7 sposobów aby wybaczyć. copyright: Ania Witowska. Kobiecy Punkt Widzenia

Transkrypt

1 7 sposobów aby wybaczyć copyright: Ania Witowska Kobiecy Punkt Widzenia

2 Po co mi jakaś technika czy sposób aby wybaczyć? zapytasz? Nie wystarczy po prostu jakoś wybaczyć? albo zostawić wszystko czasowi i pozwolić tematom samym się ułożyć? Ano obawiam się, że ani nie wystarczy jakoś wybaczyć, ani liczyć na to, że czas załatwi sprawę za nas Aby nastąpił proces wybaczenia - innymi słowy ZMIANA ZDANIA NA DANY TEMAT - umysł musi doświadczyć czegoś spektakularnego (osobiście nazywam to teatrem lub szopką). Umysł (zresztą my same też) musi doświadczyć jakiegoś procesu. Zobaczyć, że zrobiłyśmy coś innego, w ten czy inny sposób załatwiającego sprawę, może wręcz dziwnego, magicznego itp. Cały ten proces, ta szopka ma także w jakiś sposób pomóc uzasadnić zmianę zdania i podejścia do tematu, a w konsekwencji pomóc wybaczyć. Do tej pory z różnych powodów trzymałaś się niewybaczenia i umysł podpowiadał Ci, że to najlepsze rozwiązanie, gdybyś miała tak po prostu za pstryknięciem palcami wybaczyć i puścić - umysł wyszedłby na głupka chroniąc Cię przed czymś co tak naprawdę wcale zagrożeniem dla Ciebie nie było, wręcz przeciwnie - było dla Ciebie dobre. Druga kwestia, kwestia czasu Jasne, można nie dotykać tematu i liczyć na to, że miną lata i boleć przestanie, ale w tym planie są trzy dość słabe punkty. Pierwszy - wystarczy, że pojawi się myśl o tej osobie, bądź sama osoba fizycznie - temat ponownie się pojawi, rozjątrzy i będzie Cię bolał. Drugi - z racji tego, że to jest nieodrobiona lekcja - będzie w tej czy innej postaci do Ciebie wracała. Po trzecie - cała ta sytuacja wpłynie na Ciebie w postaci stresu, przekonań na temat ludzi, relacji i życia i uwierz mi - wpłynie na Twoje wybory. Dlatego właśnie potrzebujesz działania i jakiegoś sposobu, jakiejś techniki aby ruszyć do przodu Ma sens, prawda?

3 Technik, które można użyć aby wybaczyć jest wiele, przedstawię Ci 7, ale pamiętaj, że zawsze możesz na własną rękę poszukać czegoś extra. Którą masz wybrać? Decyzja należy do Ciebie. Ja mogę się jedynie podzielić z Tobą moimi osobistymi doświadczeniami i uwagami. Jedna rzecz, która według mnie jest naprawdę ważna - to gotowość aby wypróbować te techniki! Bo jeśli nie dasz im szansy i pozostaniesz na poziomie założeń to chyba mi nie pomoże, to za proste aby mogło zadziałać - no to nawet nie będziesz wiedziała czy działają czy nie. Na etapie tego pdfa - chciałabym abyś jeszcze nie podejmowała żadnych konkretnych działań, ot po prostu zapoznawaj się, układaj sobie w głowie cegiełki i spokojnie czekaj. Pamiętasz - wspominałam o tym, że dzień, dwa różnicy nie zrobią Zanim przejdziemy do sposobów, jeszcze jedna ważna kwestia. Często zakładamy, że przejdzie nam jak osobie, wobec której mamy żal wygarniemy prosto w oczy powiemy, że mamy żal i będziemy się domagać przeprosin. Obawiam się, że nie przejdzie od wygarnięcia, że może wręcz pogorszyć sprawę, bo osoba, która Cię skrzywdziła 1.pewnie ma inną wizję tego co się wydarzyło, 2. poczuje się zaatakowana i zacznie się bronić atakując bądź zaprzeczając, że tak było i koniec końców sama zaczniesz wątpić w to, że było tak jak było i że masz prawo czuć to co czujesz. Podobnie ze słownymi przeprosinami. Usłyszysz przepraszam i pewnie nie poczujesz nic Co więcej - będziesz rozczarowana, że nie zeszło z Ciebie i, że nie załatwiło sprawy. Niestety lub stety - wybaczanie to jest proces w którym wszystko kręci się wokół nas i tego co czujemy i same w sobie musimy tego dokonać.

