punktu. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Części składowych łańcucha wymiarowego. Koncepcji wymiarowania skojarzonego. Określania grubości i rodzaju linii dla linii oraz liczby wymiarowej. Tworzenia linii wymiarowych. Modyfikowania linii wymiarowych. Części składowe łańcucha wymiarowego W poniższym rysunku przedstawiono opis ważniejszych elementów i pojęć stosowanych w przypadku łańcuchów wymiarowych w programie Allplan: Liczba wymiarowa Liczba wymiarowa określa odległość pomiędzy dwoma punktami linii wymiarowej. Jej format, tzn. np. jednostka, liczba znaków przed i po przecinku jest definiowana poprzez odpowiednie parametry. Czcionkę określasz w Opcjach. Symbol zakończenia Symbol zakończenia określa punkt linii wymiarowej. Masz do wyboru różne symbole zakończenia i możesz również ustalić ich wielkość Pomocnicza linia wymiarowa Pomocnicza linia wymiarowa jest linią przebiegającą od punktu linii wymiarowej do wymiarowanego komponentu. Ich długość może być standardowo ustalana lub może być również określana przez pomocniczy wielobok. Wysokość komponentu Wysokość komponentu może zostać automatycznie przejęta z istniejącego otworu. Punkt skojarzenia Punkt skojarzenia jest zwykle niewidoczny. Jest on tworzony w punkcie, który został zwymiarowany. Jeżeli zmieni się położenie punktu skojarzenia, to zmieni się również cała linia wymiarowa. Wymagane jest jednak w przypadku tej funkcji utworzenie linii wymiarowej z włączonym parametrem Wymiarowanie skojarzone. Wymiarowanie skojarzone Wymiarowanie skojarzone oznacza, że linia wymiarowa i wymiarowany komponent są ze sobą powiązane i jeżeli zmieniona zostanie geometria zwymiarowanego już komponentu, to linia wymiarowa zmieni się automatycznie. W przypadku wymiarowania skojarzonego tworzone są tzw. punkty skojarzenia w miejscu wymiarowanych punktów.

62 60 Podstawy Allplan BIM Wskazówka: Punkty skojarzenia są widoczne tylko wtedy, gdy aktywna jest funkcja Modyfikuj punkty skojarzenia. PODPOWIEDŹ Przy pomocy funkcji Modyfikuj punkty skojarzenia możesz w późniejszym czasie zmienić położenie punktów skojarzenia. Punkt skojarzenia Wskazówka: Jeśli chcesz się dowiedzieć, czy istniejąca linia wymiarowa została utworzona z lub bez punktów skojarzenia, to kliknij na linię wymiarową prawym przyciskiem myszy i następnie wybierz w menu kontekstowym Właściwości. Aby łańcuch wymiarowy automatycznie dopasował się po zmianie zwymiarowanego elementu muszą zostać spełnione następujące warunki: W czasie tworzenia linii wymiarowej włączony jest parametr Wymiarowanie skojarzone. Jeśli utworzysz linię wymiarową bez punktów skojarzenia, to nie jest możliwe późniejsze ich wprowadzenie poprzez modyfikację tej linii wymiarowej. Jeśli pracujesz z warstwami, to linie wymiarowe muszą znajdować się na tej samej warstwie co wymiarowany komponent lub warstwa zawierająca wymiarowanie musi być ustawiona jako widoczna aktywna. Jeśli pracujesz z kalkami, to kalka, która zawiera linie wymiarowe, musi być widoczna. W przypadku dokonywania modyfikacji zwymiarowanego elementu musisz również wybrać punkty skojarzenia. Grubość i rodzaj linii dla linii i liczby wymiarowej Tworzenie linii wymiarowych Grubości linii dla liczb wymiarowych odpowiadają grubościom zdefiniowanym dla tekstów, tzn. liczba wymiarowa będzie rysowana albo grubością linii wykorzystywaną przez użytą czcionkę (lub zdefiniowaną dla danej wysokości czcionki), albo jeśli obydwie opcje automatycznego przypisywania grubości są wyłączone, za pomocą grubości linii ustawionej w pasku narzędzi Format. Grubość i rodzaj linii, którą przedstawiane są liczby wymiarowe, zależy od następujących czynników: Ustawień standardowych czcionki: W ustawieniach czcionki możesz określić, że tekst będzie przedstawiany zawsze daną grubością linii. W tym przypadku wszystkie opisane poniżej ustawienia zostaną zignorowane. Możesz ustawić czcionki, wybierając w menu Bonus pozycję Definicje (Ustawienia standardowe), a następnie Czcionka. Opcji tekstu: W opcjach tekstu możesz określić, czy grubość linii tekstu będzie zależna od wysokości czcionki. Aby zdefiniować opcje tekstu, wybierz w menu Bonus pozycję Opcje, a następnie Tekst. Opcji linii wymiarowych lub parametrów linii wymiarowej: W opcjach linii wymiarowych lub parametrach linii wymiarowej możesz określić przedstawianie linii wymiarowej za pomocą stałej grubości i rodzaju linii, niezależnie od aktualnych ustawień w pasku narzędzi Format. Wskazówka: To ustawienie obowiązuje także liczbę wymiarową, jeżeli w Opcjach Tekst wyłączona jest opcja Automatyczny wybór grubości linii w zależności od wysokości tekstu (zobacz poprzedni akapit). Tworzenie linii wymiarowych przebiega zawsze w następujący sposób (ważniejsze etapy): 1 Musisz uruchomić funkcję do tworzenia linii wymiarowych (np. Wymiarowanie poziome).

63 Allplan BIM Podstawy 61 2 Określasz położenie linii wymiarowej na warstwie. W tym celu klikasz na płaszczyźnie rysunkowej lub na istniejącej linii wymiarowej. Jeśli klikniesz na istniejącą linię wymiarową, to nowa linia wymiarowa zostanie utworzona z odstępem, który został ustawiony w Opcjach dla modułu Linie wymiarowe. 3 Klikasz po kolei wszystkie punkty, które chcesz zwymiarować. Musisz tutaj uważać, aby kliknąć dokładnie istniejące punkty (a nie w ich pobliżu). Jeśli włączona jest opcja wymiarowania skojarzonego, to we wskazanych punktach zostaną utworzone punkty skojarzenia. 4 Aby zakończyć tworzenie linii wymiarowej, naciśnij klawisz ESC Modyfikowanie linii wymiarowych Modyfikowanie parametrów linii wymiarowych Modyfikowanie położenia linii wymiarowych Przegląd funkcji Menu Bonus Możesz zmodyfikować zarówno parametry, jak i położenie linii wymiarowych. Modyfikowanie linii wymiarowych składa się zawsze z następujących etapów: 1 Uruchom funkcję Modyfikuj linię wymiarową i ustaw żądane parametry linii wymiarowej. 2 Uaktywnij linie wymiarowej, dla których chcesz zmienić te parametry. Wskazówka: Ustawienia pomocniczych linii wymiarowych nie są przejmowane. Aby zmodyfikować pomocnicze linie wymiarowe, użyj funkcji Modyfikuj pomocniczą linię wymiarową. Aby zmodyfikować położenie linii wymiarowej, wykorzystaj funkcję Przesuń linię wymiarową. W ten sposób możesz przesuwać ortogonalnie linie wymiarowe, a punkty skojarzenia zostaną zachowane. Wskazówka: Jeśli przesuniesz linię wymiarową przy pomocy funkcji Przesuń z paska narzędzi Edycja, to zostaną utracone punkty skojarzenia. Wyjątkiem jest równoczesne przesunięcie linii wymiarowej i punktów skojarzenia (wymiarowanych punktów). Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Linie wymiarowe.

64 62 Podstawy Allplan BIM Menu Utwórz Ikona Funkcja Wymiarowanie poziome Wymiarowanie pionowe Wymiarowanie pod kątem Wymiarowanie bezpośrednie Koty wysokościowe Trasowanie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz linię wymiarową, która niezależnie od wymiarowanych punktów zawsze przebiega poziomo. Przy pomocy tej funkcji tworzysz linię wymiarową, która niezależnie od wymiarowanych punktów zawsze przebiega pionowo. Przy pomocy tej funkcji tworzysz linię wymiarową, która przebiega pod dowolnym kątem. Przy pomocy tej funkcji tworzysz linię wymiarową wskazując kąt bezpośrednio przez dwa pierwsze kliknięcia. Trzecie kliknięcie definiuje położnie linii. Przy pomocy tej funkcji tworzysz koty wysokościowe. Po wywołaniu funkcji otwiera się okno dialogowe, umożliwiające zdefiniowanie położenia koty. Przy pomocy tej funkcji tworzysz linie wymiarowe w formie pikietażu. Wymiarowanie blokowe Przy pomocy tej funkcji tworzysz linie wymiarowe w postaci bloków wymiarowych. Wymiarowanie automatyczne Automatyczne wymiarowanie kotami Wymiarowanie krzywych Wymiarowanie osi Przy pomocy tej funkcji wymiarujesz automatycznie komponenty. W tym celu przeciągasz linię przez komponenty. Punkty przecięcia tej linii z komponentami zostaną automatycznie zwymiarowane. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz automatycznie koty wysokościowe dla istniejących komponentów architektonicznych. Tworzone przekroje otrzymają koty automatycznie. Przy pomocy tej funkcji wymiarujesz okręgi, łuki, ściany okrągłe, klotoidy i splajny. Przy pomocy tej funkcji tworzysz linie wymiarowe, odnoszące się do osi. Wymiarowanie kątów Przy pomocy tej funkcji wymiarujesz kąty wewnętrzne i zewnętrzne. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Dodaj punkt na linii wymiarowej Usuń punkt na linii wymiarowej Przesuń liczbę wymiarową Przesuń linię wymiarową Modyfikuj linię wymiarową Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji wstawiasz dodatkowy punkt do zwymiarowania w łańcuchu wymiarowym. Przy pomocy tej funkcji usuwasz pojedyncze zwymiarowane punkty na linii wymiarowej. Przy pomocy tej funkcji przesuwasz pojedynczą liczbę wymiarową. Przy pomocy tej funkcji przesuwasz równolegle całą linię wymiarową. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz parametry już narysowanych linii wymiarowych. Dopasuj położenie liczby wymiarowej Przy pomocy tej funkcji optymalizujesz położenie liczby wymiarowej, która uprzednio została przesunięta. Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz tekst określający wysokość komponentu. wymiarowanie wysokości komponentu Modyfikuj pomocniczą linię wymiarową Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz długość pomocniczych linii wymiarowych.

65 Allplan BIM Podstawy 63 Ikona Funkcja Modyfikuj punkt skojarzenia Modyfikuj wartość odniesienia Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz punkt skojarzenia linii wymiarowej. Wymagane jest jednak w przypadku tej funkcji utworzenie linii wymiarowej z włączonym parametrem Wymiarowanie skojarzone. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz wartość punktu odniesienia w przypadku wymiarowania za pomocą kot wysokościowych. Podziel linię wymiarową Przy pomocy tej funkcji dzielisz linię wymiarową na kilka niezależnych linii wymiarowych. Połącz linie wymiarowe Przy pomocy tej funkcji łączysz leżące obok siebie i przebiegające w tym samym kierunku linie wymiarowe w jeden łańcuch wymiarowy. Włącz/wyłącz liczbę wymiarową Funkcja ta umożliwia wyłączanie liczby wymiarowej na linii wymiarowej. Kontrola wymiarowania Przy pomocy tej funkcji kontrolujesz, czy punkty referencyjne linii wymiarowych leżą w punkcie geometrycznym np. w narożniku obiektu czy otworu okiennego.

66 64 Podstawy Allplan BIM Moduł Import/eksport Dostępne systemy Poprzez pojęcie interfejsu rozumiemy w terminologii komputerowej miejsce kontaktu pomiędzy dwoma systemami lub częściami systemów wymieniającymi informacje. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Dostępnych systemów. Przebiegu konwersji danych. Importowania w trybie stosu. Ogólnych przyporządkowań. Zastosowania plików konfiguracyjnych. Odsunięcia współrzędnych (offset). Dopasowania jednostek długości i skali. Przy pomocy interfejsów ODX możesz konwertować pliki pochodzące z lub do wielu systemów. W zamieszczonym poniżej przeglądzie przedstawiono dostępne systemy źródłowe i docelowe. Ilość dostępnych systemów do konwersji danych zależy od zakupionej konfiguracji programu. Dostępne są następujące systemy: Pliki DXF Pliki DWG Pliki MicroStation (.dgn) Pliki HPGL2 (tylko dla importu) Pliki MicroStation V8 Pliki stosu ODX (.ncb) Format internetowy (svg) (tylko dla eksport) Pliki (dwf) (tylko dla eksport) Pliki PDF Pliki IFC Pliki zawierające zbrojenie (*.a) Pliki MES (asf) Pliki SCIA (esa) Przebieg konwersji (import) Tutaj zostanie przedstawiony ogólny przebieg wykonywania konwersji danych. Aby skonwertować pliki 1 Uruchom funkcję importu.

67 Allplan BIM Podstawy 65 2 Wybierz w oknie dialogowym Importuj plik(i), które chcesz skonwertować, w celu konfiguracji importowanego pliku wciśnij Opcje. Masz możliwość konfiguracji właściwości i zakresu konwertowanego zbioru. 3 Kliknij na Otwórz. Allplan uruchomi automatyczne dokonywanie przyporządkowań. 4 Uruchom konwersję, naciskając na przycisk OK. Wskazówka: Jeśli chcesz sprawdzić lub zmienić przyporządkowania, to kliknij na Zmień. 5 Skontroluj na zakończenie plik raportu. Import zbiorów z dużymi współrzędnymi Importowane zbiory dwg czy dxf mogą zawierać bardzo duże współrzędne, szczególnie gdy zawierają informacje dotyczące współrzędnych terenu. Przy wczytywaniu pojedynczych zbiorów tego rodzaju otrzymasz w protokole importu ostrzeżenie: współrzędne przekraczają 5000 m. Dla możliwości opracowywania tego typu zbiorów Allplan oferuje różne możliwości: - W Opcje ogólne zakładce inne, aktywuj opcję Zoptymalizowana praca z dużymi współrzędnymi. Współrzędne zostaną przez program zoptymalizowane i po wykonaniu importu pozostawione w zbiorze źródłowym w oryginalnej wielkości. - W Opcjach Szkic zaawansowany Współrzędne odsunięcia. Będą one automatycznie przez program uwzględnione. - Ustaw w opcjach importu środek ciężkości na Offset. Odsunięcie zostanie ustawione automatycznie jak w Opcjach Szkic zaawansowany. - Ustaw środek ciężkości w opcjach importu na Punkt zero. Punkt ciężkości importowanego rysunku zostanie przesunięty w Allplanie na 0.

68 66 Podstawy Allplan BIM Ogólne przyporządkowania Przy pomocy przyporządkowań określasz, w jaki sposób właściwości z systemu źródłowego są przedstawiane w systemie docelowym. W ten sposób możesz np. określić rozdział elementów na kalki lub przyporządkować kolory i rodzaje linii. Przy pomocy przyporządkowań określasz, w jaki sposób właściwości z systemu źródłowego są przedstawiane w systemie docelowym. W ten sposób możesz np. określić rozdział elementów na kalki lub przyporządkować kolory i rodzaje linii. Jeśli pozostał nie przyporządkowany jakiś element, to obok nazwy zakładki pojawi się znak gwiazdki (*). Kliknij na tą zakładkę. Przyporządkowanie kalek i warstw w czasie importu W czasie importu danych (np. plików DXF lub DWG) możesz w wielu miejscach określić sposób rozdziału danych na poszczególne kalki i/lub warstwy. Podstawowe ustawienia są dokonywane w Opcje Import/Eksport. W czasie procesu importu możesz indywidualnie dopasować i zmienić ustawienia standardowe i w ten sposób np. wybrać dla danej kalki inne przyporządkowanie. Ustawienie rozdziału na warstwy i kalki W Opcjach importowanego zbioru w ustawieniach Allplan 2008 specyficzne ustalasz sposób rozdziału importowanych kalek a-cada na warstwy lub kalki Allplan. Przy pomocy opcji Poziom kalki 1 / Poziom kalki 2 określasz pozycję w hierarchii kalek, na której ma zostać wstawiona importowana warstwa. Jeśli włączysz opcję Poziom kalki 2=Nazwa pliku, to jako poziom kalki 2 nie zostanie wykorzystana wcześniej określona pozycja lecz nazwa importowanego pliku. Jeśli włączysz opcję Tworzenie nowej kalki jest dozwolone, to będzie możliwe tworzenie nowych kalek. Ustawienia podstawowe w Opcje Import/Eksport W Opcjach Import/Eksport, zakładka Poziomkalki1/Poziom kalki2 określasz, sposób rozmieszczenia importowanych kalek w Allplanie.

69 Allplan BIM Podstawy 67 Ręczne przyporządkowania w czasie importu W czasie procesu importu możesz zmienić ustawienia standardowe określone w Opcjach i w ten sposób np. wybrać dla danej kalki inne przyporządkowanie. Możesz również zapisać dokonane ustawienia. Przyporządkowanie kalek i warstw w czasie eksportu W czasie eksportu danych (np. plików DXF lub DWG) możesz w wielu miejscach określić sposób rozdziału danych na poszczególne kalki i/lub warstwy. Podstawowe ustawienia są dokonywane w Opcje Import/Eksport. W czasie procesu eksportu możesz indywidualnie dopasować i zmienić ustawienia standardowe i w ten sposób np. wybrać dla danej kalki inne przyporządkowanie. Ustawienie Warstwy W przypadku wybrania opcji Warstwy dla każdej warstwy zostanie utworzona warstwa w eksportowanym pliku. Określanie nazw warstw zgodne jest z ustawieniami w polu Tworzenie nazw warstw pliku docelowego. Przykład: Z 3 warstw i 2 kalek Allplan powstaną 3 warstwy w eksportowanym pliku. Ustawienie Kalki Zastosowanie plików konfiguracyjnych W przypadku wybrania opcji Kalki dla każdej kalki, na której znajdują się elementy, które będą eksportowane, zostanie utworzona odpowiadająca warstwa w eksportowanym pliku. Określanie nazw warstw zgodne jest z ustawieniami w polu Tworzenie nazw warstw pliku docelowego. Przykład: Z 3 warstw i 2 kalek Allplan powstaną 2 warstwy w eksportowanym pliku. Ręczne przyporządkowania w czasie eksportu W czasie procesu eksportu możesz zmienić ustawienia standardowe określone w Opcjach i w ten sposób np. wybrać dla danej kalki inne przyporządkowanie. Możesz również zapisać dokonane ustawienia. W pliku konfiguracyjnym zapisane są przyporządkowania elementów systemu źródłowego do elementów systemu docelowego. Standardowe pliki konfiguracyjne Wraz z programem zostały dostarczone standardowe pliki konfiguracyjne dla ważniejszych systemów. Dzięki plikom konfiguracyjnym otrzymujesz możliwość optymalnego przeniesienia określonych plików w danym kierunku konwersji, jak

70 68 Podstawy Allplan BIM Zastosowanie odsunięcia w Allplan również możesz dokonać dokładnego przyporządkowania zasobów. Pliki te są nazwane w specjalny sposób, tak aby przy pomocy skrótów nazw systemów opisać kierunek konwersji (np. plik konfiguracyjny dla konwersji danych z Allplan do AutoCAD nazywa się: nx_allft_autocad.cfg). Możesz jednak tworzyć również własne pliki konfiguracyjne. Allplan oferuje wiele możliwości zdefiniowania odsunięcia tak, aby bezproblemowo wykorzystywać pliki zawierające współrzędne o bardzo dużych wartościach. W opcjach dla modułu Szkic zaawansowany możesz zdefiniować odsunięcie. W czasie importu możesz w ustawieniach zaawansowanych zdefiniować dodatkowe odsunięcie. Będzie ono traktowane jako dodatkowe odsunięcie w stosunku do tego zdefiniowanego w opcjach dla modułu Szkic zaawansowany. Ustawienie odsunięcia w Opcjach Szkicu zaawansowanego ma następujące zalety Współrzędne punktów są mierzone prawidłowo Ustawione odsunięcie jest automatyczne uwzględniane w czasie eksportu i importu Nie trzeba zmieniać znaku (dodatni lub ujemny) Dopasowanie jednostek długości i skali W czasie procesu konwersji możesz za pomocą 3 parametrów wpłynąć na dopasowanie jednostek długości w systemie źródłowym w stosunku do systemu docelowego. Zwróć uwagę, że w zależności od systemu źródłowego i docelowego parametry Jednostka i Skala nie mogą być zmieniane. Natomiast przy pomocy parametru Współczynnik skali możesz zawsze dopasować jednostki długości. Parametry te możesz ustawić w oknie dialogowym Ustawienia zaawansowane, w polu Parametry współrzędnych i długości. Jednostka W czasie importu: Tutaj ustawiasz jednostkę, z którą został utworzony konwertowany plik (plik źródłowy). W czasie eksportu: Tutaj ustawiasz jednostkę, z którą ma być dalej opracowywany eksportowany plik (plik docelowy). Uzgodnij ze współpracującym biurem, jakie jednostki wykorzystuje ono w dostarczanych Tobie plikach. W pliku źródłowym podawane są jedynie wartości liczbowe współrzędnych i danych długości, natomiast nie ma tam informacji o jednostce. W plikach DWG/DXF możesz zapisywać elementy przy użyciu dowolnych jednostek. W zależności od tego czy współpracujące z Tobą biuro użyje do utworzenia linii o długości 1.0m jednostki m, cm lub mm, to w wartościach liczbowych otrzymasz 1.0, lub Przy pomocy parametru Jednostka informujesz program, że powinien interpretować wartości liczbowe jako mm, cm lub m. Wskazówka: W niektórych systemach jednostka, w której zapisywane są współrzędne i długości jest podawana w sposób jawny i dlatego parametr ten nie może dla nich być zmieniany. I tak np. dla Allplan długości i współrzędne są zawsze zapisywane w mm, niezależnie od tego jaka jednostka została użyta w czasie wprowadzania elementów. Aby dopasować różne jednostki wykorzystaj w tym celu parametr Współczynnik skali (zobacz poniżej). Wskazówka: Jednostka, która zapisywana jest w systemie docelowym, jest zawsze ustalona na stałe i jest uzależniona od systemu docelowego. I tak np. w cza-

71 Allplan BIM Podstawy 69 Skala Przegląd funkcji Menu Utwórz sie konwersji do Allplan jest zawsze używana jednostka mm, natomiast w czasie konwersji do AutoCAD używana jest zawsze jednostka m. Tutaj określasz skalę odniesienia, za pomocą której utworzony został konwertowany plik. Skala wpływa na wielkości tekstów, odstępy między tekstami, wielkości symboli punktowych, definicje rodzajów linii i kreskowań. Wskazówka: Skala, z zależności od systemu źródłowego i docelowego, nie zawsze może być zmieniana ręcznie. I tak np. w przypadku eksportu z Allplan zostanie pokazana aktualna skala warstwy i nie może ona zostać zmieniona. Ikona Funkcja Importuj Eksportuj Importuj zbrojenie Importuj dane MES Eksportuj dane MES Importuj dane PDF Importuj pliki IFC Eksportuj pliki IFC Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji importujesz pliki z bogatego wyboru dostępnych systemów do programu Allplan. W tym celu możesz zoptymalizować proces przenoszenia dzięki szczegółowym ustawieniom konfiguracyjnym i przyporządkowaniom. Podpowiedź: Możesz importować pliki poprzez metodę Drag & Drop (przeciągnij i upuść) korzystając z Eksploratora Windows i przeciągając pliki do Allplan. Zostaną wtedy wykorzystane aktualne ustawienia. Przy pomocy tej funkcji konwertujesz arkusze plotu, warstwy i kalki na pliki z bogatego wyboru dostępnych systemów. W tym celu możesz zoptymalizować proces przenoszenia dzięki szczegółowym ustawieniom konfiguracyjnym i przyporządkowaniom. Przy pomocy tej funkcji możesz zaimportować utworzone w programie Frilo projekty zbrojenia dźwigarów, fundamentów i słupów do programu Allplan. Importowane są pliki *.a, które muszą znajdować się w lokalnym katalogu wymiany danych...\usr\local\i_o. Przy pomocy tej funkcji importujesz wyniki obliczeń pochodzące z programów MES INFOGRAF i CEDRUS do programu Allplan. Dane te mogą zostać przedstawione jako pomoc w projektowaniu zbrojenia przy pomocy funkcji Warstwice zbrojenia. Alternatywnie możesz również wykorzystać te dane do interaktywnego projektowania zbrojenia przy pomocy funkcji Kolorowy obraz zbrojenia. Przy pomocy tej funkcji eksportujesz wyniki obliczeń z Allplan do dowolnego folderu Przy pomocy tej funkcji importujesz pliki PDF do programu Allplan. Przy pomocy tej funkcji importujesz pliki IFC do programu Allplan. Przy pomocy tej funkcji eksportujesz pliki IFC z programu Allplan.

72 70 Podstawy Allplan BIM Drukowanie i plotowanie Ogólny tok postępowania Allplan oferuje różne możliwości drukowania i plotowania rysunków. W czasie drukowania możesz stosować jako sterowniki drukarki albo dostarczone wraz z programem sterowniki Nemetschek, albo sterowniki Windows (dostarczone wraz z systemem operacyjnym lub wraz z drukarką/ploterem). W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu wyplotowania rysunków. Części składowych arkusza plotu. Kolejności, w jakiej plotowane są elementy rysunkowe. Na co należy zwrócić uwagę podczas drukowania kolorowych arkuszy. Tworzenia plików plotu. Ogólny sposób postępowania w celu utworzenia arkusza plotu: 1 Przejdź przy pomocy funkcji Opracuj arkusz plotu (pasek narzędzi Standard) do modułu Plotowanie. 2 Umieść przy pomocy funkcji Ramka arkusza ramki arkusza w obrębie obszaru do zadrukowania ograniczonego ramką w kolorze konstrukcji pomocniczej. 3 Umieść przy pomocy funkcji Umieść elementy arkusza warstwy lub całe rysunki w obrębie obszaru ograniczonego ramką arkusza. 4 Umieść przy pomocy funkcji Opisy dowolne opisy arkusza plotu (np. tabelkę). 5 Wyplotuj arkusz przy pomocy funkcji Plotuj arkusz. Tutaj możesz także ustawić urządzenie drukujące oraz wybrać wielkość papieru. Sterowniki Nemetschek a sterowniki Windows Do plotowania arkuszy i drukowania zawartości ekranu możesz korzystać ze sterowników Nemetschek lub Windows. Sterowniki Windows Jeśli stosujesz sterowniki Windows, to możesz, tak jak w przypadku innych aplikacji pracujących w środowisku Windows, korzystać ze wszystkich ploterów i drukarek skonfigurowanych w systemie operacyjnym. W ten sposób bezpośrednio z poziomu programu Allplan możesz wybrać urządzenie drukujące i dokonać ustawień formatu papieru. Sterowniki Nemetschek Sterownik Nemetschek jest sterownikiem drukarki, który jest dostarczany wraz z programem Allplan i jest przeznaczony dla określonych typów urządzeń. Aby móc wykorzystywać sterowniki Nemetschek musisz w Aplikacji Serwis zdefiniować co najmniej jeden kanał wyjściowy.

73 Allplan BIM Podstawy 71 Części składowe arkusza plotu Na poniższym rysunku zostały przedstawione ważniejsze części składowe arkusza plotu w programie Allplan: Obszar do zadrukowania Ramka zewnętrzna w kolorze konstrukcji pomocniczej przedstawia aktualnie ustawioną wielkość papieru w urządzeniu drukującym. Ramka wewnętrzna określa możliwy do zadrukowania obszar dla aktualnie ustawionej wielkości papieru. Ramka arkusza Jako ramkę arkusza możesz użyć jedną ze standardowo zdefiniowanych ramek lub możesz także utworzyć własną ramkę. Tekst na arkuszu plotu Możesz uzupełniać arkusze plotu dowolnymi tekstami, liniami wymiarowymi i innymi elementami rysunkowymi. Elementy te będą pokazywane tylko na arkuszu plotu. Wskazówka: Wszystkie wymiary odnoszą się do stanu surowego Rzut Parter, Piętro Wielkość arkusza Pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną ramką arkusza zostanie pokazana wysokość i szerokość arkusza, jak również jego powierzchnia. Warstwy umieszczone na arkuszu Możesz umieszczać warstwy na arkuszu plotu pojedynczo lub jako całe rysunki. Aby umieścić warstwy dokładnie w prawidłowej pozycji wystarczy kliknąć wewnątrz obszaru już wcześniej umieszczonej warstwy. Tabelka Tabelkę możesz umieścić jako styl opisów, co powoduje, że będzie się ona automatycznie aktualizowała w przypadku dokonania jakichkolwiek zmian. Kolejność plotowania Aby odpowiedzieć na pytanie, w jakiej kolejności plotowane mają być elementy rysunku, musisz zdecydować się, czy chodzi o kolejność plotowania wewnątrz warstwy, czy o kolejność plotowania kolejnych warstw. Kolejność plotowania wewnątrz jednej warstwy Kolejność tworzenia: elementy utworzone później, drukowane będą na elementach już istniejących. Wypełnienia: przy wypełnieniu możesz ustawić, czy inne elementy mają być drukowane w kolejności ich tworzenia lub czy mają zawsze być położone w tle. Aby wyplotować wypełnienie: - Do drukowania/plotowania utworzonego arkusza plotu: uaktywnij w funkcji Plotuj arkusz opcję Wypełnienie, zależnie od warstwy, w tle. - Do drukowania przy pomocy Drukuj: Uaktywnij w funkcji Pokaż/Ukryj opcję Wypełnienia w tle.

74 72 Podstawy Allplan BIM Bitmapy: Kolorowy wydruk arkuszy - Do drukowania/plotowania utworzonego arkusza plotu: bitmapy drukowane są zawsze w tle (wewnątrz warstwy). - Do drukowania przy pomocy Drukuj: bitmapy, w zależności od ustawień w funkcji Pokaż/Ukryj drukowane albo w tle, albo na pierwszym planie. Kolejność plotowania w przypadku kilku warstw Warstwy plotowane są w kolejności umieszczania ich na arkuszu plotu, tzn. warstwy umieszczone na początku będą plotowane jako pierwsze i będą przykryte później umieszczonymi warstwami. Jeżeli warstwy z wypełnieniem/ bitmapy mają znajdować się w tle, na arkuszu plotu musisz umieścić je jako pierwsze. Przy umieszczaniu warstw jako rysunku: warstwy plotowane są w kolejności numerów warstw, tzn. warstwy z wyższym numerem przykryją warstwy z niższymi numerami. Przy pomocy funkcji kolejność warstw. Sortuj elementy arkusza możesz dodatkowo zmienić Przy problemach z przykrywaniem warstw, możesz za pomocą funkcji Usuń/Analizuj elementy arkusza wyświetlić kolejność umieszczonych warstw i wydrukować jako plik ASCII. Wymagania, które należy spełnić aby móc drukować w kolorze arkusze: Kolorowy ploter/drukarka Sterownik obsługujący drukowanie w kolorze (np. sterownik Nemetschek HPCOL_DESIGNJET) Dla sterowników Windows: we właściwościach plotera/drukarki jest ustawiany wydruk kolorowy (funkcja Plotuj arkusz - zakładka Ustawienia Ustawienia Windows - Właściwości - zakładka Zaawansowane) Przy przyporządkowaniu grubości linii i koloru (funkcja Plotuj arkusz - zakładka Ustawienia Przyporządkowanie grubości linii i koloru) wygląd linii ustawiony jest na Kolor Zależności pomiędzy kolorami na ekranie a kolorami na wydruku To czy kolor na ekranie odpowiada kolorowi wydruku, zależy od tego, czy włączona jest opcja powiązania koloru i grubości linii: Powiązanie koloru i grubości linii jest wyłączone: kolor na ekranie odpowiada kolorowi na wydruku. Powiązanie koloru i grubości linii jest włączone: kolor na wydruku ustalany jest przez ustawienie w Przyporządkowaniu grubości linii i koloru (funkcja Plotuj arkusz - zakładka Ustawienia Przyporządkowanie grubości linii i koloru). Możesz tu każdej grubości przyporządkować kolor na wydruku. Kolorowy wydruk wypełnienia Wypełnienie drukowane/plotowane jest zawsze w kolorze. Kolorowy wydruk linii To, czy linie mają być plotowane kolorowe czy czarne, wyznaczasz przy drukowaniu. Kliknij w funkcji Plotuj arkusz, zakładka Ustawienia na Przyporządkowanie grubości linii i koloru. W tym oknie dialogowym wygląd linii możesz przełączać pomiędzy Monochrom a Kolor.

75 Allplan BIM Podstawy 73 Ogólne informacje o tworzeniu plików plotu Przegląd funkcji Menu Utwórz Zamiast natychmiastowego drukowania arkusza, możesz tworzyć również pliki plotu. Pliki te możesz dostarczyć do określonej firmy, której zlecasz plotowanie, lub za pomocą funkcji Plotuj pliki plotu i pliki archiwalne możesz je wyplotować w późniejszym czasie. Zwróć uwagę na to, czy przy tworzeniu pliku plotu ustawiłeś drukarkę, na której będziesz później drukował. Sposób postępowania jest różny, w zależności od tego czy korzystasz ze sterowników Nemetschek czy sterowników Windows. Podpowiedź: Wygodną możliwość tworzenia plików plotu dla różnych typów ploterów oferuje funkcja Pliki automatycznego plotowania, ponieważ nie musisz dla niej definiować określonej drukarki ani kanału wyjściowego. Ikona Funkcja Umieść elementy arkusza Utwórz okno arkusza Ramka arkusza Opisy Ustaw ploter i wielkość papieru Plotuj arkusz Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji umieszczasz pojedyncze warstwy lub całe rysunki na arkuszu plotu. W tym celu możesz ustawić skalę umieszczanej warstwy, wielkość czcionki dla tekstów zawartych na tej warstwie oraz kąt obrotu pod jakim ma ta warstwa być umieszczana. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz wycinki warstw na arkuszu plotu. W oknie arkusza można równocześnie wyświetlać elementy zawarte na kilku warstwach. W ten sposób można np. umieścić obok siebie elementy rysunkowe, które leżą na warstwach daleko od siebie. Aby to wykonać umieść po prostu wielokrotnie wycinki tej samej warstwy. Przy pomocy tej funkcji ustawiasz wielkość i właściwości ramki arkusza, a następnie umieszczasz ją na arkuszu plotu. Przy pomocy tej funkcji opisujesz arkusz plotu. Opis zostanie utworzony jako styl opisów, co zapewnia automatyczną aktualizację opisu w przypadku każdorazowego uruchomienia modułu Plotowanie, zmiany aktualnego arkusza plotu w obrębie tego modułu lub przed każdym plotowaniem arkusza. Przy pomocy tej funkcji otwierasz okno dialogowe Ustawienia wydruku w systemie Windows. Tutaj możesz wybrać (w przypadku zastosowania sterowników Windows) ploter/drukarkę i ustawić wielkość papieru. Przy pomocy tej funkcji plotujesz arkusz. Plotuj pliki plotu i pliki archiwalne Utwórz listę siatek i prętów zbrojeniowych Przy pomocy tej funkcji możesz wyplotować arkusze, które zostały zarchiwizowane w czasie drukowania arkuszy oraz arkusze, z których utworzono pliki plotu. Archiwalne pliki plotu są tworzone w czasie plotowania arkuszy (przy włączonej opcji Bezpośrednio), jeśli w Opcjach Plotowania włączona jest opcja Archiwizacja plików plotu. Pliki plotu są tworzone, gdy arkusze plotowane są jako pliki plotu (przy zastosowaniu sterowników Nemetschek) lub jako pliki Metafile (przy zastosowaniu sterowników Windows). Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy siatek i prętów zbrojeniowych. Eksportuj bitmapy, Przy pomocy tej funkcji możesz zapisać jeden lub więcej arkuszy plotu jako pliki plotu w HPGL formatach HP-GL monochrom, HP-GL/2 monochrom i HP-GL/2 kolorowy. Oraz zbiór bitmapowy. Pliki plotu zostaną zapisane w aktualnym folderze projektu zastosowaniem sterownikó Nemetschek. Eksportuj dane do PDF Importuj arkusze plotu Eksportuj arkusze plotu Przy pomocy tej funkcji możesz zapisać plik plotu w formacie PDF. Wywołanie funkcji umożliwia dokładną konfigurację pliku w oknie dialogowym Przy pomocy tej funkcji importujesz pliki z systemów zewnętrznych, jak np. pliki DXF, DWG, DGN bezpośrednio do modułu Plotowanie. Przy pomocy tej funkcji eksportujesz arkusze plotu jako pliki DXF, DWG lub DGN.

76 74 Podstawy Allplan BIM Ikona Funkcja Wczytaj plik arkusza NID Utwórz plik arkusza NID Konfiguracja Archiwizacja Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji wczytujesz plik NID (Nemetschek Internet Document). W czasie wczytywania tego pliku zostanie zawsze utworzony nowy projekt po to, aby uniknąć przepisania danych w aktualnym projekcie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz z kompletnego arkusza plotu spakowany plik NID (Nemetschek Internet Document). Służy on do łatwej i szybkiej wymiany danych (np. ze współpracującym biurem). Przy pomocy tej funkcji definiujesz, modyfikujesz i usuwasz przedstawienie ramek arkusza, ich formatu oraz format papieru arkusza. Umożliwia archiwizowanie plików plotu. Po wywołaniu funkcji w oknie dialogowym można przeprowadzić szczegółową konfigurację dotyczącą archiwizowanych plików. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Spis elementów arkusza Przesuń arkusz Modyfikuj rodzaj arkusza Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz w postaci listy umieszczone w arkuszu warstwy i możesz następnie usunąć pojedyncze warstwy z tego arkusza. Przy pomocy tej funkcji przesuwasz arkusz, który pokazany jest na ekranie w kolorze konstrukcji pomocniczej. W ten sposób można także drukować części dużego arkusza plotu na drukarce, która może drukować tylko małe formaty. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz rodzaj arkusza dla umieszczonych już w arkuszu plotu warstw. W ten sposób możesz utworzyć różne widoki arkusza plotu, bez konieczność ponownego tworzenia całego arkusza plotu. Funkcja jest dostępna tylko wtedy, jeśli został zdefiniowany co najmniej jeden rodzaj arkusza. Dopasuj położenie warstw Przy pomocy tej funkcji wszystkie umieszczone na arkuszu warstwy, dopasowane zostaną do aktualnych ograniczeń, w przypadku gdy te zmieniły się przez późniejsze dodanie lub odjęcie elementów na każdej z warstw. Przenieś Umożliwia bezpośredni dostęp do funkcji kalek i możliwość włączania i wyłączania ich w czasie widoczność kalek tworzenia pliku plotu. Modyfikuj okno arkusza Przy pomocy tej funkcji dołączasz warstwy do okna arkusza, przesuwasz elementy w obrębie okna arkusza, skalujesz to okno, jak również usuwasz warstwy z tego okna. Opracuj warstwy Przy pomocy tej funkcji możesz bezpośrednio z arkusza plotu wywołać jedną lub kilka warstw i opracować ją we wszystkich dostępnych modułach. Przy wywołaniu warstwy (warstw) tworzony jest rysunek Plotowanie, zawierający wszystkie umieszczone w arkuszu plotu warstwy. Moduł Podział arkusza plotu Przy pomocy modułu Podział arkusza plotu możesz "pociąć" duże arkusze na mniejsze wycinki arkusza. Arkusz oryginalny pozostanie przy tym niezmieniony. Tok postępowania 1 Przy pomocy funkcji Umieść elementy arkusza wybierz wszystkie warstwy, które mają należeć do arkusza plotu. 2 Za pomocą ramki arkusza wyznacz wycinek arkusza, który chcesz wyciąć. 3 Wytnij obszar lub obszary za pomocą funkcji Zmień wycinek arkusza na arkusz. 4 Przy pomocy funkcji Wczytaj arkusz lub wycinek arkusza możesz wczytać i sprawdzić wycinki arkusza. 5 Przy pomocy funkcji Twórz ramkę/opis planu sytuacyjnego można utworzyć siatkę wraz z opisem, ewentualnie skorygować ramkę arkusza. 6 W razie potrzeby możesz za pomocą funkcji Umieść elementy arkusza umieścić kolejne warstwy na arkuszu. Te nie będą jednak wycięte.

77 Allplan BIM Podstawy 75 Przegląd funkcji Menu bonus 7 Wyplotuj arkusz za pomocą funkcji Plotuj arkusz zawartej w module Plotowanie. Ikona Funkcja Zastosowanie Opcje Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Plotowanie Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Ramka arkusza Przy pomocy tej funkcji określasz ramkę arkusza plotu. Zamień wycinek arkusza na arkusz Twórz ramkę/opis planu sytuacyjnego Dołącz arkusz lub wycinek arkusza Przy pomocy tej funkcji wycinasz obszar arkusza i tworzysz z niego nowy arkusz. Przy pomocy tej funkcji definiujesz specjalne wycinki dla planu sytuacyjnego. Przy pomocy tej funkcji dodajesz arkusze lub wycinki arkusza do istniejącego arkusza plotu. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Informacja o ramce arkusza Wczytaj arkusz lub wycinek arkusza Wczytaj arkusz oryginalny Przy pomocy tej funkcji możesz sprawdzić informacje o istniejących arkuszach i wycinkach arkusza. Przy pomocy tej funkcji wczytujesz inne arkusze lub wycinki arkusza. Przy pomocy tej funkcji wczytujesz ponownie oryginalnie otworzony arkusz.

