TEMAT ĆWICZENIA: KULOMETRIA JAKO METODA ABSOLUTNA-MIARECZKOWANIE KULOMETRYCZNE
|
|
- Jakub Rybak
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PROBLEMATYKA: Ilościowa analiza bezkalibracyjna TEMAT ĆWICZENIA: KULOMETRIA JAKO METODA ABSOLUTNA-MIARECZKOWANIE KULOMETRYCZNE METODA: Kulometria WPROWADZENIE Metody instrumentalne analizy wykorzystują zależność pomiędzy stężeniem oznaczanej substancji a mierzoną właściwością fizyczną lub fizykochemiczną charakterystyczną dla danej metody. W większości metod instrumentalnych zależność funkcyjna pomiędzy wielkością mierzoną a szukaną (stężeniem) jest mniej lub bardziej skomplikowana, zawiera parametry których wyznaczenie jest trudne, czasochłonne i niejednokrotnie obarczone dużym błędem. Dlatego najczęściej stosuje się kalibrację tych metod za pomocą próbek wzorcowych. Istnieje jednak pewna grupa metod, które nie wymagają wzorcowania (metody absolutne). Zazwyczaj oparte są one na reakcjach chemicznych przebiegających całkowicie i zgodnie ze znaną stechiometrią. Do metod tych zaliczyć można m.in.: termograwimetrię, w której ilość substancji określa się poprzez ubytek masy (ważenie); elektrograwimetrię, w której mierzy się masę substancji wydzielonej na elektrodzie; kulometrię, gdzie wielkością mierzoną jest ładunek. Kulometria Kulometria jest metodą elektroanalityczną opartą na zjawisku elektrolizy polegającą na pomiarze ładunku elektrycznego przepływającego przez roztwór, koniecznego do przeprowadzenia reakcji elektroultenienia lub elektroredukcji. Ilościowe zależności wydzielonej (przereagowanej) masy od przepływającego ładunku podał Faraday w 1834 r. w postaci dwóch praw. Pierwsze prawo elektrolizy stwierdza, że ilość substancji utlenionej lub zredukowanej na jednej z elektrod pod wpływem prądu elektrycznego jest proporcjonalna do ładunku jaki przepłynął przez roztwór: m = k i t = k Q (1) gdzie: m masa substancji wydzielonej (przereagowanej) na elektrodzie; i natężenie prądu płynącego w obwodzie; t czas elektrolizy; Q ładunek jaki przepłynął przez obwód; k równoważnik elektrochemiczny. Równoważnik elektrochemiczny ma wartość stałą, charakterystyczną dla substancji reagującej na elektrodzie. Jest to masa danej substancji jaka wydzieli się (lub przereaguje) na elektrodzie przy przepływie prądu o natężeniu 1 ampera w czasie 1 sek. Drugie prawo elektrolizy określa ilość elektryczności potrzebną do wydzielenia na elektrodzie (lub przereagowania) masy substancji odpowiadającej przejściu jednego mola elektronów. Wynosi ona kulombów. Ta ilość elektryczności nosi nazwę stałej Faradaya. F = 1 M n k (2)
2 gdzie: F - stała Faradaya; M masa molowa substancji reagującej na elektrodzie; n ilość elektronów biorących udział w reakcji elektrodowej. Łącząc obydwa prawa otrzymuje się następującą zależność: m = M Q n F (3) Równanie (3) jest podstawą obliczeń w analizie kulometrycznej. W równaniu tym wszystkie wielkości są znane, oprócz ładunku, który jest charakterystyczną dla kulometrii wielkością mierzoną. A zatem mierząc wielkość ładunku, lub natężenie prądu i czas elektrolizy (Q = i. t), można łatwo obliczyć masę oznaczanej substancji bez wstępnej kalibracji metody. Kulometria jest metodą bezwzględną, czyli absolutną, w odróżnieniu od większości metod instrumentalnych, które są metodami porównawczymi wymagającymi kalibracji przy użyciu próbek wzorcowych. Ponadto kulometria jest metodą uniwersalną, nadaje się do oznaczania zarówno makroilości podobnie jak metody klasyczne (grawimetria i wolumetria) jak i mikroilości substancji. Bowiem przy użyciu nowoczesnych instrumentów istnieje możliwość dokładnego pomiaru małych natężeń prądu (rzędu µa) oraz czasu (rzędu µsek). Jak wspomniano wyżej podstawową wielkością mierzoną w kulometrii jest ładunek elektryczny. Ładunek elektryczny przepływający przez obwód elektryczny mierzy się za pomocą kulometrów lub integratorów, połączonych szeregowo z naczyńkiem elektrolitycznym. Termin analiza kulometryczna wprowadzili w 1938 r. węgierscy badacze L. Szebelledy i Z. Somogyi, którzy po raz pierwszy zastosowali miareczkowanie kulometryczne w miejsce klasycznej analizy objętościowej. Podstawowe wymagania w analizie kulometrycznej to: 100%-owa wydajność prądowa reakcji elektrodowej będącej podstawą metody; możliwość dokładnego pomiaru ilości elektryczności niezbędnej do przeprowadzenia reakcji elektrochemicznej; możliwość wyznaczenia punktu końcowego reakcji oznaczanej substancji (koniec reakcji elektrodowej w oznaczeniu bezpośrednim lub punkt końcowy miareczkowania kulometryczngo). Ze względu na sposób oznaczania substancji analizę kulometryczną dzielimy na: bezpośrednią - oznaczana substancja bezpośrednio reaguje na jednej z elektrod (ulega reakcji utleniania lub redukcji na jednej z elektrod); pośrednią zwaną miareczkowaniem kulometrycznym oznaczana substancja nie ulega reakcji elektrodowej, lecz wchodzi w reakcję z substancją wytwarzaną w trakcie elektrolizy na jednej z elektrod. Dalszy podział metod kulometrycznych uwzględnia sposób wykonania analizy. Wyróżniamy tu dwie grupy: kulometria potencjostatyczna (elektroliza prowadzona jest przy stałym potencjale elektrody pracującej - anody lub katody); kulometria amperostatyczna (elektroliza prowadzona jest przy stałym natężeniu prądu płynącego w obwodzie). Oznaczenia bezpośrednie wykonuje się zazwyczaj przy stałym potencjale elektrody pracującej (kulometria potencjostatyczna). Schemat obwodu do kulometrii potencjostatycznej przedstawiono na rysunku 1. W czasie elektrolizy utrzymuje się stały (kontrolowany) potencjał elektrody pracującej, natomiast w miarę zachodzenia reakcji natężenie prądu sukcesywnie maleje i jego spadek do zera (lub do wartości prądu szczątkowego) wskazuje koniec reakcji. Niepotrzebny jest więc dodatkowy detektor końca reakcji. 2
