Scenariusz apelu z okazji Święta Niepodległości r. 3. Wiersz Dzisiaj wielka jest rocznica jedenasty listopada!

Transkrypt

1 Scenariusz apelu z okazji Święta Niepodległości r. 1. Wiersz Kto ty jesteś? Polak mały - II c (1 uczeń) 2. Taniec Polonez II c (cała klasa) 3. Wiersz Dzisiaj wielka jest rocznica jedenasty listopada! - II c (1 uczeń) Dzisiaj wielka jest rocznica Jedenasty listopada! Tym co zmarli za Ojczyznę hołd wdzięczności Polska składa Im to bowiem zawdzięczamy wolność polską mowę w szkole, to, że tylko z kart historii poznajemy dziś niewolę. Uroczyście bija dzwony, w mieście flagi rozwinięto i me serc się raduje, że obchodzą Polski święto 4. Narrator Przeszło tysiącletnia historia państwa polskiego obfitowała w wiele wydarzeń natury politycznej, społecznej i gospodarczej. były okresy wzlotów i upadków, lecz najbardziej tragiczny okazał się koniec XVIII wieku. Trzej potężni sąsiedzi Polski Rosja, Prusy i Austria, korzystając z osłabienia naszego kraju, podzielili jego ziemie pomiędzy siebie i wprowadzili własne rządy. Katastrofa rozbiorów i utrata państwowości nie załamały jednak narodu polskiego. Jego wola przetrwania i uparte dążenie do odzyskania niepodległości stały się podstawą do odrodzenia wolnej Polski. 5. Wiersz Starych ojców naszych szlakiem, - V c (2 uczniów) Starym ojców naszych szlakiem przez krew idziem ku wolności! z dawną pieśnią, dawnym znakiem, my żołnierze sercem prości, silni wiarą i nadzieją że tam, kiedyś, świty dnieją! Starych ojców naszych szlakiem przez krew idziem w jutra wschody, z dawną pieśnią, dawnym znakiem, na śmiertelne idziem gody, by z krwi naszej życie wzięła Ta co jeszcze nie zginęła. Chór O mój rozmarynie, rozwijaj się 1

2 6. Narrator Społeczność pozbawiona własnego państwa, rozdarta przez zaborców i intensywnie wynaradawiana, zachowała mimo tych działań swoją tożsamość. Polaków łączył wspólny język, świadomość narodowa oraz pragnienie utrzymania tradycji i starych obyczajów. Polska wykreślona z mapy świata, pozostała w sercach i myślach wielu pokoleń. Daremne jednak były próby wyzwolenia ojczyzny powstania zbrojne kończyły się przegraną. Ten ciężki okres niewoli trwał ponad 120 lat. 7. Wiersz O Polsko, święte twe imię, - II c (1 uczeń) O Polsko, święte twe imię, Po cichu i po kryjomu Trwogą za siebie i innych Szeptano w ojców mych domu. Prawdziwe jakieś nieprawdy Opowiadano o Tobie, Mówiono, że jesteś święta Mówiono, że leżysz w grobie. 8. Wiersz Do ciebie panie w dziejowej godzinie - V c (5 uczniów) Do ciebie Panie w dziejowej godzinie Głos twego ludu z ziemi polskiej płynie. Wróć nam o Boże ojczyznę kochaną W troje rozdartą i w morzu krwi skąpaną. Sto lat niewoli znieśliśmy w pokorze, Wyzuci z ziemi, pogardą karmieni, Twa sprawiedliwość wszystko zwrócić może, twoja opatrzność zło w dobro przemieni Wojna się sroży, lud polski znękany, Biedny i głodny -, kiedy koniec pyta? Kiedy opadną gniotące kajdany? Kiedy nam przyszłość jaśniejsza zaświta? Daj nam wytrwałość, wspomóż nasze siły, Niech jedność, zgoda stale wśród nas gości, Daj, by się nasze pragnienia spełniły, Ty sam rządź nami Boże z wysokości! Niech nasza Polska wśród narodów stanie dzielna i mądra, jednością złączona, O to Cię prosim z głębi duszy Panie Ojcowskie ku nam wyciągnij ramiona. Chór Nie rzucim ziemi skąd nasz ród 9. Narrator Kiedy 1 sierpnia 1914 roku wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii. Ci, którzy żyli w zaborze rosyjskim, walczyli po stronie rosyjskiej, ci z zaborów niemieckiego i austriackiego po stronie przeciwnej. Polacy odziani w mundury wrogich armii zmuszeni byli strzelać wzajemnie do siebie. 2

