Madryt to trzeba zobaczyć. Darmowy przewodnik po Madrycie

Transkrypt

1 Madryt to trzeba zobaczyć Darmowy przewodnik po Madrycie

2 Madryt wraz Londynem, Paryżem, Rzymem i Berlinem należy do najciekawszych miast Europy. Aż do 1561 roku miasto niewiele znaczyło na mapie Hiszpanii. Madryt zawdzięcza wzrost znaczenia Filipowi II, który przeniósł tutaj stolicę kraju. Najpiękniejsze place Za centrum miasta, a właściwie całego kraju, uznaje się Plaza del la Puerta del Sol. Umieszczony jest na nim kilometr zero, z którego mierzy się wszystkie odległości w Hiszpanii. Na placu stoi także symbol Madrytu niedźwiedzica jedząca owoce z drzewa truskawkowego. Po hiszpańsku pomnik nazywa się La Osa y El Madrono. Zgodnie z legendą założyciele miasta osiedlili się w miejscu, gdzie zobaczyli niedźwiedzia opartego łapami o drzewo i zbierającego owoce. Nazwa miasta wzięła się od słowa madrono oznaczającego właśnie drzewo truskawkowe. Niedaleko znajduje się także pomnik Karola III Burbona, króla, który bezpośrednio przyczynił się do przemian Madrytu z ubogiego miasta w metropolię. Najbardziej charakterystycznym gmachem na placu jest Dom Poczty (Casa de Correos). Na podstawie wiszącego na wieży zegara długo regulowano czas w całym kraju. Ze wschodniej części Puerta del Sol, z dachu hotelu Paris spogląda na nas Tio Pepe stara neonowa reklama popularnego sherry. Mimo poczynionych na placu remontów stary neon pozostał, co świadczy o jego ogromnej wartości sentymentalnej. Jak powstało sherry Tio Pepe? W 1835 roku Manuel Maria Gonzalez Angel postanowił założyć winiarnię. W pracy wspierał go wuj Jose, pieszczotliwie określany jako wujek Pepe. Stąd właśnie wzięła się nazwa alkoholu Tio Pepe, czyli wujek Józek. Firma Gonzalez Byass powstała, kiedy do hiszpańskiego winiarza dołączył agent z Wielkiej Brytanii, Robert Byass. Dziś jest znana na całym świecie. Madryt austriacki Starówkę Madrytu określa się jako Madryt Habsburski, albo Madryt Austriacki, ponieważ przebudowano go za czasów tej dynastii. Mimo to uliczki i place są rozmieszczone chaotycznie, zaświadczając tym samym o swoim średniowiecznym rodowodzie, kiedy miasta powstawały w spontaniczny sposób. Serce Starego Miasta to Plaza Mayor. Dawniej odbywał się tu targ, ponadto w tym miejscu odbywały się różne uroczystości. Na Plaza Mayor uwagę turystów przyciąga Dom Chleba (Casa de Panaderia), ozdobiony freskami, które przedstawiają mitologicznego Kupidyna i boginię płodności Kybele. Nazwa budynku pochodzi od piekarni, która znajdowała się na jego parterze. Na pierwszym piętrze Domu Chleba mieszczą się pokoje dla rodziny królewskiej, która miała stąd znakomity widok na rynek. Vis a vis Domu Chleba jest usytuowany jest Dom Mięsa (Casa de Carnicera). Rynek skupiał dawniej uwagę mieszkańców nie tylko ze względu na odbywający się tu regularnie targ. W czasach Habsburgów można było tu zobaczyć śluby królewskie, przedstawienia (w tym inscenizacje bitew morskich!), egzekucje i corridy. W pobliżu rynku jest Hala Targowa św. Michała (Mercado de San Miguel). Obiekt powstał na początku XX wieku i obecnie znajduje się na Liście UNESCO. Do Hali Targowej św. Michała możemy wejść od poniedziałku do środy oraz w niedzielę w godzinach W czwartki i soboty Hala jest czynna od do Wstęp wolny. Na Plaza de la Villa można podziwiać przykłady architektury w najznakomitszym stylu. Wspaniale prezentuje się Dom Cisnerosa (Casa de Cisneros). Niedaleko znajduje się Dom Miasta (Casa de la Villa) z fasadą ozdobioną kamiennymi herbami. Był to pierwszy ratusz Madrytu. Na dachu budynku umieszczono karylion, czyli 24-dzwonicowy instrument. Największe z dzwonów mają nawet swoje imiona Almudena, Atocha, Casta, Susana, Paloma. Do obu budynków nie można niestety wejść, turyści mogą podziwiać je z zewnątrz. Przemierzając Plaza de la Villa w końcu natkniemy

