ĆWICZENIE 1. Farmakokinetyka podania dożylnego i pozanaczyniowego leku w modelu jednokompartmentowym

Transkrypt

1 ĆWICZENIE 1 Farmakokinetyka podania dożylnego i pozanaczyniowego leku w modelu jednokompartmentowym Celem ćwiczenia jest wyznaczenie parametrów farmakokinetycznych leków podanych w jednorazowych dawkach: dożylnej (ampicylina) i doustnej (nimesulid) jako przykłady procesu pierwszego rzędu w modelu 1-kompartmentowym z wykorzystaniem programu TopFit 2.0. Wprowadzenie. Model jednokompartmentowy opisuje kinetykę takich leków, które po podaniu ulegają prawie natychmiastowej dystrybucji w organizmie (równowaga krew-tkanki ustala się bardzo szybko). Organizm z kinetycznego punktu widzenia stanowi jeden kompartment. Obserwowany przebieg zmian stężenia leku we krwi po podaniu dożylnym odpowiada wyłącznie procesowi eliminacji leku, a po podaniu pozanaczyniowym procesowi wchłaniania i eliminacji. Jednorazowa dawka dożylna w modelu jednokompartmentowym: Model ten można przedstawić następująco: X 0 i.v. X k e X u k nr X nr gdzie: X 0 masa leku podana dożylnie (dawka) w postaci jednorazowego wstrzyknięcia, X masa leku we krwi w czasie t, X u masa leku wydalona do moczu w czasie t, X nr masa leku wydalona drogami pozanerkowymi w czasie t, k e stała szybkości wydalania leku przez nerki zgodnie z procesem pierwszego rzędu, k nr stała szybkości pierwszego rzędu wydalania leku drogami pozanerkowymi, np. z żółcią po metabolizmie w wątrobie. Stała szybkości eliminacji leku z organizmu (K) jest sumą wszystkich stałych szybkości wydalania leku z organizmu: K = k e + k nr 1

2 Upraszczając powyższy model można zapisać: d[x] dt k[x] Po rozwiązaniu tego równania otrzymujemy liniową postać równania pierwszego rzędu: ln X ln X0 K t natomiast masa leku we krwi jest malejącą funkcją wykładniczą czasu zgodnie z następującym równaniem wykładniczym: X = X 0 e -Kt Powyższe równania nie są praktycznie możliwe do sprawdzenia, ponieważ na drodze doświadczalnej wyznacza się stężenie leku we krwi, a nie jego masę. Aby otrzymać zależność zmian stężenia leku we krwi od czasu, należy wprowadzić pojęcie objętości dystrybucji (V d ): X = V d C. Po wstawieniu tego wzoru do postaci wykładniczej równania przedstawionego powyżej otrzymujemy postać: V d C = V d C 0 e -Kt która jest równoznaczna z następującym równaniem wykładniczym pierwszego rzędu: C = C 0 e -Kt Po zlogarytmowaniu powyższego równania otrzymujemy następującą postać liniowego równania pierwszego rzędu: ln C ln C0 K t 2

