1. Instruktor PZA - zasady uzyskania,unifikacja, licencje - stopnie instruktorskie w PZA

Transkrypt

1 Kurs dla instruktorów w sportu 30 marca Instruktor PZA - zasady uzyskania,unifikacja, licencje - stopnie instruktorskie w PZA 2. Przepisy o bezpieczenstwie w górach stan na 30 marca Ustawa o kulturze fizycznej - historia zmian 4. Przepisy,normy CE,UIAA Oprac. Dariusz Porada

2 Instruktor PZA - zasady uzyskania, unifikacja, licencje Instruktorem możezostać członek klubu zrzeszonego w PZA posiadający odpowiednie kwalifikacje techniczne i dydaktyczne oraz wiadomości teoretyczne niezbędne do prowadzenia zajęć na kursach szkoleniowych. Kandydatów na kursy instruktorskie zgłaszają kluby macierzyste. Stopnie instruktorskie nadaje, odbiera i zawiesza Zarząd PZA na wniosek odpowiednio : Komisji Szkolenia PZA, Komisji Taternictwa Jaskiniowego, Komisji Narciarstwa Wysokogórskiego Wyróżnia się następujące stopnie instruktorskie: instruktor wspinaczki skalnej, instruktor taternictwa, instruktor alpinizmu, instruktor taternictwa jaskiniowego, starszy instruktor taternictwa jaskiniowego, instruktor narciarstwa wysokogórskiego instruktor senior Posiadanie kwalifikacji instruktorskich stwierdza odpowiedni wpis w Książeczce Instruktorskiej PZA Wyciąg z regulaminu kadry PZA (aktualny)

3 Regulamin unifikacji instruktorów PZA (Projekt) Celem unifikacji jest wypracowanie spójnych i ujednoliconych dla całego środowiska instruktorskiego metod działania związanych z procesem szkolenia. Cel ten realizuje się poprzez: Podnoszenie kwalifikacji kadry instruktorskiej PZA, zwłaszcza przez zapoznanie uczestników z nowościami (metodami nauczania, techniką wspinaczkową, sprzętem, itp.), Wymianę wspólnych doświadczeń, Działalność praktyczną w terenie (opcjonalnie). Spotkania unifikacyjne instruktorów organizowane są w formie zajęć seminaryjnych oraz praktycznej działalności terenowej uzależnionej od dziedziny sportu, w jakiej odbywa się unifikacja. Spotkania unifikacyjne dla instruktorów powinny być organizowane przynajmniej raz w roku oddzielnie dla instruktorów wspinaczki sportowej, instruktorów wspinaczki wysokogórskiej i instruktorów rekreacji ruchowej. Niezbędnym warunkiem odbycia unifikacji jest zrealizowanie planu spotkania unifikacyjnego, a w szczególności: obecność na wszystkich zajęciach, aktywny udział w zajęciach, Szczegółowe wytyczne w tym zakresie określi Komisja Szkolenia PZA. Wzięcie udziału w unifikacji upoważnia do ubiegania się o otrzymanie licencji trenerskiej przez trzy następne lata. Instruktorzy, którzy ze względu na wiek lub stan zdrowia nie prowadzą działalności szkoleniowej w terenie są zwolnieni z obowiązku uczestnictwa w unifikacji instruktorskiej. Ich uczestnictwo w unifikacji instruktorskiej odbywa się na zasadzie dobrowolności. Instruktorzy nie mający przerwy w działalności szkoleniowej dłuższej niż 2 lata, którzy w wyniku nie uczestniczenia w unifikacji utracili prawo do ubiegania się o licencję instruktorską, odzyskują je automatycznie, po wzięciu udziału w spotkaniu unifikacyjnym. Instruktorzy, którzy mają przerwę w działalności szkoleniowej i nie uczestniczyli w unifikacji (przez okres dłuższy niż 3 lata) tracą prawo do ubiegania się o licencję trenerską. Aby odzyskać to prawo, instruktorzy ci muszą obowiązkowo poddać się procedurze weryfikacyjnej i unifikacyjnej oraz odbyć staż. Miejsce i czas odbycia stażu określi każdorazowo w porozumieniu z zainteresowanym Komisja Szkolenia PZA. Regulamin wchodzi w życie z dniem zatwierdzenia przez Zarząd PZA.