3 A V 1 K WE V 2 RE AE Rys. 1. Obwód do kulometrii potencjostatycznej: WE elektroda pracująca (ang. working electrode), RE elektroda porównawcza (ang. reference electrode), AE przeciwelektroda (ang. auxiliary electrode), A amperomierz, K kulometr, V 1 woltomierz do pomiaru różnicy potencjałów przyłożonej do elektrod: pracującej i przeciwelektrody, V 2 woltomierz do kontrolowania potencjału elektrody Miareczkowanie kulometryczne wykonuje się głównie przy stałym natężeniu prądu. W kulometrii amperostatycznej zakończenie właściwej reakcji, a więc konieczność przerwania elektrolizy, określone zostaje za pomocą wskaźników wizualnych lub metod instrumentalnych (np. amperometrycznie, potencjometrycznie, konduktometrycznie, spektrofotometrycznie). Ponieważ miareczkowanie kulometryczne różni się od miareczkowania klasycznego tylko sposobem dozowania titranta, zatem wszystkie znane sposoby wyznaczania P.K. w miareczkowaniu klasycznym można zastosować do wyznaczania P.K. w miareczkowaniu kulometrycznym. Schemat obwodów do miareczkowania kulometrycznego z amperometryczną detekcją punktu końcowego miareczkowania przedstawiono na rysunku 2. A 1 K K A V A 2 Obwód generujący Obwód detekcyjny Rys. 2. Schemat obwodów do miareczkowania kulometrycznego z amperometryczną detekcją punktu końcowego miareczkowania (K kulometr, V woltomierz, A 1 amperomierz kontrolujący stałość natężenia prądu w obwodzie generującym, A 2 amperomierz do pomiaru zmian natężenia prądu w obwodzie detekcyjnym w zależności od ładunku płynącego w obwodzie generującym. 3
4 Obwód generujący odpowiedzialny jest za wytwarzanie odczynnika miareczkującego i utrzymywane jest w nim stałe natężenie prądu. Przebieg procesu miareczkowania kontrolowany jest przez obwód detekcyjny, w którym mierzy się natężenie prądu w zależności od ładunku płynącego w obwodzie generującym. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest oznaczenie jonów tiosiarczanowych przez miareczkowanie kulometryczne elektrolitycznie generowanym jodem, z amperometryczną detekcją punktu końcowego oraz detekcją z użyciem wskaźników wizualnych. ZAGADNIENIA DO KOLOKWIUM 1. Napisz treść praw Faraday a oraz równania je opisujące. Wyjaśnij co oznaczają poszczególne symbole w równaniach. 2. Opisz zasadę działania kulometru jodowego narysuj odpowiedni rysunek, napisz równania reakcji, napisz na czym polega pomiar ładunku elektrycznego. 3. Opisz zasadę działania kulometru srebrowego, narysuj odpowiedni rysunek, napisz równania reakcji, napisz na czym polega pomiar ładunku elektrycznego. 4. Dokonaj podziału kulometrów chemicznych i podaj przykłady. 5. Opisz metodę kulometrii potencjostatycznej. Narysuj odpowiedni schemat i wyjaśnij jakie zadanie spełniają poszczególne elementy układu. 6. Opisz metodę miareczkowania kulometrycznego. Narysuj odpowiedni schemat i wyjaśnij jakie zadanie spełniają poszczególne elementy układu. 7. Dokonaj podziału metod kulometrycznych ze względu na sposób oznaczania badanej substancji i wyjaśnij na czym polegają poszczególne typy kulomertii. Narysuj schemat do miareczkowania kulometrycznego i wyjaśnij jakie zadanie spełniają poszczególne elementy układu. 8. Dokonaj podziału metod kulometrycznych ze względu na sposób wykonania analizy i wyjaśnij na czym polegają poszczególne typy kulomertii. Narysuj schemat do kulometrii potencjostatycznej i wyjaśnij jakie zadanie spełniają poszczególne elementy układu. Pytania 9-12 są to zadania obliczeniowe dotyczące oznaczeń wykonywanych metodą kulometrii potencjostatycznej lub metodą miareczkowania kulometrycznego. Zadania te opierają się na treści praw Faraday a. Substancje oznaczane i generowane titranty znajdują się w tabeli w W. Szczepanik Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN Warszawa 2002, str Przeprowadzono miareczkowanie x ml roztworu zawierającego substancję Y generowanym elektrolitycznie titrantem T. Elektrolizę prowadzono przez t minut. Natężenie prądu w układzie generującym wynosiło n ma. Oblicz stężenie substancji Y, podaj odpowiednie równania reakcji, napisz wzory opisujące prawa Faraday a. Masa molowa: T, Y 10. Przez x ml roztworu zawierającego substancje Y przez t min przepuszczano prąd o natężeniu n ma. Oblicz stężenie substancji Y. 4
5 LITERATURA 1. J. Minczewski, Z. Marczenko, "Chemia Analityczna t. III." str , PWN Warszawa, A. Cygański, "Metody elektroanalityczne" str , Wydawnictwa NT, W. Szczepaniak, "Metody instrumentalne w analizie chemicznej" str , PWN, A. Rokosz, "Analiza instrumentalna" str , UJ Kraków, ODCZYNNIKI, NACZYNIA I PRZYRZĄDY jodek potasu (KI) roztwór 1,0 mol/l; wodorofosforan sodu (Na 2 HPO 4 ) roztwór 0,025 mol/l; dwuwodorofosforan potasu (KH 2 PO 4 ) roztwór 0,025 mol/l; tiosiarczan sodu (Na 2 S 2 O 3 ), którego stężenie należy wyznaczyć skrobia. Zestaw stosowany do wykonania miareczkowania kulometrycznego o nazwie "Uniwersalny analizator kulometryczny" typ OH-404 Radelkis składa się z trzech zasadniczych części: potencjostatu (amperostatu), integratora (kulometru) i kontrolera (urządzenia umożliwiającego amperometryczną lub potencjometryczną detekcję działającą automatycznie), jak również naczyńka elektrolitycznego zaopatrzonego w pokrywę z otworami na odpowiednie elektrody, w którym możliwe jest oddzielenie przestrzeni anodowej od katodowej. SPOSÓB WYKONANIA 1. Sporządzenie roztworów Sporządzić bufor fosforanowy o ph = 7,0 przez zmieszanie jednakowych objętości roztworów Na 2 HPO 4 oraz KH 2 PO 4. Odmierzyć również 2 ml lub ml roztworu jodku potasu, odpowiednio do pomiaru z detekcją wizualną i amperometryczną. 