Drodzy Eksterniści i Eksternistki, Zelatorzy i Zelatorki!

Transkrypt

1 Pierwszy Okólnik Kierowniczki Generalnej Sodalicji św. Piotra Klawera do Członków Zewnętrznych (Eksternistek i Eksternistów), Zelatorów i Zelatorek na rok 1902 Drodzy Eksterniści i Eksternistki, Zelatorzy i Zelatorki! Dzieło, które dzisiaj widzimy przed nami w swoim obrzymim rozwoju na początku było bardzo skromne. Redaktorem, administratorem i nadawcą czasopisma misyjnego Echo z Afryki i innych kontynentów była jedna, ta sama osoba. Starałam się o prenumeratorów posługując się tym właśnie czasopismem jak równieŝ małymi wyjazdami propagandowymi; w ten sposób nawiązałam kontakt osobisty lub przez korespodencję z wieloma osobami: była to więź, która dawała mi wielką otuchę w moim nowopowstającym dziele dla misji afrykańskich i grupę bardzo wiernych Przyjaciół. Później, kiedy z Woli BoŜej, Sodalicja Świętego Piotra Klawera rozpoczęła na dobre swoją działaność, zgromadziłam wokół siebie pierwszych Zelatorów i pierwsze Zelatorki oraz pierwszych członków zewnętrzych, tak; i nawet pierwszych członków wewnętrznych; miłość ofiarna i gotowa do poświęcenia się dla najbardziej opuszczonych dusz w Afryce łączyła w jedną rodzinę osoby, które nie znając się ani wcześniej ze sobą nie romawiając, stały się Jednością w śmierci, Jednością w działaniu i Jednością w postępowaniu. Natępnie, by dać Dziełu coraz większy zasięg, zdecydowałam się, aby w róŝnych miejscowościach, dotknąć serc ludzi, by otwarli kieszenie dla dobra biednych Murzynów i małej gromady pomocników Sodalicji Świętego Piotra Klawera. Najpierw robiłam to w małej grupie przyjaciół a później, zachęcona widzialnym błogosławieństwem BoŜym, przed ciągle zwiększającym się audytorium w niektórych miejscowościach i miastach naszej umiłowanej 1

2 Austrii; w końcu takŝe w cesarskim mieście Wiedniu, przed tysiącami moich wiernych Przyjaciół; ja, niedoświadczona i nieprzygotowana, ale z wielką ufnością w nadzwyczajną dobrocaynność katolików. O drodzy przyjaciele i przyjaciółki! Z radością myślę o tych czasach i z głęboką wdzięcznością pamiętam o waszej wielkiej przychylności i oznakach miłości i wierności, wspaniałomyślności i ducha ofiary, które okazaliście mi przy róŝnych okazjach. Ponadto, choć moje słabe słowa juŝ dawno wygasły, dary i testamenty wykazują mi, Ŝe nawet tam gdzie nie było moŝliwe zaraz, ziarno padło na urodzajną glebę i złote serce Austriaków nie mogło się oprzeć moim prośbom na rzecz biednych niewolników i pogan. Tak wiele się wydarzyło od tego czasu! Sodalicja Świętego Piotra Klawera, która miała swój początek w Salzburgu, rozszerzyła się z nadzwyczajną szybkością na wiele krajów. I słusznie! PoniewaŜ to jest jej zadaniem, aby wszędzie gdzie cywilizacja i chrześcijaństwo znalazły dostęp, rozgrzewać serca i rozpalać entuzjazm do aktywnej wpółpracy na rzecz tych, którzy do tej pory są przygnębieni podwójnym łańcuchem niewolnictwa i pogaństwa. CzyŜ nie powinno to katolickie, międzynarodowe Dzieło mieć swoją siedzibę takŝe w Rzymie, wiecznym mieście, tam gdzie znajduje się organ Kościoła który zarządza rozszerzaniem wiary w krajach pogańskich Święta Kongregacja do Spraw Rozkrzewiania Wiary (Propaganda Fide) która ma swoją siedzibę w cieniu Watykanu przy grobie świętego Piotra Apostoła? Od dawna tego pragnę; juŝ w roku 1897 Jego Eminencja, Kardynał Haller, obenie juŝ nie Ŝyjący, zatwierdził ten plan. Z powodów całkowicie opatrznościowych, zanim ja o tym pomyślałam, w pierwszych miesiącach bieŝącego roku projekt ten stał się rzeczywistością. Teraz Sodalicja świętego Piotra Klawera posiada swój własny dom w Rzymie i dlatego moja ukochana Austria nie moŝe być jedynym terenem i miejscem mojej pracy i zamieszkania. 2