3 się na Dom i Wieżę Rodu Lujan (Casa y Torre de los Lujanes). To najstarsze wśród budynków placu, ich historia sięga aż XV wieku. W wieży widać wpływy stylu gotyckiego i mudejar. Mudejar jest intrygującym połączeniem tradycji architektury romańskiej, gotyckiej oraz renesansowej z elementami muzułmańskimi. W Madrycie pojawił się dzięki muzułmanom żyjącym w średniowieczu pod panowaniem chrześcijańskim. Klasztor Bożego Ciała Wielbicieli zwiedzania architektury sakralnej na pewno urzeknie Klasztor Bożego Ciała (Monasterio del Corpus Christi), który uznaje się za szczególnie oryginalny przykład baroku madryckiego. Klasztor znajduje się 200 m na wschód od Plaza de la Villa, przy Plaza Conde de Miranda. Mieszkańcy miasta nazywają budynek Las Carboneras, czyli Węglarka. Wizerunek Matki Boskiej, który można tu podziwiać został znaleziony w składzie węgla. Klasztor ufundowano w 1607 roku. Niegdyś mieszkające w nim zakonnice podtrzymywały wyjątkową tradycję po śmierci jednej z zakonnic, reszta sióstr przez dziewięć dni przykrywała jej miejsce w refektarzu krepą i zostawiały talerz z posiłkiem z położoną obok czaszką. Później jedzenie przeznaczone dla zmarłej otrzymywał jakiś ubogi człowiek. Od 1978 siostry zaczęły sprzedawać domowe ciastka. Z zakonnicami można rozmawiać, nie można ich jednak zobaczyć. Pałac Królewski Uwagę turystów, zasłużenie, przyciąga Pałac Królewski. Zbudowano go na miejscu Alkazaru, dawnego zamku arabskiego powstałego między 850 a 866 rokiem, który spłonął w Jest to największy pałac w Europie Zachodniej! Mury pałacu osiągają grubość 4 metrów. Pałac jest zwieńczony czterema narożnymi wieżami przechowującymi nazwy z Alkazaru Wieża Króla, Księcia, Królowej, Księżniczki. Sala tronowa w Pałacu Królewskim nie zmieniła się od czasów Karola III, panującego w latach Komnatę wieńczy sklepienie udekorowane niezwykłymi freskami. Kryształowe żyrandole zostały przywiezione aż z Wenecji. Z kolei w jadalni, gdzie wciąż można podziwiać XVI wieczne gobeliny flamandzkie, wciąż odbywają się uroczyste kolacje to właśnie tu panujący od 1975 roku król Juan Carlos przyjmuje gości zza granicy. Niezwykłe wrażenie robi Zbrojownia Królewska, gdzie turyści mogą zobaczyć średniowieczną broń i zbroje, a także dzieła malarskie wykonane ręką takich znakomitości jak Goya, Velazquez, Bosch i Caravaggio. Północna strona pałacu to Ogrody Sabatiniego (Jardines de Sabatini), pełne unikalnych roślin i fontann, a zachodnia strona to Pole Maura (Campo del Moro), park o powierzchni 20 hektarów. Od października do marca pałac jest czynny w godzinach , natomiast między kwietniem a wrześniem w godzinach Wejście do pałacu kosztuje 10 EUR (ulgowo: 5 EUR), Pole Maura można natomiast zwiedzić za darmo. Gran Via Najważniejszą arterią Madrytu jest Gran Via. Pełno tu ogromnych budynków, sklepów oraz restauracji. Za symbole ulicy uznaje się figurę skrzydlatej Victorii na budynku Metropolis, a także dużą neonową reklamę Schewppesa na wieży budynku Capitol przy Plaza del Callao. Zespół wielkich gmachów obejmuje między innymi Dom Portugalski (Casa Dos Portuegueses), siedzibę Unii Handlowo-Przemysłowej (Union Mercantil e Industrial) i Oratorio del Caballero de Gracia, który ma kształt łuku triumfalnego. Na Gran