78 76 Moduły dodatkowe Allplan BIM Moduły dodatkowe Moduł Modelowanie 3D Informacje podstawowe Zakres oferowanych funkcji Dzięki modułowi Modelowanie 3D masz do dyspozycji narzędzie, za pomocą którego możesz tworzyć i wizualizować dowolne bryły 3D. Na bazie prostych brył standardowych możesz następnie przy pomocy specjalnych funkcji 3D (operacji Boole a) tworzyć również złożone obiekty. Moduł ten nadaje się z jednej strony do szybkiej wizualizacji prostych brył budowlanych jako modeli przestrzennych, z drugiej strony można go również używać w projektowaniu szczegółów (przy tworzeniu i wizualizacji detali wykorzystywanych w architekturze wnętrz). W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnych wiadomości o module Modelowanie 3D. Ogólnego toku postępowania w celu utworzenia bryły. Funkcji zawartych w module Modelowanie 3D. Masz do dyspozycji funkcje znajdujące się w modułach podstawowych, jak Linia, Prostokąt, Wielobok i funkcje służące do modyfikacji. Zostały one rozszerzone do wymagań projektowania trójwymiarowego. Dodatkowo możesz w bardzo prosty sposób tworzyć standardowe bryły 3D, jak sześcian, walec, stożek czy sfera. Przy pomocy funkcji Bryła obrotowa, Bryła łącząca z dwóch powierzchni, Bryła powłokowa i Bryłą translacyjna możesz utworzyć z elementów 2D lub 3D także złożone bryły 3D. Wszystkie bryły można łączyć ze sobą, przecinać lub wycinać w nich otwory. Równoczesna praca w rzucie, widokach i izometrii Animacja: powierzchnia i materiał Przy pomocy funkcji w menu Okna możesz poprzez wybranie odpowiedniej pozycji dokonać podziału płaszczyzny rysunkowej na kilka części, w których wyświetlone są różne widoki bryły. Możesz pracować równocześnie we wszystkich widokach. W każdym z okien widokowych możesz w dowolnej chwili zmienić widok. Równoczesna praca we wszystkich oknach widokowych jest obsługiwana przez wskaźnik myszy 3D, który to dostosowuje się do każdego z widoków i poprzez oznaczenie kolorem dodatnich wartości osi X, Y i Z ułatwia orientację w przestrzeni. Zawarte w programie funkcje podglądu wspierają Cię podczas modelowania przestrzennego: gdy tylko wskaźnik myszy odnajdzie zdefiniowane punkty, to automatycznie zostaje wyświetlony odpowiedni podgląd elementu 3D. Przy pomocy modułów do wizualizacji, a w szczególności modułu Animacja możesz w realistyczny sposób przedstawić bryły i powierzchnie 3D. Możesz przyporządkować każdej z brył właściwości powierzchni, jak np. tekstury lub symulacje materiałów. Możesz także tworzyć filmy AVI przedstawiające modele urbani-

79 Allplan BIM Moduły dodatkowe 77 styczne, jak również wysokiej jakości renderingi wraz z wymodelowanymi detalami, odbiciami, połyskiem i cieniami. Ogólny tok postępowania Konstrukcja wstępna Projektowanie w 3D Modyfikacja elementów Jako podstawa do modelowania przestrzennego brył znakomicie nadają się rysunki wstępne i szkice 2D, narysowane przy pomocy moduł Szkic. Elementom 2D brakuje jednak trzeciego wymiaru, dlatego też musisz je zamienić na elementy 3D, aby móc je dalej opracowywać w module Modelowanie 3. W tym celu użyj funkcji Elementy 2D na elementy 3D. Tworzenie nowych brył rozpocznij najlepiej w pobliżu środka globalnego układu współrzędnych. Do rysowania w trójwymiarze wykorzystaj punkty charakterystyczne, jak punkty początkowe i końcowe linii, punkty narożne lub krawędzie sześcianu. Korzystaj również z paska narzędzi Asystent punktu, aby zdefiniować nowe punkty na bazie już istniejących. Możesz także, rozpoczynając od środka globalnego układu współrzędnych, wprowadzić z klawiatury wartości przyrostu X, Y, Z i w ten sposób utworzyć bryłę. Odnalezienie istniejących punktów będzie o wiele łatwiejsze, jeżeli wykorzystasz w tym celu funkcję do standardowego podziału na 3 okna widokowe: rzut, widok i izometrię. Pomocny będzie także wskaźnik myszy 3D, który dopasowuje się do każdego z widoków i poprzez oznaczenie kolorem dodatnich wartości osi X, Y i Z ułatwia orientację w przestrzeni. Zawarte w programie funkcje podglądu wspierają Cię podczas modelowania przestrzennego: gdy tylko wskaźnik myszy odnajdzie zdefiniowane punkty, to automatycznie zostaje wyświetlony odpowiedni podgląd elementu 3D. Pomyśl o tym w ten sposób: wiele dróg prowadzi do Rzymu! Tak więc w większości przypadków istnieje wiele możliwości, aby utworzyć daną bryłę. Spróbuj przećwiczyć wykorzystanie wielu funkcji. Określenie dokładnych wartości i kątów w czasie skalowania i obracania brył 3D jest zwykle bardzo trudne. Poza tym często te elementy są połączone wraz z innymi. Dla skalowania i obrotu opracowano specjalne funkcje 3D, które poprzez

80 78 Moduły dodatkowe Allplan BIM wprowadzenie punktów stałych i kierunkowych lub odcinków odniesienia umożliwiają pracę bez wprowadzania dokładnych wartości z klawiatury. Od brył standardowych do brył o złożonych kształtach Aby utworzyć bryły standardowe, jak sfery, stożki, sześciany, itd. masz do dyspozycji szereg funkcji w programie Allplan. Bryły złożone można tworzyć przez proste zestawianie brył standardowych. W tym celu możesz łączyć lub odejmować bryły standardowe. Te operacje są nazywane "operacjami Boole a". I tak na przykład możesz utworzyć rurę, poprzez koncentryczne umieszczenie dwóch walców, jednego o średnicy równej zewnętrznej średnicy rury, a drugiego o średnicy równej wewnętrznej średnicy rury. Następnie poprzez odjęcie walca o mniejszej średnicy od walca o większej średnicy otrzymamy potrzebną nam rurę. 2 bryły 1 bryła Bryła łącząca z dwóch powierzchni Bryły łączące z dwóch powierzchni tworzymy zwykle wtedy, aby wymodelować bryłę, która jest ograniczona dwiema podobnymi powierzchniami (o równej ilości narożników!). Powierzchnie nie muszą być koniecznie równoległe i mogą również zawierać "otwory". Bryła łącząca z dwóch powierzchni wraz z otworem Powierzchnia 1 Powierzchnia 2 Bryła obrotowa Bryły okrągłe możesz najszybciej utworzyć jako bryły obrotowe. Obracasz po prostu dowolny kontur wokół osi.

81 Allplan BIM Moduły dodatkowe 79 Rzut: Kontur i oś Widok 270º Izometria Bryła translacyjna Bryły translacyjne oferują Ci wielorakie możliwości modelowania brył. Można to sobie wyobrazić jako poruszanie się konturu wzdłuż uprzednio zdefiniowanej ścieżki, co w efekcie tworzy nową bryłę. Ścieżka musi być ciągła, nie rozgałęziona i w miarę możliwości nie powinna zawierać punktów załamania. Możesz użyć również powierzchnię 3D jako ścieżkę. Ścieżka może być otwarta lub zamknięta, natomiast nie może być płaska. Bez wyrównania skręcania ścieżka Z wyrównaniem skręcania kontur Bryła powłokowa Bryły powłokowe możesz umieszczać w bardzo elastyczny sposób przy modelowaniu brył pomiędzy otwartymi lub zamkniętymi poliliniami określającymi wysokości. Te linie ograniczające mogą mieć różną ilość punktów lub narożników. Możesz również wstawiać nowe punkty, aby nadać większą gładkość powierzchniom bocznym bryły.

82 80 Moduły dodatkowe Allplan BIM Współpraca z innymi modułami Przegląd funkcji Menu Utwórz W każdej chwili możesz zamienić dane trójwymiarowe, które utworzyłeś w innych modułach, jak Ściany czy Cyfrowy Model Terenu, na elementy 3D i bryły oraz dalej je opracowywać. Dane z modułów architektonicznych Jeśli chcesz zobaczyć w animacji duże modele budynków, które stworzyłeś w modułach architektonicznych, to możesz (aby zmniejszyć ilość opracowywanych danych) zamienić kopię modelu budynku na elementy 3D. Elementy architektoniczne utracą w ten sposób swoją "inteligencję" (atrybuty takie jak materiał, typ robót, rodzaj obmiaru, itp.), ale w ten sposób zmniejszy się ilość danych. Animacja Przy pomocy modułów wizualizacyjnych, a w szczególności Animacji możesz przeglądać utworzone bryły 3D i powierzchnie w sposób bliski rzeczywistości. Możesz przyporządkować każdej z brył właściwości powierzchni, jak np. tekstury lub symulacje materiałów. Możesz także tworzyć filmy AVI przedstawiające modele urbanistyczne, jak również wysokiej jakości renderingi wraz z wymodelowanymi detalami, odbiciami, połyskiem i cieniami. Moduły architektoniczne Zawsze możliwa jest współpraca z modułami architektonicznymi. Możesz zamienić złożone bryły 3D na parę płaszczyzn użytkownika: ściany, które zostaną umieszczone pomiędzy tą parą płaszczyzn, dopasują się do ustawień wysokości tych płaszczyzn. Bryły 3D możesz także zamieniać na elementy architektoniczne i nadać im w ten sposób inteligencję - możesz wtedy przyporządkować bryłom 3D atrybuty architektoniczne i analizować je w listach i zestawieniach. Inżynieria Ikona Funkcja Zastosowanie Przy pomocy modułu Modelowanie 3D możesz także tworzyć rysunki szalunkowe 3D, które nie zawierają żadnych elementów architektonicznych, jak słupy, ściany, podciągi, itd. Rysunek szalunkowy 3D ułatwia wprowadzanie i rozkładanie zbrojenia przy włączonym trybie pracy z modelem. Linia 3D Przy pomocy tej funkcji rysujesz linie 3D.

83 Allplan BIM Moduły dodatkowe 81 Ikona Funkcja Zastosowanie Powierzchnia prostokątna Prostopadłościan Powierzchnia 3D Powierzchnia wieloboczna Walec Sfera Przy pomocy tej funkcji tworzysz zarówno powierzchnie prostokątne równoległe do osi i elementów rzutu, jak i powierzchnie dowolnie położone w przestrzeni. Przy pomocy tej funkcji tworzysz prostopadłościan na dwa sposoby, a mianowicie nie tylko jako równoległy do osi i elementów rzutu, którego podstawa leży w płaszczyźnie rysunkowej lub w płaszczyźnie roboczej, lecz także jako dowolnie położoną w przestrzeni bryłę. Przy pomocy tej funkcji tworzysz powierzchnie 3D na bazie istniejących zamkniętych linii lub wprowadzasz linie ograniczające powierzchnię. Przy pomocy tej funkcji tworzysz powierzchnie 3D, które są ograniczone regularnymi wielobokami. Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryły walcowe na dwa sposoby. Możesz tutaj tworzyć walce o osiach podstawy równoległych do płaszczyzny rysunkowej lub płaszczyzny roboczej, jak również walce dowolnie umieszczone w przestrzeni. Powierzchnia podstawy walca zostanie w tym przypadku przybliżona wielobokiem foremnym. Przy pomocy tej funkcji tworzysz sfery. Bryła obrotowa Przy pomocy tej funkcji rysujesz bryły, które powstają przez obrócenie konturu wokół osi. Ostrosłup Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryły w kształcie ostrosłupów na podstawie dowolnej powierzchni. Jeśli jako podstawę wybierzesz regularny wielobok o odpowiednio dużej ilości boków, to możesz w ten sposób otrzymać stożek. Powłoka 3-4 punktowa Przy pomocy tej funkcji tworzysz za pomocą 3 lub 4 punktów płaszczyzny i bryły 3D. Bryła powłokowa Bryła łącząca z dwóch powierzchni Bryła translacyjna Linie równoległe 3D Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryły powłokowe pomiędzy otwartymi lub zamkniętymi poliliniami określającymi wysokości. Te linie ograniczające mogą mieć różną ilość punktów lub narożników. Możesz również wstawiać nowe punkty, aby nadać większą gładkość powierzchniom bocznym bryły. Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryłę jako bryłę łączącą z dwóch powierzchni 3D. Powierzchnie nie muszą być koniecznie równoległe i mogą również zawierać otwory. Obydwie powierzchnie muszą jednak posiadać następujące właściwości: Tą samą liczbę krawędzi Odpowiednie krawędzie muszą każdorazowo leżeć na jednej płaszczyźnie Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryły przy pomocy konturu i ścieżki, po której porusza się ten kontur. Ścieżka musi być ciągła, nie rozgałęziona i w miarę możliwości nie powinna zawierać punktów załamania. Możesz użyć również powierzchnię 3D jako ścieżkę. Ścieżka może być otwarta lub zamknięta, natomiast nie może być płaska. Przy pomocy tej funkcji rysujesz do 9 równoległych linii 3D, lub łączysz istniejące linie równoległe. Modeler komponentów Funkcja ta przywołuje moduł Modeler komponentów, stanowiący dodatkowy program w geupie Modelowanie 3D do parametrycznego tworzenia elementów konstrukcyjnych 3D Modeler moostów i fundamentów Funkcja ta przywołuje moduł Modeler mostów i fundamentów, stanowiący dodatkowy program w grupie Modelowanie 3D do parametrycznego tworzenia elementów konstrukcyjnych 3D obiektów mostowych. Połącz bryły Przy pomocy tej funkcji łączysz kilka brył lub powierzchni 3D w jeden element 3D. Utwórz bryłę z części wspólnej dwóch brył Odejmij i usuń bryłę Odejmij i pozostaw bryłę Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryłę pochodzącą z części wspólnej dwóch brył. Bryły wyjściowe zostaną przy tym usunięte, a dla nowo powstałej bryły zostaną utworzone nowe krawędzie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz otwór w bryle. Bryła wycinająca ten otwór zostanie przy tym usunięta. Przy pomocy tej funkcji tworzysz otwór w bryle. Bryła wycinająca ten otwór pozostanie nie zmieniona.

84 82 Moduły dodatkowe Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Usuń część wspólną dwóch brył Utwórz bryłę z części wspólnej dwóch brył i pozostaw bryłę Przetnij Przy pomocy tej funkcji tworzysz część wspólną dwóch brył, która następnie zostanie usunięta. Przy pomocy tej funkcji tworzysz część wspólną dwóch brył, która następnie staje się osobną bryłą. Przy pomocy tej funkcji przecinasz bryłę 3D dowolną płaszczyzną. Jako płaszczyznę tnącą możesz wykorzystać istniejącą powierzchnię 3D lub parę płaszczyzn, którą utworzyłeś przy pomocy funkcji Płaszczyzny użytkownika. Prostopadła Przy pomocy tej funkcji tworzysz prostopadłą do linii 3D lub krawędzi bryły 3D. Prostopadła do powierzchni 3D/płaszczyzny Przy pomocy tej funkcji tworzysz prostopadłą do płaszczyzny lub powierzchni 3D. Symetralna Przy pomocy tej funkcji tworzysz symetralną do linii 3D lub krawędzi bryły 3D. Dwusieczna kąta Przy pomocy tej funkcji tworzysz dwusieczną kąta. Środek ciężkości powierzchni 3D Przy pomocy tej funkcji określasz środek ciężkości powierzchni 3D. Środek ciężkości bryły Przy pomocy tej funkcji określasz środek ciężkości bryły. Punkt przebicia Przy pomocy tej funkcji określasz punkt przebicia płaszczyzny przez prostą. Odsuń linie Przy pomocy tej funkcji rysujesz linie równoległe do elementów 3D. Powierzchnie równoległe Zmień elementy 2D na elementy 3D Zmień elementy Przy pomocy tej funkcji rysujesz powierzchnie równoległe do istniejących powierzchni. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz elementy 2D na elementy 3D. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz elementy architektoniczne na elementy 3D. W ten sposób zostaną utracone atrybuty architektoniczne zmienianych elementów. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Usuń powierzchnię 3D z bryły Przy pomocy tej funkcji usuwasz dowolne powierzchnie 3D z bryły. Obróć elementy 3D Przy pomocy tej funkcji obracasz elementy 3D. Obróć dowolnie elementy 3D Skaluj elementy 3D Przy pomocy tej funkcji obracasz elementy 3D dowolnie w przestrzeni, bez wprowadzania kąta obrotu. Jako jednostki odniesienia dla obrotu obowiązują stały punkt, zmiana kierunku wektora pomiędzy stałym punktem i każdym z punktów kierunkowych, jak również w danym przypadku zmiana kierunku drugiego wektora pomiędzy stałym punktem i punktami pomocniczymi. Przy pomocy tej funkcji skalujesz elementy 3D poprzez podanie współczynnika skalowania i kierunku. Właściwości Przy pomocy tej funkcji przyporządkowujesz bryle 3D indywidualną powierzchnię powierzchni, materiały wykończenia i materiał, które to będą wyświetlane w module Animacja. dla bryły 3D

85 Allplan BIM Moduły dodatkowe 83 Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj modeler mostów i fundamentów Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz konstrukcje utworzone za pomocą Modelera mostów i fundamentów Modeler komponentów Moduł Modelowanie 3D został poszerzony o funkcję Modeler komponentów. Poprzez nabycie dodatkowej licencji możesz korzystać z tej funkcji, aby w wygodny sposób tworzyć trójwymiarowe komponenty inżynierskie. W załączonych modelach zostały uwzględnione sugestie klientów. W połączeniu z automatycznym zbrojeniem FF funkcja z powodzeniem służy do projektowania prefabrykowanych elementów żelbetowych 3D. Po wyborze funkcji Modeler komponentów znajdziesz gotowe już komponenty, takie jak słupy z i bez konsoli z różnymi typami głowic, fundamenty, podciągi, belki itp. W specjalnych oknach dialogowych dopasować można wymiary komponentu, parametry konsoli, głowic i stóp fundamentowych. Wszystkie modyfikacje widoczne są na podglądzie. Zdefiniowany parametrycznie komponent można zapisać pod wybranym typem komponentu dla powtórnego wielokrotnego wykorzystania.

86 84 Moduły dodatkowe Allplan BIM Przy wstawianiu komponentu możesz wyznaczyć lokalne odległości punktu odniesienia od istniejącego punktu na rysunku lub wyznaczyć współrzędne globalne punktu odniesienia, a także obrócić komponent lub odbić go względem osi x i y. Dodatkowo możesz przejąć w menu kontekstowym współrzędne aktualne jako współrzędne stałe, zniekształcić komponent lub ponownie zmienić jego wymiary. Wszystkie modyfikacje zostaną natychmiast uwzględnione na podglądzie komponentu. W ten sposób w szybki sposób uzyskać można przestrzenne usytuowanie komponentów /np. układy ramowe itp. Modeler mostów Nowa opcja Modelera 3D Modeler mostów to program wyspecjalizowany w projektowaniu przebiegu tras mostów i wiaduktów, uwzględniający specyficzne zmiany przekrojów poprzecznych poszczególnych odcinków ustroju niosącego, oraz specyficzne wymogi dotyczące niwelety trasy. Profil poprzeczny projektowanej trasy

87 Allplan BIM Moduły dodatkowe 85 Model 3D ustroju niosącego projektowanego obiektu Przebieg trasy na cyfrowym modelu terenu

88 86 Moduły dodatkowe Allplan BIM Moduł Kreator list Ogólny tok postępowania Moduł Kreator list oferuje Tobie możliwość wykonywania indywidualnych analiz modelu budynku za pomocą własnych, zdefiniowanych przez Ciebie list. Poza tym możesz co jest używane znacznie częściej dopasowywać do własnych potrzeb listy i zestawienia dostarczone wraz z programem Allplan. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu zdefiniowania lub zmodyfikowania listy. Funkcji zawartych w module Kreator list. Podczas pracy w programie Allplan pracujesz z elementami architektonicznymi, makrami, itp. Umożliwia to tworzenie zestawień, za pomocą modułu Kreator list. Allplan posiada wiele standardowo zdefiniowanych list. Moduł Kreator list daje możliwość, interaktywnych obliczeń ilościowych i tworzenia danych o komponentach aktywnych warstw. Zawartość i formę list użytkownik może definiować samodzielnie, możesz używać do tego wszystkich funkcji rysunkowych programu Allplan. Każda lista może składać się czterech obszarów: Nagłówek listy Wiersz listy Suma częściowa Suma końcowa Tok postępowania przy tworzeniu listy Modyfikacja istniejących list Tworzenie listy można podzielić na dwa następujące etapy: 1 Zdefiniuj układ listy (tworzony przy pomocy funkcji z modułu Szkic) i poszczególne komórki listy przy pomocy Zdefiniuj komórkę. 2 Przy pomocy funkcji Zdefiniuj listę wykonaj następujące operacje: Przyporządkuj wszystkie utworzone elementy poszczególnym częściom składowym listy (nagłówek, wiersz, suma częściowa i suma końcowa). Zdefiniuj kryterium wyszukiwania dla utworzonej listy. Przykład: lista analizuje wszystkie ściany, których grubość wynosi 25 cm Możesz dołączyć istniejące listy do tworzonej listy i zdefiniować w ten sposób podlisty. Po dokonaniu przyporządkowań i zdefiniowaniu listy zostanie ona przejęta do Administratora list. Istniejące listy mogą być modyfikowane przy pomocy funkcji Modyfikuj listę. Aby zmodyfikować listę ze ścieżki Standard (listy standardowo dostarczane wraz z programem Allplan), to musisz ją najpierw skopiować do ścieżki Biuro, a następnie po dokonaniu zmian zapisać jako nową listę.

89 Allplan BIM Moduły dodatkowe 87 Analiza za pomocą własnych list lub list dostarczonych wraz z programem Listy i ze- Aby dokonać analizy elementów za pomocą listy, wybierz funkcję stawienia. Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Zdefiniuj komórkę Przy pomocy tej funkcji tworzysz komórki listy. Zdefiniuj listę Przy pomocy tej funkcji tworzysz listę. Style opisów Przy pomocy tej funkcji przedstawiasz obraz opisów (również zmienny obraz tekstowy). Oprócz tekstów można tu tworzyć wszystkie możliwe formy linii pomocniczych jak proste, koła itd. W dalszej kolejności można do tych obrazów tekstowych przydzielać różne atrybuty jako teksty z parametrami tekstów. Listy i zestawienia Przy pomocy tej funkcji analizujesz za pomocą list elementy i obiekty architektoniczne. Te listy mogą następnie zostać wydrukowane na drukarce, umieszczone na warstwie, zapisane w pliku ASCII lub Excel. Legenda dokumentu Administrator list Przy pomocy tej funkcji przedstawiasz legendę za pomocą obiektów i komponentów architektonicznych. Legendy będą zawsze zarządzane na aktywnych warstwach i zbiorach NDW i umieszczane w aktywnym dokumencie Przy pomocy tej funkcji możesz kopiować lub zmieniać nazwy list. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj listę Zmiana stylu opisów Modyfikuj ustawienia tekstu Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz listy. Jeśli chcesz zmodyfikować listę standardową, to musisz ją najpierw skopiować do ścieżki Biuro. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz obrazy tekstowe lub grupę identycznych obrazów tekstowych. Przy pomocy tej funkcji możesz zmienić ustawienia tekstu lub tekst w dowolnej komórce listy.

90 88 Moduły dodatkowe Allplan BIM Moduł Makra Atrybuty, okna atrybutu i katalogi makr Zamiana makr Makra i ich zastosowanie zostały już opisane w rozdziale Pierwsze kroki, w punkcie Efektywna praca przy pomocy bibliotek i standardów. Przy pomocy modułu Makra możesz przyporządkowywać atrybuty do makr i tworzyć okna atrybutów. Te atrybuty, jak cena, kolor, numer artykułu, możesz albo wczytać z bazy danych lub samodzielnie zdefiniować. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Zależności pomiędzy atrybutami, oknami atrybutów i katalogami makr. Zamiany makr. Połączenia makr. Funkcji zawartych w module Makra. Przy pomocy modułu Makra możesz przyporządkowywać atrybuty do makr i tworzyć okna atrybutów. Makro posiada stałe atrybuty, przyporządkowywane do niego podczas jego tworzenia, jak np. zmienna pozycja, współczynnik. Możesz jednak do niego przyporządkować inne atrybuty, jak np. producent, numer artykułu lub cena. Wymagane atrybuty są grupowane w oknie atrybutu i następnie wspólnie z makrami zapisywane w katalogu makr. W czasie umieszczania makra możesz następnie poprzez naciśnięcie na przycisk Atryb. otworzyć to okno i podać atrybuty. Jest możliwe zapisanie wielu okien atrybutów do jednej grupy makr, np. Meble. Tok postępowania, aby utworzyć okno atrybutu: 1 Wybierz katalog, w którym chcesz zapisać okno atrybutu. 2 Wybierz atrybuty i umieść każdorazowo przycisk atrybutu na płaszczyźnie rysunkowej. 3 Przy pierwszym użyciu atrybutu zostaniesz poproszony o określenie formatu. Jest to ważne dla właściwego przedstawiania i obliczeń w listach. I tak, np. przycisk atrybutu Cena musi otrzymać jako format liczbę rzeczywistą lub liczbę całkowitą, aby umożliwić prawidłowe wykonywanie obliczeń. 4 Zgrupuj umieszczone atrybuty w oknie atrybutu. 5 Zdefiniuj makro lub zmodyfikuj istniejące makro i przyporządkuj do niego okno atrybutu. W czasie modyfikowania elementów definicji makra przy pomocy funkcji Modyfikuj parametry przedstawiania lub jednego z umieszczonych makr przy pomocy funkcji Modyfikuj atrybuty umieszczonych makr możesz opcjonalnie automatycznie dopasować do aktualnego stanu wszystkie umieszczone kopie tego samego makra. Przy pomocy funkcji Zamień makra masz również możliwość zamiany pojedynczego umieszczonego makra. Przykład Krzesła zapisane jako makra mają zostać zamienione.

91 Allplan BIM Moduły dodatkowe 89 Istniejące krzesło Nowe krzesło Oryginalne przedstawienie Docelowe przedstawienie Zmodyfikowanie wszystkich kopii umieszczonego makra Łączenie makr Pojedyncze kopie umieszczonych makr można ze sobą łączyć, jedno pod drugim w kształcie struktury drzewa (hierarchia makr), za pomocą funkcji Połącz makra i następnie traktować przy wszelkiego rodzaju modyfikacjach jako jedno makro. W przypadku przesunięcia lub skopiowania wyżej w hierarchii przyporządkowanego makra, niższe w hierarchii makra zostaną automatycznie przesunięte lub skopiowane. Natomiast przesunięcie niżej przyporządkowanego makra nie powoduje żadnej zmiany makra wyżej przyporządkowanego. Modyfikacje niżej przyporządkowanych makr mogą być (opcjonalnie) w każdej chwili przejęte do połączenia makr, podobnie jak modyfikacje zwykłych makr. Przy pomocy funkcji Rozbij makra możesz w każdej chwili rozbić połączenia makr. Przykład Makro "OKNO" Makro "KLAMKA" Makro "DRZWI" Połączone makra "OKNO/KLAMKA " Połączone makra "DRZWI/KLAMKA" Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Katalog makr Makro Przy pomocy tej funkcji tworzysz i usuwasz katalogi makr. W tych katalogach możesz zapisać własne makra i/lub okna atrybutów. Również możliwe jest usuwanie i kopiowanie makr oraz okien atrybutów. Przy pomocy tej funkcji definiujesz makro. Wybierasz katalog, w którym chcesz zapisać to makro, nadajesz mu oznaczenie oraz atrybuty.

92 90 Moduły dodatkowe Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Style opisów Przy pomocy tej funkcji tworzysz style opisów. Opisy Przy pomocy tej funkcji opisujesz umieszczone makra. Listy i zestawienia Przy pomocy tej funkcji tworzysz dowolne listy i drukujesz je następnie na drukarce. Twórz grupę elementów Przy pomocy tej funkcji łączysz elementy 2D jak również elementy architektoniczne w grupę elementów (jedno makro) Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Modyfikuj atrybuty definicji makra Modyfikuj atrybuty makr Modyfikuj makro Połącz makra Zamień makra Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz atrybuty makra. Modyfikacja będzie obejmowała wszystkie kopie makra umieszczone na aktualnej warstwie. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz atrybuty pojedynczego makra umieszczonego na warstwie. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry przedstawiania makra. Modyfikacja będzie obejmowała wszystkie kopie makra umieszczone na aktualnej warstwie. Przy pomocy tej funkcji łączysz umieszczone makra w grupy. Możesz zgrupować makra równorzędnie albo wprowadzić hierarchię makr w obrębie grupy. Makra, które chcesz połączyć mogą również składać się w wielu połączonych makr. Przy pomocy tej funkcji możesz także odłączyć pojedyncze makra z hierarchii. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz umieszczone makra. Rozbij makro Dołącz element do makra Przy pomocy tej funkcji rozbijasz strukturę w umieszczonych na warstwie makrach. Elementy rysunkowe, z których składa się to makro mogą być teraz oddzielnie modyfikowane. Przy pomocy tej funkcji dołączasz nowe elementy do istniejących, rozłożonych makr. Aktualizuj umieszczone makra z katalogu Rozbij grupę elementów Aktualizuj opis Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie kopie makra umieszczone na aktualnej warstwie poprzez aktualną definicję makra z katalogu. W ten sposób możesz np. zmodyfikować makro na aktualnej warstwie przy pomocy funkcji Modyfikuj makro, zapisać zmienione makro w katalogu i następnie zaktualizować kopie makra na wszystkich warstwach. Przy pomocy tej funkcji rozbijasz grupę elementów utworzonych wcześniej przy pomocy funkcji Twórz grupę elementów. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie teksty opisu na warstwie. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji wyszukujesz dowolne elementy architektoniczne. Zmiana stylu opisów Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz obrazy tekstowe lub grupę identycznych obrazów tekstowych.

93 Allplan BIM Moduły dodatkowe 91 Moduł Menadżer obiektów Wprowadzenie Sposób postępowania Menadżer obiektów to moduł, który pozwala na poprawki i wprowadzanie dowolnych dodatkowych atrybutów na podstawie istniejących rysunków. Wygląd takich rysunków pozostaje bez zmian. Moduł Menadżer obiektów nie ogranicza się do specyficznych zastosowań, może on służyć do dopasowania programu dla własnych potrzeb. W oparciu o istniejący rysunek można wygenerować nowe powierzchnie i linie, lub też stworzyć własne obiekty z istniejących elementów. Można użyć kreskowań, wzorów, wypełnień, stworzyć nowe obiekty i przypisać im atrybuty. Takie atrybuty można później eksportować (np. do programów MS Word czy Excel), a następnie ponownie wczytywać do Allplana. Wszystkie atrybuty stworzone w aplikacjach zewnętrznych będą przez Allplan odczytywane. Przykładowe zastosowania: Zarządzanie powierzchnią do sprzątania Po zdefiniowaniu pomieszczeń (powierzchnię uzyskuje się automatycznie) można przełączyć się do programu zewnętrznego i przypisać cenę za czyszczenie 1m2 oraz wykonawcę. Po ponownym imporcie do Allplana można wydrukować kompletny rysunek, wraz z cenami i powierzchniami i użyć go jako podstawę zlecenia. W ten sposób personel, który nie zna obsługi CAD, może wziąć udział w definiowaniu i wprowadzaniu danych wykorzystanych w Allplanie. Zarządzanie przestrzenią biurową np. numer pokoju, telefonu, nazwiska, zadania, itp. Zarządzanie przestrzenią wystawową, itp. Ta część zawiera najważniejsze zadania, które wykonuje się przy pomocy Menadżera obiektów. Należy jednak pamiętać, że zastosowanie tego modułu może być bardzo szerokie. Praca z Menadżerem Obiektów 1 Otwórz rysunek lub wstaw zeskanowany obiekt, w oparciu o który chcesz tworzyć nowe obiekty. Uwaga: Zaleca się regularne tworzenie kopii! 2 Zdefiniuj obiekt powierzchniowy, liniowy lub ogólny w oparciu o wskazany rysunek. Następnie zdefiniuj atrybuty według potrzeb. Wykorzystaj następujące narzędzia: - Obiekt powierzchniowy - Obiekt liniowy - Obiekt ogólny

94 92 Moduły dodatkowe Allplan BIM 3 Kliknij Eksport danych warstwy z menadżera obiektów - w ten sposób wyślij dane do programu zewnętrznego. 4 Po zmianie atrybutów w programie zewnętrznym wykorzystaj funkcję Import danych do menadżera obiektów aby ponownie zaimportować dane do Allplana. 5 Warstwa zostanie automatycznie zaktualizowana.

95 Allplan BIM Moduły dodatkowe 93 Moduł Elementy gotowe Wprowadzenie Za pomocą tego modułu możesz rozkładać punktowe, liniowe i powierzchniowe elementy gotowe w modelach trójwymiarowych, komponentach architektonicznych jak i w widokach i przekrojach. Elementy gotowe administrowane są w trzech wymiarach, ich przedstawienie następuje automatycznie we wszystkich widokach i przekrojach, jak również w widokach nowo tworzonych. Rozłożone elementy gotowe możesz opisać i zestawić (wykorzystać) w specjalnych listach. Administrowanie następuje za pomocą jednej z funkcji bezpośrednio w module. Podczas gdy w widokach i przekrojach wyznaczasz położenie wysokości w dowolnym widoku odniesienia, przy komponentach architektonicznych masz do dyspozycji następujące okno dialogowe:

96 94 Moduły dodatkowe Allplan BIM Przegląd funkcji Standardowo znajdziesz wiele elementów gotowych, które możesz dopasować do swoich wymagań poprzez liczne możliwości modyfikacji. Ponadto moduł ten zawiera funkcję do tworzenia nowych elementów gotowych i ich grup. Zasadniczo rozróżnia się następujące typy elementów gotowych: Formy punktowe: elementy jak np. puszki elektryczne etc. zostają zdefiniowane na płaszczyźnie rysunku poprzez podanie punktu charakterystycznego i są obliczane na podstawie ilości wprowadzonych sztuk. Formy liniowe: elementy jak np. kapinosy, szyny pomocnicze etc. definiowane są przez wskazanie punktów poligonowych będących początkiem i końcem projektowanego elementu. Elementy te są obliczane i zestawiane w metrach bieżących. Są jednak możliwe jeszcze inne, specjalne formy obliczeń tych elementów. Formy powierzchniowe: elementy jak np. płyty izolacyjne etc. są definiowane przy pomocy zamkniętych poligonów. Definiowanie może odbywać się przy pomocy koloru rodzaju i grubości linii, natomiast wewnętrzna część powierzchni może być wypełniona kolorem, szrafurą, kreskowaniem itp. Elementy powierzchniowe obliczane i zestawiane są w metrach kwadratowych. Są jednak możliwe jeszcze inne, specjalne formy obliczeń tych elementów. Gotowe elementy grupowe: Dowolna ilość pojedynczych elementów (punkt-, linia- lub forma powierzchniowa) może zostać zaliczona do makrogrupy. Stwarza to możliwości szybkiego umieszczania całych grup elementów gotowych. Jedną ze specjalnych form elementów grupowych są dynamiczne gotowe elementy grupowe. Dynamiczne gotowe elementy grupowe są obiektami sparametryzowanymi. Podanie w sposób graficzny lub parametryczny parametru rozkładu powoduje automatyczne dopasowanie do zadanej geometrii. Obok rozkładów dowolnych powyższych elementów gotowych, można również przypisać im atrybuty (np. pytania tekstowe) i dokonywać rozkładów w oparciu o te atrybuty. Funkcja Element gotowy Operacja Wybrane elementy gotowe umieszczamy na rysunku i rozkładamy. Metody rozkładu elementów Opisz element gotowy Utwórz listę Utwórz element gotowy Widoczność komponentów Modyfikuj parametry rozkładu Modyfikuj parametry widoku Modyfikuj tekst arkusza Modyfikacja grupy dynamicznej Rozbij grupę dynamiczną Dołącz kontur EG na linii Umożliwia rozkład punktowych elementów gotowych wg ustalonych parametrów wzdłuż zdefiniowanego wieloboku. Wybrane elementy gotowe umieszczamy na rysunku i opisujemy. Generuje listę wprowadzonych na rysunku elementów gotowych Utworzone nowe elementy gotowe zapisujemy w wybranych katalogach. Pozwala na włączanie i wyłączanie widoku wybranych elementów gotowych Modyfikujemy zdefiniowane uprzednio parametry rozkładu. Modyfikacja parametrów elementu gotowego znajdującego się w katalogu. Modyfikacja tekstu opisującego element gotowy.. Modyfikacja parametrów utworzonej wcześniej grupy dynamicznej. Wprowadzoną dynamiczną grupę elementów gotowych można zamienić z powrotem w pojedyncze elementy gotowe Zamknięcie konturu elementu gotowego na dowolnej linii.

97 Allplan BIM Moduły dodatkowe 95 Modyfikuj atrybut makra EG Zmienia atrybuty wszystkich rozłożonych (wbudowanych) elementów gotowych Modyfikuj atrybut rozkładu EG Zmienia atrybuty rozkładu wszystkich rozłożonych (wbudowanych) elementów gotowych. Zamień element gotowy Administrowanie elementami gotowymi Zamienia elementy gotowe tego samego typu, odpowiednio na rysunku jak i w katalogach. Umożliwia zarządzanie elementami gotowymi (zmiana nazwy, kopiowanie, przenoszenie, kasowanie. Opis niektórych funkcji Rozkład Rozłóż element gotowy Rozkład elementu gotowego / grupy elementów gotowych / dynamicznej grupy elementów gotowych 1 Z paska narzędzi Elementy gotowe, wybierz Rozłóż element gotowy. 2 Kliknij na dowolny katalog elementów, i/lub nazwę elementu. Z pomocą podglądu wprowadzonych elementów można dany element obejrzeć w postaci 2D lub 3D. 3 Potwierdź w oknie dialogowym przynależność do odpowiedniej formy: element punktowy / element grupowy / dynamiczny element grupowy. 4 Element gotowy można przyporządkować do odpowiedniej grupy, odpowiadając na pytanie zawarte w polu dialogowym. 5 Potwierdź element gotowy / element grupowy. W zależności od wyboru punktu-, formy liniowej, grupy elementów ew. dynamicznej grupy elementów oraz sposobu pracy, tj. szkic lub płaszczyzna, mamy do wyboru różne drogi postępowania (zobacz poniższy opis). 6 Jeżeli do elementu gotowego przyporządkowany jest tekst, umieść go na płaszczyźnie rysunku. Umieszczanie formy punktowej elementu gotowego / grupy elementów gotowych / dynamicznej grupy elementów gotowych Rysunek 2D: W pierwszej kolejności definiujemy punkt umieszczenia elementu gotowego. W oknie dialogowym podajemy głębokość położenia elementu gotowego wewnątrz prefabrykatu. Dla grupy dynamicznej można teraz go dopasowywać do żądanej geometrii. Rysunek 3D: W pierwszej kolejności klikamy widok, w którym chcemy umieścić element gotowy. Położenie w kierunku (z-) definiujemy przy pomocy utworzonego widoku. Umieszczanie formy liniowej elementu gotowego Rysunek 2D: W dynamicznym pasku narzędzi mamy 4 różne możliwości umieszczania elementu w prefabrykacie:

98 96 Moduły dodatkowe Allplan BIM Funkcja Operacja Polilinia Wprowadź polilinię na płaszczyźnie 2D. Element Krawędź Otwór Krawędź płyty Wprowadź w oknie dialogowym odległość od krawędzi elementu (wieloboku) Wprowadź w oknie dialogowym odległość od krawędzi stropu (ściany). Element gotowy zostanie umieszczony na całej długości stropu. Wprowadź w oknie dialogowym odległość od krawędzi otworu. Wprowadź w oknie dialogowym odległość od krawędzi prefabrykatu. Element gotowy zostanie umieszczony na krawędzi płyty. W następnym oknie dialogowym wstawiamy głębokość położenia elementu gotowego w prefabrykacie. Rysunek 3D: W pierwszej kolejności wskazujemy widok, w którym chcemy umieścić element gotowy. Położenie w kierunku (z-) definiujemy przy pomocy utworzonego widoku..umieszczenie dynamicznej grupy elementów gotowych Umieszczenie dynamicznej grupy elementów gotowych następuje analogicznie do czynności, wykonywanych w przypadku formy punktowej elementów gotowych, ewentualnie grupy elementów gotowych. Różnica leży w możliwościach dopasowania dynamicznej grupy elementów gotowych do zadanej geometrii. Dopasowanie dynamicznej grupy elementów gotowych do zadanej geometrii. 1 Założeniem dopasowania dynamicznej grupy elementów gotowych jest dodawanie grupy elementów gotowych. Odbywa się to analogicznie do wyżej opisanej funkcji: Rozkład elementu gotowego / grupy elementów gotowych. Otworzy się następujące okno dialogowe: 2 Kliknij w oknie dialogowym dopasowanie na WYKONAJ DOPASOWANIE KOLEJNO. 3 Kliknij na część elementu grupowego, którą chcesz dopasować do żądanej geometrii. 4 Podaj odpowiednią wartość w pasku dialogowym. 5 Dla zmiany parametrów grupy elementów gotowych jeden po drugim, kliknij na WYKONAJ DOPASOWANIE POJEDYNCZO. 6 W polu dialogowym definicji metody wybierz kartę, rejestrującą metody. Kliknij w polu dopasowanie określenie elementu do zmiany geometrii. 7 Dokonaj, w razie potrzeby, zmiany parametrów (Objaśnienie w rozdziale,, Definicja elementu gotowego: dynamiczne grupy elementów gotowych ). Zmiany te nie będą zapisane. Będą dotyczyły tylko aktualnego rozkładu. 8 Potwierdzić zapis w polu dialogowym. 9 Można teraz dopasować parametry elementów gotowych do geometrii prefabrykatów. Przestrzegać przy tym należy zakresu obszaru elementu gotowego i umieszczania pasujących parametrów w pasku dialogowym.