3 CzyŜ z tego powodu powinnam zerwać z Wami kontakt, moi drodzy Przyjaciele i Przyjaciółki? Nie powinnam mówić Wam o swoich radościach i troskch, i będąc w potrzebie nie zwracać się do Was z apelem o pomoc dla mojego Dzieła? Napewno nie! Przeciwnie! Właśnie teraz, kiedy bardziej niŝ kiedykolwiek dotąd potrzebuję pomocy materialnej i moralnej, z jednej strony z powodu szybkiego i niespodziewanego rozwoju Dzieła, a z drugiej z powodu mojego zdrowia zuŝytego pracą w ostanich 10 latach, do kogo powinnam się zwrócić, jeŝeli nie do Was, moi Przyjaciele i Przyjaciółki? Robię to za pomocą tego okólnika i z najgłębszą ufnością, Ŝe przyjmiecie to słowo pisane, tak jak kiedyś przyjmowaliście moje słowa, niepewnie wypowiadane. Pozwólcie, Ŝe po krótce przedstawię Wam sytuację. Sodalicja świetego Piotra Klawera jak wiecie powstała 8 lat temu po to, aby być Matką karmiącą dla wszystkich afrykańskich misyjnych Zgromadzeń Zakonnych i aby zaopatrzyć je w pieniądze, powołania, modlitwy, itp. To zadanie jest przepiękne ale równocześnie bardzo trudne, zwłaszcza jeŝeli się weźmie pod uwagę, Ŝe Sodalicja świętego Piotra Klawera jest w pierwszym stadium rozwoju. Inne Zgromadzenia Zakonne formują najpierw własne Zgromadzenie a dopiero później, stopniowo, przyjmują róŝne inne Dzieła w słuŝbie bliźnim. Natomiast u boku Sodalicji świętego Piotra Klawera, od samego początku były prawie 24 Zgromadzenia, które prosiły o wsparcie, nie zostawiając Sodalicji wystarczającego czasu na materialne i duchowe wzmocnienie się. Z tym problemem Sodalicja walczy równieŝ teraz i jeszcze długo będzie musiała walczyć. Na początku przychodziło duŝo obfitych ofiar na misje, podczas gdy dla Sodalicji przychodziły małe i tylko sporadycznie. Wy drodzy Zelatorzy i Zelatorki, zrozumieliście, Ŝe Sodalicja potrzebuje pomocy materialnej, bo Wasze ofiary roczne są przeznaczone dla Sodalicji i wspomagają w znacznym stopniu utrzymanie naszego Dzieła. Jednak nie wszyscy to rozumieją i chcą złoŝyć ofiarę tylko na misje, a dla Sodalicji nic nie robią. A przecieŝ pieniądze złoŝone dla Sodalicji są owocnym kapitałem, umieszczonym jak gdyby w banku, dla misji afrykańkich. JeŜeli upadnie 3