4 Licencje podstawa prawna Dz.U. z 2005 r. Nr 155, poz U S T A W A z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym Rozdział 5 Licencja trenera i licencja sędziego Art. 45 Zajęcia w zakresie sportu kwalifikowanego mogą prowadzić wyłącznie trenerzy i instruktorzy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, po otrzymaniu licencji trenera, o której mowa w art. 46. Art Licencję trenera przyznaje właściwy polski związek sportowy lub, z jego upoważnienia, związek sportowy działający w danej dyscyplinie sportu na wniosek osoby zainteresowanej, po stwierdzeniu, że osoba ta spełnia wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej. 2. Do wniosku o przyznanie licencji trenera należy dołączyć: 1) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych oraz korzystaniu z pełni praw publicznych; 2) dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1; 3) zaświadczenie lekarskie o zdolności do wykonywania obowiązków trenera. 3. Koszty wydania zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, pokrywa osoba ubiegająca się o przyznanie licencji trenera. 4. Warunki i tryb przyznawania i pozbawiania licencji trenera są określone w regulaminach właściwych polskich związków sportowych. 5. Polski związek sportowy prowadzi ewidencję przyznanych licencji trenera. 6. Polski związek sportowy może pobierać opłatę za przyznanie licencji trenera w wysokości nie przekraczającej kosztów jej przyznania

5 Akty prawne Źródłem prawa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o"ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych" (Dz. U r. Nr 62, poz. 718) są akty prawne ogłaszane i wydawane w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. 1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne (Dz. U. Nr 57, poz. 358), 2. Rozporządzenie ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 8 listopada 2001 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki (Dz. U. Nr 135, poz. 1516), 3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67), 4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 lutego 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 18, poz. 102), 5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 września 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej (Dz. U. Nr 101, poz. 1095), 6. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 578), 7. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2001 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek (Dz. U. Nr 72, poz. 752). 8. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6 poz. 69) - wchodzi w życie 6 lutego 2003 r. 9. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 o sporcie kwalifikowanym

6 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne (Dz. U. Nr 57, poz. 358), Rozdział 2 Warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach Rozporządzenie dotyczy terenów położonych na wysokości powyżej 600 m nad poziomem morza (n.p.m.), których rzeźba terenu stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia osób na nich przebywających lub których zagospodarowanie rekreacyjno-sportowe kwalifikuje do uprawniania turystyki, rekreacji ruchowej i sportu w górach. 2. Rozporządzenie dotyczy również terenów leżących poniżej 600 m n.p.m., których rzeźba stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia osób na nich przebywających lub których zagospodarowanie rekreacyjno-sportowe kwalifikuje do uprawniania turystyki, rekreacji ruchowej i sportu w górach. 3. Do wykonywania zadań z zakresu ratownictwa górskiego upoważnione są Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR) i Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR), każde w swoim zakresie, oraz inne organizacje ratownicze, które wykonują obowiązki i uprawnienia GOPR za zgodą Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 3. Zapewnienie bezpieczeństwa osób przebywających w górach przez osoby fizyczne i prawne, prowadzące w górach działalność w zakresie kultury fizycznej polega na: 1) zagospodarowaniu i użytkowaniu terenów oraz eksploatacji urządzeń i obiektów - zgodnie z warunkami bezpieczeństwa, 2) zapewnieniu w obiektach i na terenach, o których mowa w pkt 1, warunków do udzielania pomocy przedlekarskiej w nagłych wypadkach osobom potrzebującym, 3) zapewnieniu w obiektach i na terenach, o których mowa w pkt 1, pomieszczeń dla GOPR lub TOPR, a także zapewnieniu ratownikom GOPR lub TOPR, w czasie pełnienia służby, korzystania poza kolejnością z kolei linowych lub wyciągów narciarskich. 4. Za stan i warunki bezpieczeństwa terenów i tras służących uprawianiu sportów zimowych, znajdujących się przy kolejach linowych lub wyciągach narciarskich, odpowiadają właściciele tych kolei i wyciągów. 5. W czasie prowadzenia działalności ratowniczej i związanego z nią transportu lub działalności profilaktycznej GOPR współpracuje, a w miarę potrzeby może korzystać z pomocy, w szczególności: 1) publicznych zakładów opieki zdrowotnej, 2) jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 3) administracji lasów państwowych oraz parków narodowych i krajobrazowych Szczegółowe warunki bezpieczeństwa tras i urządzeń przy uprawnianiu w okresie zimowym sportów oraz rekreacji ruchowej w górach określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Zasady ostrzegania o niebezpieczeństwach i oznakowanie szlaków i tras górskich określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Szczegółowe zasady organizowania wycieczek oraz zbiorowych imprez turystycznych i sportowych w górach określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