99 Allplan BIM Moduły dodatkowe W oknie dialogowym dopasowanie macie Państwo możliwość, przy pomocy funkcji, przekształcić dynamiczną grupę elementów gotowych w pojedyncze elementy (zobacz opis funkcji rozwiązanie grup dynamicznych). Funkcję tą znajdziecie Państwo również w pasku narzędzi elementy. 11 Potwierdzamy w oknie dialogowym dopasowanie 12 Możecie Państwo opracowywać następne elementy gotowe lub zakończyć, przy pomocy funkcji Przerwij. Opis Opisz element gotowy Przy pomocy tej funkcji można dodatkowo opisać wprowadzone wcześniej elementy gotowe Aby dodatkowo opisać elementy gotowe 1 W celu dodatkowego opisania elementu gotowego, wybierz z paska dialogowego opisz element gotowy. 2 Kliknij na żądany element gotowy. 3 Wprowadź w oknie dialogowym żądane parametry tekstu. (Parametry zostaną zachowane do następnej zmiany). 4 Zdefiniuj punkt początkowy tekstu. Tworzenie Tworzenie elementu gotowego Przy pomocy opisanych poniżej funkcji, można definiować w postaci graficznej nowe elementy gotowe, nadawać im atrybuty i umieszczać w bazie elementów gotowych. Punktowe formy elementów gotowych Punktowe formy elementów gotowych są bardzo mocną stroną ogólnych makr stosowanych w Allplan. Jedno makro składa się z jednej lub więcej makrofolii, które składają się z dowolnych elementów konstrukcyjnych, jak linie, kąty lub teksty, reprezentujące geometryczne przedstawienie elementów gotowych. Makro to może być zarządzane wielokrotnie z wykorzystaniem różnych informacji. Do tych informacji mogą być dołączone zewnętrzne parametry elementu, struktura łańcuchowa oraz zmienne, w postaci dziesiętnej. Wartości przyjętych zmiennych ustalane są przez system i nie mogą mieć bezpośredniego wpływu. Wartości poszczególnych zmiennych wynoszą: Pozycja = V1, Długość = V2, Szerokość = V3, Wysokość = V4, Liczba częściowa = V5. Dowolnie zdefiniowanymi zmiennymi są:

100 98 Moduły dodatkowe Allplan BIM Nazwa makra = VT, również zmienne od sześć do dziewięć, które w pojedynczych, częściach list mogą przyjmować zróżnicowane znaczenie. Makrofolie Każde makro składa się z jednej lub więcej folii. Każda folia posiada jeden typ widoku, który jest umocowany jak makro ortogonalnie w widokach na płaszczyźnie 2D, ewentualnie jako perspektywa w widoku 3D. Jeżeli makro posiada więcej niż jedną folię, jest przy tym powiązane ze skalą rysunku i zorientowane z konkretnym rzutem. Ponieważ dla każdej makrofolii zostaje zdefiniowany jeden punkt zaczepienia i punkt ten dla makrofolii odpowiedniego makra ma jednakowe pokrycie i jedno na drugim jest odpowiednio ułożone, może makro w różnych skalach lub różnych kierunkach rzutów mieć różne położenia. (ostatnie zdanie jest niezrozumiałe) Definiowanie formy punktowej elementu gotowego 1 Wybierz z paska narzędziowego elementy gotowe Rozłóż element gotowy 2 Wybierz z pola dialogowego element w postaci formy punktowej i zdefiniuj atrybuty. 3 Wybierz OK, potwierdzając wybór. 4 Zdefiniuj zmienną elementu gotowego. 5 Zdefiniuj geometrię elementów gotowych (zobacz opis poniżej). 6 Wskaż ścieżkę, na której chcesz umieścić element gotowy (zapisać). 7 Wprowadź nazwę elementu, pod którym będzie on dostępny. Definiowanie geometrii formy punktowej elementu gotowego 1 Zdefiniuj pierwszą folię. 2 Uaktywnij elementy na rysunku. 3 Wskaż punkt zaczepienia. 4 Podaj: Obszar skali Widok początkowy. Kliknij OK, dla potwierdzenia wprowadzonych danych. 5 Powtórz punkty 1 do 4 dla zdefiniowania następnych folii. 6 Zakończ definiowanie przez wciśnięcie klawisza ESC. 7 Zdefiniuj i wprowadź Min-Max-Box, dotyczący dopuszczalnych odkształceń. Kliknij OK, dla potwierdzenia wprowadzonych danych. Forma liniowa elementu gotowego Formę liniową elementu gotowego definiuje się jako trójwymiarowe polilinie, przy czym rodzaje linii, grubości i kolory mogą być dowolnie definiowane przez użytkownika. Można definiować dodatkowe wzory linii. Definiowanie typu i atrybutów formy liniowej elementu gotowego 1 Wybierz z paska narzędziowego elementy gotowe Utwórz element gotowy 2 W polu dialogowym zaznacz typ elementu gotowego (liniowe).

101 Allplan BIM Moduły dodatkowe 99 3 Przyporządkuj definiowany element do wprowadzonej grupy elementów gotowych. 4 Wprowadź parametryczne pytania w tekstach zapytań. 5 Kliknij OK, zatwierdzając wprowadzone dane elementów gotowych. Zdefiniuj geometrię elementu gotowego (zobacz opis poniżej). 6 Wprowadź w polu dialogowym ścieżkę, na której ma być zapisany element gotowy. 7 Następnie wprowadź lub zaakceptuj nazwę grupy (plik), kliknij na zapis i wprowadź oznaczenie elementu gotowego. 8 Zakończ wprowadzanie OK. Definiowanie geometrii formy liniowej elementu gotowego 1 Zdefiniuj w oknie pola dialogowego rodzaj linii, grubość, kolor dla przedstawiania elementu gotowego jako elementu liniowego. 2 Wprowadź typ wzoru do przedstawiania typu linii 3 Wprowadź typ konturu, potwierdź wybór. 4 Następnym krokiem jest zdefiniowanie elementu gotowego prostopadle do osi z. Przy pomocy funkcji Punkt-Widok, istnieje możliwość przedstawienia obrysu płaskiego formy liniowej elementu gotowego jako symbolu punktowego. Żądane symbole przedstawione zostaną jako szkic 2D. 5 Kliknij OK, zatwierdzając wprowadzone dane. Forma powierzchniowa elementu gotowego Formę powierzchniową elementu gotowego definiuje się przez podanie zamkniętej trójwymiarowej polilinii, z możliwością dowolnego definiowania przez użytkownika typu, grubości i koloru linii. Dla definiowanej płaszczyzny można dodatkowo określić szrafurę, wzór i wypełnienie. Definicja powierzchniowej formy elementu gotowego 1 Wybierz z paska narzędzi symbol Elementy gotowe Utwórz element gotowy. 2 W polu dialogowym zaznacz typ elementu gotowego (formę powierzchniową). 3 Przyporządkuj element do zewnętrznego katalogu elementów gotowych. 4 Wprowadź parametryczne pytania w polu dialogowym. 5 Kliknij OK, pojawiający się w polu dialogowym dla przedstawienia elementu gotowego. Zdefiniuj geometrię elementu gotowego (zobacz tekst poniżej). 6 Podaj w polu dialogowym ścieżkę umiejscowienia (zapisania) elementu gotowego. 7 Następnie wprowadź lub zaakceptuj nazwę grupy (plik), kliknij na zapis i wprowadź oznaczenie elementu gotowego. 8 Zakończ wprowadzanie OK. Grupy elementów gotowych Geometrię grupy elementów gotowych definiuje się poprzez geometrię poszczególnych pojedynczych elementów, wchodzących w skład grupy.

102 100 Moduły dodatkowe Allplan BIM Definicja grupy elementów gotowych 1 Wybierz z paska narzędzi symbol Elementy gotowe Utwórz element gotowy. 2 W polu dialogowym zaznacz typ elementu gotowego i nadaj nazwę dla oznaczenia elementów. 3 Kliknij OK, w celu potwierdzenia. 4 Zaznacz, przy pomocy środkowego klawisza myszy, wszystkie elementy gotowe, przynależne do definiowanej grupy. 5 Zaznaczone aktywne elementy, zostaną oznaczone na ekranie kolorem. 6 Wprowadź, przez kliknięcie, punkt wyjściowy makra. 7 Potwierdź istniejącą już nazwę grupy lub wprowadź, w polu dialogowym, nową. 8 Kliknij na zapis i wprowadź oznaczenie elementu gotowego. Dynamiczne grupy elementów gotowych. Szczególną formą grup elementów gotowych są grupy dynamiczne. Dynamiczne grupy elementów gotowych są sparametryzowanymi grupami elementów, których parametry są wprowadzane, graficznie lub numeryczne, podczas dopasowywania do zadanej geometrii. Tworzenie dynamicznych grup elementów gotowych 1 Zaznacz elementy, które tworzyć mają dynamiczną grupę elementów gotowych. 2 Wskaż punkt wyjściowy dla makra. Okno dialogowe ma teraz następujący wygląd: Funkcja Wprowadź punkt odniesienia Usuń punkt odniesienia Wprowadź oznaczenie Modyfikuj oznaczenie Definiowanie metody Symbol dla punktu odniesienia Operacja Wprowadzenie punktu odniesienia Tutaj można wprowadzony wcześniej punkt odniesienia skasować Tutaj można zmienić oznaczenie jednej części grupy elementów. Wprowadź zmiany w pasku dialogowym. Tutaj można zmienić oznaczenia wszystkich części grupy elementów gotowych. Zmieniane oznaczenia będą widoczne w pasku dialogowym. Tutaj należy wprowadzać oznaczenia zmienione W masce dialogowej definiujemy zmienne i metody dopasowania. Tutaj można wprowadzić symbol określający punkt referencyjny.

103 Allplan BIM Moduły dodatkowe 101 Ustawienia tekstu Tutaj można zmieniać parametry tekstu. 3 Dla pojedynczych elementów gotowych wprowadzamy oznaczenia. Można to wykonać przy pomocy funkcji Wprowadź oznaczenie i modyfikuj oznaczenie zmiany późniejsze. 4 W oknie dialogowym dynamiczny grupowy element gotowy kliknij na wprowadź punkt odniesienia. 5 Ustaw punkt referencyjny. Jeżeli chcesz go z powrotem usunąć, kliknij na wprowadź punkt odniesienia. 6 Kliknij na Definiowanie metody. Parametr dla dynamicznego gotowego elementu grupowego: Funkcja Operacja Karta rejestracyjna zmiennych Kierunek Element gotowy Wprowadź tutaj zmienną (np. długość, szerokość,) grupy elementu gotowego. Dołącz do oznaczenia punktu referencyjnego początek długości elementu. Pod przywołaną nazwą punktu, zdefiniowana będzie długość grupy elementów. Wprowadzamy tutaj element gotowy pod swoją nazwą i przyporządkowujemy go do danego punktu referencyjnego.. Karta rejestracyjna metod Dopasowanie Tutaj wprowadzamy nazwę opisanych zmian geometrii dynamicznej grupy elementu gotowego. Możliwe jest zdefiniowanie większej ilości zmian geometrii tych samych elementów grupowych np.: (dopasowanie 1, dopasowanie 2... ) Metoda W tej tabeli umiejscawiamy przesunięcie pojedynczego punktu oraz odkształcenie pomiaru, które są wymagane dla pożądanych zmian geometrii. 7 Potwierdź wprowadzenia OK. 8 Przy pomocy funkcji Symbol dla punktu odniesienia, można zmienić przedstawienie symbolu punktu referencyjnego. 9 Kliknij na ustawienie tekstu, w celu zmiany parametrów tekstu. 10 Zakończ wprowadzanie w oknie dialogowym dynamicznego gotowego elementu grupowego, przy pomocy OK. 11 Osadź dynamiczny element grupowy w istniejącej strukturze pliku lub wprowadź nową nazwę. 12 Przypisz go dynamicznego elementu grupowego nazwę wprowadź ją do zapisu. Potwierdź wprowadzone dane przy pomocy OK. 13 Utwórz teraz nowy dynamiczny element grupowy lub opuść okno dialogowe przy pomocy Przerwij. Modyfikacja Modyfikacja makra elementu gotowego Przy pomocy niżej opisanych funkcji, można modyfikować zdefiniowane elementy gotowe i przypisane im atrybuty.

104 102 Moduły dodatkowe Allplan BIM Modyfikacja makra elementu gotowego 1 Wprowadź okno symbolu elementy gotowe Modyfikuj parametry. 2 Kliknij na żądaną nazwę zbioru i nazwę elementu. Za pomocą podglądu mamy możliwość obejrzenia danego elementu. 3 Modyfikuj oznaczenie elementu gotowego, przyporządkowanie do struktury zbiorów, tekst lub pytania parametryczne. 4 Kliknij OK, dla potwierdzenia wprowadzonych zmian. Element gotowy pytania tekstowe Istnieje możliwość definicji 5 pytań dla jednego elementu gotowego. Można także stosować wartości (lub teksty) tekstowe oraz formuły w zewnętrznych katalogach. Pola oznaczają między innymi: Pytanie: Do czego służą pytania tekstowe Oferta: Wartość ofertowa lub -tekst, którą można opisać SI: Współczynnik dla zadanej wartości, dla formuły obliczeniowej w zewnętrznym katalogu. Przykład: dane = 18, SI=0,01, wyniks=0,18. Modyfikacja parametrów widoku Przy pomocy tej funkcji modyfikujemy, ewentualnie w przypadku formy punktowej elementu gotowego poszerzamy możliwości przedstawiania elementu gotowego. Aby zmodyfikować parametry przedstawiania 1 Wprowadź okno symbolu elementy gotowe modyfikuj parametr przedstawiania. 2 Kliknij żądaną nazwę pliku lub nazwę elementu. Za pomocą podglądu mamy możliwość obejrzenia danego elementu. 3 W przypadku formy punktowej elementu gotowego, modyfikuj parametr już istniejącej makrofolii. Dalej zmieniamy element gotowy z następnymi makrofoliami. 4 W przypadku liniowej lub płaszczyznowej formy elementu gotowego, ewentualnie dynamicznego grupowego elementu gotowego, modyfikuj istniejące wartości, przedstawione w zaciemnionym pasku dialogowym. 5 Kliknij OK, potwierdzenia wprowadzonych zmian. Modyfikacja tekstu Przy pomocy tej funkcji zmieniasz uprzednio wprowadzony tekst elementu gotowego Aby zmodyfikować tekst 1 Wprowadź okno symbolu elementy gotowe modyfikacja tekstu 2 Wybierz w dynamicznym pasku, czy modyfikowany tekst przynależeć ma do części czy całej grupy modyfikowanej. 3 Kliknij element gotowy, którego tekst chcesz modyfikować. 4 Wprowadź w pasku dialogowym dowolny tekst (maks. 20 znaków). 5 Opuść pasek dialogowy, używając klawisza ENTER, ewentualnie zamknij okno dialogowe przy użyciu OK. 6 Tekst został zmodyfikowany.

105 Allplan BIM Moduły dodatkowe 103 Modyfikacja grupy dynamicznej Aby zmodyfikować grupę dynamiczną 1 Kliknij na menu elementy gotowe modyfikacja grupy dynamicznej. 2 Kliknij modyfikowaną grupę. 3 Dynamicznej grupie elementu gotowego można zdjąć dopasowanie (zobacz część Tak dopasowujemy geometrię dla dynamicznej grupy elementu gotowego ). 4 Opuszczamy modyfikację grupy dynamicznej przy pomocy Przerwij. 5 Przystępujemy do modyfikacji następnej grupy lub opuszczamy okno dialogowe przy pomocy ESC. Rozwiązanie grupy dynamicznej Przy pomocy tej funkcji zdefiniowaną dynamiczną grupę elementów gotowych można zamienić z powrotem w pojedyncze elementy gotowe. Założenie: Posiadasz już niepotrzebny dynamiczny element grupowy (zobacz opis element gotowy / element grupowy/ dynamiczny element grupowy rezygnacja ). Aby rozwiązać grupę dynamiczną 1 Wprowadź w oknie symbolu elementy gotowe rozwiąż grupę dynamiczną. 2 Kliknij na rozwiązywaną grupę dynamiczną. 3 Element grupowy zostanie zamieniony na poszczególne elementy. Porada: Funkcja rozwiąż grupę dynamiczną znajduje się również w oknie dostosuj funkcji rozłóż element gotowy -> rozłóż dynamiczny element grupowy. Zamknięcie konturu elementu gotowego na linii Aby zamknąć kontur elementu gotowego na linii 1 Kliknij menu elementy gotowe Zamknij kontur elementu gotowego na linii. 2 Kliknij na kontur elementu gotowego, który ma być zablokowany na linii. 3 Wskaż linię 2D. Kontur elementu gotowego zostanie zablokowany na wskazanej linii.

106 104 Moduły dodatkowe Allplan BIM Moduł Stan istniejący (skan) Wprowadzenie Moduł Stan istniejący to efektywne narzędzie umożliwiające wczytywanie i opracowywanie zeskanowanych podkładów. Bitmapy (np. plan sytuacyjny, czy rzut kondygnacji budynku, który ma zostać przebudowany) może służyć jako tło dla danych rysunkowych zawartych na warstwach. Pliki rastrowe (bitmapy) i dane wektorowe (rysunki w Allplan) mogą być łączone ze sobą (edycja danych hybrydowych). Można równocześnie wyświetlać na ekranie wiele bitmap, jak również wydrukować je następnie na ploterze. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Wprowadzenia do modułu Stan istniejący. Dostępnych formatów rastrowych. Zależności pomiędzy bitmapami i warstwami. Ogólnego toku postępowania w module Stan istniejący. Różnych rodzajów elementów bitmapowych. Funkcji zawartych w module Stan istniejący. Przy pomocy modułu Stan istniejący możesz importować pliki z zeskanowanymi podkładami do programu Allplan, a tam przy pomocy różnych funkcji dokonywać ich modyfikacji. Bitmapy (np. planu sytuacyjnego lub rzutu budynku, które mają zostać przebudowane) mogą służyć jako tło dla warstw zawierających dane projektowe. Bitmapy są zatem zapisywane każdorazowo w projekcie. Allplan daje Ci do dyspozycji szereg funkcji umożliwiających opracowywanie zeskanowanych planów. Możesz usuwać, przesuwać, kopiować, obracać, skalować i odbijać lustrzanie wybrane obszary bitmap. Kilka bitmap możesz połączyć ze sobą w jedną, a z kolei duże bitmapy możesz podzielić na kilka mniejszych. Potraktuj zeskanowaną bitmapę jako podkład dla rysunku 2D lub 3D. Możesz przykładowo analizować bitmapę na ekranie, utworzyć pomieszczenia i obliczyć na tej podstawie powierzchnię mieszkalną lub dorysowywać nowe komponenty, które zostaną dołączone do stanu istniejącego. Jeżeli wpierw utworzysz pomieszczenia, to automatyczne narysowanie ścian przy pomocy funkcji Autościana-pomieszczenia będzie prostsze niż myślisz. Przykłady zastosowania Możliwe formaty bitmap Archiwizacja rysunków. Umieszczanie bitmap stanu istniejącego w tle warstw. Umieszczanie planów katastralnych w tle warstw. Przejmowanie zeskanowanych obiektów. Przejmowanie ścian za pomocą zorientowanego przestrzennie wprowadzania ścian. Moduł Stan istniejący stosuje format RLC (RLC = Run Length Coded). Format RLC jest skompresowanym formatem rastrowym, pracującym w trybie czarno - białym. W związku z jego strukturą jest on szczególnie dobry dla opra-

107 Allplan BIM Moduły dodatkowe 105 cowywania danych hybrydowych, a więc równoczesnego wyświetlania, edycji i plotowania na ploterze rastrowym danych rastrowych połączonych z danymi wektorowymi. Najprościej jest, gdy zeskanowana bitmapa zapisana jest w formacie RLC. Format RLC jest absolutnie jednoznaczny, nie musisz wprowadzać więc bardziej szczegółowych formatów. Współpracujące z Tobą biuro może jednak przekazać Ci plany zapisane w formacie TIFF lub BMP. Pliki rastrowe zapisane w tych formatach mogą w module Stan istniejący przy pomocy funkcji Konwertuj plik na bitmapę zostać skonwertowane na pliki RLC. Jeżeli współpracujące z Tobą biuro nie może dostarczyć Ci plików w formacie RLC, z pewnością dostarczy Ci je formacie TIFF lub BMP. Format TIFF nie jest jednoznaczny (jak zresztą i inne, najczęściej używane formaty plików rastrowych). Z tego powodu powinieneś dodatkowo otrzymać również informacje, jaki typ tego formatu został Ci dostarczony. Allplan może wczytywać następujące formaty plików: TIFF nieskompresowane. TIFF skompresowane z bitami spakowanymi (Packbits). TIFF skompresowane przy pomocy CCITT 3 1D (czysty format czarno-biały). TIFF grupa 4 (CCITT grupa 4 2D). BMP nieskompresowane. Bitmapy i warstwy, ogólne powiązania Ogólny tok postępowania Bitmapy nie są częściami składowymi warstw. Są one jedynie powiązane z jedną lub kilkoma warstwami. Z powodu stosunkowo dużych wielkości plików bitmap wykonywanie zbyt wielu kopii bitmap na warstwach nie jest zalecane. Traktuj umieszczoną w tle warstwy bitmapę jako swego rodzaju siatkę, do której odnosisz się w czasie rysowania elementów (zwykle warstwę zawierającą siatkę ustawiasz jako warstwę widoczną nieaktywną tak, aby nie można było jej zmieniać). Zwróć uwagę na to, aby przez przypadek nie zmienić lub usunąć części bitmapy, gdyż nie będzie to obowiązywało dla wszystkich warstw, które mają powiązanie z tą bitmapą. Jeśli chcesz umieścić elementy bitmapy na warstwie, to możesz wybrać żądany obszar warstwy przy pomocy funkcji Utwórz element bitmapowy i umieścić je na warstwie lub zapisać ten element bitmapowy jako symbol. Tutaj zostały opisane etapy postępowania, które musisz wykonać, aby móc pracować w projekcie z bitmapami. Wymagania Zanim będziesz mógł umieścić bitmapy na warstwach, musisz je umieścić w folderze aktualnego projektu. Jeśli posiadasz dane w formacie TIFF lub BMP i musisz najpierw skonwertować je do formatu RLC, to użyj najpierw funkcji Konwertuj plik na bitmapę. Opis czynności, jakie należy wykonać, aby umieścić bitmapy w projekcie znajdziesz w systemie pomocy Allplan (uruchamiany przez naciśnięcie klawisza F1) pod hasłem Importowanie bitmap. Zwróć uwagę na to, że wiele operacji wykonywanych na plikach bitmapowych powoduje zmiany tych plików. Utwórz zatem kopię archiwalną Twoich plików przy pomocy funkcji Kopiuj bitmapę.

108 106 Moduły dodatkowe Allplan BIM Tok postępowania PODPOWIEDŹ Bitmapy są przedstawiane przy tworzeniu arkusza plotu. Aby przyspieszyć pracę z arkuszem plotu (jego odświeżanie na ekranie), możesz przy pomocy funkcji Konstrukcja pomocnicza- bitmapa określić maksymalne wielkości obszaru zajmowanego przez poszczególne bitmapy, który przedstawiany jest w kolorze konstrukcji pomocniczej, a następnie wyłączyć widoczność bitmap na ekranie. Przy pomocy funkcji RLC) na warstwie. Wstaw bitmapę umieść bitmapę (w formacie Wskazówka: Jedną bitmapę można powiązać z kilkoma warstwami (skojarzenie). W ten sposób możesz tworzyć różne rysunki na podstawie tej samej bitmapy. W funkcji Wstaw bitmapę sprawdź i określ parametry przedstawiania: Jeśli przedstawienie nie jest prawidłowe ze względu na skalę, to sprawdź najpierw Rozdzielczość, która powinna odpowiadać rozdzielczości z jaką ta bitmapa była skanowana. Jeśli to nie wystarcza, to skoryguj skalę poprzez wprowadzenie Współczynnika Zoom. Przy pomocy funkcji Ustal położenie bitmapy możesz przesunąć bitmapę na właściwe miejsce na warstwie. Przy pomocy funkcji Naciągnij (3-Pkt) obszar bitmapy możesz wyrównać nieregularności, które powstały w czasie skanowania oryginalnego rysunku. Stan istniejący, elementy bitmapowe Po umieszczeniu bitmapy możesz ją powiększać, skalować lub obracać, a także przedstawiać wraz z innymi bitmapami lub warstwami programu Allplan. Wskazówka: Bitmapy są obrazami rastrowymi; zatem nie są tam rozpoznawane żadne linie ani inne elementy rysunkowe. Funkcje służące do opracowywania bitmap są tak samo obsługiwane, jak odpowiadające im funkcje zawarte w module Szkic. Możesz również korzystać z szybkiego wyboru obszaru. Istnieją dwa rodzaje elementów bitmapowych: elementy bitmapowe monochromatyczne, które powstają poprzez określenie obszaru warstwy i umieszczenie na nim bitmapy oraz elementy bitmapowe kolorowe, które mogą zostać zaimportowane na warstwę w dowolnym formacie plików rastrowych. Elementy bitmapowe Możesz w obrębie bitmapy wybrać dowolne jej obszary i utworzyć tak zwane elementy bitmapowe, które możesz następnie wykorzystywać niezależnie od bitmapy, na podstawie której powstały. Możesz również zapisać je jako symbole. Pozwala to na przykład zintegrować z tworzonym projektem utworzone wcześniej odręczne szkice.

109 Allplan BIM Moduły dodatkowe 107 Te elementy bitmapowe są małymi bitmapami, które nie są już powiązane z oryginalną bitmapą, a dzięki temu mogą być opracowywane w taki sam sposób, jak inne elementy rysunkowe. Kolorowe elementy bitmapowe Element bitmapowy - zaznacz fragment zeskanowanego ob-razu i zapisz go jako symbol Przy pomocy opcji Bitmapa w funkcji Odczytaj z biblioteki możesz importować dowolne pliki rastrowe, konwertować je na kolorowe lub czarno-białe elementy bitmapowe, a następnie umieszczać na warstwie. Właściwości przezroczystości kolorowych elementów bitmapowych możesz zmieniać przy pomocy funkcji Modyfikuj kolorowy element bitmapowy. Elementy bitmapowe wymagają stosunkowo dużo pamięci. Jeśli wielkość elementu bitmapowego przekroczy 10% wielkości warstwy, to pojawi się odpowiedni komunikat ostrzegawczy. Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Konwertuj plik na bitmapę Wstaw bitmapę Kopiuj bitmapę Przy pomocy tej funkcji dokonujesz konwersji plików TIFF lub BMP na format pliku RLC. Plik do skonwertowania musi znajdować się na nośniku danych lub w napędzie, do którego istnieje dostęp z komputera. Skonwertowane dane zostaną zapisane w aktualnym projekcie. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz bitmapę w obszarze warstwy i/lub ustawiasz parametry, które mają wpływ na jej przedstawienie na warstwie. Natomiast sam plik bitmapowy pozostaje niezmieniony. Przy pomocy tej funkcji kopiujesz pliki bitmapowe. Konwertuj bitmapę na plik rastrowy Utwórz element bitmapowy Przy pomocy tej funkcji konwertujesz bitmapę w formacie RLC na czarno-biały plik rastrowy. W ten sposób powstały plik bmp posiada głębokość koloru 1 Bit, a dzięki temu wielkość powstałego pliku nie jest zbyt duża. Przy pomocy tej funkcji tworzysz monochromatyczne elementy bitmapowe z umieszczonych na warstwie bitmap. Te elementy bitmapowe są małymi bitmapami, które nie są już powiązane z oryginalną bitmapą, a zatem mogą być opracowywane w ten sam sposób jak pozostałe elementy rysunkowe.

110 108 Moduły dodatkowe Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Konwertuj Przy pomocy tej funkcji konwertujesz element bitmapowy na plik bmp. Jeśli element bitmapowy element jest jednokolorowy, to docelowy plik bmp ma głębokość koloru 1 Bit, a dzięki temu wielkość bitmapowy na plik powstałego pliku nie jest zbyt duża. Jeśli natomiast element bitmapowy jest wielokolorowy, to rastrowy docelowy plik bmp posiada głębokość koloru 24 Bity (Kolory RGB). Zapisz obszar bitmapy Przy pomocy tej funkcji zapisujesz dowolny obszar bitmapy jako nową bitmapę. Kompresuj bitmapę Konstrukcja pomocniczabitmapa Informacja o bitmapie Przy pomocy tej funkcji kompresujesz pliki bitmapowe. Przy pomocy tej funkcji określasz obszar umieszczonej bitmapy w postaci prostokąta wskazującego maksymalne wymiary bitmapy, wyświetlanego na ekranie w kolorze konstrukcji pomocniczej. Jeśli pewien obszar bitmapy zostanie usunięty, to granice bitmapy automatycznie się dopasują. Przy pomocy tej funkcji otrzymujesz informacje o powiązaniach warstw z bitmapą. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Odłącz połączenie z bitmapą Przy pomocy tej funkcji odłączasz powiązania bitmapy z warstwami. Ustal położenie bitmapy Odwróć kolory bitmapy Połącz dwie bitmapy Lustro bitmapy Przy pomocy tej funkcji zmieniasz położenie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji odwracasz kolory dla poszczególnych pikseli bitmapy, tzn. piksele przezroczyste będą kolorowe, natomiast piksele kolorowe będą przezroczyste. W ten sposób plik bitmapowy zostanie samoczynnie zmieniony. Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie bitmapy w jedną. Przy pomocy tej funkcji odbijasz lustrzanie obszar bitmapy (oryginał zostanie usunięty). Lustro i Kopiuj bitmapę Kopiuj obszar bitmapy Przesuń obszar bitmapy Obróć obszar bitmapy Naciągnij (3-Pkt) obszar bitmapy Kopiuj i skaluj obszar bitmapy Skaluj obszar bitmapy Wypełnij obszar bitmapy Usuń obszar bitmapy Przy pomocy tej funkcji kopiujesz i odbijasz lustrzanie obszar bitmapy (oryginał pozostanie niezmieniony). Przy pomocy tej funkcji kopiujesz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji przesuwasz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji obracasz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji naciągasz obszar bitmapy poprzez wprowadzenie trzech punktów. Przy pomocy tej funkcji kopiujesz i skalujesz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji skalujesz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy. Przy pomocy tej funkcji wypełniasz dowolny obszar bitmapy kolorem. Przy pomocy tej funkcji usuwasz obszar aktualnie umieszczonej bitmapy.

111 Allplan BIM Moduły dodatkowe 109 Ikona Funkcja Zastosowanie Usuń bitmapę Przy pomocy tej funkcji usuwasz pliki bitmapowe z twardego dysku. Modyfikuj kolorowy element bitmapowy Przy pomocy tej funkcji zmieniasz właściwości przezroczystości kolorowych elementów bitmapowych.

112 110 Architektura Allplan BIM Architektura Moduły architektoniczne W tym rozdziale zawarto przegląd najważniejszych modułów architektonicznych znajdujących się w programie Allplan. Moduł Architektura ogólna Idea płaszczyzn w programie Allplan W module Architektura ogólna znajdują się funkcje, które są wykorzystywane we wszystkich innych modułach architektonicznych. Wśród nich szczególną rolę odgrywają funkcje do definiowania płaszczyzn, za pomocą których możesz wygodnie definiować wysokość i położenie przestrzenne elementów architektonicznych. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Idei płaszczyzn w programie Allplan. Definiowania wysokości elementów architektonicznych. Funkcji zawartych w module Architektura. Idea płaszczyzn w programie Allplan jest podstawowym instrumentem, który umożliwia pracę w trójwymiarze. W programie stosowane są płaszczyzny, względem których użytkownik może określić wysokość lub położenie wysokościowe elementów architektonicznych, utworzyć kondygnacje oraz określić i zamodelować płaszczyzny połaci dachowych. Za pomocą płaszczyzn określamy dolne i górne krawędzie komponentów. Z reguły wykorzystywane są tutaj płaszczyzny standardowe. Dodatkowo w każdej chwili można również zdefiniować dowolnie położone w przestrzeni płaszczyzny użytkownika. Każda warstwa w programie Allplan posiada parę niewidocznych płaszczyzn standardowych. Dolna płaszczyzna standardowa znajduje się zazwyczaj na wysokości 0,00 m, górna piętro wyżej, a więc na wysokości 2,50 m (ustawienie standardowe). Płaszczyzny standardowe rozciągają się na całej warstwie. Gdy tworzysz element architektoniczny (np. ścianę), jego wysokość możesz zdefiniować na kilka sposobów: Jako wysokość bezwzględną (odnoszącą się do punktu zera bezwzględnego). W odniesieniu do obydwu płaszczyzn standardowych. W odniesieniu do płaszczyzn użytkownika. W odniesieniu do istniejącego elementu. Ze stałą wysokością komponentu, odnoszącą się do dolnej i górnej krawędzi. Jako maksymalną wysokość komponentu, odnoszącą się do dolnej płaszczyzny standardowej.

113 Allplan BIM Architektura 111 Płaszczyzny standardowe Wyobraź sobie w przestrzeni trójwymiarowej dwie poziome płaszczyzny, równoległe do siebie, położone na różnej wysokości. Jeżeli wysokość ściany rozepniesz na tych płaszczyznach, Allplan utworzy ścianę pomiędzy tymi dwoma płaszczyznami, stykającą się zwięźle z górną i dolną płaszczyzną. Jeżeli chcesz, możesz wprowadzić odstęp pomiędzy ścianą, a górną lub dolną płaszczyzną. Zaletą tej metody, jest możliwość równoczesnego podwyższenia lub obniżenia wszystkich elementów architektonicznych, których wysokość zdefiniowana jest w odniesieniu do płaszczyzn standardowych, podczas zmiany położenia płaszczyzny standardowej. PODPOWIEDŹ Aby zmienić położenie płaszczyzny standardowej, wykorzystaj funkcję Płaszczyzny standardowe w module Architektura. Płaszczyzny użytkownika PODPOWIEDŹ Aby zdefiniować płaszczyzny użytkownika, wykorzystaj funkcję Płaszczyzny użytkownika w module Architektura. Poza dwoma płaszczyznami standardowymi możesz dodatkowo zdefiniować płaszczyzny użytkownika. Płaszczyzny te (zawsze dwie) mogą być dowolnie nachylone i położone są na określonej przez Ciebie wysokości. Na jednej warstwie możesz zdefiniować dowolną ilość płaszczyzn użytkownika. Rozciągnięcie płaszczyzn użytkownika rozpoznasz po przerywanych liniach ograniczających. Zazwyczaj są one definiowane dla elementów pojedynczych lub połączonych grup elementów architektonicznych. 4 3 C A D 1 2 E B F Rzut Wiele par płaszczyzn na warstwie Przekrój 1-4: Punkty konstrukcyjne pary płaszczyzn A: Górna płaszczyzna użytkownika B: Dolna płaszczyzna użytkownika C: Kota wysokościowa dla górnych punktów 1 i 4 D: Kota wysokościowa dla górnych punktów 3 i 2 E: Kota wysokościowa dla dolnych punktów 1 i 4 F: Kota wysokościowa dla dolnych punktów 3 i 2 Płaszczyzny użytkownika są priorytetowe dla obu płaszczyzn standardowych. Jeżeli płaszczyzny użytkownika wyznaczysz dla elementu, którego wysokość zdefiniowana jest w odniesieniu do płaszczyzn standardowych, to zgubi on przy-

114 112 Architektura Allplan BIM wiązanie do płaszczyzn standardowych i przejmie wysokości płaszczyzn użytkownika. Na jednej warstwie możesz zdefiniować wiele par płaszczyzn użytkownika, ale w każdym obszarze warstwy może obowiązywać tylko jedna para płaszczyzn użytkownika. Jeżeli nakładają się na siebie dwie pary płaszczyzn użytkownika, ważniejsza jest zawsze ostatnio wprowadzona para. Odnosi się to zarówno do wcześniej wprowadzonych płaszczyzny użytkownika jak również do płaszczyzn standardowych. Przykład: Tworzysz ścianę, której wysokość powiązana jest z płaszczyznami standardowymi. Jeżeli teraz w obszarze ściany utworzysz płaszczyzny użytkownika, ściana natychmiast dopasuje się do zmiany. Wysokość ściany nie odnosi się już do płaszczyzn standardowych, ale do płaszczyzn użytkownika. A B C Przypadek szczególny Płaszczyzny dachu Dopasowanie komponentu do płaszczyzn użytkownika Inny jest stosunek do par użytkownika znajdujących na innej warstwie: Płaszczyzny użytkownika działają tylko na elementy architektoniczne, znajdujące się na tej samej warstwie co omawiane płaszczyzny. Komponenty architektoniczne zawsze dopasowują się tylko do jednej pary płaszczyzn. Ważna jest ostatnio wprowadzona para płaszczyzn. Płaszczyzny oddziaływują na elementy architektoniczne leżące na tej samej warstwie co one. Przykłady W systemie pomocy Allplan znajdziesz dalsze informacje na następujące tematy: Określanie wysokości komponentu w odniesieniu do płaszczyzn i Definiowanie wysokości komponentu poprzez przejęcie wartości od istniejącego komponentu. Bryła dachu, która jest tworzona przy pomocy funkcji Płaszczyzny dachu jest szczególnym przypadkiem pary płaszczyzn użytkownika: wszystkie elementy architektoniczne, których wysokość została zdefiniowana w odniesieniu do płaszczyzn, zostaną dopasowane do tych płaszczyzn. Jednakże wprowadzanie płaszczyzn dachu zorientowane jest na elementy charakterystyczne dla dachów (jak

115 Allplan BIM Architektura 113 np. wysokość okapu, nachylenie dachu w stopniach lub procentach, wysokość dachu), tak aby nie trzeba było przeliczać tych wartości. Naturalnie, także złożone bryły dachu możesz tworzyć przy pomocy Płaszczyzn użytkownika. Dalsze informacje o wprowadzaniu płaszczyzn dachu znajdziesz w punkcie Modelowanie dachu. Przykłady ustawiania parametrów płaszczyzn użytkownika Przykład pierwszy Płaszczyzna górna jest równoległa do płaszczyzny zerowej Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna dolna: Ustawienie Kota wys., płaszczyzna równoległa do płaszczyzny zerowej, wartość dla Koty wysokościowej = 0.00 Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna górna: Ustawienie Kota wys., płaszczyzna równoległa do płaszczyzny zerowej, wartość dla Koty wysokościowej = 2.50 Płaszczyzna górna Płaszczyzna dolna Płaszczyzna zerowa Przykład drugi Płaszczyzna dolna jest równoległa do płaszczyzny zerowej, płaszczyzna górna jest nachylona. Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna dolna: Ustawienie Kota wys., płaszczyzna równoległa do płaszczyzny zerowej, wartość dla Koty wysokościowej = 0.00 Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna górna: Ustawienie Górna płaszczyzna dowolna Punkty definiujące płaszczyzny górnej zostaną utworzone przy pomocy Przejmij

116 114 Architektura Allplan BIM Płaszczyzna górna 1.00 Płaszczyzna dolna w odległości 1m od płaszczyzny zerowej Płaszczyzna zerowa Przykład trzeci Płaszczyzna dolna jest dowolnie zdefiniowana, płaszczyzna górna jest równoległa do płaszczyzny dolnej (w odległości 2.50 m) Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna dolna: Ustawienie Dolna płaszczyzna dowolna. Punkty definiujące płaszczyzny dolnej zostaną utworzone przy pomocy Przejmij. Okno dialogowe Para płaszczyzn użytkownika, pole Płaszczyzna górna: Ustawienie Odległość, płaszczyzna równoległa do innej płaszczyzny. Ustawienie dla wartości w kierunku prostopadłym. Wartość dla Kota wysokościowa = 2.50 Płaszczyzna górna 2.50 Płaszczyzna dolna Płaszczyzna zerowa Definiowanie wysokości elementów architektonicznych Płaszczyzny W czasie tworzenia elementu architektonicznego możesz zdefiniować jego wysokość w następujący sposób: Za pomocą kot wysokościowych (odniesienie do płaszczyzny zerowej budynku) za pomocą ustawień lub. Relatywnie do Płaszczyzn standardowych poprzez następujące ustawienia lub. Relatywnie do Płaszczyzn użytkownika, za pomocą ustawień lub. Przez przejęcie wartości od istniejącego elementu architektonicznego, za pomocą ustawień lub. Przy pomocy funkcji Płaszczyzny użytkownika tworzysz parę płaszczyzn użytkownika. Płaszczyzny te (zawsze dwie) mogą być nachylone i posiadają przypisaną im wysokość. Wysokości Każdy punkt rzutu pary płaszczyzn, posiada dolną i górną wartość.

117 Allplan BIM Architektura A D C 1 2 E B F 1-4: Punkty konstrukcyjne pary płaszczyzn A: Górna płaszczyzna B: Dolna płaszczyzna C: Kota wysokościowa dla górnych punktów 1 i 4 D: Kota wysokościowa dla górnych punktów 3 i 2 E: Kota wysokościowa dla dolnych punktów 1 i 4 F: Kota wysokościowa dla dolnych punktów 3 i 2 Ściana, umieszczona między 2 parami płaszczyzn, może wyglądać następująco: Płaszcz. 1 Płaszcz. 2 Płaszczyznami użyt- Być może zapytasz teraz, jaka jest różnica pomiędzy kownika a Płaszczyznami dachu: Jeżeli aby utworzyć dach, używasz funkcji do modelowania dachu, w rzeczywistości definiujesz serię płaszczyzn. Możesz utworzyć je również przy pomocy funkcji Płaszczyzny użytkownika, jednak w tym przypadku nie tak prosto. W niektórych przypadkach, przykładowo przy skomplikowanych powierzchniach dachu, przekonasz się, że wprowadzanie poszczególnych płaszczyzn użytkownika, ma swoje zalety. Inne możliwości definiowania wysokości elementów architektonicznych Jeśli nie chcesz określać wysokości elementów w odniesieniu do płaszczyzn standardowych lub płaszczyzn użytkownika i korzystać z możliwości modyfikacji tych elementów przy pomocy płaszczyzn, to możesz zdefiniować wysokość dolnej i górnej krawędzi elementu za pomocą koty wysokościowej. Poza tym możesz przejąć wartości wysokości od nowego elementu architektonicznego lub od krawędzi dolnej i górnej istniejącego elementu. Możesz także powiązać te wartości z istniejącą parą płaszczyzn użytkownika. Definiowanie wysokości elementów architektonicznych Aby zdefiniować wysokość i położenie przestrzenne elementu, kliknij w oknie dialogowym Właściwości na przycisk Wysokość. W pojawiającym się oknie dialogowym Wysokość określasz wysokość górnej i dolnej krawędzi elementu. Definiowanie położenia dolnej/górnej krawędzi elementu Aby zdefiniować dolną/ górną krawędź elementu, kliknij w oknie dialogowym Wysokość na odpowiednią ikonę i wprowadź wartość.

118 116 Architektura Allplan BIM Ta ikona... jest używana do tego... Wprowadzenie jako Kota wysokościowa (odniesienie do płaszczyzny zerowej) Możliwości zastosowania: - Fasada całego domu - Okrągłe okienko w ścianie szczytowej - Okno w klatce schodowej (umieszczone w połowie kondygnacji) Wprowadzenie w odniesieniu do dolnej/ górnej płaszczyzny standardowej W większości przypadków obowiązują płaszczyzny standardowe, z wyjątkiem przypadków, gdy element znajduje się w obszarze, w którym zostały zdefiniowane płaszczyzny użytkownika lub płaszczyzny dachowe. Wskazówka: Płaszczyzny użytkownika mają zawsze pierwszeństwo nad płaszczyznami standardowymi. Wprowadzenie relatywnie do w odniesieniu do dolnej/ górnej płaszczyzny standardowej Także tutaj w większości przypadków obowiązują płaszczyzny standardowe, z wyjątkiem przypadków, gdy element znajduje się w obszarze, w którym zostały zdefiniowane płaszczyzny użytkownika lub płaszczyzny dachowe. Wprowadzenie przez przejęcie wartości od istniejącego elementu. Ustawienia elementu architektonicznego zostaną przejęte poprzez kliknięcie, a w tym celu zostanie ukryte okno dialogowe. Wartość nachylenia zostanie określona na stałe i będzie zachowana także w przypadku usunięcia elementu, od którego tą wartość przejęto. Wskazówka: Element odniesienia może również znajdować się na innej warstwie. Możliwości zastosowania: Okno dachowe z wysunięciem poza główną płaszczyznę dachu W przypadku, gdy górna/ dolna płaszczyzna użytkownika, lub dolna/ górna krawędź przejmowanego komponentu umieszczona jest pod kątem, kliknij na prostopadle. W innym przypadku kliknij na Wprowadzenie ustalonej wysokości komponentu, a wprowadzona odległość będzie poprowadzona, aby wprowadzić wartość w kierunku prostopadłym. Wprowadzenie maksymalnej wysokości komponentu przez KG odniesionej do dolnej krawędzi komponentu. Jeśli np. ściana leży pod skośnie nachyloną płaszczyzną użytkownika, to dopasuje się tylko do zdefiniowanej maksymalnej wysokości komponentu. Wskazówka: W przypadku bezwzględnych wprowadzeń wysokości i ustalonej wysokości komponentu nie można zdefiniować maksymalnej wysokości komponentu. Możliwości zastosowania: Ściana, która tylko do określonej wysokości dopasuje się do płaszczyzn dachowych Przy pomocy poniższych opcji określasz, w jaki sposób dopasuje się górna krawędź komponentu do górnej płaszczyzny: Normalnie: komponent zostanie utworzony zgodnie z przebiegiem płaszczyzny i np. skośnie obcięty. Ścianka kolankowa: Najniżej położony punkt, w którym przecina się komponent i płaszczyzna zostanie przyjęty jako wysokość komponentu.