4 Sodalicja z powodu braku kapitału, upadnie natychmiast to wszystko co Sodalicja zrobiła do tej pory, jak równieŝ to co mogłaby czynić w przyszłości. Jak tylko Sodalicja powstała, uwaŝałam za konieczne, wynająć w róŝnych miastach małe mieszkania, aby otworzyć biura i urządzić muzea afrykańskie. Później, kiedy Opatrzność BoŜa dała mi konieczne środki, kupiłam posiadłość by ulokować coraz liczniejsze członkinie Instytutu i tam załoŝyłam teŝ drukarnię dla misji, aby podnieść poziom naszej propagandy. Zeszłego roku zamieniłam dwie filie, w Wiedniu i w Trieście, na domy zakonne. Są one bardzo potrzebne dla Dzieła, a co więcej, były wyraźnym Ŝyczeniem Propagandy Fide, ale to teŝ wiąŝe się z nowymi wydatkami. Zimą, w końcu, powstała siedziba w Rzymie, fundacja nadzwyczaj waŝna, ale równocześnie bardzo kosztowna, bo w Rzymie jak wiadomo, wynajęcie mieszkania i utrzymanie są bardzo drogie i tam nie moŝna liczyć na jakiekolwiek wsparcie finansowe. Potwierdzają to setki Zgromadzeń i Instytutów, które są w Rzymie i pomimo tego nie szczędzą wydatków i ofiar aby móc mieć swoją reprezentację albo siedzibę w wiecznym mieście. MoŜe ktoś zapyta: poco te wszystkie fundacje? CzyŜ Sodalicja nie mogłaby się zadowolić, jak dotychczas, domem w Salzburgu i robić tak samo duŝo dobrego dla misji? JeŜeli tylko byłoby to moŝliwe, napewno nie zdecydowałabym się na tę fundację! Drodzy Przyjaciele i Przyjaciółki! Nie moŝemy być małoduszni. JeŜeli Pan Bóg potoczył kamień, my nie moŝemy rozkazać mu aby się zatrzymał lub kierować jego biegiem według naszego rozumowania. I to właśnie Pan Bóg posuwa do przodu Sodalicję. To właśnie On, poprzez głos swojego zastępcy, prowadził nas w tak szybkim rozprzestrzenieniu się Dzieła. On napewno nas nie opuści, przeciwnie, przyśle nam osoby i środki, do realizacji tego co uznałyśmy za wyraźną Jego Wolę na rzecz biednych Murzynów. Sodalicja pomimo, Ŝe jest jeszcze tak bardzo młoda ma stabilną organizację. Jej cel został pochwalony przez Stolicę Świętą, jej Konstytucje zostały zartwierdzone. Teraz trzeba budować, co więcej, umacniać wszystko 4

5 na tym stałym terenie, aby Dzieło mogło się wzmacniać i stać się murem nośnym i Matką-karmiącą dla wszystkich misji afrykańskich, tak bardzo biednych. Ale do tego są potrzebne dwie rzeczy: pieniądze i powołania. Obydwóch nam brakuje i z tego powodu jeszcze długo nie moŝemy być dla misji tym czym chcemy. Z krwawiącym sercem muszę odkładać na bok liczne listy z prośbami przychodzącymi z Afryki. Jedni, z podniesionymi rękami proszą o pieniądze, ale ofiary które otrzymujemy na misje są jak kropla w morzu. Inni przedstawiają naszym siłom roboczym róŝne prośby, błagając o wydruk ksiąŝek, tak bardzo koniecznych do ewangelizacji Afryki; ale nie wiedzą jak mało nas jest w porównaniu z ciągle przybywającą pracą i jak muszę wstrzymywać inne potrzebne przedsięwzięcia aby z powodu działalności zewnętrznej, nie zaniedbać formacji duchowej wewnętrznych członkiń Sodalicji. Z tą troską zwracam się do Was, drodzy Przyjaciele i Przyjaciółki! Gdzie mogłabym szukać pomocy jak nie u Was? Nadzwyczajna potrzeba usprawiedliwia nadwyczajne prośby. Nie zadowalajcie się wysłaniem kwoty Zelatorskiej czyli 2 Koron rocznie, czy teŝ prenumeraty Echa 1,20 Koron. JeŜeli w tym momencie nie moŝecie zrobić nic więcej, moglibyście rozejrzeć się kręgu Waszych krewnych i przyjaciół, i zdobyć przynajminiej na ten rok, jeszcze jednego Zelatora. Tak, w ten sposób mogłoby się wiele wydarzyć; poniewaŝ jeŝeli uczyniłby to kaŝdy Zelator i kaŝda Zelatorka, za jednym zamachem podwoiłby się regularny roczny dochód dla Sodalicji i podwoiłby się równieŝ krąg naszych przyjaciół zainteresowanych misjami. Szczególną pomocą dla Sodalicji mogłyby być dary kapitału z doŝywotnim oprocentowniem bankowym. Nikt nie moŝe zabrać ze sobą do grobu swoich dóbr. Szczęśliwy ten i szczęśliwi ci, którzy juŝ za Ŝycia poŝegnali się ze swoimi pieniędzmi na rzecz tak świętego Dzieła (w ten sposób zaoszczędzą misjom wielkiego wydatku na podatek spadkowy!). Opatrzność BoŜa w nadzwyczajny sposób wynagrodzi taki heroiczny gest zaufania! Ci, którym okoliczności nie pozwolą na udzielenie takiej pomocy, mogliby 5

