Różne rodzaje nici stosowanych w medycynie

Transkrypt

1 Różne rodzaje nici stosowanych w medycynie Zastosowanie różnego rodzaju nici liftingujących w medycynie estetycznej ma swoją długą historię. Wśród lekarzy pracujących nad ich rozwojem należy wymienić takie nazwiska jak: Alcamo, Fukuda, Ruff, Buncke, ale przed wszystkim Sulamanidze, twórcę i propagatora techniki APTOS, która odegrała kluczową rolę w rozwoju techniki implantacji nici w celach poprawy wyglądu skóry i uzyskania efektu liftingu [1,2, 3, 4]. Dla odmiany bioresorbowalne nici zbudowane z polydioxanone (PDO) zaczęto stosować w Korei Południowej, w której lekarze cały czas przodują w stosowaniu tej metody w celu poprawy wyglądu skóry. Nici PDO Polydioxanone ( polidioksanon) jest materiałem używanym w medycynie do produkcji nici medycznych o różnym zastosowaniu. Stosowane są one w medycynie estetycznej, ale również wykorzystywane z zabiegach kardiologicznych, ortopedycznych etc. Polidioksanon ulega w organizmie degradacji w reakcji hydrolizy a produkty końcowe wydalane są z moczem. Materiał ten ulega biodegradacji w ciągu 6 miesięcy i zwykle daje minimalną (o niewielkim znaczeniu klinicznym) reakcję związaną z implantacją ciała obcego. Znane przypadki tego typu odczynów opisywane w piśmiennictwie zwykle miały ograniczony miejscowo i czasowo charakter [5]. Polidioksanon pobudza również w tkankach proces neokolagenezy czyli stymuluje produkcję nowego kolagenu. Dodatkowo jego działanie stymulujące na fibroblasty powoduje pobudzenie syntezy elastyny białka odpowiedzialnego za sprężystość i elastyczność skóry. W badaniach in vivo stwierdzono również, że działanie polidioksanonu powoduje syntezę naturalnego (endogennego) kwasu hialuronowego [6,7]. Nici z polidioksanonu (PDO) mają więc dwojaki efekt z jednej strony mechaniczny, z drugiej rozłożony w czasie stymulujący, dzięki czemu ich rezultaty mogą utrzymywać nawet do dwóch lat. Nici PDO a medycyna orientalna. Początkowo stosowano w medycynie estetycznej zwykłe, proste tzw. mezonici, których rodowód sięga rdzennej medycyny orientalnej HanBang i metod akupunktury. Sama nazwa HanBang oznacza: Han -Korea lub Orient, Bang, czyli piękno. Implantowane w określonych punktach akupunkturowych cienkie i krótkie mezonici zastępowały igły w akupunkturze. Medycyna Orientalna już od wielu wieków używała igieł do akupunktury celem leczenia wielu schorzeń a także poprawy piękna skóry. Wiadomo również według zasad medycyny orientalnej, że aby skóra znajdowała się w dobrej kondycji należy leczyć całe ciało i zapobiegać najpierw jego starzeniu. Ze względu na to, że w medycynie orientalnej kręgosłup to najważniejsza część ciała, każda jego wada lub