7 Załącznik nr 3 SZCZEGÓŁOWE ZASADY ORGANIZOWANIA WYCIECZEK ORAZ ZBIOROWYCH IMPREZ TURYSTYCZNYCH I SPORTOWYCH W GÓRACH 1. Organizatorzy imprez turystycznych mają obowiązek opracowania regulaminu imprez, w którym określą m.in. warunki zapewniające bezpieczeństwo jej uczestników. Organizator powinien zapoznać uczestników z regulaminem przed imprezą Imprezy sportowe o charakterze masowym lub wyczynowym są organizowane na podstawie regulaminów właściwych polskich związków sportowych. 2. Regulamin powinien uwzględniać specyfikę obszaru, w którym odbywa się impreza, oraz ustalić zasady udzielania pomocy w razie wypadku. 3. Miejsce imprez, o których mowa w ust. 1, oraz treningów należy wybrać tak, aby nie było niebezpieczeństwa kolizji zawodników z osobami nie biorącymi udziału w imprezie. 4. Wybrany odcinek trasy, szlaku albo stoku, na którym odbywają się zawody lub zorganizowany trening, powinien być wyraźnie oznakowany. 5. Bezpośrednio po zakończeniu zawodów lub treningów zorganizowanych na uczęszczanych trasach, szlakach i stokach organizator tych imprez ma obowiązek doprowadzenia terenu do stanu bezpiecznej używalności przez turystów i sportowców nie zorganizowanych Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej m n.p.m., mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy turystyczni. 2. Treningi w terenach górskich, poza trasami narciarskimi i turystycznymi, powinny odbywać się z udziałem górskiego przewodnika turystycznego. 4. Organizatorów imprez turystycznych i sportowych dla młodzieży szkolnej obowiązują także przepisy wydane przez Ministra Edukacji Narodowej Na terenach objętych bezpośrednią działalnością GOPR lub TOPR wszystkie imprezy turystyczne i sportowe powinny być zgłoszone do GOPR lub TOPR co najmniej na 14 dni przed terminem rozpoczęcia imprezy. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać następujące dane: 1) określenie organizatora imprezy, 2) termin i czas trwania, 3) miejsce imprezy, 4) przewidywana liczba uczestników Imprezy, o których mowa w 5, są zabezpieczane przez GOPR lub TOPR. 2. Zakres i sposób zabezpieczenia zgłoszonych imprez ustala GOPR lub TOPR w uzgodnieniu z organizatorem imprezy.

8 Nowy projekt rozporządzenia wbrew tytułowi (w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne) nie dotyczy tylko gór, ale również skał, jak i innych terenów w których można uprawiać turystykę, rekreację i sport związany z szeroko pojętą dziedziną alpinizm. projekt_rozporzadzenia załącznik nr 1 minister właściwy do spraw wewnętrznych przekazuje kompetencje w zakresie ratownictwa na terenach górskich stowarzyszeniom TOPR i GOPR - za bezpieczeństwo odpowiada organizator działalności w terenie górskim - do podstawowych obowiązków organizatora będzie należało między innymi zorganizowanie zabezpieczenia ratowniczego -opłaty za zabezpieczenie ratownicze ustala GOPR i TOPR Oznacza to, że istnieje groźba wprowadzenia opłat za ratownictwo górskie w Polsce. strona internetowa z projektem