6 pamiętać o Sodalicji w swoim testamencie. Tym, którzy to zrobili, zapis ten napewno będzie korzystny i będzie miał przyjaciela w potrzebie po śmierci, w straszliwej godzinie sądu przed którym nikt nie umknie. Nadmieniłam teŝ jak bardzo Sodalicja potrzebuje powołań. Z tym jest podobnie jak z pieniędzmi.wiele dziewcząt byłoby gotowych natychmiast wyjechać do Afryki jako misjonarki, ale mało jest takich, które się decydują na powołanie mniej zachwycające, choć nie mniej zasługujące i pracowite jak to by być członkinią Sodalicji Świętego Piotra Klawera. Dlaczego tak jest? Dlatego, Ŝe pomimo całej propagandy, którą robimy, Sodalicja jest jeszcze za mało znana i nie jest przyjmowana jako Instytut zakonny, poniewaŝ wiele osób mało interesuje się misjami afrykańskimi i ma na uwadze tylko samych siebie. CzyŜ moŝe być ze szkodą dla misji, jeŝeli Członkini Sodalicji, przez długie lata wspomaga wielu Misjonarzy Kapłanów, zamiast pracować przez krótki czas jako Siostra Misjonaka? RównieŜ w tym przypadku, proszę Was drodzy Zelatorzy i Zelatorki Sodalicji, abyście interweniowali. Mówcie o naszym Dziele, zwłaszcza w stowarzyszeniach i kongregacjach Ŝeńskich, zdobywajcie dla tego delikatnego celu Kapłanów, Kaznodziei i przewodników Rekolekcji. JeŜeli znacie jakąś panienkę, która ma powołanie do Ŝycia zakonnego, miłość dla misji i znajomość języków (bo jest to bardzo uŝyteczne dla naszego Dzieła) lub posiada inne talenty, skierujcie ją do naszego Dzieła, w którym będzie mogła uŝywać swoich talentów i znajomości języków na największą chwałę BoŜą i dla zbawienia bliźnich. Ufając, Ŝe przyjmiecie z dobrocią to uŝalenie się mojego serca, zapewniam Was, Ŝe razem z członkami Sodalicji powierzonymi mojej opiece, nie ustanę w modlitwie za Was, w Waszych intencjach duchowych i doczesnych oraz polecać Was przy kaŝdej okazji modlitwom Misjonarzy i Sióstr Misionarek w Afryce. Niech Święty Piotr Klawer i wszyscy święci afrykańscy wynagrodzą Wam stokrotnie za to co zrobiliście dla Sodalicji i dla najbiedniejszych z biednych, 6

7 dla czarnych narodów Afryki, wynagrodzą Wam takŝe za to co robicie i co jeszcze zrobicie w przyszłości! Serdecznie pozdrawiam. Wasza zawsze wdzięczna sługa w Panu M. T. Ledóchowska P.S. W sprawie ofiar dla Sodalicji i deklaracji przyjęcia jako Zelatora czy Zelatorki proszę się zwrócić bezpośrednio do Pani Hrabiny Marii Teresy Ledóchowskiej, Salzburg, Dreifaltigkeitgasse 12. Pod tym adresem moŝna równieŝ otrzymać dokładne dane na temat warunków przyjęcia na wewnętrznych członków Sodalicji. 7