Razem z Jezusem. 22 VII 2018 nr 177/2018 XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B, II byli bowiem jak owce nie mające pasterza

Transkrypt

1 22 VII 2018 nr 177/2018 XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B, II byli bowiem jak owce nie mające pasterza Ewangelia: Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. Razem z Jezusem Mk 6,7-13 Jedną z form spotkania ze słowem Bożym jest wyobrażenie sobie sytuacji opisywanych na kartach Pisma Świętego i postawienie siebie samego wewnątrz opowieści. Święty Ignacy Loyola, który proponował praktykowanie tej formy medytacji, zachęcał, by uruchomić w niej wszystkie swoje zmysły. Oto ja jestem jednym z uczniów, którzy wracają do Jezusa po całym dniu pracy. Widzę pełen ciekawości wzrok Jezusa, zainteresowanie tym, jak było. Doświadczam współczucia, które mi okazuje. Słyszę, jak zachęca, by pójść odpocząć, nabrać tchu. Wsiadam z Mistrzem i pozostałymi apostołami do łodzi, odpływamy. Ale wciąż ludzie Go szukają. Nie udaje się przed nimi ukryć. Widzę, że pomimo zmęczenia Jezus nie chce się schować, lecz skoro tylko przybijamy do brzegu, zaczyna nauczać. Podpatruję, z jakim zainteresowaniem ludzie Go słuchają. I ja siadam na kamieniu, aby rozważać Jego słowa.

2 Boże, mój Panie, proszę Cię, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Twego Boskiego Majestatu (św. Ignacy Loyola). (Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2018, o. Jarosław Krawiec OP, Edycja Świętego Pawła) Cytat tygodnia: Choćbyś przegrał całkowicie zbierz się, zgarnij, dźwignij, zacznij od nowa! Spróbuj budować na tym co w tobie jest z Boga! kard. Stefan Wyszyński SANKTUARIA WIARY I POLSKOŚCI JASNA GÓRA c.d. Cudowna Ikona w sukience bursztynowej Dalsze dzieje Jasnogórskiego Sanktuarium są nie mniej spektakularne, choć nie brakowało w nich trudów i cierpienia. Cały okres zaboru rosyjskiego pod którym pozostawała Jasna Góra to czas nasilających się represji wobec klasztoru. Można z łatwością dostrzec piękną prawdę: cierpiały dzieci cierpiała wraz z nimi ich Matka! 24 października 1909 miał miejsce niezwykle bolesny incydent - profanacja obrazu podczas której dokonano kradzieży klementyńskich koron i sukienki przez nieznanych sprawców. Przypuszcza się, że kradzież mogła być inspirowana przez agentów rosyjskich służb tzw. Ochrany. Kradzieży koron i sukienki jednak nigdy