2. Przygotowanie naczyńka elektrolitycznego Umieścić naczynie elektrolityczne na mieszadle magnetycznym i przykręcić pokrywę naczynia do statywu. W środkowym otworze pokrywy umieścić naczyńko ze spiekiem w bocznej ściance. Naczyńko to stanowi w tym ćwiczeniu przestrzeń katodową; zewnętrzna część tj. główna część naczynia elektrolitycznego jest przestrzenią anodową. Do przestrzeni katodowej wlać około 5 ml buforu fosforanowego, zaś do przestrzeni anodowej ok.80 ml buforu fosforanowego oraz 20 ml roztworu KI. 3. Sprawdzenie poprawności działania obwodu elektrycznego do elektrolizy (generującego) Zestawić obwód generujący zgodnie ze schematem przedstawionym na rysunku 3a. Zanurzyć do obu przestrzeni naczyńka elektrody platynowe (typ OH anoda i OH katoda) i połączyć naczyńko pomiarowe szeregowo w obwód do elektrolizy. Włączyć mieszadło, a następnie przekręcić pokrętło "" na amperostacie w położenie I STAB. Prowadzić elektrolizę przy natężeniu prądu równym 9 ma. Na elektrodach powinny zachodzić następujące reakcje: A: 2I - = I 2 + 2e (4a) K: 2H 2 O + 2e = H 2 + 2OH - (4b) 5
6 Jod wydzielający się na anodzie powinien zabarwiać roztwór na kolor żółty, natomiast w przestrzeni katodowej powinny być widoczne pęcherzyki gazu. Obwód wyłączyć po około pół minuty. (Naczyńko to pozostawić do pomiarów z amperometryczną detekcją PK pkt 5). 4. Przygotowanie zestawu do miareczkowania z wizualną detekcją PK Włączyć kulometr szeregowo w obwód generujący (rys. 3b). Przygotować naczyńko elektrolityczne jak w pkt 2 (ok. 40 ml buforu i 2 ml roztworu KJ w przestrzeni anodowej, ok. 5 ml burofu w przestrzeni katodowej). Do przestrzeni anodowej dodać parę kropli skrobi oraz 2 ml roztworu tiosiarczanu. Włączyć mieszadło, a następnie przekręcić pokrętło "" na amperostacie w położenie I STAB. Włączyć obwód generujący (poprzez wciśnięcie przycisku "Start" na integratorze). W przestrzeni anodowej zachodzi następująca reakcja: I 2 + 2S 2 O 3 2- = 2I - + S 4 O 6 2- W momencie osiągnięcia PK wcisnąć przycisk stop na integratorze, odczytać i zapisać zmierzoną wartość ładunku elektrycznego. a) Potencjostat /Amperostat I STAB ma µa A K Mieszadło b) Integrator Start Reset Stop _ + mc Potencjostat /Amperostat I STAB ma µa A K Mieszadło Rys. 3. Schemat obwodu generującego: a) bez integratora, b) z integratorem włączonym szeregowo. 5. Przygotowanie zestawu do miareczkowania z amperometryczną detekcją PK Do przestrzeni anodowej naczynia pomiarowego (z pkt 3) zanurzyć podwójną elektrodę wskaźnikową typ OH-9381 (dwa druciki platynowe). Zestawić obwód detekcyjny poprzez połączenie elektrod wskaźnikowych z kontrolerem. Prawidłowo połączony zestaw do miareczkowania kulometrycznego z amperometryczną detekcją punktu końcowego 6
7 miareczkowania przedstawiono na rysunku 4. Schemat ten jest analogiczny do schematu przedstawionego na rys.2. Obwód detekcyjny został obwiedziony linią przerywaną. Do elektrod obwodu detekcyjnego przyłożyć napięcie 150 mv. Ustawić kontroler na odpowiednią opcję pracy (selektor w pozycji AMP - pomiar amperometryczny). Połączyć kontroler z integratorem i amperostatem specjalnymi przewodami, wykorzystując gniazdka znajdujące się na tylnych ścianach urządzeń (na rysunku 4 połączenia te zaznaczono linią w postaci kropek). W ten sposób obwód detekcyjny "odbiera" sygnał z obwodu generującego i w odpowiednim momencie przerywa elektrolizę. Po zestawieniu obydwu obwodów prąd w obwodzie detekcyjnym nie powinien płynąć gdyż roztwór jest przemiareczkowany, tzn. w przestrzeni anodowej występuje nadmiar jodu (żółta barwa roztworu). Również niemożliwe jest dalsze prowadzenie elektrolizy, ponieważ obwód detekcyjny blokuje obwód generujący. Jest to wstępne sprawdzenie poprawności działania obwodu detekcyjnego. mc Start Reset Stop _ + mv AMP Polarisation Potential µa I STAB ma A K Mieszadło Rys. 4. Schemat obwodów do miareczkowania kulometrycznego z amperometryczną detekcją punktu końcowego miareczkowania przy użyciu zestawu OH-404 Radelkis. 5.a. Miareczkowanie wstępne (sprawdzenie poprawności działania obwodu detekcyjnego) Przy tak połączonych obwodach dodać do przestrzeni anodowej naczynia pomiarowego pewną ilość tiosiarczanu sodu, w nadmiarze w stosunku do ilości jodu otrzymanego w czasie wstępnej elektrolizy. W przestrzeni anodowej zachodzi następująca reakcja: I 2 + 2S 2 O 3 2- = 2I - + S 4 O 6 2- Roztwór tiosiarczanu dodawać powoli, przy włączonym mieszadle, i obserwować barwę roztworu i prąd w obwodzie detekcyjnym. Po całkowitym przereagowaniu jodu w naczyńku roztwór powinien się odbarwić i równocześnie zacząć płynąć prąd w obwodzie detekcyjnym. Po dodaniu nadmiaru roztworu tiosiarczanu włączyć także obwód generujący (poprzez wciśnięcie przycisku "Start" na integratorze). W obu obwodach powinien płynąć prąd. Zbliżając się do punktu końcowego miareczkowania natężenie prądu w obwodzie detekcyjnym powinno spadać, gdy natężenie to spadnie do zera obwód generujący powinien zostać przerwany. 5.b. Miareczkowanie tiosiarczanu Do przestrzeni anodowej naczyńka elektrolitycznego wprowadzić 2,0 ml roztworu Na 2 S 2 O 3. Tiosiarczan należy odmierzyć bardzo dokładnie kalibrowaną pipetą. Włączyć oba obwody i 7 (5)