4 Via możemy także podziwiać pierwszy drapacz chmur w Hiszpanii gmach Telefoniki. Park Buen Retiro Jeśli chcemy się uspokoić i doświadczyć kontaktu z przyrodą, następnym celem na naszej drodze powinien być Park Buen Retiro. Park to pozostałość po ogrodach pałacowych. Po raz pierwszy ogrody zostały udostępnione ludowi w 1767 roku przez Karola III. Każdy spacer wymagał jednak przestrzegania surowych nakazów. Mężczyźni mogli chodzić tylko w przyzwoitej fryzurze i bez płaszcza oraz czapki, kobietom natomiast zabraniano noszenia mantyli. Obecnie podejście do odwiedzających jest dużo bardziej liberalne; często można zobaczyć w parkach ludzi ćwiczących tai-chi, grających na gitarze lub biegających. Park Buen Retiro to świetne miejsce na rodzinny piknik. Powierzchnia Buen Retiro obejmuje aż 100 hektarów. Jednym z najstarszych elementów parku jest Wielki Staw (Estanque Grande), pochodzący z 1631 roku. Dawniej inscenizowano tutaj bitwy morskie, dziś można wynająć łódkę lub zrelaksować się pijąc kawę przy stoliku z widokiem na wodę. Z drugiej strony stawu widać wysoki na 30, długi na 86 i szeroki na 36 metrów pomnik Alfonsa XII. Pomnik budowano przez 20 lat, a przy pracy zaangażowanych było 32 utalentowanych artystów, m. in Mariano Benlliure, Miguel Blay. W związku z tym faktem niektórzy określają pomnik jako muzeum rzeźby modernistycznej pod gołym niebem. Zimą park jest czynny w godzinach , a latem Wstęp jest wolny. Dworzec Atocha Uwagę turystów przyciąga Dworzec Atocha. W hali dworcowej ukryto niespodziankę, czyli ogród tropikalny obejmujący aż czterysta gatunków roślin i żółwie pływające w sadzawce. Atocha to obecnie najważniejsza stacja Madrytu. Budynek dworca powstał w 1892 roku, a zaprojektował go Albert Palacia. Dach budynku jest zwieńczony flagą hiszpańską, po jej bokach stoją dwa groźne gryfy strzegące spokoju podróżujących. Na ozdobnej kracie z przodu stacji widnieje napis Madrid Zaragoza Alicante, czyli opis pierwszej dalekobieżnej linii obsługiwanej przez dworzec. W 1992 Atocha została powiększona o 2 terminale. Odjeżdżają stąd pociągi dalekobieżne, ekspresy AVE, metro i kolej podmiejska Cercanias. Dworzec i tropikalny ogród można obejrzeć za darmo. Sztuka w Madrycie Turyści zafascynowani sztuką nie mogą pominąć wizyty w Centrum Sztuki im. Królowej Zofii. Mieszcząca się tu kolekcja zawiera 16 tys. dzieł sztuki powstałych od końca XIX wieku do dziś, jednak stała ekspozycja to tylko 2% tego imponującego zbioru. Obok obrazów będziemy mogli obejrzeć tu grafiki, fotografie i filmy. Najpopularniejszym obrazem jest Guernica Picassa, namalowany w hołdzie dla mieszkańców baskijskiego miasteczka Guernica zbombardowanego na rozkaz generała Franco. Artysta stworzył obraz po wstrząsie jakiego doznał oglądając zdjęcia z miejsca zdarzenia. Na wystawie można zobaczyć nie tylko sam obraz, ale i proces jego powstawania, czyli szkice przygotowawcze i zdjęcia, które poruszyły Picassa. Obejrzymy tu także dzieła Salvadora Dalego. W muzeum wyświetlane są filmy Luisa Bunuela stworzone na podstawie scenariusza Dalego czyli Pies andaluzyjski i Złoty wiek. Innymi artystami, których dzieła można podziwiać Centrum Sztuki im. Królowej Zofii są Joan Miro i Antoni Tapies, a także Juan Gris. Miłośników sztuki na pewno zainteresuje Muzeum