3 nikomu nie udowodniono, a przypuszczenia oparto na politycznych poszlakach, sugerujących m.in. ofiarowanie nowych koron przez cara Mikołaja II który chciałby pokazać przez to swoje władztwo nad polskim narodem. Rok później, 22 maja 1910 odbyła się ponowna koronacja (rekoronacja) koronami, które zostały przesłane przez papieża św. Piusa X, o korony te wystarano się z wielkim pośpiechem by uniknąć koronacji, koronami ofiarowanymi z rąk rosyjskiego cara. Wraz z koronami obraz otrzymał nową sukienkę: Koralową, ufundowaną przez włościan ze wsi Rembieszyce i Złotniki w kieleckim. I wojna światowa ominęła szczęśliwie Jasną Górę, stanowiącą od 26 kwietnia 1915 do 4 listopada 1918 enklawę pod okupacją austro-węgierską. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości nastąpił czas intensywnego rozkwitu pielgrzymkowego, a całe dwudziestolecie międzywojenne było okresem reform w klasztorze. Lata pomyślnej wolności jednak szybko upłynęły i nadszedł tragiczny czas II wojny światowej. W pierwszych jej dniach w polskiej prasie pojawiły się doniesienia jakoby Luftwaffe dokonało nalotu na klasztor. Informacje te okazały się jednak nieprawdziwe, prawdopodobnie zostały sfingowane przez samych Niemców. W czasie tej wojny część pomieszczeń twierdzy była okupowana przez niemieckie wojsko, a sami zakonnicy byli kontrolowani. Ograniczono między innymi zbiorowe pielgrzymki. Samą ikonę w ołtarzu głównym zastąpiono kopią, a oryginał ukrywano na terenie klasztoru, między innymi był przymocowany pod blatem jednego z dwu stołów w Bibliotece Klasztornej. Jasna Góra w tym czasie stała się schronieniem dla partyzantów, a także Żydów. Ponadto Niemcy usiłowali wykorzystać to miejsce na swoją propagandę, chcąc zjednać sobie Polaków. Jasną Górę dwa razy odwiedził gubernator Hans Frank. W styczniu Niemcy podjęli próbę spalenia klasztoru, zakończoną niepowodzeniem dzięki szybkiej ofensywie Armii Czerwonej. Po ciemnych latach okupacji hitlerowskiej, nadszedł czas nie lżejszej okupacji bolszewickiej która w różnych formach trwała aż do 1989 roku. Można więc śmiało stwierdzić że Jasnogórska Matka i Królowa dzieliła z swymi dziećmi wszystkie koleje losu. W czasach komunistycznego PRL-u. Sanktuarium Częstochowskie zawsze jawiło się Polakom jako enklawa wolności i suwerenności, pozostawało jedynym znakiem wolnej Polski. Jasno stwierdził to św. Jan Paweł II podczas swojej I pielgrzymki do Ojczyzny mówiąc: Tu zawsze byliśmy wolni. Mówiąc o Jasnej Górze XX wieku nie sposób nie wspomnieć osoby Prymas Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego. Ten wielki mąż stanu zawsze z wielką miłością powracał do Częstochowskiej Pani, ukazując ją Polakom jako jedyny ratunek w okropnych czasach komunizmu. To właśnie tu z jego inicjatywy 26 sierpnia 1956 przy udziale około miliona wiernych złożono Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego, zredagowane właśnie przez uwięzionego prymasa, oraz modlono się o

4 jego uwolnienie. Polacy ponownie obrali w nich Maryję jako swoją królową powtarzając to co uczynił kiedyś król Jan Kazimierz. 3 maja 1966 odbyły się przy Prymas Wyszyński sprawujący Eucharystię w Kaplicy Cudownego Obrazu tłumnym udziale wiernych centralne uroczystości religijne Millenium Chrztu Polski, co było niezwykłą solą w oku komunistów. I tak pod matczynym płaszczem Maryi, Polacy doczekali czasów wolności, pierwszych wolnych wyborów w powojennej Polsce i odrodzenia demokracji. Również i dziś nasz zapał modlitewny u stóp naszej Matki i Królowej nie może słabnąć przecież tak wiele problemów nurtuje również współcześnie polskie serca i rodziny, tak wiele piętrzy się dylematów moralnych, społecznych, narodowych. Matka o twarzy pociętej bliznami, czeka i chce być z nami w tych wszystkich trudach. Ona nieustanie wskazuje nam na Jasnogórskiej ikonie, swoją prawą ręką rozwikłanie wszystkich naszych dylematów to Jezus i powtarza jak do sług w Kanie Galilejskiej: uczyńcie cokolwiek wam powie! Tak więc Jasna Góra to nie tylko niezwykły skarbiec narodowego dziedzictwa i pamiątek, ale przede wszystkim dom Matki, która zawsze czeka na swe dzieci! W wakacyjnym czasie gdy drogi prowadzą nas w różne zakątki naszego kraju i świata, znajdźmy czas by w tym szczególnym roku 100 lecia polskiej niepodległości, pielgrzymować również tam, by polecać wszystkie nasze sprawy te osobiste ale i te narodowe. Bo któż lepiej nas zrozumie jak Matka? Któż się nad nami ulituje i pomoże w trudach codzienności jak nie Matka? Nasza Częstochowska Matko i Królowo miej nas w płaszczu swej matczynej opieki!