8 śledzić jak poprzednio przebieg natężenia prądu w obwodzie detekcyjnym w miarę zachodzenia elektrolizy w obwodzie generującym. Po zakończeniu reakcji tiosiarczanu z jodem i równoczesnym przerwaniu elektrolizy, zanotować wartość ładunku jaki przepłynął przez obwód generujący. Miareczkowanie powtórzyć kilkakrotnie. Uwaga: Powstające w ćwiczeniu roztwory odpadowe zawierają minimalne stężenia produktów reakcji (5) i można je wylać do zlewu. OPRACOWANIE WYNIKÓW Obliczyć średnią wartość ładunku, jaki przepłynął przez obwód generujący w trakcie oznaczenia z detekcją PK wizualną i amperometryczną. Z wielkości ładunku potrzebnego do wygenerowania odpowiedniej ilości jodu obliczyć stężenie tiosiarczanu. W obliczeniach należy uwzględnić stechiometrię zarówno reakcji elektrodowej jak i reakcji będącej podstawą oznaczenia. Oszacować błąd przypadkowy popełniany podczas kulometrycznego oznaczania tiosiarczanu. Porównać wyniki uzyskane w metodzie miareczkowania kulometrycznego z detekcją wizualną i detekcją amperometryczną. 8
9 ZAKRES MATERIAŁU NAUKOWEGO 1. Elektroliza, prawa elektrolizy Faradaya 2. Analiza kulometryczna 3. Podział metod kulometrycznych: podział ze względu na sposób oznaczania substancji: kulometria bezpośrednia i pośrednia (miareczkowanie kulometryczne) podział ze względu na sposób pracy: kulometria potencjostatyczna i amperostatyczna 4. Schematy obwodów do kulometrii potencjostatycznej i miareczkowania kulometrycznego 5. Pomiar ładunku, rodzaje kulometrów. 6. Sposoby detekcji punktu końcowego w miareczkowaniu kulometrycznym 7. Podobieństwa i różnice miareczkowania kulometrycznego i klasycznego (stosowane titranty, sposób przygotowania titranta, substancje wzorcowe) 9
Miareczkowanie kulometryczne
KULOMETRIA Oznaczanie reduktorów metodą miareczkowania kulometrycznego amperostatycznego Dr Dorota Gugała-Fekner, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej, Wydział Chemii UMCS w Lublinie Materiały
Bardziej szczegółowoA4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.05 nstrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie współczynników aktywności soli trudno rozpuszczalnej metodą pomiaru rozpuszczalności Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoMetody Badań Składu Chemicznego
Metody Badań Składu Chemicznego Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Inżynieria Materiałowa (NIESTACJONARNE) Ćwiczenie 5: Pomiary SEM ogniwa - miareczkowanie potencjometryczne. Pomiary
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 35: Elektroliza
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 35: Elektroliza Cel ćwiczenia: Wyznaczenie stałej Faradaya oraz równoważnika elektrochemicznego miedzi metodą elektrolizy. Literatura [1] Kąkol Z., Fizyka dla
Bardziej szczegółowoOznaczanie zawartości wody metodą Karla-Fischera
Oznaczanie zawartości wody metodą Karla-Fischera Dr inż. Piotr Konieczka, mgr inż. Anna Naganowska-Nowak Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny Politechnika Gdańska 1. Dlaczego oznaczamy zawartość
Bardziej szczegółowoOznaczanie zawartości wody
Oznaczanie zawartości wody metodą Karla-Fischera mgr inż. Monika Śmiełowska Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny Politechnika Gdańska 1. Dlaczego oznaczamy zawartość wody? 2. Rodzaje wody w próbkach.
Bardziej szczegółowoWYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE
WYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE seminarium dr inż. Piotr Konieczka, mgr inż. Agnieszka Kuczyńska Katedra Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska Techniki elektroanalityczne: 1.pomiar
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA
ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA 1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metodą miareczkowania konduktometrycznego Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczenie zawartości słabych kwasów w sokach
Bardziej szczegółowoElektrochemia - prawa elektrolizy Faraday a. Zadania
Elektrochemia - prawa elektrolizy Faraday a Zadania I prawo Faraday a Masa substancji wydzielonej na elektrodach podczas elektrolizy jest proporcjonalna do natężenia prądu i czasu trwania elektrolizy q
Bardziej szczegółowoAkademickie Centrum Czystej Energii. Ogniwo paliwowe
Ogniwo paliwowe 1. Zagadnienia elektroliza, prawo Faraday a, pierwiastki galwaniczne, ogniwo paliwowe 2. Opis Główną częścią ogniwa paliwowego PEM (Proton Exchange Membrane) jest membrana złożona z katody
Bardziej szczegółowoPrzewodnictwo elektrolitów (7)
Przewodnictwo elektrolitów (7) Rezystancja (opór bierny) dana jest wzorem (II prawo Ohma): U R = i 1 = κ l s U l = κ 1 i s i s U = j = κ = κ E l Chem. Fiz. TCH II/14 1 Gęstość prądu ważna wielkość w elektrochemii
Bardziej szczegółowoWyznaczanie parametrów równania Tafela w katodowym wydzielaniu metali na elektrodzie platynowej
Ćwiczenie 2. Wyznaczanie parametrów równania Tafela w katodowym wydzielaniu metali na elektrodzie platynowej 1. Przygotowanie do wykonania ćwiczenia. 1.1. Włączyć zasilacz potencjostatu i nastawić go na
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
ZALEŻNOŚĆ STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI OD TEMPERATURY WSTĘP Szybkość reakcji drugiego rzędu: A + B C (1) zależy od stężenia substratów A oraz B v = k [A][B] (2) Gdy jednym z reagentów jest rozpuszczalnik (np.
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrochemii
Podstawy elektrochemii Elektrochemia bada procesy zachodzące na granicy elektrolit - elektroda Elektrony można wyciągnąć z elektrody bądź budując celkę elektrochemiczną, bądź dodając akceptor (np. kwas).