4 Przejdźmy więc do sposobów, kolejność nie ma nic wspólnego ze skutecznością, lepszością czy gorszością, jest moim przypadkowym wyborem. Pisanie To sposób, który wymaga kilku podejść i uwalniania emocji. Potrzebujesz do tego oczywiście kartek, długopisu i planu - jak długo chcesz aby to wszystko trwało. Określasz datę w kalendarzu kiedy wybaczysz (wiem, brzmi trochę podejrzanie, no bo niby jak, ale najczęściej się sprawdza, bo umysł zakłada, że wydałaś mu polecenie), a następnie zaczynasz pisać. Pierwszy etap to wywalenie emocji i to emocji najcięższych: złości, rozżalenia, bólu - tego wszystkiego co Ci leży na sercu. Piszesz aż nie poczujesz, że wykrzyczałaś się na papierze i jesteś gotowa aby przejść dalej. Drugi etap to wątpliwości, narzekanie i złość. I tu także piszesz tak długo, aż długo nie poczujesz, że te emocje z Ciebie zeszły. Kolejny etap to pogodzenie się z tym, że to Ci się zdarzyło, że tego doświadczyłaś, akceptacja tego stanu i faktu, że nie możesz zmienić tego co było (przeczytaj co mam na myśli pisząc akceptacja tutaj: ). Następny etap to przeniesienie punktu skupienia na wybaczenie - jako środek do tego na czym Ci zależy, na zasadzie takiej nie mam na to ochoty, ale wiem, że dzięki temu zyskam, że zacznę się lepiej czuć i dlatego zrobię to dla siebie Ostatni etap to pisanie w formie dokonanej wybaczyłam, wybrałam wolność i cokolwiek będziesz chciała czuć (podpowiedź w pdfie z afirmacjami). Piszesz przez kilka dni, a następnie zostawiasz temat,

5 pozwalasz mu się ułożyć, a sobie samej odpocząć. W tym czasie możesz słuchać nagrania podprogowego Wybaczam (wszystkie dostaniesz w tym zestawie), zrobić raz nagranie Proces wybaczania i pracować z nagraniem Wybaczyłam. Arkusz Radykalnego Wybaczania To technika opracowana przez Colina Tipinga. Koncepcja wybaczania Tippinga (możesz poczytać o tym więcej w jego książce). Technika polega na powrocie do tego co się wydarzyło używając przygotowanego przez niego arkusza (darmowy na stronie KPW i krótka instrukcja ). W arkuszu pisząc dajesz sobie prawo do poczucia tego wszystkiego co doświadczyłaś, do uszanowania swoich emocji, do zgody na swoją wersję historii, następnie przechodzisz do duchowej lekcji, która stała za tą sytuacją i tym, czego miałaś się z tego nauczyć. Co jest ważne: danie sobie prawa i czasu na przeżycie tego co czujesz. Czasami wystarczy kilka minut, czasami potrzebujesz kilku dni bądź wręcz tygodni (to bardzo osobista kwestia!). Gdy masz do czynienia z czymś co od lat Cię boli - możesz kilka razy podchodzić do arkusza i przy każdym podejściu zmniejszać napięcie i uwalniać część problemu. Wizualizacja To proces, który odbywa się w Twojej głowie i który widzisz oczami wyobraźni (jeśli odtwarzasz to w głowie to umysł nie widzi różnicy czy to się dzieje naprawdę, czy tylko sobie to wyobrażasz). Na czym więc to miałoby polegać zapytasz? Siadasz wygodnie bądź kładziesz się i zamykasz oczy. Następnie wyobrażasz sobie przykładowo scenę kiedy

6 stajesz twarzą w twarz z osobą, która Cię skrzywdziła, patrzysz na nią, mówisz do niej wybaczam Ci, a następnie widzisz jak ta osoba odwraca się i odchodzi (albo Ty odwracasz się i odchodzisz w pokoju). Kolejny pomysł na wizualizację to wyobrażenie sobie, że przechodzisz przez Drzwi Wybaczenia i w momencie, w którym to robisz - powtarzasz sobie wybaczam. Kolejny pomysł wizualizacji to wyobrażanie sobie, że stajesz pod prysznicem, wodospadem, źródłem wybaczenia (cokolwiek co może na Ciebie spływać) i woda, która leci na Ciebie, obmywa Cię z niewybaczenia i uwalnia od problemu. To ćwiczenie robimy przez tydzień i robimy przerwę kilkudniową po której sprawdzamy czy temat z nas zszedł, czy powinnyśmy kolejny tydzień na tym popracować (pracujemy do skutku). Rozmowa mentalna To technika, która łączy w sobie wizualizację oraz uwalnianie emocji, które opisywałam w ćwiczeniu z pisaniem. Polega na tym, że zamykamy oczy tak jak do wizualizacji, wyobrażamy sobie, że osoba, która nas skrzywdziła stoi na przeciwko nas i rozmawiamy z nią A raczej wyrzucamy z siebie to wszystko czego normalnie nie powiedziałybyśmy temu komuś w twarz. Oczywiście na początku emocje są bardzo ciężkie, może się pojawić oskarżenie, wręcz darcie się na tego kogoś, ale im dłużej to trwa - tym więcej z nas schodzi i ton się zmienia, a my, tak jak przy ćwiczeniu z pisaniem - przechodzimy przez etapy, aż w końcu wybieramy wybaczenie dla zasady, bo wiemy, że jest dla nas przepustką do lepszego. Co jest fajne w tej technice - to możliwość reżyserowania sytuacji! To znaczy, że oprócz tego, że mówisz co chcesz, to osoba, z która rozmawiasz mówi także to, czego Ty chcesz, no bo przecież to Twój proces i to w Twojej głowie! Jak często to robimy? Robisz raz - na próbę, aby zobaczyć jak Ci idzie (albo od razu na 100% na maxa), następnie drugie podejście ma być już tym właściwym, gdzie zaangażujesz się w to tak mocno jak tylko potrafisz i wyrzucisz z siebie