5 22 lipca - dzień św. Marii Magdaleny W obecnym roku 22 lipca czyli dzień obchodów powyższej świętej przypada w niedzielę. Niedziela jako szczególna pamiątka zmartwychwstania przewyższa swoją rangą obchody świętych, z tego też względu formalnie święto św. Marii Magdaleny w tym roku zostaje pominięte. Mimo tychże kwestii liturgicznych, 22 lipca nadal pozostaje szczególnym dniem poświęconym zarówno tej wielkiej świętej jak i kobietom, które poprzez noszenie jej imienia są szczególnie związane z postacią św. Marii Magdaleny. Należy przypomnieć, iż dotychczas obchody św. Marii z Magdalii miały rangę wspomnienia obowiązkowego. Podniesienie ich do rangi święta nastąpiło w 2016 roku na życzenie papieża Franciszka, który chciał w ten sposób podkreślić rolę nie tylko tej świętej kobiety, która jako pierwsza przekazała światu wiadomość o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, ale także wszystkich kobiet w Kościele. Magdalena, a więc drugie imię świętej ma związek z miastem Magdala na zachodnim brzegu Jeziora Tyberiadzkiego, które znaczy twierdza, forteca. Tak więc nasza święta to Maria z Magdali. Rzecz znamienna, że Pismo Święte nie poświęca jej zbyt wiele uwagi (podobnie zresztą jak wielu innym postaciom biblijnym). Z imienia wymienia ją najpierw św. Łukasz w 8. rozdziale swej Ewangelii, pisząco kilku kobietach, uwolnionych przez Jezusa od złych duchów od słabości, przy czym Marię, zwaną Magdaleną, opuściło siedem złych duchów (por. Łk 8, 2). Potem wraz z innymi kobietami i apostołami poszła ona za Nim, gdy wędrował [On] przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. Dwie następne wzmianki o przyszłej apostołce apostołów znajdujemy w Ewangeliach św. Marka i św. Jana. Ten pierwszy pisze o niej na początku ostatniego, 16. rozdziału swego dzieła, w którym pisze o pustym grobie, który znalazły właśnie Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome. To im ubrany w białą szatę młodzieniec powiedział: Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. (...) Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział (Mk 16, 1-9). I wreszcie w 20. rozdziale Ewangelii św. Jana czytamy, iż

6 pierwszego dnia po szabacie, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono» (J 20, 1-2). Później jeszcze kilkakrotnie Ewangelista wspomina tę kobietę i jej spotkanie ze Zmartwychwstałym, który powiedział jej, że obecnie idzie do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego, po czym udała się ona do uczniowi powiedziała m: Widziałam Pana i to mi powiedział (20, 17-18). Ani wcześniej, ani później nie mamy już żadnych miejsc w Nowym Testamencie, mówiących o św. Marii Magdalenie ale ponieważ to, co już tam jest, ukazuje nam ją jako postać niezwykłą, przeto już w starożytności starano się uzupełnić te dane. Przede wszystkim więc zaczęto utożsamiać ją z jawnogrzesznicą, o której wspomina w swej Ewangelii św. Łukasz (7, 36-50) oraz z Marią, siostrą Łazarza, która pojawia się u św. Jana w opisie sceny, gdy obmywała ona wonnościami stopy Pana Jezusa, goszczącego u faryzeusza (11, 2). Pierwszym znanym nam pisarzem starochrześcijańskim, który w obu niewiastach dostrzegł św. Marię z Magdali, był papież św. Grzegorz I Wielki ( 604). Dziś przeważa pogląd, że chodzi tu o trzy różne kobiety o tym samym imieniu Maria, co jednak nie podważyło bardzo rozpowszechnionej wersji, utożsamiającej naszą świętą z nimi, choć posoborowa reforma kalendarza w 1969r. oddzieliła przynajmniej Marię Magdalenę od Marii siostry Łazarza. Przekonanie o szczególnej roli tej świętej było żywe, jak przypomniał o tym dekret Kongregacji z 3 czerwca, od początku w Kościele zarówno zachodnim, jak i wschodnim. Szczególnie prawosławie podkreśla jej znaczenie, nazywając ją nawet Równą Apostołom (Rawnoapostolnaja lub Isaapostolon). Jest to bardzo zaszczytny tytuł, przyznawany we wschodnim chrześcijaństwie tylko największym świętym, niekoniecznie zresztą z czasów apostolskich (np. tak są określani święci Cyryl i Metody czy św. Włodzimierz książę kijowski z X-XI wieku). W komentarzu do jutrzejszego święta Antonella Lumini zawarła w L Osservatore Romano ciekawe spostrzeżenie: Jeśli Maryja, Matka Jezusa, ucieleśnia czystość początku, to Maria Magdalena uosabia trud przemiany, jaki przyjmuje natura ludzka, gdy została dotknięta miłością Bożą. Podkreśla to także ikonografia, przedstawiająca ją jako pokutnicę, która otrzymawszy miłosierdzie - staje się wzorem miłosierdzia, bierze na siebie ciężar człowieczeństwa. A prefekt Kongregacji Kultu Bożego kard. Robert Sarah zauważył, również na łamach dziennika watykańskiego, że święta ta daje przykład szukania Pana, a gdy Go już znajduje, wielbienia Go, gdyż to ona jako pierwsza uwielbiła Go po zmartwychwstaniu. Apostołko Apostołów módl się za nami! Opracował: Wojciech Wrona, na podstawie; dziennik L Osservatore Romano, radiovaticana.va, niedziela.pl, gosc.pl