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 13. ANALIZA INSTRUMENTALNA Miareczkowanie Potencjometryczne
ĆWICZENIE 13 ANALIZA INSTRUMENTALNA Miareczkowanie Potencjometryczne Oznaczanie kwasu ortofosforowego w Coca-Coli za pomocą miareczkowania potencjometrycznego roztworem wodorotlenku sodu DZIAŁ: Potencjometria
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA DO KOLOKWIUM
Aktualizacja 1 X 2016r. ĆWICZENIE 1 Absorpcjometria. Jednoczesne oznaczanie Cr 3+ i Mn 2+ w próbce. 1. Podział metod optycznych (długości fal, mechanizm powstawania widma, nomenklatura itp.), 2. Mechanizm
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 2 Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.
LABOATOIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.. Wprowadzenie Proces rozpadu drobin związków chemicznych
Bardziej szczegółowoElektrochemia elektroliza. Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1
Elektrochemia elektroliza Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1 ELEKTROLIZA POLARYZACJA ELEKTROD Charakterystyka prądowo-napięciowa elektrolizy i sposób określenia napięcia rozkładu Wykład z Chemii Fizycznej
Bardziej szczegółowoSchemat ogniwa:... Równanie reakcji:...
Zadanie 1. Wykorzystując dane z szeregu elektrochemicznego metali napisz schemat ogniwa, w którym elektroda cynkowa pełni rolę anody. Zapisz równanie reakcji zachodzącej w półogniwie cynkowym. Schemat
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali
Ćwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, wykresy E-pH. Wprowadzenie Główną przyczyną zniszczeń materiałów metalicznych
Bardziej szczegółowoPrzewodnictwo elektrolitów (7)
Przewodnictwo elektrolitów (7) Rezystancja (opór bierny) dana jest wzorem (II prawo Ohma): R = U i 1 = κ l s U l = κ 1 i s i s U = j = κ = κ l E Chem. Fiz. TCH II/14 1 Wyznaczanie liczb przenoszenia (1)
Bardziej szczegółowoKULOMETRIA. Oznaczanie witaminy C metodą miareczkowania kulometrycznego amperostatycznego
KULOMETRIA Oznaczanie witaminy C metodą miareczkowania kulometrycznego amperostatycznego (Autor: dr Dorota Gugała, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej.) Nazwa tej metody pochodzi od podstawowej
Bardziej szczegółowoNAPIĘCIE ROZKŁADOWE. Ćwiczenie nr 37. I. Cel ćwiczenia. II. Zagadnienia wprowadzające
Ćwiczenie nr 37 NAPIĘCIE ROZKŁADOWE I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest: przebadanie wpływu przemian chemicznych zachodzących na elektrodach w czasie elektrolizy na przebieg tego procesu dla układu:
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA PRZEDMIOT: KOROZJA I OCHRONA PRZED KOROZJĄ ĆWICZENIA LABORATORYJNE Temat ćwiczenia: OGNIWA GALWANICZNE Cel
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E 6. Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach
HYDROMETALURGIA METALI NIEŻELAZNYCH 1 Ć W I C Z E N I E 6 Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach WPROWADZENIE ażdej elektrodzie, na której przebiega reakcja elektrochemiczna typu: x Ox + ze y Red (6.1)
Bardziej szczegółowoELEKTROGRAWIMETRIA. Zalety: - nie trzeba strącać, płukać, sączyć i ważyć; - osad czystszy. Wady: mnożnik analityczny F = 1.
Zasada oznaczania polega na wydzieleniu analitu w procesie elektrolizy w postaci osadu na elektrodzie roboczej (katodzie lub anodzie) i wagowe oznaczenie masy osadu z przyrostu masy elektrody Zalety: -
Bardziej szczegółowoChemia analityczna. Redoksymetria. Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego
Chemia analityczna Redoksymetria Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego Miareczkowanie redoksymetryczne Oksydymetria - miareczkowanie reduktora utleniaczem (częstsze - utleniacz nie
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH
8 RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH CEL ĆWICZENIA Wyznaczenie gramorównoważników chemicznych w procesach redoks na przykładzie KMnO 4 w środowisku kwaśnym, obojętnym i zasadowym z zastosowaniem
Bardziej szczegółowo1. za pomocą pomiaru SEM (siła elektromotoryczna róŝnica potencjałów dwóch elektrod) i na podstawie wzoru wyznaczenie stęŝenia,
Potencjometria Potencjometria instrumentalna metoda analityczna, wykorzystująca zaleŝność pomiędzy potencjałem elektrody wzorcowej, a aktywnością jonów lub cząstek w badanym roztworze (elektrody wskaźnikowej).
Bardziej szczegółowoRóżne dziwne przewodniki
Różne dziwne przewodniki czyli trzy po trzy o mechanizmach przewodzenia prądu elektrycznego Przewodniki elektronowe Metale Metale (zwane również przewodnikami) charakteryzują się tym, że elektrony ich
Bardziej szczegółowoWrocław dn. 22 listopada 2005 roku. Temat lekcji: Elektroliza roztworów wodnych.
Piotr Chojnacki IV rok, informatyka chemiczna Liceum Ogólnokształcące Nr I we Wrocławiu Wrocław dn. 22 listopada 2005 roku Temat lekcji: Elektroliza roztworów wodnych. Cel ogólny lekcji: Wprowadzenie pojęcia
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO
10 WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowych zagadnień teorii dysocjacji elektrolitycznej i problemów związanych z właściwościami kwasów i zasad oraz
Bardziej szczegółowoMetodę poprawnie mierzonego prądu powinno się stosować do pomiaru dużych rezystancji, tzn. wielokrotnie większych od rezystancji amperomierza: (4)
OBWODY JEDNOFAZOWE POMIAR PRĄDÓW, NAPIĘĆ. Obwody prądu stałego.. Pomiary w obwodach nierozgałęzionych wyznaczanie rezystancji metodą techniczną. Metoda techniczna pomiaru rezystancji polega na określeniu
Bardziej szczegółowoFragmenty Działu 8 z Tomu 1 PODSTAWY ELEKTROCHEMII
Fragmenty Działu 8 z Tomu 1 PODSTAWY ELEKTROCHEMII O G N I W A Zadanie 867 (2 pkt.) Wskaż procesy, jakie zachodzą podczas pracy ogniwa niklowo-srebrowego. Katoda Anoda Zadanie 868* (4 pkt.) W wodnym roztworze
Bardziej szczegółowocyklicznej woltamperometrii
17. Badanie właściwości oksydacyjno-redukcyjnych kompleksów żelaza metodą cyklicznej woltamperometrii Jedną z częściej stosowanych w badaniach związków kompleksowych technik jest cykliczna woltamperometria.