119 Allplan BIM Architektura 117 Ta ikona... jest używana do tego... Komin: Najwyżej położony punkt, w którym przecina się komponent i płaszczyzna zostanie przyjęty jako wysokość komponentu. Modelowanie dachu Płaszczyzny dachu nie są jeszcze dachem! Być może, że tworząc dach dwuspadowy lub kolebkowy, poznałeś funkcję Płaszczyzny dachu już w module Architektura. Moduł Modelowanie dachu posiada jeszcze więcej funkcji znacznie ułatwiających tworzenie dachów w tym również mansard czy lukarn. Uwaga! Pamiętaj o tym, że nie masz tu do czynienia bezpośrednio z dachem, ale ze zbiorem par płaszczyzn dachu! Płaszczyzny te mają wyższy priorytet niż płaszczyzny standardowe. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu utworzenia dachu Ważniejszych kształtów dachów Funkcji zawartych w module Modelowanie dachu Ogólny tok postępowania Najpierw utwórz płaszczyzny. Poza utworzeniem górnej pochyłej płaszczyzny, możesz również zmienić wysokość płaszczyzny dolnej. Następnie połącz elementy konstrukcyjne z płaszczyznami. Elementy, jak stropy, ściany, krokwie, dopasują się automatycznie do zdefiniowanej wysokości. Aby móc skorzystać z wielu zalet tego modułu, musisz wyobrazić sobie kolejne etapy powstawania dachu, od utworzenia płaszczyzn do układania kolejnych jego warstw.

120 118 Architektura Allplan BIM PODPOWIEDŹ Tworzysz zawsze tylko płaszczyzny dla elementów, które następnie będziesz mógł bezpośrednio wprowadzić. Płaszczyzny dachu tworzysz zawsze w ten sam sposób: najpierw wybierz funkcję Płaszczyzny dachu (lub Lukarna), następnie wprowadź obrys dachu i w dialogowym pasku narzędzi określ kształt dachu i przenieś wprowadzony kształt dachu na bryłę płaszczyzn dachu. Wszystkie kształty dachów z tego modułu, możesz ze sobą dowolnie łączyć. Nie musisz w tym celu tworzyć nowej bryły płaszczyzn dachu. Wystarczy, że wybierzesz inny kształt dachu, zanim poprowadzisz kolejne nachylenie dla krawędzi okapu. Właściwe pokrycie dachu możesz utworzyć później przy pomocy funkcji Pokrycie dachu lub Strop, albo też przy użyciu innego komponentu architektonicznego. Wyobraź sobie, że nie tworzysz określonego dachu, lecz grupę płaszczyzn użytkownika. Wszystkie oznaczenia kalenicy, okapu, nachylenia, itd. odnoszą się w programie Allplan wyłącznie do płaszczyzn. Kształty dachów Dach dwuspadowy Przy pomocy tej funkcji utworzysz płaszczyzny dachu, określone przez nachylenie i wysokość okapu. Najpierw utwórz rzut bryły dachu, następnie wskaż, do których krawędzi okapu poprowadzone ma być nachylenie. Jeżeli zaznaczysz tylko jedną krawędź okapu, powstanie dach jednospadowy. Jeżeli wskażesz jednak również przeciwległą krawędź, powstanie dach dwuspadowy, a każda kolejna płaszczyzna dachu utworzy kolejną połać. Dach dwuspadowy przez dwa punkty Przy pomocy tej funkcji utworzysz płaszczyzny dachu analogicznie do funkcji Dach dwuspadowy nachylenie określone jest jednak przez dwa punkty. Jeżeli zdefiniowałeś pierwszą płaszczyznę, możesz jednym kliknięciem przejąć jego ustawienia za pomocą funkcji Przejmij ustawienia i do każdej kolejnej krawędzi okapu poprowadzić połać o takim samym nachyleniu. Dach kolebkowy Przy pomocy tej funkcji utworzysz płaszczyzny dachu kolebkowego. Wymagane jest, aby krawędzie okapu, pomiędzy którymi rozciągnięta ma być kolebka, były względem siebie równoległe. Możliwe jest również utworzenie pochyłej kolebki. Przy pomocy liczby segmentów, możesz w ten sposób utworzyć nawet kopułę. Dach mansardowy Przy pomocy tej funkcji utworzysz płaszczyzny dachu, złamane równolegle do krawędzi okapu. Płaszczyzny dachu mogą być złamane nie tylko w jednym, ale również w kilku miejscach. Ich parametry możesz przejmować do innych krawędzi również za pomocą funkcji Przejmij ustawienia.

121 Allplan BIM Architektura 119 Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Płaszczyzny standardowe Płaszczyzny użytkownika Płaszczyzny dachu Zastosowanie Wysokość komponentów architektonicznych określasz przez tzw. płaszczyzny standardowe. Przy pomocy tej funkcji określasz położenie płaszczyzn standardowych. Na jednej warstwie może istnieć tylko jedna para płaszczyzn standardowych; jest ona niewidoczna, zawsze pozioma i rozciągnięta na całej warstwie. Wysokość standardowa wynosi 0 dla dolnej płaszczyzny i 2.50 dla górnej płaszczyzny. Płaszczyzny standardowe mają niższy priorytet niż płaszczyzny użytkownika, tzn. komponent dopasowuje się do płaszczyzn użytkownika, poza obszarem płaszczyzn użytkownika, komponent przejmuje wartość płaszczyzn standardowych. Przy pomocy tej funkcji tworzysz płaszczyzny użytkownika. Przy pomocy tej funkcji tworzysz płaszczyzny dachu. Lukarna Przy pomocy tej funkcji tworzysz płaszczyzny lukarny w bryle płaszczyzn dachu. Pokrycie dachu Okno połaciowe Przy pomocy tej funkcji tworzysz pokrycie dachu na bryle płaszczyzn dachu. Jeżeli chcesz utworzyć okno dachowe musisz najpierw utworzyć pokrycie dachu. Przy pomocy tej funkcji tworzysz w pokryciu dachu otwór na okno dachowe. Płaszczyzna maskująca Linia przekroju Dach kopertowy Przy pomocy tej funkcji możesz zmienić widok elementów architektonicznych, wewnątrz określonego obszaru. Wszystkie komponenty, znajdujące się geometrycznie w danym obszarze, możesz wyświetlić w wybranym rodzaju linii, lub ukryć je. W ten sposób możesz np. szybko wyświetlić poprawny widok poddasza. Przy pomocy tej funkcji określasz położenie, kierunek i opis dowolnej linii przekroju. Możesz utworzyć poziome lub pionowe przekroje elementów architektonicznych. Przy pomocy tej funkcji tworzysz płaszczyzny dachu kopertowego Kota wysokościowa Opisy Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość dolnej i górnej płaszczyzny dowolnego komponentu architektonicznego. Przy pomocy tej funkcji opisujesz dowolne komponenty architektoniczne. Numer komponentu Przy pomocy tej funkcji numerujesz dowolne komponenty architektoniczne. Wymiarowanie ścian Przy pomocy tej funkcji automatycznie tworzysz łańcuch wymiarowy komponentów architektonicznych. W ten sposób możesz w jednym kroku utworzyć kilka linii wymiarowych. Linie wymiarowe są ze sobą skojarzone. Wysokość ściany podokiennej Listy i zestawienia Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość otworu architektonicznego. Przy pomocy tej funkcji tworzysz zestawienia komponentów architektonicznych, których wynik możesz wydrukować lub zapisać na warstwie. Legenda dokumentu Przy pomocy tej funkcji tworzysz legendy obiektów i komponentów architektonicznych. Uwzględniane są komponenty z wszystkich aktywnych warstw projektu. Zmień elementy Przy pomocy tej funkcji konwertujesz elementy architektoniczne na inne rodzaje elementów. Traci się przy tym ogólne informacje charakterystyczne dla elementów architektonicznych, jak materiał, typ obliczeń, itp. Zestawione są tu niektóre funkcje z innych modułów, mogące mieć swoje zastosowanie dla elementów architektonicznych; wyeliminowano więc przechodzenie między modułami.

122 120 Architektura Allplan BIM Ikona Funkcja Bryła 3D na płaszczyzny architektoniczne Zamień dach na płaszczyzny Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji konwertujesz elementy 3D na płaszczyzny użytkownika. Ma to swoje szczególne zalety, jeżeli utworzyłeś budynek jako całą bryłę 3D, a teraz chcesz narysować w nim ściany, lub inne elementy architektoniczne. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz płaszczyzny dachu na niezależne płaszczyzny architektoniczne. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Pokaż/Ukryj linię połączenia Aktualizuj opis Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji zmieniasz parametry dowolnych elementów architektonicznych. Przy pomocy tej funkcji pokazujesz lub ukrywasz linię połączenia. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy znajdujące się na warstwie. Usuń numer komponentu Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu elementu architektonicznego. Aktualizuj widok 3D Przy pomocy tej funkcji ponownie włączasz widok 3D wszystkich elementów architektonicznych. Wyłącz widok 3D Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementu architektonicznego. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji wyszukujesz dowolne elementy architektoniczne. Zmiana stylu opisów Przy pomocy tej funkcji zmieniasz obraz tekstu ew. większą ilość tekstów jednakowego typu lub opis obiektu Piętro Przy pomocy tej funkcji możesz przesunąć warstwę o wysokość kondygnacji w kierunku Z. Modyfikuj płaszczyzny Modyfikuj płaszczyzny dachu Zmień poziom Lustro bryły dachu Przy pomocy tej funkcji zmieniasz dowolnie dolną lub górną płaszczyznę użytkownika. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kształt płaszczyzny dachu. Przy pomocy tej funkcji opuszczasz część dolnej płaszczyzny (podłogi) i tworzysz w ten sposób dodatkowy poziom podstawy. Przy pomocy tej funkcji odbijasz lustrzanie bryłę dachu. Lustro i kopiuj bryłę dachu Kopiuj bryłę dachu Przy pomocy tej funkcji odbijasz lustrzanie i kopiujesz bryłę dachu. Przy pomocy tej funkcji kopiujesz bryłę dachu. Przesuń bryłę dachu Przy pomocy tej funkcji przesuwasz bryłę dachu. Usuń bryłę dachu Przy pomocy tej funkcji usuwasz bryłę dachu (np. lukarnę) z płaszczyzn dachu. Modyfikuj dach namiotowy Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz płaszczyzny dachu kopertowego

123 Allplan BIM Architektura 121 Moduł Architektura podstawy W Architektura podstawy znajdują się ważniejsze funkcje do projektowania elementów budynku w 3D za pomocą elementów architektonicznych. Schody, dachy i więźby dachowe, jak również zestawienia ilościowe zostaną omówione w kolejnych rozdziałach. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ważniejszych elementów architektonicznych (ściany, okna, drzwi, itd.). Wprowadzania elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia. Osi ściany i dostępnych za jej pomocą możliwości modyfikacji. Wprowadzania ścian wielowarstwowych. Funkcji zawartych w Architektura podstawy. Informacje podstawowe o elementach architektonicznych Ściany Podstawowe zasady rysowania w 2D są również stosowane do rysowania elementów architektonicznych: tok postępowania jest taki sam, jedynie dodatkową czynnością pozostaje zdefiniowanie trzeciego wymiaru (wysokości lub położenia przestrzennego). Poza tym możesz również przyporządkować elementom w czasie rysowania lub już po ich umieszczeniu, np. typ robót, materiał, sposób przedmiaru, itd. Do elementów architektonicznych zaliczamy ściany, stropy, słupy i otwory, jak okna i drzwi. Należą do nich również elementy tworzone w innych modułach, jak dachy, więźby dachowe, czy schody. Wskazówka: Pomieszczenia i wykończenia powierzchni, które można utworzyć w module Zestawienia ilościowe służą jako podstawa dla zestawień ilościowych i innych analiz modelu budynku. Przy pomocy funkcji Ściana prosta Ściana możesz narysować różnego rodzaju ściany: Sposób rysowania jest analogiczny, jak w przypadku funkcji Linia z modułu Szkic. Ściana prostokątna Tutaj za jednym razem tworzysz cztery ściany proste, analogicznie jak w przypadku funkcji Prostokąt z modułu Szkic. Ściana okrągła Tutaj przybliżasz ścianę okrągłą za pomocą wieloboku składającego się z odcinków ścian prostych. Wszystkie te ściany można uaktywnić jako jeden element. Ściana przez punkt środkowy okręgu Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do funkcji Okrąg: środek z modułu Szkic. Możesz rysować łuki lub całe okręgi. Ściana wieloboczna Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany wieloboczne podobnie, jak w przypadku ścian okrągłych, które posiadają dowolną liczbę boków i są ograniczone pomocniczym okręgiem. Można rysować ściany wieloboczne wpisane lub opisane, różniące się sposobem rysowania pierwszego odcinka ściany. Wpisana oznacza w tym przypadku, że początkowy i końcowy odcinek ściany ma zawsze

124 122 Architektura Allplan BIM długość równą połowie długości podziału. Podział tworzony jest zawsze stycznie do pomocniczego okręgu, który określasz w czasie definiowania geometrii. Opisana oznacza w tym przypadku, że początkowy i końcowy odcinek ściany ma zawsze normalną długość podziału. Podział przebiega w kierunku siecznej do okręgu pomocniczego, który określasz w czasie definiowania geometrii. Ściana z elementu 2D Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany na bazie istniejących elementów 2D (np. linii, wieloboków, splajnów) lub układów tych elementów. Ściana tworzona jest wzdłuż podstawowego elementu; element pozostaje niezmieniony i może być widoczny na wydrukach. Ściana w kształcie splanuj Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do splajnu w module Szkic. Przy pomocy Właściwości otwierasz okno dialogowe, w którym możesz dokonać dalszych ustawień parametrów ściany. Tutaj definiujesz wysokość i grubość ściany oraz jej położenie przestrzenne. Poza tym możesz określić dalsze właściwości, jak typ robót, materiały, kreskowanie (lub wzór albo wypełnienie) i priorytet. Wskazówka: Aby zaoszczędzić czas, zdefiniuj materiały i inne atrybuty w miarę możliwości w czasie tworzenia ściany. Allplan wykorzystuje te informacje do tworzenia zestawień ilościowych i analiz modelu budynku w specjalnych listach i zestawieniach. Naturalnie możesz również przyporządkować wszystkie te atrybuty już po umieszczeniu ściany przy pomocy funkcji do modyfikacji elementów. Sposób rysowania ścian jest w zasadzie taki sam, jak w przypadku elementów rysunkowych 2D. Na przykład ścianę prostą rysujesz dokładnie tak samo jak linię prostą. Wszystkie pomoce rysunkowe dostępne dla funkcji Linia są również do dyspozycji w przypadku tworzenia ściany prostej. Dodatkowo określasz jedynie kierunek rozszerzenia ściany i wprowadzasz żądane Właściwości w oknie dialogowym. Standardowo wysokość ściany określana jest przy pomocy płaszczyzn standardowych lub płaszczyzn użytkownika. Wystarczy, że jeden raz określisz wysokość płaszczyzn standardowych, a wszystkie ściany których wysokość jest powiązana z tymi płaszczyznami zostaną prawidłowo usytuowane w przestrzeni. Kierunek rozszerzenia elementów architektonicznych Kierunek rozszerzenia elementu np. ściany prostej lub podciągu, możesz określić z prawej strony, z lewej strony lub na linii konstrukcyjnej. 1 A 2 3 Legenda:

125 Allplan BIM Architektura 123 A Linia konstrukcyjna 1 Kierunek rozszerzenia z lewej strony linii konstrukcyjnej 2 Kierunek rozszerzenia z prawej strony linii konstrukcyjnej 3 Kierunek rozszerzenia z obu stron linii konstrukcyjnej W funkcji Ściana okrągła i Ściana wieloboczna jest w zasadzie tak samo: sieczna okręgu, będącego podczas tworzenia ściany elementem pomocniczym, jest linią konstrukcyjną ściany. Kierunek rozszerzenia rozchodzi się po promieniu i jest określany na zewnątrz, do wewnątrz lub z obu stron linii konstrukcyjnej. 1 B B B A A A 3 Legenda: A Sieczna (służy jako linia podstawowa) B Promień 1 Kierunek rozszerzenia, na zewnątrz promienia 2 Kierunek rozszerzenia, do wewnątrz promienia 3 Kierunek rozszerzenia, w środku promienia (kliknij na sieczną) Inne typy ścian 2 Oprócz wyżej wymienionych typów ścian możesz również tworzyć ściany o dowolnym obrysie rzutu. Poza tym dostępne są różne funkcje do automatycznego tworzenia ścian, które umożliwiają rysowanie ścian jedno i wielowarstwowych na podstawie linii (np. szkicu) lub na bazie istniejących pomieszczeń z rzutów 2D oraz zeskanowanych podkładów. W ten sposób bardzo szybko i łatwo możesz przekształcić rysunek 2D w pełny trójwymiarowy model budynku. Podciągi/nadciągi, obrzeża Podciągi i nadciągi są rysowane w taki sam sposób, jak ściany. Jedyną różnicą jest inny sposób powiązania z płaszczyznami standardowymi. Dla obrzeży (obramowanie w miejscu połączenia stropu ze ścianą) górna krawędź ściany znajdującej się poniżej, przejmowana jest jako dolna krawędź obrzeża. Możliwości wprowadzania odpowiadają funkcji Ściana. Dla utworzenia obrzeża korzystaj zawsze z takiej samej opcji, za pomocą której została utworzona poniżej narysowana ściana. Okna i drzwi Tak jak w przypadku funkcji do tworzenia ścian, również i funkcje służące do rysowania otworów, jak Drzwi lub Okno pozwalają zaoszczędzić wiele czasu i pracy. Zamiast rysowania wielu linii, po prostu umieszczasz te elementy w ścianie. Aby utworzyć otwór musi zostać uprzednio utworzona ściana, w której ten otwór chcesz umieścić. Otwory nie mogą istnieć samodzielnie, lecz są one zawsze powiązane ze ścianą. Aby określić położenie otworu, kliknij w przybliżeniu w miejscu na linii ściany, gdzie powinien rozpoczynać się otwór. Allplan pokaże teraz odległość tego punktu od najbliższego punktu odniesienia (np. najbliższego narożnika ściany). Otwór zostanie podwieszony do wskaźnika myszy. W linii dialogowej pokazana jest wartość określająca odległość tego punktu od punktu odniesienia. Możesz tą wartość przejąć, naciskając klawisz ENTER lub wprowadzić własną żądaną wartość i następnie zaakceptować za pomocą ENTER. Możesz także przenieść punkt odniesienia w inne miejsce poprzez kliknięcie innego narożnika, boku okna, itd., a następnie określić odległość względem tego nowego punktu odniesienia. Okna i drzwi możesz również umieszczać bardzo dokładnie geometrycznie. Dalsze in-

126 124 Architektura Allplan BIM Komponenty Słupy Stropy formacje na ten temat znajdziesz w punkcie Wprowadzanie elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia Teraz określasz właściwości okna. W tym celu kliknij, tak jak i dla ściany, na Właściwości. Grubość ściany i jej budowa zostanie automatycznie przejęta od ściany i wprowadzona do okna dialogowego. Możesz teraz nadać dalsze właściwości, jak wysokość, typ robót, itd. Położenie przestrzenne możesz tutaj również określić przy pomocy wygodnego okna dialogowego w odniesieniu do płaszczyzn. Poza tym określasz tutaj kształt okna: prostokątne, łukowe, dowolne. W przypadku otworów w ścianach wielowarstwowych możesz dodatkowo określić węgarek i typ oblicowania. Tutaj możesz także wybrać makro drzwiowe lub okienne, które zostanie automatycznie umieszczone i dopasowane do otworu. Wystarczy, że jeden raz określisz ustawienia dla okna, a możesz je następnie stosować dla wielu dalszych okien tego samego typu (także w przypadku innych szerokości otworów). Natomiast, gdy ten typ okna jest przez Ciebie często używany, to możesz zapisać wszystkie ustawienia okna jako standard pod dowolną nazwą. W ten sposób zaoszczędzisz czas poświęcony na definiowanie parametrów w oknach dialogowych, gdyż przy pomocy jednego kliknięcia myszą możesz wczytać wszystkie ustawienia dla danego typu okna. Modelowanie makr okiennych i drzwiowych Przy pomocy funkcji do modelowania makr możesz w przejrzystym oknie dialogowym definiować własne makra okienne i drzwiowe. Poprzez proste kliknięcie na otwór, jego geometria zostanie automatycznie przejęta do okna widokowego określającego geometrię. Teraz możesz dodać dowolne ościeża, słupki, ślemiona i szprosy oraz skrzydła drzwi, a następnie wyświetlić je w oknie widokowym. Równolegle do tego zostanie automatycznie wygenerowane przedstawienie w rzucie dla tego elementu, zawierające różny poziom szczegółowości dla różnych zakresów skal. Utworzone elementy drzwiowe i okienne posiadają jeszcze dodatkową zaletę. Otóż dopasowują się one automatycznie do różnych wielkości otworów, przy czym zmieniają się tylko wielkości pól, natomiast wielkości przekrojów ościeży i innych elementów pozostają takie same. Wystarczy że tylko jeden raz utworzysz makro okienne lub drzwiowe. Możesz potem wykorzystywać je dowolną ilość razy to znacznie zaoszczędza czas! Komponenty podobnie jak otwory mogą być tworzone tylko w połączeniu z istniejącymi elementami. Przykład: filar w ścianie można umieścić tylko w istniejącej ścianie, nadproże lub skrzynkę rolet można umieścić tylko nad istniejącym otworem okiennym. W czasie umieszczania komponentów Allplan automatycznie rozpoznaje wymiary elementu głównego (na przykład ściany lub otworu). Słupy mogą mieć przekrój prostokątny, okrągły, wieloboczny, dowolny oraz oparty na dowolnym symbolu. Słupy można analizować i zestawiać w zestawieniach ilościowych. Przy pomocy szybkiego wyboru obszaru możesz w bardzo szybki sposób rysować stropy. Dodatkowo możesz skorzystać również z automatycznego określania geometrii. Położenie przestrzenne stropu można również określić w odniesieniu do płaszczyzn. Otwory w stropach, wnęki i nisze Dokładnie tak samo jak dla drzwi i okien, możesz określić położenie geometryczne otworów w stropach, wnęki i nisze. Obok otworów i wnęk o kształcie prosto-

127 Allplan BIM Architektura 125 kątnym możesz również tworzyć je o dowolnych wielobocznych kształtach. W przeciwieństwie do nisz, w przypadku otworów nie są uwzględniane w zestawieniach ilościowych odpowiadające im powierzchnie boczne. Wysokości komponentów, schematyczny przegląd Poniżej przedstawiono przegląd różnych sposobów definiowania wysokości elementów architektonicznych (np. otworów) i powiązania krawędzi dolnych i górnych elementów z płaszczyznami. Dalsze informacje na temat powiązania wysokości z płaszczyznami znajdziesz w punkcie Idea płaszczyzn w programie Allplan. Krawędź górna 2.01 i Krawędź górna i Krawędź dolna 1.00 Krawędź dolna Płaszczyzna górna 1.00 Płaszczyzna górna 1.00 Płaszczyzna dolna 1.01 Płaszczyzna dolna Krawędź górna i Krawędź górna i Krawędź dolna 1.00 Krawędź dolna Płaszczyzna górna Płaszczyzna górna Płaszczyzna dolna 0.75 Płaszczyzna dolna Krawędź górna i Krawędź górna i Krawędź dolna 0.00 Krawędź dolna Płaszczyzna górna Max. wys. komp. od KD Płaszczyzna górna 0.00 Płaszczyzna dolna 0.00 Płaszczyzna dolna

128 126 Architektura Allplan BIM Wprowadzanie elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia PODPOWIEDŹ Dla precyzyjnego rysowania nie jest konieczne kliknięcie wskaźnikiem myszy dokładnie tego punktu, od którego nowy element powinien się rozpoczynać: dokładną wartość możesz po prostu wprowadzić w linii dialogowej. Jeśli na przykład umieszczasz otwór w ścianie lub dołączasz ścianę wewnętrzną do ściany zewnętrznej, to wystarczy że klikniesz w pobliżu punktu, w którym powinien rozpoczynać się nowy element. Zostanie teraz wyświetlona w linii dialogowej odległość tego punktu do najbliżej leżącego punktu odniesienia (np. początku ściany, narożnika ściany, boku otworu). Punkt odniesienia zostanie pokazany za pomocą strzałki w kolorze konstrukcji pomocniczej, natomiast wskazany punkt, w którym powinien rozpoczynać się nowy element zostanie wyświetlony w postaci kwadratu również w kolorze konstrukcji pomocniczej. Strzałka zwrócona jest w kierunku wskazanego punktu. Wprowadzanie elementów architektonicznych przy pomocy punktu odniesienia A Punkt odniesienia, strzałka zwrócona jest w kierunku punktu początkowego nowego elementu B Punkt początkowy nowego elementu, umieszczony poprzez kliknięcie na ścianie d Odległość od punktu odniesienia, wyświetlona w linii dialogowej Odległość, która jest wyświetlana w linii dialogowej może być wykorzystana w następujący sposób: Aby przejąć tą wartość w linii dialogowej, naciśnij klawisz ENTER Wprowadź w linii dialogowej nową wartość, a następnie potwierdź ją klawiszem ENTER Jeśli chcesz zmienić punkt odniesienia, np. w przypadku gdy znana jest odległość od innego narożnika ściany, to kliknij po prostu na żądany punkt, w którym ma się znajdować punkt odniesienia. W linii dialogowej zostanie pokazana odległość od nowego punktu odniesienia. Wskazówka: Allplan proponuje zawsze najbliżej leżący punkt odniesienia. Oś ściany Każda ściana, którą rysujesz posiada automatycznie swoją oś. Pod tym pojęciem rozumiemy tutaj pomocniczą linię, która jest używana w czasie wprowadzania ściany. Ściana prosta posiada linię wprowadzania w postaci osi, ściana okrągła łuk lub okrąg, ściana w kształcie splajnu splajn, natomiast ściana z elementów 2D element złożony, który jest tworzony na bazie punktów wskazywanych w czasie wprowadzania tego typu ściany. Położenie ściany względem osi możesz określić za pomocą kierunku rozszerzania. Oś ściany posiada wszystkie dane, które są konieczne do utworzenia ściany. To w jaki sposób i czy w ogólne oś ściany ma być pokazywana możesz określić w Opcjach Architektura, w polu Widok, Osie.

129 Allplan BIM Architektura 127 Możliwości modyfikacji Ściany wielowarstwowe W czasie wprowadzania ściany być może nie zwrócisz uwagi na jej oś. Natomiast wszystkie jej zalety są widoczne w przypadku konieczności modyfikacji ścian. Poniżej przedstawiono przegląd funkcji do modyfikacji oraz szczególnych przypadków związanych z osiami ścian. Z wszystkich tych dodatkowych zalet możesz korzystać tylko w przypadku ścian, które zostały utworzone wraz z osią ściany. Dostępne jest to dopiero od wersji 16 programu Allplan. Ściany wielowarstwowe są zasadniczo rysowane w ten sam sposób jak ściany jednowarstwowe. Wykorzystujesz w tym celu te same typy ścian. Szczególną uwagę należy zwrócić jedynie na sposoby przecinania poszczególnych warstw ścian, które możesz zdefiniować za pomocą odpowiednich priorytetów. Priorytety dla ścian wielowarstwowych zewnętrznych Jeśli w przypadku ścian wielowarstwowych pierwsza warstwa ściany jest warstwą zewnętrzną, to powinna ona mieć najwyższy priorytet. Ma to na celu zapewnienie odpowiedniego przedstawienia ściany w obszarach narożnych. B A C Legenda: 1 4 Kolejność wprowadzania ściany prostej A Priorytety ściany zewnętrznej:

130 128 Architektura Allplan BIM Warstwa 1 = 600 Warstwa 2 = 500 Warstwa 3 = 400 B C Strona zewnętrzna Kierunek rozszerzenia Rysunek: Priorytety dla ściany wielowarstwowej zewnętrznej Priorytety dla połączenia ścian w kształcie litery T W przypadku połączeń ścian w kształcie litery T warstwy ściany, które mają się przecinać powinny mieć te same priorytety. Wtedy otrzymasz prawidłowe rezultaty. Obowiązuje to zarówno dla połączeń ścian w trakcie ich rysowania, jak również w przypadku ich późniejszej modyfikacji za pomocą funkcji Ściana do ściany i Ściana do linii. A B C Legenda: A B C Priorytety ściany zewnętrznej: Warstwa 1 = 500 Warstwa 2 = 400 Warstwa 3 = 300 Warstwa 4 = 200 Strona zewnętrzna Priorytety ściany wewnętrznej: Warstwa 1 = 200 Warstwa 2 = 300 Warstwa 3 = 300 Rysunek: priorytety dla połączeń w kształcie litery T Różne wysokości poszczególnych warstw Definiowanie wysokości ściany wielowarstwowej przebiega analogicznie, jak w przypadku ściany jednowarstwowej. Jeśli pojedyncze warstwy ściany mają mieć jednak mniejszą wysokość (np. w celu oparcia na nich płyty stropowej), to musisz w czasie definiowania wysokości ściany zwrócić uwagę na opcję Jednakowa wysokość warstw. Powinna ona być w tym przypadku wyłączona. Teraz możesz oddzielnie zdefiniować wysokość dla każdej warstwy ściany.

131 Allplan BIM Architektura 129 Powiąż wysokość poszczególnych warstw ściany z górną i dolną płaszczyzną standardową i wprowadź dla niższej warstwy w polu Odległość na przykład grubość stropu ze znakiem ujemnym. Otwory okienne lub drzwiowe dla ścian wielowarstwowych Aby umieścić otwory okienne lub drzwiowe w ścianach wielowarstwowych postępuj analogicznie, jak w przypadku ścian jednowarstwowych. W oknie dialogowym Właściwości przejdź dodatkowo do zakładki Węgarek. Tutaj możesz w zależności od liczby warstw ściennych wybrać różne typy węgarków i wprowadzić odpowiednie wartości dla Przesunięcia.

132 130 Architektura Allplan BIM Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Ściana Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz jedno lub wielowarstwowe ściany. Możesz tutaj wybrać następujące typy ścian: Ściana prosta Przy pomocy tej funkcji tworzysz proste ściany. Tworzenie jest analogiczne do funkcji Linia, z modułu Szkic. Ściana prostokątna Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie jak prostokąty w module Szkic. Ściana okrągła Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany okrągłe. Okrąg przybliżony jest wielobokiem: w ten sposób tworzone są krótkie odcinki ścian, traktowane jednak jako jedna całość. Ściana przez punkt środkowy okręgu Ściana wieloboczna (wpisana) Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do funkcji Okrąg: środek z modułu Szkic. Możesz rysować łuki lub całe okręgi. Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany wieloboczne, rozpoczynające się od połowy odcinka ściany. Tworzenie ściany wielobocznej jest analogiczne do ściany okrągłej, jedyną różnicą jest określanie w polu dialogowym Parametry podziału ściany na proste odcinki. Wpisana oznacza dla ściany wielobocznej, że ściana początkowa i końcowa mają połowę swojej długości. Łączone są one w jeden odcinek. Podział umieszczany jest stycznie do okręgu, wprowadzonego podczas określania geometrii.

133 Allplan BIM Architektura 131 Ikona Funkcja Zastosowanie Ściana wieloboczna (opisana) Ściana z elementu 2D Ściana w kształcie splajnu Drzwi Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany wieloboczne, rozpoczynające i kończące się całym odcinkiem ściany. Tworzenie ściany wielobocznej jest analogiczne do ściany okrągłej, jedyną różnicą jest określanie w polu dialogowym Parametry podziału ściany na proste odcinki. Opisana oznacza dla ściany wielobocznej, że ściana początkowa i końcowa mają całą długość odcinka. Każdy odcinek traktowany jest jako osobna część. Podział przebiega w kierunku siecznej do okręgu pomocniczego, który określasz w czasie definiowania geometrii. Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany na bazie istniejących elementów 2D (np. linii, wieloboków, splajnów) lub układów tych elementów. Ściana tworzona jest wzdłuż podstawowego elementu; element pozostaje niezmieniony, i może być widoczny na wydrukach. Dlatego najlepiej jest rysować te elementy cienką grubością linii lub za pomocą konstrukcji pomocniczej. Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do splajnu w module Szkic. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz otwory drzwiowe w ścianach. Okno Przy pomocy tej funkcji umieszczasz otwory okienne w ścianach. Okno narożne Przy pomocy tej funkcji umieszczasz otwory okienne bezpośrednio w narożach ścian. Słup Strop Przy pomocy tej funkcji rysujesz komponenty w formie słupów, oparte na różnych rzutach: prostokątnym, okrągłym, wielobocznym, dowolnym lub na bazie zamkniętego obrysu 2D, umieszczonego w postaci symbolu. Przy pomocy tej funkcji rysujesz stropy lub płaskie elementy architektoniczne. Otwór w stropie Przy pomocy tej funkcji umieszczasz otwory w stropie. Możesz wybrać pomiędzy otworem prostokątnym, okrągłym, wielobocznym (wpisanym lub opisanym) i otworem o dowolnym obrysie. Podciąg/Nadciąg Przy pomocy tej funkcji umieszczasz podciągi lub nadciągi w stropach i ścianach. Komin Przy pomocy tej funkcji rysujesz kominy. Modeluj makro Przy pomocy tej funkcji tworzysz w prosty sposób makra dla dowolnych otworów. Modelowanie makr (dla okien, okien drzwiowych albo drzwi z masywnymi skrzydłami) następuje w oknie dialogowym, które dzieli się na dwie części. Makro zestawiane jest z pojedynczych elementów. Do wyboru masz ramy pełne, ościeża (z lub bez progów), słupki, ślemiona, szprosy, pionowe lub poziome podziały dodatkowe, katalog ze skrzydłami otworów, płyty drzwiowe, wybór symboli dla skrzydeł drzwiowych, jak również dwa katalogi z dodatkowymi kształtami otworów. Za pomocą przycisków i w środku okna dialogowego możesz utworzyć nowy element albo usunąć element właśnie utworzony. Prawa strona okna dialogowego służy do przedstawienia aktualnie utworzonego makra. Do dyspozycji masz widok 3D i jeden z wielu widoków w rzucie. Zdefiniowane w ten sposób makro zostanie automatycznie umieszczone w otworze, możesz je jednak również zapisać i wywołać w dowolnej chwili. Makro parapetu Ława fundamentowa Fundament Przy pomocy tej funkcji tworzysz zewnętrzne lub wewnętrzne makro parapetu w otworze okiennym. Funkcja analogiczna do Modeluj makro Przy pomocy tej funkcji tworzysz ławę fundamentową pod ścianami prostymi. Postępowanie analogiczne do funkcji ściana. Przy pomocy tej funkcji tworzysz fundament pojedynczy np. pod słupem.

134 132 Architektura Allplan BIM Ikona Funkcja Płyta Fasada Balustrada Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz fundament o powierzchni ograniczonej dowolnym wielobokiem. Przy pomocy tej funkcji modelujesz fasadę budynku element, płyta, szkło, słup, rygiel itp. Przy pomocy tej funkcji modelujesz różnego rodzaju balustrady, płoty itp. Pojedyncze elementy traktowane są jako komponenty i zestawiane w całość. Kota wysokościowa Opisy Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość dowolnego komponentu architektonicznego i umieszczasz symbol koty z opisem. Przy pomocy tej funkcji opisujesz dowolne elementy architektoniczne i umieszczone makra. Numer komponentu Wymiarowanie ścian Przy pomocy tej funkcji numerujesz dowolne elementy architektoniczne. Przy pomocy tej funkcji automatycznie tworzysz łańcuch wymiarowy komponentów architektonicznych. W ten sposób możesz w jednym kroku utworzyć kilka linii wymiarowych. Linie wymiarowe są ze sobą skojarzone. Wysokość ściany podokiennej Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość otworu architektonicznego. Listy i zestawienia Legenda dokumentu Zmień elementy Dowolny fundament 3D Nisza/wnęka Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy obiektów i komponentów architektonicznych. Listy te możesz drukować na drukarce, jak również umieszczać na warstwie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz legendy obiektów i komponentów architektonicznych. Uwzględniane są komponenty z wszystkich aktywnych warstw projektu. Przy pomocy tej funkcji konwertujesz elementy architektoniczne na inne rodzaje elementów. Traci się przy tym ogólne informacje charakterystyczne dla elementów architektonicznych, jak materiał, typ obliczeń, itp. Zestawione są tu niektóre funkcje z innych modułów, mogące mieć swoje zastosowanie dla elementów architektonicznych; wyeliminowano więc przechodzenie między modułami. Przy pomocy tej funkcji przekształcasz jednym ruchem linie 3D, powierzchnie 3D czy bryły 3D w fundament. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz nisze w ścianach. Nisza/wnękadowolny obrys Wstaw makro do otworu Przy pomocy tej funkcji umieszczasz wnęki o dowolnych obrysach w ścianach. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz makra w otworach architektonicznych. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Modyfikuj właściwości komponentów architektonicznych Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlać i modyfikować specyficzne właściwości dowolnych elementów architektonicznych. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz specyficzne dla elementu właściwości elementów architektonicznych. Modyfikacja przebiega w sposób analogiczny, jak w przypadku pierwszego wprowadzania elementu. W ten sposób np. dla linii wymiarowej pojawia się okno dialogowe ustawień linii wymiarowych, a dla ściany okno dialogowe do definiowania parametrów ściany. Również dzięki zastosowaniu opcji funkcji ściany masz możliwość równoczesnej zamiany wielu ścian jednowarstwowych na ściany wielowarstwowe. Ściana do ściany Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie ściany. Ściana zaznaczona jako pierwsza, pozostanie niezmieniona; pozostała ściana zostanie przedłużona lub skrócona.

135 Allplan BIM Architektura 133 Ikona Funkcja Ściana do linii Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji dociągasz ściany do istniejących linii. Pokaż/Ukryj linię połączenia Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub ukrywasz linie połączenia (np. linię przecięcia ścian). Usuń część ściany Przy pomocy tej funkcji usuwasz część ściany ze ściany. Wszystkie elementy, znajdujące się w tym odcinku ściany, jak okna i drzwi, zostaną również usunięte. Aktualizuj opis Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy, znajdujące się na jednej warstwie. Usuń numer komponentu Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu z elementu architektonicznego. Aktualizuj widok 3D Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz widok elementów architektonicznych, lub włączasz widok 3D elementów architektonicznych, które zostały wyłączone przy pomocy funkcji Wyłącz widok 3D. Wyłącz widok 3D Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementów architektonicznych. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji możesz wyszukać dowolny element architektoniczny. Znalezione elementy są zaznaczane i możesz je dalej opracowywać. Zmiana stylu opisów Przy pomocy tej funkcji zmieniasz obraz tekstu ew. większą ilość tekstów jednakowego typu lub opis obiektu Modyfikuj obszar Przy pomocy tej funkcji dodajesz lub odejmujesz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub kreskowania/wzoru/ komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. wypełnienia kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu). komponentu architektonicznego Podziel obszar Przy pomocy tej funkcji dzielisz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia i komponenty kreskowania/wzoru/ architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, wypełnienia pow. podłogi, pow. sufitu) na 2 części. Jest bardzo pomocne np. w przypadku gdy musisz komponentu podzielić rysunek rzutu na kilka części. architektonicznego Połącz obszary Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie części kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponentów kreskowania/wzoru/ architektonicznych (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji wypełnienia netto, pow. podłogi, pow. sufitu) w jeden element. komponentu architektonicznego Zaokrąglij Przy pomocy tej funkcji tworzysz zaokrąglenie pomiędzy dwoma elementami. Zamień makra Obrót makra okiennego Przy pomocy tej funkcji możesz pojedyncze makra lub ich wszystkie umieszczone kopie, zamienić na inne. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz położenie makra w otworze ściennym (drzwi, okna, otwory, nisze itp.)