3 Współczynnik kierunkowy otrzymanej prostej równa się K. Po zmianie znaku ujemnego współczynnika kierunkowego prostej na dodatni otrzymuje się wartość stałej szybkości eliminacji leku z krwi różnymi drogami, której wymiar stanowi odwrotność jednostki czasu (np. h -1 ). Jednorazowa dawka doustna w modelu jednokompartmentowym: Po podaniu leku drogą pozanaczyniową (doustnie, domięśniowo, doodbytniczo) lek musi uwolnić się z postaci w jakiej został podany a następnie wchłania się z określoną szybkością z miejsca podania do krążenia ogólnego ulegając natychmiastowej dystrybucji. W takim modelu transport leku do krążenia ogólnego jest określony przez stałą szybkości wchłaniania k a. W przypadku pozanaczyniowego podania leku można przyjąć następujący model jednokompartmentowy: k a k e X D X X u gdzie: X D masa (ilość) leku w żołądku (mięśniu, jelicie grubym itp.), X u ilość leku w moczu, k a stała szybkości pierwszego rzędu wchłaniania leku (absorpcji) do krwi. Po rozwiązaniu odpowiednich równań różniczkowych opisujących szybkości zmian ilości leku w żołądku i krwi oraz po podzieleniu ilości leku przez V d uzyskuje się wzór Batemana na stężenie leku we krwi: ka F D C V (k - K) d a e -Kt e -k a t Na wykresie C = f(t) początkowo stężenie leku rośnie ponieważ szybkość wchłaniania leku znacznie przewyższa szybkość jego eliminacji. W chwili, gdy obie szybkości zrównają się, stężenie leku we krwi osiąga wartość maksymalną C max, po czym maleje, co wskazuje na przewagę procesu eliminacji. Wyznaczanie parametrów równania Batemana omów z asystentem. Zagadnienia do przygotowania: Farmakokinetyka podania dożylnego i doustnego w modelu jednokompartmentowym. Podstawowe parametry farmakokinetyczne. 3

4 Wykonanie ćwiczenia a) Jednorazowa dawka dożylna w modelu jednokompartmentowym: Chora o masie ciała 50 kg otrzymała dożylnie 500 mg ampicyliny. Próbki krwi pobierano w ciągu 8 godzin i oznaczono w otrzymanej surowicy stężenia ampicyliny przedstawione w tabeli 1. Tabela 1. Stężenie ampicyliny w surowicy krwi (C) [mg/l] oznaczone w róznym czasie t [h], po podaniu jednorazowej dawki dożylnej (500 mg) t 0,05 0, C 60, ,5 12,5 4,5 0,9 Oblicz parametry farmakokinetyczne ampicyliny dla tej chorej w oparciu o program komputerowy TopFit 2.0. Tabela 2. Wartości parametrów farmakokinetycznych ampicyliny w modelu 1-kompartmentowym po dożylnym podaniu leku Parametr farmakokinetyczny Jednostka Wartość K t 0,5 Cl s V d C 0 AUC b) Jednorazowa dawka doustna w modelu jednokompartmentowym: Zdrowy ochotnik w wieku 34 lat, o masie ciała 78 kg, przyjął jednorazową dawkę doustną w postaci tabletki, 100 mg nimesulidu. Od tego ochotnika pobierano próbki krwi w ciągu 12 h i oznaczono w otrzymanej surowicy stężenie nimesulidu metodą HPLC. Wyniki przedstawiono w tabeli 3. Tabela 3. Stężenie nimesulidu w surowicy krwi ochotnika (C) [mg/l] oznaczone w różnym czasie t [h], po podaniu jednorazowej dawki doustnej (tabl. 100 mg) t 0,5 1,0 1,5 2,0 3,0 6,0 9,0 12,0 C 2,6 3,95 3,88 3,55 2,83 1,27 0,44 0,17 Oblicz parametry farmakokinetyczne nimesulidu dla tego ochotnika w oparciu o program komputerowy TopFit 2.0. Wykonaj wszystkie działania przedstawione powyżej wybierając ze strony FORMULATION DATA (pkt. 4) podanie doustne leku. 4

5 Przedstaw uzyskane wyniki ka, K, t 0,5, Cl s, V d, C 0, AUC i MRT oraz ich jednostki w tabeli 4, podaj odpowiednie wzory, z których można obliczyć parametry farmakokinetyczne uzyskane w programie TopFit2.0, a następnie omów wyniki z asystentem prowadzącym ćwiczenie. Tabela 4. Wartości parametrów farmakokinetycznych nimesulidu w modelu 1-kompartmentowym po doustnym podaniu leku Parametr farmakokinetyczny Jednostka Wartość k a K t 0,5 Cl s V d C 0 AUC MRT c) Rozwiązywanie zadań i przedyskutowanie wyników z asystentem. 5