5 Prado, co roku odwiedzane przez 2 miliony osób. Znajduje się tu niezwykłych rozmiarów zbiór dzieł sztuki. Obejrzycie tu nie tylko malarstwo hiszpańskie od XII do XIX wieku, ale także dzieła o rodowodzie włoskim, hiszpańskim, flamandzkim, holenderskim, francuskim, brytyjskim i niemieckim. Można tu zobaczyć obrazy takie jak Ogród rozkoszy ziemskich Hieronima Boscha, a także Panny Dworskie Diega Velazqueza oraz Zwiastowanie Fra Angelica. Muzeum posiada aż 140 obrazów Francesca Goi od scenek rodzajowych po obrazy takie jak Maja ubrana i Maja naga i czarne malarstwo, odzwierciedlające czas chorobą artysty i wojną. Muzeum jest czynne w godzinach w poniedziałki, oraz od środy do soboty. Z kolei w niedzielę godziny otwarcia to Bilet kosztuje 6 EUR (3 EUR w wersji ulgowej), w niedzielę natomiast wystawę możemy obejrzeć za darmo. Magiczne flamenco Jeśli Hiszpania, to na pewno flamenco ten element kultury pochodzi od andaluzyjskich Cyganów i do Hiszpanii przywędrował w XV w. W tańcu widać także wpływy tradycji muzycznych Żydów i Maurów. Obecnie flamenco jest wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Pokazy tańca organizuje w Madrycie co najmniej kilka restauracji. Niedaleko stacji metra Puerta del Sol znajduje się Cardamomo tutaj za 39 EUR otrzymamy bilet wstępu na pokaz i kieliszek wina, a za 72 EUR będziemy mogli obejrzeć taniec delektując się kolacją. Warto zajrzeć także do Cafetin La Quimera, niedaleko stacji metra Ventas. Bilet na pokaz z kieliszkiem wina będzie kosztował 14,50 EUR, a za 31 EUR będziemy mogli dodatkowo zjeść kolację. Flamenco można także obejrzeć w Las Carboneras, które znajduje się na Plaza del Conde del Miranda. Wino i pokaz wyniesie was 28 EUR, natomiast pokaz z kolacją to koszt wysokości EUR. Piłkarskie emocje Fanom piłki nożnej polecamy odwiedzenie Stadionu Santiago Bernabeu, przez kibiców Realu Madryt uznawanego za najlepszy stadion na świecie. Obiekt został stworzony w latach 40. XX wieku i podlegał wielokrotnym modernizacjom. Dzisiejsza wersja areny przystosowano do pomieszczenia 80 tys. widzów. Murawa i trybuny są podgrzewane. Na Stadionie odbyły się rozgrywki z okazji mistrzostw Europy w 1964 roku i świata w 1982 roku. Stadion można oglądać od poniedziałku do soboty w godzinach i w niedzielę w godzinach , chyba że ma się odbyć mecz wtedy stadion zamyka się szybciej. Wstęp kosztuje 16 EUR, w wersji ulgowej 8 EUR. Corrida! Jako kontrowersyjną atrakcją Madrytu należy wymienić Arenę Corridy Las Ventas. To największa arena walk z bykami w Hiszpanii, w skali światowej sytuuje się tuż za areną w Meksyku. Widownia może pomieścić aż 23 tys. osób. Obiekt wybudowano w 1931 roku w stylu neumudejarowym. Do Areny Corridy można wejść przez 19 bram 15 jest przeznaczonych dla zwykłej publiczności, a 4 dla rodziny królewskiej. Puerta Grande (Wielka Brama) to wejście zarezerwowane dla najlepszych matadorów. W obrębie Areny Corridy znajduje się także Muzeum Corridy. Turyści mogą tu obejrzeć historię walk z bykami, stroje od czasów pierwszych korrid i rekwizyty używane w czasie spektaklu. Są nawet łby najsłynniejszych byków. Wejście na korridę kosztuje od 4,90 do 140 EUR, w zależności od miejsca na widowni. Natomiast do Muzeum Corridy wejdziemy natomiast za darmo.