136 134 Architektura Allplan BIM Moduł Architektura specjalne W Architektura specjalne znajdują się dalsze funkcje architektoniczne do projektowania specjalistycznych elementów architektonicznych 3D. Modeler makr okiennych, ściana o dowolnym profilu, ściana o dowolnym obrysie stanowią narzędzia w znacznym stopniu ułatwiające projektowanie bardziej skomplikowanych elementów architektonicznych. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ważniejszych elementów architektonicznych (modelowanie otworów, ściana o dowolnym profilu). Wprowadzania elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia. Funkcji zawartych w Architektura specjalne. Informacje podstawowe o elementach architektonicznych Ściany Podstawowe zasady rysowania w 2D są również stosowane do rysowania elementów architektonicznych: tok postępowania jest taki sam, jedynie dodatkową czynnością pozostaje zdefiniowanie trzeciego wymiaru (wysokości lub położenia przestrzennego). Poza tym możesz również przyporządkować elementom w czasie rysowania lub już po ich umieszczeniu, np. typ robót, materiał, sposób przedmiaru, itd. Do elementów architektonicznych zaliczamy ściany, stropy, słupy i otwory, jak okna i drzwi. Należą do nich również elementy tworzone w innych modułach, jak dachy, więźby dachowe, czy schody. Wskazówka: Pomieszczenia i wykończenia powierzchni, które można utworzyć w module Zestawienia ilościowe służą jako podstawa dla zestawień ilościowych i innych analiz modelu budynku. Przy pomocy funkcji Ściana prosta Ściana możesz narysować różnego rodzaju ściany: Sposób rysowania jest analogiczny, jak w przypadku funkcji Linia z modułu Szkic. Ściana prostokątna Tutaj za jednym razem tworzysz cztery ściany proste, analogicznie jak w przypadku funkcji Prostokąt z modułu Szkic. Ściana okrągła Tutaj przybliżasz ścianę okrągłą za pomocą wieloboku składającego się z odcinków ścian prostych. Wszystkie te ściany można uaktywnić jako jeden element. Ściana przez punkt środkowy okręgu Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do funkcji Okrąg: środek z modułu Szkic. Możesz rysować łuki lub całe okręgi. Ściana wieloboczna Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany wieloboczne podobnie, jak w przypadku ścian okrągłych, które posiadają dowolną liczbę boków i są ograniczone pomocniczym okręgiem. Można rysować ściany wieloboczne wpisane lub opisane, różniące się sposobem rysowania pierwszego odcinka ściany. Wpisana oznacza w tym przypadku, że początkowy i końcowy odcinek ściany ma zawsze długość równą połowie długości podziału. Podział tworzony jest zawsze stycznie

137 Allplan BIM Architektura 135 do pomocniczego okręgu, który określasz w czasie definiowania geometrii. Opisana oznacza w tym przypadku, że początkowy i końcowy odcinek ściany ma zawsze normalną długość podziału. Podział przebiega w kierunku siecznej do okręgu pomocniczego, który określasz w czasie definiowania geometrii. Ściana z elementu 2D Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany na bazie istniejących elementów 2D (np. linii, wieloboków, splajnów) lub układów tych elementów. Ściana tworzona jest wzdłuż podstawowego elementu; element pozostaje niezmieniony i może być widoczny na wydrukach. Ściana w kształcie splanuj Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany analogicznie do splajnu w module Szkic. Ściana o dowolnym profilu Przy pomocy tej funkcji rysujesz ścianę o dowolnym przekroju. Przekrój poprzeczny ściany może być narysowany narzędziami 2D lub importowany w postaci np. dxf i zapisany w bibliotece. Użycie funkcji Ściana o dowolnym profilu otwiera okno dialogowe z dostępem do biblioteki symboli Po wybraniu symboli będącego przekrojem poprzecznym projektowanej ściany, rysujesz przebieg ściany na rzucie z góry. Podciągi / nadciągi, obrzeża, nadproża Podciągi i nadciągi są rysowane w taki sam sposób, jak ściany. Jedyną różnicą jest inny sposób powiązania z płaszczyznami standardowymi. Dla obrzeży (obramowanie w miejscu połączenia stropu ze ścianą) górna krawędź ściany znajdującej się poniżej, przejmowana jest jako dolna krawędź obrzeża.

138 136 Architektura Allplan BIM Możliwości wprowadzania odpowiadają funkcji Ściana. Dla utworzenia obrzeża korzystaj zawsze z takiej samej opcji, za pomocą której została utworzona poniżej narysowana ściana. Okna i drzwi Modelowanie otworów Tak jak w przypadku funkcji do tworzenia ścian, również i funkcje służące do rysowania otworów, jak Drzwi lub Okno pozwalają zaoszczędzić wiele czasu i pracy. Zamiast rysowania wielu linii, po prostu umieszczasz te elementy w ścianie. Aby utworzyć otwór musi zostać uprzednio utworzona ściana, w której ten otwór chcesz umieścić. Otwory nie mogą istnieć samodzielnie, lecz są one zawsze powiązane ze ścianą. Aby określić położenie otworu, kliknij w przybliżeniu w miejscu na linii ściany, gdzie powinien rozpoczynać się otwór. Allplan pokaże teraz odległość tego punktu od najbliższego punktu odniesienia (np. najbliższego narożnika ściany). Otwór zostanie podwieszony do wskaźnika myszy. W linii dialogowej pokazana jest wartość określająca odległość tego punktu od punktu odniesienia. Możesz tą wartość przejąć, naciskając klawisz ENTER lub wprowadzić własną żądaną wartość i następnie zaakceptować za pomocą ENTER. Możesz także przenieść punkt odniesienia w inne miejsce poprzez kliknięcie innego narożnika, boku okna, itd., a następnie określić odległość względem tego nowego punktu odniesienia. Okna i drzwi możesz również umieszczać bardzo dokładnie geometrycznie. Dalsze informacje na ten temat znajdziesz w punkcie Wprowadzanie elementów architektonicznych przy pomocy punktów odniesienia Teraz określasz właściwości okna. W tym celu kliknij, tak jak i dla ściany, na Właściwości. Grubość ściany i jej budowa zostanie automatycznie przejęta od ściany i wprowadzona do okna dialogowego. Możesz teraz nadać dalsze właściwości, jak wysokość, typ robót, itd. Położenie przestrzenne możesz tutaj również określić przy pomocy wygodnego okna dialogowego w odniesieniu do płaszczyzn. Poza tym określasz tutaj kształt okna: prostokątne, łukowe, dowolne. W przypadku Równolegle do tego zostanie automatycznie wygenerowane przedstawienie w rzucie dla tego elementu, zawierające różny poziom szczegółowości dla różnych zakresów skal. Utworzone elementy drzwiowe i okienne posiadają jeszcze dodatkową zaletę. Otóż dopasowują się one automatycznie do różnych wielkości otworów, przy czym zmieniają się tylko wielkości pól, natomiast wielkości przekrojów ościeży i innych elementów pozostają takie same. Wystarczy że tylko jeden raz utworzysz makro okienne lub drzwiowe. Możesz potem wykorzystywać je dowolną ilość razy to znacznie zaoszczędza czas! Przy pomocy funkcji Modeler otworów umieszczasz w otworze okiennym lub drzwiowym oblicowanie, wpust, rolety oraz nadproże. PODPOWIEDŹ Przy pomocy Modeluj otwory modelujesz otwory drzwiowe lub okienne poprzez wprowadzanie parametrów oblicowania, wpustu, skrzynek rolet, nadproża, itd. Otwory te możesz zapisać i ponownie je wczytywać.

139 Allplan BIM Architektura 137 Przejęcie żądanej opcji uzyskujesz poprzez użycie symbolu: Komponenty Komponenty podobnie jak otwory mogą być tworzone tylko w połączeniu z istniejącymi elementami. Przykład: filar w ścianie można umieścić tylko w istniejącej ścianie, nadproże lub skrzynkę rolet można umieścić tylko nad istniejącym otworem okiennym. W czasie umieszczania komponentów Allplan automatycznie rozpoznaje wymiary elementu głównego (na przykład ściany lub otworu). Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Modeluj otwory Ściana o dowolnym profilu Przy pomocy tej funkcji modelujesz otwory drzwiowe lub okienne poprzez wprowadzanie parametrów oblicowania, wpustu, skrzynek rolet, nadproża, itd. Otwory te możesz zapisać i ponownie je wczytywać. Przy pomocy tej funkcji tworzysz ściany o dowolnym przekroju poprzecznym. Kształt przekroju poprzecznego tworzysz w dowolny sposób i zapisujesz w bibliotece. Ściana- dowolny obrys Przy pomocy tej funkcji rysujesz ściany o dowolnym obrysie. Wieniec/obrzeże Filar Przy pomocy tej funkcji rysujesz obramowanie w miejscu połączenia stropu ze ścianą. Górna krawędź ściany znajdującej się poniżej, przejmowana jest jako dolna krawędź obrzeża. Możliwości wprowadzania odpowiadają funkcji Ściana. Do obrzeża używaj zawsze opcji, przy pomocy których utworzyłeś leżącą poniżej ścianę. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz filary w ścianach. Nadproże Przy pomocy tej funkcji umieszczasz nadproża nad otworami w ścianach. Rolety zewnętrzneskrzynka Fuga Przy pomocy tej funkcji umieszczasz skrzynki rolet nad otworami w ścianach. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz fugi w ścianach. Wpust Oblicowanie Przy pomocy tej funkcji rysujesz wpusty z lewej, prawej, górnej i dolnej strony otworu okiennego. Przy pomocy tej funkcji rysujesz oblicowania. Instalacje Kota wysokościowa Opisy Numer komponentu Przy pomocy tej funkcji rysujesz formę liniową lub ograniczoną wielobokiem formę komponentu instalacyjnego. Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość dowolnego komponentu architektonicznego i umieszczasz symbol koty z opisem. Przy pomocy tej funkcji opisujesz dowolne elementy architektoniczne i umieszczone makra. Przy pomocy tej funkcji numerujesz dowolne elementy architektoniczne. Wymiarowanie ścian Przy pomocy tej funkcji automatycznie tworzysz łańcuch wymiarowy komponentów architektonicznych. W ten sposób możesz w jednym kroku utworzyć kilka linii wymiarowych. Linie wymiarowe są ze sobą skojarzone.

140 138 Architektura Allplan BIM Ikona Funkcja Wysokość ściany podokiennej Listy i zestawienia Legenda dokumentu Zmień elementy Autościanapomieszczenia Autościana-rzut Autościana-linie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość otworu architektonicznego. Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy obiektów i komponentów architektonicznych. Listy te możesz drukować na drukarce, jak również umieszczać na warstwie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz legendy obiektów i komponentów architektonicznych. Uwzględniane są komponenty z wszystkich aktywnych warstw projektu. Przy pomocy tej funkcji konwertujesz elementy architektoniczne na inne rodzaje elementów. Traci się przy tym ogólne informacje charakterystyczne dla elementów architektonicznych, jak materiał, typ obliczeń, itp. Zestawione są tu niektóre funkcje z innych modułów, mogące mieć swoje zastosowanie dla elementów architektonicznych; wyeliminowano więc przechodzenie między modułami. Przy pomocy tej funkcji automatycznie tworzysz ściany pomiędzy już zdefiniowanymi pomieszczeniami. Program automatycznie znajduje sąsiednie pomieszczenia i tworzy pomiędzy nimi ściany, jeżeli odległość między nimi odpowiada wcześniej określonej grubości ściany wewnętrznej. Funkcja Autościana-pomieszczenia pozwala zaoszczędzić dużo czasu, w przypadku, gdy masz zeskanowane plany istniejącego budynku i przedstawiłeś oraz zmodyfikowałeś je za pomocą funkcji z modułu Stan istniejący. Być może utworzyłeś już pomieszczenia do zestawień powierzchni mieszkalnych. Przy pomocy tej funkcji możesz szybko i prosto utworzyć ściany. Możesz już teraz dalej pracować ze ścianami trójwymiarowymi. Przy pomocy tej funkcji masz możliwość utworzenia z dwuwymiarowych linii (o dowolnych odstępach) trójwymiarowych ścian. W takim przypadku możesz istniejące rzuty szybko i wygodnie przekształcić w modele 3D. Przy pomocy tej funkcji masz możliwość automatycznego wygenerowania ścian na podstawie istniejących linii. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlać i modyfikować specyficzne właściwości dowolnych elementów architektonicznych. Modyfikuj właściwości komponentów architektonicznych Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz specyficzne dla elementu właściwości elementów architektonicznych. Modyfikacja przebiega w sposób analogiczny, jak w przypadku pierwszego wprowadzania elementu. W ten sposób np. dla linii wymiarowej pojawia się okno dialogowe ustawień linii wymiarowych, a dla ściany okno dialogowe do definiowania parametrów ściany. Również dzięki zastosowaniu opcji funkcji ściany masz możliwość równoczesnej zamiany wielu ścian jednowarstwowych na ściany wielowarstwowe. Ściana do ściany Ściana do linii Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie ściany. Ściana zaznaczona jako pierwsza, pozostanie niezmieniona; pozostała ściana zostanie przedłużona lub skrócona. Przy pomocy tej funkcji dociągasz ściany do istniejących linii. Pokaż/Ukryj linię połączenia Usuń część ściany Aktualizuj opis Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub ukrywasz linie połączenia (np. linię przecięcia ścian). Przy pomocy tej funkcji usuwasz część ściany ze ściany. Wszystkie elementy, znajdujące się w tym odcinku ściany, jak okna i drzwi, zostaną również usunięte. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy, znajdujące się na jednej warstwie. Usuń numer komponentu Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu z elementu architektonicznego.

141 Allplan BIM Architektura 139 Ikona Funkcja Zastosowanie Aktualizuj widok 3D Wyłącz widok 3D Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz widok elementów architektonicznych, lub włączasz widok 3D elementów architektonicznych, które zostały wyłączone przy pomocy funkcji Wyłącz widok 3D. Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementów architektonicznych. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji możesz wyszukać dowolny element architektoniczny. Znalezione elementy są zaznaczane i możesz je dalej opracowywać. Zmiana stylu opisów Przy pomocy tej funkcji zmieniasz obraz tekstu ew. większą ilość tekstów jednakowego typu lub opis obiektu Modyfikuj obszar Przy pomocy tej funkcji dodajesz lub odejmujesz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia kreskowania/wzoru/wy lub komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pełnienia komponentu pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu). architektonicznego Podziel obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Połącz obszary kreskowania / wzoru / wypełnienia komponentu architektonicznego Zaokrąglij Przy pomocy tej funkcji dzielisz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia i komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu) na 2 części. Jest bardzo pomocne np. w przypadku gdy musisz podzielić rysunek rzutu na kilka części. Przy pomocy tej funkcji łączysz dwie części kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponentów architektonicznych (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, pow. kondygnacji netto, pow. podłogi, pow. sufitu) w jeden element. Przy pomocy tej funkcji tworzysz zaokrąglenie pomiędzy dwoma elementami. Definiuj/Modyfikuj ościeże Modyfikacja ściany zewnętrznej Przy pomocy tej funkcji możesz zdefiniować lub zmodyfikować ościeże. Uwzględniane przy tym będą oblicowania z prawej lub z lewej strony. Przy pomocy tej funkcji możesz zmienić ustawienia architektoniczne ściany zewnętrznej (rzut musi być zamkniętym wielobokiem). Rozpoznanie wieloboku ścian następuje automatycznie po wskazaniu ściany. Funkcja ta szczególnie nadaje się do zmiany ścian jednowarstwowych w wielowarstwowe.

142 140 Architektura Allplan BIM Moduł Zestawienia ilościowe Obok trójwymiarowego modelu budynku pomieszczenia wraz z przyporządkowanymi im powierzchniami wykończeniowymi i specjalnymi stanowią podstawę do tworzenia zestawień i analiz za pomocą list. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnych wiadomości na temat pomieszczeń i powierzchni. Różnic pomiędzy powierzchniami wykończeniowymi i specjalnymi. Ogólnych wiadomości o zestawieniach ilościowych. Zasad tworzenia zestawień ilościowych. Funkcji zawartych w module Zestawienia ilościowe. Wprowadzenie do tworzenia pomieszczeń i powierzchni Ogólne informacje o pomieszczeniach Pomieszczenie jest trójwymiarowym elementem architektonicznym, który może zawierać bardzo dużo informacji. W trójwymiarowym modelu budynku pomieszczenia możesz utworzyć bardzo szybko w sposób automatyczny. Przydatne jest to, np. w przypadku gdy chcesz szybko obliczyć powierzchnię mieszkalną na danym etapie zaawansowania projektu. Jednakże możesz również definiować pojedyncze pomieszczenia. W tym przypadku masz do dyspozycji wygodne okna dialogowe do definiowania wykończenia powierzchni, np. warstw podłogowych, powłok malarskich lub tapet. Tam, gdzie nie wystarczają powierzchnie wykończeniowe, możesz zastosować powierzchnie specjalne, np. glazurę do określonej wysokości na otynkowanej ścianie, czy inne warstwy podłogowe w obrębie otwartego kominka. Wprowadzanie pomieszczeń i przynależnych do nich powierzchni W module Zestawienia ilościowe są dostępne następujące funkcje do tworzenia pomieszczeń: Utwórz pomieszczenia Przy pomocy tej funkcji tworzysz pojedyncze pomieszczenia. W oknie dialogowym, które jest podzielone na trzy zakładki, możesz przyporządkować wszystkim elementom pomieszczenia odpowiednie (standardowo zdefiniowane lub dowolne) atrybuty, np. temperatura pomieszczenia. Atrybuty umożliwiają późniejszą analizę pomieszczeń za pomocą list i zestawień. W zakładce Wykończenie możesz zdefiniować okładziny wykończeniowe dla powierzchni bocznych, sufitów i podłóg, a także wprowadzić listwy. Wprowadzenie rodzaju zamknięcia, typu użytkowania i rodzaju powierzchni wg DIN277 dokonywane jest w zakładce DIN277, bez konieczności przechodzenia do modułu DIN 277- Powierzchnie. Te pomieszczenia możesz następnie analizować za pomocą obliczeń powierzchni mieszkalnej i wg DIN 277. Automatyczne generowanie pomieszczeń Przy pomocy tej funkcji tworzysz automatycznie wiele pomieszczeń we wskazanym obszarze. Opis pomieszczenia i definicję powierzchni wykończeniowych dokonujesz później. Aby można było skorzystać z funkcji automatycznego tworzenia pomieszczeń, muszą na warstwie znajdować się elementy architektoniczne w postaci ścian. Funkcja ta jest szczególnie zalecana do tworzenia pierwszych, zgrubnych zestawień pomieszczeń.

143 Allplan BIM Architektura 141 Specjalne elementy związane z pomieszczeniami Obok powierzchni bocznych, sufitów i podłóg oraz list, które to definiujesz w zakładce Wykończenie w funkcji Utwórz pomieszczenia, istnieją również inne elementy związane z pomieszczeniami: powierzchnie specjalne i listwy specjalne. Elementy te są wprowadzane indywidualnie i służą np. do utworzenia glazury do określonej wysokości na otynkowanej ścianie lub umieszczenia podłogi z kamieni naturalnych w obrębie otwartego kominka, podczas gdy reszta podłogi będzie wyłożona wykładziną. Powierzchnie i listwy specjalne możesz zdefiniować za pomocą następujących funkcji: Powierzchnia boczna Powierzchnia sufitu Powierzchnia podłogi Listwy W tym przypadku mamy również do czynienia z elementami architektonicznymi. Można im przyporządkowywać różne wysokości, atrybuty, itd. Ważniejsze różnice pomiędzy funkcjami Utwórz pomieszczenie i Powierzchnia boczna, sufitu i podłogi oraz Listwa: Utwórz pomieszczenie Powierzchnia boczna, sufitu i podłogi oraz Listwa Posiada kubaturę, powierzchnię użytkową oraz obwód Informacje o rodzaju powierzchni bocznej, sufitu, podłogi oraz listwie (Wykończenie) możesz przyporządkować do pomieszczenia w czasie jego tworzenia lub później, po jego utworzeniu. Możliwe równoczesne wprowadzenie wszystkich powierzchni Posiadają powierzchnię lub długość Materiał jest definiowany w czasie wprowadzania Można je tworzyć niezależnie od pomieszczenia (jednak jeśli pierwszy punkt zostanie wprowadzony na linii pomieszczenia, to zostaną powiązane z pomieszczeniem) Powierzchnia boczna, sufitu i podłogi (powierzchnia specjalna) ma wyższy priorytet niż Wykończenie i je zastępuje (wycina). Późniejsze definiowanie lub modyfikacja utworzonego pomieszczenia Przy pomocy następujących funkcji możesz później zdefiniować lub zmodyfikować wykończenie powierzchni dla pomieszczenia (pomieszczenie musi już istnieć): Jeśli chcesz zmodyfikować powierzchnie tylko dla pojedynczego pomieszczenia, to kliknij prawym przyciskiem myszy na tym pomieszczeniu i wybierz w menu kontekstowym pozycję Właściwości. Jeśli chcesz zmodyfikować powierzchnie dla wielu pomieszczeń analogicznie, jak w przypadku pierwszego wprowadzenia, to użyj funkcji Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Powierzchnie pod roboty wykończeniowe: przy pomocy Przejmij ustawienia możesz przejąć parametry od istniejącego pomieszczenia do okna dialogowego i następnie je zmienić. Definiuj/Modyfikuj pomieszczenie, wybierz odpowiednią ikonę i wskaż element, który chcesz zmienić. Ta funkcja jest dostępna zarówno w przypadku funkcji Utwórz pomieszczenia, jak i funkcji Powierzchnia boczna, itd. Jeśli chodzi o powierzchnie specjalne, które nie są umieszczone ze wszystkich stron pomieszczenia, to wykorzystaj następującą funkcję: Definiuj/Modyfikuj pomieszczenie, w połączeniu z jednym z następujących kryteriów wyboru, które może zostać zdefiniowane w oknie dialogowym Wybór: Powierzchnia boczna, aby zdefiniować/zmodyfikować parametry powierzchni bocznej,

144 142 Architektura Allplan BIM Powierzchnia sufitu, aby zdefiniować/zmodyfikować parametry powierzchni sufitu, Powierzchnia podłogi, aby zdefiniować/zmodyfikować parametry powierzchni podłogi, Listwa, aby zdefiniować/zmodyfikować parametry listwy, Ważniejsze różnice pomiędzy funkcjami Powierzchnie pod roboty wykończeniowe lub Definiuj/Modyfikuj pomieszczenie a funkcjami Powierzchnia boczna, sufitu i podłogi oraz Listwa: Powierzchnie pod roboty wykończeniowe Definiuj/Modyfikuj pomieszczenie Powierzchnia boczna, Powierzchnia sufitu Powierzchnia podłogi, Listwa Jednoczesne przyporządkowanie materiałów i warstw wykończeniowych dla wszystkich powierzchni pomieszczenia (np. wszystkie powierzchnie boczne będą otynkowane i pomalowane, natomiast na podłodze będzie położony parkiet). Przyporządkowanie nie jest widoczne na zewnątrz. Możliwe tylko dla pomieszczeń. Każda powierzchnia, która ma zostać utworzona, może składać się z różnych materiałów. Funkcja Powierzchnia boczna tworzy tylko powierzchnie boczne, które można umieścić w dowolnym miejscu o dowolnych wymiarach. W tym przypadku mamy do czynienia z elementami widocznymi, które mogą być również przedstawiane w izometrii. Funkcje te są stosowane do tworzenia powierzchni specjalnych (np. glazury do określonej wysokości na otynkowanej ścianie, płytek podłogowych wokół otworu w podłodze, gdy na pozostałej części podłogi położony jest parkiet, itd.). Wprowadzenie do tworzenia zestawień ilościowych Wymagania w celu wykonywania analiz W czasie tworzenia modelu budynku warto poświecić trochę wysiłku na zdefiniowanie koniecznych atrybutów, które umożliwią późniejsze tworzenie zestawień ilościowych. W dalszych etapach projektowych te dane będą wykorzystywane w wielu miejscach: począwszy od wstępnych zestawień ilościowych, szczegółowych zestawień zastosowanych materiałów, a skończywszy na kosztorysach. Aby móc później wykonywać analizy modelu budynku, musisz zwrócić uwagę na następujące wymagania stawiane elementom, które definiujesz w czasie ich tworzenia: Trójwymiarowe komponenty architektoniczne Te komponenty określają wymiary przekazywane dla analizy. Dalszych informacji dostarczają ich właściwości, jak np. materiał, typ robót, itd. Przyporządkowanie materiałów i innych atrybutów Wszystkie materiały i atrybuty, które będziesz chciał analizować muszą być przyporządkowane do komponentów, albo w czasie ich tworzenia, albo już po ich umieszczeniu. Definiowanie pomieszczeń Pomieszczenia są również trójwymiarowymi elementami architektonicznymi, które mogą posiadać bardzo bogaty zakres atrybutów i dodatkowych informacji. Pomieszczenia tworzą podstawę do analizy powierzchni, ich wykończenia oraz powierzchni mieszkalnych. Analiza za pomocą list Za pomocą funkcji Listy i zestawienia możesz analizować model budynku za pomocą różnych kryteriów. Standardowo wraz z programem dostarczany jest bogaty zestaw list i zestawień. Jeśli to nie wystarcza, to możesz zdefiniować własne listy lub dopasować istniejące przy pomocy modułu Kreator list.

145 Allplan BIM Architektura 143 Zasady wykonywania zestawień ilościowych Tworzenie zestawień ilościowych dla warstw Warstwy lub komponenty, które mają znaleźć się w zestawieniu ilościowym możesz określić na dwa sposoby: Selektywnie poprzez docelowy wybór określonych warstw i umieszczonych na nich obiektów Globalnie poprzez wybór wielu warstw za pomocą ich zgrupowania w listach budynków. Tworzenie zestawień ilościowych przy pomocy list budynków Allplan oferuje alternatywną możliwość tworzenia zestawień ilościowych, które obejmują cały budynek lub wszystkie typy robót. W liście budynku tworzysz najpierw strukturę warstw projektu za pomocą trzech standardowych poziomów hierarchii Obiekt budowlany, Budynek i Kondygnacja. Aby otrzymać zestawienie ilościowe, wybierz albo pojedynczą warstwę, albo cały poziom hierarchii, który chcesz uwzględnić w tym zestawieniu. Nie musisz w tym celu najpierw zmieniać statusu wszystkich uwzględnianych w zestawieniu warstw na widoczny aktywny, wystarczy po prostu zaznaczenie żądanych warstw w strukturze projektu. Zestawienia ilościowe wykraczają poza zakres warstw: Uwzględnienie wzajemnych zależności: Katalogi materiałów Pomieszczenia i odpowiadające im ściany wraz z oknami i drzwiami nie muszą znajdować się na tej samej warstwie. Otwory okienne i drzwiowe zostaną mimo to rozpoznane jako przynależne do danego pomieszczenia i odpowiednio uwzględnione w obliczeniach. Drzwi i okna zostaną przyporządkowane odpowiedniemu pomieszczeniu (np. Lista 4 Pomieszczenia > 1 Przegląd pom. G). W ten sposób można również określić zgodny z normami budowlanymi stosunek powierzchni okien do powierzchni użytkowej pomieszczenia (Lista 4 Pomieszczenia > 7 1/8 pow. okien) Otwory drzwiowe przyporządkowywane są do danego pomieszczenia w zależności od ościeża drzwiowego (kierunku otwierania). Do pomieszczenia zawierającego otwór drzwiowy zostanie dodana powierzchnia podłogi zawarta w otworze drzwiowym (np. Lista 3 Stan wykończony > 6 Pow. podłóg G) Zostaną rozpoznane otwory i wnęki w stropach (np. Lista 3 Stan wykończony > 7 Pow. sufitów G) Są rozpoznawane obydwie powierzchnie ścian (np. Lista 6 Beton i żelbet > 4 Deskowanie ściany) Powierzchnie podłóg i boczne uwzględniają powierzchnie specjalne: Zdefiniowana przez użytkownika powierzchnia podłogi lub boczna (powierzchnia specjalna) posiada wyższy priorytet nad normalną powierzchnią, którą zdefiniowałeś w czasie wprowadzania pomieszczenia i definiowania wykończenia powierzchni i zastępuje (wycina) taką powierzchnię (np. glazura ułożona na otynkowanej ścianie) Przy pomocy funkcji Listy i zestawienia możesz analizować dowolne elementy architektoniczne za pomocą list i następnie je wydrukować na drukarce. Katalogi materiałów stanowią ogniwo łączące geometrię komponentu z zestawieniem ilościowym. Masz możliwość wyboru czy chcesz w ogóle korzystać z katalogów materiałów, a jeśli tak to z którego z nich. Jednakże dzięki ich zastosowaniu

146 144 Architektura Allplan BIM Hierarchiczny podział katalogów otrzymujesz pewną standaryzację projektów wykonywanych przez Twoje biuro, jak również możliwość przekazywania danych do programu kosztorysowego. Jeśli chcesz korzystać z zalet oferowanych przez zintegrowane projektowanie, to korzystanie z katalogów jest absolutną koniecznością. Aby otrzymać więcej informacji o przekazywaniu danych z programu Allplan do programu kosztorysowego Norma zobacz punkt Zintegrowane projektowanie. Katalogi materiałów służą do wybierania materiałów, które są przyporządkowywane elementom architektonicznym. W Opcjach Architektura, Przyporządkowanie komponentu do katalogu określasz, czy wprowadzanie materiałów ma odbywać się poprzez menu rozwijalne (w którym wprowadzasz własne materiały), czy też poprzez standardowo zdefiniowane lub zaimportowane katalogi materiałów. Hierarchiczny podział katalogów składa się z trzech poziomów: Katalog główny 0012 Roboty murarskie Gałąź katalogu 001 Ściany wewnętrzne 002 Ściany zewnętrzne A zatem numer referencyjny ma następującą postać: dla ścian wewnętrznych i dla ścian zewnętrznych Zapis katalogu (pod gałęzią katalogu Ściany zewnętrzne) 46 Cegła pełna 47 Klinkier W ten sposób numer referencyjny dla cegły pełnej ma postać: Właściwości formatu i atrybuty W czasie tworzenia lub modyfikacji katalogu przy pomocy funkcji Katalog możesz poprzez przycisk Atrybuty przyporządkować każdemu zapisowi katalogu lub materiałowi dalsze parametry, jak kreskowanie, grubość, priorytet, typ robót i sposób przedmiaru. Jeśli zastosujesz ten materiał dla komponentu, to zostaną automatycznie przejęte te ustawienia. To przyporządkowanie można także zdefiniować lub zmodyfikować już po umieszczeniu komponentu. Przegląd standardowych/możliwych do zaimportowania katalogów KUKAT1 do KUKAT5 Katalogi użytkownika, które mogą być tworzone przez użytkowników.

147 Allplan BIM Architektura 145 NEM_POS NEM_ELE NEM_AVA GAEB1 do GAEB5 SIRNEU SIRROV SIRBIO Katalog pozycji Allright w formacie katalogu Allplan - import poprzez Aplikację Serwis. Katalog elementów Allright w formacie katalogu Allplan - import poprzez Aplikację Serwis.. Bezpośredni dostęp do pozycji Allright brak możliwości importu. Wymagania: Allright znajduje się w sieci Napęd danych Allright został udostępniony i zmapowany na komputerze, na którym znajduje się Allpan W czasie pierwszego uruchomienia katalogu musi być określona ścieżka danych Allright w postaci: allright\daten Opisy typów robót zgodnie z GAEB w formacie katalogu Allplan - import poprzez Aplikację Serwis. Katalogi sirados w formacie katalogu Allplan - import poprzez Aplikację Serwis. Przekazywanie danych nie musi koniecznie przebiegać tylko za pomocą warstw, lecz możesz również korzystać z całych projektów. Oznacza to, że przy pomocy List budynków możesz przekazywać zestawienia ilościowe określonego typu robót pochodzące z całego projektu przy pomocy jednego kliknięcia myszką na przycisk, bez konieczności ręcznego otwierania poszczególnych warstw. Aktualizacje ilości i zmiany w projektach mogą być również bardzo łatwo wykonywane. Możesz również korzystać z różnych katalogów, a także tworzyć i edytować własne katalogi. Dzięki temu istnieje możliwość automatycznego przyporządkowywania dalszych parametrów, jak kreskowanie, grubość, priorytet, typ robót, czy sposób przedmiaru. Te przyporządkowania można także zdefiniować lub zmodyfikować już po umieszczeniu komponentu. Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Utwórz pomieszczenia Automatyczne generowanie pomieszczeń Powierzchnia boczna Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz pojedyncze pomieszczenia. W oknie dialogowym, które jest podzielone na trzy zakładki, możesz przyporządkować wszystkim elementom pomieszczenia odpowiednie (standardowo zdefiniowane lub dowolne) atrybuty, np. temperatura pomieszczenia. Atrybuty umożliwiają późniejszą analizę pomieszczeń za pomocą list i zestawień. W zakładce Wykończenie możesz zdefiniować okładziny wykończeniowe dla powierzchni bocznych, sufitów i podłóg, a także wprowadzić listwy. Wprowadzenie rodzaju zamknięcia, typu użytkowania i rodzaju powierzchni wg DIN277 dokonywane jest w zakładce DIN277, bez konieczności przechodzenia do modułu DIN 277- Powierzchnie. Te pomieszczenia możesz następnie analizować za pomocą obliczeń powierzchni mieszkalnej i wg DIN 277. Przy pomocy tej funkcji tworzysz automatycznie wiele pomieszczeń we wskazanym obszarze. Opis pomieszczenia i definicję powierzchni wykończeniowych dokonujesz później. Aby można było skorzystać z funkcji automatycznego tworzenia pomieszczeń, muszą na warstwie znajdować się elementy architektoniczne w postaci ścian. Funkcja ta jest szczególnie zalecana do tworzenia pierwszych, wstępnych zestawień pomieszczeń. Przy pomocy tej funkcji tworzysz różne wykończenia powierzchni bocznych. Mają one wyższy priorytet niż powierzchnie boczne, które zostały utworzone przy pomocy funkcji Utwórz pomieszczenia i Powierzchnie pod roboty wykończeniowe. Wykorzystaj tą funkcję do zdefiniowania np. glazury, która nie jest umieszczona na pełnej wysokości pomieszczenia lub w przypadku, gdy chcesz w obrębie pomieszczenia wyróżnić jedną z powierzchni bocznych i nadać jej inne wykończenie od pozostałych.

148 146 Architektura Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Powierzchnia sufitu Przy pomocy tej funkcji tworzysz różne wykończenia powierzchni sufitów. Mają one wyższy priorytet niż powierzchnie sufitów, które zostały utworzone przy pomocy funkcji Utwórz pomieszczenia i Powierzchnie pod roboty wykończeniowe. Wykorzystaj tą funkcję do zdefiniowania np. na części sufitu wykończenia panelami drewnianymi. Powierzchnia podłogi Listwa Przy pomocy tej funkcji tworzysz różne wykończenia powierzchni podłóg. Mają one wyższy priorytet niż powierzchnie podłóg, które zostały utworzone przy pomocy funkcji Utwórz pomieszczenia i Powierzchnie pod roboty wykończeniowe. Wykorzystaj tą funkcję do zdefiniowania np. dla fragmentu podłogi znajdującego się wokół kominka wykończenia w postaci kamieni naturalnych, podczas gdy reszta pomieszczenia będzie wykończona wykładziną. Przy pomocy tej funkcji tworzysz listwy (elementy liniowe). Mają one wyższy priorytet niż listwy, które zostały utworzone przy pomocy funkcji Utwórz pomieszczenia i Powierzchnie pod roboty wykończeniowe. Grupa pomieszczeń Przy pomocy tej funkcji łączysz istniejące pomieszczenia w grupy (np. połączenie kilku pomieszczeń w budynku, tak aby tworzyły oddzielne mieszkanie). Już istniejące grupy pomieszczeń mogą być dowolnie zmienianie i rozbijane na pojedyncze pomieszczenia. Poszczególne grupy pomieszczeń możesz wyróżnić na ekranie za pomocą odpowiedniego kreskowania, wzoru lub wypełnienia. Kondygnacja Przy pomocy tej funkcji definiujesz kondygnacje i nadajesz im atrybuty. Kondygnacje można analizować za pomocą funkcji Powierzchnia mieszkalna, np. według kubatury pomieszczeń brutto, powierzchni użytkowej brutto czy wg DIN 277. Oddzielna analiza za pomocą modułu DIN277 Powierzchnie nie jest w tym przypadku konieczna. Poza tym możesz tutaj przyporządkować tekstury i materiały dla powierzchni otaczających kondygnację, które będą wyświetlane w module Animacja. Wizualizacja Przy pomocy tej funkcji możesz graficznie przedstawiać za pomocą kreskowania, wzoru lub poprzez wypełnienie wypełnienia elementy architektoniczne, jak bryły, kondygnacje, pomieszczenia, powierzchnie powierzchni podłóg, itd. według określonych kryteriów wyszukiwania. Możesz również usuwać pojedyncze elementy, aby nie były w ten sposób przedstawiane. Powierzchnia mieszkalna, DIN277 Przy pomocy tej funkcji obliczasz powierzchnie mieszkalne i drukujesz je w postaci listy. Rodzaj i zakres obliczeń jest uzależniony od wybranej listy. Możesz analizować warstwy według następujących kryteriów: powierzchnia mieszkalna, powierzchnia użytkowa wg DIN 277 i kubatura pomieszczeń wg DIN 277. Poza tym możesz w bardzo prosty sposób wykonać obliczenia dla wniosków budowlanych i analizować za pomocą odpowiednich list. Kota wysokościowa Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość dowolnego komponentu architektonicznego, i umieszczasz symbol koty z opisem. Opisy Przy pomocy tej funkcji opisujesz dowolne elementy architektoniczne i umieszczone makra. Numer komponentu Przy pomocy tej funkcji numerujesz dowolne elementy architektoniczne. Listy i zestawienia Legenda dokumentu Bryła Otwór w bryle Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy obiektów i komponentów architektonicznych. Listy te możesz drukować na drukarce, jak również umieszczać na warstwie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz legendy obiektów i komponentów architektonicznych. Uwzględniane są komponenty z wszystkich aktywnych warstw projektu. Przy pomocy tej funkcji tworzysz bryły architektoniczne. Bryła architektoniczna może służyć do modelowania takich elementów, jak np. fundamenty, kominy, itd. Przy pomocy tej funkcji tworzysz otwory w bryłach architektonicznych.

149 Allplan BIM Architektura 147 Ikona Funkcja Zastosowanie Style opisów Katalog Przy pomocy tej funkcji tworzysz inteligentne opisy tekstowe (zwane również stylami opisów). Mogą one zawierać wszystkie możliwe elementy, jak np. linie, okręgi, itd. Możliwe jest również przyporządkowanie do stylu opisów różnych atrybutów (np. rodzaj użytkowania lub powierzchnia użytkowa) w postaci tekstu z odpowiednimi parametrami. Rodzaj atrybutu możesz również uzależnić od wprowadzonej formuły zawierającej określone wartości. I tak, można np. w zależności od grubości ścian analizować je albo w m 2, albo w m 3. Atrybuty rezerwują miejsce, które zostanie następnie wypełnione odpowiednimi wartościami. Najpierw styl opisów jest używany do opisania elementu architektonicznego, a następnie po dokonaniu analizy elementu zostaje on wypełniony obliczonymi wartościami. Styl opisów, podobnie jak i makro, może składać się z kilku folii: w skali 1:50 może być on przedstawiany bardziej szczegółowo, niż w skali 1:100. Przy pomocy tej funkcji tworzysz lub modyfikujesz katalogi. Zawierają one materiały, które są przyporządkowywane elementom architektonicznym w czasie ich tworzenia. W Opcjach Architektura, Przyporządkowanie komponentu do katalogu określasz, czy wprowadzanie materiałów ma odbywać się poprzez menu rozwijalne (w których wprowadzasz własne materiały), czy też poprzez standardowo zdefiniowane lub zaimportowane katalogi materiałów. Zewnętrzny interfejs Ta funkcja umożliwia wymianę danych pomiędzy programem Allplan a programem AVA za pomocą opracowanego interfejsu. Właściwości elementów architektonicznych mogą zostać zapisane w formie plików ASCII. Obsługiwane są formaty MB, DA11, DA11E i B2063. Wizualizacja powierzchni Menu Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji oceniasz powierzchnie i pomieszczenie wg zróżnicowanych kryteriów (grupy komponentów, materiały), dokonujesz wizualizacji tych powierzchni i pomieszczeń i tworzysz legendy. Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Pokaż/Ukryj linię połączenia Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlać i modyfikować specyficzne właściwości dowolnych elementów architektonicznych. Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub ukrywasz linie połączenia (np. linię przecięcia ścian). Aktualizuj opis Usuń numer komponentu Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy, znajdujące się na aktualnej warstwie. W przypadku dużych, zaokrąglonych powierzchni (np. pomieszczenia, które bazują na okręgu 2D) powierzchnia zostanie dokładnie obliczona i opisana zgodnie z regułami określonymi dla okręgów. Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu z elementu architektonicznego. Aktualizuj widok 3D Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz widok elementów architektonicznych, lub włączasz ponownie widok 3D elementów architektonicznych, które zostały wyłączone przy pomocy Wyłącz widok 3D funkcji Wyłącz widok 3D. Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementów architektonicznych. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji możesz wyszukać dowolny element architektoniczny. Znalezione elementy są zaznaczane i możesz je dalej opracowywać. Modyfikuj obszar Przy pomocy tej funkcji wstawiasz lub usuwasz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub kreskowania / wzoru komponenty architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, / wypełnienia powierzchnia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu). komponentu architektonicznego

150 148 Architektura Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Podziel obszar Przy pomocy tej funkcji dzielisz obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponenty kreskowania / wzoru architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, powierzchnia / wypełnienia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu) na 2 części. Jest to bardzo komponentu pomocne, gdy np. musisz podzielić rysunek na dwie części w celu wyplotowania. architektonicznego Połącz obszary Przy pomocy tej funkcji łączysz dwa obszary kreskowania, wzoru, wypełnienia lub komponenty kreskowania/wzoru/ architektoniczne (ściana, słup, strop, podciąg, obrzeże, pomieszczenie, powierzchnia wypełnienia kondygnacji netto, powierzchnia podłogi, powierzchnia sufitu) w jeden element. komponentu architektonicznego Zaokrąglij Przy pomocy tej funkcji tworzysz zaokrąglenie pomiędzy dwoma elementami. Definiuj/Modyfikuj pomieszczenie Powierzchnie pod roboty wykończeniowe Dodatkowe materiały Definiuj/Modyfikuj bryłę Definiuj/Modyfikuj otwory Przy pomocy tej funkcji definiujesz lub zmieniasz istniejące parametry listw, powierzchni lub pomieszczeń. Możesz dokonywać różnorodnych modyfikacji: Działanie tej funkcji nie ogranicza się tylko do pomieszczeń. Za jej pomocą możesz również opracowywać wszystkie elementy, które są częścią składową pomieszczenia, jak np. powierzchnie boczne, sufitów, podłóg i listwy. Możesz definiować parametry dla pomieszczeń utworzonych automatycznie, już po ich utworzeniu, jak również opisywać te pomieszczenia. Możesz modyfikować parametry pomieszczeń. Możesz przejmować parametry od istniejącego pomieszczenia i przyporządkować je do innego. Przy pomocy tej funkcji definiujesz lub zmieniasz wykończenia powierzchni (okładziny): powierzchnie boczne, sufitów, podłóg i listwy. Tutaj zdefiniowane powierzchnie odpowiadają tym utworzonym przy pomocy funkcji Utwórz pomieszczenia. Za pomocą tej funkcji możesz np. jednocześnie przypisać wykończenie powierzchni dla wielu pomieszczeń utworzonych automatycznie przy pomocy funkcji Automatyczne generowanie pomieszczeń. Możesz również zmienić warstwę wykończenia danej powierzchni, która już została zdefiniowana dla pomieszczenia. Przy pomocy tej funkcji możesz przypisać komponentowi architektonicznemu różne materiały z odpowiednim sposobem przedmiaru (objętość; powierzchnia; długość). Jest to ważne dla jeszcze lepszego wykorzystania lub szczegółowego rozdzielenia typów robót w zestawieniach ilościowych. Można w ten sposób np. wielowarstwowej ścianie murowanej przypisać jako materiał określony rodzaj cegły. Tej samej ścianie można przypisać również dodatkowy materiał dla poziomej izolacji przeciwwilgociowej. Jako podstawa obliczeń używana jest przy tym powierzchnia rzutu ściany, bez konieczności oddzielnego rysowania izolacji. Grupy materiałów możesz zapisywać jako standardowe pod dowolnymi nazwami. Możesz również tworzyć bardzo dokładne kalkulacje kosztów, wprowadzając relatywnie mniejszą ilości danych. Wszystkie obliczone w ten sposób ilości możesz przekazać do Allright. Przy pomocy tej funkcji możesz modyfikować lub definiować po ich umieszczeniu atrybuty architektoniczne dla brył architektonicznych. Przy pomocy tej funkcji możesz modyfikować lub definiować po ich umieszczeniu otwory w bryłach architektonicznych.