2 zniekształcenie powoduje zmianę w organizmie, może mieć wpływ na układ krążenia, mięśnie i wreszcie skórę oraz procesy starzenia. Wszystkie zabiegi estetyczne poprzedza się więc zawsze korektą wad postawy, czyli korektą kośćca, która wprowadza organizm w stan równowagi przygotowujący go do zabiegu estetycznego. Współczesne zabiegi estetyczne HanBang wykorzystują tradycyjne elementy akupunktury oraz współczesne osiągnięcia jakimi są nowe typy nici PDO. Zastąpienie igły nicią umożliwia stymulację punktów akupunkturowych, niemożliwe jest przecież stosowanie igieł akupunkturowych przez cały czas, a zaimplantowana nić daje silniejsze działanie niż akupresura. Następny etap rozwoju HanBang to wykorzystywanie dłuższych mezonici do rewitalizacji skóry, co w połączeniu z użyciem technik akupunktury daje znakomity efekt poprawy wyglądu skóry oraz jej liftingu. Na tym etapie nici PDO zaczęły przenikać do medycyny zachodniej. Nici haczykowe PDO Kolejnym krokiem jest tworzenie ciągle nowych rodzajów nici PDO, w tym ostatnio najbardziej popularnych w wykonywaniu nie chirurgicznego liftingu twarzy - nici haczykowych. Dzięki specjalnym nacięciom wzdłuż nici, po jej implantacji i naciągnięciu dochodzi do otworzenia się nacięć i powstania haczyków, które umożliwiają podciągnięcie tkanki, w której nić jest umieszczona. Wprowadzenie do użycia nici haczykowych diametralnie zwiększyło efektywność nici PDO w estetycznych zabiegach liftingujących. Jest wiele rodzajów nici haczykowych, początkowo pojawiały się nici z haczykami jednostronnymi. W chwili obecnej coraz większą popularnością cieszą się te z haczykami dwustronnymi dające efekt 4D. Kluczowym w ich skuteczności i trwałości wydaje się być grubość i długość nici, która zwiększa efektywność na przykład w zastosowaniu ich w celu liftingu twarzy. Pojawiły się również na rynku koreańskim nici z haczykami otwierającymi się w przeciwnych kierunkach w dwóch skrajnych częściach nici, daje to możliwość utworzenia swoistej pętelki, która w znakomity sposób może np. unieść brew a tym samym górną powiekę w celu otworzenia oka. Nici wypełniaczowe PDO. Nowością na rynku koreańskim są nici wypełniaczowe, wykonane z wielokrotnie skręconych mezonici. Nici te implantowane w bruzdy i duże zmarszczki np. bruzdy nosowo-wargowe, zmarszczki na szyi i czole stanowić mogą alternatywną metodę dla wypełniaczy kwasem hialuronowym i zwiększają zakres zastosowania nici. Znakomicie sprawdzają się w likwidowaniu pierścieni Wenus (poziome zmarszczki szyi), które stanowią powszechny problem kobiet w wieku średnim, z którym nie zawsze można było sobie poradzić dotycz as dostępnymi metodami. Dołączenie nici wypełniaczowych do asortymentu technik

3 pomagających likwidować poziome zmarszczki szyi i nie tylko zwiększa możliwości lekarzy w tym zakresie. Zabiegi nićmi PDO Najczęściej wykonywane zabiegi za pomocą nici PDO to: lifting twarzy, wygładzenie bruzd poziomych na czole, wygładzenie glabelli, uniesienie brwi, likwidacja kurzych łapek, likwidacja bruzd i zmarszczek na szyi, ujędrnianie pośladków, brzucha, ramion, ud, zabiegi intymne poprawiające napięcie ścian pochwy oraz leczące nietrzymanie moczu u kobiet. O ile w Korei Południowej zabiegi intymne są niezmiernie popularne o tyle w kulturze zachodniej, w tym również w Polsce największym zainteresowaniem cieszy się nie chirurgiczny lifting twarzy. Najlepsze efekty liftingu uzyskuje się implantując nici PDO, podobnie jak inne dostępne rodzaje nici [8] za pomocą specjalnych prowadnic w tzw. SMAS ( Superficial Muscular Aponeurotic System), czyli tzw. warstwę mięśniowo-powięziową twarzy [9]. Warstwa ta składa się z mięśni mimicznych twarzy i ich powięzi rozciąga się od platyzmy do czepca ścięgnistego pokrywającego sklepienie czaszki. Zabiegi na poziomie SMAS stanowią podstawę współcześnie wykonywanych chirurgicznych liftingów twarzy, aplikacja nici PDO w SMAS daje znakomity rezultat liftingu już bezpośrednio po zabiegu, bez rekonwalescencji koniecznej po zabiegach chirurgicznych. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lignokainą, można też zastosować blokady. Niezmiernie istotnym elementem zabiegu jest odpowiednie dobranie wektorów wzdłuż, których implantowane będą nici, ich długość, kąt nachylenia i ilość nici uzależniona jest od zakresu zabiegu jaki powinniśmy wykonać u danego pacjenta oraz układu anatomicznego twarzy. Poniżej umieszczono przykładowe wektory wprowadzania nici w różnych sytuacjach klinicznych. [ Ryciny udostępniono dzięki uprzejmości dr Lee Hyun Chul lekarza medycyny orientalnej z Korei współpracującego z Yonelle Zwolińska Beauty Institute]