Bardziej szczegółowoKATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI
6 KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studenta z zagadnieniami katalizy homogenicznej i wykorzystanie reakcji tego typu do oznaczania śladowych ilości jonów Cu 2+. Zakres obowiązującego
Bardziej szczegółowo13. TERMODYNAMIKA WYZNACZANIE ENTALPII REAKCJI ZOBOJĘTNIANIA MOCNEJ ZASADY MOCNYMI KWASAMI I ENTALPII PROCESU ROZPUSZCZANIA SOLI
Wykonanie ćwiczenia 13. TERMODYNAMIKA WYZNACZANIE ENTALPII REAKCJI ZOBOJĘTNIANIA MOCNEJ ZASADY MOCNYMI KWASAMI I ENTALPII PROCESU ROZPUSZCZANIA SOLI Zadania do wykonania: 1. Wykonać pomiar temperatury
Bardziej szczegółowoCHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7
CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ Ćwiczenie 7 Wykorzystanie metod jodometrycznych do miedzi (II) oraz substancji biologicznie aktywnych kwas askorbinowy, woda utleniona.
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki prądowo- napięciowej elektrolizera typu PEM,
Ćw.2 Elektroliza wody za pomocą ogniwa paliwowego typu PEM Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki prądowo- napięciowej elektrolizera typu PEM, A także określenie wydajności tego urządzenia, jeśli
Bardziej szczegółowoMetody badań fizykochemicznych w inżynierii środowiska. Wykład na kierunku IŚ studia III stopnia 8.10.2010 Ewa Regulska
Metody badań fizykochemicznych w inżynierii środowiska Wykład na kierunku IŚ studia III stopnia 8.10.2010 Ewa Regulska 1 ANALIZA ILOŚCIOWA KLASYCZNA Analiza objętościowa (miareczkowa) - alkacymetria -
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 34. Badanie elementów optoelektronicznych
Ćwiczenie nr 34 Badanie elementów optoelektronicznych 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z elementami optoelektronicznymi oraz ich podstawowymi parametrami, a także doświadczalne sprawdzenie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 (studenci biotechnologii) Potencjometria Potencjometryczne wyznaczanie PK miareczkowania słabego kwasu
Ćwiczenie 8 (studenci biotechnologii) Potencjometria Potencjometryczne wyznaczanie PK miareczkowania słabego kwasu Potencjometria Klasyczne miareczkowanie od miareczkowania potencjometrycznego różni się
Bardziej szczegółowoCelem dwiczenia są ilościowe oznaczenia metodą miareczkowania konduktometrycznego.
Konduktywność elektrolityczna [S/cm] 16. Objętościowe analizy ilościowe z konduktometryczną detekcją punktu koocowego Konduktometria jest metodą elektroanalityczną polegającą na pomiarze przewodnictwa
Bardziej szczegółowoPowtórzenie wiadomości z klasy II. Przepływ prądu elektrycznego. Obliczenia.
Powtórzenie wiadomości z klasy II Przepływ prądu elektrycznego. Obliczenia. Prąd elektryczny 1. Prąd elektryczny uporządkowany (ukierunkowany) ruch cząstek obdarzonych ładunkiem elektrycznym, nazywanych
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
KALORYMETRIA - CIEPŁO ZOBOJĘTNIANIA WSTĘP Według pierwszej zasady termodynamiki, w dowolnym procesie zmiana energii wewnętrznej, U układu, równa się sumie ciepła wymienionego z otoczeniem, Q, oraz pracy,
Bardziej szczegółowoSporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości
Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworów buforowych. Przygotujemy dwa roztwory buforowe: octanowy
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 4 OZNACZANIE FENOLU METODĄ BROMIANOMETRYCZNĄ I JODOMETRYCZNĄ. DZIAŁ: Redoksymetria
ĆWICZENIE 4 OZNACZANIE FENOLU METODĄ BROMIANOMETRYCZNĄ I JODOMETRYCZNĄ DZIAŁ: Redoksymetria ZAGADNIENIA Kiedy mamy do czynienia z reakcją red-oks? Sprzężona para utleniacz-reduktor. Co jest utleniaczem
Bardziej szczegółowoSpektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej
Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej Metoda: Spektrofotometria UV-Vis Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z fotometryczną metodą badania stanów równowagi
Bardziej szczegółowo(1) Przewodnictwo roztworów elektrolitów
(1) Przewodnictwo roztworów elektrolitów 1. Naczyńko konduktometryczne napełnione 0,1 mol. dm -3 roztworem KCl w temp. 298 K ma opór 420 Ω. Przewodnictwo właściwe 0,1 mol. dm -3 roztworu KCl w tej temp.
Bardziej szczegółowoELEKTROLIZA. Oznaczenie równoważnika elektrochemicznego miedzi oraz stałej Faradaya.
ELEKTROLIZA Cel ćwiczenia Oznaczenie równoważnika elektrocheicznego iedzi oraz stałej Faradaya. Zakres wyaganych wiadoości. Elektroliza i jej prawa.. Procesy elektrodowe. 3. Równoważniki cheiczne i elektrocheiczne.
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E 5. Kinetyka cementacji metali
Ć W I C Z E N I E Kinetyka cementacji metali WPROWADZENIE Proces cementacji jest jednym ze sposobów wydzielania metali z roztworów wodnych. Polega on na wytrącaniu jonów metalu bardziej szlachetnego przez
Bardziej szczegółowoANALIZA INSTRUMENTALNA
ANALIZA INSTRUMENTALNA TECHNOLOGIA CHEMICZNA STUDIA NIESTACJONARNE Sala 522 ul. Piotrowo 3 Studenci podzieleni są na cztery zespoły laboratoryjne. Zjazd 5 przeznaczony jest na ewentualne poprawy! Możliwe
Bardziej szczegółowoPorównanie precyzji i dokładności dwóch metod oznaczania stężenia HCl
Porównanie precyzji i dokładności dwóch metod oznaczania stężenia HCl Metoda 1: Oznaczanie stężenia HCl metodą miareczkowania potencjometrycznego (strąceniowe) Wyposażenie: - miernik potencjału 1 szt.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 9. Pomiar rezystancji metodą porównawczą.
