Zwłaszcza w Święta Wielkanocy zmartwychwstania życzy wszystkim! Póki człowiek nie zrozumie i nie będzie, jak te listki...

Transkrypt

1

2

3 W Święta Wielkiej nocy Alleluja! Biją dzwony. Głoszą światu radość wielką, że zmartwychwstał Jezus Chrystus i pokonał nędzę wszelką! Cały świat raduje, cieszy i ptak śpiewa, uroczyście człowiek, który słaby grzeszy... Drżą na drzewach mocno liście! Świat wesoły i zielony, co rok prawie zmartwychwstaje, obumiera i odradza i nadzieję ludziom daje... Zwłaszcza w Święta Wielkanocy zmartwychwstania życzy wszystkim! Póki człowiek nie zrozumie i nie będzie, jak te listki... Życia postać Człowiek wielki, zacna postać. I kształt pięknej rzeczy postać. Nie wystarczy przy nich postać, by postacią cenną zostać!

4 Sposób na szczęście Kiedy w twym sercu radość zagości, nie bój się cieszyć, nie tłum radości! Rozsiewaj wkoło ducha pogody, a chroń jedynie szczęścia powody. Nie stracisz szczęścia, ani radości, bo bez powodu się nie zazdrości! Słuchaj i żyj! Przeszła wiosna, dawno lato, jesień w pełni trwa, a serce, jak pozytywka, wciąż to samo gra!

5 Grajże, grajże jak najdłużej pozytywko miła! A ty kochaj, jak najmocniej, bo to serca siła! Graj mi, zwłaszcza wtedy graj, gdy stanę przed lustrem. Bez miłości życie szare, smutne oraz puste... Lśnią złote głoski Tym, co przed nami odeszli, byli i tym, co droga rodzinna ziemia, słowem i czynem wieś bogacili, by ja ocalić od zapomnienia... Jak z pokolenia na pokolenie tworzone siłą serc, rąk społecznie ich dzieła sławią bestwińską ziemię, tak pamięć o nich, niech przetrwa wiecznie.

6 Złoty ptak Trudny żywot, i to jak, wiedzie każdy rajski ptak! Wkoło same Palizady, a on jeden. Jak da rady? Każda chce mieć ptaka w klatce, By na złość zrobić sąsiadce... widzą pióra i nic więcej, a to błyszczy jego serce. Serce wielkie i ściśnięte, niedostępne, bo zajęte! Oszczędź ptaszynie potrzasku, bo pozbawisz ptaka blasku! Serce i kołacz Ucisz się, serce moje i oszczędź niepokoi, ty kwilisz, drżysz i pękasz, a mnie to wszystko boli! Ucisz się, serce moje! Czas wziąć się do porządków, Ty zawsze robisz, co chcesz,

7 mnie każesz słuchać rozsądku. Ucisz się, serce moje! Czas wziąć się do obrony. I kołacz, nie wszystko na świecie zależy od mamony... Krótka chwila Gdy zatęsknisz, nie żałuj, co być mogło, a nie było, bo prawdziwe szczęście jest tylko życia chwilą... Do której wracał będziesz nieraz, chociaż skrycie... Była to krótka chwila, ale na całe życie. Życia przystań Pytasz, co zrobić? Jak masz postąpić? Życie człowieka, to nie jest sen... Daj to, co możesz swym ukochanym,

8 A czego nie chcą, to daj mnie! Nie zmieniaj losu, stylu, modelu Własnego życia, choćby dlatego, Też muszę szczęście dawać innym, Choć nie wiem, czy się cieszą z niego? Gdy nam zostaną resztki uczuć Wykorzystajmy, to należycie, Zbudujmy wielką, prawdziwą przyjaźń, Małe, szczęśliwe, drugie życie... Które nikomu nie może zaszkodzić ani odebrać niczego drogiego. A dla nas będzie uzupełnieniem. Przystanią szczęścia, życia naszego. Mamo!, M-amo! Mamo! Krzyk dziecka w bezkresnej ciszy. Mamusiu! Dobry Boże! A mama leży sztywno, w bezruchu i odpowiedzieć, nie może... Mamo, odpowiedz! Czy nie słyszysz? Co się dziś z tobą stało? Ty przecież zawsze słyszałaś, gdy dziecko ciebie wołało!

9 Mamo! Mateńko ukochana! Co ty dobrego zrobiłaś, że mnie sierotą na tym świecie na zawsze zostawiłaś!? I tylko echo odpowiada na dziecka wołanie; Mamo! Niesie po lesie i pól bezkresie odbija: Amo! Amo! Amo, to kochać. Biedna matka widząc, jak dziecko szlocha, sama nie może, więc prosi echo: Powiedz mu, że je kocham! Ani, ani Ani obrazić się, ani zbesztać, bo kto na prawdę i za co winien? Ktoś nie chciał słuchać, gdy ktoś chciał szeptać do ucha, uszka nie powinien! Nie była trzpiotką, ani kokietką, tylko niewinną serca wybranką. Nie posłuchała, bo jak twierdzi boi się tych najwyższych rangą!

10 Potem odwrotnie, by ulżyć duszy, sprzedać sumienia plamy i łatki, on nie posłuchał, bo jak powiedział do tego, raczej muszą być kratki... Jeden, to drugi nie chciał słuchać. I kto miał szczęście, a kto pecha, że nie wysłuchał wyznań? Obojgu byłoby za co skórę przetrzepać! Na każde serca bicie Gdy serce bije na radość, miłość wszystko piękniejsze, jawa i sny... I nic już nie jest takie, jak było w chwili, gdy oczy wypełnią łzy. Bywa, skończyło się coś zraniło albo odchodzi w bezkresną dal... I nic już nie jest takie, jak było, gdy serce bije na wielki żal... Eksplozje uczuć, nie serca wina, że nieraz musi zmieniać rytm... Ważne, by każde bicie przetrzymać, a sercu za nic nie było wstyd...

11 Szanujmy serca Szanujmy serca wielkie i proste, te szczerozłote i kryształowe, ale najbardziej szanujmy własne, by było dobre, silne i zdrowe... Serce dla wszystkich sługą i panem i przyjacielem, co nie zawodzi, bezcennym skarbem, darem, organem, póki mu człowiek sam nie zaszkodzi... Potęgą uczuć, a zwłaszcza złości, pracą nad siły, potyczką z losem, niestrawnościami tłuszczów, słodkości lub alkoholem i papierosem... Kawą po nocy nieprzespanej, głębią próżności: solą i pieprzem, wszystkim, co kłuje i łzawi oczy, a co wydaje się być najlepsze... Bo sercu szkodzi w nadmiarze wszystko. To szczera prawda, nie żart, nie kawał.

12 Czy robotnikiem jest, czy artystą, tak twierdzi każdy, kto przeżył zawał... O śmierć się otarł i od tej pory, życie dla niego najwięcej znaczy, niczym mu złoto, sława, amory, wsłuchany w serce wie, sercem patrzy... Jak człowiek żyje, tak serce bije! Dopóki czuje, żyje na pewno! Szanujmy serca swoje i czyje bo każdy człowiek ma tylko jedno! Skurcze i roz - kurcze Serce to strasznie figlarny mięsień, który o każdej życia porze kurczy się, z byle powodu trzęsie, czasem rozkurczyć się nie może... Niesamowity uścisk w piersi. Boli, nieważne czego się chce, ani się ruszyć, ani powiercić, jedynie czekać, puści, czy nie? Jeśli ustąpi, to chwała Bogu I do lekarza najwyższy czas! Bo nie wiadomo, kiedy nastąpi

13

14