9 Organizując np. zgrupowanie juniorów w Podlesicach, trzeba będzie zgłosić taki zamiar Panu... i uiścić stosowną opłatę (przez niego ustaloną). jeżeli nie zapłacimy, a coś się stanie, Pan... poda nas do sądu i wyegzekwuje pokrycie całych kosztów akcji... mowa o tym była już od dawna, padło wiele argumentów, przedstawię swoje dlaczego to zła decyzja: - wprowadzenie opłat spowoduje eskalację opłat (bo stawki ustala monopolista, tak dzieje się ze służbą zdrowia w USA) - nie jest w naszym interesie płacić za ratownictwo (stawki ubezpieczenia o których mówi się w tej chwili to ok.1zł dla turysty za dzień i 8zł dla wspinacza/grotołaza za dzień) - za ratownictwo drogowe czy w razie katastrofy budowlanej nie zawinionej nie płaci nikt, nawet bandyci czy sprawcy wypadków drogowych (nie mylić z kosztami leczenia czy pokryciem szkód) - ratownictwo jest jednym z najważniejszych zadań Państwa -TOPR i GOPR zostaną bez kontroli, bo są stowarzyszeniami. Do tej pory jedynym sposobem wpływania na stowarzyszenia jest odebranie dotacji państwowej. W razie wprowadzenia rozporządzenia w takim brzmieniu, nie będzie jużżadnej kontroli nad ratownictwem górskim Nie jest tak, że wszędzie na świecie ratownictwo jest płatne.w Europie w krajach niemieckojęzycznych i na Słowacji (jeszcze raz:nie mylić z kosztami ubezpieczenia i NW)

10 Historia zmian w Ustawie o Kulturze Fizycznej

11

12 Wersja proponowana przez PZA

13

14

15 Brzmienie art. 53 Ustawy o Kulturze Fizycznej

16

17 Dziedzina sportu : ALPINIZM dyscypliny sportu wchodzące w skład alpinizmu : wspinaczka sportowa wspinaczka wysokogórska alpinizm jaskiniowy narciarstwo wysokogórskie (z załącznika do rozporządzenia MEN z 18 stycznia 2001 poz. 67 )

18 Norma europejska opublikowana w języku. angielskim przetłumaczona na język polski

19 ! Inwestorzy i właściciele ścian powinni się domagać od producenta /dostawcy/ ściany oświadczenia na piśmie że sztuczna ściana spełnia wymagania zawarte w normie : PN-EN Inwestorzy ścian powinni żądać od dostawcy okazania dokumentów certyfikatów wydanych dla ściany (a nie tylko dla jej części) ze względu na : bezpieczeństwo p. poż. higienę obiektu sportowego /atest PZ Higieny/. certyfikat dla ściany wspinaczkowej

20 Obowiązujące przepisy Polskiego Prawa Budowlanego dot. obiektu budowlanego /wyrobu budowlanego/ maja również zastosowanie w budowie sztucznych ścian w szczególności : Art.5 /ust. 1 pkt 1 który określa spełnienie wymagań podstawowych dotyczących : - bezpieczeństwa konstrukcji - bezpieczeństwa pożarowego - bezpieczeństwa użytkowania -odpowiednich warunków higieniczny i zdrowotnych oraz ochrony środowiska oraz Art.10, który mówi, że należy stosować wyroby budowlane dopuszczone do obrotu powszechnego stosowania posiadające: - certyfikat bezpieczeństwa - oceniono jako zgodne z PN Dopuszczone do jednostkowego stosowania w obiekcie budowlanym są wyroby wykonane wg indywidualnej dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta obiektu, dla których dostawca wydał oświadczenie wskazujące, że zapewniono zgodność wyrobu z tą dokumentacją oraz przepisami i obowiązującymi normami.