Ćwiczenie nr 9 Pomiar rezystancji metodą porównawczą. 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest praktyczne poznanie różnych metod pomiaru rezystancji, a konkretnie zapoznanie się z metodą porównawczą. 2. Dane
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji
Ćwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, podstawy kinetyki procesów elektrodowych, równanie Tafela,
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Analitycznej Metody elektroanalityczne. Ćwiczenie nr 5 WOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA
Ćwiczenie nr 5 WOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA 1. Woltamperometria cykliczna układu [Fe(CN)6] 3- /[Fe(CN)6] 4- Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zbadanie procesów utlenienia-redukcji układu [Fe(CN)6] 3- /[Fe(CN)6]
Bardziej szczegółowoElektroliza - rozkład wody, wydzielanie innych gazów. i pokrycia galwaniczne.
1 Elektroliza - rozkład wody, wydzielanie innych gazów i pokrycia galwaniczne. Czas trwania zajęć: 45 minut Pojęcia kluczowe: - elektroliza, - elektrody, - katoda, - anoda, - potencjał ujemny, - potencjał
Bardziej szczegółowoBadanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)
Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2) 1. Wymagane zagadnienia - ruch ładunku w polu magnetycznym, siła Lorentza, pole elektryczne - omówić zjawisko Halla, wyprowadzić wzór na napięcie
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY. PRACOWNIA MATERIAŁOZNAWSTWA ELEKTROTECHNICZNEGO KWNiAE
POLITECHNIK WRSZWSK WYDZIŁ ELEKTRYCZNY PRCOWNI MTERIŁOZNWSTW ELEKTROTECHNICZNEGO KWNiE ĆWICZENIE 11 WYZNCZNIE ELEKTROCHEMICZNEGO RÓWNOWśNIK MIEDZI ORZ STŁEJ FRDY 1. Elektrolity i przewodnictwo jonowe Ogólnie
Bardziej szczegółowoPracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 1. Połączenia szeregowe oraz równoległe elementów RC
Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie ĆWICZENIE Połączenia szeregowe oraz równoległe elementów C. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest praktyczno-analityczna ocena wartości
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE
Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych
CHEMI FIZYCZN Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(iii). Przebieg
Bardziej szczegółowo3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)
Wyznaczanie stosunku e/m(e) 157 3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stosunku ładunku e do masy m elektronu metodą badania odchylenia wiązki elektronów w poprzecznym polu magnetycznym.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 14 Temat: Pomiary rezystancji metodami pośrednimi, porównawczą napięć i prądów.
Ćwiczenie 14 Temat: Pomiary rezystancji metodami pośrednimi, porównawczą napięć i prądów. Cel ćwiczenia; Zaplanować pomiary w obwodach prądu stałego, dobrać metodę pomiarową do zadanej sytuacji, narysować
Bardziej szczegółowoPytania przykładowe na kolokwium zaliczeniowe z Podstaw Elektrochemii i Korozji
Pytania przykładowe na kolokwium zaliczeniowe z Podstaw Elektrochemii i Korozji Kolokwium obejmuje zakres materiału z wykładów oraz konwersatorium. Pytania na kolokwium mogą się różnić od pytań przedstawionych
Bardziej szczegółowoBadanie kinetyki inwersji sacharozy
Badanie kinetyki inwersji sacharozy Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej szybkości, energii aktywacji oraz czynnika przedwykładniczego reakcji inwersji sacharozy. Opis metody: Roztwory
Bardziej szczegółowoWyznaczanie oporu elektrycznego właściwego przewodników
Wyznaczanie oporu elektrycznego właściwego przewodników Ćwiczenie nr 7 Wprowadzenie Natężenie prądu płynącego przez przewodnik zależy od przyłożonego napięcia U oraz jego oporu elektrycznego (rezystancji)
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak ćwiczenie nr Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Charakterystyka
Bardziej szczegółowoOCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO
OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIAÓW PZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOOTLENKU SODU METODĄ MIAECZKOWANIA KONDUKTOMETYCZNEGO Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoPodstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude
Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki Opracował: Mgr inż. Marek Staude Część 1 Podstawowe prawa obwodów elektrycznych Prąd elektryczny definicja fizyczna Prąd elektryczny powstaje jako uporządkowany ruch
Bardziej szczegółowoOznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej
Oznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej Celem tego ćwiczenia laboratoryjnego jest zbadanie zawartości jonów fluorkowych w naparach herbacianych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA. DZIAŁ: Alkacymetria
ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA DZIAŁ: Alkacymetria ZAGADNIENIA Prawo zachowania masy i prawo działania mas. Stała równowagi reakcji. Stała dysocjacji, stopień dysocjacji
Bardziej szczegółowoPRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW
PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie przewodności elektrolitycznej κ i molowej elektrolitu mocnego (HCl) i słabego (CH3COOH), graficzne wyznaczenie wartości
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
WARTOŚĆ ph ROZTWORÓW WODNYCH WSTĘP 1. Wartość ph wody i roztworów Woda dysocjuje na jon wodorowy i wodorotlenowy: H 2 O H + + OH (1) Stała równowagi tej reakcji, K D : wyraża się wzorem: K D = + [ Η ][
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 6 POMIARY REZYSTANCJI
ĆWICZENIE 6 POMIAY EZYSTANCJI Opracowała: E. Dziuban I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wdrożenie umiejętności poprawnego wyboru metody pomiaru w zależności od wartości mierzonej rezystancji oraz postulowanej
Bardziej szczegółowoMiareczkowanie potencjometryczne
Miareczkowanie potencjometryczne Miareczkowanie potencjometryczne polega na mierzeniu za pomocą pehametru zmian ph zachodzących w badanym roztworze pod wpływem dodawania do niego mol ściśle odmierzonych
Bardziej szczegółowoNOWOCZESNE TECHNIKI BADAWCZE W INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ. Beata Grabowska, pok. 84A, Ip
NOWOCZESNE TECHNIKI BADAWCZE W INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ Beata Grabowska, pok. 84A, Ip http://home.agh.edu.pl/~graboska/ Metody elektrochemiczne Metody elektrochemiczne Zalecane przez IUPAC metody elektroanalityczne
Bardziej szczegółowo13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J
3 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J P R A C O W N I A P O D S T A W E L E K T R O T E C H N I K I I E L E K T R O N I K I Ćw. 3. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu Wprowadzenie Obwód złożony
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 15 Temat: Zasada superpozycji, twierdzenia Thevenina i Nortona Cel ćwiczenia
Ćwiczenie 15 Temat: Zasada superpozycji, twierdzenia Thevenina i Nortona Cel ćwiczenia Sprawdzenie zasady superpozycji. Sprawdzenie twierdzenia Thevenina. Sprawdzenie twierdzenia Nortona. Czytanie schematów
Bardziej szczegółowoInstrukcja wykonywania eksperymentów (fragmenty) do Zestawu Profesjonalnego hydro-genius
Instrukcja wykonywania eksperymentów (fragmenty) do Zestawu Profesjonalnego hydro-genius heliocentris Energiesysteme GmbH Rudower Chaussee 29 12489 Berlin Germany 1 P e1 Charakterystyka elektrolizera Materiały:
Bardziej szczegółowoĆw. III. Dioda Zenera
Cel ćwiczenia Ćw. III. Dioda Zenera Zapoznanie się z zasadą działania diody Zenera. Pomiary charakterystyk statycznych diod Zenera. Wyznaczenie charakterystycznych parametrów elektrycznych diod Zenera,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu. (na prawach rękopisu)
Ćwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu (na prawach rękopisu) W analityce procesowej istotne jest określenie stężeń rozpuszczonych w cieczach gazów. Gazy rozpuszczają się w cieczach
Bardziej szczegółowoĆw. 27. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu
7 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 7. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu Wprowadzenie Obwód złożony z połączonych: kondensatora C cewki L i opornika R
Bardziej szczegółowoLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP II Zadanie doświadczalne
LI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP II Zadanie doświadczalne ZADANIE D1 Cztery identyczne diody oraz trzy oporniki o oporach nie różniących się od siebie o więcej niż % połączono szeregowo w zamknięty obwód elektryczny.