7 INTENCJE MSZALNE r. Poniedziałek ) + Elżbieta Starsiak w 9 rocz. śm. z mężem Janem 2) + Ks. Czesław Adamaszek w rocz. śm. - KR Wtorek ) + Ks. Czesław Adamaszek w rocz. śm. 2) + Paweł Urbanik w 4 rocz. śm. i o bł. Boże dla Anny w 87 rocz. urodzin Środa ) o bł. Boże dla Jakuba z okazji imienin 2) w int. Ojca św., biskupów i kapłanów szczególnie z naszej parafii - KR Czwartek ) o bł. Boże i potrzebne łaski dla Hanny z okazji imienin 2) + Anna i Wojciech Kołodziej z rodzicami Piątek ) + Józef Górny z żoną Janiną w 13 rocz. śm. 2) + Antonina Starsiak intencje pogrzebowe Sobota ) o opiekę M. Bożej Fatimskiej dla wszystkich rodzin naszej parafii - KR 2) + Krzysztof Kubica z rodzicami ślub: Piotr Jakubiec i Sandra Bartosik Adam Widło i + Anna Stecka Niedziela ) w int. założycieli i członków KR oraz ofiarodawców i ich rodzin - KR 2) + Stanisław Kubica w 20 rocz. śm. z żoną Marią, rodzicami i rodzeństwem ) + Bogumiła Mędrzak z rodzicami i teściami 2) + Katarzyna i Jan Frydel ) + Feliks Świerczek z żoną Maria 2) + Władysław Byrdy z żoną Emilią i siostrą Heleną Stanisław Motyka w rocz. śm.

8 Dziś przypada 16 niedziela zwykła. Każdy człowiek potrzebuje czasu wyciszenia, refleksji, wypoczynku dla ciała i dla duszy. Trzeba nam usłyszed i przyjąd słowa Pana Jezusa: Pójdzie wy sami osobno na pustkowie odludne i odpocznijcie nieco (Mk 6, 31). Takie Jest pragnienie Jezusa, który chce nas obdarowad godziną oddechu i zastanowienia. To jest zaproszenie do właściwego wykorzystania niedzieli. 2. Liturgiczne obchody tygodnia: a) w poniedziałek, 23 lipca - święto Św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy, b) we wtorek, 24 lipca - wspomnienie Św. Kingi, dziewicy, c) w środę, 25 lipca - święto Św. Jakuba, apostoła. d) w czwartek, 26 lipca - wspomnienie Świętych Joachima i Anny, rodziców Najświętszej Maryi Panny. 3. W przyszłą niedziele w naszej parafii odbędzie się poświęcenie samochodów po każdej mszy św. na parkingu przy kościele. W związku z poświeceniem można będzie złożyd ofiarę z przeznaczeniem na zakup pojazdów dla misjonarzy pracujących w Afryce. Strona internetowa: www. parafiarybarzowice.pl, rybarzowice254@gmail.com REDAKCJA: ks. proboszcz Władysław Urbańczyk, ks. Rafał, Patryk Zwardoń, Wojciech Wrona, Patryk Bartosik, Źródła: Kalendarz Liturgiczny, niedziela.pl,gość.pl,brewiarz.pl