21 Wytwórca ściany jest obowiązany umieścić na niej w widocznym miejsca tabliczkę znamionową obiektu. Na tabliczce powinny się znaleźć : Nazwa i typ obiektu,rok produkcji i data oddania do użytku, jeżeli jest wykonana z norma techniczną,nazwa producenta, ew. instalatora /jeśli to ktoś inny oraz jego dane teleadresowe Wytwórca ściany jest obowiązany dostarczyć jej właścicielowi kompletną dokumentację techniczną a w szczególności : Projekt techniczny ściany wraz z danymi i podpisem projektanta tzw. M2 Projekt instalacji ściany /zasady montażu/. Zasady dokonywania serwisu i napraw bieżących z dokładnym wyszczególnieniem prac objętych gwarancją oraz ich zakresu. Zbiór podstawowych zasad dot. bieżącej eksploatacji obiektu. Podstawowe zasady BHP dot. bieżącej eksploatacji obiektu a w szczególności sposób zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom, obsłudze i osobom postronnym

22 Sprzęt specjalistyczny - wspinaczkowy informacje ogólne Wyroby, od których zależy bezpieczeństwo użytkownika muszą posiadać : - obowiązujący w krajach Unii Europejskiej atest CE. - muszą być produkowane zgodnie z wymaganiami norm europejskich EN. Zasady eksploatacji i kontroli sprzętu specjalistycznego : - stosowanie dla większości produktów kontroli wizualnej - prowadzenie kartoteki sprzętu używanego na obiekcie i przestrzeganie czasu jego eksploatacji normy zużycia sprzętu podaje ZAWSZE producent

23 Oznakowania i ogólne informacje o sprzęcie asekuracyjnym Znaki certyfikacyjne CE Ten symbol informuje, że produkt spełnia wymagania bezpieczeństwa ustanowione przez odpowiednią Normę Europejską. Numer za symbolem CE (np.: CE 0408) oznacza właściwą akredytowaną jednostkę. UIAA Produkty, które zostały oznaczone tym symbolem, spełniają rygorystyczne wymagania bezpieczeństwa UIAA Międzynarodowej Unii Związków Wspinaczkowych. EN 1891 Norma definiująca wymagania bezpieczeństwa i postępowanie podczas testowania lin statycznych w ramach EU. Produkty oznaczone w ten sposób spełniają wymagane przepisy bezpieczeństwa. EN 892 Norma definiująca wymagania bezpieczeństwa i postępowanie podczas testowania dynamicznych lin wspinaczkowych w ramach EU. Produkty oznaczone w ten sposób spełniają wymagane przepisy bezpieczeństwa.

24

25

26 Oznaczenia minimalnych wartości wytrzymałości w KN przy znakach: -wzdłuż osi podłużnej -wzdłuż osi poprzecznej ikona otwartego karabinka - przy otwartym zamku Oznaczenie normy, zgodnie, z którą karabinek został dopuszczony do użytkowania: UIAA, CE, DIN, ISO, BS, ANFOR Dodatkowym oznaczeniem jest kod cyfrowo-literowy wybity na grzbiecie korpusu. Składa się on z pięciu cyfr i litery. Dwie pierwsze cyfry oznaczają rok produkcji, trzy kolejne dzień i miesiąc. Litera na końcu kodu to znak kontroli jakości. Według norm CE obok oznaczeń wytrzymałości muszą znaleźć się symbole określające podstawowe przeznaczenia (H, K, X). Norma UIAA oprócz oznaczeń wytrzymałości nakazuje umieszczenie oznaczeń N, L Oznaczenia określające wytrzymałość: N - wytrzymałość normalna L - wytrzymałość obniżona Oznaczenia określające podstawowe przeznaczenie: H - karabinek przeznaczony do współpracy z węzłem HMS. K - karabinek przeznaczony do systemów asekuracyjnych stosowanych na ferratach. X - karabinek owalny, do zastosowań w autoratownictwie i skomplikowanych operacjach przy użyciu sprzętu typu poignee, bloczki itp. B - ogólnego użycia D - specjalistyczne tzw D kształtne I - prace wysokościowe

27

28

29

30 Myśl, która nie przemienia się w działanie niewiele znaczy, a działanie którego nie poprzedza myśl jest niczym G. Bernanos