3 10. Wiersz Rozdzielił nas mój bracie, - II c (3 uczniów) Rozdzielił nas mój bracie, zły los i trzyma straż w dwóch wrogich sobie szańcach patrzymy śmierci w twarz. W okopach, pełnych jęku, wsłuchani w armat huk stoimy na wprost siebie, ja wróg Twój, -Ty mój wróg! Las płacze, ziemia płacze świat cały w ogniu drży. W dwóch wrogich sobie szańcach stoimy ja i ty. Zaledwie wczesnym rankiem armaty zaczną grać, ty świstem kul morderczym, o sobie dajesz znać. Na nasze niskie szańce szrapnelów rzucasz grad i wołasz mnie, i mówisz: To ja, twój brat twój brat! Las płacze, ziemia płacze, w pożarach stoi świat, a ty wciąż mówisz do mnie, - To ja twój brat twój brat! O nie myśl o mnie bracie, śmiertelny idąc bój, i w ogniu moich strzałów, jak rycerz mężnie stój. A gdy mnie z dala ujrzysz od razu bierz na cel i do polskiego serca moskiewską kulą strzel. bo wciąż na jawie widzę i co noc mi się śni, że ta co mnie zginęła, wyrośnie z naszej krwi. 11. Narrator Walczyli i ginęli Polacy w obcych armiach z wiarą, że walka ta przyniesie Polsce niepodległość. I szli na wojnę, wierząc, że spełnią się ich marzenia ze śpiewem na ustach. Chór - Przybyli ułani pod okienko 12. Narrator Mimo radosnego nastroju, w jakim utrzymana jest piosenka, nikomu w tym czasie nie było wesoło. Wojna pochłaniała coraz więcej osób, lecz wiara w niepodległą podtrzymywała ducha. 3

4 13. Wiersz Gdy dym pożarów słońca gasi - II c (1 uczeń) Gdy dym pożarów słonce gasi i coraz krwawszy huczy bój, ty mnie nie pytaj czy to nasi, czy to nie nasi synu mój! Ty mnie nie pytaj, kto zwycięża, czyj tryumfalny słychać śpiew, naszego nie masz tam oręża, chociaż się nasza leje krew. O synu mój, na wszystkich frontach, od płowej Wisły aż po Ren, przy zapalonych stojąc lontach my swój o Polsce śnimy sen 12. Wiersz Przeżyliśmy lata, przeżyliśmy wiosny, - V c (4 uczniów) Przeżyliśmy lata, przeżyliśmy wiosny, Zostało serce, co boli, Przeżyliśmy chwile tragiczne, żałosne, Bo naród polski w niewoli. Wróg gnębił, mordował, wydzierał nam ziemię, U wroga litości nie wzbudzisz, Bo zniszczyć chciał całkiem nasze polskie plemię, Zawłaszczyć chciał ziemię i ludzi wygubić. Lecz Polak był twardy, nadziei nie tracił I budził się zdrowy w nim duch, Więc poszedł do lasu i zwołał swych braci, I złączył się z druhem druh. Aż w końcu wybiła godzina wolności: I dla tych, co w kraju znosili podłości, I dla nas tułaczy, cierpiących od lat. Wróciliśmy do zniszczonych chat, by żyć tu, pracować, by tu złożyć kości. Chór Legiony to żołnierska nuta 15. Narrator I oto ten sen spełnił się. Zmagania wojenne trwały ponad cztery lata i zakończyły się klęską. Niemiec i Austrii oraz rewolucją w Rosji, której przywódcy uznali prawo narodu polskiego do niepodległości. Unieważniono również umowy o rozbiorach polski przez Rosje, Prusy i Austrię. W listopadzie 1918 roku powstało państwo polskie. Polska po 123 latach niewoli pojawiła się znowu na mapach świata. 16. Wiersz Ojczyzna wolna, znowu wolna! - II c (1 uczeń) Ojczyzna wolna, znowu wolna! Tak bije serce, huczą skronie! A Biały Orzeł w wieńcu kwiatów przyleciał, by go ująć w dłonie. Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek. dzisiaj radości kanonada! Witamy wszyscy NIEPODLEGŁOŚĆ I JEDENASTY LISTOPADA Chór Jeszcze Polska nie zginęła 4

5 ŚWIETO NIEPODLEGŁOŚCI r. (apel r.) 1. Wiersz Kto ty jesteś? Polak mały - II c (1 uczeń) 2. Taniec Polonez II c (cała klasa) 3. Wiersz Dzisiaj wielka jest rocznica jedenasty listopada! - II c (1 uczeń) 4. Narrator 5. Wiersz Starych ojców naszych szlakiem, - V c (2 uczniów) Chór O mój rozmarynie, rozwijaj się 6. Narrator 7. Wiersz O Polsko, święte twe imię, - II c (1 uczeń) 8. Wiersz Do ciebie panie w dziejowej godzinie - V c (5 uczniów) Chór Nie rzucim ziemi skąd nasz ród 9. Narrator 10. Wiersz Rozdzielił nas mój bracie, - II c (3 uczniów) 11. Wiersz Przeżyliśmy lata, przeżyliśmy wiosny, - V c (4 uczniów) 12. Narrator Chór - Przybyli ułani pod okienko 13. Narrator 14. Wiersz Gdy dym pożarów słońca gasi - II c (1 uczeń) Chór Legiony to żołnierska nuta 15. Narrator 16. Wiersz Ojczyzna wolna, znowu wolna! - II c (1 uczeń) Chór Jeszcze Polska nie zginęła 5