7 wszystko (powinnaś poczuć wręcz zmęczenie i ulgę, że w końcu wywaliłaś to z siebie). Następnie robisz przerwę, kompletnie zostawiasz temat na kilka dni i po tym czasie wracasz do tematu i sprawdzasz czy masz potrzebę po raz kolejny odbyć rozmowę mentalną (będzie dużo mniej intensywnie), czy nie czujesz potrzeby aby to robić. Proces z naturą Ten sposób wymaga od Ciebie wyjścia z domu i wykazania się pewną kreatywnością - pamiętaj - umysł potrzebuje teatru. Możesz więc na przykład pojechać do lasu (bądź parku) i znaleźć ciężki konar, ale taki, który naprawdę sporo waży i masz problem aby go utrzymać w ręku. Spróbuj trzymać go tak długo, jak tylko dasz radę, aż zaczną Cię boleć ręce i naprawdę poczujesz jak dużym to jest dla Ciebie ciężarem. Męcząc się tak - trzymając ten konar - przywołaj wszystko co Cię męczy z powodu niewybaczenia, to co spędza Ci sen z powiek, co tracisz, jaką cenę płacisz. Jak będziesz już miała naprawdę dość trzymania konaru i męczenia się z tym jak niewybaczenie Cię ogranicza - rzuć konar na ziemię z intencją, że zrzucasz wszystkie mentalne ciężary, które do tej pory niosłaś i wybaczasz, bo nie masz już siły dłużej tego trzymać. Kolejny proces z naturą to użycie rzeki - o ile takową masz lub czegoś co ma prąd, który może porwać Twoje emocjonalne ciężary. Musisz przygotować sobie wcześniej kartki papieru i długopis. Stajesz nad rzeką (może być na moście) i sztuka za sztuką piszesz na kartce wybaczam to, że i wpisujesz co wybaczasz, a następnie wrzucasz do rzeki trzymając jedną rękę na sercu i mówiąc sobie w myślach wybaczam. Możesz także, o ile masz na to warunki - znaleźć miejsce gdzie wykopiesz coś ala grób dla swojego bólu i na małych karteczkach

8 wypiszesz swoje tematy, a następnie zakopiesz je, powtarzając sobie w myślach wybaczam (możesz je w tym dole spalić, byle bezpiecznie). Odcinanie Kolejny sposób to odcinanie i to sposób do którego masz specjalne nagranie. To silny proces - wizualizacja, która pozwala nam odzyskać siebie, swoją moc i odciąć się od ludzi, którzy nas w jakiś sposób skrzywdzili. Nie zagłębiasz się mocno w odczuwanie tego co się wydarzyło, po prostu odcinasz się od ludzi - odbierając im moc do dyrygowania Tobą i Twoimi emocjami. Zanim użyjesz tego nagrania - proszę przeczytaj dodatkową instrukcję, którą dostaniesz wraz z nagraniem. Odcinanie robimy raz, jeśli jest potrzeba - powtarzamy po kilku dniach. Osobiście robię odcinanie regularnie po to aby na bieżąco sprzątać moje relacje z ludźmi. Tapping (EFT) To technika, którą osobiście uwielbiam! Dlaczego? Bo pomaga bardzo szybko zneutralizować to co nas boli i uwolnić traumę, do której być może przyzwyczaiło się Twoje ciało. Na czym polega ten sposób? Przywołujemy to co nas boli i oceniamy w skali od 0 do 10 jak bardzo nas boli, następnie robimy tapping, który polega na opukiwanie pewnych punktów na ciele i powtarzaniu zdań związanych z problemem. Przywoływanie negatywnych zdań - wywołuje stres w umyśle ALE opukiwanie punktów wysyła sygnał do ciała migdałowatego z wiadomością jesteś bezpieczna, wszystko jest w porządku, co w konsekwencji sprawia, że stres znika, a umysł przestaje się utożsamiać z czymś co Cię boli i neutralizuje całą sytuację.

9 Opukiwanie punktów sprawia, że likwidujemy bariery emocjonalne, sprawiając tym samym, że wszystko wraca do stanu harmonii, a nam nie towarzyszą już negatywne emocje i myśli dotyczące danego problemu. Instruktaż możesz znaleźć tutaj: fanpage tutaj: %C5%BCycie/ ?fref=ts a na youtubie jak zajrzysz na kanał Grupy Szczęśliwej - znajdziesz mnóstwo gotowych ćwiczeń, w tym oczywiście na wybaczanie. Tak jak widzisz - masz kilka pomysłów do przemyślenia i zdecydowania, co zrobisz i, który najbardziej Ci odpowiada aby wybaczyć.