151 Allplan BIM Architektura 149 Moduł Schody Ogólny tok postępowania Przy pomocy tego modułu możesz utworzyć nie tylko wszystkie rodzaje schodów standardowych, ale również dowolne formy schodów. Razem z wprowadzeniem wysokości stopnia i długości kroku, Allplan automatycznie tworzy schody na podstawie rzutu. Tak długo, jak długo znajdujesz się w etapie tworzenia schodów, wszystkie zmiany wprowadzane są interaktywnie, przez co możesz je kontrolować we wszystkich oknach rysunkowych. Wszystkie komponenty stopnica i podcięcie, konstrukcja nośna lub policzek, poręcz, a nawet balustrada definiowane są indywidualnie. Jeżeli jest to wymagane, każdemu komponentowi możesz przypisać indywidualną grubość, rodzaj i kolor linii. Dostępnych jest sześć metod obliczania nachylenia schodów, przy czym program automatycznie wybiera najlepszą na bazie linii biegu tworzonych schodów. Możesz jednak samodzielnie zmodyfikować kąt każdego stopnia. Gotowe schody możesz zapisać do biblioteki, by móc z nich skorzystać w późniejszym czasie. Również takie schody możesz dowolnie modyfikować. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu utworzenia schodów. Funkcji zawartych w module Schody. Tworzenie schodów składa się z następujących etapów: Wybierz typ schodów. Narysuj rzut schodów. Zmodyfikuj ustawienia każdego wybranego komponentu. Allplan równocześnie zmodyfikuje całą konstrukcję 3D schodów! Umieść automatycznie wygenerowany opis i zakończ tą funkcję.

152 150 Architektura Allplan BIM Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Asystent schodów Schody jednobiegowe Zastosowanie Przy pomocy asystenta schodów ustawiasz najważniejsze dane dotyczące schodów w sposób wysoce zautomatyzowany. Raz dobrane schody modyfikujesz analogicznie do schodów standardowych. Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody jednobiegowe. Schody zabiegowe 180 o Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody zabiegowe. Schody zabiegowe 90 o Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody zabiegowe zawinięte pod katem 90 O. Schody zabiegowe 2/90 o Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody zabiegowe zawinięte dwukrotnie pod katem 90 O. Schody zabiegowe 270 o Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody zabiegowe zawinięte pod katem 270 O. Schody kręte Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody kręte. Schody dwubiegowe ze spocznikiem Schody zabiegowe ze spocznikiem Schody dwubiegowe z dwoma spocznikami Schody o dowolnym rzucie Kota wysokościowa Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody dwubiegowe ze spocznikiem. Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody zabiegowe ze spocznikiem. Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody dwubiegowe z dwoma spocznikami Przy pomocy tej funkcji tworzysz schody o dowolnym rzucie. Przy pomocy tej funkcji obliczasz wysokość dowolnego komponentu architektonicznego. Opisy Przy pomocy tej funkcji opisujesz dowolne komponenty architektoniczne. Numer komponentu Przy pomocy tej funkcji numerujesz dowolne komponenty architektoniczne. Listy i zestawienia Zmień elementy Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy dowolnych elementów architektonicznych i drukujesz je. Przy pomocy tej funkcji konwertujesz dowolne elementy architektoniczne. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Pokaż/Ukryj linię połączenia Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz dowolne elementy architektoniczne. Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub ukrywasz linie połączenia. Aktualizuj opis Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy, znajdujące się na jednej warstwie.

153 Allplan BIM Architektura 151 Ikona Funkcja Usuń numer komponentu Aktualizuj widok 3D Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu z elementu architektonicznego. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz widok elementów architektonicznych. Wyłącz widok 3D Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementów architektonicznych. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji możesz znaleźć dowolny element architektoniczny. Modyfikuj schody Przy pomocy tej funkcji zmieniasz ustawienia już istniejących schodów. Przekrój schodów Przy pomocy tej funkcji tworzysz przekrój rzutu schodów (model 3D pozostaje niezmieniony). Pokaż/Ukryj linię biegu Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub wyłączasz linię biegu schodów.

154 152 Architektura Allplan BIM Moduł Więźba dachowa Ogólny tok postępowania Przegląd funkcji Menu Utwórz Idea płaszczyzn Allplan znajduje swoje zastosowanie również w module Więźba dachowa. W prosty sposób możesz tworzyć komponenty drewniane i układać krokwie na istniejącej płaszczyźnie dachu. Wszystkim komponentom możesz przypisać również inne materiały, np. stal lub beton. Położenie krokwi i innych elementów zależy od położenia płaszczyzn dachu, późniejsze zmiany geometrii płaszczyzn dachu nie wpływają jednak na drewnianą konstrukcję dachu. Do Twojej dyspozycji są poza tym funkcje, służące do tworzenia krokwi narożnych, płatwi, słupków, wymianów, jętek czy kleszczy. Wszystkie elementy tworzone są od razu w trójwymiarze i przecinają się - analogicznie do ścian - wg określonych priorytetów. Wszystkie komponenty możesz również zestawiać w dowolnych listach i zestawieniach. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu stworzenia więźby dachowej. Funkcji zawartych w module Więźba dachowa. Układanie krokwi składa się z następujących etapów: Wybierz płaszczyznę, w której krokwie mają być rozłożone. Zaznacz obszar układania krokwi. Zdefiniuj parametry krokwi. Zakończ funkcję Układaj krokwie. W ten sposób krokwie tworzone są automatycznie jako elementy trójwymiarowe. Ikona Funkcja Układaj krokwie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz krokwie. Układaj belki Przy pomocy tej funkcji tworzysz belki. Wymian Przy pomocy tej funkcji tworzysz wymiany. Krokiew narożna lub koszowa Płatew Przy pomocy tej funkcji tworzysz krokwie narożne i koszowe. Przy pomocy tej funkcji tworzysz płatwie. Kleszcze Przy pomocy tej funkcji tworzysz kleszcze.

155 Allplan BIM Architektura 153 Ikona Funkcja Jętka Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji tworzysz jętki. Słupek Przy pomocy tej funkcji tworzysz słupki. Komponent drewniany ogólny Układaj łaty Przy pomocy tej funkcji tworzysz ogólne komponenty drewniane, np. miecze, zastrzały. Przy pomocy tej funkcji tworzysz łaty i kontrłaty. Kota wysokościowa Przy pomocy tej funkcji umieszczasz koty wysokościowe w przekroju. Opisy Przy pomocy tej funkcji opisujesz rysunki. Numer komponentu Przy pomocy tej funkcji numerujesz komponenty architektoniczne. Listy i zestawienia Zestawienie drewna Przy pomocy tej funkcji tworzysz listy i zestawienia elementów architektonicznych, i drukujesz je lub zapisujesz na warstwie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz zestawienia komponentów drewnianych i drukujesz je lub zapisujesz na warstwie. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj ogólne właściwości elementów architektonicznych Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz dowolne elementy architektoniczne. Pokaż/Ukryj linię połączenia Przy pomocy tej funkcji wyświetlasz lub ukrywasz linie połączenia. Aktualizuj opis Usuń numer komponentu Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz wszystkie opisy, znajdujące się na jednej warstwie. Przy pomocy tej funkcji usuwasz numer komponentu z elementu architektonicznego. Aktualizuj widok 3D Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz widok elementów architektonicznych. Wyłącz widok 3D Przy pomocy tej funkcji wyłączasz widok 3D elementów architektonicznych. Znajdź element Przy pomocy tej funkcji możesz znaleźć dowolny element architektoniczny. Modyfikuj konstrukcję drewnianą Aktualizuj komponenty drewniane Przetnij pokrycie dachu z więźbą dachową Dopasuj krokiew narożną lub koszową w formie V Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry konstrukcji drewnianej. Przy pomocy tej funkcji aktualizujesz trójwymiarowy widok komponentów drewnianych. Przy pomocy tej funkcji możesz przeciąć elementy stalowe i drewniane z dowolnym obszarem komponentów architektonicznych Przy pomocy tej funkcji możesz tak modyfikować krokiew narożną czy koszową, że będzie ona dopasowana do skosu dachu.

156 Moduły zbrojenia 154 Inżynieria Allplan BIM Inżynieria Moduły i interfejsy Moduły inżynierskie W tym rozdziale zawarto przegląd najważniejszych modułów inżynierskich w programie Allplan. Każdy moduł programu Allplan Inżynieria zawiera funkcje przeznaczone do wykonania określonego zadania. Po zmianie modułu przy pomocy Nawigatora Allplan zostaną wyświetlone na ekranie zawarte w nim funkcje, które pogrupowano w paskach narzędzi (zobacz rozdział "Wprowadzenie", punkt "Interfejs użytkownika"). Rzut / Plan pozycji / Rysunek szalunkowy / Rysunek wykonawczy Plan pozycji Elementy gotowe Konstrukcje stalowe Moduły rysunkowe Szkic Architektura Podst, Specjal. Modelowanie 3D Obrys szalunkowy Rysunki zbrojeniowe Widoki skojarz. i przekroje Zestawienia stali Zbrojeniepręty Siatki zbrojeniowe BAMTEC MES CEDRUS Katalogi przekrojów Zbrojenie FF Moduły rysunkowe stosowanie w inżynierii Aby mieć możliwość dostępu do najczęściej używanych funkcji bez konieczności zmiany modułu, w programie umieszczono specjalne paski narzędzi, które zawierają najważniejsze funkcje z poszczególnych modułów. Pasek narzędzi Inżyniera dostępny z poziomu Konfiguracji inżynierskiej zawiera np. najważniejsze funkcje z modułu Zbrojenie - pręty, Siatki zbrojeniowe i BAMTEC. Szkic (pasek narzędzi Funkcje podstawowe): Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia rysunków dwuwymiarowych.

157 Allplan BIM Inżynieria 155 Moduły inżynierskie Modelowanie 3D: Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia rysunków trójwymiarowych. Architektura podstawy: ściana, otwory, komponenty Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia trójwymiarowych rysunków budynków. Widoki i przekroje: Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia widoków i przekrojów dla rysunków zbrojeniowych. Widoki i przekroje automatycznie dopasowują się do zmian w geometrii konstrukcji i rozkładach zbrojenia. Widoki skojarzone i przekroje: Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia automatycznie dopasowanych widoków i przekrojów dla rysunków 3D jak i rysunków zbrojeniowych. Zbrojenie jest przy tym tworzone bezpośrednio na rzutach 3D jak i w przynależnych skojarzonych rysunkach szalunkowych 2D. Elementy gotowe: Ten moduł zawiera funkcje do komfortowego rysowania elementów gotowych w rysunkach zbrojeniowych i szalunkowych. Plan pozycji: Ten moduł zawiera funkcje do tworzenia i modyfikowania planów pozycji. Zawarto w nim wszystkie wykorzystywane w praktyce inżynierskiej symbole oznaczeń pozycji. Zbrojenie-pręty (pasek narzędzi Inżynieria): Ten moduł zawiera funkcje do projektowania prętów zbrojeniowych. Siatki zbrojeniowe (pasek narzędzi Inżynieria): Ten moduł zawiera funkcje do projektowania siatek zbrojeniowych. Modeler komponentów: Przy pomocy tej funkcji tworzymy zdefiniowane parametrycznie komponenty 3D elementów konstrukcyjnych. Komponenty wybieramy z katalogu i następnie dobieramy parametry tak, żeby otrzymać żądane wymiary komponentu. BAMTEC (pasek narzędzi Inżynieria): Ten moduł zawiera funkcje do projektowania tzw. siatek rulonowych (BAMTEC ). Zestawienia stali: Ten moduł zawiera przejrzyste okna dialogowe do administrowania i modyfikacji list oraz zestawień tworzonych ręcznie lub automatycznie. Katalogi przekrojów (w wersjach poprzednich): Ten moduł zawiera przejrzyste okna dialogowe do administrowania i aktualizacji katalogów przekrojów prętów i siatek zbrojeniowych. Deskowanie (w wersjach poprzednich): Ten moduł zawiera funkcje do projektowania i obliczeń deskowań. Znajdują się tutaj gotowe biblioteki elementów systemów deskowań najważniejszych producentów. CEDRUS: Ten moduł zawiera funkcje umożliwiające wymianę danych MES z programem CEDRUS. Ochrona cieplna (w wersjach poprzednich. Aktualnie w module energia): Ten moduł zawiera funkcje do umieszczania komponentów i powierzchni jak również do obliczeń ochrony cieplnej w połączeniu z programami specjalistycznymi. MES W grupie programów do obliczeń statycznych MES oprócz wyników danych MES znajdują się następujące moduły: FRILO Płyty: Moduł ten zawiera funkcje do wymiany danych między Allplanem i programem MES PLT firmy FRILO. Możliwy jest start programu PLT bezpośrednio z poziomu programu Allplan.

158 156 Inżynieria Allplan BIM FRILO Tarcze: Moduł ten zawiera funkcje do wymiany danych między Allplanem i programem MES SC71 firmy FRILO. Możliwy jest start programu SC71 bezpośrednio z poziomu programu Allplan. Interfejsy inżynierskie Allplan Moduł Interfejs Zbrojenie - pręty Zbrojenie FF Interfejs zbrojenia 3D FRILO Interfejs do giętarki Giętarka BAMTEC + interaktywne tworzenie zbrojenia Interfejs MES Różne programy MES Wyniki obliczeń MES Deskowanie Tworzenie zestawień siatek rulonowych Eksport elementów ELPOS Import elementów ELPOS Wymiana danych z producentami siatek rulonowych Program rysunkowy ELPOS (firmy PERI) CEDRUS Zapis geometrii komponentów Import wyników obliczeń CEDRUS MES (Szwajcaria) Rysunek zbrojeniowy W tym rozdziale zawarto przegląd modułów służących do tworzenia rysunków zbrojeniowych: Widoki i przekroje. Zbrojenie pręty. Siatki zbrojeniowe. BAMTEC. Elementy zbrojone. Zestawienia stali. Katalogi przekrojów.

159 Allplan BIM Inżynieria 157 Metody zbrojenia Ogólny tok postępowania Bryła obrysu szalunkowego Przy pomocy funkcji zawartych w module Widoki i przekroje tworzysz najpierw z rysunku 3D bryłę obrysu szalunkowego, w której następnie możesz wygodnie umieszczać zbrojenie przy włączonym trybie pracy z modelem (nie obowiązuje dla rysunku 2D). Widoki i przekroje Przy pomocy funkcji zawartych w module Widoki i przekroje możesz w każdej chwili tworzyć widoki i przekroje projektowanego zbrojenia, w których automatycznie przedstawiane są wszelkiego rodzaju zmiany i modyfikacje. Wprowadzanie i rozkładanie zbrojenia Rozkładanie zbrojenia przy pomocy funkcji zawartych w module Zbrojeniepręty i Siatki zbrojeniowe można wykonać zarówno w widokach konstrukcji, jak i jako zbrojenie powierzchniowe. W każdej chwili można tworzyć automatycznie wyciągi prętów zbrojeniowych. Rozkładanie zbrojenia w widokach: Położenie i kształt zbrojenia w widoku (lub przekroju) można określić ręcznie przy pomocy funkcji Wprowadź lub Wprowadź siatkę strzemion albo program Allplan automatycznie je rozpozna przy użyciu funkcji Zbrojenie FF. Następnie rozkładasz zbrojenie w widoku (lub przekroju) ortogonalnym (np. słup). Zbrojenie powierzchniowe: Najpierw wybierasz rodzaj zbrojenia powierzchniowego (zbrojenie nad podporą, zbrojenie w przęśle, itd.) i kształt prętów zbrojeniowych. Następnie pręty te są rozkładane w widoku powierzchniowym (np. strop). Zestawienia stali Zestawienia prętów i siatek zbrojeniowych są tworzone automatycznie w czasie projektowania zbrojenia przy pomocy funkcji w module Zestawienia stali i są tam administrowane oraz dalej opracowywane. Zbrojenie FF FF oznacza Formwork-Finder (=znajdowanie obrysu szalunkowego). Ta funkcja jest dostępna w modułach Zbrojenie-pręty i Siatki zbrojeniowe. Korzystając z funkcji Wprowadź i Wprowadź siatkę strzemion definiujesz kształt i położenia zbrojenia w oknach dialogowych dla każdej z pozycji, a następnie umieszczasz punkty określające położenie zbrojenia. Natomiast w przypadku funkcji Zbrojenie FF wskaźnik myszy automatycznie rozpoznaje obrys szalunkowy i dopasowuje do niego zbrojenie. Zbrojenie tworzone tutaj może składać się z wielu pozycji. W obrysie szalunkowym 3D można także rozkładać zbrojenie na ustalonej głębokości. Zbrojenie przy włączonym czy wyłączonym trybie pracy z modelem? Zbrojenie prętami, siatkami oraz BAMTEC można rozkładać przy włączonym lub wyłączonym trybie pracy z modelem. Model włączony ("Zbrojenie z modelem wł"): W tle zostanie utworzony przestrzenny model zbrojenia. Zaleta pracy z modelem polega na tym, że wszystkie dane są umiejscowione w przestrzeni. Dopasowanie przedstawienia zbrojenia w widokach i przekrojach (zobacz rozdział "Moduł Widoki i

160 158 Inżynieria Allplan BIM przekroje"), jak również administrowanie ilościami prętów przebiega w pełni automatycznie. Model wyłączony ("Zbrojenie z modelem wył"): Wszystkie dane zbrojenia zostaną utworzone jedynie w 2D. Technika pracy odpowiada w tym przypadku odręcznemu rysowaniu na desce kreślarskiej. Administrowanie ilościami prętów przebiega półautomatycznie. Funkcje z modułu Widoki i przekroje nie są dostępne przy wyłączonym trybie pracy z modelem, ponieważ nie ma żadnych danych 3D. W zależności od tego, czy Twój rysunek szalunkowy został utworzony jako rysunek 2D lub 3D, to są dostępne trzy metody projektowania zbrojenia (można je również stosować wymiennie w jednym rysunku): Metoda 1: Rysunek szalunkowy 3D i włączony tryb pracy z modelem Metoda 2: Rysunek szalunkowy 2D i włączony tryb pracy z modelem Metoda 3: Rysunek szalunkowy 2D i wyłączony tryb pracy z modelem 1. Obrys szalunkowy 1. Obrys szalunkowy 1. Obrys szalunkowy Najpierw należy zamodelować obrys szalunkowy przy pomocy funkcji zawartych w module Modelowanie 3D lub Ściany. Obrys szalunkowy jest zatem elementem przestrzennym. Obrys szalunkowy jest tworzony przy pomocy funkcji z modułu Szkic. Obrys szalunkowy nie jest zatem elementem przestrzennym. Obrys szalunkowy jest tworzony przy pomocy funkcji z modułu Szkic. Obrys szalunkowy nie jest zatem elementem przestrzennym. Przy pomocy funkcji z modułu Widoki i przekroje zamieniasz ten przestrzenny rysunek szalunkowy w bryłę obrysu szalunkowego. Z bryły obrysu szalunkowego automatycznie tworzysz odpowiednie widoki i przekroje. 2. Wprowadź: kształt i położenie 2. Wprowadź: kształt i położenie 2. Wprowadź: kształt i położenie Przy pomocy funkcji zawartych w modułach do projektowania zbrojenia określasz kształt gięcia i położenie rozkładanych prętów zbrojeniowych. Przy pomocy funkcji zawartych w modułach do projektowania zbrojenia określasz kształt gięcia i położenie rozkładanych prętów zbrojeniowych. Przy pomocy funkcji zawartych w modułach do projektowania zbrojenia określasz kształt gięcia i położenie rozkładanych prętów zbrojeniowych.

161 Allplan BIM Inżynieria Rozłóż 3. Rozłóż 3. Rozłóż Następnie rozkładasz pręty w jednym z widoków. Utworzone ilości sztuk prętów są automatycznie administrowane. Następnie rozkładasz pręty w jednym z widoków. Utworzone ilości sztuk prętów są automatycznie administrowane. Następnie rozkładasz pręty w jednym z widoków. Administrator ilości sztuk prętów programu pokazuje, że te pręty mają zostać dodane. Pręty zostaną automatycznie przedstawione we wszystkich istniejących (oraz w przyszłości zdefiniowanych) widokach i przekrojach oraz będą automatycznie aktualizowane w przypadku jakichkolwiek zmian. Jeśli zostaną utworzone inne widoki i przekroje zbrojenia, to pręty zostaną w nich automatycznie przedstawione i w przypadku jakichkolwiek zmian będą aktualizowane. Pręty nie będą automatycznie przedstawiane we wszystkich widokach i przekrojach. Te pręty będą widoczne, gdy tylko zostanie utworzony nowy przekrój przez zbrojenie. W tle powstanie automatycznie przestrzenny model obrysu szalunkowego i zbrojenia. Jeśli ustawisz widok perspektywiczny, to zobaczysz zarówno model obrysu szalunkowego, jak i model zbrojenia. W tle powstanie automatycznie przestrzenny model zbrojenia. Jeśli ustawisz widok perspektywiczny, to zobaczysz model zbrojenia. Jeśli chcesz przedstawić pręty w przekroju, to musisz je osobno rozłożyć. Administrator ilości sztuk prętów programu pokazuje, że te pręty nie mają być dodane. Dla obrysu szalunkowego i zbrojenia możesz w każdej chwili tworzyć przy pomocy funkcji z modułu Widoki i przekroje dalsze automatycznie dopasowujące się widoki i przekroje. Dla zbrojenia możesz w każdej chwili tworzyć przy pomocy funkcji z modułu Widoki i przekroje dalsze automatycznie dopasowujące się widoki i przekroje. Krawędzie obrysu szalunkowego możesz później uzupełnić przy pomocy funkcji z modułu Szkic. Reguła: W większości przypadków do tworzenia rysunków zbrojeniowych otrzymujesz rysunek szalunkowy 2D. W takim przypadku stosuj zawsze metodę 2, a dla bardzo skomplikowanych konstrukcji uzupełniaj ją metodą 3.

162 160 Inżynieria Allplan BIM Orientacja przestrzenna przy włączonym trybie pracy z modelem PODPOWIEDŹ Rozpocznij rysowanie zbrojenia od zaprojektowania zbrojenia strzemionami podciągów w kierunku X, zbrojenia strzemionami słupów w kierunku Z lub zbrojenia powierzchniowego stropów w kierunku Z. Poprzez kliknięcie na jeden z tych widoków możesz określić orientację przestrzenną wszystkich innych rozkładów. Widok z boku (Y) Przekrój (X) Widok rzutu (-Z) Metoda 1: Zbrojenie na bazie rysunku szalunkowego 3D Ponieważ w metodzie 1 rozkładasz zbrojenie w zamodelowanym obrysie szalunkowym, to orientacja przestrzenna zostanie automatycznie rozpoznana. Metoda 2: Zbrojenie na bazie rysunku szalunkowego 2D Narysowany dwuwymiarowy obrys szalunkowy w metodzie 2 nie daje żadnego punktu odniesienia dla przestrzennej orientacji rozkładu zbrojenia. Dlatego program musi pokazać położenie zbrojenia. Jeśli na warstwie nie istnieje żaden widok, to pojawi się wyżej pokazane okno dialogowe. Jeśli na warstwie istnieje już co najmniej jeden widok, to pojawi się wybór Stare/Nowy. - Wybierz Stare i następnie określ orientację przestrzenną poprzez kliknięcie istniejącego widoku zbrojenia. - Wybierz Nowy i następnie pojawi się wyżej pokazane okno dialogowe w celu określenia orientacji przestrzennej zbrojenia. Kontrola kolizji i okno animacji Przy włączonym trybie pracy z modelem dostępne są następujące funkcje do kontroli zaprojektowanego zbrojenia: Przy pomocy funkcji Funkcje zbrojenia w pasku narzędzi Przedstawienie zawartym w pasku narzędzi Inżynieria można przeprowadzić kontrolę kolizji zbrojenia. Przy pomocy funkcji Okno animacji cały model lub Okno animacji wybór elementu w menu kontekstowym (prawy przycisk myszy) zostanie przedstawiony w animacji model zbrojenia (i ewentualnie obrys szalunkowy).

163 Prosta rozkładu Prosta rozkładu Prosta rozkładu Allplan BIM Inżynieria 161 Rodzaj rozkładu: Licować / Przesuń / Obrócone Licować Przesuń Obrócone Słup 1 Słup 2 Słup 1 Słup 2 Słup 1 Słup Jeśli istnieje bryła obrysu szalunkowego (metoda 1) Jeśli istnieje bryła obrysu szalunkowego (metoda 1) Przykład: Przykład: Przykład: Kształt gięcia i położenie strzemiona zostaną określone w lewym przekroju słupa. Kształt gięcia i położenie strzemiona zostaną określone w lewym przekroju słupa. Kształt gięcia i położenie strzemiona zostaną określone w lewym przekroju słupa. Prosta rozkładu zostanie zdefiniowana na prawym słupie. Prosta rozkładu zostanie zdefiniowana na prawym słupie. Prosta rozkładu zostanie zdefiniowana na prawym słupie. Strzemiona zostaną automatycznie wyrównane do wprowadzonego strzemiona, tzn. rozłożone w lewym słupie. Strzemiona zostaną automatycznie przesunięte do prostej rozkładu, tzn. do prawego słupa i tam rozłożone. Strzemiona zostaną automatycznie przesunięte do prostej rozkładu, tzn. do prawego słupa i tam rozłożone pod podanym kątem. Ogólne: Ogólne: Ogólne: Pręty zostaną rozłożone wzdłuż zdefiniowanej prostej rozkładu, jednak na wysokości (lub wyrównane do) wprowadzonego pręta. Ta funkcja jest dostępna tylko przy włączonym trybie pracy z modelem, ponieważ przy wyłączonym modelu brak odniesienia przestrzennego. Pręty zostaną rozłożone wzdłuż zdefiniowanej prostej rozkładu bezpośrednio na jej wysokości. Model wyłączony: Pręty zostaną umieszczone prostopadle do prostej rozkładu wewnątrz obszaru rozkładu. Model włączony: Zostanie zachowana podstawowa orientacja przestrzenna wprowadzonego pręta. Jeśli istnieje bryła obrysu szalunkowego (zobacz metoda 1), to zostaną także automatycznie przesunięte wprowadzone pręty na podstawie przestrzennego odniesienia dla rozkładu. Pręty zostaną rozłożone tam, gdzie zostały zdefiniowane punkty prostej rozkładu. Pręty można obrócić wewnątrz obszaru rozkładu. Jednak definiowanie kąta obrotu różni się. Model wyłączony: Kąt obrotu 0 stopni oznacza, że pręt zostanie umieszczony prostopadle do prostej rozkładu. Model włączony: Kąt obrotu 0 stopni oznacza, że pręt o przejętej orientacji przestrzennej zostanie umieszczony jako zrzutowanie widoku rozkładu.

164 Metoda 1 Metoda Inżynieria Allplan BIM Zastosowanie: Zastosowanie: Zastosowanie: Licować jest normalnym ustawieniem przy włączonym trybie pracy z modelem. Przesuń jest normalnym ustawieniem przy wyłączonym trybie pracy z modelem. Przy wyłączonym lub włączonym trybie pracy z modelem możesz wykorzystać już istniejące na rysunku pręty, np. do zdefiniowania innego rozkładu w innym miejscu. Obrócone jest przeznaczony dla wszystkich rozkładów przebiegających nieprostopadle do prostej rozkładu. Przegląd modułów do tworzenia rysunków zbrojeniowych Rysunek szalunkowy 3D Ściany Rysunek szalunkowy 2D Szkic Modelowanie 3D Rysunek zbrojeniowy Widoki i przekroje Metoda 2 Model włączony Moduły zbrojeniowe Zbrojenie-pręty Model wyłączony Zbrojenie jest administrowane przestrzennie = w pełni automatyczne administrowanie ilościami prętów zbrojeniowych Siatki zbrojeniowe BAMTEC Elementy zbrojone Zbrojenie nie jest administrowane przestrzennie = półautomatyczne administrowanie ilościami prętów zbrojeniowych Katalogi przekrojów Zestawienia stali

165 Allplan BIM Inżynieria 163 Moduł Zbrojenie - pręty Wprowadzenie Wprowadzanie ręczne Rozkładanie zbrojenia w widokach Pręty zbrojeniowe są najpierw wprowadzane, a następnie rozkładane. Wszystkie pręty zostaną przedstawione i opisane zgodnie z ustawieniami w Opcjach. Będą również administrowane ilości sztuk prętów oraz zostanie im nadany odpowiedni numer pozycji. Wprowadź W czasie wprowadzania zbrojenia określany jest kształt pręta i jest on również opisywany. Kształt gięcia dla pręta możesz określić ręcznie lub automatycznie dla zbrojenia FF. W przypadku zbrojenia FF możliwe jest równoczesne wprowadzanie wielu prętów dla jednego komponentu. Rozłóż Po wprowadzeniu pręta program prosi automatycznie o jego rozłożenie. W czasie rozkładania zbrojenia określana jest liczba sztuk prętów oraz ich rozstaw. Obszar, w którym rozłożono pręty można następnie zwymiarować oraz odpowiednio opisać. Jeśli będziesz wykorzystywać obrys szalunkowy 3D, to możesz również skorzystać z metody automatycznego rozkładania za pomocą zbrojenia FF. Zbrojenie powierzchniowe W przypadku rozkładów, które znajdują się w jednym, określonym obszarze, można wykorzystać zbrojenie powierzchniowe umożliwiające równoczesne wprowadzenie i rozłożenie zbrojenia. Kształt gięcia jest tutaj definiowany w odpowiednim oknie dialogowym. Metody zbrojenia Dodatkowo należy uwzględnić metody zbrojenia, które zostały opisane w punkcie "Metody zbrojenia". Działanie funkcji Poniższe przykłady przedstawiają przegląd działania ważniejszych funkcji. Obowiązują one dla wszystkich trzech wyżej opisanych metod zbrojenia. Działanie funkcji rozpoczyna się od kliknięcia jej ikony. Program automatycznie przechodzi do kolejnej, logicznie następującej funkcji bez konieczności jej jawnego kliknięcia. Działanie funkcji może zostać w każdej chwili przerwane, a następnie ponownie wznowione. Na przykład możesz przy pomocy funkcji Wprowadź wprowadzić i rozłożyć pręt, jednakże przed umieszczeniem przynależnej do niego linii wymiarowej możesz przerwać działanie tej funkcji. Później możliwe jest ponowne wznowienie działania funkcji przy pomocy funkcji Linia wymiarowa/tekst rozkładu. W poniższym przykładzie wprowadzisz strzemię prostokątne. Poznasz tutaj ważniejsze okna dialogowe występujące w funkcji Wprowadź. Wprowadzanie innych kształtów gięcia przebiega analogicznie. Aby otrzymać bliższe informacje, zapoznaj się z opisami funkcji w systemie Pomocy online.

166 164 Inżynieria Allplan BIM Przykład: Ręczne wprowadzanie strzemiona Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Metoda 1: Model wł Metoda 2: Model wł Metoda 3: Model wył Zbrojenie z modelem wł/wył 2 Kliknij funkcję Wprowadź 3 Wybierz Strzemię prostokątne, zamknięte 4 Ustaw położenie i kształt 5 Kliknij punkty w przekroju Punkt = położenie haka 5a Tylko dla metody 2: W którym widoku? Stare/ Nowy Wybierz rzutowanie dla orientacji przestrzennej 6 Określ tekst rozkładu i umieść go na płaszczyźnie rysunkowej Wynik: Rozkładanie ręczne Po wprowadzeniu pręta program Allplan przechodzi automatycznie do funkcji Rozłóż. Możesz jednak tą funkcję teraz przerwać i powrócić do niej ponownie w późniejszym czasie. Po wprowadzeniu pozycja może być rozkładana przy pomocy funkcji Rozłóż. W poniższym przykładzie strzemiona zostaną rozłożone w oparciu o krawędzie obrysu. Inne rodzaje odniesienia dla rozkładu zostały szczegółowo opisane w przeglądzie funkcji znajdującym się w systemie Pomocy online. Przykład zastosowania znajduje się w Samouczku. Informacje o rodzajach rozkładu Licować, Przesuń i Obrócone znajdziesz w punkcie "Metody zbrojenia".

167 Allplan BIM Inżynieria 165 Przykład: Ręczne rozkładanie strzemiona Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Kliknij funkcję Rozłóż 2 Wybierz Rozłóż w oparciu o krawędzie obrysu 3 Wskaż punkty prostej rozkładu w widoku Dla metody 1 i 2: W którym widoku Dla metody 2*) i 3: Kierunek spojrzenia na widok od Wskaż widok, w którym chcesz rozkładać strzemiona Kliknij z prawej strony, obok przekroju 5 Dla metody 1 i 2: Wybierz Licować Dla metody 2*) i 3: Wybierz Przesuń 6 Ustaw parametry 7 Przerwij rozkładanie zbrojenia w nowym obszarze 8 Określ ustawienia linii wymiarowej i umieść ją na płaszczyźnie rysunkowej 9 Określ parametry opisu rozkładu i umieść go na płaszczyźnie rysunkowej 10 Zakończ działanie funkcji Naciśnij ESC Wynik: *) jeśli nie istnieje jeszcze żaden widok zbrojenia lub gdy w czasie wprowadzania zbrojenia wybrano opcję Nowy Automatyczne wprowadzanie i rozkładanie Alternatywą dla ręcznego projektowania zbrojenia jest zastosowanie techniki automatycznego wprowadzania jako zbrojenia FF. Występują trzy rodzaje kształtów gięcia dla zbrojenia FF:

168 166 Inżynieria Allplan BIM Dowolny kształt gięcia Dowolne kształty gięcia są w wprowadzane w oparciu o obrys szalunkowy. Tutaj, na bazie geometrii obrysu, zbrojenie FF określi także punkty prętów leżące na nie istniejących w rzeczywistości narożnikach obrysu szalunkowego. Kształt gięcia przez dwa punkty Kształty gięcia definiowane przez dwa punkty są wprowadzane w oparciu o punkty. Zbrojenie FF, na bazie geometrii obrysu, określa kąt systemowy. Rozciągalne kształty gięcia Rozciągalne kształty gięcia podwieszone do wskaźnika myszy mogą być stosowane tylko dla istniejących na warstwie obrysów szalunkowych i każdorazowo dopasowują się poprzez odpowiednie rozciągnięcie do geometrii tego obrysu. W zamieszczonym poniżej przykładzie zostanie wprowadzone strzemię w postaci rozciągalnego kształtu gięcia. W ten sposób poznasz najważniejsze okna dialogowe występujące w funkcji Zbrojenie FF. Wprowadzanie innych kształtów gięcia przebiega w sposób analogiczny. W celu zdobycia dalszych informacji zapoznaj się w opisem funkcji w systemie Pomocy online. Przykład: Automatyczne wprowadzanie i rozkładanie strzemiona Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Metoda 1: Model wł Metoda 2: Model wł Metoda 3: Model wył Zbrojenie z modelem wł/wył 2 Kliknij funkcję Zbrojenie FF 3 Określ dane pozycji i wybierz Wprowadź kształt gięcia 4 Wybierz Strzemię i kliknij na OK 5 Określ położenie kształtu gięcia 6 Poruszaj wskaźnikiem w pobliżu przekroju i potwierdź znalezione położenie dla strzemiona 6a Tylko dla metody 2: W którym widoku? Stare / Nowy Wybierz orientację przestrzenną

169 Allplan BIM Inżynieria Określ parametry opisu rozkładu i umieść go na płaszczyźnie rysunkowej Wynik: 7a Tylko dla metody 1: Kliknij Rozkład ręczny lub Rozkład automatyczny Po wprowadzeniu pręta program Allplan przechodzi natychmiast do funkcji Rozłóż (tylko dla metody 2 i 3). W przypadku metody 1 możesz zdecydować, czy chcesz pozycję rozkładać ręcznie lub automatycznie. Jeśli klikniesz na Rozkład ręczny, to Allplan przejdzie automatycznie do funkcji Rozłóż. Jeśli klikniesz na Rozkład automatyczny, to Allplan rozłoży zbrojenie automatycznie w bryle obrysu szalunkowego aż do jego krawędzi. Wynik: Możesz jednak również przerwać funkcję i następnie później kliknąć funkcję Rozłóż. Jednakże automatycznie zbrojenie nie będzie już wtedy możliwe. Automatyczne wprowadzanie komponentów Przy pomocy wprowadzania komponentów możesz równocześnie rozkładać wiele pozycji dla takich komponentów, jak schody, narożniki ścian, itd. Pozycje zostaną razem rozciągnięte i umieszczone w obrysie szalunkowym, a następnie po kolei rozłożone.

170 168 Inżynieria Allplan BIM Zbrojenie powierzchniowe Rozkładanie przebiega dokładnie w taki sam sposób, jak opisano to dla wprowadzania automatycznego. Możesz wybrać jeden z następujących typów zbrojenia powierzchniowego (zobacz opis funkcji w systemie Pomocy online): powierzchniowe, nad podporą, przy krawędzi oraz dodatkowe. Tutaj opisano tylko zbrojenie powierzchniowe. Przykład zastosowania tej funkcji znajduje się w Samouczku. Przykład: zbrojenie powierzchniowe powierzchni prostokątnej Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Metoda 1: Model wł Metoda 2: Model wł Metoda 3: Model wył Zbrojenie w modelem wł/wył 2 Kliknij funkcję Zbrojenie powierzchniowe 2a Tylko dla metody 2: W którym widoku? Stare/Nowy Wybierz orientację przestrzenną 3 Wskaż punkty wieloboku rozkładu w rzucie poziomym i naciśnij klawisz ESC Określ głębokość podparcia i otulinę betonową dolną 5 Ustaw parametry 6 Wskaż pręty, które chcesz przedstawić i naciśnij ESC 7 Ustaw parametry linii wymiarowej i umieść ją na warstwie

171 Allplan BIM Inżynieria Określ parametry opisu rozkładu i umieść go na warstwie 9 Kliknij na Przejmij, aby przejąć wielobok obrysu dla zaprojektowania zbrojenia poprzecznego 10 Rozłóż zbrojenie poprzeczne analogicznie, jak zbrojenie podłużne Wynik: Przegląd funkcji Menu Bonus Ikona Funkcja Zastosowanie Opcje Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Zbrojenie pręty. Menu Utwórz Ikona Funkcja Zbrojenie z modelem wł/wył Przejmij element Kształt pręta Wprowadź Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji określasz, czy chcesz rysować zbrojenie jako elementy płaskie, czy też będziesz je tworzyć w postaci przestrzennego modelu. O ile w przypadku wybrania trybu pracy bez modelu wszystkie pręty w widokach i przekrojach musisz rysować odręcznie, to przy pracy z modelem pręty te będą automatycznie przedstawiane we wszystkich widokach i przekrojach. Nawet jeśli dane obrysu szalunkowego nie zostały narysowane w trójwymiarze, to mimo to możesz tworzyć automatycznie przedstawienie samego zbrojenia w widokach i przekrojach przy pomocy modułu Widoki i przekroje. Przy pomocy tej funkcji tworzysz kształt gięcia pręta poprzez przejęcie geometrii z istniejącego pręta zbrojeniowego. Przy pomocy tej funkcji ustalasz kształt gięcia pręta zbrojeniowego. Ustalenie geometrii odbywa się poprzez paletę danych. Przy pomocy tej funkcji określasz kształt gięcia pręta. Po zdefiniowaniu ogólnych parametrów, jak numer pozycji, średnica, klasa stali, tworzenie wyciągu pręta i kąta haka, wybrany kształt gięcia dopasowuje się do obrysu szalunkowego uwzględniając odpowiednie grubości otulin.

172 170 Inżynieria Allplan BIM Ikona Funkcja Zbrojenie FF Tekst rozkładu Rozłóż Linia wymiarowa/ Tekst rozkładu Komponenty FF Wprowadź zbrojenie powierzchniowe Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji określasz kształt gięcia, który w pełni automatycznie i w odpowiednim miejscu dopasowuje się do istniejącego obrysu szalunkowego. Jeśli pracujesz z obrysem szalunkowym 3D, to program także automatycznie określi prawidłową głębokość, na której mają zostać rozłożone pręty. Następnie tworzysz przy pomocy grup komponentów odpowiednie kształty gięcia i ich rozkłady. Przy pomocy tej funkcji opisujesz wprowadzone lub rozłożone pręty już po ich umieszczeniu. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić różne ustawienia formatu opisu. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz pręty zbrojeniowe lub siatki strzemion. Dostępne są tutaj różne rodzaje rozkładów. Pozycje możesz uaktywnić poprzez ich kliknięcie lub poprzez określenie ich numeru. W tym drugim przypadku typ zbrojenia możesz określić w dynamicznym pasku narzędzi. Przy pomocy tej funkcji wymiarujesz i opisujesz rozkłady już po ich umieszczeniu. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić różne ustawienia formatu opisu. Przy pomocy tej funkcji wprowadzasz do konstrukcji gotowe komponenty zbrojeniowe. Dopasowanie zbrojenia do parametrów elementu konstrukcyjnego następuje automatycznie Przy pomocy tej funkcji tworzysz i rozkładasz za jednym razem wiele prętów wewnątrz wieloboku rozkładu. Można tu uwzględniać otwory. Dzięki powiązaniu prętów z wielobokiem rozkładu, w przypadku zmian geometrii lub parametrów, zmiany te zostaną automatycznie uwzględnione dla wszystkich przynależnych do rozkładu prętów. W dialogowym pasku narzędzi lub w pasku narzędzi Rozkład powierzchniowy prętów zawartym w pasku narzędzi Inżynieria możesz wybrać jeden z dostępnych rodzajów rozkładu. Zbrojenie kołowe Przy pomocy tej funkcji tworzysz i rozkładasz zbrojenie kołowe w elementach konstrukcyjnych o geometrii kołowej.. Ustalenie geometrii odbywa się poprzez paletę danych. Definicja pasma Przy pomocy tej funkcji grupujesz dowolną ilość prętów po to, aby móc je następnie rozkładać jako jeden element przy użyciu specjalnych rodzajów rozkładów. Pręty, które zostały utworzone w trybie pracy z modelem, mogą zostać włączone do pasma tylko wtedy, jeśli nie zostały jeszcze rozłożone. Grupa montażowa Przy pomocy tej funkcji scalasz pręty zbrojeniowe, siatki zbrojeniowe jak również elementy gotowe w jedną grupę. Wyciąg całkowity Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na warstwie wyciąg pręta wraz z jego opisem. W ten sposób określasz wewnętrzny tryb administrowania ilościami sztuk i kształtami gięcia wszystkich rozkładów danej pozycji. Każda modyfikacja lub operacja związana z rozkładem lub kształtem gięcia zostanie automatycznie zaktualizowana w wyciągu pręta. Wyciąg częściowy Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na warstwie wyciąg pręta wraz z jego opisem. W ten sposób określasz wewnętrzny tryb administrowania ilościami sztuk i kształtami gięcia wybranych rozkładów danej pozycji. Każda modyfikacja lub operacja związana z rozkładem lub kształtem gięcia zostanie automatycznie zaktualizowana w wyciągu pręta. Mufy, gwinty, połączenia Przy pomocy tej funkcji tworzysz połączenia gwintowo-mufowe prętów zbrojenia powierzchniowego., oraz zakończenia tych prętów w betonie. Zaznaczenia pręta Przy pomocy tej funkcji zaznaczasz końce pręta za pomocą odpowiednich symboli, aby np. wyróżnić końce pręta lub jednoznacznie określić ich styki. Warstwice zbrojenia Kolorowy obraz zbrojenia Zestawienie prętów Lista z warstwy Przy pomocy tej funkcji włączasz warstwice zbrojenia w postaci tła dla warstwy aktualnej. Wymagane w tym celu jest wykonanie kompletnych obliczeń statycznych MES, których wyniki są tutaj wykorzystywane. Przy pomocy tej funkcji możliwe jest interaktywne tworzenie zbrojenia. Na bazie kompletnie przeprowadzonych obliczeń statycznych MES możesz optycznie określić stopień zapotrzebowania zbrojenia w określonych miejscach konstrukcji. Za pomocą kolorowych map jest przedstawiona różnica pomiędzy wymaganym stopniem zbrojenia wynikającym z obliczeń statycznych oraz faktycznie zaprojektowaną ilością zbrojenia. Przy pomocy tej funkcji tworzysz administrowane w programie zestawienie prętów, które może być następnie dalej opracowywane w module Zestawienia stali. Przy pomocy tej funkcji wczytujesz zestawienie stali z dowolnej warstwy.