4 Ryc 1 Ryc 2

5 Ryc 3 Skuteczność implantacji nici liftingujących w SMAS w celu liftingu twarzy z użyciem odpowiednio dobranych wektorów potwierdzają już pierwsze opublikowane prace [10]. Ograniczenia metody Pisząc o ograniczeniach metody implantacji nici PDO należy skupić się na kilku kierunkach. Po pierwsze na przeciwwskazaniach zdrowotnych pacjentów. Oprócz typowych przeciwwskazań takich jak ciąża, stany zapalne skóry, infekcje bakteryjne, wirusowe, aktywny proces nowotworowy, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych, zaburzenia krzepliwości krwi, bardzo istotne z punktu uniknięcia powikłań pozabiegowych podstawowymi ograniczeniami wydają się być dwie grupy chorób: autoimmunologiczne oraz alergie. Mówiąc o pierwszej grupie należy pamiętać o bardzo rozpowszechnionej wśród kobiet chorobie Hashimoto. Zbierając wywiady przed zabiegiem trzeba koniecznie spytać pacjentkę o choroby tarczycy. Z mojego doświadczenia u tych pacjentów lepiej nie wykonywać zabiegów implantacji nici, szczególnie u tych, u których eutyreozę osiągnięto niedawno. Największe powikłania jakie obserwowałam po zabiegach implantacji nici PDO pod postacią przedłużającego się stanu zapalnego w miejscu implantacji nici, występowały właśnie u osób z chorobą Hashimoto, mimo osiągniętej przez nie wcześniej przed zabiegiem eutyreozy. Kolejnym problemem są wywiady alergiczne. Jeżeli mamy informacje od pacjenta o reakcjach alergicznych na różne substancje chemiczne warto wykonać przed zabiegiem z

6 nićmi PDO próbę. Na przykład zaimplantować w skórę szyi małą, cienką nić typu mezo tak aby jej koniec wystawał ze skóry umożliwiając jej łatwe usunięcie i zobaczyć czy występuje reakcja na skórze. Jeżeli wystąpi zaczerwienienie, świąd usuwamy nić i nie wykonujemy zabiegu. Bardzo istotne jest również przestrzeganie przez pacjenta ograniczeń pozabiegowych takich jak unikanie picia alkoholu, wysiłku fizycznego, przegrzewania skóry. Bezpośrednio po zabiegu moim i wielu lekarzy zdaniem należy podać lek przeciwzapalny jak również antybiotyk na kilka dni okołozabiegowych. Co do stosowania antybiotyku po zabiegu zdania wśród lekarzy są podzielone. Ogromną rolę w uniknięciu zakażenia po zabiegu odgrywa aseptyka wykonania zabiegu przez lekarza począwszy od oczyszczenia i zdezynfekowania skóry, poprzez przestrzeganie zasad aseptyki w trakcie wykonywania zabiegu. Nie powinno się również wykonywać tego typu zabiegów w miejscach nie przystosowanych, czyli poza gabinetem lekarskim. Pisząc o ograniczeniach metody nie można zapomnieć o prawidłowym doborze pacjentów. Z mojego doświadczenia najlepsze efekty na przykład liftingu twarzy uzyskuje się u osób szczupłych z nawisami skórnymi i zanikami tkanki tłuszczowej. Ważna jest również realistyczna ocena, czy nasilenie i rodzaj zmian u danego pacjenta umożliwi nam osiągnięcie pożądanego efektu a także dogłębna znajomość anatomii twarzy co podkreślają prace opisujące użycie innych rodzajów nici [11]. Kolejnym istotnym ograniczeniem poruszanym też w piśmiennictwie dotyczącym innych rodzajów nici jest trwałość rezultatów. Nie ma jeszcze prac dotyczących nici haczykowych PDO, jednakże są prace dotyczące innych rodzajów nici i technik liftingu twarzy mówiące niestety o krótkotrwałym rezultacie w stosunku do zabiegu chirurgicznego przy potwierdzonej minimalnej inwazyjności i okresie rekonwalescencji [12]. Podsumowanie W oparciu o aktualnie dostępną wiedzę z piśmiennictwa potwierdzającą ewidentnie skuteczność zastosowania nici w medycynie estetycznej, pogłębiając cały czas swoje własne doświadczenia, mimo różnych ograniczeń, można stwierdzić, że metoda ta wygląda bardzo obiecująco i spotyka się z dużym entuzjazmem wśród pacjentów, gdyż daje zarówno im jak i lekarzami wykonującym zabiegi dużą satysfakcję z rezultatów. Jest też metodą bezpieczną ze względu na niewielką ilość działań niepożądanych. Dogłębne poznanie tematu wymaga jeszcze czasu i większej ilości doświadczeń własnych, ale dotychczasowe obserwacje i doświadczenia są bardzo zachęcające do dalszego poznawania i rozwoju tej techniki szczególnie gdy podąża się zapewniającym jej największą efektywność tropem medycyny orientalnej.

7 Na rycinach 4 i 5 przedstawiono pacjentkę przed i po zabiegu face liftingu za pomocą oraz likwidacji zmarszczek poziomych szyi za pomocą nici wypełniaczowych. Ryciny 6 i 7 przedstawiają pacjentkę przed i po zabiegu face liftingu nićmi haczykowym oraz zmniejszenia bruzd nosowo-wargowych nićmi wypełniaczowymi.