Bardziej szczegółowo10. OGNIWA GALWANICZNE
10. OGNIWA GALWANICZNE Zagadnienia teoretyczne Teoria powstawania potencjału, czynniki wpływające na wielkość potencjału elektrod metalowych. Wzór Nernsta. Potencjał normalny elektrody, rodzaje elektrod
Bardziej szczegółowoVII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015
II Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015 ETAP I 12.11.2014 r. Godz. 10.00-12.00 KOPKCh Uwaga! Masy molowe pierwiastków podano na końcu zestawu. Zadanie 1 1. Który z podanych zestawów zawiera wyłącznie
Bardziej szczegółowoSPRAWDZENIE PRAWA OHMA POMIAR REZYSTANCJI METODĄ TECHNICZNĄ
Laboratorium Podstaw Elektroniki Marek Siłuszyk Ćwiczenie M 4 SPWDZENE PW OHM POM EZYSTNCJ METODĄ TECHNCZNĄ opr. tech. Mirosław Maś niwersytet Przyrodniczo - Humanistyczny Siedlce 2013 1. Wstęp Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 123: Dioda półprzewodnikowa
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 123: Dioda półprzewodnikowa
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru
Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną. Zakres wymaganych
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z własnościami warstwowych złącz półprzewodnikowych p-n. Wyznaczanie charakterystyk stałoprądowych
Bardziej szczegółowoĆw. 2 Miareczkowanie potencjometryczne
Ćw. 2 Miareczkowanie potencjometryczne Podstawy teoretyczne Miareczkowanie jest w analizie ilościowej jedną z najwaŝniejszych metod oznaczania stęŝenia związków chemicznych. Metoda ta polega na dodawaniu
Bardziej szczegółowoĆw. 8 Weryfikacja praw Kirchhoffa
Ćw. 8 Weryfikacja praw Kirchhoffa. Cel ćwiczenia Wyznaczenie całkowitej rezystancji rezystorów połączonych równolegle oraz szeregowo, poprzez pomiar prądu i napięcia. Weryfikacja praw Kirchhoffa. 2. Zagadnienia
Bardziej szczegółowoRozwiązania zadań z konkursu XVI. 1. A: S; B: cysteina; C: metionina; O. D: FeS 2, E: H 2 S; F: SO 2 ; G: SO 3 ; H: H 2 SO 4
Rozwiązania zadań z konkursu XVI 1. A: S; B: cysteina; C: metionina; HS O OH S O OH NH NH B: cysteina C: metionina D: FeS, E: H S; F: SO ; G: SO 3 ; H: H SO 4 SO O V O 5 SO 3 F G. Zawartość Cd w mieszance
Bardziej szczegółowoBufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania
Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania 1. Wstęp Roztworami buforowymi nazywane są roztwory wodne, składające się z mieszaniny słabego kwasu i sprzężonej z nim zasady (protonodawca protonobiorca),
Bardziej szczegółowoKatedra Inżynierii Materiałowej
Katedra Inżynierii Materiałowej Instrukcja do ćwiczenia z Biomateriałów Polaryzacyjne badania korozyjne mgr inż. Magdalena Jażdżewska Gdańsk 2010 Korozyjne charakterystyki stałoprądowe (zależności potencjał
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ.. LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WASZAWE WYDZAŁ.. LABOATOUM FZYCZNE Ćwiczenie Nr 10 Temat: POMA OPOU METODĄ TECHNCZNĄ. PAWO OHMA Warszawa 2009 Prawo Ohma POMA OPOU METODĄ TECHNCZNĄ Uporządkowany ruch elektronów nazywa się
Bardziej szczegółowoTWARDOŚĆ WODY. Ca(HCO 3 ) HCl = CaCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2. Mg(HCO 3 ) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2
TWARDOŚĆ WODY Ćwiczenie 1. Oznaczanie twardości przemijającej wody wodociągowej Oznaczenie twardości przemijającej wody polega na miareczkowaniu określonej ilości badanej wody roztworem kwasu solnego o
Bardziej szczegółowoPolarografia jest metodą elektroanalityczną, w której bada się zależność natężenia prądu płynącego przez badany roztwór w funkcji przyłożonego do
Polarografia Polarografia jest metodą elektroanalityczną, w której bada się zależność natężenia prądu płynącego przez badany roztwór w funkcji przyłożonego do elektrod napięcia lub w funkcji potencjału
Bardziej szczegółowoMIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ
4 MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowego sprzętu stosowanego w miareczkowaniu, sposoby przygotowywania
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM KOROZJI MATERIAŁÓW PROTETYCZNYCH
INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM KOROZJI MATERIAŁÓW PROTETYCZNYCH ĆWICZENIE NR 6 WYZNACZANIE KRZYWYCH POLARYZACJI KATODOWEJ I ANODOWEJ
Bardziej szczegółowo