173 Allplan BIM Inżynieria 171 Ikona Funkcja Zastosowanie Twórz listę Excell Przy pomocy tej funkcji eksportujesz zestawienie stali zbrojeniowej do zbioru w formacie Excell. Twórz legendę Giętarka Przetwórz Przy pomocy tej funkcji tworzysz nieadministrowane w programie zestawienie prętów odgiętych, które definiowane jest zawsze na bazie wybranych warstw. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić oprócz innych ustawień również rodzaj zestawienia oraz urządzenie drukujące. Przy pomocy tej funkcji zapisujesz zestawienia prętów w pliku ASCII tak, aby następnie za pomocą programu do przetwarzania tych danych przekazać je do giętarki w zakładzie zbrojarskim. Format pliku odpowiada wytycznym interfejsu zbrojenia BVBS. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz elementy obrysu szalunkowego i zbrojenia na nieadministrowane w programie elementy rysunkowe i teksty. Funkcje zbrojenia Przy pomocy tej funkcji możesz wpłynąć na sposób przedstawiania zbrojenia w poszczególnych widokach i przekrojach, gdy projektujesz w trybie pracy z modelem. Następnie możesz tutaj automatycznie i interaktywnie zwymiarować widoki, jak również sprawdzić pręty zbrojeniowe na kolizję. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Informacja o elemencie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlić informacje o elementach zbrojenia. Obejmuje to tryb pracy, administrowanie ilościami sztuk prętów oraz kontrolę wyciągów. Modyfikuj pozycję Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz właściwości pręta lub parametry siatki dla danej pozycji. Modyfikuj rozkład Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz różne parametry rozkładu. Możesz tutaj także ponownie określić obszar rozkładu. Modyfikuj obszar rozkładu Modyfikuj parametry rozkładu Modyfikuj przedstawienie rozkładu Modyfikuj przedstawienie prętów Przesuń pręt Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz geometrię zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub siatek. Możesz tutaj dodawać lub usuwać otwory oraz zmieniać głębokość podparcia. Możliwa jest również zmiana wszystkich parametrów rozkładu. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry rozkładu zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub siatek. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz sposób przedstawienia prętów w rozkładzie. W przypadku prętów zbrojeniowych możesz tutaj wybrać pomiędzy wyświetlaniem wszystkich prętów, pręta środkowego rozkładu, dowolnych prętów rozkładu oraz rozłożonego pręta. W wypadku zbrojenia z modelem możesz dodatkowo zdefiniować rozkład jako niewidoczny. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz sposób przedstawiania prętów na warstwie lub w przestrzeni. Oprócz różnych metod wyświetlania możesz również określić optyczne przesunięcie prętów, które nie ma żadnego wpływu na sam rozkład. Funkcja umożliwia przesunięcie pręta, który nie ma wpływu na ewentualne rozkłady. Przesuń tekst bezkolizyjnie Modyfikuj zestawienie tekstu Modyfikuj współczynniki ilości Modyfikuj haki Modyfikuj wałek giętarki Funkcja umożliwia zmianę położenia tekstu w taki sposób, że nie ma przecięć z innymi tekstami i prętami. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz zestawienie tekstów rozkładu. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić różne ustawienia formatu opisu. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz administrowanie ilościami sztuk prętów poprzez zmianę współczynników ilości warstw i/lub komponentów. Dodatkowo w trybie pracy bez zbrojenia możesz manipulować generalną ilością sztuk prętów. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz długości i kąty haków dla odpowiednich prętów i siatek strzemion oraz usuwasz lub dodajesz haki. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz średnicę wałka giętarki dla dowolnego pręta. W ten sposób możesz uniknąć ponownego tworzenia pręta w powiązaniu z tworzeniem różnych rozkładów.

174 172 Inżynieria Allplan BIM Ikona Funkcja Dodaj ramię Usuń ramię Otwórz wyciąg Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji dodajesz do pręta jedno lub więcej ramion. Wymagane jest w tym przypadku to, że na tym końcu pręta nie może znajdować się hak. Przy pomocy tej funkcji usuwasz ramię pręta, niezależnie od tego czy znajduje się na końcu pręta hak czy też nie. Nie można przy pomocy tej funkcji usuwać haków. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz istniejący wyciąg poprzez określenie punktu i kąta obrotu. Nowy numer pozycji Usuń pozycję Zmień pozycje Modyfikuj mufę/gwint Przy pomocy tej funkcji nadajesz nowy numer pozycji dla uaktywnionych prętów, siatek lub rozkładów. Jeśli wybierzesz pręty wewnątrz rozkładu, to rozkład ten zostanie rozbity i w ten sposób powstanie wiele rozkładów. Przy pomocy tej funkcji usuwasz różne przedstawienia, wyciągi i kompletne administrowanie pozycjami zbrojenia. Przy pomocy tej funkcji nadajesz ponownie numery pozycji dla wszystkich aktywnych warstw według określonych kryteriów. Możesz pominąć pozycje, dla których już wcześniej zmieniono numery lub pogrupować pozycje o tym samym kształcie czy przekroju. Funkcja zmienia lub przesuwa mufy i gwinty ewentualnie mufy i końcówki prętów wewnątrz rozkładu. Poza tym usuwa mufy, gwinty oraz śruby kontrujące z końcówek prętów.

175 Allplan BIM Inżynieria 173 Moduł Siatki zbrojeniowe Wprowadzenie Siatki strzemion - rozkładanie w widokach Siatki strzemion są najpierw wprowadzane, a następnie rozkładane. Wszystkie siatki są przedstawiane i opisywane zgodnie z ustawieniami w Opcjach. Są również administrowane ilości sztuk siatek oraz nadawany im jest odpowiedni numer pozycji. Wprowadź W czasie wprowadzania siatki strzemion określany jest kształt pręta i jest on również opisywany. Kształt gięcia dla pręta możesz określić ręcznie lub automatycznie jako zbrojenie FF. Rozłóż Po wprowadzeniu siatki program prosi automatycznie o jej rozłożenie. W czasie rozkładania zbrojenia określana jest długość siatek. Jeśli będziesz wykorzystywać obrys szalunkowy 3D, to możesz również skorzystać z metody automatycznego rozkładania za pomocą zbrojenia FF. Zbrojenie powierzchniowe W przypadku rozkładów, które znajdują się w jednym, określonym obszarze, można wykorzystać zbrojenie powierzchniowe umożliwiające równoczesne wprowadzenie i rozłożenie siatek zbrojeniowych. Metody zbrojenia Dodatkowo należy uwzględnić metody zbrojenia, które zostały opisane w punkcie "Metody zbrojenia". Siatka strzemion Tok postępowania przy wprowadzania i rozkładaniu siatek strzemion jak taki sam, jak dla pojedynczego strzemiona. Wykorzystujesz tutaj funkcję Wprowadź siatkę strzemion (zobacz opisy funkcji w systemie Pomocy online). Rozkład powierzchniowy Szczegółowy opis metod zbrojenia powierzchniowego został opisany w systemie Pomocy online. Przykład zastosowania znajduje w Samouczku. Przykład: zbrojenie powierzchniowe powierzchni prostokątnej Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Metoda 1: Model wł Metoda 2: Model wł Metoda 3: Model wył Zbrojenie w modelem wł/wył 2 Kliknij funkcję Rozkład powierzchniowy

176 174 Inżynieria Allplan BIM 2a Tylko dla metody 2: W którym widoku? Stare/Nowy Wybierz orientację przestrzenną 3 Wprowadź głębokość podparcia w linii dialogowej i ewentualnie zmień ją po wprowadzeniu wieloboku w tym oknie dialogowym 4 Wskaż punkty wieloboku rozkładu i naciśnij ESC Ustaw parametry 6 Naciśnij ESC Wynik:

177 Allplan BIM Inżynieria 175 Zbrojenie podpory Zbrojenie podpory jest rodzajem zbrojenia powierzchniowego (inne rodzaje zbrojenia powierzchniowego: zobacz opis funkcji w systemie Pomocy online). Przykład zastosowania znajduje w Samouczku. Przykład: zbrojenie podpory Wymagania: Metoda 1: bryła obrysu 3D Metoda 2: rysunek szalunkowy 2D Metoda 3: rysunek szalunkowy 2D 1 Metoda 1: Model wł Metoda 2: Model wł Metoda 3: Model wył Zbrojenie w modelem wł/wył 2 Kliknij funkcję Zbrojenie podpory 2a Tylko dla metody 2: W którym widoku? Stare/Nowy Wybierz orientację przestrzenną 3 Wskaż punkty Określ głębokość podparcia oraz otulinę betonową górną 5 Ustaw parametry

178 176 Inżynieria Allplan BIM Wynik: Przegląd funkcji Menu Bonus Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu Siatki zbrojeniowe. Menu Utwórz Ikona Funkcja Zbrojenie z modelem wł/wył Rozkład pojedynczy Rozkład powierzchniowy Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji określasz, czy chcesz rysować zbrojenie jako elementy płaskie, czy też będziesz je tworzyć w postaci przestrzennego modelu. O ile w przypadku wybrania trybu pracy bez modelu wszystkie siatki w widokach i przekrojach musisz rysować odręcznie, to przy pracy z modelem siatki te będą automatycznie przedstawiane we wszystkich widokach i przekrojach. Nawet jeśli dane obrysu szalunkowego nie zostały narysowane w trójwymiarze, to mimo to możesz tworzyć automatycznie przedstawienie samego zbrojenia w widokach i przekrojach przy pomocy modułu Widoki i przekroje. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz pojedyncze lub leżące obok siebie siatki zbrojeniowe. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz wiele siatek wewnątrz wieloboku rozkładu. Można tu uwzględniać otwory. Dzięki powiązaniu siatek z wielobokiem rozkładu, w przypadku zmian geometrii lub parametrów, zmiany te zostaną automatycznie uwzględnione dla wszystkich przynależnych do rozkładu siatek. Zbrojenie podpory Przy pomocy tej funkcji rozkładasz wiele siatek nad linią podpory przy uwzględnieniu długości zbrojenia podpory. Dzięki powiązaniu siatek z wielobokiem rozkładu, w przypadku zmian geometrii lub parametrów, zmiany te zostaną automatycznie uwzględnione dla wszystkich przynależnych do rozkładu siatek. Zbrojenie krawędzi Przy pomocy tej funkcji rozkładasz wiele siatek wzdłuż linii krawędzi przy uwzględnieniu długości zbrojenia krawędzi. Dzięki powiązaniu siatek z wielobokiem rozkładu, w przypadku zmian geometrii lub parametrów, zmiany te zostaną automatycznie uwzględnione dla wszystkich przynależnych do rozkładu siatek. Rozłóż siatki WS Przy pomocy tej funkcji rozkładasz austriackie siatki wewnątrz wieloboku rozkładu. Można tu uwzględniać otwory. W oparciu o wprowadzoną wartość wymaganej ilości zbrojenia program wybierze odpowiednią siatkę WS. Dzięki powiązaniu siatek z wielobokiem rozkładu, w przypadku zmian geometrii lub parametrów, zmiany te zostaną automatycznie uwzględnione dla wszystkich przynależnych do rozkładu siatek. Zbrojenie siatkami FF Przy pomocy tej funkcji określasz kształt gięcia, który w pełni automatycznie i w odpowiednim miejscu dopasowuje się do istniejącego obrysu szalunkowego. Jeśli pracujesz z obrysem szalunkowym 3D, to program także automatycznie określi prawidłową głębokość, na której mają zostać rozłożone siatki. Następnie tworzysz przy pomocy grup komponentów odpowiednie kształty gięcia i ich rozkłady.

179 Allplan BIM Inżynieria 177 Ikona Funkcja Zbrojenie FF Wprowadź siatkę strzemion Rozłóż Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji wprowadzasz gotowe komponenty siatek zbrojeniowych w przygotowany kształt elementu konstrukcyjnego. Przy pomocy tej funkcji definiujesz kształt gięcia dla siatki strzemion. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz siatki strzemion dowolnie albo wzdłuż określonej prostej rozkładu. W przypadku rozkładu dowolnego zostanie najpierw umieszczona cała siatka, której długość może być następnie zmodyfikowana. Jeśli zostanie przekroczona maksymalna długość siatki, to automatycznie jest tworzona nowa siatka. Wyciąg całkowity Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na warstwie wyciąg siatki wraz z jego opisem. W ten sposób określasz wewnętrzny tryb administrowania ilościami sztuk i kształtami gięcia wszystkich rozkładów danej pozycji. Każda modyfikacja lub operacja związana z rozkładem lub kształtem gięcia zostanie automatycznie zaktualizowana w wyciągu siatki. Wyciąg częściowy Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na warstwie wyciąg siatki wraz z jego opisem. W ten sposób określasz wewnętrzny tryb administrowania ilościami sztuk i kształtami gięcia wybranych rozkładów danej pozycji. Każda modyfikacja lub operacja związana z rozkładem lub kształtem gięcia zostanie automatycznie zaktualizowana w wyciągu siatki. Zwymiaruj zakład Przy pomocy tej funkcji przedstawiasz wymiar zakładu między dwoma siatkami po ich umieszczeniu. Opis siatki Automatyczne opisy siatek zbrojeniowych Wymiary siatki Przy pomocy tej funkcji opisujesz (pozycja i oznaczenie) siatki i siatki strzemion po ich umieszczeniu. Automatycznie opisuje wprowadzone siatki zbrojeniowe po ich przycięciu z uwzględnieniem numeru pozycji i oznaczenia Przy pomocy tej funkcji opisujesz (długość i szerokość) siatki i siatki strzemion po ich umieszczeniu. Oznaczenie brzegu Funkcja oznacza położenie prętów poprzecznych i podłużnych przy krawędzi siatki. siatki Przedstaw pojedyncze pręty Szkic cięcia Przy pomocy tej funkcji tworzysz przedstawienie pojedynczych prętów dla danej siatki, aby np. jednoznacznie przedstawić położenie w komponencie siatki asymetrycznej. Wymagane w tym przypadku jest to, aby operować tutaj całą, nieprzeciętą i nie zagiętą siatką i aby dla tej siatki określić przedstawienie pojedynczych prętów w module Katalogi przekrojów. Przy pomocy tej funkcji tworzysz nieadministrowane w programie szkice cięcia. Szkic może zostać utworzony w dowolnym oknie, a następnie wydrukowany lub umieszczony na warstwie. Można go również potem wydrukować wraz z arkuszem. Zestawienie siatek Przy pomocy tej funkcji tworzysz administrowane w programie zestawienie siatek, które może być następnie dalej opracowywane w module Zestawienia stali. Warstwice zbrojenia Kolorowy obraz zbrojenia Przetwórz Przy pomocy tej funkcji włączasz warstwice zbrojenia w postaci tła dla warstwy aktualnej. Wymagane w tym celu jest wykonanie kompletnych obliczeń statycznych MES, których wyniki są tutaj wykorzystywane. Przy pomocy tej funkcji możliwe jest interaktywne tworzenie zbrojenia. Na bazie kompletnie przeprowadzonych obliczeń statycznych MES możesz optycznie określić stopień zapotrzebowania zbrojenia w określonych miejscach konstrukcji. Za pomocą kolorowych map jest przedstawiona różnica pomiędzy wymaganym stopniem zbrojenia wynikającym z obliczeń statycznych oraz faktycznie zaprojektowaną ilością zbrojenia. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz elementy obrysu szalunkowego i zbrojenia na nieadministrowane w programie elementy rysunkowe i teksty. Funkcje zbrojenia Przy pomocy tej funkcji możesz wpłynąć na sposób przedstawiania zbrojenia w poszczególnych widokach i przekrojach, gdy projektujesz w trybie pracy z modelem. Następnie możesz tutaj automatycznie i interaktywnie zwymiarować widoki, jak również sprawdzić siatki zbrojeniowe na kolizję. Edytor MSA Funkcja do opracowywania siatek spawanych MSA

180 178 Inżynieria Allplan BIM Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Informacja o elemencie Modyfikuj pozycję Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlić informacje o elementach zbrojenia. Obejmuje to tryb pracy, administrowanie ilościami sztuk prętów oraz kontrolę wyciągów. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz właściwości pręta lub parametry siatki dla danej pozycji. Modyfikuj obszar rozkładu Modyfikuj parametry rozkładu Modyfikuj parametry rozkładu w obszarze Modyfikuj zestawienie tekstu Modyfikuj współczynniki ilości Modyfikuj haki Wytnij siatkę Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz geometrię zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub siatek. Możesz tutaj dodawać lub usuwać otwory oraz zmieniać głębokość podparcia. Możliwa jest również zmiana wszystkich parametrów rozkładu. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry rozkładu zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub siatek. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz na danym obszarze typ siatki, administrowanie ilościami sztuk poprzez zmianę współczynników warstw i/lub komponentów oraz zmieniasz kierunek przekątnych siatek. Dodatkowo w trybie pracy bez zbrojenia możesz manipulować generalną ilością sztuk..przy pomocy tej funkcji modyfikujesz zestawienie tekstu rozkładu siatek. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz administrowanie ilościami sztuk prętów poprzez zmianę współczynników ilości warstw i/lub komponentów. Dodatkowo w trybie pracy bez zbrojenia możesz manipulować generalną ilością sztuk prętów. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz długości i kąty haków dla odpowiednich prętów i siatek strzemion oraz usuwasz lub dodajesz haki. Przy pomocy tej funkcji wycinasz jedną lub wiele siatek. W ten sposób możesz dopasować siatkę do krawędzi komponentu lub wyciąć otwór w siatce już po jej umieszczeniu, bez konieczności modyfikowania obrysu szalunkowego lub definiowania w nim otworów. Nowy numer pozycji Przy pomocy tej funkcji nadajesz nowy numer pozycji dla uaktywnionych prętów, siatek lub rozkładów. Jeśli wybierzesz pręty wewnątrz rozkładu, to rozkład ten zostanie rozbity i w ten sposób powstanie wiele rozkładów. Usuń pozycję Przy pomocy tej funkcji usuwasz różne przedstawienia, wyciągi i kompletne administrowanie pozycjami zbrojenia. Zmień pozycje Przy pomocy tej funkcji nadajesz ponownie numery pozycji dla wszystkich aktywnych warstw według określonych kryteriów. Możesz pominąć pozycje, dla których już wcześniej zmieniono numery lub pogrupować pozycje o tym samym kształcie czy przekroju.

181 Allplan BIM Inżynieria 179 Moduł BAMTEC Technologia BAMTEC Ogólny tok postępowania BAMTEC (Bewehrungs-Abbund-Maschinen-System) jest nową, niezwykle ekonomiczną technologią zbrojenia dużych powierzchni. Dzięki niej znacznie uprościł się proces budowlany, począwszy od obliczeń statycznych, poprzez tworzenie projektów wykonawczych, a skończywszy na wykonaniu konstrukcji. Technologia BAMTEC opiera się na stosowanych w konstrukcjach żelbetowych powierzchniowych rozkładach zbrojenia i w pełni wykorzystuje możliwości używanej w biurach konstrukcyjnych technologii EDV oraz automatyzacji w zakładzie zbrojarskim. Poszczególne etapy są ze sobą powiązane, dane są przekazywane bezpośrednio z biura projektów do zakładu zbrojarskiego. W ten sposób zapewnia się zgodność pomiędzy obliczeniami statycznymi, modelem projektowym i końcowym zbrojeniem. Tok postępowania: Wykonanie obliczeń statycznych, np. przy pomocy MES. Wyniki wymiarowania są dostępne w module BAMTEC. Tutaj tworzone jest automatycznie zbrojenie powierzchniowe w oparciu o dane z wymiarowania i przy uwzględnieniu odpowiednich norm. W module BAMTEC tworzone są automatycznie podstawowe dane do wykonania zbrojenia w zakładzie zbrojarskim. Dane służące do wykonania siatek rulonowych w zakładzie zbrojarskim są bezpośrednio przekazywane z programu Allplan do linii produkcyjnej. Pojedyncze pręty są ze sobą łączone poprzez przyspawanie ich do stalowego płaskownika tworząc w ten sposób tzw. siatki rulonowe. Te siatki są następnie zawijane w rulony i dostarczane w takiej postaci na miejsce budowy. Tam tak przygotowana siatka rulonowa jest rozwijana na deskowaniu tworząc zbrojenie podłużne lub poprzeczne konstrukcji. Określenie geometrii siatki rulonowej W pierwszym etapie określa się najpierw geometrię siatki rulonowej, tzn. jej zewnętrzne wymiary. Wymiary siatki są ograniczone z jednej strony maksymalną masą, a z drugiej strony maksymalnymi wymiarami. Siatka rulonowa nie może być cięższa niż 1200 kg, ponieważ przy takiej masie może ją jeszcze układać dwóch robotników. Jako dodatkowe kryterium należy uwzględnić udźwig stosowanego żurawia. Maksymalna szerokość siatki rulonowej, tzn. długość rulonu nie może przekraczać 15 m. Maksymalna długość siatki rulonowej może przekraczać nawet 25 m, jednakże należy zwrócić uwagę na nieprzekroczenie maksymalnej masy siatki. W czasie określania kształtu i kierunku rozwijania siatki należy zwrócić uwagę na to, aby można ją było bez problemu rozwinąć na miejscu budowy. Należy unikać siatek, których szerokość przy rozwijaniu jest coraz większa. Najlepiej stosować siatki w miarę o jednakowej szerokości lub siatki o zmniejszającej się szerokości w kierunku rozwijania. Trzeba również zwrócić uwagę na to, że niedozwolone są takie pręty zbrojeniowe, które zostały przyspawane tylko do jednego pasa nośnego (płaskownika). Pręty nośne zazbrojonych ściany żelbetowych lub podciągów i nadciągów znajdujących się przy krawędziach muszą kończyć się na wewnętrznej

182 180 Inżynieria Allplan BIM Przykład krawędzi ściany. Zakotwienie w podporze uzyskuje się tutaj przy pomocy dodatkowych, stosowanych miejscowo strzemion w kształcie litery U. Należy przyjąć proponowane przez program możliwości w czasie definiowania nazw siatek rulonowych. Prawidłowe oznaczenie siatek rulonowych jest wymagane dla późniejszej ich analizy za pomocą automatycznych list i zestawień. Oddzielanie i zbrojenie W następnej kolejności każda z siatek rulonowych zostanie oddzielona (skopiowana) na oddzielną warstwę i następnie tam automatycznie lub półautomatycznie zazbrojona. Podczas definiowania siatki możesz określić, że wszystkie pręty znajdujące się na jednej warstwie będą tworzyć jedną siatkę rulonową. Dzięki temu możesz w bardzo prosty sposób dodać w razie potrzeby dodatkowe pręty do siatki rulonowej. Wyniki Twojej pracy zostaną skontrolowane i ewentualnie mogą zostać ręcznie uzupełnione i zmodyfikowane. Arkusze, zestawienia i pliki Plan rozłożenia zbrojenia, plan przeglądowy oraz schematy montażowe można w każdej chwili wyplotować. Dla firmy wykonawczej tworzony jest plan rozłożenia zbrojenia, na którym znajdują się informacje o sposobie rozkładania zbrojenia i rozwijania rulonów. Dla zakładu zbrojarskiego tworzony jest oddzielny schemat montażowy dla każdej siatki rulonowej. W zależności od potrzeby warstwy zawierające siatki rulonowe są odpowiednio obracane w czasie tworzenia schematu. Dla sprawdzenia przez konstruktora tworzony jest plan przeglądowy, w którym zawarte są wszystkie warstwy z siatkami rulonowymi. Dzięki temu w bardzo przejrzysty sposób można sprawdzić całe zbrojenie elementu. Zestawienia stali są tworzone automatycznie. Tworzone są również pliki siatek rulonowych, które następnie przekazywane są do zakładu zbrojarskiego. Poniższy przykład przedstawia porównanie wyników ręcznie utworzonego zbrojenia siatkami rulonowymi oraz zbrojenia utworzonego w pełni automatycznie. Zakreskowana powierzchnia ma zostać zazbrojona.

183 Allplan BIM Inżynieria 181 Geometria siatki rulonowej:

184 182 Inżynieria Allplan BIM Ręcznie utworzone zbrojenie siatkami rulonowymi Zbrojenie podłużne (Siatka U1.1) w zakresie osi 1-3/B-D: Zbrojenie poprzeczne (Siatka U1.4) w zakresie osi 1-3/B-D:

185 Allplan BIM Inżynieria 183 W pełni automatycznie utworzone zbrojenie siatkami rulonowymi (automatyczne przejęcie wyników obliczeń MES) Zbrojenie podłużne (siatka U1.1) w zakresie osi 1-3/B-D: Przegląd funkcji Menu Bonus Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla modułu BAMTEC. Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Zbrojenie z Przy pomocy tej funkcji określasz, czy chcesz rysować zbrojenie jako elementy płaskie, czy też modelem wł/wył będziesz je tworzyć w postaci przestrzennego modelu. O ile w przypadku wybrania trybu pracy bez modelu wszystkie pręty w widokach i przekrojach musisz rysować odręcznie, to przy pracy z modelem pręty te będą automatycznie przedstawiane we wszystkich widokach i przekrojach. Nawet jeśli dane obrysu szalunkowego nie zostały narysowane w trójwymiarze, to mimo to możesz tworzyć automatycznie przedstawienie samego zbrojenia w widokach i przekrojach przy pomocy modułu Widoki i przekroje. Geometria siatki Przy pomocy tej funkcji określasz wielkość siatki rulonowej, jej kierunek rozwijania, oznaczenie oraz rulonowej położenie w komponencie (stropie). Możliwe jest również uwzględnienie otworów. Utworzona geometria siatki zostanie oznaczona za pomocą pręta początkowego, symbolu kierunku rozwijania i opcjonalnie schodkowania. Oddzielaj Rozłóż zbrojenie Przy pomocy tej funkcji rozdzielasz pojedyncze siatki rulonowe danego wieloboku rozkładu na różne warstwy. Podczas definiowania siatki określa się, że wszystkie pręty, które znajdują się na jednej warstwie tworzą jedną siatkę rulonową. W ten sposób możesz w razie potrzeby bardzo łatwo dodać pręty dodatkowe do siatki rulonowej. Na Twoje życzenie można również automatycznie zazbroić siatki rulonowe po ich oddzieleniu, ale program musi tutaj korzystać z obliczeń statycznych MES zawartych na odpowiedniej warstwie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz dla poszczególnych siatek rulonowych. Wymagane jest w tym przypadku wykonanie pełnych obliczeń statycznych MES. Parametry MES są określane na bazie geometrii i nazwy siatki rulonowej.

186 184 Inżynieria Allplan BIM Ikona Funkcja Zbrojenie podstawowe siatek rulonowych Dodatkowe pręty siatek rulonowych Dodatkowe siatki Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji nadajesz ręcznie oddzielnemu wielobokowi siatki rulonowej zbrojenie podstawowe. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz ręcznie wiele prętów o jednakowej długości, które zostaną podwieszone do wskaźnika myszy i mogą zostać dowolnie umieszczone na warstwie. Przy pomocy tej funkcji rozkładasz dodatkowe siatki rulonowe wewnątrz wieloboku rozkładu. Możliwe jest również uwzględnienie otworów. Pasy nośne Przy pomocy tej funkcji rozkładasz pasy nośne wewnątrz wieloboku rozkładu. Możliwe jest również siatki rulonowej uwzględnienie otworów. Wyciąg całkowity Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na warstwie wyciąg pręta wraz z jego opisem. W ten sposób określasz wewnętrzny tryb administrowania ilościami sztuk i kształtami gięcia wszystkich rozkładów danej pozycji. Każda modyfikacja lub operacja związana z rozkładem lub kształtem gięcia zostanie automatycznie zaktualizowana w wyciągu pręta. Tekst rozkładu Przy pomocy tej funkcji opisujesz wprowadzone lub rozłożone pręty już po ich umieszczeniu. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić różne ustawienia formatu opisu. Linia wymiarowa/ Tekst rozkładu Warstwice zbrojenia Kolorowy obraz zbrojenia Zestawienie siatek rulonowych Zestawienie prętów Zestawienie prętów wg ISO 4066 Zestawienie prętów giętych Giętarka Menu Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji wymiarujesz i opisujesz rozkłady już po ich umieszczeniu. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić różne ustawienia formatu opisu. Przy pomocy tej funkcji włączasz warstwice zbrojenia w postaci tła dla warstwy aktualnej. Wymagane w tym celu jest wykonanie kompletnych obliczeń statycznych MES, których wyniki są tutaj wykorzystywane. Przy pomocy tej funkcji możliwe jest interaktywne tworzenie zbrojenia. Na bazie kompletnie przeprowadzonych obliczeń statycznych MES możesz optycznie określić stopień zapotrzebowania zbrojenia w określonych miejscach konstrukcji. Za pomocą kolorowych map jest przedstawiona różnica pomiędzy wymaganym stopniem zbrojenia wynikającym z obliczeń statycznych oraz faktycznie zaprojektowaną ilością zbrojenia. Przy pomocy tej funkcji tworzysz zestawienie prętów siatki rulonowej, umieszczasz je na arkuszu oraz możesz zapisać te dane w pliku siatki rulonowej. Możesz tutaj analizować wszystkie znajdujące się na arkuszu pręty. Przy pomocy tej funkcji tworzysz administrowane w programie zestawienie prętów, które może być następnie dalej opracowywane w module Zestawienia stali. Przy pomocy tej funkcji tworzysz nieadministrowane w programie zestawienie prętów, w którym przedstawione są kształty gięcia zgodnie z zaleceniami normy DIN ISO Przy pomocy tej funkcji tworzysz nieadministrowane w programie zestawienie prętów odgiętych, które definiowane jest zawsze na bazie wybranych warstw. W opcjach dla modułu Zbrojenie - pręty możesz określić oprócz innych ustawień również rodzaj zestawienia oraz urządzenie drukujące. Przy pomocy tej funkcji zapisujesz zestawienia prętów w pliku ASCII tak, aby następnie za pomocą programu do przetwarzania tych danych przekazać je do giętarki w zakładzie zbrojarskim. Format pliku odpowiada wytycznym interfejsu zbrojenia BVBS. Ikona Funkcja Informacja o elemencie Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji możesz wyświetlić informacje o elementach zbrojenia. Obejmuje to tryb pracy, administrowanie ilościami sztuk prętów oraz kontrolę wyciągów. Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz geometrię zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub obszar rozkładu siatek. Możesz tutaj dodawać lub usuwać otwory oraz zmieniać głębokość podparcia. Możliwa jest również zmiana wszystkich parametrów rozkładu.

187 Allplan BIM Inżynieria 185 Ikona Funkcja Modyfikuj parametry rozkładu Nowy numer pozycji Usuń pozycję Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry rozkładu zbrojenia powierzchniowego za pomocą prętów lub siatek. Przy pomocy tej funkcji nadajesz nowy numer pozycji dla uaktywnionych prętów, siatek lub rozkładów. Jeśli wybierzesz pręty wewnątrz rozkładu, to rozkład ten zostanie rozbity i w ten sposób powstanie wiele rozkładów. Przy pomocy tej funkcji usuwasz różne przedstawienia, wyciągi i kompletne administrowanie pozycjami zbrojenia. Zmień pozycje Przy pomocy tej funkcji nadajesz ponownie numery pozycji dla wszystkich aktywnych warstw według określonych kryteriów. Możesz pominąć pozycje, dla których już wcześniej zmieniono numery lub pogrupować pozycje o tym samym kształcie czy przekroju.

188 186 Inżynieria Allplan BIM Zestawienia stali zbrojeniowej Wprowadzenie Zestawienia są administrowane oddzielnie dla każdego projektu. W oknach dialogowych można łatwo i wygodnie administrować, modyfikować i ręcznie wprowadzać zestawienia stali. Zestawienia stali możesz tworzyć automatycznie przy pomocy następujących funkcji: Utwórz legendę (moduł zbrojenie prętami) Utwórz listę (moduł zbrojenie prętami) Zarządzanie wykazami zbrojenia Zestawienie siatek (moduł Siatki zbrojeniowe) Utwórz listę prętów i siatek zbrojeniowych (moduł Plotowanie) Automatycznie tworzone zestawienia stali są administrowane oddzielnie dla każdego projektu. Można je zmieniać, uzupełniać, kopiować i usuwać. Możliwe jest również zsumowanie wszystkich zestawień dla projektu. Dostępnych jest wiele różnych typów zestawień. Zestawienia stali możesz wyświetlać na ekranie, wydrukować na drukarce, umieścić na warstwie lub zapisać w pliku ASCII lub Excel. W przeglądzie znajdują się wszystkie zestawienia stali utworzone w aktualnym projekcie. Są one określone poprzez oznaczenie komponentu, numer zestawienia oraz jego typ. Poprzez kliknięcie możesz uaktywnić żądane zestawienie. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz utworzyć nowe zestawienie lub skopiować, zmodyfikować, czy usunąć istniejące. Możliwy jest również wydruk zestawienia względem określonych kryteriów.

189 Allplan BIM Inżynieria 187 Zestawienia siatek zbrojeniowych Zapisy zawarte w polach Komponent i Nr zestawienia stali w części Nagłówek zestawienia pojawiają się w przeglądzie zestawień stali. W polu Liczba wykonań można określić współczynnik przez jaki ma być pomnożone kompletne zestawienie stali, gdy dany komponent będzie wykonywany więcej razy. W przeglądzie dostępne są wszystkie pozycje aktywnego zestawienia siatek zbrojeniowych. Masa stali obliczana jest automatycznie. W tym celu program wykorzystuje masy siatek wprowadzone w module Katalogi przekrojów. Poprzez na kliknięcie na kolumnę Usu zostanie zaznaczona do usunięcia odpowiednia siatka. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz tworzyć nowe pozycje siatek zbrojeniowych lub modyfikować i usuwać istniejące. Możliwy jest również wydruk zestawień siatek zbrojeniowych względem określonych kryteriów. Zestawienia prętów zbrojeniowych (utwórz listę) Zapisy zawarte w polach Komponent i Nr zestawienia stali w części Nagłówek zestawienia pojawiają się w przeglądzie zestawień stali. W polu Liczba wykonań można określić współczynnik przez jaki ma być pomnożone kompletne zestawienie stali, gdy dany komponent będzie wykonywany więcej razy. W przeglądzie dostępne są wszystkie pozycje aktywnego zestawienia prętów zbrojeniowych. Masa stali obliczana jest automatycznie. W tym celu program wykorzystuje masy prętów wprowadzone w module Katalogi przekrojów. Poprzez na kliknięcie na kolumnę Usu zostanie zaznaczona do usunięcia odpowiedni zapis. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz tworzyć nowe pozycje prętów zbrojeniowych lub modyfikować i usuwać istniejące. Możliwy jest również wydruk ze-

190 188 Inżynieria Allplan BIM stawień prętów zbrojeniowych względem określonych kryteriów lub utworzenie sumy dla określonych średnic prętów.

191 Allplan BIM Inżynieria 189 Opcja Katalogi przekrojów Wprowadzenie Przegląd katalogów przekrojów Opcja Katalogi przekrojów (dawniej moduł) zawiera przejrzyste okna dialogowe służące do administrowania i aktualizacji katalogów przekrojów prętów i siatek zbrojeniowych. W programie zdefiniowano przekroje prętów zbliżone do tych, które są dostępne w produkcji. Tym niemniej w każdej chwili możesz uzupełnić je o własne elementy. Przejście do opcji jest możliwe przy pomocy Bonus-Definicje-Katalogi przekrojów Pod pojęciem katalogów przekrojów rozumiemy wszystkie charakterystyki siatek zbrojeniowych i prętów zbrojeniowych. Zawartość poszczególnych katalogów przekrojów można podzielić tematycznie. W zakresie siatek zbrojeniowych możemy wyróżnić siatki podporowe, użytkownika i rysunkowe, jak również wkładki dystansowe. W zależności od Twojego wyboru możesz określić, czy siatki mają być przedstawiane wraz z widokiem wszystkich prętów, czy też nie. W zakresie prętów zbrojeniowych można wyróżnić podpodziały na (maksymalnie cztery) klasy stali. Standardowo dostępne są charakterystyki prętów i siatek dostępne w produkcji. Są one wykorzystywane przez różne moduły służące do tworzenia zbrojenia i mogą być opracowywane. Katalogi przekrojów są w zasadzie administrowane na poziomie standardu biura. Jednak możliwe jest również administrowanie nimi na poziomie każdego projektu. Możesz to ustawić poprzez menu Plik pozycja Otwórz projekt. Katalogi przekrojów możesz wyświetlać na ekranie, wydrukować na drukarce, umieścić na warstwie lub zapisać w pliku ASCII lub Excel. Numeryczny sposób zapisu dla siatek użytkownika jest obsługiwany w taki sam sposób, jak w przypadku wydruku siatek z przedstawieniem graficznym wszystkich prętów. W przeglądzie znajdują się wszystkie katalogi przekrojów zdefiniowane dla aktualnego projektu i/lub całego biura. Zostały one określone za pomocą oznaczenia, klasy stali i typu. Poprzez kliknięcie możesz uaktywnić żądany katalog. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz utworzyć nowy katalog przekrojów lub zmodyfikować, czy usunąć istniejący. Możliwy jest również wydruk przeglądu katalogu przekrojów.

192 190 Inżynieria Allplan BIM Katalogi przekrojów siatek zbrojeniowych W przeglądzie znajdują się wszystkie zdefiniowane siatki zbrojeniowe aktywnego katalogu przekrojów. Zostały one określone za pomocą oznaczenia siatki, długości i szerokości. Poprzez kliknięcie można uaktywnić żądaną siatkę. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz utworzyć nową siatkę lub zmodyfikować, czy usunąć istniejącą. Możliwy jest również wydruk siatki względem określonych kryteriów. W czasie tworzenia nowej siatki określasz jej typ. W zależności od dokonanego wyboru typu, będą dostępne różne okna dialogowe do wprowadzania siatki. Masz do wyboru następujące typy siatek:

193 Allplan BIM Inżynieria 191 Dla typu siatki bez obrazu prętów siatką zostanie określona przez podanie długości i szerokości. Należy podać wszystkie wymagane dane, aby prawidłowo rozłożyć i analizować siatkę. Dla typu siatki ze standaryzowaną kombinacją prętów określanie siatki będzie miało miejsce w oknie dialogowym. Dostępne jest jedno okno dialogowe dla siatek podporowych, siatek użytkownika bez prętów przykrawędziowych i siatek użytkownika z prętami krawędziowymi. Dla typu siatki z dowolną kombinacją prętów określasz dowolną siatkę na płaszczyźnie rysunkowej. Po wprowadzeniu oznaczenia siatki, długości i szerokości otworzy się specjalny podgląd rozkładu. Pojedyncze pręty muszą zostać umieszczone w tym podglądzie za pomocą odpowiednich narzędzi. Do kontroli służy funkcja do wymiarowania. Katalogi przekrojów prętów zbrojeniowych W przeglądzie znajdują się wszystkie zdefiniowane zapisy aktywnego katalogu przekrojów prętów zbrojeniowych. Zostały one określone za pomocą opcjonalnego komentarza, średnicy, powierzchni przekroju i masy mb pręta. Poprzez kliknięcie na Usuń można uaktywnić żądany zapis do usunięcia. Przy pomocy dostępnych funkcji możesz utworzyć nowy zapis lub zmodyfikować, czy usunąć istniejący. Możliwy jest również wydruk katalogu przekrojów prętów zbrojeniowych.

194 192 Inżynieria Allplan BIM Moduł Plan pozycji Wprowadzenie Oznaczenia pozycji W tym rozdziale zawarto przegląd modułu Plan pozycji. Moduł ten zawiera funkcje do tworzenia i modyfikacji planów pozycji. Dostępne są w nim wszystkie wykorzystywane w praktyce inżynierskiej symbole oznaczeń pozycji. Przy pomocy funkcji w module łatwy sposób plany pozycji. Części składowe oznaczenia pozycji Plan pozycji tworzysz i modyfikujesz w bardzo W dostępnych funkcjach zawarto wszystkie najczęściej używane symbole oznaczeń pozycji. Musisz jedynie je wybrać, umieścić i opisać. Rzut możesz narysować albo jako rysunek 2D, albo też zamodelować go w 3D (zobacz rozdział "Rzut i rysunek szalunkowy"). Możesz również zaimportować już istniejący w postaci elektronicznej rysunek przy pomocy interfejsów wymiany danych dostępnych w programie Allplan i następnie dalej go opracowywać. Możesz określić następujące części składowe oznaczenia pozycji: Kierunek naprężeń Zgodnie z określonym w statyce kierunkiem naprężeń wybierasz odpowiedni symbol: W funkcji Pozycja dla ścian i podciągów kierunek naprężeń jest standardowo określony. Kształt pozycji Z standardowo dostępnych kształtów pozycji możesz wybrać odpowiedni kształt. Wielkość kształtu okrągłego i ośmiokątnego można z góry określić. Odnośnik pozycji W celu jednoznacznego przyporządkowania oznaczenia pozycji możesz również opcjonalnie umieścić odnośnik. Strop d=20 cm Tekst pozycji Poprzez włączenie automatycznej numeracji zostanie automatycznie zwiększona o jeden proponowana wartość oznaczenia pozycji. Długości strzałek Długości strzałek możesz określić albo jako wartość absolutną, albo też uzależnić ją od rozpiętości stropu. Długość tą możesz później również zmodyfikować. W funkcji Pozycja dla ścian i podciągów określasz długość strzałki kierunku naprężeń poprzez wprowadzenie punktu początkowego i końcowego. Tekst dodatkowy Dla objaśnienia możesz opcjonalnie umieścić dodatkowy tekst. Ustawienia tekstu dla oznaczenia pozycji możesz określić przy pomocy przycisku.

195 Allplan BIM Inżynieria 193 Rodzaj i wielkość kształtu symbolu Długość strzałki kierunku naprężeń Moduł ten zawiera cztery różne kształty symboli służące do odpowiedniego zdefiniowania oznaczeń pozycji zgodnie z Twoimi wymaganiami. Dla długich oznaczeń pozycji możesz stosować kształty prostokątne lub owalne. W przypadku wybrania kształtu okrągłego lub ośmiokątnego możesz dodatkowo wpływać na wielkość obramowania poprzez wprowadzenie odpowiedniej wartości liczbowej. Jeśli wprowadzisz wartość 0, to włączasz automatyczne dopasowanie wielkości, tzn. program określi wielkość obramowania w zależności od długości tekstu pozycji. Może to doprowadzić do tego, że zostaną utworzone symbole o różnej wielkości. Jeśli nie chcesz do tego dopuścić, to wprowadź wartość liczbową z zakresu pomiędzy 1 i 9 i w ten sposób ustal stałą wielkość obramowania. Długość poziomej i pionowej strzałki kierunku naprężeń określasz zwykle poprzez wprowadzenie wartości absolutnej. W Opcjach dla modułu Plan pozycji możesz ustawić punkt odniesienia dla definiowania długości wprowadzanej strzałki. Niezależnie od tego strzałka kierunku naprężeń będzie rysowana zawsze od krawędzi symbolu. Długość strzałki od krawędzi Długość strzałki od środka Dla funkcji do definiowania pozycji stropów możesz zamiast absolutnej długości strzałek uzależnić ją od rozpiętości stropu. Przegląd funkcji Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Pozycja pozioma Przy pomocy tej funkcji tworzysz poziome oznaczenie pozycji. Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz wygląd. Pozycja pionowa Przy pomocy tej funkcji tworzysz pionowe oznaczenie pozycji. Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz wygląd. Pozycja pod kątem Przy pomocy tej funkcji tworzysz oznaczenie pozycji nachylone pod dowolnym kątem. Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz wygląd. Pozycja dla stropu Przy pomocy tej funkcji tworzysz poziome oznaczenie pozycji dla stropów. Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz wygląd. W przeciwieństwie do funkcji określony poprzez przekątną. Pozycja pozioma obszar obowiązywania tej pozycji zostanie Pozycja dla Przy pomocy tej funkcji tworzysz oznaczenie pozycji dla stropów nachylone pod dowolnym kątem. stropu pod kątem Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz Pozycja dla ścian i podciągów wygląd. W przeciwieństwie do funkcji zostanie określony poprzez przekątną. Pozycja pod kątem obszar obowiązywania tej pozycji Przy pomocy tej funkcji tworzysz poziome oznaczenie pozycji dla ścian i podciągów. Możesz tutaj również zdefiniować opcje dodatkowe i określić parametry tekstu, obramowanie oraz wygląd. W przeciwieństwie do pozostałych funkcji jest tutaj z góry określony kierunek naprężeń. Długość i położenie strzałki kierunku naprężeń definiujesz poprzez podanie punktu początkowego i końcowego.

196 194 Inżynieria Allplan BIM Ikona Funkcja Lista Zastosowanie Drukuje zestawienie użytych oznaczeń planu pozycji Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj kształt symbolu pozycji Modyfikuj opis pozycji Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz kierunek naprężeń, kształt symbolu pozycji i ewentualnie istniejący tekst dodatkowy. Jeśli tekst dodatkowy i/lub odnośnik nie istnieją, to możesz je również tutaj utworzyć. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz tekst pozycji. Modyfikacja tekstu dodatkowego nie jest tutaj możliwa. Modyfikuj linie Edytuj tekst Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz długość strzałki kierunku naprężeń. Położenie strzałki pozostaje tutaj zgodne z kierunkiem. Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz zawartość opisów, stanowiących różne części składowe oznaczenia pozycji. Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji modyfikujesz parametry różnych tekstów, stanowiących części składowe ustawienia tekstu oznaczenia pozycji. Znajdź i zamień tekst Przy pomocy tej funkcji wyszukujesz i zamieniasz teksty, aby np. zmienić oznaczenia istniejącego planu pozycji tak, aby pasował dla kolejnej kondygnacji.

197 Allplan BIM Widoki, detale 195 Widoki, detale Moduł Widoki skojarzone Wprowadzenie Wielką zaletą widoków skojarzonych jest to, że modyfikacje elementów konstrukcji 3D, widoku albo przekroju są natychmiast aktualizowane we wszystkich widokach tych elementów. Przykładowo: jeśli chcesz przesunąć okno w widoku z przodu, wszystko dopasowuje się automatycznie, przy zachowaniu możliwości wrysowania np. drzwi w plan później. Istnieje także możliwość dokonywania zmian w izometrii. Ponieważ wszystkie widoki są każdorazowo aktualizowane, możesz pracować z planem, zachowując przy tym wszystkie zalety pracy w systemie 3D. Moduł ten został stworzony, aby umożliwić na przykład tworzenie widoków ścian elementów prefabrykowanych, aczkolwiek możliwe jest również używanie widoków skojarzonych alternatywnie do widoków i przekrojów modułu Widoki i przekroje w projektowaniu inżynierskim. O ile w modułach elementów prefabrykowanych podczas modyfikacji uwzględniane jest także zbrojenie, to w przypadku widoków skojarzonych połączenie ze zbrojeniem nie istnieje. Przegląd funkcji Menu Utwórz Symbol Funkcja Działanie Utwórz widok Przy pomocy tej funkcji tworzy się widoki obiektów 3D. Utwórz przekrój Przy pomocy tej funkcji tworzy się przekrój elementu 3D. Należy zwrócić przy tym uwagę na położenie linii cięcia. Przecięcie między strzemionami spowoduje, że na przekroju widoczne będą tylko pręty podłużne.

198 196 Widoki, detale Allplan BIM Symbol Funkcja Uzupełnij widok Działanie Przy pomocy tej funkcji uzupełnia się elementy obiektów 3D w widoku. Usuń z widoku Przy pomocy tej funkcji kasujesz poszczególne elementy widoku, widok lub przekrój. Wymiaruj widok Nie wymiaruj punktów widoku Opisz widok Przy pomocy tej funkcji dokonuje się automatycznego wymiarowania widoków. Linie wymiarowe pozostają przy widoku również w przypadku przesuwania, obracania bądź kasowania widoku. Przy pomocy tej funkcji wskazujesz punkty, które nie będą uwzględniane w czasie automatycznego wymiarowania widoku. Punkty te nie będą wymiarowane również po dokonaniu modyfikacji widoku. Przy pomocy tej funkcji dokonuje się automatycznego opisania widoku lub przekroju. Opisy pozostają przy widoku również w przypadku przesuwania, obracania bądź kasowania widoku. Osie automatyczne w Przy pomocy tej funkcji uzyskuje się w tworzonych widokach i przekrojach widok osi konstrukcyjnych znajdujących się na rysunku widokach podstawowym. Widok w przekrój Przekrój w widok Funkcja zamienia istniejący widok w przekrój. Wysokość korpusu przekroju można ustalić odpowiednio w oknie dialogowym Przekrój lub przy pomocy wieloboku. Funkcja zamienia istniejący przekrój w widok. Pokaż prowadzenie przekroju Pokaż referencje Funkcja umożliwia przedstawienie przekroju z liniami prowadzenia przekroju. Przy pomocy tej funkcji uzyskujesz w oknie informacyjnym obraz referencyjny o tworzonych widokach i przekrojach. Menu Modyfikacja Symbol Funkcja Działanie Modyfikuj Przy pomocy tej funkcji dokonuje się modyfikacji utworzonych widoków i przekrojów. format/właściwości w widoku Modyfikuj właściwości widoku/przekroju Przy pomocy tej funkcji dokonuje się przesunięcia widoku lub przekroju wraz z przynależnymi elementami.

199 Allplan BIM Widoki, detale 197 Moduł Detale Ogólny tok postępowania Plotowanie okien Zoom Przegląd funkcji Menu Utwórz Przy pomocy modułu Detale możesz ustalić na płaszczyźnie rysunkowej pewien obszar, który może zostać powiększony w dowolnej skali. Dzięki zastosowaniu okien Zoom nie musisz wielokrotnie wykonywać zmian elementów rysunku. Wystarczy, że zmienisz elementy na rysunku, a natychmiast zostaną one zaktualizowane w oknach Zoom. Możesz utworzyć okna Zoom tylko wtedy, gdy w projekcie utworzyłeś co najmniej jeden rysunek. Obowiązują one dla tych warstw, które zostały przyporządkowane do danego rysunku. Aby utworzyć okno Zoom należy wykonać następujące kroki: Ustal obszar rysunku, który będziesz chciał powiększyć, a następnie skalę, w której chcesz wyświetlać elementy znajdujące się w tym obszarze. Umieść okno Zoom w dowolnym miejscu. Wszystkie elementy, które leżą w tym obszarze, a także elementy które narysujesz w tym oknie, zostaną wyświetlone w oknie Zoom. Przy pomocy funkcji Wyświetlanie tylko w oknie Zoom wł/wył (pasek narzędzi Specjalne) możesz ustawić opcję, która spowoduje, że nowo rysowane elementy będą widoczne tylko w oknie Zoom, natomiast nie będą widoczne na oryginalnym rysunku. W czasie plotowania zostaną również wyplotowane okna Zoom, jeżeli przy pomocy funkcji Umieść elementy arkusza umieścisz na arkuszu plotu cały rysunek. Jeśli natomiast umieścisz jedynie pojedyncze warstwy, to okna Zoom nie zostaną wyplotowane. Ikona Funkcja Obszar Zoom przez punkty na przekątnej Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz okno Zoom przez wprowadzenie dwóch punktów przekątnej. Obszar Zoom przez punkt środkowy Przy pomocy tej funkcji definiujesz okno Zoom przez wskazanie punktu środkowego i narożnego. Obszar Zoom przez okno Zoom Przy pomocy tej funkcji definiujesz najpierw wielkość okna Zoom, a następnie obszar Zoom, który ma być wyświetlany w tym oknie. Dodaj notatki do rysunku Przy pomocy tej funkcji umieszczasz na aktualnym rysunku notatkę. Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj okno Zoom Przy pomocy tej funkcji przesuwasz okno Zoom i/lub zmieniasz jego parametry. Przesuń obszar Zoom Przy pomocy tej funkcji przesuwasz powiększony obszar wewnątrz okna Zoom.

200 198 Widoki, detale Allplan BIM Ikona Funkcja Zastosowanie Modyfikuj wielkość okna Zoom Przy pomocy tej funkcji zmieniasz wielkość okna Zoom. Usuń okno Zoom Modyfikuj rodzaj wyświetlania detali Usuń notatki z rysunku Zapisz notatki na warstwie Przy pomocy tej funkcji usuwasz istniejące okno Zoom. Elementy, które znajdują się w tym oknie Zoom nie zostaną utracone. Jeśli zostały utworzone przy włączonej opcji Wyświetlanie tylko w oknie Zoom wł/wył, to mimo wszystko nie zostaną utracone, lecz będą widoczne w rysunku oryginalnym. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz przyporządkowanie pojedynczych elementów znajdujących się na rysunku tylko do okna Zoom lub tylko do rysunku oryginalnego. Przy pomocy tej funkcji usuwasz notatki, które utworzyłeś przy pomocy funkcji Dodaj notatki do rysunku. Przy pomocy tej funkcji umieszczasz zawartość notatki rysunku na warstwie.

201 Allplan BIM Widoki, detale 199 Moduł Widoki i przekroje Wprowadzenie Moduł Widoki i przekroje zawiera funkcje do tworzenia automatycznie dopasowujących się widoków i przekrojów rysunków zbrojeniowych, które zostały zdefiniowane przy włączonym trybie pracy z modelem. Jeśli zostaną dokonane zmiany w zaprojektowanym zbrojeniu, to przedstawienie zbrojenia we wszystkich widokach i przekrojach zostanie automatycznie zaktualizowane. Administrowanie ilościami sztuk prętów przebiega w ten sposób w pełni automatycznie. Rzut Przekrój A-A Widok Przekrój B-B To czy będziesz mógł wykorzystać wszystkie funkcje z tego modułu, jest uzależnione od opracowanego rysunku szalunkowego 2D lub 3D (zobacz metoda 1 i metoda 2).

202 Moduł Widoki i przekroje Moduł Widoki i przekroje nie daje żadnych możliwości. 200 Widoki, detale Allplan BIM Metoda 1: Metoda 2: Metoda 3: Rysunek szalunkowy 3D Rysunek szalunkowy 2D Przejmij lub Przetwórz geometrię 3D rysunku szalunkowego w bryłę obrysu szalunkowego Rysunek szalunkowy 2D służy jako podstawa dla rozkładania zbrojenia przy włączonym trybie pracy z modelem Rysunek szalunkowy 2D służy jako podstawa dla rozkładania zbrojenia przy wyłączonym trybie pracy z modelem Tworzenie widoków i przekrojów przed lub po rozłożeniu zbrojenia w trybie pracy z modelem Tworzenie widoków i przekrojów dla rozłożonego zbrojenia Obrys szalunkowy i zbrojenie zostaną automatycznie dopasowane we wszystkich widokach i przekrojach Zbrojenie zostanie automatycznie dopasowane. Krawędzie obrysu zostaną odręcznie narysowane w 2D na płaszczyźnie rysunkowej Ani obrys szalunkowy, ani zbrojenie nie zostanie automatycznie dopasowane W pełni automatyczne administrowanie ilościami sztuk prętów Półautomatyczne administrowanie ilościami sztuk Rysunek zbrojeniowy Tworzenie bryły obrysu szalunkowego Jeśli chcesz na podstawie dwuwymiarowego rysunku szalunkowego utworzyć rysunek zbrojeniowy przy wyłączonym trybie pracy z modelem, to moduł ten nie oferuje żadnych funkcji. Zwróć uwagę, że automatyczne dopasowywanie zbrojenia we wszystkich widokach i przekrojach, jak również automatyczne administrowanie ilościami sztuk prętów jest możliwe tylko przy włączonym trybie pracy z modelem. Bryłę obrysu szalunkowego można utworzyć poprzez przejęcie lub przetworzenie trójwymiarowej geometrii rysunku szalunkowego. Geometria rysunku szalunkowego składa się z elementów 3D lub elementów architektonicznych. Przejmij: Geometria rysunku szalunkowego znajduje się na warstwie widocznej aktywnej i zostanie przejęta na warstwę aktualną jako bryła obrysu szalunkowego. Dane oryginalne nie zostaną utracone. Przetwórz: Geometria rysunku szalunkowego znajduje się na warstwie aktualnej i zostanie na tej warstwie przetworzona w bryłę obrysu szalunkowego. Dane oryginalne zostaną utracone.

203 Allplan BIM Widoki, detale 201 Tworzenie widoków i przekrojów Połączenie brył obrysów szalunkowych Można równocześnie zamieniać w bryłę obrysu szalunkowego wiele komponentów lub elementów 3D. W tym przypadku musisz zdecydować, czy chcesz te wszystkie elementy połączyć w jedną bryłę obrysu, lub czy będziesz traktować te elementy jako oddzielne bryły. Można łączyć ze sobą tylko elementy stykające się. Dodanie nowego widoku do widoku już istniejącego Jeśli w czasie zamieniania elementów na bryłę obrysu szalunkowego na aktualnej warstwie istnieje już bryła obrysu, to możesz zdecydować czy nowa bryła obrysu ma zostać dodana do już istniejącej. Nie ma w tym przypadku znaczenia to, czy bryły się stykają. Łączenie brył obrysu szalunkowego jest zaletą tworzenia widoków i przekrojów. W ten sposób tworzyć złożone widoki. Jeśli np. jest tworzony widok bryły obrysu szalunkowego, to zostaną w nim uwzględnione wszystkie elementy należące do tej bryły. Bryły obrysu szalunkowego są puste i przezroczyste. W widokach i przekrojach, jak również w widoku 3D jest w nich widoczne zbrojenie. W czasie ich tworzenia widoczny jest najpierw widok rzutu na płaszczyźnie rysunkowej, tzn. pierwszy widok jest tworzony automatycznie przez program. Na podstawie tego widoku można tworzyć dalsze widoki i przekroje z dowolnego kierunku. Możesz to wykonać w dowolnym momencie opracowywania rysunku zbrojeniowego. Przekroje można automatycznie zamieniać na widoki i odwrotnie. Rzut Przekrój B-B 1. obszar przekroju Przekrój A-A 1. obszar przekroju Przekrój A-A Przekrój A-A 2. obszar przekroju Widok Przekrój B-B 2. obszar przekroju Przekrój B-B

204 202 Widoki, detale Allplan BIM Widok Widok może przedstawiać bryłę obrysu szalunkowego tylko jako przezroczystą i jako całość z określonego kierunku spojrzenia. Przekrój Przekrój może przedstawiać tylko fragment obszaru bryły obrysu szalunkowego. Można to wykonać poprzez określenie dwóch obszarów przekroju: Pierwszy obszar przekroju definiuje np. przestrzenną głębokość i długość przekroju. Jest on tworzony w dowolnym widoku. Po umieszczeniu przekroju na płaszczyźnie rysunkowej można w jego obrębie zdefiniować drugi obszar przekroju. Określa on np. wysokość przekroju na płaszczyźnie rysunkowej i ewentualnie mniejszą długość niż to wcześniej zdefiniowano. Linie definiujące przekrój, włączając w to oznaczenia przekrojów, zostaną w razie potrzeby automatycznie przedstawione zgodnie z kierunkiem przekroju. Automatyka dla przedstawienia zbrojenia i tekstu rozkładu Allplan Inżynieria potrafi automatycznie zoptymalizować przedstawienie zbrojenia w nowo tworzonych widokach i przekrojach, jak również utworzyć przynależne do nich linie wymiarowe i opisy. Modyfikowanie geometrii bryły obrysu szalunkowego Najprostszym sposobem modyfikacji geometrii elementów obrysu szalunkowego jest zastosowanie funkcji Rozciągnij. W ten sposób można wydłużyć lub skrócić bryłę obrysu szalunkowego. Odpowiednie punkty są uaktywniane i przesuwane w jednym z widoków bryły obrysu. Wszystkie pozostałe widoki i przekroje tej bryły obrysu są automatycznie dopasowywane przez program. Modyfikowanie przedstawienia widoków i przekrojów W celu przesunięcia, skopiowania, itd. widoków i przekrojów na płaszczyźnie rysunkowej dostępne są specjalne funkcje umieszczone w menu Modyfikuj. Jeśli chcesz zmienić kierunek przedstawienia widoku lub przekroju na płaszczyźnie rysunkowej, to wybierz funkcje do edycji elementów dostępne w menu Edycja. Przy pomocy funkcji Rozciągnij możesz przesunąć linie ograniczające widok lub przekrój oraz linie definiujące przekrój. Wskazówka: Bryła zbrojenia, która powstaje poprzez automatyczne utworzenie przez program zbrojenia w bryle obrysu szalunkowego, posiada te same widoki i przekroje co bryła obrysu. Jeśli obydwie bryły i przynależne do nich widoki i przekroje zostały utworzone na różnych warstwach (jak zwykle ma to miejsce), to nie będą one wzajemnie ze sobą powiązane, lecz będą znajdować się jedna nad drugą. W przypadku modyfikacji kierunku takiego widoku lub przekroju należy zwrócić uwagę na to, że zawsze tylko dwa widoki lub przekroje leżą nad sobą, a mianowicie widok bryły obrysu szalunkowego oraz widok bryły zbrojenia. Dlatego musisz je zmodyfikować osobno, jeden po drugim. Jeśli chcesz rozkładać kolejne zbrojenie na innej warstwie, to powstanie trzecia płaszczyzna widoków i przekrojów zbrojenia, itd.

205 Allplan BIM Widoki, detale 203 Przegląd funkcji Menu Bonus Ikona Funkcja Opcje Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji definiujesz ogólne ustawienia dla funkcji zawartych w module Widoki i przekroje. Menu Utwórz Ikona Funkcja Zastosowanie Przejmij Przetwórz Przy pomocy tej funkcji przejmujesz elementy architektoniczne lub komponenty 3D w widok obrysu szalunkowego. Dzięki skopiowaniu odpowiednich danych elementy oryginalne pozostaną niezmienione. W czasie przejmowania elementów architektonicznych uwzględniana jest jedynie geometria komponentów, natomiast nie są przejmowane dane materiałowe, typ robót, itd. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz elementy architektoniczne lub komponenty 3D w widok obrysu szalunkowego. Tutaj dane oryginalne są przetwarzane w dane obrysu szalunkowego. Zatem dane oryginalne zostaną utracone. W czasie przetwarzania elementów architektonicznych uwzględniana jest jedynie geometria komponentów, natomiast nie są przejmowane dane materiałowe, typ robót, itd. Widok z widoku Przy pomocy tej funkcji tworzysz nowy widok z istniejącego widoku lub przekroju. Przekrój Widok w przekrój Widok z przekroju Przekrój w widok Przy pomocy tej funkcji tworzysz przekrój z istniejącego widoku lub przekroju. Poprzez określenie drugiego obszaru przekroju można zdefiniować głębokość przekroju. Zwróć uwagę na to, że głębokość przekroju musi być większa niż np. rozstaw strzemion, ponieważ może się zdarzyć, że przekrój będzie się znajdował między dwoma strzemionami i wtedy będą widoczne tylko pręty podłużne. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz istniejący widok w przekrój. Wymagane jest tutaj zdefiniowanie co najmniej dwóch widoków, które mają różne kierunki. Obszar przekroju określasz poprzez wprowadzenie wieloboku przekroju w tych widokach. Przy pomocy tej funkcji tworzysz widok z przekroju. W przeciwieństwie do funkcji Widok z widoku nie jest tutaj tworzony cały widok, lecz tylko jego fragment ograniczony obszarem przekroju. Przy pomocy tej funkcji zamieniasz istniejący przekrój w widok. Dowolny widok Przy pomocy tej funkcji możesz, np. dla kontroli wizualnej, umieścić na warstwie przestrzenny widok. Widok prostopadły Przy pomocy tej funkcji tworzysz widok prostopadły do skośnej powierzchni bryły, tak aby przedstawić ją w rzeczywistej wielkości. Przetwórz w 3D Przy pomocy tej funkcji tworzysz z bryły obrysu szalunkowego bryłę 3D. W tym celu należy uaktywnić dowolny widok lub przekrój. Utworzona bryła 3D zostanie umieszczona na warstwie aktualnej i można ją dalej opracowywać przy pomocy modułu Modelowanie 3D. Opisz widok Przy pomocy tej funkcji dodajesz do widoku dowolny opis tekstowy, który jest powiązany z tym widokiem. Będzie on uwzględniany przy przesuwaniu, obracaniu i usuwaniu tego widoku. Rozwinięcie Przy pomocy tej funkcji tworzysz interaktywnie rozwinięcie bryły obrysu szalunkowego.

206 204 Widoki, detale Allplan BIM Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Przedstawienie w widoku lub przekroju Kopiuj widok Przy pomocy tej funkcji masz możliwość włączania lub wyłączania widoków elementów gotowych, stali zbrojeniowej, siatek zbrojeniowych i obrysu szalunkowego w tworzonych widokach i przekrojach. Przy pomocy tej funkcji kopiujesz kompletne widoki i przekroje. Przesuń widok Przy pomocy tej funkcji przesuwasz kompletne widoki lub przekroje z przynależnymi do nich elementami. Obróć widok Usuń widok Przy pomocy tej funkcji obracasz kompletne widoki lub przekroje z przynależnymi do nich elementami. Przy pomocy tej funkcji usuwasz kompletne widoki lub przekroje z przynależnymi do nich elementami. Pokaż prowadzenie przekroju Usuń prowadzenie przekroju Przy pomocy tej funkcji przedstawiasz obszar przekroju w dowolnym widoku lub przekroju, aby np. skontrolować, które elementy zostały w tym przekroju uwzględnione. Przy pomocy tej funkcji usuwasz obszar przekroju z dowolnego widoku lub przekroju. Widok z Przy pomocy tej funkcji tworzysz widok z ukrytymi liniami niewidocznymi. Modyfikacje tego ukrytymi liniami przedstawienia nie mają żadnego wpływu na samą bryłę obrysu szalunkowego i zostaną utracone niewidocznymi przy zmianie na widok modelu szkieletowego. Widok modelu szkieletowego Połącz widoki Przy pomocy tej funkcji zamieniasz widok z ukrytymi liniami niewidocznymi do początkowego wyglądu. Obliczenia przedstawienia modelu szkieletowego przebiegają tutaj na podstawie modelu bryły obrysu szalunkowego. Przy pomocy tej funkcji łączysz dwa widoki pochodzące z oddzielnych brył obrysu szalunkowego w jeden widok. Przenikanie brył obrysu nie jest w tym przypadku wymagane. Po połączeniu można te widoki traktować jako jedną całość.

207 Allplan BIM Wizualizacja 205 Wizualizacja Moduł Kolorowanie Przegląd funkcji Menu Utwórz Moduł Kolorowanie służy do modyfikacji kolorystyki wypełnień wektorowych uzyskanych ręcznie lub za pomocą modułu Cieniowanie. Moduł ten posługuje się grafiką wektorową, co oznacza że wszystkie elementy mogą być kopiowane, odbijane lustrzanie, skalowane itd. Bez utraty jakości. Można zmieniać odręcznie pojedyncze obszary wypełnień, cały rysunek, czy też odpowiednio filtrowane obszary. Można modyfikować jasność, nasycenie oraz kolorystykę całego rysunku lub określonych jego fragmentów. Dla wszystkich wypełnień można modyfikować ich obrys, dodając lub odejmując obszary. Można także ustalać kolejność wyświetlania obszarów. Ciekawym narzędziem oferowanym w tym module jest linia wypełnienia. Jest to rodzaj linii odręcznej o określonej grubości. Narzędzie to dobrze nadaje się do grafiki wektorowej np. przy planszach konkursowych, koncepcjach itp.. Moduł wykorzystuje paletę 256 kolorów, które można ze sobą mieszać stosując model RGB lub HSB. Ikona Funkcja Wypełnienie Linia wypełnienia Zastosowanie Przy pomocy tej funkcji pokazujesz powierzchnie przy pomocy wypełnienia kolorem. Poprzez rozszerzenie możliwości wyboru kolorów o RGB wypełnienie może posiadać wiele wariantów. Przy pomocy tej funkcji pokazujesz dowolny zakres wypełniony kolorem. Obszar kolorowy o Przy pomocy tej funkcji tworzysz diagram kolorów wypełnienia z jednakowym katem koloru i równym kącie koloru umieszczasz w aktywnym dokumencie. Obszar kolorowy o równym nasyceniu Obszar kolorowy o równej jasności Twórz/zapisz pokaz warstw Uruchom pokaz warstw Informacja o palecie kolorów Przy pomocy tej funkcji tworzysz diagram kolorów wypełnienia o równym nasyceniu i umieszczasz w aktywnym dokumencie. Przy pomocy tej funkcji tworzysz diagram kolorów wypełnienia o równej jasności i umieszczasz w aktywnym dokumencie. Przy pomocy tej funkcji ustawiasz kolejność poszczególnych warstw do przeprowadzenia pokazu i zapisujesz ją pod wybraną nazwą. Przy pomocy tej funkcji uruchomiasz pokaz warstw na ekranie. Przy pomocy tej funkcji możesz pokazać, do której palety kolorów przypisana jest powierzchnia wypełnienia lub linia wypełnienia.

208 206 Wizualizacja Allplan BIM Menu Modyfikuj Ikona Funkcja Zastosowanie Zmień kolor wypełnienia Przesuń kolory wypełnienia Zmień kolor linii wypełnienia Modyfikuj szerokość linii wypełnienia Przesuń kolory linii wypełnienia Modyfikuj obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kolor wypełnienia Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kąt, jasność i nasycenie koloru w obrębie wskazanego wypełnienia. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kolor linii wypełnienia. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz szerokość linii wypełnienia. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kąt, jasność i nasycenie koloru o ustaloną wartość. Przy pomocy tej funkcji zmieniasz obszar kreskowania / wzoru / wypełnienia / powierzchni / wzoru bitmapowego / stylu powierzchni (dodajesz lub odejmujesz powierzchnie) Przekształcenie Przy pomocy tej funkcji zmieniasz kolory RAL w kolory z innej palety. Funkcji tej używasz, kolorów wypełnienia w gdy np. w fazie projektu używasz do kontroli wydruku z kolorowej drukarki, lecz po inna paletę zakończeniu projektu rysunki będą plotowane na ploterze wielkoformatowym..

209 Allplan BIM Wizualizacja 207 Moduł Cieniowanie Przegląd funkcji Menu Utwórz Moduł Cieniowanie pozwala na automatyczne generowanie wypełnień wektorowych, które mogą służyć np. do kolorystyki elewacji lub też analizy zacienienia. W pierwszej kolejności definiuje się parametry wyjściowe tj. sposób wypełnienia, rodzaj oświetlenia, położenie geograficzne czy przedstawianie krawędzi. Należy także określić sposób przypisania kolorów pisków do kolorów wypełnień. Dla potrzeb renderingów moduł ten pozwala na użycie sztucznego światła lub światła słonecznego. W obu przypadkach efekty można zapisać na warstwie jako łaski rysunek wektorowy, lub też stworzyć tzw. studium słońca. Studium takie będzie zapisane jako pokaz warstw, który można potem odtwarzać z dowolną szybkością. Gdy cieniowanie jest już obliczone, efekt końcowy można zamienić z wypełnień na kreskowania. Może to być przydatne dla osób, które mają plotery pisakowe lub też są przyzwyczajone do grafiki konwencjonalnej. W przeciwieństwie do modułu Animacja, który tworzy obrazy bitmapowe, Cieniowanie operuje elementami wektorowymi czyli takimi, które można edytować bez utraty jakości. Ikona Funkcja Zastosowanie Ustal parametry wyświetlania Zdefiniuj kolory powierzchni Oblicz zdjęcie Studium słońca Przy pomocy tej funkcji ustalasz, które elementy 3D modelu przedstawione będą w fotorealistycznym obrazie. Przy pomocy tej funkcji wskazujesz element-kolor opracowywanej powierzchni. Przy pomocy tej funkcji tworzysz z modelu 3D lub wybranego elementu realny zorientowany wektorowo widok 2D z cieniowaniem. Przy pomocy tej funkcji tworzysz studio słońca na podstawie obliczeń foto. Słońce przesuwa się po zdefiniowanej perspektywie w zdefiniowanych odstępach czasu przeprowadzane są obliczenia foto. Zamień cieniowanie Przy pomocy tej funkcji zamieniasz utworzone cieniowane na kreskowanie. na kreskowanie

210 208 Wizualizacja Allplan BIM Moduł Animacja Ogólny tok postępowania Moduł Animacja to potężne narzędzie do tworzenia prezentacji. Możesz tutaj w czasie rzeczywistym spacerować po wirtualnym modelu budynku, który istnieje tylko w komputerze. Możesz w dowolnym miejscu zatrzymać się i przyjrzeć się bliżej poszczególnym detalom. W ten sposób możesz inwestorowi przedstawić zarówno cały budynek, jak i najdrobniejszy jego szczegół. Przy pomocy animacji możesz w każdej chwili w pełni kontrolować wyniki Twojej pracy projektowej. Jedno kliknięcie prawym przyciskiem myszy otwiera okno animacji, w którym możesz zawsze sprawdzić, jak będzie wyglądał w rzeczywistości zaprojektowany element. Całości dopełnia możliwość zapisywania wirtualnych spacerów wokół i wewnątrz budynku w postaci filmu oraz wykonywanie symulacji materiałów, wraz z opcjami definiowania połysku, odbicia, oświetlenia i cieni. W tym rozdziale zawarto informacje na temat: Ogólnego toku postępowania w celu utworzenia animacji. Wizualizacji dużych modeli budynków. Obsługi okna animacji. Toku postępowania w celu wykonania renderingu. Funkcji zawartych w module Animacja. Moduł Animacja służy do tworzenia i edycji obrazów rastrowych. Elementy utworzone w modułach Ściany i Modelowanie 3D (ściany, okna, linie 3D, itp.) mogą być cieniowane i kolorowane przy pomocy palety 16 mln kolorów. Przy pomocy funkcji Ustawienia oświetlenia możesz zdefiniować nieograniczenie wielokolorowe źródła światła o różnej intensywności i w ten sposób utworzyć realistyczne widoki oraz perspektywy. Przy pomocy funkcji Właściwości powierzchni, materiały możesz przypisać elementom architektonicznym i elementom 3D właściwości powierzchni. Pojedyncze obrazy możesz utworzyć przy pomocy funkcji Renderuj wykorzystując do tego celu różnorodne metody renderingu (Płaski, Gouraud, Phong i Ray- Traycing). Te fotorealistyczne obrazy świetnie nadają się do prezentacji projektów. Aby móc zobaczyć projektowany budynek w otoczeniu, w którym ma zostać zbudowany, możesz przed utworzeniem renderingu umieścić w tle dowolny plik rastrowy, zawierający zdjęcie stanu istniejącego w miejscu przyszłej budowy obiektu i następnie wykonać rendering. Powierzchnie i zastosowane materiały można symulować przy pomocy gotowych (dostarczanych wraz z programem) tekstur przedstawiających drewno, marmur, kamień, piasek, itp. lub zeskanowanych dowolnych bitmap, które możesz samodzielnie dołączyć do programu. Przy pomocy funkcji Okno animacji - cały model przy wykorzystaniu myszy masz możliwość poruszania się w stworzonej w ten sposób wirtualnej rzeczywistości. Pozwala to szybko sprawdzić każdą konstrukcję czy fragment budynku i umieścić go w przygotowywanym widoku. Kamerą steruje się przy pomocy myszy.

211 Allplan BIM Wizualizacja 209 Praca z dużymi modelami Okno animacji Pojedyncze pozycje kamery możesz ustalić w sposób intuicyjny w oknie animacji, utworzyć w rzucie lub wprowadzić poprzez podanie współrzędnych jej położenia. W ten sam sposób przy pomocy funkcji Nagraj film można zapisywać utworzone w ten sposób filmy jako pokazy slajdów lub pliki AVI, a następnie nagrać je na video. Jeżeli chcesz przekonwertować wcześniej utworzone pokazy slajdów na filmy AVI, to użyj w tym celu funkcji Otwórz/Konwertuj pokaz slajdów. Przy pomocy tej funkcji możesz również utworzyć film AVI składający się z wielu pokazów slajdów. Film utworzony w module Animacja składa się z modelu, powierzchni, oświetlenia oraz pojedynczych pozycji kamery (widoków modelu). W filmie zapisywane są zawsze wszystkie te elementy. W czasie otwierania filmu przy pomocy funkcji Ustawienia dla animacji jest możliwe wczytanie poszczególnych elementów składowych filmu. W przypadku dużych modeli możesz pracować z bryłami zastępczymi. Bryły zastępcze zawierają wszystkie ważne dane, ale w celu redukcji ilości danych nie zawierają żadnych szczegółów. Przykładowo bryłą zastępczą budynku może być zwykły sześcian. Wskazówka: Bryła zastępcza i model budynku muszą być umieszczone dokładnie w tym samym miejscu: jeśli włączysz warstwy zawierające bryłę i model, to elementy na nich umieszczone muszą się pokrywać. Przy pomocy brył zastępczych można ustawić i zapisać jako film pozycje kamery, powierzchnie i oświetlenie. Na zakończenie wybierasz warstwy zawierające oryginalny model, wczytujesz film zastępczy zapisany bez modelu budynku i następnie go uruchamiasz. Teraz możesz zapisać utworzony film pod nową nazwą. Ten film zawiera oryginalny model budynku wraz z ustawieniami zdefiniowanymi dla brył zastępczych. W ten sposób możesz tworzyć nieskończenie wiele filmów z wieloma modelami w oparciu o jeden schemat. Jeżeli model 3D ma być przygotowany tylko raz i zapisany jako film, to można wybrać dowolną pustą warstwę i przy pomocy funkcji Ustawienia dla animacji wczytać ten model 3D. Ścieżka kamery, oświetlenie i powierzchnie z kolorami, połyskiem, teksturą, itp. możesz zapisać jako standard przy pomocy funkcji. możesz ponownie wczytać wcześniej zapisane standar- Przy pomocy funkcji dy ustawień. Obsługa Okno animacji programu Allplan pozostaje otwarte niezależnie od innych okien widokowych programu. Służy ono do wizualnej i poglądowej kontroli wprowadzonych elementów projektu. Są w nim widoczne w czasie rzeczywistym wszystkie dokonywane zmiany i uzupełnienia w projekcie. Okno animacji ma następujące właściwości: Zmiany w geometrii są aktualizowane w oknie animacji w zależności od ustawień w menu kontekstowym pozycja Aktualizacja. Ruch kamery jest sterowany przy pomocy trzech przycisków myszy. Możliwości poruszania się oferowane przez odpowiedni przycisk myszy są przedstawiane za pomocą różnego wyglądu kursora myszy. W menu kontekstowym w oknie animacji w Trybie poruszania możesz przełączyć się pomiędzy trybem sfery (standard) i trybem kamery. Podpowiedź: Tak długo jak trzymasz wciśnięty klawisz CTRL, to wykorzystujesz inny tryb poruszania niż aktualnie ustawiony.

212 210 Wizualizacja Allplan BIM Podpowiedź: Jeśli trzymasz wciśnięty klawisz SHIFT, to zwiększasz prędkość (czułość) poruszania się pięciokrotnie. Aktualne widoki w oknie animacji możesz w każdej chwili zapisać, a następnie wielokrotnie do nich powracać. W pasku tytułowym okna animacji pojawia się zawsze informacja o zawartości okna (cały model, wybór elementu, film) lub trybie w jakim pracujesz (uruchom film, nagraj film, nagraj studium słońca). Okno animacji możesz maksymalizować, klikając dwukrotnie na pasek tytułowy. Przy pomocy kombinacji klawiszy CTRL+F6 lub CTRL+TAB przechodzisz pomiędzy oknem animacji i oknem widokowym, w którym tworzysz elementy (bardzo pożyteczne w przypadku maksymalizowanych okien). Jeśli klikniesz podwójnie lewym przyciskiem myszy, to możesz zmienić właściwości wskazanej powierzchni lub tła. Jeśli natomiast klikniesz podwójnie środkowym przyciskiem myszy, to zostanie wyświetlony cały model lub wybrany element. Funkcja Drag & Drop z Eksploratora Windows jest możliwa w oknie animacji (lub oknie widokowym) dla następujących danych: Pliki Pliki rastrowe (powszechnie używane formaty) Symbole 3D z programu Allplan (zsy , zsy ,..., lub *.sym) Film (*.fil, *.f00) Film AVI (*.avi) Plik VRML (*.wrl) W oknie animacji zostaną wykorzystane jako tekstura w miejscu, w którym zostały umieszczone. Jeśli przeciągniesz plik rastrowy na okno rysunkowe, to zostanie on wyświetlony.... symbol 3D zostanie wstawiony, w miejscu w którym został umieszczony. Zawsze importowany jest pierwszy zapis z katalogu symboli. Można wpłynąć na ustawienia wysokości.... zostanie załadowany jako film.... zostanie uruchomiony w odtwarzaczu filmów AVI, jeśli jest on zainstalowany, i rozpocznie się pokaz filmu (niezależnie od okna animacji). Uruchomi się odtwarzacz VRML, jeśli jest zainstalowany (niezależnie od okna animacji). Niektóre dane można wyświetlić lub zaimportować do okna animacji (lub okna rysunkowego) poprzez podwójne kliknięcie w Eksploratorze Windows: Pliki Okno animacji, Okno rysunkowe Symbole 3D z programu Allplan (zsy , zsy ,..., lub *.sym) Film (*.fil, *.f00) Zostanie zaimportowany pierwszy zapis z katalogu symboli. Zostanie uruchomiony film Allplan. Okno animacji, menu kontekstowe Jeżeli klikniesz w oknie animacji prawym przyciskiem myszy, to pojawi się menu kontekstowe. W ten sposób możesz przeprowadzić wiele modyfikacji widoku i operacji w tym oknie, bez konieczności wykorzystywania innych funkcji i opuszczania okna animacji.

213 Allplan BIM Wizualizacja 211 Menu Opcja Zastosowanie Okno animacjicały model F4 Ustaw tryb spojrzenia Cały model widoczny F3 Powrót ALT+strzałka w lewo Elementy 3D znajdujące się na widocznych warstwach nie będą aktualizowane w oknie animacji wtedy, gdy: Włączony jest wybór elementu Został załadowany film Aktualizacja w pozycji Aktualizacja w menu kontekstowym jest ustawiona na Tylko na polecenie. Zostanie wyświetlony cały model, kierunek spojrzenia pozostaje ten sam. Alternatywne wywołanie: Podwójne kliknięcie środkowym przyciskiem myszy Powrót do poprzednio zapisanego ujęcia. Dalej ALT+strzałka Przejście dalej do następnego zapisanego ujęcia. w prawo Pozycja startowa ALT+HOME Przejście do początkowego ujęcia trybu spojrzenia (cały model widoczny). Wyrównaj Punkt oka zostanie umieszczony na wysokości (Z) punktu docelowego. poziomo ALT+END Poprzednia pozycja kamery Następna pozycja kamery Zwiększ kąt spojrzenia Zmniejsz kąt spojrzenia Ujęcie z poprzednio umieszczonej kamery, jeśli taka istnieje (umieszczanej za pomocą funkcji Umieść ścieżkę kamery). Ujęcie z następnej umieszczonej kamery, jeśli taka istnieje (umieszczanej za pomocą funkcji Umieść ścieżkę kamery). Zostanie zwiększony o 5 % kąt spojrzenia (i odpowiednio zmniejszona ogniskowa). Zostanie zmniejszony o 5 % kąt spojrzenia (i odpowiednio zwiększona ogniskowa).